This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52019PC0466
Proposal for a COUNCIL DECISION on the position to be taken on behalf of the European Union within the enlarged Commission of Eurocontrol, regarding principles for establishing the cost-base for en route charges and the calculation of the unit rate and conditions of application of the route charges system and conditions of payment
Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol, σχετικά με τις αρχές καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού της τιμής μονάδας και τους όρους εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και τους όρους πληρωμής
Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol, σχετικά με τις αρχές καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού της τιμής μονάδας και τους όρους εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και τους όρους πληρωμής
COM/2019/466 final
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Βρυξέλλες, 15.10.2019
COM(2019) 466 final
2019/0233(NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol, σχετικά με τις αρχές καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού της τιμής μονάδας και τους όρους εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και τους όρους πληρωμής
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1.Αντικείμενο της πρότασης
Η παρούσα πρόταση αφορά την απόφαση καθορισμού της θέσης που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης πριν από τη σύνοδο της διευρυμένης επιτροπής του Eurocontrol, στις 28 Νοεμβρίου 2019, σχετικά με την προβλεπόμενη έγκριση της επικαιροποίησης των όρων εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής («όροι εφαρμογής») και της επικαιροποίησης των αρχών καθορισμού της βάσης κόστους για τα τέλη κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού των τιμών μονάδας («οι αρχές»), οι οποίες στη συνέχεια αναφέρονται ως «οι προβλεπόμενες πράξεις».
2.Πλαίσιο της πρότασης
2.1.Η πολυμερής συμφωνία σχετικά με τα τέλη διαδρομής
Η πολυμερής συμφωνία σχετικά με τα τέλη διαδρομής («η συμφωνία») 1 έχει ως στόχο την καθιέρωση κοινού συστήματος τελών κατά τη διαδρομή. Σύμφωνα με το άρθρο 1 της συμφωνίας, τα συμβαλλόμενα κράτη συμφώνησαν να υιοθετήσουν κοινή πολιτική όσον αφορά τα τέλη για τις διευκολύνσεις και τις υπηρεσίες αεροναυτιλίας κατά τη διαδρομή, εφεξής καλούμενα «τέλη διαδρομής», στον εναέριο χώρο των περιοχών πληροφοριών πτήσης που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά τους. Ως εκ τούτου, συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό σύστημα για την καθιέρωση και την είσπραξη τελών διαδρομής και να χρησιμοποιούν προς τον σκοπό αυτό τις υπηρεσίες του Eurocontrol. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της συμφωνίας, αναλαμβάνει την καθιέρωση του κοινού συστήματος τελών διαδρομής η διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol.
Η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ το 1986.
Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας 2 .
2.2.Η διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol
Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της συμφωνίας, η διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol:
(1)καθορίζει τις αρχές που διέπουν την εκτίμηση του κόστους για τον υπολογισμό των τελών διαδρομής·
(2)καθορίζει τον τύπο που πρέπει να εφαρμόζεται για τον υπολογισμό των τελών διαδρομής·
(3)εγκρίνει, για κάθε περίοδο χρέωσης, την τιμή με την οποία γίνεται η ανάκτηση του κόστους·
(4)καθορίζει τη μονάδα υπολογισμού στην οποία εκφράζονται τα τέλη διαδρομής·
(5)καθορίζει τους όρους εφαρμογής του συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των όρων πληρωμής, καθώς και τις τιμές μονάδας και τα τιμολόγια κατά την περίοδο εφαρμογής τους·
(6)καθορίζει τις αρχές που διέπουν την εξαίρεση από τα τέλη διαδρομής.
Τα κράτη μέλη του Eurocontrol και τα συμβαλλόμενα κράτη που δεν είναι κράτη μέλη του Eurocontrol έχουν το καθένα μία ψήφο. Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) της συμφωνίας, η διευρυμένη επιτροπή αποφασίζει ομόφωνα σε θέματα σχετικά με την εκτίμηση του κόστους για τον υπολογισμό των τελών κατά τη διαδρομή (άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο α) της συμφωνίας) και τους όρους εφαρμογής (άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο ε) της συμφωνίας) και οι αποφάσεις αυτές είναι δεσμευτικές για όλα τα συμβαλλόμενα κράτη. Εάν δεν ληφθεί απόφαση ομόφωνα, η διευρυμένη επιτροπή αποφασίζει με πλειοψηφία των δύο τρίτων των ψηφισάντων· κάθε συμβαλλόμενο κράτος, το οποίο δεν δύναται να εφαρμόσει την απόφαση αυτή εξαιτίας απαράβλεπτων εθνικών λόγων, υποβάλλει στη διευρυμένη επιτροπή επεξηγηματική έκθεση των σχετικών λόγων (άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) της συμφωνίας).
2.3.Οι προβλεπόμενες πράξεις της διευρυμένης επιτροπής
Η διευρυμένη επιτροπή με γραπτή διαδικασία, το αργότερο όμως στην 113η σύνοδό της στις 20 και 21 Νοεμβρίου 2019, πρόκειται να εγκρίνει αποφάσειςσχετικά με τις προβλεπόμενες πράξεις.
Σκοπός των προβλεπόμενων πράξεων είναι να διασφαλιστεί η συνεχής συνέπεια με τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με τον μηχανισμό επιδόσεων και συστήματος χρέωσης τελών στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό, και ιδίως με τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/317 της 11ης Φεβρουαρίου 2019 3 , ο οποίος θα τεθεί σε εφαρμογή από την τρίτη περίοδο αναφοράς (2020-2024), αρχής γενομένης από την 1η Ιανουαρίου 2020.
Το σχέδιο αρχών εξακολουθεί να προβλέπει δύο πιθανές μεθόδους υπολογισμού του κόστους και των τιμών μονάδας, ήτοι είτε τη μέθοδο πλήρους ανάκτησης του κόστους είτε τη μέθοδο του καθορισμένου κόστους. Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις περιλαμβάνουν τη δήλωση ότι: «Τα συμβαλλόμενα κράτη που εφαρμόζουν τους κανόνες που έχει καθορίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τον μηχανισμό επιδόσεων και του συστήματος χρέωσης τελών στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό κρίνουν ότι συνάδουν με τους κανόνες που έχει καθορίσει ο EUROCONTROL για τα θέματα αυτά». Οι προβλεπόμενες πράξεις δεν πραγματεύονται τα κάτωθι θέματα, λεπτομέρειες των οποίων προβλέπονται στη νομοθεσία της ΕΕ:
(1)τους όρους υπό τους οποίους το καθορισμένο κόστος και οι μονάδες εξυπηρέτησης επιτρέπεται να αναθεωρηθούν σε περίπτωση πιθανής αναθεώρησης του σχεδίου επιδόσεων·
(2)την υποχρέωση αφαίρεσης των δημόσιων πόρων που λαμβάνουν οι πάροχοι υπηρεσιών αεροναυτιλίας από το καθορισμένο κόστος (απαίτηση βάσει του δικαίου της ΕΕ αλλά όχι της κοινής πολιτικής του EUROCONTROL)·
(3)τη χρήση εσόδων από τα τέλη διαδρομής για τη χρηματοδότηση κοινών έργων·
(4)τις παραμέτρους και τις τιμές του μηχανισμού καταμερισμού του κινδύνου κυκλοφορίας·
(5)το χρονοδιάγραμμα και τις λεπτομέρειες ορισμένων μεταφορών πιστώσεων, παραδείγματος χάρη τις προσαρμογές στον μηχανισμό καταμερισμού του κινδύνου κυκλοφορίας και στον μηχανισμό καταμερισμού του κινδύνου κόστους·
(6)τις λεπτομέρειες των κινήτρων για τους παρόχους υπηρεσιών αεροναυτιλίας·
(7)το σύνολο των όρων σχετικά με τις επιδόσεις που απαιτούνται για την καθιέρωση και την εφαρμογή απλουστευμένου συστήματος χρέωσης.
Το σχέδιο αρχών συνάδει με το άρθρο 22 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2019/317, διότι εφόσον οι πάροχοι υπηρεσιών αεροναυτιλίας επιβαρύνονται με δαπάνες από τη μίσθωση πάγιων στοιχείων του ενεργητικού, οι δαπάνες αυτές δεν περιλαμβάνονται στο κόστος κεφαλαίου.
Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις των όρων εφαρμογής αφορούν το άρθρο 5 («συντελεστής απόστασης»), το άρθρο 6 (συντελεστής βάρους) και το άρθρο 8 (εξαιρέσεις) του σχεδίου των όρων εφαρμογής, και ιδίως τον υπολογισμό του μέγιστου βάρους απογείωσης ανά αεροσκάφος. Η τελευταία πρόταση θα αντικαταστήσει τον τρέχοντα υπολογισμό ο οποίος βασίζεται στο μέσο μέγιστο βάρος απογείωσης ανά τύπο αεροσκάφους και ανά χρήστη του εναέριου χώρου, με έναρξη ισχύος από την 1η Ιανουαρίου 2020.
Επιπλέον, η κεντρική υπηρεσία τελών διαδρομής (Central Route Charges Office/CRCO) του Eurocontrol προτείνει δύο τροποποιήσεις στους όρους εφαρμογής. Η πρώτη αφορά την εισαγωγή νέας ρήτρας για τα τραπεζικά τέλη για την πληρωμή των λογαριασμών από τους χρήστες του εναερίου χώρου. Η δεύτερη αφορά την ακολουθία κατανομής των πληρωμών σε λογαριασμούς για τους οποίους οι χρήστες του εναέριου χώρου δεν κοινοποιούν καμία οδηγία στην CRCO.
Ο κατάλογος των ζωνών χρέωσης κατά τη διαδρομή στο παράρτημα 1 των όρων εφαρμογής περιλαμβάνει τις ακόλουθες επικαιροποιήσεις: συντακτικές τροποποιήσεις των περιγραφών των ζωνών χρέωσης στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, τη νέα ονομασία της Βόρειας Μακεδονίας και νέα περιγραφή της ζώνης χρέωσης στην Ουκρανία.
Οι εν λόγω τροποποιήσεις ενισχύουν την εφαρμογή της αρχής «ο χρήστης πληρώνει», η οποία αποτελεί μέρος της πολιτικής της Ένωσης για τη χρέωση χρήσης των υποδομών μεταφοράς.
3.Θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης
Οι προβλεπόμενες πράξεις διασφαλίζουν τη συνεχή συνέπεια με τους κανόνες της ΕΕ σχετικά με τον μηχανισμό επιδόσεων και του συστήματος χρέωσης στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό, τις οποίες η Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει. Προτείνεται τα κράτη μέλη, ενεργώντας από κοινού εξ ονόματος της Ένωσης, να αποδεχθούν τις προτεινόμενες τροποποιήσεις των προβλεπόμενων πράξεων.
Οι προβλεπόμενες πράξεις θα καταστούν δεσμευτικές για τα συμβαλλόμενα κράτη σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) της συμφωνίας, το οποίο προβλέπει: «οι αποφάσεις για θέματα που αναφέρονται στο άρθρο 3.2 α) μέχρι στ) και η) θα απαιτούν την ομόφωνη ψήφο όλων των συμβαλλόμενων κρατών και θα είναι δεσμευτικές για όλα τα συμβαλλόμενα κράτη· ελλείψει ομόφωνης απόφασης, η διευρυμένη επιτροπή θα λαμβάνει απόφαση με πλειοψηφία δύο τρίτων των ψήφων· οποιοδήποτε συμβαλλόμενο κράτος που δεν μπορεί για απαράβλεπτους εθνικούς λόγους να εφαρμόσει την απόφαση αυτή, θα υποβάλλει στην διευρυμένη επιτροπή μια επεξηγηματική έκθεση των λόγων γι’ αυτό».
Το αντικείμενο των προβλεπόμενων πράξεων καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από τη νομοθεσία της Ένωσης, και συγκεκριμένα από τον κανονισμό (ΕΕ) 2019/317. Οι πράξεις αυτές ενδέχεται συνεπώς να θίξουν κοινούς κανόνες ή να μεταβάλουν το πεδίο εφαρμογής τους. Κατά συνέπεια, η Ένωση έχει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 2 τελευταίο σκέλος της ΣΛΕΕ.
4.Νομική βάση
4.1.Διαδικαστική νομική βάση
4.1.1.Αρχές
Το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ προβλέπει αποφάσεις για «τον καθορισμό των θέσεων που θα πρέπει να ληφθούν, εξ ονόματος της Ένωσης, σε όργανο που συνιστάται από δεδομένη συμφωνία, όταν το εν λόγω όργανο καλείται να θεσπίσει πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα, με εξαίρεση τις πράξεις που συμπληρώνουν ή τροποποιούν το θεσμικό πλαίσιο της συμφωνίας».
Το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ εφαρμόζεται ανεξάρτητα από το αν η Ένωση είναι μέλος του σχετικού οργάνου ή συμβαλλόμενο μέρος στη σχετική συμφωνία 4 .
Η έννοια των «πράξεων που παράγουν έννομα αποτελέσματα» περιλαμβάνει πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα δυνάμει των κανόνων διεθνούς δικαίου που διέπουν το εν λόγω όργανο. Περιλαμβάνει επίσης πράξεις που δεν έχουν δεσμευτική ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου, αλλά «επηρεάζουν με καθοριστικό τρόπο το περιεχόμενο των ρυθμίσεων που θεσπίζει ο νομοθέτης της Ένωσης» 5 .
4.1.2.Εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση
Η διευρυμένη επιτροπή είναι όργανο που έχει συσταθεί με τη συμφωνία και οι πράξεις που καλείται να εγκρίνει η διευρυμένη επιτροπή συνιστούν πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα. Οι προβλεπόμενες πράξεις θα είναι δεσμευτικές για τα συμβαλλόμενα κράτη βάσει του διεθνούς δικαίου σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο α) της συμφωνίας.
Οι προβλεπόμενες πράξεις δεν συμπληρώνουν ούτε τροποποιούν το θεσμικό πλαίσιο της συμφωνίας.
Συνεπώς, η διαδικαστική νομική βάση για την προτεινόμενη απόφαση είναι το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ.
4.2.Ουσιαστική νομική βάση
4.2.1.Αρχές
Η ουσιαστική νομική βάση για την έκδοση απόφασης βάσει του άρθρου 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ εξαρτάται πρωτίστως από τον σκοπό και το περιεχόμενο της προβλεπόμενης πράξης για την οποία λαμβάνεται θέση εξ ονόματος της Ένωσης. Αν η προβλεπόμενη πράξη επιδιώκει διττό σκοπό ή έχει δύο συνιστώσες και αν ένας από τους σκοπούς ή μία από τις συνιστώσες μπορεί να χαρακτηριστεί κύριος ή κύρια, ενώ ο άλλος ή η άλλη έχει απλώς παρεπόμενο χαρακτήρα, η απόφαση δυνάμει του άρθρου 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ πρέπει να στηρίζεται σε μία και μόνη ουσιαστική νομική βάση, δηλαδή εκείνη που επιβάλλει ο κύριος ή πρωτεύων σκοπός ή συνιστώσα.
4.2.2.Εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση
Ο κύριος στόχος και το περιεχόμενο της προβλεπόμενης πράξης αφορούν τις μεταφορές (τίτλος VI της ΣΛΕΕ).
Συνεπώς, η ουσιαστική νομική βάση για την προτεινόμενη απόφαση είναι το άρθρο 100 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ.
4.3.Συμπέρασμα
Το άρθρο 100 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ, θα πρέπει να αποτελέσει τη νομική βάση της προτεινόμενης απόφασης.
2019/0233 (NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για τη θέση που πρέπει να ληφθεί, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol, σχετικά με τις αρχές καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού της τιμής μονάδας και τους όρους εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και τους όρους πληρωμής
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 100 παράγραφος 2, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 9,
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1)Η πολυμερής συμφωνία σχετικά με τα τέλη διαδρομής («η συμφωνία») 6 τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1986.
(2)Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2 της συμφωνίας, η διευρυμένη επιτροπή εγκρίνει αρχές που διέπουν την εκτίμηση του κόστους για τον υπολογισμό των τελών αεροναυτιλίας και τους όρους εφαρμογής και πληρωμής των εν λόγω τελών.
(3)Η διευρυμένη επιτροπή, πριν ή κατά την 113η σύνοδό της στις 20 και 21 Νοεμβρίου 2019, πρόκειται να εγκρίνει με γραπτή διαδικασία αποφάσεις για την επικαιροποίηση των αρχών καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή και του υπολογισμού των τιμών μονάδας, και για την επικαιροποίηση των όρων εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και των όρων πληρωμής (εφεξής «οι αποφάσεις»).
(4)Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στη διευρυμένη επιτροπή του Eurocontrol, καθώς το αντικείμενο των εν λόγω αποφάσεων καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από τη νομοθεσία της Ένωσης, και συγκεκριμένα από τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/317 της Επιτροπής 7 . Οι πράξεις αυτές μπορούν συνεπώς να επηρεάσουν τους κοινούς κανόνες ή να μεταβάλουν το πεδίο εφαρμογής τους και η Ένωση έχει αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(5)Σκοπός των αποφάσεων είναι να διασφαλιστεί η συνεχής συνέπεια με τους κανόνες της Ένωσης για τις μεταφορές, και ειδικότερα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 549/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 8 και με τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2019/317. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να υποστηριχθεί η έγκριση των εν λόγω αποφάσεων.
(6)Η θέση της Ένωσης πρόκειται να εκφρασθεί από τα κράτη μέλη της Ένωσης που είναι μέλη της διευρυμένης επιτροπής του Eurocontrol, ενεργώντας από κοινού,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
Η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο πλαίσιο της γραπτής διαδικασίας πριν ή κατά τη σύνοδο της διευρυμένης επιτροπής του Eurocontrol που θα πραγματοποιηθεί στις 28 Νοεμβρίου 2019 είναι η ακόλουθη:
α) να υποστηριχθεί η επικαιροποίηση των αρχών καθορισμού της βάσης κόστους των τελών κατά τη διαδρομή 9 ·
β) να υποστηριχθεί η επικαιροποίηση των όρων εφαρμογής του συστήματος τελών διαδρομής και των όρων πληρωμής 10 .
Άρθρο 2
Η θέση που αναφέρεται στο άρθρο 1 εκφράζεται από τα κράτη μέλη της Ένωσης που είναι μέλη της της διευρυμένης επιτροπής του Eurocontrol, τα οποία ενεργούν από κοινού.
Άρθρο 3
Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στα κράτη μέλη.
Βρυξέλλες,
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος