19.12.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 325/52

—

Υπογραμμίζει τη σημασία της πρωτοβουλίας Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο που έδωσε στη Μεσόγειο προεξέχουσα θέση στην ευρωπαϊκή ατζέντα και προκάλεσε συζητήσεις και προβληματισμούς για το μέγεθος των προκλήσεων που τίθενται·

—

Είναι πεπεισμένη ότι οι πρωτοβουλίες εκατέρωθεν της Μεσογείου που επικεντρώνονται κυρίως στη διπλωματική προσέγγιση δεν θα καταλήξουν σε βιώσιμες λύσεις όσο η τοπική δημοκρατία δεν τίθεται στο επίκεντρο της συζήτησης, είτε όσον αφορά την ενίσχυσή της είτε όσον αφορά την άμεση συνεργασία μεταξύ περιφερειών και πόλεων των δύο ακτών της Μεσογείου στο πλαίσιο της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο·

—

Υπενθυμίζει ότι η τοπική βαθμίδα αποτελεί επίπεδο διακυβέρνησης από το οποίο μπορούν να εξευρεθούν λύσεις προσαρμογής αλλά και απάντησης στις προκλήσεις που τίθενται από την παγκοσμιοποίηση σε στενή συνεργασία με τις άλλες θεσμικές βαθμίδες. Οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, ιδίως στην Ευρώπη, έχουν σταδιακά αποδείξει ότι είναι η κατάλληλη βαθμίδα για την εξεύρεση των λύσεων αυτών·

—

Συνεπώς, επαναλαμβάνει το αίτημά της να αναγνωριστούν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές ως βασικοί εταίροι στη διαδικασία της Βαρκελώνης και στην ευρωμεσογειακή συνεργασία·

—

Στηρίζει τη δημιουργία της Ευρωμεσογειακής Περιφερειακής και Τοπικής Συνέλευσης (ARLEM) απαρτιζόμενης από μέλη της Επιτροπής των Περιφερειών, εκπροσώπους των ευρωπαϊκών και διεθνών ενώσεων που συμμετέχουν στην ευρωμεσογειακή συνεργασία και από ισάριθμα μέλη των τοπικών και περιφερειακών αρχών των χωρών της βόρειας και της νότιας όχθης της Μεσογείου, ως μόνιμη πλατφόρμα διαλόγου, ανταλλαγής απόψεων και συνεργασίας και καλεί να αναγνωριστεί η Συνέλευση αυτή ως συμβουλευτικό όργανο στους κόλπους της μελλοντικής διακυβέρνησης της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο κατά το παράδειγμα της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ARLEM) σε ό,τι αφορά την αντιπροσώπευση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.

Γενικός εισηγητής

:

ο κ. Isidoro GOTTARDO, Δημοτικός σύμβουλος του Sacile

1.

Υπογραμμίζει τη σημασία της πρωτοβουλίας Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο που έδωσε στη Μεσόγειο προεξέχουσα θέση στην ευρωπαϊκή ατζέντα και προκάλεσε συζητήσεις και προβληματισμούς για το μέγεθος των προκλήσεων που τίθενται· χαιρετίζει, ωστόσο, τον πραγματιστικό χαρακτήρα και το πολιτικό όραμα του σχεδίου που εγκαινίασε η γαλλική Προεδρία στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την υποστήριξη 16 χωρών εταίρων της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου·

2.

Εκφράζει την ικανοποίησή της για την επιτυχία ορισμένων μέτρων και πρωτοβουλιών που απορρέουν από τη Διαδικασία της Βαρκελώνης· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη της για την έλλειψη σημαντικής προόδου στον τομέα της ειρήνης, της ασφάλειας, της κοινωνικής ανάπτυξης και της ανάπτυξης του ανθρώπου, καθώς και για την έλλειψη συμμετοχής των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

3.

Υπογραμμίζει ότι η Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο, στο νέο της σχήμα, θα πρέπει να καταστήσει δυνατό το πέρασμα από ένα σύστημα συνεργασίας αποκλειστικά διακυβερνητικού επιπέδου σε ένα σχέδιο διαλόγου μεταξύ των πολιτών των τριών πλευρών της Μεσογείου και να επιτρέψει κυρίως τη συνεργασία μεταξύ των χωρών της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου με τη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών για την προώθηση συγκεκριμένων και εναρμονισμένων σχεδίων στο πλαίσιο μιας σφαιρικής στρατηγικής που να βασίζεται στις ανάγκες των πολιτών και στην αλληλεγγύη·

4.

Εκτιμά ότι μια από τις προϋποθέσεις επιτυχίας της συνεργασίας των ευρωμεσογειακών χωρών και της ενίσχυσης της εταιρικής σχέσης μέσω της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί η ανάδειξη θεμάτων που μπορούν να λειτουργήσουν ως «καταλύτες» και τα οποία θα καθιστούν σαφή τα οφέλη που θα έχουν οι πολίτες, που θα συντελέσουν δηλαδή ςτη μετατροπή δηλώσεων αρχής σε συγκεκριμένες δράσεις, γεγονός που προϋποθέτει την εντατική συμμετοχή των πολιτικών τοπικών και περιφερειακών εκπροσώπων και μια κατανοητή και σαφή επικοινωνία·

5.

Επισημαίνει ότι η αποτελεσματικότητα της δράσης των τοπικών και περιφερειακών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο των εθνικών πολιτικών συχνά περιορίζεται από την ατονία της δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο και την έλλειψη μιας πραγματικής αποκέντρωσης, ιδιαίτερα τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου·

6.

Διαπιστώνει ότι η αποκέντρωση και η συμμετοχική τοπική διακυβέρνηση δεν πάνε συστηματικά μαζί. Σε ορισμένα κράτη, εντός και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές έχουν τον κοινό στόχο να αυξήσουν την συμμετοχή στις εκλογές, καθώς και να προωθήσουν την συμμετοχή των πολιτών και να επιτύχουν την συνεργασία των ενώσεων και συλλόγων στην κατάρτιση στρατηγικών και στην προετοιμασία μεγάλων αστικών ή περιφερειακών έργων·

7.

Είναι πεπεισμένη ότι οι πρωτοβουλίες εκατέρωθεν της Μεσογείου που επικεντρώνονται κυρίως στη διπλωματική προσέγγιση δεν θα καταλήξουν σε βιώσιμες λύσεις όσο η τοπική δημοκρατία δεν τίθεται στο επίκεντρο της συζήτησης, είτε όσον αφορά την ενίσχυσή της είτε όσον αφορά την άμεση συνεργασία μεταξύ περιφερειών και πόλεων των δύο ακτών της Μεσογείου στο πλαίσιο τηςΔιαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο·

8.

Στο πνεύμα αυτό, επικροτεί τη δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης που συναντήθηκαν στο Παρίσι στις 13 Ιουλίου και υπογράμμισαν «ότι είναι σημαντικό η κοινωνία των πολιτών, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές και ο ιδιωτικός τομέας να συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο»·

9.

Εκτιμά, ωστόσο, ότι δεν είναι σκόπιμο να τίθενται στο ίδιο επίπεδο οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, που διαθέτουν δημοκρατική νομιμότητα και εκείνοι που δεν την διαθέτουν, όπως η κοινωνία των πολιτών και ο ιδιωτικός τομέας·

10.

Συμφωνεί, επίσης, με τη διαπίστωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης ότι πρέπει «η κοινή ευθύνη της διαδικασίας να αυξηθεί, η διακυβέρνηση να βασιστεί στην ισότητα όλων των μερών και η διαδικασία να οδηγήσει σε συγκεκριμένα σχέδια που να είναι περισσότερο ορατά στους πολίτες, πράγμα που θα καταστήσει τις σχέσεις μεταξύ των τριών ακτών της Μεσογείου πιο απτές και πιο ορατές μέσω περιφερειακών και συμπληρωματικών υποπεριφερειακών προγραμμάτων χρήσιμα για τους πολίτες της περιοχής»·

11.

Επισημαίνει τη διάθεση και τη δέσμευση των τοπικών και περιφερειακών αρχών να συμβάλλουν στη νέα φάση της «Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» προωθώντας την τοπική δημοκρατία και την αποκεντρωμένη συνεργασία·

12.

Υπενθυμίζει την εμπειρία της χάραξης ευρωπαϊκών πολιτικών οι περισσότερες εκ των οποίων απαιτούν τη δέσμευση, τους πόρους και την παρέμβαση των τοπικών αρχών στην εφαρμογή τους και υπογραμμίζει την πείρα και την εμπειρογνωμοσύνη των ευρωπαϊκών τοπικών και περιφερειακών αρχών στην αντιμετώπιση και τη διαχείριση αστικών και αγροτικών προβλημάτων που αφορούν το περιβάλλον, την ενέργεια, τις μεταφορές, την πολιτική προστασία, τα φαινόμενα μετανάστευσης, την οικονομική ανάπτυξη και πολλές άλλες προτεραιότητες της διαδικασίας της Βαρκελώνης που εξακολουθούν να είναι επίκαιρες όπως ο διαπολιτισμικός διάλογος, η παιδεία, η κοινωνική και ανθρώπινη διάσταση. Εκφράζει, συνεπώς τη λύπη της επειδή τα σχέδια ανάπτυξης που περιλαμβάνονται στα συμπεράσματα της συνάντησης κορυφής του Παρισιού δεν αποτέλεσαν αντικείμενο προηγούμενης διαβούλευσης με τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, μολονότι αυτές θα συμβάλλουν υποχρεωτικά στη μελλοντική υλοποίηση των εν λόγω σχεδίων. Τονίζει, επίσης, ότι παρόμοιο σχέδιο διακυβερνητικών σχέσεων θα πρέπει στο μέλλον να διορθωθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περιλαμβάνει σαφώς τη διαρθρωμένη συμμετοχή όλων των επιπέδων διακυβέρνησης·

13.

Επιμένει, όπως και σε προηγούμενες σχετικές γνωμοδοτήσεις της, στη σημασία της συμμετοχής των τοπικών και περιφερειακών αρχών όχι μόνο στη φάση εφαρμογής αλλά σε ολόκληρη τη διαδικασία συνεργασίας από τη χάραξη στρατηγικών, την εφαρμογή προγραμμάτων και σχεδίων έως την παρακολούθηση της εφαρμογής των στρατηγικών και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, ιδίως όταν πρόκειται για πρωτοβουλίες που αφορούν τομείς στους οποίους οι τοπικές και περιφερειακές αρχές έχουν άμεσες και ευρείες αρμοδιότητες, όπως για παράδειγμα η πολεοδομία και η χωροταξία, η διαχείριση των υδάτων, η διαχείριση και η επεξεργασία αποβλήτων, το περιβάλλον και οι συνέπειες της αλλαγής του κλίματος σε τοπικό επίπεδο, η τοπική οικονομική ανάπτυξη, η διαχείριση και η αξιοποίηση της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιάς, η ανάπτυξη του τοπικού τουρισμού, η βασική δημόσια υγεία, οι πολιτικές ένταξης και κοινωνικής συνοχής·

14.

Χαιρετίζει την επικείμενη εγκαινίαση του νέου προγράμματος CIUDAD στο πλαίσιο του υπάρχοντος Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας και Εταιρικής Σχέσης (ΕΜΓΕΣ), το οποίο επιδιώκει να προωθήσει τη συνεργασία στον τομέα της αστικής ανάπτυξης και το διάλογο στην περιοχή της Μεσογείου· συμφωνεί με το γεγονός ότι οι τομείς προτεραιότητας περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την ενεργειακή απόδοση, τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, τομείς στους οποίους οι τοπικές και περιφερειακές αρχές διαθέτουν ευρείες και άμεσες εξουσίες, αφενός, και οι ευρωπαϊκές τοπικές και περιφερειακές αρχές μπορούν να προσφέρουν την ευρεία εμπειρία και την τεχνογνωσία τους, αφετέρου·

15.

Επισημαίνει ότι οι οικονομικές πτυχές της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο δεν έχουν διευκρινιστεί μέχρι σήμερα και ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές μπορούν να είναι εταίροι τόσο πολιτικοί όσο και τεχνικοί και οικονομικοί κατά τη χάραξη και εφαρμογή στρατηγικών και σχεδίων που να ανταποκρίνονται, αφενός, στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών και, αφετέρου, στους στόχους της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο … παρατηρεί εξάλλου ότι η πρωτοβουλία Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο δεν τροποποιεί διόλου, από πλευράς προγραμματισμού και χρηματοοικονομικών πόρων, τη μεσογειακή διάσταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας·

16.

Υπενθυμίζει ότι η τοπική βαθμίδα αποτελεί επίπεδο διακυβέρνησης από το οποίο μπορούν να εξευρεθούν λύσεις προσαρμογής αλλά και απάντησης στις προκλήσεις που τίθενται από την παγκοσμιοποίηση σε στενή συνεργασία με τις άλλες θεσμικές βαθμίδες. Οι τοπικές και περιφερειακές αρχές, ιδίως στην Ευρώπη, έχουν σταδιακά αποδείξει ότι είναι η κατάλληλη βαθμίδα για την εξεύρεση των λύσεων αυτών·

17.

Συνεπώς, επαναλαμβάνει το αίτημά της να αναγνωριστούν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές ως βασικοί εταίροι στη διαδικασία της Βαρκελώνης και στην ευρωμεσογειακή συνεργασία·

18.

Αναγνωρίζει τον ρόλο και την εμπειρία των διαφόρων δικτύων και των εθνικών, ευρωπαϊκών και διεθνών ενώσεων των τοπικών και περιφερειακών αρχών που συμμετέχουν στην αποκεντρωμένη ευρωμεσογειακή συνεργασία, καθώς και την εμπειρία και τη γνώση του τόπου τους (1)· εξ ου και η ανάγκη να ενταθούν οι κοινές προσπάθειες και να συγκλίνουν οι στόχοι των σχεδίων αποκεντρωμένης συνεργασίας με τους στόχους της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης προκειμένου να βελτιστοποιηθούν τα αποτελέσματα·

19.

Επαναβεβαιώνει την υποστήριξή της στη δήλωση των εκπροσώπων των τοπικών και περιφερειακών της Μεσογείου και της Ευρώπης που συγκεντρώθηκαν στις 23 Ιουνίου 2008 στη Μασσαλία κατά τη διάρκεια του «Φόρουμ των τοπικών και περιφερειακών αρχών της Μεσογείου»·

20.

Και στο πλαίσιο αυτό, συμφωνεί με τη θέληση των αιρετών τοπικών και περιφερειακών εκπροσώπων των αντιπροσωπευτικών τους ενώσεων να δημιουργηθεί ένα θεσμικό όργανο που να εξασφαλίζει τη μόνιμη πολιτική αντιπροσώπευση και την ενεργό συμβολή τους στη Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο, ένα όργανο δηλαδή εδαφικού χαρακτήρα· και επαναλαμβάνει τα όσα η Επιτροπή των Περιφερειών έχει ήδη ζητήσει στις προηγούμενες σχετικές γνωμοδοτήσεις της·

21.

Στηρίζει συνεπώς τη δημιουργία μιας Ευρωμεσογειακή Περιφερειακή και Τοπική Συνέλευση (ARLEM) απαρτιζόμενης από μέλη που θα εκπροσωπούν ισότιμα τους τοπικούς και περιφερειακούς αιρετούς εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών εταίρων της Μεσογείου, κατά το παράδειγμα της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ARLEM) σε ό,τι αφορά την αντιπροσώπευση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο·

22.

Καλεί τα όργανα διακυβέρνησης της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο, πέρα από την πολιτική αναγνώριση, να συμπεριλάβουν επίσημα και συγκεκριμένα τις τοπικές και περιφερειακές αρχές στη διαδικασία συνεργασίας και στη Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο·

23.

Συνεπώς, καλεί, στα νέα έγγραφα εργασίας, να καθοριστεί ο ρόλος των τοπικών και περιφερειακών αρχών ως κανονικών εταίρων της διαδικασίας συνεργασίας στο πλαίσιο της επανεκκίνησης της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο·

24.

Επιμένει στην συμμετοχή, από ένα πρώιμο κιόλας στάδιο, των τοπικών και περιφερειακών αρχών, μαζί με τις κεντρικές κυβερνήσεις, στην επεξεργασία των συμφωνιών σύνδεσης, των στρατηγικών εγγράφων και των σχεδίων δράσης που συνάπτονται σε διμερές επίπεδο μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών εταίρων της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, ιδίως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας·

25.

Και ως εκ τούτου καλεί τις ευρωμεσογειακές κυβερνήσεις να θεσπίσουν μηχανισμούς διαρθρωμένου εθνικού διαλόγου και διαβούλευσης με τους τοπικούς και περιφερειακούς φορείς, τους κοινωνικούς εταίρους και την κοινωνία των πολιτών συνδέοντας τα δίκτυα και τις ενώσεις των τοπικών και περιφερειακών αρχών·

26.

Στηρίζει τη δημιουργία της Ευρωμεσογειακής Περιφερειακής και Τοπικής Συνέλευσης (ARLEM) απαρτιζόμενης από μέλη της Επιτροπής των Περιφερειών, εκπροσώπους των ευρωπαϊκών και διεθνών ενώσεων που συμμετέχουν στην ευρωμεσογειακή συνεργασία και από ισάριθμα μέλη των τοπικών και περιφερειακών αρχών των χωρών της βόρειας και της νότιας όχθης της Μεσογείου, ως μόνιμη πλατφόρμα διαλόγου, ανταλλαγής απόψεων και συνεργασίας και καλεί να αναγνωριστεί η Συνέλευση αυτή ως συμβουλευτικό όργανο στους κόλπους της μελλοντικής διακυβέρνησης της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο κατά το παράδειγμα της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ARLEM) σε ό,τι αφορά την αντιπροσώπευση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο·

27.

Καλεί τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να εναρμονίσουν, να συντονίσουν και να διαρθρώσουν σωστά αυτή την πρωτοβουλία με τα διάφορα κοινοτικά προγράμματα, σχέδια και μέσα (2) καθώς και με τα υφιστάμενα μέσα της ευρωμεσογειακής συνεργασίας (3), προκειμένου να αξιοποιηθούν οι εμπειρίες, να αποφευχθούν οι επαναλήψεις των δραστηριοτήτων και να σημειωθεί πρόοδος·

28.

Προτείνει τη διεξαγωγή μελέτης σκοπιμότητας της προσαρμογής των υφιστάμενων μέσων στήριξης, η οποία να βασίζεται κυρίως σε μια πολιτική εδαφικής και κοινωνικής συνοχής, μέσω της οποίας θα μπορούσε η συνεργασία των τοπικών και περιφερειακών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες της Μεσογείου να στηρίζεται σε μια εδαφική διάσταση·

29.

Καλεί τα όργανα διακυβέρνησης της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία αυτής της επανεκκίνησης της διαδικασίας για να προχωρήσουν στη μεταρρύθμιση της τοπικής διακυβέρνησης και στην αποκέντρωση σε ορισμένες χώρες της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου και σε άλλες να ξεκινήσουν τη διαδικασία αποκέντρωσης·

30.

Προτείνει να προτιμηθούν στρατηγικές θεσμικής ενίσχυσης των τοπικών και περιφερειακών αρχών και να εφαρμοστούν προγράμματα εκσυγχρονισμού των διοικήσεων και των σχεδίων κατάρτισης των ανθρώπινων πόρων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο·

31.

Εκτιμά ότι η αυξημένη υπευθυνότητα των αιρετών εκπροσώπων των τοπικών και περιφερειακών αρχών θα συμβάλει στην προώθηση μιας πολυεπίπεδης διακυβέρνησης που θα συνδέει διάφορες θεσμικές κλίμακες στο πλαίσιο της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων, χάραξης, εφαρμογής και αξιολόγησης των δημόσιων πολιτικών και των πολιτικών ανάπτυξης·

32.

Συνιστά την κινητοποίηση των ανθρώπινων πόρων σε τοπικό, τεχνικό και πανεπιστημιακό επίπεδο κατά τη χάραξη των σχεδίων καθώς και την όσο το δυνατό μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών ώστε να δεσμευτούν στη διαδικασία συνεργασίας και στα σχέδια που θα προκύψουν από αυτή·

33.

Τέλος, θεωρεί ότι η δυναμική της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει να αποτελεί ευκαιρία μάθησης, ανάπτυξης νέων σχέσεων, υιοθέτησης νέων τρόπων αμοιβαίας αναγνώρισης για όλους τους φορείς στα διάφορα επίπεδα. Συγχρόνως θα μεταδώσει στους επιμέρους ενδιαφερόμενους φορείς (κεντρικές διοικήσεις, τοπικές και περιφερειακές αρχές, κοινωνία των πολιτών, κλπ) νέους τρόπους προσέγγισης της ανάπτυξης και της τοπικής δημοκρατίας·

34.

Αναθέτει στον Πρόεδρό της να διαβιβάσει την παρούσα γνωμοδότηση στη Γαλλική Προεδρία της ΕΕ, στη συμπροεδρία της Ένωσης για τη Μεσόγειο, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, καθώς και στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των χωρών της νότιας και ανατολικής Μεσογείου.