ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (πέμπτο τμήμα)

της 28ης Οκτωβρίου 2004

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-219/02 και T-337/02

Olga Lutz Herrera

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική – Γενικός διαγωνισμός – Αποκλεισμός από τις δοκιμασίες διαγωνισμού – Προκήρυξη διαγωνισμού – Όριο ηλικίας»

Πλήρες κείμενο στην ισπανική γλώσσα ?II - 0000

Αντικείμενο:         Προσφυγές με αντικείμενο αιτήματα ακυρώσεως των αποφάσεων της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού CΟM/A/6/01, της 31ης Ιουλίου 2001, και της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού CΟM/A/10/01, της 20ής Δεκεμβρίου 2001, περί αποκλεισμού της προσφεύγουσας από τις δοκιμασίες των διαγωνισμών αυτών με την αιτιολογία ότι δεν πληρούσε την προϋπόθεση σχετικά με το όριο ηλικίας και, επικουρικώς, αιτήματα ακυρώσεως των αποφάσεων περί απορρίψεως των διοικητικών ενστάσεων που υπέβαλε η προσφεύγουσα κατά των αποφάσεων των εξεταστικών επιτροπών των διαγωνισμών CΟM/A/6/01 και CΟM/A/10/01.

Απόφαση:         Οι προσφυγές απορρίπτονται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προσφυγές – Προσφυγή κατά αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού περί αποκλεισμού υποψηφίου – Δυνατότητα επικλήσεως της παρατυπίας της προκηρύξεως διαγωνισμού για να αμφισβητηθεί ο αποκλεισμός υποψηφίου – Προϋποθέσεις

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)

2.     Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Διαδικασία προσλήψεως – Εξουσία εκτιμήσεως της διοικήσεως – Δικαστικός έλεγχος – Όρια

3.     Υπάλληλοι – Διαγωνισμοί – Διοργάνωση – Προϋποθέσεις συμμετοχής και λεπτομέρειες διοργανώσεως – Εξουσία εκτιμήσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής – Καθορισμός ορίου ηλικίας – Επιτρέπεται

[Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 27 § 1 και 29 § 1 παράρτημα III, άρθρο 1 § 1, στοιχ. ζ΄)]

4.     Κοινοτικό δίκαιο – Θεμελιώδη δικαιώματα – Χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως – Περιεχόμενο

5.     Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Γενική αρχή απαγορεύσεως των διακρίσεων – Καθορισμός ορίου ηλικίας – Επιτρέπεται ενόψει των επιδιωκομένων νομίμων σκοπών

(Οδηγία 2000/78 του Συμβουλίου)

6.     Υπάλληλοι – Διαγωνισμοί – Αποκλεισμός συμμετοχής σε διαγωνισμό – Μη δυνατότητα του ενδιαφερομένου να επικαλεστεί προϋποθέσεις συμμετοχής σε άλλους διαγωνισμούς

1.     Υποψήφιος σε διαγωνισμό μπορεί να προβάλει, προς στήριξη προσφυγής κατά αποφάσεως της εξεταστικής επιτροπής του διαγωνισμού περί αποκλεισμού της συμμετοχής του στον διαγωνισμό, λόγους ακυρώσεως αντλούμενους από την προβαλλομένη παρατυπία της προκηρύξεως του διαγωνισμού, μη προσβληθείσας σε εύθετο χρόνο, όταν υφίσταται στενός σύνδεσμος μεταξύ των επιμάχων λόγων ακυρώσεως και της αιτιολογήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 45 και 47)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 16 Σεπτεμβρίου 1993, Noonan κατά Επιτροπής, T-60/92, Συλλογή 1993, σ. II-911, επιβεβαιωθείσα με ΔΕΚ, 11 Αυγούστου 1995, Επιτροπή κατά Noonan, C-448/93 P, Συλλογή 1995, σ. I-2321

2.     Ο έλεγχος που ασκεί το Πρωτοδικείο στις αποφάσεις που λαμβάνονται σχετικά με τη διαδικασία προσλήψεως περιορίζεται, λαμβανομένης υπόψη της εξουσίας εκτιμήσεως που παρέχεται στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ), στην έρευνα της νομιμότητας των διαδικασιών που ακολούθησε η διοίκηση, στην εξακρίβωση ότι συνέβησαν πράγματι τα περιστατικά στα οποία στηρίχτηκε η απόφαση της διοικήσεως, στην έλλειψη προφανούς πλάνης εκτιμήσεως, νομικής πλάνης και καταχρήσεως εξουσίας κατά τη λήψη της αποφάσεως της διοικήσεως.

(βλ. σκέψη 59)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 20 Μαρτίου 1991, T-1/90, Perez-Mínguez Casariego κατά Επιτροπής, Συλλογή 1991, σ. II-143, σκέψη 56

3.     Από το άρθρο 1, παράγραφος 1, στοιχείο ζ΄, του παραρτήματος III του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (ΚΥΚ) προκύπτει ότι ο ΚΥΚ επιτρέπει στα κοινοτικά όργανα να θεσπίζουν ελευθέρως στις διαδικασίες προσλήψεών τους τον καθορισμό ορίου ηλικίας στις προκηρύξεις των διαγωνισμών και την παράταση του ορίου αυτού για το λοιπό προσωπικό που πληροί την προϋπόθεση υπηρεσίας ενός έτους στο εν λόγω όργανο. Κατά συνέπεια, ο ΚΥΚ δεν απαγορεύει τον καθορισμό ορίων ηλικίας, αλλά, αντιθέτως, προβλέπει συναφώς τη δυνατότητα, η χρησιμοποίηση της οποίας υπόκειται στη διακριτική ευχέρεια κάθε οργάνου.

Ο ΚΥΚ παρέχει στα όργανα ευρεία εξουσία εκτιμήσεως όσον αφορά τη διοργάνωση διαγωνισμών. Πράγματι, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ΚΥΚ, ιδίως δε των άρθρων 27, πρώτο εδάφιο, και 29, παράγραφος 1, η ΑΔΑ διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προς καθορισμό των κριτηρίων ικανότητας που απαιτούνται για τις προς πλήρωση θέσεις και προς προσδιορισμό, σε συνάρτηση με τα κριτήρια αυτά και προς το συμφέρον της υπηρεσίας, των όρων και λεπτομερειών διοργανώσεως διαγωνισμού.

Μεταξύ των κριτηρίων που πρέπει να πληρούν οι κοινοτικές διαδικασίες επιλογής, το άρθρο 27 του ΚΥΚ δεν προβλέπει ότι πρέπει να διασφαλίζεται ότι τα προς πρόσληψη πρόσωπα θα επιλέγονται αδιακρίτως ηλικίας. Ούτε το άρθρο 29, παράγραφος 1, του ΚΥΚ που καθορίζει το πλαίσιο των διαδικασιών προς πλήρωση κενών θέσεων, επιβάλλει καμία συναφή υποχρέωση.

Η άσκηση της διακριτικής εξουσίας που ανήκει στα κοινοτικά όργανα όσον αφορά την οργάνωση διαγωνισμών, και ειδικότερα όσον αφορά τον καθορισμό ορίου ηλικίας ως ειδικότερης προϋποθέσεως συμμετοχής σε διαγωνισμούς, συμβιβάζεται με τις διατάξεις των άρθρων 27, πρώτο εδάφιο, και 29, παράγραφος 1, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 78 και 80 έως 84)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 16 Οκτωβρίου 1975, 90/74, Deboeck κατά Επιτροπής, Συλλογή 1975, σ. 1123, σκέψη 29· ΠΕΚ, 16 Οκτωβρίου 1990, T-132/89, Gallone κατά Συμβουλίου, Συλλογή 1990, σ. II-549, σκέψη 27· ΠΕΚ, 8 Νοεμβρίου 1990, T-56/89, Bataille κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, σ. II-597, σκέψη 42· ΠΕΚ, 21 Νοεμβρίου 2000, T-214/99, Carrasco Benítez κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I-A-257 και II-1169, σκέψη 52

4.     Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως θεσπίζει κατάλογο των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως προς διασφάλιση της προστασίας των δικαιωμάτων των κοινοτικών πολιτών. Ωστόσο, μολονότι είναι αληθές ότι έγινε πλειστάκις επίκληση του Χάρτη ενώπιον των κοινοτικών δικαστηρίων ως πηγή εμπνεύσεως για την αναγνώριση και την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών ως κριτήριο αναφοράς των διασφαλιζομένων από την κοινοτική έννομη τάξη δικαιωμάτων, παρ' όλ' αυτά πρόκειται, επί του παρόντος (δηλαδή, τον Οκτώβριο του 2004), για δήλωση που δεν έχει δεσμευτική νομική ισχύ.

(βλ. σκέψεις 87 και 88)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 15 Ιανουαρίου 2003, T-377/00, T-379/00, T-380/00, T-260/01 και T-272/01, Philip Morris International κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 2003, σ. II-1, σκέψη 122

5.     Η Επιτροπή, καθορίζοντας τα όρια ηλικίας στις διαδικασίες προσλήψεών της, επιδιώκει να χορηγεί προοπτικές σταδιοδρομίας τόσο στους υπαλλήλους που θα διανύσουν μακρά σταδιοδρομία στην υπηρεσία της όσο και σε αυτούς που προσλαμβάνονται σε μεγαλύτερη ηλικία και να διασφαλίζει ότι οι υπάλληλοι ασκούν τη δραστηριότητά τους για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα, σε σχέση με τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που καθορίζονται στον ΚΥΚ, δηλαδή να διατηρεί τη δημοσιονομική ισορροπία των κοινοτικών συνταξιοδοτικών πόρων. Σε σχέση με τους σκοπούς αυτούς, ο εν λόγω καθορισμός είναι εύλογος και ανάλογος. Επομένως, δεν μπορεί να προσαφθεί στην Επιτροπή ότι προσέβαλε τη γενική αρχή απαγορεύσεως των διακρίσεων ή ότι παρέβη την οδηγία 2000/78, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία.

(βλ. σκέψεις 95 έως 100)

Παραπομπή: ΠΕΚ, 2 Μαρτίου 2004, Di Marzio κατά Επιτροπής, T-14/03, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 83

6.     Δεν μπορεί να γίνει επίκληση μέτρων ληφθέντων από κοινοτικό όργανο υπέρ συγκεκριμένης ομάδας προσώπων, ελλείψει νομικής υποχρεώσεως απορρέουσας από τον ΚΥΚ, προς στήριξη λόγου ακυρώσεως που αντλείται από την προσβολή της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως εκ μέρους υπαλλήλων άλλου κοινοτικού οργάνου.

Ομοίως, υποψήφιος συγκεκριμένου διαγωνισμού, ο οποίος δεν έγινε δεκτός, δεν μπορεί νομίμως να επικαλεστεί προϋποθέσεις συμμετοχής σε άλλους διαγωνισμούς με διαφορετική διοργάνωση και με διαφορετικούς σκοπούς.

(βλ. σκέψεις 110 και 112)

Παραπομπή: ΔΕΚ, 18 Ιανουαρίου 1990, C-193/87 και C-194/87, Maurissen και Union syndicale κατά Ελεγκτικού Συνεδρίου, Συλλογή 1990, σ. I-95, σκέψεις 26 και 27· ΠΕΚ, 3 Μαρτίου 1994, T-82/92, Cortes Jiménez κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1994, σ. I-A-69 και II-237, σκέψη 44· ΠΕΚ, 6 Νοεμβρίου 1997, Wolf κατά Επιτροπής, T-101/96, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. I-A-351 και II-949