52008DC0068

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 13.2.2008

COM(2008) 68 τελικό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Εξέταση της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης των συνόρων (EUROSUR)

{SEC(2008) 151}{SEC(2008) 152}

Εισαγωγή

Στην ανακοίνωσή της της 30ής Νοεμβρίου 2006 με τίτλο «Ενίσχυση της διαχείρισης των νότιων θαλάσσιων συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης»[1], η Επιτροπή πρότεινε τη δημιουργία ενός μόνιμου δικτύου περιπολίας ακτών στα νότια θαλάσσια σύνορα και τη δημιουργία ενός ε υρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης των συνόρων.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 14ης και 15ης Δεκεμβρίου 2006 δήλωσε ότι: «θα δοθεί προτεραιότητα στην εξέταση της δημιουργίας ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης των νότιων θαλάσσιων συνόρων».

Αποτελώντας συνέχεια των εργασιών που διεξάγονται για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου περιπολίας (EPN) με βάση τη μελέτη MEDSEA[2] και τα αποτελέσματα της μελέτης σκοπιμότητας BORTEC[3], η παρούσα ανακοίνωση έχει ως στόχο να εξετάσει τις παραμέτρους σύμφωνα με τις οποίες θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένα ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης των συνόρων (EUROSUR), το οποίο να επικεντρώνεται αρχικά στα εξωτερικά νότια και ανατολικά σύνορα της ΕΕ και να προτείνει στα κράτη μέλη ένα χάρτη πορείας για την εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος.

Οι πτυχές της παρούσας ανακοίνωσης που αφορούν την επιτήρηση των εξωτερικών θαλάσσιων συνόρων αποτελούν μέρος του γενικού πλαισίου που έχει οριστεί για την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης[4].

Όπως ορίζεται από τον κώδικα συνόρων Σένγκεν[5], οι συνοριακοί έλεγχοι συνίστανται σε ελέγχους που πραγματοποιούνται στα συνοριακά σημεία διέλευσης (συνοριακοί έλεγχοι) και σε επιτήρηση των συνόρων μεταξύ των συνοριακών σημείων διέλευσης (επιτήρηση των συνόρων). Η παρούσα ανακοίνωση επικεντρώνεται στην ενίσχυση της επιτήρησης των συνόρων. Έχει κύριο στόχο να εμποδίσει την παράνομη διέλευση των συνόρων, να καταπολεμήσει το διασυνοριακό έγκλημα και να υποστηρίξει μέτρα που λαμβάνονται κατά προσώπων που έχουν διέλθει παράνομα τα σύνορα.

Πρέπει να εξετασθεί στο πλαίσιο του μοντέλου Σένγκεν για τον έλεγχο της πρόσβασης σε τέσσερα επίπεδα[6], που περιλαμβάνει τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες και θα πρέπει να συμβάλει στη βελτίωση του συντονισμού των πολιτικών της ΕΕ που αφορούν τον συνοριακό έλεγχο με άλλες πολιτικές, όπως η έρευνα και ανάπτυξη, η αλιεία και οι μεταφορές.

Μόλις δημιουργηθεί, το EUROSUR θα αποτελεί αποφασιστικής σημασίας βήμα προς την περαιτέρω σταδιακή θέση σε εφαρμογή ενός κοινού ευρωπαϊκού ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης των συνόρων. Κατά την εφαρμογή των διαφόρων μέτρων που περιγράφονται στην παρούσα ανακοίνωση, το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων[7] θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών για τον επιμερισμό του οικονομικού βάρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

προκλήσεις και στόχοι για την περαιτέρω ανάπτυξη της επιτήρησης των συνόρων

Προκλήσεις

Υφιστάμενες υποδομές επιτήρησης και συντονισμός σε εθνικό επίπεδο

Επί του παρόντος, τα εθνικά συστήματα επιτήρησης των συνόρων καλύπτουν μόνο ελάχιστα επιλεγμένα τμήματα των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Η μελέτη BORTEC κατέδειξε ότι στα οκτώ κράτη μέλη που διαθέτουν εξωτερικά σύνορα στη Μεσόγειο Θάλασσα και στο νότιο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού, περίπου 50 αρχές από 30 διαφορετικά θεσμικά όργανα συμμετέχουν στην επιτήρηση των συνόρων, έχοντας ενίοτε παράλληλες αρμοδιότητες και συστήματα.

Ισχύουσα κάλυψη των εργαλείων επιτήρησης

Λόγω τεχνικών (τρέχουσα απόδοση των ραντάρ και των οπτικών αισθητήρων, περιορισμένη διαθεσιμότητα δορυφόρων) και οικονομικών περιορισμών, η επιτήρηση αφορά επί του παρόντος μόνο ορισμένες επίπεδες ή παράκτιες περιοχές και εκείνες τις περιοχές των χερσαίων συνόρων ή της ανοιχτής θάλασσας στις οποίες διεξάγονται επιχειρήσεις.

Συνεργασία με τις τρίτες χώρες

Η μεταναστευτική πίεση δημιουργεί σημαντικές προκλήσεις όχι μόνο για τα κράτη μέλη που βρίσκονται στις βόρειες ακτές αλλά εξίσου για τις τρίτες χώρες που βρίσκονται στις νότιες ακτές της Μεσογείου από την άποψη της ανίχνευσης, της σύλληψης, της υποδοχής, της πρακτικής και διοικητικής αντιμετώπισης και της επανεισδοχής μεταναστών.

Στόχοι

Μείωση του αριθμού λαθρομεταναστών οι οποίοι επιτυγχάνουν να εισέλθουν στο έδαφος της ΕΕ χωρίς να εντοπίζονται

Οι αρχές που είναι αρμόδιες για το συνοριακό έλεγχο στα κράτη μέλη έχουν ανάγκη να διαθέτουν πιο έγκαιρη και αξιόπιστη πληροφόρηση προκειμένου να ανιχνεύουν, εντοπίζουν και συλλαμβάνουν τα πρόσωπα που επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα στην ΕΕ, μειώνοντας τοιουτοτρόπως τον αριθμό των λαθρομεταναστών που επιτυγχάνουν να διέλθουν τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ χωρίς να εντοπισθούν.

Ενίσχυση της εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ ως συνόλου, συμβάλλοντας στην πρόληψη του διασυνοριακού εγκλήματος

Η επιτήρηση των συνόρων έχει ως στόχο όχι μόνο να αποτρέψει κάθε παράνομη διέλευση των συνόρων αλλά εξίσου να καταπολεμήσει όλες τις μορφές διασυνοριακού εγκλήματος όπως η τρομοκρατία, η εμπορία ανθρώπων, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, το λαθρεμπόριο όπλων, κλπ.

Σημαντικά οικονομικά μέσα, που προέρχονται κυρίως από τη συμμετοχή σε διάφορα είδη παράνομων δραστηριοτήτων, και η εύκολη πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες προσφέρουν μεγάλο φάσμα δυνατοτήτων και εξοπλισμών στις ομάδες που συμμετέχουν στο οργανωμένο έγκλημα.

Παρά το γεγονός ότι πρωταρχικά υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση αυτών των απειλών είναι οι αστυνομικές δυνάμεις και οι υπηρεσίες πληροφοριών των κρατών μελών, ένα αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης των συνόρων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα αποτελούσε πολύτιμο εργαλείο για την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος.

Ενίσχυση των ικανοτήτων έρευνας και διάσωσης

Ένας μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών και ατόμων που χρήζουν διεθνούς προστασίας ταξιδεύουν υπό ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους επιχειρώντας να εισέλθουν παράνομα στην ΕΕ κρυμμένοι σε οχήματα, σε εμπορικά σκάφη, κλπ. Η πρόσφατη πρακτική του να ταξιδεύουν σε υπερπλήρη σκάφη που δεν πληρούν τις απαιτήσεις έχει οδηγήσει σε πολλαπλασιασμό των θανάτων λόγω πνιγμού μεταναστών στο τμήμα του Ατλαντικού Ωκεανού που βρίσκεται μεταξύ της Αφρικής και των Καναρίων Νήσων καθώς και στη Μεσόγειο.

Αυτό το βαρύ τίμημα που καταβάλλουν οι συγκεκριμένοι λαθρομετανάστες είναι απαράδεκτο και πρέπει κατά συνέπεια να μειωθεί ουσιαστικά. Πρέπει να ενισχυθούν οι ικανότητες ανίχνευσης μικρών σκαφών σε ανοιχτή θάλασσα, γεγονός που θα επιτρέψει την ευρύτερη διεξαγωγή επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης και, ως εκ τούτου, τη διάσωση περισσότερων ανθρώπινων ζωών στη θάλασσα. Εντούτοις, μακροπρόθεσμες λύσεις στις προκλήσεις που δημιουργούνται από τη διαχείριση της μετανάστευσης μπορούν να δοθούν μόνο μέσω εμπεριστατωμένης στρατηγικής που να περιλαμβάνει τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες καθώς και την επιτήρηση των συνόρων.

Γενική περιγραφή

Για να υλοποιηθούν οι στόχοι που προσδιορίζονται στο προηγούμενο τμήμα, πρέπει να προβλεφθεί ένα κοινό τεχνικό πλαίσιο για την υποστήριξη των αρχών των κρατών μελών προκειμένου να δρουν αποτελεσματικά σε τοπικό επίπεδο, να διευθύνουν σε εθνικό επίπεδο, να συντονίζουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να συνεργάζονται με τις τρίτες χώρες με σκοπό την ανίχνευση, εξακρίβωση, εντοπισμό και σύλληψη προσώπων που επιχειρούν να εισέλθουν παράνομα στην ΕΕ εκτός των συνοριακών σημείων διέλευσης.

Ένα ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης των συνόρων (EUROSUR) θα βοηθήσει τα κράτη μέλη να αποκτήσουν πλήρη επίγνωση της κατάστασης [8] στα εξωτερικά τους σύνορα και θα αυξήσει την ικανότητα αντίδρασης [9] των εθνικών αρχών επιβολής του νόμου.

Η δημιουργία ενός τέτοιου πλαισίου δεν θα πρέπει να θίγει τους αντίστοιχους τομείς αρμοδιότητας των κρατών μελών ούτε να αντικαθιστά τα ισχύοντα συστήματα. Ένας βασικός επιχειρησιακός στόχος θα είναι η χρησιμοποίηση των πληροφοριών που συγκεντρώνονται από τα διάφορα συστήματα με πιο συνεκτικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες και τις διαφορές μεταξύ των ειδών συνόρων, κυρίως μεταξύ χερσαίων και θαλάσσιων.

Η εφαρμογή του EUROSUR θα διεξαχθεί σε τρεις φάσεις, εκ των οποίων οι δύο πρώτες θα διεξαχθούν παράλληλα, ενώ η τρίτη θα βασίζεται στις δύο προηγούμενες.

1. ΦΑΣΗ 1 : αναβάθμιση και επέκταση των εθνικών συστημάτων επιτήρησης των συνόρων και διασύνδεση των εθνικών υποδομών σε ένα δίκτυο επικοινωνίας.

2. ΦΑΣΗ 2 : στοχοθέτηση της έρευνας και ανάπτυξης προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των εργαλείων επιτήρησης και των αισθητήρων (για παράδειγμα, δορυφόροι, μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), κλπ.) και ανάπτυξη κοινής εφαρμογής των εργαλείων επιτήρησης. Θα μπορούσε να δημιουργείται κοινή εικόνα μέσω των πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) πριν από την άφιξη στα σύνορα που να συνδυάζει τις πληροφορίες ασφάλειας (intelligence) με αυτές που αποκτώνται από τα εργαλεία επιτήρησης[10].

3. ΦΑΣΗ 3 : όλα τα σχετικά δεδομένα που προέρχονται από εθνικά συστήματα επιτήρησης, νέα εργαλεία επιτήρησης και ευρωπαϊκά και διεθνή συστήματα υποβολής αναφορών και πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) θα πρέπει να συγκεντρώνονται, να αναλύονται και να διανέμονται με διαρθρωμένο τρόπο, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα κοινό περιβάλλον ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμοδίων εθνικών αρχών.

Οι φάσεις 1 και 2 θα καλύπτουν τα θαλάσσια και χερσαία εξωτερικά σύνορα, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις των μεταναστευτικών μεθόδων. Η φάση 3 θα επικεντρώνεται στο θαλάσσιο τομέα, επειδή αφορά τη συγκέντρωση του συνόλου των πηγών πληροφόρησης που αφορούν τον έλεγχο των δραστηριοτήτων σε ανοιχτή θάλασσα· η αντίστοιχη πρόκληση του ελέγχου ενός τόσο εκτεταμένου χώρου δεν προκύπτει σε σχέση με τα χερσαία σύνορα. Πρέπει να σημειωθεί ότι όσον αφορά τα εναέρια σύνορα, η καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης που γίνεται με εναέρια μέσα αποτελεί θέμα αποτελεσματικών ελέγχων στα συνοριακά σημεία διέλευσης των αεροδρομίων. Το EUROCONTROL εργάζεται για τη διασφάλιση του εναέριου χώρου και τη διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας στην Ευρώπη[11].

Παρουσίαση των διαφόρων φάσεων και σταδίων

Το παρόν τμήμα περιγράφει λεπτομερέστερα τις τρεις φάσεις, αναφέρει τις δράσεις παρακολούθησης που προβλέπονται από την Επιτροπή και διατυπώνει συστάσεις ως προς τη δράση που πρέπει να αναληφθεί από τα κράτη μέλη και τον FRONTEX. Ένας πίνακας που περιλαμβάνει τα διάφορα στάδια που οδηγούν στη φάση 3 προσαρτάται στην παρούσα ανακοίνωση.

ΦΑΣΗ 1 : Διασύνδεση και εξορθολογισμός των υφιστάμενων συστημάτων και μηχανισμών επιτήρησης σε επίπεδο κρατών μελών

Στάδιο 1 : Εξασφάλιση των ουσιαστικών υποδομών επιτήρησης των συνόρων σε εθνικό επίπεδο

Στις μελέτες MEDSEA και BORTEC και για τους σκοπούς της δημιουργίας του ευρωπαϊκού δικτύου περιπολίας (EPN), ο FRONTEX πρότεινε τη δημιουργία εθνικών κέντρων συντονισμού στα οκτώ κράτη μέλη που απαρτίζουν το νότιο θαλάσσιο σύνορο της ΕΕ στη Μεσόγειο και στο Νότιο Ατλαντικό[12]. Σύμφωνα με το EUROSUR, κέντρα αυτού του είδους θα δημιουργηθούν εξίσου στα κράτη μέλη που απαρτίζουν το ανατολικό χερσαίο σύνορο της ΕΕ και το θαλάσσιο σύνορο της ΕΕ στη Μαύρη Θάλασσα[13].

Αυτά τα κέντρα θα εξασφαλίζουν τη λήψη αποφάσεων σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο σχεδόν σε πραγματικό χρόνο μεταξύ όλων των εθνικών αρχών που συμμετέχουν σε καθήκοντα συνοριακών ελέγχων. Αυτά τα κέντρα θα πρέπει να έχουν την ικανότητα να εξασφαλίζουν επίγνωση της κατάστασης κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων (συνθήκες και δραστηριότητες) καθώς και όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να υπάρχει ανάλογη αντίδραση.

Το εθνικό κέντρο συντονισμού θα λειτουργεί ως κεντρικό μέρος του εθνικού συστήματος επιτήρησης των συνόρων, το οποίο καλύπτει το σύνολο ή – σε συνάρτηση με ανάλυση κινδύνου – επιλεγμένα τμήματα των εξωτερικών συνόρων του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

Στάδιο 2 : Εγκαθίδρυση δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των εθνικών κέντρων συντονισμού, συμπεριλαμβανομένου του FRONTEX

Θα πρέπει να τεθεί σε λειτουργία ένα ασφαλές ηλεκτρονικό δίκτυο επικοινωνίας που θα επιτρέπει την ανταλλαγή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, σε εικοσιτετράωρη βάση, μεταξύ των εθνικών κέντρων καθώς και με τον FRONTEX.

Ο FRONTEX θα λαμβάνει πληροφορίες από τα εθνικά κέντρα συντονισμού, στο βαθμό που αυτές αφορούν το συντονισμό κοινών επιχειρήσεων και την ανάλυση κινδύνου. Ο FRONTEX θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει το ρόλο του ευρωπαϊκού κέντρου συντονισμού συγκεντρώνοντας τις πληροφορίες που αφορούν επεισόδια που σημειώθηκαν κατά μήκος των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και διανέμοντας στις πληροφορίες αυτές σε σχεδόν πραγματικό χρόνο στα συγκεκριμένα κέντρα.

Στάδιο 3 : Υποστήριξη των γειτονικών τρίτων χωρών για τη δημιουργία υποδομών επιτήρησης των συνόρων

Όπως αποδεικνύουν οι υφιστάμενοι μηχανισμοί συνεργασίας στη Βαλτική και στη Μαύρη Θάλασσα, η συνεργασία με τις τρίτες γειτονικές χώρες αποτελεί προαπαιτούμενο για να υπάρχει επίγνωση της κατάστασης στο θαλάσσιο τομέα. Παρά το γεγονός ότι η Κοινότητα παρέχει ήδη την οικονομική υποστήριξή της στο μεγαλύτερο μέρος των τρίτων γειτονικών χωρών προκειμένου να τις βοηθήσει στη διαχείριση των συνόρων τους, η ιδιαίτερη ανάγκη ανάπτυξης της επιχειρησιακής συνεργασίας μεταξύ αυτών των τρίτων χωρών και των κρατών μελών επιβάλλει αυξημένη οικονομική και υλικοτεχνική βοήθεια της ΕΕ για την επιτήρηση των συνόρων.

Συστάσεις

Τα κράτη μέλη που βρίσκονται στα νότια και ανατολικά εξωτερικά σύνορα της ΕΕ καλούνται να δημιουργήσουν:

- ένα ενιαίο εθνικό κέντρο συντονισμού, το οποίο να εξασφαλίζει το συντονισμό, σε εικοσιτετράωρη βάση και καθόλη τη διάρκεια της εβδομάδας, των δραστηριοτήτων του συνόλου των εθνικών αρχών που είναι επιφορτισμένες με το καθήκον του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων (ανίχνευση, εξακρίβωση, εντοπισμός και παρέμβαση) και το οποίο είναι σε θέση να ανταλλάσσει πληροφορίες με τα κέντρα των άλλων κρατών μελών και με τον FRONTEX·

- ένα ενιαίο εθνικό σύστημα επιτήρησης των συνόρων , που να ενσωματώνει τις δραστηριότητες επιτήρησης στο σύνολο ή – σε συνάρτηση με την ανάλυση κινδύνου – σε επιλεγμένα τμήματα των εξωτερικών συνόρων και να επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών, σε εικοσιτετράωρη βάση και καθόλη τη διάρκεια της εβδομάδας, μεταξύ όλων των αρχών που συμμετέχουν στον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων·

- τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να κάνουν πλήρη χρήση της οικονομικής υποστήριξης που τους παρέχεται για αυτές τις δύο δράσεις από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων[14].

Ο FRONTEX θα πρέπει να υποβάλει, μέχρι τα τέλη του 2008, ανάλυση κινδύνου που να προσδιορίζει τα τμήματα των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών που θα πρέπει να καλυφθούν από ένα εθνικό σύστημα επιτήρησης, σύγκριση αυτής της ανάλυσης με τα σχέδια που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη, καθώς και έκθεση για τις υφιστάμενες και απαιτούμενες υποδομές επιτήρησης σε διάφορες γειτονικές τρίτες χώρες.

Η Επιτροπή θα δημιουργήσει μία ομάδα εμπειρογνωμόνων από τα κράτη μέλη και τον FRONTEX. Αποστολή της θα είναι να καθορίσει τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα καθήκοντα των εθνικών κέντρων συντονισμού, τη συνεργασία μεταξύ τους καθώς και το ρόλο του FRONTEX.

Η Επιτροπή θα προβεί, δυνάμει του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων, σε τεχνική μελέτη, σε συνδυασμό με άλλες τρέχουσες προπαρασκευαστικές εργασίες, με στόχο το σχεδιασμό της αρχιτεκτονικής του συστήματος και τον υπολογισμό του κατά προσέγγιση κόστους σε σχέση με τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα – συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προδιαγραφών ενός ασφαλούς δικτύου επικοινωνίας μεταξύ των εθνικών κέντρων συντονισμού και του FRONTEX, το οποίο θα στηρίζεται στο μέτρο του δυνατού στα υφιστάμενα δίκτυα. Η αρχιτεκτονική αυτού του δικτύου θα πρέπει να είναι ευέλικτη και προσαρμόσιμη κατά τρόπο που να επιτρέπει τη χρήση όλων των υφιστάμενων και μελλοντικών εργαλείων επιτήρησης των συνόρων (βλέπε εξίσου Φάση 2). Αυτή η μελέτη θα εξετάσει επίσης τη δυνατότητα σύνδεσης EUROCONTROL και EUROSUR προκειμένου να καλυφθεί μακροπρόθεσμα το σύνολο των απειλών που έχουν σχέση με την επιτήρηση των συνόρων.

Στη συγκεκριμένη βάση, την άνοιξη του 2009, η Επιτροπή:

- θα υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο για τις προόδους που έχουν πραγματοποιηθεί, όσον αφορά τον καθορισμό κατευθυντηρίων γραμμών για τα εθνικά κέντρα συντονισμού και θα αξιολογήσει την ανάγκη νομοθετικής πρωτοβουλίας σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα·

- θα υποβάλει εκτίμηση του κατά προσέγγιση κόστους για τη συνέχεια της ανάπτυξης των εθνικών κέντρων συντονισμού και των εθνικών συστημάτων επιτήρησης των συνόρων·

- θα υποβάλει πρόταση για την αρχιτεκτονική που θα ακολουθηθεί για το δίκτυο επικοινωνίας και μία αξιολόγηση του κόστους εγκατάστασής του·

- θα προβεί σε αξιολόγηση των υποδομών επιτήρησης των συνόρων σε επιλεγμένες γειτονικές τρίτες χώρες βάσει της αξιολόγησης του FRONTEX και θα τη χρησιμοποιήσει ενδεχομένως για να καταρτίσει σχετικά οικονομικά προγράμματα στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα μέσα στο πλαίσιο των ισχυουσών δημοσιονομικών προοπτικών.

ΦΑΣΗ 2: Ανάπτυξη και εφαρμογή κοινών εργαλείων και εφαρμογών για την επιτήρηση των συνόρων σε επίπεδο ΕΕ

Στάδιο 4 : Έρευνα και ανάπτυξη για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των εργαλείων επιτήρησης

Ιδιαίτερα, δύο νέα εργαλεία παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την επιτήρηση των συνόρων: οι δορυφόροι και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV). Οι δορυφόροι παρατήρησης της γης (EO) παρέχουν τη δυνατότητα κάλυψης ενός μεγάλου μέρους της γης, συμπεριλαμβανομένων των θαλασσών και των ωκεανών καθώς και των ακτών και εδαφών τρίτων χωρών. Τα UAV επιτρέπουν τη λήψη εικόνων υψηλής ακρίβειας και μπορούν, κατόπιν αιτήσεως, να τοποθετηθούν πάνω από την περιοχή-στόχο.

Οι δορυφόροι παρατήρησης της γης (EO) είναι χρήσιμοι για τον έλεγχο προκαθορισμένων περιοχών και τη συγκέντρωση πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) σε σχέση με αυτές, αλλά χρησιμοποιούνται επί του παρόντος λιγότερο για σκοπούς εντοπισμού. Πράγματι, όταν οι έρευνες αφορούν μεγάλες περιοχές, οι μικροί στόχοι είναι αδύνατο να εντοπιστούν. Στην περίπτωση της απεικόνισης υψηλής ευκρίνειας, η περιοχή σάρωσης είναι μικρή και ως εκ τούτου η θέση του στόχου πρέπει να είναι γνωστή, για παράδειγμα μέσω πληροφοριών ασφάλειας (intelligence).

Τα UAV και οι δορυφόροι μπορούν να επιτρέψουν τον εντοπισμό ενός σκάφους στα ευρωπαϊκά και διεθνή ύδατα. Εντούτοις, για νομικούς και τεχνικούς λόγους, τα UAV δεν επιτρέπεται επί του παρόντος να πετούν στον πολιτικό εναέριο χώρο. Η επέκταση της λειτουργίας τους σε παράκτιες περιοχές τρίτων χωρών αναχώρησης θα προϋπέθετε τη σύναψη σχετικών συμφωνιών με τις συγκεκριμένες χώρες. Όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το συνολικό πλαίσιο των σχέσεων μας με τις σχετικές τρίτες χώρες.

Στάδιο 5 :Κοινή εφαρμογή των εργαλείων επιτήρησης

Η εφαρμογή νέων εργαλείων επιτήρησης θα παρείχε στις εθνικές αρχές τη δυνατότητα να λαμβάνουν πληροφορίες για τα εξωτερικά τους σύνορα και για την προ των συνόρων περιοχή σε πιο συστηματική, αξιόπιστη και αποδοτική βάση. Θα πρέπει να εξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ θα μπορούσε να βοηθήσει τα κράτη μέλη στην ανάπτυξη και χρήση αυτών των εργαλείων, ανεξάρτητα με το αν πρόκειται για επενδυτικές ενισχύσεις ή για τη δημιουργία μηχανισμών επιμερισμένης χρήσης των εργαλείων υψηλής έντασης κεφαλαίου, όπως οι δορυφόροι. Ο FRONTEX θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μεσολαβητής, για παράδειγμα μεταξύ των κρατών μελών και των φορέων παροχής υπηρεσιών, προκειμένου να εξασφαλίζει εικόνες δορυφόρου για λογαριασμό πολλών κρατών μελών ή να συντονίζει την επιμερισμένη χρήση εξοπλισμού όπως είναι τα UAV.

Στάδιο 6 : Κοινός πίνακας πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) πριν από τα σύνορα

Η χρήση νέων εργαλείων θα παράσχει στον FRONTEX τη δυνατότητα συγκέντρωσης στρατηγικών πληροφοριών από διάφορες πηγές και από τις αρχές των κρατών μελών και των τρίτων χωρών, προκειμένου να μελετήσει τα μεταναστευτικά πρότυπα και να αναλύσει τις παρατηρούμενες τάσεις, κατά τρόπον ώστε να εντοπίσει τις μεταναστευτικές οδούς και να προβλέψει τους κινδύνους.

Στην πράξη, αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει στην κατάρτιση κοινού πίνακα πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) προ των συνόρων για να συμπληρωθεί η ανάλυση κινδύνου που πραγματοποιείται τώρα από τον FRONTEX. Αυτό το κοινό εργαλείο θα μπορούσε εξίσου να λάβει πιο λειτουργικό χαρακτήρα και να καθιστά δυνατή τη στοχοθετημένη αντίδραση των υπηρεσιών πληροφοριών, μέσω του κέντρου συντονισμού που θα δημιουργηθεί από τον FRONTEX.

Συστάσεις

Το 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο Έρευνας και Ανάπτυξης (με θέμα «ασφάλεια και διάστημα») θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της χρήσης των εργαλείων επιτήρησης, κατά τρόπο ώστε να διευρυνθεί η καλυπτόμενη περιοχή, να αυξηθεί ο αριθμός των ανιχνευόμενων ύποπτων δραστηριοτήτων και να βελτιωθεί ο εντοπισμός ενδεχόμενων ύποπτων στόχων και η πρόσβαση σε υψηλής ευκρίνειας δεδομένα δορυφόρων.

Κατά συνέπεια, την άνοιξη του 2009, η Επιτροπή θα υποβάλει στο Συμβούλιο σχέδιο που θα επιτρέπει στα κράτη μέλη να λαμβάνουν, με πιο συστηματικό και αξιόπιστο τρόπο, πληροφορίες προερχόμενες από δορυφόρους και άλλα κοινά εργαλεία επιτήρησης, όσον αφορά τα εξωτερικά τους σύνορα και τις περιοχές προ αυτών των συνόρων, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Παρακολούθησης του Περιβάλλοντος και της Ασφάλειας (GMES)[15]. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει υπολογισμό του κατά προσέγγιση κόστους.

Την άνοιξη του 2009, ο FRONTEX θα υποβάλει, σε στενή συνεργασία με το γραφείο GMES της Επιτροπής, ανάλυση της διαφοράς που παρατηρείται μεταξύ της τρέχουσας και της δυνάμει μελλοντικής χρήσης δορυφόρων για σκοπούς επιτήρησης των συνόρων εκ μέρους των κρατών μελών, προκειμένου να προσδιοριστούν οι στόχοι που πρέπει να επιδιωχθούν, με σκοπό την κοινή εφαρμογή αυτών των εργαλείων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η Επιτροπή θα πραγματοποιήσει, δυνάμει του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων, μελέτη με σκοπό να αναλύσει αυτό το σχέδιο και να αξιολογήσει το κόστος ενός «κοινού πίνακα πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) προ των συνόρων» και θα υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο την άνοιξη του 2009.

ΦΑΣΗ 3: Δημιουργία ενός κοινού περιβάλλοντος ελέγχου και ανταλλαγής πληροφοριών για τον θαλάσσιο τομέα της ΕΕ

Η φάση 3 θα αφορά αποκλειστικά τον θαλάσσιο τομέα. Στόχος της συγκεκριμένης φάσης είναι να ενσωματώσει σε ένα ευρύτερο δίκτυο το σύνολο των υφιστάμενων τομεακών συστημάτων που ελέγχουν και αναφέρουν τις κινήσεις και δραστηριότητες σκαφών στις θαλάσσιες περιοχές που υπάγονται στη δικαιοδοσία των κρατών μελών και στις παρακείμενες περιοχές ανοικτής θαλάσσης, κατά τρόπον ώστε οι αρχές που είναι επιφορτισμένες με το συνοριακό έλεγχο να μπορούν να αντλούν όφελος από την ολοκληρωμένη χρήση αυτών των συστημάτων. Η δημιουργία του συγκεκριμένου δικτύου αποτελεί επίσης στόχο της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ.

Στάδιο 7 : Ολοκληρωμένο δίκτυο συστημάτων αναφοράς και επιτήρησης για σκοπούς συνοριακού ελέγχου και εσωτερικής ασφάλειας, που καλύπτει τη Μεσόγειο Θάλασσα, το Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό (Κανάριοι Νήσοι) και τη Μαύρη Θάλασσα

Λόγω της πολυπλοκότητας που συνεπάγεται η εγκαθίδρυση ενός τέτοιου «συστήματος συστημάτων» και λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα μεταναστευτική πίεση, το συγκεκριμένο ολοκληρωμένο δίκτυο θα πρέπει σε μία πρώτη φάση να περιοριστεί στις προαναφερόμενες περιοχές και να επικεντρωθεί στην εσωτερική ασφάλεια, συνδέοντας τις αρχές που είναι επιφορτισμένες με τον έλεγχο των συνόρων και άλλες ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές που παρεμβαίνουν στο θέμα της ασφάλειας του θαλάσσιου τομέα.

Προς το σκοπό αυτό, κατά το 2008, πρόκειται να ξεκινήσει πιλοτικό σχέδιο και να αναληφθεί προπαρασκευαστική δράση στον τομέα της θαλάσσιας πολιτικής, με σκοπό να αναπτυχθούν πρότυπα εργασίας που να παρέχουν τη δυνατότητα καθορισμού της δέουσας τεχνολογίας και του κατά προσέγγιση κόστους της συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των τομεακών θαλάσσιων αρχών καθώς και των πρώτων στοιχείων του τελικού συστήματος.

Θα ληφθούν περαιτέρω μέτρα για να ενθαρρυνθεί η προοδευτική ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου δικτύου θαλάσσιας αναφοράς και επιτήρησης, εντός του οποίου οι πληροφορίες που προέρχονται από διάφορα συστήματα που έχουν σχεδιαστεί για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών (δορυφορικό σύστημα παρακολούθησης των σκαφών (VMS), αυτόματο σύστημα αναγνώρισης, σύστημα ταυτοποίησης και παρακολούθησης μεγάλης ακτίνας, σύστημα SafeSeaNet, κλπ.), από εθνικά συστήματα επιτήρησης (για παράδειγμα, SIVE, SPATIONAV, σύστημα διαχείρισης της κυκλοφορίας των σκαφών και σχετικής πληροφόρησης κλπ.), καθώς επίσης από υπηρεσίες επιτήρησης που λειτουργούν από κοινού (π.χ. δορυφορικά συστήματα ραδιοανίχνευσης, UAV) και από πηγές πληροφοριών ασφάλειας (intelligence) θα συγκεντρώνονται, αναλύονται και διανέμονται με διαρθρωμένο τρόπο σε τοπικό, εθνικό ή ευρωπαϊκό επίπεδο ανάλογα με την περίπτωση.

Η ανάλυση αυτών των δεδομένων θα χρησιμεύσει για να προκύψουν μέθοδοι, να αναλυθούν οι παρατηρούμενες τάσεις και να διερευνηθούν ανωμαλίες και, εξ αυτού, να προβλεφθούν κίνδυνοι. Αυτές οι πληροφορίες θα πρέπει να είναι στη διάθεση όλων των ενδιαφερομένων κέντρων συντονισμού, προκειμένου να διευκολύνουν το διοικητικό έλεγχο και τη λήψη αποφάσεων σε σχεδόν πραγματικό χρόνο.

Αυτό το κοινό περιβάλλον θα μπορούσε επίσης να συμπεριλαμβάνει δραστηριότητες όπως ο έλεγχος σκαφών, προσώπων και εμπορευμάτων. Θα πρέπει να χορηγηθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια αυτών των συστημάτων και εργαλείων, κατά τρόπον ώστε να εξασφαλιστεί ενδεδειγμένο επίπεδο εμπιστευτικότητας, ακεραιότητας και διαθεσιμότητας.

Μελέτη σχετικά με τα νομικά ζητήματα της προβλεπόμενης διαλειτουργικότητας των διαφόρων συστημάτων επιτήρησης θα ξεκινήσει το 2008 στο πλαίσιο της θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ.

Στάδιο 8 : Ολοκληρωμένο δίκτυο συστημάτων αναφοράς και επιτήρησης για το σύνολο του θαλάσσιου τομέα της ΕΕ

Όπως προσδιορίζει το πρόγραμμα δράσης[16] που συνοδεύει την ανακοίνωση με τίτλο «Μία ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση»[17], η Επιτροπή θα ανακοινώσει κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2008, υπό τη μορφή ανακοίνωσης, ένα σχέδιο εργασίας για περαιτέρω βήματα που πρέπει να γίνουν προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του συνόλου των ευρωπαϊκών συστημάτων θαλάσσιας αναφοράς και επιτήρησης. Αυτό το πρόγραμμα εργασίας θα υπερβαίνει τα συνοριακά θέματα, υπό την έννοια ότι θα αφορά το σύνολο των θαλάσσιων δραστηριοτήτων, όπως θαλάσσια ασφάλεια, προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, έλεγχος της αλιείας και εφαρμογή της νομοθεσίας.

Συστάσεις

Μέχρι το 2009, η Επιτροπή θα υποβάλει στο Συμβούλιο ένα σχέδιο για την αρχιτεκτονική ενός ολοκληρωμένου δικτύου συστημάτων αναφοράς και επιτήρησης για τη Μεσόγειο Θάλασσα, το Νότιο Ατλαντικό Ωκεανό (Κανάριοι Νήσοι) και τη Μαύρη Θάλασσα, το οποίο θα επιτρέπει στις αρχές συνοριακών ελέγχων να κάνουν πλήρη χρήση των ολοκληρωμένων συστημάτων θαλάσσιας αναφοράς και επιτήρησης. Αυτό το σχέδιο θα λαμβάνει υπόψη τα συμπεράσματα της μελέτης που θα διεξαχθεί δυνάμει του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων και των μελετών που υπάγονται στο 7ο Πρόγραμμα Πλαίσιο Έρευνας και Ανάπτυξης, καθώς και όλες τις άλλες σχετικές προπαρασκευαστικές εργασίες.

Στο πλαίσιο της θαλάσσιας πολιτικής της ΕΕ, η Επιτροπή θα εκδώσει επίσης ανακοίνωση, η οποία θα καθορίζει ένα πρόγραμμα εργασίας με στόχο να γίνουν περαιτέρω βήματα προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του συνόλου των ευρωπαϊκών συστημάτων θαλάσσιας αναφοράς και επιτήρησης, κατά τρόπον που να καλύπτονται όλες οι θαλάσσιες δραστηριότητες στις περιοχές της Μεσογείου, του Νοτίου Ατλαντικού Ωκεανού (Κανάριοι Νήσοι) και της Μαύρης Θάλασσας, με σκοπό να επεκταθεί, σε μεταγενέστερο στάδιο, στο σύνολο του θαλάσσιου τομέα της ΕΕ.

Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

Οι διάφορες δραστηριότητες που αναφέρονται στα προηγούμενα τμήματα μπορούν να απαιτήσουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Είναι υποχρεωτική η τήρηση των αρχών της ισχύουσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση νομοθεσίας σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα[18], γεγονός που σημαίνει ότι αυτά τα δεδομένα πρέπει να υφίστανται σύννομη και θεμιτή επεξεργασία, να συλλέγονται για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και η επεξεργασία τους να είναι σύμφωνη με τον αρχικό σκοπό για τον οποίο συνελέγησαν. Η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του EUROSUR πρέπει να θεμελιώνεται σε κατάλληλα νομοθετικά μέτρα, τα οποία προσδιορίζουν το χαρακτήρα της επεξεργασίας και προβλέπουν τις δέουσες εγγυήσεις.

Συμπεράσματα

- Η Επιτροπή καλεί το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συζητήσουν τις συστάσεις που διατυπώνονται στην παρούσα ανακοίνωση.

- Η Επιτροπή προτίθεται να ξεκινήσει εργασίες προκειμένου να καθορίσει κατευθυντήριες γραμμές, από κοινού με τα κράτη μέλη, σχετικά με τα καθήκοντα των εθνικών κέντρων συντονισμού και τη συνεργασία τους με τον FRONTEX, αμέσως μετά τη δημοσίευση της παρούσας ανακοίνωσης.

- Την άνοιξη του 2009, η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο σχετικά με τις υλοποιηθείσες προόδους και θα υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις με σκοπό την εγκαθίδρυση και την έναρξη λειτουργίας του EUROSUR (φάσεις 1-3), όπως προβλέπεται από την παρούσα ανακοίνωση, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους αρχιτεκτονικής του συστήματος που θα επιτρέψει τη διασύνδεση των εθνικών συστημάτων επιτήρησης των συνόρων και την κοινή εφαρμογή του συνόλου των σχετικών εργαλείων.

Φάσεις/Στάδια | Αρμοδιότητα | Χρηματοδότηση ΕΕ | Χρονοδιάγραμμα |

- [1] COM(2006) 733.

[2] Μελέτη σκοπιμότητας MEDSEA, της 14ης Ιουλίου 2006, σχετικά με τη δημιουργία ενός μεσογειακού δικτύου περιπολίας ακτών, που πραγματοποιήθηκε από τον FRONTEX (ευρωπαϊκός οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

[3] Μελέτη σχετικά με την τεχνική σκοπιμότητα της δημιουργίας ενός συστήματος επιτήρησης (Ευρωπαϊκό Σύστημα Επιτήρησης), Βαρσοβία, που παρουσιάστηκε από τον FRONTEX στις 12 Ιανουαρίου 2007. Βλέπε επίσης «Μελέτη σκοπιμότητας για τον έλεγχο των θαλάσσιων συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» που υποβλήθηκε από την CIVIPOL στις 4 Ιουλίου 2003.

[4] COM(2007) 575, 10.10.2007

[5] Άρθρα 2 και 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 562/2006, (ΕΕ L105 της 13.4.2006, σ. 1).

[6] Το μοντέλο Σένγκεν για τον έλεγχο της πρόσβασης περιλαμβάνει τα τέσσερα ακόλουθα επίπεδα: μέτρα που λαμβάνονται στα προξενεία, συνεργασία με τις γειτονικές χώρες, έλεγχος στα σύνορα και μέτρα ελέγχου που λαμβάνονται στο εσωτερικό του χώρου Σένγκεν συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής.

[7] Απόφαση 574/2007/ΕΚ της 23ης Μαΐου 2007, (ΕΕ L 144 της 6.6.2007, σ. 22).

[8] Η επίγνωση της κατάστασης μετρά την ικανότητα των αρχών να ανιχνεύσουν διασυνοριακές κινήσεις και να λάβουν τα ανάλογα μέτρα ελέγχου.

[9] Η ικανότητα αντίδρασης μετρά το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να ελεγχθεί μία διασυνοριακή κίνηση καθώς και ο χρόνος και τα μέσα που απαιτούνται για να υπάρξει η δέουσα αντίδραση σε εξαιρετικές συνθήκες.

[10] Για παράδειγμα, για να εντοπιστεί εκτός της ΕΕ ένα σκάφος που χρησιμοποιείται για εγκληματικούς σκοπούς και να γίνει η παρακολούθησή του μέσω δορυφόρων και συστημάτων παρακολούθησης πλοίων μέχρι τη σύλληψή του στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

[11] Η διαχείριση της εναέριας κυκλοφορίας (ATM) συνίσταται στην εξασφάλιση στοιχείων ενεργητικού και υπηρεσιών ATM (διαχείριση εναέριας κυκλοφορίας), στην πρόληψη των απειλών και στον περιορισμό των αποτελεσμάτων τους στο σύνολο του δικτύου εναέριας κυκλοφορίας. Η ασφάλεια του εναέριου χώρου συνίσταται στην προστασία του εναέριου χώρου από κάθε παράνομη χρήση, εισβολή, παράνομη δραστηριότητα ή κάθε άλλη παραβίαση.

[12] Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Μάλτα, Ιταλία, Σλοβενία, Ελλάδα και Κύπρος.

[13] Νορβηγία, Φινλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία και Βουλγαρία.

[14] Η συγχρηματοδότηση του Ταμείου Εξωτερικών Συνόρων μπορεί να καλύπτει μέχρι και το 75% των εξόδων που βαρύνουν τα κράτη μέλη. Βλέπε προτεραιότητα 2 των στρατηγικών προσανατολισμών για την περίοδο 2007-2013 σχετικά με το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, όπως αυτή αναφέρεται στην απόφαση C(2007) 3925 της Επιτροπής, (ΕΕ L 233 της 5.9.2007, σ. 3).

[15] Βλέπε επίσης τα παραρτήματα 10 και 12 της ανάλυσης αντικτύπου.

[16] SEC(2007) 1278 της 10.10.2007, σ. 8.

[17] COM(2007) 575 της 10.10.2007, σ. 6.

[18] Βλ. οδηγία 95/46/ΕΚ, (ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31)· κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001, (ΕΕ L 8 της 12.1.2001,σ. 1)· σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης της 28.1.1981 (ETS 108).