62000C0372

1. Στην υπό κρίση υπόθεση, η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ζητεί από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 226 ΕΚ, ότι η Ιρλανδία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 96/48/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος μεγάλης ταχύτητας (στο εξής: οδηγία).

2. Η οδηγία σκοπεί στο να ευνοηθούν η διασύνδεση και η διαλειτουργικότητα των εθνικών δικτύων, καθώς και η πρόσβαση στα δίκτυα αυτά.

3. Δυνάμει του άρθρου 23, παράγραφος 1, της οδηγίας, τα κράτη μέλη υποχρεούνται να τροποποιήσουν ή να θεσπίσουν, το αργότερο 30 μήνες μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την οδηγία. Επιπλέον οφείλουν να ενημερώσουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

4. Το άρθρο 25 της οδηγίας ορίζει ότι η οδηγία αρχίζει να ισχύει είκοσι μία ημέρες μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Δεδομένου ότι η οδηγία δημοσιεύθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1996, τέθηκε σε ισχύ στις 8 Οκτωβρίου 1996 και τα κράτη μέλη θα έπρεπε να είχαν συμμορφωθεί προς τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την οδηγία το αργότερο στις 8 Απριλίου 1999.

5. Η Ιρλανδική Κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι η οδηγία δεν μεταφέρθηκε στο εσωτερικό δίκαιο εμπροθέσμως. αρατηρεί συναφώς ότι σχετικό νομοσχέδιο βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας από τον αρμόδιο υπουργό. Η κυβέρνηση αυτή επισημαίνει επιπλέον ότι σήμερα κανένα τρένο μεγάλης ταχύτητας δεν λειτουργεί στην Ιρλανδία. αρατηρεί επίσης ότι, κατά τον χρόνο καταθέσεως του υπομνήματος αντικρούσεως στην υπό κρίση υπόθεση, οι τεχνικές προδιαγραφές διαλειτουργικότητας (στο εξής: ΤΔ) που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙ της οδηγίας δεν είχαν εισέτι εγκριθεί ή οριστικοποιηθεί.

6. αρατηρώ ότι η Ιρλανδική Κυβέρνηση δεν αμφισβήτησε την ύπαρξη της παραβάσεως. Το γεγονός ότι κανένα τρένο μεγάλης ταχύτητας δεν λειτουργεί σήμερα στην Ιρλανδία δεν ασκεί επιρροή. Το Δικαστήριο έχει επανειλημμένως κρίνει ότι η ανυπαρξία εντός κράτους μέλους μιας δραστηριότητας που αφορά μια οδηγία δεν μπορεί να απαλλάξει το οικείο κράτος μέλος από την υποχρέωσή του να λάβει νομοθετικά, διοικητικά ή κανονιστικά μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η προσήκουσα μεταφορά των διατάξεων της οδηγίας .

7. Φρονώ ότι η παρατήρηση σχετικά με τις ΤΔ είναι επίσης άτοπη. Όπως ορθώς παρατήρησε η Επιτροπή στο πλαίσιο της έγγραφης διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας το διευρωπαϊκό σιδηροδρομικό σύστημα μεγάλης ταχύτητας, τα υποσυστήματα και τα στοιχεία διαλειτουργικότητας πρέπει να πληρούν τις οικείες βασικές απαιτήσεις που προσδιορίζονται στο παράρτημα ΙΙΙ της οδηγίας. Οι βασικές αυτές απαιτήσεις ισχύουν ανεξάρτητα από την ύπαρξη των ΤΔ. Κατά συνέπεια, το γεγονός ότι οι ΤΔ δεν έχουν εισέτι οριστικοποιηθεί δεν είναι δυνατόν να δικαιολογήσει την εκπρόθεσμη μεταφορά της οδηγίας στο εσωτερικό δίκαιο.

ρόταση

Κατόπιν των ανωτέρω, προτείνω στο Δικαστήριο:

1) να αναγνωρίσει ότι η Ιρλανδία, παραλείποντας να θεσπίσει τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθεί προς την οδηγία 96/48/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, σχετικά με τη διαλειτουργικότητα του διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος μεγάλης ταχύτητας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή·

2) να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα κατ' εφαρμογήν του άρθρου 69, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας.