Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52018PC0329

    Πρόταση ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά την εισαγωγή των αναλυτικών τεχνικών μέτρων για τη λειτουργία του οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τη φορολόγηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών

    COM/2018/329 final

    Βρυξέλλες, 25.5.2018

    COM(2018) 329 final

    2018/0164(CNS)

    Πρόταση

    ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά την εισαγωγή των αναλυτικών τεχνικών μέτρων για τη λειτουργία του οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τη φορολόγηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών


    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

    Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

    Καθώς η ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου 1993 για την έναρξη λειτουργίας της ενιαίας αγοράς πλησίαζε, έγινε προφανές ότι δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί έγκαιρα ένα οριστικό σύστημα φορολόγησης των συναλλαγών αγαθών ώστε να είναι δυνατή η ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών. Παρόλα αυτά, από την 1η Ιανουαρίου 1993 έπαυσαν όλοι οι φορολογικοί έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Οι έμποροι δεν γίνονταν πλέον υπόχρεοι φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) όταν τα αγαθά τους διέσχιζαν τα σύνορα των κρατών μελών. Για να επιτευχθεί αυτή η λήξη των φορολογικών ελέγχων στα σύνορα, ήταν απαραίτητο να συμφωνηθούν σημαντικές αλλαγές στο σύστημα εφαρμογής ΦΠΑ στις ενδοκοινοτικές πράξεις. Οι αρχικές προτάσεις της Επιτροπής –που περιγράφονται στη λευκή βίβλο για την ενιαία αγορά, του 1985– αποτέλεσαν αντικείμενο άκαρπων συζητήσεων έως τον Οκτώβριο του 1989, οπότε και διαπιστώθηκε ότι απέμενε πολύ μικρό χρονικό διάστημα για την εφαρμογή τους έως τον Ιανουάριο του 1993. Αντ’ αυτού, επινοήθηκε μια λιγότερο φιλόδοξη εναλλακτική, που καθιστούσε δυνατή την λήξη των φορολογικών ελέγχων στα σύνορα, ενώ διατηρούσε τα βασικά χαρακτηριστικά του τότε υφιστάμενου καθεστώτος.

    Η συγκεκριμένη εναλλακτική, το μεταβατικό σύστημα ΦΠΑ, εφαρμόστηκε και εξακολουθεί να ισχύει, πάνω από 25 χρόνια μετά. Όσον αφορά τις συναλλαγές αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων (B2B), το εν λόγω καθεστώς διαχώρισε τη διασυνοριακή κυκλοφορία αγαθών σε δύο διαφορετικές συναλλαγές: απαλλαγή των παραδόσεων στο κράτος μέλος αναχώρησης των αγαθών και ενδοκοινοτική απόκτηση φορολογούμενη στο κράτος μέλος προορισμού. Οι κανόνες αυτοί θεωρήθηκαν προσωρινής ισχύος και παρουσιάζουν μειονεκτήματα διότι η δυνατότητα αγοράς αγαθών χωρίς ΦΠΑ αυξάνει την ευκαιρία απάτης, ενώ η εγγενής πολυπλοκότητα του συστήματος δεν ευνοεί τις διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές.

    Κατόπιν ευρείας διαβούλευσης, η Επιτροπή ενέκρινε το Σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ – Προς έναν ενιαίο χώρο ΦΠΑ στην ΕΕ – Η ώρα των αποφάσεων 1 (Σχέδιο δράσης ΦΠΑ). Η Επιτροπή ανακοίνωσε, μεταξύ άλλων, την πρόθεσή της να θεσπίσει οριστικό σύστημα ΦΠΑ για τις ενδοενωσιακές διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές βάσει της αρχής της φορολόγησης στο κράτος μέλος προορισμού προκειμένου να δημιουργηθεί ένας ισχυρός ενιαίος ευρωπαϊκός χώρος ΦΠΑ. Η εφαρμογή του σχεδίου δράσης ΦΠΑ αποτελούσε επίσης μέρος της δέσμης μέτρων δίκαιης φορολογίας που ανήγγειλε ο πρόεδρος Juncker στην επιστολή προθέσεων που συνόδευε την κατάσταση της Ένωσης 2017 2 .

    Η Επιτροπή στη συνέχεια εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στο σχέδιο δράσης ΦΠΑ Προς έναν ενιαίο χώρο ΦΠΑ στην ΕΕ – Η ώρα των αποφάσεων 3 με την οποία διευκρίνισε τα σταδιακά βήματα που πρέπει να γίνουν στην πορεία μετάβασης προς αυτόν τον ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ΦΠΑ.

    Εκτός από την αλλαγή προς το οριστικό σύστημα ΦΠΑ για τις διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές, η πορεία αυτή περιλαμβάνει δύο άλλες προτάσεις τροποποίησης της οδηγίας για τον ΦΠΑ: μία σχετικά με τους συντελεστές ΦΠΑ 4 και μία σχετικά με το ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων 5 . Επιπλέον, περιλαμβάνει πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την καταπολέμηση της απάτης στον τομέα του ΦΠΑ 6 .

    Όσον αφορά την αλλαγή προς ένα οριστικό σύστημα ΦΠΑ βάσει της αρχής της φορολόγησης στο κράτος μέλος προορισμού, αναγγέλθηκε σταδιακή προσέγγιση δύο βημάτων: με το πρώτο βήμα θα ρυθμίζονταν οι ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων και με το δεύτερο βήμα θα καλύπτονταν οι παροχές υπηρεσιών.

    Το πρώτο βήμα διαιρέθηκε περαιτέρω σε δύο επιμέρους βήματα. Το πρώτο επιμέρους βήμα, το οποίο παρουσιάστηκε ταυτόχρονα με την ανακοίνωση, ήταν νομοθετική πρόταση που περιέγραφε τους ακρογωνιαίους λίθους ενός απλούστερου και θωρακισμένου έναντι της απάτης οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τις ενδοενωσιακές εμπορικές συναλλαγές 7 .

    Η παρούσα πρόταση αποτελεί το δεύτερο επιμέρους βήμα. Περιέχει το αναλυτικό καθεστώς για την εφαρμογή αυτών των ακρογωνιαίων λίθων για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων.

    Η παρούσα πρόταση θα χρειαστεί να συμπληρωθεί από πρόταση τροποποίησης του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010 για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας. Η πρόταση τροποποίησης του κανονισμού έχει τεχνικό χαρακτήρα, καθώς θα πρόκειται για εναρμόνιση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών με τις προτεινόμενες αλλαγές στο σύστημα ΦΠΑ για τις διασυνοριακές παραδόσεις αγαθών. Η πρόταση αυτή θα υποβληθεί εγκαίρως για να είναι δυνατή η έγκριση και εφαρμογή της κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας πρότασης.

    Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

    Η θέσπιση οριστικού συστήματος για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία του σχεδίου δράσης για τον ΦΠΑ. Η παρούσα πρόταση αντικαθιστά το μεταβατικό καθεστώς, το οποίο εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 1993, με οριστικό σύστημα ΦΠΑ για τις ενδοενωσιακές συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων, στο πλαίσιο του οποίου οι εγχώριες και οι διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές αγαθών θα αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Επιπλέον, το οριστικό σύστημα ΦΠΑ θα δημιουργήσει έναν ισχυρό, ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο ΦΠΑ, ο οποίος μπορεί να στηρίξει μια βαθύτερη και δικαιότερη ενιαία αγορά που συμβάλλει στην τόνωση της απασχόλησης, της ανάπτυξης, των επενδύσεων και της ανταγωνιστικότητας.

    Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης

    Η δημιουργία απλού, σύγχρονου και θωρακισμένου έναντι της απάτης συστήματος ΦΠΑ αποτελεί μία από τις δημοσιονομικές προτεραιότητες που έθεσε η Επιτροπή 8 .

    Η μείωση του κανονιστικού φόρτου, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), αποτελεί επίσης σημαντικό στόχο που τονίζεται στην στρατηγική ανάπτυξης της Ένωσης 9 .

    Η προτεινόμενη πρωτοβουλία και οι στόχοι της συνάδουν με την πολιτική της Ένωσης για τις ΜΜΕ, όπως ορίζεται από την πρωτοβουλία «Small Business Act» (SBA) 10 , ιδίως την αρχή VII για την υποστήριξη των ΜΜΕ προκειμένου να επωφεληθούν περισσότερο από τις ευκαιρίες που προσφέρει η ενιαία αγορά. Επιπλέον, συνάδει με τη στρατηγική για την ενιαία αγορά 11 και τους στόχους του προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT).

    2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

    Νομική βάση

    Η οδηγία τροποποιεί την οδηγία για τον ΦΠΑ βάσει του άρθρου 113 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το εν λόγω άρθρο προβλέπει ότι το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία και μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, εκδίδει διατάξεις για την εναρμόνιση των κανόνων των κρατών μελών στον τομέα της έμμεσης φορολογίας.

    Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

    Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ένωσης είναι εφικτή μόνον εφόσον τα κράτη μέλη δεν είναι σε θέση να επιτύχουν το καθένα ξεχωριστά επαρκώς τους επιδιωκόμενους στόχους και, συνεπώς, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, οι στόχοι είναι δυνατό να επιτευχθούν καλύτερα από την Ένωση.

    Οι κανόνες περί ΦΠΑ για τις διασυνοριακές ενωσιακές εμπορικές συναλλαγές δεν είναι δυνατό, από τη φύση τους, να αποφασιστούν από μεμονωμένα κράτη μέλη, εφόσον, αναπόφευκτα, εμπλέκονται επιχειρήσεις που βρίσκονται σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη. Επιπλέον, ο ΦΠΑ αποτελεί φόρο εναρμονισμένο σε επίπεδο Ένωσης και, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε πρωτοβουλία θέσπισης του οριστικού συστήματος ΦΠΑ για διασυνοριακές παραδόσεις αγαθών προϋποθέτει πρόταση της Επιτροπής για τροποποίηση της οδηγίας για τον ΦΠΑ 12 .

    Αναλογικότητα

    Η πρόταση συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας, υπό την έννοια ότι δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων της Συνθήκης και ιδίως για την ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς. Όπως συμβαίνει και με τον έλεγχο της επικουρικότητας, δεν είναι δυνατόν τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως η απάτη ή η πολυπλοκότητα χωρίς πρόταση τροποποίησης της οδηγίας για τον ΦΠΑ.

    Επιλογή του νομικού μέσου

    Προτείνεται η έκδοση οδηγίας με σκοπό την αναθεώρηση της οδηγίας για τον ΦΠΑ.

    3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

    Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

    Το 2011 διενεργήθηκε αναδρομική αξιολόγηση στοιχείων του ενωσιακού συστήματος ΦΠΑ από εξωτερικό σύμβουλο και τα πορίσματα της αξιολόγησης αποτέλεσαν σημείο αφετηρίας για την εξέταση του ισχύοντος συστήματος ΦΠΑ 13 .

    Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

    Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της νομοθετικής πρότασης COM(2017) 569 final, η οποία περιγράφει τους ακρογωνιαίους λίθους του οριστικού καθεστώτος ΦΠΑ, πραγματοποιήθηκε διαδικασία εκτενούς διαβούλευσης με ενδιαφερόμενα μέρη. Από τότε που εγκρίθηκε αυτή η πρόταση έχουν ληφθεί λίγες παρατηρήσεις, που υποστηρίζουν τον συνολικό στόχο της δημιουργίας ενός ισχυρού ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου ΦΠΑ, μέσω της πύλης «Βελτίωση της νομοθεσίας» και από εκδηλώσεις με εμπορικές και επιχειρηματικές ενώσεις.

    Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

    Η εμπειρογνωσία που έχει συλλεχθεί μέσω αρκετών μελετών, αναφερόμενων στην πρόταση COM(2017)569 final, της 4ης Οκτωβρίου 2017, για τον ορισμό των ακρογωνιαίων λίθων του οριστικού συστήματος ΦΠΑ, κάλυψε τις ανάγκες της παρούσας πρότασης.

    Από αυτές τις μελέτες, η μελέτη για την εφαρμογή της «αρχής του προορισμού» στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων 14 ήταν ιδιαίτερα σημαντική γι’ αυτή την πρόταση.

    Εκτίμηση των επιπτώσεων

    Πραγματοποιήθηκαν διαδοχικά εκτίμηση και αξιολόγηση επιπτώσεων οι οποίες κάλυψαν και τον ορισμό των ακρογωνιαίων λίθων του οριστικού συστήματος ΦΠΑ και το αναλυτικό καθεστώς για την εφαρμογή αυτών των ακρογωνιαίων λίθων· βλ. SWD(2017) 325 final και SWD(2017) 326 final, της 4ης Οκτωβρίου 2017. Η προτιμώμενη επιλογή, που προκρίθηκε σε αυτή την εκτίμηση επιπτώσεων, αναμένεται να μειώσει τη διασυνοριακή απάτη σε θέματα ΦΠΑ έως και κατά 41 δισ. EUR ανά έτος και να μειώσει το κόστος συμμόρφωσης για τις επιχειρήσεις κατά 938 εκατ. EUR ανά έτος.

    Η εκτίμηση επιπτώσεων εξετάστηκε από την επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου την 14η Ιουλίου 2017. Η επιτροπή εξέδωσε θετική γνωμοδότηση για την εκτίμηση επιπτώσεων, συνοδευόμενη από ορισμένες συστάσεις, ιδίως όσον αφορά τη σύνδεση της πρότασης με άλλα στοιχεία του σχεδίου δράσης για τον ΦΠΑ, την ανάγκη σταδιακής προσέγγισης και την έννοια του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο, οι οποίες ελήφθησαν υπόψη. Η γνωμοδότηση της επιτροπής και οι συστάσεις αναφέρονται στο παράρτημα 1 του εγγράφου SWD(2017) 325 final.

    Ο θεμελιώδης χαρακτήρας των προτεινόμενων αλλαγών σημαίνει ότι θα επηρεαστούν όλες οι επιχειρήσεις. Με τις αλλαγές αυτές αντιμετωπίζονται τα προβλήματα της απάτης και της πολυπλοκότητας του ισχύοντος μεταβατικού συστήματος ΦΠΑ, καθώς και του συναφούς κόστους συμμόρφωσης για όλες τις επιχειρήσεις. Απλουστεύσεις όπως η χρήση της μονοαπευθυντικής θυρίδας διατίθενται επίσης στις ΜΜΕ, αλλά δεν στοχεύουν ειδικά σε αυτή την κατηγορία υποκειμένων στον φόρο.

    Οι δυσκολίες των ΜΜΕ, ιδίως κατά τις διασυνοριακές τους συναλλαγές, αντιμετωπίζονται ήδη μέσω συγκεκριμένης πρότασης η οποία παρουσιάστηκε την 18η Ιανουαρίου 2018 15 . Η πρόταση αυτή αποτελεί μαζί με την παρούσα πρόταση αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου δράσης για τον ΦΠΑ.

    Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση

    Όπως υποδεικνύεται στην εκτίμηση επιπτώσεων, το κόστος συμμόρφωσης ανά ευρώ κύκλου εργασιών για τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με τις ενδοενωσιακές διασυνοριακές εμπορικές συναλλαγές έχει διαπιστωθεί ότι είναι 11 % υψηλότερο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος συμμόρφωσης με τη νομοθεσία περί ΦΠΑ ανά ευρώ κύκλου εργασιών για επιχειρήσεις που ασχολούνται αποκλειστικά με τις εγχώριες εμπορικές συναλλαγές.

    Προκειμένου να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις στις μικρότερες επιχειρήσεις, έγινε διάκριση ανάμεσα στις ΜΜΕ που ασχολούνται κυρίως με τις εγχώριες εμπορικές συναλλαγές και τις ΜΜΕ που ήδη ασχολούνται και με τις εγχώριες και με τις ενδοενωσιακές εμπορικές συναλλαγές.

    Γι’ αυτή τη δεύτερη κατηγορία ΜΜΕ, οι προτεινόμενες αλλαγές, και ιδίως η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του μηχανισμού της μονοαπευθυντικής θυρίδας, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μέση ετήσια μείωση έως και κατά 17 % σε σχέση με το τρέχον κόστος συμμόρφωσής τους με τη νομοθεσία περί ΦΠΑ.

    Για όλες τις επιχειρήσεις, οι νομισματικές επιπτώσεις της εφαρμογής εκτιμάται ότι θα αυξήσουν το επιχειρηματικό κόστος, όπως για παράδειγμα το κόστος ενημέρωσης του λογιστικού λογισμικού και του λογισμικού τιμολόγησης, καθώς και το κόστος επαγγελματικής κατάρτισης, κατά 457 εκατ. EUR το έτος της εφαρμογής, λόγω της ανάγκης των επιχειρήσεων να προσαρμόσουν τις εσωτερικές τους διαδικασίες στους νέους κανόνες, αλλά οδηγούν σε καθαρή μείωση του επιχειρηματικού κόστους συμμόρφωσης με τη νομοθεσία περί ΦΠΑ κατά 938 εκατ. EUR ετησίως μετά το έτος εφαρμογής.

    Παρόλα αυτά, η εκτίμηση επιπτώσεων που συνοδεύει τη συγκεκριμένη πρόταση για τις ΜΜΕ 16 , η οποία, όπως αναφέρεται ανωτέρω, συμπληρώνει την παρούσα πρόταση, αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση έως και κατά 18 % (ή 11,9 δισ. EUR) του κόστους συμμόρφωσης με τη νομοθεσία περί ΦΠΑ για τις ΜΜΕ και σε αύξηση κατά περίπου 13 % της διασυνοριακής εμπορικής δραστηριότητας των ΜΜΕ.

    4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

    Η πρόταση δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στον ενωσιακό προϋπολογισμό. Δεδομένου ότι η πρόταση θα μειώσει τη διασυνοριακή απάτη σε θέματα ΦΠΑ έως και κατά 41 δισ. EUR ανά έτος, τα συνολικά ετήσια εισπραττόμενα έσοδα κάθε κράτους μέλους από τον ΦΠΑ, τα οποία αποτελούν το σημείο αφετηρίας για τον υπολογισμό των ίδιων πόρων που βασίζονται στον ΦΠΑ, αναμένεται να αυξηθούν.

    5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

    Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθηση, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων

    Στην ανακοίνωσή της, τον Οκτώβριο του 2017, σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στο σχέδιο δράσης ΦΠΑ, η Επιτροπή ανέφερε ότι η εφαρμογή του δεύτερου βήματος (κάλυψη των διασυνοριακών υπηρεσιών) στην σταδιακή πορεία προς το οριστικό σύστημα ΦΠΑ θα μπορούσε να προταθεί από την Επιτροπή μετά τη δέουσα παρακολούθηση της εφαρμογής του πρώτου βήματος (που ολοκληρώνεται με την τρέχουσα πρόταση), η λειτουργία του οποίου ως προς την αντοχή έναντι της απάτης, το κόστος συμμόρφωσης για τις επιχειρήσεις και την αποτελεσματικότητα στη διαχείριση του συστήματος από τις φορολογικές αρχές θα αξιολογηθεί από την Επιτροπή 5 έτη μετά την έναρξη ισχύος του.

    Για τον σκοπό αυτό, η Επιτροπή θα επιδιώξει να λάβει από τα κράτη μέλη κάθε σχετική πληροφορία αναφορικά με το επίπεδο και την εξέλιξη του διοικητικού κόστους και της απάτης. Η Επιτροπή θα επιδιώξει επίσης να συλλέξει δεδομένα από όλους τους σχετικούς ενδιαφερόμενους επιχειρηματικούς φορείς σχετικά με το επίπεδο και την εξέλιξη του κόστους συμμόρφωσής τους.

    Επεξηγηματικά έγγραφα (για οδηγίες)

    Η πρόταση δεν απαιτεί επεξηγηματικά έγγραφα σχετικά με τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο.

    Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

    Οι κύριες ουσιαστικές αλλαγές που προτείνονται για την οδηγία για τον ΦΠΑ επεξηγούνται στη συνέχεια κατά θέμα. Αυτές οι ουσιαστικές αλλαγές πράγματι οδηγούν σε ορισμένες επακόλουθες τροποποιήσεις τεχνικού χαρακτήρα της οδηγίας για τον ΦΠΑ.

    Ορισμένες αλλαγές αφορούν διατάξεις για τις οποίες έχουν ήδη προταθεί τροποποιήσεις με την πρόταση COM(2017)569 final, της 4ης Οκτωβρίου 2017. Η συγκεκριμένη πρόταση προβλέπει, κατόπιν αιτήματος του Συμβουλίου, την εφαρμογή βελτιώσεων στο ισχύον σύστημα ΦΠΑ ενόσω συνεχίζονται οι εργασίες για το οριστικό καθεστώς ΦΠΑ για τις ενδοενωσιακές εμπορικές συναλλαγές. Οι προτεινόμενες αλλαγές για τις επονομαζόμενες «προσωρινές λύσεις» εξακολουθούν να ισχύουν στο ακέραιο, καθώς πρέπει να αρχίσουν να ισχύουν αρκετά πριν από την παρούσα πρόταση.

    Παρόλα αυτά, η επακόλουθη εισαγωγή του οριστικού καθεστώτος για τις παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων, όπως προβλέπεται στην παρούσα πρόταση, πράγματι προϋποθέτει την προσαρμογή των διατάξεων που περιέχονται στην προηγούμενη πρόταση σχετικά με την έννοια του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο, το απόθεμα στη διάθεση συγκεκριμένου αγοραστή ή τις αλυσιδωτές συναλλαγές σε αυτό το νέο καθεστώς.

    Επιπλέον, δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας πρότασης είναι η εισαγωγή του οριστικού καθεστώτος για τις παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων, το προτεινόμενο άρθρο 402, το οποίο ορίζει τους ακρογωνιαίους λίθους της φορολόγησης των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών, που καλύπτει αγαθά και υπηρεσίες, χρειάζεται να προσαρμοστεί στο γεγονός ότι αυτοί οι ακρογωνιαίοι λίθοι τίθενται εν μέρει σε ισχύ με την παρούσα πρόταση.

    Επιπρόσθετα, η παρούσα πρόταση παρέχει τη δυνατότητα αντικατάστασης των ξεπερασμένων εννοιών «ενδοκοινοτικός» ή «κοινοτικός» και «Κοινότητα» από τις έννοιες «ενδοενωσιακός», «ενωσιακός» και «Ένωση» σε σειρά διατάξεων της οδηγίας για τον ΦΠΑ.

    Η πρόσφατη πρόταση της Επιτροπής σχετικά με το ειδικό καθεστώς μικρών επιχειρήσεων (COM(2018) 21 final, της 18ης Ιανουαρίου 2018) προϋποθέτει επίσης ορισμένες τεχνικές ενημερώσεις όπως την ανωτέρω αναφερόμενη αντικατάσταση λαμβανομένης υπόψη της παρούσας πρότασης. Για λόγους σαφήνειας, οι αλλαγές αυτές δεν περιλαμβάνονται στην παρούσα πρόταση, αλλά θα εξεταστούν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στο Συμβούλιο.

    Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής του φόρου: Άρθρα 2 έως 4

    Όπως αναφέρεται ανωτέρω, το ισχύον σύστημα ΦΠΑ διαχωρίζει τις διασυνοριακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων σε δύο διαφορετικές πράξεις για τους σκοπούς του ΦΠΑ: απαλλαγή των παραδόσεων στο κράτος μέλος αναχώρησης των αγαθών και ενδοκοινοτική απόκτηση φορολογούμενη στο κράτος μέλος προορισμού.

    Σύμφωνα με την πρόταση, μια διασυνοριακή παράδοση αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων εντός της Ένωσης θα συνεπάγεται ενιαία πράξη για τους σκοπούς του ΦΠΑ: μια ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών. Συνεπώς, η έννοια της ενδοκοινοτικής απόκτησης αγαθών ως πράξης υποκείμενης στον ΦΠΑ πρέπει να αφαιρεθεί από τα άρθρα 2 έως 4.

    Εφόσον η ενδοκοινοτική απόκτηση αγαθών δεν θα υφίσταται πλέον ως πράξη υποκείμενη στον ΦΠΑ, όλες οι επακόλουθες διατάξεις της οδηγίας για τον ΦΠΑ που σχετίζονται με αυτή την έννοια χρειάζεται να απαλειφθούν και να αναθεωρηθούν, λαμβανομένου υπόψη του προτεινόμενου μηχανισμού φορολόγησης των διασυνοριακών συναλλαγών αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων εντός της Ένωσης.

    Η έννοια των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών: Άρθρο 14

    Προτείνεται να προστεθεί σημείο 3) στην παράγραφο 4 του άρθρου 14, που θα περιέχει ορισμό των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών. Ως «ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών» νοείται η παράδοση αγαθών που πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο για υποκείμενο στον φόρο ή για μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο, κατά την οποία τα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται, από τον προμηθευτή ή τον αποκτώντα τα αγαθά ή για λογαριασμό τους εντός της Ένωσης, από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο κράτος μέλος.

    Ορισμένες παραδόσεις που απαριθμούνται στην παράγραφο 5 του άρθρου 14 δεν θεωρούνται ενδοενωσιακές παραδόσεις, ακόμα και αν πληρούνται οι δύο προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό τους ως τέτοιων, ήτοι αναφορικά με την ιδιότητα του αποκτώντα και αναφορικά με τη μεταφορά των αγαθών. Αυτό συμβαίνει στην περίπτωση παραδόσεων αγαθών με συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, με ή χωρίς δοκιμή λειτουργίας, παραδόσεων αγαθών οι οποίες απαλλάσσονται σύμφωνα με το άρθρο 148 ή το άρθρο 151 και παραδόσεων από αγρότη του κατ’ αποκοπή καθεστώτος που ορίζεται στο άρθρο 295.

    Οι κανόνες σχετικά με τον τόπο παράδοσης των αγαθών: Άρθρο 35α

    Οι κανόνες σχετικά με τον τόπο παράδοσης των φορολογητέων πράξεων καθορίζουν το κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ.

    Εξακολουθούν να ισχύουν οι γενικοί κανόνες για τον καθορισμό του τόπου παράδοσης των αγαθών χωρίς μεταφορά (του τόπου όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο πραγματοποίησης της παράδοσης) και του τόπου παράδοσης των αγαθών με μεταφορά (του τόπου όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο αναχώρησης της αποστολής των αγαθών ή της μεταφοράς).

    Παρόλα αυτά, στο άρθρο 35α προτείνεται νέα εξαίρεση στον γενικό κανόνα, σύμφωνα με την οποία τόπος παράδοσης στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα εν λόγω αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

    Ο συνδυασμός του ορισμού των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών στο άρθρο 14 παράγραφος 4 σημείο 3) και του νέου προτεινόμενου κανόνα σχετικά με τον τόπο παράδοσης στο άρθρο 35α διασφαλίζει τη φορολόγηση της διασυνοριακής παράδοσης αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων εντός της Ένωσης στο κράτος μέλος προορισμού.

    Σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες ΦΠΑ, οι διασυνοριακές παραδόσεις σε υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι πραγματοποιούν μόνο παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που δεν παρέχουν κανένα δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ, σε υποκειμένους στον φόρο που υπάγονται στο κοινό κατ’ αποκοπή καθεστώς για τους αγρότες και σε μη υποκείμενα στον φόρο νομικά πρόσωπα εξακολουθούν, κάτω από ένα ορισμένο όριο και όταν ο αποκτών δεν επέλεξε φορολόγηση στον προορισμό, να φορολογούνται στο κράτος μέλος παράδοσης (καταγωγής).

    Η εν λόγω εξαίρεση αυξάνει την πολυπλοκότητα του ισχύοντος καθεστώτος. Επίσης, η σημασία της έχει ελαττωθεί, καθώς το όριο δεν έχει αναθεωρηθεί ποτέ από την εφαρμογή της το 1993. Ως εκ τούτου, η συγκεκριμένη εξαίρεση δεν διατηρείται για έναν ακόμη λόγο· επειδή, αντίθετα από την ισχύουσα κατάσταση, σύμφωνα με τους προτεινόμενους κανόνες, ο προμηθευτής θα αναλάβει τις υποχρεώσεις αναφοράς στοιχείων και πληρωμής που σχετίζονται με τις εν λόγω παραδόσεις.

    Διασφαλίζεται επομένως φορολόγηση στον προορισμό για όλες τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων. Μόνη εξαίρεση αποτελούν οι παραδόσεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους των άρθρων 311 και επόμενα (άρθρο 35γ). Περαιτέρω φορολόγηση στον προορισμό δεν θα εφαρμόζεται ούτε για τις διασυνοριακές παραδόσεις αγαθών που απαλλάσσονται σύμφωνα με το άρθρο 148 ή το άρθρο 151 ούτε για τις διασυνοριακές παραδόσεις αγαθών από αγρότη του κατ’ αποκοπή καθεστώτος που ορίζεται στο άρθρο 295, καθώς, όπως αναφέρεται ανωτέρω, εξαιρούνται από την έννοια των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών.

    Απαιτητό του φόρου: Άρθρο 67

    Προτείνεται τροποποίηση του άρθρου 67 με την οποία ορίζεται ενιαίος κανόνας για το απαιτητό του ΦΠΑ στις ενδοενωσιακές παραδόσεις. Σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα, ο ΦΠΑ καθίσταται απαιτητός κατά την έκδοση του τιμολογίου ή κατά τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 222 πρώτο εδάφιο, αν δεν έχει εκδοθεί τιμολόγιο έως την προθεσμία αυτή (15η ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τον οποίο επήλθε η γενεσιουργός αιτία).

    Προβλέπεται περαιτέρω ότι οι διατάξεις οι οποίες επιτρέπουν στα κράτη μέλη να καθορίζουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, διαφορετικές χρονικές στιγμές για το απαιτητό του ΦΠΑ δεν εφαρμόζονται σχετικά με τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών. Ελλείψει αυτής της πρόβλεψης, ο προμηθευτής που πραγματοποιεί ενδοενωσιακές παραδόσεις σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη θα έπρεπε να συμμορφώνεται με τις επιλογές των διάφορων κρατών μελών άφιξης των αγαθών, υποχρέωση που θα αύξανε την πολυπλοκότητα.

    Υπόχρεος για την καταβολή ΦΠΑ: Άρθρα 193, 194α, 199α και 199β

    Η αρχή που αναφέρεται στο άρθρο 193 παραμένει, δηλαδή ότι ο ΦΠΑ οφείλεται από τον υποκείμενο στον φόρο ο οποίος πραγματοποιεί φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών, εκτός αν σε άλλες διατάξεις, που απαριθμούνται στο ίδιο αυτό άρθρο 193, ορίζεται ότι ο ΦΠΑ οφείλεται από άλλο πρόσωπο.

    Ως εξαίρεση στο άρθρο 193, προτείνεται νέο άρθρο, το 194α, σύμφωνα με το οποίο ο ΦΠΑ οφείλεται από το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά εφόσον είναι πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο, όπως ορίζεται στο άρθρο 13α, αν τα αγαθά παραδίδονται από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ. Η έννοια του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο συμπεριλήφθηκε στην πρόταση της Επιτροπής, της 4ης Οκτωβρίου 2017 17 .

    Όσον αφορά τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών, ο συνδυασμός των κανόνων των άρθρων 193 και 194α συνεπάγεται ότι ο προμηθευτής είναι καταρχήν υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ στο κράτος μέλος άφιξης των αγαθών εκτός από τις περιπτώσεις που ο προμηθευτής δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης και ο αποκτών είναι πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο σύμφωνα με το άρθρο 13α. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ο αποκτών θα καταβάλει τον οφειλόμενο ΦΠΑ με αντίστροφη επιβάρυνση στο κράτος μέλος άφιξης των αγαθών.

    Το άρθρο 199α επιτρέπει στα κράτη μέλη να προβλέψουν, έως την 31η Δεκεμβρίου 2018, για ορισμένες παραδόσεις που προβλέπονται σε αυτήν τη διάταξη, ότι ο υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ είναι ο υποκείμενος στον φόρο στον οποίο πραγματοποιούνται αυτές οι παραδόσεις.

    Στην πρόσφατα εγκριθείσα έκθεση σχετικά με τις επιπτώσεις των άρθρων 199α και 199β στην καταπολέμηση της απάτης 18 , η Επιτροπή ανέφερε ότι θα υποβάλει κατάλληλη νομοθετική πρόταση για την παράταση των υφιστάμενων μέτρων. Θα είναι μια ξεχωριστή πρόταση που θα καλύπτει την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 2019 έως την 30ή Ιουνίου 2022, δεδομένου ότι η προβλεπόμενη ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας πρότασης είναι η 1η Ιουλίου 2022.

    Οι τροποποιήσεις του άρθρου 199α που προτείνονται στη συνέχεια αφορούν την περίοδο από την 1η Ιουλίου 2022 και εξής. Αφορούν το χρονικό διάστημα και το πεδίο εφαρμογής των καλυπτόμενων παραδόσεων.

    Όσον αφορά το χρονικό διάστημα, προτείνεται να παραταθεί η δυνατότητα χρήσης αυτής της διάταξης έως την 31η Δεκεμβρίου 2028. Οι υπόλοιπες ημερομηνίες που αναφέρονται σε αυτή τη διάταξη προσαρμόζονται ανάλογα.

    Όσον αφορά τις παραδόσεις που θα συμπεριληφθούν σε αυτή τη διάταξη, είναι προφανές ότι το προτεινόμενο περιεχόμενο πρέπει να αξιολογηθεί στο πλαίσιο της συνολικής αλλαγής της φορολόγησης της διασυνοριακής διακίνησης των παραδόσεων αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων. Οι προτεινόμενες αλλαγές έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν με θεμελιώδη τρόπο τη διασυνοριακή απάτη που αφορά τις συναλλαγές σε αγαθά και θα πρέπει επομένως να καταστήσουν περιττό το υφιστάμενο συνονθύλευμα προσωρινών μέτρων αντίστροφης επιβάρυνσης στο άρθρο 199α, στον βαθμό που επίσης στοχεύουν να αντιμετωπίσουν αυτό το είδος απάτης. Οι πράξεις που εξακολουθούν να καλύπτονται από τα προσωρινά μέτρα του άρθρου 199α περιορίζονται, επομένως, στις υπηρεσίες που κάλυπτε προηγουμένως η συγκεκριμένη διάταξη.

    Ανάλογη προσέγγιση προτείνεται για την τροποποίηση του άρθρου 199β. Η διάταξη αυτή καθορίζει τους κανόνες που διέπουν τον Μηχανισμό Ταχείας Αντίδρασης ο οποίος επιτρέπει στα κράτη μέλη, σε πολύ συγκεκριμένες περιστάσεις, να ορίζουν τον αποκτώντα τα αγαθά και τον λήπτη των υπηρεσιών ως υπόχρεο του ΦΠΑ. Για τον ίδιο λόγο με αυτόν που αναφέρεται στο άρθρο 199α, οι παραδόσεις αγαθών δεν θα καλύπτονται πλέον από τον Μηχανισμό Ταχείας Αντίδρασης.

    Χορήγηση ατομικού αριθμού φορολογικού μητρώου: Άρθρο 214

    Οι ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών, που ορίζονται στο άρθρο 14 παράγραφος 4 σημείο 3), περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις παραδόσεις που πραγματοποιούνται από έναν υποκείμενο στον φόρο σε ένα μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο.

    Προτείνεται, επομένως, τροποποίηση του άρθρου 214, σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να αποκτούν ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου τα μη υποκείμενα στον φόρο νομικά πρόσωπα που είναι λήπτες ενδοενωσιακής παράδοσης.

    Ανακεφαλαιωτικοί πίνακες: Άρθρα 262 έως 271

    Σύμφωνα με το προτεινόμενο σύστημα, οι ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών δεν θα πρέπει πλέον να περιλαμβάνονται στους ανακεφαλαιωτικούς πίνακες. Η αρχή της επιβάρυνσης της ενδοενωσιακής παράδοσης με τον ΦΠΑ από τον προμηθευτή επαναφέρει τον αυτοελεγχόμενο χαρακτήρα του ΦΠΑ. Συνεπώς, η διασφάλιση διοικητικής παρακολούθησης της φυσικής ροής των αγαθών μέσω του ανακεφαλαιωτικού πίνακα εντός της Ένωσης δεν είναι πλέον αιτιολογημένη.

    Όταν ο λήπτης ενδοενωσιακής παράδοσης είναι πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο, τα αγαθά θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν χωρίς ΦΠΑ εντός της Ένωσης. Ωστόσο, η διατήρηση της υποχρέωσης υποβολής ανακεφαλαιωτικών πινάκων για τέτοιες πράξει δεν συνάδει με την έννοια του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο, που θεωρείται ότι είναι αξιόπιστος υποκείμενος στον φόρο.

    Η υποχρέωση υποβολής ανακεφαλαιωτικών πινάκων διατηρείται, επομένως, μόνο για τις υπηρεσίες.

    Τα κράτη μέλη δύνανται να εισαγάγουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ειδικά μέτρα για την απλούστευση της υποχρέωσης υποβολής ανακεφαλαιωτικών πινάκων. Προτείνεται να απλουστευθεί η διαδικασία επιλογής αυτής της δυνατότητας, με αντικατάσταση της απαίτησης για ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου από διαβούλευση με την επιτροπή ΦΠΑ.

    Ειδικά καθεστώτα για μη εγκατεστημένους υποκειμένους στον φόρο: Άρθρα 358 έως 369κδ

    Το κεφάλαιο 6 του τίτλου XII της οδηγίας για τον ΦΠΑ περιέχει επί του παρόντος τρία καθεστώτα με διαφορετικό πεδίο εφαρμογής, συγκεκριμένα:

    ειδικό καθεστώς για υπηρεσίες που παρέχονται από υποκειμένους στον φόρο μη εγκατεστημένους εντός της Ένωσης·

    ειδικό καθεστώς για ενδοενωσιακές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών και για υπηρεσίες που παρέχονται από υποκειμένους στον φόρο εντός της Ένωσης αλλά όχι στο κράτος μέλος κατανάλωσης·

    ειδικό καθεστώς για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες.

    Το πρώτο και το τρίτο καθεστώς επηρεάζονται οριακά μόνο από την παρούσα πρόταση.

    Προκειμένου να εφαρμοστεί η αρχή ενός συστήματος ενιαίας εγγραφής για τη δήλωση, καταβολή και έκπτωση του φόρου, προτείνονται ουσιαστικές αλλαγές στο δεύτερο καθεστώς.

    Λαμβανομένης υπόψη της έκδοσης της οδηγίας (ΕΕ) 2017/2455, της 5ης Δεκεμβρίου 2017 19 , από το Συμβούλιο, αυτό το δεύτερο καθεστώς θα επιτρέπει, από την 1η Ιανουαρίου 2021, στους υποκειμένους στον φόρο που διαθέτουν αριθμό μητρώου γι’ αυτό το καθεστώς σε ένα κράτος μέλος (το κράτος μέλος εγγραφής) να υποβάλλουν ηλεκτρονικά τριμηνιαίες δηλώσεις ΦΠΑ με το σύστημα της μικρής μονοαπευθυντικής θυρίδας με ανάλυση των παροχών υπηρεσιών και των ενδοενωσιακών εξ αποστάσεως πωλήσεων σε μη υποκειμένους στον φόρο σε άλλα κράτη μέλη (το κράτος μέλος ή τα κράτη μέλη κατανάλωσης), μαζί με τον οφειλόμενο ΦΠΑ. Οι δηλώσεις αυτές, μαζί με τον καταβεβλημένο ΦΠΑ, αποστέλλονται στη συνέχεια από το κράτος μέλος εγγραφής στα αντίστοιχα κράτη μέλη κατανάλωσης μέσω ασφαλούς δικτύου επικοινωνιών. Το καθεστώς αυτό απαλλάσσει τους εν λόγω υποκειμένους στον φόρο από την ανάγκη να διαθέτουν αριθμό μητρώου ΦΠΑ σε κάθε κράτος μέλος κατανάλωσης. Η τρέχουσα πρόταση προβλέπει περαιτέρω επέκταση του συγκεκριμένου καθεστώτος.

    Όσον αφορά τους ορισμούς που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς αυτού του καθεστώτος, προστίθεται ορισμός του «κράτους μέλους φορολόγησης» στο άρθρο 369α. Ως κράτος μέλος φορολόγησης νοείται το κράτος μέλος στο οποίο θεωρείται ότι πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών.

    Τροποποιείται το πεδίο εφαρμογής των πράξεων που καλύπτονται από το καθεστώς, το οποίο καθορίζεται στο άρθρο 369β. Προτείνεται η δυνατότητα χρήσης του καθεστώτος να είναι διαθέσιμη σε κάθε υποκείμενο στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης αναφορικά με τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται σε αυτό το κράτος μέλος για τις οποίες είναι υπόχρεος καταβολής φόρου προστιθέμενης αξίας. Δεν θα περιορίζεται επομένως στις συναλλαγές επιχειρήσεων προς καταναλωτές, αλλά θα περιλαμβάνει επίσης και συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων.

    Προτείνεται το καθεστώς να είναι επίσης διαθέσιμο σε υποκειμένους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός της Ένωσης, υπό την προϋπόθεση να ορίζουν έναν μεσάζοντα εγκατεστημένο στην Ένωση. Ανάλογα με τα ήδη προβλεπόμενα στο ειδικό καθεστώς για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες, ο μεσάζων είναι το πρόσωπο που καθίσταται υπόχρεος για την καταβολή του ΦΠΑ και υπεύθυνος για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που προβλέπει το καθεστώς εξ ονόματος και για λογαριασμό του μη εγκατεστημένου στην ΕΕ υποκειμένου στον φόρο που εκπροσωπεί.

    Λαμβανομένης υπόψη της διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής των πράξεων που καλύπτονται από το καθεστώς, προτείνεται η τροποποίηση του άρθρου 369στ με την προσθήκη υποχρέωσης των υποκειμένων στον φόρο που χρησιμοποιούν το καθεστώς να υποβάλλουν μηνιαίως δηλώσεις ΦΠΑ με το σύστημα της μονοαπευθυντικής θυρίδας όταν ο ετήσιος κύκλος εργασιών τους στην ΕΕ υπερβαίνει τα 2 500 000 EUR.

    Πρέπει επίσης να αναθεωρηθεί το άρθρο 369ζ, το οποίο ορίζει το περιεχόμενο της δήλωσης ΦΠΑ που πρέπει να υποβάλλεται στο πλαίσιο του καθεστώτος. Επί του παρόντος, οι πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται αφορούν μόνο την αξία και τον οφειλόμενο ΦΠΑ για παραδόσεις και παροχές που πραγματοποιούν οι υποκείμενοι στον φόρο.

    Η συμπερίληψη του δικαιώματος του υποκειμένου στον φόρο να εφαρμόσει έκπτωση στον ΦΠΑ εισροών στη δήλωση ΦΠΑ με το σύστημα της μονοαπευθυντικής θυρίδας είναι δυνατή μόνο όταν με αυτή τη δήλωση παρέχονται ορισμένες πρόσθετες πληροφορίες και συγκεκριμένα:

    - το συνολικό ποσό ΦΠΑ που έχει καταστεί απαιτητό για τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο υποκείμενος στον φόρο ως αποκτών ή λήπτης είναι υπόχρεος καταβολής του φόρου και για την εισαγωγή αγαθών στις περιπτώσεις όπου το κράτος μέλος ασκεί τη δυνατότητα που προβλέπεται στο άρθρο 211 δεύτερο εδάφιο·

    - τον ΦΠΑ που αποτέλεσε το αντικείμενο έκπτωσης·

    - τροποποιήσεις σχετικά με προηγούμενες φορολογικές περιόδους·

    - το καθαρό ποσό ΦΠΑ προς καταβολή ή επιστροφή ή πίστωση.

    Δεδομένου ότι η έκπτωση θα πραγματοποιείται στις δηλώσεις ΦΠΑ που υποβάλλονται μέσω του καθεστώτος, προτείνεται τροποποίηση του άρθρου 369θ, που ορίζει ότι ο υποκείμενος στον φόρο καταβάλλει το σύνολο των καθαρών ποσών ΦΠΑ (οφειλόμενος ΦΠΑ μείον ΦΠΑ για τον οποίο παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης) που οφείλονται σε κάθε κράτος μέλος φορολόγησης.

    Προτείνεται νέο άρθρο 369θα, που ορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένας υποκείμενος στον φόρο που βρίσκεται σε πιστωτική θέση σε δεδομένο κράτος μέλος φορολόγησης μπορεί να λάβει επιστροφή της πίστωσης από αυτό το κράτος μέλος. Επιπλέον, προτείνεται νέο άρθρο 369θβ, το οποίο καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ένα ποσό προς επιστροφή στον υποκείμενο στον φόρο στο κράτος μέλος εγγραφής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή του ΦΠΑ που οφείλεται στο κράτος μέλος ή στα κράτη μέλη φορολόγησης.

    Προτείνεται τροποποίηση του άρθρου 369ι προκειμένου να καθοριστεί η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο δικαίωμα έκπτωσης δυνάμει του ειδικού καθεστώτος και τις διαδικασίες επιστροφής που προβλέπονται στην οδηγία 86/560/ΕΟΚ 20 για υποκειμένους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση και στην οδηγία 2008/9/ΕΚ 21 για υποκειμένους στον φόρο που είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση. Η διάταξη αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή κατάχρηση από υποκειμένους στον φόρο που θα ασκούσαν το δικαίωμα έκπτωσης δυνάμει του ειδικού καθεστώτος και θα υπέβαλαν αίτημα επιστροφής για το ίδιο ποσό ΦΠΑ εισροών.

    Καταρχήν, οι υποκείμενοι στον φόρο έχουν το δικαίωμα να εφαρμόσουν την έκπτωση του ΦΠΑ εισροών στις δηλώσεις ΦΠΑ που υποβάλλονται μέσω του καθεστώτος. Παρόλα αυτά, όταν ο υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί αυτό το ειδικό καθεστώς δεν πραγματοποιεί καθόλου παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών που καλύπτονται από αυτό το ειδικό καθεστώς και για τις οποίες ο ΦΠΑ έχει καταστεί απαιτητός σε ένα κράτος μέλος φορολόγησης σε δεδομένη φορολογική περίοδο, ούτε στις τρεις προηγούμενες φορολογικές περιόδους κατά τις οποίες υποβάλλει τριμηνιαίες δηλώσεις ούτε στις έντεκα προηγούμενες φορολογικές περιόδους κατά τις οποίες υποβάλλει μηνιαίες δηλώσεις, δεν μπορεί να γίνει καμία έκπτωση ΦΠΑ που προέκυψε σε αυτό το κράτος μέλος φορολόγησης σε αυτή τη δήλωση ΦΠΑ. Αντ’ αυτού, ο υποκείμενος στον φόρο θα πρέπει να ζητήσει πίσω τον ΦΠΑ εισροών μέσω της διαδικασίας επιστροφής στο κράτος μέλος στο οποίο επιβλήθηκε ο ΦΠΑ.

    Παρεκκλίσεις: Άρθρα 370 έως 390γ

    Το κεφάλαιο 1 του τίτλου XIII της οδηγίας για τον ΦΠΑ περιέχει σειρά παρεκκλίσεων που είναι δυνατό να εφαρμόζονται μέχρι την έγκριση του οριστικού καθεστώτος. Για τα κράτη τα οποία ήταν κράτη μέλη την 1η Ιανουαρίου 1978, οι περισσότερες από τις παρεκκλίσεις που μπορούν να εφαρμόζουν αναφέρονται στο παράρτημα X της οδηγίας για τον ΦΠΑ. Όπως εξηγήθηκε ανωτέρω, η παρούσα πρόταση είναι το πρώτο βήμα στη διαδικασία εφαρμογής του οριστικού συστήματος φορολόγησης των ενδοενωσιακών εμπορικών συναλλαγών στον προορισμό. Στο πλαίσιο αυτού του βήματος, προτείνεται η διαγραφή των παρεκκλίσεων για τις οποίες, αν διατηρούνταν, οι προτεινόμενες αλλαγές των κανόνων σχετικά με τον τόπο παράδοσης και του ορισμού του υπόχρεου καταβολής ΦΠΑ θα οδηγούσαν σε πολυπλοκότητα για τους υποκειμένους στον φόρο και τις φορολογικές διοικήσεις.

    Συγκεκριμένα, θα καταργούνταν η δυνατότητα εφαρμογής παρέκκλισης για αγαθά που θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο ενδοενωσιακών παραδόσεων (κινητά αγαθά). Σε αυτήν την περίπτωση, ο προμηθευτής θα έπρεπε να γνωρίζει, για κάθε κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιούνται αυτές οι ενδοενωσιακές παραδόσεις, αν το κράτος μέλος χρησιμοποίησε την παρέκκλιση ή όχι, και, αν ναι, ποιες προϋποθέσεις εφαρμόζονται από αυτά τα κράτη μέλη.

    2018/0164 (CNS)

    Πρόταση

    ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά την εισαγωγή των αναλυτικών τεχνικών μέτρων για τη λειτουργία του οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τη φορολόγηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών

    ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

    Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 113,

    Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

    Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

    Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 22 ,

    Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 23 ,

    Αποφασίζοντας σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία,

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1)Όταν, το 1967, το Συμβούλιο ενέκρινε το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) με τις οδηγίες 62/227/ΕΟΚ 24 και 67/228/ΕΟΚ 25 του Συμβουλίου, ανελήφθη η δέσμευση θέσπισης οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τη φορολόγηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών που να λειτουργεί όπως θα λειτουργούσε εντός ενός κράτους μέλους. Δεδομένου ότι δεν είχαν ωριμάσει οι πολιτικές και τεχνικές συνθήκες για ένα τέτοιο σύστημα, όταν στο τέλος του 1992 καταργήθηκαν τα φορολογικά σύνορα μεταξύ των κρατών μελών, εγκρίθηκε ένα μεταβατικό καθεστώς ΦΠΑ. Η οδηγία 2006/112/ΕΚ 26 του Συμβουλίου, που είναι επί του παρόντος σε ισχύ, προβλέπει ότι αυτοί οι μεταβατικοί κανόνες πρέπει να αντικατασταθούν από ένα οριστικό καθεστώς που θα βασίζεται καταρχήν στη φορολόγηση των παραδόσεων αγαθών και των παροχών υπηρεσιών στο κράτος μέλος καταγωγής.

    (2)Το Συμβούλιο, με τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 27 και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 28 , επιβεβαίωσε ότι ένα σύστημα με βάση την αρχή της χώρας καταγωγής δεν ήταν υλοποιήσιμο και κάλεσε την Επιτροπή να προβεί σε εμπεριστατωμένες τεχνικές εργασίες και σε ευρείας βάσης διάλογο με τα κράτη μέλη, για να εξετάσει λεπτομερώς τους διάφορους δυνατούς τρόπους υλοποίησης της αρχής της χώρας προορισμού 29 .

    (3)Η Επιτροπή, στο σχέδιο δράσης της για τον ΦΠΑ 30 , καθορίζει τις τροποποιήσεις του συστήματος ΦΠΑ που θα ήταν απαραίτητες προκειμένου να αναπτυχθεί ένα τέτοιο σύστημα με βάση την αρχή του προορισμού για τις ενδοενωσιακές εμπορικές συναλλαγές μέσω της φορολόγησης των διασυνοριακών παραδόσεων. Στη συνέχεια, το Συμβούλιο επανεπιβεβαίωσε τα συμπεράσματα αυτού του σχεδίου δράσης και ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι κατά τη γνώμη του η αρχή της φορολόγησης στη χώρα καταγωγής, όπως προβλέπεται για το οριστικό σύστημα ΦΠΑ, πρέπει να αντικατασταθεί από την αρχή της φορολόγησης στο κράτος μέλος προορισμού 31 .

    (4)Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που ορίζονται στο σχέδιο δράσης της Επιτροπής για τον ΦΠΑ, πρέπει να τροποποιηθούν οι κανόνες για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων (B2B), σύμφωνα με τη σταδιακή προσέγγιση που πρότεινε η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της, της 4ης Οκτωβρίου 2017, σχετικά με τη συνέχεια που δίνεται στο σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ 32 .

    (5)Με σκοπό τη δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού συστήματος φορολόγησης των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων στο κράτος μέλος προορισμού, είναι απαραίτητο να καταργηθεί το ισχύον σύστημα, σύμφωνα με το οποίο οι παραδόσεις στο κράτος μέλος αναχώρησης των αγαθών απαλλάσσονται και οι ενδοκοινοτικές αποκτήσεις φορολογούνται στο κράτος μέλος προορισμού. Εφόσον η απαλλαγή γι’ αυτές τις παραδόσεις και η ίδια η έννοια της ενδοκοινοτικής απόκτησης ως πράξης υποκείμενης στον ΦΠΑ πρόκειται να καταργηθούν, όλα τα σχετικά άρθρα θα πρέπει να τροποποιηθούν ή να απαλειφθούν.

    (6)Προκειμένου να διασφαλιστεί ίση μεταχείριση εγχώριων πράξεων και ενδοενωσιακών πράξεων, η φορολόγηση των ενδοενωσιακών συναλλαγών αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων για σκοπούς ΦΠΑ θα πρέπει να βασίζεται σε μία και μόνο γενεσιουργό αιτία του φόρου, δηλαδή σε μια ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών.

    (7)Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η αρχή της φορολόγησης στον προορισμό εφαρμόζεται όσο το δυνατόν ευρύτερα, ο ορισμός της ενδοενωσιακής παράδοσης αγαθών θα πρέπει να περιλαμβάνει, χωρίς κανέναν περιορισμό εν είδει ορίου, παράδοση σε μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο, παράδοση σε απαλλασσόμενο υποκείμενο στον φόρο, παράδοση σε υποκείμενο στον φόρο δυνάμει του ειδικού καθεστώτος μικρών επιχειρήσεων και παράδοση σε αγρότη δυνάμει του κατ’ αποκοπή καθεστώτος.

    (8)Οι έννοιες των ενδοενωσιακών εξ αποστάσεως πωλήσεων αγαθών και των εξ αποστάσεως πωλήσεων αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες θα πρέπει να τροποποιηθούν προκειμένου να αποφεύγεται η κατάσταση κατά την οποία ορισμένες από αυτές τις παραδόσεις καλύπτονται από τον νέο ορισμό της ενδοενωσιακής παράδοσης.

    (9)Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία του συστήματος ΦΠΑ εντός της εσωτερικής αγοράς, ορισμένες παραδόσεις αγαθών πρέπει να αποκλειστούν από τον ορισμό των ενδοενωσιακών παραδόσεων, συγκεκριμένα οι παραδόσεις αγαθών με συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, οι παραδόσεις αγαθών για τον εφοδιασμό ορισμένων πλοίων και αεροσκαφών, οι παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των διπλωματικών και προξενικών σχέσεων και για ορισμένους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και οι παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται από υποκείμενο στον φόρο που καλύπτεται από το κοινό κατ’ αποκοπή καθεστώς αγροτών.

    (10)Προκειμένου να διασφαλιστεί η φορολόγηση στον προορισμό για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων, ο τόπος παράδοσης μιας ενδοενωσιακής παράδοσης αγαθών θα πρέπει να βρίσκεται στο κράτος μέλος άφιξης των αγαθών κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών στον αποκτώντα. Ο κανόνας αυτός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών και αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας που υπάγονται στο καθεστώς του περιθωρίου κέρδους, ούτε σε παραδόσεις αγαθών πάνω σε πλοίο, αεροσκάφος ή τρένο και σε παραδόσεις αγαθών μέσω συστήματος φυσικού αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης και ψύξης, οι οποίες πρέπει να εξακολουθήσουν να καλύπτονται από ειδικούς κανόνες σχετικά με τον τόπο παράδοσης.

    (11)Ως αποτέλεσμα της κατάργησης της ενδοκοινοτικής απόκτησης ως γενεσιουργού αιτίας του φόρου για τους σκοπούς του ΦΠΑ, πρέπει να αναθεωρηθούν οι ισχύοντες ειδικοί κανόνες σχετικά με την παράδοση καινούργιων μεταφορικών μέσων και προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης.

    (12)Προκειμένου να εναρμονιστεί η εφαρμογή αυτού του οριστικού συστήματος σε όλη την Ένωση, είναι απαραίτητο να καθοριστεί ενιαίος κανόνας για το απαιτητό του ΦΠΑ στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών.

    (13)Ο συνολικός κανόνας για τις παραδόσεις αγαθών, συμπεριλαμβανομένων των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών, και τις παροχές υπηρεσιών θα πρέπει να είναι ότι ο προμηθευτής είναι υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ.

    (14)Προκειμένου να είναι δυνατή η σταδιακή μετάβαση στο οριστικό σύστημα για τις ενδοενωσιακές εμπορικές συναλλαγές, θα πρέπει να εισαχθεί εξαίρεση στον κανόνα ότι ο προμηθευτής είναι υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ στην περίπτωση της παράδοσης αγαθών, εφόσον το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά είναι πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο και ο προμηθευτής δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης. Σε αυτήν την περίπτωση, ο αποκτών θα πρέπει να είναι ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ και θα πρέπει να αποδίδει τον ΦΠΑ μέσω του μηχανισμού αντίστροφης επιβάρυνσης. Η εξαίρεση αυτή αναμένεται να μειώσει τον όγκο των πράξεων για τις οποίες ο υπόχρεος καταβολής ΦΠΑ δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης.

    (15)Θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι κανόνες σχετικά με την προσωρινή εφαρμογή του μηχανισμού αντίστροφης επιβάρυνσης για κινητά αγαθά προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή τους με την εισαγωγή των νέων κανόνων σχετικά με τον υπόχρεο καταβολής ΦΠΑ στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών.

    (16)Με σκοπό την απλή εφαρμογή των κανόνων για τη φορολόγηση των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών από επιχειρήσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι κάθε υποκείμενος στον φόρο και μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο που είναι λήπτης ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών αποκτά ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου.

    (17)Για να διασφαλιστεί ο σωστός έλεγχος της καταβολής και της έκπτωσης του ΦΠΑ όσον αφορά τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών, η έκδοση τιμολογίου θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών και τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να επιτρέπουν την έκδοση απλουστευμένων τιμολογίων. Το τιμολόγιο θα πρέπει να εκδίδεται σύμφωνα με τους κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο ο προμηθευτής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητας ή τη μόνιμη εγκατάστασή του, από την οποία πραγματοποιείται η παράδοση, ή, ελλείψει τέτοιας έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, του κράτους μέλους της κατοικίας ή της συνήθους διαμονής του προμηθευτή.

    (18)Προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος για τις εμπορικές συναλλαγές εντός της Ένωσης, και εφόσον ο ΦΠΑ στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών είτε θα ήταν στην πράξη απαιτητός από τον προμηθευτή είτε θα αποδιδόταν από αποκτώντα που αποτελεί πιστοποιημένο υποκείμενο στον φόρο, θα πρέπει να καταργηθεί η υποχρέωση υποβολής ανακεφαλαιωτικού πίνακα γι’ αυτές τις παραδόσεις.

    (19)Είναι απαραίτητο να προσαρμοστεί το ειδικό κατ’ αποκοπή καθεστώς των αγροτών εν όψει της αλλαγής του συστήματος φορολόγησης των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών, έτσι ώστε να εξακολουθήσει να επιτυγχάνεται ο συνολικός στόχος αυτού του καθεστώτος. Με την εξαίρεση των παραδόσεων που πραγματοποιούνται από αγρότες δυνάμει του κατ’ αποκοπή καθεστώτος από τον ορισμό των ενδοενωσιακών παραδόσεων, ο τόπος παράδοσης των οικείων διασυνοριακών παραδόσεων αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων αναμένεται να παραμείνει ο τόπος αναχώρησης των αγαθών, ενώ θα πρέπει να εφαρμοστεί σε αυτές τις παραδόσεις ο κατ’ αποκοπή συμψηφισμός που έχει ορίσει το κράτος μέλος αναχώρησης.

    (20)Προκειμένου να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος για τις επιχειρήσεις, θα πρέπει να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής του ισχύοντος ειδικού καθεστώτος για υποκειμένους στον φόρο που είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση και πραγματοποιούν παροχές υπηρεσιών ή ορισμένες παραδόσεις αγαθών σε καταναλωτές (παραδόσεις μεταξύ επιχειρήσεων και καταναλωτών), με την κάλυψη όλων των παραδόσεων αγαθών και παροχών υπηρεσιών για τις οποίες ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιούνται οι παραδόσεις και οι παροχές. Το καθεστώς θα πρέπει να εφαρμόζεται σε παραδόσεις και παροχές και σε καταναλωτές και σε επιχειρήσεις.

    (21)Είναι επίσης σκόπιμο να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος για τους υποκειμένους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι στην Ένωση και πραγματοποιούν παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών για τις οποίες είναι υπόχρεοι καταβολής ΦΠΑ σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, με παροχή της δυνατότητας χρήσης αυτού του ειδικού καθεστώτος κατά τον ορισμό μεσάζοντα. Προκειμένου να διασφαλιστεί η σωστή είσπραξη του φόρου, ο εν λόγω μεσάζων θα πρέπει να είναι εγκατεστημένος στην Ένωση και να καθίσταται υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ και υπεύθυνος για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που καθορίζονται στο καθεστώς για λογαριασμό του υποκειμένου στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στην Ένωση.

    (22)Προκειμένου οι υποκείμενοι στον φόρο να επωφεληθούν πλήρως από την εσωτερική αγορά, το ειδικό αυτό καθεστώς θα πρέπει να επιτρέπει όχι μόνο τη δήλωση των πράξεων για τις οποίες οφείλεται ΦΠΑ σε κράτη μέλη άλλα από αυτά στα οποία είναι εγκατεστημένος ο προμηθευτής, αλλά και την εφαρμογή της έκπτωσης στον ΦΠΑ που είναι απαιτητός από αυτόν τον προμηθευτή σε αυτά τα κράτη μέλη.

    (23)Προκειμένου να διασφαλιστεί συνοχή στις υποχρεώσεις υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ για τις μεγάλες επιχειρήσεις, θα πρέπει να επανεξεταστεί η συχνότητα υποβολής δηλώσεων ΦΠΑ δυνάμει αυτού του ειδικού καθεστώτος, με την προσθήκη ότι οι υποκείμενοι στον φόρο που χρησιμοποιούν το καθεστώς υποβάλλουν δηλώσεις ΦΠΑ μηνιαίως δυνάμει του καθεστώτος όταν ο ετήσιος κύκλος εργασιών τους στην Ένωση υπερβαίνει τα 2 500 000 EUR.

    (24)Προκειμένου να συγκεντρωθούν οι κατάλληλες πληροφορίες από τον υποκείμενο στον φόρο για τη διασφάλιση της σωστής παρακολούθησης αυτού του ειδικού καθεστώτος από τις φορολογικές αρχές, θα πρέπει να αναθεωρηθεί το περιεχόμενο της δήλωσης ΦΠΑ που πρέπει να υποβάλλεται δυνάμει αυτού του ειδικού καθεστώτος ώστε να ληφθεί υπόψη η επέκταση του καθεστώτος και να καταστεί δυνατή η άσκηση του αντίστοιχου δικαιώματος έκπτωσης.

    (25)Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία αυτού του ειδικού καθεστώτος και να αποφευχθούν εμπόδια για τους υποκειμένους στον φόρο που αξιοποιούν τις δυνατότητες της εσωτερικής αγοράς, θα πρέπει να εισαχθούν κοινοί κανόνες για καταστάσεις στις οποίες ο υποκείμενος στον φόρο βρίσκεται σε πιστωτική θέση στο κράτος μέλος εγγραφής και/ή στο κράτος μέλος ή στα κράτη μέλη φορολόγησης.

    (26)Για λόγους σαφήνειας και για να μειωθούν οι πιθανότητες τυχόν κατάχρησης ή απάτης, θα πρέπει να καθοριστεί η περίοδος κατά την οποία ένας υποκείμενος στον φόρο εξακολουθεί να μπορεί να εφαρμόσει έκπτωση στον ΦΠΑ εισροών σε δεδομένο κράτος μέλος, στη δήλωσή του που υποβάλλεται σύμφωνα με αυτό το ειδικό καθεστώς, εφόσον δεν δηλώνει πλέον πράξεις για τις οποίες είναι υπόχρεος καταβολής ΦΠΑ στο ίδιο αυτό κράτος μέλος. Αυτός ο υποκείμενος στον φόρο θα πρέπει, με τη λήξη αυτής της περιόδου, να χρησιμοποιήσει τις κατάλληλες διαδικασίες επιστροφής για να ζητήσει επιστροφή ΦΠΑ.

    (27)Θα πρέπει να απαλειφθούν οι παρεκκλίσεις, που αναφέρονται στον τίτλο XIII κεφάλαιο 1 και έχουν δυνητικά διασυνοριακά αποτελέσματα, προκειμένου να αποφευχθεί περιττή πολυπλοκότητα για τους υποκειμένους στον φόρο και τις φορολογικές διοικήσεις.

    (28)Ως αποτέλεσμα της εισαγωγής της ενδοενωσιακής παράδοσης αγαθών ως νέας έννοιας, είναι σκόπιμο να αντικατασταθούν οι όροι «Κοινότητα» και «κοινοτικός» με τους όρους «Ένωση» και «ενωσιακός» για να διασφαλιστεί επικαιροποιημένη και συνεκτική χρήση των όρων.

    (29)Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, που περιλαμβάνουν την εφαρμογή του οριστικού συστήματος ΦΠΑ για τη βελτίωση της λειτουργίας του καθεστώτος ΦΠΑ για τις διασυνοριακές συναλλαγές αγαθών μεταξύ επιχειρήσεων, δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και, συνεπώς, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων αυτών.

    (30)Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα 33 , τα κράτη μέλη ανέλαβαν να συνοδεύουν, στις περιπτώσεις όπου αιτιολογείται, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα στα οποία θα επεξηγείται η σχέση μεταξύ των συστατικών στοιχείων μιας οδηγίας και των αντίστοιχων μερών των πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι δικαιολογημένη.

    (31)Επομένως, η οδηγία 2006/112/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

    Άρθρο 1

    Η οδηγία 2006/112/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

    (1)το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, το στοιχείο β) απαλείφεται,

    β)οι παράγραφοι 2 και 3 απαλείφονται·

    (2)τα άρθρα 3 και 4 απαλείφονται·

    (3)στο άρθρο 5, τα σημεία 1) και 2) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1)“Ένωση” και “έδαφος της Ένωσης”: το σύνολο των εδαφών των κρατών μελών, όπως ορίζονται στο σημείο 2),

    2)“κράτος μέλος” και “έδαφος κράτους μέλους”, το έδαφος κάθε κράτους μέλους της Ένωσης στο οποίο εφαρμόζεται η συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με τα άρθρα της 349 και 355, εκτός του ή των εδαφών που απαριθμούνται στο άρθρο 6 της παρούσας οδηγίας,»·

    (4)το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα εδάφη που αποτελούν τμήμα του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης:»,

    β)στην παράγραφο 2, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα εδάφη που δεν αποτελούν τμήμα του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης:»·

    (5)το άρθρο 9 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Εκτός από τα πρόσωπα της παραγράφου 1, θεωρείται επίσης ως υποκείμενο στον φόρο κάθε πρόσωπο το οποίο διενεργεί ευκαιριακά παράδοση καινούργιου μεταφορικού μέσου που αποστέλλεται ή μεταφέρεται προς τον αποκτώντα από τον πωλητή, τον αποκτώντα ή για λογαριασμό τους, εκτός του εδάφους κράτους μέλους αλλά εντός του εδάφους της Ένωσης.»,

    β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 3:

    «3.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, θεωρούνται ως «μεταφορικά μέσα» τα ακόλουθα μεταφορικά μέσα, τα οποία προορίζονται για τη μεταφορά προσώπων ή αγαθών:

    α)τα χερσαία οχήματα με κινητήρα κυβισμού άνω των 48 κυβικών εκατοστών ή ισχύος άνω των 7,2 κιλοβάτ·

    β)τα πλοία μήκους άνω των 7,5 μέτρων, εκτός των πλοίων που χρησιμοποιούνται στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης και εκτελούν μεταφορά επιβατών με κόμιστρο ή με τα οποία ασκείται εμπορική, βιομηχανική ή αλιευτική δραστηριότητα, καθώς και των ναυαγοσωστικών και άλλων πλοίων επιθαλάσσιας αρωγής και πλοίων παράκτιας αλιείας·

    γ)τα αεροσκάφη των οποίων το συνολικό βάρος κατά την απογείωση υπερβαίνει τα 1 550 χιλιόγραμμα, εκτός των αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται από αεροπορικές εταιρείες που εκτελούν κυρίως διεθνείς μεταφορές με κόμιστρο.

    Τα μεταφορικά αυτά μέσα θεωρούνται “καινούργια” στις εξής περιπτώσεις:

    α)για τα χερσαία οχήματα με κινητήρα, εφόσον παραδίδονται εντός έξι μηνών από την πρώτη τους θέση σε κυκλοφορία ή προτού το όχημα διανύσει 6 000 χιλιόμετρα·

    β)για τα πλοία, εφόσον παραδίδονται εντός τριών μηνών από την πρώτη τους θέση σε κυκλοφορία ή προτού το πλοίο πραγματοποιήσει 100 ώρες πλεύσης·

    γ)για τα αεροσκάφη, εφόσον παραδίδονται εντός τριών μηνών από την πρώτη τους θέση σε κυκλοφορία ή προτού το αεροσκάφος πραγματοποιήσει 40 ώρες πτήσης.

    Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα δεδομένα του δεύτερου εδαφίου είναι δυνατό να θεωρηθούν ότι αποδείχθηκαν.»·

    (6)στο άρθρο 12, η εισαγωγική φράση της παραγράφου 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Τα κράτη μέλη μπορούν να θεωρούν υποκείμενο στον φόρο οποιονδήποτε πραγματοποιεί ευκαιριακά οποιαδήποτε από τις παρακάτω πράξεις:»·

    (7)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 13α:

    «Άρθρο 13a

    1.    Κάθε υποκείμενος στον φόρο ο οποίος διατηρεί την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή έχει μόνιμη εγκατάσταση στην Ένωση ή, εάν δεν έχει έδρα οικονομικής δραστηριότητας και μόνιμη εγκατάσταση, έχει τόπο μόνιμης κατοικίας ή συνήθους διαμονής στην Ένωση, και ο οποίος στο πλαίσιο της οικονομικής του δραστηριότητας πραγματοποιεί ή σκοπεύει να πραγματοποιήσει, ως προμηθευτής ή ως αποκτών, οποιαδήποτε από τις πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 4 σημείο 3) και στα άρθρα 17α, 38 ή 39 δύναται να υποβάλει αίτηση στις φορολογικές αρχές για χορήγηση της ιδιότητας του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο.

    Οι φορολογικές αρχές χορηγούν την εν λόγω ιδιότητα σε αιτούντα όταν πληρούνται τα κριτήρια που καθορίζονται στην παράγραφο 2, εκτός εάν ο αιτών εξαιρείται από την εν λόγω πιστοποίηση με βάση τους όρους της παραγράφου 3.

    Όταν ο αιτών είναι υποκείμενος στον φόρο στον οποίο έχει χορηγηθεί για τελωνειακούς σκοπούς η ιδιότητα του εγκεκριμένου οικονομικού φορέα, θεωρείται ότι πληρούνται τα κριτήρια της παραγράφου 2.

    2.    Για τη χορήγηση της ιδιότητας του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο πρέπει να πληρούνται όλα τα ακόλουθα κριτήρια:

    α)απουσία ιστορικού σοβαρής παράβασης ή επανειλημμένων παραβάσεων των φορολογικών κανόνων και της τελωνειακής νομοθεσίας, καθώς και απουσία ιστορικού σοβαρών ποινικών αδικημάτων σχετιζόμενων με την οικονομική δραστηριότητα του αιτούντος·

    β)επίδειξη, εκ μέρους του αιτούντος, υψηλού επιπέδου ελέγχου των δραστηριοτήτων του και της ροής των αγαθών, είτε μέσω ενός συστήματος διαχείρισης εμπορικών και, κατά περίπτωση, μεταφορικών καταχωρίσεων το οποίο επιτρέπει τη διενέργεια κατάλληλων φορολογικών ελέγχων, είτε μέσω μιας αξιόπιστης ή πιστοποιημένης διαδρομής εσωτερικού ελέγχου·

    γ)αποδεικτικά στοιχεία για την οικονομική φερεγγυότητα του αιτούντος, η οποία τεκμαίρεται είτε όταν ο αιτών διαθέτει ικανοποιητική οικονομική επιφάνεια που να του επιτρέπει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, λαμβανομένων υπόψη δεόντως των χαρακτηριστικών του είδους της ασκούμενης επιχειρηματικής δραστηριότητας, είτε μέσω της προσκόμισης εγγυήσεων από ασφαλιστικά ή άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή από άλλα οικονομικώς αξιόπιστα τρίτα μέρη.

    3.    Η ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο δεν μπορεί να χορηγείται στους ακόλουθους υποκειμένους στον φόρο:

    α)υποκειμένους στον φόρο που υπάγονται στο κατ’ αποκοπή καθεστώς των αγροτών·

    β)υποκειμένους στον φόρο που επωφελούνται της απαλλαγής για τις μικρές επιχειρήσεις όπως προβλέπεται στο τμήμα 2 του κεφαλαίου 1 του τίτλου XII·

    γ)υποκειμένους στον φόρο που πραγματοποιούν παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών για τις οποίες δεν εκπίπτει ο ΦΠΑ·

    δ)υποκειμένους στον φόρο που διενεργούν ευκαιριακά παράδοση καινούργιου μεταφορικού μέσου κατά την έννοια του άρθρου 9 παράγραφος 2 ή ασκούν ευκαιριακή δραστηριότητα κατά την έννοια του άρθρου 12.

    Ωστόσο, στους υποκειμένους στον φόρο που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως δ) μπορεί να χορηγηθεί η ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο όσον αφορά τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες που ασκούν.

    4.    Ο υποκείμενος στον φόρο που υποβάλλει αίτηση για την ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο παρέχει όλες τις πληροφορίες που απαιτούν οι φορολογικές αρχές προκειμένου να μπορούν να λάβουν απόφαση.

    Για τους σκοπούς της χορήγησης της εν λόγω φορολογικής ιδιότητας, ως φορολογικές αρχές νοούνται:

    α)οι φορολογικές αρχές του κράτους μέλους στο οποίο ο αιτών έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας·

    β)οι φορολογικές αρχές του κράτους μέλους όπου ο αιτών έχει μόνιμη εγκατάσταση και στο οποίο διατηρούνται ή είναι προσβάσιμοι για φορολογικούς λόγους οι βασικοί του λογαριασμοί εντός της Ένωσης, στις περιπτώσεις όπου ο αιτών έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός της Ένωσης, όμως διατηρεί μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης·

    γ)οι φορολογικές αρχές του κράτους μέλους στο οποίο ο αιτών έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του, στις περιπτώσεις όπου δεν διατηρεί ούτε έδρα οικονομικής δραστηριότητας ούτε μόνιμη εγκατάσταση.

    5.    Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης, οι λόγοι της απόρριψης κοινοποιούνται από τις φορολογικές αρχές στον αιτούντα μαζί με την απόφαση. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να παρέχεται στον αιτούντα το δικαίωμα προσφυγής κατά οποιασδήποτε απόφασης απόρριψης της αίτησης.

    6.    Ο υποκείμενος στον φόρο στον οποίο έχει χορηγηθεί η ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο ενημερώνει τις φορολογικές αρχές χωρίς καθυστέρηση για κάθε στοιχείο που προκύπτει μετά τη λήψη της απόφασης, το οποίο ενδέχεται να επηρεάζει τη συνέχιση ισχύος της ιδιότητας. Η φορολογική ιδιότητα ανακαλείται από τις φορολογικές αρχές όταν δεν πληρούνται πλέον τα κριτήρια της παραγράφου 2.

    7.    Η ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο που χορηγείται σε ένα κράτος μέλος αναγνωρίζεται από τις φορολογικές αρχές όλων των κρατών μελών.»·

    (8)το άρθρο 14 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «4.    Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

    (1)“ενδοενωσιακές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών”: παραδόσεις αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τον προμηθευτή ή από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης όπου ο προμηθευτής παρεμβαίνει έμμεσα στην αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών, από κράτος μέλος άλλο από εκείνο της άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη, όταν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

    α)η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται προς πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο εκτός των νομικών προσώπων μη υποκείμενων στον φόρο·

    β)τα παραδιδόμενα αγαθά δεν είναι καινούργια μεταφορικά μέσα ούτε αγαθά που παραδίδονται έπειτα από συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, με ή χωρίς δοκιμή λειτουργίας, από τον προμηθευτή ή για λογαριασμό του.

    (2)“εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες”: παραδόσεις αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τον προμηθευτή ή από πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό του, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης όπου ο προμηθευτής παρεμβαίνει έμμεσα στην αποστολή ή τη μεταφορά των αγαθών, από τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα, προς πελάτη σε κράτος μέλος, όταν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:

    α)η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται προς πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο εκτός των νομικών προσώπων μη υποκείμενων στον φόρο·

    β)τα παραδιδόμενα αγαθά δεν είναι καινούργια μεταφορικά μέσα ούτε αγαθά που παραδίδονται έπειτα από συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, με ή χωρίς δοκιμή λειτουργίας, από τον προμηθευτή ή για λογαριασμό του.

    (3)“ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών”: παράδοση αγαθών η οποία πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

    α)η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο για υποκείμενο στον φόρο ή για μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο·

    β)τα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται, από τον προμηθευτή ή τον αποκτώντα τα αγαθά ή για λογαριασμό τους εντός της Ένωσης, από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο.»,

    β)προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 5:

    «5.    Οι ακόλουθες πράξεις δεν θεωρούνται ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών:

    α)η παράδοση αγαθών με συναρμολόγηση ή εγκατάσταση, με ή χωρίς δοκιμή της λειτουργίας τους, σύμφωνα με το άρθρο 36·

    β)η παράδοση αγαθών που απαλλάσσονται σύμφωνα με τα άρθρα 148 ή 151·

    γ)η παράδοση αγαθών από υποκειμένους στον φόρο που υπάγονται στο κατ’ αποκοπή καθεστώς των αγροτών.»·

    (9)στο άρθρο 14α, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Όταν υποκείμενος στον φόρο διευκολύνει, μέσω της χρήσης ηλεκτρονικής διεπαφής, όπως αγοράς, πλατφόρμας, διαδικτυακής πύλης ή παρόμοιων μέσων, την παράδοση αγαθών εντός της Ένωσης από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο εντός της Ένωσης σε μη υποκείμενο στον φόρο, ο υποκείμενος στον φόρο που διευκολύνει την παράδοση θεωρείται ότι αυτός έχει παραλάβει και παραδώσει αυτά τα αγαθά.»·

    (10)το άρθρο 17 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Εξομοιώνεται με ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών εξ επαχθούς αιτίας η μεταφορά από υποκείμενο στον φόρο ενός αγαθού της επιχείρησής του με προορισμό άλλο κράτος μέλος.

    Νοείται ως “μεταφορά με προορισμό άλλο κράτος μέλος” κάθε αποστολή ή μεταφορά κινητού ενσώματου αγαθού που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο ή από άλλον που ενεργεί για λογαριασμό του, εκτός του εδάφους του κράτους μέλους όπου βρίσκεται το αγαθό, αλλά εντός της Ένωσης, για τις ανάγκες της επιχείρησής του.»,

    β)στην παράγραφο 2, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)την παράδοση του εν λόγω αγαθού που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο στο έδαφος του κράτους μέλους άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς με τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 33, 35α ή 35β,»,

    γ)στην παράγραφο 2, τα στοιχεία δ) και ε) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «δ)την παράδοση αερίου μέσω συστήματος φυσικού αερίου ευρισκομένου στο έδαφος της Ένωσης ή μέσω οιουδήποτε δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, την παράδοση ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω των δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, υπό τις προϋποθέσεις των άρθρων 38 και 39,

    ε)την παράδοση του εν λόγω αγαθού που πραγματοποιείται από τον υποκείμενο στον φόρο στο έδαφος του κράτους μέλους, με τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 146, 147, 148, 151 ή 152,»·

    (11)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 17α:

    «Άρθρο 17a

    1.    Δεν εξομοιώνεται με ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών εξ επαχθούς αιτίας η μεταφορά από υποκείμενο στον φόρο ενός αγαθού της επιχείρησής του με προορισμό άλλο κράτος μέλος στο πλαίσιο κατάστασης αποθέματος στη διάθεση συγκεκριμένου αγοραστή.

    2.    Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, κατάσταση αποθέματος στη διάθεση συγκεκριμένου αγοραστή θεωρείται ότι υφίσταται όταν πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

    α)ο πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά σε ένα άλλο κράτος μέλος προκειμένου να τα παραδώσει σε μεταγενέστερο στάδιο και μετά την άφιξή τους σε άλλον πιστοποιημένο υποκείμενο στον φόρο του οποίου ο αριθμός ταυτότητας και ο ατομικός αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ είναι ήδη γνωστοί κατά τον χρόνο αναχώρησης της μεταφοράς·

    β)ο πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο που αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά·

    γ)ο πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο που αποκτά τα αγαθά σε μεταγενέστερο στάδιο και μετά την άφιξή τους αποκτά ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στο κράτος μέλος στο οποίο μεταφέρονται τα αγαθά·

    δ)ο πιστοποιημένος υποκείμενος στον φόρο που αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά έχει αναφέρει αυτήν την αποστολή ή μεταφορά στο μητρώο που προβλέπει το άρθρο 243 παράγραφος 3.

    3.    Εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2, κατά τον χρόνο μεταβίβασης του δικαιώματος διάθεσης των αγαθών στον πιστοποιημένο υποκείμενο στον φόρο που αναφέρεται στο στοιχείο γ) της εν λόγω παραγράφου, θεωρείται ότι πραγματοποιείται ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών στο κράτος μέλος στο οποίο απεστάλησαν ή μεταφέρθηκαν τα αγαθά.»·

    (12)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 18α:

    «Άρθρο 18a

    Εξομοιώνεται με εξ επαχθούς αιτίας παράδοση αγαθών η χρησιμοποίηση, από τις ένοπλες δυνάμεις κράτους μέλους του Βορειοατλαντικού συμφώνου ή από το μη στρατιωτικό προσωπικό που τις συνοδεύει, αγαθών τα οποία οι εν λόγω δυνάμεις δεν αγόρασαν με τους γενικούς όρους φορολόγησης που ισχύουν στην εσωτερική αγορά κράτους μέλους, εφόσον η εισαγωγή των αγαθών αυτών δεν τυγχάνει της απαλλαγής που προβλέπεται στο άρθρο 143 παράγραφος 1 στοιχείο η).»·

    (13)το άρθρο 19 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 19

    Τα κράτη μέλη θεωρούν ότι, κατά τη μεταβίβαση εξ επαχθούς ή χαριστικής αιτίας ή υπό μορφή εισφοράς σε εταιρεία, συνόλου ή μέρους συνόλου αγαθών, δεν πραγματοποιήθηκε παράδοση αγαθών και ότι ο δικαιούχος διαδέχεται τον μεταβιβάζοντα.

    Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο για την αποτροπή στρέβλωσης του ανταγωνισμού, στην περίπτωση που ο λήπτης δεν υπόκειται πλήρως στον φόρο. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν επίσης κάθε μέτρο που απαιτείται για την πρόληψη της φοροδιαφυγής ή της φοροαποφυγής μέσω της χρήσης του παρόντος άρθρου.»·

    (14)στον τίτλο IV, το κεφάλαιο 2 απαλείφεται·

    (15)το άρθρο 30 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 30

    Ως “εισαγωγή αγαθών” νοείται η είσοδος, στο εσωτερικό της Ένωσης, αγαθού που δεν έχει τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία κατά την έννοια του άρθρου 29 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Εκτός από την πράξη του πρώτου εδαφίου, θεωρείται εισαγωγή αγαθών η είσοδος εντός της Ένωσης αγαθού που έχει τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία και προέρχεται από τρίτο έδαφος που αποτελεί μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.»·

    (16)στον τίτλο V, κεφάλαιο 1, τμήμα 2, παρεμβάλλεται η παρακάτω επικεφαλίδα του υποτμήματος 1 πριν από το άρθρο 32:

    «Υποτμήμα 1
    Γενικός κανόνας»

    (17)στον τίτλο V, κεφάλαιο 1, τμήμα 2, παρεμβάλλεται η παρακάτω επικεφαλίδα του υποτμήματος 2 πριν από το άρθρο 33:

    «Υποτμήμα 2
    Ειδικές διατάξεις»

    (18)το άρθρο 33 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 33

    1.    Τόπος παράδοσης στις ενδοενωσιακές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

    2.    Τόπος παράδοσης στις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

    3.    Τόπος παράδοσης στις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες στο κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών θεωρείται ότι είναι στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ο ΦΠΑ επί των εν λόγω αγαθών δηλώνεται δυνάμει του ειδικού καθεστώτος του τίτλου XII κεφάλαιο 6 τμήμα 4.»·

    (19)το άρθρο 35 απαλείφεται·

    (20)παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα 35α, 35β, 35γ και 35δ:

    «Άρθρο 35a

    Τόπος παράδοσης στις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα εν λόγω αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των εν λόγω αγαθών στον αποκτώντα πελάτη,

    Άρθρο 35β

    Τόπος παράδοσης ενός καινούργιου μεταφορικού μέσου που πραγματοποιείται για μη υποκείμενο στον φόρο που δεν είναι μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο, εφόσον τα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο, θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται αυτά τα αγαθά κατά τον χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών.

    Άρθρο 35γ

    Κατά παρέκκλιση, τα άρθρα 33 και 35α δεν εφαρμόζονται στην παράδοση μεταχειρισμένων αγαθών και αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας, που καθορίζονται στο άρθρο 311 παράγραφος 1 σημεία 1) έως 4), που υπάγεται στον ΦΠΑ, σύμφωνα με αυτό το ειδικό καθεστώς.

    Άρθρο 35δ

    Για τους σκοπούς των άρθρων 35α και 35β, όταν ο τόπος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών βρίσκεται σε τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα και η παράδοση από τον εισαγωγέα, που ορίζεται ή αναγνωρίζεται ως υπόχρεος του φόρου σύμφωνα με το άρθρο 201, ή μεταγενέστερη παράδοση περιλαμβάνει την μεταφορά ή αποστολή των αγαθών που φτάνει σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος εισαγωγής, τα αγαθά θεωρείται ότι μεταφέρονται ή αποστέλλονται από το κράτος μέλος εισαγωγής.»·

    (21)στο τμήμα 2 του κεφαλαίου 1 του τίτλου V, παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 36α:

    «Άρθρο 36a

    1.    Όταν η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται στο πλαίσιο κατάστασης αλυσιδωτών συναλλαγών, η μεταφορά ή η αποστολή από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 4 σημείο 3) στοιχείο β) αποδίδεται στην παράδοση που πραγματοποιείται από τον προμηθευτή στον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης, εφόσον πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις:

    α)ο ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης γνωστοποιεί το όνομα του κράτους μέλους άφιξης των αγαθών στον προμηθευτή·

    β)ο ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης διαθέτει αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών.

    2.    Όταν δεν πληρούται οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η μεταφορά ή αποστολή που πραγματοποιείται στο πλαίσιο μιας κατάστασης αλυσιδωτών συναλλαγών από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 4 σημείο 3) στοιχείο β) αποδίδεται στην παράδοση που πραγματοποιείται από τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης στον αποκτώντα.

    3.    Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

    α)ως “κατάσταση αλυσιδωτών συναλλαγών” νοείται η κατάσταση κατά την οποία διαδοχικές παραδόσεις των ίδιων αγαθών από υποκειμένους στον φόρο συνεπάγονται ενιαία μεταφορά ή αποστολή των εν λόγω αγαθών από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο και, παράλληλα, τόσο ο ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης όσο και ο προμηθευτής είναι πιστοποιημένοι υποκείμενοι στον φόρο·

    β)ως “ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης” νοείται ένας προμηθευτής στην αλυσίδα διαφορετικός από τον πρώτο προμηθευτή, ο οποίος αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά ο ίδιος ή μέσω τρίτου που ενεργεί για λογαριασμό του·

    γ)ως “προμηθευτής” νοείται ο υποκείμενος στον φόρο στην αλυσίδα ο οποίος προμηθεύει τα αγαθά στον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης·

    δ)ως “αποκτών” νοείται ο υποκείμενος στον φόρο στον οποίο προμηθεύει τα αγαθά ο ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης στην αλυσίδα.»·

    (22)το άρθρο 37 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 37

    1.    Εφόσον η παράδοση αγαθών πραγματοποιείται πάνω σε πλοίο, αεροσκάφος ή τρένο και κατά τη διάρκεια του τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, ως τόπος της εν λόγω παράδοσης θεωρείται ο τόπος αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών.

    2.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ως “τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης” νοείται το τμήμα της μεταφοράς που πραγματοποιείται, χωρίς ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης, μεταξύ του σημείου αναχώρησης και του σημείου άφιξης της μεταφοράς επιβατών.

    Ως “σημείο αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών” νοείται το πρώτο προγραμματισμένο σημείο επιβίβασης επιβατών εντός της Ένωσης, ενδεχομένως μετά από ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης.

    Ως “σημείο άφιξης της μεταφοράς επιβατών” νοείται το τελευταίο προγραμματισμένο σημείο αποβίβασης εντός της Ένωσης επιβατών που έχουν επιβιβασθεί εντός της Ένωσης, ενδεχομένως πριν από ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης.

    Εάν πρόκειται για μεταφορά με επιστροφή, η διαδρομή της επιστροφής θεωρείται ως αυτοτελής μεταφορά.

    3.    Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν ή να εξακολουθούν να απαλλάσσουν, με δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που καταβλήθηκε στο προηγούμενο στάδιο, τις παραδόσεις αγαθών που προορίζονται για κατανάλωση πάνω στα μεταφορικά μέσα, ο τόπος φορολόγησης των οποίων καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1.»·

    (23)στο άρθρο 38, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Στην περίπτωση παράδοσης, σε μεταπωλητή υποκείμενο στον φόρο, αερίου μέσω συστήματος φυσικού αερίου ευρισκομένου στο έδαφος της Ένωσης ή οιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ή τη μόνιμη εγκατάστασή του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά ή, σε περίπτωση έλλειψης έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, ο τόπος όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.»·

    (24)στο άρθρο 39, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Στην περίπτωση παράδοσης φυσικού αερίου μέσω συστήματος φυσικού αερίου ευρισκομένου στο έδαφος της Ένωσης ή μέσω οιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, ή παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, εάν η παράδοση αυτή δεν καλύπτεται από το άρθρο 38, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος πραγματικής χρησιμοποίησης και κατανάλωσης των αγαθών από τον πελάτη.»·

    (25)στον τίτλο V, το κεφάλαιο 2 απαλείφεται·

    (26)τα άρθρα 49 και 50 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 49

    Τόπος παροχής υπηρεσιών μεταφοράς αγαθών, πλην της ενδοενωσιακής μεταφοράς αγαθών, προς μη υποκειμένους στον φόρο είναι ο τόπος όπου πραγματοποιείται η μεταφορά, ανάλογα με τις διανυθείσες αποστάσεις.

    Άρθρο 50

    Τόπος παροχής υπηρεσιών ενδοενωσιακής μεταφοράς αγαθών προς μη υποκειμένους στον φόρο είναι ο τόπος αναχώρησης.»·

    (27)στο άρθρο 51, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ως “ενδοενωσιακή μεταφορά αγαθών” νοείται κάθε μεταφορά αγαθών της οποίας ο τόπος αναχώρησης και ο τόπος άφιξης βρίσκονται στα εδάφη δύο διαφορετικών κρατών μελών.»·

    (28)το άρθρο 52 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 52

    Τα κράτη μέλη μπορούν να μην επιβάλλουν ΦΠΑ στο τμήμα εκείνο της ενδοενωσιακής μεταφοράς αγαθών προς μη υποκειμένους στον φόρο που εκτελείται πάνω από ύδατα που δεν αποτελούν τμήμα του εδάφους της Ένωσης.»·

    (29)το άρθρο 55 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 55

    Τόπος παροχής υπηρεσιών εστίασης και τροφοδοσίας (catering), άλλων από τις πράγματι εκτελούμενες επί πλοίων, αεροπλάνων ή τρένων κατά τη διάρκεια τμήματος μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, είναι ο τόπος στον οποίο πράγματι εκτελούνται οι υπηρεσίες αυτές.»·

    (30)το άρθρο 57 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 57

    1.    Τόπος παροχής των υπηρεσιών εστίασης και τροφοδοσίας οι οποίες εκτελούνται πράγματι μέσα σε πλοία, αεροσκάφη ή τρένα κατά τη διάρκεια τμήματος μιας μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης, είναι το σημείο αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών.

    2.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ως “τμήμα μεταφοράς επιβατών που διενεργείται εντός της Ένωσης” νοείται το τμήμα της μεταφοράς που πραγματοποιείται, χωρίς ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης, μεταξύ του σημείου αναχώρησης και του σημείου άφιξης της μεταφοράς επιβατών.

    Ως “σημείο αναχώρησης της μεταφοράς επιβατών” νοείται το πρώτο προγραμματισμένο σημείο επιβίβασης επιβατών εντός της Ένωσης, ενδεχομένως μετά από ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης.

    Ως “σημείο άφιξης της μεταφοράς επιβατών” νοείται το τελευταίο προγραμματισμένο σημείο αποβίβασης εντός της Ένωσης επιβατών που έχουν επιβιβασθεί εντός της Ένωσης, ενδεχομένως πριν από ενδιάμεση στάση εκτός της Ένωσης.

    Εάν πρόκειται για μεταφορά με επιστροφή, η διαδρομή της επιστροφής θεωρείται ως αυτοτελής μεταφορά.»·

    (31)στον τίτλο V, κεφάλαιο 3, τμήμα 3, η επικεφαλίδα του υποτμήματος 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Υποτμήμα 9
    Παροχή υπηρεσιών σε μη υποκειμένους στον φόρο εκτός της Ένωσης»

    (32)στο άρθρο 59, το πρώτο εδάφιο τροποποιείται ως εξής:

    α)η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τόπος παροχής των κατωτέρω υπηρεσιών, οι οποίες παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο ο οποίος είναι εγκατεστημένος ή έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του εκτός της Ένωσης, είναι ο τόπος στον οποίο το πρόσωπο αυτό είναι εγκατεστημένο ή έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του:»,

    β)το στοιχείο η) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «η) η παροχή πρόσβασης σε σύστημα φυσικού αερίου ευρισκομένου στο έδαφος της Ένωσης ή σε δίκτυο συνδεδεμένο με αυτό το σύστημα, στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας ή στα δίκτυα θέρμανσης ή ψύξης, η μεταφορά ή διανομή μέσω των συστημάτων ή των δικτύων αυτών, και η παροχή άλλων υπηρεσιών που συνδέονται άμεσα με αυτές.»·

    (33)στο άρθρο 59α, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)ο τόπος παροχής μιας ή όλων αυτών των υπηρεσιών, ο οποίος βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, βρίσκεται εκτός της Ένωσης, όταν η πραγματική χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση των υπηρεσιών πραγματοποιείται εκτός της Ένωσης·

    β)ο τόπος παροχής μιας ή όλων αυτών των υπηρεσιών, ο οποίος βρίσκεται εκτός της Ένωσης, βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας, όταν η πραγματική χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση των υπηρεσιών πραγματοποιείται στο εσωτερικό της χώρας.»·

    (34)στον τίτλο V, η επικεφαλίδα του κεφαλαίου 3α αντικαθίσταται από την ακόλουθη:

    «ΟΡΙΟ ΓΙΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟΝ ΦΟΡΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 33 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 58»

    (35)το άρθρο 59γ τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Οι διατάξεις του άρθρου 33 παράγραφος 1 και του άρθρου 58 δεν εφαρμόζονται, εφόσον συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:»,

    β)η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.    Το κράτος μέλος, στο έδαφος του οποίου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς ή στο οποίο είναι εγκατεστημένοι οι υποκείμενοι στον φόρο που παρέχουν τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες, παρέχει στους υποκειμένους στον φόρο που πραγματοποιούν παροχές που καλύπτονται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 το δικαίωμα να επιλέγουν τον καθορισμό του τόπου παροχής σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 και το άρθρο 58, καλύπτοντας, σε κάθε περίπτωση, δύο ημερολογιακά έτη.»·

    (36)τα άρθρα 60 και 61 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 60

    Η εισαγωγή αγαθών πραγματοποιείται στο κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου βρίσκονται τα αγαθά κατά τον χρόνο εισόδου τους στην Ένωση.

    Άρθρο 61

    Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 60, όταν ένα αγαθό που δεν βρίσκεται σε ελεύθερη κυκλοφορία υπάγεται από τον χρόνο της εισόδου του στην Ένωση σε ένα από τα καθεστώτα ή τις καταστάσεις του άρθρου 156 ή σε καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς ή σε καθεστώς εξωτερικής διαμετακόμισης, η εισαγωγή του αγαθού αυτού πραγματοποιείται στο κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου το αγαθό εξέρχεται από τα εν λόγω καθεστώτα ή καταστάσεις.

    Επίσης, όταν αγαθό που βρίσκεται σε ελεύθερη κυκλοφορία υπάγεται κατά την είσοδό του στην Ένωση σε ένα από τα καθεστώτα ή τις καταστάσεις των άρθρων 276 και 277, η εισαγωγή του αγαθού αυτού πραγματοποιείται στο κράτος μέλος εντός του οποίου το αγαθό εξέρχεται από τα εν λόγω καθεστώτα ή καταστάσεις.»·

    (37)στο άρθρο 64, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Οι συνεχείς ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών επί χρονική περίοδο μεγαλύτερη του ενός ημερολογιακού μήνα θεωρείται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού μήνα, έως ότου ολοκληρωθεί η παράδοση.»·

    (38)στο άρθρο 66, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Εντούτοις, η παρέκκλιση που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όσον αφορά τις παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο λήπτης των υπηρεσιών είναι υπόχρεος του ΦΠΑ κατ’ εφαρμογή του άρθρου 196, τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών και τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 35β.»·

    (39)το άρθρο 67 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 67

    Για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών και τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 35β, ο ΦΠΑ καθίσταται απαιτητός κατά την έκδοση του τιμολογίου ή κατά τη λήξη της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 222 πρώτο εδάφιο, αν δεν έχει εκδοθεί τιμολόγιο έως την προθεσμία αυτή.

    Ωστόσο, το άρθρο 64 παράγραφος 1, το άρθρο 64 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο και το άρθρο 65 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών και παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 35β.»·

    (40)στον τίτλο VI, το κεφάλαιο 3 απαλείφεται·

    (41)στο άρθρο 71 παράγραφος 1, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Εφόσον τα αγαθά υπάγονται, από το χρόνο της εισόδου τους στο εσωτερικό της Ένωσης, σε ένα από τα καθεστώτα ή τις καταστάσεις που προβλέπονται στα άρθρα 156, 276 και 277 ή σε καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς ή σε καθεστώς εξωτερικής διαμετακόμισης, η γενεσιουργός αιτία επέρχεται και ο φόρος καθίσταται απαιτητός μόνο κατά το χρόνο κατά τον οποίο τα αγαθά εξέρχονται από τα εν λόγω καθεστώτα ή καταστάσεις.»·

    (42)το άρθρο 76 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 76

    Για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών που συνίστανται σε μεταφορά με προορισμό άλλο κράτος μέλος, η βάση επιβολής του φόρου συνίσταται στην τιμή αγοράς των αγαθών αυτών ή παρόμοιων αγαθών ή, εάν δεν υπάρχει τιμή αγοράς, στο κόστος των αγαθών κατά τον χρόνο πραγματοποίησης των εν λόγω πράξεων.»·

    (43)το άρθρο 78 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 78

    1.    Στη βάση επιβολής του φόρου περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

    α)τα τέλη, δικαιώματα, εισφορές και φόροι, με εξαίρεση τον ΦΠΑ,

    β)τα παρεπόμενα έξοδα, όπως έξοδα προμήθειας, συσκευασίας, μεταφοράς και ασφάλισης, με τα οποία επιβαρύνει ο προμηθευτής ή ο παρέχων υπηρεσίες τον αποκτώντα ή τον λήπτη.

    Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου στοιχείο α), τα δικαιώματα περιλαμβάνουν τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης που οφείλονται στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιείται η ενδοενωσιακή παράδοση προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης σύμφωνα με το άρθρο 35α.

    Για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου στοιχείο β), τα κράτη μέλη μπορούν να θεωρούν ως παρεπόμενα τα έξοδα που αποτελούν αντικείμενο χωριστής συμφωνίας.

    2.    Όταν, μετά την πραγματοποίηση της ενδοενωσιακής παράδοσης αγαθών, ο προμηθευτής επιτυγχάνει επιστροφή των ειδικών φόρων κατανάλωσης που καταβλήθηκαν στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών, η βάση επιβολής του φόρου μειώνεται ανάλογα στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιείται η ενδοενωσιακή παράδοση προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης σύμφωνα με το άρθρο 35α.

    3.    Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοούνται ως “προϊόντα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης” τα ενεργειακά προϊόντα, η αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά και τα βιομηχανοποιημένα καπνά, όπως αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/118/ΕΚ (*) του Συμβουλίου, εκτός από το αέριο που παραδίδεται μέσω συστήματος φυσικού αερίου ευρισκομένου στο έδαφος της Ένωσης ή μέσω οιουδήποτε δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα.»·

    _________________________________________________________________

    (*)    Οδηγία 2008/118/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με το γενικό καθεστώς των ειδικών φόρων κατανάλωσης και για την κατάργηση της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (ΕΕ L 9 της 14.1.2009, σ. 12).

    (44)στον τίτλο VII, το κεφάλαιο 3 απαλείφεται·

    (45)το άρθρο 85 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 85

    Η βάση επιβολής του φόρου για τις εισαγωγές αγαθών συνίσταται στο ποσό που καθορίζεται ως δασμολογητέα αξία σύμφωνα με τις ισχύουσες ενωσιακές διατάξεις.»·

    (46)στο άρθρο 86 παράγραφος 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)παρεπόμενα έξοδα, όπως έξοδα προμήθειας, συσκευασίας, μεταφοράς και ασφάλισης, τα οποία πραγματοποιούνται μέχρι τον πρώτο τόπο προορισμού των αγαθών στο έδαφος του κράτους μέλους εισαγωγής καθώς και εκείνα που προκύπτουν από τη μεταφορά σε άλλο τόπο προορισμού που βρίσκεται στο εσωτερικό της Ένωσης, εφόσον αυτός ο τελευταίος τόπος είναι γνωστός κατά τον χρόνο κατά τον οποίο επέρχεται η γενεσιουργός αιτία του φόρου.»·

    (47)το άρθρο 88 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 88

    Για τα αγαθά που έχουν εξαχθεί προσωρινά εκτός της Ένωσης, τα οποία επανεισάγονται μετά από επιδιόρθωση, μεταποίηση, προσαρμογή, διασκευή ή άλλη κατεργασία που πραγματοποιείται εκτός της Ένωσης, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα, ώστε η φορολογική μεταχείριση του τελικού αγαθού, όσον αφορά τον ΦΠΑ, να είναι η ίδια με την μεταχείριση την οποία θα είχαν τα αγαθά αυτά, στην περίπτωση που οι εν λόγω πράξεις είχαν πραγματοποιηθεί στο έδαφός τους.»·

    (48)το άρθρο 91 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Όταν τα στοιχεία που χρησιμεύουν για τον καθορισμό της βάσης επιβολής του φόρου κατά την εισαγωγή εκφράζονται σε νόμισμα άλλο από εκείνο του κράτους μέλους όπου γίνεται ο υπολογισμός, η ισοτιμία καθορίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες ενωσιακές διατάξεις για τον υπολογισμό της δασμολογητέας αξίας.»,

    β)στην παράγραφο 2, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ωστόσο, για ορισμένες από τις πράξεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο ή για ορισμένες κατηγορίες υποκειμένων στον φόρο, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόσουν την ισοτιμία η οποία καθορίζεται με βάση τις ισχύουσες ενωσιακές διατάξεις για τον υπολογισμό της δασμολογητέας αξίας.»·

    (49)στο άρθρο 93, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)στις περιπτώσεις ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών,»·

    (50)το άρθρο 94 απαλείφεται·

    (51)το άρθρο 131 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 131

    Οι απαλλαγές που προβλέπονται στα κεφάλαια 2 έως 9 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων και με τις προϋποθέσεις που καθορίζουν τα κράτη μέλη για να διασφαλίζουν την ορθή και απλή εφαρμογή των εν λόγω απαλλαγών και να προλαμβάνουν κάθε ενδεχόμενη φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή ή κατάχρηση.»·

    (52)στον τίτλο IX, η επικεφαλίδα του κεφαλαίου 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ
    ΕΝΔΟΕΝΩΣΙΑΚΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΑΓΑΘΩΝ»

    (53)στον τίτλο IX κεφάλαιο 4, τα τμήματα 1 και 2 απαλείφονται·

    (54)στον τίτλο IX κεφάλαιο 4, η επικεφαλίδα του τμήματος 3 απαλείφεται·

    (55)το άρθρο 142 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 142

    Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τις υπηρεσίες ενδοενωσιακής μεταφοράς αγαθών από ή προς τις νήσους που αποτελούν τις αυτόνομες περιοχές των Αζορών και της Μαδέρας καθώς και τις υπηρεσίες μεταφοράς αγαθών μεταξύ των νήσων αυτών.»·

    (56)το άρθρο 143 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, τα στοιχεία β) και γ) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τις οριστικές εισαγωγές αγαθών που διέπονται από τις οδηγίες 2007/74/ΕΚ (*), 2009/132/ΕΚ (**) και 2006/79/ΕΚ (***) του Συμβουλίου,

    γ)τις οριστικές εισαγωγές αγαθών, που έχουν τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία προερχόμενα από τρίτο έδαφος που αποτελεί μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης και θα ήταν δυνατόν να υπαχθούν στην απαλλαγή που αναφέρεται στο στοιχείο β), εάν είχαν εισαχθεί κατά την έννοια του άρθρου 30 πρώτο εδάφιο,»,

    β)στην παράγραφο 1, το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «δ)τις εισαγωγές αγαθών που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τρίτο έδαφος ή τρίτη χώρα σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς, στην περίπτωση που η παράδοση των αγαθών αυτών, εάν διενεργηθεί από τον εισαγωγέα που ορίζεται ή αναγνωρίζεται ως υπόχρεος καταβολής ΦΠΑ με βάση το άρθρο 201, αποτελεί ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών,»,

    γ)στην παράγραφο 1, το στοιχείο στα) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «στα)τις εισαγωγές αγαθών από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ή από οργανισμούς που έχουν συσταθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τους οποίους ισχύει το πρωτόκολλο (αριθ. 7) περί προνομίων και ασυλιών της Ένωσης, εντός των ορίων και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από το πρωτόκολλο αυτό και τις συμφωνίες για την εφαρμογή του ή τις συμφωνίες για την έδρα τους, ιδίως στο μέτρο που αυτό δεν προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού,»,

    δ)στην παράγραφο 2 η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Η απαλλαγή που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο δ) εφαρμόζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες την εισαγωγή αγαθών ακολουθεί η ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών μόνον εάν, κατά τη στιγμή της εισαγωγής, ο εισαγωγέας έχει παράσχει στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους εισαγωγής τις ακόλουθες τουλάχιστον πληροφορίες:»,

    ε)στην παράγραφο 2, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του αποκτώντος στον οποίον παραδίδονται τα αγαθά, ο οποίος χορηγείται σε άλλο κράτος μέλος, ή τον δικό του αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ σε περίπτωση μεταφοράς σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1·»·

    _________________________________________________________________

    (*)    Οδηγία 2007/74/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, για την απαλλαγή από το φόρο προστιθέμενης αξίας και τον ειδικό φόρο κατανάλωσης των εμπορευμάτων που εισάγονται από πρόσωπα που ταξιδεύουν από τρίτες χώρες(ΕΕ L 346 της 29.12.2007, σ. 6).

    (**)    Οδηγία 2009/132/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 2009, για καθορισμό του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 143 στοιχεία β) και γ) της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά την απαλλαγή από τον φόρο προστιθέμενης αξίας ορισμένων οριστικών εισαγωγών αγαθών (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 292 της 10.11.2009, σ. 5).

    (***)    Οδηγία 2006/79/ΕΚ του Συμβουλίου της 5ης Οκτωβρίου 2006, περί των φορολογικών ατελειών των χορηγουμένων κατά την εισαγωγή εμπορευμάτων υπό μορφή μικροδεμάτων μη εμπορικού χαρακτήρα, προελεύσεως τρίτων χωρών (κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ L 286 της 17.10.2006, σ. 15).

    (57)στο άρθρο 145 παράγραφος 2, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν τις εθνικές τους διατάξεις, με σκοπό τη μείωση των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού και, ειδικότερα, την αποφυγή της μη φορολόγησης ή της διπλής φορολόγησης στο εσωτερικό της Ένωσης.»·

    (58)στο άρθρο 146 παράγραφος 1, τα στοιχεία α) έως δ) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)τις παραδόσεις αγαθών, που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από τον πωλητή ή για λογαριασμό του εκτός της Ένωσης,

    β)τις παραδόσεις αγαθών, που αποστέλλονται ή μεταφέρονται από μη εγκατεστημένο στο αντίστοιχο έδαφός τους αποκτώντα ή για λογαριασμό του, εκτός της Ένωσης, με εξαίρεση τα αγαθά που μεταφέρονται από τον ίδιο τον αποκτώντα και προορίζονται για εξοπλισμό ή εφοδιασμό σκαφών αναψυχής και τουριστικών αεροσκαφών ή οποιουδήποτε άλλου μεταφορικού μέσου ιδιωτικής χρήσης,

    γ)τις παραδόσεις αγαθών σε αναγνωρισμένους οργανισμούς, οι οποίοι, στο πλαίσιο των ανθρωπιστικών, φιλανθρωπικών ή εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων τους εκτός Ένωσης, εξάγουν τα αγαθά αυτά εκτός της Ένωσης,

    δ)τις παροχές υπηρεσιών που συνίστανται σε εργασίες σε κινητά αγαθά που αποκτήθηκαν ή εισήχθησαν για να υποβληθούν στις εργασίες αυτές εντός της Ένωσης και που αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός της Ένωσης από τον παρέχοντα τις υπηρεσίες ή από τον μη εγκατεστημένο στο αντίστοιχο έδαφός τους λήπτη ή από άλλο πρόσωπο που ενεργεί για λογαριασμό τους,»·

    (59)το άρθρο 147 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)ο ταξιδιώτης δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης,

    β)τα αγαθά μεταφέρονται εκτός της Ένωσης πριν από το τέλος του τρίτου μήνα που ακολουθεί τον μήνα κατά τον οποίο πραγματοποιήθηκε η παράδοση,»,

    β)στην παράγραφο 2, το πρώτο και δεύτερο εδάφιο αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Για την εφαρμογή της παραγράφου 1, ως “ταξιδιώτης μη εγκατεστημένος στο εσωτερικό της Ένωσης” νοείται ο ταξιδιώτης του οποίου η κατοικία ή η συνήθης διαμονή δεν βρίσκεται στο εσωτερικό της Ένωσης. Στην περίπτωση αυτή ως “μόνιμη κατοικία ή συνήθης διαμονή” νοείται ο τόπος που αναγράφεται ως μόνιμη κατοικία ή συνήθης διαμονή στο διαβατήριο, στο δελτίο ταυτότητας ή σε οποιοδήποτε άλλο έγγραφο το οποίο αναγνωρίζεται ως αποδεικτικό ταυτότητας από το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου πραγματοποιείται η παράδοση.

    Η εξαγωγή αποδεικνύεται με την προσκόμιση τιμολογίου ή άλλου στοιχείου που επέχει θέση τιμολογίου, το οποίο είναι θεωρημένο από το τελωνείο εξόδου από την Ένωση.»·

    (60)στο άρθρο 151 παράγραφος 1, το στοιχείο αα) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «αα)τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών στα θεσμικά όργανα της Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ή σε οργανισμούς που έχουν συσταθεί από τις Κοινότητες, για τους οποίους ισχύει το Πρωτόκολλο (αριθ. 7) περί προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντός των ορίων και σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από το πρωτόκολλο αυτό και τις συμφωνίες για την εφαρμογή του ή τις συμφωνίες για την έδρα τους, ιδίως στο μέτρο που αυτό δεν προκαλεί στρεβλώσεις του ανταγωνισμού,»·

    (61)στο άρθρο 153, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν τις παροχές υπηρεσιών, οι οποίες πραγματοποιούνται από μεσάζοντες που ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό τρίτων, σχετικά με τις πράξεις που αναφέρονται στα κεφάλαια 6, 7 και 8 ή με πράξεις πραγματοποιούμενες εκτός της Ένωσης.»·

    (62)τα άρθρα 154 και 155 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 154

    Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος, νοούνται ως “αποθήκες εκτός της τελωνειακής αποταμίευσης”, για τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, οι χώροι που καθορίζονται ως φορολογικές αποθήκες κατά την έννοια του άρθρου 4 σημείο 11 της οδηγίας 2008/118/ΕΚ και, για τα προϊόντα που δεν υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, οι χώροι που χαρακτηρίζονται ως αποθήκες από τα κράτη μέλη.

    Άρθρο 155

    Με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών φορολογικών διατάξεων και έπειτα από διαβούλευση με την επιτροπή ΦΠΑ, τα κράτη μέλη μπορούν να λαμβάνουν ειδικά μέτρα για να απαλλάσσουν τις πράξεις που προβλέπονται στο παρόν τμήμα ή ορισμένες από αυτές, με τον όρο ότι οι πράξεις αυτές δεν αποσκοπούν σε τελική χρήση ή κατανάλωση και ότι το ποσό του ΦΠΑ που οφείλεται κατά την έξοδο από τα καθεστώτα ή τις καταστάσεις που αναφέρονται στο παρόν τμήμα αντιστοιχεί στο ποσό του φόρου που θα οφειλόταν εάν καθεμία από τις πράξεις αυτές είχε φορολογηθεί στο έδαφός τους.»·

    (63)στο άρθρο 156, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Οι αναφερόμενοι στην παράγραφο 1 χώροι είναι εκείνοι που καθορίζονται ως τέτοιοι από τις ισχύουσες ενωσιακές τελωνειακές διατάξεις.»·

    (64)στο άρθρο 158 παράγραφος 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)για τα αγαθά με προορισμό υποκειμένους στον φόρο για τις ανάγκες παραδόσεων που πραγματοποιούν, προς ταξιδιώτες επί αεροσκάφους ή πλοίου, κατά τη διάρκεια πτήσης ή θαλάσσιας διαδρομής των οποίων ο τόπος άφιξης βρίσκεται εκτός της Ένωσης,»·

    (65)στο άρθρο 161, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τις παραδόσεις αγαθών του άρθρου 30 δεύτερο εδάφιο, με διατήρηση της διαδικασίας της εσωτερικής ενωσιακής διαμετακόμισης που προβλέπεται στο άρθρο 276.»·

    (66)το άρθρο 162 απαλείφεται·

    (67)το άρθρο 164 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)εισαγωγές και παραδόσεις αγαθών τα οποία προορίζονται για τον υποκείμενο στον φόρο με σκοπό να εξαχθούν, αυτούσια ή μεταποιημένα, εκτός της Ένωσης,»,

    β)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Η απαλλαγή δεν εφαρμόζεται σε ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών όταν ο προμηθευτής, που είναι υπόχρεος καταβολής ΦΠΑ, χρησιμοποιεί το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στον τίτλο XII κεφάλαιο 6 τμήμα 3 για τη δήλωση και καταβολή του φόρου για αυτές τις παραδόσεις.»·

    (68)το άρθρο 165 απαλείφεται.

    (69)το άρθρο 168 τροποποιείται ως εξής:

    α)το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τον ΦΠΑ που οφείλεται για τις πράξεις που εξομοιώνονται με παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1, το άρθρο 18 στοιχείο α) και το άρθρο 27,»,

    β)τα στοιχεία γ) και δ) απαλείφονται·

    (70)στο άρθρο 169, τα στοιχεία β) και γ) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τις πράξεις του που απαλλάσσονται σύμφωνα με τα άρθρα 142 ή 144, τα άρθρα 146 έως 149, τα άρθρα 151, 152, 153 ή 156, το άρθρο 157 παράγραφος 1 στοιχείο β), τα άρθρα 158 έως 161 ή το άρθρο 164,

    γ)τις πράξεις του που απαλλάσσονται σύμφωνα με το άρθρο 135 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως στ), όταν ο αποκτών είναι εγκατεστημένος εκτός Ένωσης ή όταν οι πράξεις αυτές συνδέονται άμεσα με αγαθά που προορίζονται να εξαχθούν εκτός της Ένωσης.»·

    (71)στο άρθρο 170, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)πράξεις για τις οποίες υπόχρεος του φόρου είναι αποκλειστικά ο αποκτών τα αγαθά ή ο λήπτης των υπηρεσιών σύμφωνα με τα άρθρα 194, 196 ή 199.»·

    (72)το άρθρο 171 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Η επιστροφή του ΦΠΑ στους υποκειμένους στον φόρο, που δεν είναι εγκατεστημένοι στο έδαφος της Ένωσης, πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διαδικασίες εφαρμογής που καθορίζονται από την οδηγία 86/560/ΕΟΚ.

    Οι υποκείμενοι στον φόρο, που αναγράφονται στο άρθρο 1 της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ και οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιούν αγορές αγαθών και υπηρεσιών ή εισαγωγές αγαθών που επιβαρύνονται με φόρο μόνο παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών για τις οποίες το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνονται οι εν λόγω πράξεις έχει ορισθεί ως υπόχρεος για την καταβολή του φόρου σύμφωνα με τα άρθρα 194, 196 ή 199, θεωρούνται επίσης, για την εφαρμογή της συγκεκριμένης οδηγίας, υποκείμενοι στον φόρο μη εγκατεστημένοι εντός της Ένωσης.»,

    β)στην παράγραφο 3, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)σε ποσά ΦΠΑ που έχουν τιμολογηθεί για παραδόσεις αγαθών που απαλλάσσονται ή μπορούν να απαλλάσσονται από το φόρο, με βάση το άρθρο 146 παράγραφος 1 στοιχείο β).»·

    (73)στο άρθρο 171α, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τα κράτη μέλη μπορούν, αντί να χορηγούν επιστροφή ΦΠΑ σύμφωνα με τις οδηγίες 86/560/ΕΟΚ ή 2008/9/ΕΚ που αφορά παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών σε υποκείμενο στο φόρο, για τις οποίες ο υποκείμενος στο φόρο είναι υπόχρεος για την καταβολή του φόρου σύμφωνα με τα άρθρα 194, 196 ή 199, να επιτρέπουν την έκπτωση του φόρου αυτού, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 168. Οι ισχύοντες περιορισμοί σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 και το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ, μπορούν να διατηρηθούν.»·

    (74)στο άρθρο 172 παράγραφος 1, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Κάθε πρόσωπο, που θεωρείται υποκείμενος στον φόρο επειδή πραγματοποιεί ευκαιριακά παράδοση καινούργιου μεταφορικού μέσου σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2, έχει το δικαίωμα έκπτωσης, στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιείται η αναχώρηση της αποστολής ή μεταφοράς του καινούργιου μεταφορικού μέσου στον αποκτώντα, του ΦΠΑ που οφείλεται ή που καταβλήθηκε στο πλαίσιο της απόκτησης ή της εισαγωγής του καινούργιου μεταφορικού μέσου, εφόσον δεν υπερβαίνει το ποσό του φόρου που θα όφειλε εάν η παράδοση δεν ήταν υποκείμενη σε ΦΠΑ στο κράτος μέλος αναχώρησης της αποστολής ή μεταφοράς του καινούργιου μέσου μεταφοράς στον αποκτώντα.»·

    (75)στο άρθρο 175 παράγραφος 2, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Εντούτοις, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν την νομοθεσία τους που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 1979 και, για τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ένωση μετά την εν λόγω ημερομηνία, την ημερομηνία προσχώρησής τους.»·

    (76)στο άρθρο 176, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Μέχρι να τεθούν σε ισχύ οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου, τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρήσουν όλες τις εξαιρέσεις, που προέβλεπε η εθνική τους νομοθεσία που ίσχυε την 1η Ιανουαρίου 1979 ή, για τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ένωση μετά την εν λόγω ημερομηνία, την ημερομηνία προσχώρησής τους.»·

    (77)στο άρθρο 177, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Προς τον σκοπό της διατήρησης ταυτοσήμων όρων ανταγωνισμού, τα κράτη μέλη μπορούν, αντί να αρνούνται την έκπτωση, να φορολογούν τα αγαθά, τα οποία κατασκευάσθηκαν από τον ίδιο τον υποκείμενο στον φόρο ή τα οποία αυτός αγόρασε στο εσωτερικό της Ένωσης ή εισήγαγε, κατά τρόπο ώστε η φορολόγηση αυτή να μην υπερβαίνει το ποσό του ΦΠΑ, με το οποίο θα επιβαρυνόταν η απόκτηση παρόμοιων αγαθών.»·

    (78)το άρθρο 178 τροποποιείται ως εξής:

    α)τα στοιχεία γ) και δ) απαλείφονται,

    β)το στοιχείο στ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «στ)όταν υποχρεούται να καταβάλει τον φόρο με την ιδιότητά του ως λήπτη ή αποκτώντος σε περίπτωση εφαρμογής των άρθρων 194, 196 ή 199, να τηρεί τις διατυπώσεις που καθορίζει κάθε κράτος μέλος.»·

    (79)το άρθρο 181 απαλείφεται·

    (80)το άρθρο 182 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 182

    Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους και τις διαδικασίες εφαρμογής του άρθρου 180.»·

    (81)το άρθρο 193 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 193

    Ο ΦΠΑ οφείλεται από τον υποκείμενο στον φόρο ο οποίος πραγματοποιεί φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών, εκτός των περιπτώσεων που ο φόρος οφείλεται από άλλο πρόσωπο σύμφωνα με τα άρθρα 194 έως 200 και το άρθρο 202.»·

    (82)στο άρθρο 194, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Όταν η φορολογητέα παροχή υπηρεσιών πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι ο υπόχρεος του φόρου είναι ο λήπτης της παροχής υπηρεσιών.»·

    (83)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 194α:

    «Άρθρο 194a

    Ο ΦΠΑ οφείλεται από το πρόσωπο στο οποίο παραδίδονται τα αγαθά εφόσον του έχει χορηγηθεί η ιδιότητα του πιστοποιημένου υποκειμένου στον φόρο δυνάμει του άρθρου 13α, αν τα αγαθά παραδίδονται από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ.»·

    (84)το άρθρο 195 απαλείφεται·

    (85)το άρθρο 197 απαλείφεται·

    (86)το άρθρο 199α τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Τα κράτη μέλη μπορούν, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2028, να προβλέπουν ότι υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ είναι ο υποκείμενος στον φόρο προς τον οποίο πραγματοποιείται οποιαδήποτε από τις ακόλουθες παραδόσεις ή παροχές:»,

    β)στην παράγραφο 1, τα στοιχεία γ), δ), ε), η), θ) και ι) απαλείφονται,

    γ)η παράγραφος 1β αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1β.    Η εφαρμογή του μηχανισμού που προβλέπει η παράγραφος 1 στην παροχή οιασδήποτε από τις υπηρεσίες που απαριθμούνται στα σημεία στ) και ζ) της εν λόγω παραγράφου, υπόκειται στην εισαγωγή κατάλληλων και αποτελεσματικών υποχρεώσεων αναφοράς στοιχείων για τους υποκειμένους στον φόρο που παρέχουν τις υπηρεσίες στις οποίες εφαρμόζεται ο μηχανισμός που προβλέπει η παράγραφος 1.»·

    δ)οι παράγραφοι 3 έως 5 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.    Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τον μηχανισμό που προβλέπεται στην παράγραφο 1 υποβάλουν στην Επιτροπή έκθεση, το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2027, με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης που καθορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ). Η έκθεση αναφέρει σαφώς τις πληροφορίες εμπιστευτικού χαρακτήρα και τις πληροφορίες που μπορούν να δημοσιευθούν.

    Η έκθεση περιέχει λεπτομερή εκτίμηση της συνολικής αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας του μέτρου ιδίως όσον αφορά:

    α)την επίπτωση στις δόλιες δραστηριότητες σχετικά με τις παροχές υπηρεσιών που καλύπτει το μέτρο·

    β)την πιθανή μετατόπιση των δόλιων δραστηριοτήτων σε άλλες υπηρεσίες·

    γ)το κόστος συμμόρφωσης που απορρέει από το μέτρο για τους υποκειμένους στον φόρο.

    4.    Κάθε κράτος μέλος που έχει εντοπίσει μετατόπιση των τάσεων των δολίων δραστηριοτήτων στο έδαφός του σχετικά με τις υπηρεσίες που απαριθμούνται στην παράγραφο 1, από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος άρθρου όσον αφορά τις εν λόγω υπηρεσίες, υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή έως τις 30 Ιουνίου 2027, το αργότερο.

    5.    Η Επιτροπή υποβάλει, πριν από την 1η Ιανουαρίου 2028, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, συνολική έκθεση εκτίμησης σχετικά με τα αποτελέσματα του προβλεπόμενου στην παράγραφο 1 μηχανισμού για την καταπολέμηση της απάτης.»·

    (87)στο άρθρο 199β, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Ένα κράτος μέλος μπορεί, σε περιπτώσεις επιτακτικής επείγουσας ανάγκης και σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3, να ορίζει τον παραλήπτη ως υπόχρεο για την καταβολή του ΦΠΑ για ορισμένες παραδόσεις υπηρεσιών κατά παρέκκλιση από το άρθρο 193, ως ειδικό μέτρο του Μηχανισμού Ταχείας Αντίδρασης (“ΜΤΑ”) για να καταπολεμηθεί αιφνίδια και εκτεταμένη απάτη δυνάμενη να οδηγήσει σε σημαντικές και ανεπανόρθωτες οικονομικές ζημίες.

    Το ειδικό μέτρο του ΜΤΑ υπόκειται σε κατάλληλα μέτρα ελέγχου από το κράτος μέλος όσον αφορά τους υποκειμένους στον φόρο που παρέχουν τις υπηρεσίες για τις οποίες ισχύει το εν λόγω μέτρο, και προβλέπεται για περίοδο μη υπερβαίνουσα τους εννέα μήνες.»·

    (88)το άρθρο 200 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 200

    Ο ΦΠΑ οφείλεται από το πρόσωπο στο οποίο παραδίδεται καινούργιο μεταφορικό μέσο σύμφωνα με τα άρθρα 35α ή 35β, εφόσον ο προμηθευτής είναι υποκείμενος στον φόρο σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2.

    Για τους σκοπούς της παρούσας διάταξης, υποκείμενος στον φόρο ο οποίος υπάγεται στο κοινό κατ’ αποκοπή καθεστώς αγροτών για τους σκοπούς της αγροτικής, δασοκομικής ή αλιευτικής του εκμετάλλευσης και υποκείμενος στον φόρο ο οποίος πραγματοποιεί μόνο παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών που δεν παρέχουν κανένα δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ θεωρείται υποκείμενος στον φόρο σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2.»·

    (89)στο άρθρο 204, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Όταν, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 193 έως 196 και των άρθρων 199 και 200, ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ είναι υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ, τα κράτη μέλη μπορούν να του επιτρέψουν να ορίσει φορολογικό αντιπρόσωπο ως υπόχρεο καταβολής του ΦΠΑ.

    Εξάλλου, όταν η φορολογητέα πράξη πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο μη εγκατεστημένο στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ και δεν υφίσταται, με τη χώρα της έδρας ή της εγκατάστασης αυτού του υποκειμένου στον φόρο, καμία νομική πράξη για την αμοιβαία συνδρομή ανάλογης έκτασης με την προβλεπόμενη από την οδηγία 2010/24/ΕΕ (*) και από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 904/2010, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν διατάξεις που να προβλέπουν ότι ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ είναι φορολογικός αντιπρόσωπος τον οποίο ορίζει ο μη εγκατεστημένος υποκείμενος στον φόρο.

    Εντούτοις, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να εφαρμόζουν την επιλογή που προβλέπεται στο δεύτερο εδάφιο στους υποκειμένους στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός της Ένωσης και έχουν επιλέξει το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στον τίτλο XII κεφάλαιο 6 τμήμα 2.»·

    _________________________________________________________________

    (*)    Οδηγία 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 2010, περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα(ΕΕ L 84 της 31.3.2010, σ. 1).

    (90)το άρθρο 205 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 205

    Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 193 έως 199β και στα άρθρα 202, 203 και 204, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι πρόσωπο άλλο από τον υπόχρεο καταβολής του ΦΠΑ είναι αλληλεγγύως υπεύθυνο για την καταβολή του ΦΠΑ.»·

    (91)στο άρθρο 207, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε τα πρόσωπα τα οποία, σύμφωνα με τα άρθρα 194, 196, 199 και 204, θεωρούνται ως υπόχρεοι του φόρου στη θέση υποκειμένου στον φόρο μη εγκατεστημένου στο αντίστοιχο έδαφός τους να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις καταβολής που προβλέπονται στο παρόν τμήμα.»·

    (92)τα άρθρα 209 και 210 απαλείφονται·

    (93)στο άρθρο 213, η παράγραφος 2 απαλείφεται·

    (94)το άρθρο 214 παράγραφος 1 τροποποιείται ως εξής:

    α)τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)κάθε υποκείμενος στον φόρο, εκτός αυτών που προβλέπονται στο άρθρο 9, παράγραφος 2, ο οποίος διενεργεί στο αντίστοιχο έδαφός τους παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών για τις οποίες του παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ, εκτός των παραδόσεων αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών για τις οποίες ο ΦΠΑ οφείλεται αποκλειστικά από τον λήπτη υπηρεσιών ή τον αποκτώντα αγαθά σύμφωνα με τα άρθρα 194 έως 196 και το άρθρο 199,

    β)κάθε υποκείμενος στον φόρο, ή μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο, που είναι λήπτης ενδοενωσιακής παράδοσης αγαθών,»,

    β)το στοιχείο γ) απαλείφεται·

    γ)προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο στ):

    «στ)κάθε υποκείμενος στον φόρο, εξαιρουμένων αυτών που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2, εγκατεστημένος στο αντίστοιχο έδαφός του, ο οποίος πραγματοποιεί μόνο ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών.»·

    (95)το άρθρο 216 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 216

    Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε το σύστημα χορήγησης ατομικού αριθμού φορολογικού μητρώου που εφαρμόζουν να επιτρέπει τη διάκριση των κατά το άρθρο 214 υποκειμένων στον φόρο.»·

    (96)το άρθρο 219α παράγραφος 2 στοιχείο α) τροποποιείται ως εξής:

    α)το σημείο ii) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «ii)η παράδοση αγαθών ή η παροχή υπηρεσιών δεν θεωρείται ότι πραγματοποιείται εντός της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου V,»,

    β)προστίθεται το ακόλουθο σημείο iii):

    «iii)ο προμηθευτής δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο πραγματοποιεί ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών για την οποία είναι υπόχρεος καταβολής ΦΠΑ και δεν χρησιμοποιεί το ειδικό καθεστώς που αναφέρεται στον τίτλο XII κεφάλαιο 6 τμήμα 3,»·

    (97)στο άρθρο 220 παράγραφος 1, τα σημεία 3) και 4) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα κείμενα:

    «3)για τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 35β,

    4)για τις προκαταβολές που λαμβάνει πριν από την πραγματοποίηση των παραδόσεων αγαθών που προβλέπονται στα σημεία 1) και 2), εκτός των ενδοενωσιακών παραδόσεων αγαθών,»·

    (98)Στο άρθρο 220α, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Τα κράτη μέλη δεν επιτρέπουν στους υποκειμένους στον φόρο να εκδίδουν απλουστευμένο τιμολόγιο για τις ακόλουθες περιπτώσεις:

    α)για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών,

    β)στην περίπτωση που απαιτείται η έκδοση τιμολογίων δυνάμει του άρθρου 220 παράγραφος 1 σημείο 2),

    γ)όταν η φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ ή η εγκατάσταση του οποίου στο εν λόγω κράτος μέλος δεν παρεμβαίνει στην παράδοση ή παροχή κατά την έννοια του άρθρου 192α και ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ είναι ο αποκτών τα αγαθά ή ο λήπτης της παροχής υπηρεσιών.»·

    (99)στο άρθρο 221, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.Τα κράτη μέλη μπορούν να απαλλάσσουν τους υποκειμένους στον φόρο από την υποχρέωση που προβλέπεται στο άρθρο 220 παράγραφος 1 ή στο άρθρο 220α όσον αφορά την έκδοση τιμολογίου για παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών τις οποίες πραγματοποιούν στο έδαφός τους και οι οποίες απαλλάσσονται, με ή χωρίς δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που καταβλήθηκε σε προηγούμενο στάδιο, σύμφωνα με το άρθρο 132, το άρθρο 135 παράγραφος 1 στοιχεία η) έως ιβ), τα άρθρα 136, 371, 375, 376 και 377, το άρθρο 378 παράγραφος 2 και το άρθρο 379 παράγραφος 2 και τα άρθρα 380 έως 390γ.»·

    (100)στο άρθρο 222, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Για τις ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών, για τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με το άρθρο 35β ή για τις παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο ΦΠΑ οφείλεται από τον πελάτη κατ’ εφαρμογή του άρθρου 196, εκδίδεται τιμολόγιο το αργότερο τη 15η ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τον οποίο επήλθε η γενεσιουργός αιτία.»·

    (101)το άρθρο 225 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 225

    Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν στους υποκειμένους στον φόρο ειδικούς όρους, στην περίπτωση που ο τρίτος ή ο αποκτών αγαθά ή ο λήπτης υπηρεσιών που εκδίδει τα τιμολόγια είναι εγκατεστημένος σε χώρα με την οποία δεν υφίσταται νομική πράξη για την αμοιβαία συνδρομή ανάλογης έκτασης με την προβλεπόμενη στην οδηγία 2010/24/ΕΕ και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 904/2010.»·

    (102)το άρθρο 226 τροποποιείται ως εξής:

    α)το σημείο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «4ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του αποκτώντος ή του λήπτη κατά το άρθρο 214, με βάση τον οποίο έλαβε ενδοενωσιακή παράδοση αγαθών ή παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών για την οποία είναι υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ,»,

    β)το σημείο 12 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «12σε περίπτωση ενδοενωσιακής παράδοσης καινούργιου μεταφορικού μέσου ή παράδοσης καινούργιου μεταφορικού μέσου όπως αναφέρεται στο άρθρο 35β, τα στοιχεία που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 3,»·

    (103)το άρθρο 230 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 230

    Τα ποσά που αναγράφονται στα τιμολόγια είναι δυνατόν να εκφράζονται σε οποιοδήποτε νόμισμα, με την προϋπόθεση ότι το ποσό του οφειλόμενου ή προς διακανονισμό ΦΠΑ εκφράζεται στο νόμισμα του κράτους μέλους στο οποίο το εν λόγω ποσό ΦΠΑ οφείλεται ή είναι προς διακανονισμό, με τη χρήση του μηχανισμού μετατροπής ισοτιμιών που προβλέπεται στο άρθρο 91.»·

    (104)το άρθρο 235 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 235

    Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ειδικούς όρους για τα ηλεκτρονικά τιμολόγια που εκδίδονται σχετικά με παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται στο έδαφός τους, από χώρα με την οποία δεν υφίσταται νομική πράξη για την αμοιβαία συνδρομή ανάλογης έκτασης με την προβλεπόμενη από την οδηγία 2010/24/ΕΕ και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 904/2010.»·

    (105)στο άρθρο 238, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.    Η απλούστευση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση που απαιτείται η έκδοση τιμολογίων όσον αφορά τα ακόλουθα:

    α)ενδοενωσιακές παραδόσεις αγαθών,

    β)κατ’ εφαρμογή του άρθρου 220 παράγραφος 1 σημείο 2,

    γ)όταν η φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών πραγματοποιείται από υποκείμενο στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ ή η εγκατάσταση του οποίου στο εν λόγω κράτος μέλος δεν παρεμβαίνει στην παράδοση ή παροχή κατά την έννοια του άρθρου 192α και ο υπόχρεος καταβολής του ΦΠΑ είναι ο αποκτών τα αγαθά ή ο λήπτης της παροχής υπηρεσιών.»·

    (106)το άρθρο 239 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 239

    Εφόσον τα κράτη μέλη κάνουν χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο 272, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο β) για μη χορήγηση αριθμού φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στους υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι δεν πραγματοποιούν καμία από τις πράξεις του άρθρου 14 παράγραφος 4, του άρθρου 17 παράγραφος 1 και του άρθρου 36, στο τιμολόγιο θα πρέπει να αντικαθίσταται, εφόσον δεν έχει χορηγηθεί, ο εν λόγω αριθμός φορολογικού μητρώου του προμηθευτή των αγαθών ή του παρέχοντος τις υπηρεσίες και του αποκτώντος ή του λήπτη από άλλον αριθμό, τον λεγόμενο αριθμό φορολογικής εγγραφής, όπως καθορίζεται από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη.»·

    (107)στο άρθρο 240, το σημείο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1)για τις παροχές υπηρεσιών των άρθρων 44, 47, 50, 53, 54 και 55, ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ και ο αριθμός φορολογικού μητρώου του προμηθευτή των αγαθών ή του παρέχοντος τις υπηρεσίες,»·

    (108)Στο άρθρο 242α, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Όταν υποκείμενος στον φόρο διευκολύνει, μέσω της χρήσης ηλεκτρονικής διεπαφής, όπως αγοράς, πλατφόρμας, διαδικτυακής πύλης ή παρόμοιων μέσων, την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών σε μη υποκειμένους στον φόρο εντός της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου V, ο υποκείμενος στον φόρο ο οποίος διευκολύνει την παράδοση ή παροχή υποχρεούται να τηρεί καταχωρίσεις των εν λόγω παραδόσεων ή παροχών. Οι εν λόγω καταχωρίσεις είναι αρκετά λεπτομερείς, ώστε να επιτρέπουν στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους όπου οι εν λόγω παραδόσεις ή παροχές φορολογούνται να επαληθεύουν την ακρίβεια του υπολογισμού του ΦΠΑ.»·

    (109)στο άρθρο 243, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Κάθε υποκείμενος στον φόρο οφείλει να τηρεί ειδικό βιβλίο καταχώρισης των αγαθών που έχουν αποσταλεί ή μεταφερθεί είτε από τον ίδιο είτε από τρίτον για λογαριασμό του, εκτός του εδάφους του κράτους μέλους αναχώρησης, αλλά στο εσωτερικό της Ένωσης, για τις πράξεις που συνίστανται σε πραγματογνωμοσύνες επί των αγαθών αυτών ή εργασίες επί αυτών ή την προσωρινή χρησιμοποίησή τους, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχεία στ), ζ) και η).»·

    (110)στο άρθρο 247, η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.    Το κράτος μέλος της παραγράφου 1 μπορεί να επιβάλλει ειδικούς όρους που να απαγορεύουν ή να περιορίζουν τη διαφύλαξη των τιμολογίων σε χώρα με την οποία δεν υφίσταται νομική πράξη σχετικά με την αμοιβαία συνδρομή ανάλογης έκτασης με την προβλεπόμενη από την οδηγία 2010/24/ΕΕ και από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 904/2010 και σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης με ηλεκτρονικά μέσα, τηλεφόρτωσης και χρήσης που προβλέπεται στο άρθρο 249.»·

    (111)το άρθρο 251 απαλείφεται·

    (112)το άρθρο 254 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 254

    Για τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων σύμφωνα με τα άρθρα 35α ή 35β και όταν το πρόσωπο στο οποίο γίνεται η παράδοση είναι υπόχρεο ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 200, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε ο πωλητής να κοινοποιεί όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την επιβολή του ΦΠΑ και για τον σχετικό έλεγχό του από τις φορολογικές αρχές.»·

    (113)το άρθρο 257 απαλείφεται·

    (114)τα άρθρα 258 και 259 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 258

    1.    Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς κανόνες υποβολής της δήλωσης ΦΠΑ από τον υπόχρεο ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 200 όσον αφορά τις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 35α ή 35β.

    2.    Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται σε υποκειμένους στον φόρο οι οποίοι υποβάλλουν δηλώσεις ΦΠΑ σύμφωνα με το άρθρο 250.

    Άρθρο 259

    Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τα πρόσωπα στα οποία παραδίδονται καινούργια μεταφορικά μέσα να παρέχουν, κατά την υποβολή της δήλωσης ΦΠΑ που αναφέρεται στο άρθρο 258 παράγραφος 1, όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την επιβολή του ΦΠΑ και για τον έλεγχό του από τις φορολογικές αρχές.»·

    (115)στο άρθρο 261, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τον υποκείμενο στον φόρο την υποβολή δήλωσης, η οποία να περιλαμβάνει όλα τα δεδομένα που προβλέπονται στο άρθρο 250 και να αφορά το σύνολο των πράξεων που πραγματοποιήθηκαν κατά το προηγούμενο έτος. Η δήλωση αυτή περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για ενδεχόμενους διακανονισμούς.»·

    (116)το άρθρο 262 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 262

    Κάθε υποκείμενος στον φόρο ο οποίος διαθέτει αριθμό μητρώου ΦΠΑ υποβάλλει ανακεφαλαιωτικό πίνακα με τα υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα και τα μη υποκείμενα στον φόρο νομικά πρόσωπα που διαθέτουν αριθμό μητρώου ΦΠΑ, στα οποία έχει παράσχει υπηρεσίες, εκτός των υπηρεσιών που απαλλάσσονται από την καταβολή ΦΠΑ στο κράτος μέλος στο οποίο είναι φορολογητέα η συναλλαγή, και για τις οποίες ο λήπτης των υπηρεσιών είναι υπόχρεος για την καταβολή του φόρου σύμφωνα με το άρθρο 196.»·

    (117)το άρθρο 263 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

    «Τα κράτη μέλη μπορούν, υπό τις προϋποθέσεις και τα όρια που ενδεχομένως καθορίζουν, να επιτρέπουν στους υποκειμένους στον φόρο να υποβάλλουν τον ανακεφαλαιωτικό πίνακα για κάθε τριμηνία εντός προθεσμίας που δεν υπερβαίνει ένα μήνα από το τέλος του τριμήνου.»,

    β)οι παράγραφοι 1α, 1β και 1γ απαλείφονται·

    (118)το άρθρο 264 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ του υποκειμένου στον φόρο στο κράτος μέλος στο οποίο πρέπει να υποβληθεί ο ανακεφαλαιωτικός πίνακας, με τον οποίο έχει πραγματοποιήσει φορολογητέες παροχές υπηρεσιών σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 44,

    β)ο αριθμός φορολογικού μητρώου ΦΠΑ τον οποίο διαθέτει κάθε λήπτης υπηρεσιών σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο πρέπει να υποβληθεί ο ανακεφαλαιωτικός πίνακας και βάσει του οποίου του παρασχέθηκαν οι υπηρεσίες,»,

    β)στην παράγραφο 1 απαλείφεται το στοιχείο γ),

    γ)στην παράγραφο 1, το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «δ)για κάθε λήπτη υπηρεσιών, η συνολική αξία των παροχών υπηρεσιών που πραγματοποίησε ο υποκείμενος στον φόρο,»,

    δ)στην παράγραφο 1, το στοιχείο ε) διαγράφεται,

    ε)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Η αξία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο δ) δηλώνεται για την περίοδο υποβολής που ορίζεται στο άρθρο 263 παράγραφος 1, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέστη απαιτητός ο φόρος.

    Το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο στ) δηλώνεται για την περίοδο υποβολής που ορίζεται στο άρθρο 263 παράγραφος 1, κατά τη διάρκεια της οποίας ο διακανονισμός κοινοποιήθηκε στον αποκτώντα.»·

    (119)τα άρθρα 265, 268, 269 και 270 απαλείφονται·

    (120)το άρθρο 271 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 271

    Μετά από διαβούλευση με την επιτροπή ΦΠΑ, τα κράτη μέλη που ορίζουν σε περισσότερο από τρεις μήνες τη διάρκεια της φορολογικής περιόδου για την οποία οι υποκείμενοι στον φόρο οφείλουν να υποβάλλουν τη δήλωση ΦΠΑ του άρθρου 250, μπορούν να επιτρέπουν στους εν λόγω υποκειμένους στον φόρο να καταθέτουν ανακεφαλαιωτικούς πίνακες για την ίδια περίοδο, όταν η συνολική ετήσια αξία, χωρίς ΦΠΑ, των παραδόσεων αγαθών και των παροχών υπηρεσιών αυτών των υποκειμένων στον φόρο δεν υπερβαίνει τα 200 000 EUR ή το αντίστοιχο ποσό σε εθνικό νόμισμα.»·

    (121)το άρθρο 272 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1 το στοιχείο α) απαλείφεται,

    β)στην παράγραφο 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τους υποκειμένους στον φόρο που δεν πραγματοποιούν καμία από τις πράξεις που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 4, στο άρθρο 17 παράγραφος 1 και στο άρθρο 36,»,

    γ)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Τα κράτη μέλη, όταν κάνουν χρήση του δικαιώματος που προβλέπεται στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο ε), λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την ορθή εφαρμογή του καθεστώτος φορολόγησης των ενδοενωσιακών πράξεων.»·

    (122)τα άρθρα 274 έως 280 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 274

    Οι διατάξεις των άρθρων 275, 276 και 277 εφαρμόζονται στις πράξεις εισαγωγής που αφορούν τα αγαθά που εισέρχονται στην Ένωση προερχόμενα από τρίτο έδαφος που αποτελεί τελωνειακό έδαφος της Ένωσης.

    Άρθρο 275

    Οι διατυπώσεις για την εισαγωγή αγαθών που αναφέρονται στο άρθρο 274 είναι οι ίδιες με τις διατυπώσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες τελωνειακές διατάξεις της Ένωσης σχετικά με την εισαγωγή αγαθών στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης.

    Άρθρο 276

    Όταν ο τόπος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών που προβλέπονται στο άρθρο 274 βρίσκεται εκτός του κράτους μέλους από το οποίο εισήλθαν στην Ένωση, τα αγαθά αυτά κυκλοφορούν στο εσωτερικό της Ένωσης σύμφωνα με το καθεστώς ενωσιακής διαμετακόμισης που προβλέπεται από τις ισχύουσες τελωνειακές διατάξεις της Ένωσης, εφόσον υποβλήθηκε δήλωση υπαγωγής τους στο εν λόγω καθεστώς από τη στιγμή της εισόδου τους στην Ένωση.

    Άρθρο 277

    Όταν, κατά την είσοδό τους στην Ένωση, τα αγαθά που προβλέπονται στο άρθρο 274 βρίσκονται σε κατάσταση που θα τους επέτρεπε, εάν είχαν εισαχθεί κατά την έννοια του άρθρου 30, πρώτο εδάφιο, να επωφεληθούν από την υπαγωγή τους σε ένα από τα καθεστώτα ή τις καταστάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 156 ή σε καθεστώς προσωρινής εισαγωγής με πλήρη απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα αγαθά αυτά μπορούν να παραμείνουν στο εσωτερικό της Ένωσης με τις ίδιες προϋποθέσεις με εκείνες που προβλέπονται για την εφαρμογή των καθεστώτων ή καταστάσεων αυτών.

    Άρθρο 278

    Οι διατάξεις των άρθρων 279 και 280 εφαρμόζονται στις πράξεις εξαγωγής των αγαθών που έχουν τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία και αποστέλλονται ή μεταφέρονται από κράτος μέλος προς τρίτο έδαφος που αποτελεί μέρος του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

    Άρθρο 279

    Οι διατυπώσεις κατά την εξαγωγή των αγαθών που προβλέπονται στο άρθρο 278 εκτός του εδάφους της Ένωσης είναι οι ίδιες με τις διατυπώσεις που προβλέπονται από τις ισχύουσες ενωσιακές τελωνειακές διατάξεις σχετικά με την εξαγωγή των αγαθών εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.

    Άρθρο 280

    Για τα αγαθά που εξάγονται προσωρινά εκτός της Ένωσης με σκοπό να επανεισαχθούν, τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα που εξασφαλίζουν ότι, κατά την επανεισαγωγή τους στην Ένωση, τα αγαθά αυτά θα μπορέσουν να υπαχθούν στις ίδιες διατάξεις όπως θα συνέβαινε εάν είχαν εξαχθεί προσωρινά εκτός του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης.»·

    (123)στο άρθρο 283 παράγραφος 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 35α ή 35β,»·

    (124)στο άρθρο 300, το σημείο 2 απαλείφεται·

    (125)το άρθρο 303 τροποποιείται ως εξής:

    α)η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Τα κράτη μέλη επιστρέφουν στον αποκτώντα ή το λήπτη το ποσό του κατ’ αποκοπή συμψηφισμού που κατέβαλε για μία από τις ακόλουθες πράξεις:

    α)τις παραδόσεις αγροτικών προϊόντων που αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός του εδάφους του κράτους μέλους παράδοσης για αποκτώντα υποκείμενο στον φόρο και εγκατεστημένο εντός της Ένωσης, αλλά σε άλλο κράτος μέλος, εφόσον τα εν λόγω προϊόντα χρησιμοποιούνται από τον αποκτώντα για τους σκοπούς των πράξεών του κατά το άρθρο 169 στοιχεία α) και β),

    β)τις παραδόσεις αγροτικών προϊόντων που πραγματοποιούνται με τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 146, 147, 148 και 156, στο άρθρο 157 παράγραφος 1 στοιχείο β) και στα άρθρα 158, 160 και 161, για αποκτώντα υποκείμενο στον φόρο και εγκατεστημένο εκτός της Ένωσης, εφόσον τα εν λόγω αγροτικά προϊόντα χρησιμοποιούνται από τον αποκτώντα για τους σκοπούς των πράξεών του κατά το άρθρο 169 στοιχεία α) και β), ή των παροχών υπηρεσιών που θεωρείται ότι παρέχονται στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο συγκεκριμένος λήπτης και για τις οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 196, ο φόρος οφείλεται αποκλειστικά από τον λήπτη,

    γ)τις παροχές αγροτικών υπηρεσιών που πραγματοποιούνται για λήπτη υποκείμενο στον φόρο και εγκατεστημένο στο εσωτερικό της Ένωσης αλλά σε άλλο κράτος μέλος, ή για λήπτη υποκείμενο στον φόρο και εγκατεστημένο εκτός της Ένωσης, εφόσον οι υπηρεσίες αυτές χρησιμοποιούνται από τον λήπτη για τους σκοπούς των πράξεών του κατά το άρθρο 169 στοιχεία α) και β), ή των παροχών υπηρεσιών του που θεωρείται ότι παρέχονται στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο λήπτης και για τις οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 196, ο φόρος οφείλεται αποκλειστικά από τον λήπτη.»,

    β)η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «3.    Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις λεπτομέρειες σύμφωνα με τις οποίες πραγματοποιούνται οι επιστροφές που προβλέπονται στην παράγραφο 2. Μπορούν, ιδίως, να εφαρμόζουν τις διατάξεις των οδηγιών 2008/9/ΕΚ και 86/560/ΕΟΚ.»·

    (126)το άρθρο 305 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 305

    Όταν εφαρμόζουν το παρόν κατ’ αποκοπή καθεστώς, τα κράτη μέλη θεσπίζουν κάθε χρήσιμη διάταξη, ώστε να εξασφαλίζουν ότι η φορολόγηση των παραδόσεων αγροτικών προϊόντων μεταξύ κρατών μελών που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1, πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο, είτε γίνεται από αγρότη του κατ’ αποκοπή καθεστώτος είτε από άλλον υποκείμενο στον φόρο.»·

    (127)το άρθρο 309 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 309

    Αν οι πράξεις, τις οποίες το πρακτορείο ταξιδιών αναθέτει σε άλλους υποκειμένους στον φόρο, πραγματοποιούνται από τους τελευταίους εκτός της Ένωσης, η παροχή υπηρεσιών του πρακτορείου εξομοιώνεται με δραστηριότητα μεσάζοντος, η οποία απαλλάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 153.

    Αν οι πράξεις του πρώτου εδαφίου πραγματοποιούνται τόσο εντός, όσο και εκτός της Ένωσης, πρέπει να θεωρείται ως απαλλασσόμενο μόνο το μέρος της παροχής υπηρεσιών του πρακτορείου ταξιδιών το οποίο αφορά τις πράξεις που πραγματοποιούνται εκτός της Ένωσης.»·

    (128)στο άρθρο 311, η εισαγωγική φράση της παραγράφου 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, νοούνται ως:»·

    (129)στο άρθρο 313, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Το καθεστώς που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζεται στις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 35α και 35β.»·

    (130)στο άρθρο 314, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Το καθεστώς του περιθωρίου κέρδους ισχύει για τις παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών και αντικειμένων καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας που πραγματοποιούνται από υποκείμενο στον φόρο μεταπωλητή, εφόσον τα αγαθά αυτά του παραδόθηκαν εντός της Ένωσης από ένα από τα κατωτέρω πρόσωπα:»·

    (131)στον τίτλο XII κεφάλαιο 4 τμήμα 2, το υποτμήμα 2 απαλείφεται·

    (132)στο άρθρο 333, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Το καθεστώς που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζεται στις παραδόσεις καινούργιων μεταφορικών μέσων που πραγματοποιούνται με τους όρους που προβλέπονται στα άρθρα 35α ή 35β.»·

    (133)το άρθρο 341 απαλείφεται·

    (134)στο άρθρο 344, η εισαγωγική φράση της παραγράφου 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, ως “επενδυτικός χρυσός” νοούνται τα εξής:»·

    (135)το άρθρο 346 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 346

    Τα κράτη μέλη απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ την παράδοση και εισαγωγή επενδυτικού χρυσού, περιλαμβανομένου του επενδυτικού χρυσού για τον οποίο υπάρχουν πιστοποιητικά κατ’ είδος ή κατά γένος ή ο οποίος αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής μεταξύ λογαριασμών σε χρυσό, ιδίως δανείων χρυσού και συμβάσεων ανταλλαγών (swaps), με δικαίωμα κυριότητας ή απαίτησης επενδυτικού χρυσού, καθώς και των πράξεων επί επενδυτικού χρυσού με προθεσμιακές συμβάσεις (futures) και απλές προθεσμιακές συμβάσεις (forward contracts) οι οποίες προκαλούν μεταβίβαση κυριότητας ή απαίτησης όσον αφορά τον επενδυτικό χρυσό.»·

    (136)το άρθρο 352 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 352

    Κάθε κράτος μέλος μπορεί, μετά από διαβούλευση με την επιτροπή ΦΠΑ, να επιβάλει ΦΠΑ σε συγκεκριμένες πράξεις που αφορούν επενδυτικό χρυσό οι οποίες πραγματοποιούνται στο εν λόγω κράτος μέλος μεταξύ υποκειμένων στον φόρο που λειτουργούν σε αγορά χρυσού ρυθμιζόμενη από το σχετικό κράτος μέλος ή μεταξύ υποκειμένου στον φόρο και άλλου υποκειμένου στον φόρο που δεν λειτουργεί στην εν λόγω αγορά. Ωστόσο, το κράτος μέλος δεν μπορεί να επιβάλλει φόρο στις εξαγωγές που αφορούν τον επενδυτικό χρυσό.»·

    (137)στο άρθρο 354, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τον ΦΠΑ που οφείλεται ή καταβλήθηκε, για παράδοση που πραγματοποιήθηκε προς αυτόν ή εισαγωγή που πραγματοποιήθηκε από αυτόν, χρυσού εκτός του επενδυτικού χρυσού, που μετατρέπεται στη συνέχεια από τον ίδιο ή για λογαριασμό του σε επενδυτικό χρυσό,»·

    (138)το άρθρο 355 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 355

    Οι υποκείμενοι στον φόρο, που παράγουν επενδυτικό χρυσό ή μετατρέπουν χρυσό σε επενδυτικό χρυσό, έχουν δικαίωμα να εκπίπτουν τον φόρο που οφείλεται ή καταβλήθηκε από αυτούς για παράδοση αγαθών ή εισαγωγή αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που συνδέονται με την παραγωγή ή τη μεταποίηση του εν λόγω χρυσού όπως θα συνέβαινε εάν η μεταγενέστερη παράδοση του χρυσού, που απαλλάσσεται με βάση το άρθρο 346, υπαγόταν στον φόρο.»·

    (139)στο άρθρο 356, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Τα κράτη μέλη μπορούν να αποδέχονται ισοδύναμες υποχρεώσεις με βάση μέτρα που υιοθετούνται στο πλαίσιο άλλης ενωσιακής νομοθεσίας, όπως η οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (*) για να συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις της παραγράφου 1.»

    _________________________________________________________________

    (*)    Οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 141 της 5.6.2015, σ. 73).

    (140)στον τίτλο XII, η επικεφαλίδα του κεφαλαίου 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ειδικά καθεστώτα για μη εγκατεστημένους υποκειμένους στον φόρο»

    (141)στο άρθρο 358, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, νοούνται ως:»·

    (142)στον τίτλο XII κεφάλαιο 6, η επικεφαλίδα του τμήματος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ειδικό καθεστώς για υπηρεσίες που παρέχονται από υποκειμένους στον φόρο μη εγκατεστημένους εντός της Ένωσης»

    (143)τα άρθρα 358α έως 362 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 358a

    Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, νοούνται ως:

    1)“μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο”, υποκείμενος στον φόρο που δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ούτε μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ένωσης,

    2)“κράτος μέλος εγγραφής”, το κράτος μέλος το οποίο επιλέγει ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο για να δηλώσει την έναρξη των δραστηριοτήτων του ως υποκειμένου στον φόρο στο έδαφος της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος τμήματος.

    3)“κράτος μέλος κατανάλωσης”, το κράτος μέλος στο οποίο θεωρείται ότι πραγματοποιείται η παροχή υπηρεσιών σύμφωνα με τον τίτλο V κεφάλαιο 3.

    Άρθρο 359

    Τα κράτη μέλη επιτρέπουν σε κάθε μη εγκατεστημένο στην Ένωση υποκείμενο στον φόρο ο οποίος παρέχει υπηρεσίες σε μη υποκείμενο στον φόρο, που είναι εγκατεστημένος ή έχει τον τόπο της κατοικίας του ή της συνήθους διαμονής του σε κράτος μέλος, να χρησιμοποιεί το εν λόγω ειδικό καθεστώς. Το εν λόγω ειδικό καθεστώς ισχύει για όλες τις υπηρεσίες που παρέχονται με τον τρόπο αυτό εντός της Ένωσης.

    Άρθρο 360

    Ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο υποχρεούται να γνωστοποιεί στο κράτος μέλος εγγραφής την έναρξη των δραστηριοτήτων του, ως υποκειμένου στον φόρο, την παύση ή τη μεταβολή αυτών κατά τρόπο ώστε να μην πληροί πλέον τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο εν λόγω ειδικό καθεστώς. Η γνωστοποίηση αυτή πραγματοποιείται με ηλεκτρονικά μέσα.

    Άρθρο 361

    1.    Οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχει ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο προς το κράτος μέλος εγγραφής, όταν αρχίζει τη φορολογητέα δραστηριότητά του, περιλαμβάνουν τα ακόλουθα στοιχεία:

    α)ονοματεπώνυμο,

    β)ταχυδρομική διεύθυνση,

    γ)ηλεκτρονικές διευθύνσεις, καθώς και ιστοσελίδες του διαδικτύου,

    δ)τυχόν εθνικό αριθμό φορολογικού μητρώου,

    ε)δήλωση ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ούτε μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ένωσης.

    2.    Ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο κοινοποιεί στο κράτος μέλος εγγραφής κάθε τυχόν αλλαγή των πληροφοριακών στοιχείων που έχει γνωστοποιήσει.

    Άρθρο 362

    Το κράτος μέλος εγγραφής χορηγεί στον μη εγκατεστημένο στην Ένωση υποκείμενο στον φόρο ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ για την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος και του κοινοποιεί με ηλεκτρονικά μέσα τον αριθμό που του χορηγήθηκε. Με βάση τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για την εν λόγω εγγραφή, τα κράτη μέλη κατανάλωσης μπορούν να χρησιμοποιούν δικά τους συστήματα εγγραφής.»·

    (144)στο άρθρο 363, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Το κράτος μέλος εγγραφής διαγράφει τον μη εγκατεστημένο στην Ένωση υποκείμενο στον φόρο από το φορολογικό μητρώο στις ακόλουθες περιπτώσεις:»·

    (145)το άρθρο 364 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 364

    Ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το εν λόγω ειδικό καθεστώς υποβάλλει με ηλεκτρονικά μέσα, στο κράτος μέλος εγγραφής, δήλωση ΦΠΑ για κάθε ημερολογιακό τρίμηνο, είτε έχουν παρασχεθεί υπηρεσίες βάσει του εν λόγω ειδικού καθεστώτος είτε όχι. Η δήλωση υποβάλλεται μέχρι το τέλος του μήνα μετά το τέλος της φορολογικής περιόδου, την οποία καλύπτει η δήλωση.»·

    (146)στο άρθρο 366 παράγραφος 1, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Τα κράτη μέλη που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ μπορούν να απαιτούν τη συμπλήρωση της δήλωσης ΦΠΑ στο εθνικό τους νόμισμα. Εάν η παροχή υπηρεσιών έχει πραγματοποιηθεί σε άλλα νομίσματα, κατά τη συμπλήρωση της δήλωσης ΦΠΑ, ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο χρησιμοποιεί τη συναλλαγματική ισοτιμία που ισχύει την τελευταία ημέρα της φορολογικής περιόδου.»·

    (147)στο άρθρο 367, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο καταβάλλει τον ΦΠΑ, με αναφορά στη σχετική δήλωση ΦΠΑ, συγχρόνως με την υποβολή της δήλωσης ΦΠΑ, και το αργότερο κατά την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης.»·

    (148)στο άρθρο 368, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Για τον μη εγκατεστημένο στην Ένωση υποκείμενο στον φόρο, ο οποίος χρησιμοποιεί το παρόν ειδικό καθεστώς, δεν εκπίπτει ποσό ΦΠΑ με βάση το άρθρο 168 της παρούσας οδηγίας. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 1 σημείο 1 της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ, στον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο επιστρέφεται ο φόρος σύμφωνα με την οδηγία αυτή. Το άρθρο 2 παράγραφοι 2 και 3 και το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ δεν εφαρμόζονται στις επιστροφές που σχετίζονται με υπηρεσίες οι οποίες καλύπτονται από το ειδικό αυτό καθεστώς.»·

    (149)στο άρθρο 369, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Ο μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο υποχρεούται να καταχωρίζει στα λογιστικά βιβλία τις πράξεις που υπάγονται στο παρόν ειδικό καθεστώς. Οι καταχωρίσεις αυτές πρέπει να είναι αρκετά λεπτομερείς, ώστε να επιτρέπουν στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους κατανάλωσης να επαληθεύουν την ακρίβεια της δήλωσης ΦΠΑ.»·

    (150)στον τίτλο XII κεφάλαιο 6, η επικεφαλίδα του τμήματος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Ειδικό καθεστώς για αγαθά που παραδίδονται και υπηρεσίες που παρέχονται από υποκειμένους στον φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος φορολόγησης»

    (151)τα άρθρα 369α, 369β και 369γ αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 369a

    Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, νοούνται ως:

    1)“υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης”, υποκείμενος στον φόρο που έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ή μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ένωσης, αλλά δεν έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του, ούτε μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος του κράτους μέλους φορολόγησης,»,

    2)“κράτος μέλος φορολόγησης”, το κράτος μέλος στο οποίο θεωρείται ότι πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών σύμφωνα με τον τίτλο V κεφάλαια 1 και 3,

    3)“μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο”, υποκείμενος στον φόρο που δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ούτε μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ένωσης,

    4)“μεσάζων”, πρόσωπο εγκατεστημένο εντός της Ένωσης το οποίο ορίζεται από τον μη εγκατεστημένο στην Ένωση υποκείμενο στον φόρο ως υπεύθυνο για την καταβολή του ΦΠΑ και για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στο παρόν ειδικό καθεστώς εξ ονόματος και για λογαριασμό του εν λόγω υποκειμένου στον φόρο.

    5)“κράτος μέλος εγγραφής” νοείται το εξής:

    α)το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του υποκειμένου στον φόρο ή, εάν η έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας δεν βρίσκεται στην Ένωση, το κράτος μέλος όπου έχει μόνιμη εγκατάσταση,

    β)στην περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο δεν έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στην Ένωση, αλλά έχει περισσότερες από μία μόνιμες εγκαταστάσεις στην Ένωση, το κράτος μέλος με μόνιμη εγκατάσταση στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο δηλώνει ότι θα κάνει χρήση αυτού του ειδικού καθεστώτος,

    γ)στην περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης αλλά έχει ορίσει μεσάζοντα, το κράτος μέλος στο οποίο ο εν λόγω μεσάζων έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή, αν δεν έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας στην Ένωση, εκεί όπου έχει τη μόνιμη εγκατάστασή του,

    δ)στην περίπτωση που ο υποκείμενος στον φόρο δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης, αλλά έχει ορίσει μεσάζοντα που έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός της Ένωσης, αλλά έχει μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης, το κράτος μέλος με μόνιμη εγκατάσταση στο οποίο ο μεσάζων δηλώνει ότι θα κάνει χρήση του παρόντος ειδικού καθεστώτος.

    Για τους σκοπούς των στοιχείων β) και δ), όταν ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων, κατά περίπτωση, έχει περισσότερες από μία μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης, δεσμεύεται από την απόφαση να αναφέρει το κράτος μέλος εγκατάστασης για το σχετικό ημερολογιακό έτος και για τα δύο επόμενα ημερολογιακά έτη.

    Άρθρο 369β

    1.    Τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη χρήση αυτού του ειδικού καθεστώτος για παραδόσεις αγαθών και υπηρεσιών για τις οποίες ο υπόχρεος καταβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας είναι είτε:

    α)υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης,

    β)υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος εντός της Ένωσης που έχει ορίσει και δώσει εντολή σε μεσάζοντα.

    Το παρόν ειδικό καθεστώς εφαρμόζεται σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες που παραδίδονται και παρέχονται στην Ένωση, εκτός των εξ αποστάσεως πωλήσεων αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες που καλύπτονται από το ειδικό καθεστώς του τμήματος 4 του παρόντος κεφαλαίου.

    2.    Οι υποκείμενοι στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι εντός της Ένωσης και παρέχουν υπηρεσίες μόνο σε μη υποκειμένους στον φόρο που είναι είτε εγκατεστημένοι είτε έχουν τον τόπο της κατοικίας τους ή της συνήθους διαμονής τους σε κράτος μέλος και, επομένως, μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ειδικό καθεστώς του τμήματος 2 του παρόντος κεφαλαίου αποκλείονται από τη χρήση του παρόντος καθεστώτος.

    3.    Ο υποκείμενος στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης δεν μπορεί να εφαρμόσει ταυτόχρονα το παρόν ειδικό καθεστώς και το ειδικό καθεστώς του τμήματος 2 του παρόντος κεφαλαίου.

    4.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο β), ο υποκείμενος στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης δεν μπορεί να ορίσει συγχρόνως περισσοτέρους του ενός μεσάζοντες.

    Άρθρο 369γ

    Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων που ενεργεί για λογαριασμό του γνωστοποιεί στο κράτος μέλος εγγραφής την έναρξη των δραστηριοτήτων του που υπάγονται στο ειδικό αυτό καθεστώς, ως υποκειμένου στον φόρο, την παύση και τη μεταβολή αυτών κατά τρόπο ώστε να μην πληροί πλέον τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο παρόν ειδικό καθεστώς. Η γνωστοποίηση αυτή πραγματοποιείται με ηλεκτρονικά μέσα.»·

    (152)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 369γα:

    «Άρθρο 369γα

    1.    Οι πληροφορίες που πρέπει να παράσχει ο μεσάζων προς το κράτος μέλος εγγραφής, προτού χρησιμοποιήσει το παρόν ειδικό καθεστώς για λογαριασμό ενός υποκειμένου στον φόρο, περιέχουν τα ακόλουθα στοιχεία:

    α)ονοματεπώνυμο,

    β)ταχυδρομική διεύθυνση,

    γ)ηλεκτρονική διεύθυνση,

    δ)αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ.

    2.    Οι πληροφορίες που πρέπει να παράσχει ο μεσάζων προς το κράτος μέλος εγγραφής για κάθε υποκείμενο στον φόρο τον οποίο εκπροσωπεί, προτού ο εν λόγω υποκείμενος στον φόρο αρχίσει να χρησιμοποιεί το εν λόγω ειδικό καθεστώς, περιέχουν τα ακόλουθα στοιχεία:

    α)ονοματεπώνυμο,

    β)ταχυδρομική διεύθυνση,

    γ)ηλεκτρονική διεύθυνση και ιστοσελίδες του διαδικτύου,

    δ)αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ή εθνικό αριθμό φορολογικού μητρώου,

    ε)τον ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου που έχει χορηγηθεί σύμφωνα με το άρθρο 369δ παράγραφος 3.

    3.    Κάθε υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το παρόν ειδικό καθεστώς ή, κατά περίπτωση, ο μεσάζων αυτού γνωστοποιεί στο κράτος μέλος εγγραφής τυχόν μεταβολές στις παρασχεθείσες πληροφορίες.»·

    (153)τα άρθρα 369δ έως 369ζ αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 369δ

    1.    Ο υποκείμενος στον φόρο που δεν είναι εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης και χρησιμοποιεί το παρόν ειδικό καθεστώς εγγράφεται, για φορολογητέες πράξεις στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος, μόνον στο κράτος μέλος εγγραφής. Προς τον σκοπό αυτό, το κράτος μέλος χρησιμοποιεί τον προσωπικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει ήδη χορηγηθεί στον υποκείμενο στον φόρο όσον αφορά τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο του εσωτερικού συστήματος.

    2.    Με βάση τις πληροφορίες που χρησιμοποιούνται για την εν λόγω εγγραφή, τα κράτη μέλη κατανάλωσης μπορούν να χρησιμοποιούν δικά τους συστήματα εγγραφής.

    3.    Το κράτος μέλος εγγραφής χορηγεί στον μεσάζοντα ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου και του κοινοποιεί με ηλεκτρονικά μέσα τον αριθμό που του χορηγήθηκε.

    4.    Το κράτος μέλος εγγραφής χορηγεί ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ για την εφαρμογή του παρόντος ειδικού καθεστώτος στον μεσάζοντα για κάθε υποκείμενο στον φόρο για τον οποίο έχει οριστεί.

    Άρθρο 369ε

    Το κράτος μέλος εγγραφής εξαιρεί τον υποκείμενο στον φόρο από το ειδικό καθεστώς στις ακόλουθες περιπτώσεις:

    α)αν ο υποκείμενος στον φόρο κοινοποιήσει ότι δεν πραγματοποιεί πλέον παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που καλύπτονται από αυτό το ειδικό καθεστώς ή αν ο μεσάζων κοινοποιήσει ότι ο υποκείμενος στον φόρο για λογαριασμό του οποίου ενεργεί δεν πραγματοποιεί πλέον παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που καλύπτονται από αυτό το ειδικό καθεστώς,

    β)αν μπορεί με άλλον τρόπο να συναχθεί ότι οι φορολογητέες δραστηριότητες του υποκειμένου στον φόρο που υπάγονται στο ειδικό αυτό καθεστώς έχουν τερματισθεί,

    γ)αν ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του δεν πληρούν πλέον τις προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για την υπαγωγή τους σε αυτό το ειδικό καθεστώς,

    δ)αν ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του συστηματικά δεν συμμορφώνονται προς τους κανόνες που αφορούν το ειδικό αυτό καθεστώς,

    ε)αν ο μεσάζων γνωστοποιήσει στο κράτος μέλος εγγραφής ότι δεν εκπροσωπεί πλέον τον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο.

    Άρθρο 369στ

    1.    Ο υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το εν λόγω ειδικό καθεστώς ή ο μεσάζων του υποβάλλουν με ηλεκτρονικά μέσα, στο κράτος μέλος εγγραφής, δήλωση ΦΠΑ για κάθε ημερολογιακό τρίμηνο, είτε έχουν παραδοθεί αγαθά ή παρασχεθεί υπηρεσίες που υπάγονται στο εν λόγω ειδικό καθεστώς είτε όχι. Η δήλωση υποβάλλεται μέχρι το τέλος του μήνα μετά το τέλος της φορολογικής περιόδου, την οποία καλύπτει η δήλωση.

    2.    Όταν ο ετήσιος κύκλος εργασιών στην Ένωση ενός υποκειμένου στον φόρο που χρησιμοποιεί το εν λόγω ειδικό καθεστώς υπερβαίνει τα 2 500 000 EUR, αυτός ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του υποβάλλουν με ηλεκτρονικά μέσα, στο κράτος μέλος εγγραφής, δήλωση ΦΠΑ για κάθε μήνα, είτε έχουν παραδοθεί αγαθά ή παρασχεθεί υπηρεσίες που υπάγονται στο εν λόγω ειδικό καθεστώς είτε όχι. Η δήλωση υποβάλλεται μέχρι το τέλος του μήνα μετά το τέλος της φορολογικής περιόδου, την οποία καλύπτει η δήλωση.

    3.    Για τους σκοπούς της παραγράφου 2, “ετήσιος κύκλος εργασιών στην Ένωση” είναι η συνολική ετήσια αξία των παραδόσεων αγαθών και παροχών υπηρεσιών, χωρίς ΦΠΑ, που πραγματοποιεί υποκείμενος στον φόρο στο έδαφος της Ένωσης.

    4.    Όταν κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους καλύπτεται το όριο που αναφέρεται στην παράγραφο 2, οι υποχρεώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 εφαρμόζονται από το επόμενο ημερολογιακό τρίμηνο.

    Άρθρο 369ζ

    1.    Στη δήλωση ΦΠΑ αναγράφεται ο αριθμός φορολογικού μητρώου που αναφέρεται στο άρθρο 369δ και, για κάθε κράτος μέλος φορολόγησης στο οποίο ο ΦΠΑ έχει καταστεί απαιτητός, οι παρακάτω πληροφορίες:

    α)η συνολική αξία των αγαθών που παραδίδονται και των υπηρεσιών που παρέχονται, χωρίς ΦΠΑ,

    β)η σχετική φορολογική περίοδος,

    γ)οι ισχύοντες συντελεστές ΦΠΑ,

    δ)το συνολικό ανά συντελεστή ποσό ΦΠΑ που έχει καταστεί απαιτητό,

    ε)το συνολικό ποσό ΦΠΑ που έχει γίνει απαιτητό για τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών,

    στ)το συνολικό ποσό ΦΠΑ που έχει καταστεί απαιτητό για τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο υποκείμενος στον φόρο ως αποκτών ή λήπτης είναι υπόχρεος καταβολής του φόρου ή για την εισαγωγή αγαθών στις περιπτώσεις όπου το κράτος μέλος ασκεί τη δυνατότητα που προβλέπεται στο άρθρο 211 δεύτερο εδάφιο,

    ζ)τον ΦΠΑ που αποτέλεσε το αντικείμενο έκπτωσης,

    η)τυχόν τροποποιήσεις που αναφέρονται σε προηγούμενες φορολογικές περιόδους όπως προβλέπεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου,

    θ)το καθαρό ποσό ΦΠΑ προς καταβολή ή πίστωση, ανάλογα με την περίπτωση.

    2.    Όταν, στην περίπτωση παραδόσεων αγαθών που υπάγονται στο παρόν ειδικό καθεστώς, αποστέλλονται ή μεταφέρονται αγαθά από κράτη μέλη άλλα από το κράτος μέλος εγγραφής, η δήλωση ΦΠΑ περιλαμβάνει επίσης τη συνολική αξία των εν λόγω παραδόσεων για κάθε κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά, καθώς και τον ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ή τον αριθμό φορολογικού μητρώου που έχει χορηγηθεί από κάθε τέτοιο κράτος μέλος. Η δήλωση ΦΠΑ περιλαμβάνει τις πληροφορίες αυτές για κάθε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος εγγραφής, ανά κράτος μέλος φορολόγησης.

    3.    Εάν ο υποκείμενος στον φόρο που παρέχει υπηρεσίες που υπάγονται στο ειδικό αυτό καθεστώς έχει μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις, εκτός από εκείνη που έχει στο κράτος μέλος εγγραφής, από τις οποίες παρέχονται οι υπηρεσίες, στη δήλωση ΦΠΑ αναγράφεται επίσης η συνολική αξία των εν λόγω υπηρεσιών, για κάθε κράτος μέλος στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο έχει εγκατάσταση, μαζί με τον ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ή τον αριθμό φορολογικής εγγραφής της εγκατάστασης αυτής, και κατά κράτος μέλος φορολόγησης.

    4.    Όταν απαιτούνται τροποποιήσεις σε δήλωση ΦΠΑ μετά την υποβολή της, οι εν λόγω τροποποιήσεις περιλαμβάνονται σε επόμενη δήλωση το αργότερο εντός τριών ετών από την ημερομηνία στην οποία έπρεπε να υποβληθεί η αρχική δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 369στ. Αυτή η επόμενη δήλωση ΦΠΑ προσδιορίζει το σχετικό κράτος μέλος φορολόγησης, την περίοδο επιβολής του φόρου και το ποσό ΦΠΑ για το οποίο απαιτούνται ενδεχόμενες τροποποιήσεις της οδηγίας.»·

    (154)παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 369ζα:

    «Άρθρο 369ζα

    Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο πραγματοποιεί τόσο πράξεις που παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης και δυνάμει των άρθρων 168, 169 και 170, όσο και πράξεις που δεν παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης, η αναλογία έκπτωσης του ΦΠΑ καθορίζεται από το κράτος μέλος εγγραφής, σύμφωνα με τα άρθρα 174 και 175, για όλες τις πράξεις που πραγματοποιεί ο υποκείμενος στον φόρο.

    Σε περίπτωση που υποκείμενος στον φόρο έχει αρκετές εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης από τις οποίες πραγματοποιεί τόσο πράξεις που παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης δυνάμει των άρθρων 168, 169 και 170, όσο και πράξεις που δεν παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης, η αναλογία έκπτωσης του ΦΠΑ καθορίζεται από κάθε κράτος μέλος εγκατάστασης, σύμφωνα με τα άρθρα 174 και 175, για όλες τις πράξεις που πραγματοποιεί ο υποκείμενος στον φόρο από την εν λόγω εγκατάσταση.»·

    (155)το άρθρο 369θ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 369θ

    Ο υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το ειδικό αυτό καθεστώς ή ο μεσάζων του καταβάλλει το άθροισμα των καθαρών ποσών ΦΠΑ που οφείλονται σε κάθε κράτος μέλος φορολόγησης, με αναφορά στη σχετική δήλωση ΦΠΑ, το αργότερο κατά την εκπνοή της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης.

    Η καταβολή γίνεται σε τραπεζικό λογαριασμό σε ευρώ που ορίζεται από το κράτος μέλος εγγραφής. Τα κράτη μέλη που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ μπορούν να απαιτούν να γίνεται η καταβολή σε τραπεζικό λογαριασμό στο νόμισμά τους.»·

    (156)παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα 369θα και 369θβ:

    «Άρθρο 369θα

    1.    Όταν το ποσό των εκπτώσεων υπερβαίνει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε ένα κράτος μέλος φορολόγησης για δεδομένη φορολογική περίοδο, η επιπλέον διαφορά μεταφέρεται στην επόμενη φορολογική περίοδο.

    2.    Ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων του μπορεί να ζητήσει επιστροφή της διαφοράς ΦΠΑ στη δήλωση ΦΠΑ στο κράτος φορολόγησης σε περίπτωση που:

    α)ο υποκείμενος στον φόρο βρίσκεται σε πιστωτική θέση στο κράτος μέλος φορολόγησης επί δύο διαδοχικές φορολογικές περιόδους ενός ημερολογιακού τριμήνου για το οποίο υποβλήθηκαν δηλώσεις ΦΠΑ, ή

    β)ο υποκείμενος στον φόρο βρίσκεται σε πιστωτική θέση στο κράτος μέλος φορολόγησης επί τρεις διαδοχικές φορολογικές περιόδους ενός μήνα για τον οποίο υποβλήθηκαν δηλώσεις ΦΠΑ.

    Άρθρο 369θβ

    Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο μη εγκατεστημένος στο κράτος μέλος φορολόγησης βρίσκεται σε πιστωτική θέση στην δήλωση ΦΠΑ που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 250 στο κράτος μέλος εγγραφής, το εν λόγω κράτος μέλος θεωρεί το ποσό ΦΠΑ προς επιστροφή σύμφωνα με το άρθρο 183 πληρωμή η οποία πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 369θ βάσει αιτήματος του υποκειμένου στον φόρο.»·

    (157)τα άρθρα 369ι και 369ια αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 369ι

    Όταν ένας υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το παρόν ειδικό καθεστώς δεν πραγματοποιεί παραδόσεις αγαθών και παροχές υπηρεσιών που καλύπτονται από το παρόν ειδικό καθεστώς και για τις οποίες ο ΦΠΑ έχει καταστεί απαιτητός σε ένα κράτος μέλος φορολόγησης σε δεδομένη φορολογική περίοδο, ούτε στις τρεις προηγούμενες φορολογικές περιόδους κατά τις οποίες υποβάλλει τριμηνιαίες δηλώσεις σύμφωνα με το άρθρο 369στ παράγραφος 1 ή στις έντεκα προηγούμενες φορολογικές περιόδους κατά τις οποίες υποβάλλει μηνιαίες δηλώσεις σύμφωνα με το άρθρο 369στ παράγραφος 2, δεν μπορεί να εκπέσει τον ΦΠΑ που επιβλήθηκε σε αυτό το κράτος μέλος φορολόγησης στη δήλωση ΦΠΑ που υποβλήθηκε για αυτήν τη φορολογική περίοδο. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 1 σημείο 1 της οδηγίας 86/560/ΕΟΚ, το άρθρο 2 σημείο 1 και το άρθρο 3 της οδηγίας 2008/9/ΕΚ, στον εν λόγω υποκείμενο στον φόρο επιστρέφεται ο φόρος σύμφωνα με τις εν λόγω οδηγίες.

    Άρθρο 369ια

    1.    Ο υποκείμενος στον φόρο που χρησιμοποιεί το παρόν ειδικό καθεστώς ή ο μεσάζων του υποχρεούται να καταχωρίζει στα λογιστικά βιβλία τις πράξεις που υπάγονται στο παρόν ειδικό καθεστώς. Οι καταχωρίσεις αυτές πρέπει να είναι αρκετά λεπτομερείς, ώστε να επιτρέπουν στις φορολογικές αρχές του κράτους μέλους φορολόγησης να επαληθεύουν την ακρίβεια της δήλωσης ΦΠΑ.

    2.    Οι καταχωρίσεις της παραγράφου 1 πρέπει να διατίθενται, έπειτα από αίτηση, με ηλεκτρονικά μέσα, στο κράτος μέλος φορολόγησης και στο κράτος μέλος εγγραφής.

    Οι καταχωρίσεις αυτές διαφυλάσσονται για διάστημα δέκα ετών, το οποίο αρχίζει από τις 31 Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε η πράξη.»·

    (158)στο άρθρο 369ιβ, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος και με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, νοούνται ως:

    1)“μη εγκατεστημένος στην Ένωση υποκείμενος στον φόρο”, ο υποκείμενος στον φόρο που δεν διατηρεί την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ούτε μόνιμη εγκατάσταση στο έδαφος της Ένωσης,

    2)“μεσάζων”, πρόσωπο εγκατεστημένο εντός της Ένωσης το οποίο ορίζεται από τον υποκείμενο στον φόρο που πραγματοποιεί εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες, ως υπεύθυνο για την καταβολή του ΦΠΑ και για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στο παρόν ειδικό καθεστώς εξ ονόματος και για λογαριασμό του υποκειμένου στον φόρο,

    3)“κράτος μέλος εγγραφής” νοείται το εξής:

    α)όταν ο υποκείμενος στον φόρο δεν είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης, το κράτος μέλος στου οποίου το μητρώο επιλέγει να εγγραφεί,

    β)όταν ο υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός της Ένωσης, αλλά έχει μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης, το κράτος μέλος με μόνιμη εγκατάσταση στο οποίο ο υποκείμενος στον φόρο δηλώνει ότι θα κάνει χρήση του παρόντος ειδικού καθεστώτος,

    γ)όταν ο υποκείμενος στον φόρο έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας σε κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος,

    δ)όταν ο μεσάζων έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας σε κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος,

    ε)όταν ο μεσάζων έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας εκτός της Ένωσης, αλλά έχει μία ή περισσότερες μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης, το κράτος μέλος με μόνιμη εγκατάσταση στο οποίο ο μεσάζων δηλώνει ότι θα κάνει χρήση του παρόντος ειδικού καθεστώτος.

    Για τους σκοπούς των στοιχείων β) και ε), όταν ο υποκείμενος στον φόρο ή ο μεσάζων έχει περισσότερες από μία μόνιμες εγκαταστάσεις εντός της Ένωσης, δεσμεύεται από την απόφαση να αναφέρει το κράτος μέλος εγκατάστασης για το σχετικό ημερολογιακό έτος και για τα δύο επόμενα ημερολογιακά έτη.

    4)“κράτος μέλος κατανάλωσης”, το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών στον αποκτώντα πελάτη.»·

    (159)στο άρθρο 369ιγ παράγραφος 1, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

    «α)κάθε υποκείμενο στον φόρο εγκατεστημένο εντός της Ένωσης που πραγματοποιεί εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών τα οποία εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες·

    β)κάθε υποκείμενο στον φόρο, είτε είναι εγκατεστημένος εντός της Ένωσης είτε όχι, που πραγματοποιεί εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών τα οποία εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες και που εκπροσωπείται από μεσάζοντα εγκατεστημένο εντός της Ένωσης·»·

    (160)τα άρθρα 369κε, 369κστ και 369κζ αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 369κε

    Όταν, για την εισαγωγή αγαθών, εξαιρουμένων των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, με δέματα εσωτερικής αξίας που δεν υπερβαίνει τα 150 EUR, δεν χρησιμοποιείται το ειδικό καθεστώς του κεφαλαίου 6 τμήμα 4, το κράτος μέλος εισαγωγής επιτρέπει στο πρόσωπο που προσκομίζει τα εμπορεύματα στο τελωνείο για λογαριασμό του προσώπου για το οποίο προορίζονται τα αγαθά στο έδαφος της Ένωσης να κάνει χρήση ειδικών ρυθμίσεων για τη δήλωση και την καταβολή ΦΠΑ κατά την εισαγωγή όσον αφορά τα αγαθά των οποίων η αποστολή ή η άφιξη ολοκληρώνεται στο συγκεκριμένο κράτος μέλος.

    Άρθρο 369κστ

    1.    Για τους σκοπούς της παρούσας ειδικής ρύθμισης, ισχύουν τα εξής:

    α)το πρόσωπο για το οποίο προορίζονται τα αγαθά είναι υπεύθυνο για την καταβολή του ΦΠΑ,

    β)το πρόσωπο που προσκομίζει τα αγαθά στο τελωνείο εντός του εδάφους της Ένωσης εισπράττει τον ΦΠΑ από το πρόσωπο για το οποίο προορίζονται τα αγαθά και καταβάλλει τον συγκεκριμένο ΦΠΑ.

    2.    Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι το πρόσωπο που προσκομίζει τα αγαθά στο τελωνείο εντός του εδάφους της Ένωσης λαμβάνει κατάλληλα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι το πρόσωπο για το οποίο προορίζονται τα αγαθά καταβάλλει τον ακριβή φόρο.

    Άρθρο 369κζ

    Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι ο κανονικός συντελεστής ΦΠΑ που εφαρμόζεται στο κράτος μέλος εισαγωγής εφαρμόζεται όταν χρησιμοποιείται η παρούσα ειδική ρύθμιση.»·

    (161)στον τίτλο XIII, η επικεφαλίδα του κεφαλαίου 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Παρεκκλίσεις που ισχύουν έως τη θέσπιση οριστικού καθεστώτος σχετικά με τις παροχές υπηρεσιών»

    (162)το άρθρο 372 απαλείφεται·

    (163)το άρθρο 373 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 373

    Τα κράτη μέλη, τα οποία την 1η Ιανουαρίου 1978 εφάρμοζαν διατάξεις κατά παρέκκλιση από το άρθρο 28, μπορούν να εξακολουθήσουν να τις εφαρμόζουν.»·

    (164)το άρθρο 375 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 375

    Η Ελλάδα μπορεί να εξακολουθήσει να απαλλάσσει τις πράξεις του παραρτήματος X μέρος Β σημεία 2), 9), 11) και 12), με τις προϋποθέσεις που ίσχυαν σε αυτό το κράτος μέλος την 1η Ιανουαρίου 1987.»·

    (165)στο άρθρο 387, το στοιχείο α) απαλείφεται·

    (166)το άρθρο 393 απαλείφεται·

    (167)στο άρθρο 398, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «4.    Εκτός από τα σημεία που αποτελούν αντικείμενο διαβούλευσης σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, η επιτροπή ΦΠΑ εξετάζει τα ζητήματα που της υποβάλλει ο πρόεδρός της, είτε με δική του πρωτοβουλία είτε έπειτα από αίτημα του αντιπροσώπου κράτους μέλους, σχετικά με την εφαρμογή των ενωσιακών διατάξεων περί ΦΠΑ.»·

    (168)το άρθρο 401 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 401

    Με την επιφύλαξη άλλων ενωσιακών διατάξεων, οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας δεν εμποδίζουν την εκ μέρους κράτους μέλους διατήρηση ή εισαγωγή φόρων στις συμβάσεις ασφάλισης και στα τυχερά παιχνίδια και στοιχήματα, ειδικών φόρων κατανάλωσης, δικαιωμάτων εγγραφής ή καταχώρισης και, γενικότερα, οποιουδήποτε φόρου, δικαιώματος ή τέλους που δεν έχει τον χαρακτήρα φόρου κύκλου εργασιών, με την προϋπόθεση ότι η είσπραξη των εν λόγω φόρων, δικαιωμάτων και τελών δεν οδηγεί, στις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ κρατών μελών, σε διατυπώσεις που συνδέονται με τη διέλευση συνόρων.»·

    (169)το άρθρο 402 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 402

    Το καθεστώς φορολόγησης των υπηρεσιών μεταξύ των κρατών μελών που προβλέπεται από την παρούσα οδηγία έχει μεταβατικό χαρακτήρα και θα αντικατασταθεί από οριστικό καθεστώς που θα βασίζεται στην αρχή της φορολόγησης των υπηρεσιών στο κράτος μέλος προορισμού της παροχής, στην υποχρέωση ΦΠΑ του προμηθευτή, και στο σύστημα ενιαίας εγγραφής για τη δήλωση, καταβολή και έκπτωση του φόρου.»·

    (170)το άρθρο 405 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 405

    Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, νοούνται ως:

    1)“Ένωση”, το έδαφος της Ένωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 σημείο 1), πριν από την προσχώρηση νέων κρατών μελών,

    2)“νέα κράτη μέλη”, το έδαφος των κρατών μελών που έχουν προσχωρήσει στην Ένωση μετά την 1η Ιανουαρίου 1995, όπως ορίζεται για καθένα από αυτά τα κράτη μέλη στο άρθρο 5 σημείο 2),

    3)“διευρυμένη Ένωση”, το έδαφος της Ένωσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 σημείο 1), μετά την προσχώρηση νέων κρατών μελών.»·

    (171)στο άρθρο 406, τα στοιχεία α) και β) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

    «α)το αγαθό έχει εισέλθει πριν από την ημερομηνία προσχώρησης στην Ένωση ή σε ένα από τα νέα κράτη μέλη,

    β)το αγαθό υπήχθη κατά την είσοδό του στην Ένωση ή σε ένα από τα νέα κράτη μέλη στο εν λόγω καθεστώς ή κατάσταση,»·

    (172)το άρθρο 408 τροποποιείται ως εξής:

    α)στην παράγραφο 1, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «1.    Εξομοιώνονται με εισαγωγή αγαθού που αποδεικνύεται ότι βρισκόταν σε ελεύθερη κυκλοφορία σε ένα από τα νέα κράτη μέλη ή στην Ένωση οι ακόλουθες περιπτώσεις:»

    β)στην παράγραφο 2, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2.    Εκτός από τις περιπτώσεις της παραγράφου 1, εξομοιώνεται επίσης με εισαγωγή αγαθού η διάθεση, μετά την ημερομηνία προσχώρησης, στο έδαφος κράτους μέλους, από υποκείμενο ή μη υποκείμενο στον φόρο, αγαθών που του έχουν παραδοθεί πριν από την ημερομηνία προσχώρησης, στο έδαφος της Ένωσης ή ενός από τα νέα κράτη μέλη, όταν συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:»,

    γ)στην παράγραφο 2, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «β)τα αγαθά δεν είχαν εισαχθεί στο εσωτερικό ενός από τα νέα κράτη μέλη ή στο εσωτερικό της Ένωσης πριν από την ημερομηνία προσχώρησης.»·

    (173)το άρθρο 410 παράγραφος 1 τροποποιείται ως εξής:

    α)το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «α)το εισαχθέν αγαθό αποστέλλεται ή μεταφέρεται εκτός της διευρυμένης Ένωσης,»,

    β)το στοιχείο γ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «γ)το εισαχθέν αγαθό, κατά την έννοια του άρθρου 408 παράγραφος 1 στοιχείο α), είναι μεταφορικό μέσο που αποκτήθηκε ή είχε εισαχθεί, πριν από την ημερομηνία προσχώρησης, σύμφωνα με τους ισχύοντες γενικούς όρους φορολόγησης της εσωτερικής αγοράς ενός από τα νέα κράτη μέλη ή ενός από τα κράτη μέλη της Ένωσης ή δεν έτυχε, εξαιτίας της εξαγωγής του, απαλλαγής ή επιστροφής του ΦΠΑ.»·

    (174)το παράρτημα X τροποποιείται ως εξής:

    α)στο μέρος Α, τα σημεία 1) και 4) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

    «1)η παροχή υπηρεσιών από οδοντοτεχνίτες,

    4)η κατά το άρθρο 306 παροχή υπηρεσιών των πρακτορείων ταξιδιών καθώς και η παροχή υπηρεσιών των πρακτορείων ταξιδιών, τα οποία ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του ταξιδιώτη, για ταξίδια που πραγματοποιούνται εκτός της Ένωσης.»,

    β)στο μέρος Β, τα σημεία 5) και 6) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

    «5)η παροχή υπηρεσιών από τυφλούς ή εργαστήρια τυφλών, με την προϋπόθεση ότι η απαλλαγή τους δεν επιφέρει σημαντικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού,

    6)η παροχή υπηρεσιών προς οργανισμούς επιφορτισμένους με την κατασκευή, τη διαρρύθμιση και τη συντήρηση νεκροταφείων, τάφων και μνημείων των θυμάτων πολέμου,»,

    γ)στο μέρος Β, το σημείο 8) απαλείφεται,

    δ)στο μέρος Β, τα σημεία 11) και 12) αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

    «11)η παροχή υπηρεσιών που συνίστανται σε μετατροπές, επιδιορθώσεις, συντήρηση, ναυλώσεις και μισθώσεις αεροσκαφών που χρησιμοποιούνται από κρατικούς οργανισμούς καθώς και αντικειμένων ενσωματωμένων στα αεροσκάφη αυτά ή που χρησιμεύουν για την εκμετάλλευσή τους,

    12)η παροχή υπηρεσιών που συνίστανται σε μετατροπές, επιδιορθώσεις, συντήρηση, ναυλώσεις και εκμισθώσεις πολεμικών πλοίων,».

    Άρθρο 2

    1.Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και δημοσιεύουν, το αργότερο έως την 30ή Ιουνίου 2022, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

    Εφαρμόζουν τις διατάξεις αυτές από την 1η Ιουλίου 2022.

    Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

    2.Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

    Άρθρο 3

    Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Άρθρο 4

    Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

    Βρυξέλλες,

       Για το Συμβούλιο

       Ο Πρόεδρος

    (1)    COM(2016) 148 final.
    (2)

       Κατάσταση της Ένωσης 2017. Επιστολή προθέσεων προς τον Πρόεδρο Antonio Tajani και τον Πρωθυπουργό Jüri Ratas, 13 Σεπτεμβρίου 2017, διαθέσιμη στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://ec.europa.eu/commission/sites/beta-political/files/state-union-2017-brochure_en.pdf . Βλ. επίσης παράρτημα I του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής για το 2017, COM(2016) 710 final, Στρασβούργο, της 25.10.2016, σ. 3, διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση     https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/cwp_2017_annex_i_en.pdf .

    (3)    COM(2017) 566 final.
    (4)    COM(2018) 20 final.
    (5)    COM(2018) 21 final.
    (6)    Τροποποιημένη πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010 σχετικά με μέτρα ενίσχυσης της διοικητικής συνεργασίας στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας (COM(2017) 706 final).
    (7)    COM(2017) 569 final.
    (8)    Ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης 2017· βλέπε: https://ec.europa.eu/info/publications/2017-european-semester-annual-growth-survey_en
    (9)    Ευρώπη 2020 – Στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη· βλέπε:
    https://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2010:2020:FIN:EL:PDF
    (10)    Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών - Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις – Μια «Small Business Act» για την Ευρώπη, COM(2008) 394 τελικό).
    (11)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών – «Αναβάθμιση της ενιαίας αγοράς: περισσότερες ευκαιρίες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις» (COM(2015) 550 final).
    (12)    Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1)
    (13)    Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Μελετών (υπεύθυνος έργου), 2011, A retrospective evaluation of elements of the EU VAT system (Αναδρομική αξιολόγηση στοιχείων του συστήματος ΦΠΑ της ΕΕ): http://ec.europa.eu/taxation_customs/sites/taxation/files/resources/documents/common/publications/studies/report_evaluation_vat.pdf
    (14)    EY, 2015· βλέπε: https://ec.europa.eu/taxation_customs/sites/taxation/files/docs/body/ey_study_destination_principle.pdf
    (15)    COM(2018) 21 final.
    (16)    SWD(2018)9 final και SWD(2018)11 final.
    (17)    COM(2017) 569 final της 4.10.2017.
    (18)    Έκθεση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις επιπτώσεις των άρθρων 199α και 199β της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου στην καταπολέμηση της απάτης (COM(2018) 118 final της 8.3.2018)
    (19)    Οδηγία (ΕΕ) 2017/2455 του Συμβουλίου, της 5ης Δεκεμβρίου 2017, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ και της οδηγίας 2009/132/ΕΚ όσον αφορά ορισμένες υποχρεώσεις που απορρέουν από τον φόρο προστιθέμενης αξίας για παροχές υπηρεσιών και πωλήσεις αγαθών εξ αποστάσεως (ΕΕ L 348 της 29.12.2017, σ. 7).
    (20)    Δέκατη τρίτη οδηγία 86/560/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 1986, για την εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – τρόπος επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο που δεν είναι εγκατεστημένοι σε έδαφος της Κοινότητας (ΕΕ L 326 της 21.11.1986, σ. 40).
    (21)    Οδηγία 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ σε υποκειμένους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος (ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 23).
    (22)    ΕΕ C  της , σ. .
    (23)    ΕΕ C  της , σ. .
    (24)    Πρώτη οδηγία 67/227/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 11ης Απριλίου 1967, περί της εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών (ΕΕ 71 της 14.4.1967, σ. 1301).
    (25)    Δεύτερη οδηγία 67/228/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 11ης Απριλίου 1967, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — διάρθρωση και κανόνες εφαρμογής του κοινού συστήματος φόρου προστιθεμένης αξίας (ΕΕ 71 της 14.4.1967, σ. 1303).
    (26)    Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1)
    (27)    Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Οκτωβρίου 2011 σχετικά με το μέλλον του ΦΠΑ (P7_TA(2011)0436) http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2011-0436+0+DOC+XML+V0//EL
    (28)    Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, της 14ης Ιουλίου 2011, με θέμα «Πράσινη Βίβλος σχετικά με το μέλλον του ΦΠΑ — Προς ένα απλούστερο, ισχυρότερο και αποτελεσματικότερο σύστημα ΦΠΑ» https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=celex%3A52011AE1168
    (29)    Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με το μέλλον του ΦΠΑ - 3167η συνεδρίαση του Συμβουλίου Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων, Βρυξέλλες, 15 Μαΐου 2012 (βλ. ειδικότερα το σημείο B 4) http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/en/ecofin/130257.pdf
    (30)    Σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ – Προς έναν ενιαίο χώρο ΦΠΑ στην ΕΕ - Η ώρα των αποφάσεων (COM(2016) 148final, της 7.4.2016).
    (31)    Βλέπε: http://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2016/05/25-conclusions-vat-action-plan/
    (32)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σχετικά με τη συνέχεια που δίνεται στο σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ – Προς έναν ενιαίο χώρο ΦΠΑ στην ΕΕ – Η ώρα των αποφάσεων (COM(2017) 566 final της 4.10.2017).
    (33)    ΕΕ C 369 της 17.12.2011, σ. 14.
    Top