61985J0394

++++

Κράτη μέλη - Υποχρεώσεις - Παράβαση - Δικαιολογία - Απαράδεκτο

( Συνθήκη ΕΟΚ, άρθρο 169 )

'Ενα κράτος μέλος δεν μπορεί να επικαλεστεί εσωτερικές διοικητικές δυσχέρειες για να δικαιολογήσει τη μη τήρηση των υποχρεώσεων και προθεσμιών που ορίζει το κοινοτικό δίκαιο .

Στην υπόθεση 394/85,

Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενη από το νομικό της σύμβουλο A . Prozzillo, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο τον Γ . Κρεμλή, μέλος της νομικής της υπηρεσίας, κτίριο Jean Monnet, Kirchberg,

προσφεύγουσα,

κατά

Ιταλικής Δημοκρατίας, διά του L . Ferrari Bravo, προϊσταμένου της υπηρεσίας διπλωματικών διαφορών, συνθηκών και νομοθετικών υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών, εκπροσωπούμενου από τον I . Braguglia, avvocato dello Stato, με τόπο επιδόσεων στο Λουξεμβούργο την έδρα της πρεσβείας της,

καθής,

που έχει ως αντικείμενο αίτημα να αναγνωρισθεί, κατ' εφαρμογή του άρθρου 169 της Συνθήκης ΕΟΚ, ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός των ταχθεισών προθεσμιών τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις διατάξεις που διέπουν την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων καθώς και από το άρθρο 5 της Συνθήκης,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

συγκείμενο από τους Mackenzie Stuart, πρόεδρο, Κ . Κακούρη και F . Schockweiler, προέδρους τμήματος, G . Bosco, T . Koopmans, U . Everling, R . Joliet, J . C . Moitinho de Almeida και G . C . Rodriguez Iglesias, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας : Sir Gordon Slynn

γραμματέας : D . Louterman, υπάλληλος διοικήσεως

έχοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και κατόπιν της προφορικής διαδικασίας της 24ης Φεβρουαρίου 1987,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του στη συνεδρίαση της ίδιας ημέρας,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 8 Δεκεμβρίου 1985, η Επιτροπή άσκησε, δυνάμει του άρθρου 169 της Συνθήκης ΕΟΚ, προσφυγή με την οποία ζητείται να αναγνωριστεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εντός των ταχθεισών προθεσμιών τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του συστήματος της συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τον κανονισμό 856/84 του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 1984, για την τροποποίηση του κανονισμού ( ΕΟΚ ) 804/68 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων ( ΕΕ L 90, σ . 10 ), τον κανονισμό 857/84 του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 1984, περί γενικών κανόνων για την εφαρμογή της εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 5γ του κανονισμού ( ΕΟΚ ) 804/68 στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων ( ΕΕ L 90, σ . 13 ), τον κανονισμό 1371/84 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 1984, για τον καθορισμό των λεπτομερειών εφαρμογής της συμπληρωματικής εισφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 5γ του κανονισμού ( ΕΟΚ ) 804/68 ( ΕΕ L 132, σ . 11 ) καθώς και από το άρθρο 5 της Συνθήκης .

2 Η εν λόγω κοινοτική κανονιστική ρύθμιση επέβαλλε στα κράτη μέλη να θεσπίσουν πριν από τις ορισθείσες ημερομηνίες μέτρα για την εφαρμογή του συστήματος της συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων . Τα κράτη μέλη όφειλαν ειδικώς να απονείμουν ατομικές ποσότητες αναφοράς στους παραγωγούς και αγοραστές γάλακτος, να υποδείξουν τον εθνικό οργανισμό τον επιφορτισμένο με την είσπραξη της εισφοράς και να ασκήσουν πολλές επιλογές σχετικές με τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της εισφοράς .

3 Επί του τελευταίου σημείου, όφειλαν ιδίως να επιλέξουν μεταξύ τύπου, καλούμενου "τύπος Α", κατά τον οποίο οι ποσότητες αναφοράς απονέμονται στους παραγωγούς γάλακτος, και άλλου τύπου, καλούμενου "τύπος Β", κατά τον οποίο οι ποσότητες αναφοράς απονέμονται στους αγοραστές γάλακτος . 'Οφειλαν επίσης να αποφασίσουν αν θα κατένεμαν το εθνικό έδαφος σε περισσότερες περιοχές για την εφαρμογή των τύπων Α και Β και να επιλέξουν, σε ενδεχομένη περίπτωση, για καθεμιά απ' αυτές τις περιοχές μεταξύ των τύπων Α και Β . Είχαν εξάλλου την υποχρέωση να θεσπίσουν σύστημα προσαρμογής των ποσοτήτων αναφοράς υπέρ των παραγωγών των οποίων η παραγωγή γάλακτος είχε θιγεί από φυσική καταστροφή ή ατυχήματα .

4 Η κανονιστική ρύθμιση επέτρεπε εξάλλου στα κράτη μέλη να θεσπίσουν ειδικά μέτρα ικανά να ευνοήσουν την αναδιάρθρωση της παραγωγής γάλακτος, ιδίως με τη χορήγηση αποζημιώσεως στους παραγωγούς που θα αναλάμβαναν την υποχρέωση να εγκαταλείψουν οριστικά την παραγωγή γάλακτος .

5 Για την πρώτη δωδεκάμηνη περίοδο εφαρμογής του συστήματος, τα μέτρα αυτά έπρεπε να θεσπιστούν και να ανακοινωθούν στην Επιτροπή, ανάλογα με την περίπτωση, πριν από την 1η Μαΐου 1984, πριν από την 1η Οκτωβρίου 1984 ή πριν από την 31η Δεκεμβρίου 1984 .

6 Δεδομένου ότι η Ιταλική Δημοκρατία δεν ανακοίνωσε στην Επιτροπή, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, ποια εκτελεστικά μέτρα είχε λάβει, η Επιτροπή της απηύθυνε στις 27 Νοεμβρίου 1984 όχληση και στις 18 Μαρτίου 1985 αιτιολογημένη γνώμη . Από τις απαντήσεις της Ιταλικής Δημοκρατίας προέκυψε ότι αυτή δεν είχε εκτελέσει τις υποχρεώσεις της παρά μόνο σχετικά με δύο συγκεκριμένα σημεία . Αφενός, είχε επιλέξει τον τύπο Α και, αφετέρου, είχε αποφασίσει η Ιταλία να θεωρείται σαν μία και μόνη περιοχή για την εφαρμογή αυτού του τύπου . Η Επιτροπή άσκησε τότε την υπό κρίση προσφυγή .

7 Μετά την άσκηση της προσφυγής, το Συμβούλιο θέσπισε αρκετούς κανονισμούς τροποποιητικούς του συστήματος της συμπληρωματικής εισφοράς, και συγκεκριμένα τον κανονισμό 590/85 της 26ης Φεβρουαρίου 1985 ( ΕΕ L 68, σ . 1 ) και τον κανονισμό 1305/85 της 23ης Μαΐου 1985 ( ΕΕ L 137, σ . 12 ). Αυτοί οι κανονισμοί επιφέρουν κυρίως τρεις τροποποιήσεις στο σύστημα . Πρώτον, επιτρέπουν τη μεταφορά σε άλλους παραγωγούς ή αγοραστές γάλακτος ατομικών ποσοτήτων αναφοράς που έμειναν αχρησιμοποίητες από τους δικαιούχους τους . Περαιτέρω, προβλέπουν τη δυνατότητα να θεωρηθεί ένας όμιλος παραγωγών ή αγοραστών ως ατομικός παραγωγός ή αγοραστής για την απονομή των ποσοτήτων αναφοράς . Τέλος, επιτρέπουν στη μόνη Ιταλική Δημοκρατία να αναβάλει για τρία χρόνια τη θέσπιση συστήματος προσαρμογής των ποσοτήτων αναφοράς υπέρ των παραγωγών των οποίων η παραγωγή γάλακτος έχει θιγεί από φυσική καταστροφή ή ατύχημα .

8 Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως, η εξέλιξη της διαδικασίας και τα επιχειρήματα των διαδίκων .

9 Η Ιταλική Δημοκρατία δεν αμφισβητεί ότι παρέβη τις διάφορες υποχρεώσεις των οποίων της προσάπτεται η μη εκτέλεση .

10 'Οσον αφορά την υποχρέωση απονομής ατομικών ποσοτήτων αναφοράς, που αποτελεί τη βάση του συστήματος της συμπληρωματικής εισφοράς, προβάλλει δύο δικαιολογίες .

11 Ως πρώτη δικαιολογία, η Ιταλική Δημοκρατία προβάλλει ότι, ελλείψει στατιστικών δεδομένων επί των πωλήσεων και αγορών των διαφόρων επιχειρηματιών, αναγκάστηκε να προβεί σε έρευνα επ' αυτού του θέματος πριν δυνηθεί να απονείμει ατομικές ποσότητες αναφοράς, πράγμα που δεν της επέτρεψε να τηρήσει τις ταχθείσες προθεσμίες . 'Αλλωστε, το Συμβούλιο, καθιστώντας σημαντικά επιεικέστερο το σύστημα της συμπληρωματικής εισφοράς με τους κανονισμούς 590/85 και 1305/85, που προαναφέρθηκαν, αναγνώρισε ότι η υποχρέωση απονομής των ατομικών ποσοτήτων αναφοράς έθετε ανυπέρβλητα εμπόδια στην Ιταλία .

12 'Οσον αφορά το επιχείρημα που στηρίζεται στην ανάγκη διενέργειας έρευνας πριν δυνηθεί να απονείμει ατομικές ποσότητες αναφοράς, πρέπει να υπομνησθεί ότι κατά πάγια νομολογία, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να επικαλεστεί εσωτερικές διοικητικές δυσχέρειες για να δικαιολογήσει τη μη τήρηση των υποχρεώσεων και προθεσμιών που ορίζει το κοινοτικό δίκαιο .

13 Εξάλλου, το Συμβούλιο, τροποποιώντας την κανονιστική ρύθμιση μετά την άσκηση της προσφυγής, δεν αναγνώρισε ότι η υποχρέωση απονομής ατομικών ποσοτήτων αναφοράς δημιουργούσε για ορισμένα κράτη μέλη ανυπέρβλητες δυσχέρειες .

14 Σχετικώς, παρατηρείται, πρώτον, ότι το Συμβούλιο, θεσπίζοντας σύστημα μεταφοράς των ατομικών ποσοτήτων αναφοράς που παρέμειναν αχρησιμοποίητες, διατήρησε την αρχή της απονομής ατομικών ποσοτήτων αναφοράς .

15 Δεύτερον, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η εξομοίωση των ομίλων παραγωγών και αγοραστών προς ατομικούς παραγωγούς και αγοραστές για την απονομή ποσοτήτων αναφοράς δεν αποφασίστηκε λόγω των δυσχερειών που έθετε σε ορισμένα κράτη μέλη η ύπαρξη μεγάλου αριθμού παραγωγών και αγοραστών . Πράγματι, όπως προκύπτει από την τελευταία αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 590/85, που προαναφέρθηκε, και από την πρώτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 1305/85, που επίσης προαναφέρθηκε, αυτή η τροποποίηση του συστήματος πρέπει να επιτρέψει στα μέλη των ομίλων να προσαρμόσουν τις αντίστοιχες ποσότητες παραγωγής και αγοράς τους κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται η καταβολή συμπληρωματικής εισφοράς .

16 Τρίτον, όπως προκύπτει από τη δεύτερη αιτιολογική σκέψη του προαναφερθέντος κανονισμού 1305/85, η ειδική κατάσταση της Ιταλίας δεν ελήφθη υπόψη παρά μόνο όσον αφορά ένα σημείο τελείως επουσιώδες των θεσπισθεισών τροποποιήσεων, ήτοι τη δυνατότητα γι' αυτό το κράτος μέλος να αναβάλει κατά τρία έτη τη θέσπιση συστήματος προσαρμογής των ποσοτήτων αναφοράς υπέρ παραγωγών των οποίων η παραγωγή γάλακτος εθίγη από φυσική καταστροφή ή ατύχημα .

17 'Οπως προκύπτει από τα προηγούμενα, η πρώτη δικαιολογία της μη απονομής ατομικών ποσοτήτων αναφοράς δεν μπορεί να γίνει δεκτή .

18 Ως δεύτερη δικαιολογία της μη απονομής ατομικών ποσοτήτων αναφοράς η Ιταλική Δημοκρατία υποστηρίζει ότι η εν λόγω παράλειψη δεν είχε συνέπειες για την επίτευξη των επιδιωκόμενων στόχων, δεδομένου ότι η συνολική παραγωγή γάλακτος στην Ιταλία δεν υπερέβη, κατά την πρώτη δωδεκάμηνη περίοδο, τη συνολική εγγυημένη ποσότητα που της είχε απονεμηθεί .

19 Και αυτή η δικαιολογία είναι απορριπτέα . Η Ιταλική Δημοκρατία έθεσε σε κίνδυνο την επίτευξη των επιδιωκόμενων από το σύστημα της συμπληρωματικής εισφοράς στόχων, μη θεσπίζοντας εντός των ταχθεισών προθεσμιών τα ορισθέντα εκτελεστικά μέτρα . Δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή τη στάση επικαλούμενη την περίσταση, που εξάλλου δεν έχει αποδειχθεί, ότι δεν έγινε υπέρβαση της συνολικής εγγυημένης ποσότητας που της είχε απονεμηθεί .

20 Υπ' αυτές τις συνθήκες, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η Ιταλική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τους κανονισμούς 856/84 και 857/84 του Συμβουλίου, που προαναφέρθηκαν, και από τον προαναφερθέντα κανονισμό 1371/84 της Επιτροπής .

21 Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις παραλείψεις σε ειδικές διατάξεις, η εξέταση του αν η Ιταλική Δημοκρατία εξ αυτού του γεγονότος παρέβη επίσης τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 5 της Συνθήκης στερείται ενδιαφέροντος .

Επί των δικαστικών εξόδων

22 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα . Δεδομένου ότι η Ιταλική Δημοκρατία ηττήθη, πρέπει να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

αποφαίνεται :

1 ) Η Ιταλική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, τα οριζόμενα από τους κανονισμούς 856/84 και 857/84 του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 1984, και από τον κανονισμό 1371/84 της Επιτροπής, της 16ης Μαΐου 1984, μέτρα, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τους εν λόγω κανονισμούς .

2 ) Καταδικάζει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα .