15.2.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 58/9

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση της Γενεύης, του 1951, και το πρόσθετο πρωτόκολλό της, και ιδίως το δικαίωμα της μη επαναπροώθησης,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του 1948,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, του 1989, και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με την 25η επέτειο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1),

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, του 1982, τη Διεθνή Σύμβαση για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, του 1974, και τη Διεθνή Σύμβαση για τη ναυτική έρευνα και διάσωση, του 1979, όπως τροποποιήθηκε,

—

έχοντας υπόψη τη Διεθνή Σύμβαση του 1990 για την προστασία των δικαιωμάτων όλων των μεταναστών εργαζομένων και των μελών των οικογενειών τους,

—

έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Πρόγραμμα δράσης για τους ασυνόδευτους ανηλίκους» (2010-2014) (COM(2010)0213) και το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 12ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με την κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων στην ΕΕ (2),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 29ης Απριλίου 2015, σχετικά με τις πρόσφατες τραγωδίες στη Μεσόγειο και τις πολιτικές της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο (3),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Σεπτεμβρίου 2015, σχετικά με τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες στην Ευρώπη (4),

—

έχοντας υπόψη τις συζητήσεις που διεξήχθηκαν στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων το 2015: στις 14 Απριλίου παρουσία του Επιτρόπου Αβραμόπουλου· στις 6 Μαΐου, σχετικά με την αλληλεγγύη και την δίκαιη κατανομή ευθυνών, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων αναζήτησης και διάσωσης· στις 26 Μαΐου, σχετικά με την στρατηγική για τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες· στις 4 Ιουνίου, σχετικά με την ανάπτυξη ασφαλών και νόμιμων οδών για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες στην ΕΕ, και σχετικά με την εφαρμογή του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου· στις 25 Ιουνίου, σχετικά με την αντιμετώπιση της εγκληματικής λαθραίας διακίνησης, εμπορίας και εργασιακής εκμετάλλευσης των παράτυπων μεταναστών, με την ανάπτυξη κατάλληλων νόμιμων διαύλων οικονομικής μετανάστευσης και πολιτικής για τη διαχείριση των συνόρων και τη χορήγηση θεωρήσεων· στις 2 Ιουλίου, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διατίθενται τα κονδύλια των εσωτερικών υποθέσεων στον τομέα της μετανάστευσης και της ανάπτυξης· στις 6 Ιουλίου σχετικά με την πρώτη δέσμη προτάσεων της Επιτροπής στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για την μετανάστευση, την αλληλεγγύη και τη δίκαιη κατανομή ευθυνών, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων αναζήτησης και παροχής βοήθειας, και την ανάπτυξη ασφαλών και νόμιμων διόδων προς την ΕΕ για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες· στις 16 Ιουλίου, παρουσία εμπειρογνωμόνων σε θέματα κονδυλίων της ΕΕ για τις μεταναστευτικές πολιτικές, σχετικά με τις πολιτικές, τις πρακτικές και τα στοιχεία για τους ασυνόδευτους ανήλικους στα κράτη μέλη της ΕΕ και τη Νορβηγία, τη συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης, καθώς και τη διερεύνηση νέων οδών όσον αφορά την νομοθεσία για την οικονομική μετανάστευση· στις 22 Σεπτεμβρίου, σχετικά με τη δεύτερη δέσμη προτάσεων της Επιτροπής στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για την μετανάστευση· στις 23 Σεπτεμβρίου, με τα εθνικά κοινοβούλια, σχετικά με την προσέγγιση των λεγόμενων «κέντρων φιλοξενίας» (hotspot) και την αντιμετώπιση της μετανάστευσης σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο· στις 19 Οκτωβρίου, σχετικά με την αντιμετώπιση της λαθραίας διακίνησης, εμπορίας και εργασιακής εκμετάλλευσης των παράτυπων μεταναστών· στις 10 Νοεμβρίου, σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Διαχείριση της προσφυγικής κρίσης: η κατάσταση όσον αφορά την εφαρμογή των δράσεων προτεραιότητας στο πλαίσιο του προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση» (COM(2015)0510)· στις 19 Νοεμβρίου, σχετικά με την εσωτερική και την εξωτερική χρηματοδότηση της ΕΕ στον τομέα της πολιτικής της για τη μετανάστευση και το άσυλο· στις 10 Δεκεμβρίου, σχετικά με τη συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης· στις 21 Δεκεμβρίου, σχετικά με την πολιτική διαχείρισης των συνόρων και παροχής θεωρήσεων, την ουσιαστική εφαρμογή του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ), και την ανάπτυξη κατάλληλων νόμιμων διαύλων οικονομικής μετανάστευσης,

—

έχοντας υπόψη τις συζητήσεις που διεξήχθησαν στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Ανάπτυξης την 1η Απριλίου 2015, σχετικά με τη σχέση μεταξύ της ανάπτυξης και της μετανάστευσης, και στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο των μεταναστευτικών ροών στη Μεσόγειο,

—

έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων σχετικά με τις επισκέψεις των αντιπροσωπειών της στη Λαμπεντούζα στις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης τον Σεπτέμβριο 2015, και στην Τυνησία για τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης, του ασύλου και του ελέγχου των συνόρων τον Οκτώβριο 2015, και την έκθεση της Επιτροπής Προϋπολογισμών και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων σχετικά με την επίσκεψη της κοινής τους αντιπροσωπείας στη Σικελία για τον τρόπο αντιμετώπισης των μεταναστευτικών πιέσεων στην περιοχή, ιδίως από δημοσιονομική άποψη, τον Ιούλιο 2015,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης δέκα σημείων για τη μετανάστευση, της Επιτροπής, το οποίο υποβλήθηκε στο κοινό Συμβούλιο εξωτερικών και εσωτερικών υποθέσεων στο Λουξεμβούργο, στις 20 Απριλίου 2015,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση» (COM(2015)0240),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/778 του Συμβουλίου, της 18ης Μαΐου 2015, σχετικά με στρατιωτική επιχείρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νότια Κεντρική Μεσόγειο,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση, η οποία ελήφθη από πρέσβεις της ΕΕ στο πλαίσιο της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας (5), να ξεκινήσει η δεύτερη φάση της λειτουργίας της επιχείρησης EUNAVFOR Med, που μετονομάστηκε σε Επιχείρηση Σοφία, καθώς και τις επιχειρήσεις υπό την ευθύνη του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα 2240 (2015) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της 9ης Οκτωβρίου 2015,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Σχέδιο δράσης της ΕΕ κατά της λαθραίας διακίνησης μεταναστών (2015-2020)» (CΟΜ(2015)0285),

—

έχοντας υπόψη το υπηρεσιακό έγγραφο εργασίας της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού Eurodac όσον αφορά την υποχρέωση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων (SWD(2015)0150),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής σχετικά με ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης (C(2015)3560) και τα συμπεράσματα των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, σχετικά με την επανεγκατάσταση μέσω πολυμερών και εθνικών προγραμμάτων 20 000 ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας, που υποβλήθηκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της 20ής Ιουλίου 2015,

—

έχοντας υπόψη το επεξηγηματικό υπόμνημα της Επιτροπής σχετικά με την προσέγγιση βάσει κέντρων φιλοξενίας (hotspot), καθώς και τις εκθέσεις σχετικά με την κατάσταση στην Ελλάδα και την Ιταλία, της 10ης Φεβρουαρίου 2016, όπως επίσης την έκθεση προόδου για την Ελλάδα, της 4ης Μαρτίου 2016,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση (ΕΕ) αριθ. 2015/1523 του Συμβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2015, για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας,

—

έχοντας υπόψη την απόφαση (ΕΕ) αριθ. 2015/1601 του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2015, για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη θέσπιση μηχανισμού μετεγκατάστασης λόγω κρίσης και την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα (COM(2015)0450),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για την έκδοση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τη θέσπιση ενός κοινού καταλόγου ασφαλών χωρών της ΕΕ για τους σκοπούς της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, και για την τροποποίηση της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (COM(2015)0452),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Σχέδιο δράσης της ΕΕ σχετικά με την επιστροφή» (COM(2015)0453),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής για την έκδοση ενός κοινού «εγχειριδίου επιστροφής» που θα χρησιμοποιούν οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών όταν ασκούν καθήκοντα που αφορούν την επιστροφή (C(2015)6250), και το παράρτημά της,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις σε σχέση με την τρέχουσα κρίση του ασύλου» (COM(2015)0454),

—

έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου με τίτλο «Η αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη: ο ρόλος της εξωτερικής δράσης της ΕΕ» (JOIN(2015)0040),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση της Επιτροπής για τη θέσπιση ενός ενωσιακού καταπιστευματικού ταμείου επείγουσας ανάγκης για τη σταθερότητα και την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της παράτυπης μετανάστευσης και των εκτοπισμένων ατόμων στην Αφρική (C(2015)7293),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, με τίτλο «Διαχείριση της προσφυγικής κρίσης: άμεσα επιχειρησιακά, δημοσιονομικά και νομικά μέτρα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Δράσης για τη Μετανάστευση (COM(2015)0490) και τα παραρτήματά της,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, με τίτλο «Διαχείριση της προσφυγικής κρίσης: η κατάσταση όσον αφορά την εφαρμογή των δράσεων προτεραιότητας στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση» (COM(2015)0510 και τα παραρτήματά της,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή και αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης» (COM(2015)0673) και την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2007/2004, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 863/2007 και της απόφασης 2005/267/ΕΚ του Συμβουλίου (COM(2015)0671), την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ένα ευρωπαϊκό ταξιδιωτικό έγγραφο για την επιστροφή υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι διακινούνται παρανόμως (COM(2015)0668), και την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006 όσον αφορά την ενίσχυση των ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα με χρήση οικείων βάσεων δεδομένων (COM(2015)0670), την πρόταση της Επιτροπής για απόφαση του Συμβουλίου για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Σουηδίας σύμφωνα με το άρθρο 9 της απόφασης (ΕΕ) 2015/1523 του Συμβουλίου και το άρθρο 9 της απόφασης (ΕΕ) 2015/1601 του Συμβουλίου για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας (COM(2015)0677), και τη σύσταση της Επιτροπής για ένα εθελοντικό ανθρωπιστικό πρόγραμμα εισδοχής από κοινού με την Τουρκία (C(2015)9490),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά την εφαρμογή των δράσεων προτεραιότητας στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση (COM(2016)0085),

—

έχοντας υπόψη τη σύσταση της Επιτροπής προς την Ελληνική Δημοκρατία, σχετικά με τα επείγοντα μέτρα που πρέπει να ληφθούν από την Ελλάδα με σκοπό την επανέναρξη των μεταφορών βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 (C(2016)0871),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση εκτελεστικής απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με την προσωρινή αναστολή της μετεγκατάστασης του 30 % των αιτούντων που έχουν κατανεμηθεί στην Αυστρία σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2015/1601 του Συμβουλίου για τη θέσπιση προσωρινών μέτρων στον τομέα της διεθνούς προστασίας υπέρ της Ιταλίας και της Ελλάδας (COM(2016)0080),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Αποκατάσταση του χώρου Σένγκεν — Χάρτης πορείας» (COM(2016)0120),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Δεύτερη έκθεση σχετικά με την πρόοδο της Τουρκίας όσον αφορά την εκπλήρωση των προϋποθέσεων του χάρτη πορείας για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεών της (COM(2016)0140) καθώς και το συνοδευτικό υπηρεσιακό έγγραφο εργασίας της Επιτροπής (SWD(2016)0097),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με την παροχή έκτακτης στήριξης εντός της Ένωσης (COM(2016)0115) και τον επικείμενο διορθωτικό προϋπολογισμό αριθ. 1/2016 που αποσκοπεί στη δημιουργία γραμμής του προϋπολογισμού για το συγκεκριμένο μέσο,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά την ειδική σύνοδό του στις 23 Απριλίου 2015, κατά τη συνεδρίασή του στις 25 και 26 Ιουνίου 2015, κατά την άτυπη σύνοδο των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων της ΕΕ σχετικά με τη μετανάστευση, στις 23 Σεπτεμβρίου 2015, κατά τη συνεδρίασή του στις 15 Οκτωβρίου 2015, κατά τις συνεδριάσεις του στις 17 και 18 Δεκεμβρίου 2015, και κατά τις συνεδριάσεις του στις 18 και 19 Φεβρουαρίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που ενέκρινε το Συμβούλιο για τις ασφαλείς χώρες προέλευσης κατά τη συνεδρίασή του στις 20 Ιουλίου 2015, για τη μετανάστευση κατά τη συνεδρίασή του στις 20 Ιουλίου 2015, για το μέλλον της πολιτικής για την επιστροφή κατά τη συνεδρίασή του στις 8 Οκτωβρίου 2015, για τη μετανάστευση κατά τη συνεδρίασή του στις 12 Οκτωβρίου 2015, για τα μέτρα αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης και της μεταναστευτικής κρίσης κατά τη συνεδρίασή του στις 9 Νοεμβρίου 2015, για τους απάτριδες (ανιθαγένεια) κατά τη συνεδρίασή του στις 4 Δεκεμβρίου 2015, και για την παράνομη διακίνηση μεταναστών κατά τη συνεδρίασή του στις 10 Μαρτίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας που εγκρίθηκαν στις 14 Σεπτεμβρίου 2015,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα που εγκρίθηκαν από τους αντιπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών μελών στις 20 Ιουλίου 2015, στο πλαίσιο του Συμβουλίου, σχετικά με την επανεγκατάσταση, μέσω πολυμερών και εθνικών προγραμμάτων, 20 000 ατόμων τα οποία χρήζουν σαφώς διεθνούς προστασίας,

—

έχοντας υπόψη το κοινό σχέδιο δράσης ΕΕ-Τουρκίας της 15 Οκτωβρίου 2015, και τις εκθέσεις εφαρμογής του, της 10ης Φεβρουαρίου και της 4ης Μαρτίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, της 7ης Μαρτίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της διάσκεψης υψηλού επιπέδου για τη διαδρομή Ανατολικής Μεσογείου — Δυτικών Βαλκανίων, της 8ης Οκτωβρίου 2015, καθώς και τη δήλωση των ηγετών σχετικά με τα μεταναστευτικά ρεύματα κατά μήκος της διαδρομής των Δυτικών Βαλκανίων, που εγκρίθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2015, όπως επίσης την έκθεση προόδου του της 10ης Φεβρουαρίου 2016,

—

έχοντας υπόψη το σχέδιο δράσης και την πολιτική δήλωση που εγκρίθηκαν κατά τη σύνοδο κορυφής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Αφρικής για τη μετανάστευση, στη Βαλέτα στις 11 και 12 Νοεμβρίου 2015,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), και ιδίως την ετήσια έκθεσή της για την κατάσταση του ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2014, καθώς και τις μηνιαίες τάσεις στον τομέα του ασύλου,

—

έχοντας υπόψη τις εργασίες και τις εκθέσεις της FRONTEX, και ιδίως την ετήσια ανάλυση κινδύνου του 2015 και τις τριμηνιαίες εκθέσεις του δικτύου ανάλυσης κινδύνων,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις της Europol, και ιδίως της κοινής επιχειρησιακής ομάδας MARE, και την πρόσφατη ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κέντρου κατά της Παράνομης Διακίνησης Μεταναστών (EMSC) στη Europol,

—

έχοντας υπόψη τις εργασίες και τις εκθέσεις της Eurojust, και ιδίως τις εκθέσεις της για την εμπορία ανθρώπων,

—

έχοντας υπόψη τις εργασίες, τις ετήσιες εκθέσεις και τις μελέτες του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (FRA), και ιδίως τις μελέτες του για τις σοβαρές μορφές εργασιακής εκμετάλλευσης και για την ποινικοποίηση των μεταναστών σε καθεστώς παρατυπίας και των προσώπων που εμπλέκονται με αυτούς,

—

έχοντας υπόψη τις μελέτες του Θεματικού Τμήματος Γ σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 80 ΣΛΕΕ, σχετικά με τις νέες προσεγγίσεις, εναλλακτικές οδούς και μέσα πρόσβασης στις διαδικασίες ασύλου για τα άτομα που ζητούν διεθνή προστασία, σχετικά με τη διερεύνηση νέων οδών για τη νομοθεσία για τη μετανάστευση εργατικού δυναμικού στην ΕΕ, σχετικά με την ενίσχυση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και εναλλακτικές λύσεις στο Δουβλίνο, καθώς και σχετικά με τη συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης, και έχοντας επίσης υπόψη τη μελέτη του Θεματικού Τμήματος Δ σχετικά με τα κονδύλια της ΕΕ για την πολιτική μετανάστευσης: ανάλυση της αποτελεσματικότητας και των βέλτιστων πρακτικών για το μέλλον, και τη μελέτη του Θεματικού Τμήματος EXPO για τους Μετανάστες στη Μεσόγειο: προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

—

έχοντας υπόψη τις μελέτες του Ευρωπαϊκού Δικτύου Μετανάστευσης (ΕΔΜ), και ειδικότερα τη μελέτη για τις πολιτικές, τις πρακτικές και τα δεδομένα σχετικά με τους ασυνόδευτους ανηλίκους,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών,

—

έχοντας υπόψη το έργο, τις εκθέσεις και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου της Ευρώπης,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης,

—

έχοντας υπόψη το έργο και τις εκθέσεις του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών που εγκρίθηκε στην 115η σύνοδο ολομέλειας στις 3-4 Δεκεμβρίου 2015 με τίτλο «Ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση»,

—

έχοντας υπόψη τις γνωμοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση και το σχέδιο δράσης της ΕΕ κατά της λαθραίας διακίνησης μεταναστών,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με την κατάσταση στη Μεσόγειο και την ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά τη μετανάστευση (6),

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας για το Άρθρο 80 — Αλληλεγγύη και δίκαιη κατανομή ευθυνών, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων αναζήτησης και διάσωσης·

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας σχετικά με την αντιμετώπιση της εγκληματικής λαθραίας διακίνησης, εμπορίας και εργασιακής εκμετάλλευσης των παράτυπων μεταναστών,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας για την πολιτική στον τομέα της διαχείρισης των συνόρων και την πολιτική στον τομέα των θεωρήσεων, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της Frontex και άλλων οργανισμών,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας για την ανάπτυξη ασφαλών και νόμιμων οδών για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων της πολιτικής επανεγκατάστασης της Ένωσης και των αντίστοιχων πολιτικών ένταξης,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας για την ανάπτυξη κατάλληλων νόμιμων διαύλων για την οικονομική μετανάστευση,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας σχετικά με την εσωτερική και την εξωτερική χρηματοδότηση της ΕΕ στον τομέα της πολιτικής της για τη μετανάστευση και το άσυλο,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας για την αποτελεσματική εφαρμογή του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ), συμπεριλαμβανομένου του ρόλου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Προϋπολογισμών, της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού, της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων και της Επιτροπής Αναφορών (A8-0066/2016),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στο ψήφισμά του της 17ης Δεκεμβρίου 2014 αναθέτει στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων να αξιολογήσει τις διάφορες διακυβευόμενες πολιτικές, να αναπτύξει μια σειρά συστάσεων και να υποβάλει έκθεση στην ολομέλεια υπό μορφή έκθεσης στρατηγικής πρωτοβουλίας·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με στοιχεία της Frontex (7), κατά τους πρώτους έντεκα μήνες του 2015 εντοπίστηκαν 1,83 εκατομμύρια άνθρωποι που προσπαθούσαν να διασχίσουν παράνομα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, αριθμός πρωτοφανής σε σύγκριση με τους 282 500 μετανάστες οι οποίοι έφθασαν στην ΕΕ κατά τη διάρκεια ολοκλήρου του 2014· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΟΜ/UNICEF, περίπου το 20 % του συνόλου των μεταναστών που φτάνουν από τη θάλασσα είναι παιδιά (8)·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της EASO (9), το 2015 υποβλήθηκαν στην ΕΕ+ (10) πάνω από 1,4 εκατομμύριο αιτήσεις διεθνούς προστασίας, αριθμός που αυξάνεται σταθερά από τον Απρίλιο, ενώ συγχρόνως μειώνεται το ποσοστό επαναλαμβανόμενων αιτήσεων· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι περίπου το 6 % των αιτούντων δηλώνουν ότι είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι· λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Φεβρουάριο 2016 το 22 % των αφίξεων στην Ελλάδα ήταν γυναίκες και το 40 % παιδιά (11)·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι για τους σκοπούς της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ως παιδί νοείται κάθε ανθρώπινο ον ηλικίας κάτω των 18 ετών·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2015 πάνω από 3 771 άνθρωποι δηλώθηκαν ως νεκροί ή αγνοούμενοι στη Μεσόγειο θάλασσα, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (12)· λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 8 Μαρτίου 2016, καταγράφηκαν 444 πνιγμοί στη Μεσόγειο· λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά τις πρώτες εννέα εβδομάδες του 2016 έχασαν τη ζωή τους 77 παιδιά — κατά μέσο όρο πάνω από ένα ανά ημέρα· λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Europol εξαφανίστηκαν τουλάχιστον 10 000 ασυνόδευτα παιδιά μετά την άφιξή τους στην Ευρώπη·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η 3η Οκτωβρίου θα πρέπει να αναγνωριστεί ως ημέρα μνήμης για όλους τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που πεθαίνουν προσπαθώντας να εγκαταλείψουν τις χώρες τους λόγω διώξεων, συγκρούσεων και πολέμων, καθώς και για όλους εκείνους τους άντρες και τις γυναίκες που διακινδυνεύουν τη ζωή τους καθημερινά για τη διάσωσή τους·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες περιοχές του κόσμου πλήττονται από τον πόλεμο και τη βία και υφίστανται τα συνδυασμένα αποτελέσματα της ακραίας φτώχειας, της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και της έλλειψης ευκαιριών για τους νέους, που μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση των βιαιοτήτων και ένταση της ανασφάλειας και να οδηγήσουν σε περαιτέρω μετακινήσεις πληθυσμών·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 80 ΣΛΕΕ θέτει την αρχή της αλληλεγγύης και δίκαιης κατανομής ευθυνών στο επίκεντρο του όλου συστήματος της Ένωσης, παρέχοντας μια νομική βάση για την εφαρμογή των αρχών αυτών στις πολιτικές της Ένωσης στον τομέα του ασύλου, της μετανάστευσης και των ελέγχων στα σύνορα·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλληλεγγύη μπορεί να λαμβάνει τις μορφές της εσωτερικής και της εξωτερικής αλληλεγγύης· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η μετεγκατάσταση, η αμοιβαία αναγνώριση των αποφάσεων για το άσυλο, τα μέτρα επιχειρησιακής υποστήριξης, μια προορατική ερμηνεία του ισχύοντος κανονισμού του Δουβλίνου και η οδηγία για την προσωρινή προστασία, είναι όλα εργαλεία για την εσωτερική αλληλεγγύη, ενώ η επανεγκατάσταση, η αποδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους και η έρευνα και διάσωση στη θάλασσα, προωθούν την εξωτερική αλληλεγγύη, ο δε μηχανισμός πολιτικής προστασίας καλύπτει και τα δύο·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 3 Μαρτίου 2016 από τους 39 600 αιτούντες άσυλο που φιλοξενούνταν στις ιταλικές εγκαταστάσεις φιλοξενίας προκειμένου να κατανεμηθούν στα άλλα κράτη μέλη, μετεγκαταστάθηκαν στην πραγματικότητα μόλις 338 άτομα, ενώ στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 322 μετεγκαταστάσεις έναντι των 66 400 μετεγκαταστάσεων που είχαν προβλεφθεί·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η λαθραία διακίνηση και εμπορία μεταναστών, και η εργασιακή εκμετάλλευση είναι διακριτά νομικά φαινόμενα, που αντιμετωπίζονται από διαφορετικά νομικά πλαίσια στην ΕΕ και σε διεθνές επίπεδο και απαιτούν κατάλληλα στοχοθετημένες απαντήσεις, ενώ συχνά επικαλύπτονται στην πράξη· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι τα δίκτυα εγκληματικής διακίνησης και εμπορίας μπορούν να αλλάζουν τις μεθόδους τους με ταχείς ρυθμούς, απαιτώντας, έτσι, ταχύτατα προσαρμοζόμενες αντιδράσεις βάσει των πλέον πρόσφατων και λεπτομερών δεδομένων· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προσπάθειες αντιμετώπισης της λαθραίας διακίνησης μεταναστών δεν θα πρέπει να έχουν επιπτώσεις σε εκείνους που παρέχουν ανθρωπιστική βοήθεια σε παράτυπους μετανάστες·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η καταπολέμηση της παράνομης διακίνησης, της εμπορίας και της εργασιακής εκμετάλλευσης των μεταναστών απαιτεί αφενός βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες απαντήσεις, συμπεριλαμβανομένων μέτρων εξάρθρωσης των εγκληματικών δικτύων και προσαγωγής των υπευθύνων στη δικαιοσύνη, συλλογής και ανάλυσης δεδομένων, μέτρων για την προστασία των θυμάτων και την επιστροφή των παράνομα διαμενόντων μεταναστών, και αφετέρου συνεργασία με τρίτες χώρες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την αντιμετώπιση της ζήτησης για θύματα εμπορίας και παράνομης διακίνησης και των γενεσιουργών αιτίων της μετανάστευσης, που αναγκάζουν τους ανθρώπους να πέφτουν στα χέρια των παράνομων διακινητών·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό εξέταση με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία πολλές προτάσεις της Επιτροπής στον τομέα της πολιτικής των συνόρων και της πολιτικής θεωρήσεων, ιδίως όσον αφορά την πρόταση κανονισμού για Ενωσιακό Κώδικα Θεωρήσεων (αναδιατύπωση) (2014/0094(COD)), την πρόταση κανονισμού για τη θέσπιση θεώρησης περιοδείας (2014/0095(COD)) και την πρόταση κανονισμού για τη θεώρηση ενιαίου τύπου: ασφάλεια (2015/0134(COD))· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι στον συγκεκριμένο τομέα δρομολογήθηκαν πρόσφατα από την Επιτροπή νέες προτάσεις, που θα εξεταστούν σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα πρέπει να συνοδεύεται από αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών συνόρων, υψηλά κοινά πρότυπα, ουσιαστική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών, και πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων των προσώπων·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει την ενίσχυση της ικανότητας του ενωσιακού οργανισμού για τη διαχείριση των συνόρων να αντιμετωπίζει ενδεχόμενες παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο των συμφωνιών συνεργασίας που συνάπτονται με τις αρμόδιες αρχές τρίτων χωρών, και ότι η πρόταση της Επιτροπής για έναν νέο οργανισμό διαχείρισης των συνόρων της Ένωσης περιλαμβάνει μηχανισμό καταγγελιών·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ισχύων κώδικας θεωρήσεων επιτρέπει στα κράτη μέλη να αποκλίνουν από τα συνήθη κριτήρια παραδεκτού για την αίτηση θεώρησης «για ανθρωπιστικούς λόγους» (άρθρα 19 και 25)·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 86 % του παγκόσμιου προσφυγικού πληθυσμού φιλοξενείται σε μη βιομηχανικές χώρες· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι τα δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος και οι παράνομοι διακινητές μεταναστών εκμεταλλεύονται την απελπισία των ανθρώπων που προσπαθούν να εισέλθουν στην Ένωση για να ξεφύγουν από τις διώξεις ή τον πόλεμο·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ασφαλείς και νόμιμοι διάδρομοι εισόδου προσφύγων στην Ένωση είναι περιορισμένοι, με αποτέλεσμα πολλοί πρόσφυγες να αναλαμβάνουν τον κίνδυνο της πρόσβασης από επικίνδυνες οδούς· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η δημιουργία νέων ασφαλών και νόμιμων οδών για τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες που θέλουν να εισέλθουν στην ΕΕ, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και τις ισχύουσες πρακτικές, θα επιτρέψει στην ΕΕ και τα κράτη μέλη να έχουν μια καλύτερη εικόνα των αναγκών προστασίας και της εισροής στην ΕΕ και να υπονομεύσουν το επιχειρηματικό μοντέλο των παράνομων διακινητών·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεργασία ΕΕ και τρίτων χωρών αναπτύσσεται με πολιτικά μέσα, όπως οι διάλογοι σε περιφερειακό επίπεδο, οι διμερείς διάλογοι, τα κοινά θεματολόγια για τη μετανάστευση και την κινητικότητα και τις εταιρικές σχέσεις κινητικότητας, με νομικά μέσα, όπως οι ρήτρες μετανάστευσης σε συνολικές συμφωνίες, οι συμφωνίες επανεισδοχής, οι συμφωνίες διευκόλυνσης θεωρήσεων και οι συμφωνίες απαλλαγής από την υποχρέωση θεωρήσεων, και με επιχειρησιακά μέσα, όπως τα Περιφερειακά Προγράμματα Προστασίας (RPP), τα Προγράμματα Περιφερειακής Ανάπτυξης και προστασίας (RDPP), οι επιχειρησιακές συμφωνίες της Frontex και η συνεργασία της EASO (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο) με τρίτες χώρες·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα επιμέρους κράτη μέλη συνεχίζουν να αναπτύσσουν έντονη εξωτερική δράση για τη μετανάστευση σε διμερές επίπεδο·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση έχει εντείνει την εξωτερική συνεργασία της με τις τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου, προκειμένου να ανταποκριθεί επαρκώς στην τρέχουσα προσφυγική κρίση, και έχει ξεκινήσει νέες πρωτοβουλίες συνεργασίας όπως το κοινό σχέδιο δράσης ΕΕ-Τουρκίας, οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για τις διαδρομές των Δυτικών Βαλκανίων και το σχέδιο δράσης που εγκρίθηκε κατά τη σύνοδο κορυφής της Βαλέτας·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας στην Ένωση προβλέπεται να μειωθεί κατά 7,5 εκατομμύρια μέχρι το 2020· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προβλέψεις για την εξέλιξη των αναγκών της αγοράς εργασίας της Ένωσης καταδεικνύουν επικείμενες και μελλοντικές ελλείψεις σε συγκεκριμένους τομείς· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες στην αναγνώριση των τίτλων τους της αλλοδαπής, και ως εκ τούτου τείνουν να έχουν υψηλότερα προσόντα από τα ζητούμενα για τις θέσεις εργασίας τους·

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σημερινή προσέγγιση της ΕΕ στη μετανάστευση εργατικού δυναμικού είναι κατακερματισμένη, με πολλές οδηγίες να επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων και υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπεται να εργάζονται· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η προσέγγιση αυτή μπορεί να χρησιμεύσει μόνο για την κάλυψη βραχυπρόθεσμων, συγκεκριμένων αναγκών·

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν διάφορα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης για τη χρηματοδότηση των δράσεων των κρατών μελών και τρίτων χωρών στον τομέα της μετανάστευσης, του ασύλου και της διαχείρισης των συνόρων· λαμβάνοντας υπόψη, ειδικότερα, ότι τα κονδύλια για τα κράτη μέλη διατίθενται κυρίως μέσω του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (ΤΑΜΕ) και του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας (ΤΕΑ) αλλά ότι, επίσης, πολλά άλλα προγράμματα και κονδύλια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για δραστηριότητες που σχετίζονται με τη μετανάστευση· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι ενώ η χρηματοδότηση προς τις τρίτες χώρες διατίθεται κυρίως μέσω του ΜΑΣ, για τη διαχείρισή της είναι αρμόδιες διάφορες Γενικές Διευθύνσεις της Επιτροπής, και η ΕΥΕΔ·

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο υφιστάμενος κατακερματισμός των γραμμών του προϋπολογισμού και των αρμοδιοτήτων ενδέχεται να δυσχεραίνει την σφαιρική επισκόπηση του τρόπου χρήσης των διαφόρων διαθέσιμων πιστώσεων, ή και την ακριβή μέτρηση των ποσών που δαπανά η Ένωση για τη μετανάστευση·

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ενιαίο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου (ΕΕΣΑ) περιλαμβάνει ένα σύνολο κοινών κανόνων για μια κοινή πολιτική ασύλου, ένα ενιαίο καθεστώς ασύλου και κοινές διαδικασίες χορήγησης ασύλου που ισχύουν σε ολόκληρη την Ένωση· λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι πολλά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των αποφάσεων επί παραβάσει που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή, καταδεικνύουν ότι σε πολλά κράτη μέλη το ΕΕΣΑ δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή είναι απαραίτητη για την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών και την προώθηση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, και ότι τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν βοήθεια από την EASO για να ανταποκριθούν στα πρότυπα που επιβάλλει το ΕΕΣΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής και των διαδικασιών ασύλου μπορεί να αποτρέψει την πίεση που υφίστανται ορισμένες χώρες οι οποίες προσφέρουν καλύτερες συνθήκες, και αποτελεί βασικό στοιχείο για την κατανομή των ευθυνών·

ΚΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υφιστάμενοι μηχανισμοί του συστήματος του Δουβλίνου δεν υπήρξαν αντικειμενικοί, δεν θέσπισαν δίκαια κριτήρια κατανομής της ευθύνης για τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, και δεν παρέχουν άμεση πρόσβαση σε προστασία· λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύστημα δεν εφαρμόζεται στην πράξη, και ότι έχουν εγκριθεί ρητές παρεκκλίσεις με δύο αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με την προσωρινή μετεγκατάσταση· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η Επιτροπή έχει εξαγγείλει πρόταση για μια κατάλληλη αναθεώρηση του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ έως τον Μάρτιο 2016·

ΚΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να κάνουν δυσμενείς διακρίσεις στους πρόσφυγες με βάση τη φυλή, τη θρησκεία ή τη χώρα της καταγωγής τους·

1.

επισημαίνει ότι η αλληλεγγύη πρέπει να είναι η αρχή στην οποία βασίζεται η δράση της Ένωσης στον τομέα της μετανάστευσης· επισημαίνει ότι η αρχή της αλληλεγγύης, όπως ορίζεται στο άρθρο 80 ΣΛΕΕ, καλύπτει τις πολιτικές ασύλου, μετανάστευσης και ελέγχου των συνόρων· θεωρεί ότι το άρθρο 80 παρέχει τη νομική βάση «από κοινού» με τα άρθρα 77-79 ΣΛΕΕ, για την εφαρμογή της αρχής της αλληλεγγύης σε αυτούς τους τομείς·

2.

θεωρεί δεδομένο ότι η διάσωση ανθρώπινων ζωών πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα και ότι είναι απαραίτητη η κατάλληλη χρηματοδότηση, σε επίπεδο Ένωσης και κρατών μελών, για επιχειρήσεις αναζήτησης και διάσωσης· σημειώνει ότι υπήρξε αύξηση του αριθμού των παράνομων αφίξεων δια θαλάσσης, και ανησυχητική αύξηση του αριθμού των θανάτων στη θάλασσα, και ότι παραμένει αναγκαία μια καλύτερη ευρωπαϊκή απάντηση·

3.

υπενθυμίζει ότι η διάσωση ανθρώπινων ζωών είναι μια πράξη αλληλεγγύης προς όσους βρίσκονται σε κίνδυνο, αλλά αποτελεί επίσης νομική υποχρέωση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όπως το άρθρο 98 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), που έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη και από την ίδια την Ένωση, το οποίο ορίζει ότι πρέπει να παρέχεται συνδρομή σε κάθε πρόσωπο που κινδυνεύει στη θάλασσα·

4.

θεωρεί ότι η θέσπιση ενός μόνιμου, ισχυρού και αποτελεσματικού μηχανισμού της ΕΕ για επιχειρήσεις αναζήτησης και διάσωσης στη θάλασσα είναι καθοριστική προκειμένου να αποφευχθεί η αύξηση του αριθμού των μεταναστών που πεθαίνουν προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο·

5.

προτείνει, εν προκειμένω να ενισχυθούν οι ικανότητες αναζήτησης και διάσωσης και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών να διαθέσουν περισσότερους πόρους, υπό μορφήν οικονομικής βοήθειας και μέσων, στο πλαίσιο μιας ενωσιακής πολυεθνικής ανθρωπιστικής επιχείρησης που θα αποσκοπεί στον εντοπισμό, τη διάσωση και την παροχή βοήθειας σε μετανάστες που βρίσκονται σε κίνδυνο, και την μεταφορά τους στον πλησιέστερο ασφαλή τόπο·

6.

επισημαίνει ότι οι ιδιώτες πλοίαρχοι ή οι μη-κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), οι οποίοι βοηθούν στην πράξη άτομα που κινδυνεύουν στη θάλασσα, δεν πρέπει να διακινδυνεύουν να τιμωρηθούν για την παροχή αυτής της βοήθειας· πιστεύει ότι η εμπορική ναυτιλία δεν θα πρέπει να αποτελεί εναλλακτική επιλογή αντί των κρατών μελών και της Ένωσης όσον αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους σε σχέση με τις επιχειρήσεις αναζήτησης και διάσωσης·

7.

ζητεί να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ των προσώπων που εισέρχονται λαθραία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και των προσώπων που αποτελούν θύματα εμπορίας στην Ένωση, καθώς οι λύσεις πολιτικής πρέπει να είναι δεόντως ολοκληρωμένες αλλά και κατάλληλα στοχευμένες· δηλώνει ότι, σε γενικές γραμμές, η εγκληματική λαθραία διακίνηση μεταναστών συνίσταται στη διευκόλυνση της παράνομης εισόδου ενός προσώπου σε ένα κράτος μέλος, ενώ η εμπορία ανθρώπων συνίσταται στην πρόσληψη, μεταφορά ή υποδοχή ενός προσώπου με χρήση βίαιων, παραπλανητικών ή δόλιων μέσων, με σκοπό την εκμετάλλευσή του·

8.

υποστηρίζει ότι οποιαδήποτε ολιστική προσέγγιση στη μετανάστευση πρέπει να περιλαμβάνει απαραιτήτως μέτρα που στοχεύουν στην εξάρθρωση των δραστηριοτήτων των εγκληματικών δικτύων λαθραίας διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων·

9.

επικροτεί τον θετικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει μέχρι σήμερα τα σκάφη του ναυτικού στη διάσωση ζωών στη θάλασσα και στην εξάρθρωση εγκληματικών δικτύων· συμμερίζεται τους στόχους ναυτικών επιχειρήσεων όπως η Επιχείρηση Σοφία, και υπογραμμίζει την ανάγκη προστασίας των ανθρώπινων ζωών, τονίζοντας ότι όλες οι πτυχές της επιχείρησης θα πρέπει να διασφαλίζουν την προστασία της ζωής των μεταναστών·

10.

υπογραμμίζει ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν θα πρέπει να αποτελούν τη σημαντικότερη πτυχή οποιασδήποτε ολιστικής προσέγγισης στη μετανάστευση, και επαναλαμβάνει ότι η Επιχείρηση Σοφία δεν πρέπει να αποσπάσει από το έργο της διάσωσης ζωών στη θάλασσα δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί ήδη στη Μεσόγειο·

11.

επισημαίνει πως, δεδομένου ότι οι εγκληματίες μπορούν να αλλάζουν τις μεθόδους τους με ταχείς ρυθμούς, οι λύσεις πολιτικής πρέπει να προσαρμόζονται στα πλέον πρόσφατα και ακριβή δεδομένα· επισημαίνει, ως θετικό βήμα, ότι η Επιτροπή ενέκρινε στις 27 Μαΐου 2015 σχέδιο δράσης της ΕΕ κατά της λαθραίας διακίνησης μεταναστών (το «σχέδιο δράσης για τη λαθραία διακίνηση»), το οποίο προβλέπει την ίδρυση μιας ομάδας επαφής των οργανισμών της ΕΕ σχετικά με τη λαθραία διακίνηση μεταναστών, για την ενίσχυση της επιχειρησιακής συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των οργανισμών αυτών·

12.

τονίζει ότι θα πρέπει να αξιοποιηθούν πλήρως τα υφιστάμενα μέσα, όπως οι αναλύσεις κινδύνου των διαφόρων οργανισμών· παρατηρεί ότι οι οργανισμοί της ΕΕ θα πρέπει να συνεργάζονται πλήρως μεταξύ τους, αλλά πρέπει επίσης να εντείνουν τη συνεργασία τους με τα κράτη μέλη· επισημαίνει ότι η βελτίωση του συντονισμού των προσπαθειών αναμένεται να διευκολύνει τη συλλογή δεδομένων σε εθνικό επίπεδο και την επακόλουθη διαβίβασή τους στους οργανισμούς·

13.

υπενθυμίζει ότι η διαδικασία μετεγκατάστασης — δηλαδή η μεταφορά ενός ατόμου που αιτείται διεθνή προστασία ή ενός δικαιούχου διεθνούς προστασίας από ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης — αποτελεί ένα απτό παράδειγμα αλληλεγγύης των χωρών της Ένωσης· υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι, από το 2009, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί τη δημιουργία ενός δεσμευτικού μηχανισμού ποσόστωσης για την κατανομή των αιτούντων άσυλο σε όλα τα κράτη μέλη·

14.

επισημαίνει ότι πέρσι το Συμβούλιο ενέκρινε δύο αποφάσεις σχετικά με προσωρινά μέτρα μετεγκατάστασης στην Ένωση («Αποφάσεις Μετεγκατάστασης») (13), οι οποίες προβλέπουν τη μεταφορά των αιτούντων διεθνούς προστασίας από την Ελλάδα και την Ιταλία σε άλλα κράτη μέλη· παρατηρεί ότι, μολονότι οι αποφάσεις μετεγκατάστασης δεν καταργούν τους ισχύοντες κανόνες του Δουβλίνου σχετικά με την κατανομή της ευθύνης, συνιστούν μια «προσωρινή παρέκκλιση» από τους κανόνες του Δουβλίνου·

15.

θεωρεί ότι η θέσπιση επειγόντων μέτρων μετεγκατάστασης είναι μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, και καλεί τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους σε σχέση με τα μέτρα αυτά το συντομότερο δυνατόν·

16.

υπενθυμίζει ότι, για τους σκοπούς των αποφάσεων μετεγκατάστασης, η μετεγκατάσταση θα καλύπτει μόνο τις εθνικότητες, για τις οποίες το ποσοστό των θετικών αποφάσεων για τη χορήγηση διεθνούς προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανήλθε σε 75 % ή περισσότερο τους τρεις προηγούμενους μήνες, με βάση τα στοιχεία της Eurostat· επισημαίνει ότι οι αποφάσεις μετεγκατάστασης θα επηρεάσουν ένα σχετικά μικρό αριθμό ανθρώπων, αφήνοντας εκτός πολυάριθμους αιτούντες που προέρχονται από άλλες τρίτες χώρες, οι οποίοι δεν μπορούν να μετεγκατασταθούν στο πλαίσιο αυτών των αποφάσεων·

17.

εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη πρώτης άφιξης θα πρέπει, επομένως, να χειρίζονται τα πιο περίπλοκα αιτήματα ασύλου (και τις προσφυγές), θα πρέπει να οργανώνουν μεγαλύτερες περιόδους υποδοχής, και να οργανώνουν και να συντονίζουν τις επιστροφές για εκείνους που τελικά δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας· επαναλαμβάνει ότι οποιοδήποτε νέο σύστημα για τη διαχείριση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου πρέπει να βασίζεται στην αλληλεγγύη και τη δίκαιη κατανομή των ευθυνών·

18.

θεωρεί ότι, εκτός από τα κριτήρια που περιέχονται στις αποφάσεις μετεγκατάστασης, δηλαδή το ΑΕΠ του κράτους μέλους, τον πληθυσμό του κράτους μέλους, το ποσοστό ανεργίας εντός του κράτους μέλους, καθώς και τους προηγούμενους αριθμούς αιτούντων άσυλο στο κράτος μέλος, θα πρέπει να εξεταστούν δύο άλλα κριτήρια, δηλαδή η έκταση της επικράτειας του κράτους μέλους και η πυκνότητα του πληθυσμού του·

19.

πιστεύει ότι θα πρέπει, όσο είναι πρακτικά δυνατόν, να λαμβάνονται υπόψη οι προτιμήσεις του αιτούντος κατά την εκτέλεση της μετεγκατάστασης· αναγνωρίζει ότι αυτός είναι μεν ένας τρόπος για την αποθάρρυνση δευτερογενών μετακινήσεων και την ενθάρρυνση των αιτούντων να αποδέχονται αποφάσεις μετεγκατάστασης, αλλά δεν θα πρέπει να σταματήσει τη διαδικασία μετεγκατάστασης·

20.

θεωρεί ότι η επανεγκατάσταση είναι μία από τις προτιμώμενες επιλογές για τη χορήγηση ασφαλούς και νόμιμης πρόσβασης στην Ένωση για τους πρόσφυγες και τα άτομα που χρήζουν διεθνούς προστασίας, όταν οι πρόσφυγες δεν μπορούν ούτε να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσής τους, ούτε να λάβουν αποτελεσματική προστασία ή να ενσωματωθούν στη χώρα που τους φιλοξενεί·

21.

παρατηρεί, εξάλλου, ότι η επανεγκατάσταση υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), είναι ένα καλά εδραιωμένο ανθρωπιστικό πρόγραμμα και αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για τη ομαλή διαχείριση της άφιξης ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας στο έδαφος κράτους μέλους·

22.

επισημαίνει ότι, εξαιτίας των πρωτοφανών ροών μεταναστών που έφτασαν και συνεχίζουν να φτάνουν στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης, και της συνεχούς αύξησης του αριθμού των ανθρώπων που ζητούν διεθνή προστασία, η Ένωση χρειάζεται μια δεσμευτική νομοθετική προσέγγιση στο ζήτημα της επανεγκατάστασης, όπως ορίζεται στο πρόγραμμα δράσης της Επιτροπής για τη μετανάστευση· συνιστά ότι, για να είναι αποτελεσματική η προσέγγιση αυτή, πρέπει να προβλέπει την επανεγκατάσταση ικανού αριθμού προσφύγων σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των προσφύγων που ζητούν να τύχουν διεθνούς προστασίας στην Ένωση, και λαμβανομένων υπόψη των συνολικών αναγκών μετεγκατάστασης που δημοσιεύονται κάθε χρόνο από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες·

23.

υπογραμμίζει ότι πρέπει να θεσπιστεί ένα μόνιμο πρόγραμμα επανεγκατάστασης σε ολόκληρη την ΕΕ, στο οποίο θα συμμετέχουν υποχρεωτικά τα κράτη μέλη, και το οποίο θα προβλέπει για την επανεγκατάσταση ενός ικανού αριθμού προσφύγων, σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των προσφύγων που ζητούν να τύχουν διεθνούς προστασίας στην ΕΕ·

24.

επισημαίνει ότι η εισδοχή για ανθρωπιστικούς λόγους μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά προς την επανεγκατάσταση, για την επείγουσα προστασία, συχνά σε προσωρινή βάση, όσων βρίσκονται σε επισφαλέστερη θέση, π.χ. ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων ή προσφύγων με αναπηρία, ή όσων χρειάζονται επείγουσα μεταφορά σε νοσοκομείο·

25.

υπογραμμίζει ότι, στον βαθμό που δεν υπάρχει δυνατότητα επανεγκατάστασης για υπηκόους τρίτης χώρας, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν όλα τα κράτη μέλη να θεσπίσουν και να εφαρμόσουν προγράμματα εισδοχής για ανθρωπιστικούς λόγους·

26.

επισημαίνει ότι με τις ανθρωπιστικές θεωρήσεις παρέχονται στα πρόσωπα που χρήζουν διεθνούς προστασίας τα μέσα για την πρόσβαση σε τρίτη χώρα προκειμένου να υποβάλουν αίτηση παροχής ασύλου· καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες δυνατότητες όσον αφορά τη χορήγηση θεωρήσεων ανθρωπιστικού χαρακτήρα, ιδίως σε πρόσωπα που βρίσκονται σε επισφαλή θέση, στις πρεσβείες και προξενικά γραφεία της ΕΕ στις χώρες προέλευσης και στις χώρες διέλευσης·

27.

θεωρεί ότι τα πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν αίτηση χορήγησης ευρωπαϊκής θεώρησης για ανθρωπιστικούς λόγους απευθείας σε οποιοδήποτε προξενείο ή πρεσβεία κράτους μέλους, και σε περίπτωση χορήγησής της, η εν λόγω θεώρηση να επιτρέπει στον κάτοχό της να εισέλθει στο έδαφος του κράτους μέλους που την χορήγησε με μοναδικό σκοπό την υποβολή αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας· πιστεύει, συνεπώς, ότι απαιτείται να τροποποιηθεί ο κώδικας θεωρήσεων και να συμπεριληφθούν ειδικότερες διατάξεις σχετικά με τις θεωρήσεις για ανθρωπιστικούς λόγους·

28.

επισημαίνει ότι απαιτούνται περαιτέρω μέτρα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι το ΕΕΣΑ θα αποτελέσει ένα πραγματικά ενιαίο σύστημα·

29.

υπενθυμίζει ότι μια συνολική εκτίμηση (με τη μορφή εκθέσεων αξιολόγησης της Επιτροπής) για την εφαρμογή αυτής της δέσμης μέτρων, και η ταχεία επακολούθηση σε περίπτωση μη ικανοποιητικής υλοποίησης σε ορισμένα κράτη μέλη, είναι απολύτως αναγκαία για τη βελτίωση της εναρμόνισης·

30.

επισημαίνει, για παράδειγμα, ότι οι μη αποδεκτές αιτήσεις, οι μεταγενέστερες αιτήσεις, οι ταχείες διαδικασίες και οι διαδικασίες στα σύνορα αποτελούν συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες η αναδιατύπωση της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου προσπάθησε να επιτύχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της αποτελεσματικότητας του συστήματος και των δικαιωμάτων των αιτούντων, ιδίως δε των προσώπων που βρίσκονται σε επισφαλή θέση, και υπογραμμίζει ότι η ισορροπία αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την πλήρη και ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας·

31.

υπογραμμίζει τη σημασία του δικαστικού ελέγχου για κάθε μορφή κράτησης δυνάμει των νόμων περί μετανάστευσης και ασύλου· υπενθυμίζει ότι τόσο το διεθνές δίκαιο όσο και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ απαιτούν από τα κράτη μέλη να εξετάζουν εναλλακτικές λύσεις αντί της κράτησης· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν ορθά την οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου και την οδηγία περί προϋποθέσεων εισόδου όσον αφορά την πρόσβαση στα κέντρα κράτησης·

32.

υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να μειωθεί ο αριθμός των απάτριδων, και παροτρύνει τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν διαδικασίες προσδιορισμού της ανιθαγένειας και να ανταλλάσσουν ορθές πρακτικές μεταξύ τους όσον αφορά τη συγκέντρωση αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με τους ανιθαγενείς, καθώς και σχετικά με τις διαδικασίες για τον προσδιορισμό της ανιθαγένειας·

33.

παρατηρεί ότι η λειτουργία του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙΙ (14) έχει εγείρει πολλά ζητήματα που συνδέονται με τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη όσον αφορά τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας· επισημαίνει ότι το σημερινό σύστημα δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη την ιδιαίτερη μεταναστευτική πίεση που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης· πιστεύει ότι, τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποτιμήσουν τις συνεχιζόμενες δυσκολίες που απορρέουν από τη λογική που διέπει τον κανονισμό του Δουβλίνου και ότι η Ένωση πρέπει να αναπτύξει δυνατότητες δημιουργίας αλληλεγγύης τόσο μεταξύ των κρατών μελών όσο και μεταξύ των ενδιαφερόμενων μεταναστών·

34.

επισημαίνει ότι η πίεση που δέχεται το σύστημα –όπως καθιερώθηκε με τον κανονισμό του Δουβλίνου– λόγω της αύξησης του αριθμού των μεταναστών που φθάνουν στην Ένωση, έχει καταδείξει πως το σύστημα αυτό, όπως εφαρμόζεται, έχει ως επί το πλείστον αποτύχει στους δύο πρωταρχικούς στόχους του, τη θέσπιση αντικειμενικών και δίκαιων κριτηρίων για την κατανομή της ευθύνης, και την παροχή άμεσης πρόσβασης σε διεθνή προστασία· επαναλαμβάνει τις επιφυλάξεις της όσον αφορά το κριτήριο που ισχύει αυτή τη στιγμή, βάσει του οποίου υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας είναι το κράτος μέλος της πρώτης εισόδου, και θεωρεί ότι το εν λόγω κριτήριο θα πρέπει να αναθεωρηθεί·

35.

επιπλέον, επισημαίνει ότι, παράλληλα, η συχνότητα δευτερογενών μετακινήσεων σε ολόκληρη την Ένωση παραμένει υψηλή· θεωρεί αυτονόητο ότι, από τη δημιουργία του, το σύστημα του Δουβλίνου δεν σχεδιάστηκε για να κατανέμει την ευθύνη μεταξύ των κρατών μελών, αλλά είχε ως κύριο σκοπό την ταχεία ανάθεση της αρμοδιότητας για την εξέταση μιας αίτησης ασύλου σε ένα μόνο κράτος μέλος·

36.

συνιστά, τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αποφάσεις για μετεγκατάσταση να ενσωματωθούν απευθείας στους ενωσιακούς πρότυπους κανόνες για την κατανομή της ευθύνης όσον αφορά τη διεκπεραίωση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας· τονίζει ότι κατά την αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου θα πρέπει να αναθεωρηθεί η έννοια των «αιτούντων που έχουν σαφή ανάγκη διεθνούς προστασίας», δεδομένου ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που δεν εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία θα εξακολουθούν να είναι στην ευθύνη του κράτους μέλους πρώτης άφιξης·

37.

θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει, με κατάλληλη και επαρκή οικονομική και τεχνική βοήθεια, τα κράτη μέλη στα οποία υποβάλλονται οι περισσότερες αιτήσεις παροχής ασύλου· θεωρεί ότι το σκεπτικό για την εφαρμογή μέτρων αλληλεγγύης και επιμερισμού της ευθύνης είναι η ενίσχυση της ποιότητας και της λειτουργίας του ΕΕΣΑ·

38.

επισημαίνει ότι μία επιλογή για μια εκ βάθρων αναδιοργάνωση του συστήματος του Δουβλίνου θα ήταν να προβλεφθεί η κεντρική συγκέντρωση των αιτήσεων σε επίπεδο Ένωσης –όπου κάθε αιτών άσυλο θα αντιμετωπίζεται ως αιτών άσυλο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι σε ένα επιμέρους κράτος μέλος– και να θεσπιστεί ένα κεντρικό σύστημα επιμερισμού της ευθύνης για κάθε πρόσωπο που ζητά άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση· προτείνει, το σύστημα αυτό να προβλέπει κατώφλια ανά κράτος μέλος όσον αφορά τον αριθμό των αφίξεων, πράγμα το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στην αποτροπή δευτερογενών μετακινήσεων, δεδομένου ότι όλα τα κράτη μέλη θα συμμετέχουν πλήρως στο κεντρικό σύστημα και δεν θα είναι πλέον δική τους η ευθύνη για την κατανομή των αιτούντων σε άλλα κράτη μέλη· πιστεύει ότι ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να λειτουργήσει με βάση ορισμένα «κέντρα φιλοξενίας» (hotspots) της Ένωσης, από όπου θα γίνεται η διανομή· υπογραμμίζει ότι οποιοδήποτε νέο σύστημα για την κατανομή της ευθύνης πρέπει να ενσωματώνει τις βασικές έννοιες της ενότητας της οικογένειας και του μείζονος συμφέροντος του παιδιού·

39.

επισημαίνει ότι σήμερα τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν αποφάσεις άλλων κρατών μελών σχετικά με τη χορήγηση ασύλου μόνο αν αυτές είναι αρνητικές· επαναλαμβάνει ότι η αμοιβαία αναγνώριση των θετικών αποφάσεων χορήγησης ασύλου από τα κράτη μέλη θα αποτελούσε ένα λογικό βήμα προς την ορθή εφαρμογή του άρθρου 78 παράγραφος 2 στοιχείο α) ΣΛΕΕ, το οποίο ζητεί την εφαρμογή ενός «ενιαίου καθεστώτος ασύλου που ισχύει σε ολόκληρη την Ένωση»·

40.

επισημαίνει ότι, σε περίπτωση μαζικής εισροής, η Επιτροπή, με δική της πρωτοβουλία ή μετά από την εξέταση αίτησης κράτους μέλους, μπορεί να προτείνει την ενεργοποίηση της οδηγίας 2001/55/EΚ του Συμβουλίου για την προσωρινή προστασία («οδηγία για την προσωρινή προστασία») (15)· παρατηρεί ότι η ενεργοποίηση στην πράξη απαιτεί την έκδοση απόφασης του Συμβουλίου με ειδική πλειοψηφία· επισημαίνει ότι η οδηγία προβλέπεται να ενεργοποιείται όταν υπάρχει κίνδυνος το σύστημα ασύλου της Ένωσης να μη μπορεί να αντιμετωπίσει μαζική εισροή ή επικείμενη μαζική εισροή εκτοπισθέντων· τονίζει, εντούτοις, ότι από την έγκρισή της το 2001 η οδηγία για την προσωρινή προστασία δεν έχει ποτέ τεθεί σε εφαρμογή·

41.

επισημαίνει ότι η οδηγία για την προσωρινή προστασία προβλέπει επίσης τη δυνατότητα εκκένωσης των εκτοπισθέντων από τρίτες χώρες, και ότι μια τέτοια εκκένωση θα επέτρεπε τη χρήση ανθρωπιστικών διαδρόμων, σε συνεργασία με την UNHCR, με υποχρέωση των κρατών μελών –όπου απαιτείται– να παρέχουν κάθε διευκόλυνση για την απόκτηση θεωρήσεων·

42.

πιστεύει ότι τα συστήματα ασύλου ορισμένων κρατών μελών πρώτης γραμμής είναι ήδη σαφώς κορεσμένα, και ότι η οδηγία για την προσωρινή προστασία θα έπρεπε –σύμφωνα με την ίδια της τη λογική– να έχει ενεργοποιηθεί· ζητεί, σε κάθε περίπτωση, να καθοριστεί σαφώς ο όρος «μαζική εισροή» κατά την αναθεώρηση της εν λόγω οδηγίας· κατανοεί ότι η εν λόγω αναθεώρηση της οδηγίας για την προσωρινή προστασία μπορεί να αποτελέσει μέρος της αναθεώρησης του συστήματος του Δουβλίνου·

43.

επισημαίνει ότι η συμμετοχή όλων των κοινωνικών φορέων είναι καθοριστική και προτείνει, στο πλαίσιο αυτό, την ενίσχυση της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών στον συγκεκριμένο τομέα, με παράλληλο σεβασμό των αρμοδιοτήτων των κρατών μελών σε ό, τι αφορά τη λήψη μέτρων ένταξης· υπογραμμίζει ότι τα μέτρα ένταξης για όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην ΕΕ θα πρέπει να προωθούν την ένταξη και όχι την απομόνωση· επισημαίνει ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, συμπεριλαμβανομένων των δήμων, διαδραματίζουν καίριο ρόλο στις διαδικασίες ένταξης·

44.

τονίζει ότι τα κράτη μέλη υποδοχής πρέπει να προσφέρουν στους πρόσφυγες στήριξη και ευκαιρίες προκειμένου να ενταχθούν και να ζήσουν σε μια νέα κοινωνία· επισημαίνει ότι τούτο θα πρέπει να περιλαμβάνει την παροχή καταλύματος, γραμματισμό και μαθήματα γλωσσών, διαπολιτισμικό διάλογο, εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση, καθώς και ουσιαστική πρόσβαση στις δημοκρατικές δομές της κοινωνίας –όπως προβλέπεται από την οδηγία για τα επαγγελματικά προσόντα (16)· επισημαίνει ότι οι πρόσφυγες –όπως και οι πολίτες της Ένωσης– έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις στα κράτη μέλη υποδοχής· υπογραμμίζει, συνεπώς, ότι η ένταξη είναι αμφίδρομη διαδικασία και ότι ο σεβασμός των αξιών στη βάση των οποίων έχει οικοδομηθεί η Ένωση θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας ένταξης, όπως και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των προσφύγων·

45.

υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής, τα κράτη μέλη οφείλουν να καθορίσουν τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση πρόσβασης στις αγορές εργασίας τους στους αιτούντες διεθνή προστασία, με την προϋπόθεση η πρόσβαση αυτή να είναι ουσιαστική και σύμφωνη με το χρονοδιάγραμμα που προβλέπεται στην παράγραφο 1, του εν λόγω άρθρου· αντιλαμβάνεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2, τα κράτη μέλη μπορούν, βασιζόμενα στις πολιτικές τους για την αγορά εργασίας, να δίνουν προτεραιότητα στους πολίτες της Ένωσης και στους υπηκόους των κρατών μερών της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και στους νομίμως διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών·

46.

θεωρεί ότι, αν σε πρόσωπα στα οποία έχει χορηγηθεί διεθνής προστασία στην Ένωση προσφερθεί εργασία σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο έχει χορηγηθεί η διεθνής προστασία, θα πρέπει τα πρόσωπα αυτά να μπορούν να επωφεληθούν από μια τέτοια προσφορά·

47.

επαναλαμβάνει ότι η καλύτερη αναγνώριση των τίτλων σπουδών αλλοδαπής είναι ένας πρακτικός τρόπος για να εξασφαλιστεί η καλύτερη ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών που βρίσκονται ήδη στην Ένωση, και καλεί την Επιτροπή να υποβάλει κατάλληλες σχετικές προτάσεις·

48.

παροτρύνει για τη θέσπιση ιδιωτικών και κοινοτικών προγραμμάτων ένταξης για τα πρόσωπα που γίνονται δεκτά για μετεγκατάσταση, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και τις τοπικές αρχές και με την υιοθέτηση των βέλτιστων πρακτικών τους·

49.

ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να προσπαθούν να διατηρούν την ενότητα των οικογενειών, η οποία βελτιώνει τις προοπτικές κοινωνικής ένταξης μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι η προσοχή των νεοαφιχθέντων μπορεί πλέον να επικεντρώνεται στο ξεκίνημα μιας νέας ζωής και όχι στην αγωνία για την τύχη των μελών της οικογενείας που εξακολουθούν να βρίσκονται σε κίνδυνο·

50.

υπογραμμίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξαλείψουν τα νομικά και πρακτικά εμπόδια ώστε να επιταχυνθεί η λήψη αποφάσεων όσον αφορά την οικογενειακή επανένωση·

51.

θεωρεί ότι, έως ότου αναθεωρηθεί ουσιαστικά ο κανονισμός του Δουβλίνου, είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να κάνουν καλύτερη χρήση των ρητρών διακριτικής ευχέρειας για τον σεβασμό της αρχής της ενότητας της οικογένειας·

52.

τονίζει την επισφαλή θέση στην οποία βρίσκονται τα παιδιά που φτάνουν στην Ένωση και επαναλαμβάνει ότι αποτελεί δικαίωμα κάθε παιδιού να αντιμετωπίζεται πρωτίστως ως παιδί· καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως τις ειδικές διατάξεις του ΕΕΣΑ για τους ασυνόδευτους ανηλίκους, συμπεριλαμβανομένων της πρόσβασης σε νομική συνδρομή, της κηδεμονίας, της πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη, στέγαση και εκπαίδευση, του δικαιώματος να έχουν επικοινωνία σε γλώσσα που καταλαβαίνουν, και την ακρόασή τους από ειδικευμένους υπαλλήλους· επαναλαμβάνει ότι τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να θέτουν παιδιά υπό κράτηση για τον μόνο λόγο ότι είναι μετανάστες·

53.

τονίζει ότι η υποστήριξη, η ενημέρωση και η προστασία θα πρέπει να επεκταθούν στα ασυνόδευτα και αποχωρισμένα από την οικογένειά τους παιδιά, με γνώμονα το μείζον συμφέρον τους, και ότι οι αιτήσεις οικογενειακής επανένωσης που υποβάλλονται από ασυνόδευτα και αποχωρισμένα από την οικογένειά τους παιδιά θα πρέπει να διεκπεραιώνονται με ταχείες διαδικασίες·

54.

επισημαίνει ότι ένα αποτελεσματικό σύστημα κηδεμονίας και προστασίας των παιδιών έχει καθοριστική σημασία για την πρόληψη της κακοποίησης, της παραμέλησης και της εκμετάλλευσης των παιδιών που στερούνται γονικής φροντίδας· τονίζει ότι είναι σημαντικό να οριστούν κατευθυντήριες γραμμές σε επίπεδο Ένωσης, για ένα εναρμονισμένο σύστημα κηδεμονίας με στόχο την παροχή κατάλληλης στήριξης και προστασίας και την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης των αλλοδαπών παιδιών και των παιδιών που έχουν την ιθαγένεια του συγκεκριμένου κράτους μέλους·

55.

πιστεύει ότι η αξιολόγηση για τον προσδιορισμό της ηλικίας θα πρέπει να γίνεται με τον λιγότερο παρεμβατικό τρόπο, να είναι διεπιστημονική και ασφαλής, να σέβεται τη σωματική ακεραιότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του παιδιού, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα κορίτσια, και να ανατίθεται σε ανεξάρτητους, ειδικευμένους επαγγελματίες και εμπειρογνώμονες·

56.

καλεί τα κράτη μέλη να συγκεντρώσουν αναλυτικά στοιχεία σχετικά με την κατάσταση των παιδιών που είναι πρόσφυγες και μετανάστες, προκειμένου να βελτιωθεί η ικανότητα των συστημάτων να εντάσσουν τα παιδιά αυτά·

57.

κατανοεί ότι η ασφαλής επιστροφή των ατόμων που μετά την εξατομικευμένη αξιολόγηση της αίτησης ασύλου τους χαρακτηρίζονται ως μη επιλέξιμα για προστασία στην Ένωση πρέπει να πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ορθής εφαρμογής του ΕΕΣΑ·

58.

επισημαίνει ότι, με δεδομένο πως το 2014 επέστρεψαν όντως μόνο το 36 % των υπηκόων τρίτων χωρών που διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν την Ένωση, απαιτείται να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του ενωσιακού συστήματος επιστροφής·

59.

θεωρεί ότι, για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των επανεισδοχών και να διασφαλιστεί η συνοχή των επιστροφών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει οι ευρωπαϊκές συμφωνίες επανεισδοχής να υπερισχύουν έναντι των διμερών συμφωνιών μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών·

60.

πιστεύει ότι η επιστροφή των μεταναστών θα πρέπει να πραγματοποιείται μόνον όταν είναι ασφαλής, σε πλήρη συμμόρφωση με τα θεμελιώδη και δικονομικά δικαιώματα των εν λόγω μεταναστών, και εφόσον η χώρα στην οποία πρόκειται να επιστρέψουν είναι ασφαλής γι’ αυτούς· επαναλαμβάνει, εν προκειμένω, ότι θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στις εθελούσιες, έναντι των καταναγκαστικών επιστροφών·

61.

κρίνει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια των κρατών μελών να «απωθήσουν» μετανάστες χωρίς να τους δώσουν την ευκαιρία να υποβάλουν αίτηση ασύλου αντιβαίνει στο δίκαιο της ΕΕ και στο διεθνές δίκαιο, και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα κατά οποιουδήποτε κράτους μέλους αποπειράται να «απωθήσει» μετανάστες·

62.

επισημαίνει την πρόσφατη πρόταση της Επιτροπής για έναν ενωσιακό κατάλογο ασφαλών χωρών προέλευσης, που τροποποιεί την οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου (17)· παρατηρεί ότι, αν ένας τέτοιος κατάλογος της Ένωσης καταστεί υποχρεωτικός για τα κράτη μέλη, θα μπορούσε, κατ’ αρχήν, να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για την διευκόλυνση της διαδικασίας ασύλου, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής·

63.

εκφράζει την αποδοκιμασία του για την τρέχουσα κατάσταση, όπου τα κράτη μέλη εφαρμόζουν διαφορετικούς καταλόγους, που περιέχουν διαφορετικές ασφαλείς χώρες, παρεμποδίζοντας την ομοιόμορφη εφαρμογή και δημιουργώντας κίνητρα για δευτερογενείς μετακινήσεις·

64.

υπογραμμίζει ότι, εν πάση περιπτώσει, οποιοσδήποτε κατάλογος ασφαλών χωρών προέλευσης δεν θα πρέπει να υπονομεύσει την αρχή σύμφωνα με την οποία κάθε πρόσωπο πρέπει να έχει δικαίωμα στην κατάλληλη εξατομικευμένη εξέταση της αίτησής του για παροχή διεθνούς προστασίας·

65.

επισημαίνει ότι, τον Σεπτέμβριο του 2015, η Επιτροπή υποχρεώθηκε να εκδώσει 40 αποφάσεις για παραβάσεις που σχετίζονται με την εφαρμογή του ΕΕΣΑ κατά 19 κρατών μελών, πέραν των 34 υποθέσεων που εκκρεμούν ακόμη· επαναλαμβάνει ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται πλήρως για τις διαδικασίες που κινούνται από την Επιτροπή κατά των κρατών μελών που δεν έχουν εφαρμόσει, ή δεν έχουν εφαρμόσει ορθά, τη νομοθεσία της Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα·

66.

υπογραμμίζει εκ νέου πόσο σημαντικό είναι, όταν συμφωνηθεί και εγκριθεί η νομοθεσία της Ένωσης, τα κράτη μέλη να τηρούν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την συμφωνία και να εφαρμόζουν την εν λόγω νομοθεσία·

67.

επισημαίνει επίσης ότι είναι αδύνατον να εκτιμηθούν σωστά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ορισμένων στοιχείων του ΕΕΣΑ, λόγω του γεγονότος ότι πολλά κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη εφαρμόσει πλήρως τη νομοθεσία·

68.

συνιστά τη μακροπρόθεσμη μετεξέλιξη της EASO σε κύριο συντονιστή του ΕΕΣΑ, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ενιαία εφαρμογή των κανόνων του συστήματος αυτού· επαναλαμβάνει ότι, καθώς το ΕΕΣΑ καθίσταται πραγματικά ευρωπαϊκό, η EASO θα πρέπει να μετεξελιχθεί από μια συγκέντρωση εμπειρογνωμόνων από τα κράτη μέλη σε έναν πλήρως ολοκληρωμένο οργανισμό της Ένωσης που θα παρέχει επιχειρησιακή στήριξη στα κράτη μέλη και στα εξωτερικά σύνορα· υπογραμμίζει, ότι, προς τούτο, πρέπει να της διατεθούν οι αναγκαίοι οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα·

69.

παρατηρεί ότι, ο προϋπολογισμός της EASO για το 2015 για τη μετεγκατάσταση, την επανεγκατάσταση και την εξωτερική διάσταση ανήλθε μόλις σε 30 000 EUR· επαναλαμβάνει ότι ο πολύ μικρός αυτός προϋπολογισμός κρίνεται ανεπαρκής υπό το φως των γεγονότων που εξελίσσονται σήμερα στη Μεσόγειο καθώς και υπό το φως των πολλαπλών αναφορών στην EASO που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις μετεγκατάστασης· υπενθυμίζει ότι, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, θα απαιτηθούν σημαντικές αυξήσεις στον προϋπολογισμό της EASO όσον αφορά το στελεχιακό της δυναμικό και τα ποσά που διαθέτει για τη μετεγκατάσταση και επανεγκατάσταση·

70.

επισημαίνει τον πρόσφατο ρόλο της Frontex στην παροχή βοήθειας σε οποιοδήποτε πλοίο ή πρόσωπο που βρίσκεται σε κίνδυνο στη θάλασσα, και αναγνωρίζει τη συμβολή της, μέσα από τις κοινές επιχειρήσεις Tρίτων και Ποσειδών, στη διάσωση και την προστασία πολλών ζωών στη Μεσόγειο·

71.

αντιλαμβάνεται ότι η προσφάτως προταθείσα Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή και Ακτοφυλακή πρόκειται να αντικαταστήσει την Frontex, και έχει ως στόχο να εξασφαλίσει μια ευρωπαϊκή ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων στα εξωτερικά σύνορα, για την αποτελεσματική διαχείριση της μετανάστευσης και την επίτευξη υψηλού επιπέδου εσωτερικής ασφάλειας εντός της Ένωσης, με παράλληλη διασφάλιση της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων σε αυτήν· επισημαίνει ότι, σύμφωνα με τις Συνθήκες και τα πρωτόκολλα που επισυνάπτονται σε αυτές, τα κράτη μέλη που έχουν υπογράψει τις συμφωνίες του Σένγκεν αλλά δεν ανήκουν ακόμα στον Χώρο Σένγκεν χωρίς εσωτερικούς μεθοριακούς ελέγχους μπορούν να συμμετέχουν και/ή να επωφελούνται από όλες τις ενέργειες σύμφωνα με τη νέα πρόταση·

72.

προσβλέπει σε διαβουλεύσεις σχετικά με την πρόταση τόσο στους κόλπους όσο και μεταξύ των συννομοθετών, στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 294 ΣΛΕΕ·

73.

υπενθυμίζει ότι από τότε που θεσπίστηκε ο Χώρος Σένγκεν η Ένωση αποτελεί έναν χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, ότι τα κράτη μέλη του Σένγκεν έχουν αναπτύξει σταδιακά μια κοινή πολιτική για τα εξωτερικά σύνορα του Χώρου Σένγκεν, και ότι η εσωτερική λογική ενός τέτοιου συστήματος ήταν ανέκαθεν ότι η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα πρέπει να συνοδεύεται από αντισταθμιστικά μέτρα για την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων του Χώρου Σένγκεν και την ανταλλαγή πληροφοριών μέσω του Συστήματος Πληροφοριών Σένγκεν («SIS»)·

74.

επισημαίνει ότι η ακεραιότητα του Χώρου Σένγκεν και η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα εξαρτώνται από την αποτελεσματική διαχείριση των εξωτερικών συνόρων, όπου όλα τα κράτη μέλη θα εφαρμόζουν υψηλά κοινά πρότυπα στα εξωτερικά σύνορα και θα έχουν ουσιαστική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους·

75.

δέχεται ότι η Ένωση πρέπει να ενισχύσει την προστασία των εξωτερικών συνόρων της και να αναπτύξει περαιτέρω το ΕΕΣΑ, και ότι είναι αναγκαία η λήψη μέτρων για την ενίσχυση της ικανότητας του Χώρου Σένγκεν να αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και να διαφυλάσσει τις θεμελιώδεις αρχές της ασφάλειας και της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων·

76.

επισημαίνει ότι η πρόσβαση στο έδαφος του Χώρου Σένγκεν ελέγχεται γενικά στα εξωτερικά σύνορα, στο πλαίσιο του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, και ότι, επιπλέον, οι πολίτες πολλών τρίτων χωρών χρειάζονται θεώρηση για να εισέλθουν στον Χώρο Σένγκεν·

77.

επαναλαμβάνει την έκκληση της UNHCR για σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των διεθνών υποχρεώσεων, ο οποίος μπορεί να διασφαλιστεί μόνον εφόσον οι επιχειρησιακές διαδικασίες και τα επιχειρησιακά σχέδια αντανακλούν τις υποχρεώσεις αυτές σε πρακτικές, σαφείς οδηγίες για το προσωπικό των συνόρων, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού στα χερσαία, τα θαλάσσια και τα εναέρια σύνορα· επισημαίνει την ανάγκη να ενισχυθεί περαιτέρω ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της Ένωσης, ώστε να ανταποκρίνεται σε καταστροφές με εκτεταμένες επιπτώσεις που επηρεάζουν σημαντικό αριθμό κρατών μελών·

78.

τονίζει εκ νέου ότι, όπως και για τη νομοθεσία ειδικότερα στον τομέα του ασύλου και της μετανάστευσης, προκειμένου η νομοθεσία για τα εσωτερικά και τα εξωτερικά σύνορα να είναι αποτελεσματική, πρέπει τα μέτρα που συμφωνούνται σε επίπεδο Ένωσης να εφαρμόζονται σωστά από τα κράτη μέλη· υπογραμμίζει ότι, δεδομένης της αύξησης των πιέσεων, είναι απαραίτητη η καλύτερη εφαρμογή των μέτρων από τα κράτη μέλη στα εξωτερικά σύνορα, και ότι αυτό θα συμβάλει στο να μετριαστούν οι φόβοι των πολιτών σχετικά με την ασφάλεια·

79.

επισημαίνει ότι στις 15 Δεκεμβρίου 2015 η Επιτροπή υπέβαλε πρόταση για στοχευμένη αναθεώρηση του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, προτείνοντας την καθιέρωση συστηματικών ελέγχων για όλους τους υπηκόους της Ένωσης (και όχι μόνο τους υπηκόους τρίτων χωρών) με βάση τις σχετικές βάσεις δεδομένων στα εξωτερικά σύνορα του Χώρου Σένγκεν·

80.

θεωρεί ότι ο Χώρος Σένγκεν αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης· επισημαίνει ότι η σύγκρουση στη Συρία και άλλες συγκρούσεις στην περιοχή προκάλεσαν πρωτοφανείς ροές προσφύγων και μεταναστών προς την Ένωση, γεγονός που κατέδειξε αδυναμίες σε τμήματα των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης· εκφράζει την ανησυχία του για το γεγονός ότι, ως αντίδραση, ορισμένα κράτη μέλη αισθάνθηκαν την ανάγκη να κλείσουν τα εσωτερικά σύνορά τους ή να καθιερώσουν προσωρινά συνοριακούς ελέγχους, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία του Χώρου Σένγκεν·

81.

υπενθυμίζει ότι, στο πλαίσιο της προσέγγισης βάσει «κέντρων φιλοξενίας», που προτείνει η Επιτροπή στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση, ο Οργανισμός διαχείρισης συνόρων, η EASO, η Europol και η Eurojust θα πρέπει να παρέχουν επιχειρησιακή βοήθεια στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αντίστοιχες εντολές τους·

82.

επισημαίνει, συνεπώς, ότι οι οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρειάζονται τους απαραίτητους πόρους για να μπορέσουν να εκπληρώσουν τα καθήκοντά που τους έχουν ανατεθεί· επιμένει ότι οι οργανισμοί της Ένωσης και τα κράτη μέλη πρέπει να τηρούν το Κοινοβούλιο πλήρως ενήμερο για το έργο που επιτελείται στα κέντρα φιλοξενίας·

83.

επισημαίνει ότι και οι δύο αποφάσεις σχετικά με τη μετεγκατάσταση προβλέπουν την παροχή επιχειρησιακής υποστήριξης στα κέντρα φιλοξενίας στην Ιταλία και την Ελλάδα, για τον έλεγχο των μεταναστών μόλις φθάνουν, την καταχώριση της αίτησής τους για διεθνή προστασία, την παροχή πληροφοριών στους αιτούντες σχετικά με τη μετεγκατάσταση, την οργάνωση της επιχείρησης επιστροφής όσων δεν υποβάλλουν αίτηση διεθνούς προστασίας και δεν έχουν για οποιονδήποτε άλλο λόγο δικαίωμα παραμονής, ή όσων δεν έγινε δεκτή η αίτηση, και τη διευκόλυνση όλων των διαδικασιών που περιλαμβάνει η ίδια η διαδικασία μετεγκατάστασης·

84.

ζητεί την όσο το δυνατόν ταχύτερη δημιουργία των κέντρων φιλοξενίας, προκειμένου να προσφερθεί ουσιαστική επιχειρησιακή βοήθεια στα οικεία κράτη μέλη· ζητεί τη διάθεση τεχνικών και οικονομικών πόρων και στήριξης στα κράτη μέλη πρώτης άφιξης, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, προκειμένου να καταστεί δυνατή η ταχεία και αποτελεσματική καταχώριση και παραπομπή στις αρμόδιες αρχές όλων των μεταναστών που φθάνουν στην Ένωση, με πλήρη σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους· θεωρεί ότι η παροχή ταχείας και αποτελεσματικής στήριξης από την Ένωση στα κράτη μέλη και η αποδοχή της εν λόγω στήριξης συμβάλλουν σημαντικά στην αμοιβαία εμπιστοσύνη·

85.

αναγνωρίζει ότι ένας από τους κύριους στόχους των κέντρων φιλοξενίας είναι να δοθεί η δυνατότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να χορηγεί άμεσα προστασία και ανθρωπιστική βοήθεια στα πρόσωπα που την χρειάζονται· τονίζει ότι πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η κατηγοριοποίηση των μεταναστών στα κέντρα φιλοξενίας θα γίνεται στο πλαίσιο του πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των μεταναστών· επισημαίνει, ωστόσο, ότι η ορθή ταυτοποίηση των αιτούντων διεθνή προστασία, στο σημείο πρώτης άφιξης στην Ένωση, θα διευκολύνει τη συνολική λειτουργία ενός μεταρρυθμισμένου ΕΕΣΑ·

86.

τονίζει ότι, στο σχέδιο δράσης της για τη λαθραία διακίνηση, η Επιτροπή αναφέρει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο αναθεώρησης της οδηγίας 2004/81/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με την άδεια παραμονής που χορηγείται στους υπηκόους τρίτων χωρών που είναι θύματα εμπορίας ανθρώπων ή που έχουν καταστεί αντικείμενα ενεργειών υποβοήθησης της λαθρομετανάστευσης, και οι οποίοι συνεργάζονται με τις αρμόδιες αρχές·

87.

πιστεύει ότι η εν λόγω αναθεώρηση είναι απαραίτητη και ότι θα πρέπει επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο καθιέρωσης ενός συστήματος που να επιτρέπει στα θύματα εμπορίας ανθρώπων και λαθραίας διακίνησης να παρουσιάζονται στις αρχές και να συμβάλλουν στην αποτελεσματική δίωξη εμπόρων ανθρώπων ή παράνομων διακινητών χωρίς να φοβούνται ότι θα υποστούν τα ίδια διώξεις·

88.

επισημαίνεται ότι η Επιτροπή εξετάζει το ενδεχόμενο αναθεώρησης της οδηγίας 2002/90/ΕΚ του Συμβουλίου, για τον ορισμό της υποβοήθησης της παράνομης εισόδου, διέλευσης και διαμονής· θεωρεί ότι όποιος παρέχει διαφορετικές μορφές ανθρωπιστικής βοήθειας σε όσους την έχουν ανάγκη δεν πρέπει να διώκεται ποινικά, και ότι το δίκαιο της Ένωσης θα πρέπει να αντανακλά αυτή την αρχή·

89.

υπογραμμίζει ότι ένα άλλο καθοριστικό βήμα για την εξάρθρωση των δικτύων εγκληματικής λαθραίας διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων είναι να δοθεί προτεραιότητα σε χρηματοοικονομικές έρευνες, δεδομένου ότι ο εντοπισμός και η κατάσχεση των κερδών αυτών των εγκληματικών δικτύων είναι απαραίτητα για την αποδυνάμωση και τη διάλυσή τους· καλεί, εν προκειμένω, τα κράτη μέλη να μεταφέρουν γρήγορα και αποτελεσματικά στο εθνικό τους δίκαιο την τέταρτη οδηγία σχετικά με την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες·

90.

υπενθυμίζει ότι, για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική διεξαγωγή των ποινικών ερευνών, είναι αναγκαία η κατάρτιση των επαγγελματιών, προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να κατανοήσουν πλήρως το φαινόμενο που επιδιώκουν να καταπολεμήσουν και να γνωρίζουν πώς μπορούν να το αναγνωρίσουν σε αρχικό στάδιο·

91.

επισημαίνει ότι ο πυλώνας της Συνολικής Προσέγγισης της Μετανάστευσης και της Κινητικότητας (ΣΠΜΚ) περί ασύλου και διεθνούς προστασίας θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω, με μεγαλύτερη συμμετοχή των τρίτων χωρών· επισημαίνει ότι οι τρέχουσες ενέργειες στον συγκεκριμένο τομέα, στο πλαίσιο των Περιφερειακών Προγραμμάτων Προστασίας (RPP) ή των Προγραμμάτων Περιφερειακής Ανάπτυξης και Προστασίας (RDPP), επικεντρώνονται στην ανάπτυξη ικανοτήτων για την αντιμετώπιση των εγκληματικών δικτύων λαθραίας διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων στις τρίτες χώρες προέλευσης και διέλευσης· επισημαίνει, παράλληλα, ότι η παράμετρος των προγραμμάτων αυτών που αφορά την επανεγκατάσταση εξακολουθεί να είναι αδύναμη· πιστεύει ότι οι προσπάθειες για ανάπτυξη ικανοτήτων και οι δραστηριότητες επανεγκατάστασης θα πρέπει να ενταθούν και να πραγματοποιούνται από κοινού με τρίτες χώρες που φιλοξενούν μεγάλους προσφυγικούς πληθυσμούς·

92.

αναγνωρίζει ότι το βασικό πλαίσιο που καθορίζει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της μετανάστευσης, του ασύλου και των συνόρων είναι η ΣΠΜΚ· επισημαίνει ότι υπάρχουν διάφορα μέσα που εμπίπτουν στο εν λόγω πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών διαλόγων, των διμερών διαλόγων, των εταιρικών σχέσεων κινητικότητας, των κοινών προγραμμάτων δράσης για τη μετανάστευση και την κινητικότητα, των συμφωνιών επανεισδοχής, των συμφωνιών διευκόλυνσης θεωρήσεων, των συμφωνιών απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, των Περιφερειακών Προγραμμάτων Προστασίας και των Προγραμμάτων Περιφερειακής Ανάπτυξης και Προστασίας·

93.

κατανοεί ότι η εξωτερική διάσταση θα πρέπει να επικεντρωθεί στη συνεργασία με τρίτες χώρες για την αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτίων των παράνομων μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη και την αντιμετώπισή τους· κατανοεί ότι οι εταιρικές σχέσεις και η συνεργασία με τις βασικές χώρες προέλευσης, διέλευσης και προορισμού θα πρέπει να συνεχίσουν να βρίσκονται στο επίκεντρο, για παράδειγμα, μέσα από τις διαδικασίες του Χαρτούμ και του Ραμπάτ, τον διάλογο ΕΕ-Αφρικής για τη μετανάστευση και την κινητικότητα, τη διαδικασία της Βουδαπέστης και τη διαδικασία της Πράγας·

94.

επισημαίνει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να παρέχουν επιλεκτικά την υποστήριξή τους προς τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου τρίτων χωρών, λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό των εν λόγω υπηρεσιών όσον αφορά την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών·

95.

συνιστά να περιλαμβάνεται στη συνεργασία με τρίτες χώρες αξιολόγηση των συστημάτων ασύλου των εν λόγω χωρών, της υποστήριξης που παρέχουν στους πρόσφυγες και της ικανότητας και της προθυμίας τους να καταπολεμήσουν την εμπορία ανθρώπων και την εγκληματική λαθραία διακίνηση προς και μέσα από τις εν λόγω χώρες·

96.

καλεί την Ένωση να βοηθήσει τις τρίτες χώρες να ενισχύσουν τα συστήματα ασύλου τους και τις στρατηγικές τους για την ένταξη, προκειμένου οι υπήκοοι τρίτων χωρών που χρειάζονται διεθνή προστασία να έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν την εν λόγω διεθνή προστασία σε αυτές τις χώρες· πιστεύει ότι η Ένωση πρέπει να υιοθετήσει μια αμοιβαία επωφελή προσέγγιση όσον αφορά τη συνεργασία της με τρίτες χώρες, δηλαδή μια προσέγγιση που να είναι επωφελής για την Ένωση, για την εκάστοτε τρίτη χώρα και για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στην εν λόγω τρίτη χώρα·

97.

υπενθυμίζει ότι η ΕΕ έχει εντείνει την εξωτερική συνεργασία της με τρίτες χώρες στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου, προκειμένου να ανταποκριθεί επαρκώς στην τρέχουσα προσφυγική κρίση, και έχει ξεκινήσει νέες πρωτοβουλίες συνεργασίας όπως το κοινό σχέδιο δράσης ΕΕ-Τουρκίας· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι απαιτείται να ανταποκριθούν όλα τα μέρη στις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από το κοινό σχέδιο δράσης, μεταξύ άλλων με την αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτιών που οδηγούν στη μαζική εισροή Σύρων και την ενίσχυση της συνεργασίας για την υποστήριξη των Σύρων που τελούν υπό καθεστώς προσωρινής προστασίας και των κοινοτήτων που τους φιλοξενούν στην Τουρκία, και να τηρήσει η Τουρκία τις δεσμεύσεις της για την πρόληψη της παράνομης μετανάστευσης από την επικράτειά της προς την Ένωση·

98.

επισημαίνει ότι πολλοί άνθρωποι που διακινούνται λαθραία έχουν σε έναν βαθμό επίγνωση των απειλών που θα αντιμετωπίσουν σε ένα ενδεχομένως επικίνδυνο ταξίδι προς την Ευρώπη, αλλά επιλέγουν ούτως ή άλλως να ξεκινήσουν το ταξίδι τους, διότι θεωρούν ότι οι απειλές αυτές είναι μικρότερες από εκείνες που θα αντιμετώπιζαν αν δεν μετανάστευαν·

99.

χαιρετίζει το γεγονός ότι το σχέδιο δράσης για την παράνομη διακίνηση συναρτά την έναρξη νέων εκστρατειών ευαισθητοποίησης με την αξιολόγηση των υφιστάμενων· συνιστά να περιλαμβάνονται σε όλες τις εκστρατείες ευαισθητοποίησης πληροφορίες σχετικά με τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του καθεστώτος προστασίας στην ΕΕ, δεδομένου ότι αυτές οι πληροφορίες ενδέχεται να πείσουν ορισμένους μετανάστες –οι οποίοι κινδυνεύουν να ξεκινήσουν ένα εξοντωτικό ταξίδι προς την Ευρώπη και τελικά να επαναπατριστούν αν δεν τους προσφερθεί προστασία — να μην κάνουν αυτό το ταξίδι·

100.

επιβεβαιώνει την άποψή του ότι η Ένωση πρέπει να θεσπίσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που να συμβάλει στην αντιμετώπιση των παραγόντων «απώθησης» σε τρίτες χώρες (συγκρούσεις, διώξεις, εθνοτική κάθαρση, γενικευμένη βία ή άλλοι παράγοντες όπως η ακραία φτώχεια, η κλιματική αλλαγή ή φυσικές καταστροφές), που αναγκάζουν τους ανθρώπους να προσφεύγουν στα εγκληματικά δίκτυα λαθραίας διακίνησης, καθώς θεωρούν ότι αυτά είναι η μοναδική τους ελπίδα να φτάσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

101.

υπενθυμίζει ότι ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών έχει επίσης καλέσει την ΕΕ να δημιουργήσει νόμιμες οδούς μετανάστευσης, προκειμένου οι μετανάστες να μπορούν να χρησιμοποιούν επίσημους διαύλους εισόδου και εξόδου, αντί να αναγκάζονται να προσφεύγουν σε εγκληματικά δίκτυα διακινητών·

102.

επισημαίνει ότι η πρόσφατη αύξηση στις αφίξεις προσφύγων στην Ένωση κατέδειξε ότι, τα προληπτικά μέτρα δεν επαρκούν από μόνα τους για τη διαχείριση των σημερινών φαινομένων μετανάστευσης·

103.

κατανοεί ότι, μακροπρόθεσμα, απαιτείται μεγαλύτερη ώθηση για την επίλυση των γεωπολιτικών ζητημάτων που επηρεάζουν τις γενεσιουργούς αιτίες της μετανάστευσης, δεδομένου ότι λόγω των πολέμων, της φτώχειας, της διαφθοράς, της πείνας και της έλλειψης ευκαιριών οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να αισθάνονται αναγκασμένοι να καταφύγουν στο Ευρώπη, εκτός αν η Ευρώπη προσπαθήσει να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση αυτών των χωρών· τονίζει ότι αυτό σημαίνει πως η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέσουν τα χρήματα που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων στις τρίτες χώρες, π.χ. με τη διευκόλυνση των επενδύσεων και της εκπαίδευσης, την ενίσχυση και εφαρμογή των συστημάτων ασύλου, τη συμβολή στην καλύτερη διαχείριση των συνόρων και την ενίσχυση των νομικών και δικαστικών συστημάτων των χωρών αυτών·

104.

επισημαίνει ότι το κύριο μέσο χρηματοδότησης τρίτων χωρών είναι ο μηχανισμός αναπτυξιακής συνεργασίας (ΜΑΣ), που περιλαμβάνει τη μόνη παγκόσμια θεματική χρηματοδότηση της ΕΕ για τη μετανάστευση, στο πλαίσιο του προγράμματος για τα παγκόσμια δημόσια αγαθά και τις προκλήσεις που διαχειρίζεται η ΓΔ Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης (DEVCO)· επισημαίνει περαιτέρω ότι, όπως συμβαίνει με κονδύλια που χορηγούνται απευθείας στα κράτη μέλη, στη διαχείριση του ΜΣΑ συμμετέχουν άλλες ΓΔ της Επιτροπής και άλλα όργανα της ΕΕ, προκειμένου η ενωσιακή βοήθεια προς τις γειτονικές χώρες να παρέχεται από τη ΓΔ Γειτονίας και ενταξιακών διαπραγματεύσεων μέσω του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας· η ανθρωπιστική βοήθεια παρέχεται από την ΓΔ της Επιτροπής για την ανθρωπιστική βοήθεια και την πολιτική προστασία (ECHO)· και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης («ΕΥΕΔ») διαχειρίζεται τον μηχανισμό συμβολής στη σταθερότητα και την ειρήνη· υπενθυμίζει ότι τα δύο ταμεία τα οποία διαχειρίζεται η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων και Μετανάστευσης (HOME) –το Ταμείο Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης (AMIF) και το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF)– προβλέπουν επίσης μια εξωτερική διάσταση, κι αυτό δημιουργεί έναν νέο παράγοντα στο πεδίο της εξωτερικής χρηματοδότησης·

105.

εκφράζει την επιδοκιμασία του για το πρόσφατα συσταθέν Ευρωπαϊκό καταπιστευματικό Ταμείο εκτάκτου ανάγκης για την Αφρική, και επικροτεί τη δέσμευση ποσού 1,8 δισεκατομμυρίων EUR για το ταμείο, με το οποίο προστέθηκε ένα επιπλέον στοιχείο στη χρηματοδότηση τρίτων χωρών· καλεί τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να συμβάλλουν στο ταμείο·

106.

συνιστά, σύμφωνα με τη ΣΠΜΚ, οι τέσσερις θεματικοί πυλώνες που αφορούν i) τη νόμιμη μετανάστευση και κινητικότητα, ii) την παράνομη μετανάστευση και εμπορία ανθρώπων, iii) τη διεθνή προστασία και iv) τον αναπτυξιακό αντίκτυπο της μετανάστευσης, να έχουν ίση βαρύτητα στην εξωτερική πολιτική και τη χρηματοδότηση της ΕΕ·

107.

επισημαίνει ότι η πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο εφαρμόζεται μέσω διαφορετικών μέσων πολιτικής, καθένα από τα οποία έχει τους δικούς του στόχους, που δεν είναι απαραίτητα αλληλένδετοι, και ότι είναι ανεπαρκής ο συντονισμός της χρηματοδότησης μεταξύ των διαφόρων εμπλεκόμενων παραγόντων· επισημαίνει ότι ο κατακερματισμός των γραμμών του προϋπολογισμού και των αρμοδιοτήτων δημιουργεί μια διαχειριστική δομή που θα μπορούσε να δυσχεράνει τη σφαιρική επισκόπηση του τρόπου κατανομής και τελικής χρήσης των διαφόρων διαθέσιμων πιστώσεων· επισημαίνει, ακόμα, ότι αυτός ο κατακερματισμός δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ακριβή ποσοτική εκτίμηση των συνολικών δαπανών της ΕΕ για τη μεταναστευτική πολιτική·

108.

θεωρεί ότι πρέπει να παρέχεται μια σφαιρική επισκόπηση της χρηματοδότησης της Ένωσης που σχετίζεται με τη μετανάστευση, τόσο εντός όσο και εκτός της Ένωσης, καθώς η απουσία μιας τέτοιας επισκόπησης αποτελεί σαφώς εμπόδιο στην διαφάνεια και την ορθή χάραξη πολιτικής· επισημαίνει, συνεπώς, ότι μια πιθανή λύση θα μπορούσε να είναι μια ιστοσελίδα με μια βάση δεδομένων με όλα τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από την Ένωση και σχετίζονται με την μεταναστευτική πολιτική· τονίζει ότι η ανάγκη για διαφάνεια επεκτείνεται και στα κονδύλια του προϋπολογισμού, προκειμένου να εξασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για όλους τους στόχους της μεταναστευτικής πολιτικής της Ένωσης·

109.

υπενθυμίζει ότι ο θετικός αντίκτυπος των κεφαλαίων της ΕΕ για τη μετανάστευση βασίζεται σε διαδικασίες σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο που εξασφαλίζουν τη διαφάνεια, την ουσιαστική παρακολούθηση και τη λογοδοσία, πιστεύει ότι θα πρέπει να αναζητηθεί τρόπος ώστε η παρακολούθηση και η αξιολόγηση να γίνουν διαρκείς διαδικασίες και όχι μόνο εκ των υστέρων ενέργειες, και θεωρεί ότι ο ρόλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει εν προκειμένω να ενισχυθεί· επισημαίνει ότι θα πρέπει να καθιερωθούν συγκρίσιμοι ποιοτικοί και ποσοτικοί δείκτες για την αποτίμηση του αντικτύπου των κονδυλίων της ΕΕ και για να αξιολογείται κατά πόσο τα κονδύλια αυτά πέτυχαν τους στόχους τους·

110.

χαιρετίζει την πρόσθετη χρηματοδότηση που διατίθεται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης για το 2016 για να αρχίσει η ΕΕ να αντιμετωπίζει τα τρέχοντα μεταναστευτικά φαινόμενα· επισημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτής της νέας χρηματοδότησης αποτελεί χρηματοδότηση στο πλαίσιο του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2014-2020 (ΠΔΠ) που έχει επισπευτεί, με αποτέλεσμα η Ένωση να δαπανά σήμερα αυτά που είχε προγραμματιστεί να δαπανηθούν αύριο·

111.

συμφωνεί ότι, ενώ οι πρόσφατες δημοσιονομικές προτάσεις και η πρόσθετη χρηματοδότηση που προβλέπεται στον προϋπολογισμό της Ένωσης για το 2016, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης του μέσου ευελιξίας, πρέπει να θεωρούνται θετικές, η μεσοπρόθεσμη και η μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση εξακολουθούν να αποτελούν πηγή ανησυχίας· εκφράζει την ανησυχία ότι η αύξηση των προτεινόμενων ποσών για τις γραμμές του προϋπολογισμού του ΤΑΜΕ για το 2016 δεν έχουν συνοδευτεί από πρόταση αναθεώρησης των συνολικών πόρων που διατίθενται για το ταμείο αυτό για την περίοδο χρηματοδότησης 2014-2020· κατανοεί ότι, αν παραμείνει η κατάσταση ως έχει, το αποτέλεσμα θα είναι να εξαντληθεί η χρηματοδότηση του ΤΑΜΕ πολύ πριν από το 2020·

112.

παροτρύνει τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρονται από κονδύλια που δεν σχετίζονται άμεσα με τη μεταναστευτική πολιτική αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση ενεργειών στον τομέα αυτό (π.χ. δράσεις ένταξης), όπως εκείνα που διατίθενται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους, του προγράμματος «Ορίζων 2020», του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του νέου προγράμματος για τα Δικαιώματα και την Ιθαγένεια·

113.

συνιστά, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του ΠΔΠ που έχει προγραμματιστεί για το τέλος του 2016, να προβλεφθούν σημαντικοί συμπληρωματικοί νέοι πόροι από τον τομέα 3 του προϋπολογισμού της Ένωσης, για την Ιθαγένεια, την Ελευθερία, την Ασφάλεια και τη Δικαιοσύνη, έτσι ώστε να διατίθεται επαρκής χρηματοδότηση ανάλογα με τις μεταναστευτικές τάσεις και τις επακόλουθες χρηματοδοτικές απαιτήσεις για τις πολιτικές της ΕΕ και των κρατών μελών στους τομείς του ασύλου, της μετανάστευσης και της ένταξης·

114.

επισημαίνει ότι η διασφάλιση επιχειρησιακής χρηματοδότησης αποτελεί βασική πρόκληση για τις ΜΚΟ, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης συνδέεται με προγράμματα· επιβεβαιώνει ότι θα πρέπει να προωθηθούν πρωτοβουλίες εθελοντών της κοινωνίας των πολιτών με στόχο την παροχή βοήθειας σε μετανάστες και, ανάλογα με την περίπτωση, να χρηματοδοτηθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη· καλεί τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιδιώκουν, κατά περίπτωση και κατά το δυνατόν, τη χρηματοδότηση σχεδίων που διαχειρίζονται οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών οι οποίες δραστηριοποιούνται στους τομείς της μετανάστευσης, της ένταξης και του ασύλου·

115.

επαναλαμβάνει ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στην ανάπτυξη δράσεων της Ένωσης και εθνικών προγραμμάτων, σύμφωνα με την αρχή της εταιρικής σχέσης όπως ορίζεται στο ΤΑΜΕ· προτείνει, στο επίπεδο της ΕΕ, να εξεταστεί το ενδεχόμενο τακτικών διαβουλεύσεων μεταξύ της Επιτροπής και των σχετικών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που δραστηριοποιούνται στους τομείς του ασύλου, της μετανάστευσης και της ένταξης·

116.

επισημαίνει ότι, πριν παρατηρηθούν οι αυξημένες μεταναστευτικές ροές προς την Ένωση το 2015, σύμφωνα με μια μελέτη του ΟΟΣΑ και της Επιτροπής, του 2014, ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας (15-64 ετών) στην Ένωση προβλεπόταν ότι θα μειωθεί κατά 7,5 εκατομμύρια μεταξύ 2013 και 2020, αν δε εξαιρεθεί η καθαρή μετανάστευση από τις προβλέψεις αυτές, η μείωση θα είναι ακόμα πιο έντονη, δεδομένου ότι η μείωση του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας θα ανέλθει σε 11,7 εκατομμύρια·

117.

επισημαίνει, ωστόσο, ότι, το Νοέμβριο του 2015, το ποσοστό ανεργίας των νέων στο σύνολο των κρατών μελών ανερχόταν σε 20 %·

118.

επισημαίνει ακόμα ότι, σύμφωνα με πρόσφατες προβλέψεις της Eurostat, η αναλογία των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω σε σχέση με τα άτομα ηλικίας από 15 έως 64 ετών, θα αυξηθεί από 27,5 % στις αρχές του 2013 σε σχεδόν 50 % μέχρι το 2050· επισημαίνει ότι τούτο συνεπάγεται μια αλλαγή από την παρούσα αναλογία των τεσσάρων ατόμων σε ηλικία εργασίας για κάθε άτομο ηλικίας 65 ετών και άνω, σε μόνο δύο άτομα σε ηλικία εργασίας για κάθε άτομο ηλικίας 65 ετών και άνω·

119.

δηλώνει ότι η νομική βάση για τη διαχείριση της νόμιμης μετανάστευσης σε επίπεδο Ένωσης ορίζεται στο άρθρο 79 ΣΛΕΕ·

120.

θεωρεί ότι το άρθρο 79 παράγραφος 5 διαφυλάσσει ρητά το δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν τον αριθμό των υπηκόων τρίτων χωρών που εισέρχονται στο έδαφός τους προερχόμενοι από τρίτες χώρες προς αναζήτηση εργασίας·

121.

επισημαίνει ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» έχει εντοπίσει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη πολιτική μετανάστευσης εργατικού δυναμικού, και για καλύτερη ένταξη των μεταναστών, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Ένωσης για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη·

122.

επισημαίνει ότι το υφιστάμενο ενωσιακό νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει την πρόσβαση των υπηκόων τρίτων χωρών προκειμένου να εργαστούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μάλλον κατακερματισμένο, καθώς επικεντρώνεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων, αντί της γενικότερης κανονιστικής ρύθμισης για όλους τους διακινούμενους εργαζομένους·

123.

θεωρεί ότι, μακροπρόθεσμα, η Ένωση θα πρέπει να καθιερώσει γενικότερους κανόνες για την είσοδο και τη διαμονή των υπηκόων τρίτων χωρών που αναζητούν εργασία στην Ένωση προκειμένου να καλύπτονται τα κενά που εντοπίζονται στην αγορά εργασίας της Ένωσης·

124.

ζητεί μια συνολική θεώρηση της αγοράς εργασίας στην Ένωση ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη πολιτικών για την αγορά εργασίας· επισημαίνει ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν μηχανισμοί για τον καλύτερο εντοπισμό και την πρόβλεψη των σημερινών και των μελλοντικών αναγκών της αγοράς εργασίας στην Ένωση· προτείνει, προς τούτο, να βελτιωθούν τα υπάρχοντα εργαλεία –όπως εκείνα που αναπτύχθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Ανάπτυξη της Επαγγελματικής Κατάρτισης (CEDEFOP) και τον ΟΟΣΑ– ή ακόμα και να συνδυαστούν με τα διεθνή στατιστικά στοιχεία για την προσφορά εργατικού δυναμικού από τρίτες χώρες, προκειμένου να διαμορφωθεί μια πιο ακριβής εικόνα της κατάστασης·

125.

πιστεύει ότι η βελτίωση των δεδομένων και των εργαλείων ανάλυσης των δεδομένων θα βοηθήσει τους φορείς χάραξης πολιτικής να καθορίσουν τις μελλοντικές πολιτικές σχετικά με τη μετανάστευση για εργασιακούς λόγους, και ότι η Ένωση και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντοπίσουν τα κενά στις αγορές εργασίας τους, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν θέσεις εργασίας που διαφορετικά θα παρέμεναν κενές·

126.

επισημαίνει ότι η εργασιακή εκμετάλλευση μπορεί να αποτελεί συνέπεια της εμπορίας ανθρώπων ή της λαθραίας διακίνησης, ή να γίνεται ακόμα κι όταν δεν έχει διαπραχθεί κανένα από αυτά τα εγκλήματα, με αποτέλεσμα να παραμένουν ατιμώρητα τα πρόσωπα που εκμεταλλεύονται παράτυπους μετανάστες σε κράτη μέλη όπου η εργασιακή εκμετάλλευση δεν έχει ποινικοποιηθεί·

127.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ο χαμηλός κίνδυνος εντοπισμού ή/και δίωξης των εργοδοτών που εκμεταλλεύονται την εργασία παράτυπων εργαζομένων έχει προσδιοριστεί ως σημαντικός παράγοντας της εργασιακής εκμετάλλευσης, ιδίως στους τομείς όπου ο κίνδυνος εκμετάλλευσης είναι υψηλότερος (τη γεωργία, τον κατασκευαστικό κλάδο, τα ξενοδοχεία και εστιατόρια, τους απασχολούμενους σε οικιακές εργασίες και σε εργασίες παροχής φροντίδας)· θεωρεί ότι για την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου ατιμωρησίας είναι αναγκαίο, πρώτον, να διασφαλιστεί η ποινικοποίηση και κατάλληλη τιμωρία για όλες τις υποθέσεις σοβαρής εργασιακής εκμετάλλευσης δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας, και, δεύτερον, να αυξηθούν οι επιθεωρήσεις εργασίας στους τομείς όπου υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος·

128.

επισημαίνει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή πολλά κράτη μέλη ποινικοποιούν την εργασιακή εκμετάλλευση μόνο όταν λαμβάνει χώρα ως μορφή εμπορίας ανθρώπων, πράγμα το οποίο αφήνει ένα μεγάλο κενό όσον αφορά όλες τις περιπτώσεις όπου οι υπεύθυνοι για εργασιακή εκμετάλλευση δεν έχουν εμπλακεί σε εμπόριο, ή η συμμετοχή τους δεν μπορεί να αποδειχθεί·

129.

επαναλαμβάνει ότι θα πρέπει να εφαρμόζονται πλήρως και σωστά στην πράξη οι ειδικές διαδικασίες για να εξασφαλιστεί η διευκόλυνση των καταγγελιών που προβλέπονται από την οδηγία 2009/52/ΕΚ για τον καθορισμό ελάχιστων προτύπων όσον αφορά τις κυρώσεις και τα μέτρα κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών («οδηγία για την επιβολή κυρώσεων σε εργοδότες»)· πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η προστασία των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και των προσώπων που διακινούνται λαθραία στην Ένωση, τα οποία συνεργάζονται και διευκολύνουν τη δίωξη των εμπόρων ανθρώπων ή/και των παράνομων διακινητών· προτείνει, επιπλέον, να υποστηριχθεί η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συνασπισμού επιχειρήσεων κατά της εμπορίας ανθρώπων (που αποσαφηνίστηκε στη στρατηγική της ΕΕ για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων του 2014), με στόχο την ανάπτυξη αλυσίδων εφοδιασμού που δεν σχετίζονται με εμπορία ανθρώπων·

130.

πιστεύει ότι, εν κατακλείδι, κάθε προσπάθεια εξάλειψης της εργασιακής εκμετάλλευσης πρέπει να υιοθετεί τη διττή προσέγγιση που συνίσταται στην αποτελεσματική δίωξη των παραβατών εργοδοτών και την παράλληλη προστασία των θυμάτων εκμετάλλευσης·

131.

υπενθυμίζει ότι στο πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση, η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναθεωρήσει την οδηγία σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την απασχόληση υψηλής ειδίκευσης (οδηγία για την «μπλε κάρτα»), εξετάζοντας ιδιαίτερα τα θέματα του πεδίου εφαρμογής (που ενδεχομένως καλύπτουν τους επιχειρηματίες που επιθυμούν να επενδύσουν στην Ευρώπη) και βελτιώνοντας τους κανόνες για την κινητικότητα εντός της ΕΕ·

132.

επαναλαμβάνει ότι η έκθεση εφαρμογής της Επιτροπής σχετικά με την τρέχουσα οδηγία για την μπλε κάρτα υπογραμμίζει τις ατέλειές της, συμπεριλαμβανομένου του πολύ περιορισμένου επιπέδου εναρμόνισης που είχε ως συνέπεια η ευρεία διακριτική ευχέρεια η οποία δόθηκε στα κράτη μέλη όσον αφορά την εφαρμογή, ιδίως δε το δικαίωμα των κρατών μελών να διατηρούν παράλληλα εθνικά συστήματα·

133.

θεωρεί, εξάλλου, ότι είναι σαφές πως η οδηγία θα πρέπει να επικεντρωθεί όχι μόνο στην υψηλή ειδίκευση, αλλά και σε στοχευμένα επαγγέλματα που απαιτούν υψηλά προσόντα, και όπου υπάρχουν αποδεδειγμένες ελλείψεις εργατικού δυναμικού· πιστεύει, επιπλέον, ότι η αναθεώρηση της μπλε κάρτας θα πρέπει να είναι τόσο φιλόδοξη όσο και στοχευμένη, και θα πρέπει να επιδιώξει την άρση των ανακολουθιών της ισχύουσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τα παράλληλα εθνικά συστήματα· συνιστά να εξεταστεί το ενδεχόμενο αναθεώρησης του πεδίου εφαρμογής, ώστε να συμπεριλάβει τους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων που εντοπίζονται σε ενωσιακές αγορές εργασίας·

134.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, στα κοινοβούλια και στις κυβερνήσεις των κρατών μελών, στις EASO, Frontex, Europol, Eurojust, FRA, eu–LISA, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στην Επιτροπή των Περιφερειών, και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.