61981J0148

Κράτη μέλη — Υποχρεώσεις — Εκτέλεση τών οδηγιών — Μή τήρηση τών προθεσμιών εφαρμογής — Αιτιολόγηση τής παραβάσεως — Ανεπίτρεπτο

( Συνθήκη ΕΟΚ , άρθρο 169 )

Κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .

Επειδή οι κυβερνήσεις τών κρατών μελών μετέχουν στό νομοπαρασκευαστικό έργο γιά τήν θέσπιση τών οδηγιών , οφείλουν νά ειναι σέ θέση νά επεξεργασθούν , εντός τής ταχθείσης γιά τήν εφαρμογή τους προθεσμίας , τό σχέδιο τών απαραιτήτων πρός τούτο νομοθετικών διατάξεων .

Στήν υπόθεση 148/81 ,

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ , εκπροσωπουμένη από τόν νομικό της σύμβουλο Anthony McClellan , επικουρούμενο από τόν Jacques Delmoly , μέλος τής νομικής της υπηρεσίας , μέ αντίκλητο στό Λουξεμβούργο τόν Oreste Montalto , μέλος τής νομικής της υπηρεσίας , κτίριο Jean Monnet , Kirchberg ,

προσφεύγουσα ,

κατά

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ , εκπροσωπουμένου από τόν Robert Hoebaer , διευθυντή τού υπουργείου εξωτερικών , εξωτερικού εμπορίου καί συνεργασίας μέ τίς αναπτυσσόμενες χώρες , μέ τόπο επιδόσεων στό Λουξεμβούργο τήν πρεσβεία τού Βελγίου ,

καθ’ ου ,

πού έχει ως αντικείμενο νά αναγνωρισθεί οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου , μή θεσπίζοντας εντός τών ταχθεισών προθεσμιών τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμορφωσή του πρός τήν δεύτερη οδηγία , 77/91 , τού Συμβουλίου , τής 13ης Δεκεμβρίου 1976 , περί συντονισμού τών εγγυήσεων πού απαιτούνται στά κράτη μέλη εκ μέρους τών εταιριών , κατά τήν έννοια τού άρθρου 58 δεύτερη παράγραφος , τής συνθήκης , γιά τήν προστασία τών συμφερόντων τών εταίρων καί τών τρίτων , μέ σκοπό νά καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες οσον αφορά τήν σύσταση τής ανωνύμου εταιρίας καί τή διατήρηση καί τίς μεταβολές τού κεφαλαίου της , παρέβη υποχρέωση πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ ,

1 Μέ δικόγραφο πού κατέθεσε στήν γραμματεία τού Δικαστηρίου στίς 5 Ιουνίου 1981 , η Επιτροπή ήσκησε , δυνάμει τού άρθρου 169 τής συνθήκης ΕΟΚ , προσφυγή , μέ τήν οποία ζητεί νά αναγνωρισθεί οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου , παραλείποντας νά θεσπίσει εντός τής ταχθείσης προθεσμίας τίς αναγκαίες εσωτερικές διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή του πρός τήν δεύτερη οδηγία , 77/91 , τού Συμβουλίου , τής 13ης Δεκεμβρίου 1976 , περί συντονισμού τών εγγυήσεων πού απαιτούνται στά κράτη μέλη εκ μέρους τών εταιριών , κατά τήν έννοια τού άρθρου 58 , δεύτερη παράγραφος , τής συνθήκης , γιά τήν προστασία τών συμφερόντων τών εταίρων καί τών τρίτων , μέ σκοπό νά καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες οσον αφορά τήν σύσταση τής ανωνύμου εταιρίας καί τή διατήρηση καί τίς μεταβολές τού κεφαλαίου της ( ΕΕ ειδ . έκδ . 06/001 , σ . 230 ), παρέβη υποχρέωση πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

2 Κατά τό άρθρο 43 τής οδηγίας , τά κράτη μέλη υπεχρεούντο νά θέσουν σέ ισχύ τίς αναγκαίες νομοθετικές , κανονιστικές καί διοικητικές διατάξεις εντός προθεσμίας δύο ετών από τής κοινοποιήσεως τής οδηγίας . Δεδομένου οτι η εν λόγω οδηγία εκοινοποιήθη στό Βασίλειο τού Βελγίου στίς 16 Δεκεμβρίου 1976 , η σχετική προθεσμία έληξε στίς 16 Δεκεμβρίου 1978 .

3 Η βελγική κυβέρνηση δέν αμφισβητεί οτι δέν εξεπλήρωσε τήν υποχρέωση αυτή . Εφιστά εν τούτοις τήν προσοχή επί τής ιδιαιτέρως περιπλόκου φύσεως τής προκειμένης οδηγίας , τού χρόνου πού απαιτείται από τίς νομοθετικές διαδικασίες καί τής πολιτικής κρίσεως πού έζησε τό Βέλγιο κατά τήν διάρκεια τών τελευταίων ετών καί πού επεβράδυνε ακόμη περισσότερο τό νομοθετικό έργο . Σχετικώς παρατηρεί οτι οι προθεσμίες πού θέτουν οι οδηγίες περί τών κεφαλαιουχικών εταιριών ειναι υπερβολικά βραχείες σέ σχέση μέ τήν σημασία τών απαιτουμένων νομοθετικών μέτρων .

4 Οι περιστάσεις αυτές δέν ειναι ικανές νά εξαλείψουν τήν παράβαση πού προσάπτεται στό Βασίλειο τού Βελγίου . Κατά παγία νομολογία , ενα κράτος μέλος δέν δύναται νά επικαλεσθεί διατάξεις , τήν ακολουθουμένη πρακτική ή καταστάσεις τής εσωτερικής εννόμου τάξεώς του γιά νά δικαιολογήσει τήν μή τήρηση τών υποχρεώσεων πού απορρέουν από τίς κοινοτικές οδηγίες .

5 Πρέπει νά υπογραμμισθεί περαιτέρω οτι οι κυβερνήσεις τών κρατών μελών συμμετέχουν στίς εργασίες προπαρασκευής τών οδηγιών καί οφείλουν συνεπώς νά ειναι σέ θέση νά εκπονήσουν εντός τής τασσομένης προθεσμίας τό σχέδιο τών αναγκαίων γιά τήν εφαρμογή τους νομοθετικών διατάξεων . Όπως προκύπτει ομως από τίς παρασχεθείσες κατά τήν διάρκεια τής δίκης πληροφορίες , στό βελγικό κοινοβούλιο δέν ειχε ακόμη υποβληθεί κανένα σχέδιο νόμου κατά τήν λήξη τής προθεσμίας πρός εκτέλεση τής οδηγίας .

6 Πρέπει νά αναγνωρισθεί οτι τό Βασίλειο τού Βελγίου , μή θεσπίζοντας εντός τής ταχθείσης προθεσμίας τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή του πρός τήν οδηγία 77/91 τού Συμβουλίου , τής 13ης Δεκεμβρίου 1976 , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης .

Επί τών δικαστικών εξόδων

7 Κατά τό άρθρο 69 , παράγραφος 2 , τού κανονισμού διαδικασίας , ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στά δικαστικά έξοδα . Επειδή τό καθ’ ου ηττήθη , πρέπει νά καταδικασθεί στά δικαστικά έξοδα .

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

κρίνει καί αποφασίζει :

1 ) Τό Βασίλειο τού Βελγίου , μή θεσπίζοντας εντός τής ταχθείσης προθεσμίας τίς αναγκαίες διατάξεις γιά τήν συμμόρφωσή του πρός τήν δεύτερη οδηγία , 77/91 , τού Συμβουλίου , τής 13ης Δεκεμβρίου 1976 , περί συντονισμού τών εγγυήσεων πού απαιτούνται στά κράτη μέλη εκ μέρους τών εταιριών , κατά τήν έννοια τού άρθρου 58 , δεύτερη παράγραφος , τής συνθήκης , γιά τήν προστασία τών συμφερόντων τών εταίρων καί τών τρίτων , μέ σκοπό νά καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες οσον αφορά τήν σύσταση τής ανωνύμου εταιρίας καί τή διατήρηση καί τίς μεταβολές τού κεφαλαίου της , παρέβη τίς υποχρεώσεις πού υπέχει εκ τής συνθήκης ΕΟΚ .

2)Καταδικάζει τό Βασίλειο τού Βελγίου στά δικαστικά έξοδα .