61981J0137

1 . Αλιεία — Διατήρηση τών θαλασσίων πόρων — Κοινοτική κανονιστική ρύθμιση πού εφαρμόζεται στά ισπανικά σκάφη , θεσπισθείσα πρό τής θέσεως σέ ισχύ τής συμφωνίας ΕΟΚ_Ισπανίας — Αντικατέστησε τίς προηγούμενες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ ορισμένων κρατών μελών καί τής Ισπανίας — Αποτελέσματα — Τό ενδιάμεσο κοινοτικό σύστημα ισχύει έναντι τών ισπανών αλιέων

( Κανονισμοί 1719/80 , 3305/80 καί 554/81 τού Συμβουλίου· συμφωνία ΕΟΚ_Ισπανίας τής 15ης Απριλίου 1980 )

2 . Αλιεία — Διατήρηση τών θαλασσίων πόρων — Κοινοτική κανονιστική ρύθμιση πού εφαρμόζεται στά ισπανικά σκάφη , θεσπισθείσα πρό τής θέσεως σέ ισχύ τής συμφωνίας ΕΟΚ_Ισπανίας — Αντικατέστησε τίς προηγούμενες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ ορισμένων κρατών μελών καί τής Ισπανίας — Έλλειψη κοινοτικών κανόνων στό θέμα τών αδειών κατά τό διάστημα πού μεσολάβησε μεταξύ τού κανονισμού 3305/80 καί τού κανονισμού 554/81 — Επίπτωση στήν ποινική δίωξη πού ασκήθηκε κατά αλιέων μή εφοδιασμένων μέ σχετική άδεια — Εκτίμηση — Αρμοδιότης τού εθνικού δικαστηρίου

( Συνθήκη ΕΟΚ , άρθρο 177· κανονισμοί 3305/80 καί 554/81 τού Συμβουλίου )

1 . Τό ενδιάμεσο καθεστώς αλιείας πού καθιέρωσε η Κοινότης εν αναμονή τής θέσεως σέ ισχύ τής συμφωνίας περί αλιείας , πού συνήψαν η ΕΟΚ καί η Ισπανία , εντάσσεται στό πλαίσιο τών σχέσεων μέ τήν Ισπανία γιά τήν επίλυση τών συνδεδεμένων μέ τά μέτρα δια τηρήσεως καί τήν επέκταση τών αλιευτικών ζωνών προβλημάτων , καθώς καί γιά τήν αμοιβαία εξασφάλιση τής δυνατότητος τών αλιέων νά εισέρχονται στά υδατα γιά τά οποία ελήφθησαν παρόμοια μέτρα . Οι εν λόγω σχέσεις αντικατέστησαν τό προηγουμένως εφαρμοζό μενο επί τών ζωνών αυτών σύστημα , ωστε νά ληφθεί υπ’ όψη η γενική εξέλιξη τού διεθνούς δικαίου στόν τομέα τής αλιείας στήν ανοικτή θάλασσα , καθώς καί η ολοένα επιτακτικότερη ανάγκη διατηρήσεως τών βιολογικών πόρων τής θαλάσσης . Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι οι ισπανοί αλιείς δέν δύνανται νά επικαλεσθούν προγενέστερες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ Γαλλίας καί Ισπανίας κατά τής εφαρμογής τών θεσπισθέντων από τήν Κοινότητα ενδιαμέσων κανονισμών σέ περίπτωση ασυμβιβάστου μεταξύ τών δύο κατηγοριών διατάξεων .

2 . Στό πλαίσιο τής ποινικής διώξεως πού ασκήθηκε κατά τών ισπανών αλιέων , κατηγορουμένων οτι κατελήφθησαν αλιεύοντες εντός τής γαλλικής οικονομικής ζώνης άνευ σχετικής αδείας , εναπόκειται στό εθνικό δικαστήριο πού επελήφθη τής διαφοράς νά εκτιμήσει τίς έννομες συνέπειες τής ελλείψεως οιασδήποτε κοινοτικής ρυθμίσεως περί αδειών αλιείας , εφαρμοστέας στά ισπανικά αλιευτικά κατά τήν περίοδο πού μεσολάβησε μεταξύ τής διαρκείας ισχύος τών κανονισμών 3305/80 καί 554/81 αντιστοίχως .

Στίς συνεκδικαζόμενες υποθέσεις 137 καί 140/81 ,

πού έχουν ως αντικείμενο αιτήσεις τού Tribunal de grande instance τής Bayonne πρός τό Δικαστήριο , κατ’ εφαρμογή τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , μέ τίς οποίες ζητείται , στό πλαίσιο τών διαφορών πού εκκρεμούν ενώπιον τού αιτούντος δικαστηρίου μεταξύ

DIRECTEUR DES AFFAIRES MARITIMES DU LITTORAL DU SUD-OUEST , τής Bayonne , διοικούσης αρχής ,

καί

PROCUREUR DE LA REPUBLIQUE , συγκατηγορούσης αρχής ,

καί

ALFONSO CAMPANDEGUY SAGARZAZU , Fontarrabie , Ισπανίας ( υπόθεση 137/81 )

καί μεταξύ

ADMINISTRATEUR DES AFFAIRES MARITIMES ΤΗΣ BAYONNE ΚΑΙ PROCUREUR DE LA REPUBLIQUE

καί

ANTONIO ECHEVARRIA SAGASTI , Pasajes de San Pedro , Ισπανίας ( υπόθεση 140/81 )

η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως πρός τό κύρος κανονισμών τού Συμβουλίου περί ορισμένων ενδιαμέσων μέτρων διατηρήσεως καί διαχειρίσεως τών αλιευτικών πόρων , τά οποία εφαρμόζονται σέ σκάφη υπό ισπανική σημαία ,

1 Μέ αποφάσεις τής 23ης Απριλίου καί 21ης Μαΐου 1981 , οι οποίες περιήλθαν στό Δικαστήριο στίς 5 Ιουνίου , τό Tribunal de grande instance τής Bayonne υπέβαλε , δυνάμει τού άρθρου 177 τής συνθήκης ΕΟΚ , προδικαστικό ερώτημα άν ειναι έγκυροι εν όψει προγενεστέρων διεθνών συμφωνιών καί , σέ περίπτωση καταφατικής απαντήσεως , άν ισχύουν έναντι τών ισπανών υπηκόων οι κανονισμοί τού Συμβουλίου τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων περί ορισμένων ενδιαμέσων μέτρων διατηρήσεως καί διαχειρίσεως τών αλιευτικών πόρων τά οποία εφαρμόζονται σέ σκάφη υπό ισπανική σημαία , καθ’ ο μέρος οι εν λόγω κανονισμοί εξήρτησαν από ορισμένους ορους τήν άσκηση αλιείας από τούς ισπανούς αλιείς εντός τής οικονομικής ζώνης πού καθιέρωσε τό γαλλικό διάταγμα 77-130 τής 11ης Φεβρουαρίου 1977 ( Journal Officiel de la Republique francaise [Επίσημη Εφημερίς τής Γαλλικής Δημοκρατίας] τής 12ης Φεβρουαρίου 1977 , σ . 864 ).

2 Τό ερώτημα αυτό ανέκυψε στό πλαίσιο ποινικών διώξεων πού ησκήθησαν κατά δύο κυβερνητών αλιευτικών σκαφών , νηολογημένων στήν Ισπανία , κατηγορουμένων οτι κατελήφθησαν αλιεύοντες άνευ σχετικής αδείας στά υδατα τής γαλλικής οικονομικής ζώνης .

3 Όσον αφορά τήν υπόθεση 137/81 , στίς 2 Φεβρουαρίου 1981 ο κατηγορούμενος στήν κυρία δίκη Campandeguy Sagarzazu συνελήφθη αλιεύων εντός τής μεταξύ 12 καί 200 μιλίων από τίς γραμμές βάσεως ζώνης . Όσον αφορά τήν υπόθεση 140/81 , ο κατηγορούμενος στήν κυρία δίκη Echevarria Sagasti αλίευε στίς 1 Μαρτίου 1981 εντός τής ιδίας ζώνης .

4 Τό εθνικό δικαστήριο έκρινε οτι οι κατηγορούμενοι δέν ηδυνήθησαν νά προσκομίσουν τήν άδεια πού απαιτείται από τούς κανονισμούς 1719/80 , 3305/80 καί 554/81 τού Συμβουλίου καί οτι , υπό τίς συνθήκες αυτές , οι ασκηθείσες από αυτούς αλιευτικές δραστηριότητες συνιστούσαν έγκλημα , προβλεπόμενο καί τιμωρούμενο από τήν γαλλική ποινική νομοθεσία .

5 Σέ αμφότερες τίς υποθέσεις οι κατηγορούμενοι στίς κύριες δίκες υπεστήριξαν οτι οι επίδικοι κοινοτικοί κανονισμοί ειναι ανίσχυροι ή οτι εν πάση περιπτώσει δέν εφαρμόζονται σ’ αυτούς ως ασυμβίβαστοι πρός τά δικαιώματα πού δύνανται νά επικαλεσθούν βάσει τών προγενεστέρων διεθνών συμφωνιών πού συνομολόγησαν η Γαλλία καί η Ισπανία . Πρός τόν σκοπό αυτό , εβασίσθησαν ιδίως στήν σύμβαση τής Γενεύης , τής 29ης Απριλίου 1958 , περί αλιείας καί διατηρήσεως τών βιολογικών πόρων τής ανοικτής θαλάσσης ( Συλλογή συνθηκών τών Ηνωμένων Εθνών 559 , αριθ . 8164 ), καθώς καί στήν σύμβαση τού Λονδίνου , τής 9ης Μαρτίου 1964 , περί αλιείας ( Συλλογή συνθηκών τών Ηνωμένων Εθνών 581 , αριθ . 8432 ), η οποία , αναγνωρίζοντας δικαιώματα αλιείας εντός τής μεταξύ 6 καί 12 μιλίων ζώνης , έχει τήν έννοια οτι τό ίδιο καθεστώς ισχύει μετά τήν επέκταση τών ζωνών αλιείας μέχρι τά 200 μίλια .

6 Ο κανονισμός 1719/80 τού Συμβουλίου , τής 30ής Ιουνίου 1980 , ο οποίος καθιέρωνε , γιά τό 1980 , ορισμένα μέτρα διατηρήσεως καί διαχειρίσεως τών αλιευτικών πόρων τά οποία εφαρμόζονται σέ σκάφη υπό ισπανική σημαία ( JO L 168 , σ . 27 ), ίσχυε κατά τό άρθρο του 12 , εδάφιο 2 , από 1ης Ιανουαρίου εως 31ης Δεκεμβρίου 1980 . Ο κανονισμός 3305/80 τού Συμβουλίου , τής 17ης Δεκεμβρίου 1980 , ο οποίος παρέτεινε τόν χρόνο ισχύος τών αδειών αλιείας γιά τά υπό ισπανική σημαία σκάφη ( JO L 344 , σ . 33 ), προβλέπει οτι οι άδειες αλιείας , πού ίσχυαν σύμφωνα μέ τόν κανονισμό 1719/80 ως τίς 31 Δεκεμβρίου 1980 , εξακολουθούν νά ισχύουν ως τίς 31 Ιανουαρίου 1981 . Ο κανονισμός 554/81 τού Συμβουλίου , τής 27ης Φεβρουαρίου 1981 , περί καθορισμού ορισμένων ενδιάμεσων μέτρων διατηρήσεως καί διαχειρίσεως τών αλιευτικών πόρων , τά οποία εφαρμόζονται σέ σκάφη υπό ισπανική σημαία ( ΕΕ L 57 , σ . 1 ), ο οποίος ετέθη σέ ισχύ στίς 4 Μαρτίου 1981 , προβλέπει στό άρθρο 11 εδάφιο 2 οτι εφαρμόζεται μέχρι τίς 31 Μα ΐου 1981 .

7 Οι ανωτέρω τρείς κανονισμοί αποτελούν μέρος μιάς σειράς κανονισμών τού Συμβουλίου , οι οποίοι , εν αναμονή τής ενάρξεως ισχύος τής συμφωνίας περί αλιείας , τής 15ης Απριλίου 1980 ( JO L 263 , σ . 1 ) μεταξύ Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος καί ισπανικής κυβερνήσεως , καθιέρωσαν ενδιάμεσες ρυθμίσεις γιά περιόδους μικρής διάρκειας , πού υπέβαλαν τούς ισπανούς αλιείς σέ ποσοστώσεις αλιευμάτων .

8 Μέ τήν απόφασή του τής 8ης Δεκεμβρίου 1981 ( Crujeiras Tome καί Yurrita , 180/80 καί 266/80 , Συλλογή , σ . 2997 ) τό Δικαστήριο ανεγνώρισε ήδη οτι τό εν λόγω ενδιάμεσο καθεστώς πού καθιέρωσε η Κοινότης εντάσσεται στό πλαίσιο τών σχέσεων μεταξύ Κοινότητος καί Ισπανίας γιά τήν επίλυση τών συνδεδεμένων μέ τά μέτρα διατηρήσεως καί τήν επέκταση τών αλιευτικών ζωνών προβλημάτων καί γιά τήν αμοιβαία εξασφάλιση τής δυνατότητος τών αλιέων νά εισέρχονται στά υδατα γιά τά οποία ελήφθησαν παρόμοια μέτρα καί οτι οι εν λόγω σχέσεις αντικατέστησαν τό προηγουμένως εφαρμοζόμενο επί τών ζωνών αυτών σύστημα , ωστε νά ληφθεί υπ’ όψη η γενική εξέλιξη τού διεθνούς δικαίου στόν τομέα τής αλιείας στήν ανοικτή θάλασσα , καθώς καί η ολοένα επιτακτικότερη ανάγκη διατηρήσεως τών βιολογικών πόρων τής θαλάσσης .

9 Από τά ανωτέρω συνάγεται οτι στό μέτρο πού εφαρμόζονται , στήν μεταξύ 12 καί 200 μιλίων από τίς γραμμές βάσεως ζώνη αλιείας , οι διατάξεις τών κανονισμών 1719/80 , 3305/80 καί 554/81 απετέλεσαν μέρος τής προοδευτικής θεσπίσεως νέων αμοιβαίων σχέσεων μεταξύ Κοινότητος καί Ισπανίας στόν τομέα τής θαλασσίας αλιείας πού αντικατέστησαν τό προηγουμένως ισχύον σύστημα αλιείας στήν ανοικτή θάλασσα . Υπό τίς συνθήκες αυτές οι ισπανοί αλιείς δέν δύνανται νά επικαλεσθούν προγενέστερες διεθνείς συμφωνίες μεταξύ Γαλλίας καί Ισπανίας κατά τής εφαρμογής τών θεσπισθέντων από τήν Κοινότητα ενδιαμέσων κανονισμών σέ περίπτωση ασυμβιβάστου μεταξύ τών δύο κατηγοριών διατάξεων .

10 Από τήν εξέταση τού υποβληθέντος ερωτήματος δέν προκύπτουν επομένως στοιχεία ικανά νά επηρεάσουν τό κύρος τών κανονισμών 1719/80 , 3305/80 καί 554/81 . Οι διατάξεις τών εν λόγω κανονισμών ισχύουν έναντι τών ισπανών υπηκόων .

11 Οι κατηγορούμενοι στίς κύριες δίκες , η γαλλική κυβέρνηση , τό Συμβούλιο καί η Επιτροπή επέστησαν τήν προσοχή τού Δικαστηρίου επί τού οτι , οταν ελάμβαναν χώρα τά πραγματικά περιστατικά τής υποθέσεως 137/81 , ήτοι στίς 2 Φεβρουαρίου 1981 , κανένας κοινοτικός κανονισμός πού ν’ αφορά τό καθεστώς αδειών , δέν εφηρμόζετο στά σκάφη υπό ισπανική σημαία . Μέ τίς αιτιολογικές σκέψεις τού κανονισμού 554/81 αναγνωρίζεται συναφώς οτι οι προβλεπόμενες από τήν ισχύουσα προσωρινώς από τής υπογραφής της αλιευτική συμφωνία τού 1980 διαβουλεύσεις μεταξύ Κοινότητος καί Ισπανίας έληξαν στίς 17 Φεβρουαρίου 1981 , οτι η άσκηση αλιευτικών δραστηριοτήτων από τά ισπανικά σκάφη εντός τών υπαγομένων στήν κοινοτική ρύθμιση τής αλιείας αλιευτικών ζωνών τών κρατών μελών επετράπη μέ τόν κανονισμό 3305/80 , γιά τήν περίοδο από 1ης ως 31ης Ιανουαρίου 1981 καί οτι από τήν 1η Φεβρουαρίου 1981 οι εν λόγω δραστηριότητες διεκόπησαν .

12 Οι κατηγορούμενοι στίς κύριες δίκες ισχυρίσθησαν οτι , δυνάμει τής συμφωνίας περί αλιείας , οι ισπανοί αλιείς ηταν ελεύθεροι νά ασκούν τίς δραστηριότητές τους εντός τών επιμάχων ζωνών κατά τίς περιόδους πού κανένας κοινοτικός κανονισμός δέν εθέσπιζε σύστημα αδειών υπέρ αυτών .

13 Εναπόκειται πάντως στό εθνικό δικαστήριο νά εκτιμήσει τίς έννομες συνέπειες τής ελλείψεως οιασδήποτε κοινοτικής ρυθμίσεως περί αδειών αλιείας , εφαρμοστέας στά ισπανικά αλιευτικά κατά τήν περίοδο από 1ης Φεβρουαρίου 1981 μέχρι 4ης Μαρτίου 1981 .

Επί τών δικαστικών εξόδων

14 Τά δικαστικά έξοδα , στά οποία υπεβλήθησαν η γαλλική κυβέρνηση , τό Συμβούλιο καί η Επιτροπή τών Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πού κατέθεσαν παρατηρήσεις στό Δικαστήριο , δέν αποδίδονται . Δεδομένου οτι η παρούσα διαδικασία έχει ως πρός τούς διαδίκους τών κυρίων δικών χαρακτήρα παρεμπίπτοντος , πού ανέκυψε ενώπιον τού εθνικού δικαστηρίου , σ’ αυτό εναπόκειται νά αποφανθεί επί τών δικαστικών εξόδων ,

Διά ταύτα

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ( πρώτο τμήμα )

κρίνοντας επί τού ερωτήματος πού τού υπέβαλε τό Tribunal de grande instance τής Bayonne μέ αποφάσεις τής 23ης Απριλίου καί 21ης Μα ΐου 1981 , αποφαίνεται :

Από τήν εξέταση τού υποβληθέντος ερωτήματος δέν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό νά επηρεάσει τό κύρος τών κανονισμών τού Συμβουλίου υπ’ αριθ . 1719/80 , τής 30ής Ιουνίου 1980 ( JO L 168 , σ . 27 ), 3305/80 , τής 17ης Δεκεμβρίου 1980 ( JO L 344 , σ . 33 ) καί 554/81 , τής 27ης Φεβρουαρίου 1981 ( ΕΕ L 57 , σ . 1 ). Οι διατάξεις τών εν λόγω κανονισμών ισχύουν έναντι τών ισπανών υπηκόων .