ΠΡΟΤΆΣΕΙΣ ΤΟῦ ΓΕΝΙΚΟΫ ΕΊΣΑΓΓΕΛΈΩΣ

PIETER VERLOREN VAN THEMAAT

ΠΟΫ ΆΝΕΠΤΫΧΘΗΣΑΝ ΤήΝ 17Η ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 1981 ( 1 )

Κύριε πρόεδρε,

κύριοι δικαστές,

Στην υπόθεση 55/81 θά ήθελα κατά βάση νά ἀκολουθήσω τό περίφημο παράδειγμα τοῦ γενικοῦ εισαγγελέως Warner στην υπόθεση 69/79, Jordens-Vosters κατά Bedrijfsvereniging voor de Leder- en Lederverwerkende Industrie (Jurispr. 1980, σ. 88). Κατ' ἀρχήν συμφωνῶ ἐν προκειμένω μέ τίς παρατηρήσεις τῆς Ἐπιτροπής τόσο ἀπολύτως, ώστε δύναμαι νά ἀρκεσθῶ στό νά τίς υἱοθετήσω. Στά ερωτήματα πού υπέβαλε στό Δικαστήριο τό Tribunal du travail (έβδομο τμήμα) τῆς Λιέγης προσήκει συνεπώς, κατά τήν γνώμη μου, ἡ ἀπάντηση πού προτείνει στην υπόθεση αυτή ἡ 'Επιτροπή.

Προσθέτω μόνο σχετικώς ὅτι τό Office national des pensions pour travailleurs salariés (ONPTS) ἀνεγνώρισε κατά τήν προφορική διαδικασία τήν ὁρθότητα τῶν παρατηρήσεων τῆς Ἐπιτροπῆς ὅσον άφορᾶ τίς περιόδους εργασίας πού διηνύθησαν στό εξωτερικό γιά τήν εφαρμογή τοῦ ἄρθρου 13 παράγραφος 2 περίπτωση δ τοῦ κανονισμοί) 1408/71 (υπόμνημα σ. 6 καί 7).

Ή ευεργετική ρύθμιση πού προβλέπεται ἀπό τό άρθρο αυτό σέ συνδυασμό μέ τήν σχετική βελγική νομοθεσία περί περιόδων στρατιωτικής θητείας καί αἰχμαλωσίας πολέμου ἔχει ήδη ἐν τῶ μεταξύ επιφέρει τήν αὔξηση τῆς συντάξεως τοῦ Vermaut. Τά ερωτήματα τοῦ Tribunal du travail, ὅμως, δέν ἀφοροῦν τό ζήτημα αὑτό. Συνεπώς, τό γεγονός ὅτι τό ἀρχικώς ἀμφισβητούμενο ζήτημα κατέστη άνευ ἀντικειμένου δέν επηρεάζει τήν ἀπάντηση στό υποβληθέν ερώτημα, τήν ὁποία ἐπρότεινε ἡ Ἐπιτροπή καί τήν ὁποία υἱοθέτησα.

( 1 ) Μετάφραση ἀπό τά ὀλλανδικά.