29.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 247/42

(1)

Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Επιτροπής για τη δρομολόγηση νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, Ευρώπη 2020, βασιζόμενη στον μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, η οποία εστιάζεται στους νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(2)

Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο, βάσει των συστάσεων της Επιτροπής, εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 - 2014) και, στις 21 Οκτωβρίου 2010, εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών (3), οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη κλήθηκαν να λάβουν υπόψη τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές στις οικείες εθνικές οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης.

(3)

Στις 29 Ιουνίου 2012, οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών ενέκριναν «Σύμφωνο για την ανάπτυξη και την απασχόληση», το οποίο παρέχει ένα συνεκτικό πλαίσιο δράσης σε επίπεδο κρατών μελών, ΕΕ και ζώνης του ευρώ, με την κινητοποίηση όλων των δυνατών μηχανισμών, μέσων και πολιτικών. Έλαβαν αποφάσεις σχετικά με τη δράση που πρέπει να αναληφθεί στο επίπεδο των κρατών μελών, ιδίως εκφράζοντας την απόλυτη προσήλωσή τους στην επίτευξη των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και στην εφαρμογή των ανά χώρα συστάσεων.

(4)

Στις 9 Ιουλίου 2013, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση (4) σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Γαλλίας για το 2013 και διατύπωσε τη γνώμη του σχετικά με το πρόγραμμα σταθερότητας της Γαλλίας για την περίοδο 2012-2017. Στις 15 Νοεμβρίου 2013, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 473/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), η Επιτροπή παρουσίασε τη γνώμη της για το σχέδιο δημοσιονομικού προγράμματος της Γαλλίας για το 2014.

(5)

Στις 13 Νοεμβρίου 2013, η Επιτροπή εξέδωσε την ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου του 2014 για το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών. Επίσης, στις 13 Νοεμβρίου 2013, η Επιτροπή, βάσει του κανονισμού (EΕ) αριθ. 1176/2011, εξέδωσε την έκθεση του Μηχανισμού Επαγρύπνησης, στην οποία προσδιόρισε τη Γαλλία ως ένα από τα κράτη μέλη τα οποία θα έπρεπε να υποβληθούν σε εμπεριστατωμένη επισκόπηση.

(6)

Στις 20 Δεκεμβρίου 2013, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υιοθέτησε τις προτεραιότητες για την εξασφάλιση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, δημοσιονομικής εξυγίανσης και δράσης για την τόνωση της ανάπτυξης. Υπογράμμισε την ανάγκη να επιδιωχθεί διαφοροποιημένη δημοσιονομική εξυγίανση που θα ευνοεί την ανάπτυξη, να αποκατασταθούν οι κανονικές συνθήκες δανεισμού στην οικονομία, να προωθηθεί η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα, να καταπολεμηθούν η ανεργία και οι κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης και να εκσυγχρονιστεί η δημόσια διοίκηση.

(7)

Στις 5 Μαρτίου 2014, η Επιτροπή δημοσίευσε τα αποτελέσματα της εμπεριστατωμένης της επισκόπησης σχετικά με τη Γαλλία, βάσει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011. Από την ανάλυση της Επιτροπής προκύπτει το συμπέρασμα ότι η Γαλλία παρουσιάζει μακροοικονομικές ανισορροπίες, που απαιτούν ειδική παρακολούθηση και αποφασιστική δράση σε επίπεδο πολιτικής. Ειδικότερα, η επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου και της ανταγωνιστικότητας, καθώς και οι επιπτώσεις της υπερχρέωσης του δημόσιου τομέα χρήζουν συνεχούς προσοχής.

(8)

Στις 5 Μαρτίου 2014, η Επιτροπή συνέστησε στη Γαλλία να καταβάλει περαιτέρω προσπάθειες για να διασφαλίσει την πλήρη συμμόρφωσή της με τη σύσταση του Συμβουλίου στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος.

(9)

Στις 7 Μαΐου 2014, η Γαλλία υπέβαλε το εθνικό της πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για το 2014 και το πρόγραμμα σταθερότητας του 2014. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι διασυνδέσεις τους, τα δύο αυτά προγράμματα αξιολογήθηκαν ταυτοχρόνως.

(10)

Στόχος της δημοσιονομικής στρατηγικής που περιγράφεται στο πρόγραμμα σταθερότητας του 2014 είναι να διορθωθεί το υπερβολικό έλλειμμα έως το 2015 και να επιτευχθεί ο μεσοπρόθεσμος στόχος το 2017. Το πρόγραμμα σταθερότητας επιβεβαιώνει τον προηγούμενο μεσοπρόθεσμο στόχο ισοσκέλισης του προϋπολογισμού σε διαρθρωτικούς όρους, που είναι αυστηρότερος σε σχέση με τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Στόχος του προγράμματος σταθερότητας είναι να διαμορφωθεί το έλλειμμα στο 3 % του ΑΕΠ το 2015, δηλ. πάνω από τον στόχο που τίθεται στη σύσταση του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 2013. Εφεξής, η προγραμματισμένη (εκ νέου υπολογισθείσα) ετήσια πρόοδος για την επίτευξη του ΜΔΣ είναι μικρότερη από την ελάχιστη απαίτηση που αντιστοιχεί στο 0,5 % του ΑΕΠ. Συνολικά, η δημοσιονομική στρατηγική που περιγράφεται στο πρόγραμμα σταθερότητας συνάδει μόνον εν μέρει με τις απαιτήσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Το πρόγραμμα σταθερότητας προβλέπει ότι το δημόσιο χρέος θα φθάσει σε ανώτατη τιμή 95,6 % του ΑΕΠ το 2014 και το 2015 και εν συνεχεία θα πέσει στο 91,9 % το 2017. Το μακροοικονομικό σενάριο, στο οποίο στηρίζονται οι δημοσιονομικές προβλέψεις του προγράμματος σταθερότητας, είναι ρεαλιστικό για το 2014 και ελαφρώς αισιόδοξο για το 2015, αφού προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 1,0 % και 1,7 % κατά το τρέχον και το προσεχές έτος αντίστοιχα, έναντι 1,0 % και 1,5 % βάσει των εαρινών προβλέψεων των υπηρεσιών της Επιτροπής του 2014. Τον Απρίλιο του 2014, το ανεξάρτητο Ανώτατο Συμβούλιο για τα Δημόσια Οικονομικά («Haut Conseil des finances publiques») γνωμοδότησε σχετικά με το μακροοικονομικό σενάριο του προγράμματος σταθερότητας. Το πρόγραμμα σταθερότητας περιγράφει σειρά πρόσθετων μέτρων για το 2014, μεταξύ των οποίων η ακύρωση υπουργικών πιστώσεων που θα εγκριθεί στο πλαίσιο συμπληρωματικού προϋπολογισμού, καθώς και τα πρώτα αποτελέσματα του σχεδίου εξοικονόμησης 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που εξήγγειλε η κυβέρνηση.

Με βάση τα παραπάνω, και λαμβανομένου επίσης υπόψη του γεγονότος ότι η δημοσιονομική προσπάθεια που επιτεύχθηκε το 2013 ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη κατά τον χρόνο που διατυπώθηκε η σύσταση της Επιτροπής, το πρόγραμμα σταθερότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι ανταποκρίνεται εν πολλοίς στη σύσταση της Επιτροπής. Ο βαθμός λεπτομέρειας των μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης είναι ανεπαρκής για να διασφαλιστεί αξιόπιστα η διόρθωση της κατάστασης υπερβολικού ελλείμματος έως το 2015, καθώς συνοδεύεται από τις προβλέψεις της Επιτροπής για έλλειμμα 3,4 % του ΑΕΠ το επόμενο έτος και υποκείμενη διαρθρωτική προσαρμογή που υστερεί κατά πολύ του επιπέδου που συνιστά το Συμβούλιο. Επιπλέον, πτωτική τάση παρουσιάζουν οι κίνδυνοι για τους στόχους της κυβέρνησης. Ειδικότερα, μένει να εγκριθεί μέρος των συμπληρωματικών μέτρων για το 2014 που εξαγγέλλονται στο πρόγραμμα σταθερότητας, ενώ το προγραμματιζόμενο ποσό εξοικονόμησης για το 2015 είναι πολύ αισιόδοξο. Βάσει των προβλέψεων της Επιτροπής, η δημοσιονομική προσπάθεια για την περίοδο 2013-2014 υπολείπεται κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ από την άποψη της (διορθωμένης) μεταβολής στο διαρθρωτικό ισοζύγιο και κατά τουλάχιστον 0,1 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ από την άποψη του ύψους των μέτρων που κρίνονταν αναγκαία την εποχή που εκδόθηκε η σύσταση του Συμβουλίου. Με βάση την αξιολόγηση του προγράμματος σταθερότητας και τις προβλέψεις της Επιτροπής, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97, το Συμβούλιο εκτιμά ότι τα μέτρα στα οποία στηρίζεται η δημοσιονομική στρατηγική πρέπει να προσδιοριστούν περαιτέρω και ότι απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για συμμόρφωση με τη σύσταση του Συμβουλίου και για να διασφαλιστεί στη συνέχεια η κατάλληλη πορεία προσαρμογής για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου στόχου. Ειδικότερα, θα πρέπει να προβλεφθούν πρόσθετες προσπάθειες στον επικείμενο τροποποιητικό νόμο του προϋπολογισμού για το 2014.

(11)

Δεδομένου του υψηλού και διαρκώς αυξανόμενου χρέους και του γεγονότος ότι η προθεσμία για τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος αναβλήθηκε και πάλι έως το 2015, είναι ακόμη σημαντικότερο να εφαρμοσθεί αυστηρά ο προϋπολογισμός του 2014 και να καταβληθούν με συνέπεια ουσιαστικές προσπάθειες εξυγίανσης το 2015. Ειδικότερα, οι δημόσιες δαπάνες θα πρέπει να αυξάνονται με πολύ πιο αργό ρυθμό σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, όπως έχει προγραμματίσει η κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να προσδιοριστεί περαιτέρω η στρατηγική περιορισμού των δαπανών μέσω της εντατικοποίησης της εν εξελίξει αναθεώρησης των δαπανών και του, κατά περίπτωση, ανακαθορισμού του πεδίου εφαρμογής της κυβερνητικής δράσης. Δεν είναι δυνατή η επίτευξη σημαντικής εξοικονόμησης πόρων χωρίς να περιοριστεί σημαντικά η αύξηση των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης, που αντιστοιχούν σχεδόν στο ήμισυ των δαπανών του δημόσιου τομέα.

Τούτο συνεπάγεται περιστολή των εξόδων υγειονομικής περίθαλψης και συνταξιοδότησης, για παράδειγμα με τον καθορισμό πιο φιλόδοξων ετήσιων στόχων όσον αφορά τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης και με το προσωρινό πάγωμα των συντάξεων, καθώς και άλλων κοινωνικών παροχών, όπως προγραμματίζει η κυβέρνηση. Εξάλλου, ο προγραμματιζόμενος νέος νόμος περί αποκέντρωσης θα πρέπει να απλουστεύσει τις ποικίλες διοικητικές βαθμίδες στη Γαλλία ώστε να εξαλειφθούν οι διοικητικές επικαλύψεις και να επιτευχθούν περαιτέρω συνέργειες, βελτίωση της αποδοτικότητας και εξοικονόμηση πόρων μέσω της συγχώνευσης ή της κατάργησης διοικητικών βαθμίδων. Στο πλαίσιο αυτό, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που περιγράφονται στο πρόγραμμα σταθερότητας πέραν του ότι θα αρχίσουν να ισχύουν μόνο μεσοπρόθεσμα, μολονότι το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα επισπεύσθηκε μετά το πρόγραμμα σταθερότητας, διατρέχουν επίσης σημαντικούς κινδύνους εφαρμογής. Θα πρέπει επίσης να ενισχυθεί ο έλεγχος των δαπανών της τοπικής αυτοδιοίκησης, μεταξύ άλλων με τον καθορισμό ανώτατου ορίου στην ετήσια αύξηση των φορολογικών εσόδων της τοπικής αυτοδιοίκησης, λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων ανώτατων ορίων για σειρά τοπικών φόρων, με παράλληλη σθεναρή εφαρμογή της προβλεπόμενης μείωσης των επιχορηγήσεων από μέρους της κεντρικής κυβέρνησης. Πέρα από την ανάγκη βραχυπρόθεσμης εξοικονόμησης, προβληματισμό προκαλεί και το θέμα της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών.

Παρόλο που οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία διατηρούνται υπό έλεγχο κατά τα τελευταία έτη, απαιτούνται περαιτέρω προσπάθειες για τη βελτίωση της οικονομικής απόδοσης του συστήματος υγείας. Ειδικότερα, επιβάλλεται η περαιτέρω εφαρμογή πολιτικών για τον έλεγχο των δαπανών, δεδομένου ότι προβλέπεται ότι, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, το σύστημα υγείας θα αντιμετωπίσει σημαντική αύξηση δαπανών. Οι φαρμακευτικές και διοικητικές δαπάνες, καθώς και η νοσοκομειακή περίθαλψη, περιλαμβάνονται στους τομείς των οποίων η αποδοτικότητα θα πρέπει να βελτιωθεί. Τέλος, τον Δεκέμβριο του 2013 εγκρίθηκε μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος με σκοπό την εξασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητάς του. Ωστόσο, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος δεν αρκεί για να εξαλειφθεί το έλλειμμα του συστήματος, ιδίως εκείνο που οφείλεται σε καθεστώτα δημοσίων υπαλλήλων και εργαζομένων σε ορισμένες εταιρείες ελεγχόμενες από το κράτος και συμπερασματικά, σύμφωνα με τις προβλέψεις των γαλλικών αρχών, τα νέα συνταξιοδοτικά μέτρα θα περιορίσουν απλώς κατά το ήμισυ το συνολικό έλλειμμα περίπου στο 0,5 % του ΑΕΠ έως το 2020. Επιπλέον, το μέγεθος της προσαρμογής υπόκειται σε σημαντικούς κινδύνους, δεδομένου ότι το μακροοικονομικό σενάριο στο οποίο στηρίζονται οι προβλέψεις αυτές ενδέχεται να αποδειχθεί υπερβολικά αισιόδοξο. Η νεοσυσταθείσα επιτροπή παρακολούθησης των συντάξεων («Comité de suivi des retraites») θα πρέπει να εξασφαλίσει τη σταδιακή εξάλειψη του ελλείμματος του συνταξιοδοτικού συστήματος.

(12)

Η Γαλλία συγκαταλέγεται στα κράτη μέλη με το υψηλότερο κόστος εργασίας. Ειδικότερα, η υψηλή φορολογική επιβάρυνση της εργασίας μειώνει την κερδοφορία των επιχειρήσεων και επιβαρύνει την απασχόληση. Για να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα κόστους, η κυβέρνηση έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών για τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης της εργασίας. Τον Δεκέμβριο του 2012 εγκρίθηκε φορολογική πίστωση για την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση (Crédit d'impôt pour la compétitivité et l'emploi - CICE), που ισοδυναμεί με μείωση του κόστους εργασίας για μισθούς 2,5 φορές κάτω από τον κατώτατο μισθό. Τον Ιανουάριο του 2014 εξαγγέλθηκε περαιτέρω περικοπή του κόστους εργασίας ύψους 10 δισεκ. ευρώ στο πλαίσιο «συμφώνου ευθύνης και αλληλεγγύης». Τα δύο μέτρα θα ανέλθουν συνολικά σε 30 δισεκ. ευρώ ή στο 1,5 % του ΑΕΠ, που αντιστοιχεί στη συνολική αύξηση της φορολόγησης εταιρειών που καταγράφηκε την περίοδο 2010-2013, και θα γεφυρώσουν μόνο κατά το ήμισυ το χάσμα μεταξύ της Γαλλίας και του μέσου όρου της ζώνης του ευρώ όσον αφορά τις εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Εξάλλου, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν την τάση να καταβάλλουν υψηλούς μισθούς, θα ωφεληθούν λιγότερο από τη φορολογική πίστωση CICE σε σχέση με τις μη εξαγωγικές επιχειρήσεις, μειώνοντας έτσι τις επιπτώσεις του μέτρου στην ανταγωνιστικότητα. Το σύμφωνο ευθύνης και αλληλεγγύης περιλαμβάνει μείωση του κόστους εργασίας για τους χαμηλούς μισθούς και μια μείωση με στόχο τους μισθούς που είναι 1,6 έως 3,5 φορές μεγαλύτεροι από τον κατώτατο μισθό. Το τελευταίο μέτρο, το οποίο αναμένεται να αρχίσει να ισχύει από το 2016, θα έχει πιο άμεσο αντίκτυπο στις εξαγωγικές επιχειρήσεις. Ο καθορισμός των μισθών στη Γαλλία οδηγεί συνήθως σε στρεβλώσεις της διάρθρωσης των μισθών και περιορίζει την ικανότητα των επιχειρήσεων να προσαρμόζουν τους μισθούς στην οικονομική επιβράδυνση. Το Ανώτατο Συμβούλιο για τη Χρηματοδότηση της Κοινωνικής Προστασίας («Haut Conseil du financement de la protection sociale») αξιολόγησε τις επιπτώσεις στην απασχόληση διαφόρων σεναρίων για απαλλαγές από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, αλλά περιορισμένη έμφαση έχει δοθεί στις επιπτώσεις τους στις μισθολογικές εξελίξεις και την ανταγωνιστικότητα.

Ωστόσο, παρά τη χορήγηση εκτεταμένων απαλλαγών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης για τους εργαζομένους που λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό, το κόστος εργασίας στο επίπεδο του κατώτατου μισθού παραμένει υψηλό. Οι απαλλαγές αυτές συνέβαλαν στον περιορισμό του κόστους εργασίας το 2013, γεγονός που αποτελεί μεν θετική εξέλιξη, αλλά το επίπεδο του κατώτατου μισθού στη Γαλλία παραμένει υψηλό σε σύγκριση με αυτό των άλλων κρατών μελών. Συνεπώς, ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται κατά τρόπο που να στηρίζει τον ανταγωνισμό και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η Γαλλία εμφανίζει λίγες μόνον εξαιρέσεις από τον νομικά κατοχυρωμένο κατώτατο μισθό και περισσότερες προσπάθειες μπορούν να καταβληθούν για να μειωθεί το κόστος εργασίας για τις ευπαθείς ομάδες.

(13)

Η συνολική κατάταξη της Γαλλίας σε ορισμένες έρευνες του διεθνούς επιχειρηματικού περιβάλλοντος έχει επιδεινωθεί. Παρά το γεγονός ότι έχουν καταβληθεί προσπάθειες στο πλαίσιο της διαδικασίας απλούστευσης που δρομολογήθηκε τον Ιούλιο του 2013 για να διευκολυνθούν οι σχέσεις των επιχειρήσεων με τη διοίκηση, απαιτείται περαιτέρω βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Επιπλέον, ορισμένα μέτρα που εξετάστηκαν στο πλαίσιο του σχεδίου απλούστευσης πρέπει ακόμη να προσδιοριστούν και να τεθούν σε εφαρμογή. Ειδικότερα, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους κανονισμούς από τον κώδικα εργασίας ή στους λογιστικούς κανόνες που συνδέονται με συγκεκριμένα όρια μεγέθους που παρεμποδίζουν την ανάπτυξη των γαλλικών επιχειρήσεων. Τα όρια αυτά μπορεί να παίξουν ρόλο στις δυσχέρειες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων να φθάσουν σε μέγεθος που θα τους επιτρέπει να προβαίνουν σε εξαγωγές και καινοτομίες. Μικτά αποτελέσματα έχουν μέχρι σήμερα αποφέρει οι πρωτοβουλίες πολιτικής για αύξηση των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) και καινοτομία από μέρους των ιδιωτικών επιχειρήσεων, ιδίως η φορολογική πίστωση για την έρευνα και οι πόλοι ανταγωνιστικότητας. Η μειούμενη βαρύτητα του βιομηχανικού τομέα στον γαλλικό ιδιωτικό τομέα μεταφράζεται σε στασιμότητα των δαπανών των ιδιωτικών εταιρειών για Ε&Α παρά τις σημαντικές προσπάθειες που καταβάλλονται σε επίπεδο επιχείρησης. Κατά συνέπεια, σε μεγάλο ποσοστό οι δαπάνες για Ε&Α εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται με δημόσιο χρήμα, είτε άμεσα μέσω δημόσιας έρευνας είτε έμμεσα μέσω επιδοτήσεων. Η αποτελεσματικότητα των υφιστάμενων εργαλείων θα πρέπει να βελτιωθεί περισσότερο ώστε να πραγματοποιηθούν υψηλότερες δαπάνες για Ε&Α από μέρους των ιδιωτικών επιχειρήσεων και να επιτευχθεί καινοτομία στον ιδιωτικό τομέα. Ειδικότερα, η διάθεση πόρων για τους πόλους ανταγωνιστικότητας μπορεί καλύτερα να προωθήσει επιπτώσεις κλίμακας και να βελτιώσει τη διάδοση της καινοτομίας. Εξάλλου, η αποτελεσματικότητα της πολιτικής μπορεί να ενισχυθεί αν επιτραπεί στους πόλους αυτούς να καταστούν πραγματικά δίκτυα επιχειρήσεων με θετικές δευτερογενείς επιπτώσεις. Τέλος, το κόστος της φορολογικής πίστωσης για την έρευνα αναμένεται να φθάσει τα 5,8 δισεκ. ευρώ το 2014 (σχεδόν 0,3 % του ΑΕΠ). Παρά το κόστος του μέτρου αυτού, δεν υπάρχει εκ των υστέρων αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς του για την Ε&Α που να συνεκτιμά τις πιο πρόσφατες μεταρρυθμίσεις.

(14)

Μολονότι για ορισμένα επαγγέλματα (π.χ. κτηνίατροι, λογιστές) έχουν αρθεί τα εμπόδια ως προς τη νομική μορφή, τις απαιτήσεις εταιρικής συμμετοχής ή τα τιμολόγια, και έχουν θεσπιστεί νέα μέτρα για τη βελτίωση του ανταγωνισμού μέσω του πρόσφατου νόμου περί κατανάλωσης, ορισμένα επαγγέλματα εξακολουθούν σήμερα να αντιμετωπίζουν σημαντικούς φραγμούς εισόδου ή συμπεριφοράς (π.χ. ταξί, τομέας υγείας, συμβολαιογράφοι και νομικά επαγγέλματα εν γένει). Η αρχή του κλειστού αριθμού (numerus clausus) για την πρόσβαση σε πολλά επαγγέλματα (γιατροί, φαρμακοποιοί, κτλ.) εμποδίζει την πρόσβαση σε υπηρεσίες, και θα μπορούσε να αναθεωρηθεί χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο η ποιότητα και η ασφάλεια. Μέχρι σήμερα, δεν έχει πραγματοποιηθεί εμπεριστατωμένη αξιολόγηση της ανάγκης και της αναλογικότητας των περιορισμών που θίγουν τα νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα. Στον λιανικό τομέα, παραμένουν οι επαχθείς απαιτήσεις έγκρισης για το άνοιγμα εμπορικών καταστημάτων, οι οποίες απορρέουν ειδικότερα από τους κανονισμούς αστικού σχεδιασμού, καθώς και η απαγόρευση των πωλήσεων κάτω του κόστους, με δυσμενείς επιπτώσεις για τον ανταγωνισμό και τους καταναλωτές. Μέχρι σήμερα, δεν έχουν εγκριθεί συγκεκριμένα μέτρα στη Γαλλία για την άρση των φραγμών εισόδου στον τομέα λιανικού εμπορίου. Όσον αφορά τη διανομή ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, καταργούνται σταδιακά οι κανονιστικά ρυθμιζόμενες τιμές για τους πελάτες πλην των νοικοκυριών. Συνεχίζεται, ωστόσο, η κανονιστική ρύθμιση των τιμών για τα νοικοκυριά, ενώ, όσον αφορά την ηλεκτρική ενέργεια, οι τιμές καθορίζονται κάτω από το επίπεδο του κόστους και η πρόσβαση εναλλακτικών προμηθευτών είναι περιορισμένη. Όσον αφορά τις ενεργειακές διασυνδέσεις, θα πρέπει να ολοκληρωθούν εν εξελίξει έργα, κυρίως με την Ισπανία, ώστε να ενισχυθούν οι διασυνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου με τις γειτονικές χώρες. Στον σιδηροδρομικό τομέα, οι φραγμοί εισόδου στην αγορά εξακολουθούν να εμποδίζουν την αποτελεσματική λειτουργία της. Η Γαλλία δεν έχει ανοίξει την εγχώρια αγορά σιδηροδρομικών επιβατικών μεταφορών στον ανταγωνισμό, εκτός από τις διεθνείς υπηρεσίες όπου υπάρχουν ορισμένοι νεοεισερχόμενοι. Έχει δρομολογήσει μεταρρύθμιση του σιδηροδρομικού της συστήματος με σκοπό να το καταστήσει περισσότερο βιώσιμο από οικονομική άποψη. Τον Οκτώβριο του 2013 υποβλήθηκε σχέδιο νόμου, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος υπό συζήτηση στο Κοινοβούλιο. Τα υποβληθέντα μέτρα περιλαμβάνουν την τοποθέτηση αυτόνομου διαχειριστή υποδομής στο πλαίσιο μιας κάθετα ολοκληρωμένης δομής που θα περιλαμβάνει τον κατεστημένο φορέα εκμετάλλευσης. Η νέα αυτή δομή ενδέχεται να παρεμποδίζει την πρόσβαση εναλλακτικών φορέων εκμετάλλευσης στο δίκτυο.

(15)

Η Γαλλία έχει υψηλή και αυξανόμενη συνολική φορολογική επιβάρυνση. Το 2013, ο λόγος φόρων προς το ΑΕΠ ήταν 45,9 %, ένας από τους υψηλότερους στην Ένωση, και ήταν μεγαλύτερος κατά 3,3 ποσοστιαίες μονάδες από την έναρξη της δημοσιονομικής εξυγίανσης το 2010. Στο πλαίσιο αυτό, μια ειδική επιτροπή («Assises de la fiscalité») συνέβαλε στη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Μέχρι σήμερα μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί ως προς τη μείωση των εκ του νόμου προβλεπόμενων συντελεστών φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων και φόρου εισοδήματος εταιρειών και την αύξηση της αποτελεσματικότητας στην είσπραξη του ΦΠΑ. Αντιθέτως, παρατάθηκε μέχρι το 2015 η προσωρινή πρόσθετη εισφορά για τις μεγάλες επιχειρήσεις, γεγονός που θα οδηγήσει τον συνολικό νόμιμο φορολογικό συντελεστή εισοδήματος εταιρειών να κορυφωθεί στο 38,1 % (ο νόμιμος συντελεστής είναι ήδη ένας από τους υψηλότερους στην Ένωση και ισούται με 33,3 %). Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την προοδευτική κατάργηση της εταιρικής κοινωνικής συνεισφοράς αλληλεγγύης («C3S») και σταδιακή μείωση του νόμιμου συντελεστή στο 28 % μέχρι το 2020. Για το τελευταίο, δεν υπάρχουν λεπτομέρειες σχετικά με το ακριβές χρονοδιάγραμμα του μέτρου. Περιορισμένη πρόοδος σημειώθηκε επίσης κατά το τελευταίο έτος όσον αφορά τη μείωση και τον εξορθολογισμό των δαπανών που συνδέονται με τον φόρο εισοδήματος. Παρά την πρόοδο που σημειώθηκε στον τομέα της περιβαλλοντικής φορολογίας (π.χ. με τη σταδιακή θέσπιση ενός φόρου άνθρακα ή «contribution climat énergie»), χαμηλό εξακολουθεί να παραμένει το ποσοστό του περιβαλλοντικού φόρου στο ΑΕΠ. Ειδικότερα, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στη Γαλλία δεν αναπροσαρμόζονται βάσει του πληθωρισμού, ενώ παραμένουν ορισμένες σημαντικές περιβαλλοντικά επιζήμιες επιδοτήσεις, όπως ο προτιμησιακός συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης επί του πετρελαίου ντίζελ. Τέλος, το 2013 δεν ελήφθησαν πρόσθετα μέτρα για να αντιμετωπιστεί η ευνοϊκή μεταχείριση της σύναψης χρεών στη φορολογία των επιχειρήσεων με στόχο την παρεμπόδιση της περαιτέρω αύξησης του ιδιωτικού χρέους.

(16)

Παρά τα μέτρα πολιτικής που ελήφθησαν στη Γαλλία, το 2013 εξακολούθησε να επιδεινώνεται η κατάσταση της αγοράς εργασίας, ενώ οι σημαντικές προκλήσεις παραμένουν. Η ανεργία συνέχισε να αυξάνεται και έφθασε στο 10,3 % το 2013 (έναντι 7,5 % το 2008). Η αγορά εργασίας της Γαλλίας παραμένει κατακερματισμένη με πολύ χαμηλά επίπεδα μετάβασης από προσωρινές σε μόνιμες συμβάσεις (η πιθανότητα μετάβασης από προσωρινή σε μόνιμη εργασία ήταν μόλις 10,6 % το 2010, έναντι μέσου όρου 25,9 % στην Ένωση). Η διεπαγγελματική συμφωνία για τη διασφάλιση της απασχόλησης μετατράπηκε σε νόμο που εγκρίθηκε τον Ιούλιο του 2013. Παρόλο που η εν λόγω μεταρρύθμιση αποτελεί θετικό βήμα, τα αποτελέσματά της παραμένουν επί του παρόντος άνισα. Ειδικότερα, ελάχιστες εταιρείες χρησιμοποίησαν τις ρυθμίσεις για συμφωνίες σε επίπεδο εταιρειών που προβλέπονται βάσει του νόμου προκειμένου να αυξηθεί η ευελιξία των εργασιακών συνθηκών σε περίπτωση πρόσκαιρων οικονομικών δυσχερειών. Έχει, ωστόσο, μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των πραγματικών απολύσεων που παραπέμπονται στη δικαιοσύνη. Παρά τις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν το 2014 μεταξύ των κοινωνικών εταίρων για μεταρρύθμιση του συστήματος παροχών ανεργίας, η νέα συμφωνία δεν αναμένεται να μειώσει ουσιαστικά το έλλειμμα του συστήματος. Το σωρευτικό έλλειμμα του συστήματος παροχών ανεργίας, που ανήλθε σχεδόν σε 1 % του ΑΕΠ το 2013, επιβάλλει τη λήψη πρόσθετων διαρθρωτικών μέτρων για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του εν λόγω συστήματος. Ειδικότερα, ορισμένα στοιχεία, όπως οι όροι επιλεξιμότητας, η σταδιακή μείωση των παροχών με την πάροδο του χρόνου ή τα ποσοστά αναπλήρωσης των εργαζομένων με τους μεγαλύτερους μισθούς, τροποποιήθηκαν μόνον οριακά μετά τη σύναψη της τελευταίας συμφωνίας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων τον Μάρτιο του 2014, και θα πρέπει να προσαρμοστούν περαιτέρω ώστε να εξασφαλιστεί η καταλληλότητα των κινήτρων για εργασία. Χάρη στις διαδοχικές συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις, κατά την τελευταία τριετία το ποσοστό απασχόλησης των εργαζομένων μεταξύ 55 και 64 ετών εμφανίζει σταθερή αύξηση.

Εντούτοις, το ποσοστό απασχόλησης των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στη Γαλλία (45,6 % το 2013) παραμένει πολύ κάτω από τον μέσο όρο της Ένωσης ( - 4,5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο) και μόνο το 55 % των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στη Γαλλία συνταξιοδοτείται αμέσως μετά την περίοδο απασχόλησης (2008-2011). Συνεπεία αυτού, το ποσοστό ανεργίας αυτής της ηλικιακής ομάδας έχει αυξηθεί σημαντικά κατά τα τελευταία έτη. Ως εκ τούτου, υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν τα μέτρα για βελτίωση της απασχολησιμότητας των εργαζομένων αυτών, με παράλληλη επανεξέταση των κινήτρων παραμονής ή επιστροφής τους στην εργασία.

(17)

Η έρευνα του προγράμματος PISA (Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών) του 2013 έδειξε ότι η εκπαιδευτική ανισότητα στη Γαλλία είναι από τις υψηλότερες στις χώρες του ΟΟΣΑ. Το ένα έκτο των νέων στη Γαλλία εγκαταλείπει την εκπαίδευση και την κατάρτιση χωρίς να έχει αποκτήσει τυπικά προσόντα. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό δεδομένου ότι το ποσοστό ανεργίας των νέων ήταν 25,5 % στα τέλη του 2013 και ο κίνδυνος ανεργίας ήταν σχεδόν διπλάσιος για τους λιγότερο ειδικευμένους νέους. Τα προγράμματα προώθησης της μαθητείας θα πρέπει να απευθύνονται ιδίως στους λιγότερο ειδικευμένους νέους. Κάποια πρόοδος στην αντιμετώπιση του θέματος σημειώθηκε με τη δρομολόγηση της μεταρρύθμισης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης τον Ιούλιο του 2013 και με την έκδοση νόμου για την επαγγελματική εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση τον Μάρτιο του 2014. Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς να εκτιμηθεί κατά πόσον τα μέτρα αυτά θα μειώσουν αποτελεσματικά τις ανισότητες του εκπαιδευτικού συστήματος, ενώ μένει ακόμη να τεθεί σε εφαρμογή ένα νέο σχέδιο που αφορά τον κατώτερο κύκλο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και το οποίο ανακοινώθηκε τον Ιανουάριο του 2014. Τέλος, διευκολύνθηκε η μετάβαση από το σχολείο στην εργασία, αλλά ο αριθμός των μαθητευομένων μειώθηκε το 2012 και αυτοί που επωφελούνταν όλο και περισσότερο από τα καθεστώτα ήταν οι σπουδαστές της ανώτερης εκπαίδευσης.

(18)

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η Επιτροπή προέβη σε συνολική ανάλυση της οικονομικής πολιτικής της Γαλλίας. Αξιολόγησε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και το πρόγραμμα σταθερότητας. Έχει λάβει υπόψη όχι μόνο τη σημασία τους για μια διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στη Γαλλία, αλλά και τη συμμόρφωσή τους με τους ενωσιακούς κανόνες και κατευθύνσεις, δεδομένης της ανάγκης ενδυνάμωσης της συνολικής οικονομικής διακυβέρνησης της Ένωσης μέσω της συνεκτίμησης στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ κατά τη διαμόρφωση των μελλοντικών εθνικών αποφάσεων. Οι συστάσεις της στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου αποτυπώνονται στις συστάσεις 1 έως 7 κατωτέρω.

(19)

Υπό το πρίσμα της αξιολόγησης αυτής, το Συμβούλιο εξέτασε το πρόγραμμα σταθερότητας και η γνώμη του (6) αντικατοπτρίζεται ιδίως στη σύσταση 1 κατωτέρω.

(20)

Βάσει της εμπεριστατωμένης επισκόπησης της Επιτροπής και της παρούσας αξιολόγησης, το Συμβούλιο εξέτασε το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και το πρόγραμμα σταθερότητας. Οι συστάσεις που απηύθυνε σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1176/2011 αποτυπώνονται στις συστάσεις 1 έως 6 κατωτέρω.

(21)

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, η Επιτροπή προέβη επίσης σε ανάλυση της οικονομικής πολιτικής της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Με βάση την ανάλυση αυτή το Συμβούλιο εξέδωσε συγκεκριμένες συστάσεις οι οποίες απευθύνονται στα κράτη μέλη που έχουν υιοθετήσει το ευρώ ως νόμισμα (7). Ως χώρα που έχει ως εθνικό νόμισμα το ευρώ, η Γαλλία θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει την πλήρη και έγκαιρη εφαρμογή των συστάσεων αυτών,

1.

Να ενισχύσει τη δημοσιονομική στρατηγική, προσδιορίζοντας περαιτέρω τα αναγκαία μέτρα για το 2014 και τα επόμενα έτη, ώστε να διασφαλιστεί η διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος με διατηρήσιμο τρόπο, το αργότερο έως το 2015, με την επίτευξη της προσπάθειας διαρθρωτικής προσαρμογής που προσδιορίζεται στη σύσταση που διατύπωσε το Συμβούλιο στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος (ΔΥΕ). Η μόνιμη διόρθωση των δημοσιονομικών ανισορροπιών απαιτεί την αξιόπιστη εφαρμογή φιλόδοξων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ώστε να αυξηθεί η ικανότητα προσαρμογής και να τονωθεί η ανάπτυξη και η απασχόληση. Μετά τη διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος, να επιδιώξει διαρθρωτική προσαρμογή για την επίτευξη του μεσοπρόθεσμου στόχου ίση τουλάχιστον με 0,5 % του ΑΕΠ ετησίως, και μεγαλύτερη σε περίπτωση ευνοϊκών οικονομικών συνθηκών, ή εν ανάγκη να διασφαλίσει ότι πληρούται ο κανόνας για το χρέος ώστε να τεθεί ο υψηλός δείκτης χρέους γενικής κυβέρνησης σε σταθερή πτωτική τροχιά. Να εντείνει τις προσπάθειες επίτευξης αποδοτικότητας σε όλους του υποτομείς της γενικής κυβέρνησης, μεταξύ άλλων ανακαθορίζοντας, κατά περίπτωση, το πεδίο εφαρμογής της κυβερνητικής δράσης. Ειδικότερα, να λάβει μέτρα για τον σημαντικό περιορισμό από το 2015, βάσει του προγραμματισμού, της αύξησης του κόστους κοινωνικής ασφάλισης, με τον καθορισμό περισσότερο φιλόδοξων ετήσιων στόχων όσον αφορά τις δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης, περιορισμό των συνταξιοδοτικών δαπανών, και εξορθολογισμό των οικογενειακών παροχών και επιδομάτων στέγασης. Να θέσει σαφές χρονοδιάγραμμα για την εν εξελίξει διαδικασία αποκέντρωσης και να λάβει τα πρώτα μέτρα έως τον Δεκέμβριο του 2014, με στόχο την εξάλειψη των διοικητικών επικαλύψεων, τη διευκόλυνση των συγχωνεύσεων στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης και την αποσαφήνιση των ευθυνών κάθε βαθμίδας τοπικής διοίκησης. Να ενισχύσει τα κίνητρα για τον εξορθολογισμό των δαπανών της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθορίζοντας ανώτατο όριο στην ετήσια αύξηση των φορολογικών εσόδων της τοπικής αυτοδιοίκησης, μειώνοντας παράλληλα τις επιχορηγήσεις από μέρους της κεντρικής κυβέρνησης, όπως έχει προγραμματιστεί. Πέραν της ανάγκης για βραχυπρόθεσμη εξοικονόμηση, να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση της προβλεπόμενης μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης αύξησης των δημόσιων δαπανών για την υγεία, μεταξύ άλλων και στον τομέα των φαρμακευτικών δαπανών, και να λάβει, όταν και όπου χρειάζεται, πρόσθετα μέτρα ώστε να εξισορροπηθεί με διατηρήσιμο τρόπο το συνταξιοδοτικό σύστημα έως το 2020 καλύπτοντας όλα τα καθεστώτα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα υφιστάμενα ειδικά και συμπληρωματικά καθεστώτα.

2.

Να διασφαλίσει τη διατήρηση της μείωσης του εργατικού κόστους που προκύπτει από τη φορολογική πίστωση CICE. Να αναλάβει δράση για την περαιτέρω μείωση των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του συμφώνου ευθύνης και αλληλεγγύης, διασφαλίζοντας ότι το αποτέλεσμα δεν αντισταθμίζεται από άλλα μέτρα και ότι η προβλεπόμενη στόχευση διατηρείται. Να αξιολογήσει περαιτέρω τις οικονομικές επιπτώσεις των απαλλαγών από τις εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, δίνοντας έμφαση στην απασχόληση, τις μισθολογικές εξελίξεις και την ανταγωνιστικότητα και, εφόσον χρειάζεται, να λάβει τα κατάλληλα μέτρα. Να μειώσει περαιτέρω το κόστος εργασίας με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο κυρίως στο χαμηλότερο άκρο της μισθολογικής κλίμακας ιδίως μέσω στοχευμένων μειώσεων των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, λαμβάνοντας υπόψη διάφορα καθεστώτα μισθολογικής στήριξης.

3.

Να απλουστεύσει τους διοικητικούς, δημοσιονομικούς και λογιστικούς κανόνες των εταιρειών και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την υλοποίηση του εν εξελίξει «σχεδίου απλούστευσης» της κυβέρνησης έως τον Δεκέμβριο του 2014. Να εξαλείψει τα κανονιστικά εμπόδια για την ανάπτυξη των εταιρειών, επανεξετάζοντας ιδίως τα κριτήρια μεγέθους που περιέχουν οι κανονισμοί, ώστε να αποφευχθούν οι επιπτώσεις όσον αφορά τα κατώτατα όρια. Να λάβει μέτρα για την απλούστευση και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της πολιτικής καινοτομίας, ειδικότερα μέσω αξιολογήσεων συνεκτιμώντας τις πιο πρόσφατες μεταρρυθμίσεις και, κατά περίπτωση, την προσαρμογή της φορολογικής πίστωσης CICE. Να μεριμνήσει ώστε οι πόροι να εστιάζονται στους αποτελεσματικότερους πόλους ανταγωνιστικότητας και να προωθήσει περαιτέρω τον οικονομικό αντίκτυπο της καινοτομίας που αναπτύσσεται στους πόλους.

4.

Να εξαλείψει τους αδικαιολόγητους περιορισμούς πρόσβασης και άσκησης των νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων, να μειώσει το κόστος εισόδου και να προωθήσει τον ανταγωνισμό στις υπηρεσίες. Να αναλάβει περαιτέρω δράση για τη μείωση του κανονιστικού φόρτου που επηρεάζει τη λειτουργία του τομέα λιανικού εμπορίου, ιδίως μέσω της απλούστευσης της έγκρισης για το άνοιγμα εμπορικών καταστημάτων και της άρσης της απαγόρευσης των πωλήσεων κάτω του κόστους. Να διασφαλίσει τον καθορισμό κανονιστικά ρυθμιζόμενων τιμών φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας για τους οικιακούς πελάτες στο κατάλληλο επίπεδο το οποίο δεν συνιστά εμπόδιο για τον ανταγωνισμό, διατηρώντας παράλληλα προσιτούς όρους για τις ευπαθείς ομάδες. Να ενισχύσει τις δυνατότητες διασύνδεσης ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου με την Ισπανία· ειδικότερα, να αυξήσει την ικανότητα διασυνδέσεων για την πλήρη ενσωμάτωση της ιβηρικής αγοράς φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά. Στον τομέα των σιδηροδρόμων, να διασφαλίσει την ανεξαρτησία του νέου «ενοποιημένου διαχειριστή υποδομής» από τον κατεστημένο φορέα εκμετάλλευσης και να λάβει μέτρα για το άνοιγμα των εγχώριων επιβατικών μεταφορών στον ανταγωνισμό σύμφωνα με τις διατάξεις των υπό έκδοση οδηγιών και το χρονοδιάγραμμα που αυτές θα ορίσουν.

5.

Να μειώσει τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας και να επιταχύνει τις προσπάθειες για την απλούστευση του φορολογικού συστήματος και την αύξηση της αποτελεσματικότητάς του. Για τον σκοπό αυτό, αρχής γενομένης από τον προϋπολογισμό του 2015, να λάβει μέτρα για την κατάργηση των μη αποδοτικών δαπανών που συνδέονται με τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων και τον φόρο εισοδήματος εταιρειών βάσει των πρόσφατων αξιολογήσεων και της πρωτοβουλίας «Assises de la fiscalité», μειώνοντας παράλληλα τους νόμιμους συντελεστές· να λάβει πρόσθετα μέτρα για να εξαλειφθεί η ευνοϊκή μεταχείριση της σύναψης χρεών στη φορολογία των επιχειρήσεων· να διευρύνει τη φορολογητέα βάση, ιδίως όσον αφορά την κατανάλωση· να καταργήσει σταδιακά τις επιζήμιες για το περιβάλλον επιδοτήσεις.

6.

Να αναλάβει περαιτέρω δράση για την καταπολέμηση της δυσκαμψίας της αγοράς εργασίας, και ειδικότερα να λάβει μέτρα για τη μεταρρύθμιση των όρων των συμφωνιών διατήρησης της απασχόλησης «accords de maintien de l'emploi» ώστε να αυξηθεί η υιοθέτησή τους από εταιρείες που αντιμετωπίζουν δυσχέρειες. Να λάβει πρόσθετα μέτρα για τη μεταρρύθμιση του συστήματος παροχών ανεργίας σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του συστήματος, ενώ παράλληλα να εξασφαλίζεται η παροχή επαρκών κινήτρων για επιστροφή στην εργασία. Να εξασφαλίσει την παροχή κατάλληλων συμβουλευτικών υπηρεσιών για τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και την κατάρτισή τους, και να αξιολογήσει εκ νέου τις σχετικές ειδικές ρυθμίσεις παροχών ανεργίας εκτιμώντας την κατάστασή τους στην αγορά εργασίας.

7.

Να επιδιώξει τον εκσυγχρονισμό της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, να εφαρμόσει τη μεταρρύθμιση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και να λάβει περαιτέρω μέτρα για τη μείωση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων, ιδίως με την ενίσχυση των μέτρων σχετικά με την πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου. Να διασφαλίσει ότι οι ενεργητικές πολιτικές αγοράς εργασίας στηρίζουν αποτελεσματικά τις πλέον ευπαθείς ομάδες. Να βελτιώσει τη μετάβαση από το σχολείο στην εργασία, ειδικότερα μέσω της ενίσχυσης των μέτρων για την περαιτέρω ανάπτυξη της μαθητείας, με ιδιαίτερη έμφαση στους ανειδίκευτους εργαζόμενους.