8.8.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 258/1

(1)

Κρατική χρηματοδότηση που πληροί τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης συνιστά κρατική ενίσχυση και απαιτείται η κοινοποίησή της στην Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ωστόσο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 109 της Συνθήκης, το Συμβούλιο δύναται να καθορίζει τις κατηγορίες ενισχύσεων που εξαιρούνται από την εν λόγω υποχρέωση κοινοποίησης. Σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 4 της Συνθήκης, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κανονισμούς σχετικά με τις εν λόγω κατηγορίες κρατικών ενισχύσεων.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 109 της Συνθήκης, ότι ορισμένες κατηγορίες ενισχύσεων δύνανται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης. Βάσει του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 736/2008 της Επιτροπής (3), που προβλέπει ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι ενισχύσεις σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις («ΜΜΕ») που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά και δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 736/2008 εφαρμοζόταν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

(3)

Η Επιτροπή έχει εφαρμόσει τα άρθρα 107 και 108 της Συνθήκης σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων για ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Η Επιτροπή έχει επίσης εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πολιτική της στον εν λόγω τομέα. Με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτών σε ΜΜΕ, είναι σκόπιμο να συνεχίσει να κάνει χρήση των εξουσιών που της παρέχονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 για την απαλλαγή των ενισχύσεων που χορηγούνται σε αυτή την κατηγορία επιχειρήσεων από την υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

(4)

Στις 22 Ιουλίου 2013 ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013 του Συμβουλίου (4), με τον οποίο η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να επεκτείνει την απαλλαγή κατά κατηγορία σε νέες κατηγορίες ενισχύσεων, για τις οποίες μπορούν να οριστούν σαφείς προϋποθέσεις συμβατότητας. Στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας αυτό ισχύει στην περίπτωση των ενισχύσεων για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από ορισμένες θεομηνίες, με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή κατά την εφαρμογή του άρθρου 107 παράγραφος 2 της Συνθήκης σε αυτή την κατηγορία ενισχύσεων.

(5)

Η συμβατότητα των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας αξιολογείται από την Επιτροπή με βάση τους στόχους τόσο της πολιτικής για τον ανταγωνισμό όσο και της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ). Για λόγους εναρμόνισης με τα χρηματοδοτούμενα από την Ένωση μέτρα στήριξης, η μέγιστη ένταση των κρατικών ενισχύσεων που επιτρέπονται βάσει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να είναι ίση με εκείνη που ορίζεται για το ίδιο είδος ενίσχυσης στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), και στην εκτελεστική πράξη που εκδίδεται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού.

(6)

Εξυπακούεται ότι δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση σε περιπτώσεις που δεν συνάδουν με το ενωσιακό δίκαιο και, ιδιαίτερα, με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ενισχύσεις μπορούν συνεπώς να χορηγούνται από ένα κράτος μέλος στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας μόνον εάν τα χρηματοδοτούμενα μέτρα και τα αποτελέσματά τους συνάδουν με το ενωσιακό δίκαιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι κρατικής ενίσχυσης τηρούν τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής κατά τη διάρκεια της περιόδου χορήγησης.

(7)

Με την ανακοίνωσή της για τον εκσυγχρονισμό των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις (6), η Επιτροπή έχει ξεκινήσει ευρεία αναθεώρηση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων. Οι κύριοι στόχοι του εν λόγω εκσυγχρονισμού είναι: i) η επίτευξη βιώσιμης, έξυπνης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης σε μια ανταγωνιστική εσωτερική αγορά, με ταυτόχρονη συμβολή στις προσπάθειες των κρατών μελών για αποτελεσματικότερη χρήση των δημόσιων πόρων· ii) η εστίαση του εκ των προτέρων ελέγχου της Επιτροπής όσον αφορά τα μέτρα ενίσχυσης στις υποθέσεις με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην εσωτερική αγορά και συγχρόνως η ενίσχυση της συνεργασίας των κρατών μελών στον τομέα της επιβολής της νομοθεσίας περί κρατικών ενισχύσεων· και iii) η απλούστευση των κανόνων και η εξασφάλιση της ταχύτερης λήψης καλύτερα τεκμηριωμένων και ισχυρότερων αποφάσεων που θα βασίζονται σε σαφή οικονομική αιτιολόγηση, κοινή προσέγγιση και ρητές υποχρεώσεις. Ο παρών κανονισμός εντάσσεται στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις.

(8)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να επιτρέπει καλύτερη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων όσον αφορά τα μέτρα επιβολής της νομοθεσίας για τις κρατικές ενισχύσεις, καθώς και μεγαλύτερη απλούστευση, και θα πρέπει να ενισχύσει τη διαφάνεια, την αποτελεσματική αξιολόγηση και τον έλεγχο της συμμόρφωσης προς τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, χωρίς να θίγουν τις θεσμικές αρμοδιότητες της Επιτροπής και των κρατών μελών. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(9)

Οι γενικοί όροι εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να καθοριστούν με βάση σύνολο κοινών αρχών που διασφαλίζουν ότι οι ενισχύσεις εξυπηρετούν έναν σκοπό κοινού συμφέροντος, λειτουργούν σαφώς ως κίνητρα, είναι κατάλληλες και αναλογικές, χορηγούνται με απόλυτη διαφάνεια και υπόκεινται σε μηχανισμό ελέγχου, καθώς και σε τακτική αξιολόγηση, και δεν επηρεάζουν δυσμενώς τους όρους των εμπορικών συναλλαγών σε βαθμό που να αντίκεινται στο κοινό συμφέρον.

(10)

Οι ενισχύσεις που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού, τόσο τις γενικές όσο και τις ειδικές για την εκάστοτε κατηγορία ενισχύσεων, θα πρέπει να θεωρούνται συμβιβάσιμες με την εσωτερική αγορά και να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.

(11)

Οι κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης που δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, ή από άλλους κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να κοινοποιούν ενισχύσεις οι στόχοι των οποίων ανταποκρίνονται στους στόχους που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Οι ενισχύσεις αυτές θα αξιολογούνται βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για την εξέταση των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας.

(12)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις που χορηγούνται υπό τον όρο της χρησιμοποίησης εγχώριων προϊόντων αντί εισαγομένων ή σε ενισχύσεις για εξαγωγικές δραστηριότητες. Ειδικότερα, δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις που χρηματοδοτούν τη συγκρότηση και τη λειτουργία δικτύου διανομής σε άλλες χώρες. Στην έννοια της ενίσχυσης για εξαγωγικές δραστηριότητες κατά κανόνα δεν εμπίπτουν οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή του κόστους μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για την είσοδο ενός νέου ή ήδη υπάρχοντος προϊόντος σε μια νέα αγορά σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα.

(13)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι εγκρινόμενες ενισχύσεις δεν επηρεάζουν δυσμενώς τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Συνεπώς, οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε δικαιούχους για τους οποίους εκκρεμεί εντολή ανάκτησης ενισχύσεων κατόπιν προηγούμενης απόφασης της Επιτροπής, με την οποία οι ενισχύσεις αυτές κηρύσσονται παράνομες και ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, με εξαίρεση τα καθεστώτα ενισχύσεων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες.

(14)

Επομένως, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις, δεδομένου ότι οι ενισχύσεις αυτές θα πρέπει να αξιολογούνται με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων (7), ούτως ώστε να αποφεύγεται η καταστρατήγησή τους, με εξαίρεση τα καθεστώτα ενισχύσεων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, κρίνεται σκόπιμο να θεσπιστούν σαφή κριτήρια που δεν απαιτούν αξιολόγηση του συνόλου των ιδιαιτεροτήτων της κατάστασης μιας επιχείρησης προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσον μια επιχείρηση θεωρείται προβληματική για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού.

(15)

Η εφαρμογή της νομοθεσίας για τις κρατικές ενισχύσεις εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη συνεργασία των κρατών μελών. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης των μεμονωμένων ενισχύσεων που χορηγούνται στο πλαίσιο καθεστώτων τα οποία έτυχαν απαλλαγής κατά κατηγορία.

(16)

Για να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ ελαχιστοποίησης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στον ενισχυόμενο τομέα και των στόχων του παρόντος κανονισμού, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να απαλλάσσει τις μεμονωμένες ενισχύσεις οι οποίες υπερβαίνουν ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, ανεξαρτήτως του αν χορηγούνται ή όχι στο πλαίσιο κάποιου καθεστώτος ενισχύσεων που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(17)

Για λόγους διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε ενισχύσεις για τις οποίες είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός του ακαθάριστου ισοδυνάμου επιχορήγησης εκ των προτέρων χωρίς να είναι αναγκαία η διενέργεια αξιολόγησης κινδύνου («διαφανείς ενισχύσεις»).

(18)

Για κάποια συγκεκριμένα μέσα ενίσχυσης, όπως τα δάνεια, οι εγγυήσεις, τα φορολογικά μέτρα και, ιδίως, οι επιστρεπτέες προκαταβολές, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι εν λόγω ενισχύσεις μπορούν να θεωρούνται διαφανείς. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τα μέτρα που συνίστανται την εισφορά κεφαλαίου και στη χορήγηση επιχειρηματικών κεφαλαίων δεν θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εγγυήσεις θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς εφόσον το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που καθορίζονται για τον αντίστοιχο τύπο επιχείρησης. Στην περίπτωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (8) ορίζει τα επίπεδα ετήσιας προμήθειας πάνω από τα οποία μια κρατική εγγύηση θεωρείται ότι δεν συνιστά ενίσχυση.

(19)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ενισχύσεις είναι αναγκαίες και ότι λειτουργούν ως κίνητρο για την περαιτέρω ανάπτυξη δραστηριοτήτων ή έργων, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις για δραστηριότητες τις οποίες θα ανέπτυσσε ούτως ή άλλως ο δικαιούχος ακόμη και αν δεν είχε χορηγηθεί η ενίσχυση. Οι ενισχύσεις θα πρέπει να απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του παρόντος κανονισμού μόνον εάν η δραστηριότητα ή οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ξεκινούν μετά την υποβολή γραπτής αίτησης ενίσχυσης από τον δικαιούχο.

(20)

Τα καθεστώτα αυτόματης χορήγησης ενισχύσεων υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων θα πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται σε ειδικό όρο όσον αφορά τον χαρακτήρα κινήτρου, δεδομένου ότι οι ενισχύσεις του είδους αυτού χορηγούνται βάσει διαφορετικών διαδικασιών σε σχέση με άλλες κατηγορίες ενισχύσεων. Τα εν λόγω καθεστώτα θα πρέπει να έχουν ήδη εγκριθεί πριν αρχίσουν οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ή δραστηριότητα. Ωστόσο, ο όρος αυτός δεν θα πρέπει να ισχύει στην περίπτωση διάδοχων φορολογικών καθεστώτων, υπό την προϋπόθεση ότι η δραστηριότητα καλυπτόταν ήδη από τα προηγούμενα φορολογικά καθεστώτα υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων. Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των κινήτρων των εν λόγω καθεστώτων, η κρίσιμη στιγμή είναι εκείνη κατά την οποία το φορολογικό μέτρο θεσπίστηκε για πρώτη φορά στο αρχικό καθεστώς, το οποίο αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από άλλο (διάδοχο) καθεστώς.

(21)

Για τον υπολογισμό της έντασης των ενισχύσεων, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνον οι επιλέξιμες δαπάνες. Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να απαλλάσσει τις ενισχύσεις που υπερβαίνουν τη σχετική ένταση ενίσχυσης ως αποτέλεσμα του συνυπολογισμού μη επιλέξιμων δαπανών. Ο προσδιορισμός των επιλέξιμων δαπανών θα πρέπει να τεκμηριώνεται εγγράφως με σαφή, συγκεκριμένο και επικαιροποιημένο τρόπο. Όλα τα στοιχεία θα πρέπει να υπολογίζονται πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων. Οι ενισχύσεις που καταβάλλονται σε περισσότερες δόσεις θα πρέπει να ανάγονται στην αξία τους κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης. Οι επιλέξιμες δαπάνες θα πρέπει επίσης να ανάγονται στην αξία τους κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης. Το επιτόκιο για την προεξόφληση και για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης, στην περίπτωση ενίσχυσης που δεν λαμβάνει τη μορφή επιχορήγησης, θα πρέπει να είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο και το επιτόκιο αναφοράς, αντιστοίχως, που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης, όπως προβλέπεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (9). Σε περίπτωση που η ενίσχυση χορηγείται υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων, οι δόσεις της ενίσχυσης θα πρέπει να προεξοφλούνται με βάση τα προεξοφλητικά επιτόκια που ισχύουν στις διάφορες ημερομηνίες από τις οποίες ισχύουν τα φορολογικά πλεονεκτήματα. Είναι σκόπιμο να ενθαρρύνεται η χρήση ενισχύσεων με τη μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, διότι τα συγκεκριμένα μέσα επιμερισμού του κινδύνου συντελούν στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ενισχύσεων ως κινήτρων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι, όταν η ενίσχυση χορηγείται υπό μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, μπορούν να αυξάνονται οι ισχύουσες εντάσεις ενίσχυσης που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό.

(22)

Στην περίπτωση φορολογικών πλεονεκτημάτων που χορηγούνται για μελλοντικούς φόρους, το εφαρμοστέο προεξοφλητικό επιτόκιο και το ακριβές ποσό των δόσεων της ενίσχυσης ενδέχεται να μην είναι γνωστά εκ των προτέρων. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίζουν εκ των προτέρων ανώτατο όριο για την προεξοφλημένη αξία της ενίσχυσης με τήρηση της εφαρμοστέας έντασης ενίσχυσης. Στη συνέχεια, όταν καταστεί γνωστό το ποσό της δόσης της ενίσχυσης για μια συγκεκριμένη ημερομηνία, μπορεί να γίνει προεξόφληση του ποσού αυτού βάσει του ισχύοντος τη στιγμή εκείνη προεξοφλητικού επιτοκίου. Η παρούσα αξία κάθε δόσης ενίσχυσης θα πρέπει να αφαιρείται από το συνολικό ποσό του ανώτατου ορίου («ανώτατο ποσό»).

(23)

Για να εξακριβωθεί κατά πόσον τηρούνται τα όρια κοινοποίησης ενισχύσεων και οι μέγιστες εντάσεις ενίσχυσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ύψος της δημόσιας στήριξης για την ενισχυόμενη δραστηριότητα ή το ενισχυόμενο έργο. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προσδιορίζει τις περιστάσεις υπό τις οποίες επιτρέπεται η σώρευση διαφόρων κατηγοριών ενισχύσεων. Οι ενισχύσεις που απαλλάσσονται με τον παρόντα κανονισμό και οποιεσδήποτε άλλες συμβιβάσιμες ενισχύσεις οι οποίες απαλλάσσονται δυνάμει άλλων κανονισμών ή έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή, μπορούν να σωρευθούν, εφόσον τα εν λόγω μέτρα αφορούν διαφορετικές προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες. Σε περίπτωση που διαφορετικές πηγές ενίσχυσης αφορούν τις ίδιες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες —που επικαλύπτονται πλήρως ή εν μέρει—, η σώρευσή τους θα πρέπει να επιτρέπεται εφόσον δεν υπερβαίνει την υψηλότερη ένταση ενίσχυσης ή το υψηλότερο ποσό ενίσχυσης που ισχύει για τις εν λόγω ενισχύσεις βάσει του παρόντος κανονισμού. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να θεσπίζει ειδικούς κανόνες για τη σώρευση μέτρων ενίσχυσης με ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis). Οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας συχνά δεν χορηγούνται για συγκεκριμένες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες ούτε μπορούν να αποδοθούν σε τέτοιου είδους δαπάνες. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να επιτρέπεται η ελεύθερη σώρευση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας με κρατικές ενισχύσεις που τυγχάνουν απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, όταν η ενίσχυση ήσσονος σημασίας χορηγείται για τις ίδιες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες, όπως και η κρατική ενίσχυση που απαλλάσσεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η σώρευση θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον έως τη μέγιστη ένταση της ενίσχυσης, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο III του παρόντος κανονισμού.

(24)

Δεδομένου ότι οι κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης απαγορεύονται καταρχήν, είναι σημαντικό να είναι όλα τα μέρη σε θέση να ελέγξουν κατά πόσον οι ενισχύσεις χορηγούνται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες. Ως εκ τούτου, η διαφάνεια των κρατικών ενισχύσεων είναι ουσιώδης για την ορθή εφαρμογή των κανόνων της Συνθήκης και συνεπάγεται βελτίωση της συμμόρφωσης, ενίσχυση της λογοδοσίας, αξιολόγηση από ομότιμους και, εντέλει, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών. Για να διασφαλιστεί η διαφάνεια, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεωθούν να δημιουργήσουν εκτενείς δικτυακούς τόπους για τις κρατικές ενισχύσεις, σε περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο, με συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που απαλλάσσεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Η εν λόγω υποχρέωση θα πρέπει να συνιστά προϋπόθεση για το συμβιβάσιμο κάθε μεμονωμένης ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά. Σύμφωνα με την πάγια πρακτική σχετικά με τη δημοσίευση πληροφοριών βάσει της οδηγίας 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), θα πρέπει να χρησιμοποιείται τυποποιημένο μορφότυπο, που θα επιτρέπει την αναζήτηση πληροφοριών, την τηλεφόρτωση και την ευχερή δημοσίευση στο διαδίκτυο. Οι σύνδεσμοι προς τους δικτυακούς τόπους κρατικών ενισχύσεων όλων των κρατών μελών θα πρέπει να δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013, θα πρέπει να δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(25)

Για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική παρακολούθηση των μέτρων ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013, είναι σκόπιμο να καθοριστούν διαδικασίες για την υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη όσον αφορά τα μέτρα ενίσχυσης που έχουν τύχει απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού, καθώς και για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με τα αρχεία που θα πρέπει να τηρούν τα κράτη μέλη για τις ενισχύσεις που τυγχάνουν απαλλαγής βάσει του παρόντος κανονισμού, λαμβανομένης υπόψη της προθεσμίας παραγραφής που προβλέπεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου (11). Τέλος, κάθε μεμονωμένη ενίσχυση θα πρέπει να περιλαμβάνει ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

(26)

Για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των προϋποθέσεων συμβατότητας που θεσπίζονται στον παρόντα κανονισμό, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα ανάκλησης του ευεργετήματος της απαλλαγής κατά κατηγορία για τα μελλοντικά μέτρα ενίσχυσης σε περίπτωση μη συμμόρφωσης προς τις προϋποθέσεις αυτές. Η Επιτροπή θα πρέπει να είναι σε θέση να περιορίσει την ανάκληση του ευεργετήματος της απαλλαγής κατά κατηγορίες σε ορισμένους τύπους ενισχύσεων, ορισμένους δικαιούχους ή μέτρα ενίσχυσης που θεσπίστηκαν από ορισμένες αρχές, όταν η μη συμμόρφωση προς τον παρόντα κανονισμό αφορά μόνο μια περιορισμένη ομάδα μέτρων ή ορισμένες αρχές. Η εν λόγω στοχευμένη ανάκληση θα πρέπει να συνιστά αναλογικό διορθωτικό μέτρο, άμεσα συνδεόμενο με τη διαπίστωση μη συμμόρφωσης προς τον παρόντα κανονισμό. Σε περίπτωση μη τήρησης των προϋποθέσεων συμβατότητας που προβλέπονται στα κεφάλαια Ι και ΙΙΙ, η χορηγούμενη ενίσχυση δεν καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό και, κατά συνέπεια, συνιστά παράνομη ενίσχυση, την οποία η Επιτροπή θα εξετάσει στο πλαίσιο της σχετικής διαδικασίας που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 659/1999. Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης των απαιτήσεων του κεφαλαίου ΙΙ, η ανάκληση του ευεργετήματος της απαλλαγής κατά κατηγορία για τα μελλοντικά μέτρα ενίσχυσης δεν έχει επιπτώσεις στην απαλλαγή κατά κατηγορία που είχε χορηγηθεί για τα προηγούμενα μέτρα που ήταν σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

(27)

Για να εξαλειφθούν οι διαφορές που ενδέχεται να προκαλέσουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και για να διευκολυνθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων ενωσιακών και εθνικών πρωτοβουλιών όσον αφορά τις ΜΜΕ, καθώς και για λόγους διοικητικής σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, ο ορισμός των ΜΜΕ που χρησιμοποιείται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να βασίζεται στον ορισμό της σύστασης 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής, της 6ης Μαΐου 2003, σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (12).

(28)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καλύπτει τα είδη των ενισχύσεων που χορηγούνται στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες εγκρίνονται συστηματικά επί σειρά ετών από την Επιτροπή. Για τις εν λόγω ενισχύσεις δεν απαιτείται κατά περίπτωση εκτίμηση της συμβατότητάς τους με την εσωτερική αγορά από την Επιτροπή, εφόσον τηρούνται οι όροι που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014.

(29)

Το άρθρο 107 παράγραφος 2 στοιχείο β) της Συνθήκης ορίζει ότι οι ενισχύσεις που αποβλέπουν στην επανόρθωση των ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, είναι αναγκαίο να οριστεί το είδος των γεγονότων που μπορεί να συνιστούν θεομηνία που τυγχάνει απαλλαγής από τον παρόντα κανονισμό. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι σεισμοί, οι κατολισθήσεις, οι πλημμύρες, ιδίως οι πλημμύρες που προκαλούνται από την υπερχείλιση υδάτων ποταμών ή λιμνών, οι χιονοστιβάδες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι τυφώνες, οι ηφαιστειακές εκρήξεις και οι δασικές πυρκαγιές από φυσικά αίτια θα πρέπει να θεωρούνται γεγονότα που συνιστούν θεομηνία. Οι ζημίες που προκαλούνται από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως οι καταιγίδες, ο παγετός, το χαλάζι, ο πάγος, η βροχή ή η ξηρασία, που παρατηρούνται σε πιο τακτική βάση, δεν θα πρέπει να θεωρούνται θεομηνίες κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 2 στοιχείο β) της Συνθήκης. Για να διασφαλιστεί ότι οι ενισχύσεις που χορηγούνται για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες καλύπτονται πράγματι από την απαλλαγή, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει όρους σύμφωνα με την πάγια πρακτική, η εκπλήρωση των οποίων θα διασφαλίζει ότι τα καθεστώτα ενισχύσεων που προορίζονται για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες μπορούν να τυγχάνουν απαλλαγής κατά κατηγορία. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να έχουν, ιδίως, σχέση με την επίσημη αναγνώριση από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών του χαρακτήρα του εν λόγω γεγονότος ως θεομηνίας και με άμεσο αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της θεομηνίας και των ζημιών που υπέστη η δικαιούχος επιχείρηση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνεται μεταξύ των προβληματικών επιχειρήσεων, και θα πρέπει να διασφαλίζουν την αποφυγή υπεραντιστάθμισης. Η αντιστάθμιση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το ποσό που είναι αναγκαίο για να επιτρέψει στον δικαιούχο να επανέλθει στην κατάσταση που επικρατούσε πριν από τη θεομηνία.

(30)

Όπως προκύπτει από την πείρα της Επιτροπής στον τομέα αυτό, η πολιτική για τις κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να αναθεωρείται περιοδικά. Ως εκ τούτου, η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να είναι περιορισμένη και θα πρέπει επίσης να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης βάσει του παρόντος κανονισμού έχουν ευθυγραμμιστεί με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται για τη χρησιμοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας (13), κρίνεται σκόπιμο να διασφαλιστεί η συνέπεια μεταξύ της περιόδου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και της περιόδου εφαρμογής του Ταμείου. Αν ο κανονισμός λήξει χωρίς να παραταθεί, τα καθεστώτα ενισχύσεων που έχουν ήδη απαλλαγεί βάσει του παρόντος κανονισμού θα συνεχίσουν να απαλλάσσονται για έξι μήνες,

α)

οι ενισχύσεις το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει της τιμής ή της ποσότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά·

β)

οι ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη, και συγκεκριμένα οι ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, με τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που σχετίζονται με την εξαγωγική δραστηριότητα·

γ)

οι ενισχύσεις για τις οποίες τίθεται ως όρος η χρήση εγχώριων αγαθών αντί των εισαγομένων·

δ)

οι προβληματικές επιχειρήσεις, εκτός από τα καθεστώτα ενισχύσεων για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες·

ε)

τα καθεστώτα ενισχύσεων που δεν αποκλείουν ρητά την καταβολή μεμονωμένων ενισχύσεων υπέρ επιχείρησης κατά της οποίας εκκρεμεί διαταγή ανάκτησης, κατόπιν προηγούμενης αποφάσεως της Επιτροπής, με την οποία μια ενίσχυση κηρύσσεται παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά, εκτός από τα καθεστώτα ενισχύσεων για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες·

στ)

οι ad hoc ενισχύσεις υπέρ επιχείρησης που αναφέρεται στο στοιχείο ε).

α)

στις ενισχύσεις η χορήγηση των οποίων υπόκειται στην υποχρέωση του δικαιούχου να έχει στο σχετικό κράτος μέλος είτε την έδρα του είτε την κύρια εγκατάστασή του. Ωστόσο, είναι αποδεκτή η υποχρέωση του δικαιούχου να έχει, κατά τη χρονική στιγμή καταβολής της ενίσχυσης, εγκατάσταση ή υποκατάστημα στο κράτος μέλος που χορηγεί την ενίσχυση·

β)

στις ενισχύσεις η χορήγηση των οποίων υπόκειται στην υποχρέωση του δικαιούχου να χρησιμοποιεί προϊόντα εθνικής παραγωγής ή εθνικές υπηρεσίες·

γ)

στις ενισχύσεις που περιορίζουν τη δυνατότητα των δικαιούχων να αξιοποιούν τα αποτελέσματα της έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας σε άλλα κράτη μέλη.

1.

«ενίσχυση»: κάθε μέτρο που πληροί όλα τα κριτήρια που προβλέπονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης·

2.

«μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις» ή «ΜΜΕ»: οι επιχειρήσεις που πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται στο παράρτημα I·

3.

«αλιευτικά προϊόντα και προϊόντα υδατοκαλλιέργειας»: τα προϊόντα που ορίζονται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2013 (14)·

4.

«θεομηνίες»: οι σεισμοί, οι χιονοστιβάδες, οι κατολισθήσεις και πλημμύρες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι τυφώνες, οι εκρήξεις ηφαιστείων και οι δασικές πυρκαγιές·

5.

«προβληματική επιχείρηση»: η επιχείρηση για την οποία συντρέχει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

6.

«ad hoc ενίσχυση»: η ενίσχυση που δεν χορηγείται βάσει καθεστώτος ενισχύσεων·

7.

«καθεστώς ενισχύσεων»: κάθε πράξη βάσει της οποίας, χωρίς να απαιτούνται περαιτέρω μέτρα εκτέλεσης, μπορούν να χορηγούνται μεμονωμένες ενισχύσεις σε επιχειρήσεις οι οποίες ορίζονται στην εν λόγω πράξη κατά τρόπο γενικό και αφηρημένο και κάθε πράξη βάσει της οποίας μπορεί να χορηγείται ενίσχυση μη συνδεόμενη με συγκεκριμένο έργο σε μία ή περισσότερες επιχειρήσεις για αόριστο χρονικό διάστημα και/ή για απροσδιόριστο ποσό·

8.

«μεμονωμένη ενίσχυση»:

9.

«ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης»: το ποσό της ενίσχυσης, εάν είχε παρασχεθεί υπό μορφή επιχορήγησης στον δικαιούχο κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης, πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων·

10.

«επιστρεπτέα προκαταβολή»: δάνειο για έργο, το οποίο χορηγείται σε μία ή περισσότερες δόσεις και οι όροι αποπληρωμής του οποίου εξαρτώνται από το αποτέλεσμα του έργου·

11.

«έναρξη των εργασιών»: το πρώτο χρονικά μεταξύ είτε της έναρξης των κατασκευαστικών εργασιών που αφορούν την επένδυση είτε της πρώτης νομικά δεσμευτικής ανάληψης υποχρέωσης για την παραγγελία εξοπλισμού είτε άλλης ανάληψης υποχρέωσης που καθιστά μη αναστρέψιμη την επένδυση. Η αγορά γης και οι προπαρασκευαστικές εργασίες, όπως η λήψη αδειών και η εκπόνηση μελετών σκοπιμότητας, δεν θεωρούνται έναρξη των εργασιών. Για τις εξαγορές, ως «έναρξη των εργασιών» νοείται η στιγμή απόκτησης στοιχείων ενεργητικού που συνδέονται άμεσα με την αποκτηθείσα εγκατάσταση·

12.

«διάδοχο φορολογικό καθεστώς»: καθεστώς υπό μορφήν φορολογικών πλεονεκτημάτων, που συνιστά τροποποιημένη εκδοχή προηγούμενου καθεστώτος ενισχύσεων υπό μορφήν φορολογικών πλεονεκτημάτων και το οποίο το αντικαθιστά·

13.

«ένταση ενίσχυσης»: το ακαθάριστο ποσό της ενίσχυσης εκφραζόμενο ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών, πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων·

14.

«ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης»: η ημερομηνία της απόδοσης, στον δικαιούχο, του εννόμου δικαιώματος να δεχθεί την ενίσχυση σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό καθεστώς.

α)

ενισχύσεις που συνίστανται σε επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις επιτοκίου·

β)

ενισχύσεις που συνίστανται σε δάνεια, όταν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης υπολογίστηκε βάσει του επιτοκίου αναφοράς που ίσχυε στην αγορά τη στιγμή της χορήγησης·

γ)

ενισχύσεις που συνίστανται σε εγγυήσεις:

δ)

ενισχύσεις με τη μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων, όταν το μέτρο προβλέπει ανώτατο όριο με το οποίο διασφαλίζεται ότι δεν γίνεται υπέρβαση του ισχύοντος ορίου·

ε)

ενισχύσεις υπό μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, εφόσον το συνολικό ονομαστικό ποσό της επιστρεπτέας προκαταβολής δεν υπερβαίνει τα ισχύοντα όρια βάσει του παρόντος κανονισμού ή εφόσον, πριν από την εφαρμογή του μέτρου, η μέθοδος υπολογισμού του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης της επιστρεπτέας προκαταβολής έγινε δεκτή μετά την κοινοποίησή της στην Επιτροπή.

α)

ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορές κεφαλαίου·

β)

ενισχύσεις που συνίστανται σε μέτρα χρηματοδότησης με επιμερισμό κινδύνου.

α)

την ονομασία και το μέγεθος της επιχείρησης·

β)

περιγραφή του έργου ή της δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων των ημερομηνιών έναρξης και λήξης τους·

γ)

τη χωροθεσία του έργου ή της δραστηριότητας·

δ)

κατάλογο των επιλέξιμων δαπανών·

ε)

το είδος της ενίσχυσης (επιχορήγηση, δάνειο, εγγύηση, επιστρεπτέα προκαταβολή ή άλλο) και το ύψος της δημόσιας χρηματοδότησης που απαιτείται για το σχέδιο ή τη δραστηριότητα.

α)

το μέτρο παρέχει δικαίωμα ενίσχυσης βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και χωρίς περαιτέρω άσκηση διακριτικής ευχέρειας από την πλευρά του κράτους μέλους· και

β)

το μέτρο εγκρίθηκε και τέθηκε σε ισχύ προτού αρχίσουν οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ή δραστηριότητα, με εξαίρεση την περίπτωση διάδοχων φορολογικών καθεστώτων, εφόσον η δραστηριότητα είχε ήδη καλυφθεί από τα προηγούμενα καθεστώτα υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων.

α)

κάθε άλλη κρατική ενίσχυση, εφόσον τα εν λόγω μέτρα αφορούν διαφορετικές προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες·

β)

οποιεσδήποτε άλλες κρατικές ενισχύσεις, όσον αφορά τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, οι οποίες επικαλύπτονται πλήρως ή εν μέρει, μόνον αν η σώρευση αυτή δεν οδηγεί σε υπέρβαση της υψηλότερης έντασης ή του υψηλότερου ποσού ενίσχυσης που εφαρμόζονται στην ενίσχυση αυτή δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

α)

οι συνοπτικές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 11 με το τυποποιημένο μορφότυπο που ορίζεται στο παράρτημα II ή σύνδεσμος που παρέχει πρόσβαση σε αυτές·

β)

το πλήρες κείμενο κάθε μέτρου ενίσχυσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11, ή σύνδεσμος που παρέχει πρόσβαση στο πλήρες κείμενο·

γ)

οι πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα III για κάθε χορήγηση μεμονωμένης ενίσχυσης που υπερβαίνει τα 30 000 ευρώ.

—

0,03-0,2

—

0,2-0,4

—

0,4-0,6

—

0,6-0,8

—

0,8-1

α)

τους συνδέσμους προς τους δικτυακούς τόπους για τις κρατικές ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου·

β)

τις συνοπτικές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 11.

α)

μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος κοινοποίησης της Επιτροπής, τις συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που τυγχάνει απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού, με το τυποποιημένο μορφότυπο που ορίζεται στο παράρτημα II, καθώς και σύνδεσμο που παρέχει πρόσβαση στο πλήρες κείμενο του μέτρου ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένων των τροποποιήσεών του, εντός 20 εργάσιμων ημερών από την έναρξη ισχύος του μέτρου·

β)

ετήσια έκθεση, όπως αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004 της Επιτροπής (18), σε ηλεκτρονική μορφή, σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η οποία παρέχει τις πληροφορίες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004, για κάθε πλήρες έτος ή κάθε μέρος του έτους για το οποίο εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 29 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 32 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που εκδίδεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 38 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 39 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που εκδίδεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 41 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης που εκδίδεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 44 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 47 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 48 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 49 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις των άρθρων 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 53 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 56 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 57 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 68 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 69 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 77 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους έχει αναγνωρίσει επίσημα τον χαρακτήρα φυσικής καταστροφής του φαινομένου· και

β)

υπάρχει άμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της φυσικής καταστροφής και της ζημίας που υπέστη η επιχείρηση.

α)

υλικές ζημίες σε στοιχεία ενεργητικού, όπως κτίρια, εξοπλισμό, μηχανήματα, αποθέματα και μέσα παραγωγής·

β)

απώλεια εισοδήματος λόγω πλήρους ή μερικής αναστολής της δραστηριότητας για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η θεομηνία.

α)

το γινόμενο του πολλαπλασιασμού της ποσότητας των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρήχθησαν κατά το έτος επέλευσης της θεομηνίας ή κάθε επόμενο έτος που επηρεάστηκε από την πλήρη ή μερική καταστροφή των μέσων παραγωγής επί τη μέση τιμή πώλησης κατά το εν λόγω έτος, από

β)

το γινόμενο του πολλαπλασιασμού της μέσης ετήσιας ποσότητας προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρήχθησαν κατά την προηγηθείσα της θεομηνίας τριετή χρονική περίοδο ή ενός μέσου όρου τριετίας βασισμένου στην πενταετή περίοδο που προηγήθηκε της θεομηνίας, αποκλειομένων της ανώτατης και της κατώτατης τιμής, επί τη μέση τιμή πώλησης.