51999AC0944

Γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την "Μακροοικονομική διάσταση της πολιτικής για την απασχόληση"

(1999/C 368/13)

Στις 27 Μαΐου 1999, και σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 2 του Εσωτερικού Κανονισμού της, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή αποφάσισε την κατάρτιση συμπληρωματικής γνωμοδότησης σχετικά με την "Μακροοικονομική διάσταση της πολιτικής για την απασχόληση".

Το τμήμα "Οικονομική και νομισματική ένωση, οικονομική και κοινωνική συνοχή", στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών της ΟΚΕ, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 29 Σεπτεμβρίου 1999 με βάση εισηγητική έκθεση του κ. Vasco Cal.

Κατά την 367η σύνοδο ολομέλειας της 20ής και 21ης Οκτωβρίου 1999 (συνεδρίαση της 20ής Οκτωβρίου 1999), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 76 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 4 αποχές, την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Η ΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η επιθυμία που διατύπωσε στην τελευταία γνωμοδότησή της σχετικά με την προετοιμασία των γενικών προσανατολισμών των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών και της Κοινότητας(1), δηλαδή η διεξαγωγή ενός μακροοικονομικού διαλόγου, με τη συμμετοχή του Συμβουλίου, της Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των κοινωνικών εταίρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με στόχο τη βελτίωση του συντονισμού της εξέλιξης των μισθών, της δημοσιονομικής πολιτικής και της νομισματικής πολιτικής, ώστε να προωθηθεί η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων απασχόλησης, υλοποιείται ήδη από το τρέχον φθινόπωρο. Η ΟΚΕ είναι στη διάθεση των πρωταγωνιστών του εν λόγω μακροοικονομικού διαλόγου, προκειμένου να παράσχει συμπληρωματική υποστήριξη, σύμφωνα με τις θεσμικές αρμοδιότητες που της έχουν ανατεθεί από τις Συνθήκες.

2. Η ΟΚΕ επισημαίνει ότι ο εν λόγω μακροοικονομικός διάλογος θα συμβάλει στην υιοθέτηση μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης σχετικά με όλες τις πολιτικές που επηρεάζουν την απασχόληση. Παραδείγματος χάρη, το φαινόμενο της ανεργίας δεν μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με τη λήψη μέτρων πολιτικής στον τομέα της αγοράς εργασίας αλλά μέσω του συντονισμού όλων των μακροοικονομικών πολιτικών. Κατά την εφαρμογή των οικονομικών πολιτικών, της ερευνητικής πολιτικής, της κοινωνικής πολιτικής και της δημοσιονομικής πολιτικής θα πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψη το ζήτημα της απασχόλησης.

3. Η ΟΚΕ εμμένει στις ανησυχίες που είχε εκφράσει και στις παρατηρήσεις που είχε διατυπώσει στην προαναφερθείσα, στο σημείο 1, γνωμοδότηση σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα της οικονομίας (η δυναμική της οποίας παραμένει ανεπαρκής) και της ανεργίας (η οποία κατά μέσο όρο είναι υψηλή) στην Κοινότητα. Στην παρούσα γνωμοδότηση, η ΟΚΕ επισημαίνει τα κυριότερα σημεία.

4. Ενισχύεται ολοένα και περισσότερο η πεποίθηση της ΟΚΕ ότι η συνέχιση της σταθεροποιητικής και αναπτυξιακής πολιτικής (μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων, σταθερότητα των τιμών, αύξηση των πραγματικών μισθών σε συνάρτηση με την παραγωγικότητα και επαρκής απόδοση των επενδύσεων ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη), αποτελεί τη μόνη ορθή επιλογή για την Κοινότητα η οποία εξαρτάται κατά 90 % από την εσωτερική της αγορά. Η εν λόγω σταθεροποιητική και αναπτυξιακή πολιτική θα πρέπει, συνεπώς, να συνεχισθεί και κατά τα επόμενα έτη. Λόγω της υπάρχουσας συγκυρίας και των επιταγών της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, η εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και η μείωση του δημοσίου χρέους θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο στόχο όλων των χωρών της Κοινότητας.

5. Βεβαίως, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδείξουν ιδιαίτερη προσοχή ώστε η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών να μην έχει ως αποτέλεσμα μείωση των παραγωγικών επενδύσεων - όπως συνέβη στην περίπτωση ορισμένων κρατών μελών κατά τα τελευταία έτη - εξέλιξη που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την πορεία της ανάκαμψης που αναμφισβήτητα σημειώνει η οικονομία της ΕΕ και η οποία οφείλεται στις γενικά υγιείς βάσεις της. Απαιτείται, κατά συνέπεια, σύνεση αλλά και ανάληψη δράσης. Η κατάσταση που επικρατεί δεν δικαιολογεί πλέον απαισιόδοξες εκτιμήσεις αλλά, αντίθετα, δημιουργεί αισιόδοξες και θετικές προοπτικές, λαμβανομένης υπόψη και της ευνοϊκότερης οικονομικής συγκυρίας σε σχέση με αυτή που αναμενόταν βάσει των προβλέψεων της άνοιξης.

5.1. Κατά την άποψη της ΟΚΕ, η ΕΕ διαθέτει τις απαραίτητες οικονομικές και τεχνολογικές βάσεις καθώς και την απαραίτητη τεχνογνωσία προκειμένου να αντιμετωπίσει, βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις, τις απειλές που προέρχονται από το εξωτερικό. Η Κοινότητα, τώρα που έχουν πλέον ληφθεί οι σημαντικότερες αποφάσεις σχετικά με την καθιέρωση του ευρώ, θα πρέπει να επιδιώξει την αύξηση της ζήτησης και ιδιαίτερα στο εσωτερικό της. "Η Ευρώπη ως οικονομική οντότητα διαθέτει ένα μεγάλο δυναμικό ανάπτυξης και οι Κύριοι προσανατολισμοί των οικονομικών πολιτικών θα πρέπει να προτείνουν τα απαραίτητα μέτρα για την αξιοποίηση του δυναμικού αυτού".(2)

5.2. Η ΟΚΕ είναι της γνώμης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να ορίσει έναν μεσοπρόθεσμο στόχο ανάπτυξης, της τάξεως του 3,5 % τουλάχιστον, προκειμένου να μπορέσουν να δημιουργηθούν αρκετές θέσεις απασχόλησης ώστε, σε 10 περίπου χρόνια, να περιοριστεί το σημερινό επίπεδο της ανεργίας σε 3 ή 4 % και να αυξηθεί το ποσοστό απασχόλησης ώστε να πλησιάσει το 70 %, όπως είχε προτείνει η Επιτροπή το φθινόπωρο του 1997, στο πρώτο της σχέδιο των κατευθυντήριων γραμμών για τις πολιτικές απασχόλησης. Θα πρέπει, ωστόσο, να ληφθεί υπόψη ότι οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι διάφορες χώρες διαφέρουν, δεδομένου ότι ορισμένες εξ αυτών έχουν ήδη ολοκληρώσει την επίτευξη ορισμένων από τους στόχους που έχουν τεθεί. Το γεγονός αυτό καθιστά σαφή την ανάγκη συνέχισης του μακροοικονομικού διαλόγου σε εθνικό επίπεδο.

5.2.1. Μεσοπρόθεσμα, η ανάπτυξη θα πρέπει να στηρίζεται σε μια σταθερή αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων (περίπου 7 % κατ' έτος, ώστε να ανέλθουν σε 22-23 % του ΑΕγχΠ από 19 % όπου βρίσκονται σήμερα), προκειμένου να δημιουργηθούν οι απαραίτητες θέσεις απασχόλησης και να αποτραπεί η εμφάνιση των πληθωριστικών πιέσεων που θα μπορούσαν να προκύψουν από την έλλειψη παραγωγικής ικανότητας. Το επίπεδο των μακροπρόθεσμων επιτοκίων και η αποδοτικότητα των επιχειρήσεων συνιστούν, στην παρούσα περίσταση, ευνοϊκές συνθήκες. Απομένει να εξευρεθεί μια μακροοικονομική πολιτική που θα δώσει τη δυνατότητα για σταθερή οικονομική ανάπτυξη και για κατάλληλη ανάπτυξη της ζήτησης. Η πολιτική αυτή θα πρέπει να στηρίζεται από οικονομικές μεταρρυθμίσεις συμβατές μ' εκείνες που εισήγαγε η διαδικασία του Λουξεμβούργου και του Κάρντιφ. Οι εν λόγω μεταρρυθμίσεις αποβλέπουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της λειτουργίας, αφενός, της αγοράς εργασίας και, αφετέρου, των αγορών αγαθών, υπηρεσιών, και κεφαλαίων.

5.2.2. Σε πολλά κράτη μέλη, οι προσπάθειες των χωρών αυτών για την επίτευξη των κριτηρίων σύγκλισης για την ένταξη στην τρίτη φάση της ΟΝΕ έγιναν εις βάρος των δημοσίων επενδύσεων. Η ΟΚΕ, λοιπόν, θεωρεί απαραίτητη την αναδιάρθρωση των δημοσίων δαπανών κατά τρόπο που να ευνοεί περισσότερο τις επενδύσεις. Ειδικότερα, οι κυβερνήσεις θα όφειλαν να προωθήσουν τη σύμπραξη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα σε θέματα επενδύσεων. Εξάλλου, οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται σε κοινοτικό επίπεδο, όπως στην περίπτωση των διευρωπαϊκών δικτύων, είναι αξιόλογες και θα πρέπει να υλοποιηθούν.

6. Η οικονομική ανάκαμψη, ακόμη περιορισμένη, που παρατηρείται, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί μέσω της λήψης μέτρων ενίσχυσης των επενδύσεων και της εμπιστοσύνης των καταναλωτών. Πράγματι, η αύξηση των επενδύσεων συμβάλει στη βελτίωση των προοπτικών της απασχόλησης, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η εμπιστοσύνη των πολιτών, των παραγωγών, και των καταναλωτών. Μία αύξηση του ΑΕγχΠ κατά 0,5 % θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην εδραίωση της ανάκαμψης. Απαιτείται τουλάχιστον ένα έτος για να καταστούν εμφανείς οι συνέπειες των επενδύσεων επί της παραγωγής.

7. Όσον αφορά τις επενδύσεις, ιδιαίτερα στους τομείς της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας, λαμβανομένων υπόψη των προκλήσεων που θέτει στην Ευρώπη η δημιουργία της κοινωνίας των πληροφοριών και της γνώσης, θα πρέπει να αναληφθούν δυναμικότερες πολιτικές για την αύξηση των επενδύσεων. Οι εν λόγω πολιτικές θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά σε σχέση με τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις για να διατηρήσουν την ανταγωνιστική τους θέση στο πλαίσιο αγορών που παγκοσμιοποιούνται ολοένα και περισσότερο. Ωστόσο, στους τομείς που δεν επηρεάζονται άμεσα από την παγκοσμιοποίηση, οι επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν θα πρέπει να συμβάλλουν στην αύξηση των δυνατοτήτων ικανοποίησης της εσωτερικής ζήτησης και γενικότερα των δυνατοτήτων δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Ο νέος στόχος 3 των Διαρθρωτικών Ταμείων, σε συνδυασμό με άλλες αναπτυξιακές δράσεις που θα χρηματοδοτηθούν από τα Διαρθρωτικά Ταμεία, μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην εφαρμογή πολιτικών ανάπτυξης των επαγγελματικών ικανοτήτων στα κράτη μέλη. Επίσης, θα πρέπει να υπογραμμισθεί η σημασία τόσο της αρχικής όσο και της διαρκούς κατάρτισης. Οι αρμόδιες για την απασχόληση υπηρεσίες θα πρέπει να προωθήσουν το ζήτημα της απασχολησιμότητας, μέσω της παροχής υποστήριξης και συμβουλών προς τους νέους και τους ανέργους κατά τη διάρκεια της κατάρτισής τους ώστε να μάθουν να προβάλλουν την ικανότητά τους να ανταποκριθούν στα επαγγελματικά προσόντα που απαιτούνται για την κάλυψη μίας θέσης απασχόλησης. Οι κοινωνικοί εταίροι θα μπορούσαν να προβούν στην κατάρτιση σχετικών προγραμμάτων προκειμένου να συμβάλουν στην αύξηση της δυναμικής των υπηρεσιών απασχόλησης.

8. Η ΟΚΕ είναι της γνώμης ότι θα πρέπει να καταβληθούν όλες οι δυνατές προσπάθειες για τη στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και για τη βελτίωση του γενικού πλαισίου των παραγωγικών επενδύσεων και τη δημιουργία επιχειρήσεων. Σ' αυτά τα πλαίσια, και λαμβανομένων υπόψη των δημοσιονομικών πιέσεων και του ρόλου ανακατανομής που καλείται να διαδραματίσει ο προϋπολογισμός, ο περιορισμός των φορολογικών επιβαρύνσεων, και για τις επιχειρήσεις και για τα νοικοκυριά, θα μπορούσε να τονώσει και τις επενδύσεις, αλλά και την εμπιστοσύνη των επιχειρηματιών και των καταναλωτών. Η ΟΚΕ έχει απαιτήσει εδώ και πολλά χρόνια να επιτραπεί, υπό προϋποθέσεις, στα κράτη μέλη που το επιθυμούν, η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ επί των προϊόντων και των υπηρεσιών με μεγάλη ένταση εργασίας. Η ΟΚΕ επικροτεί την υποβολή, εκ μέρους της Επιτροπής, πρότασης οδηγίας προς αυτή την κατεύθυνση, επί της οποίας και προετοιμάζει γνωμοδότηση(3).

9. Η υιοθέτηση μίας κοινής νομισματικής πολιτικής στο εσωτερικό της ζώνης ευρώ, στο πλαίσιο της οποίας θα υποχρεώνονται και τα υπόλοιπα τέσσερα κράτη μέλη να εφαρμόζουν σχεδόν ακριβώς την ίδια πολιτική, θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό τη δημοσιονομική πολιτική (φορολογία και δαπάνες), δεδομένου ότι η τελευταία θα πρέπει, αφενός, να υποστηρίζει την ακολουθούμενη νομισματική πολιτική και, αφετέρου, να λαμβάνει υπόψη τη διαφορετική φάση του κύκλου οικονομικής δραστηριότητας στην οποία βρίσκεται το κάθε κράτος μέλος. Ίσως το εν λόγω ζήτημα να αποτελεί και τη μεγαλύτερη νέα πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπισθεί μετά την καθιέρωση της κοινής νομισματικής πολιτικής. Θα πρέπει να τονισθεί ότι η ύπαρξη του απαραίτητου συντονισμού της δημοσιονομικής πολιτικής δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται η ίδια πολιτική στο σύνολο των κρατών μελών.

10. Η ΟΚΕ υπογραμμίζει ότι η οικονομική ανάπτυξη αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Τα μέτρα για την πολιτική της αγοράς εργασίας που προτάθηκαν στο Λουξεμβούργο, και που συμπληρώθηκαν από το διαρθρωτικό πρόγραμμα για τις αγορές υπηρεσιών και κεφαλαίων του Κάρντιφ, θα έπρεπε να συνοδεύουν τον κατάλληλο συνδυασμό μακροοικονομικών μέτρων - που να περιλαμβάνουν τη δημοσιονομική, τη νομισματική, και την εισοδηματική πολιτική - ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης που να τονώσει την κατανάλωση και τις επενδύσεις και επομένως να δώσει μια νέα, βιώσιμη, ώθηση στην απασχόληση.

11. Η ΟΚΕ προτείνει ακόμη μία φορά την παροχή μισθολογικών αυξήσεων που θα λαμβάνουν υπόψη όχι μόνον τον πληθωρισμό (που παραμένει σε χαμηλά επίπεδα) αλλά και τη βελτίωση της παραγωγικότητας και την ανάγκη διασφάλισης τόσο της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων (που κυμαίνεται, κατά μέσο όρο, γενικά σε ικανοποιητικά επίπεδα στην Κοινότητα) όσο και της αύξησης της αγοραστικής δύναμης. Η αύξηση της ζήτησης σε επίπεδο κατανάλωσης σε συνδυασμό με την αύξηση των δημόσιων και των ιδιωτικών επενδύσεων θα προσδώσει νέο δυναμισμό στην οικονομία μας.

12. Κατά την άποψη της ΟΚΕ, οι διαρθρωτικές πολιτικές των κρατών μελών, καθώς και το σύνολο των ερευνητικών και αναπτυξιακών μηχανισμών, θα πρέπει να στηρίζουν τις προσπάθειες για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης δίδοντας, ταυτόχρονα, στις εν λόγω προσπάθειες μόνιμο και διαρκή χαρακτήρα.

13. Η ΟΚΕ διαπιστώνει ότι σε ορισμένες χώρες οι τράπεζες αντέδρασαν κατά τους τελευταίους μήνες στην (φημολογούμενη) αύξηση του πληθωρισμού με μια δυσανάλογη αύξηση των επιτοκίων των ενυπόθηκων δανείων (από 4,6 έως σχεδόν 6 %). Οι εν λόγω αυξήσεις του κόστους των ενυπόθηκων δανείων δεν αντισταθμίσθηκαν από αυξήσεις των επιτοκίων των λογαριασμών καταθέσεων, τα οποία επηρεάζουν σημαντικά την χρηματοοικονομική κατάσταση των οικογενειών όλων των κρατών μελών.

14. Η ΟΚΕ επισύρει για μία ακόμη φορά την προσοχή στους εμφανιζόμενους συστημικούς κινδύνους, οι οποίοι οφείλονται, μεταξύ άλλων, στις δραστηριότητες των χορηγών δανείων (κίνδυνος ως προς τα επιτόκια), στην εμφάνιση ολοένα και πιο σύνθετων χρηματοπιστωτικών προϊόντων και στην ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα εκτέλεσης τόσο των εντολών αγοράς και πώλησης όσο και των άλλων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Η ΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για τις νέες πρωτοβουλίες της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, με τις οποίες προτείνεται η καθιέρωση περισσότερο συνετών, περιοριστικών και, κυρίως, αποτελεσματικότερων κανόνων σχετικά με την χρηματοοικονομική διάρθρωση των τραπεζών (σημασία των ιδίων κεφαλαίων), τον εσωτερικό και εξωτερικό έλεγχο της ροής των κεφαλαίων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και την τήρηση των κανόνων της αγοράς (διαφάνεια) εκ μέρους των συμμετεχόντων στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές. Η ΟΚΕ θεωρεί ότι οι κανόνες που υιοθετήθηκαν τελικά θα πρέπει να ισχύουν για όλους τους χρηματοοικονομικούς παράγοντες. Λαμβανομένου υπόψη ότι η ΕΕ χορηγεί το 60 % των δανείων που διοχετεύονται προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, η Επιτροπή θα πρέπει να αναλάβει, πριν από το Μάρτιο του 2000, τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να ληφθούν υπόψη τα ειδικά συμφέροντα της ΕΕ στις αποφάσεις της Επιτροπής της Βασιλείας.

15. Οι νέες οικονομικές συγκεντρώσεις (συνεργασίες, συγχωνεύσεις και δημιουργία μικτών επιχειρήσεων από τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις) είναι βεβαίως αναγκαίες προκειμένου να βελτιωθεί η σχετική ανταγωνιστική θέση του ευρωπαϊκού παραγωγικού μηχανισμού. Ωστόσο, το κόστος των αναδιαρθρώσεων που λαμβάνουν χώρα δεν θα πρέπει να επιβαρύνει κατά κύριο λόγο τους εργαζόμενους. Οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων επηρεάζουν σημαντικά την εμπιστοσύνη των πολιτών και τη ζήτηση και, κατ επέκταση, τη λειτουργία και την ανάπτυξη της οικονομίας στο σύνολό της, από την οποία επωφελούνται τόσο τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά συγκροτήματα όσο και η παραγωγή.

Συμπέρασμα

16. Η ΟΚΕ εκφράζει την υποστήριξή της προς τη συνέχιση της εφαρμογής της σταθεροποιητικής και αναπτυξιακής πολιτικής για την απασχόληση. Οι πρωταγωνιστές του μακροοικονομικού διαλόγου που θα διεξαχθεί τον Οκτώβριο, δηλαδή οι κυβερνήσεις και η Επιτροπή (δημοσιονομικές πολιτικές, διαρθρωτικές πολιτικές), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (νομισματική πολιτική) και οι κοινωνικοί εταίροι (μισθολογική πολιτική και αγορά εργασίας) θα πρέπει να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, μέσω της υιοθέτησης ολοκληρωμένων προσεγγίσεων, προκειμένου να επιτευχθεί η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και των επενδυτών και να αυξηθεί η ζήτηση, η οποία αποτελεί σε συνδυασμό με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων τον κυριότερο μοχλό ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης.

17. Η ΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για τη σταθεροποιητική πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Με την απόφασή της 8ης Απριλίου 1999 να μειώσει τα επιτόκια, η ΕΚΤ συνεισέφερε σημαντικά στην ενίσχυση της σταθεροποιητικής πολιτικής που έχει ως στόχο την υιοθέτηση μίας πολιτικής ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων απασχόλησης. Κατά τον τρόπο αυτό, η ΕΚΤ ανέλαβε πλήρως τις ευθύνες που της έχουν ανατεθεί από τη Συνθήκη.

Βρυξέλλες, 20 Οκτωβρίου 1999.

H Πρόεδρος

της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Beatrice RANGONI MACHIAVELLI

(1) Γνωμοδότηση της ΟΚΕ της 27ης Μαΐου 1999 σχετικά με την Ετήσια οικονομική έκθεση 1999 - "Η οικονομία της Ένωσης κατά την καθιέρωση του ευρώ: προώθηση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της σταθερότητας", ΕΕ C 209 της 22.7.1999, σημείο 3.4.2. (ECO/012 - CES 562/99).

(2) Γνωμοδότηση της ΟΚΕ της 27ης Μαΐου 1999 σχετικά με την Ετήσια οικονομική έκθεση 1999 - "Η οικονομία της Ένωσης κατά την καθιέρωση του ευρώ: προώθηση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της σταθερότητας", ΕΕ C 209 της 22.7.1999, σημείο 3.4.2. (ECO/012 - CES 562/99).

(3) Γνωμοδότηση της 26ης Μαΐου 1999 για την "Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την τροποποίηση, όσον αφορά τη δυνατότητα πειραματικής καθιέρωσης περιορισμένου συντελεστή ΦΠΑ επί των υπηρεσιών με μεγάλη συγκέντρωση εργατικού δυναμικού, της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας", ΕΕ C 209 της 22.7.1999 (ECO/016 - CES 555/99).