52012DC0373

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ (19η έκθεση «Βελτίωση της νομοθεσίας» για το 2011)

1.           Εισαγωγή

Η παρούσα έκθεση είναι η δέκατη ένατη ετήσια έκθεση για την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας στο πλαίσιο της νομοθεσίας της ΕΕ. Δημοσιεύεται σύμφωνα με το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου (αριθ. 2) σχετικά με την εφαρμογή των αρχών αυτών (στο εξής «το πρωτόκολλο»), το οποίο επισυνάπτεται στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Όπως και κατά τα προηγούμενα έτη, στην έκθεση εξετάζεται ο τρόπος εφαρμογής των αρχών από τα διάφορα θεσμικά όργανα και οργανισμούς της ΕΕ, ειδικότερα από την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή των Περιφερειών, και παρουσιάζονται λεπτομερέστερα ορισμένες πρωτοβουλίες και νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής που ήγειραν προβλήματα επικουρικότητας το 2011. Εξετάζεται επίσης πώς εξελίχθηκε ο μηχανισμός ελέγχου της επικουρικότητας, ο οποίος, βάσει του άρθρου 12 της ΣΛΕΕ και του πρωτοκόλλου, προβλέπει ιδιαίτερο ρόλο για τα εθνικά κοινοβούλια όσον αφορά τον έλεγχο της τήρησης της αρχής της επικουρικότητας, μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Λόγω των στενών δεσμών που υφίστανται μεταξύ των μηχανισμών ελέγχου της επικουρικότητας και του πολιτικού διαλόγου μεταξύ των εθνικών κοινοβουλίων και της Επιτροπής, η παρούσα έκθεση θα πρέπει να θεωρηθεί συμπληρωματική στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής για το 2011 όσον αφορά τις σχέσεις με τα εθνικά κοινοβούλια [1].

2.           Πώς εφαρμόζουν τις αρχέσ τα θεσμικά όργανα

Οι αποφάσεις σχετικά με το αν θα πρέπει να προταθεί ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ (επικουρικότητα) και, εάν ναι, η έκταση και η μορφή της δράσης αυτής (αναλογικότητα) είναι θεμελιώδεις για τη θέσπιση «έξυπνης νομοθεσίας»[2]. Όλα τα θεσμικά όργανα και οργανισμοί της ΕΕ οφείλουν να τηρούν τις δύο αυτές αρχές.

Η προσεκτική αξιολόγηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας κατά τη φάση που προηγείται της νομοθετικής διαδικασίας είναι σημαντική ώστε να διασφαλίζεται η κατάλληλη διατύπωση των προτάσεων. Στο στάδιο που έπεται της νομοθετικής διαδικασίας, το Δικαστήριο μπορεί να κληθεί να ελέγξει τη νομιμότητα της εγκριθείσας νομοθεσίας. Το Δικαστήριο δεν έχει μέχρι σήμερα ακυρώσει κανένα μέτρο λόγω παραβίασης της αρχής της επικουρικότητας.

Είναι επιβεβλημένο τα επιχειρήματα σχετικά με την τήρηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια, διότι τούτο επιτρέπει στους διάφορους θεσμικούς φορείς, καθώς και στο ευρύ κοινό, να συζητήσουν εποικοδομητικά την εγκυρότητα της πρότασης. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου και ανεξάρτητα από την προέλευση της πρωτοβουλίας, το σχέδιο νομοθετικής πράξης θα πρέπει να περιλαμβάνει λεπτομερή «δήλωση» που θα παρέχει στα ενδιαφερόμενα μέρη τη δυνατότητα να κρίνουν την τήρηση της αρχής. Μολονότι η επικουρικότητα δεν μπορεί να αξιολογηθεί μηχανικά σε συνάρτηση με λειτουργικά κριτήρια, η Επιτροπή εξακολουθεί να διενεργεί ελέγχους «αναγκαιότητας» και «ευρωπαϊκής προστιθέμενης αξίας» βάσει του αναλυτικού της πλαισίου και συνιστά και στους λοιπούς φορείς να πράξουν το ίδιο.

2.1.        Η Επιτροπή

Η Επιτροπή, ως συντάκτης των νομοθετικών προτάσεων στο πλαίσιο του δικαιώματός της να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, θα πρέπει να διασφαλίζει την πραγματοποίηση ορθών επιλογών, σε πρώιμο στάδιο της χάραξης πολιτικής, σε ό,τι αφορά το εάν και το πώς θα προταθεί η ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ.

Στους χάρτες πορείας[3], που δημοσιεύονται για όλες τις μείζονες πρωτοβουλίες, σκιαγραφούνται οι προθέσεις της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης της αρχικής αιτιολόγησης της επικουρικότητας και αναλογικότητας. Οι ιδέες αυτές επαληθεύονται αργότερα, κατά τις διαβουλεύσεις των ενδιαφερόμενων μερών και την αξιολόγηση των επιπτώσεων (ΑΕ). Το δελτίο επικουρικότητας για κάθε νομοθετική πρόταση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 του πρωτοκόλλου, εμφανίζεται στην αιτιολογική έκθεση και υπενθυμίζεται στις αιτιολογικές σκέψεις της πρότασης. Οι αξιολογήσεις των επιπτώσεων, οι οποίες συνοδεύουν τις προτάσεις με σημαντικό αντίκτυπο, παρέχουν τη λεπτομερέστερη ανάλυση επικουρικότητας και αναλογικότητας. Η ποιότητα της ανάλυσης αυτής υποβάλλεται σε ενδελεχή εξέταση από την επιτροπή αξιολόγησης των επιπτώσεων.

Το 2011, η εν λόγω επιτροπή εξακολούθησε να αξιολογεί την προστιθέμενη αξία της ΕΕ κατά τον έλεγχο της ποιότητας των αξιολογήσεων των επιπτώσεων. Μολονότι οι συστάσεις της επιτροπής σχετικά με την επικουρικότητα και την αναλογικότητα σημείωσαν ελαφρά μείωση σε σχέση με το 2010, εξακολούθησαν να περιλαμβάνονται σε σημαντικό αριθμό γνωμοδοτήσεων (43%). Η επιτροπή πολλές φορές ζήτησε περισσότερο τεκμηριωμένη αιτιολόγηση της ανάγκης ανάληψης δράσης σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως:

—        της ανάγκης για περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με τα προβλήματα που απαιτούν ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ. Όσον αφορά την πρωτοβουλία σχετικά με την εναλλακτική επίλυση διαφορών, η επιτροπή ζήτησε να καταδεικνύεται καλύτερα η ύπαρξη και το μέγεθος ανεπάρκειας της αγοράς και η σημασία της για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ομοίως, στην περίπτωση της στρατηγικής της ΕΕ για την προστασία και την καλή διαβίωση των ζώων, η επιτροπή ζήτησε να γίνεται καλύτερη διάκριση των προβλημάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της ΕΕ, όπως η νόθευση του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά, από άλλα προβλήματα για τα οποία θα ήταν περισσότερο ενδεδειγμένη η ανάληψη δράσης σε επίπεδο κρατών μελών.

—        σε ορισμένες περιπτώσεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι παρέμεινε ασθενής η βάση τεκμηρίωσης για να καταδειχθεί η ανάγκη ανάληψης νομοθετικής πρωτοβουλίας της ΕΕ, και η αναλογικότητα της πρωτοβουλίας αυτής, παραδείγματος χάρη στην περίπτωση της ανωτέρω πρωτοβουλίας σχετικά με την εναλλακτική επίλυση διαφορών, και η επιτροπή εκτίμησε ότι «δεν υπήρξε επαρκής σαφήνεια σχετικά με το κόστος και τα οφέλη πλήρους ενωσιακής κάλυψης της ΕΕΔ [εναλλακτικής επίλυσης διαφορών] τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κρατών μελών». Ομοίως, όσον αφορά την πρωτοβουλία σχετικά με την πρόσβαση σε ένα βασικό λογαριασμό πληρωμών, η άποψη της επιτροπής ήταν ότι εξακολουθούσε να είναι αναγκαίο να καταδειχθεί πιο πειστικά η ανάγκη για ένα δεσμευτικό μέσο στην ΕΕ, καθώς και η αναλογικότητα του μέσου αυτού. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής ενσωμάτωσαν τις παρατηρήσεις της επιτροπής στην τελική έκθεση αξιολόγησης των επιπτώσεων.

2.2.        Εθνικά κοινοβούλια

Ο μηχανισμός ελέγχου της επικουρικότητας παρέχει στα εθνικά κοινοβούλια το δικαίωμα να διατυπώνουν τις απόψεις τους σχετικά με το αν τα σχέδια νομοθετικών πράξεων, τα οποία δεν εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της ΕΕ, συνάδουν με την αρχή της επικουρικότητας. Ανάλογα με τον αριθμό αιτιολογημένων γνωμών που συμπεραίνουν ότι μια πρόταση παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας[4], δηλαδή αν επιτυγχάνονται τα κατώφλια που αναφέρονται στο άρθρο 7 του πρωτοκόλλου εντός της προθεσμίας των οκτώ εβδομάδων, μπορεί να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός της «κίτρινης κάρτας» και της «πορτοκαλί κάρτας». Οι μηχανισμοί αυτοί συνεπάγονται επανεξέταση του νομοσχεδίου και ενδέχεται να οδηγήσουν σε τροποποίηση ή απόσυρση της αντίστοιχης νομοθετικής πρότασης.

Το 2011, η Επιτροπή έλαβε 64 αιτιολογημένες γνώμες από εθνικά κοινοβούλια, αριθμός που ισοδυναμεί με αύξηση κατά σχεδόν 75% σε σύγκριση με το 2010, πρώτο έτος λειτουργίας του μηχανισμού ελέγχου της επικουρικότητας. Παρά την αύξηση αυτή, οι 64 αιτιολογημένες γνώμες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν μόλις το 10% περίπου του συνολικού αριθμού των 622 γνωμών που έλαβε η Επιτροπή το 2011 στο πλαίσιο του ευρύτερου πολιτικού της διαλόγου με τα εθνικά κοινοβούλια.

Όπως και κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του νέου μηχανισμού ελέγχου της επικουρικότητας, οι αιτιολογημένες γνώμες των εθνικών κοινοβουλίων εστιάζουν το ενδιαφέρον τους σε εντελώς διαφορετικά θέματα: οι 64 αιτιολογημένες γνώμες που ελήφθησαν το 2011 αφορούσαν 28 διαφορετικές προτάσεις της Επιτροπής. Οι περισσότερες από τις αιτιολογημένες γνώμες εστιάστηκαν σε νομοθετικές προτάσεις στους τομείς της φορολογίας, της γεωργίας, της εσωτερικής αγοράς και της δικαιοσύνης. Οι προτάσεις στις οποίες βασίστηκαν οι περισσότερες αιτιολογημένες γνώμες αφορούσαν την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (εννέα γνώμες), την προσωρινή επαναθέσπιση ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σε εξαιρετικές περιστάσεις (έξι), το κοινό ευρωπαϊκό δίκαιο των πωλήσεων (πέντε) και τον ενιαίο κανονισμό ΚΟΑ (πέντε). Τα πλέον δραστήρια κοινοβούλια όσον αφορά την έκδοση αιτιολογημένων γνωμών ήταν το σουηδικό Riksdag, το Chambre des Députés του Λουξεμβούργου (Κάτω Βουλή) και το κοινοβούλιο (Sejm) και η Γερουσία (Senat) της Πολωνίας (Κάτω και Άνω Βουλή).

Σε καμία από τις υποθέσεις του 2011 δεν επιτεύχθηκαν τα κατώφλια για εφαρμογή της διαδικασίας της κίτρινης ή της πορτοκαλί κάρτας. Εκτός από τις προαναφερόμενες προτάσεις, οι περισσότερες από τις 28 νομοθετικές προτάσεις για τις οποίες τα εθνικά κοινοβούλια εξέδωσαν αιτιολογημένες γνώμες το 2011 υπήρξαν αφορμή για να διατυπωθούν μόλις τρεις αιτιολογημένες γνώμες. Όσον αφορά την πολιτική δέσμευση που έχει αναλάβει έναντι των εθνικών κοινοβουλίων, η Επιτροπή απάντησε ήδη ότι καταρτίζει απάντηση σε κάθε αιτιολογημένη γνώμη στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου και θα λάβει τις απαντήσεις αυτές υπόψη στις διοργανικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις που θα ακολουθήσουν.

Κάθε εθνικό κοινοβούλιο επιλέγει τη δική του εσωτερική διαδικασία για την έγκριση αιτιολογημένων γνωμών, καθώς και το μορφότυπο με το οποίο διαβιβάζονται οι γνώμες αυτές στην Επιτροπή. Τούτο εκφράζεται με μια τεράστια ποικιλία μορφοτύπων, έκτασης και στοιχείων, καθώς και φορέων που μετέχουν στη διαδικασία έγκρισης. Δεδομένου ότι υπάρχει, σε κάποιο βαθμό, αναπόφευκτη επικάλυψη μεταξύ του πολιτικού διαλόγου και του μηχανισμού ελέγχου της επικουρικότητας, στην επιστολή του της 1ης Δεκεμβρίου 2009[5] το μόνο που ζήτησε ο Πρόεδρος Barroso από τα εθνικά κοινοβούλια ήταν «να διαχωρίζουν στις γνώμες τους, στο μέτρο του δυνατού, τις πτυχές της επικουρικότητας από τα σχόλια για την ουσία της πρότασης, και η αξιολόγησή τους για το εάν η πρόταση συνάδει με την αρχή της επικουρικότητας να είναι όσο το δυνατό σαφέστερη». Η Επιτροπή θα συνεχίσει να δίνει έμφαση στο τελευταίο αυτό σημείο στις επαφές της με τα εθνικά κοινοβούλια.

Εκτός από τις πλέον τυπικές πτυχές, ποικιλία παρατηρήθηκε τόσο στο περιεχόμενο όσο και στο σκεπτικό των αιτιολογημένων γνωμών που εστάλησαν στην Επιτροπή το 2011. Σε πολλές περιπτώσεις, τα εθνικά κοινοβούλια επικαλέστηκαν ουσιαστικά επιχειρήματα για να αιτιολογήσουν την παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας, όπως οι δυνητικές αρνητικές συνέπειες ενός προτεινόμενου μέτρου στη γενική οικονομική κατάσταση, ενώ άλλα βάσισαν τα συμπεράσματά τους σε επιχειρήματα επικουρικότητας και αναλογικότητας ή σε υποθετικά εσφαλμένη ή απροσδιόριστη νομική βάση. Τέλος, τα εθνικά κοινοβούλια προσέφυγαν σε αρκετές περιπτώσεις σε αιτιολογημένη γνώμη για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην προτεινόμενη χρησιμοποίηση κατ' εξουσιοδότηση πράξεων σε έναν ορισμένο τομέα ή στην έλλειψη αιτιολόγησης της επικουρικότητας στην αιτιολογική έκθεση (βλ. κεφάλαιο 3.1.). Όπως αναφέρεται στην προαναφερθείσα επιστολή του Προέδρου Barroso, η Επιτροπή «σκοπεύει να εξετάζει όλες τις αιτιολογημένες γνώμες σχετικά με το εάν μια νομοθετική πρόταση τηρεί την αρχή της επικουρικότητας (…), ακόμη και αν στις διάφορες αιτιολογημένες γνώμες προβάλλονται διαφορετικές αιτιολογίες για την μη τήρηση της αρχής της επικουρικότητας». Σύμφωνα με την ερμηνεία της του μηχανισμού ελέγχου της επικουρικότητας, η Επιτροπή εκτιμά ότι η έκδοση αιτιολογημένης γνώμης επί πρότασης της Επιτροπής και τα επιχειρήματα στα οποία βασίζεται εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα κάθε εθνικού κοινοβουλίου.

Δεδομένου ότι ορισμένες αιτιολογημένες γνώμες που ελήφθησαν το 2011 τόνισαν την ανεπάρκεια ή την έλλειψη αιτιολογήσεων της επικουρικότητας και ορισμένες κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το γεγονός αυτό συνιστά από τυπικής απόψεως παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας, η Επιτροπή επαναλαμβάνει τη δέσμευσή της να διασφαλίζει ότι οι αιτιολογικές εκθέσεις όλων των νομοθετικών προτάσεων που αφορούν τον μηχανισμό ελέγχου της επικουρικότητας περιέχουν επαρκή στοιχεία αιτιολόγησης της επικουρικότητας.

2.3.        Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο

Οι νομοθέτες φέρουν επίσης την ευθύνη να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση της πρότασης με τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας και να παρέχουν αιτιολόγηση εφόσον η τροποποίηση που προτείνουν επηρεάζει το πεδίο δράσης της ΕΕ.[6]

Στο Συμβούλιο, η επιτροπή μόνιμων αντιπροσώπων (Coreper) είναι εκείνη που μεριμνά για την τήρηση των αρχών.[7] Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο εσωτερικός κανονισμός περιλαμβάνει ειδικό άρθρο σχετικά με την «εξέταση της τήρησης της αρχής της επικουρικότητας»[8], στο οποίο αναφέρεται ότι η τήρηση της αρχής της επικουρικότητας επαληθεύεται από τις επιτροπές που είναι επιφορτισμένες με τις συγκεκριμένες νομοθετικές υποθέσεις, καθώς και από την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, και ότι η αρμόδια επιτροπή δεν πραγματοποιεί την τελική της ψηφοφορία πριν από τη λήξη της προθεσμίας των οκτώ εβδομάδων.

Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πολύ περιορισμένος υπήρξε ο αριθμός των κοινοβουλευτικών ερωτήσεων (32 επί συνόλου πλέον των 12 000) που έλαβε η Επιτροπή το 2011 για θέματα σχετικά με την τήρηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Οι ερωτήσεις αυτές αφορούσαν κυρίως αιτήματα να τεκμηριωθεί η συμμόρφωση ορισμένων προτάσεων της Επιτροπής με τις ανωτέρω αρχές, απηχώντας εν μέρει τον προβληματισμό που διατύπωσαν άλλα όργανα και φορείς.

2.4.        Η Επιτροπή των Περιφερειών

Η Επιτροπή των Περιφερειών (ΕτΠ) εκφράζει τις απόψεις της είτε όταν ζητείται η γνώμη της είτε όταν διατυπώνει γνωμοδοτήσεις πρωτοβουλίας. Σύμφωνα με το άρθρο 8 του πρωτοκόλλου, έχει επίσης το δικαίωμα να αμφισβητεί βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ την εγκυρότητα νομοθετικών πράξεων όσον αφορά την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας, αλλά μόνον αν έχει ζητηθεί η γνώμη της δυνάμει υποχρεώσεως που προβλέπεται στη ΣΛΕΕ.

Η ΕτΠ κοινοποιεί τα αποτελέσματα του ελέγχου της επικουρικότητας είτε μέσω των γνωμών της, είτε μέσω των δραστηριοτήτων του δικτύου παρακολούθησης της επικουρικότητας είτε μέσω συνεισφορών που παρέχουν τα περιφερειακά κοινοβούλια με νομοθετικές εξουσίες στα εθνικά τους κοινοβούλια στο πλαίσιο του μηχανισμού ελέγχου της επικουρικότητας. Ο τρόπος διαβούλευσης των εθνικών κοινοβουλίων με τα περιφερειακά κοινοβούλια που έχουν νομοθετικές εξουσίες ποικίλλει και, στο πλαίσιο αυτό, η προθεσμία των οκτώ εβδομάδων αποτελεί σημαντικό πρόβλημα. Ορισμένα περιφερειακά κοινοβούλια έχουν αρχίσει να αποστέλλουν ενημερωτικά τις γνώμες τους ως προς την επικουρικότητα απευθείας στην Επιτροπή.

Η ΕτΠ, μολονότι δεν διαπίστωσε καμία παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας το 2011, πολλαπλασίασε τις αναφορές στην αρχή αυτή στις γνώμες της και σχεδιάζει να αυξήσει τον αριθμό των αξιολογήσεων της επικουρικότητας που περιλαμβάνονται στις τελικές της γνώμες. Στο πλαίσιο αυτό, εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τον ίδιο πίνακα ανάλυσης της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

Το δίκτυο παρακολούθησης της επικουρικότητας (ΔΠΕ) της Επιτροπής των Περιφερειών αριθμούσε, στα τέλη του 2011, 134 εταίρους. Πρόκειται για αξιοσημείωτη αύξηση, ιδίως όσον αφορά τα περιφερειακά κοινοβούλια και τις περιφερειακές κυβερνήσεις. Το 2011, το ΔΠΕ πραγματοποίησε στοχευμένες διαβουλεύσεις σχετικά με πέντε προτάσεις της Επιτροπής (διευκόλυνση «Συνδέοντας την Ευρώπη»· «Λιγότερα διοικητικά διαβήματα για τους πολίτες»· «Αναθεώρηση της πολιτικής της ΕΕ για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και τις εκπομπές»· Ενεργειακή απόδοση· και ένταξη των Ρομά [9]). Δρομολόγησε επίσης το δεύτερο σχέδιο δράσης σχετικά με την πολιτική στον τομέα του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΕΔ-Μ) με σκοπό να προσδιοριστούν οι βέλτιστες πρακτικές κατά την εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας στις περιφέρειες και τις πόλεις της Ευρώπης.

Το 2011 πραγματοποιήθηκαν επίσης προετοιμασίες για την έναρξη λειτουργίας του δικτυακού τόπου REGPEX, σκοπός του οποίου είναι να επικουρεί τις περιφέρειες με νομοθετικές εξουσίες να διαδραματίζουν τον ρόλο τους στον μηχανισμό ελέγχου της επικουρικότητας και να αποτελούν πηγή πληροφοριών και ανταλλαγής μεταξύ των περιφερειακών κοινοβουλίων και κυβερνήσεων στο πλαίσιο των αναλύσεων της επικουρικότητας. Ο δικτυακός τόπος εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2012[10].

Τέλος, η αναθεωρημένη συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Επιτροπής των Περιφερειών, οι διαπραγματεύσεις για την οποία ξεκίνησαν το 2011 επιτρέποντας στη συμφωνία να υπογραφεί στις 16 Φεβρουαρίου 2012[11], φανερώνει τη βούληση να ενισχυθούν περαιτέρω η συνεργασία και οι ανταλλαγές όσον αφορά την υλοποίηση του πρωτοκόλλου.

2.5.        Το Δικαστήριο

Σύμφωνα με το άρθρο 263 της ΣΛΕΕ, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο για την εξέταση της νομιμότητας των νομοθετικών πράξεων σε ό,τι αφορά την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας. Στο πρωτόκολλο διευκρινίζεται ότι η Επιτροπή των Περιφερειών ή τα κράτη μέλη, αφεαυτά ή εξ ονόματος των εθνικών κοινοβουλίων τους, δύνανται να προσφύγουν στο Δικαστήριο.

Στην απόφαση Λουξεμβούργο κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου[12] επιβεβαιώνεται αυτό που είχε ήδη διαπιστωθεί στην απόφαση σχετικά με τον κανονισμό για την περιαγωγή[13] , που περιλαμβάνεται στην έκθεση του 2009. Κατά την εξέταση της τήρησης των αρχών της αναλογικότητας και επικουρικότητας, το Δικαστήριο ανατρέχει στην αξιολόγηση των επιπτώσεων από την Επιτροπή.

3.           Βασικές περιπτωσεισ στις οποιεσ εκφραστηκε προβληματισμόσ οσον αφορα την επικουρικοτητα και την αναλογικοτητα

Στο παρόν κεφάλαιο εξετάζονται οι προτάσεις της Επιτροπής που προκάλεσαν τις περισσότερες συζητήσεις σχετικά με την τήρηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

3.1.        Παρακολούθηση των περιπτώσεων που αναφέρονται σε προηγούμενες εκθέσεις

Για ορισμένες από τις περιπτώσεις που αναφέρονται σε προηγούμενες εκθέσεις, όπως είναι οι οδηγίες σχετικά με τα τέλη για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας[14], την προστασία του εδάφους[15], την ίση μεταχείριση εκτός του χώρου εργασίας[16] και την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, δεν σημειώθηκαν το 2011 σημαντικές εξελίξεις στο πλαίσιο των εν εξελίξει νομοθετικών διαδικασιών. Στην οδηγία για τους εποχικά εργαζομένους, συνεχίστηκαν οι συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο χωρίς να διατυπωθούν παρατηρήσεις επί της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

Σε ό,τι αφορά την οδηγία για την άδεια μητρότητας[17], που αναφέρεται στην έκθεση του 2008, οι νομοθέτες δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να καταλήξουν σε συναίνεση. Στο Συμβούλιο «Απασχόλησης, Κοινωνικής Πολιτικής, Υγείας και Καταναλωτών» τον Ιούνιο του 2011, το Συμβούλιο έλαβε γνώση έκθεσης προόδου στην οποία περιλαμβάνεται ο προβληματισμός ορισμένων αντιπροσωπειών που ζητούν να δοθεί η δέουσα προσοχή στην αρχή της επικουρικότητας και στην ποικιλομορφία των καταστάσεων που επικρατούν στα διαφορετικά κράτη μέλη. Ορισμένες αντιπροσωπείες που συμμετείχαν στη σύσκεψη υπενθύμισαν την καταχωρισθείσα στα πρακτικά δήλωση οκτώ αντιπροσωπειών στο Συμβούλιο του Δεκεμβρίου 2010, στην οποία προτείνεται να είναι κάθε κράτος μέλος ελεύθερο να αποφασίζει σχετικά με το επίπεδο προστασίας, σεβόμενο βέβαια ορισμένες ελάχιστες απαιτήσεις, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Ορισμένοι ζήτησαν από το Συμβούλιο να διακόψει τις εργασίες του επί του θέματος.

Κατά τις διοργανικές συζητήσεις τον Δεκέμβριο του 2011, επιτεύχθηκε συμφωνία σχετικά με την πρόταση που αφορά τη δωρεάν διανομή τροφίμων στους πλέον απόρους, σχετικά με την οποία διατυπώθηκαν, το 2010, 3 αιτιολογημένες γνώμες εθνικών κοινοβουλίων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε την αμέριστη υποστήριξή του για τη συνέχιση του προγράμματος και μετά το 2013. Το Συμβούλιο συνήψε επίσης πολιτική συμφωνία για τη συνέχιση του προγράμματος έως το 2013. Στη δήλωσή της, η Επιτροπή έλαβε υπόψη την άποψη σημαντικού αριθμού κρατών μελών ότι δεν θα πρέπει να συνεχιστεί το πρόγραμμα πέραν του 2013. Τούτο, ωστόσο, ισχύει με την επιφύλαξη του δικαιώματος πρωτοβουλίας της Επιτροπής βάσει της Συνθήκης.

Στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του Φεβρουαρίου του 2012 εγκρίθηκε έκθεση σχετικά με την πρόταση για το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων, για την οποία δεν κατέστη δυνατή η επίτευξη συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση. Η πρόταση αυτή έδωσε αφορμή να διατυπωθούν 3 αιτιολογημένες γνώμες εθνικών κοινοβουλίων το 2010. Παρά ταύτα, τόσο ο εισηγητής, κ. Simon (S&D/DE), όσο και η δανική Προεδρία του Συμβουλίου εξέφρασαν τη βούλησή τους να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας σε πρώιμη δεύτερη ανάγνωση.

Τέλος, η οδηγία για τα δικαιώματα των καταναλωτών εγκρίθηκε επίσημα από το Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2011.

3.2.        Άλλες περιπτώσεις κατά τις οποίες διατυπώθηκαν ανησυχίες όσον αφορά την αρχή της επικουρικότητας

Κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ)[18]

Τον Μάρτιο του 2011, η Επιτροπή πρότεινε ένα κοινό σύστημα για τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ. Σκοπός της πρότασης αυτής είναι να μειώσει σημαντικά τη διοικητική επιβάρυνση, το κόστος τήρησης των τιμών μεταβίβασης, να επιτρέψει τη διασυνοριακή αντιστάθμιση των φορολογικών ζημιών και να ρυθμίσει ορισμένες νομικές αβεβαιότητες που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος οι επιχειρήσεις της ΕΕ, οι οποίες επί του παρόντος έχουν να αντιμετωπίσουν έως και 27 διαφορετικά εθνικά συστήματα για τον προσδιορισμό των φορολογητέων κερδών τους.

Η πρόταση αυτή προσείλκυσε τον υψηλότερο αριθμό γνωμών των εθνικών κοινοβουλίων το 2011 (17 γνώμες συνολικά), εννέα από τις οποίες ήταν αιτιολογημένες γνώμες σύμφωνα με το πρωτόκολλο. Οι γνώμες αυτές υποστήριζαν ότι η πρόταση παραβίαζε την αρχή της επικουρικότητας. Δεδομένου ότι οι ληφθείσες αιτιολογημένες γνώμες αντιπροσώπευαν μόνο 13 ψήφους, δεν ενεργοποιήθηκε η διαδικασία της «κίτρινης κάρτας», η οποία απαιτεί τουλάχιστον 18 ψήφους.

Εκτός από τις εικαζόμενες ανεπάρκειες στην αιτιολόγηση της επικουρικότητας, πολλά εθνικά κοινοβούλια εξέφρασαν την ανησυχία ότι η πρόταση νομοθετεί σε έναν τομέα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Υποστήριξαν ότι η πρόταση θα επηρεάσει αρνητικά τα κράτη μέλη διότι δεν θα έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη φορολογία εταιρειών ως μέσο για την τόνωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Εκτίμησαν ότι θα στερήσει τα κράτη μέλη από τα ατομικά ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα και θα δημιουργήσει έμμεση πίεση στους εθνικούς φορολογικούς συντελεστές, γεγονός που θα οδηγήσει σε δημοσιονομική διάβρωση και μείωση των φορολογικών εσόδων. Επιπλέον, δύο αιτιολογημένες γνώμες έθιξαν το ζήτημα της αναλογικότητας υποστηρίζοντας ότι η πρόταση υπερέβη τα εσκαμμένα οδηγώντας σε δύο διαφορετικά φορολογικά συστήματα τα οποία θα συνεπάγονταν περιττή διοικητική επιβάρυνση.

Στις απαντήσεις της προς τα εθνικά κοινοβούλια, η Επιτροπή τόνισε ότι επίμαχος τομέας της φορολογίας εμπίπτει σε συντρέχουσα αρμοδιότητα και ότι το άρθρο 115 ΣΛΕΕ συνιστά τη νομική βάση των μέτρων που θεσπίζονται στον εν λόγω τομέα. Στη βάση αυτή εξέδωσε η Επιτροπή το σχέδιο νομοθετικής πράξης με σκοπό την αντιμετώπιση των φορολογικών εμποδίων και αποκλίσεων που απορρέουν κυρίως από τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς της Ένωσης σε 27 χωριστά φορολογικά συστήματα. Οι επιχειρήσεις έρχονται αντιμέτωπες με τα εμπόδια αυτά όταν δραστηριοποιούνται εντός της εσωτερικής αγοράς. Η ΚΕΒΦΕ (κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών) αναμένεται να αποφέρει εξοικονόμηση πόρων για τις επιχειρήσεις, ενθαρρύνοντας έτσι τη διασυνοριακή επέκταση όχι μόνο υφιστάμενων πολυεθνικών ομίλων, αλλά και καθαρά εθνικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των ΜΜΕ που δεν μπορούν σήμερα να εγκατασταθούν εκτός των εθνικών συνόρων. Συνεπώς, η ΚΕΒΦΕ έχει σκοπό να δημιουργήσει οικονομίες κλίμακας και να ενθαρρύνει τις διασυνοριακές επιχειρηματικές επενδύσεις. Επιπλέον, η Επιτροπή τόνισε ότι η πρόταση δεν θίγει το κυρίαρχο δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν τα ίδια τους φορολογικούς συντελεστές τους, δεδομένου ότι η ρύθμιση του θέματος αυτού εναπόκειται στην εθνική νομοθεσία.

Η πρόταση, η οποία εμπίπτει σε ειδική νομοθετική διαδικασία, βρίσκεται επί του παρόντος προς συζήτηση στο Συμβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε θετική γνώμη επί της πρότασης στις 19 Απριλίου 2012.

Προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σε εξαιρετικές περιστάσεις[19]

Η πρόταση κανονισμού που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011, βασιζόμενη στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου 2011, αποσκοπεί στην ενίσχυση της διακυβέρνησης του χώρου χωρίς εσωτερικούς διασυνοριακούς ελέγχους (χώρος του Σένγκεν). Έχει σκοπό να επιτρέψει στα κράτη μέλη να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά σε εξαιρετικές περιστάσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη συνολική λειτουργία της συνεργασίας Σένγκεν, χωρίς, ωστόσο, να διακυβεύεται η αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων.

Η Επιτροπή έλαβε 11 γνώμες εθνικών κοινοβουλίων σχετικά με την εν λόγω πρόταση, εκ των οποίων οι 6 ήταν αιτιολογημένες γνώμες. Τα εθνικά κοινοβούλια υποστήριξαν ότι η πρόταση παρεισφρέει στη σφαίρα της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, τα οποία είναι τα πλέον κατάλληλα να κρίνουν και να αποφασίσουν την ενδεχόμενη επαναφορά των συνοριακών ελέγχων. Εξάλλου, ορισμένα εθνικά κοινοβούλια έκριναν ότι η τήρηση της αρχής της επικουρικότητας δεν υπήρξε δεόντως αιτιολογημένη. Τα επιχειρήματα που προέβαλαν τα εθνικά κοινοβούλια επαναλήφθηκαν και κατά τις συζητήσεις του Συμβουλίου σχετικά με την πρόταση αυτή.

Στις απαντήσεις της στα εθνικά κοινοβούλια, τα οποία είχαν διατυπώσει ανησυχίες ως προς την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας, η Επιτροπή έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι ο χώρος Σένγκεν είναι προς όφελος ολόκληρης της ΕΕ, οπότε κάθε απόφαση που τον επηρεάζει πρέπει να λαμβάνεται σε επίπεδο ΕΕ και όχι μεμονωμένα. Οι κανόνες που διέπουν τη δημιουργία και διατήρηση ενός τέτοιου χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα περιλαμβάνονται στη νομοθεσία της ΕΕ, και οποιαδήποτε παρέκκλιση από την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας θα πρέπει να αποφασίζεται σε αυτό το επίπεδο. Η Επιτροπή υποστήριξε επίσης ότι η πρόταση σέβεται απολύτως την κυρίαρχη ευθύνη των κρατών μελών όσον αφορά την τήρηση της δημόσιας τάξης και τη διαφύλαξη της εσωτερικής ασφάλειας.

Δεδομένα που περιέχονται στους φακέλους επιβατών (δεδομένα PNR)[20]

Η Επιτροπή έλαβε δέκα γνώμες εθνικών κοινοβουλίων σχετικά με τη συγκεκριμένη πρόταση, οι περισσότερες εκ των οποίων συμπέραναν ότι η πρόταση της Επιτροπής ήταν σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας. Πέντε νομοθετικά σώματα έκριναν, ωστόσο, ότι η πρόταση δεν τηρεί την αρχή της αναλογικότητας κρίνοντας δυσανάλογη την προτεινόμενη περίοδο διατήρησης των δεδομένων.

4.           Συμπεράσματα

Όπως και κατά τα προηγούμενα έτη, οι περισσότερες προτάσεις της Επιτροπής εγκρίθηκαν από τους συννομοθέτες χωρίς σημαντικές συζητήσεις σχετικά με την επικουρικότητα και την αναλογικότητα. Το 2011 δεν επιτεύχθηκαν τα κατώτατα όρια για τις διαδικασίες «κίτρινης κάρτας» και «πορτοκαλί κάρτας» και μόνο ένα περιορισμένο ποσοστό (περίπου 10%) των γνωμών των εθνικών κοινοβουλίων που εστάλησαν στην Επιτροπή στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου ήταν αιτιολογημένες γνώμες κατά την έννοια του πρωτοκόλλου, δηλαδή ανέφεραν παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας. Παράλληλα, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες αμφισβητήθηκε η τήρηση των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, οι απόψεις των οργάνων και των άλλων φορέων εμφάνιζαν ενίοτε σημαντικές αποκλίσεις.

Οι έννοιες της επικουρικότητας και αναλογικότητας αποτελούν βασικά στοιχεία της διαδικασίας χάραξης πολιτικών των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και οι αξιολογήσεις των επιπτώσεων από την Επιτροπή παραμένουν το κύριο μέσο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της επικουρικότητας και της αναλογικότητας κατά την φάση που προηγείται της νομοθετικής διαδικασίας, κατά την οποία καθοριστικός είναι ο ρόλος της επιτροπής αξιολόγησης των επιπτώσεων. Ωστόσο, η πρακτική των οργάνων δείχνει ότι ο τρόπος ερμηνείας και εφαρμογής των αρχών αυτών κατά το νομοθετικό στάδιο εξαρτάται συχνά από το πολιτικό πλαίσιο, γεγονός που υπογραμμίζει την πολιτική τους διάσταση.

Ο τρόπος με τον οποίο τα περισσότερα εθνικά κοινοβούλια εφαρμόζουν το πρωτόκολλο και χρησιμοποιούν τον μηχανισμό ελέγχου της επικουρικότητας καταδεικνύει τον πρωτίστως πολιτικό χαρακτήρα αυτού του νέου μέσου, γεγονός το οποίο η Επιτροπή είχε ήδη υπογραμμίσει στην επιστολή του Προέδρου Barroso της 1ης Δεκεμβρίου 2009.

Ο μηχανισμός ελέγχου της επικουρικότητας συνεισέφερε στη διαφάνεια της διαδικασίας και συνέβαλε σαφώς ώστε να συμπεριληφθούν οι πολιτικές της ΕΕ στη δημόσια συζήτηση στα κράτη μέλη και, με τον τρόπο αυτό, να ευαισθητοποιηθεί το κοινό σε αυτά τα θέματα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατάλογος πρωτοβουλιών της Επιτροπής για τις οποίες τα εθνικά κοινοβούλια εξέδωσαν αιτιολογημένη γνώμη όσον αφορά την αρχή της επικουρικότητας το 2011

|| Τίτλος || Εθνικά κοινοβουλευτικά σώματα που εξέδωσαν αιτιολογημένη γνώμη

1. || Κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ), COM(2011)121 || UK House of Commons BG Narodno Sabranie SE Riksdag NL Tweede Kamer PL Sejm ML Kamra tad-Deputati IE Dail Eireann RO Camera Deputaţilor SK Národná Rada

2. || Προσωρινή επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα σε εξαιρετικές περιστάσεις, COM(2011)560 || FR Assemblée nationale Both NL Chambers PO Assembleia da República SE Riksdag RO Senatul SK Národná Rada

3. || Κανονισμός ενιαίας ΚΟΑ, COM(2010) 799 || PL Sejm PL Senat DK Folketing LU Chambre des Députés SE Riksdag

4. || Κοινό ευρωπαϊκό δίκαιο των πωλήσεων, COM(2011)635 || AT Bundesrat DE Bundestag UK House of Commons BE Sénat BE Chambre des Représentants

5. || Διεθνής δικαιοδοσία, εφαρμοστέο δίκαιο και αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των καταχωρημένων συντρόφων, COM(2011)127 || PL Senat PL Sejm RO Senatul IT Senato della Repubblica

6. || Απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα, COM(2011)452 || UK House of Commons SE Riksdag FR Sénat

7. || Κοινό σύστημα φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, COM(2011)594 || CY Βουλή των Αντιπροσώπων SE Riksdag MT Kamra tad-Deputati

8. || Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (2014 - 2020), COM(2011)608 || Both NL Chambers SE Riksdag DK Folketing

9. || Ειδικές απαιτήσεις όσον αφορά τον υποχρεωτικό έλεγχο οντοτήτων δημοσίου συμφέροντος, COM(2011)779 || BE Chambre des Représentants SK Národná Rada SE Riksdag

10. || Πρότυπα εμπορίας, COM(2010)738 || LU Chambre des Députés PL Senat

11. || Αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, COM(2011)169 || BG Narodno Sabranie Both ES Chambers

12. || Θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα της δημιουργίας ενιαίου καθεστώτος προστασίας των ευρεσιτεχνιών, COM(2011)215 και στον τομέα της δημιουργίας ενιαίου καθεστώτος προστασίας των ευρεσιτεχνιών σε σχέση με τις εφαρμοστέες μεταφραστικές ρυθμίσεις, COM(2011)216 || IT Camera dei Deputati Both ES Chambers

13. || Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση, COM(2011) 370 || FI Eduskunta SE Riksdag

14. || Πρόσβαση στη δραστηριότητα και τη συμπληρωματική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων, ασφαλιστικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων επενδύσεων χρηματοπιστωτικού ομίλου ετερογενών δραστηριοτήτων, COM(2011)453 || SE Riksdag RO Camera Deputaţilor

15. || Θέσπιση κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής, COM(2011)625 || DE Bundesrat LU Chambre des Députés

16. || Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ), COM(2011)627 || DE Bundesrat (joint with the reasoned opinion on COM(2011)625) LU Chambre des Députés

17. || Κανονισμός όσον αφορά τη διανομή τροφίμων στους απόρους της Ένωσης, COM(2011)634 || SE Riksdag UK House of Lords

18. || Συμβατικές σχέσεις στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, COM(2010)728 || PL Sejm

19. || Χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής, COM(2010)745 || PL Senat

20. || Διεθνής δικαιοδοσία και αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, COM(2010)748 || Both NL Chambers

21. || Διασύνδεση των κεντρικών και των εμπορικών μητρώων καθώς και των μητρώων εταιρειών , COM(2011)79 || PL Sejm

22. || Δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων στον τομέα των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων, COM(2011)126 || IT Senato della Repubblica

23. || Τρόφιμα τα οποία προορίζονται για βρέφη και μικρά παιδιά και τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς, COM(2011)353 || IT Senato della Repubblica

24. || Ορισμός, περιγραφή, παρουσίαση, επισήμανση και προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων      των αρωματισμένων αμπελοοινικών προϊόντων, COM(2011)530 || LU Chambre des Députés

25. || Συγκρότηση μηχανισμού ανταλλαγής πληροφοριών όσον αφορά τις διακυβερνητικές συμφωνίες μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών στον τομέα της ενέργειας, COM(2011)540 || LU Chambre des Députés

26. || Πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κοινωνική αλλαγή και την καινοτομία, COM(2011)609 || SE Riksdag

27. || Θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και τον στόχο «Επενδύσεις στην ανάπτυξη και την απασχόληση» και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/2006, COM(2011)614 || LU Chambre des Députés

28. || Καθορισμός κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, τα οποία καλύπτονται από το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, COM(2011)615 || IT Camera dei Deputati

[1]               COM(2012)375.

[2]               Ευρύτερα ζητήματα έξυπνων κανονιστικών ρυθμίσεων εξετάστηκαν στην ανακοίνωση της Επιτροπής για την έξυπνη νομοθεσία (COM(2010)543.

[3]               Πρόσβαση στους χάρτες πορείας παρέχεται μέσω του δικτυακού τόπου της Επιτροπής που αφορά την αξιολόγηση των επιπτώσεων http://ec.europa.eu/governance/impact/index_en.htm.

[4]               Ως αιτιολογημένη γνώμη νοείται η γνώμη που αποστέλλει ένα εθνικό κοινοβούλιο στην Επιτροπή (ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, το Δικαστήριο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων – αναλόγως ποιο όργανο έχει προτείνει την αντίστοιχη νομοθεσία) εντός της περιόδου οκτώ εβδομάδων που αναφέρεται στο πρωτόκολλο και στην οποία αναφέρεται παραβίαση της επικουρικότητας.

[5]               http://ec.europa.eu/dgs/secretariat_general/relations/relations_other/npo/index_en.htm

[6]               Βλ. επίσης τη διοργανική συμφωνία σχετικά με την επικουρικότητα (ΕΕ C 329 της 6.12.1993, σ. 132).

[7]               Απόφαση του Συμβουλίου 2009/937/EΕ, ΕΕ L 325 της 11.12.2009, σ. 35.

[8]               Άρθρο 38α.

[9]               COM(2011)665, COM(2010)747, SEC(2011)342, COM(2011)370 και 173 αντίστοιχα

[10]             http://extranet.cor.europa.eu/subsidiarity/regpex/Pages/default.aspx

[11]             http://cor.europa.eu/en/about/interinstitutional/Documents/EN.pdf

[12]             Υπόθεση C-176/09,

[13]             Υπόθεση C-58/8 Vodafone Ltd, Telefónica O2 Europe plc, T-Mobile International AG, Orange Personal Communications Services Ltd κατά Υπουργού Εμπορίου, Επιχειρήσεων και Μεταρρυθμίσεων σχετικά με τον κανονισμό ΕΚ αριθ. 717/2007.

[14]             COM(2009) 217. Περισσότερες διευκρινίσεις σχετικά με τον διοργανικό διάλογο παρέχονται στη βάση δεδομένων PreLex: http://ec.europa.eu/prelex/apcnet.cfm.

[15]             COM(2006) 232.

[16]             COM(2008) 426.

[17]             COM(2008) 637.

[18]             COM(2011)121.

[19]             COM(2011)560.

[20]             COM(2011)32.