—

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με την Ουκρανία και τη Ρωσία, και ειδικότερα το ψήφισμά του της 19ης Μαΐου 2022 σχετικά με την καταπολέμηση της ατιμωρησίας για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία (1) και το ψήφισμά του της 23ης Νοεμβρίου 2022 σχετικά με την αναγνώριση της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως κράτους-χορηγού της τρομοκρατίας (2),

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Λονδίνου της 13ης Ιανουαρίου 1942,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα 3314 (XXIX) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 14ης Δεκεμβρίου 1974, σχετικά με τον ορισμό της επίθεσης και το ψήφισμα 377 (V) («Ένωση για την Ειρήνη») της 3ης Νοεμβρίου 1950,

—

έχοντας υπόψη το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), ιδίως το άρθρο 8 και τις τροποποιήσεις της Καμπάλα σχετικά με το έγκλημα επίθεσης, καθώς και τη Συμφωνία του 2006 μεταξύ του ΔΠΔ και της ΕΕ σχετικά με τη συνεργασία και τη συνδρομή,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης 2433 (2022), 2436 (2022), 2463 (2022) και 2473 (2022),

—

έχοντας υπόψη την εντολή του Διεθνούς Δικαστηρίου, της 16ης Μαρτίου 2022, σχετικά με τις κατηγορίες γενοκτονίας στο πλαίσιο της Σύμβασης για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα με τίτλο «Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας και του ουκρανικού λαού και η απειλή της για την ασφάλεια σε ολόκληρη την περιοχή του ΟΑΣΕ» που εγκρίθηκε κατά την 29η ετήσια σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) από τις 2 έως τις 6 Ιουλίου 2022,

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση των Υπουργών Εξωτερικών της Εσθονίας, της Λετονίας και της Λιθουανίας, της 16ης Οκτωβρίου 2022, με την οποία ζητείται η σύσταση ειδικού δικαστηρίου για το έγκλημα της επίθεσης κατά της Ουκρανίας,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 2ας Μαρτίου 2022 σχετικά με την επίθεση στην Ουκρανία, και της 12ης Οκτωβρίου 2022 με τίτλο «Εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας: υποστηρίζοντας τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, της 2ας Νοεμβρίου 2022, με τίτλο «Report of the International Criminal Court» (Έκθεση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου) και της 14ης Νοεμβρίου 2022, με τίτλο «Furtherance of remedy and reparation for aggression against Ukraine» (Προώθηση της προσφυγής και της επανόρθωσης για την επίθεση κατά της Ουκρανίας),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 20ής και της 21ης Οκτωβρίου 2022 και της 15ης Δεκεμβρίου 2022,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της Προέδρου της Επιτροπής Ursula von der Leyen, της 30ής Νοεμβρίου 2022, σχετικά με τη ρωσική λογοδοσία και τη χρήση των ρωσικών δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων, στην οποία αναφέρεται στην ανάγκη σύστασης ειδικού δικαστηρίου για τη διερεύνηση και τη δίωξη του εγκλήματος επίθεσης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και τις επακόλουθες σχετικές δηλώσεις υψηλού επιπέδου από τη Γερμανία, την Πολωνία και άλλες χώρες,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφοι 2 και 4 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές του διεθνούς δικαίου, όλα τα κράτη απολαύουν ίσης κυριαρχίας και στις διεθνείς τους σχέσεις πρέπει να απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, τον Φεβρουάριο του 2014, η Ρωσία ξεκίνησε έναν παράνομο, απρόκλητο και αδικαιολόγητο επιθετικό πόλεμο κατά της Ουκρανίας, τον οποίο επανεκκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 με μαζική εισβολή στην Ουκρανία·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας συνιστά κατάφωρη και πασιφανή παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, των θεμελιωδών αρχών του διεθνούς δικαίου και διαφόρων διεθνών συμφωνιών, όπως η Τελική Πράξη του Ελσίνκι, η Χάρτα των Παρισίων για μια Νέα Ευρώπη και το Μνημόνιο της Βουδαπέστης·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει τυφλές επιθέσεις κατά κατοικημένων περιοχών και μη στρατιωτικών υποδομών, έχουν σκοτώσει χιλιάδες Ουκρανούς πολίτες και έχουν προβεί σε τρομοκρατικές ενέργειες σε ολόκληρη τη χώρα με στόχο μη στρατιωτικές υποδομές·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι χιλιάδες άμαχοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, έχουν ήδη δολοφονηθεί και πολλοί περισσότεροι έχουν υποστεί βασανιστήρια, παρενοχλήσεις, σεξουαλικές επιθέσεις, απαγωγές ή βίαιο εκτοπισμό· λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η απάνθρωπη συμπεριφορά των ρωσικών δυνάμεων και όσων ενεργούν για λογαριασμό τους συνιστά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταγγελλόμενες θηριωδίες που διέπραξαν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις στην Bucha, στην Irpin και σε πολλές άλλες ουκρανικές πόλεις κατά τη διάρκεια της ρωσικής κατοχής αποκαλύπτουν τη βία του επιθετικού πολέμου της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας και υπογραμμίζουν τη σημασία της συντονισμένης διεθνούς δράσης για την καθιέρωση λογοδοσίας για το έγκλημα της επίθεσης και για όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 30 Σεπτεμβρίου 2022, η Ρωσία ανακήρυξε μονομερώς την προσάρτηση στα εδάφη της των εν μέρει κατεχόμενων από την ίδια ουκρανικών περιφερειών Ντονέτσκ, Χερσώνα, Λουχάνσκ και Ζαπορίζια·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσική Ομοσπονδία έχει αναγνωριστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πολλά εθνικά κοινοβούλια και συνελεύσεις ως κράτος-χορηγός της τρομοκρατίας και ως κράτος που χρησιμοποιεί τρομοκρατικά μέσα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας είναι η πιο εξωφρενική πράξη επίθεσης που διεξάγει η πολιτική ηγεσία μιας δεδομένης χώρας στην Ευρώπη από το 1945 και, επομένως, απαιτεί επαρκή νομική απάντηση σε διεθνές επίπεδο· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα ψηφίσματά της (3), η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών έχει αναγνωρίσει ότι η επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας συνιστά παραβίαση του άρθρου 2 παράγραφος 4 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και ότι η Ρωσική Ομοσπονδία πρέπει να λογοδοτήσει για τυχόν παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου στην Ουκρανία ή κατά αυτής, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσής της κατά παράβαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπεύθυνοι για τη διάπραξη του εγκλήματος της επίθεσης κατά της Ουκρανίας δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίθεση της Ρωσίας έχει επίσης καταγγελθεί ρητά από εκπροσώπους διαφόρων κρατών και διεθνών οργανισμών, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο ΟΑΣΕ, η ΕΕ, ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), η Αφρικανική Ένωση, η Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών, το Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού, ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών, η Κοινότητα της Καραϊβικής, το Συμβούλιο Σκανδιναβικών Χωρών και άλλοι·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 16 Μαρτίου 2022, το Διεθνές Δικαστήριο διέταξε τη Ρωσική Ομοσπονδία να αναστείλει αμέσως τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο έδαφος της Ουκρανίας·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, από τις 2 Μαρτίου 2022, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ διεξάγει έρευνα σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία σε σχέση με προηγούμενες και σημερινές καταγγελίες για εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τη Ρωσική Ομοσπονδία από τις 21 Νοεμβρίου 2013, συμπεριλαμβανομένων γενοκτονιών, εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, παρόλο που η Ουκρανία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος του ΔΠΔ, έχει αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ και συνεργάζεται με αυτό·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 3314 (XXIX) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, της 14ης Δεκεμβρίου 1974, ορίζει την επίθεση ως «τη χρήση ένοπλης βίας από ένα κράτος κατά της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας άλλου κράτους ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο ασύμβατο με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών» και αναφέρει ότι «ο επιθετικός πόλεμος αποτελεί έγκλημα κατά της διεθνούς ειρήνης» και ότι «η επίθεση συνεπάγεται διεθνή ευθύνη». λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 8α του Καταστατικού της Ρώμης ορίζει το έγκλημα της επίθεσης ως «τον σχεδιασμό, την προπαρασκευή, την έναρξη ή την εκτέλεση από πρόσωπο, το οποίο είναι σε θέση να ελέγχει αποτελεσματικά ή να διευθύνει την πολιτική ή στρατιωτική δράση ενός Κράτους, μίας πράξης επίθεσης η οποία, λόγω του χαρακτήρα, της βαρύτητας και της έκτασής της, συνιστά πρόδηλη παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών»· λαμβάνοντας υπόψη ότι ως «πράξη επίθεσης» νοείται η χρήση ένοπλης βίας από ένα κράτος κατά της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας άλλου κράτους ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο ασύμβατο με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το έγκλημα της επίθεσης είναι διακριτό από τα εγκλήματα πολέμου ή τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το έγκλημα της επίθεσης αποτελεί γενικά έγκλημα της ηγεσίας, δεδομένου ότι μπορεί να διαπραχθεί μόνο από όσους έχουν τη δυνατότητα να διαμορφώσουν την επιθετική πολιτική ενός κράτους· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης, το οποίο επικεντρώθηκε στο έγκλημα της επίθεσης, αποφάνθηκε το 1946 ότι η επίθεση είναι «το ανώτατο διεθνές έγκλημα»·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο επιθετικός πόλεμος αποτελεί σοβαρό διεθνές έγκλημα, ιδίως στο πλαίσιο της πιθανής χρήσης κάθε είδους όπλων μαζικής καταστροφής που έχει καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη και τα ανθρώπινα μέσα διαβίωσης, καθώς και σοβαρή, μακροπρόθεσμη ζημία στο φυσικό περιβάλλον και το κλίμα·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στην υπόθεση «Barcelona Traction», το Διεθνές Δικαστήριο διευκρίνισε ότι οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την απαγόρευση των πράξεων επιθέσεως είναι υποχρεώσεις έναντι της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της και όχι έναντι μεμονωμένων κρατών·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΔΠΔ, μετά από δύο ad hoc δηλώσεις της Ουκρανίας, έχει δικαιοδοσία για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και το έγκλημα της γενοκτονίας που διαπράττονται στο έδαφος της Ουκρανίας από τον Νοέμβριο του 2013, αλλά δεν έχει δικαιοδοσία για το έγκλημα της επίθεσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 8α του Καταστατικού της Ρώμης και στις τροποποιήσεις της Καμπάλα, σε αυτή την περίπτωση, διότι ούτε η Ουκρανία ούτε η Ρωσική Ομοσπονδία έχουν κυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης και τις τροποποιήσεις που σχετίζονται με το έγκλημα της επίθεσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι, από τις 2 Μαρτίου 2022, ο Εισαγγελέας του ΔΠΔ διεξάγει έρευνα σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία· λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύσταση ειδικού δικαστηρίου για το έγκλημα της επίθεσης δεν θα επηρεάσει τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ για άλλα εγκλήματα, αλλά θα το συμπληρώσει·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κοινοβούλια της Τσεχίας, της Εσθονίας, της Γαλλίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, των Κάτω Χωρών και της Πολωνίας έχουν εγκρίνει ψηφίσματα που υποστηρίζουν τη σύσταση του ad hoc ειδικού διεθνούς δικαστηρίου·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 30 Νοεμβρίου 2022 η Επιτροπή παρουσίασε εναλλακτικές επιλογές σχετικά με τον τρόπο καθιέρωσης μηχανισμού λογοδοσίας για το έγκλημα της επίθεσης κατά της Ουκρανίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με έναν τέτοιο μηχανισμό θα πρέπει να λαμβάνεται σε στενή συνεργασία με την Ουκρανία·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στα συμπεράσματά του της 15ης Δεκεμβρίου 2022 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενθάρρυνε περαιτέρω προσπάθειες για τη διασφάλιση της πλήρους λογοδοσίας για τα εγκλήματα πολέμου και τη διασφάλιση της λογοδοσίας για το έγκλημα της επίθεσης και κάλεσε την Επιτροπή, τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΠ/ΥΕ) και το Συμβούλιο να προωθήσουν τις εργασίες αυτές, σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, τονίζοντας ότι η δίωξη του εγκλήματος της επίθεσης αποτελεί πηγή ανησυχίας για τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχει παραλύσει όσον αφορά την κατάσταση στην Ουκρανία λόγω της δυνατότητας της Ρωσίας να ασκεί βέτο σε κάθε ουσιαστική ενέργεια· λαμβάνοντας υπόψη ότι το ψήφισμα 377 (V) της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών δημιούργησε προηγούμενο, παρέχοντας στον ΟΗΕ μια εναλλακτική οδό δράσης όταν τουλάχιστον ένα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών χρησιμοποιεί το δικαίωμα αρνησικυρίας του για να εμποδίσει το Συμβούλιο Ασφαλείας να εκτελέσει τα καθήκοντά του όπως ορίζονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.