18.12.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 390/10

—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδιαίτερα τον Τίτλο XVIII,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2006, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής (1),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (2),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση 2006/702/ΕΚ του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2006, για τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας για τη συνοχή (3),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 397/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Μαΐου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης σε ό,τι αφορά την επιλεξιμότητα των επενδύσεων για την ενεργειακή απόδοση και την ανανεώσιμη ενέργεια στη στέγαση (4),

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1233/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2010, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 663/2009 σχετικά με τη θέσπιση προγράμματος οικονομικής ανάκαμψης με την παροχή κοινοτικής οικονομικής βοηθείας σε προγράμματα στον τομέα της ενέργειας (5),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Φεβρουαρίου 2008 σχετικά με τη συνέχεια της Εδαφικής Ατζέντας και του Χάρτη της Λειψίας: Προς ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη χωροταξική ανάπτυξη και την εδαφική συνοχή (6),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 21ης Οκτωβρίου 2008 σχετικά με τη διακυβέρνηση και την εταιρική σχέση στο εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, και μια βάση για τα σχέδια στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής στη νέα προγραμματική περίοδο (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 24ης Μαρτίου 2009 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για την Εδαφική Συνοχή και το στάδιο της συζήτησης σχετικά με την μελλοντική μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 20ής Μαΐου 2010 σχετικά με τη συμβολή της πολιτικής συνοχής στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και της ΕΕ 2020 (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την πολιτική συνοχής και περιφερειακή πολιτική της ΕΕ μετά το 2013 (11),

—

έχοντας υπόψη το ειδικό υπόμνημα που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τίτλο «Συνέχεια της εδαφικής ατζέντας και του Χάρτη της Λειψίας: Προς ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη χωροταξική ανάπτυξη και την εδαφική συνοχή»,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Ευρώπη 2020 - στρατηγική για έξυπνη, διατηρήσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη» (COM(2010)2020),

—

έχοντας υπόψη την πέμπτη έκθεση της Επιτροπής για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή: το μέλλον της πολιτικής για τη συνοχή, της 9ης Νοεμβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 9ης Νοεμβρίου 2010 με τίτλο «Συμπεράσματα της πέμπτης έκθεσης για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή: το μέλλον της πολιτικής για τη συνοχή» (COM(2010)0642),

—

έχοντας υπόψη τη συγκεφαλαιωτική έκθεση της Επιτροπής του Απριλίου 2010 για την «εκ των υστέρων αξιολόγηση των προγραμμάτων της πολιτικής για τη συνοχή 2000-2006 που συγχρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (Στόχοι 1 και 2)»,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής του Ιουνίου 2010 για την «εκ των υστέρων αξιολόγηση των προγραμμάτων της πολιτικής για τη συνοχή 2000-2006: η κοινοτική πρωτοβουλία URBAN»,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Αναγκαιότητα εφαρμογής μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στην αστική ανάπλαση», της 26ης Μαΐου 2010 (12),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών με θέμα «Ο ρόλος της αστικής αναγέννησης στο μέλλον της αστικής ανάπτυξης στην Ευρώπη», της 9ης Ιουνίου 2010 (13),

—

έχοντας υπόψη την Εδαφική Ατζέντα της ΕΕ - Προς μια πιο ανταγωνιστική και βιώσιμη Ευρώπη διαφορετικών περιφερειών («Εδαφικός Χάρτης») και τον Χάρτη της Λειψίας για την αειφόρο ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πόλεων («Χάρτης της Λειψίας»), τα οποία εγκρίθηκαν από το άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Χωροταξίας και Αστικής Ανάπτυξης στη Λειψία στις 24-25 Μαΐου 2007,

—

έχοντας υπόψη τη «δήλωση του Τολέδο» που εγκρίθηκε από το άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Αστικής Ανάπτυξης στο Τολέδο στις 22 Ιουνίου 2010,

—

έχοντας υπόψη τη θέση των γενικών διευθυντών αρμόδιων για την αστική ανάπτυξη όσον αφορά την Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την Επιτροπή των Περιφερειών και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με θέμα: «Συμπεράσματα της πέμπτης έκθεσης για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή: το μέλλον της πολιτικής συνοχής» (COM(2010)0642/3),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ευρωπαϊκής συνόδου κορυφής των τοπικών κυβερνήσεων που διεξήχθη στην Βαρκελώνη στις 22-24 Φεβρουαρίου 2010, με τίτλο «Τοπικές κυβερνήσεις, ο πρωταγωνιστής στη νέα Ευρώπη»,

—

έχοντας υπόψη το «Σύμφωνο των Δημάρχων», όπως ξεκίνησε και υποστηρίχθηκε από την Επιτροπή,

—

έχοντας υπόψη την ανεξάρτητη έκθεση που εκπονήθηκε κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής με τίτλο «Ατζέντα για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής» (έκθεση Fabrizio Barca) (2009),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (A7-0218/2011),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ μπορεί να χαρακτηρίζεται από πολυκεντρική ανάπτυξη και από ποικιλία αστικών περιοχών και πόλεων διαφορετικού μεγέθους οι οποίες έχουν ετερογενείς αρμοδιότητες και πόρους· εκφράζει την άποψη ότι θα ήταν προβληματικό να εγκριθεί κοινός ορισμός για τις «αστικές περιοχές» και για τον όρο «αστικός», επί καθαρά στατιστικής βάσης, δεδομένου ότι είναι δύσκολο να συστεγασθούν οι διαφορετικές καταστάσεις που επικρατούν στα κράτη μέλη και στις περιφέρειες και θεωρεί ως εκ τούτου ότι ο οποιοσδήποτε υποχρεωτικός ορισμός και χαρακτηρισμός των αστικών περιοχών θα πρέπει να αφεθεί στα κράτη μέλη, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, με βάση ευρωπαϊκούς κοινούς δείκτες· λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να εξετασθεί ο τρόπος με τον οποίο μια λειτουργική προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει σε έναν τυποποιημένο ορισμό του «αστικού» δημιουργώντας έτσι τη βάση για ένα σαφή θεσμικό ορισμό της αστικής διάστασης των πολιτικών της Ένωσης· και λαμβάνοντας υπόψη ότι θα ήταν χρήσιμο, ειδικά στο πλαίσιο της πολιτικής της συνοχής, να υπάρχει ένας σε λειτουργική βάση ορισμός της αστικής διάστασης,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ συμβάλλει μέσω των πολιτικών της στην αειφόρο ανάπτυξη των αστικών περιοχών και ότι θα πρέπει να υπάρχει κατά νουν ότι πέραν των εθνικών αστικών πολιτικών, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, θα πρέπει να προσδιοριστεί μια ευρωπαϊκή πολιτική για τις αστικές περιοχές,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πόλεις συμβάλλουν ενεργά στη διαμόρφωση των πολιτικών της ΕΕ και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχή εκτέλεση της στρατηγικής ΕΕ 2020· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι αν δεν ληφθεί υπόψη η αστική διάσταση των πολιτικών της ΕΕ, και ιδίως της πολιτικής της συνοχής, θα μπορούσαν να τεθούν σε κίνδυνο οι στόχοι της στρατηγικής ΕΕ 2020,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πόλεις παρουσιάζουν μια μοναδική αρχιτεκτονική και πολιτιστική δυναμική, ότι διαθέτουν σημαντικές δυνατότητες κοινωνικής ένταξης και ότι επιτρέπουν την κοινωνική ισορροπία χάρις στη διατήρηση της πολιτιστικής πολυμορφίας και του μόνιμου δεσμού μεταξύ κέντρου και απόμερων περιφερειών,

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι με βάση την εμπειρία των πρωτοβουλιών URBAN, οι αστικές δράσεις ενσωματώθηκαν στο ρυθμιστικό πλαίσιο για τη σύγκλιση και την περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και στους στόχους για την απασχόληση στο πλαίσιο της περιόδου προγραμματισμού 2007-2013· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ένταξη στον κύριο κορμό των δραστηριοτήτων της ΕΕ έχει σαφώς αυξήσει τη χρηματοδότηση που διατίθεται για τις πόλεις· ότι καλό θα ήταν να εντοπιστούν σαφώς προσδιορισμένοι στόχοι για την αστική ανάπτυξη στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων προκειμένου να ευνοηθεί η συγκέντρωση πόρων,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επικουρικότητα, στην ενισχυμένη και διευρυμένη μορφή της, όπως προσδιορίζεται στη ΣΛΕΕ, καθώς και η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση και μια καλύτερα προσδιορισμένη αρχή εταιρικής σχέσης, είναι ουσιώδη στοιχεία για την ορθή εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ και ότι η διάθεση των πόρων και οι αρμοδιότητες των τοπικών και περιφερειακών αρχών θα πρέπει να ενισχυθούν αναλόγως,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών επιβάρυνε τις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε ευρείες περιφερειακές περιοχές των μητροπόλεων· ότι μπροστά στην κρίση, οι τοπικές αρχές πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθούν με συγκεκριμένες ενέργειες για την καταπολέμηση της φτώχειας, τη στήριξη της κοινωνικής συνοχής και της απασχόλησης,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική των πόλων ανάπτυξης βασιζόμενη στην παροχή κινήτρων για οικονομική δραστηριότητα στις πόλεις δεν πέτυχε πολλές φορές να δώσει επαρκή ώθηση έχοντας επομένως περιορισμένη επίδραση στα περίχωρα χωρίς να συμβάλει στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε πολύ λίγες περιοχές πόλεων, ανεξαρτήτως πλούτου ή οικονομικής ισχύος, ενδέχεται να παρουσιάζονται ειδικά προβλήματα όπως ακραία κοινωνική ανισότητα, φτώχεια, περιθωριοποίηση και υψηλή ανεργία που με τη στήριξη της πολιτικής της συνοχής είναι δυνατόν να αμβλυνθούν ή και να εξαλειφθούν,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η απλοποίηση στην εφαρμογή της πολιτικής, περιλαμβανομένων των μηχανισμών ελέγχου και εποπτείας, συμβάλλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, μειώνει τα ποσοστά σφάλματος, καθιστά τη δομή της πολιτικής φιλικότερη προς το χρήστη και αυξάνει την προβολή, και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι προσπάθειες για απλοποίηση πρέπει να συνεχισθούν και να συνοδευθούν από την απλοποίηση των διαδικασιών σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο εις τρόπον ώστε οι εκπρόσωποι των αστικών περιοχών να μπορούν να κατευθύνουν και να διαχειρίζονται καλύτερα τη χρήση των ευρωπαϊκών πόρων,

1.

σημειώνει ότι το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον περιλαμβάνει, αφενός, την αστική διάσταση των πολιτικών της ΕΕ, ιδίως δε της πολιτικής συνοχής και, αφετέρου, τη διακυβερνητική πτυχή των προσπαθειών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τον συντονισμό των πολιτικών των κρατών μελών για τα αστικά κέντρα, μία πτυχή που εφαρμόζεται μέσω άτυπων υπουργικών συνεδριάσεων με τον συντονισμό των διαδοχικών προεδριών του Συμβουλίου και την ενεργό συμμετοχή της Επιτροπής· είναι της άποψης, στο πλαίσιο αυτό, ότι οι τοπικές κυβερνήσεις θα πρέπει να ενημερώνονται καλύτερα και να συμμετέχουν πιο ενεργά στις δραστηριότητες της διακυβερνητικής πτυχής· συνιστά μεγαλύτερο συντονισμό μεταξύ των δύο επιπέδων και στενότερη συμμετοχή των τοπικών φορέων· τονίζει την ανάγκη καλύτερου συντονισμού των αποφάσεων και ενεργειών των διοικητικών αρχών τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο·

2.

σημειώνει την έγκριση της Δήλωσης του Τολέδο και το Έγγραφο Αναφοράς του Τολέδο για την αστική αναζωογόνηση· συμφωνεί με την ανάγκη περισσότερης συνέχειας και συντονισμού σε σχέση με ένα κοινό πρόγραμμα εργασίας ή «ευρωπαϊκό πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον»· χαιρετίζει το γεγονός ότι οι υπουργοί υπογράμμισαν την ανάγκη να ενισχυθεί ο συντονισμός και η συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και το στόχο να ενισχυθεί η αστική διάσταση στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής και να προωθηθεί η βιώσιμη αστική ανάπτυξη και οι ολοκληρωμένες προσεγγίσεις ενισχύοντας και αναπτύσσοντας μέσα για την εφαρμογή του Χάρτη της Λειψίας σε όλα τα επίπεδα· συγχαίρει τα κράτη μέλη και την Επιτροπή για τις προσπάθειές τους να συνεχισθεί η διαδικασία της Μασσαλίας και να εφαρμοσθεί ένα πλαίσιο αναφοράς για βιώσιμες ευρωπαϊκές πόλεις· παρακολουθεί με ενδιαφέρον την έναρξη της δοκιμαστικής φάσης του πλαισίου αναφοράς· εκφράζει ωστόσο λύπη για το γεγονός ότι οι πόλεις δεν συμμετέχουν επαρκώς σ’ αυτές τις διαδικασίες· ζητεί ως εκ τούτου από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν καλύτερη ροή πληροφοριών σε σχέση με τη διαδικασία αυτή στις πόλεις που δεν συμμετέχουν και να κρατούν το Κοινοβούλιο ενήμερο σχετικά με τις περαιτέρω εξελίξεις·

3.

σημειώνει το γεγονός ότι, πέρα από τη σημαντική συμβολή των παρεμβάσεων της πολιτικής συνοχής στην ανάπτυξη των αστικών περιοχών, σημαντική επίπτωση στην αστική ανάπτυξη έχει επίσης και μία ολόκληρη δέσμη άλλων πολιτικών (όπως για το περιβάλλον, τις μεταφορές και την ενέργεια) και προγραμμάτων της ΕΕ· τονίζει την ανάγκη για καλύτερη κατανόηση του εδαφικού αντίκτυπου των πολιτικών και ζητεί να ενισχυθεί το πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον στο πλαίσιο των πολιτικών της ΕΕ· επαναλαμβάνει την έκκλησή του να πραγματοποιήσει η Επιτροπή εκτίμηση του εδαφικού αντίκτυπου των τομεακών πολιτικών και να διευρύνει τους υπάρχοντες μηχανισμούς για την αξιολόγηση του αντικτύπου· χαιρετίζει στο πλαίσιο αυτό τις ιδέες που εκτίθενται στην Πέμπτη έκθεση για την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή καθώς και το έργο του Δικτυακού Παρατηρητηρίου Ευρωπαϊκής Χωροταξίας (ΔΠΕΧ)·

4.

τονίζει το γεγονός ότι είναι σε μεγάλο βαθμό οι αστικές περιοχές που μετατρέπουν σε πράξη τις πολιτικές της ΕΕ με επιτόπια εκτέλεση· επισημαίνει ότι οι αστικές περιοχές, οι οποίες περιλαμβάνουν το 73 % του πληθυσμού της Ευρώπης, συμβάλλουν στη δημιουργία του 80 % του ΑΕγχΠ και καταναλώνουν έως 70 % της ενέργειας στην Ένωση και αποτελούν τα κύρια κέντρα καινοτομίας, γνώσης και πολιτισμού χάρις μεταξύ άλλων στην παρουσία των ΜΜΕ και συνεισφέρουν ως εκ τούτου σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη· επισημαίνει ότι μόνον οι πόλεις με υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και κατάλληλες υποδομές μπορούν να προσελκύσουν και να προωθήσουν καινοτόμους δραστηριότητες με υψηλή προστιθέμενη αξία· σημειώνει ότι, από την άλλη πλευρά, οι αστικές περιοχές επωμίζονται και το κόστος της οικονομικής παραγωγικότητας (άναρχη αστική επέκταση, συγκέντρωση, κυκλοφοριακή συμφόρηση, ρύπανση, χρήση γης, κλιματική αλλαγή, ενεργειακή ανασφάλεια, στεγαστική κρίση, χωροταξικός διαχωρισμός, εγκληματικότητα, μετανάστευση, κλπ.) και χαρακτηρίζονται από έντονες κοινωνικές ανισορροπίες (υψηλή ανεργία, κοινωνική ανασφάλεια, κοινωνικός αποκλεισμός, κοινωνική πόλωση, κλπ.), πράγμα το οποίο θέτει σε κίνδυνο τον ρόλο τους ως κινητηρίων δυνάμεων της ανάπτυξης· τονίζει ότι όχι μόνον οι οικονομικές αλλά και οι κοινωνικές και οικολογικές εξελίξεις στις αστικές περιοχές έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα περίχωρα, και είναι της άποψης ότι το πρόγραμμα για το αστικό περιβάλλον πρέπει να επιδιώκει την ανάπτυξη βιώσιμων, έξυπνων και περιεκτικών επενδύσεων προκειμένου να ενισχυθεί ο ρόλος των πόλεων· θεωρεί ως εκ τούτου ότι υπάρχουν στοιχεία που δικαιολογούν σαφώς την κοινή ανάληψη υποχρεώσεων για τις αστικές περιοχές της ΕΕ έτσι ώστε να μειωθούν οι διασυνοριακές συνέπειες της ανάπτυξης, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα ζητήματα που αφορούν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την κοινωνική συνοχή·

5.

επισημαίνει ότι οι υπηρεσίες αστικών μεταφορών καλύπτονται από την αρχή της επικουρικότητας· τονίζει, ωστόσο, ότι η συνεργασία, ο συντονισμός και η χρηματοδότηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα επιτρέψουν στις τοπικές αρχές να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα σε σχέση με τις μεταφορές·

6.

πιστεύει ότι η μεγιστοποίηση της συμβολής των αστικών περιοχών στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ή βελτιώνοντας τις παραμέτρους τους ως «τόπους που είναι καλά να ζεις», αποτελεί κοινό στόχο των ευρωπαϊκών, εθνικών, περιφερειακών και τοπικών επιπέδων διακυβέρνησης· τονίζει ότι ενώ ο στόχος αυτός τυγχάνει ευρείας συναίνεσης, τα ειδικά μέτρα για την επίτευξή του ενδέχεται να διαφέρουν από τόπο σε τόπο· σημειώνει ότι συνεπεία της ιστορικής ανάπτυξης στο δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα, ορισμένες περιφέρειες και πόλεις θα χρειαστεί να θέσουν ευρύτερο φάσμα προτεραιοτήτων, περιλαμβανομένης της σύγκλισης, και θεωρεί επομένως ότι πρέπει να εξασφαλιστεί επαρκής ελαστικότητα που θα επιτρέπει σε ορισμένες αστικές περιοχές να βρουν τις λύσεις που ανταποκρίνονται περισσότερο στις ανάγκες τους, στο περιβάλλον υπό την ευρεία και στενή έννοια και στο αναπτυξιακό πλαίσιο·

7.

συνιστά να επικεντρωθεί η αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής, με γνώμονα τη στρατηγική αντίληψη της επιδίωξης μιας έξυπνης, βιώσιμης, περιεκτικής ανάπτυξης, σε ένα τριπλό στόχο: πρώτα για την παροχή βοήθειας στις αστικές περιοχές ώστε να αναπτύξουν τις βασικές τους υλικές υποδομές ως προϋπόθεση ανάπτυξης για την πλήρη εκμετάλλευση της δυνητικής συμβολής τους στην οικονομική μεγέθυνση στην Ευρώπη, διαφοροποίηση από την οικονομική βάση και την ενεργειακή και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, ιδίως με προοπτική τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας της ατμόσφαιρας των αστικών κέντρων χωρίς την παραμικρή παρεμπόδιση των ποταμίων ροών στις πόλεις· κατά δεύτερο λόγο, για την παροχή βοήθειας στις αστικές περιοχές ώστε να εκσυγχρονίσουν τα οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά μέσω ευφυών επενδύσεων σε υποδομές και υπηρεσίες που βασίζονται στην τεχνολογική εξέλιξη σε στενό συσχετισμό με συγκεκριμένες περιφερειακές, τοπικές και εθνικές απαιτήσεις· κατά τρίτο λόγο, για την αναβάθμιση των αστικών περιοχών με την ανάκτηση βιομηχανικών εγκαταστάσεων και επιφανειών που έχουν μολυνθεί έχοντας κατά νου την ανάγκη σύνδεσης των αστικών περιοχών με την ύπαιθρο με προοπτική την προώθηση της περιεκτικής ανάπτυξης σύμφωνα με τη Στρατηγική «Ευρώπη 2020»·

8.

επισημαίνει το μεγάλο δυναμικό του εκσυγχρονισμού των επενδύσεων στις υποδομές μέσω ευφυών τεχνολογιών που μπορούν να αντιμετωπίσουν χρονίζοντα προβλήματα σε σχέση με τη διακυβέρνηση των πόλεων, την ενέργεια, την υδροδότηση και τη χρήση του ύδατος, τις μεταφορές, τον τουρισμό, τη στέγαση, την παιδεία, την υγεία και την κοινωνική πρόνοια, τη δημόσια ασφάλεια, κλπ., μέσω της έννοιας της «ευφυέστερης αστικής ανάπτυξης»· πιστεύει ότι τέτοιες επενδύσεις σε υποδομές στον τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) μπορούν να αποτελέσουν σαφή κινητήρια δύναμη οικονομικής ανάπτυξης και βασιζόμενων στην καινοτομία οικονομικών δραστηριοτήτων, συνδυάζοντας τα στοιχεία δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων τα οποία είναι σε θέση να στοχεύουν στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, βιώσιμων θέσεων απασχόλησης και ευφυούς ανάπτυξης, σύμφωνα με τους στόχους της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και ιδιαίτερα με την εταιρική σχέση για την καινοτομία σε σχέση με τις ευφυείς πόλεις·

9.

τονίζει ότι η εφαρμογή ευφυών συστημάτων μεταφορών μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και της ασφάλειας στο δημόσιο τομέα, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν την συντονισμένη και αποτελεσματική ανάπτυξη ευφυών συστημάτων σε όλη την Ένωση, και ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές· επισημαίνει ότι οι πόλεις ιδιαίτερα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, επί παραδείγματι με ευφυή τοπικά συστήματα δημόσιων μεταφορών, την ενεργειακή ανακαίνιση των κτιρίων, το βιώσιμο πολεοδομικό σχεδιασμό που ελαχιστοποιεί τις αποστάσεις προς το χώρο εργασίας, τις αστικές υποδομές, κλπ· σ’ αυτό το πλαίσιο, υποστηρίζει την πρωτοβουλία Civitas και το Σύμφωνο των Δημάρχων· τονίζει τη σημασία της χρησιμοποίησης των διαθέσιμων πόρων για την εφαρμογή προγραμμάτων δράσης με σκοπό την προώθηση της εκμετάλλευσης των τοπικών δυνατοτήτων στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι και οι δύο αυτές πρωτοβουλίες θα επικαιροποιούνται στο μέλλον·

10.

τονίζει τη σημασία της πολιτικής συνοχής στην προώθηση της κοινωνικής καινοτομίας στις αστικές περιοχές και ιδιαίτερα στις αφημένες στην τύχη τους συνοικίες, προκειμένου να ευνοηθεί η εσωτερική συνοχή και το ανθρώπινο κεφάλαιο, με μια περιεκτική και συμμετοχική προσέγγιση είτε σε σχέση με την κατάρτιση και την εκπαίδευση (ιδίως για τους νέους), την πρόσβαση στις μικροπιστώσεις, είτε για να προωθηθεί η κοινωνική οικονομία·

11.

επαναλαμβάνει την άποψή του ότι μία από τις αδυναμίες της Στρατηγικής της Λισσαβόνας ήταν η έλλειψη εύρυθμης λειτουργίας της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και η ανεπαρκής συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών καθώς και της κοινωνίας των πολιτών στα στάδια του σχεδιασμού, της εφαρμογής της προβολής και της αξιολόγησης της στρατηγικής· τονίζει την ανάγκη βελτίωσης του συστήματος διακυβέρνησης της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» με μεγαλύτερη ενσωμάτωση των ενδιαφερομένων μερών σε όλα τα στάδια·

12.

καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει στους προσεχείς κανονισμούς ότι τα κράτη μέλη επιδιώκουν την επίσημη συμμετοχή των πολιτικών ηγετών κομβικών αστικών περιοχών και ενώσεων τοπικών και περιφερειακών αρχών σε όλα τα στάδια της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων στην πολιτική συνοχής (στρατηγικός σχεδιασμός, καθορισμός των προτεινόμενων «αναπτυξιακών και επενδυτικών συμβάσεων εταιρικής σχέσης» και σχετικές με αυτές διαπραγματεύσεις), επί παραδείγματι με τη δημιουργία νέων τύπων εταιρικής σχέσης, όπως εδαφικά σύμφωνα που εκπονούνται για κάθε κράτος μέλος· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει την επιμόρφωση των αστικών και τοπικών διοικήσεων προκειμένου να παρέχονται πληροφορίες για προγράμματα και πρωτοβουλίες σε σχέση με την πολιτική για τις πόλεις, και καλεί τις τοπικές αρχές αναλόγως να εκπονήσουν συγκεκριμένα προγράμματα δράσης στο πλαίσιο των ειδικών αναπτυξιακών στρατηγικών τους· θεωρεί ότι πρόκειται για τον μοναδικό τρόπο προκειμένου να αντικατοπτρίζονται οι τοπικές ανάγκες προλαμβάνοντας ταυτόχρονα τον κατακερματισμό των στρατηγικών στόχων και λύσεων·

13.

πιστεύει ότι ο σύνδεσμος μεταξύ τοπικών σχεδίων δράσης και περιφερειακών/εθνικών προγραμμάτων αναφοράς θα πρέπει να ενισχυθεί· υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής να ενισχυθεί η θέση της προσέγγισης της τοπικής ανάπτυξης στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής μέσω ομάδων υποστήριξης και σχεδίων δράσης τύπου «Leader»·

14.

τονίζει ότι οι αστικές περιοχές δεν αποτελούν νησίδες μέσα στις περιφέρειές τους και ότι, συνεπώς, η ανάπτυξή τους πρέπει να συνδέεται στενά με τις γύρω λειτουργικές, υποαστικές ή αγροτικές περιοχές· ζητεί περισσότερες διευκρινίσεις σχετικά με ειδικές καταστάσεις όπως εκείνες στις μητροπολιτικές περιοχές, στις αστικές περιφέρειες και στους αστικούς οικισμούς, όπου υπάρχει στενή αλληλοσύνδεση λειτουργιών· θεωρεί ότι η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, ο περιφερειακός σχεδιασμός και η αρχή της εταιρικής σχέσης συνιστούν τα αποτελεσματικότερα εργαλεία για την πρόληψη αφενός του διαχωρισμού σε τομείς και αφετέρου της κατάτμησης των αναπτυξιακών πολιτικών· υπενθυμίζει ωστόσο ότι οι εσωτερικές συνέργειες δεν διασφαλίζονται πάντοτε· προτρέπει την Επιτροπή να καλέσει τα κράτη μέλη ειδικά να προωθήσουν τις επαφές και την ανταλλαγή ορθών πρακτικών σχετικά με στρατηγικές για την ύπαιθρο και τις αστικές περιοχές και να εντάξουν τη διάσταση πόλης-υπαίθρου στα έγγραφα σχεδιασμού ώστε να εξασφαλίζονται οι δεσμοί υπαίθρου-αστικών περιοχών·

15.

τονίζει το θετικό ρόλο που διαδραματίζουν η διασυνοριακή συνεργασία, η διακρατική συνεργασία και η πρωτοβουλία URBACT στη δημιουργία δικτύων πόλεων για την κοινοποίηση των βελτίστων πρακτικών και τη δημιουργία καινοτόμων λύσεων· σημειώνει ότι η συνεργασία μεταξύ ευρωπαϊκών πόλεων ευθυγραμμίζεται πλήρως με το στόχο 3 (ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία)· θεωρεί ότι κατά την περίοδο 2014- 2020, η αστική διάσταση του στόχου της ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας θα πρέπει να ενισχυθεί· ενθαρρύνει τη συμμετοχή των πόλεων στα δίκτυα διαπεριφερειακής και διασυνοριακής συνεργασίας· πιστεύει ότι τα υποστηριζόμενα δίκτυα θα πρέπει να συνδέονται με πραγματικά αναπτυξιακά προγράμματα και καλεί την Επιτροπή να ενισχύσει τις πλατφόρμες προκειμένου να επιτρέπεται μια πειραματική προσέγγιση στην αναγέννηση και ανάπτυξη των πόλεων· πιστεύει ότι ο πειραματισμός θα μπορούσε να είναι χρήσιμος, ιδίως στο πλαίσιο του ΕΚΤ, όπου μια συνολική εδαφική στρατηγική θα συμπλήρωνε την προσέγγιση που στοχεύει σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού·

16.

υπογραμμίζει ότι η διαδικασία «αστικής αναγέννησης» και «ολοκληρωμένης προσέγγισης» θα μπορούσε να καταλήξει σε μια νέα «αστική συμμαχία» που θα συνενώνει όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στη διαδικασία «οικοδόμησης της πόλης»· η συμμαχία αυτή θα συνεχίσει να βασίζεται στη συναίνεση και να νομιμοποιείται με νέες μορφές διακυβέρνησης εντός των οποίων τα κοινωνικά δίκτυα και τα δίκτυα πολιτών θα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο με κοινό στόχο την αναβάθμιση, αναγέννηση και εκ νέου ανακάλυψη της «υπάρχουσας πόλης» χρησιμοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο τους ανθρώπινους, κοινωνικούς, υλικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς πόρους που έχουν αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου διοχετεύοντάς τους στην οικοδόμηση πόλεων διαχειριζόμενων σύμφωνα με αποτελεσματικούς, καινοτόμους, ευφυείς, περισσότερο βιώσιμους και κοινωνικά ολοκληρωμένους προσανατολισμούς·

17.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα ανταλλαγών «Erasmus για τους τοπικούς και περιφερειακούς αιρετούς εκπροσώπους» προκειμένου να ενθαρρύνεται η μεταφορά ορθών πρακτικών στο πλαίσιο της στρατηγικής για την τοπική και την αστική ανάπτυξη·

18.

τονίζει ότι οι τοπικές αιρετές αρχές υπόκεινται σε άμεση πολιτική λογοδοσία όσον αφορά τη λήψη στρατηγικών αποφάσεων και τις επενδύσεις με κονδύλια του δημοσίου· με αυτό κατά νουν, είναι της άποψης ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εξασφαλίζουν επαρκείς πόρους από τον προϋπολογισμό σ’ αυτές τις αρχές· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής και της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020», πρέπει να προβλέπεται υποχρεωτική συμμετοχή των τοπικών αιρετών φορέων στη διαδικασία λήψεως στρατηγικών αποφάσεων, η στενή συμμετοχή στην κατάρτιση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και η ευρεία χρήση της επιλογής εκχώρησης αρμοδιοτήτων κατά την εφαρμογή και αξιολόγηση της πολιτικής συνοχής, με την επιφύλαξη της δημοσιονομικής αρμοδιότητας των διαχειριστικών αρχών και των κρατών μελών· τονίζει ότι η προτεραιότητα των τοπικών αρχών είναι η ευημερία και η ποιότητα ζωής των πολιτών που, από κοινού με τα ενδιαφερόμενα μέρη, πρέπει να συμμετέχουν στις αναπτυξιακές στρατηγικές σε τοπικό επίπεδο·

19.

συνιστά, για την επόμενη περίοδο προγραμματισμού, την χρήση μίας από τις ακόλουθες επιλογές για την εφαρμογή της αστικής διάστασης σε επίπεδο κράτους μέλους: ανεξάρτητα επιχειρησιακά προγράμματα τα οποία διαχειρίζονται συγκεκριμένες αστικές περιοχές, κοινά επιχειρησιακά προγράμματα που καλύπτουν τις αστικές περιοχές συγκεκριμένου κράτους μέλους, συνολικές επιδοτήσεις ή διαχωρισμός αστικών μέτρων και πόρων στο πλαίσιο ειδικών περιφερειακών επιχειρησιακών προγραμμάτων· αναγνωρίζει τη σημασία της εκπόνησης στο μέλλον ειδικών επιχειρησιακών προγραμμάτων για ορισμένες αστικές περιοχές επιδιώκοντας την υλοποίηση του αναπτυξιακού δυναμικού τους·

20.

προειδοποιεί ότι, δεδομένου ότι η κλίμακα και η κυριαρχία του αστικού χαρακτήρα παρουσιάζει διαφορές στην ΕΕ, ιδίως όταν μια περιφέρεια είναι κυρίως αγροτική με ασθενή αστικό χαρακτήρα, το μερίδιο των πόρων που θα διοχετεύεται σε αστικές δράσεις στο πλαίσιο του γενικού περιεχομένου και προτεραιοτήτων των επιχειρησιακών προγραμμάτων, πρέπει να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των σχεδιαστών του προγράμματος που ενεργούν εξ ονόματος της εν λόγω περιφέρειας·

21.

συνηγορεί υπέρ των αρχών του ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού διότι μπορούν να βοηθήσουν τους τοπικούς φορείς να μεταπηδήσουν από τη θεώρηση των «μεμονωμένων σχεδίων» σε μία περισσότερο στρατηγική διατομεακή θεώρηση προκειμένου να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα το ενδογενές αναπτυξιακό δυναμικό τους· τονίζει την προστιθέμενη αξία και τον καινοτόμο χαρακτήρα της προσέγγισης αυτής «από τα κάτω προς τα πάνω», ιδιαίτερα για τις αφημένες στην τύχη τους συνοικίες όπου, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή όλων των τοπικών παραγόντων, επιτρέπει την καλύτερη ανταπόκριση στις πραγματικές ανάγκες και τους εδαφικούς πόρους· ταυτόχρονα εκφράζει λύπη για τον ασαφή κοινό ορισμό που έχει ως αποτέλεσμα μόνο επίσημη εφαρμογή σε ορισμένες περιπτώσεις· προτρέπει την Επιτροπή να καλέσει τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν τη στήριξη για την ανάπτυξη των τοπικών διοικητικών ικανοτήτων με σκοπό τον ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό·

22.

θεωρεί ότι οι αστικές περιοχές έχουν να διαδραματίσουν ουσιώδη ρόλο κατά την εφαρμογή μακροπεριφερειακών στρατηγικών και τη θέσπιση λειτουργικών γεωγραφικών μονάδων·

23.

καλεί την Επιτροπή να εκπονήσει μελέτη η οποία θα συγκρίνει τη σημερινή πρακτική επιμέρους κρατών μελών όσον αφορά τον ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό και, με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης, να συντάξει ειδικές κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για μία πρακτική ολοκληρωμένου σχεδιασμού της αστικής ανάπτυξης που θα διευκρινίζουν επίσης τις σχέσεις μεταξύ αυτών των σχεδίων και άλλων εγγράφων προγραμματισμού και θα προάγουν αποτελεσματικές και νομικά ρυθμισμένες εταιρικές σχέσεις, περιλαμβανομένων των διασυνοριακών αστικών εταιρικών σχέσεων· ζητεί από την Επιτροπή να καταστήσει νομικά δεσμευτικό τον ολοκληρωμένο αστικό σχεδιασμό όταν χρησιμοποιούνται κονδύλια της ΕΕ για τη συγχρηματοδότηση έργων· προτρέπει τις τοπικές αρχές των κρατών μελών να δρομολογήσουν νέες εταιρικές σχέσεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα και καινοτόμες στρατηγικές ανάπτυξης των αστικών υποδομών προκειμένου να προσελκυσθούν επενδύσεις και να τονωθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα· ζητεί τη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ τοπικών και περιφερειακών διοικήσεων προκειμένου να διευκολύνονται νέες εταιρικές σχέσεις, αφενός μεταξύ αστικών περιοχών και υπαίθρου και αφετέρου μεταξύ πόλεων μικρού, μέσου και μεγάλου μεγέθους προκειμένου να εξασφαλισθεί μια ισορροπημένη περιφερειακή ανάπτυξη· καλεί ταυτόχρονα την Επιτροπή να αυξήσει την τεχνική βοήθεια προς τη βελτίωση του ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδιασμού, της συμμετοχικής εκπόνησης πολιτικής και της στρατηγικής αστικής ανάπτυξης·

24.

θεωρεί ευπρόσδεκτη την ιδέα της Επιτροπής για το μελλοντικό Κοινό Στρατηγικό Πλαίσιο όπως περιγράφεται στα συμπεράσματα της 5ης έκθεσης για τη συνοχή, που θα μπορούσε να αυξήσει τις συνέργειες μεταξύ των Ταμείων, προκειμένου ιδιαίτερα να επανεξεταστούν οι δεσμοί μεταξύ αστικών περιοχών και υπαίθρου και μεταξύ υπαίθρου και περιαστικών περιοχών· υπογραμμίζει την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία της οριζόντιας και ολοκληρωμένης προσέγγισης στην πολιτική συνοχής και ενθαρρύνει σχετικά περαιτέρω συνέργειες με τις πολιτικές περιβάλλοντος, ενέργειας και μεταφορών που θα βοηθούσαν ιδιαίτερα στις αστικές και περιαστικές περιοχές, όπου οι σχετικές προκλήσεις είναι σημαντικές·

25.

επαναλαμβάνει την πεποίθησή του ότι μόνο στην περίπτωση που θα είναι διαθέσιμοι επαρκείς πόροι για ειδικές αστικές δράσεις θα καταστεί δυνατή η εκπόνηση σχεδίων ολοκληρωμένης αστικής ανάπτυξης και συνιστά ως εκ τούτου τη συγκέντρωση των διαθεσίμων για συγκεκριμένες δράσεις πόρων· προτείνει τον καθορισμό ενός ελάχιστου επιπέδου έντασης βοήθειας ανά περίοδο προγραμματισμού για μειονεκτούσες γειτονιές των αστικών περιοχών·

26.

τονίζει ότι τα αναπόφευκτα μέτρα λιτότητας σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ασκούν μια άνευ προηγουμένου πίεση σε όλες τις μορφές δημοσίων δαπανών, περιλαμβανομένων των στρατηγικών επενδύσεων για την οικονομική ανάπτυξη· είναι της γνώμης ότι για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των επενδύσεων, χρειάζεται καλύτερος συντονισμός όλων των διαθεσίμων δημοσίων πόρων (ευρωπαϊκών, εθνικών, περιφερειακών, τοπικών, ιδιωτικών) και μια στρατηγικότερη κατανομή τους·

27.

συνηγορεί σχετικά υπέρ του συνεκτικού οικονομικού σχεδιασμού σε τοπικό επίπεδο ως αναπόσπαστη συνιστώσα του ολοκληρωμένου αναπτυξιακού σχεδιασμού και καλεί τον κάθε χρήστη των δημοσίων πόρων, σύμφωνα με την αρχή του αποτελέσματος, να τηρεί αυστηρά την αρχή «χρήματα για προγράμματα» και όχι «προγράμματα για χρήματα»·

28.

υπογραμμίζει την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία των διασταυρούμενων χρηματοδοτήσεων μεταξύ ΕΤΠΑ και ΕΚΤ σε σχέση με την ελαστικότητα για τα προγράμματα κοινωνικής ένταξης και τα σχέδια/στρατηγικές για την ολοκληρωμένη αστική ανάπτυξη· καλεί την Επιτροπή να δημιουργήσει πιο ευέλικτους όρους για τις χρηματοδοτήσεις αυτές έτσι ώστε να ενθαρρύνεται η χρήση τους και οι διευθετήσεις αυτές να μην δημιουργούν εμπόδια κατά τον σχεδιασμό και την εφαρμογή αυτών των σχεδίων/στρατηγικών· εφιστά την προσοχή στο συμπληρωματικό χαρακτήρα των πόρων αυτών· σημειώνει ότι ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές που πάσχουν από κοινωνικό αποκλεισμό ή περιβαλλοντική ρύπανση, η χρηματοδότηση από το ΕΚΤ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη κοινών τοπικών προγραμμάτων εκ μέρους των πόλεων, του τριτογενούς τομέα και του ιδιωτικού τομέα με στόχο την πρόληψη του αποκλεισμού· επισημαίνει ότι η συγκέντρωση των υφιστάμενων ευρωπαϊκών πόρων θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά τη διαθέσιμη χρηματοδότηση·

29.

πιστεύει ότι ο δυναμισμός των αστικών περιοχών μπορεί να τονωθεί χάρις στις ουσιαστικές συνέργειες μεταξύ των διαφόρων ευρωπαϊκών μέσων χρηματοδότησης, ιδίως όσον αφορά την έρευνα και την καινοτομία·

30.

τονίζει τον πολλά υποσχόμενο ρόλο των νέων οργάνων χρηματοοικονομικής τεχνικής σύμφωνα με τις αρχές «προγράμματα για χρήματα» και «χρήματα για προγράμματα» που τέθηκαν σε λειτουργία στη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου προγραμματισμού· τονίζει την ανάγκη δημιουργίας εξελικτικών οργάνων χρηματοοικονομικής τεχνικής βιώσιμων και εφικτών για τις μικρότερες αστικές περιοχές· καλεί την Επιτροπή να αποτιμήσει την εμπειρία από την χρήση αυτών των εργαλείων και, όπου απαιτείται, να τα προσαρμόσει καταλλήλως προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστική θέση τους στη χρηματοπιστωτική αγορά σε σύγκριση με τα κοινά εμπορικά προϊόντα με στόχο να καταστούν περισσότερο «φιλικά προς το χρήστη», πρακτικά, ελκυστικά και επομένως αποτελεσματικά· πιστεύει ότι τα επιτόκια των χρηματοδοτικών μέσων της ΕΤΕ θα πρέπει να χαμηλώσουν σε σχέση με τα εμπορικά δάνεια για το σκοπό αυτό· καλεί τα κράτη μέλη, εν όψει των θετικών αποτελεσμάτων της χρήσης των υφιστάμενων οργάνων χρηματοοικονομικής τεχνικής, να εξασφαλίζουν διαρκώς την πλέον αποτελεσματική χρήση των δυνητικών ωφελημάτων από αυτά τα χρηματοπιστωτικά όργανα·

31.

πιστεύει ότι ειδικότερα η πρωτοβουλία «Jessica» μπορεί να φτάσει στο απόγειό της όταν εφαρμόζεται σε επίπεδο πόλεων, και επομένως παρατηρεί με λύπη ότι ορισμένα κράτη μέλη τείνουν να την εφαρμόζουν κατά τρόπο συγκεντρωτικό·

32.

καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι οι χρηματοδοτικές ροές σε ευρωπαϊκό, εθνικό και κατώτερο επίπεδο θα διοργανώνονται στο μέλλον κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο· εκφράζει την ανησυχία του για το σημερινό χαμηλό επίπεδο προχρηματοδότησης προγραμμάτων και πιστεύει ότι θα πρέπει στο μέλλον να εξασφαλίζεται μέσω των κανονισμών ότι τα κράτη μέλη είναι σαφέστερα υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν την προχρηματοδότηση για πληρωμές σε δημόσιους δικαιούχους όπως οι δημοτικές αρχές·

33.

καλεί την Επιτροπή να επιδιώξει την καλύτερη δυνατή εναρμόνιση των κανόνων, ιδίως σε σχέση με πόρους και προγράμματα της ΕΕ στο πλαίσιο των οποίων είναι επιλέξιμα για συγχρηματοδότηση αστικά και τοπικά αναπτυξιακά έργα, προκειμένου να ελαχιστοποιείται η γραφειοκρατία και τα ενδεχόμενα λάθη κατά την εφαρμογή·

34.

καλεί την Επιτροπή των Περιφερειών να επεξεργασθεί ιδέες σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διαμόρφωσης της αστικής διάστασης της μελλοντικής πολιτικής συνοχής·

35.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών.