61987J0076

++++

Φορολογικές διατάξεις - Εσωτερικοί φόροι - Σύστημα διαφοροποιημένης φορολογίας των αυτοκινήτων - Επιβολή φόρου βάσει της φορολογήσιμης ιπποδύναμης - Καθορισμός της φορολογήσιμης ιπποδύναμης και προοδευτικότητα που αποβαίνει εις βάρος των εισαγομένων αυτοκινήτων - Απαγορεύεται - Αποτέλεσμα που εισάγει διακρίσεις ή λειτουργεί προστατευτικώς

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 95 )

Το σύστημα τελών κυκλοφορίας το οποίο, αφενός, με την καθιέρωση φορολογικής κλίμακας που περιλαμβάνει περισσότερες ιπποδυνάμεις από τις άλλες, ανακόπτει την κατά τη συνήθη πρόοδο αύξηση του φόρου υπέρ των πολυτελών αυτοκινήτων εθνικής παραγωγής και, αφετέρου, προβλέπει τρόπο καθορισμού της φορολογήσιμης ιπποδύναμης δυσμενή για τα εισαγόμενα από άλλα κράτη μέλη αυτοκίνητα, εισάγει διακρίσεις ή έχει προστατευτικό αποτέλεσμα κατά την έννοια του άρθρου 95 της Συνθήκης .

Στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 76, 86 έως 89 και 149/87,

που έχουν ως αντικείμενο αιτήσεις

του Tribunal de grande instance του Saint-Brieuc, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ του

G . Seguela, κατοίκου Saint-Brieuc,

και

Administration des impots, εκπροσωπούμενης από το διευθυντή εφορίας του διαμερίσματος Cotes-du-Nord, που έχει την έδρα του στο Saint-Brieuc ( υπόθεση 76/87 ),

και του Tribunal de grande instance του Nancy, στο πλαίσιο των διαφορών που εκκρεμούν ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ των

A . Lachkar, κατοίκου Nancy ( υπόθεση 86/87 ),

J . Bayon, κατοίκου Nancy ( υπόθεση 87/87 ),

J.-M . Bayon, κατοίκου Vandoeuvre ( υπόθεση 88/87 ),

P . Dellestable, κατοίκου Nancy ( υπόθεση 89/87 ),

F . Sargos, κατοίκου Villers-les-Nancy ( υπόθεση 149/87 ),

και

Administration des impots, εκπροσωπούμενης από το διευθυντή εφορίας του διαμερίσματος Meurthe-et-Moselle, με έδρα το Nancy,

προς το Δικαστήριο,

κατ' εφαρμογή του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, με τις οποίες ζητείται, στο πλαίσιο των διαφορών που εκκρεμούν ενώπιον των αιτούντων δικαστηρίων, η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του άρθρου 95 της Συνθήκης

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

συγκείμενο από τους G . Bosco, πρόεδρο τμήματος, R . Joliet και F . Schockweiler, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας : J . Mischo

γραμματέας : B . Pastor, υπάλληλος διοικήσεως

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που κατέθεσαν :

- ο προσφεύγων της κύριας δίκης στην υπόθεση 76/87, κατά την έγγραφη διαδικασία αυτοπροσώπως,

- ο προσφεύγων της κύριας δίκης στην υπόθεση 86/87, εκπροσωπούμενος κατά την έγγραφη διαδικασία από τους δικηγόρους Berrodier και Gottlich, και κατά την προφορική διαδικασία από το δικηγόρο Gottlich,

- ο προσφεύγων της κύριας δίκης στην υπόθεση 89/87, εκπροσωπούμενος κατά την έγγραφη διαδικασία από το δικηγόρο J.-L . Tassigny,

- ο προσφεύγων της κύριας δίκης στην υπόθεση 149/87, εκπροσωπούμενος κατά την έγγραφη διαδικασία από το δικηγόρο E . Baumann,

- η γαλλική κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη στην υπόθεση 76/87 από τον R . de Gouttes, κατά την έγγραφη διαδικασία, και στις υποθέσεις 86 έως 89/87 και 149/87 από τη δικηγόρο Belliard, κατά την έγγραφη διαδικασία,

- η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, εκπροσωπούμενη στις υποθέσεις 76/87, 86 έως 89/87 και 149/87 από τον H . R . L . Purse, Treasury Solicitor, κατά την έγγραφη διαδικασία,

- η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη στις υποθέσεις 76/87, 86 έως 89/87 και 149/87 από τον J . F . Buhl,

έχοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 19ης Απριλίου 1988,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της ιδίας ημέρας,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με αποφάσεις της 9ης Δεκεμβρίου 1986, της 5ης και 12ης Μαρτίου 1987 και της 7ης Μαΐου 1987, που περιήλθαν στο Δικαστήριο στις 16 και 23 Μαρτίου 1987 και στις 13 Μαΐου 1987, τα Tribunal de grande instance του Saint-Brieuc και του Nancy υπέβαλαν, δυνάμει του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, δύο προδικαστικά ερωτήματα ως προς την ερμηνεία του άρθρου 95 της Συνθήκης .

2 Τα ερωτήματα αυτά ανέκυψαν στο πλαίσιο σειράς δικών μεταξύ των G . Seguela, A . Lachkar, J . Bayon, J.-M . Bayon, P . Dellestable και F . Sargos ( καλούμενοι στο εξής : προσφεύγοντες της κύριας δίκης ) και της Administration des impots ( εφορίας ) με αντικείμενο την επιστροφή τελών αυτοκινήτων οχημάτων που καταβλήθηκαν, κατά την άποψή τους, αχρεωστήτως .

3 Οι προσφεύγοντες της κύριας δίκης είναι κύριοι αυτοκινήτων γερμανικής και βρετανικής κατασκευής, φορολογήσιμης ιπποδύναμης μεγαλύτερης των 16 ίππων . Σε διάφορες φορολογικές χρήσεις μεταξύ 1980 και 1985 κατέβαλαν το σταθερό ειδικό τέλος που προβλεπόταν τότε για τα εν λόγω αυτοκίνητα, δυνάμει του άρθρου 1007 του γενικού φορολογικού κώδικα .

4 Οι προσφεύγοντες της κύριας δίκης έκριναν ότι το σταθερό ειδικό τέλος είναι αντίθετο προς το άρθρο 95 της Συνθήκης, καθόσον πλήττει την αγορά αυτοκινήτων αλλοδαπής κατασκευής, που είναι τα μόνα που έχουν φορολογήσιμη ιπποδύναμη μεγαλύτερη των 16 ίππων . Υπέβαλαν διοικητικές ενστάσεις στην εφορία ζητώντας, για την κάθε φορολογική χρήση, την επιστροφή της διαφοράς μεταξύ του ποσού του σταθερού ειδικού τέλους που καταβλήθηκε και του μεγαλυτέρου ποσού του διαφοροποιημένου τέλους που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα γαλλικής κατασκευής .

5 Στις 9 Μαΐου 1985, ενώ εκκρεμούσαν ακόμα οι διοικητικές αυτές ενστάσεις, το Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση με την οποία έκρινε ότι τέλος που έχει τα χαρακτηριστικά του γαλλικού σταθερού ειδικού τέλους είναι αντίθετο προς το άρθρο 95 της Συνθήκης ( Humblot, 112/84, Συλλογή σ . 1367 ).

6 Συμμορφούμενος προς την απόφαση αυτή, ο γάλλος νομοθέτης θέσπισε το άρθρο 18 του νόμου 85-695, της 11ης Ιουλίου 1985, περί ορισμένων οικονομικών και φορολογικών διατάξεων ( JΟRF της 12.7.1985, σ . 7855 ). Η διάταξη αυτή κατάργησε το σταθερό ειδικό τέλος και το αντικατέστησε με ένα διαφοροποιημένο τέλος . Προέβλεψε, επίσης, ότι οι φορολογούμενοι μπορούν να ζητήσουν επιστροφή της διαφοράς μεταξύ του παλαιού σταθερού ειδικού τέλους και του νέου διαφοροποιημένου τέλους που αντιστοιχεί στη φορολογήσιμη ιπποδύναμη του αυτοκινήτου τους .

7 Βάσει της διατάξεως αυτής, η φορολογική υπηρεσία δέχτηκε μερικώς τις διοικητικές ενστάσεις των προσφευγόντων της κύριας δίκης . Τους επέστρεψε, για τις αντίστοιχες φορολογικές χρήσεις, τη διαφορά που προβλέπει η προαναφερθείσα διάταξη και απέρριψε τις διοικητικές τους ενστάσεις κατά τα λοιπά .

8 Οι προσφεύγοντες της κύριας δίκης έκριναν ότι η νέα νομοθετική ρύθμιση ήταν, επίσης, αντίθετη προς το άρθρο 95 της Συνθήκης, καθόσον εξακολουθούσε να επιβάλλει μεγαλύτερα τέλη στα αλλοδαπά αυτοκίνητα από ό,τι στα όμοια γαλλικά αυτοκίνητα . Κατά την άποψή τους, η φορολογική υπηρεσία έπρεπε να τους επιστρέψει όχι τη διαφορά μεταξύ του παλαιού σταθερού τέλους και του νέου διαφοροποιημένου τέλους που αντιστοιχεί στη φορολογήσιμη ιπποδύναμη του αυτοκινήτου τους, αλλά τη διαφορά μεταξύ του παλαιού σταθερού ειδικού τέλους και του υψηλότερου διαφοροποιημένου τέλους που επιβάλλεται στα αυτοκίνητα γαλλικής κατασκευής . Ζήτησαν, κατα συνέπεια, από τη φορολογική υπηρεσία να τους επιστρέψει το τελευταίο αυτό ποσό, μειωμένο κατά το ποσό που τους είχε ήδη επιστραφεί .

9 Κρίνοντας ότι το ασυμβίβαστο του άρθρου 18 με το νόμο της 11ης Ιουλίου 1985 και το άρθρο 95 της Συνθήκης δεν ήταν βέβαιο, τα επιληφθέντα δικαστήρια αποφάσισαν να υποβάλουν στο Δικαστήριο σχετικά προδικαστικά ερωτήματα .

10 Το ερώτημα που υπέβαλε το Tribunal de grande instance του Saint-Brieuc είναι το ακόλουθο :

"Απαγορεύει το άρθρο 95 της Συνθήκης της Ρώμης να επιβληθεί σε οχήματα, των οποίων η φορολογήσιμη ιπποδύναμη υπερβαίνει την ανώτατη φορολογήσιμη ιπποδύναμη των γαλλικής κατασκευής ιδιωτικών οχημάτων, διαφοροποιημένο τέλος που αυξάνεται με ρυθμό πολύ μεγαλύτερο για τα άνω των 16 ίππων οχήματα παρά για τα κάτω των 16 ίππων;"

11 Το ερώτημα που υπέβαλε το Tribunal de grande instance του Nancy είναι το ακόλουθο :

"Το άρθρο 95 της Συνθήκης ΕΟΚ, σε συνδυασμό ενδεχομένως με κάθε άλλη διάταξη ή θεμελιώδη αρχή της εν λόγω Συνθήκης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται στην υπαγωγή, από κράτος μέλος, των αυτοκινήτων οχημάτων που υπερβαίνουν ορισμένη φορολογήσιμη ιπποδύναμη, σε διαφοροποιημένο τέλος του οποίου το ποσό αυξάνει προοδευτικώς σε συνάρτηση με την εν λόγω φορολογήσιμη ιπποδύναμη, κριτήριο που καθορίζεται με τη σειρά του βάσει μαθηματικού τύπου ο οποίος έχει ως συνέπεια την υπαγωγή στην εν λόγω προοδευτική αύξηση κάθε οχήματος ορισμένου κυβισμού που δεν κατασκευάζεται στη Γαλλία και εισάγεται ιδίως από άλλα κράτη μέλη;"

12 Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά τις αποφάσεις περί παραπομπής που αφορούν τις παρούσες προδικαστικές υποθέσεις, το Δικαστήριο, με απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 1987 ( Feldain, 433/85, Συλλογή σ . 3521 ), αποφάνθηκε επί ερωτήματος που αφορά το ίδιο θέμα και είχε ανακύψει στο πλαίσιο δίκης σχετικής με την εφαρμογή της ίδιας εθνικής νομοθεσίας .

13 Από την εξέταση της παρούσης υποθέσεως δεν προκύπτει κανένα νέο στοιχείο σε σχέση με την υπόθεση 433/85 . Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, το Δικαστήριο παραπέμπει στο σκεπτικό της προαναφερθείσης αποφάσεως της 17ης Σεπτεμβρίου 1987 ( βλέπε Συλλογή 1987, σ . 3521 ).

14 Πρέπει, συνεπώς, να δοθεί ως απάντηση στα ερωτήματα που υπέβαλαν το Tribunal de grande instance του Saint-Brieuc και το Tribunal de grande instance του Nancy, ότι, σύμφωνα με την προαναφερθείσα απόφαση του Δικαστηρίου, της 17ης Σεπτεμβρίου 1987, σύστημα τελών κυκλοφορίας στο οποίο, αφενός, με την καθιέρωση φορολογικής κλίμακας που περιλαμβάνει περισσότερες ιπποδυνάμεις από τις άλλες, ανακόπτει την κατά τη συνήθη πρόοδο αύξηση του φόρου υπέρ των πολυτελών αυτοκινήτων εθνικής παραγωγής και, αφετέρου, προβλέπει τρόπο καθορισμού της φορολογήσιμης ιπποδύναμης δυσμενή για τα εισαγόμενα από άλλα κράτη μέλη αυτοκίνητα, εισάγει διακρίσεις ή έχει προστατευτικό αποτέλεσμα κατά την έννοια του άρθρου 95 της Συνθήκης .

Επί των δικαστικών εξόδων

15 Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν η γαλλική κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου και η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που κατέθεσαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, δεν αποδίδονται . Δεδομένου ότι η διαδικασία έχει, ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης, το χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα ),

κρίνοντας επί των ερωτημάτων που του υπέβαλε το Tribunal de grande instance του Saint-Brieuc, με απόφαση της 9ης Δεκεμβρίου 1986 και το Tribunal de grande instance του Nancy, με αποφάσεις της 5ης και 12ης Μαρτίου 1987 και της 7ης Μαΐου 1987, αποφαίνεται :

Το σύστημα τελών κυκλοφορίας το οποίο, αφενός, με την καθιέρωση φορολογικής κλίμακας που περιλαμβάνει περισσότερες ιπποδυνάμεις από τις άλλες, ανακόπτει την κατά τη συνήθη πρόοδο αύξηση του φόρου υπέρ των πολυτελών αυτοκινήτων εθνικής παραγωγήςκαι, αφετέρου, προβλέπει τρόπο καθορισμού της φορολογήσιμης ιπποδύναμης δυσμενή για τα εισαγόμενα από άλλα κράτη μέλη αυτοκίνητα, εισάγει διακρίσεις ή έχει προστατευτικό αποτέλεσμα κατά την έννοια του άρθρου 95 της Συνθήκης .