52012PC0763

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Το άρθρο 397 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας[1] («η οδηγία ΦΠΑ») ορίζει ότι «το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα μετά από πρόταση της Επιτροπής, θεσπίζει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας».

Σε αυτή τη βάση, το Συμβούλιο εξέδωσε τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 282/2011[2] του Συμβουλίου («ο εκτελεστικός κανονισμός ΦΠΑ»), ο οποίος καθορίζει τον τρόπο εφαρμογής ορισμένων διατάξεων της οδηγίας ΦΠΑ και ενσωματώνει επίσης στη νομοθεσία σειρά κατευθυντήριων γραμμών που εγκρίθηκαν από την επιτροπή ΦΠΑ από το 1977.

Μεγάλα τμήματα του εκτελεστικού κανονισμού ΦΠΑ αφορούν αλλαγές στους κανόνες σχετικά με τον τόπο παροχής των υπηρεσιών που θεσπίστηκαν το 2008 (με τη «δέσμη μέτρων για τον ΦΠΑ»[3]). Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές πρέπει να αποσαφηνιστούν περαιτέρω, ιδίως δε εκείνες που αφορούν τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκειμένους στον φόρο, οι οποίες από το 2015 φορολογούνται στο κράτος μέλος στο οποίο ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του. Οι πάροχοι των υπηρεσιών αυτών θα πρέπει διαθέτουν αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ και να καταβάλλουν ΦΠΑ στο εν λόγω κράτος μέλος.

Έχουν ήδη ληφθεί μέτρα για την εφαρμογή των ειδικών καθεστώτων για τους παρόχους εκείνους οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο κράτος μέλος φορολόγησης[4]. Χρειάζεται να ληφθούν περαιτέρω μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι κανόνες που διέπουν τον τόπο παροχής των υπηρεσιών αυτών εφαρμόζονται ομοιόμορφα. Είναι σημαντικό να τροποποιηθεί ο εκτελεστικός κανονισμός ΦΠΑ με στόχο τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις της οδηγίας ΦΠΑ.

Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να θεσπιστούν από το Συμβούλιο το συντομότερο δυνατόν και οπωσδήποτε πριν από το τέλος του 2013, προκειμένου να δοθεί επαρκής χρόνος στις επιχειρήσεις και στα κράτη μέλη ώστε να προετοιμαστούν για τις αλλαγές.

Η παρούσα πρόταση και οι ορισμοί που περιέχει δεν προδικάζουν την έκβαση των διεξαγόμενων συζητήσεων σχετικά με την εφαρμογή μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ σε επιγραμμικά προϊόντα και υπηρεσίες.

Γενικό πλαίσιο

Οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες φορολογούνται, κατά κανόνα, στον τόπο όπου είναι εγκατεστημένος ή κατοικεί ο λήπτης[5]. Ωστόσο, όταν ο πάροχος υπηρεσιών είναι εγκατεστημένος εντός της ΕΕ και ο λήπτης δεν είναι υποκείμενος στον φόρο, η παροχή υπηρεσιών φορολογείται επί του παρόντος στον τόπο όπου είναι εγκατεστημένος ο πάροχος.

Από την 1η Ιανουαρίου 2015, όλες οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες θα φορολογούνται στον τόπο του λήπτη (εκτός εάν εφαρμόζεται ο κανόνας σχετικά με την πραγματική χρήση και εκμετάλλευση), ακόμη και εάν ο λήπτης δεν είναι υποκείμενος στον φόρο. Όσον αφορά τους μη υποκειμένους στον φόρο, οι πάροχοι υπηρεσιών οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι ή όχι στην ΕΕ θα πρέπει να προσδιορίζουν τον τόπο όπου είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ο λήπτης. Χωρίς αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ (ο οποίος συνήθως προορίζεται για τους υποκείμενους στον φόρο) για καθοδήγηση, ο πάροχος υπηρεσιών θα πρέπει να βασίζεται σε κάποιο βαθμό στις πληροφορίες που του διαβιβάζει ο λήπτης.

Για τη διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου και την αποφυγή της διπλής φορολόγησης ή μη φορολόγησης, οι πάροχοι υπηρεσιών χρειάζονται σαφείς και δεσμευτικούς κανόνες σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να γίνει αυτό.

2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Προκειμένου να εντοπιστούν οι τομείς στους οποίους είναι απαραίτητο να θεσπιστούν εκτελεστικά μέτρα για να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας ΦΠΑ, τα κράτη μέλη και οι επιχειρήσεις είχαν πραγματοποιήσει εκτενείς διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια σεμιναρίου Fiscalis. Επίσης αντάλλαξαν απόψεις σε συνεδρίαση ομάδας εμπειρογνωμόνων από εκπροσώπους των κρατών μελών, την καλούμενη ομάδα εργασίας αριθ. 1[6], και σε ad hoc συνάντηση εμπειρογνωμόνων με τις επιχειρήσεις.

Συλλογή και χρήση εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης

Δεν παρέστη ανάγκη για εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη.

Εκτίμηση των επιπτώσεων

Τα συγκεκριμένα μέτρα είναι αμιγώς τεχνικού χαρακτήρα και απλώς προσδιορίζουν την εφαρμογή διατάξεων που έχουν ήδη εγκριθεί από το Συμβούλιο. Ως εκ τούτου, δεν κρίνεται αναγκαία η διενέργεια εκτίμησης των επιπτώσεων.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Αρχή της επικουρικότητας

Η αρχή της επικουρικότητας εφαρμόζεται στο μέτρο που η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ. Οι στόχοι της πρότασης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη.

Παρόλο που τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την μεταφορά της νομοθεσίας της ΕΕ στην εθνική νομοθεσία, είναι σημαντικό οι κανόνες που διέπουν τον τόπο παροχής των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών να εφαρμόζονται με ομοιόμορφο τρόπο προκειμένου να αποφευχθεί η αποκλίνουσα εφαρμογή των κανόνων που οδηγεί σε διπλή φορολόγηση ή μη φορολόγηση.

Για τους λόγους που περιγράφηκαν ανωτέρω, μόνον η ανάληψης δράσης σε επίπεδο ΕΕ μπορεί να διασφαλίσει την ισότιμη μεταχείριση των επιχειρήσεων και των πολιτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας.

Αρχή της αναλογικότητας

Οι παρούσες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες για την προσαρμογή του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 282/2011 του Συμβουλίου στις σχετικές διατάξεις της οδηγίας ΦΠΑ, η οποία θα τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Οι νέες διατάξεις αφορούν την οδηγία 2008/8/ΕΚ, η οποία τροποποιεί την οδηγία 2006/112/ΕΚ όσον αφορά τον τόπο παροχής υπηρεσιών, και ιδίως το άρθρο 5.

Συνεπώς, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας.

4.           ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Λεπτομερής επεξήγηση της πρότασης

Τα προτεινόμενα εκτελεστικά μέτρα αφορούν τα ακόλουθα είδη υπηρεσιών:

· τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες

· υπηρεσίες συνδεόμενες με ακίνητα

· διανομή εισιτηρίων που παρέχουν είσοδο σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές και παρόμοιες εκδηλώσεις.

Οι προτάσεις για κάθε είδος υπηρεσίας παρατίθενται κατωτέρω.

Τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες

Από την 1η Ιανουαρίου 2015, οι επιχειρήσεις της ΕΕ (και οι επιχειρήσεις που δεν είναι εγκατεστημένες στην ΕΕ) θα πρέπει να προσδιορίζουν τον τόπο του λήπτη τους (μη υποκείμενο στον φόρο) προκειμένου να διασφαλίζεται η ορθή φορολόγηση των εν λόγω υπηρεσιών. Για να διασφαλιστεί η ομαλή και συντονισμένη μετάβαση σε επίπεδο ΕΕ, η Επιτροπή προτείνει μέτρα για την εφαρμογή των νέων κανόνων. Η πρόταση αυτή αποτελεί συνέχεια των διεξοδικών και εντατικών διαβουλεύσεων με τις επιχειρήσεις και τα κράτη μέλη. Τα εν λόγω μέτρα δεν θα αλλάξουν τους κανόνες στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών που προβλέπονται από την οδηγία ΦΠΑ, αλλά θα διευκρινίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι εν λόγω κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται στην πράξη.

Στα άρθρα 6α και 6β, μαζί με τις τροποποιήσεις που προτείνονται στο άρθρο 7 και στο παράρτημα ΙΙ, επιδιώκεται να αποσαφηνιστεί η φύση των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών. Καθεμία από τις εν λόγω υπηρεσίες θα πρέπει να ορίζεται κατά τρόπο ώστε να θεσπιστούν τα όρια των νέων κανόνων. Περιλαμβάνεται, επομένως, ορισμός των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών υπηρεσιών, καθώς και παραδείγματα που απεικονίζουν ποιες υπηρεσίες καλύπτονται και ποιες όχι. Για τη διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου, δίδεται προτίμηση στη θετική περιγραφή των υπηρεσιών. Ο υφιστάμενος κατάλογος παραδειγμάτων ηλεκτρονικών υπηρεσιών προσαρμόστηκε και καταρτίστηκαν παρόμοιοι κατάλογοι για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες. Οι κατάλογοι δεν είναι ούτε οριστικοί ούτε εξαντλητικοί.

Το άρθρο 9α αποσαφηνίζει τη μεταχείριση των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών όταν παρέχονται μέσω του δικτύου τηλεπικοινωνιών ή μέσω διεπαφής ή μιας δικτυακής πύλης όπως μια αγορά για ηλεκτρονικές εφαρμογές που ανήκει σε μεσάζοντα (ή σε τρίτο μέρος που παρεμβαίνει στην παροχή της υπηρεσίας). Εικάζεται ότι κατά την παροχή των υπηρεσιών αυτών ο μεσάζων ενεργεί για λογαριασμό του παρόχου υπηρεσιών αλλά στο όνομά του. Ελλείψει αντίθετης διάταξης, ο μεσάζων θα θεωρείται ότι είναι λήπτης και πάροχος των εν λόγω υπηρεσιών. Σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών σε μη υποκείμενο στον φόρο, ο μεσάζων οφείλει τότε να αποδίδει τον ΦΠΑ στο κράτος μέλος του λήπτη.

Το άρθρο 13α διευκρινίζει ότι, όπως για έναν υποκείμενο στον φόρο, το μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο είναι εγκατεστημένο στον τόπο όπου έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ή όπου έχει μόνιμη εγκατάσταση.

Το άρθρο 18 ασχολείται με το καθεστώς του λήπτη. Επιτρέπει στον πάροχο να θεωρεί έναν λήπτη που δεν κοινοποιεί τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ως μη υποκείμενο στο φόρο, αλλά μόνον εφόσον ο πάροχος δεν διαθέτει πληροφορίες που να αποδεικνύουν το αντίθετο. Εάν ο τόπος φορολόγησης εξαρτάται από το αν ο λήπτης είναι υποκείμενος ή μη υποκείμενος στον φόρο, η στήριξη αποκλειστικά στον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ενέχει τον κίνδυνο ότι ο τόπος της παροχής θα μπορούσε να αλλάξει αν ο φορολογούμενος λήπτης επιλέξει να μην κοινοποιήσει τον αριθμό του. Ο κίνδυνος αυτός δεν υφίσταται όσον αφορά τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες, οι οποίες σε κάθε περίπτωση θα φορολογούνται στον τόπο του λήπτη. Η νέα παράγραφος 2 διευκρινίζει ότι για τις υπηρεσίες αυτές, ο πάροχος μπορεί να θεωρεί κάθε λήπτη που δεν κοινοποιεί τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ ως μη υποκείμενο στον φόρο. Αυτό θα επιτρέψει στον πάροχο να καθορίσει αμέσως και με βεβαιότητα εάν η καταβολή του ΦΠΑ βαρύνει τον πάροχο (όπως συμβαίνει για την παροχή υπηρεσιών σε μη υποκείμενο στον φόρο, ή σε υποκείμενο στον φόρο στο ίδιο κράτος μέλος) ή εάν ο λήπτης πρέπει να καταβάλει τον φόρο (διότι οι υπηρεσίες παρέχονται σε υποκείμενο στον φόρο σε άλλο κράτος μέλος). Ωστόσο, η αρχική αυτή αξιολόγηση θα πρέπει να επαναξετασθεί και να διορθωθεί σε περίπτωση που ο λήπτης κοινοποιήσει στη συνέχεια τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ.

Το άρθρο 24 αφορά περιπτώσεις όπου ο λήπτης είναι εγκατεστημένος ή κατοικεί σε περισσότερες από μία χώρες. Στόχος είναι η αποφυγή συγκρούσεων αρμοδιοτήτων μεταξύ των κρατών μελών. Η νέα παράγραφος 3 διευκρινίζει τι θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη προκειμένου να προσδιοριστεί ο τόπος που διασφαλίζει κατά τον βέλτιστο τρόπο τη φορολόγηση στον τόπο της πραγματικής κατανάλωσης.

Στο υποτμήμα 3α θεσπίζονται αμάχητα τεκμήρια, όταν είναι αδύνατο ή σχεδόν αδύνατο για τον πάροχο να καθορίσει την ιδιότητα ενός λήπτη, ή να γνωρίζει τον τόπο όπου ο λήπτης είναι πράγματι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του.

Στο άρθρο 24α εξετάζονται περιπτώσεις στις οποίες ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών παρέχει τις υπηρεσίες αυτές σε έναν λήπτη σε ορισμένους τόπους. Στην περίπτωση ενός τηλεφωνικού θαλάμου ή μιας επίσκεψης σε internet cafe, ο πάροχος δεν γνωρίζει ποιος είναι ο λήπτης ή του είναι σχεδόν αδύνατον να ελέγξει τον πραγματικό τόπο του λήπτη. Δεδομένου ότι για την παροχή της υπηρεσίας χρειάζεται η φυσική παρουσία του λήπτη της υπηρεσίας, εικάζεται ότι ο τόπος του λήπτη είναι εν λόγω χώρα.

Το άρθρο 24β εξετάζει περιπτώσεις στις οποίες για τη λήψη των υπηρεσιών γίνεται χρήση προπληρωμένων πιστώσεων που αποθηκεύονται σε κάρτα SIM. Δεδομένου ότι, κατά κανόνα, δεν υπάρχει συλλογή προσωπικών στοιχείων κατά την πώληση των εν λόγω καρτών, ο πάροχος ο οποίος δεν παρέχει κατ’ ανάγκη την κάρτα στον λήπτη, δεν γνωρίζει ποιος είναι ο λήπτης. Η χώρα έκδοσης της κάρτας SIM είναι το βασικό στοιχείο για τον εντοπισμό του λήπτη. Δεδομένου ότι η κάρτα θα χρησιμοποιείται συχνά σε αυτή τη χώρα, τεκμαίρεται ότι η εν λόγω χώρα είναι για τον σκοπό αυτό ο τόπος του λήπτη.

Το υποτμήμα 3β προβλέπει μαχητά τεκμήρια στις περιπτώσεις στις οποίες είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο για τον πάροχο να γνωρίζει τον τόπο όπου είναι πράγματι εγκατεστημένος ο λήπτης, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του. Στην περίπτωση που ο πάροχος έχει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο τόπος του λήπτη είναι αλλού, τα τεκμήρια δεν ισχύουν.

Το άρθρο 24γ αφορά περιπτώσεις στις οποίες οι υπηρεσίες παρέχονται στον λήπτη, μέσω σταθερής γραμμής συνδεόμενης με κτίριο κατοικιών. Δεδομένου ότι πρόκειται επίσης για τον τόπο όπου θα χρησιμοποιηθεί η υπηρεσία, τεκμαίρεται ότι ο τόπος αυτός είναι ο τόπος του λήπτη.

Το άρθρο 24δ καλύπτει περιπτώσεις στις οποίες ο λήπτης χρησιμοποιεί κάρτα SIM η οποία πληρώνεται εκ των υστέρων για να λαμβάνει τις υπηρεσίες. Όπως συμβαίνει με τις προπληρωμένες πιστώσεις, τεκμαίρεται ότι ο τόπος του λήπτη είναι η χώρα έκδοσης της κάρτας SIM. Δεδομένου ότι στην περίπτωση υπηρεσιών που λαμβάνονται μέσω της χρήσης κάρτας SIM η οποία πληρώνεται εκ των υστέρων, ο πάροχος θα γνωρίζει τον λήπτη, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί η δυνατότητα αμφισβήτησης του εν λόγω τεκμηρίου.

Το άρθρο 24ε προβλέπει ότι ο τόπος ενός λήπτη, ο οποίος χρειάζεται συσκευή ή κάρτα λήψης προγραμμάτων ώστε να λαμβάνει τις υπηρεσίες, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένη η συσκευή ή ο τόπος όπου αποστέλλεται προς χρήση η κάρτα λήψης προγραμμάτων. Το τεκμήριο αυτό δεν ισχύει στις περιπτώσεις στις οποίες η συσκευή πωλείται χωρίς εγκατάσταση ή η κάρτα λήψης προγραμμάτων πωλείται αλλά δεν αποστέλλεται στον λήπτη.

Το άρθρο 24στ καλύπτει όλες τις άλλες περιπτώσεις όπου τεκμαίρεται ότι ο τόπος του λήπτη είναι ο τόπος όπως καθορίζεται από τον πάροχο βάσει επαρκών αποδεικτικών στοιχείων. Το τεκμήριο αυτό ισχύει στο βαθμό που ο πάροχος δεν διαθέτει αντιφατικά αποδεικτικά στοιχεία.

Το υποτμήμα 3γ επικεντρώνεται σε αποδεικτικά στοιχεία προς χρήση για τον προσδιορισμό του τόπου του πελάτη.

Το άρθρο 24ζ περιέχει κατάλογο πληροφοριών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποδείξεις από τον πάροχο για τον προσδιορισμό του τόπου ενός λήπτη μη υποκείμενου στον φόρο. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει αριθμός ΦΠΑ για καθοδήγηση, ο πάροχος πρέπει να γνωρίζει ποιες άλλες πληροφορίες μπορεί να επικαλεστεί. Ο κατάλογος, παρότι δεν είναι εξαντλητικός, περιέχει τις πιο σημαντικές πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αποδεικτικά στοιχεία Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, τα χρησιμοποιηθέντα αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να είναι επαρκή ώστε να προσδιορίζουν με σχετική ασφάλεια τον τόπο του λήπτη, αλλά το βάρος της απόδειξης δεν πρέπει να είναι υπερβολικό. Αυτό επιτυγχάνεται κατά τον βέλτιστο τρόπο καθορίζοντας κοινό επίπεδο αποδεικτικών στοιχείων. Δεν ενδείκνυται η προσφυγή σε ένα μόνο αποδεικτικό στοιχείο, δεδομένου ότι αυτό αφήνει μεγάλο περιθώριο για διαφορές κατά την εφαρμογή. Κατά συνέπεια, απαιτούνται δύο συγκλίνοντα ξεχωριστά αποδεικτικά στοιχεία.

Υπηρεσίες σχετικές με ακίνητα

Το άρθρο 47 της οδηγίας ΦΠΑ προβλέπει ότι ο τόπος παροχής υπηρεσιών σχετικών με ακίνητα είναι ο τόπος όπου κείται το ακίνητο. Προβλέπονται μέτρα για να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διάταξης βάσει κατευθυντήριων γραμμών οι οποίες έχουν αποτελέσει αντικείμενο συμφωνίας από την επιτροπή ΦΠΑ.

Το άρθρο 13β περιέχει ορισμό του ακινήτου. Η έννοια του ακινήτου είναι κοινή έννοια ανεξάρτητη από το εθνικό δίκαιο. Ο ορισμός της έννοιας αυτής είναι αναγκαίος για να διευκολυνθεί η ορθή εφαρμογή των κανόνων σχετικά με τον τόπο παροχής υπηρεσιών. Ο ορισμός βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το άρθρο 31α διευκρινίζει ότι οι υπηρεσίες θεωρούνται ότι συνδέονται με ένα ακίνητο μόνο όταν η σύνδεση είναι επαρκώς άμεση (παράγραφος 1). Αυτό καλύπτει τις υπηρεσίες που προέρχονται από ένα ακίνητο εάν το ακίνητο αποτελεί συστατικό στοιχείο της υπηρεσίας και κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, όπως η χορήγηση αδειών αλιείας· ή όταν παρέχονται ή προορίζονται για ακίνητο και έχουν ως αντικείμενό τους τη νομική ή φυσική μεταβολή του εν λόγω ακινήτου, όπως για παράδειγμα οι υπηρεσίες αρχιτεκτόνων ή κτηματομεσιτών. Περιλαμβάνονται παραδείγματα που απεικονίζουν ποιες υπηρεσίες συνδέονται με ακίνητα (παράγραφος 2), και ποιες δεν συνδέονται (παράγραφος 3).

Το άρθρο 31β προβλέπει ότι η μίσθωση εξοπλισμού σε λήπτη, με ή χωρίς ειδικευμένο προσωπικό, με σκοπό την εκτέλεση εργασιών σε ακίνητο θεωρείται ως υπηρεσία που συνδέεται με το ακίνητο μόνο αν ο πάροχος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών. Στις περιπτώσεις που ο εξοπλισμός τίθεται στη διάθεση του λήπτη μαζί με επαρκές προσωπικό για την εκτέλεση των εργασιών, εικάζεται ότι ο πάροχος έχει αναλάβει την εν λόγω ευθύνη. Στην περίπτωση αυτή, η υπηρεσία πρέπει να φορολογείται στη χώρα όπου κείται το ακίνητο.

Το άρθρο 31γ διευκρινίζει ότι οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από ξενοδοχεία ή παρόμοιους χώρους σε συνδυασμό με την παροχή καταλύματος, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται, για τους σκοπούς του ΦΠΑ, με τον ίδιο τρόπο όπως η ίδια η υπηρεσία παροχής καταλύματος. Ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο χρεώνονται οι εν λόγω υπηρεσίες, είτε αποτελούν μέρος ενιαίας παροχής υπηρεσιών καταλύματος (στην περίπτωση μιας τιμής κατ’ αποκοπήν) είτε θεωρούνται ως παρεπόμενη παροχή προς τα καταλύματα.

Διανομή εισιτηρίων για την παροχή εισόδου σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις

Η είσοδος στις πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις εξακολουθεί να φορολογείται στον τόπο όπου πράγματι λαμβάνει χώρα η εκδήλωση. Όταν η είσοδος στις εν λόγω εκδηλώσεις παρέχεται σε υποκείμενο στον φόρο, η παροχή υπηρεσιών καλύπτεται από το άρθρο 53 της οδηγίας ΦΠΑ. Το άρθρο 54 της οδηγίας ΦΠΑ περιλαμβάνει την παροχή εισόδου στις εν λόγω εκδηλώσεις σε μη υποκείμενο στον φόρο.

Το άρθρο 33α επιβεβαιώνει ότι η φορολογική μεταχείριση δεν επηρεάζεται από τον τρόπο με τον οποίο διοργανώνεται η διανομή των εισιτηρίων για τις εκδηλώσεις αυτές. Σε κάθε περίπτωση, η διάθεση εισιτηρίων πρέπει να φορολογείται στον τόπο όπου λαμβάνει χώρα η εκδήλωση.

Μεταβατικά μέτρα

Δυνάμει του άρθρου 63 της οδηγίας ΦΠΑ, η γενεσιουργός αιτία επέρχεται και ο ΦΠΑ καθίσταται απαιτητός κατά τον χρόνο πραγματοποίησης της παράδοσης αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών. Σε περίπτωση προκαταβολών σύμφωνα με το άρθρο 65 της οδηγίας ΦΠΑ ή εάν τα κράτη μέλη έκαναν χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο 66 της οδηγίας ΦΠΑ, ο ΦΠΑ μπορεί, ωστόσο, να καταστεί απαιτητός πριν ή αμέσως μετά την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών.

Για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται γύρω από την 1η Ιανουαρίου 2015, δηλαδή τη στιγμή που είναι εφαρμοστέοι οι νέοι κανόνες σχετικά με τον τόπο παροχής των υπηρεσιών, οι όροι που συνδέονται με την παροχή ή οι διαφορές σε θέματα εφαρμογής μεταξύ των κρατών μελών θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διπλή φορολόγηση ή μη φορολόγηση. Προς αποφυγή αυτής της κατάστασης, το άρθρο 2 της πρότασης καθιστά σαφές ότι, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας κατά την οποία ο ΦΠΑ καθίσταται απαιτητός, η αποφασιστική στιγμή για τον καθορισμό του τόπου παροχής υπηρεσιών είναι όταν οι υπηρεσίες παρέχονται ή, για τις τρέχουσες παροχές που συνεπάγονται τμηματικές καταβολές έναντι λογαριασμού ή διαδοχικές πληρωμές, όταν ολοκληρωθεί κάθε παροχή, δηλαδή όταν η γενεσιουργός αιτία επέρχεται σε οποιοδήποτε κράτος μέλος. Τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία για τη διασφάλιση η ομαλής μετάβασης στους κανόνες που τίθενται σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2015.

2012/0354 (NLE)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 282/2011 όσον αφορά τον τόπο παροχής υπηρεσιών

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας[7], και ιδίως το άρθρο 397,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)       Η οδηγία 2006/112/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2008/8/ΕΚ[8], ορίζει ότι, από την 1η Ιανουαρίου 2015 όλες οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες, οι οποίες παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο, φορολογούνται στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ή έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ο λήπτης, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασης του υποκείμενου στον φόρο ο οποίος παρέχει τις εν λόγω υπηρεσίες. Οι περισσότερες άλλες υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο συνεχίζουν να φορολογούνται στο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο πάροχος υπηρεσιών.

(2)       Προκειμένου να προσδιοριστεί ποιες υπηρεσίες πρέπει να φορολογούνται στο κράτος μέλος του λήπτη, είναι σημαντικό να καθοριστούν οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές και ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Ειδικότερα, θα πρέπει να διευκρινιστεί η έννοια των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών υπηρεσιών με βάση τους ορισμούς που προβλέπονται στην οδηγία 2010/13/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 10ης Μαρτίου 2010, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων)[9].

(3)       Για σκοπούς σαφήνειας, οι συναλλαγές που θεωρούνται ως ηλεκτρονικές υπηρεσίες απαριθμούνται στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 282/2011, χωρίς ο κατάλογος να είναι οριστικός ή εξαντλητικός. Είναι σκόπιμο να επικαιροποιηθεί ο κατάλογος και να καταρτιστούν παρόμοιοι κατάλογοι για τις τηλεπικοινωνιακές και ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες.

(4)       Όταν οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες και οι ηλεκτρονικές υπηρεσίες δεν παρέχονται απευθείας σε έναν λήπτη, αλλά μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων ή μέσω διεπαφής ή δικτυακής πύλης που ανήκει σε άλλον υποκείμενο στο φόρο, είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ποιος παρέχει την υπηρεσία στον πελάτη.

(5)       Για να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τον τόπο παροχής των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί σε ποιον τόπο θα πρέπει να θεωρείται ότι είναι εγκατεστημένο ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο.

(6)       Όσον αφορά τον προσδιορισμό του υπόχρεου του φόρου προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) για την παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών, και λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τόπος φορολόγησης είναι ο ίδιος ανεξαρτήτως του αν ο λήπτης είναι υποκείμενος ή μη υποκείμενος στον φόρο, ο πάροχος υπηρεσιών θα πρέπει να είναι σε θέση να καθορίσει το καθεστώς ενός λήπτη βασιζόμενος μόνο στο κατά πόσον ο λήπτης κοινοποιεί τον ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ. Σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες, το καθεστώς αυτό πρέπει να τροποποιηθεί, εάν ό λήπτης προβαίνει στη συνέχεια στην κοινοποίηση αυτή.

(7)       Όταν μη υποκείμενος στον φόρο είναι εγκατεστημένος σε περισσότερες από μία χώρες ή έχει τη μόνιμη κατοικία του σε μία χώρα και τη συνήθη διαμονή του σε άλλη, δίδεται προτεραιότητα στον τόπο που διασφαλίζει κατά τον βέλτιστο τρόπο τη φορολόγηση στον τόπο της πραγματικής κατανάλωσης. Για την αποφυγή συγκρούσεων αρμοδιοτήτων μεταξύ των κρατών μελών, είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ο τόπος της πραγματικής κατανάλωσης.

(8)       Είναι σκόπιμο να θεσπιστούν κανόνες προκειμένου να διευκρινιστεί η φορολογική μεταχείριση των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών οι οποίες παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο του οποίου ο τόπος εγκατάστασης ή διαμονής είναι πρακτικά αδύνατον να προσδιοριστεί ή δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί με βεβαιότητα.

(9)       Δεδομένου ότι η φορολογική μεταχείριση των τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών και ηλεκτρονικών υπηρεσιών που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο εξαρτάται από τον τόπο στον οποίο είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ο λήπτης, είναι αναγκαίο να διευκρινιστούν τα δικαιολογητικά που θα πρέπει να λάβει ως απόδειξη ο πάροχος υπηρεσιών για τον προσδιορισμό του τόπου του λήπτη.

(10)     Προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη αντιμετώπιση των παροχών υπηρεσιών σχετικών με ακίνητα, η έννοια του ακινήτου πρέπει να προσδιοριστεί. Είναι σκόπιμο να προσδιοριστεί η εγγύτητα που απαιτείται ώστε μια υπηρεσία να θεωρείται ότι συνδέεται με ακίνητο και θα πρέπει επίσης να απαριθμούνται παραδείγματα συναλλαγών που προσδιορίστηκαν ως υπηρεσίες που συνδέονται με ακίνητα, χωρίς ο κατάλογος να είναι οριστικός ή εξαντλητικός.

(11)     Είναι επίσης αναγκαίο να διευκρινιστεί η φορολογική μεταχείριση των υπηρεσιών που συνίστανται στο να θέτουν στη διάθεση του λήπτη εξοπλισμό με σκοπό την εκτέλεση εργασιών σε ακίνητο.

(12)     Για πρακτικούς λόγους, θα πρέπει να διασαφηνιστεί ότι οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από υποκείμενο στον φόρο, ο οποίος ενεργεί εξ ονόματός του σε συνδυασμό με την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται, για τους σκοπούς του ΦΠΑ, με τον ίδιο τρόπο όπως η ίδια η υπηρεσία παροχής καταλύματος. Και οι δύο πράξεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ενιαία παροχή στην περίπτωση μιας τιμής κατ’ αποκοπήν. Οι τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που χρεώνονται ξεχωριστά στον λήπτη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παρεπόμενη παροχή προς το κατάλυμα.

(13)     Σύμφωνα με την οδηγία 2006/112/ΕΚ, η πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να φορολογούνται στον τόπο στον οποίο πράγματι εκτελούνται αυτές οι εκδηλώσεις. Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η διάταξη αυτή εφαρμόζεται επίσης όταν τα εισιτήρια σε τέτοια εκδηλώσεις δεν πωλούνται απευθείας από τον διοργανωτή αλλά διανέμονται μέσω μεσαζόντων.

(14)     Σύμφωνα με την οδηγία 2006/112/ΕΚ, ο ΦΠΑ μπορεί να καταστεί απαιτητός πριν ή αμέσως μετά την παράδοση των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών. Όσον αφορά τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται κατά τη διάρκεια της περιόδου μετάβασης στους νέους κανόνες σχετικά με τον τόπο παροχής των υπηρεσιών, οι όροι που συνδέονται με την παροχή υπηρεσιών ή οι διαφορές μεταξύ των κρατών μελών κατά την εφαρμογή θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διπλή φορολόγηση ή μη φορολόγηση. Προκειμένου να αποφευχθεί η κατάσταση αυτή, είναι απαραίτητο να προβλεφθούν μεταβατικές διατάξεις.

(15)     Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, μπορεί να ενδείκνυται για τα κράτη μέλη να θεσπίσουν νομοθετικά μέτρα για τον περιορισμό ορισμένων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που προβλέπονται από την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών[10], προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της εν λόγω οδηγίας, εφόσον τα εν λόγω μέτρα είναι αναγκαία και αναλογικά λαμβανομένων υπόψη του κινδύνου φορολογικής απάτης και φοροδιαφυγής στα κράτη μέλη και της ανάγκης να διασφαλισθεί η ορθή είσπραξη του ΦΠΑ που καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό.

(16)     Συνεπώς, ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 282/2011 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 282/2011 τροποποιείται ως εξής:

(1)        Παρεμβάλλονται τα ακόλουθα άρθρα 6α και 6β:

«Άρθρο 6α

1. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/EΚ, καλύπτουν, ιδίως, τα εξής:

α)      υπηρεσίες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας για τη μετάδοση και μεταγωγή της φωνής, δεδομένων και βίντεο, συμπεριλαμβανομένων των τηλεφωνικών υπηρεσιών με συνιστώσα εικόνας, που είναι γνωστές και ως υπηρεσίες εικονοτηλεφώνου·

β)      τηλεφωνικές υπηρεσίες που παρέχονται μέσω του Διαδικτύου, περιλαμβανομένων των φωνητικών υπηρεσιών μέσω του πρωτοκόλλου του Ίντερνετ (VOIP)·

γ)      φωνητικό ταχυδρομείο, αναμονή κλήσεων, προώθηση κλήσεων, αναγνώριση καλούντος, τριμερή κλήση και άλλες υπηρεσίες διαχείρισης κλήσεων·

δ)      υπηρεσίες τηλεειδοποίησης·

ε)      υπηρεσίες ηχογραφημένων κειμένων·

στ)    τηλεομοιοτυπία, τηλέγραφο και τηλετυπία·

ζ)      υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης μέσω των οποίων παρέχεται βοήθεια στους χρήστες σε περίπτωση προβλημάτων με το ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό τους δίκτυο, το Διαδίκτυο ή παρόμοιο ηλεκτρονικό δίκτυο·

η)      πρόσβαση στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στον Παγκόσμιο Ιστό·

θ)      συνδέσεις ιδιωτικού δικτύου που παρέχουν τηλεπικοινωνιακούς συνδέσμους για την αποκλειστική χρήση του πελάτη·

ι)       ακουστικό και οπτικοακουστικό περιεχόμενο μέσω δικτύων επικοινωνιών που δεν παρέχεται από και υπό τη συντακτική ευθύνη ενός παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων·

ια)     την συνεπακόλουθη παράδοση της ακουστικής και οπτικοακουστικής παραγωγής ενός παρόχου υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων μέσω δικτύων επικοινωνιών από ένα πρόσωπο άλλο από τον πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων.

2. Οι υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, κατά την έννοια του άρθρου 24 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/EΚ, δεν καλύπτουν τα εξής:

α)      ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·

β)      ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες·

γ)      υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης, εκτός από εκείνες που καλύπτονται από την παράγραφο 1 στοιχείο ζ).

Άρθρο 6β

1. Οι υπηρεσίες ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών μεταδόσεων (εφεξής «υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων»), περιλαμβάνουν τις υπηρεσίες που συνίστανται στην παροχή ακουστικού και οπτικοακουστικού περιεχομένου, όπως προγράμματα που παρέχονται μέσω δικτύων επικοινωνιών από πάροχο υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και υπό τη συντακτική ευθύνη του για την ταυτόχρονη ακρόαση ή παρακολούθηση από το ευρύ κοινό με βάση προγραμματισμό μεταδόσεων.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:

α)      ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που μεταδίδονται ή αναμεταδίδονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου·

β)      ραδιοφωνικά ή τηλεοπτικά προγράμματα που διανέμονται μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ) εάν μεταδίδονται απευθείας ή ταυτόχρονα με τη μετάδοση ή αναμετάδοσή τους μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:

α)      υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών·

β)      ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες·

γ)      βοηθητικές υπηρεσίες, όπως η παροχή πληροφοριών σχετικά με συγκεκριμένα προγράμματα κατά παραγγελία·

δ)      μεταβίβαση δικαιωμάτων μετάδοσης ή αναμετάδοσης·

ε)      χρηματοδοτική μίσθωση τεχνικού εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων που προορίζονται για την παροχή υπηρεσίας μετάδοσης.»

(2)        Στο άρθρο 7, η παράγραφος 3 τροποποιείται ως εξής:

α)         η εισαγωγική πρόταση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:»

β)         το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α)    υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων·»

γ)         το στοιχείο ιδ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ιδ)   υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης, εκτός από εκείνες που καλύπτονται από το άρθρο 6α παράγραφος 1 στοιχείο ζ)·»

δ)         Τα στοιχεία ιζ), ιη) και ιθ) διαγράφονται·

ε)         προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία κ) και κα):

«κ)    επιγραμμική διάθεση εισιτηρίων για πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις·

κα)    επιγραμμική κράτηση καταλύματος σε ξενοδοχεία και παρόμοιους χώρους.»

(3)        Στο κεφάλαιο IV «Φορολογητέες πράξεις», προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 9α:

«Άρθρο 9α

Όταν οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες ενός παρόχου υπηρεσίας παρέχονται μέσω του δικτύου τηλεπικοινωνιών, μιας διεπαφής ή μιας δικτυακής πύλης όπως μια αγορά για ηλεκτρονικές εφαρμογές που ανήκει σε μεσάζοντα ή τρίτο μέρος που παρεμβαίνει στην παροχή, για την εφαρμογή του άρθρου 28 της οδηγίας 2006/112/EΚ, ο μεσάζων ή το τρίτο μέρος θεωρείται ότι ενεργεί εξ ονόματός του, αλλά για λογαριασμό του παρόχου υπηρεσιών εκτός εάν, σε σχέση με τον τελικό λήπτη, ο πάροχος υπηρεσιών προσδιορίζεται ρητά ως ο πάροχος.

(4)        Στο κεφάλαιο V «Τόπος φορολογητέων πράξεων», τμήμα 1 «Έννοιες» προστίθενται τα ακόλουθα άρθρα 13α και 13β:

«Άρθρο 13α

Ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένο ένα νομικό πρόσωπο μη υποκείμενο στον φόρο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και στα άρθρα 58 και 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ είναι ο τόπος όπου το εν λόγω μη υποκείμενο στον φόρο νομικό πρόσωπο έχει εγκαταστήσει την επιχείρησή του, όπως ορίζεται στο άρθρο 10 ή έχει μόνιμη εγκατάσταση όπως ορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 13β

Για την εφαρμογή της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως «ακίνητο» θεωρείται:

α)      κάθε συγκεκριμένο τμήμα της γης, στην επιφάνειά της ή κάτω από αυτή, επί του οποίου μπορούν να θεμελιωθούν δικαιώματα κυριότητας και κατοχής·

β)      κάθε κτίριο ή κατασκευή που συνδέεται άρρηκτα με το έδαφος πάνω ή κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, το οποίο δεν μπορεί να αποσυναρμολογηθεί ή να μετακινηθεί εύκολα·

γ)      κάθε στοιχείο που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός κτιρίου ή μιας κατασκευής χωρίς το οποίο το κτίριο ή η κατασκευή είναι ελλιπή, όπως πόρτες, παράθυρα, στέγες, κλιμακοστάσια, ανελκυστήρες·

δ)      κάθε στοιχείο, εξοπλισμός ή μηχάνημα μόνιμα εγκατεστημένο σε κτίριο ή κατασκευή που δεν μπορεί να μετακινηθεί χωρίς να καταστραφεί ή να αλλοιωθεί το κτίριο ή η κατασκευή.»

(5)        Στο άρθρο 18 παράγραφος 2, προστίθεται το ακόλουθο δεύτερο εδάφιο:

«Ωστόσο, παρά την ύπαρξη αντίθετων πληροφοριών, ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών μπορεί να θεωρεί ότι ένας λήπτης εγκατεστημένος στην Ένωση είναι μη υποκείμενος στον φόρο εφόσον ο εν λόγω λήπτης δεν έχει κοινοποιήσει τον ατομικό αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ στον πάροχο.»

(6)        Στο άρθρο 24, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 3:

«3. Για τον προσδιορισμό του τόπου που διασφαλίζει κατά τον βέλτιστο τρόπο τη φορολόγηση στον τόπο της πραγματικής κατανάλωσης κατά την έννοια των παραγράφων 1 και 2, λαμβάνονται υπόψη, ιδίως, τα ακόλουθα:

α)      για μίσθωση μεταφορικών μέσων, εκτός από τη βραχυχρόνια μίσθωση, ο τόπος όπου το μεταφορικό μέσο τίθεται στη διάθεση του λήπτη ή τρίτου που ενεργεί για λογαριασμό του, εκτός αν υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το μεταφορικό μέσο πρόκειται να χρησιμοποιηθεί αλλού·

β)      για υπηρεσίες άλλες από τη μίσθωση μεταφορικών μέσων, η έδρα της οικονομικής δραστηριότητας στην περίπτωση μη υποκείμενου στον φόρο νομικού προσώπου ή η μόνιμη κατοικία στην περίπτωση φυσικών προσώπων, εκτός εάν υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η υπηρεσία χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα στον τόπο όπου το εν λόγω πρόσωπο έχει τη συνήθη διαμονή του.»

(7)        Στο κεφάλαιο V «Τόπος φορολογητέων πράξεων», τμήμα 4 «Τόπος παροχής υπηρεσιών» παρεμβάλλονται τα ακόλουθα Υποτμήματα 3α, 3β και 3γ:

«Υποτμήμα 3α

Αμάχητα τεκμήρια όσον αφορά τον τόπο εγκατάστασησ του λήπτη

Άρθρο 24α

1. Όταν ο πάροχος τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών παρέχει τις υπηρεσίες αυτές σε έναν τόπο εγκατάστασης όπως ένας τηλεφωνικός θάλαμος, μια ζώνη ασύρματης πρόσβασης, ένα Ίντερνετ καφέ, ένα εστιατόριο ή ένας χώρο υποδοχής ξενοδοχείου, όπου η φυσική παρουσία του αποδέκτη της υπηρεσίας είναι αναγκαία για να του παρασχεθεί η υπηρεσία, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή των άρθρων 44, 58 και 59α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον εν λόγω τόπο και η υπηρεσία πράγματι χρησιμοποιείται και αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης στον τόπο αυτό. Το τεκμήριο αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με κανένα πραγματικό ή νομικό μέσο.

2. Εάν ο τόπος εγκατάστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου είναι πάνω σε πλοίο, αεροσκάφος ή τρένο που εκτελεί μεταφορά επιβατών εντός της Κοινότητας σύμφωνα με τα άρθρα 37 και 57 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η χώρα στην οποία βρίσκεται ο τόπος εγκατάστασης είναι η χώρα αναχώρησης για τη μεταφορά επιβατών.

Άρθρο 24β

Όταν προπληρωμένες πιστώσεις που αποθηκεύονται σε μία κάρτα SIM χρησιμοποιούνται από έναν λήπτη για τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή των άρθρων 44, 58 και 59α της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στη χώρα που προσδιορίζεται από τον κωδικό χώρας κινητού σταθμού της εν λόγω κάρτας SIM και η υπηρεσία πράγματι χρησιμοποιείται και αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης στη χώρα αυτή. Το τεκμήριο αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με κανένα πραγματικό ή νομικό μέσο.

Υποτμήμα 3β

Μαχητά τεκμήρια όσον αφορά τον τόπο εγκατάστασησ του λήπτη

Άρθρο 24γ

Για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο, μέσω οικιακής σταθερής γραμμής, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο εγκατάστασης της σταθερής γραμμής. Το τεκμήριο αυτό ισχύει εκτός από τις περιπτώσεις όπου ο πάροχος διαθέτει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του αλλού.

Άρθρο 24δ

Για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο μέσω δικτύων κινητών έναντι μεταγενέστερης είσπραξης της πληρωμής, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στη χώρα που προσδιορίζεται από τον κωδικό χώρας κινητού σταθμού της κάρτας SIM που χρησιμοποιείται όταν λαμβάνει αυτές τις υπηρεσίες. Το τεκμήριο αυτό ισχύει εκτός από τις περιπτώσεις όπου ο πάροχος διαθέτει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του αλλού.

Άρθρο 24ε

Για τις τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες, οι οποίες παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο, που συνίσταται στη μετάδοση σημάτων για τα οποία απαιτείται η χρήση συσκευής ή κάρτας λήψης προγραμμάτων, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο εγκατάστασης της συσκευής ή αν τόπος αυτός δεν είναι γνωστός στον τόπο στον οποίο αποστέλλεται η κάρτα λήψης προγραμμάτων με σκοπό να χρησιμοποιείται εκεί. Το τεκμήριο αυτό ισχύει εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες ο πάροχος διαθέτει πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του αλλού.

Άρθρο 24στ

Όταν οι υπηρεσίες παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο υπό περιστάσεις άλλες από εκείνες που αναφέρονται στα άρθρα 24α, 24β, 24γ, 24δ και 24ε του παρόντος κανονισμού, τεκμαίρεται ότι, για την εφαρμογή του άρθρου 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και του άρθρου 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ο λήπτης είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στον τόπο που προσδιορίζεται ως τέτοιος σύμφωνα με άρθρο 24ζ του παρόντος κανονισμού.

Υποτμήμα 3γ

Αποδεικτικά στοιχεία για τον προσδιορισμό του τόπου εγκατάστασησ του λήπτη

Άρθρο 24ζ

1. Για την εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τον τόπο παροχής που προβλέπεται στο άρθρο 56 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο και στο άρθρο 58 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ως αποδεικτικά στοιχεία ισχύουν, ιδίως, τα ακόλουθα:

α)      τα στοιχεία του λήπτη, όπως η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη·

β)      η διεύθυνση του πρωτοκόλλου Internet (ΙΡ) της συσκευής που χρησιμοποιείται από τον λήπτη ή άλλη μέθοδος εντοπισμού της γεωγραφικής θέσης·

γ)      τραπεζικά στοιχεία όπως ο τόπος όπου τηρείται ο τραπεζικός λογαριασμός που χρησιμοποιείται για την πληρωμή και η διεύθυνση τιμολόγησης του λήπτη που γνωρίζει η τράπεζα·

δ)      ο κωδικός χώρας κινητού σταθμού (MCC) της διεθνούς ταυτότητας συνδρομητή κινητής τηλεφωνίας (IMSI) που αποθηκεύεται στην κάρτα δομοστοιχείου ταυτότητας συνδρομητή (SIM) που χρησιμοποιείται από τον λήπτη·

ε)      ο τόπος εγκατάστασης της οικιακής σταθερής γραμμής μέσω της οποίας παρέχεται η υπηρεσία στον λήπτη·

στ)    όσον αφορά έναν λήπτη ο οποίος πωλεί αγαθά μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου, ο τόπος που αντιστοιχεί στο σημείο αναχώρησης της μεταφοράς ή της αποστολής των αγαθών που πωλούνται από τον εν λόγω λήπτη·

ζ)      όσον αφορά έναν λήπτη ο οποίος αγοράζει αγαθά μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου, ο τόπος που αντιστοιχεί στο σημείο άφιξης της μεταφοράς ή της αποστολής των αγαθών που αγοράζονται από τον εν λόγω λήπτη·

η)      στοιχεία καταχώρησης του μέσου μεταφοράς που έχει εκμισθωθεί από τον λήπτη, εάν η καταχώρηση του εν λόγω μέσου μεταφοράς απαιτείται στον τόπο όπου χρησιμοποιείται, καθώς και άλλες παρόμοιες πληροφορίες·

θ)      άλλες σχετικές εμπορικές πληροφορίες που έλαβε ο λήπτης.

2. Για τον προσδιορισμό του τόπου στον οποίο είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ο λήπτης, απαιτούνται δύο χωριστά αποδεικτικά στοιχεία υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω αποδεικτικά στοιχεία δεν είναι αντιφατικά.»

(8)        Στο κεφάλαιο V «Τόπος φορολογητέων πράξεων», τμήμα 4 «Τόπος παροχής υπηρεσιών» παρεμβάλλεται το ακόλουθο Υποτμήμα 6α:

«Υποτμήμα 6α

Παροχή υπηρεσιών σχετικών με ακίνητα

Άρθρο 31α

1. Οι υπηρεσίες που συνδέονται με ακίνητα, όπως αναφέρεται στο άρθρο 47 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ περιλαμβάνουν μόνον εκείνες τις υπηρεσίες που έχουν επαρκώς άμεση σύνδεση με τα εν λόγω ακίνητα. Οι υπηρεσίες θεωρούνται ότι έχουν επαρκώς άμεση σχέση με τα ακίνητα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)      όταν προέρχονται από ακίνητο και αυτό το ακίνητο αποτελεί συστατικό στοιχείο της υπηρεσίας και κεντρικό και ουσιαστικό στοιχείο για τις παρεχόμενες υπηρεσίες·

β)      όταν παρέχονται ή προορίζονται για ακίνητο και έχουν ως αντικείμενο τη νομική ή φυσική μεταβολή του εν λόγω ακινήτου.

2. Η παράγραφος 1 καλύπτει, ιδίως, τα εξής:

α)      την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου για συγκεκριμένο οικόπεδο, ανεξάρτητα από την ανέγερση ή μη του κτιρίου·

β)      την παροχή υπηρεσιών επιτόπιας επίβλεψης ή ασφάλειας·

γ)      την κατασκευή κτιρίου σε γήπεδο καθώς και τις εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε κτίριο ή σε τμήματα κτιρίου·

δ)      την κατασκευή μόνιμων δομών σε γήπεδο καθώς και εργασίες κατασκευής και κατεδάφισης που εκτελούνται σε μόνιμες δομές όπως στα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και παρόμοιες δομές·

ε)      εργασίες σε γήπεδα, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών υπηρεσιών όπως το όργωμα, η σπορά, το πότισμα και η λίπανση·

στ)    τη μελέτη και την αξιολόγηση του κινδύνου και την ακεραιότητα των ακινήτων·

ζ)      την αποτίμηση ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες απαιτείται η παροχή της υπηρεσίας αυτής για σκοπούς ασφάλισης, για τον καθορισμό της αξίας ενός ακινήτου ως εγγύηση δανείου ή για την εκτίμηση των κινδύνων και των ζημιών σε περίπτωση διαφορών·

η)      τις μισθώσεις ακινήτων, εκτός των περιπτώσεων που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο γ), συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης των εμπορευμάτων για τα οποία ένα συγκεκριμένο τμήμα του ακινήτου αποδίδεται για την αποκλειστική χρήση του πελάτη·

θ)      την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο που προκύπτει από τη μετατροπή των δικαιωμάτων χρήσης υπό καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης και από ανάλογες καταστάσεις·

ι)       την εκχώρηση και μεταβίβαση δικαιωμάτων άλλων πλην εκείνων που προβλέπονται στα στοιχεία η) και θ) όσον αφορά τη χρήση του συνόλου ή τμήματος ακινήτου, συμπεριλαμβανομένης της άδειας χρησιμοποίησης μέρους ακινήτου, όπως η χορήγηση δικαιωμάτων αλιείας και θήρας ή η πρόσβαση σε αίθουσες αναμονής σε αερολιμένες, ή η χρήση υποδομής για την οποία επιβάλλονται διόδια, όπως σήραγγες ή γέφυρες·

ια)     το κόστος συντήρησης, ανακαίνισης και επισκευής κτιρίων ή τμημάτων κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων εργασιών, όπως καθαρισμός, πλακόστρωση, τοποθέτηση χαρτιού τοιχοστρωσίας (ταπετσαρίας) και παρκέτων·

ιβ)     το κόστος συντήρησης, ανακαίνισης και επισκευής μόνιμων δομών όπως τα συστήματα αγωγών για το αέριο, το νερό, την αποχέτευση και ανάλογες δομές·

ιγ)     την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση μηχανημάτων ή εξοπλισμού, που μετά την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, χαρακτηρίζονται ως ακίνητο·

ιδ)     τη συντήρηση και επισκευή, επιθεώρηση και εποπτεία μηχανημάτων ή εξοπλισμού, εάν τα εν λόγω μηχανήματα ή ο εν λόγω εξοπλισμός μπορούν να χαρακτηριστούν ως ακίνητα·

ιε)     τη διαχείριση ακινήτων εκτός από τη διαχείριση χαρτοφυλακίου επενδύσεων σε ακίνητα που καλύπτονται από την παράγραφο 3 στοιχείο η), η οποία συνίσταται στην εκμετάλλευση εμπορικών, βιομηχανικών ή οικιστικών ακινήτων από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου ή για λογαριασμό του·

ιστ)   τη διαμεσολάβηση κατά την πώληση ή τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την εκμίσθωση ακινήτων και σε ορισμένα δικαιώματα σε ακίνητα ή εμπράγματα δικαιώματα που εξομοιώνονται με ενσώματα αγαθά, εκτός από τη διαμεσολάβηση που καλύπτεται από την παράγραφο 3 στοιχείο δ)·

ιζ)     τις νομικές υπηρεσίες τις σχετικές με τη μεταφορά ή τη μεταβίβαση τίτλων επί ακινήτων και ορισμένα δικαιώματα σε ακίνητα ή εμπράγματα δικαιώματα που εξομοιώνονται με ενσώματα αγαθά, όπως οι συμβολαιογραφικές πράξεις, ή η κατάρτιση σύμβασης για πώληση ή αγορά των εν λόγω ακινήτων, ακόμη και αν η σχετική συναλλαγή που συνεπάγεται τη νομική μεταβολή του ακινήτου δεν υλοποιείται.

3. Η παράγραφος 1 δεν καλύπτει τα εξής:

α)      την κατάρτιση σχεδίων για κτίριο ή τμήματα κτιρίου εάν το κτίριο δεν προορίζεται να ανεγερθεί σε συγκεκριμένο οικόπεδο·

β)      την αποθήκευση εμπορευμάτων σε ακίνητο εάν κανένα συγκεκριμένο μέρος του ακινήτου δεν προορίζεται για την αποκλειστική χρήση του πελάτη·

γ)      την παροχή υπηρεσιών διαφήμισης, έστω και αν περιλαμβάνει τη χρήση ακινήτων·

δ)      τη διαμεσολάβηση για την παροχή καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, αν ο διαμεσολαβητής ενεργεί εξ ονόματος και για λογαριασμό άλλου προσώπου·

ε)      τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, τις ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές υπηρεσίες και τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες εκτός εάν καλύπτονται από το άρθρο 31γ·

στ)    τη διάθεση περιπτέρου σε εγκατάσταση εμποροπανήγυρης ή έκθεσης, καθώς και άλλες συναφείς υπηρεσίες, ώστε να καθίσταται δυνατό για τον εκθέτη να παρουσιάζει στοιχεία όπως ο σχεδιασμός του περιπτέρου, η μεταφορά και η αποθήκευση των αντικειμένων, η διάθεση μηχανημάτων, η τοποθέτηση καλωδίων, υπηρεσίες ασφάλισης και διαφήμισης·

ζ)      την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση, τη συντήρηση και επισκευή, τον έλεγχο ή την εποπτεία των μηχανημάτων ή του εξοπλισμού που δεν είναι, ή δεν καθίστανται μέρος του ακινήτου·

η)      τη διαχείριση χαρτοφυλακίων επενδύσεων σε ακίνητα·

θ)      τις νομικές υπηρεσίες, εκτός από εκείνες που καλύπτονται από την παράγραφο 2 στοιχείο ιζ), που συνδέονται με συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των συμβουλών που παρέχονται σχετικά με τους όρους μιας σύμβασης για τη μεταβίβαση ακίνητου, ή την εκτέλεση μιας τέτοιας σύμβασης, ή την απόδειξη της ύπαρξης μιας τέτοιας σύμβασης, όταν οι υπηρεσίες αυτές δεν αφορούν ειδικά τη μεταβίβαση τίτλου κυριότητας σε ακίνητο.

Άρθρο 31β

Όταν ο εξοπλισμός τίθεται στη διάθεση του λήπτη με σκοπό να πραγματοποιηθούν εργασίες σε ακίνητα, η πράξη αυτή συνιστά παροχή υπηρεσιών συναφών προς το ακίνητο μόνο αν ο πάροχος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών.

Πάροχος υπηρεσιών ο οποίος παρέχει στον λήπτη εξοπλισμό καθώς και επαρκές προσωπικό για την εκτέλεση εργασιών λογίζεται ότι έχει αναλάβει την ευθύνη για την εκτέλεση των εν λόγω εργασιών. Το τεκμήριο αυτό μπορεί να αμφισβητηθεί με κάθε πραγματικό ή νομικό μέσο ώστε να καθοριστεί ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση των εργασιών.

Άρθρο 31γ

Η παροχή τηλεπικοινωνιακών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών ή ηλεκτρονικών υπηρεσιών από υποκείμενο στον φόρο ο οποίος ενεργεί ιδίω ονόματι στο πλαίσιο υπηρεσίας καταλύματος στον ξενοδοχειακό τομέα ή σε τομείς παρεμφερούς χαρακτήρα, όπως σε κατασκηνώσεις διακοπών ή σε τοποθεσίες που έχουν διαμορφωθεί για να χρησιμοποιηθούν ως κατασκήνωση, θεωρείται είτε ως μέρος ενιαίας πράξης η οποία συνίσταται στην παροχή καταλύματος, ή ως επικουρική ως προς την παροχή καταλύματος, ανάλογα με το αν η υπηρεσία χρεώνεται από κοινού με την υπηρεσία καταλύματος ή χωριστά.»

(9)        Στο κεφάλαιο V «Τόπος φορολογητέων πράξεων», τμήμα 4 «Τόπος παροχής υπηρεσιών» (άρθρα 43 έως 59 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ), Υποτμήμα 7 «Παροχή πολιτιστικών, καλλιτεχνικών, αθλητικών, επιστημονικών, εκπαιδευτικών, ψυχαγωγικών και παρόμοιων υπηρεσιών» προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 33α:

«Άρθρο 33α

Η διάθεση εισιτηρίων που παρέχει την πρόσβαση σε πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές, επιστημονικές, εκπαιδευτικές, ψυχαγωγικές ή παρόμοιες εκδηλώσεις από μεσάζοντα που ενεργεί στο όνομά του, αλλά για λογαριασμό διοργανωτή ή από υποκείμενο στον φόρο, εκτός από τον διοργανωτή, ενεργώντας για λογαριασμό του, καλύπτεται από το άρθρο 53 και το άρθρο 54 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.».

(10)      Στο παράρτημα Ι σημείο 4 «Σημείο 4 του παραρτήματος II της οδηγίας 2006/112/ΕΚ:» προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία στ) και ζ):

«στ)   λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων που διανέμονται μέσω ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού δικτύου, του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου για την ακρόαση ή παρακολούθηση προγραμμάτων σε χρονική στιγμή που επιλέγει ο χρήστης και, κατόπιν ατομικού αιτήματος του χρήστη, από κατάλογο προγραμμάτων που έχει επιλέξει ο πάροχος υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων όπως η τηλεόραση και το βίντεο κατά παραγγελία·

ζ)      λήψη ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω του Διαδικτύου ή παρόμοιου ηλεκτρονικού δικτύου (συνεχούς ροής μέσω ΙΡ), εκτός αν τα προγράμματα αυτά μεταδίδονται ταυτόχρονα και στα παραδοσιακά ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά δίκτυα.»

Άρθρο 2

Για τις τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, τις υπηρεσίες ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών μεταδόσεων ή τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχονται από πάροχο εγκατεστημένο εντός της Κοινότητας σε μη υποκείμενο στον φόρο, ο οποίος είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή συνήθη διαμονή του εντός της Κοινότητας, ισχύουν τα ακόλουθα:

α)           εάν οι υπηρεσίες παρέχονται ή η παροχή υπηρεσιών ολοκληρωθεί, πριν από την 1η Ιανουαρίου 2015, ο τόπος παροχής των υπηρεσιών είναι ο τόπος όπου είναι εγκατεστημένος ο πάροχος, όπως προβλέπεται στο άρθρο 45 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, ανεξάρτητα από το πότε καθίσταται απαιτητός ο ΦΠΑ·

β)           εάν οι υπηρεσίες παρέχονται ή η παροχή υπηρεσιών ολοκληρωθεί την 1η Ιανουαρίου 2015 ή αργότερα, ο τόπος παροχής των υπηρεσιών διέπεται από τον τόπο όπου είναι εγκατεστημένος, έχει τη μόνιμη κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του ο λήπτης, ακόμη και αν ο ΦΠΑ κατέστη απαιτητός πριν από την ημερομηνία αυτή.

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

                                                                       Για το Συμβούλιο

                                                                       Ο Πρόεδρος

[1]               ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

[2]               Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 282/2011 του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2011, για τη θέσπιση μέτρων εφαρμογής της οδηγίας 2006/112/ΕΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 77 της 23.3.2011, σ. 1).

[3]               Οδηγία 2008/8/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για την τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ όσον αφορά τον τόπο παροχής υπηρεσιών (EE L 44 της 20.2.2008, σ. 11).

[4]               Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 967/2012 του Συμβουλίου, της 9ης Οκτωβρίου 2012, για την τροποποίηση του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 282/2011 όσον αφορά τα ειδικά καθεστώτα για μη εγκατεστημένους υποκείμενους στον φόρο οι οποίοι παρέχουν τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες σε μη υποκείμενους στον φόρο (ΕΕ L 290 της 20.10.2012, σ. 1) και εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 815/2012 της Επιτροπής, της 13ης Σεπτεμβρίου 2012, για τον καθορισμό των λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 904/2010 του Συμβουλίου όσον αφορά τα ειδικά καθεστώτα για μη εγκατεστημένους υποκείμενους στο φόρο οι οποίοι παρέχουν τηλεπικοινωνιακές, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές ή ηλεκτρονικές υπηρεσίες σε μη υποκείμενους στο φόρο (ΕΕ L 249 της 14.9.2012, σ. 3).

[5]               Ο τόπος αυτός προσδιορίζεται επίσης ως τόπος του πελάτη.

[6]               Η ημερήσια διάταξη, το έγγραφο εργασίας και η έκθεση από την εν λόγω συνεδρίαση διατίθενται στην ακόλουθη διεύθυνση: http://ec.europa.eu/taxation_customs/taxation/vat/key_documents/discussions_member_states/index_en.htm.

[7]               ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

[8]               ΕΕ L 44 της 20.2.2008, σ. 11.

[9]               ΕΕ L 95 της 15.4.2010, σ. 1.

[10]             ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31.