EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 61988CO0112

Διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 6ης Μαΐου 1988.
Ένωση κιτροπαραγωγών Κρήτης κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Οικονομική πολιτική - Ισοζύγιο πληρωμών - Μέτρα διασφαλίσεως.
Υπόθεση 112/88 R.

Συλλογή της Νομολογίας 1988 -02597

ECLI identifier: ECLI:EU:C:1988:241

61988O0112

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ 6ΗΣ ΜΑΙΟΥ 1988. - ΕΝΩΣΗ ΚΙΤΡΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΤΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ. - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΠΛΗΡΩΜΩΝ - ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΩΣ. - ΥΠΟΘΕΣΗ 112/88 R.

Συλλογή της Νομολογίας του Δικαστηρίου 1988 σελίδα 02597


Διάδικοι
Σκεπτικό της απόφασης
Διατακτικό

Λέξεις κλειδιά


++++

Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων - Αναστολή εκτελέσεως - Προϋποθέσεις χορηγήσεως - Σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία του προσφεύγοντος

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 185 κανονισμός διαδικασίας, άρθρο 83, παράγραφος 2)

Διάδικοι


Στην υπόθεση 112/88 R,

'Ενωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης, που εδρεύει στο Ηράκλειο Κρήτης, οδός Γαβριήλ αριθ. 17, εκπροσωπούμενη από τον Γ. Α. Βαχαβιόλο, δικηγόρο Αθηνών, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο την Caroline Στρατηγάκη-Goldstain, 51, allee Pierre de Mansfeld,

αιτούσα,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενης από τους Θ. Χριστοφόρου, μέλος της νομικής της υπηρεσίας και T. F. Cusack, νομικό σύμβουλο της Επιτροπής, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Γ. Κρεμλή, μέλος της νομικής της υπηρεσίας, κτίριο Jean Monnet, Kirchberg,

καθής,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση αναστολής εκτελέσεως της απόφασης Ε/88/200 της Επιτροπής, της 4ης Φεβρουαρίου 1988 (1), για τροποποίηση της απόφασης 86/614/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 1986, που τροποποιεί την απόφαση 85/594/ΕΟΚ της Επιτροπής, με την οποία επιτρέπεται στην Ελλάδα να λάβει ορισμένα μέτρα διασφάλισης δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 3, της Συνθήκης ΕΟΚ (ΕΕ L 357, σ. 28),

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

εκδίδει την ακόλουθη

Διάταξη

Σκεπτικό της απόφασης


1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 7 Απριλίου 1988, η 'Ενωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης άσκησε, δυνάμει του άρθρου 173, δεύτερη παράγραφος, της Συνθήκης ΕΟΚ, προσφυγή με την οποία ζητεί την ακύρωση της απόφασης Ε/88/200 της Επιτροπής, της 4ης Φεβρουαρίου 1988, για τροποποίηση της απόφασης 86/614/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 1986, με την οποία τροποποιήθηκε η απόφαση 85/594/ΕΟΚ

της Επιτροπής, που επιτρέπει στην Ελλάδα να λάβει ορισμένα μέτρα διασφάλισης δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 3, της Συνθήκης ΕΟΚ (ΕΕ L 357, σ. 28).

2 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυθημερόν, η προσφεύγουσα υπέβαλε, δυνάμει των άρθρων 185 και 186 της Συνθήκης ΕΟΚ και του άρθρου 83 του κανονισμού διαδικασίας, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητεί την αναστολή εκτελέσεως της προαναφερθείσας απόφασης της Επιτροπής, της 4ης Φεβρουαρίου 1988, μέχρι την τριακοστή ημέρα από της κοινοποιήσεως της απόφασης που θα εκδώσει το Δικαστήριο στην κύρια υπόθεση.

3 Η καθής κατέθεσε τις γραπτές παρατηρήσεις της στις 29 Απριλίου 1988. Οι διάδικοι ανέπτυξαν προφορικά τις παρατηρήσεις τους στις 2 Μαΐου 1988.

4 Πριν εξεταστεί το βάσιμο της υπό κρίση αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, κρίνεται σκόπιμο να περιγραφεί συνοπτικά το πραγματικό και νομικό πλαίσιο της υποθέσεως.

5 Στην Κρήτη φύεται μια ποικιλία δένδρων, το citrus medica, που παράγει κίτρα, ο φλοιός των οποίων χρησιμοποιείται για την παρασκευή γλυκών κουταλιού. Από το 1983 οι κρήτες καλλιεργητές των καρπών αυτών, αφού συνέπηξαν την 'Ενωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης, άρχισαν να εξάγουν τα προϊόντα αυτά ιδίως στη γερμανική αγορά.

6 Το Μάρτιο του 1983, ένας ολλανδός παραγωγός του ίδιου προϊόντος κατάγγειλε στην Επιτροπή ότι υφίσταται τον αθέμιτο ανταγωνισμό των ελληνικών επιχειρήσεων, λόγω του ότι οι τελευταίες λαμβάνουν εξαγωγικές ενισχύσεις που ανέρχονται σε ποσοστό 32 % της τιμής fob.

7 Στις 29 Απριλίου 1987, ο εν λόγω παραγωγός και η Dutch Fruit and Vegetable Processing Industry Association υπέβαλαν στην Επιτροπή αίτηση με την οποία ζήτησαν την εφαρμογή του άρθρου 3 της προαναφερθείσας απόφασης 86/614/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 16ης Δεκεμβρίου 1986, με σκοπό να αποκλειστεί η χορήγηση εξαγωγικών ενισχύσεων από την Ελλάδα στο συγκεκριμένο τομέα.

8 Με την προαναφερθείσα απόφαση 86/614/ΕΟΚ, η Επιτροπή τροποποίησε την απόφαση 85/594/ΕΟΚ, της 22ας Νοεμβρίου 1985, με την οποία επιτράπηκε στην Ελλάδα να λάβει ορισμένα μέτρα διασφάλισης δυνάμει του άρθρου 108, παράγραφος 3, της Συνθήκης ΕΟΚ (ΕΕ L 373, σ. 9), ένα από τα οποία ήταν η χορήγηση, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1986, εξαγωγικών ενισχύσεων με ανώτατο όριο το 26,4 % της τιμής fob.

9 Η απόφαση 86/614/ΕΟΚ προβλέπει ότι, κατ' αρχήν, η Ελλάδα θα εξαλείψει βαθμιαία τις εξαγωγικές ενισχύσεις, κατά τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 1, σε τέσσερα στάδια ίσης χρονικής διάρκειας που θα άρχιζαν την 1η Ιανουαρίου των ετών 1987, 1988, 1989 και 1990. Στο άρθρο 3 όμως υπάρχει η ακόλουθη επιφύλαξη:

"Στην περίπτωση που από τα στοιχεία που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή, μετά από εξέτασή τους και διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, αποδεικνύεται ότι η χορήγηση των εξαγωγικών ενισχύσεων σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο τομέα προκαλεί ή απειλεί να προκαλέσει μεταβολές μείζονος σημασίας στις συνήθεις εμπορικές ροές και ότι οι μεταβολές αυτές προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν σοβαρή υλική ζημία σε υφιστάμενο σε άλλα κράτη μέλη βιομηχανικό κλάδο, σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον, η Επιτροπή θα τροποποιήσει την παρούσα απόφαση έτσι ώστε να μειώνεται ή να αποκλείεται κάθε ενίσχυση στον εν λόγω τομέα."

10 Η Επιτροπή, εκτιμώντας ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 της απόφασης 86/614/ΕΟΚ, εξέδωσε στις 4 Φεβρουαρίου 1988 την απόφαση της οποίας ζητείται η αναστολή εκτελέσεως. Η απόφαση αυτή απαγορεύει στην ελληνική κυβέρνηση να χορηγεί, από 4 Φεβρουαρίου 1988, εξαγωγικές ενισχύσεις στον τομέα της ζαχαρόπηκτης φλούδας φρούτων (Nimexe 20.04-30).

11 Κατά το άρθρο 185 της Συνθήκης ΕΟΚ, οι προσφυγές στο Δικαστήριο δεν έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα. Το Δικαστήριο όμως μπορεί, αν κρίνει ότι επιβάλλεται από τις περιστάσεις, να διατάξει την αναστολή εκτελέσεως της προσβαλλόμενης πράξης.

12 Το άρθρο 83, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας ορίζει ότι οι αιτήσεις για τη χορήγηση προσωρινού μέτρου όπως το ζητούμενο πρέπει να προσδιορίζουν τους πραγματικούς και νομικούς ισχυρισμούς που δικαιολογούν, εκ πρώτης όψεως, τη λήψη του προσωρινού μέτρου το οποίο ζητείται, καθώς και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει το επείγον.

13 Πρέπει πρώτον να εξεταστούν τα περιστατικά που προβάλλει η αιτούσα για να αποδείξει το επείγον, το οποίο, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, αποδεικνύεται από την επικείμενη απειλή σοβαρής και ανεπανόρθωτης ζημίας.

14 Σ' αυτό το σημείο, η αιτούσα ισχυρίζεται απλώς ότι οι κρήτες παραγωγοί κίτρων που έχουν συμπήξει την 'Ενωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης υφίστανται σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία από την εφαρμογή της επίδικης απόφασης της 4ης Φεβρουαρίου 1988, η οποία καθιστά αδύνατο τον προγραμματισμό της παραγωγής τους και τη διάθεση των προϊόντων τους στο εμπόριο. Συγκεκριμένα, οι συμβάσεις πωλήσεως για τα προϊόντα αυτά συνάπτονται ετησίως εντός του πρώτου τριμήνου, οπότε η αιτούσα είναι αναγκασμένη να αναλαμβάνει τη χορήγηση των ενισχύσεων που καταργήθηκαν, αν επιθυμεί να εκτελέσει τις συμβάσεις που συνήψε με τους πελάτες της. Η ένωση που περιλαμβάνει 1 800 οικογενειακές εκμεταλλεύσεις φρονεί ότι τα πρόσωπα που υφίστανται ζημία από την κατάργηση της ενίσχυσης ανέρχονται σε 7 000.

15 Η αιτούσα υπογραμμίζει ότι πρέπει περαιτέρω, για να εκτιμηθεί επακριβώς η έκταση της ζημίας που υφίστανται οι κρήτες παραγωγοί, να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η Κρήτη θεωρείται από διάφορες κοινοτικές κανονιστικές ρυθμίσεις ως περιοχή με οικονομικά προβλήματα και ότι η κατάργηση των εν λόγω ενισχύσεων εμποδίζει την περάτωση και τη θέση σε λειτουργία, εντός του 1988, μιας σύγχρονης βιομηχανικής μονάδας παραγωγής κίτρων, αυτό θα έχει δε σοβαρές επιπτώσεις στα εισοδήματα των παραγωγών αυτών.

16 Η Επιτροπή παρατηρεί ότι δεν αντιλαμβάνεται γιατί η κατάργηση των ενισχύσεων - ενδεχόμενο που δεν αγνοούσαν οι ελληνικές επιχειρήσεις - λόγω της δυνατότητας εφαρμογής του άρθρου 3 της προαναφερθείσας απόφασης 86/614/ΕΟΚ καθιστά αδύνατο τον προγραμματισμό της παραγωγής τους, δεδομένου μάλιστα ότι οι επιχειρήσεις αυτές είναι συγχρόνως επιχειρήσεις παραγωγής, μεταποιήσεως και εξαγωγής. Η Επιτροπή υπογραμμίζει εξάλλου ότι η αιτούσα δεν υποστήριξε ότι οι οικείες κρητικές επιχειρήσεις θα αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσχέρειες ή ότι το προϊόν που παρασκευάζουν θα διέτρεχε τον κίνδυνο αλλοιώσεως ή καταστροφής αν δεν διετίθετο στο εμπόριο εντός ορισμένου χρόνου.

17 Η Επιτροπή φρονεί ότι η μόνη ζημία που υφίστανται οι κρητικές επιχειρήσεις, δηλαδή η αύξηση του κόστους παραγωγής τους κατά ποσοστό ίσο με το ύψος της καταργηθείσας εξαγωγικής ενίσχυσης, αποτελεί απλώς την αναγκαία και φυσική συνέπεια της κατάργησης μιας ενίσχυσης ασυμβίβαστης προς την κοινή αγορά, που δεν μπορεί να θεωρηθεί σε καμιά περίπτωση ότι αποτελεί, γι' αυτούς, σοβαρή και ανεπανόρθωτη ζημία και η οποία θα πρέπει εξάλλου να εκτιμηθεί σε αντιπαραβολή με το συμφέρον που έχουν οι επιχειρήσεις των άλλων κρατών μελών να μην υφίστανται, λόγω των κρατικών αυτών ενισχύσεων, τον αθέμιτο ανταγωνισμό των εν λόγω επιχειρήσεων. Επικαλούμενη τη Διάταξη του προέδρου του Δικαστηρίου της 9ης Απριλίου 1987, Technointorg κατά Συμβουλίου, 77/87 R, Συλλογή σ. 1793, η Επιτροπή φρονεί ότι, εκτός της ζημίας αυτής που απορρέει κανονικά από την κατάργηση μιας ενίσχυσης, η αιτούσα όφειλε να αποδείξει ότι τα μέλη της υφίστανται πρόσθετη ιδιαίτερη ζημία.

18 Πρέπει να σημειωθεί σχετικώς ότι η απόφαση Ε/88/200 της Επιτροπής, της 4ης Φεβρουαρίου 1988, εκδόθηκε βάσει του άρθρου 108, παράγραφος 3, του περί ισοζυγίου πληρωμών κεφαλαίου 3 του τίτλου ΙΙ, περί οικονομικής πολιτικής, του τρίτου μέρους της Συνθήκης ΕΟΚ, περί της πολιτικής της Κοινότητας και ότι, σύμφωνα με το άρθρο 4 της απόφασης, μοναδικός αποδέκτης της είναι η Ελληνική Δημοκρατία.

19 Από τα προαναφερθέντα στοιχεία προκύπτει ότι η εξαγωγική ενίσχυση, την κατάργηση της οποίας προβλέπει η εν λόγω απόφαση, αποσκοπεί κυρίως στο να διευκολύνει την αποκατάσταση της ισορροπίας του ισοζυγίου πληρωμών της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι να στηρίξει τα εισοδήματα μιας κατηγορίας επιχειρηματιών, χορηγώντας τους ενίσχυση προκειμένου να προωθήσουν τις εξαγωγές τους.

20 Επομένως, η μόνη άμεση ζημία που μπορεί ενδεχομένως να προκληθεί από την εφαρμογή της αποφάσεως Ε/88/200 της Επιτροπής, της 4ης Φεβρουαρίου 1988, και να θεωρηθεί ως σοβαρή και ανεπανόρθωτη, δυνάμενη να δικαιολογήσει την αναστολή εκτελέσεως, είναι η προσβολή του ισοζυγίου πληρωμών, την οποία μόνο η Ελληνική Δημοκρατία νομιμοποιείται να επικαλεστεί, ως αποδέκτης της εν λόγω αποφάσεως.

Διατακτικό


Για τους λόγους αυτούς

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ,

αποφαινόμενος επί προσωρινών μέτρων,

διατάσσει:

1) Απορρίπτει την αίτηση προσωρινών μέτρων.

2) Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λουξεμβούργο, 6 Μαΐου 1988.

Top