61985J0329

++++

Υπάλληλοι - Προσφυγή - Βλαπτική πράξη - Επικουρικός υπάλληλος διεκδικών την ιδιότητα του έκτακτου υπαλλήλου - Σύμβαση προσλήψεως

( Κανονισμός υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 99, παράγραφος 2, και 91 )

Στην περίπτωση επικουρικού υπαλλήλου ο οποίος διεκδικεί την ιδιότητα του έκτακτου υπαλλήλου λόγω του ότι η πρόσληψή του ως επικουρικού υπαλλήλου συνιστούσε παράβαση των διατάξεων του καθεστώτος λοιπού προσωπικού των Κοινοτήτων, βλαπτική πράξη αποτελεί η σύμβαση προσλήψεώς του, εφόσον η σύμβαση αυτή δεν τροποποιήθηκε επ' ευκαιρία των ανανεώσεών της .

Στην υπόθεση 329/85,

Marco Castagnoli, κάτοικος Taino ( Varese ), 12, via Cremona, πρώην επικουρικός υπάλληλος της Επιτροπής, τοποθετημένος στο Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ispra, εκπροσωπούμενος από τον Angelo Ulgheri, δικηγόρο Μιλάνου, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο Michel Roland, 7, Cote d' Eich,

προσφεύγων,

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, εκπροσωπούμενης από τον Δημήτριο Γκουλούση, νομικό σύμβουλο, με αντίκλητο στο Λουξεμβούργο το δικηγόρο Aloyse May, 31, Grand-Rue,

καθής,

η οποία έχει ως αντικείμενο να διαπιστωθεί ο παράνομος χαρακτήρας της πράξης με την οποία η Επιτροπή έλυσε τη σύμβαση εργασίας του προσφεύγοντος ως επικουρικού υπαλλήλου, να αναγνωρισθεί ότι ο προσφεύγων έχει την ιδιότητα του έκτακτου υπαλλήλου και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη ο προσφεύγων,

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

συγκείμενο από τους F . Schockweiler, πρόεδρο τμήματος, G . Bosco και R . Joliet, δικαστές,

γενικός εισαγγελέας : J . L . da Cruz Vilaca

γραμματέας : H . A . Roehl, κύριος υπάλληλος διοικήσεως

έχοντας υπόψη την έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση και ύστερα από την προφορική διαδικασία της 21ης Ιανουαρίου 1987,

αφού άκουσε το γενικό εισαγγελέα ο οποίος ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 12ης Μαΐου 1987,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

1 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 6 Νοεμβρίου 1985, ο Marco Castagnoli, πρώην επικουρικός υπάλληλος της Επιτροπής, άσκησε προσφυγή με την οποία ζητεί να διαπιστωθεί ο παράνομος χαρακτήρας της πράξης με την οποία η Επιτροπή έλυσε τη σύμβασή του εργασίας, να του αναγνωρισθεί η ιδιότητα του έκτακτου υπαλλήλου και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του αποκαταστήσει τη ζημία που υπέστη .

2 Στην έκθεση για την επ' ακροατηρίου συζήτηση αναπτύσσονται διεξοδικώς τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης, η εξέλιξη της διαδικασίας καθώς και οι ισχυρισμοί και τα επιχειρήματα των διαδίκων . Τα στοιχεία αυτά του φακέλου δεν επαναλαμβάνονται πιο κάτω παρά μόνο καθόσον απαιτείται για να σχηματίσει κρίση το Δικαστήριο .

3 Με σύμβαση συναφθείσα στις 20 Φεβρουαρίου 1984, ο Castagnoli προσλήφθηκε ως επικουρικός υπάλληλος προκειμένου να καταλάβει θέση ανειδίκευτου εργάτη στο Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ispra . Η σύμβασή του, η διάρκεια της οποίας είχε οριστεί για τέσσερις μήνες, παρατάθηκε, για πρώτη φορά, μέχρι τις 21 Οκτωβρίου 1984, και, για δεύτερη φορά, μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου 1985 .

4 Με έγγραφο της 22ας Ιανουαρίου 1985 υπογεγραμμένο από τον Hamaert, προϊστάμενο του τμήματος "διοίκηση και προσωπικό", η Επιτροπή γνωστοποίησε στον Castagnoli ότι δυνάμει του άρθρου 52 του καθεστώτος λοιπού προσωπικού των Κοινοτήτων ( ΚΛΠ ), η σύμβασή του εργασίας δεν μπορούσε να παραταθεί πέραν της 21ης Φεβρουαρίου 1985 .

5 'Υστερα από τη γνωστοποίηση αυτή, ο Castagnoli απηύθυνε στην Επιτροπή επιστολή, με ημερομηνία 15 Φεβρουαρίου 1985, στην οποία ανέφερε ότι είχε όλως προσφάτως πληροφορηθεί ότι είχε προσληφθεί προκειμένου να αντικαταστήσει έναν έκτακτο υπάλληλο, συνταξιοδοτηθέντα λόγω αναπηρίας από την 1η Ιανουαρίου 1982 και αντικατασταθέντα προηγουμένως από δύο άλλους επικουρικούς υπαλλήλους, καθένας από τους οποίους είχε προσληφθεί για διάστημα 12 μηνών . Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η πρόσληψη επικουρικού υπαλλήλου για την πλήρωση θέσεως που είχε κενωθεί μετά την αποχώρηση έκτακτου υπαλλήλου συνιστούσε παράβαση όχι μόνο της ιταλικής νομοθεσίας περί σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου αλλά επίσης και των άρθρων 3, 51 και 52 του ΚΛΠ . Ως εκ τούτου, αμφισβήτησε το χαρακτηρισμό που του είχε δώσει η Επιτροπή και ζήτησε να του αναγνωριστεί η ιδιότητα του προσληφθέντος με σύμβαση αορίστου χρόνου έκτακτου υπαλλήλου .

6 Με απόφαση της 29ης Ιουλίου 1985, η Επιτροπή αφού χαρακτήρισε την επιστολή του Castagnoli ως διοικητική ένσταση σύμφωνα με το άρθρο 90, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης, απέρριψε τις προβληθείσες με την επιστολή αυτή αμφισβητήσεις . Θεώρησε ότι ο Castagnoli είχε προσληφθεί ως επικουρικός υπάλληλος δυνάμει του άρθρου 52, στοιχείο β ), του ΚΛΠ και ότι, ως εκ τούτου, η διάρκεια της πρόσληψής του δεν μπορούσε να υπερβεί το ένα έτος .

7 Κατά της απορρίψεως της διοικητικής του ένστασης, ο Castagnoli άσκησε την υπό κρίση προσφυγή .

Ως προς το παραδεκτό

8 Η Επιτροπή προτείνει ένσταση απαραδέκτου της προσφυγής . Ισχυρίζεται ότι βλαπτική εν προκειμένω πράξη είναι η αρχική σύμβαση εργασίας ή οι διαδοχικές της παρατάσεις . Η τελευταία όμως από τις παρατάσεις αυτές γνωστοποιήθηκε στον Castagnoli στις 17 Οκτωβρίου 1984 . Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η διοικητική του ένσταση δεν υποβλήθηκε εντός της καθοριζόμενης με το άρθρο 90, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης προθεσμίας τριών μηνών .

9 Ο Castagnoli αντικρούει την προταθείσα από την Επιτροπή ένσταση απαραδέκτου . Κατά τη γνώμη του, βλαπτική εν προκειμένω πράξη είναι το έγγραφο της Επιτροπής της 22ας Ιανουαρίου 1985, με το οποίο του γνωστοποιήθηκε ότι δεν μπορούσε να γίνει νέα παράταση της σύμβασης . Κατά συνέπεια, η διοικητική του ένσταση υποβλήθηκε εμπροθέσμως .

10 Πρέπει να γίνει δεκτό ότι, με τη διοικητική του ένσταση, ο Castagnoli αποσκοπούσε, κυρίως, στο να αμφισβητήσει την πρόσληψή του ως επικουρικού υπαλλήλου . Εντούτοις, ο χαρακτηρισμός αυτός είχε ρητά συμφωνηθεί στην αρχική σύμβαση εργασίας .

11 Ο χαρακτηρισμός αυτός ουδόλως μεταβλήθηκε, ούτε με τις διαδοχικές ανανεώσεις της σύμβασης εργασίας ούτε με το έγγραφο της 22ας Ιανουαρίου 1985, με το οποίο η Επιτροπή περιορίστηκε στο να γνωστοποιήσει στον προσφεύγοντα την ημερομηνία οριστικής λήξεως της σύμβασής του . Επομένως, πρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι βλαπτική, εν προκειμένω, πράξη υπήρξε η συναφθείσα στις 20 Φεβρουαρίου 1984 σύμβαση εργασίας .

12 Δεδομένου ότι ο Castagnoli υπέβαλε τη διοικητική του ένσταση στην Επιτροπή μόλις στις 15 Φεβρουαρίου 1985, η οριζόμενη με το άρθρο 90, παράγραφος 2, του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης προθεσμία τριών μηνών δεν τηρήθηκε .

13 Κατά συνέπεια η προσφυγή είναι απαράδεκτη .

Επί των δικαστικών εξόδων

14 Κατά το άρθρο 69, παράγραφος 2, του κανονισμού διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα . Σύμφωνα όμως με το άρθρο 70 του ίδιου κανονισμού, προκειμένου περί προσφυγών υπαλλήλων των Κοινοτήτων, τα όργανα φέρουν τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν .

Για τους λόγους αυτούς

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

αποφασίζει :

1 ) Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη .

2 ) Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα .