30.6.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 146/58

—

επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και ιδίως την προτεινόμενη ανάπτυξη μιας στρατηγικής στόχος της οποίας θα είναι να προωθήσει αποτελεσματικά και να διαφυλάξει τα δικαιώματα του παιδιού στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της Ένωσης και να υποστηρίξει τις προσπάθειες των κρατών μελών στον τομέα αυτό·

—

επικροτεί τη δημιουργία ειδικής μονάδας αρμόδιας για τα δικαιώματα των παιδιών εντός της Επιτροπής και σημειώνει το σημαντικό ρόλο που ανατίθεται στον αρμόδιο για τα δικαιώματα του παιδιού συντονιστή, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία της εν λόγω στρατηγικής, ελπίζει, εντούτοις, ότι θα χορηγηθούν επαρκείς πόροι για το σκοπό αυτό και ότι θα δοθεί επαρκές κύρος και πολιτική υποστήριξη στο συντονιστή για να εξασφαλιστεί η υλοποίηση των στόχων αυτού του λειτουργήματος· ζητά να διευκρινιστεί με ποιο τρόπο ο ρόλος του συντονιστή θα συνδεθεί με το έργο που έχει ήδη αναληφθεί σε εθνικό επίπεδο·

—

εκφράζει τη λύπη της που δεν δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην κατάσταση των μη συνοδευόμενων ανηλίκων, των παιδιών με αναπηρίες και των παιδιών που είναι μετανάστες, ζητούν άσυλο ή είναι πρόσφυγες, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και αλλού στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της παροχής υπηρεσιών μέριμνας και προστασίας στα παιδιά αυτά·

—

σημειώνει ότι η προτεινόμενη στρατηγική διαθέτει το δυναμικό να θέσει τη βάση σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για την ανάπτυξη μιας πιο αποτελεσματικής εταιρικής σχέσης μεταξύ φορέων λήψης αποφάσεων, τοπικών και περιφερειακών αρχών και μη κυβερνητικών οργανώσεων·

—

εκφράζει ωστόσο τη λύπη της για το γεγονός ότι στην παρούσα ανακοίνωση δεν αναγνωρίζεται ο μοναδικός ρόλος των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην παροχή υπηρεσιών για τα παιδιά και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους και υπογραμμίζει ότι οι εν λόγω αρχές είναι πρόθυμες και διαθέτουν την ικανότητα να συμμετάσχουν ως εταίροι στην ανάπτυξη και εφαρμογή της στρατηγικής·

—

συνιστά να διατεθούν οι απαραίτητοι χρηματοδοτικοί και ανθρώπινοι πόροι και να υπάρξει πολιτική βούληση για την προώθηση της ανακοίνωσης και την κατάρτιση της Πράσινης Βίβλου και της σχετικής στρατηγικής, και προτρέπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να μελετήσει το ενδεχόμενο καθιέρωσης ειδικού μέτρου για τη χρηματοδότηση της στρατηγικής και των δράσεων που προτείνονται σε αυτή.

1)

σύμφωνα με τη σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, παιδιά ορίζονται ως όλα τα άτομα κάτω των δεκαοκτώ ετών·

2)

όλα τα κράτη μέλη έχουν κυρώσει τη σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού· ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, ούτε μπορούν να είναι, συμβαλλόμενα μέρη στη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού

3)

οι νομικές βάσεις για τα δικαιώματα των παιδιών που απορρέουν από τις συνθήκες της ΕΕ είναι περιορισμένες· το γεγονός αυτό έχει επιπτώσεις για πιθανές δημοσιονομικές πηγές·

4)

αναγνωρίζεται ο κεντρικός ρόλος της οικογένειας, και ιδιαιτέρως ο ρόλος των γονέων, και η ευθύνη των κρατών μελών να παρέχουν βοήθεια στους γονείς σε ό,τι αφορά την παιδική φροντίδα και τα καθήκοντά τους για την ανατροφή των παιδιών·

5)

η προώθηση και η προάσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών και η δημιουργία φιλικών για τα παιδιά κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς είναι θεμελιώδους σημασίας για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

6)

η ενεργός συμμετοχή των παιδιών και των νέων — σε πρώιμο στάδιο — στο δημόσιο επίπεδο είναι πρωταρχικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας δημοκρατικής κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς·

7)

οι περιφερειακές και τοπικές αρχές είναι οι μόνες που μπορούν να διαδραματίσουν μείζονα ρόλο στην προώθηση και προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους για το περιβάλλον διαβίωσης, τις δημόσιες συγκοινωνίες, και την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, το παιχνίδι και την ψυχαγωγία, την αγορά εργασίας για τους νέους· καθώς και του ρόλου τους όσον αφορά την παρακολούθηση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών, για παράδειγμα, μέσω της κοινωνικής αρωγής και της συλλογής δεδομένων·

1.1

επικροτεί την ανακοίνωση της Επιτροπής και ιδίως την προτεινόμενη ανάπτυξη μιας στρατηγικής στόχος της οποίας θα είναι να προωθήσει αποτελεσματικά και να διαφυλάξει τα δικαιώματα του παιδιού στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της Ένωσης και να υποστηρίξει τις προσπάθειες των κρατών μελών στον τομέα αυτό·

1.2

αναγνωρίζει ότι η επένδυση στα παιδιά σήμερα αποτελεί επένδυση για το μέλλον μας και συνιστά περαιτέρω εμβάθυνση και εδραίωση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης·

1.3

εκφράζει τη λύπη της για το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η συνταγματική διαδικασία της ΕΕ, δεδομένου ότι στη συνταγματική συνθήκη και στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων αναγνωρίζονται ρητώς τα δικαιώματα του παιδιού·

1.4

επικροτεί το γεγονός ότι αναγνωρίζεται η δέσμευση των κρατών μελών να τηρούν τις διεθνείς συνθήκες, ειδικότερα τη σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού (ΣΔΠ), την οποία έχει επικυρώσει καθένα από τα κράτη μέλη· εκφράζει ωστόσο την απογοήτευσή της για το ότι δεν δίδεται περισσότερη έμφαση στην ανάγκη να εκπληρώσουν τα κράτη μέλη, με μια αίσθηση του επείγοντος, τις υφιστάμενες ευρωπαϊκές και διεθνείς τους δεσμεύσεις σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των παιδιών·

1.5

επικροτεί το γεγονός ότι η καθολική σχεδόν κύρωση της σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού σ' όλο τον κόσμο παρέχει μια ιδιαίτερα στέρεη βάση για την ανάληψη δεσμεύσεων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τρίτες χώρες· λυπάται, ωστόσο, για το γεγονός ότι η παρούσα ανακοίνωση δεν ενισχύει τη δυνατότητα αξιοποίησης της κύρωσης της ΣΔΠ από όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης ως πλαισίου για την ανάληψη δεσμεύσεων μεταξύ των κρατών μελών·

1.6

επικροτεί τη δημιουργία ειδικής μονάδας αρμόδιας για τα δικαιώματα των παιδιών εντός της Επιτροπής και σημειώνει το σημαντικό ρόλο που ανατίθεται στον αρμόδιο για τα δικαιώματα του παιδιού συντονιστή, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιτυχία της εν λόγω στρατηγικής, ελπίζει, εντούτοις, ότι θα χορηγηθούν επαρκείς πόροι για το σκοπό αυτό και ότι θα δοθεί επαρκές κύρος και πολιτική υποστήριξη στο συντονιστή για να εξασφαλιστεί η υλοποίηση των στόχων αυτού του λειτουργήματος· ζητά να διευκρινιστεί με ποιο τρόπο ο ρόλος του συντονιστή θα συνδεθεί με το έργο που έχει ήδη αναληφθεί σε εθνικό επίπεδο·

1.7

υποστηρίζει τις βραχυπρόθεσμες δράσεις που προτείνει η Επιτροπή για την αντιμετώπιση ορισμένων προβλημάτων επείγοντος χαρακτήρα, συγκεκριμένα, την καθιέρωση μιας ενιαίας εξαψήφιας τηλεφωνικής γραμμής για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση ως τηλεφωνική γραμμή άμεσης βοήθειας για παιδιά και μια ανοικτή τηλεφωνική γραμμή για παιδιά που χάθηκαν ή έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης· πιστεύει ότι οι τηλεφωνικές γραμμές αυτές πρέπει να αυξηθούν βάσει ενός εγκριθέντος πρωτοκόλλου για την αντιμετώπιση των διακρατικών απαγωγών παιδιών. Εξάλλου, πιστεύει ότι οι νέες τηλεφωνικές γραμμές δεν πρέπει να επικαλύπτουν τις υπάρχουσες τηλεφωνικές γραμμές παροχής βοήθειας στα παιδιά σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο αλλά, μάλλον, να τις συμπληρώνουν και ότι η καθιέρωση αυτών των υπηρεσιών πρέπει να βασίζεται στην ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών·

1.8

σημειώνει ότι στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται ότι η προτεινόμενη στρατηγική θα στηριχθεί σε βασικά πρότυπα και θα συμπεριλαμβάνει ευρείς στόχους με σαφείς επιδιώξεις και σαφή χρονικά όρια·

1.9

σημειώνει ότι, επί του παρόντος, δεν λειτουργούν συστήματα μέσω των οποίων μπορούν να συλλεχθούν πλήρη, συγκριτικά και συνεπή στοιχεία σχετικά με τους δείκτες που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη· υπενθυμίζει ότι στα πλαίσια της Ανοικτής Μεθόδου Συντονισμού έχει ήδη αρχίσει η επεξεργασία για τον καθορισμό δείκτη (ή δέσμης δεικτών) σχετικά με την ευημερία των παιδιών, καθώς και η συλλογή στατιστικών στοιχείων όσον αφορά τα εισοδήματα των φτωχών, τις υλικές στερήσεις και τη στέγαση, ενώ πολλές και διάφορες τράπεζες δεδομένων υφίστανται επίσης σε επίπεδο κρατών μελών καθώς και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

1.10

υπογραμμίζει ότι τα παιδιά δεν συνιστούν μια ομοιογενή ομάδα, οι ανάγκες τους διαφέρουν, παραδείγματος χάρη, ανάλογα με την ηλικία, τις ικανότητες, το φύλο, την εθνότητα και την δομή της οικογένειας ·

1.11

εκφράζει τη λύπη της που δεν δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην κατάσταση των μη συνοδευόμενων ανηλίκων, των παιδιών με αναπηρίες και των παιδιών που είναι μετανάστες, ζητούν άσυλο ή είναι πρόσφυγες, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και αλλού στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της παροχής υπηρεσιών μέριμνας και προστασίας στα παιδιά αυτά·

1.12

εκφράζει τη δυσαρέσκειά της επειδή δεν γίνεται καμία αναφορά στην παροχή ποιοτικής «προσχολικής εκπαίδευσης» για παιδιά κάτω των έξι ετών, παρά το γεγονός ότι οι υπηρεσίες παιδικής μέριμνας αποτελούν έναν μακροπρόθεσμο και πρώτιστο πολιτικό στόχο της ΕΕ και εντάσσονται στους ποσοτικούς στόχους που υιοθέτησε η ΕΕ·

1.13

σημειώνει ότι η προτεινόμενη στρατηγική διαθέτει το δυναμικό να θέσει τη βάση σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για την ανάπτυξη μιας αποτελεσματικότερης εταιρικής σχέσης μεταξύ των φορέων λήψης αποφάσεων, των τοπικών και περιφερειακών αρχών και των μη κυβερνητικών οργανώσεων·

1.14

εκφράζει ωστόσο τη λύπη της για το γεγονός ότι στην παρούσα ανακοίνωση δεν αναγνωρίζεται ο μοναδικός ρόλος των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην παροχή υπηρεσιών για τα παιδιά και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους και υπογραμμίζει ότι οι εν λόγω αρχές είναι πρόθυμες και διαθέτουν την ικανότητα να συμμετάσχουν ως εταίροι στην ανάπτυξη και εφαρμογή της στρατηγικής·

1.15

τονίζει ότι κατά την ανάπτυξη της στρατηγικής πρέπει να τηρηθούν πλήρως οι αρχές της επικουρικότητας και αναλογικότητας·

1.16

επικροτεί τη δήλωση ότι «ο τόπος διαβίωσης των παιδιών επηρεάζει επίσης την κατάστασή τους»· τα παιδιά μπορεί να περιέλθουν σε μειονεκτική θέση λόγω άνισης πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη, δημόσιες συγκοινωνίες, εγκαταστάσεις παιχνιδιού και ψυχαγωγίας, στην πληροφόρηση και σε ευκαιρίες συμμετοχής στην κοινωνία των πολιτών· θα επιθυμούσε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις συνθήκες που επικρατούν στις πόλεις, στα προάστια, και σε άλλες συγκεκριμένες ζώνες που θα εντοπίζουν τα κράτη μέλη·

1.17

επισημαίνει ότι πολλές τοπικές και περιφερειακές αρχές χρηματοδοτούν απευθείας και εφαρμόζουν αναπτυξιακή πολιτική σε τρίτες χώρες, παρέχουν υποστήριξη για τις υποδομές και βασικές υπηρεσίες, δημιουργούν αδελφοποιήσεις με τις αρχές, προωθούν την ανταλλαγή εμπειριών και μεταφορά δεξιοτήτων και ότι υπάρχει το δυναμικό, στο πλαίσιο αυτών των δράσεων, για μεγαλύτερη εστίαση στα δικαιώματα των παιδιών·

1.18

εκφράζει την ικανοποίησή της για την αναγνώριση του δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τις απόψεις τους για ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή τους· και επικροτεί τις προτεινόμενες δραστηριότητες όσον αφορά τη σύνδεση των παιδιών με την ανάπτυξη της στρατηγικής. Η συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών και των οργανώσεων για τα παιδιά θα είναι καθοριστική για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος·

1.19

επικροτεί την πρόσφατα δημοσιευθείσα μελέτη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τη βία εις βάρος των παιδιών (1). Η εν λόγω έκθεση «συνιστά μετ' επιμονής στα κράτη μέλη να απαγορεύσουν κάθε μορφή βίας εις βάρος των παιδιών, σε κάθε πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένων της σωματικής τιμωρίας, των επιβλαβών παραδοσιακών πρακτικών — όπως ο πρόωρος ή εξαναγκαστικός γάμος, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων και τα αποκαλούμενα εγκλήματα τιμής — της σεξουαλικής βίας, του βασανισμού και των λοιπών άγριων, απάνθρωπων και εξευτελιστικών μορφών μεταχείρισης ή τιμωρίας» (2)· συνιστά κατά την ανάπτυξη της στρατηγικής να συνεκτιμηθούν πλήρως τα πορίσματα της ανωτέρω μελέτης.

2.1

συνιστά να διατεθούν οι απαραίτητοι χρηματοδοτικοί και ανθρώπινοι πόροι και να υπάρξει πολιτική βούληση για την προώθηση της ανακοίνωσης και την κατάρτιση της Πράσινης Βίβλου και της σχετικής στρατηγικής, και προτρέπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να μελετήσει το ενδεχόμενο καθιέρωσης ειδικού μέτρου για τη χρηματοδότηση της στρατηγικής και των δράσεων που προτείνονται σε αυτή·

2.2

τονίζει ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές πρέπει να θεωρηθούν ως βασικοί παράγοντες για την ανάπτυξη της στρατηγικής και απευθύνει έκκληση να συμπεριληφθούν ως μέλη στο ευρωπαϊκό φόρουμ για τα δικαιώματα των παιδιών· παράλληλα, πρέπει να εκπροσωπούνται στη διοργανική ομάδα και να ζητείται η γνώμη τους για την κατάρτιση της έκθεσης του συντονιστή, η οποία και θα πρέπει να δημοσιοποιείται·

2.3

συνιστά να στηριχθεί η στρατηγική σε μια σειρά βασικών προτύπων και να συμπεριλάβει φιλόδοξες δράσεις με σαφείς στόχους και επιδιώξεις ύστερα από εμπεριστατωμένη ανάλυση·

2.4

συνιστά να υπάρξει μέριμνα ώστε στα πλαίσια της στρατηγικής να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της εστίασης στην παγκόσμια κατάσταση και των εσωτερικών και διακρατικών δράσεων και συζητήσεων που διεξάγονται στην ΕΕ·

2.5

συνιστά να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη μιας σειράς συγκρίσιμων δεικτών και στη συλλογή συναφών δεδομένων σε επίπεδο κρατών μελών αλλά και σε επίπεδο περιφερειών, στο μέτρο που αυτό είναι δυνατό·

2.6

απευθύνει έκκληση να διατεθούν επαρκείς πόροι, ενισχύσεις και μηχανισμοί προκειμένου να διευκολυνθεί η συμμετοχή των παιδιών στην ανάπτυξη της στρατηγικής, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών που προέρχονται από μειονοτικές και μειονεκτούσες ομάδες, καθώς και των παιδιών με αναπηρίες. Τα παιδιά θα πρέπει να συμμετέχουν σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας και μέσω μίας ποικιλίας κατάλληλων για την ηλικία τους μεθοδολογιών, για παράδειγμα, καλλιτεχνικής εργασίας, συζητήσεων με συντονιστές κλπ. Επιπλέον, αναγνωρίζει ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές θα μπορούσαν να πράξουν περισσότερα για τη διευκόλυνση της διεξαγωγής διαβουλεύσεων με τα παιδιά επί συναφών πολιτικών που προσδιορίζονται σε υποεθνικό επίπεδο·

2.7

επαναλαμβάνει την έκκλησή της για την πλήρη εφαρμογή της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού, της 20ης Νοεμβρίου 1989 και υπογραμμίζει τη σημασία των ακόλουθων δικαιωμάτων: ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας, προστασία της ιδιωτικής ζωής, προστασία από τη βία, την κακοποίηση και την παραμέληση, το δικαίωμα στην προστασία της υγείας, το δικαίωμα στη μόρφωση, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, καθώς και η προστασία των μειονοτήτων, όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση που εξέδωσε η ΕΤΠ για τη μετανάστευση και την κοινωνική ενσωμάτωση (CdR 51/2006 fin) καθώς και το δικαίωμα σε κατάλληλη διατροφή και στέγαση·

2.8

σε σχέση με το θέμα αυτό, επιμένει ότι πρέπει να αναγνωριστεί πλήρως ο καθοριστικός ρόλος που διαδραματίζουν οι τοπικές και περιφερειακές αρχές ως πρωταρχικοί φορείς παροχής υπηρεσιών στα παιδιά, όπως εκπαίδευσης και στέγασης, φροντίδας και άλλων κοινωνικών υπηρεσιών, σε συνδυασμό με το ρόλο τους στο σχεδιασμό, την αστυνόμευση και τη συντήρηση του φυσικού περιβάλλοντος, με την εξασφάλιση της πρόσβασης των παιδιών σε κατάλληλη και αξιοπρεπή στέγαση, σε κατάλληλους παιδότοπους και μέσα ψυχαγωγίας, και για την ανάπτυξή τους σε ένα ασφαλές φυσικό περιβάλλον·

2.9

απευθύνει έκκληση προκειμένου να δοθεί περισσότερη έμφαση στην ανάγκη να συμμορφωθούν επειγόντως τα κράτη μέρη με τις ευρωπαϊκές και διεθνείς δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει, συμπεριλαμβανομένων των νομοθετικών και πρακτικών δεσμεύσεων στα πλαίσια της σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, της ευρωπαϊκής σύμβασης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μηχανισμών του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το έργο αυτό πρέπει να ενσωματωθεί στην αξιολόγηση του αντίκτυπου υφιστάμενων δράσεων της ΕΕ που επηρεάζουν τα δικαιώματα των παιδιών·

2.10

συνιστά να μην περιοριστεί η ανάλυση στην «αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των τρεχουσών δράσεων», αλλά να διευκολυνθεί και η αξιολόγηση της προόδου που έχουν σημειώσει τα κράτη μέλη σε ό,τι αφορά στη συμμόρφωσή τους με τη σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού, με τη διενέργεια συγκριτικής ανάλυσης δεδομένων, όπως περιγράφεται στην αξιολόγηση του αντίκτυπου·

2.11

προτείνει στην ανωτέρω ανάλυση να συμπεριληφθεί μια επισκόπηση αναφορικά με το εάν όλα τα κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τη σύμβαση της Χάγης σχετικά με την προστασία των παιδιών και τη συνεργασία σε θέματα διεθνών υιοθεσιών (1993)·

2.12

συνιστά να εφαρμοστεί ο μηχανισμός της ανοικτής μεθόδου συντονισμού για τη συνεργασία των κρατών μελών και για την εξαγωγή των κατάλληλων συμπερασμάτων από τις καλύτερες πρακτικές που εφαρμόζονται για την τήρηση της σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού και στη διαδικασία αυτή να εμπλακούν πλήρως οι τοπικές και περιφερειακές αρχές·

2.13

συνιστά οι πολιτικές της ΕΕ και των κρατών μελών να συνεκτιμούν τις ποικίλες κατηγορίες παιδιών και τις διάφορες ανάγκες τους, όπως για παράδειγμα τα παιδιά που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση λόγω γεωγραφικής τοποθεσίας, ηλικίας, φύλου, εθνότητας και αναπηρίας. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επιπτώσεις της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, των διαφόρων αναπηριών, των διακρίσεων και του ρατσισμού, καθώς και στη θέση των παιδιών που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες ή σε προσφυγικές ομάδες, καθώς και τις επιπτώσεις της θρησκευτικής, γλωσσικής και πολιτιστικής πολυμορφίας σε επίπεδο ΕΕ, αλλά και παγκοσμίως·

2.14

συνιστά να συμπεριληφθούν στη στρατηγική συγκεκριμένοι στόχοι, έτσι ώστε να εξασφαλισθεί ισότητα ευκαιριών για τα παιδιά σε όλες τις περιφέρειες. Στην προσπάθεια αυτή θα περιλαμβάνεται και η ενίσχυση των δράσεων για την αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας και των εκπαιδευτικών μειονεκτημάτων. Για την υλοποίηση όλων αυτών των μέτρων, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές θα διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο·

2.15

πέρα από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που αναφέρθηκαν, συνιστά να αναπτυχθεί ένα μέσο για να καταστεί δυνατή η διακρατική συνεργασία μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων για τον έλεγχο των ποινικών μητρώων του προσωπικού και των εθελοντών που εργάζονται με παιδιά, απευθύνει έκκληση να εξεταστεί, στα πλαίσια της στρατηγικής, η δημιουργία ευρωπαϊκού μητρώου για τα άτομα που έχουν υποπέσει σε σεξουαλικά αδικήματα σε βάρος παιδιών, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι αστυνομικές δυνάμεις·

2.16

προτείνει, στο πλαίσιο της στρατηγικής, να αναζητηθούν τρόποι για την καλύτερη ανάπτυξη των υπηρεσιών οικογενειακής υποστήριξης με στόχο την πρόληψη της κακοποίησης παιδιών και της παιδοκτονίας. Αυτές οι υπηρεσίες θα μπορούσαν να εστιασθούν στην παροχή υποστήριξης στους γονείς, στην πρόληψη και τον έγκαιρο προσδιορισμό της κακοποίησης των παιδιών· στην υποστήριξη των θυμάτων κακοποίησης και τη καθιέρωση ειδικού μηχανισμού ανάλυσης ύποπτων θανάτων παιδιών, προκειμένου να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα της εκ των προτέρων κρατικής επέμβασης σε παρόμοιες περιπτώσεις·

2.17

συνιστά η στρατηγική να εξετάσει την αρνητική επιρροή της τηλεόρασης, των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των νέων τεχνολογιών στα παιδιά, όπως λόγου χάρη την πρόσβαση σε ακατάλληλες για ανηλίκους εικόνες που διατίθενται στο διαδίκτυο καθώς και τη φύση αυτών των δραστηριοτήτων, οι οποίες προάγουν την καθιστική ζωή με αποτέλεσμα να επιδρούν αρνητικά στον δραστήριο τρόπο ζωής των παιδιών. Ένα συναφές θέμα είναι ο αρνητικός αντίκτυπος της διαφήμισης και των μεθόδων εμπορίας που θέτουν άμεσα στο στόχαστρο τα παιδιά. Θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η λήψη μέτρων για τη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας για εκπαιδευτικούς σκοπούς, όπως π.χ. τηλεοπτικά προγράμματα που προάγουν τις γλωσσικές και πολιτιστικές δεξιότητες των παιδιών, τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τα παιδιά των μεταναστών. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η ανάληψη δημιουργικών δράσεων προκειμένου να προωθηθούν οι πολιτιστικές δραστηριότητες, όπως παραδείγματος χάρη η ανάγνωση, η μουσική και το θέατρο, και να καταστούν προσβάσιμες για τα παιδιά

2.18

ζητεί να υπάρξει μέριμνα έτσι ώστε τα προγράμματα εκπαίδευσης και τα εργαλεία που θα αναπτυχθούν στα πλαίσια της στρατηγικής να είναι διαθέσιμα στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση, για να μπορέσουν οι αρμόδιοι υπάλληλοι να εξοικειωθούν με τα νέα μέσα πολιτικής και τις βέλτιστες πρακτικές·

2.19

συνιστά να στηριχθεί η επικοινωνιακή στρατηγική στη σύμβαση των ΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού και όλες οι εκστρατείες ενημέρωσης να ξεκινούν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, να είναι προσαρμοσμένες στις ηλικίες στις οποίες απευθύνονται, να προσφέρονται σε διάφορες γλώσσες και να έχουν πρόσβαση σε αυτές τα παιδιά με ειδικές ανάγκες·

2.20

συνιστά να υπάρχει πρόβλεψη έτσι ώστε ένα ποσοστό από την αναπτυξιακή βοήθεια της ΕΕ να επενδύεται σε ενέργειες οι οποίες ωφελούν τα παιδιά, και η αναπτυξιακή πολιτική των τοπικών και περιφερειακών αρχών σε τρίτες χώρες να δίνει περισσότερη προτεραιότητα στη μεταφορά τεχνογνωσίας και τη διάδοση πολιτικών εμπειριών στο χώρο των δικαιωμάτων των παιδιών.