i)

να συνεργασθούν με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να μπορέσουν να εγκριθούν γρήγορα τα νέα μέσα που χρειάζονται για την εφαρμογή των δημοσιονομικών διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας και να αναθεωρηθεί το ισχύον ΠΔΠ προκειμένου να προβλεφθούν οι έκτακτοι πόροι που απαιτούνται για να υλοποιηθούν πρωτοβουλίες που δεν προβλέπονταν όταν εγκρίθηκε το ισχύον ΠΔΠ,

ii)

πλήρη συμμόρφωση προς το άρθρο 312, παρ. 3 της ΣΛΕΕ το οποίο απαιτεί από το δημοσιονομικό πλαίσιο να ορίσει όσες διατάξεις απαιτούνται για να λειτουργεί ομαλά η ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού και προς το άρθρο 312, παρ. 5 το οποίο δηλώνει ότι «καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας που οδηγεί στη θέσπιση του δημοσιονομικού πλαισίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή λαμβάνουν κάθε απαραίτητο μέτρο για να διευκολύνουν τη θέσπιση αυτή»,

iii)

πλήρη συμμόρφωση προς το άρθρο 311 της ΣΛΕΕ το οποίο ορίζει ότι η Ένωση προικίζεται με επαρκή μέσα για την επίτευξη των στόχων της και την επιτυχή εφαρμογή των πολιτικών της λαμβανομένων υπόψη των νέων τομέων δράσης που δημιουργούνται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται οι τομείς εξωτερικής δράσης, αθλητισμού, διαστήματος, αλλαγής του κλίματος, ενέργειας, τουρισμού και πολιτικής προστασίας,

iv)

να συναγάγουν όλα τα απαιτούμενα συμπεράσματα από το γεγονός ότι ακόμα πριν προστεθούν αυτές οι νέες ανάγκες που έχουν σχέση με τη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, τα τελευταία τέσσερα χρόνια του ισχύοντος ΠΔΠ, οι ετήσιοι προϋπολογισμοί μπορούσαν να εγκριθούν είτε μέσω της χρήσης των υφισταμένων περιθωρίων ή καταφεύγοντας στα μέσα που προβλέπονταν από την ισχύουσα ΔΣ για τη χρηματοδότηση των ενωσιακών προτεραιοτήτων όπως το πρόγραμμα Galileo, το μέσο επισιτιστικής διευκόλυνσης ή το ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης, και ότι τα εναπομένοντα περιθώρια στα ανώτατα όρια του ισχύοντος δημοσιονομικού πλαισίου υπολογίζονται να είναι αμελητέα για την υπόλοιπη περίοδο,

v)

να τηρήσουν το σημείο 4 της τρέχουσας ΔΣ το οποίο αναφέρει ότι «εφόσον, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2007 έως 2013, (εφεξής “δημοσιονομικό πλαίσιο”), αναθεωρηθεί κάποια Συνθήκη, θα πραγματοποιηθούν οι εκάστοτε αναγκαίες προσαρμογές»,

vi)

να αναγνωρίσουν ότι το σημερινό οικονομικό κλίμα ενδέχεται να ωθήσει την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή να καταβάλει ορισμένες προσπάθειες για αλλαγή των προτεραιοτήτων εντός του προϋπολογισμού προκειμένου να εξασφαλισθεί επαρκής χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων έχοντας πάντα κατά νου την ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία του προϋπολογισμού της ΕΕ, δεδομένου ότι αυτή αποτελεί έκφραση αλληλεγγύης και αποτελεσματικότητας, με τη συγκέντρωση πόρων οι οποίοι διαφορετικά θα διαμοιράζονταν σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο· υπογραμμίζει επίσης ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των δαπανών του προϋπολογισμού της ΕΕ υποστηρίζει μακροπρόθεσμες επενδύσεις που είναι απαραίτητες για να τονωθεί η οικονομική μεγέθυνση στην ΕΕ,

vii)

να αναγνωρίσουν ότι δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν νέες ανάγκες μόνο με την αλλαγή της διάταξης ή των προτεραιοτήτων και ότι απαιτείται αναθεώρηση του ΠΔΠ και των μηχανισμών ευελιξίας που περιλαμβάνονται στη ΔΣ, αντίθετα προς τη θέση του Συμβουλίου όπως ορίσθηκε στα πορίσματά του της 16ης Μαρτίου 2010 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τον προϋπολογισμό του 2011 και επιβεβαιώθηκε από την τρέχουσα Προεδρία κατά τη συζήτηση της 15ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την προφορική ερώτηση B7-0310/2010 O-0074/2010· να υπενθυμίσουν επιπλέον ότι για τις νέες ανάγκες που ανακύπτουν από την έναρξη της ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας πρέπει λογικά να γίνουν οικονομίες σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο,

viii)

να ανταποκριθούν στη δήλωση 3 της ισχύουσας ΔΣ η οποία ζητεί πλήρη και ευρεία επανεξέταση έως το 2008/2009 που να καλύπτει όλες τις πτυχές των δαπανών και πόρων της ΕΕ, και να σταματήσουν να επιδιώκουν να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις/αρμοδιότητες που δίδονται στην ΕΕ από τη νέα Συνθήκη μέσα από μια πολύ στενή επισκόπηση της λειτουργίας της ισχύουσας ΔΣ που στερείται οποιασδήποτε πολιτικής διάστασης,

ix)

να αναγνωρίσουν ότι η μέχρι τώρα θέση του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση του ΠΔΠ είναι αντιφατική έναντι της σταθερής τους στάσης να υποβάλλουν νέες προτάσεις με τις οποίες ζητούν νέους πόρους όπως η «Συμφωνία για τις μπανάνες» και ΙΤΕR,

x)

να εκφράσει την ανησυχία του για την τάση που έχουν αναπτύξει τα κράτη μέλη να χαράσσουν ευρωπαϊκές πολιτικές που χρηματοδοτούνται εκτός του προϋπολογισμού της ΕΕ· να εκτιμήσουν τον κίνδυνο από την έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου και νομιμότητας στις πολιτικές αυτές καθώς και την παράβαση της αρχής της καθολικότητας του προϋπολογισμού της ΕΕ και τον αρνητικό αντίκτυπο που ενδέχεται να έχει αυτή η τάση σε σχέση με την αρχή της αλληλεγγύης,

xi)

να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την αναθεώρηση του ΠΔΠ παρέχοντας τους έκτακτους πόρους που απαιτούνται για να λειτουργήσουν η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και οι λοιπές προτεραιότητες πολιτικής που έχουν σχέση με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, καθώς και άλλες πρωτοβουλίες, ιδίως στον τομέα 1a «Ανταγωνιστικότητα για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση» και τον τομέα 4 «Εξωτερικές σχέσεις», που παρέχουν στην ΕΕ προστιθέμενη αξία αλλά και τη δυνατότητα να ικανοποιεί τις υποχρεώσεις της και τις προσδοκίες των πολιτών της,

xii)

να λάβουν υπό σημείωση το γεγονός ότι χωρίς αυτή την αναθεώρηση το Κοινοβούλιο δεν θα μπορέσει να εγκρίνει οποιεσδήποτε προτάσεις για νέους οργανισμούς ή άλλες πρωτοβουλίες του Συμβουλίου εκτός εάν αυτές συνοδεύονται από προτάσεις για νέους πόρους,

xiii)

να συνεχίσουν τις προσπάθειες για περισσότερη ευελιξία όπως αναφέρεται στην προαναφερθείσα έκθεση της Επιτροπής σχετικά με τη λειτουργία της Διοργανικής Συμφωνίας με θέμα τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση,

xiv)

να αναγνωρίσουν την σπουδαιότητα της ευελιξίας για τη δημιουργία αποθεματικών και περιθωρίων που να επιτρέπουν στην ΕΕ να καλύψει τις τρέχουσες και μελλοντικές ανάγκες, και οι δυο εντός του δημοσιονομικού πλαισίου, εντός και μεταξύ των τομέων και σε διαπραγματεύσεις για τη θέσπισή και αναθεώρησή της,

xv)

να λάβουν υπό σημείωση το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο επιμένει πως πρέπει να ενταθεί και αυξηθεί ο βαθμός ευελιξίας και να δημιουργηθούν επαρκεί αποθεματικά για κάθε κατηγορία, και να διατίθενται μεγαλύτερα ποσά μέσω του Μέσου Ευελιξίας ενώ θα πρέπει να απλοποιηθεί η διαδικασία μεταφοράς πόρων ανάμεσα στους διάφορους τομείς του ΠΔΠ,

xvi)

να λάβουν υπόψη ότι το Κοινοβούλιο δεν είναι έτοιμο να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις επί οποιασδήποτε πρότασης που δεν περιλαμβάνει τουλάχιστον το σημερινό βαθμό ευελιξίας σχετικά με τις αναθεωρήσεις του δημοσιονομικού πλαισίου έως το 0,03 % του ΑΕΕ της ΕΕ (όπως αναφέρεται στο άρθρο 8, παρ. 3 της πρότασης για κανονισμό ΠΔΠ),

xvii)

να αντιληφθούν ότι μια αμιγώς τεχνική προσέγγιση στην εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας σ' ό, τι αφορά τον τομέα του προϋπολογισμού είναι ανεπαρκής και ότι, για να μπορέσει το Κοινοβούλιο να δώσει τη συγκατάθεσή του, είναι απαραίτητη προϋπόθεση η άνευ καθυστέρησης έναρξη πραγματικής, πολιτικής διαπραγμάτευσης στο κατάλληλο επίπεδο, και εφόσον κριθεί αναγκαίο στο ανώτερο,

xviii)

δεδομένων των πιθανών εκτεταμένων δημοσιονομικών συνεπειών, να μελετήσουν περισσότερο τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοοικονομικής Σταθεροποίησης πριν από την έγκριση του κανονισμού ΠΔΠ· να δεχθούν τη συμμετοχή και των δυο κλάδων της δημοσιονομικής αρχής στις αποφάσεις σχετικά με τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει αυτός ο μηχανισμός επί του προϋπολογισμού της ΕΕ, να συμφωνήσουν ότι οποιεσδήποτε δημοσιονομικές ανάγκες που συνδέονται με αυτόν τον μηχανισμό πρέπει να χρηματοδοτούνται μέσω ad-hoc αναθεώρησης του ΠΔΠ προκειμένου να εξασφαλίζεται έγκαιρα η επαρκής συμμετοχή της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής·