Τελική έκθεση του συμβούλου ακροάσεων (1)

Προμήθεια συστημάτων ασφάλειας επιβαινόντων (II) στον όμιλο Volkswagen και τον όμιλο BMW

(AT.40481)

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

(2019/C 199/03)

Στις 7 Ιουλίου 2017, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κίνησε διαδικασία σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου (2) και το άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004 (3) κατά των επιχειρήσεων Autoliv (4), Takata (5) και TRW (6) (από κοινού «τα μέρη»).

Έπειτα από συζητήσεις διευθέτησης διαφορών (7) και αιτήματα διευθέτησης διαφορών (8) κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10α παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004, στις 10 Ιανουαρίου 2019 η Επιτροπή εξέδωσε κοινοποίηση αιτιάσεων. Σύμφωνα με την κοινοποίηση αιτιάσεων, τα μέρη συμμετείχαν σε δύο ενιαίες και διαρκείς παραβάσεις του άρθρου 101 της ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της συμφωνίας ΕΟΧ όσον αφορά την προμήθεια προϊόντων ασφάλειας επιβαινόντων για ορισμένα επιβατικά αυτοκίνητα σε εταιρείες που ανήκουν στον όμιλο Volkswagen και στον όμιλο BMW.

Στις αντίστοιχες απαντήσεις τους στην κοινοποίηση αιτιάσεων, τα μέρη επιβεβαίωσαν, σύμφωνα με το άρθρο 10α παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004, ότι η κοινοποίηση αιτιάσεων αποτύπωνε το περιεχόμενο των αιτημάτων τους διευθέτησης διαφορών.

Στο σχέδιο απόφασης της Επιτροπής διαπιστώνεται ότι τα μέρη παρέβησαν το άρθρο 101 της ΣΛΕΕ και το άρθρο 53 της συμφωνίας ΕΟΧ διότι συμμετείχαν σε δύο ενιαίες και διαρκείς παραβάσεις που συνίστανται στην ανταλλαγή ορισμένων εμπορικά ευαίσθητων πληροφοριών και, σε κάποιες περιπτώσεις, στον συντονισμό των τιμών όσον αφορά την πώληση ορισμένων τύπων συστημάτων ασφάλειας επιβαινόντων (όπως ζώνες ασφαλείας, αερόσακοι και/ή τιμόνια) για επιβατικά αυτοκίνητα κατά την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2007 και Μαρτίου 2011 προς τον όμιλο Volkswagen και τον όμιλο BMW.

Σύμφωνα με το άρθρο 16 της απόφασης 2011/695/ΕΕ, εξέτασα κατά πόσον το σχέδιο απόφασης αφορά μόνον αιτιάσεις σχετικά με τις οποίες δόθηκε στα μέρη η δυνατότητα να καταστήσουν γνωστές τις απόψεις τους. Κατέληξα σε θετικό συμπέρασμα επ’ αυτού.

Με βάση τα ανωτέρω και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα μέρη δεν μου υπέβαλαν κανένα αίτημα ούτε εξέφρασαν αντίρρηση (9), κρίνω ότι στην παρούσα υπόθεση έχει τηρηθεί η αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών δικαιωμάτων όλων των συμμετεχόντων στη διαδικασία.

(1)  Σύμφωνα με τα άρθρα 16 και 17 της απόφασης 2011/695/ΕΕ του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 13ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα του συμβούλου ακροάσεων σε ορισμένες διαδικασίες ανταγωνισμού (ΕΕ L 275 της 20.10.2011, σ. 29).

(2)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1 της 4.1.2003, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 773/2004 της Επιτροπής, της 7ης Απριλίου 2004, σχετικά με τη διεξαγωγή από την Επιτροπή των διαδικασιών δυνάμει των άρθρων 81 και 82 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 123 της 27.4.2004, σ. 18).

(4)  Autoliv, Inc. και Autoliv BV & Co. KG.

(5)  TKJP Corporation (πρώην Takata Corporation) και TB Deu Abwicklungs-Aktiengesellschaft i.L. (πρώην Takata Aktiengesellschaft).

(6)  ZF TRW Automotive Holdings Corp. (πρώην TRW Automotive Holdings Corp.), TRW Automotive Safety Systems GmbH και TRW Automotive GmbH.

(7)  Οι συναντήσεις διευθέτησης διαφορών πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Νοεμβρίου 2016 και Νοεμβρίου 2018.

(8)  Τα μέρη υπέβαλαν επίσημο αίτημα για διευθέτηση διαφορών στις […].

(9)  Σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 της απόφασης 2011/695/ΕΕ, τα μέρη διαδικασιών σε υποθέσεις συμπράξεων που συμμετέχουν σε διαδικασίες διευθέτησης διαφορών σύμφωνα με το άρθρο 10α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 773/2004 δύνανται να απευθύνονται στον σύμβουλο ακροάσεων σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας διευθέτησης διαφορών για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική άσκηση των διαδικαστικών τους δικαιωμάτων. Βλέπε επίσης παράγραφο 18 της ανακοίνωσης της Επιτροπής 2008/C 167/01 σχετικά με τη διεξαγωγή διαδικασιών διευθέτησης διαφορών ενόψει της έκδοσης αποφάσεων δυνάμει του άρθρου 7 και του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου σε περιπτώσεις συμπράξεων (ΕΕ C 167 της 2.7.2008, σ. 1).