Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62003CC0166

    Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Jacobs της 19ης Φεβρουαρίου 2004.
    Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Γαλλικής Δημοκρατίας.
    Παράβαση κράτους μέλους - Άρθρο 28 ΕΚ - Εμπορία τεχνουργημάτων από πολύτιμα μέταλλα - Ονομασίες "χρυσός" και "κράμα χρυσού".
    Υπόθεση C-166/03.

    Συλλογή της Νομολογίας 2004 I-06535

    ECLI identifier: ECLI:EU:C:2004:113

    Conclusions

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
    F. G. JACOBS
    της 19ης Φεβρουαρίου 2004(1)



    Υπόθεση C-166/03



    Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
    κατά
    Γαλλικής Δημοκρατίας







    1.       Κατά παράδοση, η καθαρότητα του χρυσού μετριέται με καράτια, με δεδομένο ότι στον καθαρό χρυσό αντιστοιχούν τα 24 καράτια· σήμερα, μετριέται συχνά με χιλιοστά. Επίμαχο στην παρούσα υπόθεση είναι το ζήτημα αν η ρύθμιση κράτους μέλους, σύμφωνα με την οποία μόνον τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό τουλάχιστον 750 χιλιοστά (18 καράτια) μπορούν να φέρουν την ονομασία «χρυσός», ενώ τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα 375 ή 585 χιλιοστά (9 ή 14 καράτια αντιστοίχως) πρέπει να φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού», αποτελεί μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικό περιορισμό που απαγορεύεται, ως εκ τούτου, από το άρθρο 28 ΕΚ.

    Διαδικασία

    2.       Τον Νοέμβριο του 2000, κατόπιν καταγγελίας, η Επιτροπή απηύθυνε στη Γαλλική Κυβέρνηση έγγραφο οχλήσεως, στο οποίο εξέθεσε τέσσερις τρόπους με τους οποίους, κατά τη γνώμη της, ορισμένες διατάξεις του γαλλικού δικαίου μπορούν να αποτελέσουν εμπόδιο για την εισαγωγή τεχνουργημάτων από χρυσό στη Γαλλία.

    3.       Τον Σεπτέμβριο του 2001, η Επιτροπή απηύθυνε στις γαλλικές αρχές αιτιολογημένη γνώμη, κατά την έννοια του άρθρου 226, παράγραφος 1, ΕΚ, που αφορούσε δύο εκ των ανωτέρω προβαλλομένων εμποδίων στο εμπόριο.

    4.       Κατόπιν της απαντήσεως της Γαλλικής Κυβερνήσεως που δόθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2002, μόνον το ζήτημα που αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής παρέμεινε εκκρεμές.

    5.       Στις 10 Απριλίου 2003, η Επιτροπή άσκησε προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου, με την οποία ζήτησε να αναγνωριστεί ότι η Γαλλική Δημοκρατία, επιτρέποντας την ονομασία «χρυσός» μόνο για τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό 750 χιλιοστά, ενώ τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα 375 ή 585 χιλιοστά πρέπει να φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού», παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 ΕΚ.

    6.       Η επίμαχη ρύθμιση έχει ενσωματωθεί στο άρθρο 522a του Code général des impôts (γενικού φορολογικού κώδικα) και εφαρμόζεται κατά το στάδιο της λιανικής πωλήσεως σε ιδιώτες. Ως προς τα τεχνουργήματα από «κράμα χρυσού», πρέπει να προσδιορίζεται ο αριθμός των χιλιοστών, καίτοι δεν είναι σαφές αν ισχύει το ίδιο όσον αφορά τα τεχνουργήματα από «χρυσό».

    Επιχειρήματα των διαδίκων

    7.       Η Επιτροπή προβάλλει ότι τα τεχνουργήματα που πρέπει να φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού» είναι, στη συντριπτική πλειονότητά τους, εισαγόμενα προϊόντα. Τα τεχνουργήματα που πωλούνται νομίμως στο κράτος μέλος καταγωγής τους ως τεχνουργήματα από «χρυσό» πρέπει να διατίθενται στο εμπόριο στη Γαλλία υπό διαφορετική, λιγότερο γνωστή και με λιγότερη αίγλη, ονομασία, πράγμα που καθιστά δυσχερέστερη τη διάθεσή τους στο εμπόριο στη χώρα αυτή και, ως εκ τούτου, αποτελεί εμπόδιο για την εισαγωγή τους (αν και η Γαλλική Κυβέρνηση αμφισβητεί την ύπαρξη οποιωνδήποτε ενδείξεων περί αυτού).

    8.       Δεν αμφισβητείται ότι συνιστούν μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος που απαγορεύονται από το άρθρο 28 ΕΚ τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων που απορρέουν, ελλείψει εναρμονίσεως των νομοθεσιών, από την εφαρμογή σε εμπορεύματα προερχόμενα από άλλα κράτη μέλη, όπου νομίμως παράγονται και διατίθενται στο εμπόριο, κανόνων σχετικών με τις προϋποθέσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνονται τα εμπορεύματα αυτά (όπως αυτές που αφορούν την ονομασία τους, τη μορφή τους, τις διαστάσεις τους, το βάρος τους, τη σύνθεσή τους, την παρουσίασή τους, τη σήμανσή τους, τη συσκευασία τους), ακόμη και όταν οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται αδιακρίτως σε όλα τα προϊόντα, εφόσον η εφαρμογή αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από σκοπό γενικού συμφέροντος προ του οποίου υποχωρούν οι απαιτήσεις της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων  (2) .

    9.       Η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν υφίσταται τέτοιο υπέρτερο συμφέρον στην παρούσα υπόθεση. Η ανάγκη πληροφορήσεως των καταναλωτών –που λογίζονται ότι έχουν τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικοί και ενημερωμένοι  (3) – μπορεί να ικανοποιηθεί με επαρκή επισήμανση  (4) , η οποία θα μπορούσε να παράσχει πιο λεπτομερείς και χρήσιμες πληροφορίες από μια απλή διαφορά ονομασίας και μέσω της οποίας οι έμποροι θα ήσαν ελεύθεροι να τονίσουν τα πλεονεκτήματα ενός συγκεκριμένου βαθμού περιεκτικότητας σε χρυσό.

    10.     Η Γαλλική Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι υφίσταται τέτοιο υπέρτερο συμφέρον. Μια ρύθμιση περί παροχής ονομασίας η οποία επιβάλλεται από επιτακτικές ανάγκες που αφορούν την ευθύτητα των εμπορικών συναλλαγών και την προστασία των καταναλωτών μπορεί να δικαιολογηθεί αν είναι ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, ο οποίος δεν μπορεί να επιτευχθεί με μέτρα που περιορίζουν λιγότερο το ενδοκοινοτικό εμπόριο  (5) . Η επίμαχη ρύθμιση είναι αναγκαία για την προστασία των καταναλωτών, διότι τους πληροφορεί, κατά τρόπο απλό και άμεσο, σχετικά με την ύπαρξη ουσιώδους διαφοράς μεταξύ δύο χαρακτηριστικών γνωρισμάτων των προϊόντων, αποφεύγοντας οποιαδήποτε σύγχυση που θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερο τεχνικές πληροφορίες. Κατά την ως άνω κυβέρνηση, η ως άνω ρύθμιση είναι ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό, δεν αποσκοπεί στην προστασία των πλεονεκτημάτων που διαθέτει η εγχώρια βιομηχανία και, ως εκ τούτου, δεν αντιβαίνει στο άρθρο 28 ΕΚ.

    11.     Στα υπομνήματά τους απαντήσεως και ανταπαντήσεως, οι διάδικοι συγκεντρώνουν την προσοχή τους στο αν υφίσταται ή όχι εμπόδιο στο εμπόριο. Η Επιτροπή, ενώ υποστηρίζει ότι η ως άνω ρύθμιση δύναται, στην πραγματικότητα, να προκαλέσει εμπόδια στις εισαγωγές, τονίζει ότι κάθε μέτρο ικανό, έστω και δυνητικώς, να δημιουργήσει εμπόδια, ακόμη και μικρής εκτάσεως, στις εισαγωγές εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 28 ΕΚ. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η ονομασία ενός προϊόντος πολυτελείας επηρεάζει σε μικρό βαθμό τους καταναλωτές, το δε Δικαστήριο έχει αποφανθεί επανειλημμένως ότι ένας κανόνας περί επισημάνσεως προκαλεί λιγότερους περιορισμούς στο εμπόριο απ’ ό,τι ένας κανόνας περί παροχής ονομασίας  (6) . Η επισήμανση σε χιλιοστά της περιεκτικότητας σε χρυσό αποτελεί μια σαφή και απλή ένδειξη για τον μέσο καταναλωτή. Ωστόσο, η Γαλλική Κυβέρνηση εμμένει στο ότι η Επιτροπή πρέπει να αποδείξει την ύπαρξη αποτελέσματος επί του εμπορίου, πράγμα που δεν έπραξε.

    Εκτίμηση

    12.     Η παρούσα υπόθεση δεν αφορά το ζήτημα ποιος πρέπει να είναι ο ελάχιστος βαθμός περιεκτικότητας σε χρυσό προκειμένου ένα τεχνούργημα να φέρει την ονομασία «χρυσός» ούτε το ζήτημα ποια μέσα είναι αποδεκτά προκειμένου να διασφαλιστεί η ακρίβεια μιας ενδείξεως περιεκτικότητας ενός τεχνουργήματος από χρυσό. Κανένα από τα ως άνω κριτήρια δεν έχει ακόμη αποτελέσει αντικείμενο κοινοτικής εναρμονίσεως. Επίμαχο εν προκειμένω είναι το ζήτημα αν, ελλείψει τέτοιας εναρμονίσεως, η ρύθμιση του γαλλικού δικαίου εμπίπτει, κατ’ αρχήν, στο άρθρο 28 ΕΚ και αν, εφόσον τούτο συμβαίνει, η ως άνω ρύθμιση μπορεί να δικαιολογηθεί.

    13.     Επίσης, πρέπει να υπομνησθεί ότι, τουλάχιστον στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή κοσμημάτων ή άλλων τεχνουργημάτων από χρυσό βρίσκεται σε μορφή κράματος χρυσού. Η περιεκτικότητα σε χρυσό κυμαίνεται συνήθως ανάμεσα σε τρία όγδοα (375 χιλιοστά) και τρία τέταρτα (750 χιλιοστά). Επίσης, χρησιμοποιούνται και υψηλότεροι βαθμοί περιεκτικότητας, αλλά ο καθαρός χρυσός ή ο σχεδόν καθαρός χρυσός, καίτοι προτιμάται προφανώς σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, είναι συχνά πολύ εύπλαστος και δύσκολα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο κατεργασίας. Γενικώς, τα κράματα χρυσού χρησιμοποιούνται λόγω της λειτουργικότητας, της στερεότητας και της αντοχής τους. Τα κράματα χρυσού ποικίλλουν ανάλογα με το χρώμα, τα φυσικά χαρακτηριστικά και την τιμή τους και αντιστοιχούν σε διάφορες προτιμήσεις των καταναλωτών.

    Αποτελεί η ρύθμιση του γαλλικού δικαίου μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικό περιορισμό;

    14.     Η Γαλλική Κυβέρνηση προβάλλει, κατ’ ουσίαν, ότι η Επιτροπή δεν παρέσχε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ως προς την ύπαρξη οποιουδήποτε εμποδίου στο εμπόριο, έστω και αν επρόκειτο για εμπόδιο αβέβαιο ή μικρής εκτάσεως.

    15.     Με το δικόγραφο της προσφυγής της, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, αφενός, τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό 375 χιλιοστά ή 585 χιλιοστά που πωλούνται στη Γαλλία είναι, στη συντριπτική πλειονότητά τους, εισαγόμενα προϊόντα· ότι, αφετέρου, τα εν λόγω προϊόντα μπορούν να διατίθενται προς πώληση υπό την ονομασία «χρυσός» στα κράτη μέλη καταγωγής τους, αλλά, δυνάμει της γαλλικής νομοθεσίας, πρέπει να πωλούνται στη Γαλλία υπό την ονομασία «κράμα χρυσού» και, τέλος, ότι η ονομασία «κράμα χρυσού» μπορεί να καταστήσει τα ως άνω τεχνουργήματα λιγότερο ελκυστικά για τους αγοραστές από εκείνα που φέρουν την ονομασία «χρυσός».

    16.     Κατά τη γνώμη μου, τα ως άνω στοιχεία, εφόσον στοιχειοθετούνται, προσδιορίζουν, στο σύνολό τους, ότι η επίμαχη ρύθμιση είναι, κατ’ αρχήν, ασύμβατη με το άρθρο 28 ΕΚ και, επομένως, ανακύπτει το ζήτημα αν υφίσταται παρά ταύτα οποιαδήποτε δικαιολόγηση ικανή να καταστήσει την ως άνω ρύθμιση συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο  (7) .

    17.     Στο υπόμνημά της αντικρούσεως, η Γαλλική Δημοκρατία αμφισβητεί ότι προϊόντα τα οποία φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού» θα είναι λιγότερο ελκυστικά για τους αγοραστές και ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν παρέσχε κανένα αποδεικτικό στοιχείο ως προς την ύπαρξη αποτελεσμάτων επί του ενδοκοινοτικού εμπορίου.

    18.     Ωστόσο, κατά πάγια νομολογία, κάθε μέτρο που είναι ικανό να εμποδίσει άμεσα ή έμμεσα, πραγματικά ή δυνητικά, το ενδοκοινοτικό εμπόριο πρέπει να θεωρείται ως μέτρο ισοδυνάμου αποτελέσματος προς ποσοτικούς περιορισμούς, απαγορευόμενο ως εκ τούτου από το άρθρο 28 ΕΚ  (8) . Το ως άνω κριτήριο πληρούται σαφώς εν προκειμένω.

    19.     Ο ισχυρισμός ότι η επίδικη ρύθμιση δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα επί των αγορών και, ως εκ τούτου, επί του εμπορίου είναι όχι μόνον αστήρικτος, αλλά και ασυμβίβαστος με το κύριο επιχείρημα που προέβαλε η Γαλλική Κυβέρνηση, σύμφωνα με το οποίο η ως άνω ρύθμιση είναι αναγκαία για την προστασία των καταναλωτών.

    20.     Κάθε σχετική με την προστασία των καταναλωτών ρύθμιση η οποία αφορά την ονομασία των προϊόντων ανάλογα με την ποιότητα των εν λόγω προϊόντων αποσκοπεί στο να ασκήσει επιρροή επί των αγορών, έστω και αν η επιρροή αυτή περιορίζεται στο να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να αγοράσουν οι καταναλωτές ένα προϊόν βάσει εσφαλμένης πεποιθήσεως. Οι ονομασίες ανώτερης ποιότητας είναι, κατ’ αρχήν, πάντοτε πιο ελκυστικές από εκείνες που προσδιορίζουν κατώτερη ποιότητα. Όταν τα λοιπά κριτήρια, όπως η τιμή των προϊόντων, είναι ταυτόσημα, η ένδειξη της ποιότητας διαδραματίζει, πιθανώς, αποφασιστικό ρόλο κατά την επιλογή του καταναλωτή –τούτο δε υπέρ της πλέον ελκυστικής ποιότητας. Πάντως, δεν μπορεί να υποστηριχθεί λυσιτελώς ότι η ονομασία «χρυσός» δεν είναι πιο ελκυστική ονομασία για τα κοσμήματα από την ονομασία «κράμα χρυσού».

    21.     Κατά συνέπεια, η επίμαχη ρύθμιση είναι ικανή να εμποδίσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών και, ως εκ τούτου, απαγορεύεται, κατ’ αρχήν, από το άρθρο 28 ΕΚ.

    Είναι δυνατό να δικαιολογηθεί η επίμαχη ρύθμιση;

    22.     Από τη νομολογία που καθιερώθηκε από της εκδόσεως της αποφάσεως Cassis de Dijon  (9) προκύπτει ότι η προστασία των καταναλωτών και η ευθύτητα στις εμπορικές συναλλαγές αποτελούν σκοπούς γενικού συμφέροντος προ των οποίων ενδέχεται να υποχωρεί η απαίτηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων.

    23.     Είναι ευνόητο ότι, λαμβανομένης υπόψη της εγγενούς αξίας της ακατέργαστης ύλης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή των κοσμημάτων από χρυσό, οι προαναφερθέντες στόχοι προϋποθέτουν κατάλληλη ενημέρωση ως προς την περιεκτικότητα της ως άνω ακατέργαστης ύλης σε χρυσό. Ενώ η αισθητική ελκυστικότητα, η ποιότητα της εργασίας και η συνολική τιμή αποτελούν, αναμφισβήτητα, παράγοντες που θα επηρεάσουν την τελική απόφαση του αγοραστή, είναι βέβαιο ότι η περιεκτικότητα ενός τεχνουργήματος σε χρυσό θα ληφθεί επίσης υπόψη κατά την επιλογή του αγοραστή. Ο χρυσός είναι ένα αγαθό που προκαλεί συγκινησιακή φόρτιση και η ιστορία καταδεικνύει την προτίμηση του ανθρώπου στην καθαρότητα του χρυσού, που συνδυάζεται με μια, ίσως δικαιολογημένη, ανησυχία για την ύπαρξη απάτης.

    24.     Ωστόσο, όπως ορθώς ισχυρίζεται η Επιτροπή, οι εν λόγω ανησυχίες μπορούν να καμφθούν με επαρκή επισήμανση.

    25.     Ένα σύστημα επισημάνσεως σύμφωνο με την επικρατούσα σήμερα κλίμακα των χιλιοστών είναι καθ’ όλα ανάλογο προς τους σκοπούς της προστασίας των καταναλωτών και της ευθύτητας στις εμπορικές συναλλαγές. Το εν λόγω σύστημα χαρακτηρίζεται από πλήρη διαφάνεια και έχει, ενδεχομένως, το δευτερεύουσας σημασίας μειονέκτημα ότι το κοινό εν γένει είναι ίσως πιο εξοικειωμένο με τη χρήση ποσοστών επί τοις εκατό παρά με τη χρήση «ποσοστών επί τοις χιλίοις».

    26.     Το προϊσχύσαν, και πιθανώς ακόμη και σήμερα πιο οικείο, σύστημα των καρατίων χαρακτηρίζεται επίσης από διαφάνεια, αν και για την ορθή εκτίμησή του προϋποθέτει γνώση του ότι στον καθαρό χρυσό αντιστοιχούν τα 24 καράτια, πράγμα που δεν είναι πάντοτε γνωστό σε όλους, καθώς και ορισμένη ικανότητα υπολογισμού σε εικοστά τέταρτα.

    27.     Ωστόσο, το σύστημα που η Γαλλική Κυβέρνηση θεωρεί ως αναγκαίο είναι μάλλον πιο αδιαφανές. Το εν λόγω σύστημα, χωρίς να παρέχει περισσότερες πληροφορίες, μπορεί να οδηγήσει τους καταναλωτές να πιστέψουν απλώς ότι τα τεχνουργήματα που φέρουν την ονομασία «χρυσός» έχουν κατασκευασθεί από καθαρό χρυσό, ενώ τα τεχνουργήματα που φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού» έχουν κατασκευασθεί από νοθευμένο χρυσό. Έτσι, το εν λόγω σύστημα δίδει, αυτό καθ’ εαυτό, την εντύπωση ότι είναι ακατάλληλο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, τούτο δε για τρεις λόγους.

    28.     Πρώτον, το ως άνω σύστημα δεν παρέχει άμεσα οποιεσδήποτε πληροφορίες, ούτε καν έμμεσα λεπτομερείς πληροφορίες, ως προς την ακριβή περιεκτικότητα του σχετικού τεχνουργήματος σε χρυσό.

    29.     Δεύτερον, το ανωτέρω σύστημα δεν επισύρει την προσοχή του καταναλωτή στο γεγονός ότι τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό 750 χιλιοστά αποτελούν επίσης κράμα χρυσού, καθόσον περιέχουν σε ποσοστό 25 % ένα ή περισσότερα άλλα μέταλλα.

    30.     Τρίτον, το σύστημα αυτό δεν παρέχει τη δυνατότητα να γίνει διάκριση μεταξύ των τεχνουργημάτων που έχουν περιεκτικότητα σε χρυσό 585 χιλιοστά και εκείνων που έχουν περιεκτικότητα σε χρυσό 375 χιλιοστά –διάκριση η οποία θα μπορούσε, ενδεχομένως, να είναι πιο σημαντική για τους καταναλωτές από τη διάκριση μεταξύ των τεχνουργημάτων με περιεκτικότητα σε χρυσό 750 χιλιοστά και εκείνων με περιεκτικότητα σε χρυσό 585 χιλιοστά, καθόσον αφορά τη διαφορά μεταξύ των κραμάτων χρυσού που περιέχουν, αντιστοίχως, χρυσό σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50 % και μικρότερο από 50 %.

    31.     Είναι αληθές ότι τουλάχιστον τα τεχνουργήματα που εμπίπτουν στους δύο χαμηλότερους βαθμούς περιεκτικότητας σε χρυσό πρέπει προφανώς να φέρουν επίσης ένδειξη ως προς την ακριβή περιεκτικότητά τους σε χρυσό. Ωστόσο, στο μέτρο αυτό, το παράλληλο σύστημα διχοτομικής ονομασίας των εν λόγω τεχνουργημάτων είτε ως «χρυσός» είτε ως «κράμα χρυσού» δίδει την εντύπωση, στην καλύτερη περίπτωση, ότι είναι περιττό και βεβαίως απρόσφορο για την παροχή πληροφοριών στον καταναλωτή σχετικά με το τι είναι, κατ’ ουσίαν, μια αναλογική κλίμακα.

    32.     Κατά τη γνώμη μου, οι ως άνω ελλείψεις υπερβαίνουν κατά πολύ την προβαλλόμενη απλότητα και τα πλεονεκτήματα του συστήματος –το οποίο, αντί να απαμβλύνει τη σύγχυση, μπορεί ακόμη και να την ενισχύσει. Κατά συνέπεια, η επίμαχη ρύθμιση όχι μόνον είναι λιγότερο κατάλληλη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού από την επισήμανση που πρότεινε η Επιτροπή, αλλά είναι, στην πραγματικότητα, ακατάλληλη και δεν μπορεί να θεωρηθεί ανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Το επιχείρημα της Γαλλικής Κυβερνήσεως ότι η εν λόγω ρύθμιση αποτελεί αναγκαίο συμπλήρωμα της περισσότερο «τεχνικής» πληροφορήσεως που εκφράζεται σε χιλιοστά είναι αστήρικτο.

    33.     Τέλος, μπορεί να επισημανθεί ότι τα σχετικά επιχειρήματα της Γαλλικής Κυβερνήσεως αποδυναμώθηκαν σε ορισμένο βαθμό λόγω του ότι η εν λόγω κυβέρνηση, με έγγραφο που απηύθυνε στη Επιτροπή στις 7 Φεβρουαρίου 2001, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προ της ασκήσεως της προσφυγής, ανήγγειλε την πρόθεσή της να παραιτηθεί πλήρως από την εφαρμογή της επίμαχης ρυθμίσεως.

    Πρόταση

    34.     Κατά συνέπεια, είμαι της γνώμης ότι το Δικαστήριο πρέπει:

    1)
    να αναγνωρίσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, επιτρέποντας την ονομασία «χρυσός» μόνο για τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό 750 χιλιοστά, ενώ τα τεχνουργήματα με περιεκτικότητα σε χρυσό 375 ή 585 χιλιοστά πρέπει να φέρουν την ονομασία «κράμα χρυσού», παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 ΕΚ· και

    2)
    να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.


    1
    Γλώσσα του πρωτοτύπου: η αγγλική.


    2
    Βλ., π.χ., τις αποφάσεις του Δικαστηρίου της 20ής Φεβρουαρίου 1979, 120/78, Rewe-Zentral, γνωστή ως «Cassis de Dijon» (Συλλογή τόμος 1979/Ι, σ. 321, σκέψη 14), και της 14ης Ιουνίου 2001, C-84/00, Επιτροπή κατά Γαλλίας (Συλλογή 2001, σ. Ι-4553, σκέψη 24).


    3
    Βλ., π.χ., την απόφαση του Δικαστηρίου της 21ης Ιουνίου 2001, C-30/99, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας (Συλλογή 2001, σ. Ι-4619, σκέψη 32).


    4
    Βλ. την απόφαση του Δικαστηρίου της 9ης Δεκεμβρίου 1981, 193/80, Επιτροπή κατά Ιταλίας (Συλλογή 1981, σ. 3019, και ιδίως τη σκέψη 27).


    5
    Βλ. την απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2000, C-448/89, Guimont (Συλλογή 2000, σ. Ι-10663, σκέψη 27, και την εκεί παρατιθέμενη νομολογία).


    6
    Βλ. τις αποφάσεις Επιτροπή κατά Ιταλίας, προπαρατεθείσα στην υποσημείωση 4, Guimont, προπαρατεθείσα στην υποσημείωση 5, και της 16ης Ιανουαρίου 2003, C-12/00, Επιτροπή κατά Ισπανίας (Συλλογή 2003, σ. Ι.459).


    7
    Να συγκριθεί, π.χ., με την απόφαση Guimont, προπαρατεθείσα στην υποσημείωση 5, σκέψεις 25 έως 27.


    8
    Βλ. τις αποφάσεις της 11ης Ιουλίου 1974, 8/74, Dassonville (Συλλογή τόμος 1974, σ. 411, σκέψη 5), και της 11ης Δεκεμβρίου 2003, C-322/01, Deutscher Apothekerverband (που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 66).


    9
    Βλ. υποσημείωση 2.

    Top