52007SC0015

[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 16.1.2007

SEC(2007)15

ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Συνοδευτικό στην

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 7 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΣΤΟΙΧΕΙΟ β) ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2000/53/EΚ ΓΙΑ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ

Σύνοψη εκτίμησης του αντικτύπου [COM(2007)5 τελικό] [SEC(2007)14]

Εισαγωγή

Στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και στις αρχές του τρέχοντος, περίπου το 75% των οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους υφίσταντο ανακύκλωση και τα υπολείμματα διοχετεύονταν κυρίως σε χώρους υγειονομικής ταφής.

Η οδηγία 2000/53/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους[1] (οδηγία ELV), αποβλέπει, μεταξύ άλλων, στην αύξηση της ανακύκλωσης και ανάκτησης του εν λόγω τύπου υπολειμμάτων. Οι πρώτοι στόχοι της ανάκτησης 85% και ανακύκλωσης 80% καθορίστηκαν για το 2006, πλην όμως οι πληροφορίες για την επίτευξή τους είναι περιορισμένες και θα επιβεβαιωθούν μόνο μέσω των εκθέσεων εφαρμογής που πρέπει να υποβληθούν από τα κράτη μέλη έως τον Ιούνιο του 2008. Το άρθρο 7 της οδηγίας ELV περιλαμβάνει, επίσης, δέσμη στόχων ανακύκλωσης και ανάκτησης που πρέπει να επιτευχθούν μέχρι το 2015, δηλαδή 95% ανάκτηση και 85% ανακύκλωση ("στόχοι 2015").

Ο οδηγία ορίζει ότι η Επιτροπή οφείλει να εκτιμήσει την ανάγκη τροποποίησης των στόχων του 2015 βάσει των εξελίξεων όσον αφορά τη σύνθεση των υλικών των οχημάτων, καθώς και τυχόν άλλων περιβαλλοντικών πτυχών που συνδέονται με τα οχήματα, και να υποβάλει τα συμπεράσματά της σε έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Το έγγραφο αυτό συνοψίζει την αξιολόγηση του αντίκτυπου των διαφόρων στόχων επεξεργασίας από το 2015 και μετά. Καταρτίστηκε σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής (SEC 791/2).

Η κατάσταση σήμερα και οι τρέχουσες πρακτικές

Η οδηγία ορίζει ότι, μετά την αποκομιδή, τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους απορρυπαίνονται και διαλύονται εν μέρει, προκειμένου να υποστούν ανακύκλωση. Στη συνέχεια, κατατεμαχίζονται από κοινού με απόβλητα ηλεκτρικού εξοπλισμού (WEEE). Το 75% των προϊόντων κατατεμαχισμού συνιστούν ένα μεταλλικό κλάσμα το οποίο ανακυκλώνεται, ενώ το 25% συνιστά υπολείμματα κατατεμαχισμού τα οποία σήμερα υφίστανται, κυρίως, υγειονομική ταφή, με περιορισμένη χρήση της αποτέφρωσης. Προσφάτως, λόγω της ανάπτυξης τεχνικών επεξεργασίας των αποβλήτων, ανακτώνται όλο και περισσότερα υπολείμματα.

Οι στόχοι που θέτει η οδηγία ELV για το 2015 συνεπάγονται αύξηση κατά 5% της ανακύκλωσης και κατά 10% της ανάκτησης των οχημάτων στο τέλος του κύκλου ζωής τους, σε σχέση με τα επίπεδα του 2006, γεγονός το οποίο, επίσης, περιορίζει την υγειονομική ταφή των υπολειμμάτων (κυρίως των πλαστικών) σε ποσοστό μεγαλύτερο του μισού.

Δεδομένου ότι η μέση διάρκεια ζωής ενός οχήματος είναι 12-15 έτη, τα προς απόρριψη οχήματα γύρω στο 2015 θα κυκλοφορούν ήδη από το 2002. Ως εκ τούτου, τα χαρακτηριστικά τους, όπως είναι το βάρος και η σύνθεση των υλικών, είναι γνωστά. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι στόχοι της οδηγίας ELV για το 2015 δεν θα επηρεάσουν τον σχεδιασμό των αυτοκινήτων. Από το 2015 και μετά, τα οχήματα αυτά θα αντιστοιχούν σε ετήσια απόβλητα άνω των 14 εκατομμυρίων τόννων (σε σχέση με τα 10 εκατομμύρια τόννους σήμερα), η πλειονότητα των οποίων θα συνιστούν πολύτιμα δευτερογενή υλικά[2].

Το 2015, η ποσότητα των υπολειμμάτων κατατεμαχισμού από τα ELV θα αυξηθεί σε ποσότητες μεγαλύτερες των 3,5 εκατομμυρίων τόννων ετησίως. Εάν συνεχιστεί η τρέχουσα πρακτική, το μεγαλύτερο μέρος θα κατευθυνθεί στους χώρους υγειονομικής ταφής, θα δημιουργήσει σημαντικά περιβαλλοντικά προβλήματα και θα προκαλέσει απώλειες στην οικονομία της ΕΕ άνω των 2,5 εκατομμυρίων τόννων ανακτήσιμων αποβλήτων ετησίως, τα οποία θα υποκαθιστούσαν εισαγωγές ενέργειας και πρώτων υλών. Η ανακύκλωση και ανάκτηση του εν λόγω κλάσματος θα συνέβαλλε, επομένως, στον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της χρήσης πόρων.

Η προσέγγιση της αξιολόγησης του αντίκτυπου

Η εν λόγω αξιολόγηση του αντίκτυπου εξετάζει τις επιπτώσεις της ακόλουθης δέσμης στόχων, σαν να είχαν καθοριστεί τώρα για το 2015:

Επιλογή πολιτικής | Αριθμητικά στοιχεία |

Ανακύκλωση | Ανάκτηση |

Ουδεμία αλλαγή πολιτικής (αφετηρία) | 85% | 95% |

Μειωμένος στόχος ανακύκλωσης | 80% | 95% |

Μειωμένος στόχος ανάκτησης | 85% | 90%* |

Συνδυασμός μειώσεων των στόχων ανακύκλωσης και ανάκτησης | 80%* | 85%* |

* παράδειγμα πιθανού στόχου

Στην αξιολόγηση αυτή λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι οι πρακτικές, οι αγορές και η χρησιμοποιούμενη τεχνολογία θα έχουν αλλάξει το 2015 και ότι η επιλογή των εναλλακτικών λύσεων θα επηρεάσει τις εν λόγω αλλαγές. Οι πρακτικές και οι συνθήκες το 2006 αποτελούν την αφετηρία των προβλέψεων, ενώ ο καθορισμός στόχων για το 2015 απαιτεί την αξιολόγηση της κατάστασης του κόσμου το 2015, αντί της σημερινής.

Δεδομένου ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις εξαρτώνται από τους στόχους που καθορίζονται σήμερα, ο βασικός αντίκτυπος της κοινοτικής πολιτικής συνίσταται στην επιρροή της στην τεχνολογική πρόοδο όσον αφορά την επεξεργασία αποβλήτων το 2015 και πέραν αυτού. Τα τεχνολογικά αυτά επίπεδα, ακριβώς, θα αποτελούν έναν από τους καθοριστικότερους παράγοντες εκτίμησης των οφελών και του κόστους από την επίτευξη των στόχων. Έτσι, η πρόβλεψη του μέλλοντος είναι μεν αναγκαία, πλην όμως υπεισέρχονται παράγοντες αβεβαιότητας. Η έκθεση της αξιολόγησης του αντίκτυπου συνεκτιμά την εν λόγω αβεβαιότητα, εξετάζοντας σενάρια αποκρίσεων στους στόχους της κοινοτικής πολιτικής, τόσο με υψηλά, όσο και με χαμηλά επίπεδα καινοτομίας.

Η κυριότερη αλλαγή έναντι της σημερινής μεθόδου επεξεργασίας των ELV αναμένεται να προέλθει από την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών για τα μετά τον κατατεμαχισμό στάδια οι οποίες διαχωρίζουν από τα υπολείμματα κατατεμαχισμού τα κλάσματα υλικών που μπορούν να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία. Αυτό θα οδηγούσε σε αναπροσανατολισμό, από την υγειονομική ταφή ορισμένων υλικών, προς την ανάκτηση και την ανακύκλωση.

Προσφάτως έχουν αναπτυχθεί προηγμένες τεχνολογίες για τα μετά τον κατατεμαχισμό στάδια, οι οποίες διαχωρίζουν υλικά που περιέχονται στα υπολείμματα του κατατεμαχισμού. Το βασικό πρόβλημα στη διαχείριση των ELV είναι ότι οι εν λόγω τεχνολογίες δεν αποτελούν προς το παρόν αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης και ευρείας κυκλοφορίας στην αγορά, δεδομένου ότι παρεμβάλλονται ορισμένα κωλύματα που επιβραδύνουν την εξέλιξη αυτή.

Κύρια συμπεράσματα της αξιολόγησης του αντίκτυπου

Τεχνολογικές εξελίξεις

Σήμερα, μια σειρά δυσλειτουργιών της αγοράς, στις οποίες έχει συμβάλει η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα όσον αφορά τους μελλοντικούς στόχους για τα ΕLV, εμποδίζουν την ανάπτυξη και ευρεία κυκλοφορία, στην ΕΕ, προηγμένων τεχνολογιών για τα μετά τον κατατεμαχισμό στάδια. Η διατήρηση των σημερινών στόχων για το 2015 μπορεί να αμβλύνει τις εν λόγω δυσλειτουργίες, δημιουργώντας αγορές για τις τεχνολογίες αυτές και συμβάλλοντας έτσι στη διάδοση των υφιστάμενων και αναπτυσσόμενων τεχνικών. Κάτι τέτοιο θα βελτίωνε την αποδοτικότητα των πόρων, με τη διευκόλυνση της ανακύκλωσης περισσότερων πλαστικών από τα απόβλητα ELV και WEEE, την παραγωγή δευτερογενών υλικών καλύτερης ποιότητας και τη διάθεσή τους σε χαμηλότερες τιμές από αυτές στις οποίες διατίθενται τα υλικά που υποκαθιστούν. Ακόμα και στην περίπτωση βραδύρρυθμων τεχνολογικών εξελίξεων, οι σήμερα διαθέσιμες βέλτιστες τεχνολογίες προσφέρουν οικονομικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις τρέχουσες πρακτικές. Στο μέλλον, πιθανότατα τα πλεονεκτήματα αυτά θα αυξηθούν σημαντικά, δεδομένου ότι το κόστος των νέων τεχνολογιών ακολουθεί μία χαρακτηριστική φθίνουσα πορεία.

Ο ρυθμός των τεχνολογικών εξελίξεων θα εξαρτηθεί από τα επίπεδα των στόχων. Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για το μέχρι το 2015 διάστημα μεσολαβούν επτά έτη για την εμπορία και περαιτέρω Ε&Α,καθώς και δύο επιπλέον έτη για την εμπορική εδραίωση των τεχνολογιών.

Η τόνωση της Ε&Α στον τομέα της επεξεργασίας των υπολειμμάτων κατατεμαχισμού μπορεί να καταστήσει την ΕΕ παγκόσμια πρωτοπόρο σε μία τεχνολογική αγορά μεγάλων δυνατοτήτων και να ενισχύσει τη θέση της ως εξαγωγέα τεχνολογίας.

Περιβαλλοντικός αντίκτυπος των στόχων του 2015

Οι διαφορές στον περιβαλλοντικό αντίκτυπο της επεξεργασίας ELV εξαρτώνται από τον τρόπο επεξεργασίας των πλαστικών των αυτοκινήτων, δεδομένου ότι ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της ανακύκλωσης και της ανάκτησης παρουσιάζει διακυμάνσεις. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η εξέταση διαφορετικών διαδικασιών επεξεργασίας, ούτως ώστε να καθοριστεί ο αντίκτυπος των στόχων. Η ανακύκλωση πλαστικών είναι περιβαλλοντικά ωφέλιμη μόνο στις περιπτώσεις όπου ή - μετά τον κατατεμαχισμό - διαδικασία διαλογής και ανακύκλωσης δημιουργεί μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο απ’ ό,τι η παραγωγή πλαστικών από πρώτες ύλες. Ο σχετικός περιβαλλοντικός αντίκτυπος της ανάκτησης πλαστικών εξαρτάται από τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο ανάκτησης, τον τύπο πλαστικού και τους υποκαθιστάμενους πόρους. Οι περιβαλλοντικές επιδόσεις όλων των πλαστικών μερών που περιέχονται στα ELV διαφέρει από τη μία ρητίνη στην άλλη. Χρησιμοποιήθηκε το πολυπροπυλένιο (παράδειγμα ενός προφυλακτήρα από PP/EPDM) για να εκτιμηθεί ο αντίκτυπος, δεδομένου ότι προβλέπεται να αποτελέσει το αντικείμενο ευρείας ανακύκλωσης και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του είναι σε μεγάλο βαθμό αντιπροσωπευτικές των άλλων πολυμερών.

Τα κυριότερα περιβαλλοντικά οφέλη θα προέλθουν από την ανακύκλωση ενός διαχωρισμένου κλάσματος πλαστικών το οποίο αντιπροσωπεύει ποσοστό μεταξύ 2% και 7% των ELV κατά βάρος. Η ποσότητα των ανακυκλούμενων πλαστικών εξαρτάται από τους επιλεγόμενους στόχους: όσο υψηλότεροι οι στόχοι, τόσο πιθανότερη η ανακύκλωση περισσότερων πλαστικών και τόσο μεγαλύτερο το περιβαλλοντικό όφελος. Για την ΕΕ, κάτι τέτοιο υπολογίζεται ότι θα συνιστούσε εξοικονόμηση ποσοτήτων μέχρι 980.000 τόννους ισοδυνάμου CO2 ετησίως. Επίσης, η αύξηση της ανακύκλωσης πλαστικών θα οδηγούσε σε μειώσεις της φωτοχημικής οξείδωσης, της οξίνισης του ατμοσφαιρικού αέρα, του ευτροφισμού των υδάτων και της παραγωγής αποβλήτων. Ταυτόχρονα, η αυξημένη ανάκτηση θα μπορούσε να περιορίσει τις εκπομπές CO2 κατά ποσότητες άνω των 200.000 τόννων ισοδυνάμου CO2 ετησίως, κυρίως μέσω της υποκατάστασης άλλων καυσίμων από τα πλαστικά. Τα επίπεδα ανακύκλωσης 85% βελτιώνουν, επίσης, την ανακύκλωση όλων των μετάλλων, με σαφή περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη.

Ο στόχος ανακύκλωσης 80% μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση νέων τεχνολογιών, με κάποιες προσπάθειες αύξησης της διάλυσης μεγάλων κατασκευαστικών μερών από πλαστικό, γιαλί ή ελαστικών, όπως προκύπτει από τη σχετική πείρα στα κράτη μέλη. Ο καθορισμός χαμηλότερων στόχων ανακύκλωσης καθιστά δυνατή περισσότερη ανάκτηση και καύση αντί της ανακύκλωσης, γεγονός που επηρεάζει τα περιβαλλοντικά οφέλη. Επιπλέον, η μείωση του στόχου σε επίπεδα κάτω του 85% θα περιόριζε σημαντικά την ανάπτυξη νέων, αποδοτικών από οικολογικής πλευράς, τεχνολογιών, ακυρώνοντας κίνητρα τεχνολογικής ανάπτυξης και αυξάνοντας τους κινδύνους για τις εταιρείες που προγραμματίζουν επενδύσεις Ε&Α.

Ο καθορισμός του στόχου ανάκτησης σε χαμηλότερα επίπεδα (π.χ. 90%), διατηρούμενου, εκ παραλλήλου, του στόχου ανακύκλωσης στο 85%, θα προκαλούσε αύξηση της υγειονομικής ταφής των πλαστικών και θα περιόριζε τις μειώσεις εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Παρομοίως, η υποκατάσταση του καθορισμού στόχων από ενδεχόμενη απαγόρευση της υγειονομικής ταφής, θα μείωνε σημαντικά τα οικονομικά και περιβαλλοντικά κέρδη από την αυξημένη ανακύκλωση. Η διατήρηση του στόχου ανακύκλωσης 85% και του στόχου ανάκτησης 95% αποφέρει μεγαλύτερα καθαρά περιβαλλοντικά οφέλη απ’ ό,τι οποιαδήποτε άλλη επιλογή.

Οικονομικός αντίκτυπος των στόχων του 2015

Το κόστος και τα οφέλη των διαφόρων στόχων εξαρτώνται από την κατάσταση της τεχνολογίας το 2015. Ως εκ τούτου, οι εκτιμώμενες οικονομικές επιπτώσεις των διαφόρων επιλογών πρέπει να εκφράζονται σε εύρος τιμών. Με βάση μία υπόθεση εργασίας (σενάριο) γενναίων καινοτομιών, η καθαρή προστιθέμενη αξία από την επεξεργασία ενός ELV μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 120 € και 90 €. Ως εκ τούτου, η συνολική μέγιστη αξία της διαδικασίας επεξεργασίας ELV για τον εκτιμώμενο αριθμό ELV το 2015 αναμένεται να ανέλθει ετησίως σε 1,6 δισεκατομμύρια € περίπου. Ελλείψει τεχνολογικών εξελίξεων, ο αριθμός αυτός αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 55 € και 80 € ανά ELV.

Ανάλογα με την υπόθεση εργασίας (σενάριο) για τις τεχνολογικές εξελίξεις, για ένα στόχο ανακύκλωσης της τάξεως του 80%, η αλυσίδα επεξεργασίας ELV αναμένεται να παρουσιάσει απώλειες σε καθαρή αξία μέχρι 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Ένας στόχος ανάκτησης κάτω του σημερινού 95% θα επηρέαζε το οικονομικό κόστος μόνο εφόσον είναι χαμηλές οι τιμές της υγειονομικής ταφής. Με υψηλές τιμές υγειονομικής ταφής, οι οποίες αντανακλούν τις σημερινές τάσεις, η τυχόν μείωση του στόχου ανάκτησης δεν θα δημιουργούσε οικονομικές διαφορές. Συνολικά, η επεξεργασία ELV με στόχους 85% - όσον αφορά την ανακύκλωση - και 95% - όσον αφορά την ανάκτηση - αντιπροσωπεύει πολύ μεγάλα καθαρά οικονομικά οφέλη.

Άλλες επιπτώσεις

Στο πλαίσιο κάθε δέσμης στόχων, η διοικητική επιβάρυνση από τις απαιτήσεις πληροφόρησης αναμένεται να παραμείνει αμετάβλητη, δεδομένου ότι οι απαιτήσεις αυτές όσον αφορά τους στόχους του 2006 θα είναι ανάλογες εκείνων που θα ισχύουν για τους διαφορετικούς στόχους του 2015.

Οι αλλαγές στους στόχους δεν αναμένεται να έχουν σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις.

Αντίκτυπος των εναλλακτικών επιλογών που προτείνονται από ενδιαφερόμενα μέρη

Tα ενδιαφερόμενα μέρη πρότειναν την εξέταση του ενδεχομένου της υποκατάστασης των στόχων από απαγόρευση της υγειονομικής ταφής ή, τουλάχιστον, από την ακύρωση του επιμέρους στόχου για την ανακύκλωση.

Ωστόσο, κάθε δέσμη στόχων χαμηλότερων από αυτούς που έχουν καθοριστεί για το 2015 θα μείωνε τα δυνητικά περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Μια απαγόρευση της υγειονομικής ταφής ή ο καθορισμός στόχων για τη μείωσή της θα είχαν ανάλογα αποτελέσματα με τους στόχους ανάκτησης εις ό,τι αφορά την εκτροπή κατηγοριών αποβλήτων, από την επιλογή της υγειονομικής ταφής, σε άλλες επιλογές. Ωστόσο, πρέπει να εξεταστούν σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης αποβλήτων που θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια, ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο περιβαλλοντικό όφελος.

Θιγόμενα ενδιαφερόμενα μέρη

Tα ενδιαφερόμενα μέρη που θίγονται άμεσα από τη διαφορά στις επιλογές είναι η κοινοτική βιομηχανία διαχείρισης αποβλήτων, οι προμηθευτές τεχνολογίας αποβλήτων και, ενδεχομένως, οι καταναλωτές. Οι επιπτώσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία φαίνεται να είναι μικρότερες, δεδομένου μάλιστα ότι ο σχεδιασμός των οχημάτων παραμένει ανεπηρέαστος. Η θέσπιση υψηλότερων στόχων θα έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις στα κράτη μέλη όπου παράγονται τα περισσότερα απόβλητα των ELV.

Συμπεράσματα

Με τους τρέχοντες στόχους του 2015, αναμένεται να επιτευχθούν οι στόχοι της οδηγίας ELV, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης διάθεσης αποβλήτων ELV, της βελτίωσης των περιβαλλοντικών επιδόσεων της επεξεργασίας των ELV και της αύξησης της καινοτομίας στις τεχνολογίες διαχείρισης των αποβλήτων. Η ενδεχόμενη μείωση οιουδήποτε στόχου θα είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση τόσο του οικονομικού, όσο και του περιβαλλοντικού κόστους.

Ενώ όλες οι εκτιμήσεις των μελλοντικών επιπτώσεων για μια περίοδο 9 ετών εμπεριέχουν παράγοντες αβεβαιότητας και απαιτούν υποθέσεις εργασίας, η Επιτροπή συμπεραίνει ότι οι στόχοι 85% για την επαναχρησιμοποίηση/ανακύκλωση και 95% για την επαναχρησιμοποίηση/ανάκτηση είναι σήμερα οι βέλτιστοι από πλευράς τόσο περιβαλλοντικών, όσο και οικονομικών επιδόσεων και πρέπει να παραμείνουν σταθεροί, προκειμένου να διασφαλιστούν οι επενδύσεις σε αποδοτικότερες - από πλευράς κόστους - και περιβαλλοντικά αποτελεσματικές τεχνολογίες επεξεργασίας των αποβλήτων.

[1] Οδηγία 2000/53/EΚ, ΕΕ L 269 της 21.10.2000, σ. 34.

[2] Tο μέσο βάρος των οχημάτων που καλύπτονται από την οδηγία ELV αυξάνεται και τα δεδομένα ως προς το βάρος των σημερινών ELV διαφέρουν. Ένα μέσο βάρος των ELV 2015 που χρησιμοποιείται στην παρούσα έκθεση είναι 1.025 kg. Ωστόσο, για το 2019, οι σταθμισμένοι μέσοι όροι για όλους τους κατασκευαστές αυτοκινήτων δείχνουν μεγαλύτερο βάρος των ELV, δηλαδή περίπου 1.280 kg. Εάν υιοθετείτο το υψηλότερο αυτό βάρος, η κατεύθυνση του αντίκτυπου θα ήταν η ίδια, όμως η έντασή του θα ήταν μεγαλύτερη. Η διαφορά που προκύπτει από την υπόθεση εργασίας (σενάριο) όσον αφορά το βάρος περιγράφεται λεπτομερώς στην αξιολόγηση του αντίκτυπου και στα παραρτήματά της.