—

στη Βουλγαρία: το άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 2 του Κώδικα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου,

—

στην Τσεχική Δημοκρατία: o νόμος αριθ. 91/2012 περί ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και, ειδικότερα, το άρθρο 6,

—

στη Δανία: το άρθρο 246 παράγραφοι 2 και 3 του νόμου περί απονομής της δικαιοσύνης (lov om rettens pleje),

—

στη Γερμανία: το άρθρο 23 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Zivilprozeßordnung),

—

στην Εσθονία: το άρθρο 86 (δικαιοδοσία στον τόπο που βρίσκεται το περιουσιακό στοιχείο) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Tsiviilkohtumenetluse seadustik), στο μέτρο που η αγωγή δεν συνδέεται με αυτό το περιουσιακό στοιχείο του προσώπου· το άρθρο 100 (αξίωση για παύση εφαρμογής τυποποιημένων όρων) του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, στο μέτρο που η αγωγή πρέπει να ασκηθεί ενώπιον του δικαστηρίου που είναι κατά τόπο αρμόδιο εκεί όπου εφαρμόσθηκε ο τυποποιημένος όρος,

—

στην Ελλάδα: το άρθρο 40 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,

—

στη Γαλλία: τα άρθρα 14 και 15 του Αστικού Κώδικα (Code civil),

—

στην Κροατία: το άρθρο 54 της πράξης για την επίλυση των συγκρούσεων δικαίου με τους κανονισμούς άλλων χωρών σε ειδικές σχέσεις,

—

στην Ιρλανδία: οι διατάξεις περί διεθνούς δικαιοδοσίας, η οποία θεμελιώνεται στο εισαγωγικό της δίκης έγγραφο που επιδόθηκε ή κοινοποιήθηκε στον εναγόμενο κατά τη διάρκεια της προσωρινής του παρουσίας στην Ιρλανδία,

—

στην Ιταλία: τα άρθρα 3 και 4 του νόμου 218 της 31ης Μαΐου 1995.

—

στην Κύπρο: το άρθρο 21 παράγραφος 2 του νόμου περί δικαστηρίων αριθ. 14 του 1960, όπως τροποποιήθηκε,

—

στη Λετονία: το άρθρο 27 και οι παράγραφοι 3, 5, 6 και 9 του άρθρου 28 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Civilprocesa likums),

—

στη Λιθουανία: το άρθρο 783 παράγραφος 3, το άρθρο 787 και το άρθρο 789 παράγραφος 3 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Civilinio proceso kodeksas),

—

στο Λουξεμβούργο: τα άρθρα 14 και 15 του Αστικού Κώδικα (Code civil),

—

στην Ουγγαρία: το άρθρο 57 του νομοθετικού διατάγματος αριθ. 13 του 1979 περί ιδιωτικού διεθνούς δικαίου (a nemzetközi magánjogról szóló 1979. évi 13. törvényerejű rendelet),

—

στη Μάλτα: τα άρθρα 742, 743 και 744 του Κώδικα Οργάνωσης και Πολιτικής Δικονομίας — Κεφάλαιο 12 (Kodiċi ta′ Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili — Kap. 12) και το άρθρο 549 του Εμπορικού Κώδικα — Κεφάλαιο 13 (Kodiċi tal-kummerċ — Kap. 13),

—

στην Αυστρία: το άρθρο 99 του νόμου περί δικαιοδοσίας των δικαστηρίων (Jurisdiktionsnorm),

—

στην Πολωνία: το άρθρο 11037 σημείο 4 και το άρθρο 1110 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Kodeks postępowania cywilnego), στον βαθμό που ο τελευταίος καθορίζει τη δικαιοδοσία αποκλειστικά με βάση μία από τις ακόλουθες περιστάσεις: ο αιτών είναι πολωνός υπήκοος ή έχει συνήθη διαμονή, κατοικία ή καταστατική έδρα στην Πολωνία,

—

στην Πορτογαλία: το άρθρο 63 παράγραφος 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Código de Processo Civil), στο μέτρο που ενδεχομένως περιλαμβάνει υπέρμετρες βάσεις δικαιοδοσίας, όπως αυτή των δικαστηρίων του τόπου στον οποίο βρίσκεται το υποκατάστημα, πρακτορείο ή άλλη εγκατάσταση (εφόσον βρίσκεται στην Πορτογαλία), όταν ο εναγόμενος είναι η κεντρική διοίκηση (εφόσον βρίσκεται σε ξένο κράτος), και το άρθρο 10 του Κώδικα Εργατικής Δικονομίας (Código de Processo do Trabalho), στο μέτρο που ενδεχομένως περιλαμβάνει υπέρμετρες βάσεις δικαιοδοσίας, όπως αυτή των δικαστηρίων του τόπου κατοικίας του ενάγοντος σε αγωγές σχετικά με ατομικές συμβάσεις εργασίας που ασκούνται από τον εργαζόμενο κατά του εργοδότη,

—

στη Ρουμανία: τα άρθρα 1065-1081 υπό τον τίτλο Ι “Διεθνής δικαιοδοσία των ρουμανικών δικαστηρίων”, ο οποίος περιέχεται στο Βιβλίο VII “Διεθνής πολιτική δικονομία” του νόμου αριθ. 134/2010 περί του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,

—

στη Σλοβενία: το άρθρο 48 παράγραφος 2 του νόμου περί ιδιωτικού και δικονομικού διεθνούς δικαίου (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) σε συνδυασμό με το άρθρο 47 παράγραφος 2 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Zakon o pravdnem postopku) και το άρθρο 58 του νόμου περί ιδιωτικού και δικονομικού διεθνούς δικαίου (Zakon o medarodnem zasebnem pravu in postopku) σε συνδυασμό με το άρθρο 59 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (Zakon o pravdnem postopku),

—

στη Σλοβακία: τα άρθρα 37 έως 37ε του νόμου αριθ. 97/1963 περί ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και οι σχετικοί δικονομικοί κανόνες,

—

στη Φινλανδία: οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 18 παράγραφος 1 του κεφαλαίου 10 του Κώδικα Δικονομίας (oikeudenkäymiskaari/rättegångsbalken),

—

στη Σουηδία: η πρώτη πρόταση της πρώτης παραγράφου του άρθρου 3 του κεφαλαίου 10 του Κώδικα Δικονομίας (rättegångsbalken),

—

στο Ηνωμένο Βασίλειο: οι διατάξεις οι σχετικές με τη διεθνή δικαιοδοσία που θεμελιώνεται:

—

στο Βέλγιο, το “tribunal de première instance” ή το “rechtbank van eerste aanleg” ή το “erstinstanzliches Gericht”

—

στη Βουλγαρία, το “окръжния съд”,

—

στην Τσεχική Δημοκρατία, το “okresní soudy”,

—

στη Δανία, το “byret”,

—

στη Γερμανία,

—

στην Εσθονία, το “maakohus” (επαρχιακό δικαστήριο),

—

στην Ελλάδα, το Μονομελές Πρωτοδικείο,

—

στην Ισπανία, το “Juzgado de Primera Instancia”,

—

στη Γαλλία:

—

στην Κροατία, το “općinski sudovi” σε αστικές υποθέσεις, το “Općinski građanski sud u Zagrebu” και το “trgovački sudovi” σε εμπορικές υποθέσεις,

—

στην Ιρλανδία, το “High Court”,

—

στην Ιταλία, το “corte d'appello”,

—

στην Κύπρο, το Επαρχιακό Δικαστήριο ή, στην περίπτωση απόφασης διατροφής, το Οικογενειακό Δικαστήριο,

—

στη Λετονία, το “rajona (pilsētas) tiesa”,

—

στη Λιθουανία, το “Lietuvos apeliacinis teismas”,

—

στο Λουξεμβούργο, ο προεδρεύων του “tribunal d'arrondissement”,

—

στην Ουγγαρία, το “törvényszék székhelyén működő járásbíróság”, και στη Βουδαπέστη το “Budai Központi Kerületi Bíróság”,

—

στη Μάλτα, το “Prim' Awla tal-Qorti Ċivili” ή το “Qorti tal-Maġistrati ta' Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha” ή, στην περίπτωση απόφασης διατροφής, το “Reġistratur tal-Qorti” μετά από παραπομπή του “Ministru responsabbli għall-Ġustizzja”,

—

στις Κάτω Χώρες, το“voorzieningenrechter van de rechtbank”,

—

στην Αυστρία, το “Bezirksgericht”,

—

στην Πολωνία, το “sąd okręgowy”,

—

στην Πορτογαλία, το“Tribunal de Comarca”,

—

στη Ρουμανία, το “Tribunal”,

—

στη Σλοβενία, το “okrožno sodišče”,

—

στη Σλοβακία, το “okresný súd”,

—

στη Φινλανδία, το “käräjäoikeus/tingsrätt”,

—

στη Σουηδία, το “Svea hovrätt”,

—

στο Ηνωμένο Βασίλειο:

—

στο Βέλγιο,

—

στη Βουλγαρία, στο “Апелативен съд — София”,

—

στην Τσεχική Δημοκρατία, στο “okresní soudy”,

—

στη Δανία, στο “landsret”,

—

στη Γερμανία, στο “Oberlandesgericht”,

—

στην Εσθονία, στο “ringkonnakohus”,

—

στην Ελλάδα, στο Εφετείο,

—

στην Ισπανία, στο “Juzgado de Primera Instancia” που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, προκειμένου το “Audiencia Provincial” να αποφανθεί για το ένδικο μέσο,

—

στη Γαλλία:

—

στην Κροατία, στο “županijski sud” μέσω του “općinski sud” στις αστικές υποθέσεις και στο “Visoki trgovački sud Republike Hrvatske” μέσω του “trgovački sud” στις εμπορικές υποθέσεις,

—

στην Ιρλανδία, στο “High Court”,

—

στην Ιταλία, στο “corte d'appello”,

—

στην Κύπρο, στο Επαρχιακό Δικαστήριο ή, στην περίπτωση απόφασης διατροφής, στο Οικογενειακό Δικαστήριο,

—

στη Λετονία, στο “apgabaltiesa” μέσω του “rajona (pilsētas) tiesa”,

—

στη Λιθουανία, στο “Lietuvos apeliacinis teismas”,

—

στο Λουξεμβούργο, στο “Cour supérieure de justice”, ως δευτεροβάθμιο πολιτικό δικαστήριο,

—

στην Ουγγαρία, το “törvényszék székhelyén működő járásbíróság” (στη Βουδαπέστη το “Budai Központi Kerületi Bíróság”), η απόφαση σχετικά με το ένδικο μέσο λαμβάνεται από το “törvényszék” (στη Βουδαπέστη, από το “Fővárosi Törvényszék”),

—

στη Μάλτα, στο “Qorti tal-Appell” σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται για τις προσφυγές στον “Kodiċi ta' Organizzazzjoni u Proċedura Ċivili — Kap.12” ή, στην περίπτωση απόφασης διατροφής, με “ċitazzjoni” ενώπιον του “Prim' Awla tal-Qorti Ċivili jew il-Qorti tal-Maġistrati ta' Għawdex fil-ġurisdizzjoni superjuri tagħha'”,

—

στις Κάτω Χώρες, στο “rechtbank”,

—

στην Αυστρία, στο “Landesgericht” μέσω του “Bezirksgericht”,

—

στην Πολωνία, στο “sąd apelacyjny” μέσω του “sąd okręgowy”,

—

στην Πορτογαλία, το αρμόδιο δικαστήριο είναι το “Tribunal da Relação”. Σύμφωνα με το ισχύον εθνικό δίκαιο, τα ένδικα μέσα ασκούνται με αίτηση προς το δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση,

—

στη Ρουμανία, στο “Curte de Apel”,

—

στη Σλοβενία, στο “okrožno sodišče”,

—

στη Σλοβακία, στο εφετείο μέσω του τοπικού δικαστηρίου του οποίου η απόφαση προσβάλλεται,

—

στη Φινλανδία, στο “hovioikeus/hovrätt”,

—

στη Σουηδία, στο “Svea hovrätt”,

—

στο Ηνωμένο Βασίλειο:

—

στο Βέλγιο, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες, αναίρεση,

—

στη Βουλγαρία, “обжалване пред Върховния касационен съд”,

—

στην Τσεχική Δημοκρατία, αναιρετικός έλεγχος (“dovolání”), προσφυγή για την επανάληψη της διαδικασίας (“žaloba na obnovu řízení”) και προσφυγή ακυρώσεως (“žaloba pro zmatečnost”),

—

στη Δανία, έφεση στο “Højesteret” μετά από άδεια του “Procesbevillingsnævnet”,

—

στη Γερμανία, “Rechtsbeschwerde”,

—

στην Εσθονία, “kassatsioonikaebus”,

—

στην Κροατία, προσφυγή ενώπιον του “Vrhovni sud Republike Hrvatske”,

—

στην Ιρλανδία, προσφυγή επί νομικού ζητήματος στο “Supreme Court”,

—

στην Κύπρο, προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο,

—

στη Λετονία, προσφυγή στο “Augstākās tiesas Senātā” μέσω του “apgabaltiesā”,

—

στη Λιθουανία, αναίρεση στο “Lietuvos Aukščiausiasis Teismas”,

—

στην Ουγγαρία, “felülvizsgálati kérelem”,

—

στη Μάλτα, δεν είναι δυνατή η άσκηση περαιτέρω ένδικου μέσου σε άλλο δικαστήριο· σε περίπτωση απόφασης διατροφής στο “Qorti tal-Appell” σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται για τις προσφυγές στον “kodiċi ta' Organizzazzjoni u Procedura Ċivili — Kap. 12”,

—

στην Αυστρία, “Revisionsrekurs”,

—

στην Πολωνία, “skarga kasacyjna”,

—

στην Πορτογαλία, προσφυγή επί νομικού ζητήματος,

—

στη Ρουμανία, “recursul”,

—

στη Σλοβενία, προσφυγή ενώπιον του “Vrhovno sodišče Republike Slovenije”,

—

στη Σλοβακία, “dovolanie”,

—

στη Φινλανδία, προσφυγή ενώπιον του “korkein oikeus/högsta domstolen”,

—

στη Σουηδία, προσφυγή ενώπιον του “Högsta domstolen”,

—

στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα μόνο περαιτέρω ένδικο μέσο επί νομικού ζητήματος