61987J0055

++++

1. Γεωργία - Κοινή οργάνωση των αγορών - Βόειο κρέας - Επιστροφές λόγω εξαγωγής - Προκαθορισμός - Αναστολή - Εφαρμογή επί των αιτήσεων προκαθορισμού που εκκρεμούν

(Κανονισμός του Συμβουλίου 885/68, άρθρο 5, παράγραφος 3, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1504/76 κανονισμός της Επιτροπής 2377/80, άρθρο 8α, παράγραφος 2)

2. Κοινοτικό δίκαιο - Ερμηνεία - Ομοιόμορφη ερμηνεία - Κείμενα συντεταγμένα σε περισσότερες γλώσσες - Λαμβάνονται υπόψη οι αποδόσεις στις διάφορες γλώσσες

3. Γεωργία - Κοινή οργάνωση των αγορών - Βόειο κρέας - Επιστροφές λόγω εξαγωγής - Προκαθορισμός - Προθεσμία αναμονής για τη χορήγηση των πιστοποιητικών εκπεφρασμένη σε εργάσιμες ημέρες - Ερμηνεία του όρου "Werktag"

(Κανονισμός του Συμβουλίου 1182/71, άρθρο 2, παράγραφος 2 κανονισμός της Επιτροπής 2377/80, άρθρο 8 α, παράγραφος 2)

4. Πράξεις των οργάνων - Αιτιολογία - Υποχρέωση - 'Εκταση - Κανονισμοί

(Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 190)

5. Γεωργία - Κοινή οργάνωση των αγορών - Βόειο κρέας - Επιστροφές λόγω εξαγωγής - Προκαθορισμός - Αναστολή - Παρέκκλιση από την υποχρέωση διαβουλεύσεως με την επιτροπή διαχειρίσεως - Προϋποθέσεις - 'Ακρως επείγουσα περίπτωση - 'Εννοια

(Κανονισμός 885/68 του Συμβουλίου, άρθρο 5, παράγραφος 4, εδάφιο 2, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1504/76 κανονισμός 387/84 της Επιτροπής)

1. Αιτήσεις προκαθορισμού των επιστροφών λόγω εξαγωγής, που υποβάλλονται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, πριν από περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, λόγω της προθεσμίας χορηγήσεως που προβλέπει το άρθρο 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, πρέπει να απορρίπτονται.

2. Η ανάγκη μιας ομοιόμορφης εφαρμογής και, συνεπώς, ερμηνείας, αποκλείει τη μεμονωμένη εξέταση μιας διατάξεως σε μία μόνο από τις γλωσσικές αποδόσεις της, αλλά επιβάλλει να ερμηνεύεται βάσει τόσο της πραγματικής βουλήσεως του συντάκτη της όσο και του σκοπού που αυτός επεδίωκε, λαμβανομένης, ιδίως, υπόψη της αποδόσεώς της σε όλες τις γλώσσες.

3. Ο όρος "Werktag" που χρησιμοποιείται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι συνώνυμος με τον όρο "Arbeitstag" που περιέχεται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, υπό την έννοια, δηλαδή, ότι αποκλείει τα Σάββατα.

4. Η αιτιολογία που απαιτεί το άρθρο 190 της Συνθήκης πρέπει να προσαρμόζεται στη φύση της οικείας πράξεως. Πρέπει να αφήνει να διαφαίνεται κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο η συλλογιστική της κοινοτικής αρχής, εκδότη της αμφισβητούμενης πράξεως, ώστε να επιτρέπει στους ενδιαφερομένους να γνωρίζουν τους λόγους που δικαιολογούν τη λήψη του μέτρου και στο Δικαστήριο να ασκεί τον έλεγχό του. Δεν απαιτείται, ωστόσο, η αιτιολογία των κανονισμών να εξειδικεύει τα διάφορα πραγματικά ή νομικά δεδομένα, κάποτε πολυάριθμα και πολύπλοκα, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο των κανονισμών, εφόσον οι κανονισμοί αυτοί περιλαμβάνονται στο συστηματικό πλαίσιο του συνόλου του οποίου αποτελούν μέρος.

5. Για να μπορεί κανονισμός που προβλέπει αναστολή του προκαθορισμού των επιστροφών λόγω εξαγωγής βοείου κρέατος να εκδοθεί μόνο από την Επιτροπή και όχι κατά τη διαδικασία της επιτροπής διαχειρίσεως πρέπει, κατά το άρθρο 5, παράγραφος 4, εδάφιο 2, του κανονισμού 885/68, να συντρέχει περίπτωση άκρως επείγουσα.

Αυτό συμβαίνει όταν, λαμβανομένης υπόψη της εξελίξεως της αγοράς και του χρόνου που απαιτείται για την παρέμβαση της επιτροπής διαχειρίσεως, ο εκδιδόμενος κατόπιν διαβουλεύσεως με την τελευταία κανονισμός θα έπρεπε, για να καταστήσει δυνατή την απόρριψη των αφύσικα πολυάριθμων αιτήσεων για πιστοποιητικά με προκαθορισμό, να έχει αναδρομική εφαρμογή, γεγονός που θα μπορούσε να επικριθεί.

Στην υπόθεση 55/87,

που έχει ως αντικείμενο αίτηση του Verwaltungsgericht Frankfurt am Main (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας) προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογή του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, με την οποία ζητείται, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

Alexander Moksel Import und Export GmbH & Co. Handels-KG, με έδρα το Buchloe,

και

Bundesanstalt fuer landwirtschaftliche Marktordnung, με έδρα τη Φραγκφούρτη,

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1968, περί θεσπίσεως στον τομέα του βοείου κρέατος των γενικών κανόνων για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή και των κριτηρίων καθορισμού του ύψους αυτών (ΕΕ ειδ. έκδ. 03/003, σ. 108), την ερμηνεία και το κύρος του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 1980 περί ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ ειδ. έκδ. 11/021, σ. 169), καθώς και το κύρος του κανονισμού 387/84 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 1984, περί προσωρινής αναστολής του προκαθορισμού των επιστροφών κατά την εξαγωγή ορισμένων προϊόντων που υπάγονται στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ L 46, σ. 39),

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα)

συγκείμενο από τους G. Bosco, πρόεδρο τμήματος, R. Joliet και F. Schockweiler, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας: G. F. Mancini

γραμματέας: D. Louterman, υπάλληλος διοικήσεως

λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που κατέθεσαν:

- η εταιρία Alexander Moksel Import und Export GmbH & Co. Handels-KG, προσφεύγουσα της κύριας δίκης, εκπροσωπούμενη από το δικηγόρο Κολωνίας V. Schiller,

- η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από το νομικό της σύμβουλο D. Booss,

έχοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 9ης Μαρτίου 1988,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 1ης Ιουνίου 1988,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με Διάταξη της 22ας Ιανουαρίου 1987, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 23 Φεβρουαρίου 1987, το Verwaltungsgericht Frankfurt am Main υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 177 της Συνθήκης ΕΟΚ, σειρά προδικαστικών ερωτημάτων σχετικών με την ερμηνεία του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1968, περί θεσπίσεως στον τομέα του βοείου κρέατος των γενικών κανόνων για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή και των κριτηρίων καθορισμού του ύψους αυτών (ΕΕ ειδ. έκδ. 03/003, σ. 108), την ερμηνεία και το κύρος του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 1980, περί ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ ειδ. έκδ. 11/021, σ. 169), καθώς και το κύρος του κανονισμού 387/84 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 1984, περί προσωρινής αναστολής του προκαθορισμού των επιστροφών κατά την εξαγωγή ορισμένων προϊόντων που υπάγονται στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ L 46, σ. 39).

2 Τα ερωτήματα αυτά ανέκυψαν στο πλαίσιο δίκης στην οποία η εταιρία Alexander Moksel Import und Export GmbH & Co. Handels-KG (στο εξής: Moksel), προσφεύγουσα της κύριας δίκης, ζήτησε την ακύρωση αποφάσεως με την οποία το Bundesanstalt fuer landwirtschaftliche Marktordnung (στο εξής: ΒΑLΜ), καθού της κύριας δίκης, αρνήθηκε να της χορηγήσει πιστοποιητικά με προκαθορισμό των επιστροφών λόγω εξαγωγής για ορισμένες παρτίδες βοείου κρέατος.

3 Το Verwaltungsgericht Frankfurt am Main, το οποίο επελήφθη της διαφοράς, αποφάσισε να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

"1) Πρέπει να απορριφθούν αιτήσεις για προκαθορισμό επιστροφής, σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) 885/68 του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1968, περί θεσπίσεως στον τομέα του βοείου κρέατος των γενικών κανόνων για τη χορήγηση επιστροφών κατά την εξαγωγή και των κριτηρίων καθορισμού του ύψους αυτών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΟΚ) 1504/76 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1976, οι οποίες υποβλήθηκαν πριν από το χρονικό διάστημα της αναστολής, αλλά η επ' αυτών απόφαση πρέπει να ληφθεί κατά τη διάρκεια του χρονικού αυτού διαστήματος;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1:

2. Ο όρος 'Werktag' του άρθρου 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2377/80 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 1980, περί ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμο (ΕΟΚ) 2798/81 της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 1981, έχει την ίδια έννοια με τον όρο 'Arbeitstag' , (που περιέχεται στον κανονισμό (ΕΟΚ) 2378/80 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 1980, περί προσθέτων ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής της ρυθμίσεως για άδειες εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος), κατά το άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, της 3ης Ιουνίου 1971, περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, ημερομηνίες και διορίες;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα:

3) α) Οι αιτιολογικές σκέψεις του κανονισμού (ΕΟΚ) 387/84 της Επιτροπής, της 15ης Φεβρουαρίου 1984, περί προσωρινής αναστολής του προκαθορισμού των επιστροφών κατά την εξαγωγή ορισμένων προϊόντων που υπάγονται στον τομέα του βοείου κρέατος ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του άρθρου 190 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τρίτο ερώτημα, στοιχείο α):

β) Συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εκδόσεως του κανονισμού 387/84, που προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 4, του κανονισμού 885/68, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1504/76;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο, δεύτερο ή τρίτο ερώτημα:

4) Μπορεί, σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 885/68, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1504/76 να χορηγηθεί άδεια εξαγωγής με προκαθορισμό της επιστροφής για παρελθούσα χρονική περίοδο και, επομένως, αναδρομικώς, αν διαπιστωθεί ότι παρανόμως απορρίφθηκε η αίτηση χορηγήσεως αδείας εξαγωγής;"

4 Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως, η εφαρμοστέα κανονιστική ρύθμιση, καθώς και οι γραπτές παρατηρήσεις που κατατέθηκαν στο Δικαστήριο. Τα στοιχεία αυτά του φακέλου δεν επαναλαμβάνονται πιο κάτω παρά μόνον καθόσον απαιτείται για να σχηματίσει κρίση το Δικαστήριο.

Επί του πρώτου ερωτήματος (αντιμετώπιση των αιτήσεων εκδόσεως πιστοποιητικών με προκαθορισμό που υποβλήθηκαν πριν από μια περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου)

5 Το πρώτο ερώτημα του Verwaltungsgericht αφορά το αν πρέπει να απορριφθούν αιτήσεις προκαθορισμού των επιστροφών λόγω εξαγωγής που υποβλήθηκαν πριν από περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου.

6 Το Verwaltungsgericht υπογραμμίζει ότι με το άρθρο 8 α, παράγραφος 2, του προαναφερθέντος κανονισμού 2377/80, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 2798/81, της 28ης Σεπτεμβρίου 1981 (ΕΕ L 275, σ. 24), η Επιτροπή επέβαλε γενική προθεσμία αναμονής για τη χορήγηση πιστοποιητικών με προκαθορισμό. Κατά τη διάταξη αυτή, "για τα προϊόντα που υπάγονται στη διάκριση 02.01 Α ΙΙ του κοινού δασμολογίου, το πιστοποιητικό εξαγωγής που περιλαμβάνει τον προκαθορισμό της επιστροφής ... εκδίδεται την πέμπτη εργάσιμη ημέρα που ακολουθεί την ημέρα της καταθέσεως της αιτήσεως, εφόσον δεν έχουν ληφθεί κατά το διάστημα αυτό ειδικά μέτρα".

7 Αν κριθεί ότι μέτρο προκαθορισμού, όπως αυτό που ελήφθη με τον προαναφερθέντα κανονισμό 387/84 της Επιτροπής, συνιστά ειδικό μέτρο, κατά την έννοια της διατάξεως που προβλέπει τη γενική προθεσμία αναμονής, τότε οι αιτήσεις χορήγησεως πιστοποιητικών με προκαθορισμό που υποβλήθηκαν πριν από την περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, πρέπει να απορριφθούν. Αυτή ήταν η ερμηνεία που έδωσε το Δικαστήριο στο πλαίσιο μιας άλλης κοινής οργανώσεως αγοράς όπου ίσχυε ρύθμιση ανάλογη με αυτή της παρούσης υποθέσεως (απόφαση της 27ης Οκτωβρίου 1983, De Beste Boter, 276/82, Συλλογή 1983, σ. 3331).

8 Το Verwaltungsgericht τονίζει, ωστόσο, ότι στην προαναφερθείσα απόφαση το Δικαστήριο αιτιολόγησε την απάντησή του αναφερόμενο αποκλειστικώς στο σκοπό και την ανάγκη διασφαλίσεως της πρακτικής αποτελεσματικότητας της αναστολής του προκαθορισμού. Δεν εξέτασε αν η διάταξη που προβλέπει τη γενική προθεσμία αναμονής είναι έγκυρη.

9 Το Verwaltungsgericht θεωρεί ότι το άρθρο 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, το οποίο προβλέπει γενική προθεσμία αναμονής, είναι άκυρο, διότι αντίκειται προς το άρθρο 5, παράγραφος 4, εδάφιο 2, του προαναφερθέντος κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1504/76, της 21ης Ιουνίου 1976 (ΕΕ ειδ. έκδ. 03/015, σ. 171). Σύμφωνα με την τελευταία αυτή διάταξη όταν κατά την εξέταση της καταστάσεως της αγοράς διαπιστώνεται η ύπαρξη δυσχερειών που οφείλονται στην εφαρμογή των διατάξεων για τον εκ των προτέρων καθορισμό της επιστροφής, ή αν υπάρχει κίνδυνος να προκύψουν τέτοιες δυσχέρειες, η Επιτροπή μπορεί, σε περιπτώσεις άκρως επείγουσες, να αποφασίζει την αναστολή του προκαθορισμού για τρεις εργάσιμες ημέρες, κατ' ανώτατο όριο. Το άρθρο 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής αντιβαίνει προς τη διάταξη αυτή επειδή, ιδίως, προβλέπει προθεσμία αναμονής που εφαρμόζεται κατά τρόπο γενικό, ενώ η προαναφερθείσα διάταξη επιτρέπει στην Επιτροπή να αναστέλλει τον προκαθορισμό μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.

10 Το εθνικό δικαστήριο κρίνει ότι αν η διάταξη που προβλέπει γενική προθεσμία αναμονής είναι άκυρη, το πρόβλημα του παραδεκτού των επιδίκων αιτήσεων εκδόσεως πιστοποιητικών θα πρέπει να λυθεί αποκλειστικώς βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 4, εδάφιο 3, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου. 'Οπως σαφώς προκύπτει από τη διάταξη αυτή, απαράδεκτες είναι εκείνες μόνο οι αιτήσεις εκδόσεως πιστοποιητικών με προκαθορισμό που υποβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου αναστολής του προκαθορισμού. Εφόσον οι επίδικες αιτήσεις υποβλήθηκαν πριν από την έναρξη της περιόδου αναστολής, η Moksel δικαιούται να λάβει τα πιστοποιητικά που ζήτησε.

11 Πρέπει να τονιστεί ότι το άρθρο 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, το οποίο προβλέπει γενική προθεσμία αναμονής, στηρίζεται απ' ευθείας στο άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 805/68 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1968, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος (ΕΕ ειδ.έκδ. 03/003, σ. 72), όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 425/77 της 14ης Φεβρουαρίου 1977, (ΕΕ ειδ.έκδ. 03/017, σ. 192), το οποίο εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να καθορίζει προθεσμία αναμονής για τη χορήγηση των πιστοποιητικών. Συνεπώς, το κύρος της διατάξεως που προβλέπει γενική προθεσμία αναμονής δεν πρέπει να κριθεί σε σχέση με το άρθρο 5, παράγραφος 4, εδάφιο 2, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, επί του οποίου δεν στηρίζεται και το οποίο αφορά τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η Επιτροπή μπορεί να αναστέλλει τον προκαθορισμό.

12 Από την έρευνα τη υποθέσεως δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να δικαιολογήσει εκτίμηση διαφορετική εκείνης στην οποία είχε καταλήξει το Δικαστήριο στην απόφασή του της 27ης Οκτωβρίου 1983 (De Beste Boter, προαναφερθείσα).

13 Πρέπει, κατά συνέπεια, να δοθεί ως απάντηση στο πρώτο ερώτημα ότι αιτήσεις προκαθορισμού των επιστροφών λόγω εξαγωγής, που υποβάλλονται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, πριν από περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, πρέπει να απορρίπτονται.

Επί του δευτέρου ερωτήματος (ερμηνεία του όρου "Werktag")

14 Το δεύτερο ερώτημα του Verwaltungsgericht αφορά το αν ο όρος "Werktag" που περιέχεται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, πρέπει να ερμηνευθεί ως συνώνυμος με τον όρο "Arbeitstag" που περιέχεται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, περί καθορισμού των κανόνων που εφαρμόζονται στις προθεσμίες, τις ημερομηνίες και διορίες (ΕΕ ειδ.έκδ. 01/001, σ. 131), δηλαδή υπό την έννοια ότι αποκλείει τα Σάββατα. Η διευκρίνιση αυτή του είναι απαραίτητη για να καθορίσει αν η ημέρα κατά την οποία επρόκειτο να κριθούν οι επίδικες αιτήσεις (πέμπτη εργάσιμη ημέρα μετά την κατάθεση των εν λόγω αιτήσεων) περιλαμβανόταν πράγματι στην περίοδο κατά την οποία είχε ανασταλεί ο προκαθορισμός των επιστροφών.

15 'Οπως υπογράμμισε το Δικαστήριο στην απόφασή του της 12ης Νοεμβρίου 1969 (Stauder κατά Ulm, 29/69, Slg. 1969, σ. 419), "η ανάγκη μιας ομοιόμορφης εφαρμογής και, συνεπώς, ερμηνείας αποκλείει τη μεμονωμένη εξέταση μιας διατάξεως σε μία μόνο από τις γλωσσικές αποδόσεις της, αλλά επιβάλλει να ερμηνεύεται βάσει τόσο της πραγματικής βουλήσεως του συντάκτη της όσο και του σκοπού που αυτός επεδίωκε, υπό το πρίσμα, ιδίως, των αποδόσεών της σε όλες τις γλώσσες".

16 'Οπως προκύπτει από συγκριτική έρευνα των διαφόρων γλωσσικών αποδόσεων του άρθρου 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής και του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, οι περισσότερες από αυτές χρησιμοποιούν τον ίδιο όρο, που αντιστοιχεί στον όρο "Arbeitstag", ο οποίος χρησιμοποιείται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 και ο οποίος αποκλείει το Σάββατο.

17 Εξάλλου, ο σκοπός που επιδιώκεται με τη θέσπιση γενικής προθεσμίας αναμονής είναι να "δοθεί στην Επιτροπή η δυνατότητα να εκτιμήσει την κατάσταση της αγοράς και να λάβει, ενδεχομένως, τα επιβαλλόμενα μέτρα ως προς τις εκκρεμούσες αιτήσεις, τα οποία μπορεί επίσης να προβλέπουν την απόρριψη των εν λόγω αιτήσεων" ((πρώτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 2378/80 της Επιτροπής, της 4ης Σεπτεμβρίου 1980, περί προσθέτων ειδικών λεπτομερειών εφαρμογής του καθεστώτος των πιστοποιητικών εισαγωγής και εξαγωγής στον τομέα του βοείου κρέατος (Abl. L 241, σ. 19), ο οποίος περιείχε ήδη τη διάταξη που προβλέπει γενική προθεσμία αναμονής)). Το Σάββατο, όμως, αποτελεί ημέρα κατά την οποία η οικονομική δραστηριότητα είναι μειωμένη και, κατά συνέπεια, δεν προσφέρεται για παρατήρηση της αγοράς.

18 Τόσο για λόγους ομοιόμορφης εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου, όσο και για λόγους διασφαλίσεως της επιτυχίας του σκοπού που επιδιώκει η διάταξη που θεσπίζει γενική προθεσμία αναμονής, επιβάλλεται ερμηνεία του όρου "Werktag", ο οποίος περιέχεται στην τελευταία αυτή διάταξη, υπό την έννοια ότι αποκλείει το Σάββατο.

19 Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, πρέπει να δοθεί ως απάντηση στο δεύτερο ερώτημα ότι ο όρος "Werktag" που χρησιμοποιείται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι συνώνυμος με τον όρο "Arbeitstag" που περιέχεται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, υπό την έννοια, δηλαδή, ότι αποκλείει τα Σάββατα.

Επί του τρίτου ερωτήματος (κύρος του κανονισμού 387/84 της Επιτροπής που αναστέλλει τον προκαθορισμό)

20 Το τρίτο ερώτημα του Verwaltungsgericht αφορά, κατ' ουσία, το αν ο κανονισμός 387/84 της Επιτροπής που αναστέλλει τον προκαθορισμό είναι επαρκώς αιτιολογημένος και, σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως, αν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις που θέτει ο κανονισμός 885/68 του Συμβουλίου για την έγκυρη εκ μέρους της Επιτροπής έκδοση του κανονισμού 387/84.

21 Το εθνικό δικαστήριο θεωρεί ότι η αιτιολογία του κανονισμού 387/84 είναι ανεπαρκής. Τονίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 4, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, επί του οποίου στηρίζεται ο κανονισμός 387/84 της Επιτροπής, μπορεί να αποφασισθεί η αναστολή του προκαθορισμού μόνο "όταν μετά από εξέταση της καταστάσεως της αγοράς, διαπιστώνεται η ύπαρξη δυσχερειών που οφείλονται στην εφαρμογή των διατάξεων για τον εκ των προτέρων καθορισμό της επιστροφής, ή αν υπάρχει κίνδυνος να προκύψουν τέτοιες δυσχέρειες". Συνεπώς, η Επιτροπή ήταν υποχρεωμένη να δικαιολογήσει, επικαλούμενη στην ανάγκη στατιστικά στοιχεία, ότι η αγορά αντιμετώπιζε, ή υπήρχε κίνδυνος να αντιμετωπίσει, δυσχέρειες.

22 Πρέπει να τονισθεί ότι η αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 387/84 αναφέρει τα εξής: "εκτιμώντας ότι η αγορά βοείου κρέατος χαρακτηρίζεται από αστάθεια τιμών ότι η μείωση, από τις 11 Φεβρουαρίου 1984, των επιστροφών για τα νωπά ή διατηρούμενα σε ψύξη κρέατα είναι δυνατό να επιφέρει προκαθορισμούς των επιστροφών για κερδοσκοπικούς σκοπούς ότι είναι αναγκαίο να ανασταλεί προσωρινά ο προκαθορισμός των επιστροφών".

23 Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, που επιβεβαιώθηκε ιδίως με την απόφαση της 22ας Ιανουαρίου 1986 (Eridania, 250/84, Συλλογή 1986, σ. 117), "η αιτιολογία που απαιτεί το άρθρο 190 της Συνθήκης πρέπει να προσαρμόζεται στη φύση της οικείας πράξεως. Πρέπει να αφήνει να διαφαίνεται κατά τρόπο σαφή και μη διφορούμενο η συλλογιστική της κοινοτικής αρχής, εκδότη της αμφισβητούμενης πράξεως, ώστε να επιτρέπει στους ενδιαφερομένους να γνωρίζουν τους λόγους που δικαιολογούν τη λήψη του μέτρου και στο Δικαστήριο να ασκεί τον έλεγχό του. 'Οπως άλλωστε προκύπτει από τη νομολογία αυτή, ... δεν απαιτείται η αιτιολογία των κανονισμών να εξειδικεύει τα διάφορα πραγματικά ή νομικά δεδομένα, κάποτε πολυάριθμα και πολύπλοκα, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο των κανονισμών, εφόσον οι κανονισμοί αυτοί περιλαμβάνονται στο συστηματικό πλαίσιο του συνόλου του οποίου αποτελούν μέρος".

24 Ο κανονισμός 387/84 ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις αυτές. Στην αιτιολογική σκέψη του εν λόγω κανονισμού εκτίθεται, πράγματι, με σαφήνεια η φύση των δυσκολιών που απειλούν την εν λόγω αγορά, δηλαδή η υποβολή αιτήσεων προκαθορισμού για λόγους κερδοσκοπικούς, καθώς και η αιτία των εν λόγω δυσχερειών, η οποία έγκειται στη μείωση των επιστροφών λόγω εξαγωγής. Οι διευκρινίσεις αυτές ενημερώνουν επαρκώς τους επιχειρηματίες ως προς το λόγο υπάρξεως της εν λόγω κανονιστικής ρυθμίσεως και επιτρέπουν στο Δικαστήριο να ασκήσει τον έλεγχό του.

25 Το Verwaltungsgericht ερωτά, επίσης, αν συνέτρεχαν στην παρούσα υπόθεση οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 5, παράγραφος 4, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου για την έγκυρη, εκ μέρους της Επιτροπής, έκδοση κανονισμού όπως αυτού του οποίου ζητείται ο έλεγχος του κύρους. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι, αφενός μεν, η ύπαρξη μιας καταστάσεως της αγοράς που παρουσιάζει, ή υπάρχει κίνδυνος να παρουσιάσει, δυσχέρειες οφειλόμενες στον προκαθορισμό, αφετέρου δε, η ύπαρξη άκρως επειγούσης περιπτώσεως.

26 Η Επιτροπή ανέφερε, απαντώντας σε ερώτημα που υπέβαλε το Δικαστήριο, ότι ο συνολικός αριθμός των τόνων που αφορούσαν οι αιτήσεις εκδόσεως πιστοποιητικών με προκαθορισμό που υποβλήθηκαν κατά την περίοδο μεταξύ 10ης και 13ης Φεβρουαρίου 1984, ήταν σημαντικά μεγαλύτερος (17 177 τόνοι, από τους οποίους 15 880 τόνοι μόνο κατά την ημέρα της 10ης Φεβρουαρίου 1984), από τον αριθμό των τόνων που αφορούσαν οι αιτήσεις που είχαν υποβληθεί κατά τις αντίστοιχες προγενέστερες περιόδους (μεταξύ 1 000 και 2 500 τόνων κατά μέσο όρο).

27 'Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία αυτά, κατά την ημέρα εκδόσεως του κανονισμού 387/84, την 15η Φεβρουαρίου 1984, η κατάσταση στην αγορά βοείου κρέατος χαρακτηριζόταν, πράγματι, από δυσχέρειες οφειλόμενες στην εφαρμογή των διατάξεων που προβλέπουν προκαθορισμό της επιστροφής.

28 Για να κριθεί αν πράγματι συνέτρεχε περίπτωση άκρως επείγουσα, κατά την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 4, εδάφιο 2, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, η οποία θα δικαιολογούσε την έλλειψη διαβουλεύσεως με την επιτροπή διαχειρίσεως, πρέπει να εξετασθεί αν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν εγκαίρως οι δυσχέρειες που παρουσίαζε η αγορά με κανονισμό που θα είχε εκδοθεί κατά τη διαδικασία της επιτροπής διαχειρίσεως.

29 Η Επιτροπή τόνισε, σχετικώς, ότι για να μπορέσει να απορρίψει τις αφύσικα πολυάριθμες αιτήσεις για πιστοποιητικά με προκαθορισμό, που υποβλήθηκαν κατά την περίοδο από 10ης έως 13ης Φεβρουαρίου 1984, ήταν αναγκαίο, λαμβανομένης υπόψη της προθεσμίας αναμονής των πέντε εργασίμων ημερών πριν από τη χορήγηση των πιστοποιητικών, να αναστείλει τον προκαθορισμό από τις 17 Φεβρουαρίου 1984. Ανέφερε ότι κανονισμός που θα είχε εκδοθεί κατά τη διαδικασία της επιτροπής διαχειρίσεως θα μπορούσε να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα το ενωρίτερο στις 17 Φεβρουαρίου. Αν ο εν λόγω κανονισμός προέβλεπε αναστολή από την ημέρα της δημοσιεύσεώς του, όπως επέβαλε η κατάσταση, θα είχε αναδρομικό αποτέλεσμα, κατά του οποίου θα μπορούσαν να διατυπωθούν επικρίσεις. Αντιθέτως, ο κανονισμός 387/84 τον οποίο εξέδωσε η Επιτροπή στις 15 Φεβρουαρίου κατά τη διαδικασία του άκρως επείγοντος, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 16 Φεβρουαρίου και προέβλεπε αναστολή από 17ης Φεβρουαρίου, χωρίς να έχει αναδρομικό χαρακτήρα κατά του οποίου θα μπορούσαν να διατυπωθούν επικρίσεις.

30 Πρέπει, συνεπώς, να θεωρηθεί, βάσει των εξηγήσεων αυτών, ότι η Επιτροπή μπορούσε εγκύρως να θεσπίσει τον κανονισμό 387/84 χωρίς να ζητήσει τη γνώμη της επιτροπής διαχειρίσεως.

31 Συνεπώς, πρέπει να δοθεί ως απάντηση στο τρίτο ερώτημα ότι από την εξέταση της υποθέσεως δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού 387/84 της Επιτροπής.

Επί του τετάρτου ερωτήματος (δυνατότητα αναδρομικής χορηγήσεως πιστοποιητικών με προκαθορισμό)

32 Το τέταρτο ερώτημα υποβλήθηκε για την περίπτωση κατά την οποία από την απάντηση που θα δινόταν σε ένα από τα προηγούμενα ερωτήματα θα προέκυπτε ότι η Moksel είχε δικαίωμα να λάβει τα επίδικα πιστοποιητικά. Το εθνικό δικαστήριο ερωτά αν, στην περίπτωση, αυτή μπορούν τα εν λόγω πιστοποιητικά να χορηγηθούν αναδρομικώς.

33 Ενόψει των απαντήσεων που δόθηκαν στα προηγούμενα ερωτήματα, παρέλκει να δοθεί απάντηση στο τέταρτο ερώτημα.

Επί των δικαστικών εξόδων

34 Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, η οποία κατέθεσε παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, δεν αποδίδονται. Δεδομένου ότι η διαδικασία έχει, έναντι των διαδίκων της κύριας δίκης, το χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ' αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων.

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (πρώτο τμήμα) ,

κρίνοντας επί των ερωτημάτων που του υπέβαλε το Verwaltungsgericht Frankfurt am Main, με Διάταξη της 22ας Ιανουαρίου 1987, αποφαίνεται:

1) Αιτήσεις προκαθορισμού των επιστροφών λόγω εξαγωγής, που υποβάλλονται βάσει του άρθρου 5, παράγραφος 3, του κανονισμού 885/68 του Συμβουλίου, πριν από περίοδο αναστολής του προκαθορισμού, για τις οποίες, όμως, πρόκειται να ληφθεί απόφαση κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, πρέπει να απορρίπτονται.

2) Ο όρος "Werktag" που χρησιμοποιείται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 8 α, παράγραφος 2, του κανονισμού 2377/80 της Επιτροπής, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι είναι συνώνυμος με τον όρο "Arbeitstag" που χρησιμοποιείται στην απόδοση στη γερμανική γλώσσα του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού 1182/71 του Συμβουλίου, υπό την έννοια, δηλαδή, ότι αποκλείει τα Σάββατα.

3) Από την εξέταση της υποθέσεως δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του κανονισμού 387/84 της Επιτροπής.