3.12.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 294/60

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη διεύρυνση έχει τόσο εξωτερική όσο και εσωτερική διάσταση,

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική διάσταση αυτής της στρατηγικής περιλαμβάνει την προώθηση μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, καθώς και την προαγωγή της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ειρήνης και της σταθερότητας και της ευημερίας,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εσωτερική διάσταση της στρατηγικής για τη διεύρυνση επιδρά άμεσα στην ικανότητα της ΕΕ να επιδιώκει την επίτευξη των στόχων των πολιτικών της και να υλοποιεί διαρκώς στενότερη ένωση, όπως ορίζεται στις Συνθήκες,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητη η ύπαρξη μιας πολιτικά ενοποιημένης ΕΕ, ικανής να αναπτύσσει φιλόδοξες πολιτικές αλληλεγγύης και σταθερότητας,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, βάσει της Συνθήκης της Ρώμης, «κάθε ευρωπαϊκό κράτος μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος της Κοινότητας»,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, δεδομένου ότι προηγούμενες διευρύνσεις έχουν αναμφίβολα αποτελέσει επιτυχία τόσο για την ΕΕ όσο και για τα κράτη μέλη που προσχώρησαν σε αυτή και έχουν συμβάλει στη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την ευημερία της Ευρώπης στο σύνολό της, είναι σημαντικό να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι μελλοντικές διευρύνσεις θα αποτελέσουν επίσης επιτυχία,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συμφωνίες σταθεροποίησης και σύνδεσης συμβάλλουν σημαντικά και με επιτυχία στις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων που προσβλέπουν στην προσχώρησή τους στην ΕΕ, και προάγουν την περιφερειακή συνεργασία,

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης το 2003 και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών το 2006 επιβεβαίωσαν την πρόθεση της ΕΕ να τηρηθούν οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και των Δυτικών Βαλκανίων,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανανεωμένη συναίνεση στην οποία κατέληξε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2006 στηρίζεται στις αρχές της παγίωσης των δεσμεύσεων, της εφαρμογής ισότιμων και αυστηρών προϋποθέσεων και της καλύτερης επικοινωνίας με το κοινό,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική για τη διεύρυνση δεν είναι απλώς μια μεθοδολογία για τις διαπραγματεύσεις, αλλά αντικατοπτρίζει τη βασική πεποίθηση ότι η ΕΕ αποτελεί μια κοινότητα κοινών αξιών και ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον διάλογο σχετικά με τους στόχους και την αποτελεσματικότητα της ΕΕ, το μέλλον της και τον ρόλο της στο γειτονικό της χώρο και στον κόσμο,

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μεθοδολογία και τα κριτήρια που περιγράφονται στην προαναφερθείσα ανακοίνωση της Επιτροπής για τη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων αξίζουν την πλήρη υποστήριξη και θα πρέπει να εφαρμοστούν με αυστηρότητα, και ότι οι πολιτικοί προβληματισμοί δεν πρέπει να υπερισχύουν της αυστηρής συμμόρφωσης με τα εν λόγω κριτήρια,

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η στρατηγική για τη διεύρυνση της ΕΕ θα πρέπει να αποτελεί μέρος ενός ευρέος φάσματος μέσων πολιτικής που αποσκοπούν στην εδραίωση της δημοκρατίας και της οικοδόμησης σταθερότητας και κοινωνικής ανάπτυξης στο γειτονικό της χώρο, καθώς και στην ενίσχυση του ρόλου της Ένωσης στον κόσμο,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να καλύπτουν τις διάφορες καταστάσεις που επικρατούν στο γειτονικό χώρο της ΕΕ, ιδίως στις χώρες εκείνες που έχουν το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας και έχουν αρχίσει τις διαπραγματεύσεις, εκείνες που έχουν το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας αλλά δεν έχουν αρχίσει ακόμα τις διαπραγματεύσεις, εκείνες που έχουν προοπτικές προσχώρησης, εκείνες που αποβλέπουν στην προσχώρησή τους στην ΕΕ και εκείνες που απλώς επιθυμούν να διατηρούν στενούς γειτονικούς δεσμούς με την ΕΕ,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να είναι ανεξάρτητες και υπό την επιφύλαξη των διατάξεων, που επιτρέπουν σε μια χώρα να μεταβαίνει από το ένα είδος σχέσης με την ΕΕ στο άλλο, εφόσον πληρούνται οι απαραίτητες εσωτερικές και εξωτερικές προϋποθέσεις της εν λόγω χώρας,

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανατολικοί εταίροι της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας αναγνωρίζονται σαφώς ως ευρωπαϊκές χώρες και ορισμένες από αυτές έχουν εκφράσει στόχους ευρωπαϊκής προοπτικής,

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν ψήφισμα της 13ης Δεκεμβρίου 2006, οι χώρες με ευρωπαϊκές προοπτικές θα πρέπει να επωφελούνται από μια στενή διμερή ή πολυμερή σχέση με την ΕΕ, που θα ανταποκρίνεται στις ειδικές ανάγκες και τα συμφέροντά τους· λαμβάνοντας δε υπόψη ότι η επιλογή αυτή, η οποία συνεπάγεται ένα ευρύ φάσμα επιχειρησιακών δυνατοτήτων, θα εξασφάλιζε στις χώρες εταίρους μια σταθερή, μακροπρόθεσμη προοπτική θεσμοθετημένων σχέσεων με την ΕΕ και θα προσέφερε το κίνητρο που απαιτείται για την προώθηση της σταθερότητας, της ειρήνης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων στις χώρες αυτές,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το ίδιο ψήφισμα, εναπόκειται σε όλες τις χώρες με αναγνωρισμένες προοπτικές προσχώρησης να αποφασίσουν εάν επιθυμούν να ωφεληθούν από παρόμοιες πολυμερείς συμφωνίες ως ενδιάμεσο βήμα προς την πλήρη προσχώρηση,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειάζεται αποτελεσματική και εις βάθος ενημέρωση των σημερινών πολιτών της ΕΕ, καθώς και όλων των μελλοντικών πολιτών της, σχετικά με τη στρατηγική διεύρυνσης της ΕΕ, ώστε να διασφαλιστεί ότι είναι πλήρως ενήμεροι για τις εν λόγω πολιτικές και ότι ενισχύεται η στήριξη της κοινής γνώμης για τις δεσμεύσεις της ΕΕ έναντι των γειτόνων της, διασφαλίζοντας έτσι την αξιοπιστία και την αλληλεγγύη της ΕΕ ως εταίρου και επιδιώκοντας ταυτόχρονα να ανταποκρίνεται σε εύλογες ανησυχίες,

1.

συμφωνεί με την Επιτροπή ότι οι προηγούμενες διευρύνσεις έχουν αποτελέσει μεγάλη επιτυχία, ευνοώντας τόσο τα παλαιά όσο και τα νέα κράτη μέλη της ΕΕ, προωθώντας την οικονομική ανάπτυξη, προάγοντας την κοινωνική πρόοδο και εξασφαλίζοντας ειρήνη, σταθερότητα, ελευθερία και ευημερία στην ευρωπαϊκή ήπειρο· πιστεύει ότι μπορούν να αποκομιστούν διδάγματα από προηγούμενες προσχωρήσεις και ότι τυχόν περαιτέρω τρόποι για να βελτιωθεί η ποιότητα της διαδικασίας διεύρυνσης πρέπει να στηρίζονται στις θετικές εμπειρίες που έχουν αποκομισθεί μέχρι σήμερα·

2.

επιβεβαιώνει τη σταθερή δέσμευσή του έναντι όλων των υποψήφιων χωρών και έναντι των χωρών με σαφείς προοπτικές προσχώρησης, εξυπακουομένου ότι απαιτείται πλήρης και αυστηρή συμμόρφωση με όλα τα κριτήρια της Κοπεγχάγης το 1993, ότι η ΕΕ πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για να ενισχύσει το δυναμικό ολοκλήρωσής της και ότι το δυναμικό αυτό πρέπει να ληφθεί πλήρως υπόψη·

3.

υπενθυμίζει, στο πλαίσιο αυτό, ότι απαραίτητη προϋπόθεση για τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας αποτελεί η πλήρης συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο·

4.

φρονεί ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη διεύρυνση θα πρέπει να συμμορφούται προς τις διατάξεις της Συνθήκης της ΕΕ και να αντικατοπτρίζει τις δεσμεύσεις που έχει ήδη αναλάβει η ΕΕ καθώς και να επιτυγχάνει μια ισορροπία μεταξύ των γεωστρατηγικών συμφερόντων της ΕΕ, του αντικτύπου των πολιτικών εξελίξεων εκτός των συνόρων της και της ενταξιακής ικανότητας της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς της να αντιμετωπίζει τις μελλοντικές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις και να υλοποιήσει το εγχείρημα της πολιτικής ολοκλήρωσης·

5.

υπενθυμίζει στο πλαίσιο αυτό την ανάγκη να πραγματοποιηθούν οι απαιτούμενες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις με στόχο, μεταξύ άλλων, την αύξηση της αποτελεσματικότητας, της κοινωνικής συνοχής και την ενίσχυση της δημοκρατικής απόδοσης ευθυνών·

6.

υπενθυμίζει ότι η ικανότητα ολοκλήρωσης σχετίζεται με την ικανότητα της ΕΕ σε μια δεδομένη χρονική στιγμή να αποφασίζει και, συνεπώς, να επιτυγχάνει τους πολιτικούς στόχους της, ιδίως τους στόχους της προώθησης της οικονομικής και κοινωνικής προόδου και ενός υψηλού επίπεδου απασχόλησης στα κράτη μέλη της, της επιβεβαίωσης της ταυτότητάς της και της ικανότητάς της να δρα στη διεθνή σκηνή, της ισότιμης προώθησης των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των κρατών μελών της ΕΕ και των ευρωπαίων πολιτών, της ανάπτυξης ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, της πλήρους διατήρησης και ανάπτυξης του κοινοτικού κεκτημένου της και της προάσπισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως ορίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

7.

θεωρεί ότι η έννοια της ικανότητας ολοκλήρωσης στο πλαίσιο της διεύρυνσης της Ένωσης συνίσταται σε τέσσερα στοιχεία·

8.

τονίζει ότι, προκειμένου να ενισχυθεί η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής για τη διεύρυνση, απαιτείται πλήρης τήρηση των κριτηρίων της Κοπεγχάγης και συμμόρφωση και των κρατών μελών με αυτά, ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να απαιτούνται από τις υποψήφιες χώρες υψηλότερα πρότυπα από αυτά που εφαρμόζονται σε ορισμένα μέρη της ΕΕ·

9.

υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι η οικονομική δομή και τα συμφέροντα κάθε νέου κράτους μέλους θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο στην κατεύθυνση που λαμβάνουν οι πολιτικές και ο προϋπολογισμός της ΕΕ και ότι οι απαιτούμενες προσαρμογές της πολιτικής θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ίδια τη φύση της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι μια συνεκτική Κοινότητα εθνών και πολιτών πρέπει να βασίζεται σε συνεκτικές πολιτικές και στη σύμπνοια συμφερόντων·

10.

θεωρεί ότι τόσο οι δημοσιονομικές όσο και οι ευρύτερες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις πιθανών μελλοντικών διευρύνσεων πρέπει να ληφθούν δεόντως υπόψη κατά την ενδιάμεση αναθεώρηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για την περίοδο 2007-2013 και την κατάρτιση των επόμενων δημοσιονομικών πλαισίων·

11.

είναι επίσης πεπεισμένο ότι κάθε προσχωρούν κράτος θα πρέπει να καταβάλει προσπάθειες επίλυσης των βασικών εσωτερικών προβλημάτων του, και ιδίως εκείνων που αφορούν την εδαφική και συνταγματική του συγκρότηση προτού μπορέσει να προσχωρήσει στην ΕΕ· υποστηρίζει την άποψη ότι, πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με οιοδήποτε υποψήφιο προς ένταξη κράτος, η ΕΕ θα πρέπει να συμβάλει στην επίλυση των εν λόγω ζητημάτων·

12.

επικροτεί την έμφαση που δίνεται στην παγίωση, τις προϋποθέσεις και την επικοινωνία ως κατευθυντήριες αρχές της στρατηγικής της ΕΕ για τη διεύρυνση

13.

είναι της άποψης ότι κάθε διεύρυνση πρέπει να ακολουθείται από επαρκή εμπέδωση τόσο σε πολιτικό όσο και σε θεσμικό επίπεδο, και πολιτική συγκέντρωση, δηλαδή με σοβαρή επανεκτίμηση των πολιτικών και των μέσων της ΕΕ ούτως ώστε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των ευρωπαίων πολιτών και να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της ΕΕ ως πολιτικού εγχειρήματος·

14.

εκφράζει την ανησυχία ως προς το ότι η διεύρυνση χωρίς επαρκή ενοποίηση και προετοιμασία θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την εσωτερική συνοχή της ΕΕ και να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ικανότητα δράσης της ΕΕ δεδομένου ότι θα εξασθένιζαν τα θεσμικά της όργανα, θα καθίσταντο πιο ευάλωτα τα κράτη μέλη στις εξωτερικές πιέσεις και θα υπονομευόταν το κύρος της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα·

15.

πιστεύει, επίσης, ότι η επιτυχία της διαδικασίας διεύρυνσης (και συνεπώς, η επιτυχία της διαδικασίας πολιτικής ολοκλήρωσης της ΕΕ) εξαρτάται από την σαφή και μακροπρόθεσμη δημόσια υποστήριξη για την ένταξη κάθε υποψήφιας χώρας· υποστηρίζει συνεπώς την άποψη ότι οι μελλοντικές διευρύνσεις πρέπει να συνοδεύονται από συντονισμένη επικοινωνιακή πολιτική με τη συμμετοχή όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών καθώς και εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, και ότι η επικοινωνιακή αυτή πολιτική θα πρέπει να αποβλέπει στο να εξηγήσει στους πολίτες της ΕΕ τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά πλεονεκτήματα της διεύρυνσης· υπενθυμίζει συνεπώς στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών ότι φέρουν την ευθύνη να ενημερώνουν επαρκώς την κοινή γνώμη σχετικά με τα θετικά επιτεύγματα προηγούμενων διευρύνσεων, το καθεστώς των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων και τα ζητήματα που σχετίζονται με την προσχώρηση νέων κρατών μελών·

16.

είναι της άποψης ότι χώρες με ευρωπαϊκές προοπτικές πρέπει να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να ενημερώνουν, να εμπλέκουν και να προετοιμάζουν την κοινή τους γνώμη για την ένταξη στην ΕΕ, καλώντας την κοινωνία των πολιτών να συμμετάσχει από την αρχή σε αυτήν τη διαδικασία·

17.

είναι επίσης πεπεισμένο ότι η στρατηγική για τη διεύρυνση θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα περισσότερο διαφοροποιημένο φάσμα εξωτερικών συμβατικών πλαισίων και ότι τα πλαίσια αυτά θα μπορούσαν να διαρθρωθούν ως επικοινωνούντες μεταξύ τους ομόκεντροι κύκλοι, δίνοντας την ευκαιρία στις χώρες, υπό αυστηρές αλλά σαφείς εσωτερικές και εξωτερικές προϋποθέσεις, να κινούνται από το ένα καθεστώς στο άλλο εάν το επιθυμούν και εάν πληρούν τα κριτήρια που ισχύουν σε κάθε πλαίσιο·

18.

επιβεβαιώνει ότι η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας δεν συνιστά, τόσο ως θέμα αρχής όσο και στην πράξη, υποκατάστατο προσχώρησης ή ένα στάδιο που οδηγεί υποχρεωτικά στην προσχώρηση· υποστηρίζει την άποψη ότι το εννοιολογικό, πολιτικό και νομικό χάσμα μεταξύ της στρατηγικής για τη διεύρυνση και της Πολιτικής Γειτονίας της ΕΕ πρέπει να καλυφθεί ούτως ώστε να ανταποκριθεί η ΕΕ στις προσδοκίες των ανατολικών της γειτόνων· εκφράζει την πεποίθηση ότι η ενισχυμένη πολιτική γειτονίας της Επιτροπής δεν επαρκεί εν προκειμένω, μολονότι συνιστά ήδη ένα θετικό βήμα στην ορθή κατεύθυνση και ότι απαιτείται μια ουσιαστικότερη ποιοτική αλλαγή·

19.

συνιστά, για τον λόγο αυτόν, όσον αφορά τους ανατολικούς γείτονες που, λόγω της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασής τους και της υφιστάμενης ικανότητας ολοκλήρωσης της ΕΕ, δεν έχουν προς το παρόν προοπτικές προσχώρησης αλλά ταυτοχρόνως πληρούν ορισμένες δημοκρατικές και οικονομικές προϋποθέσεις, να δημιουργήσει η ΕΕ ένα χώρο που θα βασίζεται σε κοινές πολιτικές, που θα καλύπτουν κυρίως το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου, τη συνεργασία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας, οικονομικά και χρηματοδοτικά ζητήματα, το εμπόριο, την ενέργεια, τις μεταφορές, τα περιβαλλοντικά ζητήματα, τη δικαιοσύνη, την ασφάλεια, τη μετανάστευση, την κυκλοφορία χωρίς θεωρήσεις διαβατηρίων και την εκπαίδευση· είναι της άποψης ότι οι εν λόγω κοινές πολιτικές πρέπει να υπηρετούν τον γενικό στόχο της παροχής βοήθειας στους ανατολικούς γείτονες για τη σταδιακή επίτευξη των κοινοτικών προτύπων και, ως εκ τούτου, τη διάνοιξη του δρόμου για την όσο το δυνατόν στενότερη ολοκλήρωση στην ευρωπαϊκή οικογένεια· είναι επίσης πεπεισμένο ότι οι προαναφερθείσες κοινές πολιτικές θα πρέπει να διαμορφώνονται από κοινού με τις συμμετέχουσες χώρες βάσει ειδικών μηχανισμών λήψης αποφάσεων και θα πρέπει να στηρίζονται με επαρκή χρηματοδοτική ενίσχυση· κρίνει θετικά την πολωνική-σουηδική πρόταση για μια Ανατολική Εταιρική Σχέση που είχε υποβληθεί στη σύνοδο του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων στις 26–27 Μαΐου 2008, με την προϋπόθεση ότι η πρωτοβουλία που εμπεριέχει η πρόταση αναλαμβάνεται στο πλαίσιο της ΕΕ·

20.

επικροτεί εν προκειμένω την εκ νέου δρομολόγηση, στο πλαίσιο της ΕΕ, της «Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» ως θετικού βήματος στις σχέσεις της ΕΕ με τους νότιους γείτονες· είναι της άποψης ότι αυτή η νέα εξέλιξη ενισχύει το επιχείρημα υπέρ ειδικών συμβατικών πολυμερών σχέσεων και με τους ανατολικούς γείτονες της ΕΕ, που, σε σύγκριση με τους νότιους εταίρους τους, έχουν σαφείς ευρωπαϊκές φιλοδοξίες και προοπτικές· υπενθυμίζει ότι, ως πρώτο βήμα, οι σχέσεις αυτές θα πρέπει να οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών, την οποία θα διαδεχθεί η ανάπτυξη στενότερων σχέσεων κατά το πρότυπο ενός διευρυμένου Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ +), μιας Ευρωπαϊκής Κοινοπολιτείας ή ειδικών πλαισίων περιφερειακής συνεργασίας·

21.

επαναλαμβάνει, στο πλαίσιο των προαναφερθέντων ειδικών πλαισίων περιφερειακής συνεργασίας, πόσο σημαντικό είναι να χαραχθεί μια πιο εξειδικευμένη και συνεκτική στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου που θα υπερβαίνει τη σημερινή πρωτοβουλία συνέργειας και θα προβλέπει τη δημιουργία Συμφωνίας Συνεργασίας για τον Εύξεινο Πόντο που θα πρέπει να περιλαμβάνει την ΕΕ, την Τουρκία και όλα τα παράκτια κράτη του Ευξείνου Πόντου ως ισότιμους εταίρους, επιζητώντας παράλληλα την πλήρη συμμετοχή της Ρωσίας, και που θα μπορούσε σε μεταγενέστερη φάση να μετεξελιχθεί σε Ένωση του Ευξείνου Πόντου· πιστεύει ότι ένα τέτοιου είδους πολυμερές πλαίσιο θα πρέπει τόσο να προσφέρει στις χώρες που συμμετέχουν τη δυνατότητα ενίσχυσης της συνεργασίας τους με την ΕΕ σε ευρύ φάσμα πολιτικών τομέων, όσο και να επιτρέπει στην ΕΕ να διαδραματίζει ενεργότερο ρόλο κατά την εξεύρεση ειρηνικών λύσεων στις διενέξεις της περιοχής, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό θετικά στην ασφάλεια της περιοχής·

22.

είναι της άποψης, ταυτοχρόνως, ότι οι χώρες που έχουν αναγνωρισμένες προοπτικές προσχώρησης αλλά εξακολουθούν να έχουν σημαντικό δρόμο να διανύσουν ωσότου ικανοποιήσουν τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις που απαιτούνται για την επίτευξη του καθεστώτος της υποψήφιας προς ένταξη χώρας, θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τη συμμετοχή, σε εθελούσια βάση, σε συμφωνίες παρόμοιες με τα ανωτέρω διμερή ή πολυμερή πλαίσια· υπενθυμίζει ότι ένα τέτοιο ενδιάμεσο στάδιο θα διευκόλυνε την ανάπτυξη όλων των μέσων που διατίθενται στην ΕΕ προκειμένου να βοηθηθούν οι ενδιαφερόμενες χώρες στην πορεία που οδηγεί στην πλήρη ένταξη·

23.

επικροτεί, στο πλαίσιο αυτό, την ανακοίνωση της Επιτροπής της 5ης Μαρτίου 2008 σχετικά με τα «Δυτικά Βαλκάνια: ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής» (COM(2008)0127), όπου περιγράφεται μια σειρά μέτρων για τη στήριξη των χωρών της περιοχής στο πλαίσιο της ενταξιακής προσπάθειάς τους και για την εμβάθυνση των σχέσεων της ΕΕ με αυτές, στους τομείς του εμπορίου, της ενέργειας, της εκπαίδευσης ή/και της έρευνας· εκφράζει την ικανοποίησή του για την υπογραφή των Συμφωνιών Σταθερότητας και Σύνδεσης της 7ης Νοεμβρίου 2007 με τη Δημοκρατία της Σερβίας και της 16ης Ιουνίου 2008 με τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, την οποία θεωρεί ως ένα περαιτέρω μέτρο για την παγίωση των δεσμών μεταξύ της περιοχής αυτής και της ΕΕ· ζητεί στο πλαίσιο αυτό την επίσπευση των διαπραγματεύσεων για την ελευθέρωση της θεώρησης διαβατηρίων με τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων προκειμένου να διευκολυνθεί η συμμετοχή τους στα κοινοτικά προγράμματα·

24.

προτρέπει την Επιτροπή να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για μια περισσότερο διαφοροποιημένη πολιτική εξωτερικών σχέσεων έναντι των γειτόνων της ΕΕ, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο παρόν ψήφισμα, και, κατά την επανεξέταση των διοικητικών της δομών, να δημιουργήσει τουλάχιστον έναν δομικό σύνδεσμο μεταξύ των δραστηριοτήτων των Γενικών Διευθύνσεων «Διεύρυνση» και «Εξωτερικές Σχέσεις»·

25.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.