51999PC0250

Τροποποιημένη πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με την εναρμόνιση ορισμένων θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία των πληροφοριών

(υποβληθείσα από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2, της συνθήκης ΕΚ)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I. ΓΕΝΙΚΑ

1. Στις 21 Ιανουαρίου 1997, η Επιτροπή υπέβαλε στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την εναρμόνιση ορισμένων θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία των πληροφοριών (1). Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή εξέδωσε γνωμοδότηση σχετικά με την εν λόγω πρόταση στις 9 Σεπτεμβρίου 1998 (2). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αφού ζητήθηκε η γνώμη του στο πλαίσιο της διαδικασίας της συναπόφασης, εξέτασε λεπτομερώς τη συγκεκριμένη πρόταση σε επίπεδο κοινοβουλευτικών επιτροπών. Στις 20 Ιανουαρίου 1999, η Επιτροπή Νομικών Θεμάτων εξέτασε την έκθεση που συνέταξε ο κ. R. Barzanti εξ ονόματος της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων και Δικαιωμάτων των Πολιτών και, στη σύνοδο ολομέλειας που διεξήχθη στις 10 Φεβρουαρίου 1999, τάχθηκε υπέρ της πρότασης όπως είχε τροποποιηθεί βάσει των υποδείξεών της (3). Στην παρούσα τροποποιημένη πρόταση οδηγίας, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τη γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου.

(1) COM (97) 628 τελικό της 10.12.97, ΕΕ C 108 της 07.04.1998, σ. 6.

(2) ΕΕ C 407 της 28.12.1998, σ. 30.

(3) Γνωμοδότηση του Κοινοβουλίου της 10ης Φεβρουαρίου 1999.

2. Οι τροποποιήσεις επί της ουσίας που προτάθηκαν από το Κοινοβούλιο και εγκρίθηκαν από την Επιτροπή αφορούν τα εξής:

(1) Τις αρχές στις οποίες βασίζονται οι σχετικές με την ιδιωτική αντιγραφή τροπολογίες. Η Επιτροπή συμφωνεί με την ανάλυση του Κοινοβουλίου όσον αφορά την ανάγκη να γίνεται διάκριση μεταξύ της αναλογικής ιδιωτικής αντιγραφής και της ψηφιακής ιδιωτικής αντιγραφής. Αποδέχεται την αρχή να εξαρτήσει στις δύο περιπτώσεις την εφαρμογή της εν λόγω εξαίρεσης από εύλογη αμοιβή των δικαιούχων. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες της σχέσης μεταξύ της ιδιωτικής αντιγραφής και των τεχνικών μέτρων, αντικαθιστά τη φράση "στο βαθμό που δεν υπάρχουν τεχνικά μέσα " με τη φράση "με την επιφύλαξη των τεχνικών μέσων ". [αιτιολογική σκέψη 26, άρθρο 5, παράγραφος 2, σημεία β) και βα) (νέο)]*

(2) Την αμοιβή των δικαιούχων στις περισσότερες περιπτώσεις όπου η πρόταση οδηγίας προβλέπει νόμιμη εξαίρεση από τα αποκλειστικά δικαιώματα. Πρόκειται για την αναπαραγωγραφία, την ιδιωτική αντιγραφή, την εκπαίδευση και την επιστημονική έρευνα [αιτιολογική σκέψη 26, άρθρο 5, παράγραφος 2, σημεία α), β), βα) (νέο) και άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο α)]*

(3) Την αναδιατύπωση της εξαίρεσης όσον αφορά το δικαίωμα αναπαραγωγής σχετικά με ορισμένα ιδρύματα (βιβλιοθήκες, αρχεία και άλλα παιδαγωγικά, μορφωτικά ή πολιτιστικά κέντρα) για πράξεις αναπαραγωγής με σκοπό την αρχειοθέτηση και τη συντήρηση [άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο γ)]*

(4) Την επέκταση σε όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες της εξαίρεσης που μέχρι σήμερα ίσχυε για τα άτομα με προβλήματα ακοής ή όρασης [αιτιολογική σκέψη 24α (νέα)* άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο β)]*

(5) Την εισαγωγή νέας εξαίρεσης σχετικά με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και τα πρακτικά τους [άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο ε)]*

3. Οι κυριότερες τροπολογίες τις οποίες η Επιτροπή είναι σε θέση να λάβει υπόψη με την επιφύλαξη τροποποιήσεων, συχνά σε επίπεδο διατύπωσης, αφορούν τα εξής:

(1) Το άρθρο 5, παράγραφος 1, το οποίο θεσπίζει εξαίρεση όσον αφορά τις προσωρινές πράξεις αναπαραγωγής που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της τεχνολογικής μεθόδου. Η Επιτροπή υιοθετεί το επίθετο "αναγκαίο" για να επισημάνει το γεγονός ότι η πράξη αναπαραγωγής πρέπει να συνιστά αναπόσπαστο και απαραίτητο μέρος της τεχνολογικής μεθόδου. Προσθέτει επίσης τους όρους "μεταβατικές και βοηθητικές" για να τονίσει περισσότερο τον όρο "προσωρινές" (αιτιολογική σκέψη 23* άρθρο 5, παράγραφος 1)*

(2) Ορισμένα ζητήματα που αφορούν την ευθύνη για τις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στο περιβάλλον των δικτύων, οι οποίες εξετάζονται στο πλαίσιο της πρότασης οδηγίας σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου (αιτιολογική σκέψη 12)*

(3) Την εισαγωγή νέας εξαίρεσης υπέρ των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών όσον αφορά τις λεγόμενες εφήμερες πράξεις αναπαραγωγής [άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο δ) (νέο)]*

(4) Την εισαγωγή εξαίρεσης στο δικαίωμα διανομής όσον αφορά τις πράξεις εξουσιοδοτημένης αναπαραγωγής [άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο α)]*

(5) Τα τεχνολογικά μέτρα προστασίας. Το Κοινοβούλιο προτείνει να απαγορευθεί ρητά η εξουδετέρωση των τεχνολογικών μέτρων προστασίας και να καθοριστούν οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται με σκοπό την εξουδετέρωση των τεχνολογικών μέτρων προστασίας [αιτιολογική σκέψη 10α (νέα)* άρθρο 6, παράγραφοι 1, 2 και 3]*

(6) Τη σύσταση επιτροπής επαφής [άρθρο 11, παράγραφος 4 (νέα)]1

Η Επιτροπή εγκρίνει πλήρως ή μερικώς 44 από τις 56 τροπολογίες του Κοινοβουλίου, με την επιφύλαξη της αναπροσαρμογής των διαφόρων μεταφράσεων σε ορισμένες περιπτώσεις.

4. Οι τροπολογίες ή τα τμήματα των τροπολογιών που δεν εγκρίνονται από την Επιτροπή για λόγους ουσίας αφορούν τα εξής:

(1) Την εισαγωγή στο άρθρο 5, παράγραφος 1, της προϋπόθεσης να επιτρέπεται η χρήση από τους δικαιούχους ή το νόμο. Η Επιτροπή συμμερίζεται την ανησυχία του Κοινοβουλίου όσον αφορά τη μέριμνα που πρέπει να υπάρξει ώστε τα δίκτυα να μη λειτουργούν ως φορείς μετάδοσης πειρατικού περιεχομένου. Ωστόσο, εκτιμά ότι η προσθήκη της εν λόγω προϋπόθεσης δεν συνιστά το πλέον ενδεικνυόμενο ή αναλογικό μέσο για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου και ότι, αντιθέτως, κινδυνεύει να διαταράξει την εύρυθμη λειτουργία των δικτύων. Οι όροι που τίθενται για την εφαρμογή της εν λόγω προϋπόθεσης ενισχύθηκαν με τις ανωτέρω τροπολογίες που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή. Οι τροπολογίες αυτές διασφαλίζουν, σε συνάρτηση με το άρθρο 8, την ικανοποιητική εξισορρόπηση μεταξύ των δικαιωμάτων των δικαιούχων και της εν λόγω εξαίρεσης (τροπολογίες 16 και 33)*

(2) Την εισαγωγή μιας νέας εξαίρεσης για τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς όσον αφορά την ψηφιακή χρήση των αρχειοθετημένων παραγωγών τους. Η εν λόγω τροπολογία καταλύει την ισορροπία μεταξύ των ενδιαφερομένων και ζημιώνει σημαντικά τους δημιουργούς, τους ερμηνευτές ή εκτελεστές ή άλλους κατόχους σχετικών δικαιωμάτων (τροπολογία 48)*

(3) Την εισαγωγή εξαίρεσης όσον αφορά την αναλογική χρήση ορισμένων έργων από τον ημερήσιο Τύπο. Η ανησυχία αυτή λαμβάνεται υπόψη τόσο για την αναλογική όσο και για την ψηφιακή χρήση οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο γ) (τροπολογία 40)*

(4) Τη διευκρίνιση στο άρθρο 5, παράγραφος 4, ότι οι εξαιρέσεις και οι περιορισμοί των αποκλειστικών δικαιωμάτων δεν παρεμποδίζουν τη χρήση τεχνολογικών μέτρων προστασίας. Η σχέση μεταξύ των τεχνολογικών μέτρων και της ιδιωτικής αντιγραφής αναφέρεται στο άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο β) και παράγραφος 2, σημείο βα), χωρίς να είναι απαραίτητο να επαναληφθεί στο άρθρο 5, παράγραφος 4. Όσον αφορά τους άλλους περιορισμούς και τις λοιπές εξαιρέσεις, το ζήτημα αυτό εξετάζεται στο άρθρο 6, όπως τροποποιήθηκε ως προς τα τεχνολογικά μέτρα (τροπολογία 47)*

II. ΣΧΟΛΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Αιτιολογική σκέψη 2α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 1 και επισημαίνει εκ νέου τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν την εναρμόνιση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας.

Αιτιολογική σκέψη 3

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 2, η οποία τονίζει τη σημασία που έχει η διασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας την πνευματικής ιδιοκτησίας.

Αιτιολογική σκέψη 8α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 4, που υπενθυμίζει το κοινοτικό κεκτημένο στον τομέα του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων.

Αιτιολογική σκέψη 9

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 5, που εφιστά την προσοχή στη σημασία που έχει η εύλογη αμοιβή, τόσο για τους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, όσο και για τους παραγωγούς, ώστε να συνεχίσουν τη δημιουργική δραστηριότητά τους.

Αιτιολογική σκέψη 9α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 6, η οποία τονίζει τη σημασία που έχει ένα αποτελεσματικό και αυστηρό σύστημα προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, ώστε να διασφαλιστούν τόσο οι απαραίτητοι πόροι για την ευρωπαϊκή πολιτιστική παραγωγή όσο και η αυτονομία και η αξιοπρέπεια των δημιουργών.

Αιτιολογική σκέψη 10α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 7 και τονίζει τη σημασία που έχουν, για την εκτέλεση του συνόλου της οδηγίας, τα τεχνολογικά μέτρα και η πληροφόρηση σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων που αναφέρονται στα άρθρα 6 και 7 αντιστοίχως.

Αιτιολογική σκέψη 10β

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 8 σχετικά με τη σημασία της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων για τη μάθηση και τον πολιτισμό, και δικαιολογεί την ύπαρξη περιορισμών και εξαιρέσεων.

Αιτιολογική σκέψη 12

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί εν μέρει την τροπολογία 9 σχετικά με την ευθύνη για τις δραστηριότητες στο περιβάλλον των δικτύων και την τροποποιεί για να τονίσει τη συμπληρωματικότητα της εν λόγω οδηγίας με την πρόταση οδηγίας σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου.

Αιτιολογική σκέψη 12α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 10 και τονίζει τη σημασία της συλλογικής διαχείρισης στο νέο ψηφιακό περιβάλλον. Καλεί τις εν λόγω επιχειρήσεις να εφαρμόσουν μια διαχείριση που να χαρακτηρίζεται από περισσότερη διαφάνεια και εξορθολογισμό.

Αιτιολογική σκέψη 13α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη βασίζεται στην τροπολογία 11 σχετικά με την οδηγία 98/71 για τη νομική προστασία των σχεδίων και των υποδειγμάτων.

Αιτιολογική σκέψη 14α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 12, που τονίζει την καταπολέμηση της απομίμησης πολιτιστικών έργων.

Αιτιολογική σκέψη 16

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 13 και αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής του δικαιώματος διάθεσης στο κοινό τις άμεσες αναπαραγωγές και παρουσιάσεις. Η Επιτροπή τροποποιεί τη συγκεκριμένη τροπολογία για να επισημάνει ότι ούτε οι ιδιωτικές παρουσιάσεις καλύπτονται από το εν λόγω δικαίωμα.

Αιτιολογική σκέψη 23

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη βασίζεται στην τροπολογία 16. Βλ. σχόλιο σχετικά με το άρθρο 5, παράγραφος 1.

Αιτιολογική σκέψη 24α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 17, που τονίζει την αναγκαιότητα των κρατών μελών να εγκρίνουν μέτρα που να ευνοούν την πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ανάγκες στα προστατευόμενα έργα.

Αιτιολογικές σκέψεις 26 και 27

Οι εν λόγω αιτιολογικές σκέψεις υιοθετούν τις τροπολογίες 18 και 20 σχετικά με την ιδιωτική αντιγραφή. Συνάδουν με την αναδιατύπωση του άρθρου 5, παράγραφος 2, σημεία β) και βα).

Αιτιολογική σκέψη 28

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 21 και προωθεί την ανάπτυξη συμβατικών σχέσεων για τις δραστηριότητες που δεν καλύπτονται από την εξαίρεση που θεσπίζεται υπέρ ιδρυμάτων όπως οι βιβλιοθήκες και άλλα πολιτιστικά ιδρύματα.

Αιτιολογική σκέψη 29α

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη υιοθετεί την τροπολογία 24 και επισημαίνει ότι οι εξαιρέσεις περιορίζονται σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις και ότι πρέπει να αναζητηθούν συνολικές λύσεις στο πλαίσιο των συμβατικών σχέσεων μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.

Αιτιολογική σκέψη 29β

Η εν λόγω αιτιολογική σκέψη βασίζεται στις τροπολογίες 22 και 82. Προωθεί την ανάπτυξη νέων νομικών μέσων για την επίλυση διαφορών σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα και καλεί την Επιτροπή να διεξαγάγει μελέτη ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα.

Αιτιολογικές σκέψεις 30 και 30α

Για λόγους ευχερέστερης ανάγνωσης, η αιτιολογική σκέψη 30 χωρίζεται σε δύο μέρη και επιφέρονται διευκρινίσεις, κυρίως όσον αφορά την αλληλεπίδραση μεταξύ των προστατευόμενων τεχνολογικών μέτρων και του ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, αποδόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ όλων των μερών και των σχετικών συμφερόντων και στην προώθηση συμφωνίας για λύσεις που υπαγορεύονται από την αγορά.

Αιτιολογική σκέψη 31

Η εν λόγω τροποποίηση αντανακλά τη διευκρίνιση που επιφέρθηκε στο άρθρο 1.

III. ΣΧΟΛΙΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ

Άρθρο 1

Η εν λόγω τροποποίηση αποβλέπει στη διευκρίνιση του κειμένου χωρίς να αλλοιώνει το πεδίο εφαρμογής του.

Άρθρο 2, σημείο α)

Η τροπολογία 29 είναι τεχνικής φύσης* απλοποιεί το κείμενο χωρίς να αλλοιώνει το πεδίο εφαρμογής του.

Άρθρο 3, παράγραφος 4

Η τροπολογία 31 υιοθετεί την κοινή δήλωση της Διπλωματικής Διάσκεψης του 1996, η οποία ενέκρινε τη συνθήκη της Παγκόσμιας Οργάνωσης Πνευματικής Ιδιοκτησίας για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, όσον αφορά το άρθρο 8 της εν λόγω συνθήκης. Επισημαίνει ότι η απλή παροχή των υλικών μέσων για τη διευκόλυνση ή την πραγματοποίηση της παρουσίασης δεν συνιστά παρουσίαση στο κοινό κατά την έννοια του άρθρου 3 της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 5, παράγραφος 1

Η εν λόγω παράγραφος υιοθετεί εν μέρει την τροπολογία 33. Ενσωματώνει τα επίθετα "μεταβατικές" και "βοηθητικές" για να τονίσει το φαινόμενο των προσωρινών αντιγραφών, όπως παρουσιάζεται στα δίκτυα. Ενσωματώνει, επίσης, την προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία οι εν λόγω αναπαραγωγές πρέπει να είναι αναγκαίες στην τεχνολογική μέθοδο και να πραγματοποιούνται με αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψουν τη χρήση του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού. Παράλληλα, ορίζεται πλέον ρητώς ότι η εν λόγω προϋπόθεση πρέπει επίσης να πληρείται από τις αντιγραφές που καθιστούν εφικτή τη μετάδοση.

Άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο α)

Η εν λόγω παράγραφος υιοθετεί τις τροπολογίες 34 και 35* αποκλείει από το πεδίο εφαρμογής της εξαίρεσης για την αναπαραγωγραφία τις εκδόσεις μουσικών έργων και εξαρτά την εφαρμογή της εν λόγω εξαίρεσης από την αρχή της εύλογης αμοιβής των δικαιούχων.

Άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο β)

Η εν λόγω παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 36 και εξαρτά την εφαρμογή της εξαίρεσης για την αναλογική ιδιωτική αντιγραφή από την αρχή της εύλογης αμοιβής των δικαιούχων.

Άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο βα)

Όσον αφορά την ψηφιακή ιδιωτική αντιγραφή, η νέα αυτή παράγραφος υιοθετεί τις αρχές της τροπολογίας 37, εξαρτώντας την εν λόγω εξαίρεση από την αρχή της εύλογης αμοιβής των δικαιούχων και επισημαίνοντας τη σχέση μεταξύ της εξαίρεσης αυτής και της ύπαρξης αξιόπιστων και αποτελεσματικών λειτουργικών τεχνολογικών μέσων που προασπίζουν τα συμφέροντα των δικαιούχων.

Άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο γ)

Η παράγραφος αυτή υιοθετεί την τροπολογία 38, η οποία συμπληρώνει την εξαίρεση που θεσπίζεται προς όφελος ορισμένων ιδρυμάτων, αναφέροντας κατά τρόπο μη περιοριστικό τα ιδρύματα που απολαύουν της εν λόγω εξαίρεσης και διευκρινίζοντας ότι οι σχετικές πράξεις αναπαραγωγής δύνανται να εξυπηρετούν μόνο δύο στόχους: την αρχειοθέτηση και τη συντήρηση.

Άρθρο 5, παράγραφος 2, σημείο δ)

Η τροπολογία 39 εισάγει μια νέα εξαίρεση υπέρ των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών. Η αναδιατύπωση της παραγράφου 2, σημείο δ), βασίζεται στο άρθρο 15, παράγραφος 1, σημείο γ), της Συνθήκης της Ρώμης του 1961 σχετικά με την προστασία των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, των παραγωγών φωνογραφημάτων και των οργανισμών ραδιοτηλεόρασης.

Άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο α)

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 41 και εξαρτά την άσκηση της εξαίρεσης για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς από την αρχή της εύλογης αμοιβής των δικαιούχων.

Άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο β)

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 42 και διευρύνει την εν λόγω εξαίρεση σε κάθε άτομο με ειδικές ανάγκες.

Άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο γ)

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί εν μέρει την τροπολογία 43. Προσθέτει δύο προϋποθέσεις για την εφαρμογή της εξαίρεσης σχετικά με τη χρήση αποσπασμάτων κατά την παρουσίαση γεγονότων της επικαιρότητας: την ένδειξη, αν είναι δυνατόν, του ονόματος του δημιουργού και τον περιορισμό από το σκοπό της παρουσίασης του σχετικού γεγονότος.

Άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο δ)

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 44, που συμπληρώνει τις προϋποθέσεις εφαρμογής της εξαίρεσης για τα αποσπάσματα με την ένδειξη, αν είναι δυνατόν, του ονόματος του δημιουργού.

Άρθρο 5, παράγραφος 3, σημείο ε)

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 45, που εισάγει εξαίρεση σχετικά με τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και τα πρακτικά τους.

Άρθρο 5, παράγραφος 3α)

Η εν λόγω νέα παράγραφος βασίζεται στην τροπολογία 46 και επιτρέπει στα κράτη μέλη, όταν εφαρμόζουν μία από τις εξαιρέσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 5, να προβλέπουν επίσης εξαίρεση και στο δικαίωμα διανομής.

Άρθρο 5, παράγραφος 4

Η συγκεκριμένη παράγραφος συμπληρώνεται από την αναφορά στην παράγραφο 3α), ώστε να διασφαλιστεί η εσωτερική συνοχή του εν λόγω άρθρου.

Άρθρο 6, παράγραφος 1

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 49 και αφορά τις ενέργειες εξουδετέρωσης των τεχνολογικών μέσων προστασίας. Η Επιτροπή εκτιμά ότι είναι απαραίτητο να συμπληρωθεί η εν λόγω τροπολογία με την προϋπόθεση ότι το σχετικό άτομο ενεργεί εν γνώσει.

Άρθρο 6, παράγραφος 2

Η συγκεκριμένη παράγραφος υιοθετεί τις τροπολογίες 50, 51, 52 και 53, που αφορούν τις προπαρασκευαστικές δραστηριότητες για την πράξη εξουδετέρωσης. Η Επιτροπή προσέθεσε ορισμένες διευκρινίσεις, κυρίως την έννοια της άδειας που αναφερόταν ήδη στην παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου και το επίθετο "αποτελεσματικά" για να χαρακτηρίσει τα τεχνολογικά μέτρα προστασίας που καθορίζονται στην παράγραφο 3.

Άρθρο 6, παράγραφος 3

Η συγκεκριμένη παράγραφος βασίζεται στην τροπολογία 54 την οποία και συμπληρώνει, κυρίως για να διασφαλιστεί η συνοχή του συνόλου του άρθρου 6. Για το σκοπό αυτό, καθορίζει, κατ' αρχάς, σε τι συνίστανται τα τεχνικά μέτρα πριν αποφανθεί ως προς την αποτελεσματικότητά τους, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τη λειτουργικότητα και την αξιοπιστία της προστασίας. Η Επιτροπή επανεξετάζει, με πιο περιοριστικό τρόπο, τις μεθόδους που καθιστούν εφικτό τον έλεγχο της δυνατότητας πρόσβασης σε προστατευόμενο έργο ή της χρήσης του και επανεντάσσει την έννοια της "προσβολής των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας" στον ορισμό των τεχνολογικών μέτρων.

Άρθρο 8

Το εν λόγω άρθρο υιοθετεί την τροπολογία 55, η οποία τονίζει τον αποτρεπτικό χαρακτήρα των προβλεπόμενων κυρώσεων.

Άρθρο 11, παράγραφος 3

Η εν λόγω παράγραφος υιοθετεί την τροπολογία 57 και εναρμονίζει το περιεχόμενό της προς το κοινοτικό κεκτημένο.

Άρθρο 11, παράγραφος 4

Η συγκεκριμένη παράγραφος βασίζεται και συμπληρώνει την τροπολογία 58, η οποία εισάγει τη σύσταση επιτροπής επαφών. Η εν λόγω τροποποιημένη παράγραφος καθορίζει τη σύνθεση της επιτροπής αυτής, τον τρόπο λειτουργίας της και τα καθήκοντά της, σύμφωνα με το πρότυπο που περιλαμβάνεται στο άρθρο 23α της οδηγίας 97/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Ιουνίου 1997, που τροποποιεί την οδηγία 89/552/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 3ης Οκτωβρίου 1989 για το συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων.

Τροποποιημένη πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με την εναρμόνιση ορισμένων θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία των πληροφοριών

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 47, παράγραφος 2, το άρθρο 55 και το άρθρο 95,

την πρόταση της Επιτροπής (4),

(4) COM (97) 628 τελικό της 10.12.97, ΕΕ C 108 της 07.04.1998, σ. 6.

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (5),

(5) ΕΕ C 407 της 28.12.1998, σ. 30.

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης (6),

(6) Γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 10.02.99.

Εκτιμώντας:

(1) ότι η συνθήκη προβλέπει την εγκαθίδρυση εσωτερικής αγοράς, την άρση των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, την ελευθερία παροχής υπηρεσιών και το δικαίωμα εγκατάστασης, καθώς και την καθιέρωση ενός συστήματος που να αποτρέπει τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά* ότι η εναρμόνιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων αυτών*

(2) ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κέρκυρας, που διεξήχθη στις 24 και 25 Ιουνίου 1994, επισήμανε την ανάγκη δημιουργίας ενός γενικού και ευέλικτου νομικού πλαισίου σε κοινοτικό επίπεδο που να ευνοεί την ανάπτυξη της κοινωνίας των πληροφοριών στην Ευρώπη* ότι τούτο απαιτεί, κυρίως, την ύπαρξη εσωτερικής αγοράς για τα νέα προϊόντα και τις νέες υπηρεσίες* ότι έχει ήδη θεσπισθεί ή προωθείται η θέσπιση σημαντικής κοινοτικής νομοθεσίας για τη διαμόρφωση του εν λόγω ρυθμιστικού πλαισίου* ότι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο αυτό, δεδομένου ότι προστατεύουν και προωθούν το σχεδιασμό και την εμπορία νέων προϊόντων και υπηρεσιών, καθώς και τη δημιουργία και εκμετάλλευση του δημιουργικού περιεχομένου τους*

(2α) ότι η προτεινόμενη εναρμόνιση συμβάλλει στην ενεργοποίηση των τεσσάρων ελευθεριών της εσωτερικής αγοράς και βασίζεται στο σεβασμό των θεμελιωδών αρχών του δικαίου, ιδίως δε της ιδιοκτησίας - συμπεριλαμβανομένης της πνευματικής ιδιοκτησίας -, της ελευθερίας της έκφρασης και του γενικού συμφέροντος*

(3) ότι η εναρμόνιση του νομικού πλαισίου στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, με αύξηση της ασφάλειας του δικαίου και με ταυτόχρονη διασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, θα ενθαρρύνει τη διενέργεια σημαντικών επενδύσεων στη δημιουργικότητα και την καινοτομία, συμπεριλαμβανομένης της υποδομής των δικτύων, και θα οδηγήσει με τη σειρά της στην ανάπτυξη και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, όσον αφορά τόσο τη διάθεση του περιεχομένου των έργων και την πληροφορική τεχνολογία, όσο και γενικότερα ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών και πολιτιστικών κλάδων* ότι αυτό θα συμβάλει στη διατήρηση θέσεων απασχόλησης και στη δημιουργία νέων*

(4) ότι χάρη στις τεχνολογικές εξελίξεις έχουν πολλαπλασιαστεί και διαφοροποιηθεί οι φορείς δημιουργίας, παραγωγής και εκμετάλλευσης των έργων* ότι, ενώ δεν χρειάζονται νέες έννοιες για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, οι ισχύοντες κανόνες σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα πρέπει να προσαρμοστούν και να συμπληρωθούν ώστε να ανταποκρίνονται δεόντως στην οικονομική πραγματικότητα, όπως η εμφάνιση νέων μορφών εκμετάλλευσης*

(5) ότι, ελλείψει εναρμόνισης σε κοινοτικό επίπεδο, οι νομοθετικές δραστηριότητες σε εθνικό επίπεδο που έχουν ήδη αρχίσει σε αρκετά κράτη μέλη προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι τεχνολογικές προκλήσεις ενδέχεται να επιφέρουν σημαντικές διαφορές ως προς την προστασία και, ως εκ τούτου, να περιορίσουν την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών και των προϊόντων που ενσωματώνουν ή βασίζονται σε δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, γεγονός που θα προκαλούσε εκ νέου κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς και νομοθετική δυσαρμονία* ότι οι επιπτώσεις της εν λόγω νομοθετικής ανομοιογένειας και αβεβαιότητας δικαίου θα γίνουν περισσότερο αισθητές με την περαιτέρω ανάπτυξη της κοινωνίας των πληροφοριών, η οποία έχει ήδη εντείνει σημαντικά τη διασυνοριακή εκμετάλλευση της πνευματικής ιδιοκτησίας* ότι η ανάπτυξη αυτή πρέπει να συνεχιστεί* ότι η ύπαρξη σημαντικών νομικών διαφορών και αβεβαιοτήτων ως προς την προστασία μπορεί να παρεμποδίσει την υλοποίηση οικονομιών κλίμακας όσον αφορά τα νέα προϊόντα και τις νέες υπηρεσίες που προστατεύονται από τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα*

(6) ότι, ως εκ τούτου, το κοινοτικό νομοθετικό πλαίσιο για την έννομη προστασία του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων πρέπει, επίσης, να προσαρμοστεί και συμπληρωθεί, στο βαθμό που είναι αναγκαίος για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς* ότι, για το σκοπό αυτό, πρέπει να τροποποιηθούν οι εθνικές διατάξεις για το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα οι οποίες διαφέρουν σημαντικά από το ένα κράτος μέλος στο άλλο ή προκαλούν αβεβαιότητα δικαίου, δυσχεραίνοντας την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την ανάπτυξη της κοινωνίας των πληροφοριών στην Ευρώπη, και ότι πρέπει να αποφευχθεί η λήψη ετερόκλητων εθνικών μέτρων απέναντι στις τεχνολογικές εξελίξεις, ενώ δεν χρειάζεται να καταργηθούν ή να προληφθούν οι διαφορές που δεν επηρεάζουν δυσμενώς τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς*

(7) ότι οι διάφορες κοινωνικές, κοινωνιολογικές και πολιτιστικές επιπτώσεις της κοινωνίας των πληροφοριών απαιτούν να λαμβάνεται υπόψη ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του περιεχομένου των προϊόντων και υπηρεσιών*

(8) ότι κάθε εναρμόνιση της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων πρέπει να βασίζεται σε υψηλό επίπεδο προστασίας, δεδομένου ότι τα εν λόγω δικαιώματα είναι ουσιώδη για την πνευματική δημιουργία* ότι η προστασία τους συμβάλλει στη διατήρηση και ανάπτυξη της δημιουργικότητας προς όφελος των δημιουργών, των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, των παραγωγών, των καταναλωτών, του πολιτισμού, της βιομηχανίας και του κοινού γενικότερα* ότι, ως εκ τούτου, η πνευματική ιδιοκτησία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιδιοκτησίας*

(8α) ότι η παρούσα οδηγία βασίζεται σε αρχές και ρυθμίσεις που είναι ήδη κατοχυρωμένες από τις ισχύουσες οδηγίες στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως δε από την 92/100 της 19ης Νοεμβρίου 1992, την 93/98 της 29ης Οκτωβρίου 1993, την 91/250 της 14ης Μαΐου 1991, την 93/83 της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 και την 96/9 της 11ης Μαρτίου 1996, αναπτύσσοντάς τες περαιτέρω και εντάσσοντάς τες στην προοπτική της κοινωνίας των πληροφοριών

(9) ότι για να συνεχίσουν τη δημιουργική και καλλιτεχνική τους εργασία, οι δημιουργοί ή οι ερμηνευτές και εκτελεστές καλλιτέχνες πρέπει να λαμβάνουν εύλογη αμοιβή για τη χρήση των έργων τους, καθώς και οι παραγωγοί για να μπορούν να χρηματοδοτούν αυτές τις δημιουργίες* ότι οι απαιτούμενες επενδύσεις για τη δημιουργία προϊόντων, όπως τα φωνογραφήματα, οι ταινίες ή τα προϊόντα πολυμέσων, και υπηρεσιών, όπως οι «κατ' αίτησιν» υπηρεσίες, είναι σημαντικές* ότι είναι αναγκαία η παροχή κατάλληλης έννομης προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας προκειμένου να εξασφαλιστεί η εν λόγω αμοιβή και να επιτραπεί η ικανοποιητική απόδοση των εν λόγω επενδύσεων*

(9α) ότι ένα αποτελεσματικό και αυστηρό σύστημα προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων αποτελεί βασικό μηχανισμό για να εξασφαλιστεί ότι η ευρωπαϊκή καλλιτεχνική παραγωγή θα διαθέτει τους αναγκαίους πόρους και να διασφαλιστεί η αυτονομία και η αξιοπρέπεια των δημιουργών και των ερμηνευτών*

(10) ότι η επαρκής προστασία των έργων που προστατεύονται από το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και του υλικού που καλύπτεται από τα συγγενικά δικαιώματα έχει επίσης μεγάλη σημασία από πολιτιστική άποψη* ότι το άρθρο 151 της συνθήκης απαιτεί από την Κοινότητα να συνυπολογίζει τις πολιτιστικές πτυχές όταν αναλαμβάνει δράση*

(10α) ότι η κοινή έρευνα και η συντονισμένη εφαρμογή, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, των τεχνολογικών μέτρων που αποβλέπουν στην προστασία των έργων και στην εξασφάλιση της αναγκαίας πληροφόρησης σχετικά με τα συναφή δικαιώματα είναι ουσιαστικής σημασίας, διότι, σε τελευταία ανάλυση, μόνον έτσι μπορούν να καταστούν λειτουργικές οι αρχές και οι εγγυήσεις που θέτει το νομικό ρυθμιστικό πλαίσιο*

(10β) ότι η παρούσα οδηγία πρέπει να προωθεί τη μάθηση και τον πολιτισμό μέσω της προστασίας των δημιουργικών και καλλιτεχνικών έργων, επιτρέποντας παράλληλα παρεκκλίσεις, προς το δημόσιο συμφέρον, για λόγους εκπαίδευσης και διδασκαλίας*

(11) ότι η διπλωματική διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργάνωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΠΟΠΙ) τον Δεκέμβριο του 1996 κατέληξε στην έγκριση δύο νέων συνθηκών, της «συνθήκης του ΠΟΠΙ για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας» και της «συνθήκης του ΠΟΠΙ για τις ερμηνείες και εκτελέσεις και τα φωνογραφήματα», που αφορούν την προστασία των δημιουργών και την προστασία των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών και των παραγωγών φωνογραφημάτων αντίστοιχα* ότι οι εν λόγω συνθήκες προσαρμόζουν σημαντικά τη διεθνή προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της «ψηφιακής ημερήσιας διάταξης», και βελτιώνουν τα μέσα καταπολέμησης της πειρατείας σε παγκόσμιο επίπεδο* ότι η Κοινότητα και η πλειονότητα των κρατών μελών έχουν ήδη υπογράψει τις εν λόγω συνθήκες, ενώ παράλληλα προχωρεί η διαδικασία κύρωσής τους από τα κράτη μέλη* ότι η παρούσα οδηγία νομοθετικού χαρακτήρα συμβάλλει επίσης στην εκπλήρωση ορισμένων από τις νέες αυτές διεθνείς υποχρεώσεις*

(12) ότι η ευθύνη για τις δραστηριότητες στο περιβάλλον των δικτύων δεν αφορά μόνο τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα, αλλά και άλλους τομείς, όπως τη δυσφήμιση, την παραπλανητική διαφήμιση ή την παραβίαση εμπορικών σημάτων, και αντιμετωπίζεται σε οριζόντιο επίπεδο στην οδηγία / /EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές του ηλεκτρονικού εμπορίου στην εσωτερική αγορά, που αποσαφηνίζει και εναρμονίζει διάφορα ρυθμιστικά ζητήματα σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν το ηλεκτρονικό εμπόριο (7)* ότι οι κανόνες που σχετίζονται με την ευθύνη στο πλαίσιο του ηλεκτρονικού εμπορίου πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή μέσα στην ίδια προθεσμία με εκείνη που προβλέπεται για την παρούσα οδηγία, δεδομένου ότι αποβλέπουν στη διαμόρφωση ενός συνθετικού πλαισίου αρχών και ρυθμίσεων που αφορούν, μεταξύ άλλων, ορισμένα σημαντικά τμήματα του παρόντος κειμένου*

(7) COM (98) 586 τελικό της 18.11.98.

(12α) ότι, ιδίως υπό το φως των απαιτήσεων που δημιουργεί το ψηφιακό περιβάλλον, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί ότι οι επιχειρήσεις συλλογικής διαχείρισης των δικαιωμάτων θα επιτύχουν υψηλότερο επίπεδο εξορθολογισμού και διαφάνειας όσον αφορά τους κανόνες του ανταγωνισμού.

(13) ότι οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας πρέπει να εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των κοινοτικών διατάξεων που ισχύουν ήδη στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στην εν λόγω οδηγία*

(13α) ότι η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της νομικής προστασίας των σχεδίων και των υποδειγμάτων που αποτελούν αντικείμενο της οδηγίας 98/71/ΕΚ (8) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη νομική προστασία των σχεδίων και υποδειγμάτων.

(8) ΕΕ L 289 της 28.10.98, σ. 28.

(14) ότι η παρούσα οδηγία πρέπει να ορίζει το πεδίο των πράξεων που καλύπτονται από το δικαίωμα αναπαραγωγής όσον αφορά τους διαφόρους δικαιούχους* ότι οι γενικές κατευθύνσεις που διέπουν την εν λόγω εφαρμογή πρέπει να συνάδουν με το κοινοτικό κεκτημένο* ότι πρέπει να δοθεί ευρύς ορισμός των πράξεων αυτών ώστε να διασφαλίζεται η ασφάλεια δικαίου στην εσωτερική αγορά*

(14α) ότι ο στόχος μιας πραγματικής υποστήριξης στη διάδοση του πολιτισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την αυστηρή προστασία των δικαιωμάτων και χωρίς την καταπολέμηση των παράνομων μορφών κυκλοφορίας ή απομίμησης των έργων*

(15) ότι η παρούσα οδηγία πρέπει να εναρμονίζει το δικαίωμα παρουσίασης έργων στο κοινό, στο βαθμό που η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία δεν το έχει ήδη επιτύχει*

(16) ότι η έλλειψη ασφάλειας δικαίου όσον αφορά τη φύση και το επίπεδο της προστασίας των πράξεων «κατ' αίτησιν» μετάδοσης έργων που προστατεύονται από το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας και του υλικού που προστατεύεται από τα συγγενικά δικαιώματα μέσω δικτύων πρέπει να αντιμετωπιστεί με την πρόβλεψη εναρμονισμένης προστασίας σε κοινοτικό επίπεδο* ότι πρέπει να παρασχεθεί σε όλους τους αναγνωριζόμενους από την οδηγία δικαιούχους το αποκλειστικό δικαίωμα να διαθέτουν στο κοινό έργα που προστατεύονται από το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ή άλλο υλικό μέσω «κατ' αίτησιν» μεταδόσεων με διαλογική μορφή* ότι οι εν λόγω μεταδόσεις χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι το κοινό δύναται να έχει πρόσβαση σε αυτές από τον τόπο και κατά το χρόνο που επιλέγει σε ατομική βάση* ότι το εν λόγω δικαίωμα δεν καλύπτει ούτε τις ιδιωτικές παρουσιάσεις ούτε την άμεση αναπαραγωγή ή εκτέλεση*

(17) ότι η απλή παροχή των υλικών μέσων για τη διευκόλυνση ή την πραγματοποίηση της παρουσίασης δεν αποτελεί καθαυτή παρουσίαση κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας*

(18) ότι η προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας βάσει της παρούσας οδηγίας περιλαμβάνει το αποκλειστικό δικαίωμα ελέγχου της διανομής έργων που ενσωματώνονται σε υλικό υπόθεμα* ότι η πρώτη πώληση στην Κοινότητα του πρωτότυπου του έργου ή των αντιγράφων του από τον κάτοχο του δικαιώματος ή με τη συναίνεσή του συνιστά ανάλωση του δικαιώματος ελέγχου της μεταπώλησης του εν λόγω αντικειμένου στην Κοινότητα* ότι το δικαίωμα αυτό δεν πρέπει να αναλώνεται από το γεγονός ότι το πρωτότυπο ή τα αντίγραφά του πωλούνται από το δικαιούχο ή με τη συναίνεσή του εκτός Κοινότητας*

(19) ότι το ζήτημα της ανάλωσης δεν τίθεται στην περίπτωση των υπηρεσιών, και ιδιαίτερα των υπηρεσιών ανοικτής γραμμής* ότι τούτο ισχύει επίσης όσον αφορά την υλική αντιγραφή ενός έργου ή άλλου παρόμοιου αντικειμένου που πραγματοποιεί ο χρήστης της εν λόγω υπηρεσίας με τη συγκατάθεση του δικαιούχου* ότι, σε αντίθεση με τα CD-ROM ή τα CD-i, όπου η πνευματική ιδιοκτησία ενσωματώνεται σε υλικό υπόθεμα, δηλαδή σε εμπόρευμα, κάθε υπηρεσία ανοικτής γραμμής αποτελεί στην πραγματικότητα ενέργεια για την οποία θα πρέπει να ζητείται άδεια, εφόσον έτσι ορίζει το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ή το συγγενικό δικαίωμα*

(20) ότι τα δικαιώματα που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία μπορούν να μεταβιβαστούν, να εκχωρηθούν ή να αποτελέσουν αντικείμενο συμβατικών αδειών εκμετάλλευσης, με την επιφύλαξη των σχετικών εθνικών διατάξεων περί δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων*

(21) ότι πρέπει να διατηρηθεί μια ισορροπία όσον αφορά τα δικαιώματα και τα συμφέροντα μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών δικαιούχων, καθώς και μεταξύ αυτών και των χρηστών προστατευόμενου υλικού* ότι οι ισχύουσες εξαιρέσεις στα δικαιώματα, όπως προβλέπονται στα κράτη μέλη, πρέπει να επανεξεταστούν υπό το πρίσμα του νέου ηλεκτρονικού περιβάλλοντος* ότι οι υφιστάμενες διαφορές ως προς τους περιορισμούς και τις εξαιρέσεις ορισμένων πράξεων που υπόκεινται σε άδεια του δικαιούχου έχουν άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων* ότι οι εν λόγω διαφορές είναι πολύ πιθανό να καταστούν εντονότερες με την περαιτέρω ανάπτυξη της εκμετάλλευσης των έργων πέρα από τα σύνορα και των διασυνοριακών δραστηριοτήτων* ότι για να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, οι εν λόγω εξαιρέσεις πρέπει να ορίζονται περισσότερο αρμονικά* ότι ο βαθμός της εναρμόνισής τους πρέπει να αποτελεί συνάρτηση των επιπτώσεων που έχουν οι εξαιρέσεις αυτές στην εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς*

(22) ότι η παρούσα οδηγία περιέχει εξαντλητικό κατάλογο των εξαιρέσεων στο δικαίωμα αναπαραγωγής και στο δικαίωμα παρουσίασης στο κοινό* ότι ορισμένες εξαιρέσεις ισχύουν κατά περίπτωση μόνο για το δικαίωμα αναπαραγωγής* ότι ο εν λόγω κατάλογος λαμβάνει δεόντως υπόψη τις διαφορετικές νομικές παραδόσεις των κρατών μελών, αποσκοπώντας ταυτόχρονα στην διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς* ότι είναι σκόπιμο τα κράτη μέλη να επιτύχουν εναρμονισμένη εφαρμογή των εν λόγω εξαιρέσεων, κάτι που θα επανεξεταστεί κατά την αξιολόγηση των μέτρων μεταφοράς*

(23) ότι πρέπει να προβλεφθεί εξαίρεση από το αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής ώστε να επιτρέπεται η διενέργεια ορισμένων προσωρινών πράξεων αναπαραγωγής, όπως οι μεταβατικές και βοηθητικές αναπαραγωγές, που αποτελούν αναπόσπαστο και αναγκαίο τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου που εφαρμόζεται με αποκλειστικό σκοπό τη δυνατότητα χρήσης ενός έργου ή άλλου προστατευμένου υλικού και οι οποίες δεν έχουν, αυτές καθαυτές, ίδια οικονομική αξία* ότι υπό τους όρους αυτούς, η εν λόγω εξαίρεση καλύπτει επίσης τις πράξεις αποθήκευσης σε κρυφή μνήμη (cashing) ή αναζήτησης (browsing)*

(24) ότι πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να προβλέπουν ορισμένες εξαιρέσεις σε περιπτώσεις χρήσης, π.χ., για εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, προς όφελος δημόσιων ιδρυμάτων, όπως βιβλιοθήκες και αρχεία, για τη μετάδοση ειδήσεων, για την παράθεση αποσπασμάτων, για άτομα με ειδικές ανάγκες, για λόγους δημόσιας ασφάλειας και στα πλαίσια διοικητικών ή δικαστικών διαδικασιών*

(24α) ότι, κατά συνέπεια, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν όλα τα κατάλληλα μέτρα που θα ευνοούν την πρόσβαση στα έργα όσον αφορά τα άτομα με ειδικές ανάγκες οι οποίες τα εμποδίζουν να χρησιμοποιήσουν τα ίδια τα έργα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις ευκολότερα προσβάσιμες μορφές.

(25) ότι τα τυχόν υφιστάμενα εθνικά καθεστώτα για την αναπαραγωγραφία δεν συνιστούν μείζον εμπόδιο στην εσωτερική αγορά* ότι τα κράτη μέλη πρέπει να μπορούν να προβλέπουν εξαίρεση όσον αφορά την αναπαραγωγραφία*

(26) ότι πρέπει να επιτρέπεται στα κράτη μέλη να προβλέπουν εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγής, που σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να συνοδεύεται από εύλογη αμοιβή, για ορισμένα είδη αναπαραγωγής ακουστικού, οπτικού και οπτικοακουστικού υλικού για ιδιωτική χρήση* ότι η εξαίρεση αυτή μπορεί να περιλαμβάνει την καθιέρωση ή τη διατήρηση συστημάτων αμοιβής για την αποζημίωση των δικαιούχων* ότι ακόμη και αν οι υπάρχουσες διαφορές σε αυτά τα συστήματα αμοιβής επηρεάζουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, η ύπαρξη των εν λόγω διαφορών όσον αφορά την αναλογική ιδιωτική αναπαραγωγή δεν θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πληροφοριών* ότι η ψηφιακή ιδιωτική αντιγραφή θεωρείται πιο διαδεδομένη πρακτική και με μεγαλύτερη οικονομική σημασία* ότι, συνεπώς, είναι σκόπιμο να γίνεται διάκριση μεταξύ ψηφιακής ιδιωτικής αντιγραφής και αναλογικής ιδιωτικής αντιγραφής και να εναρμονιστούν, έως ένα βαθμό, οι όροι εφαρμογής στις δύο περιπτώσεις* ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό, στην περίπτωση ψηφιακής ιδιωτικής αντιγραφής, όλοι οι δικαιούχοι να λαμβάνουν εύλογη αμοιβή*

(27) ότι κατά την εφαρμογή της εξαίρεσης για την ιδιωτική αντιγραφή, τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις τεχνολογικές και οικονομικές εξελίξεις, ιδίως όσον αφορά την ψηφιακή ιδιωτική αντιγραφή και τα συστήματα αμοιβής, εφόσον υπάρχουν αποτελεσματικά τεχνολογικά μέτρα προστασίας* ότι οι εν λόγω εξαιρέσεις δεν πρέπει να εμποδίζουν ούτε τη χρήση τεχνολογικών μέτρων ούτε την εφαρμογή τους σε περιπτώσεις εξουδετέρωσης της νομοθεσίας.

(28) ότι τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν εξαίρεση υπέρ ιδρυμάτων που είναι προσιτά στο κοινό, όπως οι βιβλιοθήκες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και άλλα αντίστοιχα ιδρύματα, αλλά η εξαίρεση αυτή πρέπει να περιορίζεται σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις που καλύπτονται από το δικαίωμα αναπαραγωγής* ότι η εξαίρεση αυτή δεν πρέπει να καλύπτει τις περιπτώσεις χρήσης που γίνεται στο πλαίσιο της διανομής προστατευόμενων έργων ή άλλου συναφούς υλικού σε ανοικτή γραμμή* ότι η παρούσα οδηγία δεν θίγει τη δυνατότητα των κρατών μελών να θεσπίσουν παρέκκλιση από το αποκλειστικό δικαίωμα του δημόσιου δανεισμού σύμφωνα με το άρθρο 5 της οδηγίας 92/100/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 1992 σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 93/98/ΕΟΚ* ότι, ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να ενθαρρύνεται η χορήγηση ειδικών συμβάσεων ή αδειών που ευνοούν ισομερώς τους εν λόγω φορείς και η επίτευξη των στόχων τους όσον αφορά τη διανομή*

(29) ότι, η εφαρμογή αυτών των εξαιρέσεων πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις* ότι οι εν λόγω εξαιρέσεις δεν πρέπει να εφαρμόζονται κατά τρόπο που θίγει τα έννομα συμφέροντα του δικαιούχου ή που έρχεται σε σύγκρουση με την κανονική εκμετάλλευση του έργου του ή άλλου συναφούς υλικού* ότι η πρόβλεψη των εν λόγω εξαιρέσεων από τα κράτη μέλη πρέπει, ιδιαίτερα, να αντικατοπτρίζει τις αυξημένες οικονομικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στο πλαίσιο του νέου ηλεκτρονικού περιβάλλοντος* ότι, ως εκ τούτου, το πεδίο ορισμένων εξαιρέσεων μπορεί να χρειαστεί να περιοριστεί ακόμη περισσότερο όσον αφορά ορισμένες νέες χρήσεις έργων πνευματικής ιδιοκτησίας και συναφούς υλικού*

(29α) ότι οι εξαιρέσεις που προβλέπονται από το άρθρο 5, παράγραφοι 2 και 3, δεν πρέπει κατά συνέπεια να εμποδίζουν τον καθορισμό συμβατικών σχέσεων που θα τείνουν στην εξασφάλιση εύλογης αμοιβής των δικαιούχων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

(29β) ότι η προσφυγή στη διαμεσολάβηση θα ήταν δυνατόν να βοηθήσει τους χρήστες και τους δικαιούχους να ρυθμίσουν τις διαφορές τους* ότι η Επιτροπή πρέπει, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της επιτροπής επαφών, να διεξαγάγει μελέτη ώστε να βρεθούν νέα νομικά μέσα διευθέτησης των διαφορών σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα*

(30) ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις θα επιτρέπουν στους δικαιούχους να χρησιμοποιούν τεχνολογικά μέτρα για την πρόληψη ή παρεμπόδιση της προσβολής κάθε δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικού δικαιώματος ή άλλου δικαιώματος sui generis που προβλέπει η νομοθεσία* ότι υπάρχει εν τούτοις κίνδυνος άσκησης παράνομων δραστηριοτήτων που θα επιτρέπουν ή θα διευκολύνουν την εξουδετέρωση της τεχνολογικής προστασίας που παρέχουν τα μέτρα αυτά* ότι προκειμένου να αποφευχθεί η αποσπασματική λήψη νομοθετικών μέτρων που ενδέχεται να παρεμποδίσουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, χρειάζεται να προβλεφθεί εναρμονισμένη έννομη προστασία έναντι κάθε δραστηριότητας που επιτρέπει ή διευκολύνει την χωρίς την άδεια των δικαιούχων ή επιτρεπόμενη από το νόμο εξουδετέρωση των εν λόγω μέτρων*

(30α) ότι η εν λόγω έννομη προστασία πρέπει να αφορά τα τεχνολογικά μέτρα που αποκλείουν και/ή εμποδίζουν αποτελεσματικά την προσβολή κάθε δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικού δικαιώματος ή δικαιωμάτων sui generis που προβλέπει η νομοθεσία* χωρίς ωστόσο να παρεμποδίζεται η εύρυθμη λειτουργία του ηλεκτρονικού εξοπλισμού και η τεχνολογική εξέλιξή του* ότι η έννομη προστασία δεν συνεπάγεται την υποχρέωση να σχεδιάζονται οι συσκευές, τα προϊόντα, τα στοιχεία ή οι υπηρεσίες κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αντιστοιχούν στα τεχνολογικά μέτρα* ότι η εν λόγω έννομη προστασία πρέπει να τηρεί την αρχή της αναλογικότητας και να μην απαγορεύει τις μεθόδους ή τις δραστηριότητες που έχουν εμπορικό σκοπό ή χρήση άλλη από την εξουδετέρωση των τεχνολογικών μηχανισμών* ότι, κυρίως, η εν λόγω προστασία δεν αναμένεται να εμποδίσει την έρευνα σχετικά με την κρυπτογράφηση*

(31) ότι η εν λόγω εναρμονισμένη έννομη προστασία δεν εμποδίζει τις ειδικές διατάξεις σχετικά με την προστασία που παρέχεται δυνάμει της οδηγίας 91/250/ΕΚ του Συμβουλίου της 14ης Μαΐου 1991 για τη νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών (9), όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 93/98/ΕΟΚ* ότι, ιδιαίτερα, δεν πρέπει να απαγορεύει την αντίστροφη μεταγλώττιση που επιτρέπεται από τη συγκεκριμένη οδηγία*

(9) ΕΕ L 122 της 17.5.1991, σ. 42.

(32) ότι έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τη διεθνή τυποποίηση των τεχνικών συστημάτων αναγνώρισης έργων και προστατευόμενου υλικού ψηφιακής μορφής* ότι σε ένα περιβάλλον όπου τα δίκτυα θα καταλαμβάνουν διαρκώς μεγαλύτερη θέση, οι διαφορές μεταξύ των τεχνικών συστημάτων ενδέχεται να οδηγήσουν σε ασυμβατότητα των συστημάτων εντός της Κοινότητας* ότι πρέπει να προωθηθεί η συμβατότητα και η διαλειτουργικότητα των συστημάτων* ότι θα ήταν ιδιαίτερα επιθυμητό να προωθηθεί η ανάπτυξη συστημάτων παγκόσμιας εμβέλειας*

(33) ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις θα διευκολύνουν τη διανομή των έργων, ιδίως στα δίκτυα και ότι, ως εκ τούτου, θα είναι αναγκαίο οι δικαιούχοι να εντοπίζουν ευκολότερα το έργο ή το προστατευόμενο υλικό, το δημιουργό ή οποιονδήποτε άλλο δικαιούχο και να παρέχουν πληροφορίες ως προς τους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, ώστε να καθίσταται ευκολότερη η διαχείριση των δικαιωμάτων που συνδέονται με το έργο ή το προστατευόμενο υλικό* ότι υπάρχει, ωστόσο, κίνδυνος ανάπτυξης παράνομων δραστηριοτήτων προκειμένου να απαλειφθούν ή να αλλοιωθούν οι πληροφορίες που παρέχονται με ηλεκτρονική μορφή σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων που συνδέονται με το έργο ή το υλικό, ή να διανεμηθούν, να εισαχθούν προς διανομή, να μεταδοθούν ραδιοτηλεοπτικά, να παρουσιαστούν στο κοινό ή να τεθούν στη διάθεσή του αντίγραφα από τα οποία έχουν εξαλειφθεί οι εν λόγω πληροφορίες χωρίς προηγούμενη άδεια* ότι για να αποφευχθεί η λήψη αποσπασματικών νομοθετικών μέτρων που ενδέχεται να δυσχεράνουν τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, πρέπει να προβλεφθεί εναρμονισμένη έννομη προστασία έναντι όλων αυτών των δραστηριοτήτων*

(34) ότι τα εν λόγω συστήματα ενημέρωσης σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων μπορούν επίσης να σχεδιασθούν κατά τρόπο ώστε να επεξεργάζονται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα σχετικά με τις καταναλωτικές συνήθειες των ιδιωτών όσον αφορά τη χρήση του προστατευόμενου υλικού και να καθιστούν εφικτή την παρατήρηση των συμπεριφορών σε ανοικτή γραμμή* ότι κατά τις τεχνικές λειτουργίες των μέτρων αυτών πρέπει να τηρούνται οι αρχές της προστασίας της ιδιωτικής ζωής σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (10)*

(10) ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31.

(35) ότι η παρούσα οδηγία δεν θίγει την εφαρμογή της οδηγίας .../.../ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την έννομη προστασία των υπηρεσιών που βασίζονται ή συνίστανται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους (11)*

(11) ΕΕ

(36) ότι τα κράτη μέλη πρέπει να προβλέψουν αποτελεσματικές κυρώσεις και αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας έναντι της προσβολής των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία* ότι θα λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή αυτών των κυρώσεων και μέσων προστασίας* ότι οι προβλεπόμενες κυρώσεις θα έχουν αποτελεσματικό, αναλογικό και αποτρεπτικό χαρακτήρα*

(37) ότι, για λόγους συμμόρφωσης προς τις διατάξεις της συνθήκης ΠΟΠΙ για τους ερμηνευτές και εκτελεστές καλλιτέχνες και για τα φωνογραφήματα, είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν οι οδηγίες 92/100/ΕΟΚ και 93/98/ΕΟΚ*

(38) ότι, μετά την πάροδο δύο ετών από την ημερομηνία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση για την εφαρμογή της* ότι στην έκθεση αυτή θα εξετάζεται ιδιαίτερα κατά πόσον οι όροι που θεσπίζει η παρούσα οδηγία διασφάλισαν την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θα προτείνεται η λήψη των τυχόν απαραίτητων μέτρων,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Στόχος και πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής

1. Η παρούσα οδηγία αφορά την έννομη προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς και, ιδιαίτερα, στο περιβάλλον της κοινωνίας των πληροφοριών.

2. Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 10, η παρούσα οδηγία αφήνει ως έχουν και με κανέναν τρόπο δεν θίγει τις ειδικές ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις σχετικά με:

α) την έννομη προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών*

β) το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας*

γ) την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα που ισχύουν για τις δορυφορικές και ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση*

δ) τη διάρκεια προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας και ορισμένων συγγενικών δικαιωμάτων*

ε) την έννομη προστασία των βάσεων δεδομένων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Δικαιώματα και εξαιρέσεις

Άρθρο 2

Το δικαίωμα αναπαραγωγής

Τα κράτη μέλη παρέχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν, άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή οριστικά την αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει:

α) στους δημιουργούς, όσον αφορά τα έργα τους,

β) στους καλλιτέχνες ερμηνευτές ή εκτελεστές, όσον αφορά την αποτύπωση σε υλικό υπόθεμα των ερμηνειών ή εκτελέσεών τους,

γ) στους παραγωγούς φωνογραφημάτων, όσον αφορά τα φωνογραφήματά τους,

δ) στους παραγωγούς της πρώτης υλικής ενσωμάτωσης ταινιών, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα αντίγραφα των ταινιών τους,

ε) στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους, που μεταδίδονται με καλώδια ή με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής αναμετάδοσης.

Άρθρο 3

Δικαίωμα παρουσίασης στο κοινό, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος διάθεσης έργων ή άλλου υλικού στο κοινό

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους δημιουργούς το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν κάθε παρουσίαση στο κοινό των πρωτοτύπων και αντιγράφων των έργων τους, με ενσύρματα ή ασύρματα μέσα, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο κοινό, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε από το κοινό να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά από τον τόπο και κατά το χρόνο που επιλέγει ο ίδιος.

2. Τα κράτη μέλη παρέχουν το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν τη διάθεση στο κοινό, με ενσύρματα ή ασύρματα μέσα, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε από το κοινό να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά από τον τόπο και κατά το χρόνο που επιλέγει ο ίδιος:

α) στους καλλιτέχνες ερμηνευτές ή εκτελεστές, όσον αφορά την αποτύπωση σε υλικό υπόθεμα των ερμηνειών ή εκτελέσεών τους,

β) στους παραγωγούς φωνογραφημάτων, όσον αφορά τα φωνογραφήματά τους,

γ) στους παραγωγούς της πρώτης υλικής ενσωμάτωσης ταινιών, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα αντίγραφα των ταινιών τους,

δ) στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους, που μεταδίδονται με καλώδια ή με ηλεκτρομαγνητικά κύματα, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής αναμετάδοσης.

3. Τα δικαιώματα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 δεν αναλώνονται με την παρουσίαση στο κοινό ενός έργου ή άλλου υλικού, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2, συμπεριλαμβανομένης και της διάθεσής του στο κοινό.

4. H απλή παροχή των φυσικών μέσων για την παροχή της δυνατότητας ή την πραγματοποίηση παρουσίασης στο κοινό θεωρείται ότι δεν αποτελεί αυτή καθεαυτή παρουσίαση κατά την έννοια της παρούσας συνθήκης ή της σύμβασης της Βέρνης.

Άρθρο 4

Δικαίωμα διανομής

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους δημιουργούς, όσον αφορά το πρωτότυπο των έργων τους ή τα αντίγραφα αυτών, το αποκλειστικό δικαίωμα διανομής τους στο κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλον τρόπο.

2. Το δικαίωμα διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιγράφων ενός έργου εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η πρώτη πώληση ή η με άλλο τρόπο μεταβίβαση της κυριότητας του εν λόγω έργου εντός της Κοινότητας πραγματοποιείται από το δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.

Άρθρο 5

Εξαιρέσεις από τις πράξεις που υπόκεινται στους περιορισμούς που προβλέπονται στα άρθρα 2, 3 και 4

1. Οι προσωρινές πράξεις αναπαραγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 2, όπως οι μεταβατικές και βοηθητικές πράξεις αναπαραγωγής, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο και αναγκαίο τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου, συμπεριλαμβανομένων των πράξεων που διευκολύνουν την αποτελεσματική λειτουργία των συστημάτων μετάδοσης, οι οποίες έχουν ως αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψουν τη χρήση ενός έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, και οι οποίες δεν έχουν καθαυτές καμία ανεξάρτητη οικονομική σημασία, εξαιρούνται από το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο 2.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν περιορισμούς στο αποκλειστικό δικαίωμα αναπαραγωγής που προβλέπεται στο άρθρο 2 στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όσον αφορά την αναπαραγωγή σε χαρτί ή ανάλογο υλικό υπόθεμα, εξαιρουμένων των εκδόσεων μουσικών έργων, με τη χρήση οποιουδήποτε είδους φωτογραφικής τεχνικής ή με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα, υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν εύλογη αμοιβή*

β) όσον αφορά τις αναπαραγωγές σε υλικούς φορείς αναλογικών ακουστικών, οπτικών ή οπτικοακουστικών εγγραφών που πραγματοποιούνται από φυσικά πρόσωπα για αποκλειστικά ιδιωτική και προσωπική χρήση και για μη εμπορικούς σκοπούς, υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν εύλογη αμοιβή*

β) α) όσον αφορά τις οπτικές ή οπτικοακουστικές αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται σε ψηφιακή μορφή εγγραφής από φυσικό πρόσωπο για προσωπική και αποκλειστικά ιδιωτική χρήση και για μη εμπορικούς σκοπούς, με την επιφύλαξη των λειτουργικών, αξιόπιστων και αποτελεσματικών τεχνολογικών μέσων για την προστασία των συμφερόντων των δικαιούχων* ωστόσο, για κάθε ιδιωτικό αντίγραφο σε ψηφιακή μορφή πρέπει να εξασφαλίζεται εύλογη αμοιβή για όλους τους δικαιούχους*

γ) όσον αφορά τις ειδικές πράξεις αναπαραγωγής που πραγματοποιούνται για λόγους αρχειοθέτησης ή συντήρησης από ιδρύματα που δεν αποσκοπούν, άμεσα ή έμμεσα, σε κανένα οικονομικό ή εμπορικό όφελος, όπως είναι οι βιβλιοθήκες, τα αρχεία και τα άλλα παιδαγωγικά, μορφωτικά ή πολιτισμικά ιδρύματα*

δ) όσον αφορά τις εφήμερες υλικές ενσωματώσεις που πραγματοποιούνται από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς με ίδια μέσα και για τις δικές τους εκπομπές*

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν περιορισμούς στα δικαιώματα που αναφέρονται στα άρθρα 2 και 3, στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) όσον αφορά τη χρήση αποκλειστικά για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς, εφόσον πάντοτε αναφέρεται η πηγή και στο βαθμό που η χρήση αυτή δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο μη εμπορικό στόχο, υπό τον όρο ότι οι δικαιούχοι λαμβάνουν εύλογη αμοιβή*

β) όσον αφορά τη χρήση προς όφελος προσώπων με ειδικές ανάγκες, η οποία συνδέεται άμεσα με το εν λόγω πρόβλημα και δεν έχει εμπορικό χαρακτήρα, και στο βαθμό που απαιτείται λόγω του συγκεκριμένου αυτού προβλήματος*

γ) όσον αφορά τη χρήση αποσπασμάτων κατά την παρουσίαση γεγονότων της επικαιρότητας, με την προϋπόθεση ότι αναφέρεται η πηγή και, αν είναι δυνατόν, το όνομα του δημιουργού, στο βαθμό που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο ενημερωτικό σκοπό και από την παρουσίαση του σχετικού γεγονότος*

δ) όσον αφορά την παράθεση αποσπασμάτων με σκοπό την άσκηση κριτικής ή κατά την επιθεώρηση του τύπου, υπό τον όρο ότι αναφέρονται σε έργο ή άλλο υλικό το οποίο έχει ήδη καταστεί νομίμως προσιτό στο κοινό, ότι αναφέρεται η πηγή και, αν είναι δυνατόν, το όνομα του δημιουργού, ότι η παράθεση αυτή είναι σύμφωνη με τα χρηστά ήθη και ότι η έκτασή της δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό*

ε) όσον αφορά τη χρήση για λόγους δημόσιας ασφάλειας ή στο πλαίσιο της διασφάλισης της ορθής διεξαγωγής μιας διοικητικής, κοινοβουλευτικής ή δικαστικής διαδικασίας, ή για να διασφαλιστεί η κατάλληλη κάλυψη της εν λόγω διαδικασίας.

3α. Εφόσον τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν εξαίρεση στο δικαίωμα αναπαραγωγής δυνάμει της παραγράφου 2 ή 3, μπορούν επίσης να προβλέπουν εξαίρεση στο δικαίωμα διανομής που αναφέρεται στο άρθρο 4, στο βαθμό που η εν λόγω εξαίρεση δικαιολογείται από το σκοπό της επιτρεπόμενης αναπαραγωγής.

4. Οι εξαιρέσεις και οι περιορισμοί που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2, 3 και 3α), εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις και δεν μπορούν να ερμηνευθούν έτσι ώστε η εφαρμογή τους να γίνεται κατά τρόπο που θίγει αδικαιολόγητα τα έννομα συμφέροντα των δικαιούχων ή έρχεται σε σύγκρουση με τη συνήθη εκμετάλλευση των έργων τους ή άλλου υλικού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Προστασία των τεχνολογικών μέτρων και ενημέρωση σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων

Άρθρο 6

Υποχρεώσεις σχετικά με τα τεχνολογικά μέτρα

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν την κατάλληλη έννομη προστασία έναντι της χωρίς άδεια εξουδετέρωσης κάθε αποτελεσματικού τεχνολογικού μέτρου που προορίζεται για την προστασία κάθε δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία ή του δικαιώματος sui generis, που προβλέπεται στο κεφάλαιο III της οδηγίας 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, την οποία το σχετικό πρόσωπο πραγματοποιεί εν γνώσει ή εφόσον υπάρχουν βάσιμοι λόγοι που του επιτρέπουν να γνωρίζει ότι ακολουθεί αυτόν το σκοπό.

2. Τα κράτη μέλη προβλέπουν την κατάλληλη έννομη προστασία κατά των χωρίς άδεια δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων της κατασκευής ή της διανομής μηχανισμών, προϊόντων, στοιχείων ή της παροχής υπηρεσιών, που παρέχονται χωρίς έγκριση, οι οποίες:

α) αποτελούν αντικείμενο προώθησης, διαφήμισης ή εμπορίας, με σκοπό την εξουδετέρωση της προστασίας, ή

β) έχουν ως μόνο εμπορικό σκοπό ή ως μόνη περιορισμένη χρήση την εξουδετέρωση της προστασίας, ή

γ) έχουν πρωτίστως σχεδιαστεί, παραχθεί, προσαρμοστεί ή πραγματοποιηθεί με στόχο να καταστήσουν δυνατή ή να διευκολύνουν την εξουδετέρωση της προστασίας

αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων που αποσκοπούν στην προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων που προβλέπονται από το νόμο ή το δικαίωμα sui generis που ορίζεται στο κεφάλαιο III της οδηγίας 96/9/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

3. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως "τεχνολογικά μέτρα" νοείται κάθε τεχνική, μηχανισμός ή στοιχείο που, με τον φυσιολογικό τρόπο λειτουργίας του, αποσκοπεί στο να προλάβει ή να αποτρέψει την προσβολή κάθε δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος, όπως ορίζεται από το νόμο ή το δικαίωμα sui generis που προβλέπεται στο κεφάλαιο III της οδηγίας 96/9/EΚ.

Τα τεχνολογικά μέτρα θεωρούνται "αποτελεσματικά" μόνο όταν η δυνατότητα πρόσβασης στο έργο και η χρήση του ίδιου του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού ελέγχονται μέσω της εφαρμογής ενός κωδικού πρόσβασης ή κάθε άλλης μορφής προστασίας που επιτυγχάνει την προστασία κατά λειτουργικό και αξιόπιστο τρόπο με την έγκριση των δικαιούχων. Τα εν λόγω μέτρα ενδέχεται να συμπεριλαμβάνουν την αποκρυπτογράφηση ή αποπερίπλεξη ή άλλη μετατροπή του έργου.

Άρθρο 7

Υποχρεώσεις σχετικά με τις πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων

1. Τα κράτη μέλη παρέχουν την κατάλληλη έννομη προστασία έναντι κάθε προσώπου που προβαίνει χωρίς άδεια σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες:

α) την απάλειψη ή αλλοίωση οποιασδήποτε πληροφορίας με ηλεκτρονική μορφή σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων*

β) τη διανομή, την εισαγωγή προς διανομή, τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, την παρουσίαση στο κοινό ή τη διάθεση στο κοινό αντιγράφων έργων ή άλλου προστατευόμενου υλικού δυνάμει της παρούσας οδηγίας ή του κεφαλαίου ΙΙΙ της οδηγίας 96/9/ΕΚ και από το οποίο έχουν απαλειφθεί ή αλλοιωθεί χωρίς άδεια οι πληροφορίες ηλεκτρονικής μορφής που αφορούν το καθεστώς των δικαιωμάτων,

εν γνώσει του, ή παρά την ύπαρξη βάσιμων λόγων που του επιτρέπουν να γνωρίζει ότι με την ενέργεια αυτή επιτρέπει ή διευκολύνει την προσβολή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή άλλων συγγενικών δικαιωμάτων, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία ή το δικαίωμα sui generis που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙI της οδηγίας 96/9/ΕΚ.

2. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «πληροφορία σχετικά με το καθεστώς των δικαιωμάτων» νοείται κάθε πληροφορία που παρέχει ο δικαιούχος και η οποία καθιστά εφικτό τον εντοπισμό του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού που αναφέρεται στην παρούσα οδηγία ή που καλύπτεται από το δικαίωμα sui generis που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙI της οδηγίας 96/9/ΕΚ, το δημιουργό ή οποιονδήποτε άλλο δικαιούχο, ή πληροφορίες σχετικές με τους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, καθώς και κάθε αριθμό ή κωδικό που αντιπροσωπεύει τις πληροφορίες αυτές.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται εφόσον οποιαδήποτε από τις πληροφορίες αυτές συνοδεύει αντιγραφή ή εμφανίζεται σε συνδυασμό με την παρουσίαση στο κοινό ενός έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού που αναφέρεται στην παρούσα οδηγία ή καλύπτεται από το δικαίωμα sui generis που προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙI της οδηγίας 96/9/ΕΚ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Κοινές διατάξεις

Άρθρο 8

Κυρώσεις και μέσα έννομης προστασίας

1. Τα κράτη μέλη προβλέπουν κατάλληλες κυρώσεις και μέσα έννομης προστασίας έναντι της προσβολής των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι εν λόγω κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, σύμφωνες με την αρχή της αναλογικότητας και πρέπει να λειτουργούν ως αποτρεπτικός παράγοντας έναντι οποιασδήποτε μεταγενέστερης παραβίασης.

2. Κάθε κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε οι δικαιούχοι των οποίων τα συμφέροντα θίγονται από ενέργειες προσβολής που πραγματοποιούνται στο έδαφός του να μπορούν να ασκήσουν αγωγή αποζημίωσης και/ή να ζητήσουν τη λήψη προσωρινών μέτρων και, κατά περίπτωση, την κατάσχεση του σχετικού υλικού.

Άρθρο 9

Διαχρονική εφαρμογή

1. Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας εφαρμόζονται σε όλα τα έργα και το λοιπό προστατευόμενο υλικό που αναφέρονται σε αυτήν και τα οποία προστατεύονται, κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1, από τη νομοθεσία των κρατών μελών για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τα συγγενικά δικαιώματα ή πληρούν τα κριτήρια προστασίας κατ’εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας ή των οδηγιών που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της παρούσας οδηγίας.

2. Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας δεν θίγει καμία από τις πράξεις εκμετάλλευσης που έχουν γίνει πριν από την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 11, παράγραφος 1.

3. Η παρούσα οδηγία δεν επηρεάζει τις συμβάσεις που έχουν συναφθεί ή τα δικαιώματα που έχουν αποκτηθεί πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της.

4. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, οι συμβάσεις που αφορούν την εκμετάλλευση έργων και άλλου ανάλογου προστατευόμενου υλικού, οι οποίες ισχύουν κατά την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 11, παράγραφος 1, διέπονται από την παρούσα οδηγία επί πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος της εφόσον λήγουν μετά την ημερομηνία αυτή.

Άρθρο 10

Τεχνικές προσαρμογές

1. Η οδηγία 92/100/ΕΟΚ τροποποιείται ως ακολούθως:

α) Το άρθρο 7 καταργείται.

β) Το άρθρο 10, παράγραφος 3, αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

"3. Οι περιορισμοί αυτοί ισχύουν μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις και δεν μπορούν να ερμηνευθούν έτσι ώστε η εφαρμογή τους να γίνεται κατά τρόπο που θίγει αδικαιολόγητα τα έννομα συμφέροντα των δικαιούχων ή έρχεται σε σύγκρουση με την κανονική εκμετάλλευση του υλικού τους.»

2. Το άρθρο 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 93/98/ΕΟΚ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

"2. Τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων διαρκούν πενήντα χρόνια μετά την πραγματοποίηση της υλικής ενσωμάτωσης. Ωστόσο, εάν το φωνογράφημα έχει δημοσιευθεί νομίμως στη διάρκεια της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα διαρκούν πενήντα χρόνια από την ημερομηνία της εν λόγω πρώτης δημοσίευσης.»

Άρθρο 11

Tελικές διατάξεις

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2000 και ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά. Ανακοινώνουν επίσης στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, οι τελευταίες περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου έτους από την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, και εν συνεχεία κάθε τρία χρόνια, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, στην οποία, μεταξύ άλλων, εξετάζει ιδιαίτερα, βάσει συγκεκριμένων πληροφοριών που υποβάλλουν τα κράτη μέλη, την εφαρμογή των άρθρων 5, 6 και 8. Εφόσον είναι αναγκαίο για την εξασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς όπως ορίζεται στο άρθρο 14 της συνθήκης, υποβάλλει προτάσεις για τροποποιήσεις της παρούσας οδηγίας.

3. Η προστασία των συγγενικών δικαιωμάτων με την έννοια της παρούσας οδηγίας δεν θίγει κατά κανένα τρόπο την προστασία του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας.

4α) Δημιουργείται επιτροπή επαφών στην Επιτροπή, αποτελούμενη από εκπροσώπους των αρμοδίων αρχών των κρατών μελών. Πρόεδρος της εν λόγω επιτροπής τοποθετείται εκπρόσωπος της Επιτροπής και οι συνεδριάσεις πραγματοποιούνται είτε με πρωτοβουλία του προέδρου είτε κατόπιν σχετικού αιτήματος της αντιπροσωπείας ενός κράτους μέλους.

4β) Τα καθήκοντα της επιτροπής είναι:

- να διευκολύνει την αποτελεσματική εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, διοργανώνοντας τακτικές διαβουλεύσεις για όλα τα ζητήματα που απορρέουν από την εφαρμογή της*

- να διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών και της Επιτροπής όσον αφορά την κατάσταση και την εξέλιξη του ρυθμιστικού πλαισίου στον τομέα των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, των συγγενικών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων sui generis, καθώς και σχετικά με τις συναφείς εξελίξεις στον τεχνολογικό τομέα*

- να εξετάζει κάθε εξέλιξη που συντελέστηκε στον συγκεκριμένο τομέα για την οποία φαίνεται χρήσιμη η διενέργεια διαβούλευσης.

Άρθρο 12

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία τίθεται σε ισχύ την εικοστή μέρα από την ημερομηνία της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 13

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος