30.11.2013

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 351/46

---

ΘΈΣΗ (ΕΕ) αριθ. 10/2013 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ ΣΕ ΠΡΏΤΗ ΑΝΆΓΝΩΣΗ

ενόψει της έκδοσης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβούλιου για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, την τροποποίηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 και (ΕΚ) 1224/2009 και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου

Εγκρίθηκε από το Συμβούλιο στις 17 Οκτωβρίου 2013

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 42 και το άρθρο 43 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (2),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (3),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το πεδίο εφαρμογής της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής («ΚΑΠ») εκτείνεται σε μέτρα σχετικά με τις αγορές προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στην Ένωση. Η κοινή οργάνωση των αγορών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας («KOA»), αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ΚΑΠ και θα πρέπει να συμβάλει στην επιτυχία των στόχων της. Εφόσον αναθεωρείται η ΚΑΠ, θα πρέπει και η KOA να προσαρμοστεί αναλόγως.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου (4) είναι αναγκαίο να αναθεωρηθεί, ώστε να ληφθούν υπόψη οι ελλείψεις που έχουν εντοπιστεί ως προς την εφαρμογή των ισχυουσών διατάξεων, οι πρόσφατες εξελίξεις στις αγορές της Ένωσης και παγκοσμίως και η εξέλιξη των δραστηριοτήτων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

(3)

Η αλιεία έχει ιδιαίτερη σημασία στην οικονομία των παράκτιων περιοχών της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των εξόχως απόκεντρων περιοχών. Δεδομένου ότι η δραστηριότητα αυτή εξασφαλίζει εισόδημα στους αλιείς των εν λόγω περιοχών, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να ευνοηθεί η σταθερότητα της αγοράς και καλύτερη συσχέτιση μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.

(4)

Οι διατάξεις της KOA θα πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τις δεσμεύσεις της βάσει των διατάξεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Στο εμπόριο προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας με τις τρίτες χώρες θα πρέπει να διασφαλίζονται οι όροι δικαίου ανταγωνισμού, ιδίως μέσω του σεβασμού της βιωσιμότητας και της εφαρμογής κοινωνικών προτύπων αναλόγων με τα ισχύοντα για τα προϊόντα της Ένωσης.

(5)	Είναι σημαντικό η διαχείριση της KOA να διέπεται από τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης της ΚΑΠ.

(6)

Για να έχει επιτυχία η KOA, είναι ουσιώδες να ενημερώνονται οι καταναλωτές, μέσω εκπαιδευτικών εκστρατειών και εκστρατειών προβολής, σχετικά με την αξία της ιχθυοφαγίας και τη μεγάλη ποικιλία διαθέσιμων ειδών, καθώς και για το πόσο σημαντικό είναι να μπορούν να καταλαβαίνουν τις πληροφορίες των ετικετών.

(7)

Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (αμφότερες καλούμενες «οργανώσεις παραγωγών») είναι το κλειδί για την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ και για τη διασφάλιση της κατάλληλης διαχείρισης της KOA. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να ενισχυθούν οι ευθύνες τους και να παρασχεθεί η αναγκαία χρηματοδότηση που θα τους επιτρέψει να διαδραματίσουν ουσιαστικότερο ρόλο στην καθημερινή διαχείριση της αλιείας, ενεργώντας εντός ενός πλαισίου προσδιοριζόμενου από τους στόχους της ΚΑΠ. Είναι επίσης αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι τα μέλη τους αναπτύσσουν δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας κατά βιώσιμο τρόπο, βελτιώνουν τη διάθεση των προϊόντων στην αγορά, συλλέγουν στοιχεία όσον αφορά την υδατοκαλλιέργεια και βελτιώνουν τα εισοδήματά τους. Για την επίτευξη αυτών των στόχων, οι οργανώσεις παραγωγών θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν στην Ένωση όσον αφορά τους τομείς αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, μεταξύ άλλων όσον αφορά τις εξόχως απόκεντρες περιοχές και ειδικότερα τις ειδικά χαρακτηριστικά της αλιείας μικρής κλίμακας και της εκτατικής υδατοκαλλιέργειας. Οι αρμόδιες εθνικές αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την υλοποίηση των στόχων αυτών σε στενή συνεργασία με τις οργανώσεις παραγωγών επί θεμάτων διαχείρισης, μεταξύ άλλων, και κατά περίπτωση, σε σχέση με την κατανομή των ποσοστώσεων και τη διαχείριση της αλιευτικής προσπάθειας, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε συγκεκριμένης μορφής αλιείας.

(8)	Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να ενθαρρυνθεί η κατάλληλη και αντιπροσωπευτική συμμετοχή παραγωγών μικρής κλίμακας.

(9)	Προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η βιωσιμότητα των οργανώσεων παραγωγών, θα πρέπει να προσδιορισθούν σαφώς κατάλληλα κριτήρια για τη σύστασή τους.

(10)

Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις που απαρτίζονται από διαφορετικές κατηγορίες επιχειρηματιών στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν στη βελτίωση του συντονισμού των δραστηριοτήτων εμπορίας εντός της αλυσίδας εφοδιασμού και να αναπτύξουν μέτρα τα οποία θα είναι προς το συμφέρον όλου του κλάδου.

(11)

Ενδείκνυται να θεσπιστούν κοινές προϋποθέσεις για την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και των διεπαγγελματικών οργανώσεων από τα κράτη μέλη, για την επέκταση των κανόνων που εγκρίνουν οι οργανώσεις παραγωγών και οι διεπαγγελματικές οργανώσεις και για την από κοινού ανάληψη του κόστους που προκύπτει από την επέκταση αυτή. Η επέκταση των κανόνων θα πρέπει να υπόκειται σε έγκριση από την Επιτροπή.

(12)

Καθώς τα αποθέματα αλιευμάτων συνιστούν κοινούς πόρους, η βιώσιμη και αποτελεσματική τους εκμετάλλευση μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιτευχθεί καλύτερα από οργανώσεις παραγωγών που αποτελούνται από μέλη προερχόμενα από διαφορετικά κράτη μέλη και διαφορετικές περιοχές. Συνεπώς, είναι επίσης απαραίτητο να προαχθεί και η δημιουργία διακρατικών οργανώσεων παραγωγών και ενώσεων οργανώσεων παραγωγών σε εθνικό ή διακρατικό επίπεδο, βάσει βιογεωγραφικών περιοχών, όπου ενδείκνυται. Αυτές οι οργανώσεις θα πρέπει να αποτελούν εταιρικές σχέσεις που έχουν στόχο την εκπόνηση κοινών και δεσμευτικών κανόνων και την εξασφάλιση ισότιμων όρων για όλους τους ενδιαφερομένους που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας. Κατά τη συγκρότηση τέτοιων οργανώσεων είναι αναγκαίο να διασφαλίζεται ότι θα υπόκεινται σε κανόνες ανταγωνισμού όπως προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό και ότι θα γίνεται σεβαστή η ανάγκη να διατηρείται ο δεσμός μεταξύ των μεμονωμένων παράκτιων κοινοτήτων και της αλιείας και των υδάτων που εκμεταλλεύονται παραδοσιακά.

(13)	Η Επιτροπή θα πρέπει να ενθαρρύνει μέτρα υποστήριξης για την προώθηση της συμμετοχής των γυναικών στις οργανώσεις παραγωγών υδατοκαλλιεργειών.

(14)

Για να είναι σε θέση οι οργανώσεις παραγωγών να κατευθύνουν τα μέλη τους προς βιώσιμες δραστηριότητες αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, θα πρέπει να ετοιμάσουν και να υποβάλουν στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών τους σχέδιο παραγωγής και εμπορίας που περιλαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την επίτευξη των στόχων τους από αυτές.

(15)	Για την επίτευξη των στόχων της ΚΑΠ όσον αφορά τις απορρίψεις, είναι αναγκαία η πιο εκτεταμένη χρήση επιλεκτικών αλιευτικών εργαλείων, για την αποφυγή της αλίευσης ειδών τα οποία δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια του ελάχιστου μεγέθους.

(16)

Ο απρόβλεπτος χαρακτήρας των αλιευτικών δραστηριοτήτων καθιστά απαραίτητο να θεσπιστεί μηχανισμός για την αποθήκευση προϊόντων αλιείας που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο με στόχο την ενίσχυση της μεγαλύτερης σταθερότητας της αγοράς και την αύξηση του οικονομικού κέρδους, ιδίως μέσω της δημιουργίας προστιθέμενης αξίας. Ο μηχανισμός αυτός θα πρέπει να συμβάλλει στη σταθεροποίηση και στη σύγκλιση των τοπικών αγορών της Ένωσης με σκοπό την επίτευξη των στόχων της εσωτερικής αγοράς.

(17)

Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η διαφορά στις τιμές σε όλη την Ένωση, κάθε οργάνωση παραγωγών προϊόντων αλιείας θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να προτείνει μια τιμή ενεργοποίησης του μηχανισμού αποθεματοποίησης. Η εν λόγω τιμή ενεργοποίησης θα πρέπει να οριστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρείται ο δίκαιος ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρηματιών του κλάδου.

(18)

Η θέσπιση και η εφαρμογή κοινών προδιαγραφών εμπορίας θα πρέπει να επιτρέψει τον εφοδιασμό της αγοράς με βιώσιμα προϊόντα και να αξιοποιεί πλήρως το δυναμικό της εσωτερικής αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και θα πρέπει να διευκολύνει εμπορικές δραστηριότητες που βασίζονται στον θεμιτό ανταγωνισμό, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό στη βελτίωση της αποδοτικότητας της παραγωγής. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να ισχύουν οι υφιστάμενες προδιαγραφές εμπορίας.

(19)	Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι τα εισαγόμενα προϊόντα που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης συμμορφώνονται με τις ίδιες απαιτήσεις και προδιαγραφές εμπορίας με αυτές με τις οποίες οφείλουν να συμμορφώνονται οι παραγωγοί της Ένωσης.

(20)	Για να διασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας, τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που διατίθενται στην αγορά της Ένωσης, ανεξαρτήτως της προέλευσής τους, θα πρέπει να συμμορφώνονται με τους ισχύοντες κανόνες για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων.

(21)	Προκειμένου οι καταναλωτές να είναι σε θέση να επιλέγουν μετά από πληροφόρηση, είναι αναγκαίο να τους παρέχεται σαφής και ολοκληρωμένη ενημέρωση όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την προέλευση και τη μέθοδο παραγωγής των προϊόντων.

(22)

Η χρήση ενός οικολογικού σήματος για προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, είτε προέρχονται από την Ένωση είτε εκτός αυτής, προσφέρει τη δυνατότητα παροχής σαφών πληροφοριών σχετικά με την οικολογική βιωσιμότητα των προϊόντων αυτών. Είναι ως εκ τούτου αναγκαίο να εξετάσει η Επιτροπή το ενδεχόμενο ανάπτυξης και θέσπισης ελαχίστων κριτηρίων για την ανάπτυξη ενός πανενωσιακού οικολογικού σήματος για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

(23)

Για την προστασία των καταναλωτών, οι αρμόδιες εθνικές αρχές που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο και την τήρηση των υποχρεώσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να αξιοποιούν πλήρως τη διαθέσιμη τεχνολογία, περιλαμβανομένων των δοκιμών DNA, προκειμένου να αποθαρρύνεται η ψευδής επισήμανση των αλιευμάτων εκ μέρους των επιχειρηματιών του κλάδου.

(24)

Οι κανόνες ανταγωνισμού που σχετίζονται με συμφωνίες, αποφάσεις και πρακτικές που αναφέρονται στο άρθρο 101 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης («ΣΛΕΕ») θα πρέπει να εφαρμόζονται για την παραγωγή ή την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, εφόσον η εφαρμογή τους δεν εμποδίζει την λειτουργία της KOA ή δεν θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων του άρθρου 39 ΣΛΕΕ.

(25)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κανόνες ανταγωνισμού οι οποίοι να διέπουν την παραγωγή και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τομέα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, μεταξύ άλλων την πολυδιάσπαση του τομέα, το γεγονός ότι τα αλιεύματα συνιστούν κοινό πόρο και τη μεγάλη έκταση των εισαγωγών, που θα πρέπει να διέπονται από τους ίδιους κανόνες με αυτούς που ισχύουν για τα ενωσιακά προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Για λόγους απλούστευσης, οι συναφείς διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 του Συμβουλίου (5) θα πρέπει να μεταφερθούν στον παρόντα κανονισμό. Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται πλέον στα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

(26)	Είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η παροχή, η επεξεργασία και η διάδοση πληροφοριών οικονομικού χαρακτήρα σχετικά με τις αγορές προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στην Ένωση.

(27)

Θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή προκειμένου να εξασφαλισθούν ομοιόμορφες συνθήκες όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κανονισμού σε σχέση με: τις προθεσμίες, τις διαδικασίες και τη μορφή των αιτήσεων για την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και των διεπαγγελματικών οργανώσεων και για την ανάκληση της εν λόγω αναγνώρισης· τον μορφότυπο, τις προθεσμίες και τις διαδικασίες που πρέπει να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη για την κοινοποίηση οιασδήποτε απόφασης έγκρισης ή ανάκλησης αναγνώρισης· τον μορφότυπο και τη διαδικασία κοινοποίησης από τα κράτη μέλη των δεσμευτικών κανόνων για όλους τους παραγωγούς· τη μορφή και τη δομή του σχεδίου παραγωγής και εμπορίας καθώς και τους διαδικαστικούς κανόνες και τις προθεσμίες για την υποβολή και την έγκρισή τους· τον μορφότυπο δημοσίευσης των τιμών ενεργοποίησης από τα κράτη μέλη. Οι αρμοδιότητες αυτές θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6).

(28)	Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 θα πρέπει να καταργηθεί. Ωστόσο, για να διασφαλισθεί η συνέχεια στην παροχή πληροφοριών στους καταναλωτές, το άρθρο 4 θα πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει έως τις 12 Δεκεμβρίου 2014.

(29)

Επειδή ο στόχος του παρόντος κανονισμού, ήτοι η θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλιέργειας, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη λόγω της φύσης της αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, και μπορεί, λόγω της σπουδαιότητας και των επιπτώσεών της και της ανάγκης για λήψη κοινής δράσης, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως αυτή καθορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο προαναφερθέν άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτού του στόχου.

(30)	Συνεπώς, οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1224/209 θα πρέπει να τροποποιηθούν αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.   Θεσπίζεται κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας («KOA»).

2.   Η KOA περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

α)	επαγγελματικές οργανώσεις

β)	προδιαγραφές εμπορίας

γ)	ενημέρωση των καταναλωτών

δ)	κανόνες ανταγωνισμού

ε)	γνώση της αγοράς.

3.   Η KOA συμπληρώνεται, όσον αφορά εξωτερικές πτυχές, από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1220/2012 του Συμβουλίου (7) και από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1026/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8).

4.   Η υλοποίηση της KOA είναι επιλέξιμη για χρηματοδότηση από την Ένωση σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική ενίσχυση της θαλάσσιας πολιτικής και της πολιτικής αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

Η KOA εφαρμόζεται στα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που απαριθμούνται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού, τα οποία διατίθενται στο εμπόριο στην Ένωση.

Άρθρο 3

Στόχοι

Στόχοι της KOA είναι εκείνοι που ορίζονται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

Άρθρο 4

Αρχές

Η KOA θα διέπεται από τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης που προβλέπονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (EE) αριθ. …/2013.

Άρθρο 5

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013, καθώς και οι ορισμοί που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 (10), στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11), στα άρθρα 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) και στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13). Ισχύουν επίσης οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)   «προϊόντα αλιείας»: οι υδρόβιοι οργανισμοί που προέρχονται από οιαδήποτε αλιευτική δραστηριότητα ή προϊόντα που προέρχονται από αυτούς σύμφωνα με τον κατάλογο του παραρτήματος I,

β)   «προϊόντα υδατοκαλλιέργειας»: οι υδρόβιοι οργανισμοί σε οιοδήποτε στάδιο του κύκλου ζωής τους που προέρχονται από οιαδήποτε δραστηριότητα υδατοκαλλιέργειας ή προϊόντα που προέρχονται από αυτούς σύμφωνα με τον κατάλογο του παραρτήματος I,

γ)   «παραγωγός»: οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που χρησιμοποιεί μέσα παραγωγής για την παραγωγή προϊόντων αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας με στόχο τη διάθεσή τους στην αγορά,

δ)   «κλάδος αλιείας και υδατοκαλλιέργειας»: ο κλάδος της οικονομίας που περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας των προϊόντων αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας,

ε)   «κυκλοφορία στην αγορά»: κάθε προσφορά προϊόντος αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας για διανομή, κατανάλωση ή χρήση στην αγορά της Ένωσης στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας, είτε επί πληρωμή είτε δωρεάν,

στ)   «διάθεση στην αγορά»: η πρώτη φορά κατά την οποία ένα προϊόν αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας καθίσταται διαθέσιμο στην αγορά της Ένωσης,

ζ)   «λιανική»: ο χειρισμός ή/και η μεταποίηση τροφίμων και η αποθήκευσή τους στο σημείο πώλησης ή παράδοσης στον τελικό καταναλωτή· περιλαμβάνονται οι τερματικοί σταθμοί διανομής, οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης, τα κυλικεία εργοστασίων, η τροφοδοσία οργανισμών, τα εστιατόρια και άλλες παρόμοιες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών εστίασης, τα καταστήματα, τα κέντρα διανομής υπεραγορών και τα πρατήρια χονδρικής,

η)   «προσυσκευασμένο προϊόν αλιείας και υδατοκαλλιέργειας»: προϊόν αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που είναι ‘προσυσκευασμένο τρόφιμο’ όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 2 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1169/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ Ι

Σύσταση, στόχοι και μέτρα

Άρθρο 6

Σύσταση οργανώσεων παραγωγών αλιευτικών προϊόντων και οργανώσεων παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας και οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας (καλούμενες «οργανώσεις παραγωγών») μπορούν να συγκροτούνται κατόπιν ιδίας πρωτοβουλίας των παραγωγών προϊόντων αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας, αντίστοιχα, σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη και να αναγνωρίζονται σύμφωνα με το Τμήμα ΙΙ.

2.   Εφόσον ενδείκνυται, η ειδική κατάσταση των παραγωγών μικρής κλίμακας συνεκτιμάται για τη σύσταση οργανώσεων παραγωγών.

3.   Μία οργάνωση παραγωγών που είναι αντιπροσωπευτική και για τις αλιευτικές και τις υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες μπορεί να συσταθεί ως κοινή οργάνωση παραγωγών αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

Άρθρο 7

Στόχοι των οργανώσεων παραγωγών

1.   Οι οργανώσεις παραγωγών αλιευτικών προϊόντων επιδιώκουν τους ακόλουθους στόχους:

α)

προώθηση βιώσιμων και αειφόρων αλιευτικών δραστηριοτήτων των μελών τους σε πλήρη συμμόρφωση με την πολιτική διατήρησης όπως προβλέπεται, ειδικότερα, στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. …/2013 και στην περιβαλλοντική νομοθεσία, τηρώντας παράλληλα την κοινωνική πολιτική και, όταν το προβλέπει το οικείο κράτος μέλος, συμμετέχοντας στη διαχείριση των βιολογικών θαλάσσιων πόρων·

β)

αποφυγή και μείωση κατά το δυνατόν των ανεπιθύμητων αλιευμάτων εμπορικών αποθεμάτων και, εάν χρειάζεται, τη βέλτιστη αξιοποίηση τέτοιων αλιευμάτων, χωρίς να δημιουργείται αγορά για εκείνα που είναι μικρότερα από τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης, σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013·

γ)	συμβολή στην ιχνηλασιμότητα των αλιευτικών προϊόντων και πρόσβαση σε σαφή και ολοκληρωμένη ενημέρωση για τους καταναλωτές·

δ)	συμβολή στην εξάλειψη της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας.

2.   Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας επιδιώκουν τους ακόλουθους στόχους:

α)	την προώθηση αειφόρων υδατοκαλλιεργητικών δραστηριοτήτων των μελών τους, παρέχοντας δυνατότητές για την ανάπτυξή τους σε πλήρη συμμόρφωση με το περιβαλλοντικό δίκαιο, ιδίως όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. …/2013 τηρώντας παράλληλα την κοινωνική πολιτική·

β)	την επιβεβαίωση του ότι οι δραστηριότητες των μελών τους είναι σύμφωνες με τα εθνικά στρατηγικά σχέδια που αναφέρονται στο άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. .../2013.

γ)	την επιδίωξη να εξασφαλιστεί ότι τα προϊόντα διατροφής για υδατοκαλλιέργεια προέρχονται από αλιεία βιώσιμης διαχείρισης.

3.   Οι οργανώσεις παραγωγών, πέραν των στόχων των παραγράφων 1 και 2, επιδιώκουν δύο ή περισσότερους από τους εξής στόχους:

α)	τη βελτίωση των συνθηκών για την τοποθέτηση στην αγορά των προϊόντων αλιείας και των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας των μελών τους,

β)	τη βελτίωση των οικονομικών αποδόσεων,

γ)	τη σταθεροποίηση των αγορών,

δ)	τη συμβολή στον εφοδιασμό σε τρόφιμα και την προαγωγή υψηλών προδιαγραφών ποιότητας και ασφάλειας των τροφίμων, ενώ συμβάλλουν στην απασχόληση σε παράκτιες και αγροτικές περιοχές,

ε)	τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της αλιείας, μεταξύ άλλων με μέτρα βελτίωσης της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων.

4.   Οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να επιδιώκουν άλλους συναφείς στόχους.

Άρθρο 8

Μέτρα που εφαρμόζονται από οργανώσεις παραγωγών

1.   Για την επίτευξη των στόχων του άρθρου 7, οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν, μεταξύ άλλων, να λαμβάνουν τα ακόλουθα μέτρα:

α)	προσαρμογή της παραγωγής στις απαιτήσεις της αγοράς,

β)	διοχέτευση της διάθεσης και της εμπορίας των προϊόντων των μελών τους,

γ)

προώθηση των ενωσιακών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας των μελών τους χωρίς διακρίσεις, χρησιμοποιώντας επί παραδείγματι την πιστοποίηση, και συγκεκριμένα τις ονομασίες προέλευσης, τα σήματα ποιότητας και τις γεωγραφικές ενδείξεις, τα ειδικά παραδοσιακά εγγυημένα προϊόντα καθώς και τα συνδεόμενα με τη βιωσιμότητα πλεονεκτήματα,

δ)	έλεγχο και λήψη μέτρων για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση των δραστηριοτήτων των μελών τους με τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί από την οικεία οργάνωση παραγωγών,

ε)	προώθηση της επαγγελματικής κατάρτισης και προγραμμάτων συνεργασίας για να ενθαρρύνεται η ενασχόληση των νέων με τον κλάδο,

στ)	μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της αλιείας, μεταξύ άλλων με μέτρα βελτίωσης της επιλεκτικότητας των αλιευτικών εργαλείων,

ζ)	προώθηση της χρήσης τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας για τη βελτίωση της εμπορίας και των τιμών,

η)	διευκόλυνση της πρόσβασης των καταναλωτών στην ενημέρωση σχετικά με τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

2.   Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας μπορούν εξάλλου να εφαρμόζουν τα εξής μέτρα:

α)

συλλογικό προγραμματισμό και συλλογική διαχείριση των αλιευτικών δραστηριοτήτων των μελών τους, με την επιφύλαξη της οργάνωσης της διαχείρισης από τα κράτη μέλη των βιολογικών θαλάσσιων πόρων, μεταξύ άλλων αναπτύσσοντας και εφαρμόζοντας μέτρα βελτίωσης της επιλεκτικότητας των αλιευτικών δραστηριοτήτων και παρέχοντας συμβουλές στις αρμόδιες αρχές,

β)

αποφυγή και ελαχιστοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων μέσω της συμμετοχής στην ανάπτυξη και εφαρμογή τεχνικών μέτρων και βέλτιστη αξιοποίηση των ανεπιθύμητων αλιευμάτων εμπορικών αποθεμάτων χωρίς να δημιουργείται αγορά για εκείνα τα αλιεύματα που είναι μικρότερα από τα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013 και το άρθρο 34 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, κατά περίπτωση,

γ)	διαχείριση της προσωρινής αποθήκευσης προϊόντων αλιείας, σύμφωνα με τα άρθρα 30 και 31 του παρόντος κανονισμού.

3.   Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας μπορούν εξάλλου να εφαρμόζουν τα εξής μέτρα:

α)	προαγωγή βιώσιμων δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας, ιδίως όσον αφορά την περιβαλλοντική προστασία, την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων,

β)	συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά, περιλαμβανομένων πληροφοριών οικονομικού χαρακτήρα σχετικά με τις πρώτες πωλήσεις, και σχετικά με τις προβλέψεις όσον αφορά την παραγωγή,

γ)	συγκέντρωση πληροφοριών περιβαλλοντικού χαρακτήρα,

δ)	σχεδιασμό της διαχείρισης των δραστηριοτήτων υδατοκαλλιέργειας των μελών τους,

ε)	στήριξη προγραμμάτων για επαγγελματίες για την προώθηση προϊόντων βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας.

Άρθρο 9

Σύσταση ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

1.   Μια ένωση οργανώσεων παραγωγών μπορεί να συγκροτείται κατόπιν πρωτοβουλίας των οργανώσεων παραγωγών που αναγνωρίζονται σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη.

2.   Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού που εφαρμόζονται στις οργανώσεις παραγωγών εφαρμόζονται επίσης στις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά.

Άρθρο 10

Στόχοι των ενώσεων των οργανώσεων παραγωγών

1.   Οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών επιδιώκουν τους ακόλουθους στόχους:

α)	πιο αποτελεσματική και αειφόρος εκπλήρωση των στόχων των οργανώσεων παραγωγών που είναι μέλη, όπως προβλέπονται στο άρθρο 7,

β)	συντονισμός και ανάπτυξη δραστηριοτήτων κοινού ενδιαφέροντος για τις οργανώσεις παραγωγών που είναι μέλη.

2.   Οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών είναι επιλέξιμες για χρηματοδοτική στήριξη σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους χρηματοδοτικής συνδρομής για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

Άρθρο 11

Σύσταση διεπαγγελματικών οργανώσεων

Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις μπορούν να συγκροτούνται κατόπιν πρωτοβουλίας των επιχειρηματιών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη και να αναγνωρίζονται σύμφωνα με το τμήμα ΙΙ.

Άρθρο 12

Στόχοι των διεπαγγελματικών οργανώσεων

Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις βελτιώνουν το συντονισμό και τους όρους για τη διάθεση των ενωσιακών προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που είναι διαθέσιμα στην αγορά της Ένωσης.

Άρθρο 13

Μέτρα που αναπτύσσονται από τις διεπαγγελματικές οργανώσεις

Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που αναφέρονται στο άρθρο 12, οι διεπαγγελματικές οργανώσεις μπορούν να εφαρμόζουν τα εξής μέτρα:

α)	κατάρτιση υποδειγμάτων συμβάσεων σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία,

β)

προώθηση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης χωρίς διακρίσεις, χρησιμοποιώντας επί παραδείγματι την πιστοποίηση, και συγκεκριμένα τις ονομασίες προέλευσης, τα σήματα ποιότητας και τις γεωγραφικές ενδείξεις, τα ειδικά παραδοσιακά εγγυημένα προϊόντα, καθώς και τα συνδεόμενα με τη βιωσιμότητα πλεονεκτήματα,

γ)	πρόβλεψη κανόνων σχετικά με την παραγωγή και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που θα είναι αυστηρότεροι σε σχέση με εκείνους που προβλέπονται στην ενωσιακή ή στην εθνική νομοθεσία,

δ)	βελτίωση της ποιότητας, της γνώσης και της διαφάνειας της παραγωγής και της αγοράς, καθώς και υλοποίηση δραστηριοτήτων επαγγελματικής κατάρτισης και επιμόρφωσης, παραδείγματος χάριν σε θέματα ποιότητας και ιχνηλασιμότητας, για την ασφάλεια των τροφίμων και για την ενθάρρυνση πρωτοβουλιών έρευνας,

ε)	εκπόνηση ερευνών και μελετών της αγοράς και ανάπτυξη τεχνικών για τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας της αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών, καθώς και συλλογή κοινωνικοοικονομικών δεδομένων,

στ)	παροχή των απαιτούμενων πληροφοριών και διεξαγωγή της απαιτούμενης έρευνας με στόχο την εξασφάλιση βιώσιμου εφοδιασμού, η ποσότητα, η ποιότητα και τιμή του οποίου θα αντιστοιχούν στις απαιτήσεις της αγοράς και στις προσδοκίες των καταναλωτών,

ζ)	προώθηση στους καταναλωτές ειδών τα οποία προέρχονται από βιώσιμα αλιευτικά αποθέματα, έχουν σημαντική θρεπτική αξία αλλά δεν καταναλώνονται ευρέως,

η)	έλεγχο και λήψη μέτρων για τη συμμόρφωση των δραστηριοτήτων των μελών τους με τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί από την οικεία διεπαγγελματική οργάνωση.

ΤΜΗΜΑ ΙΙ

Αναγνώριση

Άρθρο 14

Αναγνώριση οργανώσεων παραγωγών

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν ως οργανώσεις παραγωγών όλες τις ομάδες που συγκροτούνται με πρωτοβουλία των παραγωγών προϊόντων αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας οι οποίες υποβάλλουν αίτηση για την εν λόγω αναγνώριση, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)	συμμορφώνονται με τις αρχές του άρθρου 17 και με τους κανόνες που εγκρίνονται για την εφαρμογή τους,

β)	δραστηριοποιούνται επαρκώς οικονομικά στην επικράτεια του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε μέρος αυτής, ιδίως όσον αφορά τον αριθμό των μελών ή τον όγκο της εμπορεύσιμης παραγωγής,

γ)	διαθέτουν νομική προσωπικότητα με βάση την εθνική νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους, είναι εγκατεστημένες σε αυτό και έχουν την έδρα τους στην επικράτειά του,

δ)	είναι ικανές να επιδιώκουν τους στόχους του άρθρου 7,

ε)	συμμορφώνονται προς τους κανόνες του κεφαλαίου V περί ανταγωνισμού,

στ)	δεν καταχρώνται δεσπόζουσα θέση σε δεδομένη αγορά, και

ζ)	παρέχουν τα σχετικά αναλυτικά στοιχεία των μελών τους, της διαχείρισης και των πηγών χρηματοδότησης.

2.   Οι οργανώσεις παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί πριν από ... (14) θεωρούνται οργανώσεις παραγωγών για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και δεσμεύονται από τις διατάξεις του.

Άρθρο 15

Χρηματοδοτική στήριξη στις οργανώσεις παραγωγών ή στις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών

Τα μέτρα εμπορίας για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας τα οποία αποσκοπούν στη σύσταση ή αναδιάρθρωση των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων οργανώσεων παραγωγών μπορούν να λαμβάνουν χρηματοδοτική στήριξη σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους χρηματοδοτικής συνδρομής για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

Άρθρο 16

Αναγνώριση διεπαγγελματικών οργανώσεων

1.   Τα κράτη μέλη μπορούν να αναγνωρίζουν ως διεπαγγελματικές οργανώσεις ομάδες επιχειρηματιών που εδρεύουν στο έδαφός τους και υποβάλλουν αίτηση για την εν λόγω αναγνώριση, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)	συμμορφώνονται με τις αρχές του άρθρου 17 και με τους κανόνες που εγκρίνονται για την εφαρμογή τους,

β)	αντιπροσωπεύουν σημαντική μερίδα της παραγωγής και της εμπορίας ή της μεταποίησης ή αμφοτέρων, στον τομέα των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας ή μεταποιημένων προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας,

γ)	δεν ασκούν οι ίδιες δραστηριότητες παραγωγής, μεταποίησης ή εμπορίας προϊόντων αλιείας ή υδατοκαλλιέργειας ή μεταποιημένων προϊόντων με βάση προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας,

δ)	διαθέτουν νομική προσωπικότητα βάσει της εθνικής νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, είναι εγκατεστημένες εκεί και έχουν την έδρα τους στην επικράτειά του,

ε)	είναι ικανές να επιδιώκουν τους στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 12,

στ)	λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα των καταναλωτών,

ζ)	δεν εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της KOA, και

η)	συμμορφώνονται με τους κανόνες ανταγωνισμού που αναφέρονται στο Κεφάλαιο V.

2.   Οι οργανώσεις που έχουν συσταθεί πριν από … (14) μπορούν να αναγνωρίζονται ως διεπαγγελματικές οργανώσεις για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, υπό τον όρο ότι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ικανοποιείται ότι συμμορφώνονται με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού σχετικά με τις διεπαγγελματικές οργανώσεις.

3.   Οι διεπαγγελματικές οργανώσεις παραγωγών που έχουν αναγνωριστεί πριν από … (14) θεωρούνται αναγνωρισμένες διεπαγγελματικές οργανώσεις για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού και δεσμεύονται από τις διατάξεις του.

Άρθρο 17

Εσωτερική λειτουργία οργανώσεων παραγωγών και διεπαγγελματικών οργανώσεων

Η εσωτερική λειτουργία των οργανώσεων παραγωγών και των διεπαγγελματικών οργανώσεων που αναφέρονται στα άρθρα 14 και 16 βασίζεται στις εξής αρχές:

α)	τα μέλη τους συμμορφώνονται με τους κανόνες που εγκρίνει η οργάνωση όσον αφορά την εκμετάλλευση, την παραγωγή και την εμπορία προϊόντων αλιείας,

β)	δεν γίνονται διακρίσεις μεταξύ των μελών, ειδικότερα λόγω ιθαγένειας ή τόπου εγκατάστασής τους,

γ)	τα μέλη συνεισφέρουν οικονομικά για τη χρηματοδότηση της οργάνωσης,

δ)	η δημοκρατική λειτουργία επιτρέπει στα μέλη να μπορούν να ελέγχουν την οργάνωση και τις αποφάσεις που λαμβάνονται,

ε)	επιβάλλονται αποτελεσματικές, αποτρεπτικές και αναλογικές κυρώσεις για την παραβίαση των υποχρεώσεων δυνάμει του εσωτερικού κανονισμού της οικείας οργάνωσης, ιδίως σε περίπτωση μη καταβολής των οικονομικών συνεισφορών,

στ)	καθορίζονται κανόνες για την έγκριση νέων μελών και τη διαγραφή μελών,

ζ)	καθορίζονται οι λογιστικοί και δημοσιονομικοί κανόνες που είναι αναγκαίοι για τη διαχείριση της οργάνωσης.

Άρθρο 18

Έλεγχοι και ανάκληση αναγνώρισης από κράτη μέλη

1.   Τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους σε τακτά χρονικά διαστήματα για να επαληθεύσουν ότι οι οργανώσεις παραγωγών και οι διεπαγγελματικές οργανώσεις πληρούν τους όρους αναγνώρισης των άρθρων 14 και 16 αντίστοιχα. Η διαπίστωση μη συμμόρφωσης ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα την ανάκληση της αναγνώρισης.

2.   Το κράτος μέλος που φιλοξενεί την επίσημη έδρα ένωσης παραγωγών ή διεπαγγελματικής οργάνωσης με μέλη από διάφορα κράτη μέλη ή την επίσημη έδρα ένωσης οργανώσεων παραγωγών αναγνωρισμένης σε διαφορετικά κράτη μέλη αναλαμβάνει, σε συνεργασία με τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, τη διοικητική συνεργασία που απαιτείται για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων της συγκεκριμένης οργάνωσης ή ένωσης.

Άρθρο 19

Κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων

Κατά την άσκηση των καθηκόντων της, μια οργάνωση παραγωγών τα μέλη της οποίας είναι υπήκοοι διαφορετικών κρατών μελών ή μια ένωση οργανώσεων παραγωγών αναγνωρισμένη σε διαφορετικά κράτη μέλη τηρεί τις διατάξεις που διέπουν την κατανομή αλιευτικών δυνατοτήτων μεταξύ των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013.

Άρθρο 20

Έλεγχοι από την Επιτροπή

1.   Για να εξασφαλιστεί ότι τηρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών ή των διεπαγγελματικών οργανώσεων που προβλέπονται στα άρθρα 14 και 16 αντίστοιχα, η Επιτροπή διενεργεί ελέγχους και, κατά περίπτωση, ζητά από τα κράτη μέλη να ανακαλούν την αναγνώριση οργανώσεων παραγωγών ή διεπαγγελματικών οργανώσεων.

2.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν με ηλεκτρονικά μέσα στην Επιτροπή οιαδήποτε απόφαση σχετικά με την έγκριση ή την ανάκληση αναγνώρισης. Η Επιτροπή καθιστά τις εν λόγω πληροφορίες διαθέσιμες στο κοινό.

Άρθρο 21

Εκτελεστικές πράξεις

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σχετικά με:

α)	τις προθεσμίες και τις διαδικασίες και τη μορφή των αιτήσεων για την αναγνώριση των οργανώσεων παραγωγών και των διεπαγγελματικών οργανώσεων που αναφέρονται στα άρθρα 14 και 16 αντίστοιχα ή για την ανάκληση της εν λόγω αναγνώρισης σύμφωνα με το άρθρο 18,

β)	τον μορφότυπο, τις προθεσμίες και τις διαδικασίες που πρέπει να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη για την κοινοποίηση στην Επιτροπή οιασδήποτε απόφασης έγκρισης ή ανάκλησης αναγνώρισης σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 2.

Οι εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται δυνάμει του στοιχείου α) προσαρμόζονται, κατά περίπτωση, στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των τομέων της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας μικρής κλίμακας.

2.   Οι εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 43 παράγραφος 2.

ΤΜΗΜΑ III

Επέκταση των κανόνων

Άρθρο 22

Επέκταση των κανόνων για τις οργανώσεις παραγωγών

1.   Ένα κράτος μέλος μπορεί να καταστήσει υποχρεωτικούς τους κανόνες που έχει εγκρίνει μια οργάνωση παραγωγών για τους παραγωγούς που δεν είναι μέλη της οργάνωσης και εμπορεύονται οιοδήποτε από τα προϊόντα εντός του τομέα στον οποίο η οργάνωση παραγωγών είναι αντιπροσωπευτική, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

η οργάνωση παραγωγών έχει διατηρήσει την έδρα της για περίοδο τουλάχιστον ενός έτους και θεωρείται αντιπροσωπευτική της παραγωγής και εμπορίας, συμπεριλαμβανομένου, ενδεχομένως, του κλάδου μικρής κλίμακας και του ερασιτεχνικού κλάδου, σε ένα κράτος μέλος και υποβάλλει σχετική αίτηση στις αρμόδιες εθνικές αρχές,

β)	οι προς διεύρυνση κανόνες αφορούν οποιοδήποτε από τα μέτρα για οργανώσεις παραγωγών τα οποία ορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και γ), στο άρθρο 8 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) και στο άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχεία α) έως ε),

γ)	τηρούνται οι κανόνες ανταγωνισμού που αναφέρονται στο Κεφάλαιο V.

2.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο α), μια οργάνωση παραγωγών προϊόντων αλιείας θεωρείται αντιπροσωπευτική όταν έχει συγκεντρώσει τουλάχιστον 55 % των ποσοτήτων εμπορίας του εν λόγω προϊόντος κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους στην περιοχή στην οποία προτείνεται να επεκταθούν οι κανόνες.

3.   Για τους σκοπούς της παραγράφου 1 στοιχείο α), μια οργάνωση παραγωγών προϊόντων υδατοκαλλιέργειας θεωρείται αντιπροσωπευτική όταν έχει συγκεντρώσει τουλάχιστον 40 % των ποσοτήτων εμπορίας του εν λόγω προϊόντος κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους στην περιοχή στην οποία προτείνεται να επεκταθούν οι κανόνες.

4.   Οι κανόνες που προορίζονται να επεκταθούν σε μη μέλη θα ισχύουν για χρονικό διάστημα από 60 ημέρες έως 12 μήνες.

Άρθρο 23

Επέκταση των κανόνων των διεπαγγελματικών οργανώσεων

1.   Ένα κράτος μέλος μπορεί να καθιστά ορισμένες συμφωνίες, αποφάσεις ή εναρμονισμένες πρακτικές που συμφωνούνται εντός διεπαγγελματικής οργάνωσης, υποχρεωτικές σε συγκεκριμένη περιοχή ή περιοχές για τους λοιπούς επιχειρηματίες που δεν αποτελούν μέλη της οργάνωσης υπό την προϋπόθεση ότι:

α)

η διεπαγγελματική οργάνωση καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον 65 % σε καθεμιά από δύο τουλάχιστον από τις παρακάτω δραστηριότητες: παραγωγή, μεταποίηση ή εμπορία του συναφούς προϊόντος κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους στη οικεία περιοχή ή περιοχές ενός κράτους μέλους και υποβάλλει σχετική αίτηση προς τις αρμόδιες εθνικές αρχές, και

β)	οι προς επέκταση σε άλλους επιχειρηματίες κανόνες αφορούν οιοδήποτε από τα μέτρα που προορίζονται για τις διεπαγγελματικές οργανώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 13 στοιχεία α) έως στα) και δεν είναι επιζήμιοι για άλλους επιχειρηματίες στο οικείο κράτος μέλος ή στην Ένωση.

2.   Η επέκταση των κανόνων μπορεί να είναι υποχρεωτική για μέγιστη περίοδο τριών ετών, με την επιφύλαξη του άρθρου 25 παράγραφος 4.

Άρθρο 24

Ευθύνη

Σε περίπτωση που οι κανόνες επεκτείνονται σε μη μέλη σύμφωνα με τα άρθρα 22 και 23, το οικείο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει ότι τα μη μέλη οφείλουν στην οργάνωση παραγωγών ή στη διεπαγγελματική οργάνωση το ισόποσο του συνόλου ή μέρους των δαπανών που καταβάλλονται από τα μέλη που προκύπτουν από την εφαρμογή των κανόνων που έχουν επεκταθεί σε μη μέλη.

Άρθρο 25

Έγκριση από την Επιτροπή

1.   Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τους κανόνες που προτίθενται να καταστήσουν δεσμευτικούς για το σύνολο των παραγωγών ή των επιχειρηματιών μιας συγκεκριμένης περιοχής ή περιοχών κατ’ εφαρμογή των άρθρων 22 και 23.

2.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση σύμφωνα με την οποία εγκρίνει την επέκταση των κανόνων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)	τηρούνται οι διατάξεις των άρθρων 22 και 23·

β)	τηρούνται οι κανόνες ανταγωνισμού που αναφέρονται στο κεφάλαιο V·

γ)	η επέκταση δεν θέτει σε κίνδυνο την ελευθερία των συναλλαγών· και

δ)	δεν τίθεται σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων του άρθρου 39 ΣΛΕΕ.

3.   Εντός ενός μηνός από την παραλαβή της κοινοποίησης, η Επιτροπή εγκρίνει ή απορρίπτει την επέκταση των κανόνων και ενημερώνει σχετικά τα κράτη μέλη. Σε περίπτωση που η Επιτροπή δεν έχει λάβει απόφαση εντός μηνός από την παραλαβή της κοινοποίησης, η επέκταση των κανόνων θεωρείται ότι έχει εγκριθεί από την Επιτροπή.

4.   Μια εγκεκριμένη επέκταση των κανόνων μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζεται μετά τη λήξη της αρχικής περιόδου, μεταξύ άλλων με σιωπηρή συμφωνία, χωρίς τυπική ανανέωση της έγκρισης, υπό τον όρο ότι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος έχει ειδοποιήσει σχετικά την Επιτροπή, τουλάχιστον ένα μήνα πριν τη λήξη της αρχικής περιόδου, σχετικά με την παράταση της περιόδου, και η Επιτροπή είτε έχει εγκρίνει την παράταση της εφαρμογής είτε δεν έχει εναντιωθεί σε αυτή εντός μηνός από της παραλαβής της κοινοποίησης.

Άρθρο 26

Ανάκληση της έγκρισης

Η Επιτροπή δύναται να διενεργεί ελέγχους και να ανακαλεί την έγκριση της επέκτασης των κανόνων στην περίπτωση που διαπιστώσει ότι οιαδήποτε από τις απαιτήσεις που προβλέπονται για την χορήγηση της εν λόγω έγκρισης δεν πληρούται. Η Επιτροπή ενημερώνει τα κράτη μέλη για την εν λόγω ανάκληση.

Άρθρο 27

Εκτελεστικές πράξεις

H Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που αφορούν τον μορφότυπο και τη διαδικασία κοινοποίησης που προβλέπονται στο άρθρο 25 παράγραφος 1. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με την διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 43 παράγραφος 2.

ΤΜΗΜΑ IV

Σχεδιασμός παραγωγής και εμπορίας

Άρθρο 28

Σχέδιο παραγωγής και εμπορίας

1.   Κάθε οργάνωση παραγωγών υποβάλλει στις αρμόδιες εθνικές αρχές της για έγκριση σχέδιο παραγωγής και εμπορίας τουλάχιστον για το είδος που αποτελεί το κύριο αντικείμενο εμπορίας της. Σκοπός των σχεδίων παραγωγής και εμπορίας είναι να εκπληρωθούν οι στόχοι των άρθρων 3 και 7.

2.   Το σχέδιο παραγωγής και εμπορίας περιλαμβάνει:

α)	πρόγραμμα παραγωγής για αλιευόμενα ή εκτρεφόμενα είδη,

β)	στρατηγική εμπορίας για την προσαρμογή της ποσότητας, της ποιότητας και της παρουσίασης της προσφοράς στις απαιτήσεις της αγοράς,

γ)	μέτρα που πρέπει να ληφθούν από την οργάνωση παραγωγών με σκοπό τη συμβολή στην επίτευξη των στόχων του άρθρου 7,

δ)	ειδικά προληπτικά μέτρα προσαρμογής της προσφοράς για τα είδη των οποίων η εμπορία αντιμετωπίζει συνήθως δυσκολίες κατά τη διάρκεια του έτους,

ε)	κυρώσεις που επιβάλλονται στα μέλη τα οποία παραβαίνουν της αποφάσεις που λαμβάνονται για την εκτέλεση του οικείου σχεδίου.

3.   Το σχέδιο παραγωγής και εμπορίας εγκρίνεται από τις αρμόδιες εθνικές αρχές. Η οργάνωση παραγωγών θέτει αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο μόλις εγκριθεί.

4.   Οι οργανώσεις παραγωγών δύνανται να αναθεωρούν το σχέδιο παραγωγής και εμπορίας και, εάν το πράξουν, το υποβάλλουν προς έγκριση στις αρμόδιες εθνικές αρχές.

5.   Η οργάνωση παραγωγών ετοιμάζει ετήσια έκθεση των δραστηριοτήτων της στο πλαίσιο του σχεδίου παραγωγής και εμπορίας και την υποβάλλει προς έγκριση στις αρμόδιες εθνικές αρχές της.

6.   Οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να λαμβάνουν χρηματοδοτική στήριξη για την εκπόνηση και εφαρμογή σχεδίων παραγωγής και εμπορίας σύμφωνα με μία μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης που θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική ενίσχυση της θαλάσσιας πολιτικής και της πολιτικής αλιείας για την περίοδο 2014-2020.

7.   Τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους ώστε να εξασφαλίσουν ότι κάθε οργάνωση παραγωγών πληροί τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του παρόντος άρθρου. Η διαπίστωση μη συμμόρφωσης ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα την ανάκληση της αναγνώρισης.

Άρθρο 29

Εκτελεστικές πράξεις

1.   Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις σχετικά με:

α)	τη μορφή και τη δομή του σχεδίου παραγωγής και εμπορίας που αναφέρεται στο άρθρο 28·

β)	τη διαδικασία και τις προθεσμίες για την υποβολή από τις οργανώσεις παραγωγών και την έγκριση από τα κράτη μέλη του σχεδίου παραγωγής και εμπορίας που αναφέρεται στο άρθρο 28.

2.   Οι εκτελεστικές πράξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 εκδίδονται σύμφωνα με την διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει άρθρο 43 παράγραφος 2.

ΤΜΗΜΑ V

Σταθεροποίηση των αγορών

Άρθρο 30

Μηχανισμός αποθεματοποίησης

Οι οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας δύνανται να λαμβάνουν χρηματοδοτική στήριξη για την αποθεματοποίηση των προϊόντων αλιείας που απαριθμούνται στο παράρτημα II, υπό την προϋπόθεση ότι:

α)	τηρούνται οι όροι για τη συνδρομή για την αποθεματοποίηση που θα καθορισθούν σε μελλοντική νομική πράξη της Ένωσης η οποία θα καθορίζει τους όρους για τη χρηματοδοτική συνδρομή για τη θαλάσσια πολιτική και την πολιτική αλιείας για την περίοδο 2014-2020·

β)	τα προϊόντα έχουν διατεθεί στην αγορά από οργανώσεις παραγωγών προϊόντων αλιείας αλλά δεν έχει εξευρεθεί αγοραστής γι αυτά στην τιμή ενεργοποίησης που αναφέρεται στο άρθρο 31·

γ)	τα προϊόντα ικανοποιούν τα κοινά πρότυπα εμπορίας που έχουν καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 33 και η ποιότητά τους τα καθιστά κατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση·

δ)

τα προϊόντα έχουν υποστεί σταθεροποίηση ή μεταποίηση και έχουν αποθεματοποιηθεί σε δεξαμενές ή κλουβιά με κατάψυξη, είτε επί πλοίων είτε σε εγκαταστάσεις στην ξηρά, αλάτισμα, ξήρανση, μαρινάρισμα, ή, ανάλογα με την περίπτωση, βράσιμο και παστερίωση, και ανεξάρτητα αν κάποια από τις προαναφερόμενες διαδικασίες συνοδεύεται από κοπή σε φιλέτα ή σε τεμάχια ή, ενδεχομένως, σε αφαίρεση της κεφαλής·

ε)	τα προϊόντα επανεισάγονται από την αποθεματοποίηση στην αγορά για ανθρώπινη κατανάλωση σε μεταγενέστερο στάδιο·

στ)	τα προϊόντα παραμένουν σε αποθεματοποίηση για τουλάχιστον πέντε ημέρες.

Άρθρο 31

Τιμές ενεργοποίησης του μηχανισμού αποθεματοποίησης

1.   Πριν από την αρχή κάθε έτους, κάθε οργάνωση παραγωγών προϊόντων αλιείας μπορεί να προτείνει μεμονωμένα μια τιμή ενεργοποίησης του μηχανισμού αποθεματοποίησης του άρθρου 30 για τα προϊόντα αλιείας του παραρτήματος ΙΙ.

2.   Η τιμή ενεργοποίησης δεν υπερβαίνει το 80 % της σταθμισμένης μέσης τιμής που διαπιστώνεται για το συγκεκριμένο προϊόν στη ζώνη δραστηριότητας της οικείας οργάνωσης παραγωγών κατά τα τρία τελευταία έτη πριν από το έτος για το οποίο καθορίζεται η τιμή αυτή.

3.   Για τον καθορισμό της τιμής ενεργοποίησης, λαμβάνονται υπόψη:

α)	οι τάσεις στην παραγωγή και στη ζήτηση,

β)	η σταθεροποίηση των τιμών της αγοράς,

γ)	η σύγκλιση των αγορών,

δ)	τα εισοδήματα των παραγωγών,

ε)	τα συμφέροντα των καταναλωτών.

4.   Τα κράτη μέλη, ύστερα από εξέταση των προτάσεων των οργανώσεων παραγωγών που αναγνωρίζονται στην επικράτειά τους, καθορίζουν τις τιμές ενεργοποίησης που πρέπει να εφαρμοστούν από τις εν λόγω οργανώσεις παραγωγών. Οι τιμές αυτές καθορίζονται με βάση τα κριτήρια που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3. Οι εν λόγω τιμές δημοσιοποιούνται.

Άρθρο 32

Εκτελεστικές πράξεις

H Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον μορφότυπο δημοσίευσης των τιμών ενεργοποίησης από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 31 παράγραφος 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 43 παράγραφος 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ

Άρθρο 33

Καθορισμός κοινών προδιαγραφών εμπορίας

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 47, μπορούν να προβλέπονται κοινές προδιαγραφές εμπορίας για τα προϊόντα αλιείας που απαριθμούνται στο παράρτημα I, ανεξάρτητα από την προέλευσή τους (ενωσιακά ή εισαγόμενα), και τα οποία προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο.

2.   Οι προδιαγραφές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορεί να αφορούν την ποιότητα, το μέγεθος, το βάρος, τη συσκευασία, την παρουσίαση ή την επισήμανση των προϊόντων, και ειδικότερα:

α)	τα ελάχιστα εμπορεύσιμα μεγέθη λαμβάνοντας υπόψη τις βέλτιστες διαθέσιμες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις· τα εν λόγω ελάχιστα εμπορεύσιμα μεγέθη ανταποκρίνονται, κατά περίπτωση, στα ελάχιστα μεγέθη αναφοράς διατήρησης σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 10 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013·

β)	τις προδιαγραφές των διατηρημένων προϊόντων σύμφωνα με τις απαιτήσεις διατήρησης και τις διεθνείς υποχρεώσεις.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 ισχύουν με την επιφύλαξη:

α)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002·

β)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15)·

γ)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16)·

δ)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17)·

ε)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (18)·

στ)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου (19)· και

ζ)	του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

Άρθρο 34

Τήρηση των κοινών προδιαγραφών εμπορίας

1.   Τα προϊόντα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και για τα οποία έχουν οριστεί κοινές προδιαγραφές εμπορίας μπορούν να διατίθενται στην αγορά της Ένωσης μόνον εφόσον τηρούνται οι εν λόγω προδιαγραφές.

2.   Όλα τα προϊόντα αλιείας που εκφορτώνονται, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν συμμορφώνονται με τις κοινές προδιαγραφές εμπορίας, μπορούν να χρησιμοποιούνται για σκοπούς διαφορετικούς από την άμεση ανθρώπινη κατανάλωση, όπως, μεταξύ άλλων, ιχθυάλευρα, ιχθυέλαια, τροφές για οικόσιτα ζώα, πρόσθετα τροφίμων, φαρμακευτικά προϊόντα ή καλλυντικά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

Άρθρο 35

Υποχρεωτικές πληροφορίες

1.   Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που αναφέρονται στα σημεία α), β), γ) και ε) του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού τα οποία διατίθενται στο εμπόριο εντός της Ένωσης, ανεξαρτήτως της προέλευσής τους ή της μεθόδου εμπορίας τους, είναι δυνατόν να προσφέρονται προς πώληση στον τελικό καταναλωτή ή σε μονάδες μαζικής εστίασης μόνον εφόσον κατάλληλη ετικέτα ή επισήμανση αναφέρει:

α)	την εμπορική και επιστημονική ονομασία των ειδών,

β)	τη μέθοδο παραγωγής, και ειδικότερα χρησιμοποιώντας τις εξής λέξεις: «…αλιεύθηκε…» ή «…αλιεύθηκε σε γλυκά νερά …» ή «… εκτροφής…»,

γ)	την περιοχή αλίευσης ή εκτροφής του προϊόντος και την κατηγορία αλιευτικού εργαλείου που χρησιμοποιήθηκε σε περίπτωση προϊόντος αλίευσης, σύμφωνα με την πρώτη στήλη του Παραρτήματος ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού,

δ)	εάν το προϊόν έχει αποψυχθεί,

ε)	την ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας.

Η απαίτηση του στοιχείου δ) δεν ισχύει στις εξής περιπτώσεις:

α)	συστατικά που περιέχονται στο τελικό προϊόν,

β)	τρόφιμα για τα οποία η κατάψυξη είναι απαραίτητο τεχνικό βήμα της παραγωγικής διαδικασίας,

γ)	προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που έχουν προηγουμένως καταψυχθεί για λόγους ασφάλειας της υγείας, σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ τμήμα VIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 853/2004,

δ)	προϊόντα αλιείας και προϊόντα υδατοκαλλιέργειας που έχουν προηγουμένως αποψυχθεί πριν από το κάπνισμα, το αλάτισμα, το μαγείρεμα, τη διατήρηση σε ξίδι, την αποξήρανση ή συνδυασμό οποιωνδήποτε από τις διαδικασίες αυτές.

2.   Για τα μη προσυσκευασμένα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, οι υποχρεωτικές πληροφορίες της παραγράφου 1 μπορεί να παρέχονται στη λιανική πώληση με εμπορική πληροφόρηση, όπως π.χ. πινακίδες ή αφίσες.

3.   Σε περίπτωση προσφοράς προς πώληση στον τελικό καταναλωτή ή σε μονάδα μαζικής εστίασης μείγματος πανομοιότυπων ειδών των οποίων όμως διαφέρουν οι μέθοδοι παραγωγής, αναγράφεται η συναφής με κάθε παρτίδα μέθοδος. Σε περίπτωση προσφοράς προς πώληση στον τελικό καταναλωτή ή σε μονάδα μαζικής εστίασης μείγματος πανομοιότυπων ειδών των οποίων όμως διαφέρει η ζώνη αλίευσης ή η χώρα υδατοκαλλιέργειας, αναγράφεται τουλάχιστον η περιοχή της αντιπροσωπευτικότερης από άποψη ποσότητας παρτίδας, μαζί με ένδειξη ότι τα προϊόντα προέρχονται από διαφορετικές περιοχές αλίευσης ή υδατοκαλλιέργειας.

4.   Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις απαιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τις μικρές ποσότητες προϊόντων που πωλούνται απευθείας από τα αλιευτικά σκάφη σε καταναλωτές, αρκεί να μην υπερβαίνουν σε αξία την τιμή που αναφέρει το άρθρο 58 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1224/2009.

5.   Τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας και οι συσκευασίες τους στις οποίες έχει τοποθετηθεί σήμα ή ετικέτα πριν από τις 13 Δεκεμβρίου 2014 και δεν συνάδουν προς το παρόν άρθρο μπορούν να διατίθενται στην αγορά μέχρις εξαντλήσεως των αποθεμάτων αυτών.

Άρθρο 36

Έκθεση για το οικολογικό σήμα

Κατόπιν διαβούλευσης με τα κράτη μέλη και τους ενδιαφερομένους, η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ως την 1η Ιανουαρίου 2015 έκθεση σκοπιμότητας για τις δυνατότητες καθιέρωσης συστήματος απονομής οικολογικού σήματος για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, ειδικότερα όσον αφορά τη θέσπιση ενός τέτοιου συστήματος σε επίπεδο Ένωσης και τον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων για τη χρήση από τα κράτη μέλη ενός οικολογικού σήματος της Ένωσης.

Άρθρο 37

Εμπορική ονομασία

1.   Για τους σκοπούς του άρθρου 35 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη καταρτίζουν και δημοσιεύουν κατάλογο των εμπορικών ονομασιών που είναι αποδεκτές στην επικράτειά τους, μαζί με τις επιστημονικές ονομασίες τους. Ο κατάλογος αυτός αναφέρει:

α)	την επιστημονική ονομασία για κάθε είδος, σύμφωνα με το σύστημα πληροφοριών «FishBase» ή σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ASFIS της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) κατά περίπτωση,

β)	την εμπορική ονομασία: i) την ονομασία του είδους στην επίσημη γλώσσα ή στις επίσημες γλώσσες του οικείου κράτους μέλους, ii) κατά περίπτωση οιαδήποτε άλλη ονομασία ή ονομασίες γίνονται δεκτές ή επιτρεπτές σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο.

2.   Κάθε είδος ψαριού που αποτελεί συστατικό άλλου τροφίμου, μπορεί να φέρει την ονομασία «ψάρι» υπό τον όρον ότι η ονομασία και η παρουσίαση του εν λόγω τροφίμου δεν αναφέρονται σε συγκεκριμένο είδος ψαριού.

3.   Κάθε τροποποίηση του καταλόγου εμπορικών ονομασιών που είναι αποδεκτή από κράτος μέλος γνωστοποιείται αμελλητί στην Επιτροπή, η οποία ενημερώνει σχετικά τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

Άρθρο 38

Ένδειξη της περιοχής αλίευσης ή παραγωγής

1.   Η ένδειξη της περιοχής αλίευσης ή παραγωγής σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 1 στοιχείο γ) περιλαμβάνει τα εξής:

α)

στην περίπτωση αλιευτικών προϊόντων που έχουν αλιευθεί στη θάλασσα, αναγραφή της ονομασίας της υποπεριοχής ή διαίρεσης που απαριθμούνται στον κατάλογο αλιευτικών ζωνών FAO καθώς και ονομασία της ζώνης με διατύπωση κατανοητή στους καταναλωτές, ή παράσταση της ζώνης μέσω χάρτη ή εικόνας, ή, κατά παρέκκλιση από την απαίτηση αυτή, για προϊόντα αλιείας που αλιεύονται σε ύδατα εκτός του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (αλιευτική ζώνη 27 του FAO) και της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας (αλιευτική ζώνη 37 του FAO), αρκεί η ένδειξη της ονομασίας της αλιευτικής ζώνης του FAO·

β)	για τα αλιευτικά προϊόντα που αλιεύονται σε γλυκά νερά, την ένδειξη των υδάτων προέλευσης στο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα καταγωγής του προϊόντος·

γ)

στην περίπτωση προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, αναφορά του κράτους μέλους ή της τρίτης χώρας όπου το προϊόν έχει φθάσει το ήμισυ ή περισσότερο του βάρους του ή έχει παραμείνει τουλάχιστον κατά το ήμισυ της περιόδου ανάπτυξής του ή, στην περίπτωση των οστρακοειδών, έχει υποστεί την τελική φάση εκτροφής ή καλλιέργειας επί 6 μήνες τουλάχιστον.

2.   Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι επιχειρηματίες δύνανται να αναφέρουν πιο συγκεκριμένη περιοχή αλίευσης ή παραγωγής.

Άρθρο 39

Συμπληρωματικές προαιρετικές πληροφορίες

1.   Εκτός από τις υποχρεωτικές πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 35, είναι δυνατόν να παρέχονται και οι παρακάτω πληροφορίες σε προαιρετική βάση, εφόσον παρέχονται κατά τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο, σχετικά με:

α)	την ημερομηνία αλίευσης των προϊόντων αλιείας ή την ημερομηνία συλλογής των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας·

β)	την ημερομηνία εκφόρτωσης των προϊόντων αλιείας ή πληροφορίες σχετικά με το λιμένα εκφόρτωσης των προϊόντων·

γ)	περισσότερες λεπτομέρειες για τον τύπο των αλιευτικών εργαλείων, όπως απαριθμούνται στη δεύτερη στήλη του Παραρτήματος ΙΙΙ·

δ)	στην περίπτωση αλιευτικών προϊόντων που έχουν αλιευθεί στη θάλασσα, στοιχεία του κράτους σημαίας του σκάφους που αλίευσε τα εν λόγω προϊόντα·

ε)	πληροφορίες περιβαλλοντικού χαρακτήρα·

στ)	πληροφορίες δεοντολογικού ή κοινωνικού χαρακτήρα·

ζ)	πληροφορίες σχετικά με τεχνικές και μεθόδους παραγωγής·

η)	πληροφορίες σχετικά με τη διατροφική αξία του προϊόντος.

2.   Μπορεί να χρησιμοποιείται κωδικός ταχείας απάντησης (QR) που να περιέχει όλες ή μέρος των πληροφοριών της παραγράφου 1 του άρθρου 35.

3.   Η αναγραφή πληροφοριών σε προαιρετική βάση δεν γίνεται εις βάρος του χώρου που διατίθεται για τις υποχρεωτικές πληροφορίες που αναγράφονται στην ετικέτα ή επισήμανση.

4.   Δεν αναγράφεται καμία προαιρετική πληροφορία η οποία δεν είναι δυνατόν να επαληθευθεί.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Άρθρο 40

Εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού

Τα άρθρα 101 έως 106 ΣΛΕΕ και οι διατάξεις εφαρμογής τους εφαρμόζονται στις συμφωνίες, αποφάσεις και πρακτικές του άρθρου 101 παράγραφος 1 και του άρθρου 102 ΣΛΕΕ που αφορούν την παραγωγή ή την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

Άρθρο 41

Εξαιρέσεις από την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού

1.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 40 του παρόντος κανονισμού, το άρθρο 101 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ δεν ισχύει για συμφωνίες, αποφάσεις και πρακτικές οργανώσεων παραγωγών σχετικά με την παραγωγή ή την πώληση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας ή τη χρήση κοινών εγκαταστάσεων για την αποθήκευση, την επεξεργασία ή τη μεταποίηση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες

α)	είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 39 ΣΛΕΕ·

β)	δεν συνεπάγονται υποχρέωση εφαρμογής ενιαίων τιμών·

γ)	δεν οδηγούν σε καμίας μορφής στεγανά στις αγορές της Ένωσης·

δ)	δεν αποκλείουν τον ανταγωνισμό· και

ε)	δεν παρεμποδίζουν τον ανταγωνισμό για ένα σημαντικό μέρος των συγκεκριμένων προϊόντων.

2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 40 του παρόντος κανονισμού, το άρθρο 101 παράγραφος 1 ΣΛΕΕ δεν ισχύει για συμφωνίες, αποφάσεις και πρακτικές διεπαγγελματικών οργανώσεων οι οποίες.

α)	είναι απαραίτητες για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 39 ΣΛΕΕ·

β)	δεν συνεπάγονται την υποχρέωση εφαρμογής καθορισμένης τιμής·

γ)	δεν οδηγούν σε καμίας μορφής στεγανά στις αγορές της Ένωσης·

δ)	δεν εφαρμόζουν διαφορετικούς όρους σε παρόμοιες συναλλαγές με άλλους εμπορικούς εταίρους, θέτοντάς τους κατ’ αυτόν τον τρόπο σε μειονεκτική ανταγωνιστική θέση·

ε)	δεν παρεμποδίζουν τον ανταγωνισμό για ένα σημαντικό μέρος των συγκεκριμένων προϊόντων· και

στ)	δεν δημιουργούν περιορισμούς στον ανταγωνισμό μη απαραίτητους για την εκπλήρωση των στόχων της ΚΑΠ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Άρθρο 42

Γνώση της αγοράς

1.   Η Επιτροπή:

α)	συγκεντρώνει, αναλύει και διαδίδει οικονομικές γνώσεις που αφορούν την κατανόηση της ενωσιακής αγοράς προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού, λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές πλαίσιο·

β)	παρέχει πρακτική στήριξη σε οργανώσεις παραγωγών και διεπαγγελματικές οργανώσεις για καλύτερο συντονισμό των πληροφοριών μεταξύ των επιχειρηματιών και των μεταποιητών·

γ)	διενεργεί σε τακτική βάση έρευνες όσον αφορά τις τιμές για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας στην αγορά της Ένωσης κατά μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού και διεξάγει αναλύσεις των τάσεων της αγοράς·

δ)	διενεργεί για τον σκοπό αυτό μελέτες της αγοράς και παρέχει μέθοδο για τη διενέργεια ερευνών όσον αφορά την διαμόρφωση των τιμών.

2.   Για την εφαρμογή της παραγράφου 1, η Επιτροπή λαμβάνει τα εξής μέτρα:

α)	διευκολύνει την πρόσβαση σε διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που έχουν συλλεχθεί σύμφωνα με την νομοθεσία της Ένωσης,

β)	καθιστά πληροφορίες της αγοράς όπως έρευνες τιμών, αναλύσεις και μελέτες αγοράς, διαθέσιμες στους ενδιαφερόμενους φορείς και το ευρύ κοινό με προσιτό και κατανοητό τρόπο, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20).

3.   Τα κράτη μέλη συνεισφέρουν στην επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 43

Διαδικασία επιτροπής

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Όποτε γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙΙΙ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 44

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1184/2006

Το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 αντικαθίσταται από το εξής:

Άρθρο 45

Τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1224/2009

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 τροποποιείται ως εξής:

1)	Στο άρθρο 57 παράγραφος 1 προστίθενται οι ακόλουθες περίοδοι: «Τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν τη διενέργεια ελέγχων για την εξακρίβωση της συμμόρφωσης. Οι έλεγχοι μπορούν να διεξάγονται σε όλα τα στάδια εμπορίας, καθώς και κατά τη διάρκεια της μεταφοράς»·

2)	Το άρθρο 58 παράγραφος 5 τροποποιείται ως εξής: α) το στοιχείο ζ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «ζ) τις πληροφορίες προς τους καταναλωτές που ορίζονται στο άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (23)· β) το στοιχείο η) διαγράφεται.

Άρθρο 46

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 καταργείται. Ωστόσο, το άρθρο 4 εφαρμόζεται μέχρι τη 12η Δεκεμβρίου 2014.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΙV.

Άρθρο 47

Κανόνες για τη θέσπιση κοινών προδιαγραφών εμπορίας

Εξακολουθούν να ισχύουν οι κανόνες που θεσπίζουν κοινές προδιαγραφές εμπορίας, και ειδικότερα ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2136/89 του Συμβουλίου (24), ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1536/92 του Συμβουλίου (25), ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2406/96 του Συμβουλίου (26), καθώς και άλλοι κανόνες που έχουν θεσπιστεί για την εφαρμογή κοινών προδιαγραφών εμπορίας, όπως ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3703/85 της Επιτροπής (27).

Άρθρο 48

Επανεξέταση

Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση με τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού έως την 31η Δεκεμβρίου 2022.

Άρθρο 49

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2014, με εξαίρεση το κεφάλαιο ΙV και το άρθρο 45, τα οποία εφαρμόζονται από τις 13 Δεκεμβρίου 2014.

---

(1)  ΕΕ C 181 της 21.6.2012, σ. 183.

(2)  ΕΕ C 225 της 27.7.2012, σ. 20.

(3)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2012 (δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα) και θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση της 17ης Οκτωβρίου 2013. Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της … και απόφαση του Συμβουλίου της … .

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 1999 για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (ΕΕ L 17 της 21.1.2000, σ. 22).

(5)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1184/2006 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2006, περί εφαρμογής ορισμένων κανόνων ανταγωνισμού στην παραγωγή και την εμπορία γεωργικών προϊόντων (ΕΕ L 214 της 4.8.2006, σ. 7).

(6)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(7)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1220/2012 του Συμβουλίου, της 3ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με τη λήψη εμπορικών μέτρων ώστε να εξασφαλιστεί ο εφοδιασμός των μεταποιητών της Ένωσης με ορισμένα προϊόντα αλιείας από το 2013 έως το 2015 (ΕΕ L 349 της 19.12.2012, σ. 4).

(8)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1026/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, για τη λήψη ορισμένων μέτρων με στόχο τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων, κατά των χωρών οι οποίες επιτρέπουν τη διεξαγωγή μη βιώσιμης αλιείας (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 34).

(9)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την Κοινή Αλιευτική Πολιτική, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1954/2003 και (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 639/2004 και της απόφασης 2004/585/ΕΚ (ΕΕ L …)

(10)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009 , περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής, τροποποιήσεως των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 847/96, (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, (ΕΚ) αριθ. 811/2004, (ΕΚ) αριθ. 768/2005, (ΕΚ) αριθ. 2115/2005, (ΕΚ) αριθ. 2166/2005, (ΕΚ) αριθ. 388/2006, (ΕΚ) αριθ. 509/2007, (ΕΚ) αριθ. 676/2007, (ΕΚ) αριθ. 1098/2007, (ΕΚ) αριθ. 1300/2008, (ΕΚ) αριθ. 1342/2008 και καταργήσεως των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1627/94 και (ΕΚ) αριθ. 1966/2006 (ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 1).

(11)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2011 , σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές, την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 και την κατάργηση της οδηγίας 87/250/ΕΟΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 90/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της οδηγίας 1999/10/ΕΚ της Επιτροπής, της οδηγίας 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών της Επιτροπής 2002/67/ΕΚ και 2008/5/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 608/2004 της Επιτροπής (ΕΕ L 304 της 22.11.2011, σ. 18).

(12)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2002, για τον καθορισμό των γενικών αρχών και απαιτήσεων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων και τον καθορισμό διαδικασιών σε θέματα ασφαλείας των τροφίμων (ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1).

(13)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, που αφορά τα πρόσθετα τροφίμων (ΕΕ L 354 της 31.12.2008, σ. 16).

(14)  Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(15)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 852/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για την υγιεινή των τροφίμων (EE L 139 της 30.4.2004, σ. 1).

(16)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 853/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών κανόνων υγιεινής για τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης (EE L 139 της 30.4.2004, σ. 55).

(17)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο (EE L 226 της 25.6.2004, σ. 83).

(18)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων (EE L 165 της 30.4.2004, σ. 1).

(19)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1005/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, περί δημιουργίας κοινοτικού συστήματος πρόληψης, αποτροπής και εξάλειψης της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας, τροποποίησης των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2847/93, (ΕΚ) αριθ. 1936/2001 και (ΕΚ) αριθ. 601/2004 και κατάργησης των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1093/94 και (ΕΚ) αριθ. 1447/1999 (EE L 286 της 29.10.2008, σ. 1).

(20)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1).

(21)  ΕΕ L 299 της 16.11.2007, σ. 1.

(22)  ΕΕ L …».

(23)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. …/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της…, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (ΕΕ L …).»·

(24)  Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2136/89 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 1989, περί καθορισμού κοινών προδιαγραφών εμπορίας για τις κονσέρβες σαρδελών (ΕΕ L 212 της 22.7.1989, σ. 79).

(25)  Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1536/92 του Συμβουλίου, της 9ης Ιουνίου 1992, περί καθορισμού κοινών προδιαγραφών εμπορίας για τις κονσέρβες τόνου και παλαμίδας (ΕΕ L 163 της 17.6.1992, σ. 1).

(26)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2406/96 του Συμβουλίου, της 26ης Νοεμβρίου 1996, περί καθορισμού κοινών προδιαγραφών εμπορίας ορισμένων αλιευτικών προϊόντων (ΕΕ L 334 της 23.12.1996, σ. 1).

(27)  Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3703/85 της Επιτροπής, της 23ης Δεκεμβρίου 1985, για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής των κοινών προδιαγραφών εμπορίας για ορισμένα νωπά ψάρια ή διατηρημένα με απλή ψύξη (ΕΕ L 351 της 28.12.1985, σ. 63).

---

---

---

---

---

---

---

---