Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες πτυχές ασφάλειας της αεροπορίας όσον αφορά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ένωση»

[COM(2018) 894 final – 2018/0434 (COD)]

(2019/C 190/06)

Rapporteur-general: Thomas McDONOGH

Αίτηση γνωμοδότησης	Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 14.1.2019 Συμβούλιο, 14.1.2019
Νομική βάση	Άρθρο 100 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αρμόδιο τμήμα	Μεταφορές, ενέργεια, υποδομές και κοινωνία των πληροφοριών
Απόφαση του Προεδρείου	22.1.2019
Υιοθετήθηκε από την ολομέλεια	20.2.2019
Σύνοδος ολομέλειας αριθ.	541
Αποτέλεσμα της ψηφοφορίας (υπέρ/κατά/αποχές)	79/0/00

1.   Συμπεράσματα και συστάσεις

1.1.

Η ΕΟΚΕ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η διεθνής αεροπορία δεν μπορεί να επιτελέσει το ρόλο της στη διευκόλυνση της βιωσιμότητας της οικονομικής ανάπτυξης χωρίς να διατηρεί τα υψηλότερα επίπεδα ασφαλείας. Προαπαιτούμενο της ασφάλειας είναι τα ενιαία πρότυπα που θα εφαρμόζονται από όλους τους φορείς και θα ελέγχονται από ισχυρούς οργανισμούς. Η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ (Brexit) ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο αυτά τα πρότυπα και την ενιαία εφαρμογή τους στην Ευρώπη στον τομέα της ασφάλειας της αεροπορίας, καθώς οι σχετικοί κανονισμοί της ΕΕ ενδέχεται να μην εφαρμόζονται πλέον στους φορείς της αεροπορίας του ΗΒ μετά τον Μάρτιο του 2019.

1.2.

Το σχέδιο γνωμοδότησης της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) για τη διασφάλιση βασικής αεροπορικής συνδεσιμότητας (TEN/689) και η παρούσα γνωμοδότηση αξιολογούν επιμέρους πτυχές της ίδιας κανονιστικής πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η υπόθεση πίσω από αμφότερα τα σχέδια γνωμοδότησης είναι ότι η νομική βάση για τις δραστηριότητες αεροπορίας στην ενιαία αγορά αεροπορίας, ήτοι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), και οι λοιποί κανονισμοί της ΕΕ που ρυθμίζουν διαφορετικές πτυχές σχετικές με την αεροπορία, όπως ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2), καθώς και πράξεις που υιοθετήθηκαν δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), θα πάψουν να ισχύουν στις καταχωρημένες στο ΗΒ αεροπορικές εταιρίες μετά την αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ.

1.3.

Για τη μείωση της νομικής ανασφάλειας και της αστάθειας του σχεδιασμού μετά τις 29 Μαρτίου 2019, μια Συμφωνία Αποχώρησης αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ προκειμένου να επιτραπεί στην κυβέρνηση του ΗΒ να θεσπίσει εθνικά νομοθετικά και κανονιστικά μέτρα που θα αποτελούν το μελλοντικό κανονιστικό πλαίσιο για τον τομέα αεροπορίας του ΗΒ. Η Συμφωνία Αποχώρησης, ωστόσο, δεν έχει κυρωθεί ακόμη από το κοινοβούλιο του ΗΒ. Στο πλαίσιο σχεδίου δράσης έκτακτης ανάγκης που καταρτίστηκε το καλοκαίρι του 2018, η Επιτροπή κατήρτισε, μεταξύ άλλων, Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες πτυχές ασφάλειας της αεροπορίας όσον αφορά την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ένωση (εφεξής «Κανονισμός»).

1.4.

Σε περίπτωση απουσίας άλλης νομικής βάσης, δεν είναι σαφές αν τα πιστοποιητικά που έχει εκδώσει το ΗΒ δυνάμει του δικαίου της ΕΕ θα παραμείνουν έγκυρα, πώς οι καταχωρημένες στο ΗΒ αεροπορικές εταιρείες θα λαμβάνουν την αναγκαία πιστοποίηση από τις 30 Μαρτίου 2019 και μετά, και πώς οι επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης στο ΗΒ θα μπορούν να συνεχίσουν να προμηθεύουν εξαρτήματα και υπηρεσίες με τις απαιτούμενες από το δίκαιο της ΕΕ άδειες. Για να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα και να θεσπιστεί νομική βάση για τη διασφάλιση ομαλής μετάβασης στην εφαρμογή του δικαίου του ΗΒ, απαιτείται επειγόντως Κανονισμός έκτακτης ανάγκης, για την περίπτωση μη υιοθέτησης της Συμφωνίας Αποχώρησης.

1.5.

Παρότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς μπορούν, σε πολλές περιπτώσεις, να λύσουν τα προβλήματα που σχετίζονται με τη διατήρηση της εγκυρότητας των πιστοποιητικών τους στρεφόμενες σε αρχή πολιτικής αεροπορίας της ΕΕ27 ή υποβάλλοντας αίτηση για πιστοποιητικό τρίτης χώρας στον EASA, υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτή η λύση δεν είναι δυνατή. Αυτές δεν μπορούν να επιλυθούν παρά με τη θέσπιση νομικής βάσης.

1.6.

Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης απαιτούνται επειγόντως, ωστόσο ο κανονισμός της ΕΕ θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ μόνο όσον αφορά την επίλυση ζητημάτων ασφαλείας της αεροπορίας που δεν θα μπορούσαν να επιλυθούν διαφορετικά. Ο κανονισμός πρέπει συνεπώς να έχει προσωρινό χαρακτήρα, μέχρι το ΗΒ να θεσπίσει εθνικούς οργανισμούς και νομοθεσία που θα επιτρέπουν την άσκηση του ρόλου οργανισμού ασφαλείας.

1.7.

Η ΕΟΚΕ επαινεί την Επιτροπή για την κανονιστική αυτή πρωτοβουλία που αναγνωρίζει τα συγκεκριμένα προβλήματα που ενδέχεται να ανακύψουν σε περίπτωση αποχώρησης χωρίς συμφωνία στον τομέα της ασφάλειας της αεροπορίας. Ο Κανονισμός θα παρέχει στον κλάδο τις απαραίτητες εγγυήσεις ότι η διαδικασία πιστοποίησης δεν θα τεθεί σε κίνδυνο κατά τη μετάβαση του ΗΒ από κράτος μέλος σε τρίτη χώρα. Το επιβατικό κοινό θα λάβει επίσης εγγυήσεις ότι θα παρέχεται ασφαλής λειτουργία και μετά τις 29 Μαρτίου 2019.

1.8.

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με τη θέση της Επιτροπής ότι σκοπός του Κανονισμού δεν είναι η παράταση του status quo αλλά η πρόβλεψη μέτρων έκτακτης ανάγκης που κρίνονται επιτακτικά για το μετριασμό της δυνητικής ζημίας στις αεροπορικές μετακινήσεις μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ. Ο προτεινόμενος κανονισμός εφαρμόζεται μόνο προσωρινά προκειμένου να επιτρέψει τη συνέχιση της συμμόρφωσης του κλάδου με τα υψηλότερα πρότυπα ασφαλείας.

1.9.

Η ΕΟΚΕ καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να συνάψει το συντομότερο δυνατό διμερείς συμφωνίες ασφαλείας με την ΕΕ και με άλλες τρίτες χώρες προκειμένου να δημιουργηθεί η απαραίτητη συναίνεση όσον αφορά την αμοιβαία αναγνώριση των πιστοποιητικών που εκδίδονται από το ΗΒ και από τα άλλα μέρη.

2.   Κανονιστικό πλαίσιο

2.1.   Διεθνείς συμφωνίες

2.1.1.

Σειρά σχετικών με την αεροπορία συμφωνιών που έχει συνάψει η ΕΕ εξ ονόματος των κρατών μελών ενδέχεται να χρειαστεί να αναπαραχθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο μετά το Brexit. Όσον αφορά την «MRO»(βιομηχανία συντήρησης, επισκευών και γενικού τεχνικού ελέγχου), την αεροναυπηγική βιομηχανία, τις εγκαταστάσεις επισκευής και τα πρότυπα ασφαλείας, η σημαντικότερη συμφωνία είναι η διμερής συμφωνία ασφάλειας της αεροπορίας ΕΕ-ΗΠΑ (BASA).

2.1.2.

Δυνάμει της συμφωνίας, οι οργανισμοί ασφαλείας των δύο πλευρών, η Ομοσπονδιακή Αρχή Αεροπορίας (FAA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) αντιστοίχως, αποδέχονται αμοιβαία τις διαδικασίες πιστοποίησης και έγκρισης του άλλου μέρους· απαιτείται μόνο μία έγκριση. Στην περίπτωση του ΗΒ, η FAA δεν θα μπορεί πλέον να βασίζεται στις επιθεωρήσεις αδειοδοτημένων από την FAA σταθμών επισκευής στο ΗΒ από την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας του ΗΒ (CAA). Θα απαιτούνται επιθεωρήσεις από την FAA, καθώς και έγκριση της CAA.

2.1.3.

Καθώς η BASA αναφέρεται συχνά στα κράτη μέλη της ΕΕ, το ΗΒ δεν θα μπορέσει να διατηρήσει το status quo παρά μόνο εφόσον οι ΗΠΑ δεχθούν να αντιμετωπίζουν το ΗΒ σαν να ήταν ακόμα μέλος της ΕΕ κατά την μεταβατική περίοδο και συνάψουν ξεχωριστή BASA με το ΗΒ. Παρότι η νομική πτυχή της παραμένει υπό συζήτηση, μια τέτοια συμφωνία θα απαιτούσε τη συγκατάθεση της ΕΕ, προκειμένου να τεθεί σε ισχύ κατά τη μεταβατική περίοδο - Απόφαση του ΔΕΕ σχετικά με τη συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών ΕΕ-Σιγκαπούρης: διάκριση μεταξύ συμφωνιών για τη μεταφορά ατόμων και αγαθών και συμφωνιών για υπηρεσίες όπως η συντήρηση και η επισκευή. Οι τελευταίες υπάγονται στην κοινή εμπορική πολιτική, και κατά συνέπεια αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ: ως εκ τούτου, η αντικατάσταση της BASA ΕΕ-ΗΠΑ από BASA ΗΒ-ΗΠΑ θα απαιτούσε τη συγκατάθεση της ΕΕ. Αυτό πιθανότατα θα συμβεί, καθώς στόχος της Συμφωνίας Αποχώρησης ήταν η διευκόλυνση της ομαλής μετάβασης.

2.1.4.

Το ΗΒ έχει ανακοινώσει ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία και τον Καναδά σχετικά με διμερείς BASA· η ολοκλήρωσή τους θα είναι δύσκολη, ελλείψει συμφωνίας ασφαλείας ΕΕ-ΗΒ, ιδίως δε συμφωνίας σχετικά με το καθεστώς του ΗΒ στον EASA.

2.2.   EASA

2.2.1.

Μετά το Brexit, το ΗΒ θα μπορούσε να αιτηθεί κάποια μορφή καθεστώτος συνδεδεμένου μέλος του EASA προκειμένου να διατηρήσει τα πλεονεκτήματα της αμοιβαίας αναγνώρισης ΕΕ/ΗΠΑ και να διασφαλίσει σαφήνεια όσον αφορά τα πρότυπα ασφαλείας που θα ισχύουν στο ΗΒ. Ως μέρος της Σύμβασης του Σικάγου, το ΗΒ θα αποτελούσε έγκυρο υποψήφιο συνδεδεμένο μέλος του EASA, ωστόσο θα έπρεπε να εφαρμόζει το σχετικό δίκαιο αεροπορίας της ΕΕ.

2.3.   Ασφάλεια της αεροπορίας σε περίπτωση αποχώρησης του ΗΒ χωρίς συμφωνία

2.3.1.

Για το μετριασμό της δυνητικής πλήρους διακοπής της εναέριας κυκλοφορίας μεταξύ της ΕΕ και του ΗΒ σε περίπτωση αποχώρησης χωρίς κυρωμένη Συμφωνία Αποχώρησης, η Επιτροπή υιοθέτησε δύο προτάσεις κανονισμού: μία προσωρινή που θα εξασφαλίζει την παροχή ορισμένων αεροπορικών υπηρεσιών μεταξύ του ΗΒ και της ΕΕ και μία που θα παρατείνει τις υφιστάμενες άδειες, αντιστοίχως. Το πεδίο της βασικής αεροπορικής συνδεσιμότητας εξετάζεται από άλλη γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ - TEN/689.

2.3.2.

Η δεύτερη πρόταση Κανονισμού σχετικά με ορισμένες πτυχές ασφάλειας της αεροπορίας όσον αφορά την αποχώρηση του ΗΒ από την ΕΕ αφορά την παράταση της ισχύος πιστοποιητικών για ορισμένα αεροναυτικά προϊόντα, εξαρτήματα, εξοπλισμό και επιχειρήσεις. Παρότι ορισμένες λύσεις είναι διαθέσιμες στους ενδιαφερόμενους φορείς με τη μορφή στροφής σε αρχή πολιτικής αεροπορίας της ΕΕ ή υποβολής πρόωρης αίτησης στον EASA για τη χορήγηση πιστοποιητικού τρίτης χώρας, αυτά τα μέτρα δεν δύνανται να μετριάσουν όλες τις δυνητικές διαταραχές.

2.3.3.

Η επείγουσα ανάγκη χορήγησης παράτασης των περιόδων ισχύος συνδέεται στενά με την υποχρέωση του ΗΒ να αναλάβει αρμοδιότητες που μέχρι πρότινος επωμιζόταν ο EASA, προκειμένου να είναι ξανά σε θέση να χορηγεί άδειες. Ο EASA, από την πλευρά του, δεν μπορεί να χορηγεί παρά ορισμένα πιστοποιητικά, με βάση άδεια τρίτης χώρας (4). Κατά συνέπεια, η παράταση της ισχύος εξυπηρετεί τη γεφύρωση του χρόνου που απαιτείται ώστε ο EASA και οι πάροχοι να εκδώσουν ορισμένα πιστοποιητικά υπό το νέο καθεστώς τρίτης χώρας του ΗΒ.

3.   Περιεχόμενο της πρότασης κανονισμού

3.1.

Ο προτεινόμενος κανονισμός καλύπτει σειρά πιστοποιητικών που ήταν σε ισχύ πριν από την ημερομηνία αποχώρησης, αλλά γενικά ποικίλλει μεταξύ πιστοποιητικών που εκδόθηκαν από τον EASA σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα με κύρια εγκατάσταση στο ΗΒ και πιστοποιητικών που εκδόθηκαν από φυσικά ή νομικά πρόσωπα πιστοποιημένα από την αρμόδια αρχή του ΗΒ (5).

3.2.

Τα πρώτα αφορούν πρωτίστως πιστοποιητικά τύπου και περιορισμένα πιστοποιητικά τύπου, εγκρίσεις αλλαγών ή συμπληρώσεων των εν λόγω πιστοποιητικών, εγκρίσεις επισκευών, αδειοδοτήσεις βάσει ευρωπαϊκών οδηγιών τεχνικών προδιαγραφών, καθώς και εγκρίσεις του φορέα σχεδιασμού (6). Αυτά τα πιστοποιητικά θα παραμείνουν σε ισχύ για 9 μήνες, με δυνατότητα παράτασης δυνάμει επιπρόσθετων κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων της Επιτροπής (7).

3.3.

Τα δεύτερα αφορούν πρωτίστως πιστοποιητικά διάθεσης σε υπηρεσία για προϊόντα, εξαρτήματα και εξοπλισμό, ολοκλήρωσης της συντήρησης και επιθεώρησης της αξιοπλοΐας (8). Αυτά τα πιστοποιητικά παραμένουν σε ισχύ προκειμένου να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη χρήση των προϊόντων, εξαρτημάτων και εξοπλισμού εντός ή επί αεροσκαφών (9). Επιπλέον, ο προτεινόμενος κανονισμός εξασφαλίζει ότι οι αρχές των κρατών μελών της ΕΕ ή ο EASA θα λαμβάνουν υπόψη τις εξετάσεις που διοργανώθηκαν από φορείς εκπαίδευσης που μέχρι πρότινος υπόκειντο στην εποπτεία της αρμόδιας αρχής του ΗΒ (10).

3.4.

Καθώς η μη εγκυρότητα των πιστοποιητικών δεν θα επηρεάσει απλά τη διάθεση στην αγορά αεροπορικών προϊόντων αλλά και την πρακτική χρήση τους, η συνέχιση της ισχύος των αδειών είναι απολύτως αναγκαία, ενώ η μόνη βιώσιμη εναλλακτική λύση συνίσταται στη μετεγκατάσταση, π.χ., της παραγωγής αεροπορικών προϊόντων σε περιοχές δικαιοδοσίας της ΕΕ προκειμένου να παρακαμφθεί το χρονικό κενό για την έκδοση πιστοποιητικών τρίτης χώρας.

3.5.

Η σημασία του μέτρου υπογραμμίζεται περαιτέρω από το συχνά περιορισμένο αριθμό παραγωγών ορισμένων κατασκευαστικών στοιχείων αεροσκαφών. Παρ’ όλα αυτά, το γεγονός ότι δεν θα υπάρχει έκδοση νέων πιστοποιητικών τύπου, π.χ., πράγμα που θα μπορούσε να διαταράξει ουσιαστικά τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων που δεν μπορούν να στραφούν στην πιστοποίηση από άλλες δικαιοδοσίες της ΕΕ, και κατ’ επέκταση τους πελάτες τους οι οποίοι ενδεχομένως βασίζονται σε συγκεκριμένα προϊόντα και την πιστοποίησή τους, παραμένει παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει διαταραχές.

4.   Ειδικές παρατηρήσεις

4.1.   Προβληματισμοί των ενδιαφερόμενων φορέων

4.1.1.

Οι φορείς της αεροπορίας αναγνωρίζουν την επείγουσα ανάγκη εξασφάλισης της ασφαλούς λειτουργίας του κλάδου. Ο προτεινόμενος Κανονισμός παρέχει επαρκή μέριμνα έκτακτης ανάγκης, με μια χρονικά περιορισμένη και καλά στοχευμένη πλατφόρμα μετάβασης.

4.1.2.

Σύμφωνα με ορισμένους φορείς που ρωτήθηκαν κατά την προετοιμασία της γνωμοδότησης, τα Άρθρα 5, 6, 7 και 8 του Κανονισμού πρέπει να αφορούν όχι μόνο τους κατόχους πιστοποιητικών αλλά τα νομικά ή φυσικά πρόσωπα που εκδίδουν πιστοποιητικά. Αυτό θα παρέχει νομική ασφάλεια σε όλα τα μέρη που συμμετέχουν στη διαδικασία πιστοποίησης, σχετικά με την παράταση του status quo μετά τις 29 Μαρτίου 2019.

4.1.3.

Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με τη θέση της Επιτροπής ότι σκοπός του Κανονισμού δεν είναι η παράταση του status quo αλλά η πρόβλεψη μέτρων έκτακτης ανάγκης που κρίνονται επιτακτικά για το μετριασμό της δυνητικής ζημίας στον κλάδο. Οι ενδιαφερόμενοι φορείς ήταν ενήμεροι για τις συζητήσεις σχετικά με το Brexit, ωστόσο δεν μπορούν πάντοτε να καταφύγουν οι ίδιοι σε εναλλακτικές ενέργειες για το μετριασμό του αντικτύπου του Brexit στην ασφάλεια της αεροπορίας. Για αυτό χρειάζονται εγγυήσεις νομικής ασφάλειας. Όσον αφορά τους φορείς έκδοσης πιστοποιητικών, ο Κανονισμός της ΕΕ δεν μπορεί να παρέχει ρητά τη νομική ασφάλεια της συνεχούς πιστοποίησης. Αυτή η ασφάλεια θα παρέχεται από τη νέα εθνική νομοθεσία του ΗΒ.

4.1.4.

Η ΕΟΚΕ επαινεί την Επιτροπή για την κανονιστική αυτή πρωτοβουλία που αναγνωρίζει τα συγκεκριμένα προβλήματα που ενδέχεται να ανακύψουν σε περίπτωση αποχώρησης χωρίς συμφωνία στον τομέα της ασφάλειας της αεροπορίας. Ο Κανονισμός θα παρέχει στον κλάδο τις απαραίτητες εγγυήσεις ότι η διαδικασία πιστοποίησης δεν θα τεθεί σε κίνδυνο κατά τη μετάβαση του ΗΒ από κράτος μέλος σε τρίτη χώρα. Το επιβατικό κοινό θα λάβει επίσης εγγυήσεις ότι θα παρέχεται ασφαλής λειτουργία και μετά τις 29 Μαρτίου 2019.

4.1.5.

Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει σθεναρά αυτήν την προσέγγιση και προτρέπει τα μέρη να συνάψουν το συντομότερο δυνατό διμερή συμφωνία για την ασφάλεια της αεροπορίας προκειμένου να συμφωνηθεί με αμοιβαία συγκατάθεση πώς οι οργανισμοί ασφαλείας των δύο μερών θα συνεργάζονται στο μέλλον προκειμένου να εξασφαλιστεί η εναρμονισμένη εφαρμογή των μέτρων ασφαλείας σε όλη την Ευρώπη.

4.1.6.

Η ΕΟΚΕ καλεί επίσης το ΗΒ να συνάψει BASA με τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις, ιδίως δε με τις ΗΠΑ, προκειμένου να διατηρηθεί η συνέχεια και η συνέπεια στα μέτρα ασφαλείας που ακολουθούνται μέχρι στιγμής στην αγορά του Βορείου Ατλαντικού.

---

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1008/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με κοινούς κανόνες εκμετάλλευσης των αεροπορικών γραμμών στην Κοινότητα (ΕΕ L 293 της 31.10.2008, σ. 3).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1139 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2018, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και την ίδρυση Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αεροπορική Ασφάλεια, και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2111/2005, (ΕΚ) αριθ. 1008/2008, (ΕΕ) αριθ. 996/2010, (ΕΕ) αριθ. 376/2014 και των οδηγιών 2014/30/ΕΕ και 2014/53/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και για την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 552/2004 και (ΕΚ) αριθ. 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3922/91 του Συμβουλίου (ΕΕ L 212 της 22.8.2018, σ. 1).

(3)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και για την ίδρυση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφαλείας της Αεροπορίας, καθώς και για την κατάργηση της οδηγίας 91/670/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1592/2002 και της οδηγίας 2004/36/ΕΚ (ΕΕ L 79 της 19.3.2008, σ. 1).

(4)  Κανονισμός 2018/1139, άρθρο 68.

(5)  COM(2018) 894 final, άρθρο 1 παράγραφος 2

(6)  COM(2018) 894 final, παράρτημα I τμήμα 1.

(7)  COM(2018) 894 final, άρθρο 3.

(8)  COM(2018) 894 final, παράρτημα I τμήμα 2.

(9)  COM(2018) 894 final, άρθρο 4.

(10)  COM(2018) 894 final, άρθρο 5.