21.12.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 348/15

Α.

λαμβάνοντας υπόψη την θεμελιώδη ανάγκη να προστατευθούν τα αποθέματα ιχθύων ώστε να είναι σε θέση ο τομέας της αλιείας να εφοδιάζει τον πληθυσμό με προϊόντα αλιείας και την ισορροπία του ισοζυγίου ειδών διατροφής στα μεμονωμένα κράτη μέλη και στην ΕΕ στο σύνολό της, καθώς και τη σημαντική συμβολή του στην κοινωνικοοικονομική ευεξία των παράκτιων κοινοτήτων, την τοπική ανάπτυξη, την απασχόληση, τη διατήρηση και δημιουργία οικονομικής δραστηριότητας ανάντη και κατάντη στους συναφείς τομείς, τον εφοδιασμό με φρέσκα ψάρια και τη διατήρηση των τοπικών πολιτιστικών παραδόσεων,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, του 1982, πρέπει να αποτελεί τη μόνιμη βάση για τη ρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ), με ιδιαίτερη μνεία στις διατάξεις τις σχετικά με τη διεθνή διαχείριση του αλιευτικού τομέα,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ, η οποία κατοχυρώνεται από τις Συνθήκες, καθώς και η διακήρυξη του Μπαλί, του Δεκεμβρίου 2007,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αποτελεί οντότητα διεθνούς δικαίου και, με βάση τις συνθήκες και τους κανόνες λειτουργίας της, προβλέπεται ρητώς ότι έχει ως σκοπό να εξασφαλίζει την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ολοκλήρωση των πολιτικών της, της ΚΑλΠ συμπεριλαμβανομένης,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο βασικός στόχος της ΚΑλΠ ορίζεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και έγκειται στην εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης και της οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας του αλιευτικού τομέα, και στη διατήρηση των αλιευτικών πόρων, βασικής προϋπόθεσης για την άσκηση της αλιευτικής δραστηριότητας, τώρα και στο μέλλον,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ απέτυχε στην επίτευξη του βασικού στόχου της και απέδειξε ότι η εκ των άνω υπερσυγκεντρωτική πολιτική δεν μπορεί να λειτουργήσει,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη την ποικιλομορφία των ευρωπαϊκών θαλασσών και την ιδιαιτερότητα του στόλου και των αλιευτικών πρακτικών που ασκούνται σε κάθε μία από αυτές,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο, στο ψήφισμά του της 3ης Νοεμβρίου 1976, και ειδικότερα στο παράρτημα VII αυτού, προέβλεπε δράση για την διασφάλιση των ιδιαίτερων αναγκών περιοχών όπου οι τοπικοί πληθυσμοί εξαρτώνται ιδιαίτερα από την αλιεία και τις συναφείς δραστηριότητες,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 1, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, ορίζει ότι η ΚΑλΠ καλύπτει δραστηριότητες διατήρησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης έμβιων υδρόβιων πόρων, την υδατοκαλλιέργεια και τη μεταποίηση και εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, στην περίπτωση που οι δραστηριότητες αυτές ασκούνται στο έδαφος των κρατών μελών ή στα ύδατα της Ένωσης ή από αλιευτικά σκάφη των κρατών μελών ή, με την επιφύλαξη της πρωταρχικής ευθύνης του κράτους της σημαίας, από υπηκόους των κρατών μελών,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 88 % των αποθεμάτων της Ένωσης αλιεύονται πέραν της Μέγιστης Διαρκούς Απόδοσης (MSY) και το 30 % των αποθεμάτων αυτών εκφεύγουν των ασφαλών βιολογικών ορίων, γεγονός που έχει σοβαρό αντίκτυπο στη βιωσιμότητα του κλάδου,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή της ΚΑλΠ έχει άμεση επίδραση σε τεράστιας σημασίας τομείς, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η κλιματική αλλαγή, η ασφάλεια, η υγεία, η προστασία των καταναλωτών ή η περιφερειακή ανάπτυξη, το εσωτερικό και διεθνές εμπόριο, οι σχέσεις με τρίτες χώρες και η αναπτυξιακή συνεργασία, λόγος για τον οποίο είναι θεμελιώδους σημασίας να εξασφαλισθεί μία δίκαια και προσεκτική εναρμόνιση μεταξύ όλων αυτών των τομέων, με πλήρη σεβασμό της αρχής της επικουρικότητας,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την οδηγία 2008/56/ΕΚ, τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να επιτύχουν ή να διατηρήσουν καλή περιβαλλοντική κατάσταση για τα θαλάσσια ύδατα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αργότερο έως το έτος 2020, πράγμα που θα απαιτήσει τη ρύθμιση των αλιευτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της ΚΑλΠ,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη σαφούς ανισότητας ανάμεσα στο εισόδημα του πληθυσμού που ζει από την αλιεία και άλλων κατηγοριών του πληθυσμού· λαμβάνονταςα υπόψη ότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί στον πρώτο ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο, ιδίως με την αύξηση των προσωπικών εισοδημάτων του,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρούσα γεωπολιτική, οικονομική και κοινωνική συγκυρία, καθώς και η εφαρμογή ενός στρατηγικού προγράμματος και σχεδίου δράσης για τη διατήρηση και τη βιώσιμη ανάπτυξη των ωκεανών και των θαλασσών στην Ευρώπη και στον κόσμο (ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική - ΟΘΠ), δικαιολογούν την δέσμευσή μας για τη θέσπιση μιας βιώσιμης από περιβαλλοντική και κοινωνικοοικονομική άποψη ΚΑλΠ, σε σχέση με την οποία θα ενισχυθούν οι εξουσίες λήψεως αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία συνιστά μια από τις πρωταρχικές δραστηριότητες για τη χρησιμοποίηση της θάλασσας και των πόρων της και για το λόγο αυτό θα πρέπει να θεωρείται ουσιαστικό τμήμα διαχείρισης της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής (ΟΘΠ),

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διακυβερνητική ομάδα εμπειρογνωμόνων για την Εξέλιξη του Κλίματος (IPCC), η οποία συγκεντρώνει ερευνητές από όλον τον κόσμο, εκτίμησε τον αντίκτυπο των αλλαγών του κλίματος και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πάμπολλα οικοσυστήματα απειλούνται λόγω ενός άνευ προηγουμένου συνδυασμού παραγόντων και διαταραχών που συνδέονται με την αλλαγή του κλίματος,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο και, προσφάτως, η ΣΛΕΕ αναγνωρίζουν τα εγγενή μειονεκτήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπες οι εξόχως απόκεντρες περιοχές (ΕΑΠ) τα οποία, λόγω του μόνιμου χαρακτήρα τους, της έντασης και αλληλεπίδρασής τους τις διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες περιοχές της ΕΕ με γεωγραφικά μειονεκτήματα και/ή με δημογραφικά προβλήματα,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΑλΠ, για να είναι περισσότερο συμμετοχική και αποτελεσματική, πρέπει να οργανωθεί κατά τρόπο ώστε να συγκεντρώνει με πολυτομεακή προσέγγιση όλους τους κλάδους που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τον τομέα, κυρίως δε τους επαγγελματίες και ερασιτέχνες αλιείς, τους υδατοκαλλιεργητές, τον κλάδο μεταποίησης, τους εμπόρους λιανικής πώλησης, τους πλοιοκτήτες, τους εκπροσώπους εκείνων των ομάδων, την κοινωνία των πολιτών (συμπεριλαμβανομένων και των περιβαλλοντικών και αναπτυξιακών ΜΚΟ), την επιστημονική κοινότητα και τους θεσμικούς ενδιαφερόμενους,

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η νέα μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ θα πρέπει ήδη να συμβάλει στην προσέγγιση της αλιευτικής πολιτικής με τους κανόνες της ενιαίας αγοράς,

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι παρά κάποια πρόοδο που σημειώθηκε μετά την αναθεώρηση της ΚΑλΠ του 2002, τα θεμελιώδη προβλήματα της πλεονάζουσας δυναμικότητας του στόλου και της σπάνιδος των αλιευτικών πόρων παραμένουν ακόμη, διαφέρουν όσον αφορά την έκτασή τους από τη μια περιοχή στην άλλη, αλλά και επιδεινώθηκαν κατά τα τελευταία έτη, προκαλώντας σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στα μη στοχοθετημένα είδη καθώς και το θαλάσσιο περιβάλλον γενικότερα και αφήνοντας τα οικοσυστήματα σε κακή κατάσταση,

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι προβλήματα όπως η πλεονάζουσα αλιευτική δυνατότητα και η σπανίδα αλιευτικών πόρων δεν πρέπει να θεωρηθούν ενδημικά ή καθολικά λόγω των τεράστιων αποκλίσεων που υπάρχουν μεταξύ των διαφόρων στόλων και των αλιευμάτων, και δεδομένου ότι πρέπει να αναζητηθούν λύσεις στα προβλήματα αυτά, οι οποίες θα εφαρμοστούν με τρόπο που θα λαμβάνει υπόψη τις μεγάλες περιφερειακές διαφορές που υπάρχουν στην ΕΕ,

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι θάλασσές μας είναι ικανές να στηρίξουν μεγαλύτερους όγκους ιχθύων από τους σημερινούς και ότι εάν δοθεί η δυνατότητα αποκατάστασης των αποθεμάτων θα μπορούσαν να τεθούν όρια που θα επέτρεπαν σημαντικά μεγαλύτερες αλιεύσεις ιχθύων με παράλληλη διατήρηση της αειφορίας,

ΚΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα επίπεδα απορρίψεων είναι απαράδεκτα υψηλά και, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχουν οι αλιείς, σε ακραίες καταστάσεις ανέρχονται μέχρι και στο 80 % των αλιευμάτων τους,

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολιτική διατήρησης και διαχείρισης αποτελεί τη μεγαλύτερη αποτυχία της ΚΑλΠ και δεν έχει τροποποιηθεί ή επικαιροποιηθεί από την θέσπισή της, και για το λόγο αυτό απαιτείται να εστιάσουμε στο σχεδιασμό ενός νέου προτύπου διατήρησης και διαχείρισης της αλιείας,

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει σε διεθνή φόρα, έχει καθορίσει ως στόχους της αλιευτικής πολιτικής της τη διαχείριση μέσω της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης (MSY), της προληπτικής προσέγγισης και της προσέγγισης με βάση το οικοσύστημα,

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατήρηση αλιευτικών στόλων σύγχρονων, ανταγωνιστικών, φιλοπεριβαλλοντικών και ασφαλών δεν είναι ασυμβίβαστη με τη μείωση των αλιευτικών δυνατοτήτων, μείωση στην οποία εξάλλου προέβησαν αρκετά κράτη μέλη, επί τη βάσει αξιόπιστης επιστημονικής έρευνας, προκειμένου να προσαρμοσθούν καλύτερα στη διαθεσιμότητα των πόρων, και ότι οι ενδιαφερόμενοι ανέκαθεν πρότειναν μη κατασταλτικά αλλά δραστικά και βαθμιαία μέτρα, όπως κατάλληλα μέτρα για την αύξηση της αλιεύσιμης βιομάζας, την προσωρινή διακοπή της δραστηριότητας, τις μειώσεις των ημερών αλιείας, την καθιέρωση ζωνών βιολογικής προστασίας και την ενίσχυση της αλιείας μικρής κλίμακας,

ΚΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλιεία είναι μια από τις οικονομικές δραστηριότητες που θίγονται περισσότερο από την εξάντληση των αποθεμάτων ιχθύων λόγω της κακής κατάστασης υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και η μελλοντική βιωσιμότητά της θα εξαρτηθεί από την ικανότητα αντιστροφής αυτής της τάσης, με την αποκατάσταση της υγείας και της ισορροπίας σε ολόκληρο το θαλάσσιο οικοσύστημα· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ως εκ τούτου, ο τομέας πρέπει να συμβάλει, από την πλευρά του, στις προσπάθειες για την αποκατάσταση μιας ισορροπίας που θα εξασφαλίζει τη μελλοντική βιωσιμότητα της δραστηριότητας και την αύξηση της κερδοφορίας μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα,

ΚΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις αλιευτικές δραστηριότητες οφείλεται η διαβίωση απειράριθμων παράκτιων κοινοτήτων που από γενεές είναι αφοσιωμένες σε αυτήν, συμβάλλοντας, πέραν τούτου, στην οικονομική και κοινωνική δυναμική των οικείων περιφερειών και στην πολιτιστική κληρονομιά της ΕΕ και ότι η αλιευτική πολιτική πρέπει να αναπτυχθεί κατά τρόπο που να προστατεύει την ευημερία όλων των παραδοσιακών αλιευτικών περιοχών της Ευρώπης, με σεβασμό των ιστορικών δικαιωμάτων,

ΚΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι παλαιότερα τα ιστορικά δικαιώματα προστατεύονταν από την αρχή της σχετικής σταθερότητας και, ανεξαρτήτως των μελλοντικών καθεστώτων διαχείρισης, τα οφέλη που εξασφάλισε στις παράκτιες κοινότητες η σχετική σταθερότητα πρέπει να παραμείνουν στις κοινότητες αυτές,

Λ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος της αλιείας μικρής κλίμακας και οι περιοχές που εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αλιεία χρειάζονται διαφορετική μεταχείριση και μεγαλύτερη κοινωνικοοικονομική υποστήριξη στο πλαίσιο της νέας ΚΑλΠ,

ΛΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι γυναίκες, παρά τη χαμηλή εκπροσώπησή τους στον επί μέρους τομέα της αλίευσης, είναι μια σημαντική ομάδα λόγω του θεμελιώδους ρόλου που διαδραματίζουν σε τομείς που σχετίζονται άμεσα με την ΚΑλΠ, όπως είναι, μεταξύ άλλων, η υδατοκαλλιέργεια, η μεταποίηση, η εμπορία, η έρευνα, η διαχείριση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η κατάρτιση και η ασφάλεια στη θάλασσα,

ΛΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως έχει ήδη αναγνωριστεί στο γεωργικό τομέα, και στον τομέα της αλιείας οι γυναίκες είναι θύματα ανισοτήτων, που μεταφράζονται σε χαμηλότερους μισθούς (ή ακόμη και καθόλου μισθούς), χαμηλότερες παροχές κοινωνικής ασφάλισης ή ακόμη και εμπόδια, σε ορισμένες περιπτώσεις, στην πλήρη συμμετοχή τους στα διοικητικά όργανα, σε ορισμένες κοινότητες ή ενώσεις,

ΛΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα προϊόντα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας συνιστούν σημαντική και αυξανόμενη πηγή πρωτεϊνών υψηλής ποιότητας και υγιεινών λιπαρών ουσιών που είναι απαραίτητες για τις διατροφικές ανάγκες της ΕΕ,

ΛΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο στόλος και ο αλιευτικός τομέας της Ένωσης αποτελούν πηγή τροφίμων ανωτέρας ποιότητας και διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο για την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή και τη δυναμική των παράκτιων, περιφερειακών και εξόχως απόκεντρων και νησιωτικών περιοχών της ΕΕ,

ΛΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εμπορία αλιευτικών προϊόντων που διαθέτουν πιστοποίηση από αναγνωρισμένο φορέα, από το στάδιο της αλίευσής τους, τη διαδικασία πάχυνσης ή μεταποίησης (ανάλογα με τη βιομηχανία), έως την πώλησή τους, θα πρέπει να βασίζεται σε κριτήρια περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και να συμβάλλει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών υπέρ της στήριξης της βιώσιμης αλιείας,

ΛΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο FAO έχει πραγματοποιήσει σημαντικό έργο στον τομέα της οικολογικής σήμανσης των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, καθώς και ότι το Μάρτιο 2005 η επιτροπή αλιείας του FAO εκπόνησε κατευθυντήριες γραμμές για το θέμα αυτό τις οποίες θα πρέπει να λάβει υπόψη η Επιτροπή,

ΛΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης σε μια συγκεκριμένη περιοχή θα πρέπει να ενισχύσει την αλληλεπίδραση μεταξύ των στοιχείων του φυσικού και ανθρώπινου περιβάλλοντος και να προαγάγει την ποιότητα ζωής στις παράκτιες κοινότητες· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια πολιτική για την αλιεία θα πρέπει να έχει ως αφετηρία την υπόθεση της αλληλεξάρτησης μεταξύ της ευημερίας των εν λόγω κοινοτήτων και της βιωσιμότητας των οικοσυστημάτων, των οποίων αποτελούν αναπόσπαστο μέρος,

ΛΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι στόλοι της αλιείας μικρής κλίμακας και οι στόλοι πιο εμπορικού και βιομηχανικού χαρακτήρα παρουσιάζουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά και προβλήματα που δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα ενιαίο μοντέλο και για το λόγο αυτό χρειάζονται διαφορετική μεταχείριση,

ΛΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα είναι κοινώς αποδεκτό ότι υπάρχουν αρκετά εργαλεία που επιτρέπουν μια διαφορετική προσέγγιση της διαχείρισης της αλιείας τα οποία μπορούν να συμπληρώσουν επωφελώς τα ισχύοντα συστήματα και να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ενωσιακή διαχείριση του τομέα,

Μ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν ήδη θεσπίσει τα δικά τους καθεστώτα, όπως πιστωτικά συστήματα διατήρησης, που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση θετικών καινοτομιών στον κλάδο, και δεδομένου ότι τέτοιου είδους ενέργειες που λαμβάνονται σε επίπεδο κράτους μέλους μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να λάβουν υπόψη τις τοπικές συνθήκες, σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς,

ΜΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο προβληματισμός σχετικά με τα μοντέλα διαχείρισης της αλιείας θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο πολύ προσεκτικής εξέτασης, όπου θα λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικές οικονομικές, κοινωνικές και αλιευτικές πραγματικότητες μεταξύ των κρατών μελών, με παράλληλο σεβασμό του ρόλου της επικουρικότητας, ενόψει μιας ισόρροπης συνολικής διαχείρισης των πόρων και της προώθησης της αναλογικής πρόσβασης των διάφορων στόλων,

ΜΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η δραστηριότητα του κλάδου της αλιείας επικεντρώνεται κυρίως σε περιφέρειες με εύθραυστη οικονομία - στην πλειοψηφία τους περιοχές του στόχου 1 - και ότι η κρίση του τομέα έχει βαθιά επίδραση στο επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής συνοχής σε αυτές τις περιφέρειες,

ΜΓ.

λαμβάνοντας ότι η αξία των θαλασσίων αποθεμάτων στις ζώνες απαγόρευσης έχει αναγνωριστεί ευρέως ως αποτελεσματικό εργαλείο για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την εξασφάλιση ωφελειών από τη διαχείριση των αλιευμάτων, υπό την προϋπόθεση ότι η δημιουργία και προστασία τους πληροί ορισμένες ελάχιστες προδιαγραφές,

ΜΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στη στρατηγική σημασία του τομέα της υδατοκαλλιέργειας και στη ν ανάπτυξή του σε επίπεδο Ένωσης, τόσο από κοινωνικο-οικονομική και περιβαλλοντική άποψη όσο και από πλευράς επισιτιστικής ασφάλειας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, ωστόσο, ο κλάδος πρέπει να αποτρέψει την πρόκληση ζημίας στο τοπικό θαλάσσιο περιβάλλον ή την εξάντληση των αγρίων ιχθυαποθεμάτων, ιδίως όσον αφορά τα μικρά πελαγικά είδη που αλιεύονται για να χρησιμοποιηθούν ως τροφή για πολλά είδη υδατοκαλλιέργειας,

ΜΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δραστηριότητες αλιείας οστρακοειδών αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του τομέα και είναι πολύ σημαντικές σε ορισμένες παράκτιες ζώνες και ότι, στην περίπτωση της συλλογής οστρακοειδών χωρίς τη χρησιμοποίηση σκάφους, οι δραστηριότητες αυτές εκτελούνται γενικότερα από γυναίκες, και πρέπει να ενσωματωθούν πλήρως στον τομέα της νέας ΚΑλΠ,

ΜΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ πρέπει να συντονίσει την αναπτυξιακή της πολιτική και την ΚΑλΠ, διαθέτοντας περισσότερα υλικά, ανθρώπινα, τεχνικά και δημοσιονομικά μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής αναπτυξιακής συνεργασίας με τρίτες χώρες στον τομέα της αλιείας,

ΜΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι περιφερειακές ενώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟΔΑ) και οι αλιευτικές συμφωνίες εταιρικής σχέσης πρέπει να διαδραματίζουν ολοένα σημαντικότερο ρόλο στην αξιοποίηση και τη βιώσιμη ανάπτυξη των αλιευτικών πόρων, τόσο στα ύδατα της Ένωσης όσο και στα διεθνή, μολονότι ορισμένες πρόσφατες ανασκοπήσεις της απόδοσης που διενεργήθηκαν από τις ΠΟΔΑ εντόπισαν σοβαρές αδυναμίες στη λειτουργία τους, με αποτέλεσμα η Γενική Συνέλευση των ΗΕ να ζητήσει τη λήψη επειγόντων μέτρων για τη βελτίωση της απόδοσής τους,

ΜΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα περιφερειακά όργανα διαχείρισης πρέπει να διαδραματίζουν ζωτικό και σημαντικό ρόλο στην αξιοποίηση και τη βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στα χωρικά ύδατα της Ένωσης, επιτρέποντας τη λήψη των αποφάσεων διαχείρισης σε καταλληλότερο επίπεδο με τη συμμετοχή των αντίστοιχων εμπλεκομένων,

ΜΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική πολιτική της ΚΑλΠ είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ο εφοδιασμός της βιομηχανίας και των καταναλωτών δεδομένου ότι περισσότερο από το ένα τρίτο της παραγωγής της Ένωσης προέρχεται από διεθνείς ιχθυότοπους και ύδατα που ανήκουν στις αλιευτικές ζώνες τρίτων χωρών,

Ν.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παράνομη, λαθραία και άναρχη (ΠΛΑ) αλιεία συνιστά μια από τις σοβαρότερες απειλές κατά της βιώσιμης εκμετάλλευσης των έμβιων υδρόβιων πόρων και θέτει σε κίνδυνο τα ίδια τα θεμέλια της κοινής αλιευτικής πολιτικής καθώς και τις διεθνείς προσπάθειες για την προώθηση μιας καλύτερης διακυβέρνησης των ωκεανών, και ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2009, περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου που πρόκειται να εφαρμοστεί σύντομα, έχει ως στόχο να διευκολύνει περαιτέρω τη δραστηριότητα εποπτείας και συντονισμού,

ΝΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 60 % των ιχθύων που καταναλώνονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλιεύονται εκτός των χωρικών υδάτων της, και το ύψος του ποσοστού αυτού οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η ΚΑλΠ απέτυχε να διατηρήσει τα αναγκαία επίπεδα ιχθυαποθεμάτων για την κάλυψη της ζήτησης από πλευράς πολιτών της ΕΕ,

ΝΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή έχει ήδη αναγνωρίσει την είσοδο στην αγορά της Ένωσης προϊόντων που δεν πληρούν τις ελάχιστες διαστάσεις που ορίζει η ΕΕ, κυρίως λόγω της μη εφαρμογής των προδιαγραφών εμπορίας στα κατεψυγμένα προϊόντα,

ΝΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας στον αλιευτικό τομέα καλύπτεται προς το παρόν από εργατικό δυναμικό που προέρχεται από τρίτες χώρες δεδομένου ότι προσελκύει όλο και λιγότερο τους νέους της Ένωσης,

ΝΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ραγδαία μείωση των τιμών των περισσότερων αλιευτικών ειδών στα τελευταία χρόνια είχε πολύ δυσμενή επίπτωση στα έσοδα των παραγωγών και, ταυτόχρονα, οι παραγωγοί αυτοί αντιμετωπίζουν αυξημένο κόστος παραγωγής που δεν μπορούν να συμπεριλάβουν στην τιμή της αρχικής πώλησης,

ΝΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει σημειωθεί μετατροπή των διαρθρώσεων της αγοράς αλιευτικών προϊόντων και η μετάβαση από μια κατάσταση αποδεκτής ισορροπίας μεταξύ παραγωγών και αγοραστών σε μια άλλη κατάσταση που μπορεί να θεωρείται ολοένα περισσότερο ως ολιγοπώλιο από τους τελευταίους λόγω της συγκέντρωσης των αλυσίδων διανομής και αγοράς,

ΝΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές από τις εξαγωγές τρίτων χωρών δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας στον ενωσιακό τομέα δεδομένου ότι δεν τηρούν τα πρότυπα και τα συστήματα ελέγχου που ισχύουν για τους παραγωγούς και καταναλωτές της Ένωσης με την αύξηση που συνεπάγονται στο κόστος παραγωγής των παραγωγών της Ένωσης,

ΝΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, μακροπρόθεσμα, αυτή η κατάσταση της πτώσης των τιμών δεν ευνοεί ούτε τους καταναλωτές,

1.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρωτοβουλία της Επιτροπής να παρουσιάσει την ανά χείρας Πράσινη Βίβλο, πρωτοβουλία που σηματοδοτεί διαδικασία διαβούλευσης και εκτεταμένης συζήτηση σχετικά με τους περιορισμούς και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ισχύουσα ΚΑλΠ, εν όψει της επείγουσας και ριζικής αναμόρφωσής της, και ευελπιστεί επίσης ότι θα ληφθούν υπόψη και οι θέσεις των ενδιαφερομένων·

2.

θεωρεί ότι η τρέχουσα μεταρρύθμιση έχει ζωτική σημασία για το μέλλον της ευρωπαϊκής αλιευτικής βιομηχανίας και ότι τυχόν αποτυχία υιοθέτησης και εφαρμογής ριζικής μεταρρύθμισης ενδεχομένως να οδηγήσει σε μια κατάσταση που, κατά την επόμενη μεταρρύθμιση, να έχουν εξαφανιστεί τόσο οι ιχθείς όσο και ο αλιευτικός κλάδος·

3.

συμφωνεί με την Πράσινη Βίβλο ότι η οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα προϋποθέτουν παραγωγικά αλιευτικά αποθέματα και λειτουργικά θαλάσσια οικοσυστήματα, καθιστώντας την οικολογική βιωσιμότητα βασική προϋπόθεση για το οικονομικό και κοινωνικό μέλλον της ευρωπαϊκής αλιείας·

4.

επιδοκιμάζει επίσης τις βασικές αρχές που όρισε η Επιτροπή για αποτελεσματική και επιτυχημένη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ, ιδίως την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη ευθύνη στον τομέα, η οποία θα βασίζεται στην θέσπιση όρων που θα ευνοούν την εφαρμογή ορθών πρακτικών αλιείας, την προσαρμογή και την μακροπρόθεσμη πρόβλεψη προτύπων διαχείρισης της αλιείας, ώστε να δημιουργηθούν εργαλεία που θα συμπληρώνουν και θα βελτιώνουν το παραδοσιακό ενιαίο σύστημα των ΤΑC και των ποσοστώσεων που ισχύουν επί του παρόντος και, τέλος, θα επιλύουν το πρόβλημα της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας του στόλου·

5.

επιδοκιμάζει την ανάλυση της Επιτροπής για τις πέντε διαρθρωτικές αδυναμίες της υφιστάμενης αλιευτικής πολιτικής και συμμερίζεται την εκτίμηση ότι ειδικότερα πέντε παράμετροι πρέπει να είναι στο επίκεντρο της μεταρρύθμισης, και συγκεκριμένα: το βαθιά ριζωμένο πρόβλημα της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας του στόλου· ασαφείς πολιτικοί στόχοι που οδηγούν σε ανεπαρκείς προσανατολισμούς όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων και την εφαρμογή· ένα σύστημα λήψης αποφάσεων που ενθαρρύνει την βραχυπρόθεσμη προσέγγιση· ένα πλαίσιο που δεν εκχωρεί επαρκή ευθύνη στον κλάδο· και έλλειψη πολιτικής βούλησης για εξασφάλιση της συμμόρφωσης παράλληλα με ελλιπή συμμόρφωση του κλάδου·

6.

χαιρετίζει την αναγνώριση της ανάγκης να εφαρμοσθεί ένα πιο απλουστευμένο πλαίσιο προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι οι δράσεις που θα υιοθετηθούν θα παράγουν βέλτιστα αποτελέσματα, και υπογραμμίζει κατά συνέπεια τη σημασία έντασης των προσπαθειών προς αυτήν την κατεύθυνση·

7.

επαναλαμβάνει ότι ο κύριος στόχος της ΚΑλΠ πρέπει να είναι η διασφάλιση του μέλλοντος τόσο των αλιευτικών πόρων όσο και των αλιέων, εξασφαλίζοντας την ανάκτηση των πληθυσμών των ιχθύων και την αποκατάσταση της οικονομικής βιωσιμότητας του τομέα·

8.

επαναλαμβάνει ότι η ΚΑλΠ οφείλει να εξασφαλίσει την μακροπρόθεσμη αειφορία των αλιειών για να είναι σε θέση η εν λόγω βιομηχανία να συμβάλει στην διασφάλιση της κοινωνικοοικονομικής βιωσιμότητας των παράκτιων κοινοτήτων, εις τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται ο εφοδιασμός του πληθυσμού σε αλιεύματα, η επισιτιστική κυριαρχία και ασφάλεια, η διατήρηση των θέσεων εργασίας και η βελτίωση των συνθηκών ζωής των αλιέων καθώς και η βιώσιμη ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών που εξαρτώνται περισσότερο από την αλιεία·

9.

πιστεύει ότι η διαχείριση της αλιείας πρέπει να σχεδιαστεί κατά τρόπο που να ελαχιστοποιεί τον αντίκτυπο των αλιευτικών δραστηριοτήτων σε συναφή και εξαρτώμενα είδη και ότι πριν από τη λήψη σημαντικών αποφάσεων πρέπει να προηγείται η αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, όπως συμβαίνει στους περισσότερους άλλους κλάδους·

10.

τονίζει η ισχύουσα ΚΑλΠ αποτελεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες πολιτικές της Ένωσης, που παρέχει στην Ένωση ευρείες αρμοδιότητες και συνεπώς και ευθύνες για τη διαχείριση και διατήρηση των θαλάσσιων πόρων και ζητεί την μεγαλύτερη ανάμειξη των ενδιαφερομένων·

11.

τονίζει ότι παρά την ριζική αναμόρφωση του 2002, η ΚΑλΠ, 27 έτη μετά τη δημιουργία της, είναι αντιμέτωπη με σοβαρά προβλήματα σε ορισμένους τομείς αλίευσης, που χαρακτηρίζονται γενικά από την υπεραλίευση, την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα σε ορισμένα τμήματα του στόλου, η οποία θα πρέπει να ορισθεί με σαφήνεια, την έλλειψη ενεργειακής απόδοσης και την σπατάλη, την ανυπαρξία αξιόπιστης έρευνας όσον αφορά τα αλιευτικά αποθέματα· και στα προβλήματα αυτά προστίθενται άλλοι παράγοντες, όπως η οικονομική και κοινωνική ύφεση που παρατηρείται σήμερα στον τομέα, η παγκοσμιοποίηση της αγοράς αλιευτικών προϊόντων και προϊόντων υδατοκαλλιέργειας, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και η σταδιακή εξάντληση των αποθεμάτων που οφείλεται στην κακή κατάσταση υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων·

12.

θεωρεί ότι κάθε αλιευτική πολιτική θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της μια πλειάδα διαστάσεων –κοινωνικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών– που απαιτούν ολοκληρωμένη και ισόρροπη προσέγγιση, ασύμβατη με μια θεώρηση που τις ιεραρχεί σύμφωνα με έναν a priori ορισμό προτεραιοτήτων·

13.

τονίζει ότι η διασφάλιση της βιωσιμότητας της αλιείας που είναι ένας στρατηγικός τομέας και των αλιευτικών κοινοτήτων καθώς και η διατήρηση της βιωσιμότητας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων δεν αποτελούν ασυμβίβαστους στόχους·

14.

πιστεύει ότι προβλήματα όπως η υπεραλίευση, η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα, οι υπερεπενδύσεις και η σπατάλη δεν πρέπει να θεωρούνται ενδεικτικά ή καθολικά αλλά μάλλον ότι αφορούν συγκεκριμένους στόλους και αλιείες, και πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά τρόπο που θα αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες αυτές·

15.

τονίζει ότι το Κοινοβούλιο έχει επιστήσει την προσοχή, σε προηγούμενες κοινοβουλευτικές περιόδους, στο γεγονός ότι οι κανόνες της ΚΑλΠ δεν τηρούνται επαρκώς από όλους τους φορείς και έχει επανειλημμένως ζητήσει από τα αρμόδια θεσμικά όργανα στο πλαίσιο της ΕΕ και από όλα τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τους ελέγχους, να εναρμονίσουν τα κριτήρια ελέγχων και κυρώσεων καθώς και των συστημάτων αναφοράς των αλιευμάτων, να εξασφαλίσουν τη διαφάνεια των αποτελεσμάτων των επιθεωρήσεων και να ενισχύσουν τα συστήματα εποπτείας της Ένωσης προκειμένου να δημιουργηθεί μια κουλτούρα συμμόρφωσης με τη συμμετοχή των κύριων συντελεστών στους οποίους θα ανατεθούν μεγαλύτερες ευθύνες·

16.

διαπιστώνει ότι ο νέος κανονισμός ελέγχου περιλαμβάνει σειρά μέτρων τα οποία επιδέχονται κριτική όσον αφορά την επιτυχία και την αποδοτικότητά τους στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ·

17.

επισημαίνει ότι πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΚΑλΠ απορρέουν από την αδυναμία εφαρμογής των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης·

18.

τονίζει ότι, με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο έχει παύσει να είναι απλώς όργανο διαβούλευσης και θα καταστεί συν-νομοθέτης και στον τομέα της αλιείας, μοιραζόμενο την εξουσία λήψεως αποφάσεων με το Συμβούλιο, εκτός από το ζήτημα του καθορισμού των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και των ποσοστώσεων·

19.

τονίζει ότι οι ΠΟΔΑ και οι αλιευτικές συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης πρέπει να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στη διακυβέρνηση και την εφαρμογή των ορθών αλιευτικών πρακτικών στους αντίστοιχους τομείς αρμοδιότητάς τους και στους τομείς εφαρμογής τους και ότι η θέση της ΕΕ θα πρέπει να είναι η προαγωγή των υψηλότερων δυνατών προτύπων προστασίας και διαχείρισης της αλιείας·

20.

θεωρεί ότι πρέπει να δημιουργηθούν περιφερειακά όργανα διαχείρισης εντός των υδάτων της ΕΕ, όπου θα συμμετέχουν τα κράτη μέλη και οι αντίστοιχοι εμπλεκόμενοι φορείς, τα οποία θα παίζουν κομβικό ρόλο στη διαχείριση και την εφαρμογή ορθών πρακτικών αλιείας εντός των αντίστοιχων περιοχών δικαιοδοσίας της ΕΕ·

21.

τονίζει ότι η διαδικασία μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ πρέπει να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2011, προκειμένου να εξασφαλισθεί ότι θα ληφθεί δεόντως υπόψη κατά τις συζητήσεις σχετικά με το προσεχές δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ, και ότι θα εφαρμοσθεί πλήρως η αναθεωρημένη ΚΑλΠ·

22.

επισημαίνει ότι η επιστημονική γνώση και η εφαρμοσμένη έρευνα των αναγκών του τομέα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για την ελαχιστοποίηση του αρνητικού αντίκτυπου επί των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και ότι θα πρέπει να θεσπισθεί και να τελειοποιηθεί σταδιακά μια πολιτική διατήρησης και βιώσιμης διαχείρισης των αλιευτικών πόρων, με την ανάμειξη και τη συμμετοχή ερευνητών από το χώρο των συνεταιρισμών ως παρατηρητών και εκπροσώπων των περιφερειακών γνωμοδοτικών συμβουλίων ως πλήρων μελών· τονίζει περαιτέρω ότι η τυχόν έλλειψη επακριβών επιστημονικών δεδομένων για την αλιεία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα δεν θα πρέπει να εμποδίσει την έγκριση της αρχής της προφύλαξης στα πλαίσια της νέας κοινής αλιευτικής πολιτικής·

23.

επισημαίνει ότι κάθε διαδικασία αλλαγής των μοντέλων διαχείρισης της αλιείας, όσο πολύπλοκη και αν είναι και όσα προβλήματα, ιδίως νομικής φύσεως, μπορούν να προκύψουν κατ’ αυτή, δεν είναι αδύνατη, πράγμα το οποίο αποδεικνύεται και από την επιτυχημένη εφαρμογή άλλων μοντέλων διαχείρισης σε άλλα μέρη του κόσμου· καλεί την Επιτροπή να εξετάσει προσεκτικά εάν μπορούν να εισαχθούν νέα μοντέλα διαχείρισης ώστε να συμπληρώσουν τα υφιστάμενα μοντέλα διαχείρισης των αλιειών·

24.

εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι παρά τα μέτρα παροπλισμού που ελήφθηκαν, η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του στόλου παραμένει σοβαρό πρόβλημα και εξακολουθούν να υπάρχουν τμήματα του ευρωπαϊκού στόλου, ιδίως της αλιείας μικρής κλίμακας, τα οποία δεν έχουν ανανεωθεί επαρκώς και εξακολουθούν να υπάρχουν σκάφη απαρχαιωμένα ή παμπάλαια που πρέπει να εκσυγχρονισθούν ή να αντικατασταθούν ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια επί του πλοίου και λιγότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις χωρίς να αυξάνεται η αλιευτική ικανότητα·

25.

τονίζει τη σπουδαιότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αλιέων, των οργανώσεων παραγωγών και άλλων ενώσεων του τομέα για την ομαλή λειτουργία και την ανάπτυξη του τομέα·

26.

επισημαίνει ότι η επιτυχία της αειφόρου υδατοκαλλιέργειας θα εξαρτηθεί από την παρουσία ενός ευνοϊκού για τις επιχειρήσεις περιβάλλοντος, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, και από το εάν τα κράτη μέλη και οι περιφερειακές αρχές θα μπορούν να βασίζονται σε κοινοτικό πλαίσιο κατάλληλο για την αρμονική ανάπτυξη του τομέα και την αξιοποίηση όλου του δυναμικού του για τη δημιουργία πλούτου και απασχόλησης, το οποίο θα δίδει προτεραιότητα στους αλιείς οι δραστηριότητες των οποίων είναι σε ύφεση·

27.

τονίζει ότι η δημογραφική αύξηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι μελλοντικές διευρύνσεις της ΕΕ, καθώς και οι παράγοντες της κλιματικής αλλαγής, μπορούν να έχουν βαρύ αντίκτυπο στην παρούσα διάρθρωση της διαχείρισης αλιευτικών προϊόντων και προϊόντων υδατοκαλλιέργειας·

28.

διαπιστώνει με έκπληξη ότι στην Πράσινη Βίβλο δεν μνημονεύεται ο κομβικός ρόλος των αλιευτικών λιμένων στον αλιευτικό τομέα, δεδομένου ότι οι λιμένες αποτελούν σημαντικό παράγοντα όσον αφορά την εκφόρτωση ιχθύων στην ξηρά και τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διανομής· ζητεί, κατά συνέπεια, από την Επιτροπή να αναδείξει τον ρόλο των λιμένων στον αλιευτικό τομέα, ενόψει των εξελίξεων που δημιούργησαν την ανάγκη αναβάθμισης των υποδομών· θεωρεί, περαιτέρω, ότι τα αλιευτικά λιμάνια της Ευρώπης θα είναι σε θέση να συμβάλουν στο μέλλον στην ανάπτυξη και την καθιέρωση συστημάτων πιστοποίησης καθώς και καλύτερης ιχνηλασιμότητας των αλιευμάτων·

29.

τονίζει ότι η πλήρης ενσωμάτωση των γυναικών στις δραστηριότητες του τομέα με ισότιμα δικαιώματα και τις ίδιες συνθήκες που ισχύουν για τους άνδρες, συνιστά θεμελιώδη στόχο που πρέπει να αντικατοπτρίζεται σε όλες τις σχεδιαζόμενες πολιτικές και τα μέτρα που λαμβάνονται για τον τομέα·

30.

επαναλαμβάνει ότι η αλιεία αποτελεί ζωτικής σημασίας δραστηριότητα κι όχι μόνο σε επίπεδο διατροφής, αλλά και από κοινωνική, ψυχαγωγική και πολιτιστική άποψη, και ότι σε πολλές παράκτιες περιοχές της Ευρώπης αποτελεί το κύριο - και, σε ορισμένες περιπτώσεις, το μοναδικό - μέσο προσπορισμού των προς το ζην για μεγάλο αριθμό οικογενειών που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από αυτήν ενώ συγχρόνως συμβάλλει στην ενεργοποίηση των παράκτιων περιοχών και στην ενότητα του κοινωνικοοικονομικού ιστού στις παράκτιες περιοχές, σε συνδυασμό με άλλες θαλάσσιες δραστηριότητες·

31.

θεωρεί απαραίτητο να εκτιμάται και να γίνεται σεβαστός ο ρόλος της γυναίκας στην αλιεία και στη βιώσιμη ανάπτυξη των αλιευτικών ζωνών· καλεί τα κράτη μέλη να λάβουν τα μέτρα που απαιτούνται για να επωφελούνται οι συνεισφέρουσες σύζυγοι από ένα επίπεδο προστασίας τουλάχιστον ισότιμο με εκείνο των αυτόνομων εργαζομένων, υπό τις ίδιες συνθήκες που ισχύουν για τους τελευταίους, συμπεριλαμβανομένης και της πρόσβασης στο επάγγελμα καθώς και στο δικαίωμα αλιείας· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν με στόχο την προώθηση και την ενσωμάτωση της αρχής της ισότητας ευκαιριών στα διάφορα στάδια εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας (και συγκεκριμένα στα στάδια σχεδιασμού, εφαρμογής, παρακολούθησης και αξιολόγησης), σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006·

32.

προτρέπει την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι οι πλέον ευάλωτες ομάδες στον αλιευτικό τομέα, ιδίως οι εργαζόμενες γυναίκες, οι γυναίκες αλιείς και συλλέκτριες οστρακοειδών, να μην υφίστανται δυσμενείς διακρίσεις κατά την εκχώρηση δικαιωμάτων πρόσβασης σε πόρους, ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή τους στα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια (ΠΓΣ)·

33.

υποστηρίζει ότι στα μελλοντικά χρηματοδοτικά συνοδευτικά μέτρα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι στόχοι της νέας ΚΑλΠ· θεωρεί επ’ αυτού ότι οι προς διαπραγμάτευση οικονομικοί πόροι στο πλαίσιο του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2014-2020 πρέπει να περιλαμβάνουν αυξημένο προϋπολογισμό για την ΚΑλΠ, ο οποίος θα δημιουργήσει τις οικονομικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την πλήρη υλοποίηση και πρακτική εξέλιξη των μεταρρυθμιστικών κατευθυντήριων γραμμών που έχουν εγκριθεί· επιμένει στο ότι μία Κοινή Αλιευτική Πολιτική προϋποθέτει δίκαια ενωσιακή χρηματοδότηση με σκοπό την εξασφάλιση μιας εκμετάλλευσης των υδάτινων πόρων που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα σε επίπεδο οικονομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό· απορρίπτει κάθε απόπειρα επανεθνικοποίησης των δαπανών της ΚΑλΠ·

34.

θεωρεί ότι οι αλλεπάλληλες μειώσεις της ενωσιακής στήριξης για τον τομέα που προβλέπονται από το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2007-2013, ιδίως δε η μείωση των πιστώσεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας και την κοινή οργάνωση αγοράς, αποτελούν έναν από τους παράγοντες που οδήγησαν στην επιδείνωση της κρίσης στον τομέα·

35.

τονίζει ότι θα πρέπει να διατηρηθεί η αρχή της σύγκλισης στην κατανομή των πόρων των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής, του Ευρωπαϊκού Αλιευτικού Ταμείου συμπεριλαμβανομένου, σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης και της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής·

36.

θεωρεί απαραίτητη την καθιέρωση μεταβατικής περιόδου προκειμένου η μεταρρύθμιση αυτή της ΚΑλΠ να μπορέσει να εναρμονισθεί δεόντως με το ισχύον πλαίσιο αυτής της κοινής πολιτικής·

37.

εκτιμά ότι οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η ΚΑλΠ να αντιστρέψει τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που απορρέουν από τη μείωση των αλιευτικών δυνατοτήτων καθώς και από τα υψηλά επίπεδα ρύπανσης και τον μεγαλύτερο διεθνή ανταγωνισμό πρέπει να είναι συμβατές με την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του τομέα·

38.

υποστηρίζει την υιοθέτηση μιας προσέγγισης διαχείρισης της ΚΑλΠ με βάση το οικοσύστημα, προσέγγιση που πρέπει να αποτελέσει κοινή μέριμνα σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες που αναπτύσσονται όταν έχουν αντίκτυπο στο θαλάσσιο περιβάλλον, να δίδεται δε ιδιαίτερη έμφαση στην ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης, όπου συγκεντρώνονται σύνθετα οικοσυστήματα με εξαιρετικά ευαίσθητη οικολογική ισορροπία όπως: περιβαλλοντικά, οικονομικά, κοινωνικά συμφέροντα και συμφέροντα που σχετίζονται με την αναψυχή και τον πολιτισμό· ζητεί, προς τούτο, από την Επιτροπή να διασφαλίσει ώστε η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ να περιλαμβάνει τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και να προβλέπει επαρκή χρηματοδότηση κατά την εφαρμογή των μέτρων αυτών·

39.

υποστηρίζει ότι η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να συνεχίσει να σέβεται την αρχή της προφύλαξης που ορίζεται στον Κώδικα Δεοντολογίας για υπεύθυνη αλιευτική δραστηριότητα καθώς και στη Συμφωνία της Νέας Υόρκης, έτσι ώστε να μην τεθεί ποτέ σε κίνδυνο η επιβίωση και/ή η αειφορία των ειδών·

40.

πιστεύει ότι θα πρέπει πάντοτε να δίδεται προτεραιότητα πρόσβασης στα ιχθυαποθέματα στις τοπικές αλιευτικές κοινότητες, μολονότι τα δικαιώματα πρόσβασης πρέπει να βασίζοντα σε ενημερωμένα κριτήρια και όχι πλέον αποκλειστικά στο κριτήριο των ιστορικών αλιεύσεων και ότι θα πρέπει σταδιακά να εισαχθούν και περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια προκειμένου να καθοριστούν αυτοί που έχουν δικαίωμα αλιείας, και ότι αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν την επιλεκτικότητα των αλιευτικών εργαλείων και τα συνεπακόλουθα παρεμπίπτοντα αλιεύματα και τις απορρίψεις, τη διαταραχή του θαλάσσιου οικοσυστήματος, τη συμβολή στην τοπική οικονομία, την κατανάλωση ενέργειας και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακος, την ποιότητα του τελικού προϊόντος, την προβλεπόμενη απασχόληση, και τη συμμόρφωση προς τους κανόνες της ΚΑλΠ, ενώ προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην αλιεία που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση· έχει την πεποίθηση ότι η χρήση τέτοιου είδους κριτηρίων θα μπορούσε να ενισχύσει μια δυναμική που θα οδηγούσε στη βελτίωση των αλιευτικών πρακτικών και σε μια πιο βιώσιμη από περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική σκοπιά αλιευτική βιομηχανία·

41.

θεωρεί ότι τα ιστορικά δικαιώματα προστατεύονταν στο παρελθόν από την αρχή της σχετικής σταθερότητας που επικρατούσε και εκτιμά ότι οποιοδήποτε νέο σύστημα διαχείρισης οφείλει να διατηρήσει τα οφέλη που απολάμβαναν οι παράκτιες περιοχές από την σχετική σταθερότητα·

42.

πιστεύει ότι η απόρριψη ιχθύων αποτελεί μη βιώσιμη αλιευτική πρακτική που θα πρέπει σταδιακά να καταργηθεί, και ότι αυτό πρέπει να υλοποιηθεί με την παροχή θετικών κινήτρων και, όπου αυτό είναι απαραίτητο, αντικινήτρων, προκειμένου οι αλιείς να βελτιώσουν την επιλεκτικότητά τους· θεωρεί ότι εάν τα κίνητρα δεν μειώσουν επαρκώς τις απορρίψεις εντός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος, θα πρέπει τότε να εφαρμοσθεί μια απαγόρευση των απορρίψεων·

43.

υποστηρίζει ότι η προαναφερθείσα μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του κλάδου, η υιοθέτηση μιας προσέγγισης για το οικοσύστημα, η εφαρμογή της αρχής της πρόληψης και η επιλογή των κατάλληλων αλιευτικών μεθόδων μπορούν να επιτευχθούν μόνο στο πλαίσιο μιας αποκεντρωμένης αλιευτικής πολιτικής, στην οποία οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με βάση το τι είναι σκοπιμότερο για καταστάσεις που αφορούν εξατομικευμένους αλιευτικούς πόρους και θαλάσσιες περιοχές·

44.

θεωρεί απαραίτητο να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία των παράκτιων περιοχών υψηλής περιβαλλοντικής ευαισθησίας (κύριων τόπων αναπαραγωγής και ανάπτυξης των βιολογικών πόρων)·

45.

προτρέπει την Επιτροπή, κατά την εφαρμογή των μέτρων που έχουν θεσπιστεί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, να αξιολογήσει τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να προκληθούν στην αλιεία και το θαλάσσιο περιβάλλον·

46.

υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει σύγκριση μεταξύ της κατάστασης του συνόλου του στόλου και του συνόλου των διαθέσιμων προς αλίευση αλιευτικούς πόρους, προκειμένου να καθοριστούν οι περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ της κατάστασης του στόλου και των αλιευτικών πόρων και ποιοι πρέπει να περιοριστούν και κατά πόσο, όπως ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2371/2002·

47.

επισημαίνει ότι τα κράτη μέλη οφείλουν, όπως αναφέρει ο νέος κανονισμός περί ελέγχου που εγκρίθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2009 (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 55, παράγραφος 1) «εξασφαλίζουν ότι η ερασιτεχνική αλιεία στην επικράτειά τους και στα ενωσιακά ύδατα διεξάγεται κατά τρόπο συμβατό με τους στόχους και τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής»·

48.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τις κοινωνικές επιπτώσεις και τη σοβαρή ζημία που προκαλούν στην αλιεία ορισμένοι θηρευτές ιχθύων, όπως οι πληθυσμοί των υπερμεγεθών φωκιών και τον κορμοράνων·

49.

επιμένει στην ανάγκη μεγαλύτερων επενδύσεων, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, στην εφαρμοσμένη έρευνα και την επιστημονική γνώση στον αλιευτικό τομέα, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η συλλογική έρευνα οργανώσεων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν αποκομίσει πείρα και εμπειρογνωμοσύνη καθώς και στην ανάγκη για αποτελεσματικότερη συμμετοχή του αλιευτικού τομέα στους θεματικούς τομείς που καλύπτονται από τα προγράμματα πλαίσιο για την προώθηση της έρευνας· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει συντονισμός της έρευνας και της γνώσης στον τομέα της αλιείας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο· πιστεύει έχει ζωτική σημασία να περιοριστούν οι αβεβαιότητες στις επιστημονικές αξιολογήσεις και να παραχθούν τα κατάλληλα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα που θα ενσωματωθούν στις αξιολογήσεις· είναι της γνώμης ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η ενσωμάτωση στις αξιολογήσεις πληροφοριών εκ μέρους των εμπλεκόμενων φορέων· τονίζει ότι η νέα προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα συνεπάγεται πολυτομεακή έρευνα·

50.

υπογραμμίζει ότι η επιστημονική έρευνα για την αλιεία αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για τη διαχείριση της αλιείας, αναγκαίο για τον εντοπισμό των παραγόντων που επηρεάζουν την εξέλιξη των αλιευτικών πόρων, την ποιοτική αξιολόγησή τους και την ανάπτυξη προτύπων που επιτρέπουν την πρόβλεψη της εξέλιξής τους, καθώς και για τη βελτίωση των αλιευτικών μέσων, των σκαφών, των συνθηκών εργασίας και της ασφάλειας των αλιέων, σε συνδυασμό με τις γνώσεις και την εμπειρία των τελευταίων·

51.

επισημαίνει ότι στην επιστημονική έρευνα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές συνιστώσες της αλιευτικής δραστηριότητας· θεωρεί αναγκαία την αξιολόγηση του αντικτύπου των διαφορετικών συστημάτων/μέσων διαχείρισης της αλιείας στην απασχόληση και στο εισόδημα των αλιευτικών κοινοτήτων·

52.

τονίζει την ανάγκη παροχής κατάλληλων συνθηκών εργασία και αξιοπρεπών δικαιωμάτων και μισθολογικών συνθηκών στους ερευνητές και τεχνικούς εμπειρογνώμονες που εμπλέκονται στην επιστημονική έρευνα για την αλιεία·

53.

τάσσεται υπέρ της αυξημένης χρήσης των τεχνολογιών της πληροφορίας που σχετίζονται με τον τομέα, καθώς και της μηχανοργάνωσης των συστημάτων συλλογής και μεταφοράς των δεδομένων, σε επίπεδο τόσο περιφερειακής όσο και εθνικής διοίκησης, όπως και για τους επαγγελματίες και τις οργανώσεις παραγωγών, προκειμένου να καταστεί δυνατή η μεγαλύτερη πρόσβαση στην πληροφόρηση και η διαφάνεια της πληροφόρησης·

54.

υποστηρίζει ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών (για τους σκοπούς της εποπτείας και του ελέγχου της αλιείας) σε υποχρεωτική βάση στα αλιευτικά σκάφη πρέπει να γίνει βαθμιαία και με την πρόβλεψη μεταβατικής περιόδου, για να διευκολυνθεί η προσαρμογή του τομέα·

55.

αναγνωρίζει ότι τόσο τα στοχευόμενα όσο και τα μη στοχευόμενα είδη όπως, ψάρια, καρχαρίες, χελώνες, θαλασσοπούλια και θαλάσσια θηλαστικά, είναι ευαίσθητα όντα και καλεί την Επιτροπή να στηρίξει την ανάπτυξη μεθόδων σύλληψης και σφαγής που περιορίζουν την περιττή ταλαιπωρία των ειδών της θαλάσσιας άγριας πανίδας·

56.

τονίζει ότι κατά τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ΕΕ έχει αποφασίσει ότι η εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων πρέπει να υπόκειται σε διαχείριση μέσω του στόχου της μεγίστης βιώσιμης απόδοσης, η οποία θεωρείται μάλλον το ανώτατο όριο του επιπέδου εκμετάλλευσης και όχι στόχος, αλλά τονίζει ότι τούτο πρέπει να συνδυαστεί με πολυτομεακή προσέγγιση που θα λαμβάνει υπόψη την πραγματική κατάσταση όλων των ειδών που συμπεριλαμβάνονται στην αλιεία, αποφεύγοντας τη σημερινή προσέγγιση της εφαρμογής της μέγιστης βιώσιμης απόδοσης για κάθε απόθεμα· είναι της άποψης ότι θα ήταν φρόνιμο ο στόχος αυτός να εφαρμοστεί με επιχειρησιακό τρόπο, να βασιστεί σε επιστημονικά δεδομένα και να μετρηθούν οι κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις που αυτός συνεπάγεται·

57.

υπογραμμίζει την μεγάλη σημασία που έχει η οικονομική και πολιτική ενίσχυση της συνεργασίας αλιέων και ερευνητών ούτως ώστε οι συστάσεις των τελευταίων να βασίζονται στις συνθήκες που επικρατούν πραγματικά στην θάλασσα και να μπορούν να εφαρμόζονται στην πράξη χωρίς χρονοτριβή·

58.

υπογραμμίζει τη σημασία του αλιευτικού τομέα για την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση, την απασχόληση και την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες της Ένωσης (ΕΑΠ)· οι ΕΑΠ υστερούν από κοινωνικοοικονομικής σκοπιάς, λόγω του απόμακρου και νησιωτικού χαρακτήρα τους, του μικρού τους μεγέθους, της δύσκολης μορφολογίας και του κλίματός τους, της οικονομικής τους εξάρτησης από μικρό αριθμό προϊόντων, ιδιαίτερα αλιευτικών προϊόντων, τις περιορισμένες τους αγορές και τη διττή τους φύση (ως περιφερειών της Ένωσης και, ταυτόχρονα, ως εδαφών που ευρίσκονται σε περιβάλλον αναπτυσσόμενων χωρών)· θεωρεί ότι τα χαρακτηριστικά αυτά δικαιολογούν, σε ορισμένους τομείς της ΚΑλΠ μια θετική διάκριση, κυρίως σε ό,τι αφορά τη στήριξη για τον εκσυγχρονισμό και την ανανέωση των στόλων·

59.

ζητεί επίμονα από την Επιτροπή να αναγνωρίσει τις ιδιαιτερότητες και τις διαφορές μεταξύ των ΕΑΠ και των απομακρυσμένων νησιωτικών κοινοτήτων των οποίων η οικονομική επιβίωση εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από την αλιεία, και να προωθήσει τα κατάλληλα μέτρα στήριξης για την βιολογική και κοινωνική βιωσιμότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων στις περιοχές αυτές·

60.

υποστηρίζει τον μόνιμο χαρακτήρα του POSEI-Αλιεία (πρόγραμμα αντιστάθμισης του επιπλέον κόστους που προκύπτει κατά τη διάθεση στο εμπόριο συγκεκριμένων αλιευτικών προϊόντων από εξόχως απόκεντρες περιφέρειες), αντίστοιχα με αυτό που ισχύει για το ΡΟSEI-Γεωργία· θεωρεί, ως εκ τούτου, ότι το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να παραμείνει μόνιμα σε ισχύ, δεδομένου ότι η κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών είναι μόνιμη·

61.

υποστηρίζει ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν διεπαγγελματικοί όμιλοι στον τομέα της αλιείας, στους οποίους θα συμμετέχουν οι πλοιοκτήτες, οι εργαζόμενοι, οι ασχολούμενοι με την μεταποίηση, οι μεσάζοντες, κλπ. για την προώθηση του διαλόγου των διαφόρων παραγόντων του τομέα από την αρχική ως την τελική φάση·

62.

ζητεί επίμονα από την Επιτροπή τη δημιουργία ειδικών ενωσιακών προγραμμάτων στήριξης της παράκτιας αλιείας και της αλιείας μικρής κλίμακας, και της αλίευσης οστρακοειδών, δραστηριοτήτων που γενικά ασκούνται από μικρομεσαίες επιχειρηματικές μονάδες, ώστε να βοηθηθούν να ξεπεράσουν τα παραδοσιακά διαρθρωτικά προβλήματά τους, επωφελούμενες από τις ευκαιρίες που τους προσφέρει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας, πολλά από τα μέτρα του οποίου απευθύνονται αποκλειστικά στις μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις βοηθώντας τις, ιδίως, να έχουν καλύτερη πρόσβαση στις αγορές και να αυξάνουν την αξία των προϊόντων τους·

63.

ζητεί επίμονα από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προαγάγουν την κατάλληλη κατάρτιση των αλιέων και των πλοιάρχων, η οποία θα περιλαμβάνει υποχρεωτικούς εκπαιδευτικούς κύκλους όσον αφορά τις «βέλτιστες αλιευτικές πρακτικές» και τις βάσεις της θαλάσσιας οικολογίας για εκείνους που χρειάζονται επαγγελματικά τυπικά προσόντα, κατάρτιση που θα αξιοποιεί τα διπλώματα, θα δώσει γόητρο στο επάγγελμα, θα προσελκύσει πιο ευπροσάρμοστα νέα άτομα, ικανά για μεγαλύτερη επαγγελματική κινητικότητα, που θα αντιμετωπίζουν τον τομέα με μια πιο επιχειρηματική συμπεριφορά και θα ενσωματώσουν στον τομέα όλα τα τεχνικά, επιστημονικά και πολιτιστικά στοιχεία που χρειάζονται ώστε να αλλάξει η ευρέως διαδομένη αντίληψη για την αλιεία ως περιφερειακής δραστηριότητας·

64.

υπογραμμίζει ότι η απόκτηση επαγγελματικών προσόντων αποτελεί καίριο παράγοντα για τη βελτίωση τόσο της παραγωγικότητας όσο και των αμοιβών· υπενθυμίζει ότι οι ειδικευμένες θέσεις εργασίας αποτελούν γνώρισμα των τεχνολογικά προηγμένων επιχειρήσεων, πράγμα που σημαίνει υψηλότερες αμοιβές, καλύτερη γνώση (και, άρα, περισσότερες πιθανότητες σεβασμού) των κανόνων, καθώς και καλύτερη κατανόηση, και σεβασμό, των αλληλεπιδράσεων μεταξύ αλιευτικής δραστηριότητας και οικοσυστημάτων·

65.

θεωρεί απαραίτητο να εξασφαλισθεί για όλους τους αλιείς και συλλέκτες οστρακοειδών, άνδρες ή γυναίκες, η δυνατότητα πρόσβασης στα χρηματοδοτικά μέσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να τους αναγνωρισθεί το ίδιο καθεστώς σε όλα τα κράτη μέλη, ούτως ώστε να τους παρέχεται κάλυψη κοινωνικής ασφάλισης και προστασία εντός του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας του εκάστοτε κράτους μέλους· ζητεί να ορισθεί στρατηγική οικονομικής στήριξης στους επαγγελματίες του αλιευτικού τομέα, οι οποίοι ενδεχομένως αντιμετωπίσουν ύφεση της δραστηριότητας ή χάσουν την απασχόλησή τους, λόγω της προσαρμογής των δυνατοτήτων αλίευσης στη διαθεσιμότητα των αλιευτικών αποθεμάτων ή λόγω σχεδίων αποκατάστασης των αποθεμάτων·

66.

καλεί τα κράτη μέλη να θεσπίσουν, στο πλαίσιο των εργατικών νομοθεσιών τους, συλλογικές συμβάσεις τις οποίες θα πρέπει να αποδεχθούν οι ευρωπαϊκοί στόλοι προκειμένου να βελτιώσουν τους όρους εργασίας και την ασφάλειά τους·

67.

θεωρεί απαραίτητη τη μεγαλύτερη συμμετοχή των παραγωγών στην αλυσίδα εμπορίας των νωπών ιχθύων και λοιπών αλιευτικών προϊόντων και τη μείωση του αριθμού των μεσαζόντων στην αλυσίδα καθώς και να διευκολυνθεί, σταδιακά, η συμμετοχή των οργανώσεων παραγωγών και άλλων ενδιαφερομένων στη διαχείριση της αλιείας και την εμπορία των αλιευτικών προϊόντων, προκειμένου ο υπο-τομέας των αλιευμάτων να καταστεί όσο το δυνατό περισσότερο αποδοτικός καθώς και να ενθαρρυνθούν και να στηριχθούν όλες οι δραστηριότητες άμεσης πώλησης και εμπορίας που πραγματοποιεί ο παραγωγός, οι οποίες μπορούν να περιορίσουν την αλυσίδα·

68.

καλεί την Επιτροπή να βελτιώσει την παροχή πληροφοριών στους καταναλωτές σχετικά με την προέλευση και την ποιότητα των αλιευτικών προϊόντων και να εκπονήσει ειδικό πρόγραμμα οικολογικής σήμανσης για την ενίσχυση της εικόνας των αλιευτικών προϊόντων και την προαγωγή της υγείας των καταναλωτών, μέσω αυστηρών ελέγχων και απαιτήσεων ανιχνευσιμότητας, από την στιγμή της απόκτησης της πρώτης ύλης μέχρι την στιγμή της εμπορίας του τελικού προϊόντος, τόσο του νωπού, όσο και του κατεργασμένου προϊόντος, από αλιευτική δραστηριότητα ή υδατοκαλλιέργεια·

69.

επαναλαμβάνει ότι είναι ανάγκη να εξασφαλισθεί η αυστηρή εφαρμογή των μέτρων ελέγχου και πιστοποίησης των αλιευτικών προϊόντων και των προϊόντων υδατοκαλλιέργειας που εισέρχονται στην αγορά της Ένωσης, των εισαγωγών συμπεριλαμβανομένων, για να διασφαλίζεται η ταυτότητά τους και το γεγονός ότι προέρχονται από τη βιώσιμη αλιεία και, ενδεχομένως, ότι έχουν υποστεί την κατάλληλη επεξεργασία· επισημαίνει επίσης την ανάγκη να εξασφαλισθεί η ανιχνευσιμότητα των εισαγόμενων προϊόντων και ότι πληρούν τις υγειονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές προδιαγραφές που επιβάλλονται στις παραγωγές της Ένωσης, ώστε να υπάρχει ίση μεταχείριση στην αγορά της Ένωσης·

70.

επισημαίνει ότι πρώτο και κύριο έργο της διαχείρισης της αλιείας, ως δραστηριότητας που εκμεταλλεύεται πόρους με δυνατότητα αυτοανανέωσης, είναι ο έλεγχος (άμεσος ή έμμεσος) του συνόλου της αλιευτικής προσπάθειας, κατά τρόπον ώστε να επιτυγχάνεται ο στόχος του εφοδιασμού του πληθυσμού σε νωπούς ιχθείς σε ένα πλαίσιο βιωσιμότητας των πόρων·

71.

θεωρεί απαραίτητο να χαραχθεί μία πολιτική πλαισίωση που θα εγγυάται ένα σύστημα λήψεως μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αποφάσεων, εφαρμόζοντας διαφορετικά επιχειρησιακά προγράμματα ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, της αλιείας και αυτές των διαφόρων ευρωπαϊκών στόλων και βιομηχανιών·

72.

φρονεί ότι, αν και οι μακροπρόθεσμοι στρατηγικοί στόχοι μπορούν να διατυπώνονται σε επίπεδο ΕΕ, οι πραγματικές αρμοδιότητες για την εκπόνηση και εφαρμογή των εκάστοτε επιχειρησιακών προγραμμάτων πρέπει να ανατίθενται σε κράτη μέλη και περιφερειακούς οργανισμούς, με τα ευρωπαϊκά όργανα να αναλαμβάνουν να διασφαλίζουν ότι εκπληρώνονται οι καίριοι στόχοι·

73.

εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα σχέδια διαχείρισης και αποκατάστασης πρέπει να εκπονούνται για όλους τους τύπους αλιείας και/ή για όλες τις γεωγραφικές αλιευτικές περιοχές· ζητεί να βασίζονται αυτά τα σχέδια στην αρχή της προφύλαξης, να στηρίζονται σε επιστημονικές γνωμοδοτήσεις, και να συμμορφώνονται με κριτήρια που διασφαλίζουν με συνέπεια μια οικοσυστημική προσέγγιση· πιστεύει ότι τα σχέδια θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά ούτως ώστε, εάν κριθεί απαραίτητο, να μπορούν να προσαρμοσθούν σε τυχόν νέες περιστάσεις·

74.

εκτιμά ότι τα σχέδια διαχείρισης και αποκατάστασης πρέπει να έχουν αξιολογηθεί επιστημονικά και να έχουν δοκιμαστεί αυστηρά, σε περιβάλλον προσομοίωσης, ούτως ώστε να είναι αυξημένες οι πιθανότητες να επιτύχουν τους στόχους τους παρά τις εγγενείς αβεβαιότητες που διακρίνουν τις επιστημονικές μας γνώσεις ως προς το θαλάσσιο περιβάλλον και τα χαρακτηριστικά των αλιευτικών πόρων·

75.

παροτρύνει την Επιτροπή να εξετάσει όλους τους εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης της υπεραλίευσης καθώς και όλες τις δυνατότητες εκσυγχρονισμού ορισμένων τμημάτων του στόλου χωρίς αύξηση των αλιευτικών δυνατοτήτων·

76.

εκτιμά ότι μια αμεσότερη συμμετοχή του κλάδου της αλιείας στη διαμόρφωση και τη διαχείριση της κοινής αλιευτικής πολιτικής θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τις απορρίψεις· θεωρεί επίσης ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι δοκιμές διαχείρισης με βάση τα αποτελέσματα· θεωρεί ότι αυτό θα απαιτήσει την αναθεώρηση του κανονισμού ελέγχου (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου), έστω και αν εγκρίθηκε τέλη του 2009·

77.

υποστηρίζει ότι το σύστημα διαχείρισης για τον αλιευτικό τομέα πρέπει να διακόψει την παραδοσιακή κάθετη προσέγγιση, (top-down), στοχεύοντας μάλλον στην αρχή της περιφερειακότητας και της επικουρικότητας (αποκέντρωση σε οριζόντιο επίπεδο), χωρίς αυτό να οδηγεί σε διακρίσεις μεταξύ των περιφερειών ή σε διαταραχή της κοινής εφαρμογής της αλιευτικής πολιτικής, στην αξιολόγηση της αρχής της σχετικής σταθερότητας και στο γεγονός ότι τα συμπεράσματα αυτής της αξιολόγησης απαιτούν την πιο ευέλικτη εφαρμογή της εν λόγω αρχής και τη συμμετοχή των επαγγελματιών του τομέα και άλλων ενδιαφερομένων· απορρίπτει απερίφραστα, δεδομένης της πολλαπλής ιδιαιτερότητας του ενωσιακού στόλου, οποιαδήποτε απόπειρα υιοθέτησης ενός ενιαίου ενωσιακού προτύπου διαχείρισης των αλιευμάτων, και ζητεί, αντίθετα, να ληφθούν δεόντως υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των ευρωπαϊκών θαλασσών· τονίζει, ωστόσο ότι είναι απαραίτητο να μην διακυβευθεί η ισότητα των ευκαιριών μεταξύ των παραγωγών στην ευρωπαϊκή αγορά ούτε η εναρμόνιση των όρων ανταγωνισμού·

78.

παροτρύνει την Επιτροπή να εργαστεί για να δημιουργηθεί ένα χωριστό, σαφώς οριοθετημένο και φιλελεύθερο, απλοποιημένο και απαλλαγμένο από τη γραφειοκρατία μοντέλο διαχείρισης παράκτιας αλιείας μικρής κλίμακας, με τα ευρωπαϊκά όργανα να καθορίζουν τους ευρύτερους στόχους που θα πρέπει να επιτυγχάνονται από τα κράτη μέλη βάσει της στρατηγικής που ορίζει το καθένα από αυτά·

79.

αναγνωρίζει τις δυνατότητες που προσφέρουν η αυτοδιαχείριση και η περιφερειοποίηση προκειμένου για την δημιουργία κλίματος συμμόρφωσης·

80.

πιστεύει ότι η ανάμειξη των ενδιαφερόμενων φορέων στον σχεδιασμό και στην διαχείριση των πολιτικών διαχείρισης της αλιείας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αποτελεσματικότερα μέτρα διαχείρισης και υποστηρίζει συνεπώς ότι οποιαδήποτε χρήσιμη καινοτομία απαντάται σε επίπεδο προσώπων, τοπικών κοινοτήτων ή κρατών μελών πρέπει να αναγνωρίζεται, να ενθαρρύνεται και να αναδεικνύεται σε κίνητρο ανάληψης πρωτοβουλιών·

81.

θεωρεί σημαντικό να διεξαχθεί μία ευρύτερη συζήτηση και μελέτη σχετικά με ενδεχόμενη αποκέντρωση της ΚΑλΠ με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων σε θεσμικό και τομεακό επίπεδο·

82.

ζητεί επίμονα από την Επιτροπή να εξετάσει λεπτομερώς τη δυνατότητα έγκρισης νέων προτύπων διαχείρισης της αλιείας, συμπληρωματικών στο σύστημα των ΤΑC και των ποσοστώσεων, εκτός από τις περιπτώσεις που το σύστημα αυτό εξακολουθεί να είναι το κατάλληλο, εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές θα διευκολύνουν την εισαγωγή της πολιτικής για μηδενισμό των απορρίψεων και την πιο ευέλικτη προσαρμογή του στόλου στην σημερινή κατάσταση των αποθεμάτων και την κατανομή τους μέσα στην ποικιλομορφία τους· παροτρύνει την Επιτροπή να διερευνήσει ποιες τυχόν αλλαγές πρέπει να πραγματοποιηθούν βάσει της αρχής της σχετικής σταθερότητας και ιδίως με ποιο τρόπο θα δοθεί προνομιακό μερίδιο από τους αλιευτικούς πόρους σε εκείνες τις παράκτιες κοινότητες που εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την αλιεία και, εάν ναι, ποιες πρέπει να είναι αυτές οι αλλαγές·

83.

πιστεύει ότι ένα σύστημα διαχείρισης που θα βασίζεται στην αλιευτική προσπάθεια θα επιτρέψει την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής πολιτικής μηδενισμού των απορρίψεων και την απλούστευση των ισχυουσών διοικητικών και ελεγκτικών διαδικασιών, που σήμερα είναι υπερβολικά χρονοβόρες και δαπανηρές, τόσο για τον αλιευτικό τομέα, όσο και για τις διοικήσεις των κρατών μελών·

84.

θεωρεί ανάρμοστη την ενιαία μέτρηση της αλιευτικής προσπάθειας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ποικιλομορφία των αλιευτικών στόλων και των αλιευτικών μέσων· θεωρεί ότι στον έλεγχο της αλιευτικής προσπάθειας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα διάφορα είδη, οι διάφοροι τύποι αλιευτικών μέσων και ο εκτιμώμενος αντίκτυπος των αλιευμάτων επί των αποθεμάτων του κάθε είδους·

85.

πιστεύει ότι κάθε τροποποίηση του προτύπου διαχείρισης θα πρέπει να περιλαμβάνει μεταβατική περίοδο αποκλειστικής εφαρμογής στο εσωτερικό κάθε κράτους μέλους, ώστε να αποφεύγονται οι απότομες αλλαγές και να αξιολογούνται τα αποτελέσματά τους πριν η εφαρμογή τους επεκταθεί σε ολόκληρη την Ένωση·

86.

πιστεύει επίσης ότι οποιοδήποτε νέο πρότυπο διαχείρισης θα πρέπει να έχει ως αφετηρία τις σημερινές ρυθμίσεις που βασίζονται στη σχετική σταθερότητα, θεωρεί όμως ότι, στο μέλλον, η ΚΑλΠ θα πρέπει αναπόφευκτα να αναγνωρίσει τη σημερινή πραγματικότητα της χρήσης των αλιευτικών ποσοστώσεων, προσδίδοντας έτσι στο σύστημα επαρκή ευελιξία ώστε να μην παρεμποδίζει πλέον την οικονομική αποδοτικότητα και την κερδοφορία των επενδύσεων·

87.

θεωρεί ότι όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή των ενδιαφερομένων, όσο σαφέστεροι είναι οι στόχοι και όσο πιο σημαντική είναι η οικονομική και κοινωνική ενίσχυση των πληττομένων, τόσο περισσότερο κατανοητά και αποδεκτά θα γίνουν τα διάφορα μέσα διαχείρισης των αλιευτικών πόρων και τόσο καλύτερη θα είναι η εφαρμογή τους· επιμένει ως προς την ανάγκη εφαρμογής μηχανισμών επιδότησης ή αποζημίωσης προς τους αλιείς που έχουν πληγεί από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των πολυετών σχεδίων ανασύστασης των πόρων και διαχείρισης, καθώς και των μέτρων για την προστασία των οικοσυστημάτων·

88.

θεωρεί ότι τα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια, καθώς και άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς και οι αξιολογήσεις της Κοινοτικής Υπηρεσίας Ελέγχου της Αλιείας, θα πρέπει να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο, τόσο στη διαδικασία μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ όσο και μετά από αυτήν, και ότι στα όργανα αυτά θα πρέπει να δοθούν τα απαραίτητα υλικοτεχνικά και δημοσιονομικά μέσα για την πλήρη και αποτελεσματικότερη άσκηση των ανανεωμένων αρμοδιοτήτων τους που αναφέρεται σε παλαιότερα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου, όπως π.χ. το προαναφερθέν ψήφισμα της 24ης Απριλίου 2009·

89.

τάσσεται υπέρ ενός ισχυρότερου περιφερειακού στοιχείου στη λήψη αποφάσεων που θα λαμβάνει δεόντως υπόψη τις περιφερειακές ιδιαιτερότητες των οικοσυστημάτων και των φυσικών συνθηκών παραγωγής, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ενισχυθούν σε σταθερή βάση τα περιφερειακά γνωμοδοτικά συμβούλια·

90.

υπογραμμίζει τη σημασία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ελέγχου και Εποπτείας της Αλιείας στο πλαίσιο της μεταρρυθμισμένης ΚΑλΠ και επιβεβαιώνει την ανάγκη να εξασφαλιστεί εναρμόνιση και αντικειμενικότητα του ελέγχου της αλιείας και να εφαρμοστεί ένα ενιαίο και δίκαιο σύστημα διατάξεων και κυρώσεων, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την εμπιστοσύνη των πλοικτητών και των αλιέων στην θεμελιώδη αρχή της ισότητας μεταχείρισης·

91.

κρίνει ότι η πολιτική της ΚΑλΠ για τον έλεγχο θα πρέπει να καλύπτει τα εξής:

92.

υποστηρίζει την προαγωγή της πολιτικής δημοκρατικής ευθύνης στο πλαίσιο της οποίας τα κράτη μέλη που δεν θα έχουν τιμήσει τις δεσμεύσεις τους στον τομέα του ελέγχου και της διατήρησης δεν θα μπορούν να επωφελούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία και τις άλλες ενισχύσεις της Ένωσης υπό τους όρους που θέτει το άρθρο 95 του νέου κανονισμού ελέγχου· εκτιμά ότι είναι ουσιαστικής σημασίας ο επιδέξιος αναπροσανατολισμός της χρηματοδότησης της αλιείας τόσο από την ΕΕ όσο και από τα κράτη μέλη προς εκείνες τις δράσεις και ενέργειες μόνο που βασίζονται σε βιώσιμες από περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική άποψη αλιευτικές δραστηριότητες·

93.

υποστηρίζει ότι η ΠΛΑ αλιεία αποτελεί μορφή παράνομου ανταγωνισμού λίαν επιζήμιου για όλους τους ευρωπαίους αλιείς, που τηρούν την ενωσιακή και εθνική νομοθεσία, καθώς και για τους αλιείς τρίτων χωρών, που ασκούν τη δραστηριότητά τους κατά τρόπο υπεύθυνο·

94.

υπενθυμίζει ότι η ΠΛΑ αλιεία διαταράσσει την ορθή λειτουργία της αγοράς αλιευτικών προϊόντων και απειλεί την ισορροπία των οικοσυστημάτων·

95.

ενθαρρύνει την ΕΕ να αποδεχθεί την ευθύνη της ως του μεγαλύτερου παγκόσμιου εισαγωγέα ιχθύων και της μεγαλύτερης παγκόσμιας αγοράς και να αναλάβει πρωταρχικό ρόλο στην επίλυση του παγκόσμιου προβλήματος της παράνομης αλιείας, χρησιμοποιώντας όλες τις ευκαιρίες που της παρουσιάζονται και να θέσει το θέμα της καταπολέμησης της ΠΛΑ αλιείας στην κορυφή της διεθνούς ημερήσιας διάταξης, λόγω των σοβαρών περιβαλλοντικών ζημιών που προκαλεί, συμπεριλαμβανομένης της εξασθένισης της αντοχής των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, και της απειλής που αποτελεί για την επισιτιστική ασφάλεια·

96.

υπογραμμίζει ότι στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις που θα εξασφαλίζουν μια ευσταθή και διαρκή ισορροπία μεταξύ των αλιευτικών πόρων και της αλιευτικής ικανότητας του στόλου·

97.

επαναλαμβάνει ότι είναι πολύ σημαντικό να προσαρμοσθεί η αλιευτική ικανότητα του στόλου στους διαθέσιμους πόρους, συνεχίζει να πιστεύει όμως ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκφράσουν ποσοτικά τα πραγματικά πλεονάσματα αλιευτικών ικανοτήτων και να προσδιορίσουν τους στόλους εκείνους που έχουν υπερβολικό μέγεθος σε σχέση με τις σημερινές αλιευτικές δυνατότητες·

98.

υποστηρίζει τη διαφορετική μεταχείριση τμημάτων της αλιείας ανοικτής θάλασσας και εκείνων που έχουν εμπορική διάρθρωση και παραγωγική ικανότητα που εξομοιώνεται περισσότερο με άλλες οικονομικές δραστηριότητες, καθώς και για την αλιεία πιο παραδοσιακού χαρακτήρα, που συνδέεται περισσότερο με παράκτιες περιοχές και συγκεκριμένες αγορές, με μικρότερο όγκο παραγωγής ανά μονάδα και διαφορετικές διαρθρώσεις κόστους και απασχόλησης·

99.

υποστηρίζει τη διατύπωση νέου ορισμού της αλιείας μικρής κλίμακας και της βιομηχανικής αλιείας και των ελαστικότερων κριτηρίων στα οποία πρέπει να βασίζεται αυτός ο νέος ορισμός για να εξασφαλιστεί η καλύτερη προσαρμογή στη διαφορετική πραγματικότητα της ενωσιακής αλιείας· ζητεί, για το λόγο αυτό, από την Επιτροπή να προβεί σε εξαντλητική και αυστηρή απογραφή των χαρακτηριστικών και της κατανομής του υφισταμένου στόλου της Ένωσης, σταθμίζοντας καλώς τα κριτήρια για τους δύο ορισμούς, ούτως ώστε να μην μπορεί να γίνεται διάκριση μεταξύ παρεμφερών στόλων ή μεταξύ στόλων διαφορετικών κρατών μελών που αναπτύσσουν δραστηριότητες στα ίδια ύδατα·

100.

καλεί την Επιτροπή να ορίσει με σαφήνεια την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα· θεωρεί αναγκαίο να διαπιστωθούν οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα και ειδικότερα οι οικονομικές κινητήριες δυνάμεις της αλιευτικής ικανότητας, καθώς επίσης να διερευνηθούν ενδεχόμενες διασυνδέσεις της με την πολιτική στον τομέα των αγορών, λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις οι δυνάμεις της αγοράς μπορούν να αποτελέσουν κομβικό κριτήριο που θα πρέπει να συνεκτιμηθεί· πιστεύει ότι τα κριτήρια για τον ορισμό του στόλου της Ένωσης θα πρέπει να επεκτείνονται πέραν των απλουστευτικών αριθμητικών παραμέτρων αλλά να ενσωματώνουν διαφοροποιημένους παράγοντες στάθμισης για κάθε περιοχή, οι οποίοι θα προσφέρουν ένα ενιαίο και ευέλικτο μοντέλο ικανό να ανταποκρίνεται δίκαια στην ποικιλία του στόλου της Ένωσης·

101.

εκτιμά ότι το σημερινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας και τα μελλοντικά διαρθρωτικά ταμεία για τον αλιευτικό τομέα πρέπει να συνεχίσουν να στηρίζουν την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό των στόλων, κυρίως δε για την παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και την ερασιτεχνική αλιεία, εφόσον η στήριξη αυτή υπακούει σε κριτήρια ασφάλειας (ελαχιστοποίηση των εργατικών ατυχημάτων), υγιεινής και άνεσης, καθώς επίσης προστασίας του περιβάλλοντος, οικονομίας καυσίμων και άλλα που δεν συνεπάγονται αύξηση της αλιευτικής ικανότητας των εν λόγω στόλων·

102.

φρονεί ότι η πολιτική στήριξης των αλιευτικών στόλων πρέπει να λαμβάνει υπόψη αξιολογικά κριτήρια όπως: ανάπτυξη ορθών πρακτικών αλιείας «φιλικών προς το περιβάλλον», σεβασμό προς το πνεύμα τήρησης του νόμου και εφαρμογή συστημάτων οργάνωσης (ενώσεις παραγωγών)·

103.

υποστηρίζει τη δημιουργία ενός Ταμείου Διαλύσεων, που θα επιλύσει γρήγορα και αποτελεσματικά το πρόβλημα της υπερβάλλουσας αλιευτικής ικανότητας, βάσει κανόνων σχεδιασμένων κατά τρόπον ώστε η χρήση του να μην μπορεί να εμποδιστεί από τα κράτη μέλη·

104.

πιστεύει ότι, μακροπρόθεσμα, ο αλιευτικός στόλος θα πρέπει να είναι σε θέση να αυτοχρηματοδοτείται και να διατηρεί την ανταγωνιστικότητά του σε μια ελεύθερη αγορά αλιευτικών προϊόντων, επαναλαμβάνει όμως ότι αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο στο πλαίσιο μιας ΚΑλΠ της οποίας το σύστημα διαχείρισης της αλιείας θα διευκολύνει την κερδοφορία των επιχειρήσεων·

105.

είναι πεπεισμένο ότι μία ισχυρή, υψηλής ποιότητας και περιβαλλοντικά βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια δύναται να τονώσει την ανάπτυξη σε συναφείς τομείς και να συντελέσει στην ανάπτυξη των παράκτιων, υπεράκτιων και αγροτικών περιοχών με σημαντικά οφέλη επίσης για τους καταναλωτές, καθώς θα προσφέρει προϊόντα διατροφής υψηλής ποιότητας, υγιεινά και παραγόμενα με οικολογικές μεθόδους·

106.

εκτιμά ότι η προστασία και η ανταγωνιστικότητα της υδατοκαλλιέργειας της Ένωσης πρέπει να ενισχυθεί μέσω ισχυρής και συνεχούς στήριξης στην έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη, στην καλύτερη χωροταξία των παράκτιων ζωνών και των υδρογραφικών λεκανών, η οποία θα διευκολύνει την πρόσβαση στον χώρο και λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες της υδατοκαλλιέργειας στην εμπορική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης· αναγνωρίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι οργανώσεις παραγωγών (ΟΠ) που συστάθηκαν στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης αγοράς και παροτρύνει την Επιτροπή να ανταποκριθεί συγκεκριμένα στις εξειδικευμένες ανάγκες και απαιτήσεις του τομέα της υδατοκαλλιέργειας βάσει αυτών των κανόνων·

107.

εκτιμά ότι η βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας απαιτεί εγκαταστάσεις και μεθόδους παραγωγής που θα σέβονται το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένων βιώσιμων πόρων παραγωγής ζωοτροφών, ώστε να αποφεύγονται προβλήματα όπως ο ευτροφισμός των υδάτων και να προάγεται η παραγωγή προϊόντων υψηλότερης ποιότητας μέσω βελτιωμένων υγειονομικών προτύπων και της καθιέρωσης υψηλών προτύπων για την βιολογική υδατοκαλλιέργεια, και την προστασία και υγεία των ζώων, καθώς και υψηλό επίπεδο προστασίας του καταναλωτή· τονίζει επίσης τη σημασία να συμπεριληφθούν κίνητρα για την παραγωγή βιολογικής υδατοκαλλιέργειας και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των εκμεταλλεύσεων ιχθυοκαλλιέργειας·

108.

επιβεβαιώνει ότι η υδατοκαλλιέργεια αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ΚΑλΠ, που ασκεί συμπληρωματικό ρόλο για τον υποτομέα των αλιευμάτων, κυρίως όσον αφορά την διαθεσιμότητα προσφοράς τροφίμων, δυνατοτήτων απασχόλησης και ανασύστασης των αποθεμάτων, κυρίως δε των ειδών των οποίων γίνεται υπερεκμετάλλευση στο φυσικό περιβάλλον·

109.

υποστηρίζει τη στήριξη των επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες ιχθυοκαλλιέργειας, ιδίως δε σε εντατικά συστήματα με ανακύκλωση του νερού και υπεράκτια θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια και ιχθυοκαλλιέργεια γλυκών υδάτων, καθώς επίσης στην έρευνα για την καλλιέργεια νέων ειδών που παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον και στις ζωοτροφές που παράγονται με μικρότερη επιβάρυνση για το περιβάλλον, με προτεραιότητα στην ενίσχυση των προσπαθειών βελτίωσης της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας· αναγνωρίζει το μεγάλης κλίμακας δυναμικό που ενυπάρχει στην υπεράκτια ιχθυοκαλλιέργεια και παροτρύνει την Επιτροπή να εξετάσει ειδικούς μηχανισμούς για την ενίσχυση της ανάπτυξης αυτού του είδους υπεράκτιας θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας·

110.

εκτιμά ότι είναι απαραίτητη η καθιέρωση κανόνων για την εφαρμογή καλών πρακτικών στις αγορές (ποιοτικός έλεγχος προϊόντων, προστασία καταναλωτών, τελωνειακοί δασμοί) και για έναν θεμιτό ανταγωνισμό με αλιευτικά προϊόντα προερχόμενα εκτός ΕΕ, εξαιρουμένων των προϊόντων που εμπίπτουν σε διατάξεις που περιέχονται σε συμφωνίες της ΕΕ με τρίτα μέρη·

111.

επιμένει ότι είναι απαραίτητο, σε περίπτωση βιολογικής παύσης των δραστηριοτήτων του στόλου για την ανασύσταση των αλιευτικών αποθεμάτων, να λαμβάνεται δεόντως υπόψη η κονσερβοβιομηχανία, εφόσον δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για τον εφοδιασμό σε είδη τα οποία καλύπτονται από τα εν λόγω μέτρα·

112.

καλεί την Επιτροπή να υποβάλει στο Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτάσεις που θα υποστηρίζουν την αναζήτηση νέων ειδών υδατοκαλλιέργειας, ιδίως φυτοφάγων, υψηλής ποιότητας και προστιθεμένης αξίας, προωθώντας την έρευνα και την ανταλλαγή ορθών πρακτικών σε επίπεδο Ένωσης για ό,τι αφορά τα είδη αυτά και τις μεθόδους παραγωγής και εμπορίας τους, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η μέριμνα για το περιβάλλον και να καταστεί δυνατή η βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης έναντι άλλων καινοτόμων προϊόντων διατροφής·

113.

τονίζει τη σημασία παροχής χρηματοδότησης σε επιχειρήσεις υδατοκαλλιέργειας ανεξαρτήτως μεγέθους, με κύριο γνώμονα τη συμβολή τους στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της παράκτιας ζωής·

114.

επισημαίνει τις διαμαρτυρίες του τομέα επειδή η μεταρρύθμιση της ΚΟΑ προϊόντων αλιείας και ιχθυοκαλλιέργειας συνδέθηκε με τη διαδικασία μεταρρύθμισης της ΚΑλΠ, αντίθετα με ό,τι συνέβη με την πολιτική ελέγχου της αλιείας, πράγμα που σημαίνει ότι οι παραγωγοί της Ένωσης θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το 2013 για να αποκτήσουν ένα νέο πλαίσιο που θα τους επιτρέψει να πετύχουν μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη δραστηριότητά τους· ελπίζει ότι η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το μέλλον της σημερινής ΚΟΑ θα παρουσιασθεί χωρίς άλλη καθυστέρηση·

115.

υποστηρίζει ότι είναι επείγουσα ανάγκη για μια φιλόδοξη αναθεώρηση της ΚΟΑ αλιευτικών προϊόντων, προκειμένου να αυξηθεί η συμβολή της στην εξασφάλιση των εισοδημάτων του τομέα, στη σταθερότητα των αγορών, τη βελτίωση της εμπορίας των αλιευτικών προϊόντων και την αύξηση της προστιθεμένης αξίας τους·

116.

υπογραμμίζει ότι είναι ανάγκη να δημιουργηθούν μηχανισμοί για την προώθηση της συγκέντρωσης της προσφοράς, κυρίως δε με τη συγκρότηση και την ενεργοποίηση οργανώσεων παραγωγών·

117.

ζητεί, επιπλέον, να εκπονηθεί μια μελέτη που θα αναλύει λεπτομερειακά την γενική κατάσταση όσον αφορά τη συγκέντρωση της ζήτησης στην αγορά αλιευτικών προϊόντων, ώστε να διαπιστωθεί αν υπάρχουν στρατηγικές αγοράς που παραβιάζουν τους κανόνες του ανταγωνισμού και έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των τιμών για την πλειοψηφία των εμπορευόμενων ειδών·

118.

θεωρεί απαραίτητο να δημιουργηθούν μηχανισμοί παρέμβασης στην αγορά, ιδίως δε στην αγορά αλιευτικών προϊόντων, όπου το επιλεγόμενο πρότυπο διαχείρισης θα στηρίζεται στην αρχή των μεταβιβάσιμων δικαιωμάτων αλιείας, ώστε να αποφεύγεται η πλέον του δέοντος συγκέντρωσή τους σε περιορισμένο αριθμό φορέων (ρήτρες διασφάλισης) πράγμα που, στο αυτό κράτος μέλος μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της αλιείας μικρής κλίμακας, ενώ σε διαφορετικά κράτη μέλη μπορεί, σε ορισμένα εξ αυτών, να θέσει σε κίνδυνο την αειφόρο ανάπτυξη του τομέα·

119.

ζητεί επίσης, στα μελλοντικά σχέδια αποκατάστασης και διαχείρισης, να αναλύσει η Επιτροπή την επίπτωση και τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει στην ευρωπαϊκή αγορά η μείωση των αλιεύσεων και η συνεπαγόμενη εισαγωγή υποκατάστατων από τρίτες χώρες για την αντιμετώπιση του ελλείψεων της αγοράς·

120.

επιμένει στην ανάγκη εξασφάλισης συνοχής μεταξύ της κοινής εμπορικής πολιτικής και των επιδιωκόμενων στο πλαίσιο της ΚΑλΠ στόχων, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο οι νέες παραχωρήσεις (πολυμερείς, περιφερειακές ή διμερείς) σε επίπεδο εξωτερικής προστασίας, δασμολογικής και μη, εκ μέρους της ΕΕ για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, να εξουδετερώσουν ή μειώσουν το αποτέλεσμα των προσπαθειών που κατεβλήθησαν για την εξασφάλιση επαρκώς κερδοφόρων αγορών για τα προϊόντα της Ένωσης·

121.

εκτιμά ότι πρέπει να γίνουν τα πάντα για να αποφευχθεί η επιβάρυνση της ήδη ισχυρής εξάρτησης της ΕΕ από τις εισαγωγές από τρίτες χώρες για τον εφοδιασμό της σε προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας·

122.

υποστηρίζει ότι είναι απαραίτητο η ΕΕ να εξασφαλίσει την προώθηση των αλιευτικών προϊόντων της Ένωσης, όπως οι κονσέρβες και τα γεωργικά προϊόντα, στο εξωτερικό, κυρίως δε προωθώντας την πιστοποίησή τους και χρηματοδοτώντας την προβολή τους σε διεθνείς εμπορικές εκθέσεις·

123.

πιστεύει ότι στόχοι που θα πρέπει να καθοδηγούν την εξωτερική δράση της ΚΑλΠ είναι η προάσπιση των αλιευτικών συμφερόντων της Ένωσης σύμφωνα με την εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

124.

υποστηρίζει την ενίσχυση της παρουσίας της Ένωσης στις Περιφερειακές Οργανώσεις Διαχείρισης της Αλιείας, στον FAO, στον ΟΗΕ και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς για την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισης της διεθνούς αλιείας, την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και τη διασφάλιση μεγαλύτερης προστασίας των θαλασσίων οικοσυστημάτων καθώς και τη προστασία των μελλοντικών αλιευτικών δραστηριοτήτων·

125.

υποστηρίζει την ανάγκη δημιουργίας μηχανισμών προώθησης των αλιευτικών προϊόντων της Ένωσης που προέρχονται από περιβαλλοντικά βιώσιμους και κοινωνικά θεμιτούς πόρους εντός και εκτός της ΕΕ·

126.

επιμένει ότι, όπως ορίζεται στην Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η ΕΕ οφείλει να αποδεχθεί πρόσβαση σε ιχθυαποθέματα σε ύδατα τρίτων χωρών μόνον όταν έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι υπάρχει πλεόνασμα που δεν μπορεί να αλιευθεί από τους αλιείς της τρίτης χώρας και ότι το πλεόνασμα αυτό μπορεί να αλιευθεί με αειφόρο τρόπο, τουλάχιστον σύμφωνα με τα πρότυπα που ισχύουν στην ΕΕ (επιλεξιμότητα εργαλείων, κλπ.)·

127.

υποστηρίζει ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μια γενική αξιολόγηση των νέων αλιευτικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, βάσει κριτηρίων όπως ορίζονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· θεωρεί ότι ο σκοπός των εν λόγω κριτηρίων πρέπει να είναι η επίτευξη της ισορροπίας μεταξύ οικονομικών συμφερόντων και της προώθησης βιώσιμης αλιείας, ενισχύοντας την ικανότητα των εταίρων μας να εξασφαλίσουν βιώσιμη αλιεία στα ύδατά τους και κατά συνέπεια να συμβάλλουν στη βελτίωση της διαχείρισης του αλιευτικού τομέα εκτός της ΕΕ, αυξάνοντας την απασχόληση στον τομέα σε τοπικό επίπεδο, και διατηρώντας την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως θεματοφύλακα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σε παγκόσμια κλίμακα, σύμφωνα με την εξωτερική πολιτική της ΕΕ·

128.

ζητεί επίσης, όσον αφορά τις ρυθμίσεις χρηματοδοτικής αντιστάθμισης στις συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης, να γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ του ποσού που αντιστοιχεί στην εμπορική πτυχή και εκείνου που αφορά τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες για την αλιευτική ανάπτυξη, με στόχο τη βελτίωση της δημοσιονομικής διαφάνειας·

129.

εκτιμά ότι οι συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας στις τρίτες χώρες, στη μείωση των επιπέδων φτώχειας, στην ανάπτυξη δομών στήριξης στον τομέα (αλιευτικών λιμένων, υποδομών αποθήκευσης και μεταποίησης των ιχθύων, κλπ.), καθώς επίσης στη μείωση των δεικτών μετανάστευσης προς την ΕΕ·

130.

υποστηρίζει ότι οι χρηματικές αποζημιώσεις που χορηγούνται στο πλαίσιο των συμφωνιών αλιευτικής σύμπραξης με τρίτες χώρες πρέπει να χρησιμοποιούνται για την προαγωγή και ανάπτυξη του αλιευτικού τομέα των χωρών αυτών, είτε μέσω χρηματοδοτήσεων που θα προορίζονται υποχρεωτικά για την κατασκευή υποδομών (αλιευτικών λιμένων, αποθηκών, μονάδων μεταποίησης των ιχθύων, κλπ.) είτε μέσω της διάθεσης των λειτουργικών μέσων (σκαφών, εργαλείων, κλπ.) για την υπεύθυνη και κατά βιώσιμο τρόπο άσκηση των αλιευτικών δραστηριοτήτων·

131.

εκφράζει την πεποίθηση ότι η διαπραγμάτευση για τις συμφωνίες αλιευτικής σύμπραξης θα πρέπει να στηρίζεται σε σταθερές επιστημονικές βάσεις και θεωρεί ότι, μεταξύ των άλλων αναγκαίων βελτιώσεων, στη διαπραγματευτική διαδικασία θα πρέπει να περιλαμβάνονται όλα τα τεχνικά μέτρα, ενώ θα πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά και οι μηχανισμοί επαλήθευσης της εφαρμογής των διατάξεων που περιλαμβάνονται στη συμφωνία·

132.

θεωρεί ότι θα πρέπει να ζητείται η γνώμη του θιγόμενου τομέα κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης και ότι το ΠΓΣ μεγάλων αποστάσεων θα πρέπει να συμμετέχει με την ιδιότητα του παρατηρητή στις μικτές επιτροπές που προβλέπουν οι συμφωνίες·

133.

πιστεύει ότι, λόγω της διαρκώς μεγαλύτερης πολυπλοκότητας της κατάστασης, της ανάγκης για αποτελεσματικότερη παρακολούθηση των συμφωνιών και της αύξησης των καθηκόντων που επιβάλλει η ορθή συμμετοχή στις περιφερειακές οργανώσεις αλιείας, οι ανθρώπινοι και υλικοί πόροι της ΓΔ MARE θα πρέπει να αυξηθούν, καθώς και ότι θα πρέπει να εξετασθεί το ενδεχόμενο αποκέντρωσης προς τα κράτη μέλη της εκτελεστικής της διαχείρισης·

134.

εκτιμά ότι η ΚΑλΠ απαιτεί ολοκληρωμένη προσέγγιση της διαχείρισης των αλιευτικών αποθεμάτων και πρέπει να συντονισθεί με τις πολιτικές για το περιβάλλον και την ανάπτυξη καθώς και με την Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ)·

135.

θεωρεί ορθή την ενέργεια της Επιτροπής να ορίσει ως μία από τις προτεραιότητές της την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική, και υπογραμμίζει ότι η νέα οικοσυστημική προσέγγιση καθιερώνει την άμεση και κατά προτεραιότητα σύνδεση της ΚΑλΠ με την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική·

136.

υποστηρίζει ότι οι αλιευτικές δραστηριότητες πρέπει να ενταχθούν δεόντως και να διαρθρωθούν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο θαλάσσιων δραστηριοτήτων, όπως: θαλάσσιες μεταφορές, θαλάσσιος τουρισμός, αιολικά πάρκα ανοικτής θαλάσσης, υδατοκαλλιέργεια και ένταξη σε ομίλους ναυτιλιακών δραστηριοτήτων·

137.

τονίζει ότι η αλιεία είναι μία από τις οικονομικές δραστηριότητες με τη μεγαλύτερη επίδραση στα οικοσυστήματα, δεδομένου του μεγάλου όγκου πόρων που αποκτά από αυτά, καθώς και ότι επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τις λοιπές δραστηριότητες στο θαλάσσιο οικοσύστημα, όπως ο τουρισμός, οι θαλάσσιες μεταφορές και η παράκτια οικιστική ανάπτυξη·

138.

είναι πεπεισμένο ότι, για την πραγματική ενσωμάτωση της ΚΑλΠ στην Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική απαιτείται πολιτική βούληση και ότι οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αλιευτικές οντότητες επιθυμούν να αναλάβουν τις απαραίτητες δεσμεύσεις· τονίζει ότι λαμβάνοντας υπόψη τους δικούς της στόχους αναγνωρίζοντας παράλληλα την ανάγκη μιας κατάλληλης σύνδεσης μεταξύ διαφόρων πολιτικών που έχουν επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον, η ΚΑλΠ δεν πρέπει να εξαρτάται από άλλες πολιτικές της Ένωσης που έχουν έκτοτε διαμορφωθεί· εκτιμά, αντιθέτως, ότι αυτές οι τελευταίες πολιτικές πρέπει να διατηρήσουν και να ενσωματώσουν τους στόχους της αλιευτικής πολιτικής·

139.

υπογραμμίζοντας την ανάγκη πρόβλεψης επαρκών δημοσιονομικών μέσων για την ΟΘΠ και επαναλαμβάνει την αρχή ότι σε νέες προτεραιότητες πρέπει να αντιστοιχεί νέα χρηματοδότηση· απορρίπτει τη χρηματοδότηση της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας·

140.

θεωρεί ότι είναι απαραίτητο να γίνει σωστός και αυστηρός σχεδιασμός του ευρωπαϊκού θαλάσσιου χώρου, που θα προαγάγει την οριοθέτηση βιογεωγραφικών ζωνών ως τρόπο διατήρησης των πλέον ευάλωτων θαλάσσιων οικοσυστημάτων· υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η αλιεία μικρής κλίμακας, η θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια και η συλλογή οστρακοειδών δραστηριοποιούνται κυρίως στα ευπαθέστερα οικοσυστήματα, που είναι όσα βρίσκονται εγγύτερα στις ακτές, και ότι, για τον λόγο αυτόν, η αλληλεπίδραση είναι ακόμη πιο άμεση και στενή·

141.

σημειώνει ότι στην Πράσινη Βίβλο η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι το καθεστώς των δώδεκα ναυτικών μιλίων σε γενικές γραμμές λειτούργησε ικανοποιητικά και, κατ' αυτή την έννοια, ένας από τους ελάχιστους τομείς τους οποίους η ΚΑλΠ σημείωσε σχετική επιτυχία ήταν αυτός που τελούσε υπό τον έλεγχο των κρατών μελών· ζητεί κατά συνέπεια να αποκτήσει η αρχή αυτή μόνιμο χαρακτήρα·

142.

Αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Επιτροπή Περιφερειών και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, τη Συμβουλευτική Επιτροπή Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας, τα Περιφερειακά Γνωμοδοτικά Συμβούλια, την Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή, την Επιτροπή Τομεακού Κοινωνικού Διαλόγου για τη Θαλάσσια Αλιεία και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.