52004PC0490

EL

[pic] ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

Βρυξέλλες, 14.7.2004

COM(2004) 490 τελικό

2004/0161 (CNS)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό ΤαμείοΑγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

(υποβληθείσα από την Επιτροπή){SEC(2004) 931}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Μετά τη θεμελιώδη μεταρρύθμιση του πρώτου πυλώνα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής το 2003 και 2004, η μεταρρύθμιση της πολιτικής κατά τη νέα δημοσιονομική περίοδο θα εστιαστεί κυρίως στην αγροτική ανάπτυξη.

2. Πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της ΕΕ-25 ζει σε αγροτικές περιοχές, οι οποίες καλύπτουν το 90% του εδάφους της, και άρα η αγροτική ανάπτυξη αποτελεί σημαντικό τομέα πολιτικής. Η γεωργία και η δασοκομία παραμένουν προέχουσας σημασίας για τη χρήση της γης και τη διαχείριση των φυσικών πόρων στις αγροτικές περιοχές της ΕΕ και είναι σημαντικές ως υπόβαθρο της οικονομικής διαφοροποίησης στις αγροτικές κοινότητες.

3. Τα "προβλήματα" και οι προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν από την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

- Οικονομικά: οι αγροτικές περιοχές διαθέτουν σημαντικά χαμηλότερο εισόδημα από τον μέσο όρο, γηράσκοντα ενεργό πληθυσμό και μεγαλύτερη εξάρτηση από τον πρωτογενή τομέα.

- Κοινωνικά: υπάρχουν σαφείς αποδείξεις για υψηλότερη ανεργία στις αγροτικές περιοχές. Η χαμηλή πυκνότητα του πληθυσμού και η μείωσή του σε ορισμένες περιοχές μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων, όπως η ανεπαρκής πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες, ο κοινωνικός αποκλεισμός και το στενότερο φάσμα επιλογών για απασχόληση.

- Περιβαλλοντικά: η ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι η γεωργία και η δασοκομία συμβάλλουν θετικά στον χώρο της υπαίθρου και στο ευρύτερο περιβάλλον απαιτεί την επίτευξη μιας προσεκτικής ισορροπίας.

4. Το Πρόγραμμα Δράσης 2000 καθιέρωσε την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης ως τον 2ο πυλώνα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, ο οποίος θα συνοδεύει την περαιτέρω μεταρρύθμιση της πολιτικής για την αγορά σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό έδαφος. Επομένως, η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον ρόλο της ως 2ου πυλώνα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, με έμφαση στη λέξη "κοινή", δηλ. την επιλογή που έχει γίνει να οργανωθεί ο γεωργικός τομέας σε επίπεδο ΕΕ. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία όσον αφορά την εξασφάλιση της συνοχής των μέσων και των στόχων πολιτικής μεταξύ των δύο πυλώνων.

5. Η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης της ΕΕ ακολουθεί τις γενικές κατευθύνσεις για την αειφόρο ανάπτυξη σύμφωνα με τα συμπεράσματα των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων της Λισαβώνας (Μάρτιος 2000) και του Γκέτεμποργκ (Ιούνιος 2001). Ενώ τα συμπεράσματα της Λισαβώνας έθεσαν τον στόχο να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ο πιο ανταγωνιστικός, βασιζόμενος στη γνώση, οικονομικός χώρος μέχρι το 2010, τα συμπεράσματα του Γκέτεμποργκ προσέθεσαν νέα έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος και στην επίτευξη ενός περισσότερο αειφόρου αναπτυξιακού σχήματος. Τα τελευταία συμπεράσματα επίσης τόνισαν το γεγονός ότι στο πλαίσιο του Προγράμματος Δράσης 2000, η Ευρωπαϊκή Γεωργική Πολιτική "προσανατολίστηκε περισσότερο προς την κάλυψη των αυξανόμενων απαιτήσεων του γενικού κοινού για ασφάλεια των τροφίμων, ποιότητα των τροφίμων, ποικιλία προϊόντων, καλές συνθήκες διαβίωσης των ζώων, περιβαλλοντική ποιότητα και διατήρηση της φύσης και του τοπίου".

6. Η περαιτέρω εφαρμογή της μεταρρύθμισης της ΚΓΠ συνεπάγεται την ανάγκη να συνεχίσει να υπάρχει μια κλαδική συνιστώσα στην κοινοτική πολιτική αγροτικής ανάπτυξης. Επιπλέον, ο δυαδικός χαρακτήρας των γεωργικών διαρθρώσεων και το ενίοτε ακόμη υψηλό μερίδιο της γεωργίας στην απασχόληση σε πολλά από τα νέα ΚΜ συνεπάγονται την επίσης σημαντική ανάγκη η εν λόγω πολιτική να συνοδεύει την αναδιάρθρωση στον τομέα της γεωργίας και στις αγροτικές περιοχές.

7. Η εδαφική συνιστώσα της κοινοτικής πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης, η οποία αποβλέπει στην αντιμετώπιση των οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι αγροτικές περιοχές, συνίσταται στο να συνοδεύει τη γεωργία και τη δασοκομία στη σημαντική λειτουργία τους για τη διαχείριση της γης και στο να ενσωματώνει τη γεωργία και τη δασοκομία σε μια διαφοροποιημένη αγροτική οικονομία, καθώς και στο να συμβάλλει στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών.

8. Η συμπληρωματικότητα των δυο πυλώνων της ΚΓΠ έχει επιταθεί από την πρόσφατη μεταρρύθμιση της ΚΓΠ, η οποία εισήγαγε την αποσύνδεση από την παραγωγή, την πολλαπλή συμμόρφωση και τη διαφοροποίηση (δηλ. μεταφορά κονδυλίων από τον 1ο στο 2ο πυλώνα) και η οποία θα εφαρμοστεί από το 2005 και μετέπειτα. Ο 1ος πυλώνας επικεντρώνεται στην παροχή της βασικής εισοδηματικής στήριξης στους γεωργούς, οι οποίοι είναι ελεύθεροι πλέον να παράγουν σε συνάρτηση με τη ζήτηση στην αγορά, ενώ ο 2ος πυλώνας στηρίζει τη γεωργία ως παροχέα δημοσίων αγαθών στην περιβαλλοντική και αγροτική λειτουργία της, όπως και τις αγροτικές περιοχές στην ανάπτυξή τους.

9. Απηχώντας τα συμπεράσματα της Διάσκεψης του Σάλτσμπουργκ (Νοέμβριος 2003) και τις στρατηγικές κατευθύνσεις των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων της Λισαβώνας και του Γκέτεμποργκ, που έδωσαν έμφαση στα οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά στοιχεία της αειφορίας, με την ανακοίνωση σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013 έχουν καθοριστεί οι ακόλουθοι τρεις βασικοί στόχοι για την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης:

- Αύξηση της ανταγωνιστικότητας του γεωργικού τομέα μέσω της στήριξης για αναδιάρθρωση·

- Ανάδειξη του περιβάλλοντος και της υπαίθρου μέσω της στήριξης για τη διαχείριση της γης (συμπεριλαμβανόμενων ενεργειών αγροτικής ανάπτυξης που σχετίζονται με τις τοποθεσίες Natura 2000)·

- Βελτίωση της ποιότητας ζωής στις αγροτικές περιοχές και προώθηση της διαφοροποίησης των οικονομικών δραστηριοτήτων μέσω μέτρων που στοχεύουν τον γεωργικό τομέα και άλλους φορείς των αγροτικών περιοχών·

Συνοπτικά, η σημασία της κοινοτικής διάστασης της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης έγκειται:

- Στο να συνοδεύει και να συμπληρώνει την περαιτέρω μεταρρύθμιση της ΚΓΠ και να εξασφαλίζει συνοχή με τα μέσα και τις πολιτικές του πρώτου πυλώνα·

- Στο να συμβάλλει στις άλλες πολιτικές προτεραιότητες της ΕΕ, όπως η αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων, η καινοτομία και η ανταγωνιστικότητα στις αγροτικές περιοχές, αλλά και η οικονομική και κοινωνική συνοχή.

10. Ο μεγάλος αριθμός προγραμμάτων, συστημάτων προγραμματισμού και διαφορετικών συστημάτων δημοσιονομικής διαχείρισης και ελέγχου κατά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού έχουν αυξήσει σημαντικά το διοικητικό φόρτο για τα κράτη μέλη και την Επιτροπή και έχουν μειώσει τη συνοχή, τη διαφάνεια και την ορατότητα της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης.

11. Ένα σημαντικό πρώτο βήμα είναι να τεθεί η αγροτική ανάπτυξη σε ενιαίο πλαίσιο χρηματοδότησης και προγραμματισμού.

12. Ένα σημαντικό μέσο για να διασφαλιστεί ότι ο προγραμματισμός της αγροτικής ανάπτυξης θα εστιάζεται στις προτεραιότητες της ΕΕ και ότι θα υπάρχει συμπληρωματικότητα με τις άλλες κοινοτικές πολιτικές, θα αποτελέσει το έγγραφο στρατηγικής της ΕΕ για την αγροτική ανάπτυξη, το οποίο θα συνταχθεί από την Επιτροπή και το οποίο θα χρησιμεύσει ως βάση για τις εθνικές στρατηγικές και προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

13. Ο καθορισμός σαφών στόχων με βάση τις κοινοτικές προτεραιότητες και η μεγαλύτερη έμφαση στην υποβολή εκθέσεων για τα αποτελέσματα των προγραμμάτων, μέσω της ενίσχυσης της παρακολούθησης και της αξιολόγησης θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερη διαφάνεια και υποχρέωση λογοδοσίας για τη χρησιμοποίηση των χρημάτων της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα θα αφήνουν στα κράτη μέλη μεγαλύτερη ελευθερία ως προς τον τρόπο με τον οποίο επιθυμούν να εφαρμόσουν τα οικεία προγράμματα μέσω του καθορισμού λιγότερο λεπτομερών κανόνων και προϋποθέσεων επιλεξιμότητας και της απλούστευσης των ρυθμίσεων για τη δημοσιονομική διαχείριση και τον έλεγχο.

14. Η διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους παράγοντες κατά τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση των εθνικών στρατηγικών και προγραμμάτων, η ενσωμάτωση της προσέγγισης LEADER "εκ των κάτω προς τα άνω", η ανταλλαγή των βέλτιστων πρακτικών και η δικτύωση θα συμβάλουν όλα στην εξασφάλιση του συγκροτημένου διαλόγου που αποτελεί τη βάση για τη χρηστή διακυβέρνηση.

15. Εκτός από την αυξημένη σαφήνεια όσον αφορά τις αρμοδιότητες των κρατών μελών και της Επιτροπής στη δημοσιονομική διαχείριση, οι προτεινόμενες αλλαγές θα βελτιώσουν σημαντικά την υλοποίηση και τη διακυβέρνηση της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης.

16. Για να επιτευχθεί μια πιο στρατηγική προσέγγιση στην αγροτική ανάπτυξη, το πρώτο βήμα στη φάση προγραμματισμού θα είναι η κατάρτιση εκ μέρους της Επιτροπής ενός στρατηγικού εγγράφου, στο οποίο θα εκτίθενται οι προτεραιότητες της ΕΕ για τους τρεις άξονες πολιτικής. Το έγγραφο αυτό θα προσδιορίζει τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες σε επίπεδο ΕΕ καθώς και τους βασικούς δείκτες για τη μέτρηση της προόδου στην επίτευξη των προτεραιοτήτων της ΕΕ. Στη συνέχεια, η κοινοτική στρατηγική αγροτικής ανάπτυξης θα εγκριθεί από το Συμβούλιο και θα αποτελεί τη βάση για τις εθνικές στρατηγικές αγροτικής ανάπτυξης των ΚΜ. Η εθνική στρατηγική αγροτικής ανάπτυξης θα προσαρμόζει τις προτεραιότητες της ΕΕ στην εθνική κατάσταση, μετά από διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους παράγοντες, θα καθορίζει τους βασικούς δείκτες αποτελεσμάτων και θα αποδεικνύει την συμπληρωματικότητα του προγραμματισμού αγροτικής ανάπτυξης με τις άλλες κοινοτικές πολιτικές, και ιδίως με την πολιτική συνοχής.

17. Τα προγράμματα θα συναρθρώνουν την εθνική στρατηγική σε μια στρατηγική για καθένα από τους τρεις θεματικούς άξονες που αντιστοιχούν στους κύριους πολιτικούς στόχους του σημείου 9 και για τον άξονα LEADER, χρησιμοποιώντας ποσοτικά προσδιορισμένους στόχους και βασικούς δείκτες αποτελεσμάτων (οι οποίοι θα περιλαμβάνουν μια ελάχιστη δέσμη κοινών δεικτών σε επίπεδο ΕΕ). Για να εξασφαλιστεί μια ισορροπημένη στρατηγική, θα απαιτείται ελάχιστη χρηματοδότηση για τον άξονα 1 (ανταγωνιστικότητα) και τον άξονα 3 (ευρύτερη αγροτική ανάπτυξη) ίση με το 15% τουλάχιστον της συνολικής κοινοτικής χρηματοδότησης των προγραμμάτων και για τον άξονα 2 (διαχείριση της γης) ίση με το 25% τουλάχιστον. Για τον άξονα LEADER προορίζεται τουλάχιστον το 7% της κοινοτικής χρηματοδότησης.

18. Ως δομικά στοιχεία για κάθε θεματικό άξονα θα είναι διαθέσιμο ένα φάσμα μέτρων. Οι όροι υπό τους οποίους θα μπορούν να εφαρμόζονται τα μέτρα έχουν βελτιωθεί και απλουστευθεί.

19. Για τον άξονα 1, ανταγωνιστικότητα της γεωργίας και της δασοκομίας, η στρατηγική αναδιάρθρωσης θα βασίζεται σε μέτρα που αφορούν το ανθρώπινο και φυσικό κεφάλαιο και τα θέματα ποιότητας και θα επιτρέψει τη σταδιακή κατάργηση ορισμένων μέτρων που σήμερα εφαρμόζονται στα νέα κράτη μέλη.

20. Όσον αφορά τη στρατηγική για τον άξονα 2, περιβάλλον και διαχείριση της γης, τα γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα αποτελούν υποχρεωτική συνιστώσα. Το υφιστάμενο μέτρο για τις μειονεκτικές περιοχές επανακαθορίζεται σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση των ενδιάμεσων ζωνών (βασιζόμενη εν μέρει σε κοινωνικοοικονομικά δεδομένα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις έχουν καταστεί παρωχημένα). Η νέα οριοθέτηση θα βασίζεται στην παραγωγικότητα του εδάφους και τις κλιματικές συνθήκες καθώς και στη σημασία των εκτατικών γεωργικών δραστηριοτήτων για τη διαχείριση της γης, καθόσον η χαμηλή παραγωγικότητα του εδάφους και οι κακές κλιματικές συνθήκες δίνουν μια ένδειξη για τη δυσκολία διατήρησης της γεωργικής δραστηριότητας.

21. Γενική προϋπόθεση για τα μέτρα βάσει του άξονα 2 στο επίπεδο του δικαιούχου είναι η τήρηση των κοινοτικών και εθνικών υποχρεωτικών απαιτήσεων που αφορούν αντιστοίχως τη γεωργία και τη δασοκομία.

22. Για τον άξονα 3, ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη, η προτιμώμενη μέθοδος υλοποίησης είναι μέσω στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης που στοχεύουν ενότητες μικρότερες της περιφέρειας και είτε αναπτύσσονται σε στενή συνεργασία μεταξύ εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών ή σχεδιάζονται και υλοποιούνται με προσέγγιση "εκ των κάτω προς τα άνω", χρησιμοποιώντας την προσέγγιση LEADER (επιλογή των καλύτερων σχεδίων τοπικής ανάπτυξης των ομάδων τοπικής δράσης που αντιπροσωπεύουν συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα). Η οριζόντια εφαρμογή ορισμένων μέτρων στο πλαίσιο του άξονα 3 παραμένει δυνατή.

23. Κάθε πρόγραμμα πρέπει να περιέχει ένα άξονα LEADER, για να χρηματοδοτείται η υλοποίηση των στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης των ομάδων τοπικής δράσης που βασίζονται στους τρεις θεματικούς άξονες, τα έξοδα λειτουργίας των ομάδων τοπικής δράσης, τα σχέδια συνεργασίας μεταξύ ομάδων τοπικής δράσης, πειραματικές και πιλοτικές προσεγγίσεις καθώς και η οικοδόμηση ικανότητας και ο συντονισμός που χρειάζονται για την προπαρασκευή των στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης.

24. Για την τεχνική αρωγή, ποσοστό μέχρι 4% της χρηματοδότησης του προγράμματος μπορεί να προορίζεται για την υλοποίηση του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης εθνικών δικτύων που υποστηρίζουν την εφαρμογή των μέτρων αγροτικής ανάπτυξης, και ιδίως των ομάδων τοπικής δράσης, και που χρησιμεύουν ως σημείο επαφής για το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ένα δίκτυο αγροτικής ανάπτυξης της ΕΕ θα βοηθεί την Επιτροπή στην εφαρμογή της πολιτικής.

25. Τα ποσοστά συγχρηματοδότησης της ΕΕ καθορίζονται σε επίπεδο άξονα, με ελάχιστο όριο το 20% και ανώτατο όριο το 50% της συνολικής δημόσιας δαπάνης (75% στις περιφέρειες σύγκλισης). Για τον άξονα 2 και τον άξονα LEADER το ανώτατο ποσοστό θα είναι 55% (80% στις περιφέρειες σύγκλισης), γεγονός που εκφράζει την κοινοτική προτεραιότητα που αποδίδεται στους άξονες αυτούς. Για τις άκρως απομακρυσμένες περιφέρειες τα ανώτατα ποσοστά συγχρηματοδότησης αυξάνονται κατά 5 μονάδες.

26. Από τη συνολική κοινοτική χρηματοδότηση της αγροτικής ανάπτυξης που είναι διαθέσιμη για την περίοδο (εξαιρούμενης της διαφοροποίησης), το 3% θα διατηρηθεί ως αποθεματικό, για να κατανεμηθεί το 2012 και το 2013 στα κράτη μέλη των οποίων οι άξονες LEADER παρουσιάζουν τις καλύτερες επιδόσεις.

27. Για την εφαρμογή των προγραμμάτων θα εισαχθεί ένα ενισχυμένο σύστημα παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων, βασιζόμενο σε κοινό κοινοτικό πλαίσιο, το οποίο θα συμφωνηθεί μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής. Βασιζόμενη στις ετήσιες εθνικές συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με την εκτέλεση των προγραμμάτων και την πρόοδο που σημειώνεται στην υλοποίηση των εθνικών στρατηγικών (από την άποψη των αποτελεσμάτων), η Επιτροπή υποβάλλει κάθε έτος έκθεση σχετικά με την πρόοδο υλοποίησης των κοινοτικών προτεραιοτήτων αγροτικής ανάπτυξης. Όποτε είναι αναγκαίο, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποβολή πρότασης για την προσαρμογή της κοινοτικής στρατηγικής αγροτικής ανάπτυξης.

28. Η σκιαγραφούμενη προσέγγιση θα επιτρέψει να εστιαστεί η κοινοτική συγχρηματοδότηση που είναι διαθέσιμη για την αγροτική ανάπτυξη σε από κοινού συμφωνημένες κοινοτικές προτεραιότητες για τους τρεις άξονες πολιτικής, αφήνοντας ταυτόχρονα επαρκές περιθώριο ευελιξίας σε επίπεδο κράτους μέλους και περιφέρειας, για να βρουν την ισορροπία μεταξύ της κλαδικής διάστασης (γεωργική αναδιάρθρωση) και της χωρικής διάστασης (διαχείριση της γης και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών), ανταποκρινόμενα στις μεμονωμένες καταστάσεις και ανάγκες. Επιπλέον, το υπόδειγμα LEADER θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε ευρύτερη κλίμακα, ενώ θα διασφαλιστεί για την ΕΕ ως σύνολο η συνέχιση και η εδραίωση της προσέγγισης LEADER.

2004/0161 (CNS)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό ΤαμείοΑγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 37,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

Μια πολιτική αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να συνοδεύει και να συμπληρώνει τις πολιτικές για την αγορά και την εισοδηματική στήριξη της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) και με τον τρόπο αυτό να συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων της πολιτικής, όπως ορίζονται στο άρθρο 33 παράγραφος 1 της Συνθήκης. Η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης πρέπει επίσης να λαμβάνει υπόψη τους γενικούς στόχους της πολιτικής για την οικονομική και κοινωνική συνοχή που προβλέπονται στο άρθρο 158 της Συνθήκης και να συμβάλλει στην επίτευξή τους, ενσωματώνοντας παράλληλα και άλλες βασικές πολιτικές προτεραιότητες, όπως ορίζονται στα συμπεράσματα των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων της Λισαβώνας και του Γκέτεμποργκ για την αειφόρο ανάπτυξη.

Σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 2, στοιχείο α) της Συνθήκης, κατά την εκπόνηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και των ειδικών μεθόδων που συνεπάγεται η εφαρμογή της, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της γεωργικής δραστηριότητας, που απορρέει από την κοινωνική δομή της γεωργίας και τις διαρθρωτικές και φυσικές ανισότητες μεταξύ των διαφόρων αγροτικών περιοχών.

Η μεταρρύθμιση της ΚΓΠ τον Ιούνιο 2003 και τον Απρίλιο 2004 εισήγαγε μείζονες αλλαγές, οι οποίες πιθανώς θα έχουν σημαντική επίπτωση στην οικονομία του συνόλου των αγροτικών περιοχών της Κοινότητας όσον αφορά τα σχήματα γεωργικής παραγωγής, τις μεθόδους διαχείρισης της γης, την απασχόληση και τις ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στις αγροτικές περιοχές.

Η δράση της Κοινότητας πρέπει να είναι συμπληρωματική ως προς εκείνη που αναλαμβάνεται από τα κράτη μέλη ή να επιδιώκει να συμβάλει σε αυτή. Η εταιρική σχέση πρέπει να ενισχυθεί μέσω ρυθμίσεων για τη συμμετοχή διαφόρων τύπων εταίρων με πλήρη σεβασμό προς τις θεσμικές αρμοδιότητες των κρατών μελών. Οι ενδιαφερόμενοι εταίροι πρέπει να συμμετέχουν στην προπαρασκευή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση του προγραμματισμού.

Η Κοινότητα μπορεί να λαμβάνει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης. Επειδή ο στόχος της αγροτικής ανάπτυξης δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, δεδομένων των δεσμών που υπάρχουν μεταξύ αυτού και των άλλων μέσων της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, της έκτασης των ανισοτήτων μεταξύ αγροτικών περιοχών και των περιορισμών ως προς τους δημοσιονομικούς πόρους των κρατών μελών σε μια διευρυμένη Ένωση, μπορεί να υλοποιηθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, μέσω των πολυετών εγγυήσεων της κοινοτικής χρηματοδότησης και με την συγκέντρωση αυτής στις προτεραιότητές της. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Οι δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο στο εξής καλείται το "Ταμείο", καθώς και οι πράξεις στις οποίες συνεισφέρει, πρέπει να είναι συνεπείς και συμβατές με τις άλλες κοινοτικές πολιτικές και να συμμορφώνονται με την όλη κοινοτική νομοθεσία.

Στη δράση της υπέρ της αγροτικής ανάπτυξης, η Κοινότητα μεριμνά, ώστε να ενθαρρύνει την εξάλειψη των ανισοτήτων και την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 της Συνθήκης.

Για να εστιάζεται το στρατηγικό περιεχόμενο της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης στις προτεραιότητες της Κοινότητας και έτσι να αυξάνεται η διαφάνειά του, το Συμβούλιο πρέπει να εκδίδει στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής.

Με βάση τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που εκδίδονται από το Συμβούλιο, κάθε κράτος μέλος πρέπει να εκπονεί τις εθνικές στρατηγικές του για την αγροτική ανάπτυξη, οι οποίες θα αποτελούν το πλαίσιο αναφοράς για την κατάρτιση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή πρέπει να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την παρακολούθηση της εθνικής και της κοινοτικής στρατηγικής.

Ο προγραμματισμός της αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να τηρεί τις κοινοτικές και τις εθνικές προτεραιότητες και να συμπληρώνει τις άλλες κοινοτικές πολιτικές, ιδίως τη γεωργική πολιτική για τις αγορές, την πολιτική συνοχής και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.

Για να εξασφαλιστεί η αειφόρος ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών, είναι αναγκαίο να εστιαστούν οι προσπάθειες σε περιορισμένο αριθμό κεντρικών στόχων προτεραιότητας σε κοινοτικό επίπεδο, οι οποίοι αφορούν την ανταγωνιστικότητα της γεωργίας και της δασοκομίας, τη διαχείριση της γης και το περιβάλλον, καθώς και την ποιότητα ζωής και τη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων στις εν λόγω περιοχές.

Είναι ανάγκη να θεσπιστούν γενικοί κανόνες για τον προγραμματισμό και για την αναθεώρηση του προγραμματισμού αγροτικής ανάπτυξης, εξασφαλίζοντας παράλληλα την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των τριών αξόνων προτεραιότητας των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης. Η διάρκεια του προγραμματισμού πρέπει να είναι επταετής.

Για να επιτευχθεί ο στόχος της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των τομέων της γεωργίας και της δασοκομίας, είναι σημαντικό να οικοδομηθούν σαφείς αναπτυξιακές στρατηγικές που θα αποσκοπούν στη βελτίωση και την προσαρμογή του ανθρώπινου δυναμικού, του φυσικού κεφαλαίου και της ποιότητας της γεωργικής παραγωγής.

Όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, πρέπει να καταστεί διαθέσιμη μια δέσμη μέτρων σχετικά με την κατάρτιση, την εγκατάσταση νέων γεωργών, την πρόωρη συνταξιοδότηση γεωργών και γεωργικών εργατών, τη χρήση από τους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές συμβουλευτικών υπηρεσιών και την καθιέρωση υπηρεσιών αντικατάστασης και διαχείρισης στην εκμετάλλευση.

Όσον αφορά την κατάρτιση, η εξέλιξη και η εξειδίκευση της γεωργίας και της δασοκομίας απαιτούν το κατάλληλο επίπεδο τεχνικής και οικονομικής κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων των νέων τεχνολογιών πληροφορικής, καθώς και επαρκείς γνώσεις στους τομείς της ποιότητας των προϊόντων, των αποτελεσμάτων της έρευνας και της αειφόρου διαχείρισης των φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων για την πολλαπλή συμμόρφωση και της εφαρμογής παραγωγικών πρακτικών συμβατών με τη διατήρηση και την ανάδειξη του τοπίου και την προστασία του περιβάλλοντος. Επομένως, είναι αναγκαίο να διευρυνθεί το φάσμα της κατάρτισης, ώστε να καλύπτει όλους τους ενήλικες που ασχολούνται με θέματα γεωργίας και δασοκομίας και να περιλαμβάνει δραστηριότητες ενημέρωσης και διάχυσης. Οι δραστηριότητες κατάρτισης και ενημέρωσης καλύπτουν ζητήματα που υπάγονται στους στόχους τόσο της γεωργικής και δασοκομικής ανταγωνιστικότητας όσο και της διαχείρισης της γης και του περιβάλλοντος.

Η παροχή ειδικών ευεργετημάτων στους νέους γεωργούς μπορεί να διευκολύνει και την αρχική τους εγκατάσταση, αλλά και τη διαρθρωτική προσαρμογή των εκμεταλλεύσεών τους μετά την αρχική τους εγκατάσταση. Το μέτρο που αφορά την εγκατάσταση πρέπει να βελτιωθεί, μέσω της χορήγησης εφάπαξ πριμοδότησης, και να εξαρτάται από τον όρο της κατάρτισης επιχειρηματικού σχεδίου που εξασφαλίζει την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των νέων γεωργών.

Η πρόωρη συνταξιοδότηση στον τομέα της γεωργίας πρέπει να σκοπεύει σε σημαντική διαρθρωτική αλλαγή των μεταβιβαζόμενων εκμεταλλεύσεων μέσω του μέτρου της εγκατάστασης νέων γεωργών σύμφωνα με τις απαιτήσεις του εν λόγω μέτρου ή με τη μεταβίβαση της εκμετάλλευσης με στόχο την αύξηση του μεγέθους της, λαμβανομένης επίσης υπόψη της πείρας που έχει αποκτηθεί από την εφαρμογή προηγούμενων κοινοτικών καθεστώτων στον τομέα αυτό.

Η χρησιμοποίηση από τους γεωργούς και δασοκαλλιεργητές διαχειριστικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών πρέπει να τους επιτρέπει να βελτιώνουν την αειφόρο διαχείριση των εκμεταλλεύσεών τους. Ειδικότερα, η χρησιμοποίηση γεωργικών συμβουλευτικών υπηρεσιών, όπως προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, (EΚ) αριθ. 1452/2001, (EΚ) αριθ. 1453/2001, (EΚ) αριθ. 1454/2001, (EΚ) αριθ. 1868/94, (EΚ) αριθ. 1251/1999, (EΚ) αριθ. 1254/1999, (EΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (EΚ) αριθ. 2529/2001[1], πρέπει να βοηθεί τους γεωργούς να αξιολογούν την επίδοση της γεωργικής επιχείρησής τους και να προσδιορίζουν τις αναγκαίες βελτιώσεις σε σχέση με τις κανονιστικές απαιτήσεις διαχείρισης που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό.

Η δημιουργία συστημάτων παροχής συμβουλών, διαχείρισης και αντικατάστασης για τους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές πρέπει να τους βοηθεί να προσαρμόζουν, να βελτιώνουν και να διευκολύνουν τη διαχείριση και να βελτιώνουν την εν γένει επίδοση των εκμεταλλεύσεών τους μέσω της περαιτέρω βελτίωσης του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολείται στους τομείς της γεωργίας και της δασοκομίας.

Όσον αφορά το φυσικό κεφάλαιο, πρέπει να καταστεί διαθέσιμη μια δέσμη μέτρων σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των εκμεταλλεύσεων, τη βελτίωση της οικονομικής αξίας των δασών, την αύξηση της προστιθέμενης αξίας της πρωτογενούς γεωργικής και δασοκομικής παραγωγής, τη βελτίωση και ανάπτυξη της γεωργικής και δασοκομικής υποδομής, την αποκατάσταση του γεωργικού παραγωγικού δυναμικού που έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές και την εισαγωγή των κατάλληλων μέτρων πρόληψης.

Σκοπός των κοινοτικών ενισχύσεων για επενδύσεις στην εκμετάλλευση είναι να εκσυγχρονιστούν οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις, και να βελτιωθεί η οικονομική επίδοσή τους, μέσω της καλύτερης χρήσης των συντελεστών παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής νέων τεχνολογιών, της στροφής προς την ποιότητα και της διαφοροποίησης εντός και εκτός εκμετάλλευσης, μεταξύ άλλων και στους τομείς των μη εδώδιμων προϊόντων και των ενεργειακών καλλιεργειών, καθώς και της βελτίωσης του καθεστώτος των εκμεταλλεύσεων όσον αφορά το περιβάλλον, την επαγγελματική ασφάλεια, την υγιεινή και την καλή διαβίωση των ζώων, με παράλληλη απλούστευση των όρων χορήγησης των επενδυτικών ενισχύσεων σε σύγκριση με τους όρους που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών[2].

Τα ιδιωτικά δάση διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική δραστηριότητα στις αγροτικές περιοχές και επομένως η κοινοτική ενίσχυση είναι σημαντική για τη βελτίωση και διεύρυνση της οικονομικής αξίας τους, για την αύξηση της διαφοροποίησης της παραγωγής και για τη διεύρυνση των ευκαιριών διάθεσης στην αγορά, όπως είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Οι βελτιώσεις στη μεταποίηση και εμπορία της πρωτογενούς γεωργικής και δασοκομικής παραγωγής πρέπει να ενθαρρύνονται μέσω της στήριξης επενδύσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της αποδοτικότητας στον τομέα της μεταποίησης και εμπορίας, στην προώθηση της μεταποίησης της γεωργικής και δασοκομικής παραγωγής για ανανεώσιμη ενέργεια, στην εισαγωγή νέων τεχνολογιών, στη διάνοιξη νέων ευκαιριών εξεύρεσης αγορών για τα γεωργικά και δασοκομικά προϊόντα, στο να δίνεται έμφαση στην ποιότητα, στη βελτίωση των επιδόσεων ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, την επαγγελματική ασφάλεια, την υγιεινή και την καλή διαβίωση των ζώων, κατά περίπτωση, μέσω της κατεύθυνσης των ενισχύσεων προς τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι καλύτερα σε θέση να παρέχουν προστιθέμενη αξία στα τοπικά προϊόντα, απλουστεύοντας παράλληλα τους όρους χορήγησης των επενδυτικών ενισχύσεων σε σύγκριση με εκείνους που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου.

Η γεωργική υποδομή και τα μέτρα αποκατάστασης και πρόληψης των φυσικών καταστροφών πρέπει να συμβάλλουν στην επίτευξη της προτεραιότητας για την ανταγωνιστικότητα της γεωργίας και της δασοκομίας.

Όσον αφορά την ποιότητα της γεωργικής παραγωγής και των προϊόντων, πρέπει να καταστεί διαθέσιμη μια δέσμη μέτρων σχετικά με την εκπλήρωση των προτύπων εκ μέρους των γεωργών με βάση την κοινοτική νομοθεσία, την ενθάρρυνση της συμμετοχής των γεωργών σε προγράμματα ποιότητας των τροφίμων και τη στήριξη των ομάδων παραγωγών για δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης.

Σκοπός του μέτρου σχετικά με την εκπλήρωση των προτύπων είναι η προώθηση της ταχύτερης εφαρμογής εκ μέρους των γεωργών αυστηρών προτύπων με βάση την κοινοτική νομοθεσία που αφορά το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία, την υγεία ζώων και φυτών, την καλή διαβίωση των ζώων και την επαγγελματική ασφάλεια, καθώς και την τήρηση των προτύπων αυτών από τους γεωργούς. Τα εν λόγω πρότυπα μπορούν να επιβάλλουν νέες υποχρεώσεις στους γεωργούς και κατά συνέπεια πρέπει να παρέχεται στήριξη που να συμβάλλει στην μερική κάλυψη των πρόσθετων δαπανών ή του διαφυγόντος εισοδήματος εξαιτίας των υποχρεώσεων αυτών.

Σκοπός του μέτρου στήριξης των γεωργών που συμμετέχουν σε κοινοτικά ή εθνικά προγράμματα ποιότητας των τροφίμων είναι να παρέχονται εγγυήσεις στους καταναλωτές για την ποιότητα του προϊόντος ή τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο παραγωγής συνεπεία της συμμετοχής τους στα εν λόγω προγράμματα, να επιτυγχάνεται προστιθέμενη αξία για τα γεωργικά πρωτογενή προϊόντα και να διευρυνθούν οι ευκαιρίες για την εξεύρεση αγορών. Επειδή η συμμετοχή στα εν λόγω προγράμματα μπορεί να προκαλέσει πρόσθετες δαπάνες και υποχρεώσεις, οι οποίες δεν ανταμείβονται πλήρως από την αγορά, οι γεωργοί πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στα προγράμματα αυτά.

Είναι ανάγκη να βελτιωθούν οι γνώσεις των καταναλωτών σχετικά με την ύπαρξη και τις προδιαγραφές των προϊόντων που παράγονται στο πλαίσιο των προαναφερθέντων προγραμμάτων ποιότητας. Πρέπει να παρέχεται στήριξη στις ομάδες παραγωγών, για να ενημερώνουν τους καταναλωτές και να προωθούν τα προϊόντα που παράγονται στο πλαίσιο προγραμμάτων ποιότητας που στηρίζονται από τα κράτη μέλη βάσει των οικείων προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης.

Είναι ανάγκη να εξασφαλιστεί η ομαλή σταδιακή κατάργηση μιας δέσμης μεμονωμένων μέτρων, τα οποία εισήχθησαν με την Συνθήκη Προσχώρησης του 2003, και συγκεκριμένα του μέτρου για τη γεωργία ημιαυτοσυντήρησης και του μέτρου για τις ομάδες παραγωγών, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα στον γεωργικό τομέα των νέων κρατών μελών να επωφεληθεί κατά τα πρώτα δύο έτη της περιόδου προγραμματισμού.

Η στήριξη συγκεκριμένων μεθόδων διαχείρισης της γης πρέπει να συμβάλλει στην αειφόρο ανάπτυξη, ενθαρρύνοντας ιδίως τους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές να χρησιμοποιούν μεθόδους χρήσεων γης συμβατές με την ανάγκη να διαφυλαχθεί το φυσικό περιβάλλον και τοπίο και να προστατευθούν και να βελτιωθούν οι φυσικοί πόροι. Πρέπει να συμβάλλει στην υλοποίηση του 6ου Κοινοτικού Προγράμματος Δράσης για το Περιβάλλον και των συμπερασμάτων της Προεδρίας σχετικά με τη Στρατηγική Αειφόρου Ανάπτυξης. Τα βασικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν περιλαμβάνουν τη βιοποικιλότητα, τη διαχείριση των τοποθεσιών NATURA 2000, την προστασία υδάτων και εδάφους, την άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τη μείωση των εκπομπών αμμωνίας και την αειφορική χρήση των παρασιτοκτόνων.

Η δασοκομία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της αγροτικής ανάπτυξης και η στήριξη για την αειφορική χρήση της γης πρέπει να περιλαμβάνει την αειφόρο διαχείριση των δασών και τον πολυλειτουργικό ρόλο τους. Τα δάση προσφέρουν πολλαπλά οφέλη: παρέχουν τις πρώτες ύλες για ανανεώσιμα και φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομική ευημερία, τη βιολογική ποικιλομορφία, τον συνολικό κύκλο του άνθρακα, την υδατική ισορροπία, τον έλεγχο της διάβρωσης και την πρόληψη φυσικών κινδύνων, αλλά και παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες αναψυχής. Τα μέτρα για τη δασοκομία πρέπει να εγκρίνονται υπό το πρίσμα των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει η Κοινότητα και τα κράτη μέλη σε διεθνές επίπεδο και να βασίζονται στα δασικά προγράμματα των κρατών μελών σε εθνικό ή κατώτερο επίπεδο ή σε ισοδύναμα κείμενα, τα οποία πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στις Υπουργικές Διασκέψεις για την Προστασία των Δασών στην Ευρώπη. Τα μέτρα για τη δασοκομία πρέπει να συμβάλλουν στην εφαρμογή της Κοινοτικής Δασοκομικής Στρατηγικής. Η στήριξη δεν πρέπει να στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και πρέπει να είναι ουδέτερη ως προς την αγορά.

Οι ενισχύσεις για φυσικά μειονεκτήματα στις ορεινές περιοχές και οι ενισχύσεις σε άλλες περιοχές με μειονεκτήματα πρέπει να συμβάλλουν, μέσω της συνέχισης της χρησιμοποίησης των γεωργικών γαιών, στη διατήρηση της υπαίθρου και στη διατήρηση και προαγωγή αειφορικών γεωργικών συστημάτων. Πρέπει να καθοριστούν αντικειμενικές παράμετροι για τον καθορισμό του ύψους των ενισχύσεων, ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα του εν λόγω καθεστώτος στήριξης και να διασφαλίζεται η επίτευξη των στόχων του.

Πρέπει να εξακολουθήσει να παρέχεται στήριξη στους γεωργούς, για να συμβάλλει στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων μειονεκτημάτων στις σχετικές περιοχές, τα οποία απορρέουν από την εφαρμογή της οδηγίας 79/409/EΟΚ του Συμβουλίου της 2ας Απριλίου 1979 περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών[3] και της οδηγίας 92/43/EΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 1992 για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας[4], ώστε να υπάρξει συμβολή στην αποτελεσματική διαχείριση των τοποθεσιών NATURA 2000.

Οι γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις πρέπει να εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στη στήριξη της αειφόρου ανάπτυξης των αγροτικών περιοχών και στην ανταπόκριση στην αυξανόμενη ζήτηση της κοινωνίας για περιβαλλοντικές υπηρεσίες. Πρέπει επιπλέον να ενθαρρύνουν τους γεωργούς να υπηρετούν την κοινωνία στο σύνολό της, εισάγοντας ή εξακολουθώντας να εφαρμόζουν μεθόδους γεωργικής παραγωγής συμβατές με την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος, του τοπίου και των χαρακτηριστικών του, των φυσικών πόρων, του εδάφους και της γενετικής ποικιλομορφίας. Σύμφωνα με την αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει", οι ενισχύσεις αυτές πρέπει να καλύπτουν μόνο τις δεσμεύσεις εκείνες που υπερβαίνουν τα σχετικά υποχρεωτικά πρότυπα.

Πρέπει να συνεχίσουν να ενθαρρύνονται οι γεωργοί να υιοθετούν υψηλά πρότυπα διαβίωσης των ζώων, με την παροχή στήριξης στους γεωργούς, οι οποίοι αναλαμβάνουν να υιοθετήσουν ζωοτεχνικά πρότυπα που υπερβαίνουν τα σχετικά υποχρεωτικά πρότυπα.

Πρέπει να παρέχεται στήριξη για μη παραγωγικές επενδύσεις, όταν είναι αναγκαίες για την επίτευξη των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο γεωργοπεριβαλλοντικών καθεστώτων ή όταν επαυξάνουν στον χώρο της εκμετάλλευσης την αξία της σχετικής περιοχής NATURA 2000 ως δημόσιου αγαθού.

Για να υπάρξει συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος, την πρόληψη φυσικών κινδύνων και πυρκαγιών, καθώς και για την άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών, οι δασικοί πόροι πρέπει να επεκταθούν και να βελτιωθούν μέσω της πρώτης δάσωσης γεωργικών και μη γεωργικών γαιών. Η πρώτη δάσωση πρέπει να προσαρμόζεται στις τοπικές συνθήκες και να είναι συμβατή με το περιβάλλον, να επαυξάνει δε τη βιοποικιλότητα.

Τα γεωργοδασοκομικά συστήματα έχουν υψηλή οικολογική και κοινωνική αξία, καθόσον συνδυάζουν εκτατικά συστήματα γεωργίας και δασοκομίας, τα οποία αποσκοπούν στην παραγωγή υψηλής ποιότητας ξυλείας και άλλων δασικών προϊόντων. Η καθιέρωσή τους πρέπει να στηρίζεται.

Δεδομένης της σημασίας των δασών για την επιτυχή εφαρμογή των οδηγιών 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ, πρέπει να παρέχεται ειδική στήριξη στους δασοκαλλιεργητές, για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν ειδικά προβλήματα που απορρέουν από την εφαρμογή τους.

Πρέπει να εισαχθούν δασοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις για τις εθελοντικές δεσμεύσεις που αφορούν την αύξηση της βιοποικιλότητας, τη διαφύλαξη των υψηλής αξίας δασικών οικοσυστημάτων και την ενίσχυση της προστατευτικής αξίας των δασών σε σχέση με τη διάβρωση του εδάφους, τη διατήρηση των υδατικών πόρων και της ποιότητας των υδάτων και τους φυσικούς κινδύνους.

Πρέπει να παρέχεται στήριξη για την αποκατάσταση του δασοκομικού παραγωγικού δυναμικού στα δάση που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές και πυρκαγιές και για τη θέσπιση προληπτικών ενεργειών. Οι προληπτικές ενέργειες κατά των πυρκαγιών πρέπει να καλύπτουν τις περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί από τα κράτη μέλη ως υψηλού και μέσου κινδύνου για πυρκαγιές, σύμφωνα με τα οικεία σχέδια δασοπροστασίας.

Πρέπει να παρέχεται στήριξη σε δασοκαλλιεργητές για μη παραγωγικές επενδύσεις, όταν είναι αναγκαίες για την επίτευξη των δασοπεριβαλλοντικών υποχρεώσεων ή σε δάση για την επαύξηση της αξίας των σχετικών περιοχών ως δημόσιων αγαθών.

Για να εξασφαλιστεί η στοχοθετημένη και αποτελεσματική χρήση της στήριξης για τη διαχείριση γης βάσει του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίζουν τις περιοχές για παρέμβαση στο πλαίσιο ορισμένων μέτρων της προτεραιότητας αυτής. Οι ορεινές περιοχές και άλλες περιοχές με μειονεκτήματα πρέπει να καθορίζονται με βάση αντικειμενικά κοινά κριτήρια. Επομένως, οι οδηγίες και αποφάσεις του Συμβουλίου, με τις οποίες εγκρίνονται κατάλογοι μειονεκτικών περιοχών ή τροποποιούνται οι κατάλογοι αυτοί σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφοι 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 950/97 του Συμβουλίου της 20ής Μαΐου 1997 για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων[5], πρέπει να καταργηθούν. Οι περιοχές Natura 2000 καθορίζονται σύμφωνα με τις οδηγίες 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ. Τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίζουν περιοχές κατάλληλες για δάσωση για περιβαλλοντικούς λόγους, όπως είναι η προστασία από τη διάβρωση, η πρόληψη φυσικών κινδύνων ή η επέκταση των δασικών πόρων που συμβάλλουν στην άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών, καθώς και δασικές περιοχές μέσου έως υψηλού κινδύνου για δασικές πυρκαγιές.

Πρέπει να δημιουργηθεί ένα σύστημα κυρώσεων, για τις περιπτώσεις όπου δικαιούχοι που λαμβάνουν ενισχύσεις στο πλαίσιο ορισμένων μέτρων διαχείρισης της γης δεν εκπληρώνουν στο σύνολο της εκμετάλλευσής τους τις δεσμευτικές απαιτήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 4 και 5 και στο παράρτημα ΙΙΙ και IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, λαμβανομένων υπόψη της σοβαρότητας, της έκτασης, του διαρκούς χαρακτήρα και της επανάληψης της μη συμμόρφωσης.

Είναι ανάγκη να ληφθούν συνοδευτικά μέτρα για τις αλλαγές στις αγροτικές περιοχές, για να βοηθηθούν να διαφοροποιήσουν τις γεωργικές δραστηριότητες προς μη γεωργικές δραστηριότητες και να αναπτύξουν τους μη γεωργικούς τομείς, να προωθήσουν την απασχόληση, να βελτιώσουν τις βασικές υπηρεσίες και να εκτελέσουν επενδύσεις που θα καταστήσουν τις αγροτικές περιοχές ελκυστικότερες, ώστε να αναστραφούν οι τάσεις προς την οικονομική και κοινωνική παρακμή και τη μείωση του πληθυσμού της υπαίθρου. Είναι επίσης αναγκαίο να καταβληθεί προσπάθεια για τη βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού από την άποψη αυτή.

Πρέπει να παρέχεται στήριξη και για άλλα μέτρα σχετικά με την ευρύτερη αγροτική οικονομία. Ο κατάλογος των μέτρων πρέπει να καθορίζεται με βάση την εμπειρία από την πρωτοβουλία LEADER και λαμβάνοντας υπόψη τις πολυτομεακές ανάγκες για ενδογενή αγροτική ανάπτυξη.

Η εφαρμογή στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης μπορεί να ενισχύσει την εδαφική συνοχή και τις συνεργίες μεταξύ μέτρων που προορίζονται για την ευρύτερη αγροτική οικονομία και για τον αγροτικό πληθυσμό.

Είναι ανάγκη να οριστούν σαφώς οι αρχές της συνοχής και της συμπληρωματικότητας της προτεραιότητας για την διαφοροποίηση της αγροτικής οικονομίας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις αγροτικές περιοχές με τα άλλα κοινοτικά χρηματοδοτικά μέσα, και ιδίως με εκείνα της πολιτικής συνοχής.

Η πρωτοβουλία LEADER, μετά την εμπειρία τριών περιόδων προγραμματισμού, έχει φθάσει σε επίπεδο ωριμότητας που δίνει τη δυνατότητα στις αγροτικές περιοχές να εφαρμόζουν ευρύτερα την προσέγγιση LEADER στον βασικό προγραμματισμό της αγροτικής ανάπτυξης. Πρέπει επομένως να υπάρξει πρόβλεψη να μεταφερθούν οι βασικές αρχές της προσέγγισης LEADER στα προγράμματα, με τη συγκρότηση μιας ειδικής προτεραιότητας σε αυτά, και να προβλεφθεί ο ορισμός των ομάδων τοπικής δράσης και των προς στήριξη μέτρων, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής τοπικών στρατηγικών, της συνεργασίας, της δικτύωσης και της απόκτησης δεξιοτήτων.

Δεδομένης της σημασίας της προσέγγισης LEADER, σημαντικό μερίδιο της συνεισφοράς του Ταμείου πρέπει να προορίζεται για την προτεραιότητα αυτή.

Το Ταμείο πρέπει να στηρίζει μέσω της τεχνικής αρωγής ενέργειες σχετικές με την εφαρμογή των προγραμμάτων. Στο πλαίσιο της τεχνικής αρωγής που αναφέρεται στο άρθρο 5... του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../...[6] για τη χρηματοδότηση της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, πρέπει να συσταθεί σε κοινοτικό επίπεδο ένα δίκτυο αγροτικής ανάπτυξης.

Πρέπει να εισαχθούν διατάξεις για την κατανομή των διαθέσιμων πόρων. Το ολικό ποσό για την αγροτική ανάπτυξη πρέπει να κατανέμεται ετησίως. Πρέπει να επιτρέπεται σημαντική συγκέντρωση στις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες βάσει του στόχου σύγκλισης.

Οι ετήσιες πιστώσεις που κατανέμονται σε ένα κράτος μέλος για τον στόχο σύγκλισης στον πλαίσιο των Ταμείων για το μερίδιο που προέρχεται από το Τμήμα Εγγυήσεων του ΕΓΤΠΕ, τα Διαρθρωτικά Ταμεία, το Ταμείο Συνοχής και το ΧΜΠΑ πρέπει να περιορίζονται σε ένα ανώτατο όριο, το οποίο καθορίζεται σε συνάρτηση με την ικανότητα απορρόφησης του κράτους μέλους.

Για την ενδεικτική κατανομή των πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων που διατίθενται στα κράτη μέλη πρέπει να καθοριστούν κριτήρια σύμφωνα με αντικειμενική και διαφανή μέθοδο.

Για να προωθηθεί μια ολοκληρωμένη και καινοτόμος προσέγγιση, το 3% των πιστώσεων που κατανέμονται στα κράτη μέλη πρέπει να τοποθετείται σε κοινοτικό αποθεματικό για την προσέγγιση LEADER.

Πέραν και άνω των ποσών αυτών τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα ποσά που προκύπτουν από τη διαφοροποίηση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. .../... [για τη χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

Οι πιστώσεις που είναι διαθέσιμες στο πλαίσιο των Ταμείων πρέπει να αναπροσαρμόζονται με ενιαίο συντελεστή για τον προγραμματισμό.

Το ποσοστό της συνεισφοράς του Ταμείου στον προγραμματισμό αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να καθορίζεται σε σχέση με τις δημόσιες δαπάνες των κρατών μελών, με συνεκτίμηση της σημασίας της προτεραιότητας για τη διαχείριση της γης και το περιβάλλον, της κατάστασης στις περιφέρειες που καλύπτονται από τον στόχο σύγκλισης, της προτεραιότητας που δίνεται στην προσέγγιση LEADER, των άκρως απομακρυσμένων περιφερειών που αναφέρονται στο άρθρο 299 της Συνθήκης και των νήσων που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 1993 για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους[7].

Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και με την επιφύλαξη εξαιρέσεων, πρέπει να υπάρχουν εθνικοί κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα των δαπανών.

Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα, ο δίκαιος χαρακτήρας και η διατηρήσιμη επίπτωση του έργου του Ταμείου, πρέπει να υπάρχουν διατάξεις που να εξασφαλίζουν ότι οι επενδύσεις σε επιχειρήσεις είναι μακροχρόνιες και να αποφευχθεί το ενδεχόμενο το Ταμείο να χρησιμοποιηθεί για την εισαγωγή αθέμιτου ανταγωνισμού.

Η αποκεντρωμένη εφαρμογή των ενεργειών στο πλαίσιο του Ταμείου πρέπει να συνοδεύεται από εγγυήσεις, σχετικές ιδίως με την ποιότητα της υλοποίησης, τα αποτελέσματα, τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση και τον έλεγχο.

Τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα, για να εξασφαλίζουν την ορθή λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου. Προς τούτο, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν οι γενικές αρχές και οι βασικές λειτουργίες που πρέπει να εξασφαλίζει κάθε σύστημα διαχείρισης και ελέγχου. Επομένως, είναι αναγκαίο να διατηρηθεί ο καθορισμός μιας και μόνης Διαχειριστικής Αρχής και να προσδιοριστούν οι αρμοδιότητές της.

Κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να υπόκειται στην κατάλληλη παρακολούθηση, υπό την εποπτεία μιας επιτροπής παρακολούθησης και με βάση ένα κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης, το οποίο καθορίζεται και εφαρμόζεται βάσει εταιρικής σχέσης με τα κράτη μέλη, ώστε να καλύπτει αποτελεσματικά τις ειδικές ανάγκες της αγροτικής ανάπτυξης.

Η αποτελεσματικότητα και η επίπτωση των ενεργειών στο πλαίσιο του Ταμείου εξαρτώνται επίσης από τη βελτιωμένη αξιολόγηση με βάση το κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης. Ειδικότερα, τα προγράμματα πρέπει να αξιολογούνται για την προπαρασκευή τους, την υλοποίηση και ολοκλήρωσή τους.

Για να καταστεί δυνατό να λειτουργεί αποτελεσματικά η εταιρική σχέση και να προωθείται η κοινοτική δράση, οι σχετικές πληροφορίες πρέπει να τυγχάνουν τις ευρύτερης δυνατής δημοσιότητας. Οι αρχές διαχείρισης των προγραμμάτων φέρουν τη σχετική ευθύνη.

Το κοινοτικό αποθεματικό για την προσέγγιση LEADER πρέπει να κατανέμεται λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική επίδοση των προγραμμάτων. Τα κριτήρια για την κατανομή του πρέπει να καθοριστούν ανάλογα.

Τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να είναι επιλέξιμα για στήριξη από το κράτος μέλος χωρίς κοινοτική συγχρηματοδότηση. Ενόψει της οικονομικής επίπτωσης της ενίσχυσης αυτής και για να εξασφαλιστεί η συνέπεια με μέτρα επιλέξιμα για κοινοτική στήριξη, αλλά και για να απλουστευθούν οι διαδικασίες, πρέπει να θεσπιστούν ειδικοί κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την πείρα από την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999. Επιπλέον, πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να χορηγούν κρατικές ενισχύσεις που αποσκοπούν στην παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης σε μέτρα αγροτικής ανάπτυξης για τα οποία παρέχεται κοινοτική στήριξη, τηρώντας τη διαδικασία κοινοποίησης σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού ως μέρος του προγραμματισμού.

Σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[8], πρέπει να εκδίδονται τα μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Είναι ανάγκη να θεσπιστούν μεταβατικοί κανόνες, για να διευκολυνθεί η μετάβαση από το υφιστάμενο καθεστώς στήριξης προς το νέο καθεστώς στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης.

Το νέο καθεστώς στήριξης που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό αντικαθιστά το υφιστάμενο καθεστώς στήριξης. Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 πρέπει να καταργηθεί,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ IΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1Πεδίο εφαρμογής

Με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζονται οι γενικοί κανόνες που διέπουν την κοινοτική στήριξη για την αγροτική ανάπτυξη, η οποία χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (στο εξής καλούμενο το "Ταμείο") που ιδρύθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

Ο παρών κανονισμός καθορίζει τους στόχους, στους οποίους πρέπει να συμβάλλει η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης.

Ο παρών κανονισμός καθορίζει το στρατηγικό πλαίσιο για την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της μεθόδου καθορισμού των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης και του εθνικού στρατηγικού σχεδίου.

Ο παρών κανονισμός καθορίζει τις προτεραιότητες και τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης.

Με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζονται οι κανόνες σχετικά με την εταιρική σχέση, τον προγραμματισμό, την αξιολόγηση, τη δημοσιονομική διαχείριση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο με βάση καταμερισμό των αρμοδιοτήτων μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής.

Άρθρο 2Ορισμοί

Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, νοείται ως:

α) 'προγραμματισμός': η διαδικασία οργάνωσης, λήψης αποφάσεων και χρηματοδότησης σε διάφορα στάδια, η οποία αποσκοπεί στην εφαρμογή, σε πολυετή βάση, της κοινής δράσης της Κοινότητας και των κρατών μελών για την επίτευξη των στόχων προτεραιότητας του Ταμείου·

β) 'περιφέρεια': εδαφική μονάδα που αντιστοιχεί στο επίπεδο Ι ή ΙΙ της στατιστικής ονοματολογίας εδαφικών μονάδων (NUTS επίπεδο I και II) κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1059/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Μαΐου 2003[9]·

γ) 'άξονας προτεραιότητας': μια από τις προτεραιότητες της στρατηγικής σε ένα πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης, η οποία αντιστοιχεί σε ένα από τους άξονες που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό και περιλαμβάνει μια συνεκτική ομάδα μέτρων με ειδικούς μετρήσιμους στόχους που απορρέουν ευθέως από την εφαρμογή τους·

δ) 'μέτρο': μια δέσμη πράξεων που συμβάλλουν στην υλοποίηση μιας προτεραιότητας·

ε) 'πράξη': ένα έργο, το οποίο επιλέγεται από τη διαχειριστική αρχή ή υπό την ευθύνη της ή από μια ομάδα τοπικής δράσης σύμφωνα με κριτήρια που έχουν τεθεί για το συγκεκριμένο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης και το οποίο υλοποιείται από ένα ή περισσότερους δικαιούχους, δίνοντας τη δυνατότητα για επίτευξη των στόχων του μέτρου με το οποίο σχετίζεται·

στ) 'κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης':μια γενική προσέγγιση που εκπονείται από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη και καθορίζει περιορισμένο αριθμό κοινών δεικτών, οι οποίοι αφορούν την κατάσταση εκκίνησης και τη δημοσιονομική εκτέλεση, την υλοποίηση, τα αποτελέσματα και την επίπτωση των προγραμμάτων·

ζ) 'στρατηγική τοπικής ανάπτυξης':μια συνεκτική δέσμη πράξεων για την επίτευξη τοπικών στόχων και αναγκών, η οποία υλοποιείται βάσει εταιρικής σχέσης στο κατάλληλο επίπεδο·

η) 'δικαιούχος': ένας φορέας, οργανισμός ή εταιρεία του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα, που είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση των πράξεων ή που λαμβάνει ενίσχυση·

θ) 'δημόσια δαπάνη': οποιαδήποτε δημόσια συνεισφορά στη χρηματοδότηση πράξεων, προέλευση της οποίας είναι ο προϋπολογισμός του κράτους, των περιφερειακών ή τοπικών αρχών ή ο γενικός προϋπολογισμός των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων·

ι) 'στόχος σύγκλισης': ο στόχος της δράσης που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../... του Συμβουλίου της.... για τη θέσπιση των γενικών διατάξεων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του Ταμείου Συνοχής[10].

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ

Άρθρο 3Αποστολές

Το Ταμείο συμβάλλει στην προαγωγή της αειφόρου αγροτικής ανάπτυξης σε ολόκληρη την Κοινότητα κατά τρόπο συμπληρωματικό προς τις πολιτικές για την αγορά και την εισοδηματική στήριξη της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, την Πολιτική Συνοχής και την Κοινή Αλιευτική Πολιτική.

Άρθρο 4Στόχοι

1. Η στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης συμβάλλει στην επίτευξη των εξής στόχων:

α) βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της γεωργίας και της δασοκομίας μέσω της παροχής στήριξης για αναδιάρθρωση·

β) βελτίωση του περιβάλλοντος και της υπαίθρου μέσω της παροχής στήριξης για τη διαχείριση της γης·

γ) βελτίωση της ποιότητας ζωής στις αγροτικές περιοχές και ενθάρρυνση της διαφοροποίησης της οικονομικής δραστηριότητας.

2. Οι στόχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 υλοποιούνται μέσω των τεσσάρων αξόνων προτεραιότητας που ορίζονται στον τίτλο IV.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIΑΡΧΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

Άρθρο 5Συμπληρωματικότητα, συνέπεια και συμμόρφωση

1. Το Ταμείο συμπληρώνει τις εθνικές, περιφερειακές και τοπικές ενέργειες που συμβάλλουν στις προτεραιότητες της Κοινότητας.

2. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μεριμνούν, ώστε η συνδρομή του Ταμείου και των κρατών μελών να είναι συνεπής προς τις δραστηριότητες, τις πολιτικές και τις προτεραιότητες της Κοινότητας. Η συνδρομή του Ταμείου πρέπει να είναι συνεπής προς τους στόχους της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, και ιδίως εκείνους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας.

3. Η συνέπεια αυτή εξασφαλίζεται από τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στο άρθρο 9, από το εθνικό στρατηγικό σχέδιο που αναφέρεται στο άρθρο 11, από τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης που αναφέρονται στο άρθρο 15 και από την ετήσια έκθεση της Επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 13.

4. Πρέπει επίσης να υπάρχει συνέπεια προς τα μέτρα που χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων.

5. Δεν παρέχεται στήριξη βάσει του παρόντος κανονισμού σε καθεστώτα επιλέξιμα για στήριξη βάσει των κοινών οργανώσεων αγοράς, με την επιφύλαξη εξαιρέσεων που πρόκειται να καθοριστούν, ενδεχομένως, βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 2.

6. Τα κράτη μέλη μεριμνούν, ώστε οι πράξεις που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο να συμμορφώνονται προς την Συνθήκη και τις νομικές πράξεις που εκδίδονται βάσει αυτής.

Άρθρο 6Εταιρική σχέση

1. Η παρέμβαση του Ταμείου υλοποιείται μέσω στενών διαβουλεύσεων, στο εξής καλούμενων "εταιρική σχέση", μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους, καθώς και των αρχών και οργανισμών που έχουν υποδειχθεί από το κράτος μέλος βάσει των εθνικών κανόνων και πρακτικών που ισχύουν, και συγκεκριμένα:

α) των αρμόδιων περιφερειακών, τοπικών αρχών και λοιπών δημοσίων αρχών·

β) των οικονομικών και κοινωνικών εταίρων·

γ) κάθε άλλου κατάλληλου οργανισμού που εκπροσωπεί την κοινωνία των πολιτών, των μη κυβερνητικών (ιδίως περιβαλλοντικών) οργανώσεων και των οργανισμών που είναι αρμόδιοι για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Το κράτος μέλος υποδεικνύει τους πλέον αντιπροσωπευτικούς εταίρους σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και στον οικονομικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό ή άλλο τομέα, οι οποίοι στο εξής καλούνται "εταίροι". Δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ευρεία και ουσιαστική συμμετοχή όλων των κατάλληλων οργανισμών, σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες και πρακτικές, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη προώθησης της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της αειφόρου ανάπτυξης μέσω της ενσωμάτωσης των απαιτήσεων για προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος.

2. Η εταιρική σχέση διεξάγεται με πλήρη σεβασμό των αντίστοιχων θεσμικών, νομικών και οικονομικών αρμοδιοτήτων κάθε κατηγορίας εταίρων.

3. Η εταιρική σχέση εμπλέκεται στην κατάρτιση και παρακολούθηση του εθνικού στρατηγικού σχεδίου και στην κατάρτιση, υλοποίηση, παρακολούθηση και αξιολόγηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης. Τα κράτη μέλη φροντίζουν για τη συμμετοχή όλων των κατάλληλων εταίρων στα διάφορα στάδια του προγραμματισμού, τηρουμένων των προθεσμιών που καθορίζονται για κάθε στάδιο.

Άρθρο 7Επικουρικότητα

Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την υλοποίηση των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο, σύμφωνα με τις οικείες θεσμικές ρυθμίσεις. Η αρμοδιότητα αυτή ασκείται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 8Ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών

Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή προωθούν την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλα τα στάδια εφαρμογής των προγραμμάτων.

Στα στάδια αυτά περιλαμβάνονται τα στάδια σχεδιασμού, υλοποίησης, παρακολούθησης και αξιολόγησης.

TΙΤΛΟΣ IIΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Άρθρο 9Περιεχόμενο και έγκριση

1. Το Συμβούλιο εγκρίνει σε κοινοτικό επίπεδο στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την αγροτική ανάπτυξη και για την περίοδο προγραμματισμού από 1ης Ιανουαρίου 2007 έως 31 Δεκεμβρίου 2013, υπό το πρίσμα των πολιτικών προτεραιοτήτων που καθορίζονται σε κοινοτικό επίπεδο.

Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές ορίζουν σε κοινοτικό επίπεδο τις στρατηγικές προτεραιότητες για την αγροτική ανάπτυξη και για την περίοδο προγραμματισμού, με στόχο την υλοποίηση καθενός από τους άξονες προτεραιότητας που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

2. Το αργότερο τρεις μήνες από την έκδοση του παρόντος κανονισμού, εγκρίνονται οι κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 37 της Συνθήκης. Η σχετική απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 10Αναθεώρηση

Για να λαμβάνονται υπόψη ιδίως αλλαγές στις κοινοτικές προτεραιότητες, οι κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές μπορούν να υποβληθούν σε ενδιάμεση αναθεώρηση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΕΘΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Άρθρο 11Περιεχόμενο

1. Το κράτος μέλος υποβάλλει εθνικό στρατηγικό σχέδιο, το οποίο αναφέρει τις προτεραιότητες της δράσης του Ταμείου και του συγκεκριμένου κράτους μέλους, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την αγροτική ανάπτυξη, τους ειδικούς στόχους τους, την συνεισφορά του Ταμείου και τους άλλους δημοσιονομικούς πόρους.

2. Το εθνικό στρατηγικό σχέδιο εξασφαλίζει ότι η κοινοτική ενίσχυση για την αγροτική ανάπτυξη συνάδει με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και ότι συντονίζονται οι κοινοτικές, εθνικές και περιφερειακές προτεραιότητες.

Το εθνικό στρατηγικό σχέδιο αποτελεί εργαλείο αναφοράς για την προπαρασκευή του προγραμματισμού του Ταμείου. Εφαρμόζεται μέσω των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης.

3. Κάθε εθνικό στρατηγικό σχέδιο περιλαμβάνει:

α) αξιολόγηση της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κατάστασης και του αναπτυξιακού δυναμικού·

β) τη στρατηγική που έχει επιλεγεί για την κοινή δράση της Κοινότητας και του συγκεκριμένου κράτους μέλους, με απόδειξη της συνέπειας των επιλογών που έχουν γίνει προς τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές·

γ) τις θεματικές και χωρικές προτεραιότητες για την αγροτική ανάπτυξη στο πλαίσιο κάθε άξονα προτεραιότητας, συμπεριλαμβανομένων των κύριων ποσοτικά προσδιορισμένων στόχων και των κατάλληλων δεικτών παρακολούθησης και αξιολόγησης·

δ) κατάλογο των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης, με τα οποία υλοποιείται το εθνικό στρατηγικό σχέδιο και ενδεικτική κατανομή των κονδυλίων του Ταμείου για κάθε πρόγραμμα, συμπεριλαμβανομένων των ποσών που προκύπτουν από τη διαφοροποίηση σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003·

ε) τα μέσα που εξασφαλίζουν τον συντονισμό με τα άλλα μέσα της ΚΓΠ και με την πολιτική συνοχής·

στ) ενδεχομένως, τον προϋπολογισμό για την επίτευξη του στόχου σύγκλισης που προβλέπεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../... [συνοχή]·

ζ) περιγραφή των ρυθμίσεων και αναφορά του ποσού που έχει δεσμευθεί για τη δημιουργία του εθνικού αγροτικού δικτύου που αναφέρεται στο άρθρο 67 παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, και στο άρθρο 69, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων των κρατών μελών που έχουν επιλέξει τον προγραμματισμό σε περιφερειακό επίπεδο.

Άρθρο 11αΕκπόνηση

1. Κάθε κράτος μέλος εκπονεί το εθνικό στρατηγικό σχέδιό του αμέσως μετά την έγκριση των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών.

Το σχέδιο αυτό εκπονείται σύμφωνα με τις θεσμικές ρυθμίσεις των κρατών μελών, μετά από στενή συνεργασία με τους εταίρους που αναφέρονται στο άρθρο 6. Συντάσσεται σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή και καλύπτει την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 2007 έως 31 Δεκεμβρίου 2013.

2. Κάθε κράτος μέλος διαβιβάζει στην Επιτροπή το οικείο εθνικό στρατηγικό σχέδιο πριν υποβάλει τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Άρθρο 12Ετήσια συνοπτική έκθεση του κράτους μέλους

1. Με αφετηρία το 2008 και το αργότερο την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους, κάθε κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή συνοπτική έκθεση, η οποία παρουσιάζει την πρόοδο που σημειώθηκε στην υλοποίηση της στρατηγικής και των στόχων του, καθώς και τη συμβολή τους στην επίτευξη των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για την αγροτική ανάπτυξη.

2. Η έκθεση συνοψίζει τις ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης των προγραμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 86 και περιγράφει ιδίως:

α) τα επιτεύγματα και τα αποτελέσματα των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σε σχέση με τους δείκτες που καθορίζονται στο εθνικό στρατηγικό σχέδιο·

β) τα αποτελέσματα των ετήσιων παράλληλων αξιολογήσεων που διενεργούνται για κάθε πρόγραμμα.

3. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, για τα ενιαία προγράμματα που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 τα κράτη μέλη μπορούν να περιλαμβάνουν στις ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης που αναφέρονται στο άρθρο 86 τα στοιχεία που προβλέπονται στην παράγραφο 2 εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 86.

Άρθρο 13Ετήσια έκθεση της Επιτροπής

1. Με αφετηρία το 2009 και στην αρχή κάθε έτους, η Επιτροπή υποβάλλει ετήσια έκθεση, στην οποία συνοψίζονται οι κύριες εξελίξεις, τάσεις και προκλήσεις που σχετίζονται με την εφαρμογή των εθνικών στρατηγικών σχεδίων και των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών.

Η έκθεση αυτή βασίζεται στην εκ μέρους της Επιτροπής ανάλυση και εκτίμηση των ετήσιων συνοπτικών εκθέσεων των κρατών μελών που αναφέρονται στο άρθρο 12 και κάθε άλλης διαθέσιμης πληροφορίας. Αναφέρει τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή που πρέπει να ληφθούν από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, για να δοθεί η κατάλληλη συνέχεια στα συμπεράσματα της έκθεσης.

2. Η ετήσια έκθεση της Επιτροπής διαβιβάζεται στο Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών.

TΙΤΛΟΣ IIIΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

Άρθρο 14Προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης

1. Το Ταμείο ενεργεί στα κράτη μέλη μέσω προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης. Τα προγράμματα αυτά υλοποιούν μια στρατηγική αγροτικής ανάπτυξης μέσω μιας δέσμης μέτρων, τα οποία συγκεντρώνονται σε ομάδες σύμφωνα με τους άξονες προτεραιότητας που ορίζονται στον τίτλο IV, για την επίτευξη των οποίων θα ζητηθεί ενίσχυση από το Ταμείο.

Κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης καλύπτει μια περίοδο μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2007 και της 31ης Δεκεμβρίου 2013.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να υποβάλουν είτε ενιαίο πρόγραμμα για ολόκληρη την επικράτειά τους είτε πρόγραμμα για κάθε περιφέρεια.

Άρθρο 15Περιεχόμενο των προγραμμάτων

Κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης περιλαμβάνει:

α) ανάλυση της κατάστασης από την άποψη των πλεονεκτημάτων και αδυναμιών, τη στρατηγική που έχει επιλεγεί για την αντιμετώπισή τους και την εκ των προτέρων αξιολόγηση που αναφέρεται στο άρθρο 89·

β) αιτιολόγηση των προτεραιοτήτων που έχουν επιλεγεί, λαμβανομένων υπόψη των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών και του εθνικού στρατηγικού σχεδίου, καθώς και της αναμενόμενης επίπτωσης στην εκ των προτέρων αξιολόγηση·

γ) πληροφορίες για τους άξονες προτεραιότητας και τα μέτρα που προτείνονται για κάθε άξονα προτεραιότητας, καθώς και περιγραφή τους, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών επαληθεύσιμων στόχων και δεικτών που αναφέρονται στο άρθρο 85, οι οποίοι επιτρέπουν να μετρηθεί η πρόοδος, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα του προγράμματος·

δ) χρηματοδοτικό σχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει δύο πίνακες:

i) ένα πίνακα που αναφέρει, σύμφωνα με το άρθρο 70 παράγραφοι 5 και 6, την ολική συνεισφορά του Ταμείου που έχει προγραμματιστεί για κάθε έτος. Κατά περίπτωση, το εν λόγω χρηματοδοτικό σχέδιο αναφέρει χωριστά στο πλαίσιο της ολικής συνεισφοράς του Ταμείου τις πιστώσεις που προβλέπονται για τις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες βάσει του στόχου σύγκλισης. Η προγραμματισμένη ετήσια συνεισφορά του Ταμείου πρέπει να είναι συμβατή με τις δημοσιονομικές προοπτικές·

ii) ένα πίνακα που προσδιορίζει για το σύνολο της περιόδου προγραμματισμού τη συνολική κοινοτική συνεισφορά που έχει προγραμματιστεί και την αντίστοιχη εθνική δημόσια χρηματοδότηση για κάθε άξονα προτεραιότητας, το ποσοστό συνεισφοράς του Ταμείου για κάθε άξονα προτεραιότητας και το ποσό που δεσμεύεται για τεχνική αρωγή. Κατά περίπτωση, ο πίνακας αυτός αναφέρει επίσης χωριστά την προγραμματισμένη συνεισφορά του Ταμείου για τις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες βάσει του στόχου σύγκλισης και την αντίστοιχη εθνική δημόσια χρηματοδότηση.

ε) προς ενημέρωση, ενδεικτική ανάλυση των αρχικών ποσών κατά μέτρο από την άποψη των δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών·

στ) τα στοιχεία που χρειάζονται για την εκτίμηση της τήρησης των κανόνων ανταγωνισμού και, ενδεχομένως, τον κατάλογο των καθεστώτων ενίσχυσης που επιτρέπονται βάσει του άρθρου 87 της Συνθήκης·

ζ) πληροφορίες για τη συμπληρωματικότητα προς τα μέτρα που χρηματοδοτούνται από τα άλλα μέσα της ΚΓΠ, μέσω της πολιτικής συνοχής, καθώς και από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας·

η) ρυθμίσεις εφαρμογής του προγράμματος, που περιλαμβάνουν:

i) προσδιορισμό εκ μέρους του κράτους μέλους όλων των αρχών που προβλέπονται στο άρθρο 76·

ii) περιγραφή των συστημάτων παρακολούθησης και αξιολόγησης, καθώς και τη σύνθεση της επιτροπής παρακολούθησης·

iii) λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή της προσέγγισης LEADER·

iv) περιγραφή των συστημάτων ελέγχου, η οποία καλύπτει ιδίως την οργάνωση και τις διαδικασίες των αρχών και οργανισμών που επιφορτίζονται με την εφαρμογή του προγράμματος και το σύστημα εσωτερικού ελέγχου που λειτουργεί στις εν λόγω αρχές και οργανισμούς·

v) τις διατάξεις που εξασφαλίζουν δημοσιότητα για το πρόγραμμα·

vi) περιγραφή των ρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ της Επιτροπής και του συγκεκριμένου κράτους μέλους για την ανταλλαγή των μηχανογραφικών δεδομένων, τα οποία χρειάζονται για την εκπλήρωση των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τις πληρωμές, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση.

θ) τον προσδιορισμό των εταίρων που αναφέρονται στο άρθρο 6 και τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με τους εταίρους.

Άρθρο 16Ισορροπία μεταξύ προτεραιοτήτων

Η κοινοτική χρηματοδοτική συνεισφορά σε καθένα από τους τρεις στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 4 καλύπτει τουλάχιστον το 15% της ολικής συνεισφοράς του Ταμείου στο πρόγραμμα για τους άξονες προτεραιότητας Ι και ΙΙΙ, οι οποίοι αναφέρονται στα τμήματα Ι και ΙΙΙ αντιστοίχως του κεφαλαίου Ι του τίτλου IV, και το 25% της ολικής συνεισφοράς του Ταμείου στο πρόγραμμα για τον άξονα προτεραιότητας ΙΙ, ο οποίος αναφέρεται στο τμήμα ΙΙ του κεφαλαίου Ι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΚΑΤΑΡΤΙΣΗ, ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

Άρθρο 17Κατάρτιση και έγκριση

1. Τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης καταρτίζονται από τα κράτη μέλη μετά από στενή συνεργασία με τους εταίρους που αναφέρονται στο άρθρο 6.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή πρόταση για κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης, η οποία περιέχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 15, το συντομότερο δυνατό μετά την υποβολή του οικείου στρατηγικού σχεδίου στην Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 11α παράγραφος 2.

3. Η Επιτροπή αξιολογεί τα προτεινόμενα προγράμματα με βάση τη συνέπειά τους προς τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την αγροτική ανάπτυξη, το εθνικό στρατηγικό σχέδιο και τον παρόντα κανονισμό.

Εάν η Επιτροπή θεωρεί ότι ένα πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης δεν είναι συνεπές προς τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές, το εθνικό στρατηγικό σχέδιο ή τον παρόντα κανονισμό, ζητεί από το κράτος μέλος να αναθεωρήσει ανάλογα το προτεινόμενο πρόγραμμα.

4. Κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης εγκρίνεται το συντομότερο δυνατό μετά την υποβολή του από το κράτος μέλος, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

Άρθρο 18Αναθεώρηση

1. Τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης επανεξετάζονται και, εάν χρειάζεται, προσαρμόζονται για το υπόλοιπο της περιόδου με πρωτοβουλία του κράτους μέλους ή της Επιτροπής, μετά από έγκριση της επιτροπής παρακολούθησης. Σκοπός των αναθεωρήσεων αυτών είναι να λαμβάνεται υπόψη το πόρισμα των αξιολογήσεων και των ετήσιων εκθέσεων της Επιτροπής, ιδίως με στόχο την ενίσχυση ή την προσαρμογή του τρόπου με τον οποίο λαμβάνονται υπόψη οι κοινοτικές προτεραιότητες. Τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης αναθεωρούνται, ενδεχομένως, μετά την κατανομή του αποθεματικού LEADER που αναφέρεται στο άρθρο 92.

2. Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση επί των αιτημάτων αναθεώρησης των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σε σύντομο διάστημα μετά την υποβολή αιτήματος από ένα κράτος μέλος σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

Οι μεταβολές που απαιτούν έγκριση με απόφαση της Επιτροπής καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ IVΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

τμημα 1

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 1:Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τουτομέα της γεωργίας και της δασοκομίας

Άρθρο 19Μέτρα

Η στήριξη που στοχεύει την ανταγωνιστικότητα του τομέα της γεωργίας και της δασοκομίας αφορά:

α) μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού μέσω:

i) ενεργειών επαγγελματικής κατάρτισης και ενημέρωσης για τα άτομα που απασχολούνται στους τομείς της γεωργίας και της δασοκομίας,

ii) της εγκατάστασης νέων γεωργών,

iii) της πρόωρης συνταξιοδότησης γεωργών και γεωργικών εργατών,

iv) της χρήσης συμβουλευτικών υπηρεσιών από τους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές,

v) της δημιουργίας υπηρεσιών διαχείρισης εκμεταλλεύσεων, αντικατάστασης και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στην εκμετάλλευση, καθώς και δασοκομικών συμβουλευτικών υπηρεσιών·

β) μέτρα που αποσκοπούν στην αναδιάρθρωση του φυσικού δυναμικού μέσω:

i) εκσυγχρονισμού των εκμεταλλεύσεων,

ii) βελτίωσης της οικονομικής αξίας των δασών,

iii) αύξησης της προστιθέμενης αξίας της πρωτογενούς γεωργικής και δασοκομικής παραγωγής,

iv) βελτίωσης και ανάπτυξης της υποδομής που σχετίζεται με την ανάπτυξη και προσαρμογή της γεωργίας και της δασοκομίας,

v) αποκατάστασης του γεωργικού παραγωγικού δυναμικού που έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές και εισαγωγής των κατάλληλων ενεργειών πρόληψης·

γ) μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας της γεωργικής παραγωγής και των προϊόντων μέσω:

i) παροχής βοήθειας στους γεωργούς για να προσαρμοστούν σε αυστηρά πρότυπα βασιζόμενα στην κοινοτική νομοθεσία,

ii) στήριξης των γεωργών που συμμετέχουν σε προγράμματα ποιότητας τροφίμων,

iii) στήριξης των ομάδων παραγωγών για δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης των προϊόντων στο πλαίσιο προγραμμάτων ποιότητας τροφίμων·

δ) μεταβατικά μέτρα για τα νέα κράτη μέλη που αφορούν:

i) στήριξη των εκμεταλλεύσεων ημιαυτοσυντήρησης που υποβάλλονται σε αναδιάρθρωση,

ii) στήριξη της δημιουργίας ομάδων παραγωγών.

Ενότητα 1Όροι για τα μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικου

Άρθρο 20Ενέργειες επαγγελματικής κατάρτισης και ενημέρωσης

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο α), σημείο i) δεν περιλαμβάνει μαθήματα διδασκαλίας ή κατάρτισης, τα οποία αποτελούν μέρος των συνήθων προγραμμάτων ή συστημάτων γεωργικής και δασοκομικής εκπαίδευσης σε δευτεροβάθμιο ή υψηλότερο επίπεδο.

Άρθρο 21Εγκατάσταση νέων γεωργών

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο α), σημείο ii) παρέχεται σε άτομα, τα οποία:

α) είναι ηλικίας κάτω των 40 ετών και εγκαθίστανται για πρώτη φορά σε γεωργική εκμετάλλευση ως αρχηγοί της εκμετάλλευσης·

β) διαθέτουν επαρκή επαγγελματική ικανότητα·

γ) υποβάλλουν επιχειρηματικό σχέδιο για την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων τους·

2. Η στήριξη παρέχεται με τη μορφή εφάπαξ πριμοδότησης, της οποίας το μέγιστο ποσό αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 22Πρόωρη συνταξιοδότηση

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο α), σημείο iii), παρέχεται:

α) στους γεωργούς οι οποίοι αποφασίζουν να παύσουν την γεωργική τους δραστηριότητα με σκοπό τη μεταβίβαση των εκμεταλλεύσεων σε άλλους γεωργούς·

β) στους γεωργικούς εργάτες οι οποίοι αποφασίζουν να παύσουν οριστικά οποιαδήποτε γεωργική εργασία.

2. Ο αποχωρών γεωργός πρέπει:

α) να είναι τουλάχιστον 55 ετών, χωρίς να έχει φθάσει τη συνήθη ηλικία συνταξιοδότησης κατά τη στιγμή της αποχώρησής του, ή τουλάχιστον κατά 10 έτη νεώτερος από τη συνήθη ηλικία συνταξιοδότησης στο συγκεκριμένο κράτος μέλος κατά τη στιγμή της αποχώρησής του·

β) να παύσει οριστικά να ασκεί οποιαδήποτε γεωργική δραστηριότητα για εμπορικούς σκοπούς·

γ) να έχει ασκήσει τη γεωργική δραστηριότητα τα 10 τελευταία έτη πριν από την αποχώρησή του.

Ο διάδοχος γεωργός πρέπει:

α) να διαδεχθεί τον αποχωρούντα γεωργό, εγκαθιστάμενος όπως προβλέπεται στο άρθρο 21, ή

β) να είναι γεωργός, ηλικίας κάτω των 50 ετών και να αναλάβει το αγρόκτημα που ελευθερώνεται από τον αποχωρούντα γεωργό με σκοπό να αυξήσει το μέγεθος της εκμετάλλευσής του.

Ο γεωργικός εργάτης πρέπει:

α) να είναι τουλάχιστον 55 ετών, χωρίς να έχει φθάσει τη συνήθη ηλικία συνταξιοδότησης, ή τουλάχιστον κατά 10 έτη νεώτερος από τη συνήθη ηλικία συνταξιοδότησης στο συγκεκριμένο κράτος μέλος·

β) να έχει αφιερώσει στη γεωργία το μισό τουλάχιστον του εργασιακού του χρόνου κατά την προηγούμενη πενταετία ως βοηθός - μέλος της οικογένειας ή ως γεωργικός εργάτης·

γ) να έχει εργαστεί στην εκμετάλλευση του αποχωρούντος γεωργού για διάστημα τουλάχιστον ισοδύναμο με δύο έτη πλήρους απασχόλησης κατά την τετραετία που προηγείται της πρόωρης συνταξιοδότησης του αποχωρούντος γεωργού·

δ) να καλύπτεται από καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης.

3. Η ολική διάρκεια χορήγησης της ενίσχυσης για πρόωρη συνταξιοδότηση δεν μπορεί να υπερβαίνει τη δεκαετία για τον αποχωρούντα γεωργό και τον γεωργικό εργάτη. Η ενίσχυση δεν μπορεί να χορηγείται πέραν του 70ηκοστού έτους του αποχωρούντος γεωργού ούτε της συνήθους ηλικίας συνταξιοδότησης του γεωργικού εργάτη.

Εάν, στην περίπτωση αποχωρούντος γεωργού, καταβάλλεται από το κράτος μέλος κανονική σύνταξη, η ενίσχυση για πρόωρη συνταξιοδότηση χορηγείται ως συμπληρωματική σύνταξη, λαμβάνοντας υπόψη το ποσό της εθνικής σύνταξης.

4. Η εν λόγω ενίσχυση χορηγείται με τη μορφή ετήσιας καταβολής, τα ανώτατα ποσά της οποίας αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 23Χρήση συμβουλευτικών υπηρεσιών

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο α), σημείο iv), παρέχεται με σκοπό:

α) να βοηθήσει τους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές να καλύψουν τα έξοδα που απορρέουν από τη χρήση συμβουλευτικών υπηρεσιών για τη βελτίωση της εν γένει επίδοσης της εκμετάλλευσής τους·

β) να βοηθήσει τους γεωργούς να καλύψουν τα έξοδα που απορρέουν από τη χρήση συμβουλευτικών υπηρεσιών όσον αφορά τη συμμόρφωση με τα κοινοτικά κανονιστικά πρότυπα στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της υγείας ζώων και φυτών, της καλής διαβίωσης των ζώων, καθώς και προς τα πρότυπα επαγγελματικής ασφάλειας.

2. Η στήριξη για τη χρήση συμβουλευτικών υπηρεσιών περιορίζεται στα ανώτατα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 24Δημιουργία υπηρεσιών διαχείρισης, αντικατάστασης και παροχής συμβουλών

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο α), σημείο v) παρέχεται με σκοπό να καλύψει τα έξοδα που απορρέουν από τη δημιουργία υπηρεσιών διαχείρισης, αντικατάστασης και παροχής συμβουλών και μειώνεται σταδιακά καλύπτοντας μέγιστο διάστημα 5 ετών από τη δημιουργία τους.

Ενότητα 2Όροι για τα μέτρα που αποσκοπούν στην αναδιάρθρωση του φυσικού δυναμικού

Άρθρο 25Εκσυγχρονισμός των εκμεταλλεύσεων

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο β), σημείο i), παρέχεται στους γεωργούς για επενδύσεις οι οποίες:

α) βελτιώνουν την εν γένει επίδοση της εκμετάλλευσης, και

β) τηρούν τα κοινοτικά πρότυπα που εφαρμόζονται στην συγκεκριμένη επένδυση.

Εάν γίνονται επενδύσεις με σκοπό τη συμμόρφωση προς τα κοινοτικά πρότυπα, μπορεί να παρέχεται στήριξη μόνο σε εκείνες που γίνονται με σκοπό τη συμμόρφωση προς νεοεισαχθέντα κοινοτικά πρότυπα. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να δοθεί στους γεωργούς για την εκπλήρωση του εν λόγω προτύπου περίοδος χάριτος, η οποία δεν υπερβαίνει τους 36 μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία το πρότυπο καθίσταται υποχρεωτικό για τον γεωργό.

2. Η στήριξη περιορίζεται στα ανώτατα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 26Βελτίωση της οικονομικής αξίας των δασών

1. Η επενδυτική στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο β), σημείο ii) παρέχεται για δάση που αποτελούν ιδιοκτησία ιδιωτών ή των ενώσεών τους ή δήμων ή των ενώσεών τους. Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για τα υποτροπικά δάση και για τις δασικές εκτάσεις στο έδαφος των Αζορών, της Μαδέρας και των Γαλλικών Υπερπόντιων Διαμερισμάτων.

2.Οι επενδύσεις βασίζονται σε σχέδια δασικής διαχείρισης.

3. Η στήριξη περιορίζεται στα ανώτατα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 27Αύξηση της προστιθέμενης αξίας της πρωτογενούς γεωργικής και δασοκομικής παραγωγής

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο β), σημείο iii), παρέχεται για επενδύσεις οι οποίες:

α) βελτιώνουν την εν γένει επίδοση της επιχείρησης·

β) αφορούν τη μεταποίηση και εμπορία προϊόντων που καλύπτονται από το παράρτημα Ι της Συνθήκης πλην των αλιευτικών προϊόντων, καθώς και των προϊόντων της δασοκομίας, και

γ) τηρούν τα κοινοτικά πρότυπα που εφαρμόζονται στη συγκεκριμένη επένδυση.

Εάν γίνονται επενδύσεις με σκοπό τη συμμόρφωση προς τα κοινοτικά πρότυπα, μπορεί να παρέχεται στήριξη μόνο σε εκείνες που γίνονται από πολύ μικρές επιχειρήσεις, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2, με σκοπό τη συμμόρφωση προς νεοεισαχθέν κοινοτικό πρότυπο. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να δοθεί για την εκπλήρωση του προτύπου περίοδος χάριτος, η οποία δεν υπερβαίνει τους 36 μήνες από την ημερομηνία κατά την οποία το πρότυπο καθίσταται υποχρεωτικό για την επιχείρηση.

2. Η στήριξη βάσει της παραγράφου 1 περιορίζεται στις πολύ μικρές και τις μικρές επιχειρήσεις κατά την έννοια της σύστασης 2003/361/EΚ[11] της Επιτροπής. Στην περίπτωση της δασοκομικής παραγωγής, η στήριξη περιορίζεται στις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Δεν παρέχεται στήριξη σε προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων[12].

3.Η στήριξη περιορίζεται στα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 28Υποδομή σχετική με την ανάπτυξη και προσαρμογή της γεωργίας και της δασοκομίας

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο β), σημείο iv), μπορεί να καλύπτει ιδίως πράξεις σχετικές με την πρόσβαση σε γεωργική και δασική γη, τον εφοδιασμό με ενέργεια και τη διαχείριση των υδάτων.

Ενότητα 3Όροι για τα μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας της γεωργικής παραγωγής και των προϊόντων

Άρθρο 29Εκπλήρωση των προτύπων με βάση την κοινοτική νομοθεσία

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο γ), σημείο i) συμβάλλει στη μερική κάλυψη του κόστους και του διαφυγόντος εισοδήματος, τα οποία επιβαρύνουν τους γεωργούς που οφείλουν να εφαρμόσουν πρότυπα στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της υγείας ζώων και φυτών, της καλής διαβίωσης των ζώων και της επαγγελματικής ασφάλειας.

Τα πρότυπα αυτά πρέπει να έχουν εισαχθεί πρόσφατα στην εθνική νομοθεσία και να επιβάλλουν νέες υποχρεώσεις ή περιορισμούς στη γεωργική πρακτική, οι οποίοι έχουν σημαντική επίπτωση στο τυπικό λειτουργικό κόστος της εκμετάλλευσης και αφορούν σημαντικό αριθμό γεωργών.

2. Η στήριξη παρέχεται ως κατ' αποκοπή, προσωρινή και φθίνουσα ενίσχυση σε ετήσια βάση, για μέγιστο διάστημα 5 ετών από την ημερομηνία κατά την οποία το πρότυπο καθίσταται υποχρεωτικό σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.

Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 30Συμμετοχή γεωργών σε προγράμματα ποιότητας τροφίμων

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο γ), σημείο ii):

α) καλύπτει γεωργικά προϊόντα που προορίζονται μόνο για ανθρώπινη κατανάλωση·

β) προορίζεται για κοινοτικά προγράμματα ποιότητας τροφίμων ή για προγράμματα αναγνωρισμένα από τα κράτη μέλη, τα οποία πληρούν ακριβή κριτήρια που καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2· τα προγράμματα, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι να αυξήσουν το επίπεδο ελέγχου της τήρησης υποχρεωτικών προτύπων με βάση την κοινοτική ή εθνική νομοθεσία δεν είναι επιλέξιμα για στήριξη,

γ) παρέχεται ως ετήσιο ποσό που λειτουργεί ως κίνητρο και του οποίου το ύψος καθορίζεται ανάλογα με το ύψος του πάγιου κόστους που απορρέει από τη συμμετοχή στα στηριζόμενα προγράμματα, για μέγιστη διάρκεια 5 ετών.

2. Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 31Δραστηριότητες ενημέρωσης και προώθησης

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο γ), σημείο iii) αφορά προϊόντα που καλύπτονται από τη στήριξη των προγραμμάτων ποιότητας που αναφέρονται στο άρθρο 30.

Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Ενότητα 4Όροι για τα μεταβατικά μέτρα

Άρθρο 32Γεωργία ημιαυτοσυντήρησης

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο δ), σημείο i) για εκμεταλλεύσεις, οι οποίες παράγουν πρωτίστως για δική τους κατανάλωση και διαθέτουν επίσης στην αγορά ένα ποσοστό της παραγωγής τους ("εκμεταλλεύσεις ημιαυτοσυντήρησης"), παρέχεται στους γεωργούς που υποβάλλουν επιχειρηματικό σχέδιο.

2. Η πρόοδος σε σχέση με το επιχειρηματικό σχέδιο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αξιολογείται μετά την πάροδο τριών ετών.

3. Η στήριξη καταβάλλεται με τη μορφή κατ' αποκοπή ενίσχυσης, το ανώτατο ποσό της οποίας προσδιορίζεται στο παράρτημα Ι και η διάρκεια της οποίας δεν υπερβαίνει την πενταετία.

4. Η στήριξη που αναφέρεται στην παράγραφο 3 παρέχεται για τις αιτήσεις που έχουν εγκριθεί το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008.

Άρθρο 33Ομάδες παραγωγών

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 19, στοιχείο δ), σημείο ii) παρέχεται, για να διευκολύνει τη σύσταση και διοικητική λειτουργία ομάδων παραγωγών με σκοπό:

α) την προσαρμογή της παραγωγής των παραγωγών που είναι μέλη των εν λόγω ομάδων προς τις απαιτήσεις της αγοράς·

β) την από κοινού διάθεση εμπορευμάτων στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της προετοιμασίας προς πώληση, της συγκέντρωσης των πωλήσεων και του εφοδιασμού χονδρεμπόρων·

γ) την καθιέρωση κοινών κανόνων σχετικά με την ενημέρωση για την παραγωγή, ιδίως όσον αφορά τη συγκομιδή και τη διαθεσιμότητα.

2. Η στήριξη παρέχεται ως κατ' αποκοπή ενίσχυση σε ετήσιες δόσεις για τα πρώτα 5 έτη από την ημερομηνία κατά την οποία αναγνωρίστηκε η ομάδα παραγωγών. Υπολογίζεται με βάση την ετήσια παραγωγή της ομάδας που διατίθεται στο εμπόριο, μέχρι τα ανώτατα όρια που καθορίζονται στο παράρτημα Ι.

3. Η στήριξη παρέχεται σε ομάδες παραγωγών, οι οποίες αναγνωρίζονται επίσημα από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2008.

Τμήμα 2

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 2:ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΓΗΣ

Άρθρο 34Μέτρα

Η στήριξη βάσει του παρόντος τμήματος αφορά τα ακόλουθα μέτρα:

α) μέτρα που στοχεύουν στην αειφορική χρήση της γεωργικής γης μέσω:

i) ενισχύσεων για φυσικά μειονεκτήματα στους γεωργούς των ορεινών περιοχών·

ii) ενισχύσεων στους γεωργούς περιοχών με μειονεκτήματα, εκτός των ορεινών περιοχών·

iii) ενισχύσεων NATURA 2000·

iv) ενισχύσεων για γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα και για την καλή διαβίωση των ζώων·

v) στήριξης για μη παραγωγικές επενδύσεις.

β) μέτρα που στοχεύουν στην αειφορική χρήση δασικής γης μέσω:

i) πρώτης δάσωσης γεωργικών γαιών·

ii) πρώτης εγκατάστασης γεωργοδασοκομικών συστημάτων σε γεωργική γη·

iii) πρώτης δάσωσης μη γεωργικών γαιών·

iv) ενισχύσεων NATURA 2000·

v) δασοπεριβαλλοντικών ενισχύσεων·

vi) αποκατάστασης του δασοκομικού παραγωγικού δυναμικού και εισαγωγής ενεργειών πρόληψης·

vii) στήριξης για μη παραγωγικές επενδύσεις.

Ενότητα 1Όροι για τα μέτρα που στοχεύουνστην αειφορική χρήση γεωργικής γης

Άρθρο 35Ενισχύσεις για φυσικά μειονεκτήματα στις ορεινές περιοχέςκαι ενισχύσεις σε άλλες περιοχές με μειονεκτήματα

1. Οι ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημεία i) και ii) χορηγούνται ετησίως ανά εκτάριο Χρησιμοποιούμενης Γεωργικής Έκτασης.

Πρέπει να αντισταθμίζουν το πρόσθετο κόστος και το διαφυγόν εισόδημα των γεωργών που σχετίζεται με το μειονέκτημα για την γεωργική παραγωγή της συγκεκριμένης περιοχής.

2. Οι ενισχύσεις χορηγούνται στους γεωργούς, οι οποίοι αναλαμβάνουν τη δέσμευση να συνεχίσουν την γεωργική δραστηριότητά τους στις περιοχές που προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφοι 2 και 3 επί πέντε τουλάχιστον έτη από την πρώτη πληρωμή.

3. Οι ενισχύσεις καθορίζονται μεταξύ των κατώτατων και ανώτατων ορίων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Μπορούν να χορηγούνται ενισχύσεις υψηλότερες από το ανώτατο ποσό σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, υπό τον όρο ότι ο μέσος όρος όλων αυτών των ενισχύσεων που χορηγούνται στο συγκεκριμένο επίπεδο του κράτους μέλους δεν υπερβαίνει το εν λόγω ανώτατο όριο.

4. Οι ενισχύσεις είναι φθίνουσες, όταν υπερβαίνουν ένα όριο έκτασης ανά εκμετάλλευση που καθορίζεται στο πρόγραμμα.

Άρθρο 36Ενισχύσεις NATURA 2000

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο iii), παρέχεται ετησίως και ανά εκτάριο Χρησιμοποιούμενης Γεωργικής Έκτασης στους γεωργούς, για να αντισταθμίσει το κόστος και το διαφυγόν εισόδημα το οποίο απορρέει από μειονεκτήματα στις αντίστοιχες περιοχές που σχετίζονται με την εφαρμογή των οδηγιών 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ.

Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 37Ενισχύσεις για γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα και για την καλή διαβίωση των ζώων

1. Τα κράτη μέλη καθιστούν διαθέσιμη τη στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο iv) σε ολόκληρη την επικράτειά τους, σύμφωνα με τις ειδικές ανάγκες τους.

2. Οι ενισχύσεις για γεωργοπεριβαλλοντικά μέτρα και για την καλή διαβίωση των ζώων χορηγούνται στους γεωργούς, οι οποίοι αναλαμβάνουν εθελοντικά δεσμεύσεις γεωργοπεριβαλλοντικές ή για την καλή διαβίωση των ζώων. Εάν δικαιολογείται για την επίτευξη περιβαλλοντικών στόχων, οι γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις μπορούν να χορηγούνται και σε άλλους διαχειριστές γης.

3. Οι γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις και οι ενισχύσεις για την καλή διαβίωση των ζώων καλύπτουν μόνο τις δεσμεύσεις εκείνες που υπερβαίνουν τα σχετικά υποχρεωτικά πρότυπα, τα οποία θεσπίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 5 και τα παραρτήματα III και IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, καθώς και τις άλλες σχετικές υποχρεωτικές απαιτήσεις, που θεσπίζονται από την εθνική νομοθεσία και προσδιορίζονται στο πρόγραμμα. Επιπρόσθετα, οι γεωργοί και οι άλλοι διαχειριστές γης που αναλαμβάνουν γεωργοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις οφείλουν να τηρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις για τη χρήση λιπασμάτων και φυτοπροστατευτικών προϊόντων, οι οποίες προσδιορίζονται στο πρόγραμμα.

Οι δεσμεύσεις αυτές αναλαμβάνονται για πέντε έτη. Όταν είναι αναγκαίο και δικαιολογημένο, καθορίζεται μεγαλύτερο διάστημα σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2 για ιδιαίτερους τύπους δεσμεύσεων.

4. Οι ενισχύσεις χορηγούνται ετησίως και καλύπτουν το πρόσθετο κόστος και το διαφυγόν εισόδημα που απορρέουν από την αναληφθείσα δέσμευση· εάν χρειάζεται, μπορούν να καλύπτουν επίσης το κόστος των σχετικών πράξεων.

Εάν ενδείκνυται, οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση διαγωνισμό, με την εφαρμογή κριτηρίων οικονομικής, περιβαλλοντικής και σχετικής με την καλή διαβίωση των ζώων αποτελεσματικότητας.

Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 38Μη παραγωγικές επενδύσεις

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο v) παρέχεται για:

α) επενδύσεις συνδεόμενες με την επίτευξη των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο iv)·

β) επενδύσεις στην εκμετάλλευση, οι οποίες αυξάνουν την αξία της συγκεκριμένης περιοχής NATURA 2000 ως δημόσιου αγαθού.

Ενότητα 2Όροι για τα μέτρα που στοχεύουνστην αειφορική χρήση δασικής γησ

Άρθρο 39Γενικοί όροι

1. Η στήριξη βάσει της παρούσας ενότητας χορηγείται μόνο για δάση και δασικές εκτάσεις που αποτελούν ιδιοκτησία ιδιωτών ή των ενώσεών τους ή δήμων ή των ενώσεών τους.

Ο περιορισμός αυτός δεν ισχύει για την στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημεία i), vi) και vii).

2. Τα μέτρα που προτείνονται βάσει της παρούσας ενότητας σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως υψηλού ή μέσου κινδύνου για δασικές πυρκαγιές στο πλαίσιο της κοινοτικής δράσης για την προστασία των δασών από πυρκαγιές, πρέπει να συμμορφώνονται προς τα σχέδια δασοπροστασίας που καταρτίζουν τα κράτη μέλη για τις εν λόγω περιοχές.

Άρθρο 40Πρώτη δάσωση γεωργικής γης

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο i), μπορεί να περιλαμβάνει:

α) έξοδα εγκατάστασης·

β) ετήσια πριμοδότηση ανά δασωμένο εκτάριο για την κάλυψη των δαπανών συντήρησης επί μια πενταετία το πολύ·

γ) ετήσια πριμοδότηση ανά εκτάριο, η οποία συμβάλλει στην κάλυψη των εισοδηματικών απωλειών που απορρέουν από τη δάσωση, χορηγούμενη επί 10 έτη το πολύ στους γεωργούς ή τις ενώσεις τους που καλλιεργούσαν τη γη πριν από τη δάσωσή της ή σε οποιοδήποτε άλλο φυσικό πρόσωπο ή οργανισμό ιδιωτικού δικαίου.

2. Η στήριξη για τη δάσωση γεωργικών εκτάσεων που ανήκουν σε δημόσιες αρχές καλύπτει μόνο τα έξοδα εγκατάστασης. Εάν η γεωργική γη που πρόκειται να δασωθεί είναι μισθωμένη από φυσικό πρόσωπο ή οργανισμό ιδιωτικού δικαίου, μπορούν να χορηγηθούν οι ετήσιες πριμοδοτήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Στήριξη για τη δάσωση γεωργικών εκτάσεων δεν παρέχεται:

α) σε γεωργούς που λαμβάνουν στήριξη για πρόωρη συνταξιοδότηση·

β) για τη φύτευση χριστουγεννιάτικων δένδρων.

Σε περίπτωση φύτευσης ειδών ταχείας ανάπτυξης για βραχυπρόθεσμη καλλιέργεια, στήριξη για δάσωση παρέχεται μόνο για τα έξοδα εγκατάστασης.

4. Η στήριξη προς τους γεωργούς ή άλλα φυσικά πρόσωπα και οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου περιορίζεται στα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 41Πρώτη εγκατάσταση γεωργοδασοκομικών συστημάτων σε γεωργική γη

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο ii) παρέχεται σε γεωργούς για τη δημιουργία γεωργοδασοκομικών συστημάτων, τα οποία συνδυάζουν συστήματα εκτατικής γεωργίας και δασοκομίας.

Η στήριξη καλύπτει τα έξοδα εγκατάστασης.

2. Τα γεωργοδασοκομικά συστήματα αναφέρονται σε συστήματα χρήσης της γης, στα οποία καλλιεργούνται δένδρα σε συνδυασμό με τη γεωργία στην ίδια έκταση.

3. Τα χριστουγεννιάτικα δένδρα και τα είδη ταχείας ανάπτυξης για βραχυπρόθεσμη καλλιέργεια αποκλείονται από την στήριξη.

4. Η στήριξη περιορίζεται στο ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 42Πρώτη δάσωση μη γεωργικής γης

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο iii) καλύπτει τα έξοδα εγκατάστασης για τη δάσωση γης μη επιλέξιμης βάσει του άρθρου 34, στοιχείο β), σημείο i).

2. Δεν παρέχεται στήριξη για χριστουγεννιάτικα δένδρα.

3. Η στήριξη σε φυσικά πρόσωπα ή οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου περιορίζεται στα ανώτατα όρια που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 43Ενισχύσεις NATURA 2000

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 31, στοιχείο β), σημείο iv), παρέχεται ετησίως και ανά εκτάριο δάσους σε ιδιώτες ιδιοκτήτες δασών ή τις ενώσεις τους, για να αντισταθμίσει το κόστος από απορρέει από τους περιορισμούς στη χρήση των δασών και άλλων δασικών εκτάσεων που σχετίζονται με την εφαρμογή των οδηγιών 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ στη συγκεκριμένη περιοχή.

Η στήριξη καθορίζεται μεταξύ των κατώτατων και ανώτατων ορίων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 44Δασοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις

1. Οι δασοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο v) χορηγούνται ανά εκτάριο δάσους σε δικαιούχους, οι οποίοι αναλαμβάνουν εθελοντικά δασοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις. Οι ενισχύσεις αυτές καλύπτουν μόνο τις δεσμεύσεις εκείνες που υπερβαίνουν τις σχετικές υποχρεωτικές απαιτήσεις.

Οι δεσμεύσεις αυτές αναλαμβάνονται για πέντε έτη. Εάν είναι αναγκαίο και δικαιολογημένο, καθορίζεται διαφορετικό διάστημα για ιδιαίτερους τύπους δεσμεύσεων.

2. Οι ενισχύσεις καλύπτουν το πρόσθετο κόστος που απορρέει από την αναληφθείσα δέσμευση. Υπολογίζονται με βάση το πραγματικό κόστος.

Η στήριξη καθορίζεται μεταξύ των κατώτατων και ανώτατων ορίων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι.

Άρθρο 45Αποκατάσταση του δασοκομικού παραγωγικού δυναμικούκαι εισαγωγή ενεργειών πρόληψης

1. Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο vi) παρέχεται για την αποκατάσταση του δασοκομικού παραγωγικού δυναμικού σε δάση που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές και πυρκαγιές και για την εισαγωγή των κατάλληλων ενεργειών πρόληψης.

2. Οι προληπτικές ενέργειες κατά των πυρκαγιών αφορούν τα δάση που χαρακτηρίζονται από τα κράτη μέλη ως υψηλού ή μέσου κινδύνου για δασικές πυρκαγιές σύμφωνα με τα οικεία σχέδια δασοπροστασίας.

Άρθρο 46Μη παραγωγικές επενδύσεις

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο vii) παρέχεται για επενδύσεις σε δάση:

α) συνδεόμενες με την επίτευξη των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί σύμφωνα με το μέτρο που προβλέπεται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο v), ή

β) οι οποίες αυξάνουν την αξία ως δημόσιου αγαθού της συγκεκριμένης περιοχής.

Ενότητα 3Καθορισμός περιοχων

Άρθρο 47Επιλέξιμες περιοχές για ενισχύσεις

1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις περιοχές που είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημεία i), ii) και iii), καθώς και στο στοιχείο β), σημεία i), iii), iv) και vi) του εν λόγω άρθρου, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις των παραγράφων 2, 3, 4 και 5 του παρόντος άρθρου.

2. Για να είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο i) οι ορεινές περιοχές πρέπει να χαρακτηρίζονται από σημαντικό περιορισμό των δυνατοτήτων χρησιμοποίησης της γης και από σημαντική αύξηση του κόστους εκμετάλλευσής της, λόγω:

α) της ύπαρξης πολύ δυσχερών κλιματικών συνθηκών, εξαιτίας του υψομέτρου, με αποτέλεσμα να επιβραχύνεται σημαντικά η καλλιεργητική περίοδος·

β) της παρουσίας σε χαμηλότερο υψόμετρο απότομων κλίσεων στο μεγαλύτερο τμήμα της εν λόγω περιοχής, που καθιστούν αδύνατη τη χρήση μηχανημάτων ή απαιτούν τη χρήση πολύ δαπανηρού ειδικού εξοπλισμού ή του συνδυασμού των δύο αυτών παραγόντων, εάν το μειονέκτημα που προκύπτει από τον καθένα εξ αυτών, λαμβανόμενο χωριστά, είναι μικρότερης σημασίας, υπό τον όρο ότι από τον συνδυασμό αυτό προκύπτει ισοδύναμο μειονέκτημα.

Οι περιοχές βορείως του 62ου παραλλήλου και ορισμένες παρακείμενες περιοχές θεωρούνται ορεινές περιοχές.

Στα προγράμματα, τα κράτη μέλη είτε επιβεβαιώνουν την υφιστάμενη οριοθέτηση των ορεινών περιοχών τους είτε την τροποποιούν σύμφωνα με ειδικές διατάξεις που καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

3. Για να είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο ii), οι λοιπές περιοχές πλην των ορεινών περιοχών που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου πρέπει:

α) να επηρεάζονται από σημαντικά φυσικά μειονεκτήματα, ιδίως από χαμηλή παραγωγικότητα του εδάφους ή κακές κλιματικές συνθήκες και στις περιοχές αυτές η διατήρηση εκτατικής γεωργικής δραστηριότητας πρέπει να είναι σημαντική για τη διαχείριση της γης, ή

β) να επηρεάζονται από ειδικά μειονεκτήματα και στις περιοχές αυτές η διαχείριση της γης να πρέπει να συνεχιστεί, για τη διατήρηση ή τη βελτίωση του περιβάλλοντος, τη διατήρηση του φυσικού χώρου και τη διαφύλαξη του τουριστικού δυναμικού της περιοχής ή για την προστασία της παραλιακής ζώνης.

Οι εν λόγω περιοχές περιλαμβάνουν γεωργικές εκτάσεις, οι οποίες είναι ομοιογενείς από την άποψη των φυσικών συνθηκών παραγωγής.

Όσον αφορά τις περιοχές που επηρεάζονται από ειδικά μειονεκτήματα και αναφέρονται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου, η συνολική τους έκταση δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% της έκτασης του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

Τα κράτη μέλη οριοθετούν τις εν λόγω περιοχές στα προγράμματα, σύμφωνα με ειδικές διατάξεις που καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

4. Οι γεωργικές περιοχές NATURA 2000 που καθορίζονται σύμφωνα με τις οδηγίες 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο α), σημείο iii).

5. Περιοχές κατάλληλες για δάσωση για περιβαλλοντικούς λόγους, όπως είναι η προστασία από τη διάβρωση ή η επέκταση των δασικών πόρων που συμβάλλουν στην άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών, είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημεία i) και iii).

Οι δασικές περιοχές NATURA 2000 που καθορίζονται σύμφωνα με τις οδηγίες 79/409/EΟΚ και 92/43/EΟΚ είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 34, στοιχείο β), σημείο iv).

Οι δασικές περιοχές μέσου έως υψηλού κινδύνου για δασικές πυρκαγιές είναι επιλέξιμες για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 94, στοιχείο β), σημείο vi) σε σχέση με ενέργειες πρόληψης των πυρκαγιών.

Ενότητα 4Τήρηση των προτύπων

Άρθρο 48Μείωση ή αποκλεισμός από τις ενισχύσεις

Εάν οι δικαιούχοι που λαμβάνουν ενισχύσεις βάσει του άρθρου 34, στοιχείο α), σημεία i) έως iv) και στοιχείο β), σημεία i), iv) και v) δεν τηρούν σε ολόκληρη την εκμετάλλευση, συνεπεία ενέργειας ή παράλειψης που μπορεί να καταλογιστεί ευθέως σε αυτούς, τις υποχρεωτικές απαιτήσεις που προβλέπονται στα άρθρα 4 και 5 και στα παραρτήματα ΙΙΙ και IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, το συνολικό ποσό των ενισχύσεων που πρέπει να τους χορηγηθεί κατά το ημερολογιακό έτος κατά το οποίο σημειώνεται η μη συμμόρφωση, μειώνεται ή ακυρώνεται.

Λεπτομερείς κανόνες για τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2. Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνεται υπόψη η σοβαρότητα, η έκταση, ο διαρκής χαρακτήρας και η επανάληψη της μη συμμόρφωσης.

ΤΜΗΜΑ 3

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 3:ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Άρθρο 49Μέτρα

Η στήριξη βάσει του παρόντος τμήματος αφορά:

α) Μέτρα για τη διαφοροποίηση της αγροτικής οικονομίας, τα οποία περιλαμβάνουν:

i) διαφοροποίηση προς μη γεωργικές δραστηριότητες,

ii) στήριξη της δημιουργίας και ανάπτυξης πολύ μικρών επιχειρήσεων με στόχο την προώθηση της επιχειρηματικότητας και την ανάπτυξη του οικονομικού ιστού,

iii) ενθάρρυνση τουριστικών δραστηριοτήτων,

iv) προστασία, αναβάθμιση και διαχείριση της φυσικής κληρονομιάς, και με τον τρόπο αυτό συμβολή στην αειφόρο οικονομική ανάπτυξη.

β) Μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις αγροτικές περιοχές, τα οποία περιλαμβάνουν:

i) βασικές υπηρεσίες για την οικονομία και τον αγροτικό πληθυσμό,

ii) ανακαίνιση και ανάπτυξη των χωριών· διατήρηση και αναβάθμιση της αγροτικής κληρονομιάς.

γ) Ένα μέτρο επαγγελματικής κατάρτισης για τους οικονομικούς παράγοντες οι οποίοι δραστηριοποιούνται στους τομείς που καλύπτονται από τον άξονα προτεραιότητας 3.

δ) Ένα μέτρο απόκτησης δεξιοτήτων και συντονισμού με στόχο την προπαρασκευή και υλοποίηση μιας στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης.

Ενότητα 1Όροι που διέπουν τα μετρα για τη διαφοροποιηση τησ αγροτικησ οικονομιασ

Άρθρο 50Διαφοροποίηση προς μη γεωργικές δραστηριότητες

Ο δικαιούχος της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο α), σημείο i) μπορεί να είναι είτε ο γεωργός, είτε ο/η σύζυγός του, ή ένα από τα παιδιά τους.

Άρθρο 51Στήριξη της δημιουργίας και ανάπτυξης επιχειρήσεων

Η στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 49, στοιχείο α), σημείο ii) αφορά μόνο πολύ μικρές επιχειρήσεις, όπως ορίζονται στη σύσταση 2003/361/EΚ της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003.

Άρθρο 52Ενθάρρυνση τουριστικών δραστηριοτήτων

Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο α), σημείο iii) καλύπτει τα ακόλουθα:

α) μικρής κλίμακας υποδομή, όπως κέντρα πληροφοριών και τοποθέτηση πινακίδων στους τουριστικούς χώρους·

β) υποδομή αναψυχής που προσφέρει πρόσβαση σε φυσικές περιοχές και καταλύματα μικρής δυναμικότητας·

γ) ανάπτυξη και διάθεση στην αγορά τουριστικών προϊόντων που σχετίζονται με τον αγροτικό τουρισμό.

Άρθρο 53Προστασία, αναβάθμιση και διαχείριση της φυσικής κληρονομιάς

Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο α), σημείο iv) καλύπτει ενέργειες περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, τουριστικές βελτιώσεις και κατάρτιση σχεδίων προστασίας και διαχείρισης για τις τοποθεσίες NATURA 2000 και άλλους τόπους υψηλής φυσικής αξίας.

Ενότητα 2Όροι που διεπουν τα μέτρα για τη βελτιωσητησ ποιότητασ ζωησ στισ αγροτικεσ περιοχεσ

Άρθρο 54Βασικές υπηρεσίες για την οικονομία και τον αγροτικό πληθυσμό

Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο β), σημείο i) καλύπτει τη δημιουργία βασικών υπηρεσιών που αφορούν ένα χωριό ή ομάδα χωριών και τη συναφή μικρής κλίμακας υποδομή.

Άρθρο 55Ανακαίνιση και ανάπτυξη χωριών, διατήρηση και αναβάθμιση της αγροτικής κληρονομιάς

Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο β), σημείο ii) αφορά μελέτες και επενδύσεις που συνδέονται με:

α) ένα πρόγραμμα βελτίωσης ή ανάπτυξης χωριών·

β) τη διατήρηση, αποκατάσταση και αναβάθμιση της αγροτικής κληρονομιάς σε επίπεδο χωριού ή σε ένα τμήμα του χωριού, όπως το κέντρο του και οι ιστορικοί χώροι ή μνημεία.

Ενότητα 3Επαγγελματική κατάρτιση, απόκτηση δεξιοτήτων και συντονισμοσ

Άρθρο 56Επαγγελματική κατάρτιση

Η στήριξη βάσει του άρθρου 49, στοιχείο γ) δεν περιλαμβάνει μαθήματα διδασκαλίας ή κατάρτισης, τα οποία αποτελούν τμήμα των συνήθων εκπαιδευτικών προγραμμάτων ή συστημάτων σε δευτεροβάθμιο ή υψηλότερο επίπεδο.

Άρθρο 57Απόκτηση δεξιοτήτων και συντονισμός

Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 49, στοιχείο δ) καλύπτει:

α) μελέτες της συγκεκριμένης περιοχής,

β) μέτρα για την παροχή πληροφοριών σχετικά με την περιοχή και τη στρατηγική τοπικής ανάπτυξης,

γ) κατάρτιση προσωπικού που συμμετέχει στην προπαρασκευή και εφαρμογή μιας στρατηγικής αγροτικής ανάπτυξης,

δ) εκδηλώσεις προώθησης και κατάρτιση των επικεφαλής.

Ενότητα 4Υλοποίηση του άξονα προτεραιότητας

Άρθρο 58Στρατηγικές τοπικής ανάπτυξης

Τα μέτρα που απαριθμούνται στο άρθρο 49 υλοποιούνται κατά προτίμηση μέσω στρατηγικών τοπικής ανάπτυξης.

Άρθρο 59Διαχωρισμός

Εάν ένα μέτρο που εμπίπτει στο παρόν τμήμα αφορά πράξεις επιλέξιμες επίσης και στο πλαίσιο άλλου κοινοτικού μέσου στήριξης, συμπεριλαμβανομένων των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, το κράτος μέλος θέτει σε κάθε πρόγραμμα τα κριτήρια διαχωρισμού για τις πράξεις που στηρίζονται από το Ταμείο και για τις πράξεις που στηρίζονται από το άλλο κοινοτικό μέσο στήριξης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IILEADER

Τμήμα IΗ προσέγγιση LEADER

Άρθρο 60Ορισμός

Η προσέγγιση LEADER είναι μια στρατηγική τοπικής ανάπτυξης, η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

α) τοπικής βάσης προγράμματα που προορίζονται για σαφώς προσδιορισμένες αγροτικές περιοχές μικρότερες της περιφέρειας·

β) προσέγγιση εκ των κάτω προς τα άνω με εξουσία λήψης αποφάσεων για τις ομάδες τοπικής δράσης όσον αφορά την εκπόνηση και εφαρμογή μιας στρατηγικής τοπικής ανάπτυξης·

γ) τοπικές συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (στο εξής καλούμενες "Ομάδες Τοπικής Δράσης")·

δ) πολυτομεακή σφαιρική προσέγγιση βασιζόμενη στην αλληλεπίδραση μεταξύ φορέων και έργων διαφόρων τομέων της τοπικής οικονομίας·

ε) εφαρμογή καινοτόμων προσεγγίσεων·

στ) εφαρμογή έργων συνεργασίας·

ζ) δικτύωση των τοπικών συμπράξεων.

Άρθρο 61Ομάδες τοπικής δράσης

1. Μια προσέγγιση τοπικής ανάπτυξης στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης υλοποιείται από τις ομάδες τοπικής δράσης που πληρούν τους ακόλουθους όρους:

α) πρέπει να προτείνουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική τοπικής ανάπτυξης και να είναι υπεύθυνες για την εφαρμογή της·

β) πρέπει να αποτελούνται είτε από μια ομάδα που είχε ήδη επιλεγεί για τις πρωτοβουλίες LEADER II[13] ή LEADER+[14] ή είναι σύμφωνη με την προσέγγιση LEADER είτε να πρόκειται για μια νέα ομάδα που αντιπροσωπεύει εταίρους από τους διάφορους τοπικής βάσης κοινωνικοοικονομικούς τομείς της συγκεκριμένης περιοχής. Στο επίπεδο λήψης αποφάσεων, οι οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι, στους οποίους περιλαμβάνονται οι γεωργικές ενώσεις, οι αγρότισσες, οι νέοι και τα σωματεία, πρέπει να αποτελούν τουλάχιστον το 50% της τοπικής εταιρικής σχέσης·

γ) πρέπει να αποδεικνύουν ικανότητα καθορισμού και εφαρμογής μιας αναπτυξιακής στρατηγικής για την περιοχή·

δ) πρέπει είτε να επιλέξουν ένα διοικητικό και οικονομικό επικεφαλής φορέα, ικανό να διαχειρίζεται δημόσια κονδύλια και να εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της εταιρικής σχέσης είτε να συνδέονται σε μια νομίμως συσταθείσα κοινή δομή, το καταστατικό της οποίας διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία της εταιρικής σχέσης και την ικανότητα διαχείρισης δημοσίων κονδυλίων.

2. Η περιοχή που καλύπτεται από τη στρατηγική πρέπει να παρουσιάζει συνοχή και να διαθέτει επαρκή κρίσιμη μάζα από την άποψη του ανθρώπινου δυναμικού καθώς και των χρηματοοικονομικών πόρων, προκειμένου να στηρίζει μια βιώσιμη αναπτυξιακή στρατηγική.

3. Οι ομάδες τοπικής δράσης επιλέγουν τα έργα που θα χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο της στρατηγικής. Μπορούν επίσης να επιλέγουν έργα συνεργασίας.

Τμήμα 2Τομείς συνδρομησ

Άρθρο 62Μέτρα

Η στήριξη που παρέχεται βάσει του άξονα προτεραιότητας LEADER προορίζεται:

α) για την εφαρμογή τοπικών στρατηγικών αγροτικής ανάπτυξης, μέσω προσέγγισης LEADER, με σκοπό την επίτευξη των στόχων ενός ή περισσοτέρων από τους τρεις άξονες προτεραιότητας που ορίζονται στο κεφάλαιο Ι του παρόντος τίτλου·

β) για την εφαρμογή έργων συνεργασίας που αφορούν τους στόχους που έχουν επιλεγεί βάσει του ανωτέρω στοιχείου α)·

γ) για τη λειτουργία της ομάδας τοπικής δράσης, την απόκτηση δεξιοτήτων και τον συντονισμό της περιοχής.

Ενότητα 1Όροι

Άρθρο 63Εφαρμογή τοπικών στρατηγικών

1. Στην περίπτωση της στήριξης που αναφέρεται στο άρθρο 62, στοιχείο α), οι πράξεις που υπάγονται στην στρατηγική πρέπει να ανταποκρίνονται στους στόχους που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό για καθένα από τους άξονες προτεραιότητας.

2. Εάν τα προγραμματισμένα μέτρα αντιστοιχούν στα μέτρα που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό για κάθε άξονα προτεραιότητας, εφαρμόζονται οι σχετικοί όροι σύμφωνα με το κεφάλαιο Ι του παρόντος τίτλου.

Άρθρο 64Συνεργασία

1. Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 62, στοιχείο β) παρέχεται σε έργα διατοπικής ή διεθνικής συνεργασίας.

"Διατοπική συνεργασία" είναι η συνεργασία στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους. "Διεθνική συνεργασία" είναι η συνεργασία μεταξύ περιοχών σε περισσότερα κράτη μέλη και με περιοχές τρίτων χωρών.

2. Μόνο οι δαπάνες που αφορούν περιοχές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι επιλέξιμες για στήριξη.

3. Το άρθρο 63 εφαρμόζεται επίσης και σε έργα συνεργασίας.

Άρθρο 65Απόκτηση δεξιοτήτων

Η στήριξη για την απόκτηση δεξιοτήτων που αναφέρεται στο άρθρο 62, στοιχείο γ) παρέχεται κατά προτεραιότητα στις νέες περιφέρειες, όπου δεν έχει εφαρμοστεί η προσέγγιση LEADER.

Ενότητα 2Υλοποίηση του άξονα προτεραιότητασ

Άρθρο 66Χρηματοδότηση του άξονα προτεραιότητας

Ποσό ίσο με το 7% τουλάχιστον της ολικής συνεισφοράς του Ταμείου στο πρόγραμμα πρέπει να προορίζεται για την υλοποίηση του άξονα προτεραιότητας LEADER.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIΤΕΧΝΙΚΗ ΑΡΩΓΗ

Άρθρο 67Χρηματοδότηση της τεχνικής αρωγής

1. Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού .../... [χρηματοδότηση της ΚΓΠ], το Ταμείο μπορεί να χρησιμοποιεί ποσοστό μέχρι 0,30% των ετήσιων κονδυλίων του για τη χρηματοδότηση των μέτρων προπαρασκευής, παρακολούθησης, διοικητικής υποστήριξης, αξιολόγησης και ελέγχου, με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή/και για λογαριασμό της. Οι ενέργειες αυτές εκτελούνται σύμφωνα με το άρθρο 53 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 και με κάθε άλλη διάταξη του εν λόγω κανονισμού και των λεπτομερειών εφαρμογής του που εφαρμόζεται σε αυτή τη μορφή εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

2. Με πρωτοβουλία των κρατών μελών, για κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης, το Ταμείο μπορεί να χρηματοδοτεί δραστηριότητες προπαρασκευής, διαχείρισης, παρακολούθησης, αξιολόγησης, ενημέρωσης και ελέγχου της συνδρομής των προγραμμάτων.

Ποσοστό μέχρι 4% του συνολικού ποσού κάθε προγράμματος μπορεί να διατίθεται για τα μέτρα αυτά.

Εντός του ορίου που προβλέπεται στο ανωτέρω εδάφιο, κάθε πρόγραμμα παρακρατεί ένα ποσό για τη δημιουργία και λειτουργία του εθνικού αγροτικού δικτύου που αναφέρεται στο άρθρο 69.

Άρθρο 68Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης

Σύμφωνα με το άρθρο 67 παράγραφος 1, δημιουργείται Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη διασύνδεση των εθνικών δικτύων, οργανισμών και διοικητικών υπηρεσιών που έχουν δραστηριότητα στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης σε κοινοτικό επίπεδο.

Στόχοι του Ευρωπαϊκού Δικτύου είναι:

α) η συλλογή, ανάλυση και διάδοση πληροφοριών σχετικά με τα κοινοτικά μέτρα για την αγροτική ανάπτυξη,

β) η συλλογή, διάδοση και παγίωση σε κοινοτικό επίπεδο της ορθής πρακτικής για την αγροτική ανάπτυξη,

γ) η παροχή πληροφοριών σχετικά με τις εξελίξεις στις αγροτικές περιοχές της Κοινότητας και των τρίτων χωρών,

δ) η διοργάνωση συναντήσεων και σεμιναρίων σε κοινοτικό επίπεδο για όσους εμπλέκονται ενεργά στην αγροτική ανάπτυξη,

ε) η σύσταση και λειτουργία δικτύων εμπειρογνωμόνων με στόχο τη διευκόλυνση της ανταλλαγής εμπειρίας και την υποστήριξη της εφαρμογής και της αξιολόγησης της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης,

στ) η υποστήριξη των εθνικών δικτύων και των πρωτοβουλιών διεθνικής συνεργασίας.

Άρθρο 69Εθνικό αγροτικό δίκτυο

1. Κάθε κράτος μέλος δημιουργεί ένα εθνικό αγροτικό δίκτυο, στο οποίο συμμετέχουν όλοι οι οργανισμοί και οι διοικητικές υπηρεσίες που εμπλέκονται στην αγροτική ανάπτυξη.

2. Η στήριξη που αναφέρεται στο άρθρο 67 παράγραφος 2, τρίτο εδάφιο, παρέχεται:

α) για τις δομές που είναι αναγκαίες για τη λειτουργία του δικτύου·

β) για ένα σχέδιο δράσης, το οποίο περιέχει τουλάχιστον τον προσδιορισμό και την ανάλυση ορθών μεταβιβάσιμων πρακτικών, καθώς και την παροχή πληροφοριών σχετικά με αυτές, τη διαχείριση του δικτύου, την οργάνωση ανταλλαγών εμπειρίας και τεχνογνωσίας, την προετοιμασία προγραμμάτων κατάρτισης για τις ομάδες τοπικής δράσης που βρίσκονται στο στάδιο της σύστασης καθώς και την τεχνική αρωγή για την διατοπική και διεθνική συνεργασία.

ΤΙΤΛΟΣ VΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

Άρθρο 70Πόροι και κατανομή τους

1. Οι πόροι που είναι διαθέσιμοι για ανάληψη υποχρεώσεων από το Ταμείο για την περίοδο 2007 έως 2013 ανέρχονται σε 88,75 δισεκατ. ευρώ σε τιμές 2004. Η ετήσια κατανομή παρουσιάζεται στο παράρτημα ΙΙ. Από τους πόρους αυτούς, τουλάχιστον 31,3 δισεκατ. ευρώ σε τιμές 2004 συγκεντρώνονται στις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για τον στόχο σύγκλισης.

2. Το 3% των πόρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ύψους 2,66 δισεκατ. ευρώ σε τιμές 2004, διατίθεται στο αποθεματικό που προβλέπεται στο άρθρο 92.

3. Το 0,30% των πόρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ύψους 0,27 δισεκατ. ευρώ σε τιμές 2004, διατίθεται στην τεχνική αρωγή για την Επιτροπή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 67 παράγραφος 1.

4. Για τον προγραμματισμό τους και την επακόλουθη εγγραφή στον γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τα ποσά που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αναπροσαρμόζονται κατά 2% ετησίως.

5. Η Επιτροπή προβαίνει στην αρχική ετήσια ενδεικτική κατανομή ανά κράτος μέλος των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, μετά την αφαίρεση των ποσών που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3, με βάση αντικειμενικά κριτήρια και λαμβάνοντας υπόψη:

α) τα ποσά που προορίζονται για τις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για τον στόχο σύγκλισης·

β) την επίδοση του παρελθόντος, και

γ) ιδιαίτερες καταστάσεις και ανάγκες.

Η Επιτροπή επανεξετάζει το 2011 τις ετήσιες κατανομές για τα έτη 2012 και 2013, για να διανείμει το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

6. Επιπλέον των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 5, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη για τον προγραμματισμό τα ποσά που προκύπτουν από τη διαφοροποίηση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

7. Η Επιτροπή εξασφαλίζει ότι οι συνολικές ετήσιες χορηγήσεις του Ταμείου, οι οποίες προέρχονται από το Τμήμα Προσανατολισμού του ΕΓΤΠΕ, για οποιοδήποτε κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού και από το ΕΤΠΑ και από το ΕΚΤ δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. .../...[συμπεριλαμβανομένης της συνεισφοράς του ΕΤΠΑ στη χρηματοδότηση του διασυνοριακού σκέλους του Ευρωπαϊκού Μέσου Γειτονίας δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../...και του Προενταξιακού Μέσου δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ..../...], και από το μερίδιο του ΧΜΠΑ που συνεισφέρει στον στόχο σύγκλισης, δεν υπερβαίνουν το 4% του ΑΕΠ του εν λόγω κράτους μέλους, όπως αυτό εκτιμάται τη στιγμή της έγκρισης της διοργανικής συμφωνίας.

Άρθρο 71Συνεισφορά του Ταμείου

1. Η απόφαση έγκρισης ενός προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης καθορίζει την μέγιστη συνεισφορά του Ταμείου για κάθε άξονα προτεραιότητας. Η απόφαση προσδιορίζει σαφώς, εάν χρειάζεται, τις πιστώσεις που διατίθενται στις περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για τον στόχο σύγκλισης.

2. Η συνεισφορά του Ταμείου υπολογίζεται με βάση ολόκληρο το ποσό της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης.

3. Το ποσοστό της συνεισφοράς του Ταμείου καθορίζεται για κάθε άξονα προτεραιότητας. Στην περίπτωση του άξονα προτεραιότητας 1 (ανταγωνιστικότητα) και του άξονα 3 (διαφοροποίηση και ποιότητα ζωής) ισχύουν αντιστοίχως τα ακόλουθα ανώτατα όρια:

α) 75% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης στις περιφέρειες που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../...[συνοχή]·

β) 50% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης στις άλλες περιφέρειες.

Στην περίπτωση του άξονα προτεραιότητας 2 (διαχείριση γης) και Leader ισχύουν αντιστοίχως τα ακόλουθα ανώτατα όρια:

α) 80% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης στις περιφέρειες που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../... [συνοχή]·

β) 55% της επιλέξιμης δημόσιας δαπάνης στις άλλες περιφέρειες.

Το ελάχιστο ποσοστό συνεισφοράς του Ταμείου σε επίπεδο άξονα προτεραιότητας είναι 20%.

4. Κατά παρέκκλιση των ανωτάτων ορίων που προβλέπονται στην παράγραφο 3, η συνεισφορά του Ταμείου μπορεί να αυξηθεί κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες για τα προγράμματα των άκρως απομακρυσμένων περιφερειών και των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους.

5. Τα μέτρα τεχνικής αρωγής που λαμβάνονται με πρωτοβουλία της Επιτροπής ή για λογαριασμό της μπορούν να χρηματοδοτούνται σε ποσοστό 100%.

6. Πράξη που χρηματοδοτείται από το Ταμείο δεν επωφελείται ταυτόχρονα στη διάρκεια της επιλεξιμότητάς της από συνεισφορά των Διαρθρωτικών Ταμείων, του Ταμείου Συνοχής ή οποιουδήποτε άλλου κοινοτικού χρηματοδοτικού μέσου. Δαπάνη που συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο δεν συγχρηματοδοτείται από κανένα άλλο κοινοτικό χρηματοδοτικό μέσο.

Μια πράξη μπορεί να τύχει συνεισφοράς του Ταμείου μόνο στο πλαίσιο ενός προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης κάθε φορά. Μπορεί να χρηματοδοτείται μόνο βάσει ενός άξονα προτεραιότητας του προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης.

7. Η δημόσια δαπάνη για ενισχύσεις προς επιχειρήσεις πρέπει να τηρεί τα όρια ενίσχυσης που προβλέπονται σε σχέση με τις κρατικές ενισχύσεις, εκτός εάν προβλέπει διαφορετικά ο παρών κανονισμός.

Άρθρο 72Επιλεξιμότητα των δαπανών

1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 39 παράγραφος 1 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../... [χρηματοδότηση της ΚΓΠ], μια δαπάνη είναι επιλέξιμη για συνεισφορά του Ταμείου, εάν η σχετική ενίσχυση καταβάλλεται πράγματι από τον οργανισμό πληρωμών στο διάστημα μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2007 και 31 Δεκεμβρίου 2015. Οι συγχρηματοδοτούμενες πράξεις δεν επιτρέπεται να ολοκληρωθούν πριν από την ημερομηνία έναρξης της επιλεξιμότητας.

Μια νέα δαπάνη που προστίθεται τη στιγμή της τροποποίησης ενός προγράμματος που αναφέρεται στο άρθρο 18, είναι επιλέξιμη από την ημερομηνία λήψης από την Επιτροπή της αίτησης για τροποποίηση του προγράμματος.

2. Οι δαπάνες είναι επιλέξιμες για συνεισφορά του Ταμείου, μόνον εάν πραγματοποιούνται για πράξεις που έχουν αποφασιστεί από τη διαχειριστική αρχή του σχετικού προγράμματος ή υπ' ευθύνη της, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται από την επιτροπή παρακολούθησης.

3. Οι κανόνες επιλεξιμότητας των δαπανών θεσπίζονται σε εθνικό επίπεδο, με την επιφύλαξη των ειδικών όρων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό για ορισμένα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης.

Ωστόσο, τα ακόλουθα έξοδα δεν είναι επιλέξιμα για συνεισφορά του Ταμείου:

α) ΦΠΑ,

β) χρεωστικοί τόκοι,

γ) αγορά γης για ποσό υψηλότερο από το 10% του συνόλου των επιλέξιμων δαπανών της συγκεκριμένης πράξης.

4. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 3 δεν εφαρμόζονται στις διατάξεις του άρθρου 67 παράγραφος 1.

5. Η συνεισφορά του Ταμείου μπορεί να παρέχεται με μορφή άλλη εκτός της επιχορήγησης. Εάν χρειάζεται, λεπτομερείς κανόνες μπορούν να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

Άρθρο 73Διάρκεια των σχετικών με επενδύσεις πράξεων

1. Με την επιφύλαξη των κανόνων που αφορούν την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και την ελευθερία εγκατάστασης κατά την έννοια των άρθρων 43 και 49 της Συνθήκης, το κράτος μέλος ή η διαχειριστική αρχή εξασφαλίζει ότι μια πράξη που αφορά επένδυση διατηρεί το δικαίωμά της στην συνεισφορά του Ταμείου, εάν η εν λόγω πράξη, επί διάστημα επτά ετών από την απόφαση χρηματοδότησης της διαχειριστικής αρχής, δεν υποστεί σημαντική τροποποίηση η οποία:

α) επηρεάζει τη φύση της ή τους όρους πραγματοποίησής της ή παρέχει αδικαιολόγητο πλεονέκτημα σε μια επιχείρηση ή δημόσιο οργανισμό·

β) απορρέει είτε από μεταβολή της φύσης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος μιας υποδομής είτε από τη διακοπή ή τη μετεγκατάσταση μιας παραγωγικής δραστηριότητας.

2. Τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά ανακτώνται σύμφωνα με το άρθρο 33 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

ΤΙΤΛΟΣ VIΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

Άρθρο 74Αρμοδιότητες της Επιτροπής

Για να εξασφαλίσει, στο πλαίσιο της κοινής διαχείρισης, τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση σύμφωνα με το άρθρο 274 της Συνθήκης ΕΚ, η Επιτροπή εκτελεί τα μέτρα και τους ελέγχους που προβλέπονται στο άρθρο 9 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

Άρθρο 75Αρμοδιότητες των κρατών μελών

1. Για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα νομοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 9 του κανονισμού αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

2. Πριν από την έγκριση του προγράμματος, το κράτος μέλος βεβαιώνεται ότι έχουν δημιουργηθεί τα κατάλληλα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου σύμφωνα με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α) σαφή καθορισμό των καθηκόντων των οργανισμών που συμμετέχουν στη διαχείριση και στον έλεγχο και σαφή κατανομή των καθηκόντων στο εσωτερικό κάθε οργανισμού·

β) επαρκή διαχωρισμό των καθηκόντων μεταξύ των οργανισμών που συμμετέχουν στη διαχείριση και τον έλεγχο και στο εσωτερικό κάθε οργανισμού·

γ) επαρκείς πόρους για κάθε οργανισμό που του επιτρέπουν να επιτελέσει τα καθήκοντα που του έχουν ανατεθεί·

δ) αποτελεσματικές ρυθμίσεις εσωτερικού ελέγχου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τη συμμόρφωση προς τις κοινοτικές διατάξεις σχετικά με τη σώρευση κρατικών ενισχύσεων·

ε) αποτελεσματικό σύστημα υποβολής εκθέσεων και παρακολούθησης, στην περίπτωση εκχώρησης των αρμοδιοτήτων για την εκτέλεση των καθηκόντων·

στ) ύπαρξη εγχειριδίων διαδικασιών σχετικών με τα καθήκοντα που πρέπει να εκτελεστούν·

ζ) ρυθμίσεις για τον έλεγχο της αποτελεσματικής λειτουργίας του συστήματος·

η) αξιόπιστα και μηχανογραφημένα συστήματα λογιστικής, παρακολούθησης και υποβολής οικονομικών εκθέσεων·

θ) συστήματα και διαδικασίες που εξασφαλίζουν επαρκή διαδρομή ελέγχου.

Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων σε όλη τη διάρκεια της περιόδου του προγράμματος.

3. Τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους σύμφωνα με λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής που εκδίδονται με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2, ιδίως όσον αφορά τον τύπο και την ένταση των ελέγχων, προσαρμοσμένους στη φύση των διαφόρων μέτρων αγροτικής ανάπτυξης.

Άρθρο 76Διορισμός αρχών

Για κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης το κράτος μέλος διορίζει:

α) τη διαχειριστική αρχή, η οποία είναι εθνικός, περιφερειακός ή τοπικός οργανισμός του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα που ορίζεται από το κράτος μέλος, ή το ίδιο το κράτος μέλος στις περιπτώσεις που ασκεί το ίδιο την αρμοδιότητα αυτή, για τη διαχείριση ενός προγράμματος·

β) τον οργανισμό πληρωμών που προβλέπεται στο άρθρο 6 του κανονισμού (EΚ) αριθ. .../....[χρηματοδότηση της ΚΓΠ]·

γ) τον οργανισμό πιστοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (EΚ) αριθ. ..../... [χρηματοδότηση της ΚΓΠ[.

Άρθρο 77Διαχειριστική αρχή

1. Η διαχειριστική αρχή είναι αρμόδια για τη διαχείριση και υλοποίηση του προγράμματος, με αποδοτικό, αποτελεσματικό και ορθό τρόπο και ιδίως για τα εξής:

α) να εξασφαλίζει ότι οι πράξεις επιλέγονται για χρηματοδότηση σύμφωνα με τα κριτήρια που ισχύουν για το πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης και ότι συμμορφώνονται, για ολόκληρη την περίοδο εκτέλεσής τους, με την εφαρμοστέα κοινοτική και εθνική νομοθεσία και με τις κοινοτικές πολιτικές·

β) να εξασφαλίζει ότι υπάρχει σύστημα για την καταγραφή και τήρηση σε μηχανογραφική μορφή στατιστικών στοιχείων σχετικά με την υλοποίηση, κατάλληλων για τους σκοπούς της παρακολούθησης και της αξιολόγησης·

γ) να εξασφαλίζει ότι οι δικαιούχοι και οι λοιποί οργανισμοί που εμπλέκονται στην υλοποίηση των πράξεων:

i) ενημερώνονται για τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη χορηγούμενη ενίσχυση και τηρούν είτε χωριστό λογιστικό σύστημα είτε τον κατάλληλο λογιστικό κωδικό για όλες τις δοσοληψίες που σχετίζονται με την πράξη, και

ii) είναι ενήμεροι για τις απαιτήσεις που αφορούν την παροχή στοιχείων στη διαχειριστική αρχή και την καταγραφή των αποτελεσμάτων·

δ) να εξασφαλίζει ότι οι αξιολογήσεις των προγραμμάτων διεξάγονται εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό και συμμορφώνονται προς το κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης και να υποβάλλει τις αξιολογήσεις που πραγματοποιήθηκαν στις αρμόδιες εθνικές αρχές και στην Επιτροπή·

ε) να συντονίζει την επιτροπή παρακολούθησης και να της διαβιβάζει τα αναγκαία έγγραφα για την παρακολούθηση της υλοποίησης του προγράμματος σε σχέση με τους ειδικότερους στόχους του·

στ) να εξασφαλίζει την τήρηση των υποχρεώσεων σχετικά με τη δημοσιότητα που αναφέρονται στο άρθρο 80·

ζ) να συντάσσει την ετήσια έκθεση προόδου και, μετά την έγκριση της επιτροπής παρακολούθησης, να την υποβάλλει στην Επιτροπή·

η) να εξασφαλίζει ότι ο οργανισμός πληρωμών λαμβάνει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες σχετικά με τις διαδικασίες που εφαρμόζονται και τους ελέγχους που διενεργούνται σε σχέση με τις πράξεις που έχουν επιλεγεί για χρηματοδότηση, πριν εγκριθούν οι πληρωμές.

Όταν η αρμοδιότητα για την άσκηση ενός μέρους των καθηκόντων της ανατίθεται σε άλλο οργανισμό, η διαχειριστική αρχή διατηρεί την πλήρη ευθύνη για την αποδοτικότητα και την αρτιότητα της διαχείρισης και εκτέλεσης των καθηκόντων αυτών.

Άρθρο 78Οργανισμός πληρωμών

Ο οργανισμός πληρωμών είναι αρμόδιος για την έγκριση, εκτέλεση και τη λογιστική καταχώρηση της πληρωμής των ενισχύσεων στους δικαιούχους, καθώς και για την λήψη της κοινοτικής συνεισφοράς, σύμφωνα με τον κανονισμό (EΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

Άρθρο 79Οργανισμός πιστοποίησης

Ο οργανισμός πιστοποίησης επαληθεύει την αποτελεσματική λειτουργία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου για τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, σύμφωνα με τον κανονισμό (EΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ

Άρθρο 80Ενημέρωση και δημοσιότητα

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν πληροφορίες για τις συγχρηματοδοτούμενες πράξεις και τους δίνουν δημοσιότητα. Η πληροφόρηση αυτή προορίζεται για τους ευρωπαίους πολίτες. Προβάλλει τον ρόλο της Κοινότητας και εξασφαλίζει τη διαφάνεια της συνδρομής του Ταμείου.

2. Η διαχειριστική αρχή του προγράμματος είναι υπεύθυνη για τη δημοσιότητά του:

α) ενημερώνει τους δυνητικούς δικαιούχους, τις επαγγελματικές οργανώσεις, τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους, τους οργανισμούς που ασχολούνται με την προώθηση της ισότητας των φύλων και τις ενδιαφερόμενες μη κυβερνητικές οργανώσεις σχετικά με τις δυνατότητες που προσφέρει το πρόγραμμα και με τους κανόνες πρόσβασης στη χρηματοδότηση από το πρόγραμμα·

β) ενημερώνει τους δικαιούχους για το ποσό της κοινοτικής συνεισφοράς·

γ) ενημερώνει τους ευρωπαίους πολίτες σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζει η Κοινότητα στα προγράμματα και τα αποτελέσματά τους.

ΤΙΤΛΟΣ VIIΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Άρθρο 81Επιτροπή παρακολούθησης

1. Για κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης συνιστάται επιτροπή παρακολούθησης από το κράτος μέλος, σε συμφωνία με τη διαχειριστική αρχή και μετά από διαβούλευση με τους εταίρους.

Κάθε επιτροπή παρακολούθησης συνιστάται εντός τριών μηνών το πολύ από την απόφαση για την έγκριση του προγράμματος.

Κάθε επιτροπή καταρτίζει τον εσωτερικό κανονισμό της εντός του θεσμικού, νομικού και δημοσιονομικού πλαισίου του συγκεκριμένου κράτους μέλους και τον εγκρίνει σε συμφωνία με τη διαχειριστική αρχή, ώστε να ασκεί τα καθήκοντά της σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.

2. Την προεδρία κάθε επιτροπής παρακολούθησης ασκεί εκπρόσωπος του κράτους μέλους ή της διαχειριστικής αρχής.

Η σύνθεση της επιτροπής αποφασίζεται από το κράτος μέλος και περιλαμβάνει τους εταίρους που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1.

Με δική του πρωτοβουλία, ένας εκπρόσωπος της Επιτροπής μπορεί να συμμετέχει στις εργασίες της επιτροπής παρακολούθησης με συμβουλευτική ψήφο.

Άρθρο 82Αρμοδιότητες της επιτροπής παρακολούθησης

Η επιτροπή παρακολούθησης βεβαιώνεται για την ουσιαστική εφαρμογή του προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης. Προς τούτο, η επιτροπή παρακολούθησης:

α) εξετάζει και εγκρίνει, εντός τεσσάρων μηνών από την έγκριση του προγράμματος, τα κριτήρια επιλογής για τις χρηματοδοτούμενες πράξεις. Τα κριτήρια επιλογής αναθεωρούνται ανάλογα με τις ανάγκες του προγραμματισμού·

β) εξετάζει περιοδικά την πρόοδο που σημειώθηκε προς την επίτευξη των ειδικότερων στόχων του προγράμματος, με βάση τα έγγραφα που υποβάλλει η διαχειριστική αρχή·

γ) εξετάζει τα αποτελέσματα της εφαρμογής, και ιδίως την επίτευξη των στόχων που έχουν καθοριστεί για κάθε άξονα προτεραιότητας καθώς και τις παράλληλες αξιολογήσεις·

δ) εξετάζει και εγκρίνει την ετήσια έκθεση προόδου και την τελευταία έκθεση προόδου πριν από την αποστολή τους στην Επιτροπή·

ε) μπορεί να προτείνει στη διαχειριστική αρχή οποιαδήποτε προσαρμογή ή αναθεώρηση του προγράμματος, η οποία αποβλέπει στην επίτευξη των στόχων του Ταμείου που ορίζονται στο άρθρο 4 ή στη βελτίωση της διαχείρισής του, συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικής διαχείρισης·

στ) εξετάζει και εγκρίνει οποιαδήποτε πρόταση για την τροποποίηση του περιεχομένου της απόφασης της Επιτροπής σχετικά με τη συνεισφορά του Ταμείου.

Άρθρο 83Διαδικασίες παρακολούθησης

1. Η διαχειριστική αρχή και η επιτροπή παρακολούθησης παρακολουθούν την ποιότητα της υλοποίησης του προγράμματος.

2. Η διαχειριστική αρχή και η επιτροπή παρακολούθησης ασκούν την παρακολούθηση κάθε προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης μέσω οικονομικών δεικτών, καθώς και δεικτών υλοποίησης και αποτελεσμάτων.

Άρθρο 84Κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης

Το κοινό πλαίσιο παρακολούθησης και αξιολόγησης συντάσσεται σε συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών και εγκρίνεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2. Το πλαίσιο αυτό καθορίζει περιορισμένο αριθμό κοινών δεικτών που εφαρμόζονται σε κάθε πρόγραμμα.

Άρθρο 85Δείκτες

1. Η πρόοδος, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης σε σχέση με τους στόχους τους μετρώνται μέσω δεικτών που αφορούν την κατάσταση εκκίνησης, καθώς και τη δημοσιονομική εκτέλεση, την υλοποίηση, τα αποτελέσματα και την επίπτωση των προγραμμάτων.

2. Κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης καθορίζει περιορισμένο αριθμό πρόσθετων δεικτών, ειδικών για το πρόγραμμα αυτό.

3. Όταν η φύση της παρέμβασης το επιτρέπει, τα δεδομένα που αφορούν τους δείκτες αναλύονται κατά φύλο και ηλικία των δικαιούχων.

Άρθρο 86Ετήσια έκθεση προόδου

1. Με αφετηρία το 2008 και έως τις 30 Ιουνίου κάθε έτους, η διαχειριστική αρχή διαβιβάζει στην Επιτροπή ετήσια έκθεση προόδου σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος. Η διαχειριστική αρχή διαβιβάζει την τελευταία έκθεση προόδου σχετικά με την υλοποίηση του προγράμματος στην Επιτροπή το αργότερο στις 30 Ιουνίου 2016.

2. Κάθε ετήσια έκθεση προόδου περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία:

α) οποιαδήποτε αλλαγή των γενικών συνθηκών που έχει άμεση επίπτωση στις συνθήκες υλοποίησης του προγράμματος, καθώς και οποιαδήποτε αλλαγή στις κοινοτικές και εθνικές πολιτικές που επηρεάζει τη συνέπεια μεταξύ του Ταμείου και των άλλων χρηματοδοτικών μέσων·

β) την πρόοδο του προγράμματος σε σχέση με τους καθορισμένους στόχους, με βάση δείκτες υλοποίησης και αποτελεσμάτων·

γ) τη δημοσιονομική εκτέλεση του προγράμματος με παρουσίαση, για κάθε μέτρο, κατάστασης των δαπανών που έχουν πληρωθεί στους δικαιούχους· εάν το πρόγραμμα καλύπτει περιφέρειες επιλέξιμες βάσει του στόχου σύγκλισης, οι δαπάνες πρέπει να αναφέρονται χωριστά·

δ) τα μέτρα που έχουν ληφθεί από τη διαχειριστική αρχή και την αρχή παρακολούθησης για τη διασφάλιση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της υλοποίησης του προγράμματος, και ειδικότερα:

i) τα μέτρα παρακολούθησης και αξιολόγησης·

ii) σύνοψη των κυριότερων προβλημάτων που ανέκυψαν στην διαχείριση του προγράμματος και τα τυχόν ληφθέντα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ελήφθησαν ως αντίδραση στις παρατηρήσεις που έγιναν βάσει του άρθρου 87·

iii) τη χρησιμοποίηση της τεχνικής αρωγής·

iv) τα μέτρα που ελήφθησαν για να εξασφαλιστεί ότι δίνεται δημοσιότητα στο πρόγραμμα σύμφωνα με το άρθρο 80·

ε) δήλωση σχετικά με την τήρηση των κοινοτικών πολιτικών στο πλαίσιο της παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού των προβλημάτων που ανέκυψαν και των μέτρων που εγκρίθηκαν για την αντιμετώπισή τους·

στ) χωριστό κεφάλαιο σχετικά με την πρόοδο και τη χρηματοδότηση των μέτρων βάσει της προσέγγισης LEADER·

ζ) ενδεχομένως, την εκ νέου χρησιμοποίηση των ενισχύσεων που ανακτήθηκαν δυνάμει του άρθρου 33 του κανονισμού (EΚ) αριθ..../...[χρηματοδότηση της ΚΓΠ].

3. Η έκθεση κρίνεται παραδεκτή ενόψει της εφαρμογής του άρθρου 26 του κανονισμού (EΚ) αριθ. .../... [χρηματοδότηση της ΚΓΠ], εάν περιέχει όλα τα στοιχεία που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 και επιτρέπει την αξιολόγηση της υλοποίησης του προγράμματος.

Η Επιτροπή διαθέτει δύο μήνες για να αποφανθεί επί της ετήσιας έκθεσης προόδου, μετά την αποστολή της από τη διαχειριστική αρχή. Η προθεσμία αυτή αυξάνεται σε πέντε μήνες για την τελευταία έκθεση του προγράμματος. Εάν η Επιτροπή δεν απαντήσει εντός της καθορισμένης προθεσμίας, η έκθεση θεωρείται ότι έχει γίνει αποδεκτή.

Άρθρο 87Ετήσια εξέταση των προγραμμάτων

1. Κάθε έτος, με την ευκαιρία της υποβολής της ετήσιας έκθεσης προόδου, η Επιτροπή και η διαχειριστική αρχή εξετάζουν τα κυριότερα αποτελέσματα του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με διαδικασίες που καθορίζονται σε συμφωνία με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και τη διαχειριστική αρχή.

2. Μετά την εξέταση αυτή, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει παρατηρήσεις στο κράτος μέλος και στη διαχειριστική αρχή, η οποία ενημερώνει σχετικά την επιτροπή παρακολούθησης. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνονται κατόπιν των παρατηρήσεων αυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Άρθρο 88Γενικές διατάξεις

1. Η πολιτική και τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης υπόκεινται σε εκ των προτέρων, παράλληλες και εκ των υστέρων αξιολογήσεις σύμφωνα με τα άρθρα 89 έως 91.

2. Οι αξιολογήσεις αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας της υλοποίησης των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης. Αποτιμούν την επίπτωση των προγραμμάτων σε σχέση με τις στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας που προβλέπονται στο άρθρο 9 και τα ειδικά προβλήματα αγροτικής ανάπτυξης στα συγκεκριμένα κράτη μέλη και περιφέρειες, λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της αειφόρου ανάπτυξης και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, καθώς και την εκπλήρωση των απαιτήσεων της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας.

3. Οι εργασίες της αξιολόγησης οργανώνονται, ανάλογα με την περίπτωση, υπό την ευθύνη είτε των κρατών μελών είτε της Επιτροπής.

4. Οι αξιολογήσεις εκτελούνται από ανεξάρτητους αξιολογητές. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής[15].

5. Τα κράτη μέλη παρέχουν τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που είναι αναγκαίοι για τη διενέργεια των αξιολογήσεων, οργανώνουν την παραγωγή και συγκέντρωση των απαιτούμενων δεδομένων και χρησιμοποιούν τα διάφορα στοιχεία που προσφέρει το σύστημα παρακολούθησης.

6. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συμφωνούν για τις μεθόδους και τα πρότυπα αξιολόγησης που πρέπει να εφαρμόζονται με πρωτοβουλία της Επιτροπής στο πλαίσιο του άρθρου 84.

Άρθρο 89Εκ των προτέρων αξιολόγηση

1. Η εκ των προτέρων αξιολόγηση εντάσσεται στην εκπόνηση κάθε προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης και αποσκοπεί στη βελτιστοποίηση της κατανομής των πόρων του προϋπολογισμού και στη βελτίωση της ποιότητας του προγραμματισμού. Προσδιορίζει και εκτιμά τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ανάγκες, τους προς επίτευξη στόχους, τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, τους ποσοτικούς στόχους, ιδίως όσον αφορά την επίπτωση σε σχέση με την κατάσταση εκκίνησης, την κοινοτική προστιθέμενη αξία, την έκταση στην οποία έχουν ληφθεί υπόψη οι κοινοτικές προτεραιότητες, τα διδάγματα που αντλούνται από τον προηγούμενο προγραμματισμό και την ποιότητα των διαδικασιών υλοποίησης, παρακολούθησης, αξιολόγησης και δημοσιονομικής διαχείρισης.

2. Η εκ των προτέρων αξιολόγηση διενεργείται υπό την ευθύνη του κράτους μέλους.

Άρθρο 90Παράλληλη αξιολόγηση

1. Τα κράτη μέλη δημιουργούν ένα σύστημα παράλληλης ετήσιας αξιολόγησης για κάθε πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης.

2. Η διαχειριστική αρχή του προγράμματος και η επιτροπή παρακολούθησης χρησιμοποιούν την παράλληλη ετήσια αξιολόγηση:

α) για να εξετάζουν την πρόοδο του προγράμματος σε σχέση με τους στόχους του μέσω δεικτών αποτελεσμάτων και, ενδεχομένως, επίπτωσης·

β) για να βελτιώνουν την ποιότητα των προγραμμάτων και την υλοποίησή τους·

γ) για να εξετάζουν προτάσεις για ουσιαστικές αλλαγές στα προγράμματα·

δ) για να προετοιμάζουν την ενδιάμεση και την εκ των υστέρων αξιολόγηση.

3. Από το 2008, η διαχειριστική αρχή υποβάλλει κάθε έτος έκθεση στην επιτροπή παρακολούθησης, η οποία περιέχει τα αποτελέσματα της παράλληλης αξιολόγησης. Μετά από συζήτηση, η έκθεση διαβιβάζεται στην Επιτροπή από κοινού με την ετήσια έκθεση προόδου που προβλέπεται στο άρθρο 86.

4. Το 2010, η παράλληλη ετήσια αξιολόγηση θα έχει τη μορφή της ενδιάμεσης αξιολόγησης. Η εν λόγω ενδιάμεση αξιολόγηση προτείνει μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των προγραμμάτων και της υλοποίησής τους.

Περίληψη των εκθέσεων ενδιάμεσης αξιολόγησης συντάσσεται με πρωτοβουλία της Επιτροπής.

5. Το 2015, η παράλληλη ετήσια αξιολόγηση θα λάβει τη μορφή της εκ των υστέρων αξιολόγησης.

6. Οι ενδιάμεσες και οι εκ των υστέρων αξιολογήσεις εξετάζουν τον βαθμό χρησιμοποίησης των πόρων, την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα του προγραμματισμού του Ταμείου, την κοινωνικοοικονομική επίπτωσή του και την επίπτωσή του επί των κοινοτικών προτεραιοτήτων. Καλύπτουν τους στόχους του προγράμματος και αποσκοπούν στην άντληση διδαγμάτων σχετικά με την πολιτική αγροτικής ανάπτυξης. Προσδιορίζουν τους παράγοντες, οι οποίοι συνετέλεσαν στην επιτυχία ή αποτυχία της υλοποίησης των προγραμμάτων, μεταξύ άλλων και από την άποψη της αειφορίας, και προσδιορίζουν τη βέλτιστη πρακτική.

7. Η παράλληλη ετήσια αξιολόγηση οργανώνεται με πρωτοβουλία των διαχειριστικών αρχών σε συνεργασία με την Επιτροπή. Οργανώνεται σε πολυετή βάση και καλύπτει την περίοδο 2007-2015.

8. Η Επιτροπή διοργανώνει με πρωτοβουλία της μέτρα κατάρτισης, ανταλλαγών της βέλτιστης πρακτικής και πληροφοριών για τους αξιολογητές της παράλληλης αξιολόγησης, τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών και τα μέλη της επιτροπής παρακολούθησης, καθώς και θεματικές και συνοπτικές αξιολογήσεις.

Άρθρο 91Σύνοψη των εκ των υστέρων αξιολογήσεων

1. Υπό την ευθύνη της Επιτροπής, σε συνεργασία με το κράτος μέλος και τη διαχειριστική αρχή, η οποία οφείλει να συγκεντρώσει τα δεδομένα που απαιτούνται για την ολοκλήρωσή της, συντάσσεται σύνοψη των εκ των υστέρων αξιολογήσεων. Η σύνοψη καλύπτει όλα τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

2. Η σύνοψη των εκ των υστέρων αξιολογήσεων ολοκληρώνεται το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2016.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IIIΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ

Άρθρο 92Κοινοτικό αποθεματικό για τον άξονα προτεραιότητας LEADER

1. Το ποσό που διατίθεται για το αποθεματικό που αναφέρεται στο άρθρο 70 παράγραφος 2 χρησιμοποιείται για τη στήριξη της υλοποίησης της προσέγγισης LEADER στα προγράμματα.

2. Η υλοποίηση της προσέγγισης LEADER αξιολογείται με βάση αντικειμενικά κριτήρια που περιλαμβάνουν:

α) την προτεραιότητα που δίνεται στην προσέγγιση LEADER,

β) την εδαφική κάλυψη της προσέγγισης LEADER,

γ) το στάδιο που έφθασε η υλοποίηση του άξονα προτεραιότητας LEADER,

δ) το αποτέλεσμα μόχλευσης επί των ιδιωτικών κεφαλαίων,

ε) τα αποτελέσματα των ενδιάμεσων αξιολογήσεων.

ΤΙΤΛΟΣ VIIIΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

Άρθρο 93Εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις

1. Τα άρθρα 87 έως 89 της Συνθήκης εφαρμόζονται στις ενισχύσεις που χορηγούνται από τα κράτη μέλη για τα μέτρα στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης, εκτός εάν προβλέπεται διαφορετικά στον παρόντα τίτλο.

Ωστόσο, τα άρθρα 87, 88 και 89 της Συνθήκης δεν εφαρμόζονται στις χρηματοδοτικές συνεισφορές των κρατών μελών για μέτρα που υπόκεινται στην κοινοτική στήριξη σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

2. Απαγορεύεται η χορήγηση ενίσχυσης για τον εκσυγχρονισμό εκμεταλλεύσεων, η οποία υπερβαίνει τα ποσοστά που καθορίζονται στο παράρτημα Ι όσον αφορά το άρθρο 25 παράγραφος 2.

Η απαγόρευση αυτή δεν ισχύει για τις ενισχύσεις που αφορούν:

α) επενδύσεις, οι οποίες πραγματοποιούνται πρωτίστως προς το δημόσιο συμφέρον και σχετίζονται με τη διατήρηση παραδοσιακών τοπίων που έχουν διαμορφωθεί από τις γεωργικές και δασοκομικές δραστηριότητες ή με την μετεγκατάσταση κτιρίων της εκμετάλλευσης·

β) επενδύσεις για την προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος·

γ) επενδύσεις για τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και διαβίωσης των ζώων των κτηνοτροφικών επιχειρήσεων.

3. Απαγορεύεται η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων σε γεωργούς για την αντιστάθμιση φυσικών μειονεκτημάτων στις ορεινές περιοχές και στις άλλες περιοχές με μειονεκτήματα, εάν δεν πληρούνται οι όροι του άρθρου 35. Ωστόσο, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγείται συμπληρωματική ενίσχυση που υπερβαίνει τα ποσά που καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 35 παράγραφος 3.

4. Απαγορεύεται η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τη στήριξη γεωργών που αναλαμβάνουν γεωργοπεριβαλλοντικές δεσμεύσεις ή δεσμεύσεις για την καλή διαβίωση των ζώων, οι οποίες δεν πληρούν τους όρους του άρθρου 37. Ωστόσο, μπορεί να χορηγείται, εάν αιτιολογείται δεόντως, συμπληρωματική ενίσχυση που υπερβαίνει τα μέγιστα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα Ι όσον αφορά το άρθρο 37 παράγραφος 4. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μπορεί να επιτραπεί δεόντως αιτιολογημένη παρέκκλιση σε σχέση με την ελάχιστη διάρκεια των εν λόγω δεσμεύσεων που προβλέπεται στο άρθρο 37 παράγραφος 3.

5. Απαγορεύεται η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τη στήριξη γεωργών, οι οποίοι προσαρμόζονται σε αυστηρά πρότυπα με βάση την κοινοτική νομοθεσία στους τομείς της προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της υγείας ζώων και φυτών, της καλής διαβίωσης των ζώων και της επαγγελματικής ασφάλειας, εάν δεν πληρούνται οι όροι του άρθρου 29. Ωστόσο, μπορεί να χορηγείται συμπληρωματική ενίσχυση που υπερβαίνει τα μέγιστα ποσά που καθορίζονται σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, για να βοηθήσει τους γεωργούς να συμμορφωθούν προς την εθνική νομοθεσία που υπερκαλύπτει τα κοινοτικά πρότυπα.

Εν απουσία κοινοτικής νομοθεσίας, απαγορεύεται η χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τη στήριξη γεωργών, οι οποίοι προσαρμόζονται σε αυστηρά πρότυπα με βάση την εθνική νομοθεσία στους τομείς του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της υγείας ζώων και φυτών, της καλής διαβίωσης των ζώων και της επαγγελματικής ασφάλειας, εάν δεν πληρούνται οι όροι του άρθρου 29. Μπορεί να χορηγείται συμπληρωματική ενίσχυση που υπερβαίνει τα μέγιστα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα Ι όσον αφορά το άρθρο 29 παράγραφος 2, εάν δικαιολογείται βάσει του άρθρου 29.

Άρθρο 94Συμπληρωματική εθνική χρηματοδότηση

Οι κρατικές ενισχύσεις που προορίζονται για την παροχή συμπληρωματικής χρηματοδότησης σε μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, για τα οποία χορηγείται κοινοτική στήριξη, κοινοποιούνται από τα κράτη μέλη και εγκρίνονται από την Επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, στο πλαίσιο του προγραμματισμού που αναφέρεται στο άρθρο 15. Η πρώτη πρόταση του άρθρου 88 παράγραφος 3 της Συνθήκης δεν εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που κοινοποιούνται με τον τρόπο αυτό.

ΤΙΤΛΟΣ IXΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 95Επιτροπή

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή αγροτικής ανάπτυξης (στο εξής καλούμενη η "επιτροπή").

2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/EΚ.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/EΚ είναι ενός μηνός.

3. Η επιτροπή εγκρίνει τον εσωτερικό κανονισμό της.

Άρθρο 96Λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής

Πέραν των μέτρων που προβλέπονται στις ιδιαίτερες διατάξεις του παρόντος κανονισμού, εκδίδονται λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2. Οι κανόνες αυτοί καλύπτουν ιδίως:

α) την παρουσίαση των προτάσεων για προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης·

β) τους όρους που διέπουν τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης.

Άρθρο 97Μεταβατικές διατάξεις

Εάν είναι αναγκαία η λήψη ειδικών μέτρων για τη διευκόλυνση της μετάβασης από το ισχύον σύστημα προς το σύστημα που θεσπίζεται με τον παρόντα κανονισμό, τα μέτρα αυτά εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 95 παράγραφος 2.

Μέτρα του είδους αυτού εκδίδονται ειδικότερα για την ενσωμάτωση της υφιστάμενης κοινοτικής στήριξης, η οποία έχει εγκριθεί από την Επιτροπή για περίοδο που λήγει μετά την 1η Ιανουαρίου 2007, στο καθεστώς στήριξης της αγροτικής ανάπτυξης που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 98Καταργούμενες διατάξεις

1. Ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1257/1999 καταργείται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2007.

Οι παραπομπές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως γινόμενες στον παρόντα κανονισμό.

Ο καταργούμενος κανονισμός εξακολουθεί να εφαρμόζεται στις ενέργειες που εγκρίνονται από την Επιτροπή δυνάμει του εν λόγω κανονισμού πριν από την 1η Ιανουαρίου 2007.

2. Οι οδηγίες και οι αποφάσεις του Συμβουλίου, με τις οποίες καθορίζονται και τροποποιούνται οι κατάλογοι των μειονεκτικών περιοχών που αναφέρονται στο άρθρο 21 παράγραφος 2 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 950/97, καταργούνται.

Άρθρο 99Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την [...] ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται σε σχέση με την κοινοτική στήριξη από την 1η Ιανουαρίου 2007.

Ωστόσο, το άρθρο 10 εφαρμόζεται από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IΠΟΣΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

+++++ TABLE +++++

(*) Στην περίπτωση της Μάλτας, η Επιτροπή μπορεί να καθορίσει ελάχιστο ποσό ενίσχυσης για τομείς παραγωγής, στους οποίους το συνολικό προϊόν είναι εξαιρετικά μικρό.

(**) Τα ποσά αυτά μπορούν να αυξηθούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη ειδικών περιστάσεων που πρέπει να αιτιολογούνται στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IIΕτήσια κατανομή των πιστώσεων ανάληψης υποχρεώσεων για την περίοδο 2007-2013

(αναφερόμενη στο άρθρο 70 παράγραφος 1)

(εκατ. ευρώ - τιμές 2004)

+++++ TABLE +++++

FICHE FINANCIRE LGISLATIVE

+++++ TABLE +++++

1. LIGNE(S) BUDGTAIRE(S) + INTITUL(S)

2. DONNES CHIFFRES GLOBALES

2.1 Enveloppe totale de l'action (partie B): 88 753,- millions d'euros en CE (prix constant 2004)

2.2 Priode d'application: du 1 janvier 2007 au 31 dcembre 2013

2.3 Estimation globale pluriannuelle des dpenses:

a) chancier crdits d'engagement/crdits de paiement (intervention financire) (cf. point 6.1.1)

millions d'euros ( la 3e dcimale)

+++++ TABLE +++++

b) Assistance technique et administrative (ATA) et dpenses d'appui (DDA) (cf. point 6.1.2)

+++++ TABLE +++++

+++++ TABLE +++++

c) Incidence financire globale des ressources humaines et autres dpenses de fonctionnement (cf. points 7.2 et 7.3)

+++++ TABLE +++++

+++++ TABLE +++++

2.4 Compatibilit avec la programmation financire et les perspectives financires

[X] Proposition compatible avec la programmation financire 2007-2013.

Cette proposition ncessite une reprogrammation de la rubrique concerne des perspectives financires,

y compris, le cas chant, un recours aux dispositions de l'accord interinstitutionnel.

2.5 Incidence financire sur les recettes

[X] Aucune implication financire.

millions d'euros ( la premire dcimale)

+++++ TABLE +++++

4. BASE JURIDIQUE

Article 36 et 37 du trait.

5. DESCRIPTION ET JUSTIFICATION

5.1 Ncessit d'une intervention communautaire

5.1.1 Objectifs poursuivis

La politique de dveloppement rural accompagne la politique commune relative aux marchs agricoles et elle contribue aux objectifs noncs l'article 33 du trait. La prsente proposition tablit le cadre de soutien du dveloppement rural par l'Union europenne.

Le soutien de la Communaut en faveur d'un dveloppement rural, financ par le Fonds agricole pour le dveloppement rural (FEADER), contribuera la ralisation des objectifs suivants :

- l'amlioration de la comptitivit de l'agriculture et de la sylviculture par un soutien la restructuration ;

- l'amlioration de l'environnement et l'espace rural par le soutien la gestion du territoire ;

- l'amlioration de la qualit de la vie dans les zones rurales et l'encouragement de la diversification des activits conomiques.

5.1.2 Dispositions prises relevant de l'valuation ex ante

(Il s'agit ici:

a) d'expliquer comment et quand l'valuation ex ante a t effectue (auteur, calendrier et si le(s) rapport(s) est/sont disponible(s) ou comment l'information correspondante a t collecte.

Une tude d'impact a t labore et accompagne la proposition.

b) de dcrire brivement les constatations et enseignements tirs de l'valuation ex ante)

Les conclusions figurent la partie 5 de l'tude d'impact.

5.1.3 Dispositions prises la suite de l'valuation ex post

(Dans le cas du renouvellement d'un programme, il s'agit aussi de dcrire brivement les enseignements tirer d'une valuation intrimaire ou ex post.)

Voir partie 5 de l'tude d'impact.

5.2 Actions envisages et modalits de l'intervention budgtaire

La politique de dveloppement rural sera implmente par des programmes pluriannuels couvrant la priode 2007 - 2013. Ils seront articuls autour de 3 axes prioritaires et de l'axe LEADER conformment aux dispositions des titres III et IV de la proposition.

5.3 Modalits de mise en uvre

Les programmes de dveloppement rural sont tablis et prsents la Commission par les Etats membres l'issue d'une concertation avec les partenaires rgionaux, locaux, conomiques et sociaux. L'Etat membre peut prsenter soit un seul programme couvrant tout son territoire soit un programme par rgion.

La Commission approuve les programmes en fonction de leur cohrence avec les orientations stratgiques de l'Union sur le dveloppement rural, le plan stratgique national prsent par l'Etat membre, ainsi qu'avec le prsent rglement. La mise en uvre des programmes et leur contrle relve de la gestion partage (art. 53 du Rglement 1605/2002).

L'assistance technique l'initiative de la Commission est implmente en gestion directe.

6. INCIDENCE FINANCIRE

6.1 Incidence financire totale sur la partie B (pour toute la priode de programmation)

(Le mode de calcul des montants totaux prsents dans le tableau ci-aprs doit tre expliqu par la ventilation dans le tableau 6.2.)

6.1.1 Intervention financire

Crdits d'engagement en millions d'euros ( la 3e dcimale)

+++++ TABLE +++++

6.1.2 Assistance technique et administrative (ATA), dpenses d'appui (DDA) et dpenses TI (crdits d'engagement)

+++++ TABLE +++++

6.2. Calcul des cots par mesure envisage en partie B (pour toute la priode de programmation)

(Dans le cas o il y a plusieurs actions, il y a lieu de donner, sur les mesures concrtes prendre pour chaque action, les prcisions ncessaires l'estimation du volume et du cot des ralisations.)

Crdits d'engagement en millions d'euros ( la 3e dcimale)

+++++ TABLE +++++

(Si ncessaire, expliquer le mode de calcul.)

7. INCIDENCE SUR LES EFFECTIFS ET LES DPENSES ADMINISTRATIVES

7.1. Incidence sur les ressources humaines

+++++ TABLE +++++

7.2 Incidence financire globale des ressources humaines

+++++ TABLE +++++

Les montants correspondent aux dpenses totales pour 12 mois.

7.3 Autres dpenses de fonctionnement dcoulant de l'action

+++++ TABLE +++++

Les montants correspondent aux dpenses totales de l'action pour 12 mois.

(1) Prciser le type de comit ainsi que le groupe auquel il appartient.

+++++ TABLE +++++

(Dans l'estimation des ressources humaines et administratives ncessaires pour l'action, les DG/services devront tenir compte des dcisions arrtes par la Commission lors du dbat d'orientation et de l'approbation de l'avant-projet de budget (APB). Ceci signifie que les DG devront indiquer que les ressources humaines peuvent tre couvertes l'intrieur de la prallocation indicative prvue lors de l'adoption de l'APB.

Dans des cas exceptionnels o les actions vises n'taient pas prvisibles lors de la prparation de l'APB, la Commission devra tre saisie afin de dcider si la mise en uvre de l'action propose peut tre accepte et selon quelles modalits ( travers une modification de la prallocation indicative, une opration ad hoc de redploiement, un budget rectificatif et supplmentaire ou une lettre rectificative au projet de budget.)

Les besoins en ressources humaines et administratives seront couverts l'intrieur de la dotation alloue la DG gestionnaire dans le cadre de la procdure d'allocation annuelle.

8. SUIVI ET VALUATION

8.1 Systme de suivi

Il est dfini aux articles 81 87.

8.2 Modalits et priodicit de l'valuation prvue

Les programmes de dveloppement rural font l'objet d'valuations conformment aux dispositions des articles 88 91.

9. MESURES ANTIFRAUDE

Les Etats membres assument en premier ressort la responsabilit du contrle financier des interventions. A cette fin, les Etats membres prennent toutes les dispositions et mesures ncessaires pour s'assurer de la ralit et rgularit des oprations finances par le FEADER, prvenir et dtecter les irrgularits, poursuivre et rcuprer les fonds perdus en cas d'irrgularit. La Commission, pour sa part, s'assure de l'existence et du bon fonctionnement des systmes de gestion et de contrle dans les Etats membres et elle applique les corrections financires en cas de dfaillance de ces systmes. Il convient de noter que la procdure d'apurement des comptes s'applique.

-----------------------[1] ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 583/2004 (ΕΕ L 91 της 30.3.2004, σ. 1).

[2] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 583/2004.

[3] ΕΕ L 103 της 24.4.1979, σ. 7. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 36).

[4] ΕΕ L 206 της 22.7.1992, σ. 7. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

[5] ΕΕ L 142 της 2.6.1997, σ. 1.

[6] ΕΕ L [...], [...], σ. [...].

[7] ΕΕ L 184 της 27.7.1993, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

[8] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

[9] ΕΕ L 154 της 21.6.2003, σ. 1.

[10] ΕΕ L [...], [...], σ. [...].

[11] ΕΕ L 124 της 20.5.2003, σ. 36.

[12] ΕΕ C 288 της 9.10.1999, σ. 2.

[13] Ανακοίνωση της Επιτροπής της 19.3.1991 (ΕΕ C 73 της 19.3.1991).

[14] Ανακοίνωση της Επιτροπής της 14.4.2000 (ΕΕ C 139 της 18.5.2000, σ. 5).

[15] ΕΕ L 145 της 31.5.2001, σ. 43.