ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 6.3.2018

COM(2018) 88 final

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

για την εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013 σχετικά με τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

για την εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013 σχετικά με τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς

Πίνακας περιεχομένων

1.Σκοπός του εγγράφου

2.Νομικό πλαίσιο

2.1.Εισαγωγή

2.2.Κύριες διατάξεις του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013

2.2.1.Είδη του μέρους Α

2.2.2.Είδη του μέρους Β

2.3.Νομική υποχρέωση υποβολής έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο

3.Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

3.1.Εισαγωγή

3.2.Αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων

3.2.1.Είδη του μέρους Α

3.2.2.Είδη του μέρους Β

4.Συμπεράσματα

4.1.Είδη του μέρους Α

4.2.Είδη του μέρους Β

4.3.Γενικό συμπέρασμα

1.Σκοπός του εγγράφου

Το παρόν έγγραφο εκπληρώνει την υποχρέωση της Επιτροπής να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013 1 (στο εξής «κανονισμός για τα ζώα συντροφιάς»).

Βασίζεται κυρίως στην έκβαση των διαβουλεύσεων που πραγματοποιήθηκαν με τις αρμόδιες αρχές ορισμένων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE) και μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ), της Νορβηγίας, σχετικά με την εμπειρία τους από την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου.

2.Νομικό πλαίσιο

2.1.Εισαγωγή

Ο κανονισμός για τα ζώα συντροφιάς καθορίζει τους υγειονομικούς όρους που εφαρμόζονται στις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς στα κράτη μέλη τα οποία συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους και είναι υπό την ευθύνη του. Εφαρμόζεται από τις 29 Δεκεμβρίου 2014.

Ο κανονισμός καταρτίζει κατάλογο ειδών ζώων στα οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται οι εναρμονισμένοι υγειονομικοί όροι όταν τα εν λόγω είδη είναι ζώα συντροφιάς και μετακινούνται για μη εμπορικούς λόγους. Κατά την κατάρτιση του καταλόγου αυτού, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η ευπάθειά τους στη λύσσα ή ο ρόλος τους στην επιδημιολογία της εν λόγω νόσου.

Οι σκύλοι, οι γάτες και οι νυφίτσες είναι είδη ζώων που είναι ευπαθή στη λύσσα και απαριθμούνται στο μέρος Α του παραρτήματος Ι του κανονισμού (στο εξής: «Είδη του μέρους Α»). Ο κανονισμός θεσπίζει κανόνες για την υγεία των ζώων για μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων των ειδών αυτών.

Τα ζώα που αποτελούν ζώα συντροφιάς και ανήκουν σε είδη που δεν προσβάλλονται από τη λύσσα (ή χωρίς επιδημιολογική σημασία όσον αφορά τη λύσσα) απαριθμούνται στο μέρος Β του παραρτήματος Ι (στο εξής «Είδη του μέρους Β»). Ο κανονισμός προβλέπει ότι, μέχρι τη θέσπιση ενωσιακών κανόνων όπως αναφέρεται στα άρθρα 9 και 14, εφαρμόζονται εθνικοί κανόνες στις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων των ειδών του μέρους Β σε κράτη μέλη.

Η πείρα έχει δείξει ότι το εμπόριο εντός της Ένωσης και η εισαγωγή στην Ένωση από τρίτες χώρες ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α μπορεί να συγκαλυφθεί δολίως ως μετακίνηση μη εμπορικού χαρακτήρα. Οι συννομοθέτες του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς, αποσκοπούσαν να εμποδίσουν τις εν λόγω δόλιες πρακτικές διότι ενδέχεται να ενέχουν κινδύνους για την υγεία των ζώων. Ως εκ τούτου, αποφάσισαν να ορίσουν έναν μέγιστο αριθμό ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α, τα οποία μπορούν να συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο όταν ο ιδιοκτήτης τους ή το εξουσιοδοτημένο πρόσωπο μεταβαίνει σε ένα κράτος μέλος από άλλο κράτος μέλος ή έδαφος ή τρίτη χώρα. Ο κανόνας αυτός περιέχεται στο άρθρο 5 του κανονισμού και υπάρχουν εξαιρέσεις υπό ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις.

2.2.Κύριες διατάξεις του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 576/2013 

2.2.1.Είδη του μέρους Α

Οι παράγραφοι 1 έως 4 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς προβλέπουν ότι ο μέγιστος αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α, τα οποία μπορούν να συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο κατά τη διάρκεια μίας μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνησης σε ένα κράτος μέλος από άλλο κράτος μέλος ή έδαφος ή τρίτη χώρα δεν υπερβαίνει τα πέντε. Ωστόσο, η παράγραφος 2 του εν λόγω άρθρου προβλέπει παρέκκλιση που επιτρέπει ο αριθμός αυτός να υπερβαίνει τα πέντε, εάν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις που αφορούν την ηλικία των ζώων, τα δικαιολογητικά που πρέπει να προσκομίζονται και τον σκοπό της μετακίνησης. Οι έλεγχοι συμμόρφωσης για την επαλήθευση των προϋποθέσεων αυτών πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τα άρθρα 33 και 34 του κανονισμού.

Όταν οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις δεν πληρούνται και ο αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α υπερβαίνει τον καθορισμένο μέγιστο αριθμό, τα ζώα πρέπει να ικανοποιούν τις σχετικές απαιτήσεις για την υγεία των ζώων που ορίζονται στην οδηγία 92/65/ΕΟΚ 2 και να υπόκεινται σε κτηνιατρικούς ελέγχους σύμφωνα με την οδηγία 90/425/ΕΟΚ 3 ή την οδηγία 91/496/ΕΟΚ 4 ανάλογα με την περίπτωση.

Επειδή οι συννομοθέτες ορίζουν τον κανόνα σχετικά με τον μέγιστο αριθμό ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α στον κανονισμό για τα ζώα συντροφιάς, οποιαδήποτε αλλαγή αυτού του κανόνα μπορεί να εξεταστεί μόνο σε περίπτωση που η Επιτροπή υποβάλει πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την τροποποίηση των σχετικών παραγράφων του άρθρου 5 σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.

2.2.2.Είδη του μέρους Β

Για άλλα είδη εκτός από σκύλους, γάτες και νυφίτσες, η παράγραφος 5 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον μέγιστο αριθμό των ζώων συντροφιάς που μπορούν να συνοδεύουν τον ιδιοκτήτη τους ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο κατά τη διάρκεια μίας μη εμπορικής μετακίνησης.

Μέχρι σήμερα, η Επιτροπή δεν έχει κάνει χρήση της συγκεκριμένης εξουσιοδοτικής διάταξης. Αν δεν κάνει χρήση της διάταξης, τα άρθρα 9 και 14 του κανονισμού επιτρέπουν την εφαρμογή εθνικών κανόνων. Ωστόσο, τα δύο αυτά άρθρα απαιτούν οι εθνικοί κανόνες να εφαρμόζονται αναλογικά προς τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία ή την υγεία των ζώων που συνδέεται με τη μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση ζώων συντροφιάς των εν λόγω ειδών. Επίσης, οι εν λόγω εθνικοί κανόνες δεν πρέπει να είναι αυστηρότεροι από εκείνους που ισχύουν για το εμπόριο εντός της Ένωσης ή τις εισαγωγές από τρίτες χώρες στην Ένωση των εν λόγω ζώων σύμφωνα με την οδηγία 92/65/ΕΟΚ ή την οδηγία 2006/88/ΕΚ 5 .

2.3.Νομική υποχρέωση υποβολής έκθεσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο

Σύμφωνα με την παράγραφο 6 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς η Επιτροπή υποχρεούται να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 5. Η έκθεση πρέπει να καταρτιστεί το αργότερο στις 29 Ιουνίου 2018. Με βάση την έκθεση, η Επιτροπή μπορεί να προτείνει τροποποιήσεις στον κανονισμό κατά περίπτωση.

3.Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

3.1.Εισαγωγή 

Για την προετοιμασία της έκθεσής της, στις 27 Σεπτεμβρίου 2017 η Επιτροπή κάλεσε τους επικεφαλής των κτηνιατρικών υπηρεσιών των κρατών μελών της ΕΕ και τριών κρατών μελών ΕΖΕΣ (Νορβηγία, Ελβετία και Ισλανδία) να παράσχουν πληροφορίες σχετικά με τις εμπειρίες τους όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς. Η Επιτροπή έστειλε υπενθύμιση της εν λόγω πρόσκλησης στους επικεφαλής των κτηνιατρικών υπηρεσιών στις 8 Δεκεμβρίου 2017.

Επειδή η Επιτροπή δεν έχει καταχωρίσει καταγγελίες ή άλλη αλληλογραφία με πολίτη ή ενδιαφερόμενο σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 5, δεν θεώρησε ότι η δημόσια διαβούλευση είναι αναγκαία για τους σκοπούς της παρούσας έκθεσης.

Μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού, η Διεύθυνση Ελέγχων και Αναλύσεων στον Τομέα της Υγείας και των Τροφίμων της Γενικής Διεύθυνσης Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων της Επιτροπής δεν έχει πραγματοποιήσει ελέγχους στα κράτη μέλη για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων που εφαρμόζονται για τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις των ζώων συντροφιάς που θα εντόπιζαν τυχόν ελλείψεις όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 5. Αυτό συνέβη επειδή η Διεύθυνση είχε άλλες προτεραιότητες.

3.2.Αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων 

Οι αρμόδιες αρχές 20 κρατών μελών της ΕΕ και της Νορβηγίας απάντησαν θετικά στην πρόσκληση για διαβούλευση και έστειλαν τις εισηγήσεις τους στην Επιτροπή.

3.2.1.Είδη του μέρους Α

Οι περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που απάντησαν κατέγραψαν ελάχιστες εκθέσεις ή έρευνες σχετικά με μετακινήσεις προς ένα κράτος μέλος περισσότερων από πέντε ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α από άλλο κράτος μέλος ή έδαφος ή τρίτη χώρα. Σε γενικές γραμμές, ο κανόνας σχετικά με τον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση είναι γνωστός σε όλους και εφαρμόζεται σωστά. Συνολικά, οι αρμόδιες αρχές που απάντησαν υποστηρίζουν τη διατήρηση του μέγιστου αριθμού όπως ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 5. Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές δύο χωρών κρίνουν ότι ο κανόνας αυτός ενθαρρύνει τη δόλια συγκάλυψη του εμπορίου ως μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση. Επομένως, τάσσονται υπέρ της ανάκλησης του κανόνα ή υπέρ της μείωσης του μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση.

Οι περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που απάντησαν είναι υπέρ της παρέκκλισης που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 5 και υποστηρίζουν τη διατήρηση της σημερινής διατύπωσης. Μόνο δύο αρμόδιες αρχές εξέφρασαν επιφυλάξεις όσον αφορά την εφαρμογή και, ως εκ τούτου, τάσσονται υπέρ της ανάκλησης ή του περαιτέρω περιορισμού αυτής της παρέκκλισης. Προτείνουν να εισαχθεί ένα όριο στον επιτρεπόμενο αριθμό των ζώων συντροφιάς στο πλαίσιο της παρέκκλισης ή να περιοριστεί ο σκοπός της μετακίνησης σε συγκεκριμένες εκδηλώσεις. Και οι δύο αρχές υποστηρίζουν τη διατήρηση του ελάχιστου ορίου ηλικίας των έξι μηνών. Ο κύριος λόγος είναι η δυσκολία να επαληθευτούν τα γραπτά αποδεικτικά στοιχεία που υποβάλλονται από τους ιδιοκτήτες των ζώων συντροφιάς και να εξακριβωθεί ο σκοπός της μετακίνησης.

3.2.2.Είδη του μέρους Β

Οι περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που απάντησαν δεν σχολίασαν τα είδη του μέρους Β ούτε διατύπωσαν άποψη σχετικά με το κατά πόσον η Επιτροπή θα πρέπει να ασκεί την εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων για τον καθορισμό ενός μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση.

Λίγες αρμόδιες αρχές που απάντησαν εξέφρασαν την ανάγκη θέσπισης ενωσιακών κανόνων για τον καθορισμό μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς ορισμένων ειδών του μέρους Β σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση. Οι εν λόγω αρχές δεν παρείχαν καμία αιτιολόγηση.

Πολύ λίγες αρμόδιες αρχές που απάντησαν έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα με ζώα συντροφιάς των ειδών του μέρους Β. Για τον λόγο αυτό, πολύ λίγες αρχές συνέστησαν τον καθορισμό ενός μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση. Ορισμένες αρμόδιες αρχές που απάντησαν δήλωσαν ότι, ελλείψει ενωσιακών κανόνων, έχουν θεσπίσει εθνικούς κανόνες. Οι εν λόγω εθνικοί κανόνες ορίζουν τον μέγιστο αριθμό των ζώων συντροφιάς του συνόλου ή ορισμένων ειδών του μέρους Β (όπως πτηνά και κουνέλια, για τα οποία η οδηγία 92/65/ΕΟΚ καθορίζει απαιτήσεις υγειονομικού ελέγχου) όταν διατίθενται στο εμπόριο εντός της Ένωσης ή εισάγονται από τρίτες χώρες.

4.Συμπεράσματα

4.1.Είδη του μέρους Α

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι περισσότερες από τις αρμόδιες αρχές που απάντησαν υποστηρίζουν τη διατήρηση του μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς. Θεωρούν ότι ο κανόνας ενδείκνυται για να αποφευχθεί η συγκάλυψη του εμπορίου εντός της Ένωσης ή της εισαγωγής στην Ένωση ζώων των ειδών αυτών ως μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση.

Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι οι λίγες αρμόδιες αρχές που τάσσονται υπέρ της ανάκλησης ή του περιορισμού του κανόνα πιστεύουν ότι ενθαρρύνει τις παράνομες πρακτικές. Η άποψή τους είναι ότι η ερμηνεία του κανόνα από ορισμένους φορείς συνεπάγεται ότι κάθε μετακίνηση έως πέντε ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α χαρακτηρίζεται ως μη εμπορικού χαρακτήρα. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω επιχειρήματα, η Επιτροπή θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να υπενθυμίσει στο κοινό και στους εξουσιοδοτημένους κτηνιάτρους τους ορισμούς των «μετακινήσεων μη εμπορικού χαρακτήρα» και του «ζώου συντροφιάς» που καθορίζονται στα στοιχεία α) και β) του άρθρου 3 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς. Ειδικότερα, η Επιτροπή πιστεύει ότι έχει ζωτική σημασία να αποσαφηνιστεί ότι, αν η μετακίνηση του ζώου δεν προκλήθηκε από την μετακίνηση του ιδιοκτήτη του, δεν μπορεί γενικά να θεωρηθεί μη εμπορικού χαρακτήρα. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τον αριθμό των ζώων συντροφιάς που αφορά η μετακίνηση.

4.2.Είδη του μέρους Β

Η Επιτροπή σημειώνει ότι η μειονότητα των αρμόδιων αρχών που απάντησαν εξέφρασαν την επιθυμία η Επιτροπή να ασκεί την εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων για τον καθορισμό ενός μέγιστου επιτρεπόμενου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση. Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχει επαρκής αιτιολόγηση για μια τέτοια πράξη, η Επιτροπή δεν είναι επί του παρόντος σε θέση να ξεκινήσει τις προπαρασκευαστικές εργασίες έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξης για τον σκοπό αυτό.

Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι η εφαρμογή των εθνικών κανόνων συνέβαλε στον καλύτερο έλεγχο της μετακίνησης των ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β. Ωστόσο, έχει κάποιες ανησυχίες σχετικά με τη φύση των εν λόγω κανόνων από την άποψη της αναλογικότητας και της αυστηρότητας, καθώς και ως προς το αν είναι σύμφωνοι με τα άρθρα 9 και 14 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς. Πράγματι, οι κανόνες που ορίζονται στην οδηγία 92/65/ΕΟΚ για το εμπόριο εντός της Ένωσης ή την εισαγωγές στην Ένωση ορισμένων ειδών του μέρους Β, όπως πτηνά και κουνέλια, οι εν λόγω κανόνες δεν περιλαμβάνουν μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό.

4.3.Γενικό συμπέρασμα

Οι εισηγήσεις των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών της ΕΕ και της Νορβηγίας στο πλαίσιο της διαβούλευσης δεν προσκόμισαν τεκμηριωμένα στοιχεία ότι ο μέγιστος αριθμός των ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Α (καθώς και η δυνατότητα παρέκκλισης από αυτόν), όπως ορίζεται στο άρθρο 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς, καθώς και η απουσία κανόνων της ΕΕ σχετικά με τον καθορισμό του μέγιστου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β, συνιστούν αδικαιολόγητη επιβάρυνση για τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς. Επίσης οι εισηγήσεις δεν παρέχουν αποδείξεις ότι οι διατάξεις αυτές ενθαρρύνουν τη συγκάλυψη του εμπορίου εντός της Ένωσης ή της εισαγωγής στην Ένωση ζώων ορισμένων ειδών ως μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις.

Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να συγκεντρωθεί περισσότερη εμπειρία από την πρακτική εφαρμογή του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς για μεγαλύτερη χρονική περίοδο προτού η Επιτροπή μπορέσει να προτείνει τροποποιήσεις στους ισχύοντες κανόνες για τα ζώα συντροφιάς των ειδών του μέρους Α ή τη θέσπιση κανόνων της ΕΕ για τα ζώα συντροφιάς των ειδών του μέρους Β.

Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο 246 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/429 6 θεσπίζει κανόνες σχετικά με τον μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό ζώων συντροφιάς σε μία μη εμπορικού χαρακτήρα μετακίνηση. Οι εν λόγω κανόνες είναι παρεμφερείς με τους κανόνες του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς. Ο κανονισμός (EΕ) 2016/429 καταργεί τον κανονισμό για τα ζώα συντροφιάς από την 21η Απριλίου 2021. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 277 του κανονισμού (ΕΕ) 429/2016, ο κανονισμός για τα ζώα συντροφιάς «εξακολουθεί να εφαρμόζεται έως τις 21 Απριλίου 2026 όσον αφορά τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς στο μέρος VΙ του παρόντος κανονισμού».

Επομένως, δεν είναι ρεαλιστικό η Επιτροπή να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο πρόταση για την τροποποίηση των παραγράφων 1 έως 4 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς για τα είδη του μέρους Α, η οποία θα εγκριθεί με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία πριν από τις 21 Απριλίου 2021 και θα εφαρμόζεται έως τις 21 Απριλίου 2026. Κάθε τροποποίηση στον τομέα αυτό θα πρέπει να καλύπτει τις σχετικές διατάξεις του κανονισμού (ΕΕ) 2016/429, περιλαμβανομένων των μεταβατικών ρυθμίσεων.

Σχετικά με την πιθανή έγκριση κανόνων για τον καθορισμό του μέγιστου αριθμού ζώων συντροφιάς των ειδών του μέρους Β, η κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιότητα της Επιτροπής να εκδίδει τέτοιους κανόνες σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς θα λήξει στις 21 Απριλίου 2021. Τυχόν μέγιστος αριθμός ζώων συντροφιάς αυτών των ειδών που θα εγκριθεί σύμφωνα με το άρθρο 246 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/429 θα αρχίσει να εφαρμόζεται μόνο από τις 21 Απριλίου 2026. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαβούλευση με τα κράτη μέλη της ΕΕ και την Νορβηγία και την ανάγκη ιεράρχησης των προπαρασκευαστικών εργασιών για την έκδοση των βασικών κατ’εξουσιοδότηση πράξεων που περιέχονται στο άρθρο 274 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/429, η Επιτροπή δεν προτίθεται να ασκήσει την κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιότητά της βάσει της παραγράφου 5 του άρθρου 5 του κανονισμού για τα ζώα συντροφιάς.

Ωστόσο, η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάσταση και να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναλάβουν δράση για την ορθή εφαρμογή και επιβολή της ισχύουσας νομοθεσίας, την οποία ουσιώδη για την καταπολέμηση των δολίων πρακτικών. Η Επιτροπή ανέλαβε επίσης διάφορες πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τα κράτη μέλη να ευαισθητοποιήσουν τις επίσημες υπηρεσίες και να διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εθνικών αρχών. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται η κατάρτιση των αρμόδιων υπαλλήλων των κρατών μελών στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Καλύτερη κατάρτιση για ασφαλέστερα τρόφιμα 7 », τακτικές ανταλλαγές απόψεων κατά τις συνεδριάσεις της μόνιμης επιτροπής φυτών, ζώων, τροφίμων και ζωοτροφών, και η δημιουργία δικτύου «εθνικών σημείων επαφής για τα ζώα συντροφιάς».

(1)

   Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 576/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις ζώων συντροφιάς και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 998/2003 (ΕΕ L 178 της 28.6.2013, σ. 1).

(2)

   Οδηγία 92/65/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 1992, που καθορίζει τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν το εμπόριο και τις εισαγωγές στην Κοινότητα ζώων, σπέρματος, ωαρίων και εμβρύων που δεν υπόκεινται, όσον αφορά τους όρους υγειονομικού ελέγχου, στις ειδικές κοινοτικές ρυθμίσεις που αναφέρονται στο τμήμα Ι του παραρτήματος Α της οδηγίας 90/425/ΕΟΚ (ΕΕ L 268 της 14.9.1992, σ. 54).

(3)

   Οδηγία 90/425/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1990, σχετικά με τους κτηνιατρικούς και ζωοτεχνικούς ελέγχους που εφαρμόζονται στο ενδοκοινοτικό εμπόριο ορισμένων ζώντων ζώων και προϊόντων με προοπτική την υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς (ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 29).

(4)

   Οδηγία 91/496/EΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, για τον καθορισμό των βασικών αρχών σχετικά με την οργάνωση των κτηνιατρικών ελέγχων των ζώων προέλευσης τρίτων χωρών που εισάγονται στην Κοινότητα (ΕΕ L 268 της 24.9.1991, σ. 56).

(5)

     Οδηγία 2006/88/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 2006, σχετικά με τις απαιτήσεις υγειονομικού ελέγχου για τα ζώα υδατοκαλλιέργειας και τα προϊόντα τους και σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση ορισμένων ασθενειών των υδρόβιων ζώων (ΕΕ L 328 της 24.11.2006, σ. 14).

(6)

   Κανονισμός (EE) 2016/429 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, σχετικά με τις μεταδοτικές νόσους των ζώων και για την τροποποίηση και την κατάργηση ορισμένων πράξεων στον τομέα της υγείας των ζώων («νόμος για την υγεία των ζώων») ( ΕΕ L 84 της 31.3.2016, σ. 1).

(7)

    https://ec.europa.eu/food/safety/btsf_en