52003PC0378

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 του Συμβουλίου περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71, όσον αφορά την ευθυγράμμιση των δικαιωμάτων και την απλούστευση των διαδικασιών

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. εισαγωγη

Κατά τη σύνοδό του της 15ης και 16ης Μαρτίου 2002, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης αποφάσισε ότι μια ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθενείας θα αντικαταστήσει τα έντυπα που απαιτούνται σήμερα για την παροχή περίθαλψης σε άλλο κράτος μέλος. Η Επιτροπή θα παρουσιάσει πρόταση προς το σκοπό αυτό ενώπιον του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την άνοιξη του 2003. Αυτή η κάρτα θα απλουστεύσει τις διαδικασίες, αλλά δεν θα αλλάξει τα υφιστάμενα δικαιώματα και υποχρεώσεις.

Η Επιτροπή επομένως υπέβαλε στις 17 Φεβρουαρίου 2003, ανακοίνωση σχετικά με την εισαγωγή μιας ευρωπαϊκής κάρτας ασφάλισης ασθενείας [1] (στο εξής αποκαλούμενη «ευρωπαϊκή κάρτα») με την οποία προτείνεται σενάριο για την προοδευτική αντικατάσταση από την ευρωπαϊκή κάρτα, των εντύπων που απαιτούνται σήμερα για την παροχή περίθαλψης στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος.

[1] COM(2003)73 τελικό

Για να επιτραπεί η αντικατάσταση των εντύπων από την ευρωπαϊκή κάρτα και για να καταστεί δυνατή η πραγματική απλούστευση των διαδικασιών με την εισαγωγή της εν λόγω κάρτας, είναι επιθυμητά δύο μέτρα.

Αφενός, αρμόζει να ευθυγραμμισθούν τα δικαιώματα όλων των κατηγοριών ασφαλισμένων στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος, έτσι ώστε όλα τα άτομα τα οποία αφορά ο κανονισμός να μπορούν να επωφελούνται από παροχές σε είδος οι οποίες αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες στη διάρκεια διαμονής σε άλλο κράτος μέλος.

Αφετέρου, αρμόζει να απλουστευθούν οι διαδικασίες που επιβάλλονται στον ασθενή ο οποίος έχει ανάγκη περίθαλψης στο κράτος διαμονής καταργώντας κυρίως την υποχρέωση η οποία επιβάλλεται συχνά να απευθύνεται ο ενδιαφερόμενος στον φορέα κοινωνικής ασφάλισης του τόπου διαμονής πριν να απευθυνθεί σε πάροχο περίθαλψης και επιτρέποντάς του κατ' αυτό τον τρόπο να απευθύνεται άμεσα στον πάροχο περίθαλψης.

Είναι τέλος απαραίτητο να προβλεφθεί διάταξη η οποία να καθορίζει τις σχέσεις μεταξύ των φορέων κοινωνικής ασφάλισης αφενός και των χρηστών αφετέρου.

2. ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ

2.1. Άρθρο 1

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1408/71

2.1.1. Τροποποίηση του άρθρου 22

Σήμερα, οι διατάξεις του κανονισμού προβλέπουν διαφορετικά δικαιώματα για την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος ή το κράτος κατοικίας ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν τα ασφαλισμένα άτομα. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός καθώς και τα μέλη της οικογενείας του λαμβάνουν παροχές σε είδος οι οποίες είναι άμεσα απαραίτητες στη διάρκεια διαμονής σε άλλο κράτος μέλος. Ο συνταξιούχος και τα μέλη της οικογενείας του λαμβάνουν παροχές σε είδος οι οποίες είναι απαραίτητες (χωρίς την προϋπόθεση του επείγοντος) στη διάρκεια διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος κατοικίας. Τα άτομα τα οποία εργάζονται και διαμένουν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος (αποσπασμένοι εργαζόμενοι, διεθνείς μεταφορείς....) και τα μέλη της οικογενείας τους λαμβάνουν τις απαραίτητες παροχές σε είδος στο κράτος όπου ασκείται η δραστηριότητα. Οι άνεργοι οι οποίοι μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος για να ζητήσουν απασχόληση λαμβάνουν τις απαραίτητες παροχές σε είδος σ' αυτό το κράτος μέλος.

Δημιουργήθηκαν διάφορα έντυπα έτσι ώστε να επιτρέπεται σ' αυτές τις διάφορες κατηγορίες ασφαλισμένων να απαιτούν παροχές σε είδος στη διάρκεια προσωρινής διαμονής.

Για να εξασφαλισθεί η ισότητα μεταχείρισης όλων των κατηγοριών ασφαλισμένων και να διευκολυνθεί η αντικατάσταση των εντύπων από την κάρτα, αρμόζει να ευθυγραμμισθούν τα δικαιώματα όλων των κατηγοριών ατόμων που αφορά ο κανονισμός.

Το άρθρο 22 παράγραφος 1, σημείο α), πρέπει επομένως να τροποποιηθεί, έτσι ώστε να επιτραπεί στο μισθωτό ή μη μισθωτό, καθώς και στα μέλη της οικογενείας του, να λαμβάνουν παροχές σε είδος οι οποίες αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες στη διάρκεια διαμονής σε άλλο κράτος μέλος.

Για ορισμένα είδη περίθαλψης, όπως παραδείγματος χάρη για την αιμοδιΰλυση, έχει πρωταρχική σημασία για τον ασθενή να είναι διαθέσιμη η θεραπεία με συνεχή τρόπο όταν αυτός διαμένει σε άλλο κράτος μέλος. Μια νέα παράγραφος 1α προστίθεται επομένως στο άρθρο 22, έτσι ώστε να προβλέπεται ότι η διοικητική επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 80 του κανονισμού θα καταρτίσει τον κατάλογο παροχών σε είδος οι οποίες, για πρακτικούς λόγους, απαιτούν προηγούμενη συμφωνία μεταξύ του συγκεκριμένου ατόμου και του φορέα ο οποίος παρέχει την περίθαλψη, έτσι ώστε αυτές οι παροχές να μπορούν να χορηγούνται στη διάρκεια της διαμονής.

2.1.2. Κατάργηση του άρθρου 22β

Το άρθρο 22β έχει ως στόχο να επιτρέπει στα άτομα τα οποία ασκούν τη δραστηριότητά τους σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος (ή επί πλοίου με σημαία κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος) και διαμένουν στο κράτος όπου ασκείται η δραστηριότητα (ή του οποίου τη σημαία φέρει το πλοίο στο οποίο ασκείται η δραστηριότητα), καθώς και στα μέλη της οικογενείας τους, να λαμβάνουν παροχές σε είδος που είναι απαραίτητες στη διάρκεια της διαμονής.

Εφόσον λόγω της τροποποίησης του άρθρου 22, παράγραφος 1, σημείο α), οι μισθωτοί και μη μισθωτοί εργαζόμενοι μπορούν να λαμβάνουν παροχές σε είδος οι οποίες αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες στη διάρκεια διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους άλλο από το αρμόδιο κράτος, το άρθρο 22β καθίσταται περιττό και μπορεί να καταργηθεί.

2.1.3. Τροποποίηση των άρθρων 25 και 31

Για λόγους νομικής ασφάλειας και για αποδειχθεί ότι η έκταση των δικαιωμάτων παροχών σε είδος σε περίπτωση προσωρινής διαμονής είναι παρόμοια για όλες τις κατηγορίες ατόμων τα οποία καλύπτονται από τον κανονισμό αρμόζει να εναρμονισθεί το κείμενο των άρθρων (άνεργοι) και 31(δικαιούχοι σύνταξης ή προσόδου) με εκείνο του άρθρου 22.

2.1.4. Κατάργηση του άρθρου 34β

Το άρθρο 34α του κανονισμού προβλέπει ότι το άρθρο 22, παράγραφος 1, σημείο α), εφαρμόζεται κατ' αναλογία στους σπουδαστές, πράγμα το οποίο συνεπάγεται ότι οι εν λόγω σπουδαστές δικαιούνται παροχών σε είδος που είναι άμεσα απαραίτητες στη διάρκεια της διαμονής τους σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος. Το σημερινό άρθρο 34β έχει ως στόχο να επιτρέπει στους σπουδαστές και στα μέλη των οικογενειών τους που διαμένουν σε κράτος μέλος άλλο από αρμόδιο κράτος για να παρακολουθήσουν σπουδές να λαμβάνουν παροχές σε είδος που είναι απαραίτητες (χωρίς προϋπόθεση επείγοντος) στη διάρκεια της διαμονής στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους.

Σύμφωνα με την τροποποίηση του άρθρου 22, παράγραφος 1, σημείο α) (στο οποίο αναφέρεται το άρθρο 34α), οι σπουδαστές θα μπορούν να λαμβάνουν παροχές σε είδος οι οποίες αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες στη διάρκεια της διαμονής τους στο έδαφος κράτους μέλους άλλο από το αρμόδιο κράτος. Το άρθρο 34β καθίσταται επομένως περιττό και μπορεί να καταργηθεί.

2.1.5. Προσθήκη άρθρου 84α

Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής του κανονισμού, είναι ωφέλιμο να ορισθούν σαφώς οι σχέσεις μεταξύ των φορέων κοινωνικής ασφάλισης αφενός και των προσώπων που καλύπτονται από τον κανονισμό αφετέρου. Πράγματι, μια θεμιτή συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο μερών αυξάνει όχι μόνον την αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού αλλά και εξασφαλίζει επίσης ότι τα καλυπτόμενα άτομα μπορούν να επωφελούνται πλήρως από το σύνολο των δικαιωμάτων τα οποία τους αναγνωρίζονται από τον κανονισμό. Μια τέτοια συνεργασία θα επιτρέψει την καλύτερη εξισορρόπηση των σχέσεων μεταξύ αυτών των δύο μερών.

Θα πρέπει επομένως να προβλέπεται ότι οι φορείς και τα καλυπτόμενα άτομα πληροφορούνται αμοιβαία για κάθε αλλαγή που μπορεί να τροποποιήσει τα δικαιώματα παροχών. Για παράδειγμα, όσον αφορά τους φορείς, κάθε τροποποίηση της νομοθεσίας που θα μπορούσε να έχει επίπτωση στην κατάσταση του ενδιαφερομένου, και όσον αφορά τα ασφαλισμένα άτομα, η εγκατάλειψη ή αλλαγή μισθωτής ή μη μισθωτής δραστηριότητας από τον ασφαλισμένο, η μεταφορά κατοικίας ή διαμονής αυτού ή μέλους της οικογενείας του, η αλλαγή της οικογενειακής κατάστασης. Η μη τήρηση αυτής της υποχρέωσης πληροφόρησης από τον ενδιαφερόμενο μπορεί να συνεπάγεται κυρώσεις. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις κυρώσεις αυτές σύμφωνα με το εθνικό δίκαιό τους με σεβασμό της θεμελιώδους αρχής της αναλογικότητας. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Camarotto και Vignone (C-52/99 και C-53/99, απόφαση της 22.2.2001), αυτές οι κυρώσεις πρέπει να είναι ισοδύναμες με αυτές που ισχύουν σε παρόμοιες καταστάσεις οι οποίες υπάγονται στην εσωτερική έννομη τάξη και δεν πρέπει στην πράξη να καθιστούν αδύνατη ή υπερβολικά δύσκολη την άσκηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στους ενδιαφερομένους από τον κανονισμό.

Για να επιτρέπεται στους ασφαλισμένους να επωφελούνται πλήρως από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, οι φορείς υποχρεούνται να παρέχουν στους ενδιαφερομένους κάθε απαραίτητη βοήθεια. Σε περίπτωση περίπλοκης εφαρμογής των διατάξεων του κανονισμού, ο αρμόδιος φορέας μπορεί να προσφύγει στη διοικητική επιτροπή μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου του.

2.2. Άρθρο 2

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 574/72

2.2.1. Τροποποίηση των άρθρων 2 και 117

Το άρθρο 2 παράγραφος 1 αφορά τα υποδείγματα των πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, δηλώσεων, αιτήσεων και άλλων εγγράφων, αναγκαίων για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 και του κανονισμού εφαρμογής του. Για να δοθεί στη διοικητική επιτροπή η δυνατότητα να παρακολουθεί την εξέλιξη στο τεχνικό πεδίο, είναι προτιμητέο να αντικατασταθεί αυτή η απαρίθμηση με την ενιαία έννοια «έγγραφα», όπως ορίζεται στο άρθρο 3 εδάφιο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30.5.2001 για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, δηλαδή: «οποιοδήποτε περιεχόμενο ανεξάρτητα από το χρησιμοποιηθέν υπόθεμα (γραμμένο σε χαρτί ή αποθηκευμένο υπό ηλεκτρονική μορφή ή με ηχητική, οπτική ή οπτικοακουστική εγγραφή)». Η έννοια αυτή επιτρέπει την αντικατάσταση των εντύπων Ε από κάρτες με ορατά δεδομένα καθώς και από κάθε μορφή έξυπνης κάρτας.

Για λόγους νομικής ασφάλειας, πρέπει να καταργηθεί η παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο. Πράγματι, ο στόχος του συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης είναι να διευκολυνθεί, στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, το πέρασμα από ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης σε ένα άλλο. Έχει σημασία επομένως τα έγγραφα που υποβάλλονται να καθιστούν δυνατό αυτό το πέρασμα σε ένα άλλο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, δηλαδή να είναι άμεσα αναγνωρίσιμα λόγω του ενιαίου προτύπου τους. Εντούτοις, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν μεταξύ τους διοικητικές συμφωνίες για τη μη συμπλήρωση όλων των τετραγωνιδίων που προβλέπονται χωρίς να τροποποιείται το πρότυπο. Στην περίπτωση αυτή, η γνώμη της διοικητικής επιτροπής δεν είναι απαραίτητη.

Πρέπει να προσαρμοσθεί επίσης το άρθρο 117 αντικαθιστώντας τις λέξεις «πιστοποιητικών, βεβαιώσεων, δηλώσεων, αιτήσεων και άλλων εγγράφων» με την μόνη λέξη «εγγράφων».

2.2.2. Τροποποίηση του άρθρου 17

Για λόγους απλούστευσης, πρέπει να καταργηθεί η παράγραφος 6 του εν λόγω άρθρου με την οποία υποχρεούται ο φορέας του τόπου κατοικίας να κοινοποιεί στον αρμόδιο φορέα, σε περίπτωση νοσηλείας, την ημερομηνία εισόδου στο νοσηλευτικό ίδρυμα και την πιθανή διάρκεια της νοσηλείας. Πράγματι, η κοινοποίηση νοσηλείας είναι εντελώς ανώφελη και άλλωστε συντάσσεται όλο και πιο σπάνια.

Επίσης για λόγους απλούστευσης , η παράγραφος 7 με την οποία υποχρεούνται ο φορέας του τόπου κατοικίας να ειδοποιεί τον αρμόδιο φορέα σε περίπτωση χορήγησης παροχών σε είδος χαρακτηριζόμενων ως μεγάλης σημασίας, μπορεί να καταργηθεί.

Μετά την κατάργηση των παραγράφων 6 και 7, τα άρθρα 19α παράγραφος 2, 21 παράγραφος 2, 22 παράγραφος 2, 23 εδάφιο 2, 26 παράγραφος 3 και 31 παράγραφος 2 πρέπει να προσαρμοσθούν.

2.2.3. Κατάργηση του άρθρου 20 και τροποποίηση των άρθρων 21, 26 και 31

Μετά την εισαγωγή της ευρωπαϊκής κάρτας και την ευθυγράμμιση των δικαιωμάτων όλων των κατηγοριών ασφαλισμένων, το άρθρο 20 το οποίο δεν αφορά παρά τους εργαζομένους στις διεθνείς μεταφορές, δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης και μπορεί να καταργηθεί. Πράγματι, ο εργαζόμενος στις διεθνείς μεταφορές θα διαθέτει ευρωπαϊκή κάρτα η οποία θα του χορηγηθεί από τον φορέα και θα του παρέχει πρόσβαση σε κάθε παροχή σε είδος απαραίτητη στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος οιοσδήποτε και αν είναι ο σκοπός αυτής της διαμονής.

Τα άρθρα 21, 26 και 31 προβλέπουν ότι ο ενδιαφερόμενος υποχρεούται να υποβάλει στον φορέα του τόπου διαμονής βεβαίωση που να πιστοποιεί ότι δικαιούται παροχών σε είδος.

Αυτή η υποχρέωση να απευθύνεται ο ενδιαφερόμενος στον φορέα του τόπου διαμονής πριν να ανατρέξει στον πάροχο περίθαλψης, φαίνεται ως μη ρεαλιστική και δυσανάλογη κυρίως σε περίπτωση σύντομης διαμονής σε άλλο κράτος μέλος και θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματικό εμπόδιο στην ελεύθερη διακίνηση των προσώπων καθόσον η πρόσβαση στις παροχές σε είδος δεν θα επιτρεπόταν εάν ο ασφαλισμένος δεν είχε υποβάλει εκ των προτέρων στο φορέα του τόπου διαμονής το απαιτούμενο έντυπο. Εξάλλου, αυτή η υποχρέωση αγνοείται συχνά από τους ασφαλισμένους οι οποίοι ενδέχεται να θεωρούν καλόπιστα ότι η απλή κατοχή ενός εντύπου εγγυάται την πρόσβαση στις παροχές σε είδος. Εξάλλου, πολυάριθμα κράτη μέλη έπαψαν να επιβάλλουν κυρώσεις για τη μη τήρηση αυτής της διαδικασίας.

Πράγματι, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θέσπισε στην απόφασή του της 25ης Φεβρουαρίου 2003 στην υπόθεση IKA (C-326/00, μη δημοσιευθείσα ακόμη) ότι αρμόζει εντούτοις να διαπιστωθεί η ενδεχόμενη αυθόρμητη παράληψη μιας τέτοιας υποβολής δεν θα έπρεπε να έχει καθοριστικές συνέπειες (σημείο 47).

Εξάλλου, στο πλαίσιο της εισαγωγής της ευρωπαϊκής κάρτας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Βαρκελώνης της 15ης και 16ης Μαρτίου 2002 αποφάσισε ότι οι διαδικασίες θα απλουστευθούν έτσι ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στην περίθαλψη.

Πρέπει επομένως να αναδιατυπωθεί ο τίτλος και η παράγραφος 1 του άρθρου 21, η παράγραφος 1 του άρθρου 26 και η παράγραφος 1 του άρθρου 31 έτσι ώστε να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι, για να λάβουν παροχές σε είδος, να απευθύνονται άμεσα στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης βάσει ενός εγγράφου το οποίο να πιστοποιεί τα δικαιώματα τους, δηλαδή της ευρωπαϊκής κάρτας. Εντούτοις, εάν ο ασφαλισμένος έχασε ή ξέχασε το εν λόγω έγγραφο πρέπει να του παρέχεται η δυνατότητα να απευθύνεται στο φορέα του τόπου διαμονής με σκοπό να ζητήσει αυτός ισοδύναμη πιστοποίηση από τον αρμόδιο φορέα.

Εφόσον η ευρωπαϊκή κάρτα δεν αφορά τις παροχές σε είδος, η παλαιά διαδικασία πρέπει να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται για τις παροχές σε χρήμα. Είναι επομένως απαραίτητο να εισαχθεί στο άρθρο 26 μια νέα παράγραφος 1α.

2.3. Άρθρο 3

Το άρθρο αυτό αφορά τη θέση σε ισχύ του παρόντος κανονισμού.

3. εφαρμογη στισ χωρεσ του ευρωπαϊκου οικονομικου χωρου και στην ελβετικη συνομοσπονδια

Η ελεύθερη διακίνηση των προσώπων είναι ένας από τους στόχους και τις αρχές της συμφωνίας για τον ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο (ΕΟΧ) η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1994 [2]. Στο κεφάλαιο 1 του τρίτου μέρους, σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων, τα άρθρα 28, 29 και 30 είναι αφιερωμένα στην ελεύθερη διακίνηση των μισθωτών και μη μισθωτών εργαζομένων. Το άρθρο 29, ειδικότερα, επαναλαμβάνει τις αρχές που εμφαίνονται στο άρθρο 42 της συνθήκης ΕΚ, σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση των προσώπων που διακινούνται εντός της Κοινότητας. Κατά συνέπεια, η παρούσα πρόταση κανονισμού, εάν εγκριθεί, πρέπει να εφαρμοσθεί και στις χώρες μέλη του ΕΟΧ.

[2] ΕΕ L 1 της 3.1.1994, όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση της μικτής επιτροπής του ΕΟΧ αριθ. 7/94 της 21.3.1994 (ΕΕ L 160 της 28.6.1994)

Η συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της αφενός και της ελβετικής συνομοσπονδίας αφετέρου σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση των προσώπων η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουνίου 2002 [3], περιέχει ένα άρθρο 8 το οποίο επαναλαμβάνει τις αρχές που εμφαίνονται στο άρθρο 42 της συνθήκης ΕΚ, σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση των προσώπων που διακινούνται εντός της Κοινότητας. Κατά συνέπεια, η παρούσα πρόταση κανονισμού, εάν εγκριθεί, πρέπει να ισχύει και για την ελβετική συνομοσπονδία.

[3] ΕΕ L 114 της 30.4.2002

2003/0138 (COD)

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 του Συμβουλίου περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71, όσον αφορά την ευθυγράμμιση των δικαιωμάτων και την απλούστευση των διαδικασιών

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ και για την Ελβετία)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

Τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως τα άρθρα 42 και 308,

Την πρόταση της Επιτροπής [4],

[4] ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].

Τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Ευρωπαϊκής Επιτροπής [5],

[5] ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].

Τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών [6],

[6] ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].

Νομοθετώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της συνθήκης [7],

[7] ΕΕ C [...] της [...], σ. [...].

Εκτιμώντας ότι:

(1) Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Βαρκελώνης της 15ης και 16ης Μαρτίου 2002, «μια ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθενείας θα αντικαταστήσει τα έντυπα που απαιτούνται σήμερα για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε άλλο κράτος μέλος. Η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση προς το σκοπό αυτό πριν από τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της άνοιξης του 2003. Αυτή η κάρτα θα απλουστεύσει τις διαδικασίες, αλλά δεν θα αλλάξει τα υφιστάμενα δικαιώματα και υποχρεώσεις».

(2) Για την επίτευξη αυτού του στόχου κατά το μέγιστο βελτιστοποιώντας τα πλεονεκτήματα που προσφέρονται από την ευρωπαϊκή κάρτα για τους ασφαλισμένους και τους φορείς, απαιτούνται ορισμένες προσαρμογές του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1971 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας [8].

[8] ΕΕ L 149 της 5.7.1971, σ 2. Κανονισμός που ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 118/97 του Συμβουλίου (ΕΕ L 28 της 30.1.1997, σ. 1) και τροποποιήθηκε για τελευταία φορά από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1386/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 187 της 10.7.2001, σ. 1).

(3) Ο κανονισμός προβλέπει προς το παρόν δικαιώματα διαφορετικά για την πρόσβαση στις παροχές σε είδος στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος ή το κράτος κατοικίας ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν τα ασφαλισμένα πρόσωπα διακρίνοντας μεταξύ «αμέσως αναγκαίας θεραπείας» και «αναγκαίας θεραπείας». Για μεγαλύτερη προστασία των ασφαλισμένων, πρέπει να προβλεφθεί η ευθυγράμμιση των δικαιωμάτων όλων των ασφαλισμένων όσον αφορά την πρόσβαση στις παροχές σε είδος στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο της ασφάλισής τους ή της κατοικίας τους.

(4) Για ορισμένα είδη συνεχούς θεραπείας που απαιτούν ειδική υποδομή, όπως για παράδειγμα η αιμοδιϋλιση, είναι ουσιώδες για τον ασθενή να είναι η θεραπεία διαθέσιμη στη διάρκεια της διαμονής τους σε άλλο κράτος μέλος. Προς το σκοπό αυτό, η διοικητική επιτροπή καταρτίζει κατάλογο παροχών σε είδος οι οποίες αποτελούν αντικείμενο προηγούμενης συμφωνίας μεταξύ του ασφαλισμένου και του φορέα που διαθέτει αυτά τα είδη θεραπείας για να εξασφαλίζεται η δυνατότητα διάθεσης αυτών και να ευνοείται η ελευθερία του ασφαλισμένου να διαμένει προσωρινά σε άλλο κράτος μέλος.

(5) Η πρόσβαση στις παροχές σε είδος στη διάρκεια προσωρινής διαμονής σε άλλο κράτος μέλος λαμβάνει χώρα κατά κανόνα κατόπιν υποβολής του κατάλληλου εντύπου που προβλέπεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 του Συμβουλίου της 21ης Μαρτίου 1972 περί του τρόπου εφαρμογής (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας [9]. Ορισμένα κράτη μέλη απαιτούν ακόμη, εάν όχι στην πράξη τουλάχιστον θεωρητικά βάσει της νομοθεσίας τους, επιπλέον διατυπώσεις κατά την άφιξη στο έδαφός τους. Οι απαιτήσεις αυτές, συγκεκριμένα η υποχρέωση συστηματικής και εκ των προτέρων υποβολής βεβαίωσης στο φορέα του τόπου διαμονής η οποία να πιστοποιεί το δικαίωμα παροχών σε είδος, φαίνονται στο εξής ανώφελα αυστηρές καθόσον θέτουν κωλύματα στην ελεύθερη διακίνηση των συγκεκριμένων προσώπων.

[9] ΕΕ L 74 της 27.3.1971, σ.1. Κανονισμός που ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1290/97 του Συμβουλίου (ΕΕ L 176 της 4.7.1997, σ. 1) και τροποποιήθηκε για τελευταία φορά από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1386/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 187 της 10.7.2001, σ. 1).

(6) Για την αποτελεσματική και ισόρροπη εφαρμογή του κανονισμού, έχει ουσιώδης σημασία μια θεμιτή συνεργασία μεταξύ των φορέων και των προσώπων που καλύπτονται από τον κανονισμό. Αυτή η συνεργασία προϋποθέτει, τόσο εκ μέρους των φορέων όσο και εκ μέρους των ασφαλισμένων, μια πλήρη πληροφόρηση σχετικά με κάθε αλλαγή της κατάστασης που ενδέχεται να τροποποιήσει τα δικαιώματα παροχών, όπως για παράδειγμα η εγκατάλειψη ή η αλλαγή μισθωτής ή μη μισθωτής δραστηριότητας εκ μέρους του ασφαλισμένου, η μεταφορά της κατοικίας ή της διαμονής αυτού ή ενός μέλους της οικογενείας του, η αλλαγή της οικογενειακής κατάστασής του ή μια τροποποίηση της ρύθμισης.

(7) Λαμβάνοντας υπόψη τον πολύπλοκο χαρακτήρα ορισμένων επιμέρους καταστάσεων που έχουν σχέση με την κινητικότητα των προσώπων, πρέπει να προβλεφθεί μηχανισμός που να επιτρέπει στους φορείς να ρυθμίζουν τις επιμέρους περιπτώσεις στις οποίες αποκλίνουσες ερμηνείες του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 και του κανονισμού εφαρμογής του θέτουν σε αμφισβήτηση τα δικαιώματα του συγκεκριμένου προσώπου. Ελλείψει λύσης που να σέβεται των δικαιωμάτων του ενδιαφερομένου, πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα προσφυγής στη διοικητική επιτροπή.

(8) Για να προσαρμοσθεί ο κανονισμός στην εξέλιξη των τεχνικών επεξεργασίας της πληροφορίας, της οποίας η ευρωπαϊκή κάρτα αποτελεί ουσιώδες στοιχείο καθόσον προορίζεται σε εύθετο χρόνο να αποτελέσει ηλεκτρονικό υπόθεμα αναγνώσιμο σε όλα τα κράτη μέλη, αρμόζει να προσαρμοσθεί η διατύπωση των άρθρων 2 και 117 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 έτσι ώστε να προβλέπεται η έννοια του «εγγράφου» νοουμένου ως «οποιοδήποτε περιεχόμενο ανεξάρτητα από το χρησιμοποιηθέν υπόθεμα, γραμμένο σε χαρτί ή αποθηκευμένο υπό ηλεκτρονική μορφή ή με ηχητική, οπτική ή οπτικοακουστική εγγραφή».

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 τροποποιείται ως εξής:

1) Το άρθρο 22 τροποποιείται ως εξής:

α) Στην παράγραφο 1, το σημείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α) για τον οποίο αποδεικνύεται ότι είναι ιατρικά αναγκαίες παροχές σε είδος στη διάρκεια διαμονής στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, λαμβανομένης υπόψη της φύσης των παροχών και της προβλεπόμενης διάρκειας της διαμονής.»

β) Προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 1α:

«1α. Για πρακτικούς λόγους, ορισμένες παροχές σε είδος, για να καταστεί δυνατό να χορηγηθούν στη διάρκεια διαμονής σε άλλο κράτος μέλος, αποτελούν αντικείμενο προηγούμενης συμφωνίας μεταξύ του συγκεκριμένου προσώπου και του φορέα που παρέχει την περίθαλψη. Η διοικητική επιτροπή καταρτίζει κατάλογο αυτών των παροχών.»

γ) Στην παράγραφο 3, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 1α και 2 εφαρμόζονται αναλόγως επί των μελών της οικογενείας ενός μισθωτού ή μη μισθωτού.»

2) Το άρθρο 22β καταργείται.

3) Στο άρθρο 25, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Κατά τη διάρκεια που προβλέπεται στο άρθρο 69, παράγραφος 1, περίπτωση γ, ο σε ανεργία μισθωτός ή μη μισθωτός για τον οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 69, παράγραφος 1, ή του άρθρου 71, παράγραφος 1, περίπτωση β, εδάφιο ii, δεύτερη περίοδος, και ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους για να έχει δικαίωμα παροχών εις είδος και εις χρήμα, αφού ληφθούν υπόψη, εφόσον είναι αναγκαίο, οι διατάξεις του άρθρου 18, λαμβάνει:

α) παροχές σε είδος οι οποίες αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες για τον συγκεκριμένο εργαζόμενο στη διάρκεια διαμονής στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο αναζητεί απασχόληση, λαμβανομένης υπόψη της φύσης των παροχών και της προβλεπόμενης διάρκειας διαμονής. Αυτές οι παροχές σε είδος χορηγούνται για λογαριασμό του αρμόδιου φορέα από τον φορέα του κράτους μέλους στο οποίο αναζητεί απασχόληση, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από τον τελευταίο αυτό φορέα, σαν να ήταν ασφαλισμένος σ' αυτόν.

β) παροχές σε χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από αυτόν. Κατόπιν συμφωνίας όμως μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του κράτους μέλους στο οποίο ο άνεργος αναζητεί απασχόληση οι παροχές δύνανται να καταβάλλονται από τον φορέα αυτόν, για λογαριασμό του πρώτου, σύμφωνα με τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους. Οι παροχές ανεργίας που προβλέπονται από το άρθρο 69, παράγραφος 1, δεν χορηγούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου είσπραξης των παροχών σε χρήμα.»

4) Το άρθρο 31 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο :

«Άρθρο 31

Διαμονή του δικαιούχου και / ή των μελών της οικογενείας τους σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος της κατοικίας τους

Ο δικαιούχος σύνταξης οφειλομένης δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους ή συντάξεων οφειλομένων δυνάμει της νομοθεσίας δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, ο οποίος δικαιούται παροχών κατά τη νομοθεσία ενός από αυτά τα κράτη μέλη, καθώς και τα μέλη της οικογενείας του, κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο της κατοικίας τους δικαιούνται:

α) παροχών σε είδος που αποδεικνύονται ιατρικά αναγκαίες στη διάρκεια διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος κατοικίας, λαμβανομένης υπόψη της φύσης των παροχών και της προβλεπόμενης διάρκειας της διαμονής. Οι παροχές αυτές σε είδος χορηγούνται από τον φορέα του τόπου διαμονής, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από αυτόν, εις βάρος του φορέα του τόπου κατοικίας του δικαιούχου ή των μελών της οικογενείας του.

β) παροχών σε χρήμα που χορηγούνται, κατά περίπτωση, από τον αρμόδιο φορέα που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 ή του άρθρου 28 παράγραφος 2 σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από αυτόν. Με συμφωνία πάντως μεταξύ του αρμόδιου φορέα και του φορέα του τόπου διαμονής, οι παροχές αυτές δύνανται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτόν φορέα για λογαριασμό του πρώτου σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτους.»

5) το άρθρο 34 β καταργείται.

6) Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 84α:

«άρθρο 84α

Σχέσεις μεταξύ των φορέων και των προσώπων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό.

1. Οι φορείς και τα πρόσωπα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό δεσμεύονται με αμοιβαία υποχρέωση πληροφόρησης και συνεργασίας έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η καλή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Οι φορείς, σύμφωνα με την αρχή της καλής διοίκησης, απαντούν σε όλα τα αιτήματα εντός εύλογης προθεσμίας. Ανακοινώνουν στα συγκεκριμένα πρόσωπα κάθε πληροφορία που ενδέχεται να επιτρέπει σ' αυτά να επωφελούνται από τα δικαιώματα τα οποία τους αναγνωρίζονται με τον παρόντα κανονισμό.

Τα συγκεκριμένα πρόσωπα υποχρεούνται να πληροφορούν το συντομότερο δυνατόν τον αρμόδιο φορέα τους σχετικά με κάθε αλλαγή της προσωπικής ή οικογενειακής τους κατάστασης.

2. Η μη τήρηση της υποχρέωσης της πληροφόρησης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, τρίτο εδάφιο, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ανάλογες κυρώσεις σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Εντούτοις, οι κυρώσεις αυτές πρέπει να είναι αντίστοιχες με εκείνες που εφαρμόζονται σε παρόμοιες καταστάσεις που εμπίπτουν στην εσωτερική έννομη τάξη και δεν πρέπει να καθιστούν στην πράξη αδύνατη ή υπερβολικά δύσκολη την άσκηση των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στους ενδιαφερομένους με τον παρόντα κανονισμό.

3. Σε περίπτωση δυσκολιών ερμηνείας ή εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, που ενδέχεται να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα ενός προσώπου που καλύπτεται από αυτόν, ο φορέας του κράτους κατοικίας του εν λόγω προσώπου έρχεται σε επαφή με τον φορέα ή τους φορείς του άλλου κράτους μέλους ή των άλλων κρατών μελών. Εφόσον δεν υπάρξει λύση εντός εύλογης προθεσμίας, μπορεί να ασκηθεί προσφυγή στη διοικητική επιτροπή.»

Άρθρο 2

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 τροποποιείται ως εξής:

1) Στο άρθρο 2, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Τα υποδείγματα των εγγράφων των αναγκαίων για την εφαρμογή του κανονισμού και του κανονισμού εφαρμογής του καθορίζονται από τη διοικητική επιτροπή.

Τα έγγραφα αυτά μπορούν να διαβιβάζονται μεταξύ των φορέων, είτε μέσω εντύπων σε χαρτί είτε υπό μορφή ηλεκτρονικών μηνυμάτων τυποποιημένων μέσω των τηλεματικών υπηρεσιών, σύμφωνα με τις διατάξεις του τίτλου VI α. Η ανταλλαγή πληροφοριών μέσω τηλεματικών υπηρεσιών διέπεται από συμφωνία μεταξύ των αρμόδιων αρχών του κράτους μέλους αποστολέα και κράτους μέλους παραλήπτη.»

2) Στο άρθρο 17 καταργούνται οι παράγραφοι 6 και 7.

3) Στο άρθρο 19α, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Οι διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφος 9, του κανονισμού εφαρμογής εφαρμόζονται κατ' αναλογία.»

4) Το άρθρο 20 καταργείται.

5) Το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 21

Παροχές σε είδος σε περίπτωση διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

1. Για να λάβει παροχές σε είδος δυνάμει του άρθρου 22, παράγραφος 1, περίπτωση α), σημείο i), του κανονισμού, ο μισθωτός ή μη μισθωτός εργαζόμενος υποχρεούται να προσκομίσει στον πάροχο θεραπείας έγγραφο που εκδίδεται από τον αρμόδιο φορέα και πιστοποιεί ότι αυτός δικαιούται παροχών σε είδος. Το έγγραφο αυτό καταρτίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2. Εάν ο ενδιαφερόμενος δεν είναι σε θέση να προσκομίσει το εν λόγω έγγραφο, απευθύνεται στο φορέα του τόπου διαμονής ο οποίος ζητά από τον αρμόδιο φορέα βεβαίωση με την οποία να πιστοποιείται ότι ο ενδιαφερόμενος δικαιούται παροχών σε είδος.»

«2. Οι διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφος 9, του κανονισμού εφαρμογής εφαρμόζονται κατ' αναλογία.»

6) Στο άρθρο 22, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Οι διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφος 9, του κανονισμού εφαρμογής εφαρμόζονται κατ' αναλογία.»

7) Στο άρθρο 23 το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Πάντως, στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 22, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού ο φορέας του τόπου κατοικίας και η νομοθεσία της χώρας κατοικίας των μελών της οικογενείας θεωρούνται, αντίστοιχα, ως ο αρμόδιος φορέας και ως η νομοθεσία του αρμοδίου κράτους για την εφαρμογή των άρθρων 21 και 22 του κανονισμού εφαρμογής.»

8) Το άρθρο 26 τροποποιείται ως εξής:

α) Η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Για να λάβει παροχές σε είδος δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, του κανονισμού, ο άνεργος και τα μέλη της οικογενείας του τα οποία τον συνοδεύουν προσκομίζει στον πάροχο περίθαλψης έγγραφο εκδιδόμενο από τον αρμόδιο φορέα με το οποίο πιστοποιείται ότι αυτός δικαιούται παροχών σε είδος. Το έγγραφο αυτό καταρτίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2. Εάν ο ενδιαφερόμενος δεν είναι σε θέση να προσκομίσει το εν λόγω έγγραφο, απευθύνεται στο φορέα του τόπου στον οποίο έχει μεταβεί ο οποίος ζητά από τον αρμόδιο φορέα βεβαίωση ότι ο ενδιαφερόμενος δικαιούται παροχών σε είδος.»

β) Παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος 1α:

«Για να λάβει ο ίδιος και τα μέλη της οικογενείας του παροχές σε χρήμα, δυνάμει του άρθρου 25, παράγραφος 1, του κανονισμού, ο άνεργος υποχρεούται να προσκομίσει στο φορέα ασφάλισης ασθενείας του τόπου στον οποίο έχει μεταβεί βεβαίωση η οποία ζητείται πριν από την αναχώρησή του από τον αρμόδιο φορέα ασφάλισης ασθενείας. Αν ο άνεργος δεν προσκομίσει τη βεβαίωση αυτή, ο φορέας του τόπου στον οποίο έχει μεταβεί απευθύνεται στον αρμόδιο φορέα για να την λάβει. Η βεβαίωση αυτή πρέπει να πιστοποιεί την ύπαρξη του δικαιώματος επί των εν λόγω παροχών, με τις προϋποθέσεις που εκτίθενται στο άρθρο 69, παράγραφος 1, περίπτωση α), του κανονισμού να αναγράφει τη διάρκεια ισχύος αυτού του δικαιώματος, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του άρθρου 69, παράγραφος 1, σημείο γ), του κανονισμού και να καθορίζει το ποσό των παροχών σε χρήμα που πρέπει να χορηγηθούν, ενδεχομένως, δυνάμει της ασφάλισης ασθενείας, κατά την προαναφερθείσα διάρκεια, σε περίπτωση ανικανότητας προς εργασία ή νοσηλείας.»

γ) Η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Οι διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφος 9, του κανονισμού εφαρμογής εφαρμόζονται κατ' αναλογία.»

9) Το άρθρο 31 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 31

Παροχές σε είδος στους δικαιούχους συντάξεων ή προσόδων και στα μέλη των οικογενειών τους σε περίπτωση διαμονής σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος κατοικίας τους

1. Για να λάβει παροχές σε είδος δυνάμει του άρθρου 31 του κανονισμού, ο δικαιούχος σύνταξης ή προσόδου προσκομίζει στον πάροχο περίθαλψης έγγραφο το οποίο εκδίδεται από το φορέα του τόπου κατοικίας και το οποίο πιστοποιεί ότι αυτός δικαιούται παροχών σε είδος. Το έγγραφο αυτό καταρτίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2. Εάν ο ενδιαφερόμενος δεν είναι σε θέση να προσκομίσει το εν λόγω έγγραφο, απευθύνεται στο φορέα του τόπου διαμονής ο οποίος ζητά από το φορέα του τόπου κατοικίας βεβαίωση ότι ο ενδιαφερόμενος δικαιούται παροχών σε είδος.

«2. Οι διατάξεις του άρθρου 17, παράγραφος 9, του κανονισμού εφαρμογής εφαρμόζονται κατ' αναλογία.»

«3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 εφαρμόζονται κατ' αναλογία για τη χορήγηση παροχών σε είδος στα μέλη της οικογενείας που αναφέρονται στο άρθρο 31 του κανονισμού. Εάν αυτά κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο του δικαιούχου σύνταξης ή προσόδου, το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 χορηγείται σ' αυτά από το φορέα του τόπου κατοικίας τους»

10 ) Στο άρθρο 117 η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Βάσει μελετών και προτάσεων της τεχνικής επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 117 γ του κανονισμού εφαρμογής, η διοικητική επιτροπή προσαρμόζει στις νέες τεχνικές επεξεργασίας της πληροφορίας τα πρότυπα εγγράφων, καθώς και τους τρόπους και τις διαδικασίες διαβίβασης των δεδομένων που προβλέπονται για την εφαρμογή του κανονισμού και του κανονισμού εφαρμογής του.»

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός τίθεται σε ισχύ την [...] ημέρα που έπεται της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι υποχρεωτικός ως προς όλα τα μέρη και έχει άμεση εφαρμογή σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, [...]

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο πρόεδρος Ο πρόεδρος