61996B0134

1 Υπάλληλοι - Αρχές - Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - Εσωτερική οδηγία θεσμικού οργάνου τροποποιούσα τον αριθμό των ημερών οδοιπορικής αδείας που χορηγείται στους υπηρετούντες εκτός Ευρώπης υπαλλήλους όσον αφορά την ετήσια άδεια - Παραβίαση - Δεν συντρέχει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα V, άρθρο 7, εδ. 5)

2 Υπάλληλοι - Προσφυγή ακυρώσεως - Έννομο συμφέρον - Λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως - Ανάγκη υπάρξεως ατομικών λόγων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)

3 Υπάλληλοι - Άδειες - Ετήσια άδεια - Οδοιπορική άδεια - Υπολογισμός - Εσωτερική οδηγία προβλέπουσα την ίδια οδοιπορική άδεια για τους υπηρετούντες εκτός Ευρώπης υπαλλήλους και για τους υπαλλήλους των οποίων ο τόπος υπηρεσίας στην Ευρώπη βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη από 900 χιλιόμετρα από τον τόπο καταγωγής τους - Υπάλληλοι στους οποίους επιστρέφονται τα έξοδα αεροπορικού ταξιδίου - Δυνατότητα παρεκκλίσεως σε συνάρτηση με την πραγματική διάρκεια του ταξιδιού - Ίση μεταχείριση - Παραβίαση - Δεν συντρέχει

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα V, άρθρο 7, εδ. 5· παράρτημα VΙΙ, άρθρο 8 § 2, εδ. 2)

4 Υπάλληλοι - Άδειες - Ετήσια άδεια - Οδοιπορική άδεια - Εσωτερική οδηγία θεσμικού οργάνου σχετικά με τα εφαρμοστέα κριτήρια - Επιτρέπεται - Υποχρέωση αιτιολογήσεως - Περιεχόμενο

(Συνθήκη ΕΚ, άρθρο 190· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 25 και 110· παράρτημα V, άρθρο 7, εδ. 5)

5 Το δικαίωμα περί αξιώσεως της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης ανήκει σε κάθε άτομο που βρίσκεται σε κατάσταση από την οποία προκύπτει ότι η κοινοτική διοίκηση δημιούργησε υπέρ αυτού βάσιμες ελπίδες, παρέχοντάς του συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις.

Το γεγονός και μόνον ότι σε υπάλληλο του οποίου ο τόπος υπηρεσίας βρίσκεται εκτός Ευρώπης χορηγήθηκε, με ατομική απόφαση και βάσει εσωτερικής εγκυκλίου, όσον αφορά την ετήσια άδεια, οδοιπορική άδεια οκτώμισι ημερολογιακών ημερών επί σειρά ετών δεν αρκεί για να του δημιουργήσει δικαιολογημένη εμπιστοσύνη όσον αφορά τη διατήρηση της ιδίας οδοιπορικής αδείας για τα επόμενα έτη ούτε κεκτημένο δικαίωμα για τη διατήρηση του πλεονεκτήματος αυτού. Τούτο πρέπει να γίνει δεκτό ιδίως για τον λόγο ότι το άρθρο 7, πέμπτο εδάφιο, του παραρτήματος V προβλέπει ότι η οδοιπορική άδεια των υπαλλήλων των οποίων ο τόπος υπηρεσίας και/ή ο τόπος καταγωγής βρίσκονται εκτός Ευρώπης καθορίζεται με ειδική απόφαση «λαμβανομένων υπόψη των αναγκών», οι οποίες πρέπει να προσδιορίζονται κάθε φορά σε συνάρτηση προς τα διαθέσιμα μεταφορικά μέσα.

Εξάλλου, σ' έναν τομέα όπως εκείνος του καθορισμού των οδοιπορικών αδειών, η τήρηση της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης δεν μπορεί, ελλείψει δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η δημόσια αρχή, να εμποδίσει την εφαρμογή μιας νέας ρυθμίσεως ως προς τα μελλοντικά αποτελέσματα καταστάσεων που γεννήθηκαν υπό το κράτος προγενέστερης ρυθμίσεως.

6 Ένας υπάλληλος δεν νομιμοποιείται να ασκήσει προσφυγή υπέρ του νόμου ή των κοινοτικών οργάνων και δεν μπορεί να επικαλεστεί, προς στήριξη προσφυγής ακυρώσεως, παρά μόνον λόγους ατομικούς. Κατά συνέπεια, ο λόγος ακυρώσεως που αντλεί ένας υπάλληλος από την παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως από εσωτερική οδηγία του καθού θεσμικού οργάνου δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη παρά μόνο στο μέτρο που τον αφορά ατομικά.

7 Δεν αντιβαίνει προς την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως μια εσωτερική οδηγία η οποία υιοθετεί τον ίδιο βασικό κανόνα, ήτοι τη χορήγηση, όσον αφορά την ετήσια άδεια, οδοιπορικής αδείας δύο ημερών για δύο κατηγορίες υπαλλήλων στους οποίους επιστρέφονται τα έξοδα του αεροπορικού τους ταξιδιού, δηλαδή, αφενός, για εκείνη των υπαλλήλων των οποίων ο τόπος υπηρεσίας και ο τόπος καταγωγής βρίσκονται στην Ευρώπη και σε απόσταση μεταξύ τους μεγαλύτερη από 900 χιλιόμετρα και, αφετέρου, για εκείνη των υπαλλήλων των οποίων ο τόπος καταγωγής και/ή ο τόπος υπηρεσίας βρίσκονται εκτός Ευρώπης, δεδομένου ότι, προκειμένου για αεροπορικά ταξίδια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποτεθεί ότι οι οδοιπορικές άδειες των υπαλλήλων που εμπίπτουν στη δεύτερη κατηγορία είναι κατ' ανάγκη μεγαλύτερες από εκείνες των υπαλλήλων που εμπίπτουν στην πρώτη κατηγορία και δεδομένου ότι η ίδια η εσωτερική οδηγία προβλέπει τη δυνατότητα χορηγήσεως στους υπηρετούντες εκτός Ευρώπης υπαλλήλους που αποδεικνύουν ότι το ταξίδι τους μεταβάσεως και επιστροφής δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός της αδείας των δύο ημερών παρεκκλίσεων ανάλογα με τις ανάγκες.

8 Τίποτε δεν απαγορεύει καταρχήν στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να θεσπίζει, με εσωτερική οδηγία γενικής φύσεως, κανόνες για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας που της απονέμει το άρθρο 7, πέμπτο εδάφιο, του παραρτήματος V του ΚΥΚ στον τομέα του καθορισμού της οδοιπορικής αδείας όσον αφορά την ετήσια άδεια των υπαλλήλων των οποίων ο τόπος υπηρεσίας και/ή ο τόπος καταγωγής βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Οι προηγούμενες διαβουλεύσεις που προβλέπει το άρθρο 110 του ΚΥΚ δεν αποτελούν προϋπόθεση για την έκδοση μιας τέτοιας εσωτερικής οδηγίας.

Το ζήτημα αν μια τέτοια εσωτερική οδηγία είναι επαρκώς αιτιολογημένη κατά νόμον πρέπει να εκτιμάται όχι μόνο βάσει της διατυπώσεώς της, αλλά και βάσει του πλαισίου στο οποίο αυτή εντάσσεται καθώς και βάσει του συνόλου των κανόνων δικαίου που διέπουν το σχετικό θέμα.