16.1.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 12/1

(1)

Με επιστολή της 15ης Ιανουαρίου 2009, η Φινλανδία κοινοποίησε στην Επιτροπή ενίσχυση διάσωσης που συνίσταται στην παροχή εγγύησης και την αναδιάρθρωση χρέους της Osuuskunta Karjaportti (εφεξής «Karjaportti»· κατά τον χρόνο της κοινοποίησης, η εταιρεία ήταν γνωστή με την επωνυμία Järvi-Suomen Portti Osuuskunta). Με επιστολές της 5ης Φεβρουαρίου 2009, 11ης Φεβρουαρίου 2009, 16ης Φεβρουαρίου 2009 και 20ής Φεβρουαρίου 2009, η Φινλανδία υπέβαλε στην Επιτροπή συμπληρωματικά στοιχεία.

(2)

Με επιστολή της 8ης Απριλίου 2009, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Φινλανδία ότι είχε αποφασίσει να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) (2) σε σχέση με τα κοινοποιηθέντα μέτρα και διάφορα μέτρα που είχαν ληφθεί στο παρελθόν. Μετά την εν λόγω απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Φινλανδία υπέβαλε στην Επιτροπή συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 13ης Μαΐου 2009.

(3)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (3). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους για τα μέτρα ενίσχυσης.

(4)

Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από ένα ενδιαφερόμενο μέρος. Τις κοινοποίησε στη Φινλανδία, στην οποία έδωσε τη δυνατότητα να τις σχολιάσει. Τα σχόλια αυτά υποβλήθηκαν με επιστολή της 28ης Αυγούστου 2009. Η Φινλανδία υπέβαλε συμπληρωματικές πληροφορίες με ηλεκτρονικό μήνυμα της 3ης Νοεμβρίου 2009.

(5)

Με επιστολή της 15ης Δεκεμβρίου 2099, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Φινλανδία ότι αποφάσισε να επεκτείνει τη διαδικασία που ορίζει το άρθρο 108 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ όσον αφορά πρόσθετα μέτρα ενίσχυσης που είχαν ληφθεί στο παρελθόν. Η Φινλανδία υπέβαλε συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 12ης Φεβρουαρίου 2010.

(6)

Η απόφαση της Επιτροπής για την επέκταση της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (4). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους για τα μέτρα ενίσχυσης. Η Επιτροπή δεν έλαβε άλλες παρατηρήσεις από ενδιαφερόμενα μέρη.

(7)

Την 1η Μαρτίου 2010, η Φινλανδία ενημέρωσε την Επιτροπή ότι ανακάλεσε την κοινοποίηση σχετικά με την ενίσχυση υπέρ της Karjaportti. Με επιστολή της 26ης Μαρτίου 2010, η Επιτροπή ενημέρωσε τη Φινλανδία ότι θα εξέταζε την ανάκληση της κοινοποίησης της εγγύησης στην τελική απόφαση μαζί με τα άλλα υπό εκτίμηση μέτρα. Επιπλέον, η Επιτροπή απηύθυνε ερωτήσεις στη Φινλανδία, στις οποίες η Φινλανδία απάντησε με επιστολή της 22ας Απριλίου 2010. Η Επιτροπή απέστειλε αίτηση πληροφοριών στη Φινλανδία στις 15 Ιουλίου 2010, στην οποία η Φινλανδία απάντησε στις 20 Αυγούστου 2010. Η Επιτροπή απέστειλε και άλλη αίτηση παροχής πληροφοριών στις 28 Σεπτεμβρίου 2010, στην οποία η Φινλανδία απάντησε τις 29 Νοεμβρίου 2010. Τέλος, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες με επιστολή της 16ης Νοεμβρίου 2011. Η Φινλανδία υπέβαλε τα σχετικά στοιχεία στις 16 Δεκεμβρίου 2011.

(8)

Η Karjaportti είναι συνεταιριστική εταιρεία εγκατεστημένη στον Δήμο Mikkeli, με εγκαταστάσεις παραγωγής στις πόλεις Mikkeli και Kouvola, και οι δύο στην Ανατολική Φινλανδία (Itä-Suomi), περιφέρεια επιλέξιμη για περιφερειακή ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ. Ο συνεταιρισμός συστάθηκε αρχικά το 1914. Το 1950 έλαβε την επωνυμία Osuusteurastamo Karjaportti· από την 31η Δεκεμβρίου 2002 είναι γνωστός ως Järvi-Suomen Portti Osuuskunta και από τις 14 Δεκεμβρίου 2010 είναι γνωστός ως Karjaportti. Σήμερα, η Karjaportti απασχολεί 300 άτομα σε καθεστώς μόνιμης απασχόλησης και επιπλέον 100 έως 120 άτομα σε εποχική βάση κατά την εαρινή και τη θερινή περίοδο.

(9)

Η Karjaportti δραστηριοποιείται στην παραγωγή τροφίμων, ιδίως στον τομέα της μεταποίησης κρέατος σε προϊόντα όπως οι κεφτέδες και τα λουκάνικα. Επιπλέον, ο συνεταιρισμός πωλεί συσκευασμένο κρέας, τεμάχια κρέατος και σφαγίων. Η Karjaportti εξάγει μικρές ποσότητες σε άλλα κράτη μέλη.

(10)

Από την 1η Δεκεμβρίου 2004, η Karjaportti υπόκειται σε διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία βάσει του νόμου για την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων 47/1993 (5) (εφεξής «διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία»· για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία βλ. αιτιολογικές σκέψεις 31-43).

(11)

Αναλυτικά στοιχεία για την οικονομική κατάσταση της Karjaportti πριν και μετά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία περιέχονται στον ακόλουθο πίνακα:

Πίνακας I

Βασικά οικονομικά δεδομένα της Karjaportti σε ευρώ

(12)

Το 2008, οι φινλανδικές φορολογικές αρχές ζήτησαν δύο φορές να κηρυχθεί η Karjaportti σε διαδικασία πτώχευσης. Με την πρώτη αίτηση, στις 7 Οκτωβρίου 2008, εξέδωσαν διαταγή πληρωμής ποσού 461 579 ευρώ. Αργότερα, οι φορολογικές αρχές ανακάλεσαν την αίτησή τους. Την 1η Δεκεμβρίου 2008 υποβλήθηκε νέα αίτηση με διαταγή πληρωμής ποσού 981 658 ευρώ. Οι διαδικασίες πτώχευσης κατά της Karjaportti τερματίστηκαν τον Ιούνιο του 2009, εφόσον ο συνεταιρισμός κατέβαλε στις φορολογικές αρχές τις εκκρεμείς οφειλές του.

(13)

Τα υπό εξέταση μέτρα συνίστανται σε μέτρα που έλαβε ο Δήμος Mikkeli, στον οποίο είναι εγκατεστημένη η Karjaportti, και σε μέτρα που έλαβε η Finnvera Oyj (στο εξής «Finnvera»). Η Finnvera είναι μια ειδικευμένη εταιρεία χρηματοδότησης που ανήκει στο φινλανδικό κράτος και είναι ο επίσημος οργανισμός εξαγωγικών πιστώσεων της Φινλανδίας (6). Στη συνέχεια περιγράφονται καταρχάς τα μέτρα που έλαβε ο Δήμος Mikkeli (Τμήμα 3.1.) και ακολούθως τα μέτρα που έλαβε η Finnvera (Τμήμα 3.2.).

(14)

Μέτρο 1: Με απόφαση της 12ης Ιουνίου 2000, το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli παρέσχε στη Karjaportti απόλυτη εγγύηση («takaus») που κάλυπτε το 100 % μελλοντικού δανείου ύψους 25 εκατ. FIM (περίπου 4,2 εκατ. ευρώ (7)). Το δάνειο χορηγήθηκε στην Karjaportti τον Σεπτέμβριο του 2000 με σταθερό επιτόκιο 5,35 % και διάρκεια 10 ετών από την τράπεζα Tapiola Pankki Oy («Tapiola»). Ταυτόχρονα, η εγγύηση τέθηκε σε εφαρμογή από το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli που υπέγραψε τη συμφωνία εγγύησης. Η εγγύηση δόθηκε χωρίς εγγυητική αμοιβή και ως απόλυτη εγγύηση βάσει της οποίας ο εγγυητής είναι υπεύθυνος για το αρχικό κεφάλαιο σαν να επρόκειτο για χρέος του ίδιου του εγγυητή. Αυτό σημαίνει ότι ο πιστωτής μπορεί να ζητήσει την αποπληρωμή του αρχικού κεφαλαίου από τον εγγυητή όταν το κεφάλαιο καθίσταται ληξιπρόθεσμο. Το εγγυημένο κεφάλαιο χορηγήθηκε για τη χρηματοδότηση της κατασκευής εγκατάστασης παραγωγής στην περιοχή Tikkala στο Mikkeli (8).

(15)

Η εγγύηση εξασφαλίστηκε με ήδη υφιστάμενες υποθήκες ακινήτων καταχωρημένης τιμής 7,5 εκατ. FIM (1 261 409 ευρώ) (9). Όταν ελήφθη το μέτρο 1, υπήρχε διασφάλιση ύψους περίπου 3 εκατ. FIM σε υποθήκες ακινήτων. Επιπλέον, η εγγύηση εξασφαλιζόταν με επιχειρηματικές υποθήκες (10) καταχωρημένης τιμής 25 εκατ. FIM και 35 εκατ. FIM αντίστοιχα για κινητά στοιχεία ενεργητικού της Karjaportti.

(16)

Όταν άρχισε η διαδικασία εκκαθάρισης υπό δικαστική εποπτεία, τον Δεκέμβριο του 2004, η Tapiola ζήτησε να καταβάλει ο Δήμος Mikkeli τις εκκρεμείς οφειλές της Karjaportti βάσει της εγγύησης. Αφού κατέβαλε αυτές τις πληρωμές στην Tapiola, ο Δήμος Mikkeli αντικατέστησε την Tapiola ως πιστωτής της Karjaportti (βλ. αιτιολογική σκέψη 34).

(17)

Μέτρο 2: Επίσης το 2000, το επαρχιακό συμβούλιο Mikkeli διέθεσε στην Karjaportti γήπεδο για την κατασκευή της εγκατάστασης παραγωγής (11). Το γήπεδο είχε έκταση 152 366 m2 και ο Δήμος Mikkeli το παραχώρησε χωρίς αντάλλαγμα στην Karjaportti, δηλ. δεν καταβλήθηκε τίμημα αγοράς. Επιπλέον, ο Δήμος Mikkeli ανέλαβε τη δέσμευση να μεταβιβάσει το γήπεδο σε κατάσταση έτοιμη για κατασκευή. Για τον σκοπό αυτό, ο Δήμος Mikkeli αποζημίωσε την Karjaportti για τα έξοδα ισοπέδωσης του γηπέδου, ύψους 2 εκατ. FIM (περίπου 336 376 ευρώ) (12).

(18)

Ελήφθησαν και άλλα μέτρα υπέρ της Karjaportti για την κατασκευή της εγκατάστασης παραγωγής στην Tikkala. Η Finnvera χορήγησε δάνεια και εγγυήσεις ύψους 20 000 000 FIM (περίπου 3 363 759 ευρώ) και το Υπουργείο Απασχόλησης και Οικονομίας (μετέπειτα Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας) χορήγησε απευθείας επιχορηγήσεις ύψους 15 000 000 FIM (περίπου 2 552 819 ευρώ).

(19)

Συνολικά, τα μέτρα που περιγράφονται στις αιτιολογικές σκέψεις 14-18 και αφορούσαν την κατασκευή της εγκατάστασης παραγωγής στην Tikkala ήταν ονομαστικής αξίας 63 783 719 FIM (περίπου 10 757 652 ευρώ). Το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης των ληφθέντων μέτρων ανήλθε σε 3 617 143 ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχονται στον κατωτέρω πίνακα:

Πίνακας II

Ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης των ληφθέντων μέτρων σε ευρώ

(20)

Οι φινλανδικές αρχές υπολόγισαν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης που χορήγησε ο Δήμος Mikkeli με τον ακόλουθο τρόπο: συνέκριναν το επιτόκιο της αγοράς για μια συγκρίσιμη εγγύηση (1,75 %) με την αμοιβή που χρέωσε ο Δήμος Mikkeli για την εγγύηση (0 %). Το στοιχείο ενίσχυσης της εγγύησης ισοδυναμεί με τη διαφορά ανάμεσα στις δύο αμοιβές, δηλ. σε 1,75 %. Εάν ο Δήμος Mikkeli εισέπραττε αμοιβή με αυτό το ποσοστό, θα είχε εισπράξει ποσό 2 406 250 FIM ως αμοιβή κατά τη διάρκεια ισχύος της εγγύησης των 10 ετών, η οποία με επιτόκιο προεξόφλησης 5,7 % κατά την ημέρα χορήγησης της εγγύησης θα ανερχόταν σε 1 055 949 FIM (περίπου 345 786 ευρώ).

(21)

Η Φινλανδία υπολόγισε το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης για το δάνειο της Finnvera με τον εξής τρόπο: συνέκρινε το επιτόκιο που εφάρμοσε η Finnvera στο δάνειο (EURIBOR 6 μηνών +1,75 %) με το επιτόκιο αναφοράς, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής για τη μέθοδο καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (13) που ίσχυε κατά τον χρόνο χορήγησης του δανείου. Το στοιχείο ενίσχυσης ισοδυναμεί με τη διαφορά ανάμεσα στα δύο επιτόκια για τη διάρκεια του δανείου (10 έτη). Η προμήθεια την οποία έπρεπε να καταβάλει η Karjaportti για το δάνειο (0,5 %) αφαιρέθηκε από το αποτέλεσμα του υπολογισμού. Με την εφαρμογή επιτοκίου προεξόφλησης 5,7 % κατά την ημέρα χορήγησης της εγγύησης, το στοιχείο της ενίσχυσης ανερχόταν σε 82 162 ευρώ.

(22)

Το επιλέξιμο κόστος επένδυσης υπολογίστηκε βάσει των δαπανών που συνδέονται με τις τιμές αγοράς, σύμφωνα με την ανάλυση που παρέχεται στον κατωτέρω πίνακα:

Πίνακας III

Ανάλυση του κόστους του έργου σε σχέση με τις τιμές αγοράς σε ευρώ

(23)

Το στοιχείο ενίσχυσης ύψους 3 617 143 ευρώ αντιστοιχεί σε ένταση ενίσχυσης 13,95 % των συνολικών επιλέξιμων δαπανών ύψους 25 935 928.

(24)

Η Karjaportti υπέβαλε αίτηση για τα μέτρα που έλαβε ο Δήμος Mikkeli πριν αρχίσουν οι εργασίες για το επενδυτικό σχέδιο (14). Η Φινλανδία έλαβε τα μέτρα για να προωθήσει την περιφερειακή ανάπτυξη. Η νέα μονάδα παραγωγής θα συνέβαλε να αυξηθεί ο αριθμός των θέσεων απασχόλησης στην περιφέρεια περίπου κατά 400 έως 550 ή 600 θέσεις.

(25)

Στις 28 Φεβρουαρίου 2002, ο Δήμος Mikkeli αγόρασε έξι γήπεδα και ένα κτίριο με τα συναφή μισθώματα από την Karjaportti. Το καταβληθέν τίμημα αγοράς ήταν 6 646 787 ευρώ (15). Κατά την καταληκτική ημερομηνία αγοράς των ακινήτων από τον Δήμο Mikkeli, και στην περίπτωση ενός ακινήτου κατά την ημερομηνία μεταβίβασης της κυριότητάς του στον Δήμο Mikkeli, τα ακίνητα ήταν ελεύθερα υποθήκης.

(26)

Με απόφαση της 8ης Μαρτίου 2004, το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli παρείχε εγγύηση που καλύπτει το 100 % δανείου ύψους 607 054 ευρώ που θα χορηγούσε η Tapiola. Στις 14 Απριλίου 2004, το δάνειο χορηγήθηκε με σταθερό επιτόκιο 4 % και διάρκεια 10 ετών. Η εγγύηση παρασχέθηκε χωρίς εγγυητική αμοιβή και ως απόλυτη εγγύηση. Το δάνειο και η εγγύηση χορηγήθηκαν αντίστοιχα για την αντικατάσταση δανείου που είχε χορηγήσει η Tapiola, για το οποίο ο Δήμος Mikkeli είχε αρχικά παράσχει εγγύηση με απόφαση της 2ας Νοεμβρίου 1992. Το αρχικό δάνειο ανήλθε σε 7,5 εκατ. FIM (1 261 409 ευρώ) και χορηγήθηκε με επιτόκιο 4,5 % για διάρκεια 10 ετών.

(27)

Η εγγύηση εξασφαλίστηκε με υποθήκες περιουσιακών στοιχείων στην εγκατάσταση παραγωγής Tikkala που χρησιμοποιούνταν ήδη ως εξασφάλιση για το μέτρο 1. Επιπλέον, ο Δήμος Mikkeli κατείχε υποθήκη επιχείρησης με καταχωρημένη τιμή 25 εκατ. FIM στο μητρώο υποθηκών επιχειρήσεων. Και αυτή η υποθήκη επιχείρησης είχε χρησιμοποιηθεί ήδη ως εξασφάλιση για το μέτρο 1.

(28)

Όταν κινήθηκε η διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία τον Δεκέμβριο του 2004, η Tapiola ζήτησε την καταβολή των εκκρεμών οφειλών της Karjaportti από τον Δήμο Mikkeli βάσει της εγγύησης. Αφού κατέβαλε τα σχετικά ποσά, ο Δήμος Mikkeli αντικατέστησε την Tapiola ως πιστωτής της Karjaportti (βλ. αιτιολογική σκέψη 34).

(29)

Με απόφαση της 10ης Μαΐου 2004, το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli παρέσχε απόλυτη εγγύηση που κάλυπτε το 100 % δανείου ύψους 1,7 εκατ. ευρώ που θα χορηγούσε η Tapiola. Στη συνέχεια, στις 8 Ιουνίου 2004, η Tapiola αποφάσισε να χορηγήσει τριετές επενδυτικό δάνειο ύψους 1,7 εκατ. ευρώ με κυμαινόμενο επιτόκιο EURIBOR 12 μηνών συν σταθερό περιθώριο 0,3 %. Η εγγύηση χορηγήθηκε ως απόλυτη εγγύηση και χωρίς εγγυητική αμοιβή. Η εγγύηση εξασφαλιζόταν με την ίδια υποθήκη περιουσιακών στοιχείων στην εγκατάσταση παραγωγής της Tikkala όπως και το μέτρο 1 και το μέτρο 4 και με την ίδια υποθήκη της επιχείρησης (16) που κατείχε ο Δήμος Mikkeli. Επιπλέον, ο Δήμος Mikkeli έλαβε νέο εγγυημένο ενυπόθηκο τίτλο καταχωρημένης αξίας 1 135 268 ευρώ στην εγκατάσταση παραγωγής Tikkala ως ειδικό ενέχυρο.

(30)

Όταν κινήθηκε η διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία τον Δεκέμβριο του 2004, η Tapiola ζήτησε την καταβολή του εκκρεμούς χρέους της Karjaportti από τον Δήμο Mikkeli βάσει της εγγύησης. Αφού κατέβαλε τα σχετικά ποσά, ο Δήμος Mikkeli αντικατέστησε την Tapiola ως πιστωτής της Karjaportti (βλ. αιτιολογική σκέψη 34).

(31)

Στις 17 Νοεμβρίου 2004, η Karjaportti μαζί με τους πιστωτές Nordea Bank Finland Abp (εφεξής «Nordea Bank»), Nordea Rahoitus Suomi Oy (στο εξής «Nordea Financin») και OKO Osuuspankkien Keskuspankki Oyj (από 1η Μαρτίου 2008, η εταιρεία αυτή έχει την επωνυμία Pohjola Pankki Oyj· στο εξής «OKO/Pohjola Bank») υπέβαλαν αίτηση στο Πρωτοδικείο της Mikkeli να κινηθεί διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Σύμφωνα με το φινλανδικό δίκαιο, οι εν λόγω διαδικασίες αναδιάρθρωσης μπορεί να κινούνται για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας της επιχείρησης ενός οφειλέτη που αντιμετωπίζει δυσκολίες, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση της βιωσιμότητάς τους και για να τηρηθούν οι ρυθμίσεις του χρέους (17). Οι διαδικασίες υπό δικαστική εποπτεία όσον αφορά την Karjaportti κινήθηκαν με απόφαση του Πρωτοδικείου Mikkeli την 1η Δεκεμβρίου 2004. Σύμφωνα με τον νόμο, από την έναρξη της διαδικασίας, ο οφειλέτης δεν επιτρέπεται να αποπληρώσει οφειλές αναδιάρθρωσης ή να παρέχει ασφάλεια για παρόμοιες οφειλές (18). Όλα τα χρέη που αναδιαρθρώνονται είναι χρέη που είχαν συσσωρευθεί πριν από την ημερομηνία έναρξης.

(32)

Στη συνέχεια, υποβλήθηκε πρόγραμμα αναδιάρθρωσης στο Πρωτοδικείο στις 23 Ιουνίου 2005 και αναθεωρημένο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης στις 30 Νοεμβρίου 2005. Το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, που εγκρίθηκε από το Πρωτοδικείο στις 30 Ιανουαρίου 2006, είχε διάρκεια 10 ετών (έως την 1η Ιουλίου 2015). Από το 2004 έως το 2008, η Karjaportti κατήγγειλε 372 συμβάσεις εργασίας και ανέθεσε με υπεργολαβία ορισμένες δραστηριότητές της, όπως εξαγορές και δραστηριότητες κρεοπωλείου και τεμαχισμού.

(33)

Συνολικά, περίπου το [30-70 %] (19) των αναδιαρθρωμένων οφειλών που υπόκεινται σε διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία οφείλονταν σε ιδιώτες πιστωτές. Οι ιδιώτες πιστωτές που κατείχαν τα μεγαλύτερα μερίδια αυτών των οφειλών ήταν οι προαναφερθείσες τράπεζες Nordea Bank και OKO/Pohjola Bank καθώς και η Nordea Financing.

(34)

Στις 16 Δεκεμβρίου 2004, η Tapiola ζήτησε από τον Δήμο Mikkeli, σε σχέση με αυτές τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, να καταβάλει τις εκκρεμείς οφειλές για τα τρία δάνεια που εγγυήθηκε ο Δήμος Mikkeli, τα οποία περιγράφονται στα σημεία 3.1.1, 1.3.3 και 3.1.4. Αφού εξόφλησε την Tapiola, ο Δήμος Mikkeli έγινε πιστωτής της Karjaportti για το συνολικό ποσό των τριών εκκρεμών δανείων ύψους 5 356 895 ευρώ. Τα δάνεια ήταν εγγυημένα με την εξασφάλιση που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 15, 27 και 29.

(35)

Επιπλέον, ο Δήμος Mikkeli κατέθεσε απαίτηση για ποσό 682 087 ευρώ στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, που συνίσταται σε ανεξόφλητες επιβαρύνσεις της υπηρεσίας ακινήτων του δήμου, της υπηρεσίας ύδρευσης της Mikkeli και της υπηρεσίας διαχείρισης αποβλήτων της Mikkeli. Η αίτηση αυτή είχε επίσης την εγγύηση της εξασφάλισης που περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 15, 27 και 29.

(36)

Τα δάνεια και άλλα μη καταβληθέντα τέλη στον Δήμο Mikkeli θεωρήθηκαν μεγάλες εγγυημένες οφειλές (20) στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Οι άλλες μεγάλες εγγυημένες απαιτήσεις ανήκαν σε ιδιώτες (Nordea Bank, Nordea Financing, OKO/Pohjola Bank) καθώς και στην Finnvera (21).

Πίνακας IV

Μεγάλες εγγυημένες οφειλές σε ευρώ

(37)

Όσον αφορά τα δάνεια και τις άλλες οφειλές (μη καταβληθέντα τέλη) στον Δήμο Mikkeli, το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης προέβλεπε τα ακόλουθα μέτρα:

(38)

Το δάνειο των 5 356 895 ευρώ του Δήμου Mikkeli αντιμετωπίστηκε ως «εγγυημένο χρέος» και χωρίστηκε σε δύο μέρη. Και για τα δύο μέρη, τα επιτόκια μειώθηκαν σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης: για ένα τμήμα 4 εκατ. ευρώ, το επιτόκιο ανήλθε σε EURIBOR […] μείον […]% (εντούτοις, το επιτόκιο υποτίθεται ότι δεν θα ήταν ανώτερο από […]% ή κατώτερο από […]%) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010. Μετά την εν λόγω ημερομηνία, εφαρμόστηκε επιτόκιο EURIBOR […]. Στο υπόλοιπο ποσό των 1 356 895 ευρώ εφαρμόστηκε επιτόκιο EURIBOR […] (22). Όπως και τα δάνεια, τα μη καταβληθέντα τέλη ύψους 682 087 ευρώ αντιμετωπίστηκαν ως «εγγυημένο χρέος» και το επιτόκιο μειώθηκε σε EURIBOR […] (23).

(39)

Και για τα εγγυημένα χρέη προς τους ιδιώτες πιστωτές, το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης προβλέπει επιτόκιο ίσο με EURIBOR […]. Για ένα συγκεκριμένο ποσό για κάθε πιστωτή εκτός […], έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010, προβλέφθηκε μειωμένο επιτόκιο ίσο με EURIBOR […] μείον […]%· ελάχιστο επιτόκιο […]% και μέγιστο επιτόκιο […]%. Μετά την 31η Δεκεμβρίου 2010 το επιτόκιο για όλα τα εγγυημένα δάνεια ήταν EURIBOR […].

Πίνακας V

Τόκοι για μεγάλα εγγυημένα δάνεια σε ευρώ

(40)

Ο Δήμος Mikkeli δέχθηκε την αναβολή πληρωμών για τις ανωτέρω οφειλές. Σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, η αποπληρωμή των εγγυημένων χρεών του Δήμου Mikkeli προβλέπεται το 2015. Η πρώτη δόση έπρεπε να είχε καταβληθεί στις 9 Ιουλίου 2009, από το 2010 και μετά προβλέπονταν δύο δόσεις ετησίως και το 2015 πρέπει να καταβληθεί το μεγαλύτερο εναπομένον μέρος των εγγυημένων χρεών, δηλ. ποσό […] ευρώ για τα δάνεια που ενεργοποιούν τις εγγυήσεις και […] ευρώ για άλλες οφειλές (μη καταβληθέντα τέλη), αντίστοιχα.

(41)

Και οι ιδιώτες πιστωτές δέχτηκαν επίσης την αναβολή της πληρωμής για τις εγγυημένες απαιτήσεις τους.

Πίνακας VI

Αναβολή πληρωμών σε ευρώ

(42)

Σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, η αποπληρωμή των δανείων και μη καταβληθέντων τελών στον Δήμο Mikkeli θα έπρεπε να ολοκληρωθεί έως το 2015, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του ανεξόφλητου ποσού λήγει το 2015. Εάν το 2015 η Karjaportti δεν τηρήσει ορισμένους οικονομικούς όρους στο τέλος της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία (δείκτης οφειλών προς λειτουργικό περιθώριο ανώτερος του 4), ο Δήμος Mikkeli θα διαγράψει ανώτατη ανεξόφλητη οφειλή [0-3] εκατ. ευρώ.

(43)

Θα μειωθούν επίσης οι απαιτήσεις και άλλων πιστωτών στο τέλος της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Η Nordea Bank θα διαγράψει ανώτατο ποσό [0-3 εκατ.] ευρώ και η Nordea Financing θα διαγράψει ανώτατο ποσό [0-2 εκατ.] ευρώ. Η απαίτηση της Finnvera θα μειωθεί κατ' ανώτατο ποσό [0-2 εκατ.] ευρώ. Η απαίτηση της […] δεν θα μειωθεί. Σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, τα ποσά κατά τα οποία μειώνονται οι εγγυημένες οφειλές βασίζονται στην αξία των εξασφαλίσεων για τα εγγυημένα δάνεια σε δύο διαφορετικά σενάρια: σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, η Karjaportti εξακολουθεί να λειτουργεί· σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο, η Karjaportti μεταβάλλει ή τερματίζει τη λειτουργία της, δηλ. πρέπει να εκποιηθούν οι εξασφαλίσεις. Οι δύο τιμές καθορίστηκαν από δύο ανεξάρτητες αξιολογήσεις (24). Στη συνέχεια, καθορίστηκε το συγκεκριμένο ποσό κατά το οποίο θα μειωνόταν η εγγυημένη οφειλή για κάθε πιστωτή χωριστά, λαμβάνοντας υπόψη την προτεραιότητα ικανοποίησης του πιστωτή και συγκρίνοντας τις τιμές στα δύο διαφορετικά σενάρια.

(44)

Στις 2 Σεπτεμβρίου 2005, η Karjaportti πώλησε το 50 % των μετοχών που κατείχε της εταιρείας ακινήτων Kiinteistö Oy Suksimäki σε επιχείρηση της ιδιοκτησίας του Δήμου Mikkeli, σε τιμή αγοράς 860 000 ευρώ.

(45)

Η Karjaportti δεν κατέβαλε τους οφειλόμενους τόκους για τα εγγυημένα δάνεια του Δήμου Mikkeli που συσσωρεύτηκαν από τις 16 Δεκεμβρίου 2004 έως 19 Δεκεμβρίου 2005 (25). Οι τόκοι αυτοί ανέρχονταν σε 281 982 ευρώ και μετατράπηκαν σε δάνειο που έληγε στα τέλη του 2010 με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Mikkeli της 19ης Δεκεμβρίου 2005. Το επιτόκιο του δανείου είναι EURIBOR 3 μηνών συν 0,3 %. Η αποπληρωμή έπρεπε να αρχίσει τον Μάρτιο του 2009 και θα πραγματοποιούνταν σε τέσσερις ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις, δηλαδή ευρώ έπρεπε να καταβληθεί ποσό 144 991 το 2009 και 144 991 ευρώ το 2010 (26). Η αποπληρωμή των οφειλόμενων ποσών αναβλήθηκε τουλάχιστον εν μέρει (βλ. μέτρο 12).

(46)

Η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνεια το 2005 οριζόταν καταρχήν στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, όλοι οι εξασφαλισμένοι πιστωτές, και όχι μόνο ο Δήμος Mikkeli θα είχαν παρόμοια αντιμετώπιση. Κατά συνέπεια, στις 28 Δεκεμβρίου 2005 (ένας ιδιώτης πιστωτής) μετέτρεψε τους τόκους σε δάνειο ύψους 1 623 000 ευρώ με λήξη στα τέλη του 2010. Το επιτόκιο ήταν EURIBOR 3 μηνών συν 1,5 %. Η αποπληρωμή έπρεπε να αρχίσει το 2009. Στις 29 Δεκεμβρίου 2005, [άλλος ιδιώτης πιστωτής] μετέτρεψε τους τόκους σε δάνειο ύψους 1 532 500 ευρώ με λήξη στα τέλη του 2010. Το επιτόκιο ήταν EURIBOR 3 μηνών συν 2 %. Η αποπληρωμή επρόκειτο να αρχίσει το 2009.

(47)

Με απόφαση της 5ης Φεβρουαρίου 2007, το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli ενέκρινε τη διαγραφή από τους λογαριασμούς του 2006 οφειλής της Karjaportti ύψους 274 023 ευρώ. Η διαγραφή του χρέους στους λογαριασμούς δεν είχε επίπτωση στη νομική σχέση μεταξύ του πιστωτή και του οφειλέτη και, κατά συνέπεια, ο Δήμος Mikkeli συνέχισε να επιδιώκει την είσπραξη των οφειλών.

(48)

Ο Δήμος Mikkeli προέβη σε διαγραφή αβέβαιης εισπρακτέας οφειλής από την Karjaportti ύψους 5,7 εκατ. ευρώ στις δημοσιονομικές καταστάσεις του 2008. Η διαγραφή της οφειλής στους λογαριασμούς δεν είχε επίπτωση στη νομική σχέση μεταξύ του πιστωτή και του οφειλέτη και, ως εκ τούτου, ο Δήμος Mikkeli συνέχισε να επιδιώκει την είσπραξη των οφειλών.

(49)

Το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli αποφάσισε, στις 8 Δεκεμβρίου 2008, να παράσχει απόλυτη εγγύηση ύψους 2,75 εκατ. ευρώ για την κάλυψη μελλοντικού δανείου της Tapiola στην Karjaportti. Το Δημοτικό Συμβούλιο εξουσιοδότησε το Εκτελεστικό Συμβούλιο να αποφασίσει τους λεπτομερείς όρους σε σχέση με την απόλυτη εγγύηση, δηλ. να εκτελέσει την εγγύηση. Σύμφωνα με την κοινοποίηση, το δάνειο θα ανερχόταν σε 5 819 807 ευρώ με επιτόκιο 3,65 %. Ως αμοιβή για την εγγύηση το κοινοποιηθέν μέτρο προβλέπει εφάπαξ αμοιβή 4 % και η εγγύηση θα χορηγούνταν για 10 έτη (27).

(50)

Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου Mikkeli δεν οριστικοποιήθηκε, λόγω υποβολής καταγγελίας στο Διοικητικό Δικαστήριο του Kuopio (Kuopion Hallinto-Oikeus). Μετά την υποβολή της καταγγελίας, το Δικαστήριο διέταξε τον Δήμο Mikkeli να σταματήσει την εκτέλεση της εγγύησης και να ζητήσει έγκριση της ενίσχυσης από την Επιτροπή.

(51)

Εφόσον η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Mikkeli για τη χορήγηση της εγγύησης δεν οριστικοποιήθηκε, η Tapiola δεν χορήγησε το δάνειο στην Karjaportti. Τέλος, η Φινλανδία απέσυρε την κοινοποίηση της εγγύησης τον Μάρτιο του 2010, εφόσον η Karjaportti ανακάλεσε την αίτησή της για την εγγύηση και το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δήμου, αποφάσισε, στις 20 Φεβρουαρίου 2010, να μην εκτελέσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

(52)

Η αναβολή της αποπληρωμής εγγυημένων οφειλών: Σύμφωνα με το εγκεκριμένο από το Δικαστήριο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, η Karjaportti έπρεπε να επιστρέψει ποσό […] ευρώ το 2009 και ποσό […] ευρώ το 2010 από το οφειλόμενο ποσό των εγγυημένων δανείων (βλ. πίνακα VI). Σύμφωνα με την κοινοποίηση, η αποπληρωμή αυτών των ποσών θα έπρεπε να αναβληθεί το αργότερο έως την 1η Ιουλίου 2015.

(53)

Αναβολή της αποπληρωμής του δανείου που χορηγήθηκε το 2005 (μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων): Η Karjaportti έπρεπε να αποπληρώσει ποσό 140 991 ευρώ το 2009 και το ίδιο ποσό το 2010 από το οφειλόμενο ποσό των τόκων που μετατράπηκαν σε δάνειο (βλ. αιτιολογική σκέψη 40). Σύμφωνα με την κοινοποίηση, η αποπληρωμή αυτών των ποσών έπρεπε να αναβληθεί για τα έτη 2011 έως 2013 (28).

(54)

Το Διοικητικό Δικαστήριο του Kuopio (Kuopion Hallinto-Oikeus) απαγόρευσε την εκτέλεση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την αναδιάρθρωση του χρέους, στις 4 Φεβρουαρίου 2009. Φαίνεται, εντούτοις, ότι πραγματοποιήθηκε αναδιάρθρωση χρεών. Αρχής γενομένης από τον Μάιο του 2009, η Karjaportti υπέβαλλε, σε τακτά διαστήματα, προτάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli και στους άλλους πιστωτές της να αναβάλει την καταβολή ληξιπρόθεσμων οφειλών, με στόχο να διασφαλιστεί η συνέχεια της λειτουργίας του συνεταιρισμού (29). Οι προτάσεις αυτές εγκρίθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο Mikkeli.

(55)

Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπέβαλε η Φινλανδία, η Finnvera χορήγησε διάφορα δάνεια και εγγυήσεις στην Karjaportti τα έτη από το 2004 έως το 2008.

(56)

Η Finnvera είναι ειδικευμένη εταιρεία χρηματοδότησης που ανήκει στο φινλανδικό κράτος και είναι ο επίσημος οργανισμός εξαγωγικών πιστώσεων της Φινλανδίας. Οι ενέργειες της Finnvera διέπονται από τους στόχους της βιομηχανικής και ιδιοκτησιακής πολιτικής που καθορίζει το κράτος. Στους στόχους αυτούς περιλαμβάνονται: η αύξηση του αριθμού των δημιουργούμενων επιχειρήσεων· η χρηματοδότηση αλλαγών από τις ΜΜΕ και η προώθηση της ανάπτυξης επιχειρήσεων, της διεθνοποίησης και των εξαγωγών. Κατά τις ενέργειές της, η Finnvera οφείλει να τηρεί την αρχή της οικονομικής βιωσιμότητας. Η Φινλανδία, εντούτοις, καλύπτει μέρος των ζημιών της Finnvera από χορήγηση πιστώσεων και εγγυήσεων. Το κράτος είναι άμεσα υπεύθυνο για τις εγχώριες εγγυήσεις και τις εγγυήσεις εξαγωγικών πιστώσεων που χορηγεί η Finnvera και η απόκτηση κεφαλαίων από την Finnvera εξασφαλίζεται με κρατικές επιχορηγήσεις. Αυτά τα κρατικά μέτρα σε σχέση με την Finnvera δεν εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας απόφασης. Η Επιτροπή διατηρεί το δικαίωμα να τα εκτιμήσει σε μεταγενέστερο στάδιο. Η Finnvera υπόκειται στο νόμο 434/2003 περί διοικητικών διαδικασιών.

(57)

Όσον αφορά την εταιρική διακυβέρνηση της Finnvera, το Εποπτικό Συμβούλιο, που εποπτεύει τη διοίκηση της εταιρείας από το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Εκτελεστικό Διευθυντή, εκπροσωπεί τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, ο οποίος στην περίπτωση της Finnvera είναι το κράτος. Τα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου επιλέγονται από κοινοβουλευτικές ομάδες των πολιτικών κομμάτων βάσει της εκπροσώπησής τους στο φινλανδικό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, στο Εποπτικό Συμβούλιο της Finnvera συμμετέχουν εκπρόσωποι οργανώσεων, σύμφωνα με τους στόχους βιομηχανικής πολιτικής της εταιρείας. Το Διοικητικό Συμβούλιο, που απαρτίζεται από 6-9 τακτικά και 2 αναπληρωματικά μέλη, επικυρώνει τη στρατηγική της επιχείρησης, εγκρίνει τις δημοσιονομικές καταστάσεις και την ενδιάμεση έκθεση, προωθεί την ανάπτυξη της επιχείρησης και εξασφαλίζει ότι οι ενέργειες είναι σύμφωνες με το νόμο και πληρούν τους στόχους που ορίζει ο ιδιοκτήτης. Τέσσερα από τα μέλη του Συμβουλίου και δύο αναπληρωματικά μέλη εκλέγονται μεταξύ υποψηφίων που ορίζονται από διάφορα Υπουργεία. Ο Εκτελεστικός Διευθυντής είναι υπεύθυνος για τη διοίκηση της επιχείρησης.

(58)

Η Finnvera απαλλάσσεται από την καταβολή εταιρικού φόρου από τις 25 Σεπτεμβρίου 2007. Η Επιτροπή ενέκρινε αυτή την απαλλαγή. Η απόφαση έγκρισης βασίζεται στο γεγονός ότι οι φινλανδικές αρχές ανέλαβαν δέσμευση οι δραστηριότητες της Finnvera να περιορίζονται στη διαχείριση καθεστώτων κρατικών ενισχύσεων (30).

(59)

Στις 17 Μαρτίου 2004, η Finnvera χορήγησε εγγύηση 100 % για δάνειο 91 000 ευρώ με εγγυητική αμοιβή 3 % ετησίως. Το δάνειο, διάρκειας τριών ετών, χορηγήθηκε από την Tapiola με σταθερό επιτόκιο [2-5 %] ετησίως. Το δάνειο και η εγγύηση χορηγήθηκαν αντίστοιχα για την αντικατάσταση δανείου που χορήγησε η Tapiola το 1992.

(60)

Στις 12 Ιανουαρίου 2006, η Finnvera χορήγησε δάνειο 180 000 ευρώ με επιτόκιο EURIBOR 6 μηνών + 2 % ετησίως. Το δάνειο αφορά συσσωρευμένους τόκους κατά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης το διάστημα από 2 Δεκεμβρίου 2004 έως 28 Φεβρουαρίου 2008, το οποίο μετατράπηκε σε νέα πιστωτική διευκόλυνση. Το δάνειο εξασφαλίστηκε με υποθήκες περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στις πόλεις Tikkala, Lappeenranta και Kouvola, και μετοχές σε […]. Η διάρκεια του δανείου ήταν μέχρι τα τέλη του 2010 και η αποπληρωμή έπρεπε να είχε αρχίσει το 2009. Στις 23 Νοεμβρίου 2011, οφειλόταν ακόμη ποσό κεφαλαίου [….] ευρώ. Ιδιώτες πιστωτές […] και […] μετέτρεψαν τους τόκους κατά το ίδιο διάστημα σε δάνεια.

(61)

Στις 28 Δεκεμβρίου 2005, [ένας ιδιώτης πιστωτής] μετέτρεψε τόκους σε δάνειο ύψους περίπου 1 623 000 ευρώ διάρκειας μέχρι τα τέλη του 2010. Το επιτόκιο ήταν EURIBOR 3 μηνών συν 1,5 %. Η αποπληρωμή επρόκειτο να αρχίσει το 2009.

(62)

Στις 29 Δεκεμβρίου 2005, [ένας άλλος ιδιώτης πιστωτής] μετέτρεψε τόκους σε δάνειο ύψους περίπου 1 532 500 ευρώ με διάρκεια δανείου μέχρι τα τέλη του 2010. Το επιτόκιο ήταν EURIBOR 3 μηνών συν 2 %. Η αποπληρωμή επρόκειτο να αρχίσει το 2009.

(63)

Στις 14 Σεπτεμβρίου 2006, η Finnvera παρέσχε αντεγγύηση […] ποσού 300 000 ευρώ με εγγυητική αμοιβή 1,65 % ετησίως που κατέβαλε η Karjaportti. Η […] με τη σειρά της παρείχε εγγύηση στην Karjaportti για το ίδιο ποσό με επιτόκιο, 1,25 %. Η εγγύηση αυτή και η αντεγγύηση κάλυψαν ποσοστό 16,7 % ποσού 1,8 εκατ. ευρώ που αφορά τη συμφωνία υπεργολαβίας μεταξύ […] και της Karjaportti. Η εγγύηση της Finnvera ήταν διάρκειας 8 μηνών. Το υπόλοιπο της συμφωνίας υπεργολαβίας καλύφθηκε με εγγυήσεις από […] και […] 825 000 ευρώ και 675 000 ευρώ αντίστοιχα) που εφάρμοσαν εγγυητική αμοιβή 1,75 %. Η Finnvera δεν συμμετείχε στη χορήγηση αυτών των εγγυήσεων, δηλ. οι εγγυήσεις αυτές δεν καλύπτονταν από αντεγγύηση. Η αντεγγύηση της Finnvera έληξε στις 30 Ιουνίου 2007 χωρίς να ενεργοποιηθεί. Κατά συνέπεια, η Finnvera δεν επιβαρύνθηκε με καμία υποχρέωση πληρωμής βάσει αυτής της εγγύησης.

(64)

Στις 6 Ιουλίου 2007, η Finnvera χορήγησε δάνειο ύψους 250 000 ευρώ με επιτόκιο EURIBOR 6 μηνών + 2,5 % ετησίως. Το δάνειο ήταν διαρκείας έξι μηνών και θα έπρεπε να αποπληρωθεί έως τις 15 Ιανουαρίου 2008. Μέχρι σήμερα, έχει αποπληρωθεί μόνο ένα μέρος του δανείου (οφειλόμενο ποσό στις 23 Νοεμβρίου 2011: […]).

(65)

Ταυτόχρονα, ιδιώτες πιστωτές, […] και […], χορήγησαν δάνεια ύψους 800 000 ευρώ και 650 000 ευρώ αντίστοιχα, επίσης διάρκειας έξι μηνών. Το επιτόκιο για τα δάνεια αυτά ήταν EUROBIR ενός μηνός συν 2 %. Η αποπληρωμή των δανείων είχε επίσης αναβληθεί (οφειλόμενα ποσά στις 23 Νοεμβρίου 2011: […] ευρώ και […] ευρώ).

(66)

Γι' αυτά τα δύο δάνεια και το δάνειο που χορήγησε η Finnvera, η Karjaportti παρείχε την ακόλουθη εξασφάλιση: υποθήκη επιχείρησης καταχωρημένης τιμής 1 850 067 ευρώ· μετοχές στην εταιρεία […] και τραπεζικό λογαριασμό. Οι εξασφαλίσεις αυτές κατανεμήθηκαν μεταξύ της Finnvera, […] και […] ανάλογα με τον κίνδυνό τους σε σχέση με τα δάνεια. Πράγματι, οι τρεις πιστωτές είχαν την ίδια προτεραιότητα και η εξασφάλιση κατανεμήθηκε με ποσοστά (Finnvera: [0-30]%· [ο πρώτος ιδιώτης πιστωτής]: [10-50]%· [ο δεύτερος ιδιώτης πιστωτής]: [10-50]%).

(67)

Στις 9 Ιανουαρίου 2008 η Finnvera παρέσχε αντεγγύηση στη […] για ποσό 280 000 ευρώ με εγγυητική αμοιβή 2,5 % ετησίως που κατέβαλε η Karjaportti. Η αντεγγύηση κάλυπτε το 80 % μιας εγγύησης που παρείχε η […] στην Karjaportti στις 11 Ιανουαρίου 2008 αξίας 350 000 η οποία αφορούσε συμφωνία υπεργολαβίας μεταξύ […] και […]. Η […] χρέωσε εγγυητική αμοιβή [0-3]%. Η Finnvera είχε πρόσβαση σε εξασφάλιση υπό μορφή μετοχών στην Karjaportti σε […]. Σύμφωνα με εκτίμηση που πραγματοποίησε η Finnvera στις 8 Ιανουαρίου 2008, κατά τον χρόνο χορήγησης της αντεγγύησης οι μετοχές αυτές είχαν αξία εξασφάλισης για την Finnvera ύψους […] ευρώ. Η αντεγγύηση έληγε στις 28 Φεβρουαρίου 2011 και δεν πραγματοποιήθηκαν πληρωμές γι' αυτήν.

(68)

Όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 2, 3, και 6, η Επιτροπή αποφάσισε, στις 8 Απριλίου 2009, να κινήσει επίσημη διαδικασία έρευνας (εφεξής «η πρώτη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας»). Αυτή η επίσημη διαδικασία έρευνας παρατάθηκε και σε διάφορα πρόσθετα μέτρα στις 15 Δεκεμβρίου 2009 (εφεξής «η δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας»).

(69)

Στην πρώτη απόφασή της για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι το εν λόγω μέτρο ήταν σύμφωνο με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς. Πρώτον, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ σε κρατικές ενισχύσεις με μορφή εγγυήσεων (31) («Ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2000») που ίσχυε όταν ελήφθη το μέτρο, το μέτρο μπορεί να συνιστά κρατική ενίσχυση, διότι η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του επίμαχου δανείου. Το συμπέρασμα αυτό δεν θα μεταβαλλόταν με βάση την Ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008 που ισχύει σήμερα (32). Επιπλέον, η χορήγηση της εγγύησης χωρίς εγγυητική αμοιβή, που στην πράξη σημαίνει ανάληψη οικονομικού κινδύνου χωρίς κανένα quid-pro-quo, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συμπεριφορά ενός φορέα της αγοράς.

(70)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο, η Επιτροπή είχε επιφυλάξεις αν η εγγύηση θα μπορούσε να υπαχθεί σε εξαίρεση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ· σύμφωνα με προκαταρκτική εκτίμηση των όρων των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις διάσωσης και αναδιάρθρωσης προβληματικών επιχειρήσεων (33) («κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999»), κρίνεται ότι δεν έχουν τηρηθεί.

(71)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες ότι η πώληση ήταν σύμφωνη με το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, διότι δεν πληρούνταν οι απαιτήσεις της ανακοίνωσης της Επιτροπής για τα στοιχεία κρατικών ενισχύσεων σε πωλήσεις γηπέδων - οικοπέδων και κτιρίων από δημόσιες αρχές (34). Κρίθηκε ότι δεν καταβλήθηκε καμία αγοραία αξία, διότι το ακίνητο διατέθηκε στην Karjaportti χωρίς αντάλλαγμα. Επιπλέον, η Karjaportti δεν επιβαρύνθηκε ούτε με τα έξοδα ισοπέδωσης του εργοταξίου.

(72)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες αν οι όροι αγοράς ήταν σύμφωνοι με το κριτήριο του επενδυτή σε οικονομία αγοράς, διότι η Φινλανδία δεν υπέβαλε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η αγορά των ακινήτων ήταν σύμφωνη με τους όρους της αγοράς, π.χ. με την αποτίμηση της αξίας των ακινήτων από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα.

(73)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι το εν λόγω μέτρο ήταν σύμφωνο με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς. Πρώτα, σύμφωνα με την Ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2000 που ίσχυε όταν χορηγήθηκε η εγγύηση, το μέτρο μπορεί να συνιστά κρατική ενίσχυση, εφόσον η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του επίμαχου δανείου. Το συμπέρασμα αυτό δεν θα ήταν διαφορετικό με βάση την ισχύουσα σήμερα Ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008. Επιπλέον, η χορήγηση της εγγύησης χωρίς εγγυητική αμοιβή, που στην πραγματικότητα συνεπάγεται ανάληψη κινδύνου χωρίς quid-pro-quo, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συμπεριφορά ενός φορέα της αγοράς, ιδίως διότι η επιχείρηση αντιμετώπιζε ήδη δυσκολίες.

(74)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο του μέτρου, δεν δόθηκαν στην Επιτροπή επαρκή στοιχεία που θα της επέτρεπαν να διαπιστώσει αν τηρούνταν οι απαιτήσεις που ορίζουν οι κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999.

(75)

Η Επιτροπή είχε παρόμοιες αμφιβολίες και ως προς την Εγγύηση που παρασχέθηκε στις 8 Μαρτίου 2004.

(76)

Στην πρώτη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι τα μέτρα που ελήφθησαν κατά την περίοδο της αναδιάρθρωσης ήταν σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς.

(77)

Πρώτον, ο Δήμος Mikkeli συμφώνησε να μειώσει τα επιτόκια για τις εγγυημένες οφειλές, με αποτέλεσμα τα επιτόκια που εφαρμόστηκαν να είναι πολύ χαμηλότερα από το επιτόκιο αναφοράς για τη Φινλανδία εκείνη την περίοδο. Εφόσον ως επιτόκιο αναφοράς θεωρείται το επιτόκιο της αγοράς για υγιείς επιχειρήσεις και εφόσον η Karjaportti αντιμετώπιζε δυσκολίες εκείνη την περίοδο, η Επιτροπή έκρινε ότι ήταν απίθανο ένας ιδιώτης επενδυτής να χορηγήσει τα δάνεια με τόσο χαμηλό επιτόκιο.

(78)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο των μέτρων, η Επιτροπή, όταν εξέδωσε την απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας, είχε μόνο περιορισμένη γνώση των μέτρων αναδιάρθρωσης που έλαβε η Karjaportti από το 2004. Έκρινε ότι η συνεχής αναδιάρθρωση δεν ήταν επιτυχής, εφόσον οι οικονομικές υπηρεσίες υπέβαλαν αίτηση για υπαγωγή της Karjaportti σε διαδικασία πτώχευσης τον Δεκέμβριο του 2008. Συνεπώς, η Επιτροπή είχε αμφιβολίες αν η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της επιχείρησης θα επιτυγχανόταν με τα μέτρα αναδιάρθρωσης που είχαν ληφθεί. Όσον αφορά τα άλλα κριτήρια για την ενίσχυση αναδιάρθρωσης σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004 (35), η Επιτροπή δεν θα μπορούσε, χωρίς κοινοποίηση και σχέδιο αναδιάρθρωσης, να εκτιμήσει αν πληρούνταν οι άλλες απαιτήσεις των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004.

(79)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε αν τα εν λόγω μέτρα ήταν σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, διότι η Φινλανδία δεν παρείχε αποδεικτικά στοιχεία ότι η αγορά των μετοχών πραγματοποιήθηκε με τους όρους της αγοράς.

(80)

Όσον αφορά τη μετατροπή των μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο, ο Δήμος Mikkeli συμφώνησε να εφαρμόσει πολύ χαμηλό επιτόκιο για το δάνειο. Πράγματι, οι ιδιώτες επενδυτές που μετέτρεψαν τους μη καταβληθέντες τόκους τους διαπραγματεύθηκαν υψηλότερα επιτόκια, γεγονός που οδήγησε την Επιτροπή να αμφιβάλει αν η προσέγγιση ήταν σύμφωνη με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς.

(81)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας η Επιτροπή έκρινε ότι, εάν η διαγραφή χρεών στις δημοσιονομικές καταστάσεις το 2006 και το 2008 περιλάμβανε επίσης νομική υποχρέωση παύσης λειτουργίας, η διαγραφή θα παρείχε πλεονέκτημα στην Karjaportti. Κατά την άποψη της Επιτροπής, ήταν αμφίβολο αν ένας ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς θα ενεργούσε με τον ίδιο τρόπο.

(82)

Στην πρώτη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι ο Δήμος Mikkeli ενεργούσε ως ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς όταν χορήγησε την εγγύηση και έκρινε, εκ πρώτης όψεως, ότι η εγγύηση ενείχε κρατική ενίσχυση. Όσον αφορά το συμβιβάσιμο, η Επιτροπή είχε αμφιβολίες αν η εγγύηση ήταν σύμφωνη με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004, εφόσον δεν φαινόταν να τηρείται η «αρχή της εφάπαξ ενίσχυσης». Επιπλέον, η εγγυητική αμοιβή και το επιτόκιο για το δάνειο ήταν υπερβολικά χαμηλά ώστε να είναι σύμφωνα με το σημείο 25 α) των κατευθυντήριων γραμμών και η εγγύηση δεν ήταν σύμφωνη με το σημείο 25 γ) των κατευθυντήριων γραμμών, διότι δεν περιοριζόταν σε διάστημα έξι μηνών.

(83)

Στην πρώτη απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι ο Δήμος Mikkeli ενήργησε ως ιδιώτης πιστωτής σε οικονομία αγοράς όταν συμφώνησε για την αναδιάρθρωση οφειλών και έκρινε, εκ πρώτης όψεως, ότι το μέτρο ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης. Όσον αφορά το συμβιβάσιμο, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες αν η αναδιάρθρωση ήταν σύμφωνη με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004, εφόσον, κατά τα φαινόμενα, δεν τηρούνταν η «αρχή της εφάπαξ ενίσχυσης». Επιπλέον, η αναδιάρθρωση χρέους δεν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις για ενίσχυση διάσωσης. Δεν περιοριζόταν σε έξι μήνες και, ως εκ τούτου, δεν ήταν σύμφωνη με το σημείο 25 γ) των κατευθυντήριων γραμμών.

(84)

Στη δεύτερη απόφαση για την κίνηση διαδικασίας, η Επιτροπή έκρινε ότι τα μέτρα ελήφθησαν με κρατικούς πόρους και καταλογίζονται στο κράτος, εφόσον η Φινλανδία είναι κατά 100 % κάτοχος της Finnvera. Όσον αφορά τα δάνεια, η Επιτροπή είχε αμφιβολίες ότι το επιτόκιο που εφαρμόστηκε υπερέβαινε τα σχετικά επιτόκια αναφοράς. Επιπλέον, δεν είχε επαρκείς πληροφορίες για να εκτιμήσει αν τα μέτρα ελήφθησαν ταυτόχρονα και με ίσους όρους με αυτούς που θα εφάρμοζαν οι ιδιώτες επενδυτές. Όσον αφορά τις εγγυήσεις, η Επιτροπή είχε αμφιβολίες ότι αυτές χορηγήθηκαν βάσει υφισταμένων καθεστώτων, διότι οι εγγυήσεις που παρέχονται σε μια μεγάλη προβληματική εταιρεία δεν εντάσσονται σε παρόμοια καθεστώτα. Εάν τα μέτρα ελήφθησαν εκτός του πλαισίου ενός υφιστάμενου καθεστώτος ενισχύσεων, η Επιτροπή αμφέβαλε ότι είναι σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς.

(85)

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι οι εγγυήσεις δεν πρέπει να θεωρηθούν κρατική ενίσχυση, διότι η Karjaportti θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα σε θέση να λάβει παρόμοια εγγύηση από ιδιωτικές κεφαλαιαγορές. Η Φινλανδία αναφέρεται στο γεγονός ότι η Tapiola χορήγησε το δάνειο που ήταν εξασφαλισμένο με την εν λόγω εγγύηση στο πλαίσιο χρηματοδοτικού πακέτου 25 εκατ. ευρώ για επενδύσεις στην εγκατάσταση παραγωγής Tikkala. Στη χρηματοδότηση συμμετείχαν και άλλοι. Η στήριξη του κράτους στην επένδυση συνίστατο στη διάθεση του γηπέδου και την ανάληψη του κόστους ισοπέδωσης του εργοταξίου από τον Δήμο Mikkeli (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 89 και 90), σε χορήγηση δανείων και εγγυήσεων από τη Finnvera καθώς και σε άμεσες επιχορηγήσεις από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας.

(86)

Επιπλέον, η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι ο Δήμος Mikkeli αντιμετώπιζε όλες τις επιχειρήσεις που υποβάλλουν αίτηση για χορήγηση εγγυήσεων σε ισότιμη βάση.

(87)

Εάν το μέτρο θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, η Φινλανδία πιστεύει ότι η ενίσχυση αυτή θα ήταν συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά, διότι χορηγήθηκε σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις εθνικές περιφερειακές ενισχύσεις (36) («ΚΓΠΕ του 1998»). Οι μεγάλες επιχειρήσεις θα ήταν επιλέξιμες για τα μέτρα περιφερειακής ενίσχυσης βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ, εάν οι ενισχύσεις δεν υπερέβαιναν το 24 % του καθαρού επιλέξιμου κόστους. Οι όροι αυτοί τηρήθηκαν. Συγκεκριμένα, η Φινλανδία υπέβαλε υπολογισμό σύμφωνα με τον οποίο το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης θα εξακολουθούσε να είναι κατώτερο του 24 % με βάση τη συνολική στήριξη του κράτους στην επένδυση.

(88)

Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι η τρέχουσα λογιστική αξία του γηπέδου δεν είναι συγκρίσιμος δείκτης για τον καθορισμό της αξίας του γηπέδου κατά τον χρόνο της μεταβίβασης. Ο Δήμος Mikkeli εκτιμά την αγοραία αξία του γηπέδου κατά τον χρόνο διάθεσής του σε 300 000 ευρώ. Σύμφωνα με τη Φινλανδία, το κόστος ισοπέδωσης του γηπέδου ανήλθε σε 2 εκατ. FIM (336 376 ευρώ).

(89)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι η μεταβίβαση του γηπέδου και η ανάληψη των εξόδων ισοπέδωσης ήταν σύμφωνα με τις ΚΓΠΕ του 1998 (βλ. αιτιολογική σκέψη 87).

(90)

Κατά τις φινλανδικές αρχές, η αγορά των ακινήτων το 2002 αφορούσε ένα έργο κατασκευής της εγκατάστασης παραγωγής της Tikkala για το οποίο η Karjaportti είχε ανάγκη χρηματοδότησης. Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι τα ακίνητα αγοράστηκαν στην αγοραία αξία τους. Η αξιολόγηση έλαβε υπόψη ότι τα ακίνητα αγοράστηκαν για να μετατραπούν, ώστε να χρησιμοποιηθούν κατά κύριο λόγο για κατοικίες με τροποποίηση των σχεδίων, ενώ μέρος της έκτασης εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται για επιχειρηματικούς σκοπούς. Επιπλέον, τα ακίνητα είχαν υποθηκευτεί υπέρ ιδιωτών πιστωτών και μόνο για το ένα από τα έξι ακίνητα η συνολική αξία της υποθήκης ήταν περίπου 9,6 εκατ. ευρώ. Αυτό επιβεβαιώνει ότι η αξία των ακινήτων ήταν υψηλότερη από την τιμή αγοράς. Ως εκ τούτου, ο Δήμος Mikkeli τήρησε την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς και η αγορά δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(91)

Η Φινλανδία αναφέρει ότι το εγγυημένο δάνειο χορηγήθηκε για να αντισταθμίσει ένα παλαιό συνταξιοδοτικό δάνειο που είχε χορηγηθεί ο 1992. Εκείνη την εποχή, ο Δήμος Mikkeli, μαζί με την Finnvera και […] παρείχαν εγγύηση για το συνταξιοδοτικό δάνειο. Ως αντεγγύηση, ο Δήμος Mikkeli ενέγραψε υποθήκη αξίας 7,5 εκατ. FIM (1 261 409 ευρώ) για ακίνητο της Karjaportti. Όταν χορήγησε την εγγύηση στις 8 Μαρτίου 2004, ο Δήμος Mikkeli διατήρησε αυτή την εξασφάλιση.

(92)

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η αρχική εγγύηση παρασχέθηκε πριν την προσχώρηση της Φινλανδίας στην ΕΕ. Όταν ο Δήμος Mikkeli έδωσε τη νέα εγγύηση στις 8 Μαρτίου 2004, δεν χορηγήθηκε νέα ενίσχυση, εφόσον η υφιστάμενη αρχική εγγύηση μετατράπηκε σε νέα εγγύηση με παράλληλη διατήρηση επαρκών αντεγγυήσεων. Επιπλέον, ταυτόχρονα, και άλλοι εγγυητές του αρχικού συνταξιοδοτικού δανείου του 1992 χορήγησαν δάνεια στην Karjaportti.

(93)

Τέλος, η Φινλανδία αμφισβητεί ότι η Karjaportti ήταν την άνοιξη του 2004 προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999. Κατά τη Φινλανδία, οι προβλέψεις της αγοράς ήταν ικανοποιητικές για το πρώτο εξάμηνο του 2004 και η Karjaportti είχε εγγράψει στον ισολογισμό κέρδος 3 εκατ. ευρώ για το 2004. Επιπλέον, η Karjaportti ήταν σε θέση να λάβει δάνεια από ιδιώτες πιστωτές με σχετικά χαμηλά επιτόκια κατά την άνοιξη και το θέρος του 2004. Τέλος, τον Δεκέμβριο του 2004, η Karjaportti θεωρούνταν βιώσιμη επιχείρηση, όταν οι πιστωτές της ενέκριναν την αναδιάρθρωση του χρέους, παρά τις παρατεταμένες οικονομικές δυσκολίες της. Σε διαφορετική περίπτωση, η Karjaportti θα είχε κηρυχθεί σε πτώχευση.

(94)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι η ενίσχυση είναι εγγύηση της χρηματοδότησης που χορηγήθηκε για την επένδυση στην εγκατάσταση παραγωγής της Tikkala το έτος 2002 από τον Δήμο Mikkeli. Η εγγύηση χορηγήθηκε συμπληρωματικά προς το αρχικό επενδυτικό σχέδιο που ξεκίνησε το 2000. Όταν χορηγήθηκε η ενίσχυση, η Karjaportti δεν ήταν προβληματική εταιρεία κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999, όπως έχει ήδη υποστηριχθεί για την εγγύηση που παρασχέθηκε τον Μάρτιο του 2004 (βλ. αιτιολογική σκέψη 93).

(95)

Σύμφωνα με τη Φινλανδία, εάν η εγγύηση ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, αυτή ήταν συμβιβάσιμη, διότι ήταν σύμφωνη με τις ΚΓΠΕ του 1998. Οι μεγάλες επιχειρήσεις ήταν επιλέξιμες για μέτρα περιφερειακής ενίσχυσης βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ, εάν η ενίσχυση δεν υπερέβαινε το 24 % του καθαρού επιλέξιμου κόστους. Οι όροι αυτοί πληρούνταν, εφόσον το στοιχείο της ενίσχυσης που ενείχε η εγγύηση ανερχόταν μόνο σε 57 835 ευρώ, ενώ οι συνολικές επενδύσεις της Karjaportti στην Tikkala ανέρχονταν σε […] ευρώ.

(96)

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι όλα τα μέτρα που ελήφθησαν αφορούσαν την κίνηση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, η νομοθεσία για προγράμματα ανάκαμψης με δικαστική εποπτεία και περί φερεγγυότητας δεν δικαιολογεί καθ' αυτή την αντιμετώπιση της εν λόγω νομοθεσίας ως ενίσχυσης (37).

(97)

Δεύτερον, δεν χορηγήθηκαν νέα δάνεια κατά τη διάρκεια των διαδικασιών, αλλά υπήρξε αναδιάταξη της αποπληρωμής οφειλών για δάνεια που χορηγήθηκαν πριν την αναδιάρθρωση, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία περί αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων, με ισότιμη αντιμετώπιση των πιστωτών. Εκτός από τις εισπρακτέες οφειλές του Δήμου Mikkeli, έγινε και νέα ρύθμιση των εισπρακτέων οφειλών ιδιωτών κατά τη διάρκεια των διαδικασιών. Οι πιστωτές της Karjaportti χωρίστηκαν σε διάφορες ομάδες. Στις εισπρακτέες οφειλές για κάθε ομάδα πιστωτών εφαρμόστηκαν ισότιμοι και παρόμοιοι όρους. Η Φινλανδία επισημαίνει ότι αυτό αφορά κατ' εξοχήν τις εγγυημένες οφειλές του Δήμου Mikkeli. Ως εκ τούτου, φαίνεται ότι ο Δήμος Mikkeli έχει ενεργήσει ως ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς όταν συμφώνησε με τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία.

(98)

Επιπλέον, η Φινλανδία επισημαίνει ότι ο Δήμος Mikkeli έκρινε αποδοτικότερη την αναδιάρθρωση των οφειλών από το να επιτρέψει στην Karjaportti να κηρύξει πτώχευση και να κλείσει μόνιμα, όπως αποδεικνύεται σε ισολογισμό εκκαθάρισης που επισυνάφθηκε στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης.

(99)

Όσον αφορά το συμβιβάσιμο των μέτρων με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999, η Φινλανδία υποστηρίζει ότι μια εταιρεία που έχει υπαχθεί σε διαδικασία αναδιάρθρωσης θα πρέπει γενικά να θεωρείται προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών. Στη συνέχεια επανέλαβε ότι η διαδικασία αναδιάρθρωσης δεν ενείχε κρατική ενίσχυση και ότι ο Δήμος Mikkeli δεν εφάρμοσε μέτρα στήριξης κατά τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης.

(100)

Η Φινλανδία προβάλλει επιχειρήματα για καθένα από τα μέτρα που ελήφθησαν. Όσον αφορά την ενεργοποίηση της εγγύησης του Δήμου Mikkeli για το δάνειο που χορηγήθηκε το 2000, η Φινλανδία υποστηρίζει ότι ο Δήμος Mikkeli δεν χορήγησε κανένα νέο δάνειο στην Karjaportti, αλλά απλώς αντικατέστησε την Tapiola, μετά από δικό της αίτημα, ως πιστωτής στην έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, μέτρο το οποίο ήταν σύνηθες σε παρόμοιες διαδικασίες αναδιάρθρωσης. Όσον αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις αποπληρωμής του δανείου, η Φινλανδία επισημαίνει ότι αυτές είχαν προσδιοριστεί στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και ήταν ισοδύναμες για όλους τους πιστωτές της ίδιας ομάδας πιστωτών.

(101)

Όσον αφορά τα μη καταβληθέντα τέλη, η Φινλανδία διευκρινίζει ότι οι εισπρακτέες οφειλές οφείλονται στην υπηρεσία ακινήτων του Δήμου, στην υπηρεσία ύδρευσης και την υπηρεσία διαχείρισης αποβλήτων της πόλης. Οι εισπρακτέες οφειλές συνίστανται σε μη καταβληθέντα τέλη που είχαν προκύψει πριν από την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Ο Δήμος Mikkeli δεν χορήγησε καμία εγγύηση γι' αυτά τα οφειλόμενα ποσά, διότι ήταν εισπρακτέες οφειλές προς την Πόλη. Ως εκ τούτου, όταν άρχισε η διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εξουσία, εντάχθηκαν στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης ως εφάπαξ ποσό.

(102)

Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι η Karjaportti αγόρασε τις μετοχές της κτηματομεσιτικής εταιρείας Kiinteistö Oy Suksimäki στην αγοραία αξία. Η Φινλανδία υπέβαλε δήλωση ανεξάρτητου εκτιμητή σύμφωνα με την οποία η αξία των μετοχών ανήλθε περίπου σε 1 εκατ. ευρώ με βάση το ισχύον επίπεδο μισθωμάτων. Η αξία αυτή προσαρμόστηκε όσον αφορά το πραγματικό επίπεδο μισθωμάτων και οι μετοχές αγοράστηκαν στη συνέχεια στην τιμή των 860 000 ευρώ. Συνεπώς, η εν λόγω συναλλαγή δεν ενείχε κανένα στοιχείο ενίσχυσης.

(103)

Όσον αφορά την μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο, η Φινλανδία καταρχήν ισχυρίζεται ότι η μη καταβολή τόκων είναι ένα σύνηθες μέτρο στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Η μετατροπή παρόμοιων καταβληθέντων τόκων σε δάνεια, τα οποία είναι καλύτερης εξασφάλισης από άλλα δάνεια, προβλέπεται από τη φινλανδική νομοθεσία. Ακόμη, η Φινλανδία θεωρεί ότι η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο ήταν σύμφωνη με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, εφόσον οι ιδιώτες επενδυτές μετέτρεψαν εισπρακτέες οφειλές από μη καταβληθέντες τόκους σε δάνεια μαζί με τον Δήμο Mikkeli.

(104)

Η Φινλανδία επιβεβαιώνει ότι ο καταλογισμός χρεών ως ζημία είναι απλώς μια λογιστική πράξη του πιστωτή που πραγματοποιείται σύμφωνα με την αρχή της σύνεσης και τις σχετικές διατάξεις του νόμου 1336/1997 για τα λογιστικά. Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η διαγραφή χρέους δεν επηρεάζει τη νομική σχέση μεταξύ του πιστωτή και του οφειλέτη, δηλ. δεν υπήρξε παραίτηση από τις απαιτήσεις. Ο Δήμος Mikkeli επιβεβαίωσε ότι δεν παραιτήθηκε από τις οφειλές που καταγράφηκαν ως ζημίες και ότι εξακολουθεί να επιδιώκει την είσπραξή τους. Το χρέος είναι μέρος του εγγυημένου χρέους στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία.

(105)

Πριν ανακαλέσει την κοινοποίηση της εγγύησης τον Μάρτιο του 2010, η Φινλανδία υποστήριξε ότι η εγγύηση ήταν συμβιβάσιμη με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004. Δεδομένης της ανάκλησης της κοινοποίησης, τα επιχειρήματα της Φινλανδίας δεν παρατίθενται αναλυτικότερα.

(106)

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η αναδιάταξη χρεών είναι μέτρο εγγενές των διαδικασιών αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία και δεν ενέχει κρατική ενίσχυση. Σύμφωνα με τη Φινλανδία, οι πιστωτές της Karjaportti κατέληξαν σε αμοιβαία συμφωνία ότι η αναδιάρθρωση χρεών ήταν μια εύλογη εναλλακτική δυνατότητα για να διασφαλιστούν οι απαιτήσεις τους. Ενημερώνει την Επιτροπή ότι η κοινοποιηθείσα αναδιάρθρωση δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι το Διοικητικό Δικαστήριο του Kuopio (Kuopion Hallinto-Oikeus) απαγόρευσε την εκτέλεση της αναδιάρθρωσης του χρέους. Η Φινλανδία εξηγεί ότι οι οφειλές της Karjaportti αναδιαρθρώθηκαν, παρόλα αυτά, μετά από διάφορες προτάσεις της Karjaportti την περίοδο 2009-2011, οι οποίες έγιναν αποδεκτές από τον Δήμο Mikkeli. Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι αυτή η μεταγενέστερη αναδιάρθρωση ήταν σύμφωνη με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, εφόσον ο Δήμος Mikkeli και όλοι οι άλλοι πιστωτές εφάρμοσαν την αναδιάρθρωση με ίσους όρους.

(107)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι η εγγύηση χορηγήθηκε σύμφωνα με την ανακοίνωση του 2000 σχετικά με τις εγγυήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η εγγύηση δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης. Πρώτον, ο κίνδυνος της Finnvera δεν αυξήθηκε, εφόσον η εγγύηση αντικατέστησε εγγύηση την οποία είχε χορηγήσει η Finnvera παλαιότερα (το 1992) για συνταξιοδοτικό δάνειο. Το δάνειο αυτό αντικαταστάθηκε από νέο συνταξιοδοτικό δάνειο το 2004, για το οποίο η Finnvera παρέσχε την εν λόγω εγγύηση. Επιπλέον, ταυτόχρονα, δύο ιδιώτες επενδυτές παρείχαν πιστωτικές διευκολύνσεις στην Karjaportti για να καταστεί δυνατή η χρηματοδότηση της αναβολής των πληρωμών του 2004. Επιπλέον, για την εγγύηση δόθηκε υψηλή αμοιβή και το στοιχείο ενίσχυσης της εγγύησης ήταν κάτω από το όριο de-minimis. Τέλος, οι προβλέψεις για την Karjaportti ήταν καλές, όταν χορηγήθηκε η εγγύηση.

(108)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι το δάνειο που χορηγήθηκε το 2006 δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, διότι η Finnvera ενήργησε ως ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς κατά τη μετατροπή των μη καταβληθέντων τόκων σε νέο δάνειο, σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης. Επιπλέον, ιδιώτες πιστωτές μετέτρεψαν τους μη καταβληθέντες σε αυτούς τόκους σε νέα δάνεια λίγο πριν πράξει το ίδιο η Finnvera, με παρόμοιους όρους.

(109)

η Φινλανδία θεωρεί ότι η εγγύηση δόθηκε σύμφωνα με την ανακοίνωση του 2000 σχετικά με τις εγγυήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η εγγύηση δεν ενέχει κρατική ενίσχυση, διότι καλύπτει μόνο το 16,7 % του ποσού των 1,7 εκατ. ευρώ και ιδιώτες επενδυτές κάλυψαν το υπόλοιπο αυτού του ποσού με εγγυήσεις.

(110)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι το δάνειο που χορηγήθηκε το 2007 δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, εφόσον η Finnvera ενήργησε από κοινού με δύο ιδιώτες επενδυτές οι οποίοι χορήγησαν νέα δάνεια ταυτόχρονα και με παρόμοιους όρους. Επιπλέον, το δάνειο εξασφαλίστηκε με πολύτιμες υποθήκες και υποθήκες επιχείρησης.

(111)

Η Φινλανδία θεωρεί ότι η αντεγγύηση παρασχέθηκε σύμφωνα με την ανακοίνωση του 2000 σχετικά με τις εγγυήσεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, εφόσον ο άλλος εμπλεκόμενος ήταν ιδιώτης πιστωτής και η εγγυητική αμοιβή που εισέπραξε η Finnvera ήταν σημαντικά υψηλότερη από την εγγυητική αμοιβή που έλαβε ο ιδιώτης πιστωτής.

(112)

Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπέβαλαν παρατηρήσεις μόνο για τα μέτρα 1, 2, 3, 5, 7, 9 και 10.

(113)

Το ενδιαφερόμενο μέρος αναφέρει ότι η εγγύηση χορηγήθηκε για τη διασφάλιση δανείου 25 εκατ. FIM για την επένδυση σε νέα εγκατάσταση παραγωγής.

(114)

Το ενδιαφερόμενο μέρος υποστηρίζει ότι διατέθηκε οικόπεδο στην Karjaportti και ο Δήμος Mikkeli ανέλαβε την παροχή τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου και άλλων αναγκαίων τεχνικών έργων, συνολικού κόστους 2,5 εκατ. FIM. Η Karjaportti κατέβαλε 1,2 εκατ. FIM για το γήπεδο. Στα βιβλία της Karjaportti, η αξία του γηπέδου έχει δηλωθεί 403 000 ευρώ και το ενδιαφερόμενο μέρος διερωτάται αν η διάθεση της γης θα μπορούσε να ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(115)

Το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζεται ότι ο Δήμος Mikkeli αγόρασε έξι εγκαταλελειμμένα κτίρια εργοστασίων στη Mikkeli και κατέβαλε συνολικό τίμημα 6,7 εκατ. ευρώ. Ένας επενδυτής που ενεργεί σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς δεν θα αγόραζε περιουσιακά στοιχεία μιας εταιρείας με τόσο σοβαρά οικονομικά προβλήματα σε αυτή την τιμή.

(116)

Το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζεται ότι η Karjaportti αντιμετώπιζε σοβαρές δυσκολίες την περίοδο που χορηγήθηκε η εγγύηση. Η εταιρεία είχε ήδη σημαντικές οφειλές στον Δήμο Mikkeli και στις εταιρείες που ανήκαν στον Δήμο Mikkeli.

(117)

Το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζεται ότι το τίμημα που καταβλήθηκε για τις μετοχές της κτηματομεσιτικής εταιρείας ήταν υψηλότερο από τη λογιστική αξία των μετοχών.

(118)

Το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε αντίγραφο πρακτικών της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Mikkeli της 5ης Φεβρουαρίου 2007, στην οποία αποφασίστηκε η διαγραφή χρέους στις δημοσιονομικές καταστάσεις το 2006. Επιπλέον, το ενδιαφερόμενο μέρος επισημαίνει ότι ήταν τουλάχιστον ασύνηθες το γεγονός ότι ο δήμος Mikkeli διέγραψε οφειλές εκατομμυρίων ευρώ της Karjaportti στις δημοσιονομικές καταστάσεις του το 2008 και θέτει το ερώτημα ιδίως γιατί ο Δήμος Mikkeli ήταν την ίδια περίοδο διατεθειμένος να παράσχει και άλλες εγγυήσεις στην Karjaportti.

(119)

Το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ ορίζει ότι ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν η απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές.

(120)

Οι όροι που ορίζονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ έχουν σωρευτικό χαρακτήρα και για να χαρακτηριστεί ένα μέτρο ως κρατική ενίσχυση πρέπει να πληρούνται ταυτόχρονα όλοι οι όροι.

(121)

Ενώ η παράγραφος 1 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ προβλέπει τη γενική απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων στην Ένωση, οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ προβλέπουν εξαιρέσεις από το γενικό κανόνα ότι οι ενισχύσεις αυτές είναι ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, όπως ορίζει το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(122)

Στα επόμενα τμήματα του κειμένου, η Επιτροπή εκτιμά την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης χωριστά για κάθε μέτρο που έχει περιγραφεί. Εάν ένα μέτρο ενέχει στοιχεία κρατικής ενίσχυσης, η Επιτροπή στη συνέχεια εκτιμά τη συμβατότητα του μέτρου της ενίσχυσης. Η Επιτροπή κάνει διάκριση ανάμεσα σε μέτρα που έχουν ανακληθεί, σε μέτρα που έλαβε ο Δήμος Mikkeli και σε μέτρα που έλαβε η Finnvera. Καταρχήν, εκτιμάται σε ποια χρονική στιγμή θα μπορούσε η Karjaportti να θεωρηθεί προβληματική επιχείρηση.

(123)

Και για τα δύο, την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης και το συμβιβάσιμο των εν λόγω μέτρων, έχει σημασία αν ο δικαιούχος ήταν προβληματική επιχείρηση κατά τον χρόνο της λήψης του μέτρου. Το ερώτημα αν η Karjaportti μπορεί να θεωρηθεί προβληματική επιχείρηση πρέπει να εκτιμηθεί βάσει των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999 έως τις 9 Οκτωβρίου 2004, ημερομηνία λήξης των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999 (38). Από τις 10 Οκτωβρίου 2004 εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004 (39).

(124)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999, μια εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί προβληματική όταν πληροί τα αποκαλούμενα αυστηρά κριτήρια που ορίζονται στο σημείο 5 των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών, δηλ. όταν έχει απολέσει πάνω από το ήμισυ του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της ή θα μπορούσε να υπαχθεί σε συλλογική διαδικασία λόγω της αφερεγγυότητάς της βάσει της εθνικής νομοθεσίας. Εάν δεν πληρούνται τα αυστηρά κριτήρια, μια εταιρεία μπορεί να παρουσιάζει τις «συνήθειες ενδείξεις μιας προβληματικής επιχείρησης» σύμφωνα με το σημείο 6 των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999, όπως η αύξηση των ζημιών, η μείωση του κύκλου εργασιών, η διόγκωση των αποθεμάτων, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, η μείωση των ταμειακών ροών, η αυξανόμενη δανειοληψία, η αύξηση των οικονομικών επιβαρύνσεων καθώς και η εξασθένιση ή εξαφάνιση της αξίας του καθαρού ενεργητικού (τα αποκαλούμενα ήπια κριτήρια). Τα σημεία 10 και 11 των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004 ορίζουν παρόμοια αυστηρά και ήπια κριτήρια.

(125)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή επισημαίνει ότι το έτος 2000 η Karjaportti δεν σημείωσε απώλεια κεφαλαίου ούτε παρουσίασε τις «συνήθεις ενδείξεις» μιας προβληματικής επιχείρησης. Πράγματι, η Karjaportti φαίνεται ότι ήταν υγιής επιχείρηση που παρουσίαζε μεγάλο κύκλο εργασιών, θετικό λειτουργικό αποτέλεσμα, σταθερό μετοχικό κεφάλαιο και αποθεματικά σε σχετικά υψηλά επίπεδα κατά το διάστημα από το 2000 έως το 2002 (βλ. επίσης πίνακα 1).

(126)

Η κατάσταση φαινόταν πιο δυσοίωνη τα επόμενα έτη. Ο κύκλος εργασιών μειωνόταν και οι ζημίες αυξάνονταν σημαντικά από το 2003 έως το 2004. Το χρέος αυξανόταν και, ήδη στις αρχές του 2004, άρχισε η αναδιάρθρωση χρεών του δικαιούχου που αναγκάστηκε να ζητήσει από τους πιστωτές αναβολή της πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών (40). Φαίνεται επίσης ότι η Karjaportti παρουσίαζε και πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, ήδη το 2004, οι ζημίες της Karjaportti δεν καλύπτονταν πλέον από αποθεματικό για απρόβλεπτα (βλ. πίνακα 1).

(127)

Σύμφωνα με τις δημοσιονομικές καταστάσεις της Karjaportti, το μετοχικό κεφάλαιο της Karjaportti σχεδόν εξανεμίστηκε το 2004, εφόσον μειώθηκε δραστικά σε επίπεδο κατώτερο από το ένα δέκατο της αξίας του το 2003. Έκτοτε, η εταιρεία κατέγραφε αρνητικό κεφάλαιο με αυξητική τάση κατά τα τελευταία έτη. Με εξαίρεση το έτος 2006, η Karjaportti είναι ζημιογόνος από το 2003. Τα κέρδη που υπήρξαν το 2006 δεν μπορούν να εκληφθούν ως ένδειξη ανάκαμψης της εταιρείας, διότι δεν προέρχονταν από τη βασική δραστηριότητα της εταιρείας. Το κέρδος του 2006 δεν ήταν αρκετό για να αντισταθμίσει το έλλειμμα που είχε συσσωρευθεί κατά τις προηγούμενες χρήσεις, ούτε να αντισταθμίσει την καθαρή αρνητική θέση. Συνολικά, η οικονομική κατάσταση της Karjaportti εξακολουθούσε να είναι σοβαρά δυσμενής. Το 2008, η Karjaportti τέθηκε δύο φορές σε διαδικασία πτώχευσης από τις φορολογικές αρχές.

(128)

Με βάση τα πραγματικά περιστατικά που παρουσιάζονται στις αιτιολογικές σκέψεις 125-127, μπορεί να εξαχθεί ότι η Karjaportti πληροί τα κριτήρια για να χαρακτηρισθεί ως προβληματική επιχείρηση βάσει του σημείου 5 των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999 και του σημείου 11 των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004, αντίστοιχα, από τις αρχές του 2004. Το 2008, όταν η Karjaportti τέθηκε σε διαδικασία πτώχευσης, χαρακτηριζόταν επίσης προβληματική εταιρεία σύμφωνα με το σημείο 10 στοιχείο γ) των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004.

(129)

Σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης (41) («διαδικαστικός κανονισμός»), ένα κράτος μέλος μπορεί να αποσύρει την κοινοποίηση μετά την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας, σε εύθετο χρόνο, προτού η Επιτροπή λάβει απόφαση ως προς τον χαρακτήρα ενίσχυσης του κοινοποιηθέντος μέτρου. Σε αυτή την περίπτωση, η Επιτροπή αποφασίζει να περατώσει τη διαδικασία με το αιτιολογικό ότι είναι πλέον άνευ αντικειμένου.

(130)

Εφόσον η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Mikkeli να χορηγήσει εγγύηση στην Karjaportti δεν οριστικοποιήθηκε και το Εκτελεστικό Συμβούλιο αποφάσισε, τον Φεβρουάριο του 2010 να μη χορηγήσει την εγγύηση, η Φινλανδία απέσυρε την κοινοποίηση της εγγύησης τον Μάρτιο του 2010. Έτσι, όσον αφορά την εγγύηση, η έρευνα δεν είχε πλέον αντικείμενο.

(131)

Εγγύηση (μέτρο 1): Όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 14-16, ο Δήμος Mikkeli παρέσχε εγγύηση τον Ιούνιο του 2000 και κατέβαλε πληρωμές βάσεις της εγγύησης τον Δεκέμβριο του 2004. Όταν ο Δήμος Mikkeli χορήγησε πίστωση στην Karjaportti, άλλαξαν οι όροι του δανείου στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία (αναλυτικότερα βλ. αιτιολογικές σκέψεις 34-39).

(132)

Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα σε διάφορα στάδια. Ενώ η ενίσχυση χορηγείται τη στιγμή της παροχής της κρατικής εγγύησης, οι πληρωμές που καταβάλλει το κράτος σύμφωνα με τους όρους της εγγύησης δεν πρέπει να θεωρούνται ως χορήγηση κρατικής ενίσχυσης (42). Από την άλλη πλευρά, η αλλαγή των όρων του δανείου όταν το κράτος εγγυητής έγινε πιστωτής θα μπορούσε να συνεπάγεται την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Στη συνέχεια, εξετάζεται αν η εγγύηση που δόθηκε τον Ιούνιο του 2000 συνιστά κρατική ενίσχυση. Το ερώτημα αν η μεταβολή των όρων του δανείου μπορούσε να συνεπάγεται κρατική ενίσχυση αξιολογείται στο πλαίσιο του μέτρου 6 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 188-195).

(133)

Η εγγύηση χορηγήθηκε από τον Δήμο Mikkeli και, ως εκ τούτου, συνιστά κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος.

(134)

Για να υπάρξει κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, ένα μέτρο πρέπει να παρέχει πλεονέκτημα το οποίο δεν θα μπορούσε να λάβει μια επιχείρηση σε κανονικές συνθήκες της αγοράς. Για τη διενέργεια αυτής της εκτίμησης, η Επιτροπή θα βασιστεί στην Ανακοίνωση του 2000 περί εγγυήσεων. Όταν ελήφθη το μέτρο, ίσχυε η Ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2000. Όπως έκρινε, ωστόσο, με σαφήνεια η νομολογία του Δικαστηρίου, «το ζήτημα αν η ενίσχυση είναι κρατική ενίσχυση κατά την έννοια της Συνθήκης πρέπει να προσδιορίζεται βάσει αντικειμενικών στοιχείων, τα οποία πρέπει να εκτιμώνται κατά τον χρόνο λήψης της απόφασης της Επιτροπής» (43). Συνεπώς, για την παρούσα εκτίμηση, η Επιτροπή θα βασιστεί στην ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008.

(135)

Σύμφωνα με το σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης εντός μιας μεμονωμένης κρατικής εγγύησης μπορεί να αποκλειστεί εάν πληρούνται σωρευτικά τέσσερις προϋποθέσεις: «α) ο δανειολήπτης δεν αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες […], β) η εμβέλεια της εγγύησης μπορεί να μετρηθεί ορθά κατά τον χρόνο της παροχής της, […] γ) η εγγύηση δεν καλύπτει ποσοστό μεγαλύτερο του 80 % του οφειλόμενου δανείου ή άλλης οικονομικής υποχρέωσης […], δ) καταβάλλεται για την εγγύηση τιμή που καθορίζεται βάσει κριτηρίων αγοράς […]».

(136)

Στην προκειμένη περίπτωση, ο δανειολήπτης δεν αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες όταν χορηγήθηκε η εγγύηση (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128). Ωστόσο, η υπό εκτίμηση εγγύηση καλύπτει το 100 % του δανείου.

(137)

Επιπλέον, η εγγύηση χορηγήθηκε χωρίς καμία εγγυητική αμοιβή, μολονότι ο ίδιος ο χορηγός έκρινε ότι υπήρχε υψηλός κίνδυνος (44). Ενώ η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι η Karjaportti θα μπορούσε να λάβει παρόμοια εγγύηση στην αγορά, η Επιτροπή θεωρεί ότι η μηδενική εγγυητική αμοιβή δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί παραπλήσια με την αμοιβή που καταβάλλονταν στην αγορά την περίοδο που παρασχέθηκε η εγγύηση. Η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του υπό εξέταση δανείου, το οποίο σημαίνει ότι η χορηγούσα αρχή επωμίστηκε τον κίνδυνο αθέτησης πληρωμής μόνο του δικαιούχου και ότι η εγγύηση χορηγήθηκε ως απόλυτη εγγύηση, δηλαδή ο εγγυητής ήταν υπεύθυνος για την κύρια απαίτηση σαν να ήταν βασικό κεφάλαιο του εγγυητή και ο πιστωτής θα μπορούσε να ζητήσει την αποπληρωμή της κύριας απαίτησης από τον εγγυητή όταν θα ήταν ληξιπρόθεσμη η κύρια απαίτηση.

(138)

Κατά συνέπεια, στην προκειμένη περίπτωση, σε αντίθεση με την άποψη της Φινλανδίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί απαλλαγμένο από ενίσχυση.

(139)

Το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι το μέτρο ελήφθη μαζί με άλλα μέρη μπορεί να απορριφθεί, διότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπέβαλαν η Δανία και τα άλλα μέρη που συμμετείχαν στην επένδυση ανήκαν επίσης στην ιδιοκτησία του κράτους. Κατά συνέπεια, κρίνεται ότι το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(140)

Για να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, ένα μέτρο πρέπει να είναι ειδικό ή επιλεκτικό από την άποψη ότι ευνοεί μόνο συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή κλάδους παραγωγής συγκεκριμένων προϊόντων. Το υπό εξέταση μέτρο ελήφθη υπέρ της Karjaportti, μιας συγκεκριμένης εταιρείας. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο συνιστά επιλεκτικό πλεονέκτημα υπέρ του δικαιούχου.

(141)

Τέλος, η Επιτροπή εξέτασε αν το μέτρο που έλαβε ο Δήμος Mikkeli υπέρ της Karjaportti μπορεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και να επηρεάσει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών, παρέχοντας στην εν λόγω επιχείρηση πλεονέκτημα έναντι των «δυνητικών» ανταγωνιστών της που δεν λαμβάνουν δημόσια ενίσχυση. Υπάρχουν συναλλαγές σε προϊόντα κρέατος μεταξύ των κρατών μελών, τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται ο δικαιούχος. Σύμφωνα με τη Φινλανδία, η Karjaportti εξάγει τα προϊόντα της κυρίως στη Ρωσία, αλλά και σε κράτη μέλη. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο που ελήφθη είναι πιθανόν να νοθεύει τον ανταγωνισμό και να επηρεάζει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές.

(142)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση.

(143)

Διάθεση γηπέδου (μέτρο 2): Η Φινλανδία δεν αρνείται ότι το μέτρο θα μπορούσε να συνιστά κρατική ενίσχυση. Ο δικαιούχος έλαβε σαφώς πλεονέκτημα, εφόσον δεν ήταν υποχρεωμένος να καταβάλει κανένα τίμημα για τη διάθεση του γηπέδου. Επιπλέον, ο Δήμος Mikkeli επέστρεψε στον δικαιούχο τα έξοδα για την ισοπέδωση του εργοταξίου. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο αποφέρει πλεονέκτημα στην Karjaportti το οποίο δεν θα αποκτούσε στην αγορά.

(144)

Συν τοις άλλοις, το μέτρο πληροί όλα τα κριτήρια ύπαρξης κρατικής ενίσχυσης. Όπως περιγράφεται αναλυτικά στις αιτιολογικές σκέψεις 133, 140 και 141, και το παραχωρηθέν ακίνητο συνιστά κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος, είναι επιλεκτικό και νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(145)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση.

(146)

Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι η εγγύηση, μαζί με τη διάθεση γηπέδου για την κατασκευή της μονάδας παραγωγής στην Tikkala, είναι συμβατή ως περιφερειακή ενίσχυση. Κατά τον χρόνο λήψης των μέτρων 1 και 2, δηλαδή το έτος 2000, ίσχυαν οι ΚΓΠΕ του 1998 (45). Τα υπό εξέταση μέτρα δεν ελήφθησαν στο πλαίσιο ενός καθεστώτος, αλλά ως ατομική ad hoc ενίσχυση. Εφόσον αφορούσαν έναν τομέα στον οποίο εφαρμόζονται οι ΚΓΠΕ του 1998, τα μέτρα εμπίπτουν καταρχήν στο πεδίο εφαρμογής των ΚΓΠΕ του 1998. Όταν ελήφθησαν τα μέτρα, ο δικαιούχος δεν αντιμετώπιζε δυσκολίες, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 123-128 ανωτέρω και ήταν εγκατεστημένος στο Itä-Suomen, περιοχή επιλέξιμη για περιφερειακή ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή εξέτασε το σχέδιο βάσει των ΚΓΔΑ του 1998. Η εν λόγω εκτίμηση είχε ως αποτέλεσμα τις ακόλουθες παρατηρήσεις:

(147)

Σύμφωνα με το τμήμα 2 των ΚΓΠΕ του 1998, μια περιφερειακή ενίσχυση μπορεί να είναι συμβιβάσιμη, εάν υπάρχει ισορροπία μεταξύ των στρεβλώσεων που προκαλεί στον ανταγωνισμό και στα πλεονεκτήματα που προσφέρει για την ανάπτυξη μιας μειονεκτικής περιοχής. Ως προς αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει ότι το υπό εξέταση επενδυτικό σχέδιο θα είχε θετική επίπτωση στην περιφερειακή ανάπτυξη. Συνέβαλε στην περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας και στη δημιουργία νέων και έμμεσων θέσεων απασχόλησης. Πράγματι, όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 24, η νέα μονάδα παραγωγής θα αύξανε τις θέσεις απασχόλησης στην περιοχή από 400 σε 550-600.

(148)

Το τμήμα 4 των ΚΓΠΕ του 1998 καθορίζει τους όρους για τη χορήγηση συμβιβάσιμων περιφερειακών ενισχύσεων.

(149)

Πρώτον, σύμφωνα με το σημείο 4.1 των ΚΓΠΕ του 1998, στόχος των περιφερειακών ενισχύσεων είναι είτε η πραγματοποίηση παραγωγικών επενδύσεων (αρχικές επενδύσεις), είτε η δημιουργία απασχόλησης. Ως αρχική επένδυση, σύμφωνα με το σημείο 4.4 των ΚΓΠΕ του 1998, ορίζεται μια επένδυση παγίου κεφαλαίου η οποία αφορά τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων, την επέκταση υφισταμένων εγκαταστάσεων ή την εκκίνηση δραστηριότητας η οποία συνεπάγεται θεμελιώδη αλλαγή στο προϊόν ή τη μέθοδο παραγωγής μίας υφιστάμενης εγκατάστασης. Τα υπό εξέταση μέτρα λήφθηκαν για τη δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής, η οποία είναι αρχική επένδυση, κατά την έννοια του σημείου 4.4 των ΚΓΠΕ του 1998.

(150)

Δεύτερον, η ένταση της ενίσχυσης πρέπει να είναι κατώτερη από το ανώτατο όριο περιφερειακών ενισχύσεων του 24 % (46). Για τον υπολογισμό της έντασης της ενίσχυσης, πρέπει να καθοριστούν η αξία της επένδυσης και το στοιχείο της ενίσχυσης που ενέχουν τα εξεταζόμενα μέτρα.

(151)

Το στοιχείο ενίσχυσης ύψους 3 617 143 ευρώ αντιστοιχεί σε ένταση ενίσχυσης 13,95 % του συνολικού επιλέξιμου κόστους των 25 935 928 ευρώ. Η ένταση της ενίσχυσης τοποθετείται, συνεπώς, κάτω του ορίου του 24 %.

(152)

Τρίτον, σύμφωνα με το σημείο 4.10 των ΚΓΠΕ του 1998, οι ενισχύσεις για αρχικές επενδύσεις πρέπει να υπόκεινται στη διατήρηση της σχετικής επένδυσης για ελάχιστη περίοδο πέντε ετών. Η Φινλανδία επιβεβαίωσε ότι η εν λόγω επένδυση έπρεπε να διατηρηθεί για ελάχιστη περίοδο πέντε ετών.

(153)

Τέταρτον, σύμφωνα με το σημείο 4.2 των ΚΓΠΕ του 1998, η συνεισφορά του δικαιούχου στη χρηματοδότηση της επένδυσης πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον στο 25 %. Η Φινλανδία επιβεβαίωσε ότι αυτό συνέβη.

(154)

Πέμπτον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι, σύμφωνα με το σημείο 4.2 των ΚΓΠΕ του 1998, η αίτηση ενίσχυσης υποβλήθηκε πριν αρχίσει η υλοποίηση του έργου και τηρήθηκαν οι κανόνες για τη συσσώρευση των ενισχύσεων, σύμφωνα με το σημείο 4.18 των ΚΓΠΕ 1998 και ότι δεν υπήρξε υπέρβαση του ανώτατου ορίου περιφερειακής ενίσχυσης.

(155)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι τα μέτρα 1 και 2 πληρούσαν τους όρους των ΚΓΠΕ 1998 και είναι, κατά συνέπεια, συμβιβάσιμα.

(156)

Καταρχήν, η αρχή του επενδυτή σε οικονομία αγοράς εφαρμόζεται επίσης και στην αγορά γηπέδου ή άλλων στοιχείων ενεργητικού από ένα κράτος. Η αγορά αυτή θα μπορούσε να ενέχει κρατική ενίσχυση σε περίπτωση που δεν μπορεί να θεωρηθεί ως συνήθης εμπορική συναλλαγή. Ακόμη και αν μια δημόσια αρχή αγοράσει αγαθά και υπηρεσίες στην αγοραία τιμή, μπορεί παρόλα αυτά να εξακολουθεί να υπάρχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, εάν αποδειχθεί ότι το κράτος δεν είχε πραγματική ανάγκη για το εν λόγω γήπεδο ή τα στοιχεία ενεργητικού (47).

(157)

Συνεπώς, η Επιτροπή πρέπει να εκτιμήσει αν η αγορά γηπέδου μπορεί να θεωρηθεί συνήθης εμπορική συναλλαγή. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να εξεταστεί αν το τίμημα που κατέβαλε ο Δήμος Mikkeli αντανακλούσε την αξία των περιουσιακών στοιχείων και του κτιρίου που αγοράστηκαν.

(158)

Σύμφωνα με ένα ενδιαφερόμενο μέρος, ένας ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς δεν θα ήταν διατεθειμένος να καταβάλει ποσό 6,7 εκατ. ευρώ για τα βιομηχανικά κτίρια τα οποία αγόρασε ο Δήμος Mikkeli σε αυτή την τιμή.

(159)

Από την άλλη πλευρά, η Φινλανδία υπέβαλε στην Επιτροπή υπολογισμό της αξίας των περιουσιακών στοιχείων. Σύμφωνα με τη Φινλανδία, η ιδιωτική τράπεζα […] κατείχε υποθήκη αξίας 7,5 εκατ. ευρώ για ένα από τα περιουσιακά στοιχεία που πωλήθηκαν κατά τον χρόνο της αγοράς (48).

(160)

Η Φινλανδία ενημέρωσε την Επιτροπή ότι δεν υπάρχει εκτίμηση της αξίας της γης. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η αξία της υποθήκης που κατείχε μια ιδιωτική τράπεζα μπορούσε να αποτελέσει ένδειξη της αξίας του ακινήτου. Πράγματι, πριν αποδεχτεί τις εξασφαλίσεις, μια τράπεζα προβαίνει σε αποτίμηση της αξίας του εν λόγω περιουσιακού στοιχείου, έτσι ώστε, εάν ο οφειλέτης δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει το χρέος του, η τράπεζα να μπορεί να ικανοποιηθεί εκποιώντας το αντικείμενο της υποθήκης.

(161)

Για τα υπό εξέταση περιουσιακά στοιχεία, ο Δήμος Mikkeli κατέβαλε τίμημα αγοράς 6 646 787 ευρώ, το οποίο είναι κατώτερο από το εγγεγραμμένο ποσό της υποθήκης που κατείχε ένας ιδιώτης για ένα από τα ακίνητα πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία πώλησης. Εκτός από αυτό το ακίνητο, ο Δήμος Mikkeli αγόρασε άλλα πέντε ακίνητα και ένα κτίριο. Επιπλέον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ο Δήμος Mikkeli αγόρασε τα ακίνητα με στόχο τη μετατροπή της έκτασης σε περιοχή κατοικίας, μέσω της μεταβολής των χρήσεων γης· τα ακίνητα βρίσκονταν κοντά στο κέντρο της πόλης και σε μια ελκυστική περιοχή κατοικίας.

(162)

Με βάση τα ανωτέρω, οι αμφιβολίες που διατύπωσε η Επιτροπή στην απόφαση για την κίνηση διαδικασίας όσον αφορά το τίμημα που καταβλήθηκε για τα γήπεδα και τα κτίρια αίρονται. Κρίνεται ότι ο Δήμος Mikkeli αγόρασε τα γήπεδα και το κτίριο σε τιμή που αντανακλούσε την αξία τους και ότι ικανοποιείται το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(163)

Όσον αφορά την εγγύηση που παρασχέθηκε τον Ιούνιο του 2000, έπρεπε να γίνει διάκριση ανάμεσα σε διάφορα στάδια (παροχή της εγγύησης· καταβολή αμοιβής για την εγγύηση· αλλαγή των όρων του δανείου· σύγκριση αιτιολογική σκέψη 132). Ως εκ τούτου, στη συνέχεια εξετάζεται αν οι εγγυήσεις που δόθηκαν τον Μάρτιο του 2004 και τον Μάιο του 2004 συνιστούν κρατική ενίσχυση. Το ερώτημα αν οι τροποποιήσεις των όρων του δανείου μπορούσαν να ενέχουν κρατική ενίσχυση εκτιμάται ως μέρος του μέτρου 6 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 188-195).

(164)

Μέτρο 4: Σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζει η Φινλανδία, που παρουσιάζονται στην αιτιολογική σκέψη 92, η Επιτροπή θεωρεί ότι η μετατροπή υφισταμένων οφειλών σε νέα εγγύηση μπορεί να συνιστά κρατική ενίσχυση. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα σε υφιστάμενη κρατική ενίσχυση και νέα ενίσχυση. Ο ορισμός της υφιστάμενης ενίσχυσης συνεπάγεται επιμέρους μέτρα ενίσχυσης τα οποία είχαν τεθεί σε εφαρμογή πριν τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης (άρθρο 1 στοιχείο β) του διαδικαστικού κανονισμού). Αντιθέτως, νέα ενίσχυση είναι «κάθε ενίσχυση […] που δεν αποτελεί υφιστάμενη ενίσχυση, καθώς και οι μεταβολές υφισταμένων ενισχύσεων» (άρθρο 1 στοιχείο γ) του διαδικαστικού κανονισμού). Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004 της Επιτροπής, της 21ης Απριλίου 2004, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 (49), νοείται ως μεταβολή «κάθε αλλαγή, πλην των τροποποιήσεων καθαρά τυπικού ή διοικητικού χαρακτήρα, που δεν είναι ικανή να επηρεάσει την εκτίμηση του συμβιβάσιμου του εκάστοτε μέτρου ενίσχυσης με την κοινή αγορά».

(165)

Πράγματι, ο Δήμος Mikkeli παρέσχε νέα εγγύηση στις 8 Μαρτίου 2004 που εξασφάλιζε ένα νέο δάνειο το οποίο χορήγησε η Tapiola στις 14 Απριλίου 2004. Η νέα εγγύηση δεν μπορεί να θεωρηθεί συνέχιση της παλαιάς εγγύησης, διότι παρασχέθηκε για νέο δάνειο με νέους όρους. Το γεγονός ότι το δάνειο αυτό αντικατέστησε το δάνειο που είχε χορηγήσει η Tapiola το 1992, για το οποίο είχε ήδη παρασχεθεί εγγύηση του Δήμου Mikkeli, δεν μεταβάλλει την άποψη της Επιτροπής. Αν και είναι ακριβές ότι το νέο δάνειο αντιστοιχούσε στο ανεξόφλητο κεφάλαιο του παλαιού δανείου και το επιτόκιο ήταν ευνοϊκότερο για την Karjaportti (4,5 % ετησίως για το παλαιό δάνειο και 4 % ετησίως για το νέο δάνειο), υπήρξε μεταβολή στη διάρκεια του δανείου (το παλαιό δάνειο θα έπρεπε να είχε αποπληρωθεί σε διάστημα δέκα ετών από τη χορήγησή του, δηλ. τον Νοέμβριο του 2002· η αποπληρωμή του νέου δανείου προβλεπόταν έως το 2014). Συνολικά, το ποσό του νέου δανείου (κεφάλαιο συν τόκοι για τα έτη 2004 έως 2012) είναι υψηλότερο από το ποσό του παλαιού δανείου. Συνεπώς, παρέχοντας τη νέα εγγύηση, ο κίνδυνος για τον Δήμο Mikkeli και, κατά συνέπεια, το ποσό του μέτρου αυξήθηκε σε σύγκριση με την παλαιά εγγύηση. Η παροχή της νέας εγγύησης πρέπει να θεωρηθεί ως μεταβολή της παλαιάς εγγύησης που επιτρέπει να χαρακτηριστεί η νέα εγγύηση ως νέα ενίσχυση. Κατά συνέπεια, το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι η παλαιά εγγύηση δόθηκε πριν την προσχώρηση της Φινλανδίας και ότι, κατά συνέπεια, μπορεί να θεωρηθεί ως υφιστάμενη ενίσχυση και ότι η νέα εγγύηση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά χορήγηση νέας ενίσχυσης, μπορεί να απορριφθεί.

(166)

Το ερώτημα αν η εγγύηση παραχώρησε πλεονέκτημα στον δικαιούχο μπορεί να εκτιμηθεί βάσει της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008. Την περίοδο που ελήφθη το μέτρο ίσχυε η ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2000. Εντούτοις, όπως εξηγείται στην αιτιολογική σκέψη 134, η Επιτροπή θα βασιστεί στην ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008 για να εκτιμήσει το εν λόγω μέτρο. Σύμφωνα με το σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης στο πλαίσιο μιας μεμονωμένης κρατικής εγγύησης μπορεί να αποκλειστεί, εάν πληρούνται ταυτόχρονα τέσσερις προϋποθέσεις (βλ. αιτιολογική σκέψη 135). Η υπό εξέταση εγγύηση καλύπτει το 100 % του δανείου. Το γεγονός αυτό καθαυτό είναι αρκετό για να δηλωθεί ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης βάσει του σημείου 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008. Επιπλέον, και σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της Φινλανδίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση, κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999, ήδη τον Μάρτιο του 2004 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128) που είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο η εγγύηση δεν μπορεί να υπαχθεί στο σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008.

(167)

Επιπλέον, η εγγύηση παρασχέθηκε χωρίς εγγυητική αμοιβή, μολονότι η εταιρεία αντιμετώπιζε δυσκολίες και ο κίνδυνος για τον Δήμο Mikkeli θα μπορούσε να θεωρηθεί υψηλός. Η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του εν λόγω δανείου, δηλαδή ο εγγυητής ανέλαβε τον κίνδυνο αδυναμίας πληρωμής του δικαιούχου μόνος του και η εγγύηση παρασχέθηκε ως απόλυτη εγγύηση. Δηλ. ο εγγυητής είναι υπεύθυνος για την κύρια οφειλή σαν η οφειλή να ήταν δική του και ο πιστωτής μπορεί να απαιτήσει την εξόφληση της κύριας οφειλής από τον εγγυητή, όταν η κύρια οφειλή καταστεί ληξιπρόθεσμη.

(168)

Επιπλέον, η Φινλανδία θεωρεί ότι το μέτρο είναι σύμφωνο με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, ιδίως διότι συμμετείχαν ιδιώτες. Το επιχείρημα αυτό μπορεί να απορριφθεί. Με βάση τα στοιχεία που υπέβαλε η Φινλανδία, πρώτον, οι ιδιώτες δεν παρείχαν στον δικαιούχο εγγυήσεις αλλά δάνεια. Δεύτερον, τα δάνεια των ιδιωτών δεν χορηγήθηκαν ταυτόχρονα με τα εγγυημένα δάνεια για συντάξεις. Τρίτον, το επιτόκιο το οποίο ζήτησε τουλάχιστον ένας από τους ιδιώτες για ένα δάνειο ήταν ήδη υψηλότερο από το επιτόκιο για το συνταξιοδοτικό δάνειο. Ακόμη σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι οι ιδιώτες συμφώνησαν μόνο για τη χορήγηση βραχυπρόθεσμων δανείων, διάρκειας ορισμένων μηνών, ενώ η εγγύηση που παρείχε ο Δήμος Mikkeli, κάλυπτε δάνειο διάρκειας δέκα ετών.

(169)

Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti. Επιπλέον, το μέτρο 34 πληροί και άλλες προϋποθέσεις για την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Όπως αναλύεται διεξοδικά στις αιτιολογικές σκέψεις 133, 140 και 141, και αυτή η εγγύηση συνίσταται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος, είναι επιλεκτική και νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

(170)

Μέτρο 5: Το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι το μέτρο ελήφθη για να συνεχιστεί η επένδυση που ξεκίνησε το 2000 μπορεί να απορριφθεί, διότι η εγγύηση συνιστούσε σαφώς νέο μέτρο.

(171)

Σύμφωνα με το σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης όσον αφορά μια μεμονωμένη κρατική ενίσχυση μπορεί να αποκλειστεί, εάν πληρούνται σωρευτικά τέσσερις προϋποθέσεις (βλ. αιτιολογική σκέψη 135). Όπως και το μέτρο 4, η υπό εκτίμηση εγγύηση καλύπτει το 100 % του δανείου και η Karjaportti ήταν ήδη τον Μάιο του 2004 προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128). Κατά συνέπεια, η εγγύηση δεν μπορεί να υπαχθεί στο σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008.

(172)

Επιπλέον, και όπως και το μέτρο 4, η εγγύηση δόθηκε χωρίς εγγυητική αμοιβή, μολονότι η επιχείρηση αντιμετώπιζε δυσκολίες και ο κίνδυνος για τον Δήμο Mikkeli μπορούσε να θεωρηθεί υψηλός. Η εγγύηση κάλυπτε το 100 % του εν λόγω δανείου και παρασχέθηκε ως απόλυτη εγγύηση. Κατά συνέπεια, στην προκειμένη περίπτωση, σε αντίθεση με την άποψη της Φινλανδίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(173)

Συν τοις άλλοις, το μέτρο 5 πληροί όλες τις άλλες προϋποθέσεις για την ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Όπως περιγράφεται λεπτομερώς στις αιτιολογικές σκέψεις 133, 140 και 141 και αυτή η εγγύηση συνίσταται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος είναι επιλεκτική και νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές.

(174)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 4 και το μέτρο 5 συνιστούν κρατική ενίσχυση.

(175)

Η Φινλανδία δεν πρόβαλε κανένα επιχείρημα όσον αφορά το συμβιβάσιμο του μέτρου 4. Για το μέτρο 5, η Φινλανδία επικαλέστηκε το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ και των ΚΓΠΕ του 1998 (βλ. αιτιολογική σκέψη 95). Οι ΚΓΠΕ του 1998 δεν μπορούν, ωστόσο, να χρησιμοποιηθούν ως βάση για την εκτίμηση του συμβιβάσιμου, διότι η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση κατά τον χρόνο παροχής των δύο εγγυήσεων (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128). Σύμφωνα με τις ΚΓΠΕ του 1998, η χορήγηση ενίσχυσης σε προβληματικές εταιρείες πρέπει να αξιολογείται βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για τη διάσωση και αναδιάρθρωση επιχειρήσεων (50). Κατά συνέπεια, η Επιτροπή εκτιμά καταρχήν, αν τα μέτρα 4 και 5 είναι συμβιβάσιμα ως ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α. Κατά τον χρόνο λήψης των μέτρων, ίσχυαν οι κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999 (51).

(176)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999, μια ενίσχυση διάσωσης πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις οι οποίες δεν πληρούνται όλες από το υπό εξέταση μέτρο.

(177)

Τα μέτρα 4 και 5 δεν πληρούν ούτε όλες τις προϋποθέσεις για ενίσχυση αναδιάρθρωσης, όπως ορίζεται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999.

(178)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα δεν ήταν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999.

(179)

Επιπλέον, πρέπει να εξεταστεί αν τα μέτρα 4 και 5 θα μπορούσαν να είναι συμβιβάσιμα βάσει οποιασδήποτε από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ.

(180)

Οι εξαιρέσεις του άρθρου 107 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ δεν έχουν εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση, διότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, δεν έχουν αποδέκτες μεμονωμένους καταναλωτές, δεν έχουν σχεδιαστεί ως αποζημίωση λόγω φυσικών καταστροφών ή έκτακτων γεγονότων και δεν αφορούν την οικονομία συγκεκριμένων περιοχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας που επλήγησαν από τη διαίρεση αυτής της χώρας.

(181)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ προβλέπει και άλλες εξαιρέσεις.

(182)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ αναφέρει ότι «οι ενισχύσεις για την προώθηση της οικονομικής αναπτύξεως περιοχών στις οποίες το βιοτικό επίπεδο είναι ασυνήθως χαμηλό ή στις οποίες επικρατεί σοβαρή υποαπασχόληση» δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Η Karjaportti ήταν εγκατεστημένη σε τέτοια περιοχή όταν χορηγήθηκε η ενίσχυση.

(183)

Το συμβιβάσιμο της κρατικής ενίσχυσης στις ενισχυόμενες περιοχές υπαγόταν στις ΚΓΠΕ του 1998. Βάσει εκείνων των κατευθυντήριων γραμμών, οι προβληματικές επιχειρήσεις δεν είναι επιλέξιμες για περιφερειακή ενίσχυση. Κατά συνέπεια, με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι η ενίσχυση δεν είναι επιλέξιμη για την εξαίρεση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ.

(184)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι «οι ενισχύσεις για την προώθηση σημαντικών σχεδίων κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή την άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους» μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η υπό εξέταση ενίσχυση δεν σχεδιάστηκε για την προώθηση της εκτέλεσης σημαντικού έργου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ούτε διαπίστωσε η Επιτροπή κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι σχεδιάστηκε για την άρση μιας σοβαρής διαταραχής της φινλανδικής οικονομίας. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι η ενίσχυση δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ.

(185)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της ΣΛΕΕ αναφέρει ότι οι ενισχύσεις για την προώθηση του πολιτισμού και τη διατήρηση της κληρονομιάς μπορεί να κηρύσσονται συμβιβάσιμες με τη ΣΛΕΕ, όταν δεν επηρεάζουν τους όρους των συναλλαγών και του ανταγωνισμού στην Κοινότητα σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Το εν λόγω άρθρο προφανώς δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.

(186)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ επιτρέπει τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που αντίκειται στο κοινό συμφέρον. Η Επιτροπή έχει εκδώσει διάφορες κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις που εξηγούν με ποιον τρόπο θα εφαρμόζει τις προβλεπόμενες σε αυτό το άρθρο εξαιρέσεις. Εντούτοις, η Επιτροπή θεωρεί ότι, λόγω της φύσης και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ενίσχυσης, είναι προφανές ότι οι εξαιρέσεις βάσει των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών και ανακοινώσεων δεν εφαρμόζονται στην παρούσα περίπτωση.

(187)

Με βάση τα ανωτέρω επιχειρήματα, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα 4 και 5 συνιστούν κρατική ενίσχυση που δεν είναι συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά.

(188)

Το βασικό επιχείρημα της Φινλανδίας, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 96-98 είναι ότι ο Δήμος Mikkeli δεν ήταν περισσότερο γενναιόδωρος από άλλους πιστωτές της επιχείρησης, αλλά ο Δήμος Mikkeli ενήργησε σε συνεργασία με ιδιώτες πιστωτές του δικαιούχου και με τους ίδιους όρους. Κατά συνέπεια, ενήργησε ως ιδιώτης επενδυτής σε οικονομία αγοράς όταν ενέκρινε το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης.

(189)

Το πρώτο ζήτημα που πρέπει να επαληθευθεί στην προκειμένη περίπτωση είναι αν το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς εφαρμόζεται σε καταστάσεις κατά τις οποίες ένας ή περισσότεροι δημόσιοι φορείς, η συμπεριφορά των οποίων καταλογίζεται στο κράτος, εκτελούν ένα σύνολο μέτρων σε σχέση με μια επιχείρηση. Το Γενικό Δικαστήριο εξέτασε αυτό το ζήτημα στην υπόθεση BP Chemicals κατά Επιτροπής. (52) Κατά το Δικαστήριο, το γεγονός και μόνο ότι μια δημόσια επιχείρηση πραγματοποίησε ήδη εισφορές κεφαλαίου χαρακτηρισθείσες ως «ενισχύσεις» στη θυγατρική της δεν αποκλείει αυτομάτως τη δυνατότητα μεταγενέστερη εισφορά κεφαλαίου να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως επένδυση πληρούσα το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς. Η Επιτροπή οφείλει, ωστόσο, να διαπιστώσει αν πολλαπλά μέτρα για μια επιχείρηση μπορούν εύλογα να διαχωριστούν και να εξετασθούν ως ανεξάρτητα μέτρα. Συναφώς, κατά την άποψη του Δικαστηρίου, πρέπει να εκτιμηθούν η χρονολογία των εν λόγω μέτρων, ο σκοπός τους και η κατάσταση της θυγατρικής επιχείρησης κατά τον χρόνο κατά τον οποίο ελήφθησαν οι αποφάσεις για κάθε μία από τις εισφορές (53).

(190)

Στην προκειμένη περίπτωση, η Επιτροπή οφείλει να προσδιορίσει αν οι εγγυήσεις που παρασχέθηκαν τον Μάρτιο και τον Μάιο του 2004 (μέτρο 4 και μέτρο 5) μπορούν να διαχωριστούν από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία (μέτρο 6). Μολονότι και τα τρία μέτρα αποφασίστηκαν, όντως, κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, η Επιτροπή παρατηρεί ότι αυτό έγινε σε διαφορετικό πλαίσιο. Στο μεταξύ, είχε κινηθεί διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι πιστωτές της επιχείρησης. Ο σκοπός του μέτρου 6 δεν ήταν, συνεπώς, να δοθεί στην επιχείρηση η δυνατότητα να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητά της χωρίς να κριθεί αφερέγγυα, λαμβάνοντας νέα κεφάλαια από ιδιωτικές τράπεζες. Αντίθετα, ο Δήμος Mikkeli, όπως και όλοι οι άλλοι πιστωτές, αποσκοπούσαν, με την ιδιότητα του πιστωτή, να ανακτήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό από τις ανεξόφλητες απαιτήσεις τους στο πλαίσιο των περιορισμών που θέτει το εθνικό πτωχευτικό δίκαιο. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο 6 μπορεί να διαχωριστεί από τα μέτρα 4 και 5.

(191)

Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 31, η Karjaportti, μαζί με τους ιδιώτες πιστωτές της, υπέβαλε αίτηση για την κίνηση διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία στο Πρωτοδικείο του Mikkeli, σύμφωνα με τον νόμο περί αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων αριθ. 47/1993. Υποβλήθηκε στο Δικαστήριο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, με αναλυτικά στοιχεία των μέτρων που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας εκτίμησης. Αφού έλεγξε τα στοιχεία αυτά, το Δικαστήριο ενέκρινε το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Karjaportti έχει υπαχθεί σε διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία βάσει του φινλανδικού δικαίου. Στην πράξη, σκοπός της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία είναι να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα της δραστηριότητας ενός οφειλέτη που βρίσκεται σε δυσχερή θέση, ώστε να εξασφαλιστεί η διατήρηση της βιωσιμότητας και να επιτευχθεί η ρύθμιση των οφειλών. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα που ανέλαβε ο Δήμος Mikkeli κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία μπορούν να εκτιμηθούν σύμφωνα με το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς.

(192)

Σύμφωνα με τη νομολογία Magefesa (54), εάν το κράτος είναι περισσότερο γενναιόδωρο από άλλους πιστωτές της επιχείρησης, τα μέτρα το πλαίσιο πτωχευτικής διαδικασίας δικαστικής εξυγίανσης μπορεί να συνιστούν κρατική ενίσχυση. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή επαληθεύει αν πράγματι υπήρξε ισότιμη μεταχείριση των ιδιωτών και δημόσιων πιστωτών κατά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης.

(193)

Πρώτον, επισημαίνεται ότι συνολικά το […] της αναδιάρθρωσης χρεών (περίπου [30-70]%) οφείλεται σε ιδιώτες επενδυτές. Ο κυριότεροι ιδιώτες πιστωτές είναι οι Nordea Bank, Pohjola Bank και Nordea Financing. Δεύτερον, πρέπει να θεωρηθεί ότι οι πιστωτές της Karjaportti χωρίστηκαν σε διάφορες ομάδες, ανάλογα με την προτεραιότητα εξυπηρέτησής τους. Μαζί με τους πιστωτές Nordea Bank, OKO/Pohjola Bank και Nordea Financing καθώς και την εταιρεία χρηματοδοτήσεων Finnvera, που ανήκει στο κράτος, ο Δήμος Mikkeli ανήκει στην ομάδα πιστωτών με απαιτήσεις υψηλής εξασφάλισης. Όπως αναφέρεται στον πίνακα IV, σε αυτά τα μεγάλα εγγυημένα δάνεια, το μερίδιο του Δήμου Mikkeli είναι [10-40]%, ενώ το μερίδιο όλων των ιδιωτών πιστωτών σε [30-70]%. Το μερίδιο της Finnvera είναι [10-40]%.

(194)

Στη συνέχεια, γίνεται αναλυτικότερη εκτίμηση του κάθε μέτρου χωριστά που έλαβε ο Δήμος Mikkeli:

(195)

Μείωση επιτοκίων για εγγυημένα δάνεια: Όπως φαίνεται στον πίνακα V, τα επιτόκια για δάνεια και άλλες οφειλές (μη καταβληθέντα τέλη) τα οποία θεωρήθηκαν «μεγάλες εγγυημένες οφειλές» ήταν τα ίδια για τους ιδιώτες και δημόσιους πιστωτές, με εξαίρεση […]. Ο εν λόγω πιστωτής έλαβε επιτόκιο EURIBOR […] για όλα τα ανεξόφλητα ποσά από την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης, ενώ οι άλλοι πιστωτές έλαβαν μόνο για ένα μέρος των ανεξόφλητων οφειλών επιτόκιο EURIBOR […] μείον […]% έως το 2010. Αυτή η διαφορά οφειλόταν στο γεγονός ότι […] είχε την υψηλότερη προτεραιότητα όσον αφορά τις εξασφαλίσεις τις οποίες παρείχε η Karjaportti ως εγγύηση. Κρίνεται ότι η μεγαλύτερη προτεραιότητα […] δικαιολογεί τη διαφορά των επιτοκίων που εφαρμόστηκαν.

(196)

Αναδιάρθρωση δανείων: Η ικανοποίηση των απαιτήσεων του Δήμου Mikkeli αναβλήθηκε κατά το ίδιο χρονικό διάστημα όπως και οι απαιτήσεις άλλων διασφαλισμένων πιστωτών. Όπως φαίνεται στον πίνακα VΙ, η Karjaportti οφείλει να καταβάλει δόσεις σε όλους τους διασφαλισμένους πιστωτές από τον Ιούλιο του 2009 έως το 2015, όταν θα καταστεί ληξιπρόθεσμο το μεγαλύτερο μέρος των δόσεων (43 % του κεφαλαίου κάθε διασφαλισμένης οφειλής). Το ποσό της κάθε δόσης που πρέπει να καταβληθεί σε κάθε πιστωτή αντιπροσωπεύει το ίδιο ποσοστό του συνολικού ποσού της απαίτησης του κάθε πιστωτή (2 % του υπολειπόμενου ποσού για τις πρώτες τρεις δόσεις· 4 % για τις επόμενες δύο δόσεις· 6 % για την υπόλοιπη δόση). Η τελευταία δόση ανέρχεται στο 43 % του κεφαλαίου για κάθε διασφαλισμένο πιστωτή. Κατά συνέπεια, η μεταχείριση του Δήμου Mikkeli δεν ήταν λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν των ιδιωτών πιστωτών σε παρόμοια κατάσταση.

(197)

Υπό όρους διαγραφή χρέους: Σύμφωνα με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 42 και 43, τα προς διαγραφή ποσά στο τέλος της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, εάν δεν πληρούνται ορισμένες οικονομικές απαιτήσεις, βασίζονται σε σύγκριση της αξίας της διασφάλισης, εφόσον η Karjaportti εξακολουθήσει να λειτουργεί, με την αξία της διασφάλισης σε περίπτωση εκποίησής της, που καθορίζεται για κάθε πιστωτή με τη συνεκτίμηση της αντίστοιχης ιεράρχησης της προτεραιότητάς τους. Η αξία της εξασφάλισης στις δύο εναλλακτικές υποθέσεις αποτιμήθηκε από δύο ανεξάρτητους εκτιμητές όταν εκπονήθηκε το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, βάσει συγκρίσιμων τιμών και πληροφοριών για τα μισθώματα. Ως προς αυτό, […] δεν θα αναγκαστεί να παραιτηθεί από απαιτήσεις στο τέλος της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, διότι είναι ο πιστωτής με τον υψηλότερο βαθμό διασφάλισης. Τα ποσά για τους άλλους πιστωτές καθορίστηκαν επίσης σύμφωνα με την ίδια μεθοδολογία και τα ποσά που προέκυψαν παρουσιάστηκαν στην αιτιολογική σκέψη 43. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των αντίστοιχων ποσών μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη, ιδίως όσον αφορά τον αντίστοιχο βαθμό εξασφάλισης σε σχέση με την αξία της αντίστοιχης εξασφάλισης στις δύο εναλλακτικές υποθέσεις. Στην πράξη, ο υπολογισμός βασίστηκε σε εκτιμήσεις ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και οι ίδιοι κανόνες χρησιμοποιήθηκαν για όλους τους πιστωτές κατά τον καθορισμό των ποσών της ανώτατης μείωσης των χρεών κατά την αναδιάρθρωση κατά τη λήξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Με βάση τα ανωτέρω, μπορεί να θεωρηθεί ότι όλοι οι πιστωτές αντιμετωπίστηκαν σε ισότιμη βάση.

(198)

Συνολικά, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο Δήμος Mikkeli δεν αντιμετωπίστηκε λιγότερο ευνοϊκά απ’ ό,τι οι ιδιώτες πιστωτές κατά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Όπου υπήρχαν διαφορές σε σχέση με άλλους πιστωτές, αυτές αιτιολογήθηκαν με τη διαφορά ως προς την ποιότητα των εξασφαλίσεων που κατείχαν οι πιστωτές. Συνεπώς, με βάση τα ανωτέρω, πρέπει να διαπιστωθεί ότι ο δικαιούχος δεν αποκόμισε πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Οι αμφιβολίες που διατύπωσε η Επιτροπή στην απόφαση για την κίνηση διαδικασίας αίρονται και τα μέτρα που περιγράφονται στις αιτιολογικές σκέψεις 31-43 δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση.

(199)

Πρώτον, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αγορά μετοχών δεν αποτελούσε μέρος της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία.

(200)

Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι ο Δήμος Mikkeli ενήργησε σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς όταν αγόρασε τις μετοχές. Πρώτον, με βάση τη λογική της απόφασης στην υπόθεση BP Chemicals (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 189-191), πρέπει να διαπιστωθεί αν το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς μπορεί να εφαρμοστεί στο μέτρο 7, εφόσον ο Δήμος Mikkeli είχε ήδη λάβει τα μέτρα ενίσχυσης της Karjaportti στο παρελθόν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα μέτρα 4 και 5 είχαν ληφθεί πριν την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, ενώ η αγορά μετοχών πραγματοποιήθηκε μετά. Επιπλέον, εφόσον σκοπός των μέτρων 4 και 5 ήταν να μπορεί ο δικαιούχος να συνεχίσει να έχει πρόσβαση σε ρευστότητα, ήταν σαφές ότι, μετά την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης, οι ανάγκες αυτές θα αντιμετωπίζονταν στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας. Συνεπώς, κρίνεται ότι το μέτρο 7 μπορεί να διαχωριστεί από τα μέτρα 4 και 5 και ότι το κριτήριο του επενδυτή σε οικονομία αγοράς πρέπει καταρχήν να εφαρμοστεί στο μέτρο 7.

(201)

Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 156, το κριτήριο του επενδυτή σε οικονομία αγοράς εφαρμόζεται στην αγορά γης ή άλλων στοιχείων ενεργητικού από ένα κράτος. Η Φινλανδία υπέβαλε αποτίμηση της αξίας των μετοχών που πραγματοποιήθηκε από […] (55), οργανισμό διαχείρισης ακινήτων με έδρα το Ελσίνκι. Βάσει της αποτίμησης της 29ης Μαρτίου 2005, η αξία των μετοχών της κτηματομεσιτικής εταιρείας ανερχόταν μεταξύ ενός εκατ. ευρώ και 1,1 εκατ. ευρώ. Η αποτίμηση βασιζόταν στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που ανήκαν στην εταιρεία. Εφαρμόστηκαν δύο μέθοδοι για τον προσδιορισμό της αξίας: η κεφαλαιακή αξία σε μισθώματα της αγοράς (βάσει στατιστικών για την αξία των ακινήτων που επεξεργάστηκε η Statistics Finland) και η αξία μεταπώλησης (μετά από έρευνα τιμών).

(202)

Κατά τον χρόνο πώλησης των μετοχών, το ακίνητο ήταν μισθωμένο σε τιμή χαμηλότερη από το μίσθωμα της αγοράς. Σύμφωνα με την εκτίμηση της αξίας, το επίπεδο μισθώματος της αγοράς θα μπορούσε να καλυφθεί σε δύο έτη, με τη μέγιστη αύξηση του ετήσιου μισθώματος. Κατά συνέπεια, προσαρμόστηκε η αξία του ακινήτου στον χρόνο αγοράς και, στο τέλος, ο Δήμος Mikkeli αγόρασε τις μετοχές στην τιμή των 860 000 ευρώ.

(203)

Η αποτίμηση πραγματοποιήθηκε από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα. Η χρησιμοποιηθείσα μεθοδολογία, όπως αναφέρεται ανωτέρω, ήταν να ελεγχθεί πρώτα η κεφαλαιακή αξία σε μίσθωμα της αγοράς και στη συνέχεια η αξία μεταπώλησης. Και οι δύο τιμές βασίζονταν σε δεδομένα της αγοράς και χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο αξίες για τον καθορισμό της αξίας των μετοχών, η οποία προσαρμόστηκε επίσης στο επίπεδο των μισθωμάτων που επικρατούσε την περίοδο της αγοράς. Η μεθοδολογία αυτή θεωρείται αξιόπιστη. Η Επιτροπή κρίνει ότι οι μετοχές της Kiinteistö Oy Suksimäki αγοράστηκαν σε αγοραία τιμή και ότι το μέτρο δεν απέφερε πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(204)

Με βάση τα ανωτέρω, οι αμφιβολίες που διατύπωσε η Επιτροπή στην απόφαση για την κίνηση της διαδικασίας έχουν αρθεί και κρίνεται ότι το μέτρο δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(205)

Η Φινλανδία υποστηρίζει ότι η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνεια είναι ένα σύνηθες μέτρο στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Είναι ακριβές ότι ένα παρόμοιο μέτρο μπορεί να θεωρηθεί εγγενές των διαδικασιών αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εξουσία. Στην προκειμένη περίπτωση, η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνεια το έτος 2005 καθοριζόταν ήδη στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης για όλους τους πιστωτές μεγάλων διασφαλισμένων οφειλών ([δύο ιδιώτες πιστωτές] και η Finnvera). Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο συνιστά κρατική ενίσχυση. Πρέπει, ωστόσο, να επαληθευθεί αν το επιτόκιο που εφάρμοσε ο Δήμος Mikkeli στην Karjaportti της παρείχε πλεονέκτημα.

(206)

Ως προς αυτό, η Φινλανδία θεωρεί ότι ο Δήμος Mikkeli ενήργησε σύμφωνα με την αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς, εφόσον οι ιδιώτες πιστωτές μετέτρεψαν τους μη καταβληθέντες τόκους σε δάνειο μαζί με τον Δήμο Mikkeli. Καταρχήν, όπως και στην περίπτωση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, θεωρείται ότι η αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς μπορεί να εφαρμοστεί στο μέτρο 8, εφόσον το μέτρο αυτό διαχωρίζεται από τα μέτρα 4 και 5 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 189-191). Εφαρμόζοντας το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία αγοράς στην προκειμένη περίπτωση, η Επιτροπή επισημαίνει τα ακόλουθα: αν και είναι ακριβές ότι η μετατροπή δεν πραγματοποιήθηκε μόνο από τον Δήμο Mikkeli αλλά και από [ιδιώτες πιστωτές], δεν εφαρμόστηκε το ίδιο περιθώριο επιτοκίου στα δάνεια. Πράγματι, [ένας ιδιώτης πιστωτής] ζήτησε επιτόκιο EURIBOR 3 μηνών συν 1,5 % και [ο άλλος ιδιώτης πιστωτής] επιτόκιο EURIBOR 3 μηνών συν 2 %, ενώ ο Δήμος Mikkeli ζήτησε επιτόκιο μόνο EURIBOR 3 μηνών συν 0,3 %. Συνεπώς, το επιτόκιο που συμφώνησε να εφαρμόσει ο Δήμος Mikkeli για το δάνειο είναι κατά 1,2 % χαμηλότερο από το επιτόκιο που εφάρμοσε ο [ένας ιδιώτης πιστωτής] και κατά 1,7 % χαμηλότερο από το επιτόκιο που εφάρμοσε ο [άλλος ιδιώτης πιστωτής]. Συνεπώς, το επιχείρημα ότι ο Δήμος Mikkeli ενήργησε με τον ίδιο τρόπο όπως και οι ιδιώτες πιστωτές μπορεί να απορριφθεί. Βάσει της διαφοράς των επιτοκίων μπορεί επίσης να αποκλεισθεί το ότι ο Δήμος Mikkeli εφάρμοσε επιτόκιο της αγοράς για το δάνειο. Συνεπώς, το δάνειο στο οποίο μετατράπηκαν οι μη καταβληθέντες τόκοι από τον Δήμο Mikkeli παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(207)

Επιπλέον, το μέτρο 8 ικανοποιεί και τις άλλες απαιτήσεις για να κριθεί ότι υπάρχει κρατική ενίσχυση. Όπως αναλύεται στις αιτιολογικές σκέψεις 133-140 και 141, το δάνειο συνίσταται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος. Είναι επιλεκτικό και νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές.

(208)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 8 συνιστά κρατική ενίσχυση.

(209)

Η Φινλανδία δεν προέβαλε επιχειρήματα όσον αφορά το συμβιβάσιμο του μέτρου 8. Εφόσον η Karjaportti ήταν προβληματική εταιρεία κατά τον χρόνο μετατροπής των μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-129), η Επιτροπή θα εκτιμήσει πρώτα αν το μέτρο 8 είναι συμβιβάσιμο ως ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α. Κατά τον χρόνο χορήγησης, ίσχυαν οι κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004 (56).

(210)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004, μια ενίσχυση διάσωσης πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες απαιτήσεις, τις οποίες δεν πληροί το υπό εξέταση μέτρο.

(211)

Το μέτρο δεν πληροί ούτε όλες τις προϋποθέσεις για ενίσχυση αναδιάρθρωσης που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004).

(212)

Συνεπώς, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο δεν ήταν σύμφωνο με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004.

(213)

Εξάλλου, πρέπει να εξεταστεί αν το μέτρο 8 θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμο με βάση κάποια από τις άλλες εξαιρέσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ. Για τους ίδιους λόγους που παρατίθενται ανωτέρω σχετικά με τα μέτρα 4 και 5 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 179-186), η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν ισχύει καμία από τις εξαιρέσεις. Συνεπώς, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 8 συνιστά κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά.

(214)

Πρώτον, πρέπει να επαληθευθεί αν αυτές οι διαγραφές χρέους μπορούσαν να αποφέρουν πλεονέκτημα στην Karjaportti. Αυτό θα συνέβαινε, εάν ο Δήμος Mikkeli σταματούσε να επιδιώκει την είσπραξη οφειλών, δηλ. εάν διέγραφε τις εν λόγω οφειλές.

(215)

Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 105, η Φινλανδία επιβεβαίωσε ότι η διαγραφή χρεών ήταν απλά ένα λογιστικό μέτρο που δεν επηρεάζει τη νομική σχέση μεταξύ πιστωτή και οφειλέτη, δηλ. δεν υπήρξε διαγραφή χρεών. Σύμφωνα με τα έγγραφα που υπέβαλε η Φινλανδία, ο Δήμος Mikkeli εξακολουθεί να επιδιώκει την είσπραξη των οφειλών.

(216)

Σύμφωνα με την αρχή της σύνεσης βάσει της χρηστής λογιστικής πρακτικής και σύμφωνα με τον νόμο 1336/1997 για την τήρηση στοιχείων, η εγγραφόμενη στον ισολογισμό αξία των εισπρακτέων οφειλών ενδέχεται να μην υπερβαίνει την πιθανή αξία τους. Κατά συνέπεια, εισπρακτέες οφειλές που κατά πάσα πιθανότητα δεν μπορούν να εισπραχθούν εγγράφονται στον λογαριασμό αποτελέσματος ως δαπάνη.

(217)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι η διαγραφή χρέους πραγματοποιήθηκε στις δημοσιονομικές καταστάσεις του Δήμου Mikkeli σύμφωνα με τα λογιστικά πρότυπα και οι αντίστοιχες απαιτήσεις εξακολουθούν να επιδιώκονται στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία.

(218)

Οι αμφιβολίες που εξέφρασε η Επιτροπή στην απόφαση για την κίνηση διαδικασίας έχουν αρθεί και μπορεί να κριθεί ότι τα μέτρα δεν παρείχαν πλεονέκτημα στην Karjaportti. Συνεπώς, τα μέτρα 9 και 10 δεν ενέχουν στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(219)

Το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι το μέτρο είναι εγγενές σε διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία και δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης μπορεί να απορριφθεί. Πρώτον, η αναδιάρθρωση χρεών το 2009 δεν προβλεπόταν στο αρχικό πρόγραμμα αναδιάρθρωσης και, δεύτερον, το γεγονός ότι η αναδιάρθρωση αυτή θα ήταν σύμφωνη με την εθνική νομοθεσία δεν είναι αρκετή για να αποκλειστεί η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης (57).

(220)

Καταρχήν, κρατική ενίσχυση μπορούν να χαρακτηριστούν και τα μέτρα που περιορίζουν τις επιβαρύνσεις οι οποίες συνήθως περιλαμβάνονται στον ισολογισμό μιας επιχείρησης. Όσον αφορά την αναδιάρθρωση χρεών, η Επιτροπή αξιολογεί την εν λόγω συμπεριφορά με βάση το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή (58). Σε αυτή την περίπτωση, το κράτος θεωρείται δημόσιος πιστωτής ο οποίος, όπως και ένας ιδιώτης επενδυτής, επιδιώκει να ανακτήσει οφειλόμενα σε αυτό ποσά και ο οποίος, προς τον σκοπό αυτό, συνάπτει συμφωνίες με τον οφειλέτη, βάσει των οποίων γίνεται αναδιάρθρωση των οφειλών ή αυτές καταβάλλονται σε δόσεις προκειμένου να διευκολυνθεί η εξόφλησή τους (59). Ευνοϊκή μεταχείριση, κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, υφίσταται εάν το οφειλόμενο ποσό μπορεί να εξοφληθεί στον δημόσιο πιστωτή με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς που θα επέτρεπε ένας ιδιώτης πιστωτής. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι η αναδιάρθρωση δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι το διοικητικό δικαστήριο Kuopio (Kuopion Hallinto-Oikeus) απαγόρευσε την εφαρμογή της. Εντούτοις, όπως αναφέρει η Φινλανδία, το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής του χρέους έχει, παρόλα αυτά, παραταθεί, με αποτέλεσμα τη μετάθεση της καταβολής οφειλών. Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αναδιάρθρωση που εφαρμόστηκε στην πράξη διαφέρει από την κοινοποιηθείσα αναδιάρθρωση όσον αφορά τα ποσά και το χρονοδιάγραμμα. Το ποσό που πράγματι αναδιάρθρωσε ο Δήμος Mikkeli είναι χαμηλότερο από το αρχικά κοινοποιηθέν ποσό και η αναδιάρθρωση εγκρίθηκε για μικρότερες περιόδους από τις αρχικά κοινοποιηθείσες. Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το κοινοποιηθέν μέτρο έχει εφαρμοστεί με τροποποιήσεις. Ανεξάρτητα από τις τροποποιήσεις αυτές, η Επιτροπή επισημαίνει ότι κανένας ιδιώτης επενδυτής δεν θα δεχόταν ποτέ αναδιάρθρωση χρέους με οποιαδήποτε μορφή για τους λόγους που παρατίθενται στην παρούσα αιτιολογική σκέψη.

(221)

Ένας ιδιώτης πιστωτής προβαίνει συνήθως σε αναγκαστική είσπραξη των απαιτήσεών του, εάν προηγουμένως έχει συνάψει συμφωνίες για την αναδιάρθρωση οφειλών την οποία οφείλει να τηρήσει ο οφειλέτης (60). Αντίθετα, ο Δήμος Mikkeli αποδέχτηκε μεταγενέστερη αναδιάρθρωση του χρέους, αφού η Karjaportti δεν μπόρεσε να τηρήσει τους όρους της αναδιάρθρωσης του χρέους που συμφωνήθηκαν κατά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Επιπλέον, δεν υπάρχουν ειδικοί λόγοι για μη αναγκαστική εκτέλεση, όπως η παροχή μεγαλύτερων εγγυήσεων στον Δήμο Mikkeli. Τέλος, όσον αφορά τις προοπτικές μελλοντικής αποδοτικότητας και βιωσιμότητας της επιχείρησης, η Επιτροπή θεωρεί ότι η οικονομική κατάσταση της εταιρείας ήταν τέτοια που δεν δικαιολογούσε να υπάρξει πεποίθηση ότι οι επενδύσεις θα επιτύγχαναν αποδεκτό επίπεδο αποδοτικότητας σε εύλογο διάστημα. Κατά τον χρόνο παροχής της εγγύησης, η Karjaportti ήταν σε διαδικασίας πτώχευσης και, επιπλέον, από το 2004, η επιχείρηση ήταν σε διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ένας υποθετικός ιδιώτης πιστωτής στην ίδια κατάσταση με αυτήν του Δήμου Mikkeli δεν θα είχε αποδεχθεί συνεχείς αναδιαρθρώσεις των οφειλών.

(222)

Σε αυτό το πλαίσιο, η Φινλανδία αναφέρει ότι ο Δήμος Mikkeli ενήργησε όπως ακριβώς ενήργησαν και άλλοι πιστωτές της Karjaportti.

(223)

Στην πράξη, όσον αφορά την κοινοποιηθείσα αναδιάρθρωση χρέους, η συμφωνία των ιδιωτών πιστωτών, εξαρτιόταν, σύμφωνα με τη Φινλανδία, από τη συμφωνία του Δήμου Mikkeli. Δεύτερον, φαίνεται ότι η σχεδιασθείσα αναδιάρθρωση χρέους δεν προέβλεπε τους ίδιους όρους για όλους τους διασφαλισμένους πιστωτές. Ενώ ο Δήμος Mikkeli θα δεχόταν αναβολή της καταβολής των εκκρεμών οφειλών για το 2011, οι ιδιώτες πιστωτές θα εισέπρατταν δόση το 2009. Με βάση αυτό το στοιχείο, μπορεί να απορριφθεί το επιχείρημα που επικαλέστηκε η Φινλανδία.

(224)

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο δεν τηρεί το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή και ότι παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(225)

Όσον αφορά τις άλλες απαιτήσεις για να τεκμηριωθεί η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αναδιάταξη συμφωνήθηκε με τον Δήμο Mikkeli και ως εκ τούτου συνίσταται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζεται στο κράτος. Επιπλέον, το μέτρο μπορεί να θεωρηθεί επιλεκτικό. Τέλος, νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, όπως εξηγείται αναλυτικότερα στις αιτιολογικές σκέψεις 133, 140 και 141.

(226)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση.

(227)

Η Φινλανδία επικαλέστηκε ως κύριο επιχείρημα ότι το εν λόγω μέτρο δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης· είχε, ωστόσο, κοινοποιήσει το μέτρο 12 ως ενίσχυση διάσωσης (βλ. αιτιολογική σκέψη 1). Πράγματι, όταν ο Δήμος Mikkeli δέχτηκε την αναδιάρθρωση του χρέους, η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια του σημείου 10γ) των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α 2004 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-129). Κατά συνέπεια, το συμβιβάσιμο των υπό εξέταση μέτρων έπρεπε να κριθεί βάσει των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004.

(228)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004, μια ενίσχυση διάσωσης πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες απαιτήσεις, τις οποίες δεν πληροί το υπό εξέταση μέτρο.

(229)

Το μέτρο δεν πληροί ούτε όλες τις προϋποθέσεις για ενίσχυση αναδιάρθρωσης που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004).

(230)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα δεν ήταν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004.

(231)

Επιπλέον, πρέπει να εξεταστεί εάν τα μέτρα 4 και 5 θα μπορούσαν να είναι συμβιβάσιμα βάσει οποιασδήποτε από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται από τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ.

(232)

Οι εξαιρέσεις του άρθρου 107 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση, διότι τα υπό εξέταση μέτρα δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, δεν έχουν αποδέκτες μεμονωμένους καταναλωτές, δεν έχουν σχεδιαστεί για την αποζημίωση λόγω φυσικών καταστροφών ή έκτακτων γεγονότων και δεν αφορούν την οικονομία συγκεκριμένων περιοχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας που επλήγησαν από τη διαίρεση αυτής της χώρας.

(233)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ προβλέπει και άλλες εξαιρέσεις.

(234)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ αναφέρει ότι «οι ενισχύσεις για την προώθηση της οικονομικής αναπτύξεως περιοχών στις οποίες το βιοτικό επίπεδο είναι ασυνήθως χαμηλό ή στις οποίες επικρατεί σοβαρή υποαπασχόληση» δύνανται να θεωρηθούν ότι συμβιβάζονται με την κοινή αγορά. Η Karjaportti ήταν εγκατεστημένη σε τέτοια περιοχή όταν χορηγήθηκε η ενίσχυση.

(235)

Κατά τον χρόνο λήψης των μέτρων 4 και 5 το συμβάσιμο της κρατικής ενίσχυσης στις ενισχυόμενες περιοχές υπαγόταν στις ΚΓΠΕ του 1998. Βάσει εκείνων των κατευθυντήριων γραμμών, οι προβληματικές επιχειρήσεις δεν είναι επιλέξιμες για περιφερειακή ενίσχυση. Κατά συνέπεια, με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι η ενίσχυση δεν είναι επιλέξιμη για την εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ.

(236)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι «οι ενισχύσεις για την προώθηση σημαντικών σχεδίων κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή την άρση σοβαρής διαταραχής της οικονομίας κράτους μέλους» μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η υπό εξέταση ενίσχυση δεν σχεδιάστηκε για την προώθηση της εκτέλεσης σημαντικού έργου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ούτε διαπίστωσε η Επιτροπή κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι σχεδιάστηκε για την άρση μιας σοβαρής διαταραχής της φινλανδικής οικονομίας. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι η ενίσχυση δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο β) της ΣΛΕΕ.

(237)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο δ) της ΣΛΕΕ αναφέρει ότι οι ενισχύσεις για την προώθηση του πολιτισμού και τη διατήρηση της κληρονομιάς μπορεί να κηρύσσονται συμβιβάσιμες με τη ΣΛΕΕ, όταν δεν επηρεάζουν τους όρους των συναλλαγών και του ανταγωνισμού στην Κοινότητα σε βαθμό αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Το εν λόγω άρθρο προφανώς δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.

(238)

Το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ επιτρέπει τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών, εφόσον δεν αλλοιώνουν τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο που αντίκειται στο κοινό συμφέρον. Η Επιτροπή έχει εκδώσει διάφορες κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις που εξηγούν με ποιον τρόπο θα εφαρμόζει τις προβλεπόμενες σε αυτό το άρθρο εξαιρέσεις. Εντούτοις, η Επιτροπή θεωρεί ότι, λόγω της φύσης και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ενίσχυσης, είναι προφανές ότι οι εξαιρέσεις βάσει των εν λόγω κατευθυντήριων γραμμών και ανακοινώσεων δεν εφαρμόζονται στην παρούσα περίπτωση.

(239)

Με βάση τα ανωτέρω επιχειρήματα, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα 4 και 5 συνιστούν κρατική ενίσχυση που δεν είναι συμβιβάσιμη με την εσωτερική αγορά.

(240)

Καταρχήν, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι η Φινλανδία ανέλαβε, στο πλαίσιο της απόφασης για την κρατική ενίσχυση Ν 715/2006, δέσμευση οι δραστηριότητες της Finnvera να περιοριστούν στη διαχείριση προγραμμάτων κρατικής βοήθειας. Σε αυτή τη βάση, η Επιτροπή αποφάνθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2007 (ημερομηνία έκδοσης της απόφασης της Επιτροπής) ότι η απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος για την Finnvera δεν συνιστά κρατική ενίσχυση. Τα μέτρα 13 έως 17 ελήφθησαν πριν εκδοθεί η απόφαση της Επιτροπής στην υπόθεση Ν 715/2006. Το μέτρο 18 ελήφθη μετά την έκδοση της απόφασης της Επιτροπής στην υπόθεση Ν 715/2006. Συνεπώς, η Επιτροπή οφείλει να λάβει υπόψη τη δέσμευση των φινλανδικών αρχών σε αυτή την υπόθεση κατά την εκτίμηση του μέτρου 18.

(241)

Για να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, μια ενίσχυση πρέπει να χορηγείται άμεσα ή έμμεσα από κρατικούς πόρους και να καταλογίζεται στο κράτος. Η Φινλανδία δεν αμφισβήτησε ότι τα μέτρα που έλαβε η Finnvera συνίστανται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζονται στο κράτος. Σύμφωνα με τη νομολογία, οι πόροι μιας επιχείρησης πρέπει να θεωρούνται κρατικοί πόροι εάν το κράτος μπορεί, ασκώντας τη δεσπόζουσα επιρροή του στην εν λόγω επιχείρηση, να κατευθύνει τον τρόπο χρησιμοποίησης των πόρων της (61). Μέτρα που λαμβάνονται από ειδικό χρηματοπιστωτικό οργανισμό, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί δημόσιος οργανισμός με βάση το καταστατικό του, κατά κανόνα καταλογίζονται στο κράτος (62). Το Δικαστήριο έχει εξηγήσει ακόμη την έννοια του καταλογιστέου στην υπόθεση Stardust Marine (63). Όρισε τα ακόλουθα κριτήρια για να διαπιστωθεί η δυνατότητα καταλογισμού: την ένταξη της δημόσιας επιχείρησης στις δομές της δημόσιας διοίκησης· τη φύση των δραστηριοτήτων της και την άσκησή τους στην αγορά υπό συνθήκες συνήθους ανταγωνισμού προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις· το νομικό καθεστώς της επιχείρησης (δηλ. αν διέπεται από το δημόσιο δίκαιο ή το κοινό εταιρικό δίκαιο)· τον βαθμό της εποπτείας που ασκούν οι δημόσιες αρχές στη διαχείριση της επιχείρησης. Ως προς αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι ενέργειες της Finnvera υπόκεινται στο διοικητικό δίκαιο, το οποίο σημαίνει ότι είναι στενά συνδεδεμένη με τη δημόσια διοίκηση. Η Finnvera είναι μια ειδική εταιρεία χρηματοδότησης που ανήκει κατά 100 % στο κράτος, απολαμβάνει την εγγύηση του κράτους και παρέχει κυρίως κρατική ενίσχυση και χρηματοδότηση η οποία δεν είναι άμεσα διαθέσιμη στην αγορά, όπως οι εξαγωγικές πιστώσεις. Συνεπώς, μολονότι οι δραστηριότητές της μπορεί να επικαλύπτονται οριακά με αυτές των εμπορικών τραπεζών, δεν ασκεί τις δραστηριότητές της υπό τους συνήθεις όρους ανταγωνισμού με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Έχει συσταθεί βάσει του κοινού εταιρικού δικαίου· ταυτόχρονα, το κράτος ασκεί ισχυρή εποπτεία: το κράτος διορίζει τα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου από τις κοινοβουλευτικές ομάδες των πολιτικών κομμάτων βάσει της εκπροσώπησής τους στο φινλανδικό Κοινοβούλιο. Τα περισσότερα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρέπει να επιλέγονται μεταξύ των υποψηφίων που ορίζουν διάφορα υπουργεία (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 56-57). Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα που έλαβε η Finnvera συνιστούν κρατικούς πόρους και καταλογίζονται στη Φινλανδία.

(242)

Αναφορικά με το ερώτημα αν το μέτρο 13 παρέχει πλεονέκτημα στον δικαιούχο, σε αντίθεση με την άποψη της Φινλανδίας, η ενίσχυση δεν χορηγήθηκε από κοινού με άλλους ιδιώτες πιστωτές με τους ίδιους όρους. Μολονότι είναι ακριβές ότι […] και […] χορήγησαν δάνεια στην Karjaportti το 2004, η Επιτροπή δεν έχει κανένα στοιχείο ότι οι τράπεζες αυτές παρείχαν επίσης και εγγυήσεις. Επιπλέον, τα δάνεια που χορήγησαν οι δύο ιδιώτες πιστωτές χορηγήθηκαν μόλις το θέρος του 2004, δηλ. δύο μήνες μετά, αφού η Finnvera είχε λάβει το μέτρο 13 και, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι η Finnvera ενήργησε «από κοινού» με αυτούς. Το επιχείρημα της Φινλανδίας ότι η εγγύηση παρασχέθηκε σύμφωνα με την ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2000, μπορεί επίσης να απορριφθεί. Πρώτον, όπως εξηγείται ανωτέρω, η Επιτροπή βασίζεται στην ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008 για την εκτίμηση του μέτρου (βλ. αιτιολογική σκέψη 134). Σύμφωνα με το σημείο 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης σε μια μεμονωμένη κρατική εγγύηση μπορεί να αποκλειστεί, εάν ο δανειολήπτης δεν αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες. Εφόσον η Επιτροπή θεωρεί ότι η Karjaportti ήταν ήδη το 2004 προβληματική επιχείρηση, κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128), μπορεί να αποκλεισθεί η εφαρμογή της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων. Η Φινλανδία υποστηρίζει, επίσης, ότι για την εγγύηση καταβλήθηκε υψηλή αμοιβή. Με βάση τις οικονομικές δυσχέρειες της Karjaportti κατά τον χρόνο παροχής της εγγύησης κρίνεται, ωστόσο, ότι η εγγυητική αμοιβή την οποία έλαβε η Finnvera δεν είναι η τρέχουσα αμοιβή της αγοράς. Πράγματι, το συνολικό χρηματοοικονομικό κόστος του δικαιούχου ήταν [5-8]% για το δάνειο και την εγγύηση μαζί, ενώ το επιτόκιο αναφοράς που εφαρμοζόταν την περίοδο εκείνη ήταν 4,43 % επί του οποίου έπρεπε να είχαν προστεθεί τουλάχιστον 400 μονάδες βάσης, εάν συνεκτιμηθούν οι οικονομικές δυσχέρειες του δικαιούχου. Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(243)

Εξάλλου, για να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, ένα μέτρο πρέπει να είναι ειδικό ή επιλεκτικό, από την άποψη ότι ευνοεί μόνο ορισμένες επιχειρήσεις ή ορισμένους κλάδους παραγωγής. Το μέτρο 13 ελήφθη για την Karjaportti, μια συγκεκριμένη εταιρεία. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι συνιστά επιλεκτικό πλεονέκτημα υπέρ του δικαιούχου.

(244)

Επιπλέον, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει αν το μέτρο 13 μπορεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και να επηρεάσει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές. Ως προς αυτό, η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι το στοιχείο της ενίσχυσης που ενέχει η εγγύηση ήταν κάτω από το όριο de minimis. Όταν ελήφθη το μέτρο 13, ίσχυε ο κανονισμός της Επιτροπής (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της 12ης Ιανουαρίου 2001 σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης (ΕΚ) στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (64) («ο κανονισμός de minimis 2001») (65). Μία από τις απαιτήσεις για την εφαρμογή του κανονισμού de minimis του 2001 είναι ότι η συνολική ενίσχυση ήσσονος σημασίας που χορηγείται σε μια επιχείρηση δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό των 100 000 ευρώ για καμία περίοδο τριών ετών. Η υπό εκτίμηση εγγύηση ανήλθε μόνο σε 91 000 ευρώ, δηλ. θα τηρούσε το ανώτατο όριο των 100 000 ευρώ ακόμη και αν το συνολικό ποσό θεωρούνταν ως στοιχείο ενίσχυσης. Πρέπει, συνεπώς, να διαπιστωθεί αν το μέτρο 13 πρέπει να συνεκτιμηθεί από κοινού με το μέτρο 4, εγγύηση την οποία ο Δήμος Mikkeli παρείχε τον Μάρτιο του 2004, μόλις 9 ημέρες πριν από τη λήψη του μέτρο 13, της εγγύησης που παρέσχε η Finnvera. Ενώ οι δύο εγγυήσεις παρασχέθηκαν από δύο διαφορετικές οντότητες και κάλυπταν δύο διαφορετικά δάνεια διαφορετικής διάρκειας, αυτά τα δύο δάνεια αντικατέστησαν ένα ενιαίο δάνειο που είχε χορηγήσει η Tapiola το 1992. Μπορεί, συνεπώς, να θεωρηθεί ότι το μέτρο 4 και το μέτρο 13 ελήφθησαν για τον ίδιο σκοπό, που ήταν να μπορέσει να μετατραπεί το δάνειο της Tapiola που χορηγήθηκε το 1992 σε νέα δάνεια. Με βάση αυτή τη στενή σύνδεση ανάμεσα στα δύο μέτρα, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο 4 και το μέτρο 13 πρέπει να θεωρηθούν ως ένα μέτρο για τους σκοπούς της εφαρμογής του ανώτατου ορίου των 100 000 ευρώ που ορίζει ο κανονισμός για τις ενισχύσεις de minimis του 2001. Συνυπολογιζόμενο, το στοιχείο ενίσχυσης που ενείχαν αυτά τα δύο μέτρα υπερβαίνει το ποσό των 100 000 ευρώ. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 13 δεν εμπίπτει στο πεδίο του κανονισμού για τις ενισχύσεις de minimis του 2001.

(245)

Τέλος, η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι το μέτρο 13 αποτελεί συνέχεια ήδη υφισταμένων οφειλών και, ως εκ τούτου, η έκθεση της Finnvera δεν αυξήθηκε. Η Φινλανδία πρόβαλε παρόμοιο επιχείρημα σε σχέση με το μέτρο 4. Όπως και για το μέτρο 4, η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι το μέτρο 13 αποτελούσε απλή συνέχεια προηγούμενου μέτρου (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 164-165).

(246)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 13 συνιστά κρατική ενίσχυση.

(247)

Η Φινλανδία δεν πρόβαλε επιχειρήματα όσον αφορά το συμβιβάσιμο του μέτρου 13. Εφόσον η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση όταν η Finnvera παρείχε την εγγύηση (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128), η Επιτροπή θα εκτιμήσει πρώτα αν είναι συμβιβάσιμο ως ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α. Κατά τον χρόνο παροχής της εγγύησης, ίσχυαν οι κατευθυντήριε γραμμές Δ&Α του 1999 (66).

(248)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999, μια ενίσχυση διάσωσης πρέπει να ικανοποιεί συγκεκριμένες απαιτήσεις, οι οποίες δεν πληρούνται όλες από το υπό εξέταση μέτρο.

(249)

Για τους ίδιους λόγους που παρατίθενται ανωτέρω για τα μέτρα 4 και 5 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 177-178), η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο 13 δεν τηρεί τις προϋποθέσεις για ενίσχυση αναδιάρθρωσης που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο δεν ήταν σύμφωνο με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 1999.

(250)

Επιπλέον, πρέπει να διαπιστωθεί αν το μέτρο 13 θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμο βάσει μίας από τις άλλες εξαιρέσεις οι οποίες ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ. Για τους ίδιους λόγους με αυτούς που παρατίθενται ανωτέρω για το μέτρο 4 και το μέτρο 5 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 179-86), η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν συντρέχει κανένας από τους λόγους εξαίρεσης. Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο 13 ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης μη συμβιβάσιμης με την εσωτερική αγορά.

(251)

Η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι το μέτρο προβλεπόταν στο σχέδιο αναδιάρθρωσης για τις διαδικασίες αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία και ότι η Finnvera έλαβε το μέτρο από κοινού με άλλους ιδιώτες πιστωτές.

(252)

Είναι ακριβές ότι το μέτρο προβλεπόταν ήδη στον πρόγραμμα αναδιάρθρωσης για ιδιώτες όσο και για δημόσιους πιστωτές της Karjaportti. Σύμφωνα με τα έγγραφα που υπέβαλε η Φινλανδία, η μετατροπή τόκων πραγματοποιήθηκε στα τέλη 2005 και στις αρχές του 2006. Επίσης ιδιώτες επενδυτές μετέτρεψαν τόκους τους σε δάνεια.

(253)

Πρώτον, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης στην υπόθεση BP Chemicals (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 189-191), πρέπει να διαπιστωθεί αν το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς μπορεί να εφαρμοστεί στο μέτρο 14. Ως προς αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα μέτρα 4, 5 και 13 ελήφθησαν πριν την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, ενώ το μέτρο 14 ελήφθη κατά τη διάρκεια της εν λόγω διαδικασίας. Για τους λόγους που παρατίθενται ανωτέρω στις αιτιολογικές σκέψεις 189-191, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο 14 μπορεί να διαχωριστεί από τα μέτρα 4, 5 και 13. Επιπλέον, το μέτρο 14 προβλεπόταν ήδη στο ίδιο το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης που αποσκοπούσε στην αποκατάσταση της βιωσιμότητας της επιχείρησης.

(254)

Δεύτερον, όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς στο εν λόγω μέτρο, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα δάνεια που χορήγησαν οι ιδιώτες επενδυτές […] και […] είναι συγκρίσιμα με το δάνειο που χορήγησε η Finnvera. Ως διασφαλισμένοι πιστωτές στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία, όλες οι εταιρείες βρίσκονται σε παρόμοια θέση. Δεδομένου ότι τα εν λόγω δάνεια χορηγήθηκαν με παρόμοιους όρους με αυτούς του δανείου της Finnvera (ίδια διάρκεια δανείου, συγκρίσιμη περίοδος αποπληρωμής) και ότι το επιτόκιο που ζήτησε η Finnvera ήταν ευνοϊκότερο για την Finnvera (EURIBOR 6 μηνών + 2 % ήταν 4,643 % την 1η Ιανουαρίου 2006) από το επιτόκιο που έλαβαν οι ιδιώτες επενδυτές (την 1η Ιανουαρίου 2006, EURIBOR 3 μηνών + 1,5 % ήταν 3,988 %· EURIBOR 3 μηνών +2 % ήταν 4,488 %), η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο δεν παρείχε πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(255)

Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το μέτρο δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(256)

Πρώτον, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο δικαιούχος του μέτρου είναι η Karjaportti, μολονότι χορηγήθηκε αντεγγύηση στην […]. Η χαμηλή αμοιβή που έλαβε η […] από την Karjaportti σημαίνει ότι […] χορήγησε μόνο εγγύηση με βάση την εγγύηση που παρείχε η Finnvera. Πράγματι, στην πράξη, η Karjaportti και όχι η […] καταβάλλει την εγγυητική αμοιβή για την αντεγγύηση στην Finnvera.

(257)

Σε κάθε περίπτωση, η Φινλανδία θεωρεί ότι η Finnvera ενήργησε με τους ίδιους όρους όπως και οι ιδιώτες πιστωτές […] και […]. Είναι ακριβές ότι […] και […] ήταν σε παρόμοια κατάσταση με αυτήν την Finnvera. Και οι τρεις εταιρείες είναι διασφαλισμένοι πιστωτές στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία. Όλοι έχουν χορηγήσει δάνεια και εγγυήσεις στην Karjaportti πριν ([…]).

(258)

Όπως και για το μέτρο 14, με βάση το πνεύμα της απόφασης την υπόθεση BP Chemicals (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 189–191) κρίνεται ότι το κριτήριο του επενδυτή σε οικονομία αγοράς μπορεί να εφαρμοστεί στο μέτρο 15, εφόσον το μέτρο αυτό μπορεί να διαχωριστεί από τα μέτρα 4, 5 και 13 (βλ. αιτιολογική σκέψη 253).

(259)

Αναφορικά με το εν λόγω μέτρο, συνολικά το εγγυημένο δάνειο ανερχόταν σε 1,8 εκατ. ευρώ. Η Finnvera παρείχε αντεγγύηση […] μόνο για το 16,7 % του ποσού (300 000 ευρώ). Το υπόλοιπο του δανείου καλυπτόταν από εγγυήσεις της […] και […] (825 000 ευρώ και 675 000 ευρώ αντίστοιχα) που δεν καλύπτονταν από αντεγγύηση της Finnvera. Από την σκοπιά του δικαιούχου Karjaportti, το συνολικό κόστος για την εγγύηση που καλυπτόταν από αντεγγύηση ήταν υψηλότερο από τις εγγυήσεις που παρείχαν οι […] και […]. Ενώ οι δύο τελευταίες έλαβαν εγγυητική αμοιβή 1,75 % από την Karjaportti, το συνολικό δημοσιονομικό κόστος για την αντεγγύηση της Karjaportti ήταν 2,9 % (1,65 % για την εγγύηση της […] συν 1,25 % για την αντεγγύηση). Συνεπώς, το μέτρο που έλαβε η Finnvera δεν παρείχε πλεονέκτημα στην Karjaportti.

(260)

Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το μέτρο δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(261)

Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 110, η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι το δάνειο δεν ενείχε στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, διότι ήταν μέρος ενός ευρύτερου μέτρου χρηματοδότησης στο οποίο συμμετείχαν και ιδιώτες πιστωτές.

(262)

Όπως και για το μέτρο 14, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης στην υπόθεση BP Chemicals (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 189–191) κρίνεται ότι το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς μπορεί να εφαρμοστεί στο μέτρο 16 (βλ. αιτιολογική σκέψη 253).

(263)

Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική σκέψη 254, η Επιτροπή θεωρεί ότι [….] και […] βρίσκονται σε συγκρίσιμη θέση με αυτήν της Finnvera. Όσον αφορά το υπό εξέταση συγκεκριμένο μέτρο, είναι ακριβές ότι η Finnvera χορήγησε το δάνειο ταυτόχρονα και με παρόμοιους όρους όπως και […] και […]. Η διάρκεια των δανείων για όλους τους πιστωτές ήταν έξι μήνες· για όλα τα δάνεια, η καθυστέρηση ήταν αντίστοιχη (το οφειλόμενο ποσό για όλους τους πιστωτές ανέρχεται περίπου σε […]% του αρχικού ποσού). Και τα τρία δάνεια ήταν εξασφαλισμένα με την ίδια εγγύηση, όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 66, και η εξασφάλιση κατανέμεται ανάμεσα στους πιστωτές σε συνάρτηση με τον κίνδυνο του κάθε πιστωτή σε σχέση με το δάνειο το οποίο χορήγησε. Όσον αφορά το επιτόκιο, φαίνεται ότι το επιτόκιο που ζήτησε η Finnvera ήταν ακόμη ευνοϊκότερα για την Finnvera (EURIBOR 6 μηνών + 2,5 % ανερχόταν σε 6,847 % στις 6 Ιουλίου 2007) από το επιτόκιο που εισέπραξαν οι ιδιώτες επενδυτές (στις 9 Ιουλίου 2007, EURIBOR 1 μηνός + 2 % ήταν 6,105 %). Κατά συνέπεια, το δάνειο μπορεί να θεωρηθεί σύμφωνο με το κριτήριο του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς και ότι δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(264)

Με βάση τα ανωτέρω, κρίνεται ότι το μέτρο δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(265)

Πρώτον, πρέπει να διαπιστωθεί ποια οντότητα ωφελείται από το εν λόγω μέτρο, η [….] ή Karjaportti Η Finnvera παρείχε την αντεγγύηση στην […], την κύρια τράπεζα της Karjaportti. Η […] παρείχε με τη σειρά της εγγύηση στην Karjaportti. Η […] εισέπραξε πολύ χαμηλή αμοιβή από την Karjaportti για την εν λόγω εγγύηση, το οποίο υποδηλώνει ότι […] παρείχε την εγγύηση μόνο στην Karjaportti, εφόσον καλυπτόταν από την αντεγγύηση της Finnvera. Η Επιτροπή επισημαίνει ακόμη ότι η εγγυητική αμοιβή για την αντεγγύηση δεν καταβλήθηκε στην Finnvera από […], αλλά από την Karjaportti. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι ο δικαιούχος του μέτρου είναι η Karjaportti.

(266)

Δεύτερον, πρέπει να εκτιμηθεί αν το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti. Συναφώς, η Φινλανδία ισχυρίζεται ότι η αντεγγύηση δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης, διότι στον διακανονισμό συμμετείχε και άλλος ιδιώτης. Το επιχείρημα αυτό μπορεί να απορριφθεί, διότι η Finnvera παρείχε αντεγγύηση για την εγγύηση του ιδιώτη, άρα η Finnvera και ο ιδιώτης δεν βρίσκονταν κατά κανένα τρόπο σε παρόμοια θέση.

(267)

Συνεπώς, η Επιτροπή εκτιμά το μέτρο με βάση την ανακοίνωση περί εγγυήσεων του 2008. Αν και η αντεγγύηση της Finnvera δεν καλύπτει, πράγματι, ποσοστό άνω του 80 % της εγγύησης […], ο δικαιούχος, δηλ. η Karjaportti, ήταν προβληματική επιχείρηση κατά τον χρόνο παροχής της εγγύησης, όπως περιγράφεται αναλυτικότερα στις αιτιολογικές σκέψεις 123-128. Συνεπώς, η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης δεν μπορεί να αποκλειστεί βάσει του σημείου 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008.

(268)

Ακόμη και αν μια εγγύηση δεν πληροί όλες τις προϋποθέσεις του σημείου 3.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, η αμοιβή που καταβάλλεται για μια εγγύηση μπορεί να αιτιολογήσει το συμπέρασμα ότι η εγγύηση δεν ενέχει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης. Σε κάθε περίπτωση, στην εξεταζόμενη υπόθεση, σε αντίθεση με την άποψη της Φινλανδίας, η Επιτροπή πιστεύει ότι το μέτρο δεν μπορεί να θεωρηθεί απαλλαγμένο από κρατική ενίσχυση. Η εγγύηση χορηγήθηκε με χαμηλή εγγυητική αμοιβή, μολονότι η επιχείρηση αντιμετώπιζε δυσκολίες (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128) και ο κίνδυνος για την Finnvera μπορούσε να θεωρηθεί υψηλός. Κατά συνέπεια, κρίνεται ότι το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα στην Karjaportti. Η Επιτροπή παρατηρεί, ως προς αυτό, επίσης ότι η Finnvera, με βάση τη δέσμευση που ανέλαβαν οι φινλανδικές αρχές στο πλαίσιο της υπόθεσης N 715/2006, δεν επιτρεπόταν να χορηγήσει χρηματοδότηση βάσει της αγοράς.

(269)

Επιπλέον, το μέτρο πληροί όλες τις άλλες προϋποθέσεις για ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης. Όπως περιγράφεται στην αιτιολογική σκέψη 241, τα μέτρα που έλαβε η Finnvera συνίστανται σε κρατικούς πόρους και καταλογίζονται στο κράτος. Το μέτρο 17 είναι επίσης επιλεκτικό, εφόσον η μόνη επιχείρηση που επωφελήθηκε από αυτό είναι η Karjaportti. Τέλος, νοθεύει τον ανταγωνισμό και επηρεάζει τις μεταξύ των κρατών μελών συναλλαγές.

(270)

Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση.

(271)

Η Φινλανδία δεν ισχυρίστηκε ότι το μέτρο 17 είναι συμβιβάσιμο με την εσωτερική αγορά. Πράγματι, όταν η Finnvera έλαβε το μέτρο, η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α 2004 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 123-128). Συνεπώς, το μέτρο θα μπορούσε να είναι συμβατό μόνο ως ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης βάσει των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004.

(272)

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004, μια ενίσχυση διάσωσης πρέπει να ικανοποιεί ορισμένες απαιτήσεις, τις οποίες δεν πληροί το υπό εξέταση μέτρο.

(273)

Το μέτρο δεν πληροί ούτε όλες τις προϋποθέσεις για την ενίσχυση αναδιάρθρωσης που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004).

(274)

Συνεπώς, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο δεν ήταν σύμφωνο με τις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α του 2004.

(275)

Εξάλλου, πρέπει να εξεταστεί αν το μέτρο 17 θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμο με βάση κάποια από τις άλλες εξαιρέσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 107 της ΣΛΕΕ. Για τους ίδιους λόγους που παρατίθενται ανωτέρω για τα μέτρα 4 και 5 (βλ. αιτιολογικές σκέψεις 179-186), η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν ισχύει καμία από τις εξαιρέσεις. Συνεπώς, η Επιτροπή κρίνει ότι το μέτρο 17 συνιστά κρατική ενίσχυση ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά.

(276)

Σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ και κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η Επιτροπή είναι αρμόδια να αποφασίζει ότι το εμπλεκόμενο κράτος πρέπει να καταργήσει ή να τροποποιήσει την ενίσχυση (67), όταν διαπιστωθεί ότι αυτή είναι ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά. Επίσης, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η υποχρέωση ενός κράτους να καταργήσει ενίσχυση η οποία κρίθηκε από την Επιτροπή ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά αποσκοπεί στην επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση (68). Ως προς αυτό, το Δικαστήριο έκρινε ότι ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται όταν ο δικαιούχος επιστρέψει τα ποσά που χορηγήθηκαν ως παράνομη ενίσχυση, με αποτέλεσμα να απολέσει το πλεονέκτημα που απολάμβανε στην αγορά σε σχέση με τους ανταγωνιστές του και με την επαναφορά της κατάστασης που υπήρχε πριν από την καταβολή της ενίσχυσης (69).

(277)

Βάσει της εν λόγω νομολογίας, το άρθρο 14 του διαδικαστικού κανονισμού ορίζει ότι «σε περίπτωση αρνητικής απόφασης για υπόθεση παράνομων ενισχύσεων, η Επιτροπή αποφασίζει την εκ μέρους του οικείου κράτους μέλους λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την ανάκτηση της ενίσχυσης από τον δικαιούχο».

(278)

Συνεπώς, έξι εξεταζόμενα μέτρα πρέπει να θεωρηθούν ως παράνομη και ασυμβίβαστη ενίσχυση:

(279)

Τα σχετικά ποσά πρέπει, συνεπώς, να ανακτηθούν, ώστε να επανέλθει η κατάσταση που υπήρχε στην αγορά πριν από τη χορήγηση της ενίσχυσης. Η ανάκτηση θα αφορά το ποσό που χορηγήθηκε από τη χρονική στιγμή κατά την οποία ο δικαιούχος αποκόμισε πλεονέκτημα, δηλ. όταν η ενίσχυση τέθηκε στη διάθεση του δικαιούχου και θα εφαρμοστούν τόκοι μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(280)

Το ασυμβίβαστο στοιχείο ενίσχυσης των δύο εγγυήσεων που χορήγησε ο Δήμος Mikkeli το (μέτρο 4 και μέτρο 5) και των εγγυήσεων που χορήγησε η Finnvera τα έτη 2005 (μέτρο 13) και 2008 (μέτρο 17) καθορίζεται βάσει των ακόλουθων αρχών.

(281)

Καταρχήν, μια κρατική εγγύηση θα μπορούσε να συνιστά εγγύηση για το συνολικό ποσό του υφιστάμενου δανείου, εάν ο δικαιούχος δεν είναι σε θέση να έχει πρόσβαση σε χρηματοδότηση από τις αγορές με τα δικά του μέσα (70). Στην προκειμένη περίπτωση, η Φινλανδία απέδειξε, ωστόσο, ότι η Karjaportti, μπορούσε ακόμη να έχει πρόσβαση σε κεφαλαιαγορές όταν χορηγήθηκαν οι εγγυήσεις του 2004, παρέχοντας πληροφορίες για δάνεια που χορήγησαν ιδιώτες δανειστές στον δικαιούχο (βλ. αιτιολογική σκέψη 93). Υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις αν η Karjaportti είχε πρόσβαση στις αγορές το 2008, όταν ελήφθη το μέτρο 17. Ως προς αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η αντεγγύηση που παρείχε η Finnvera κάλυπτε μόνο το 80 % της εγγύησης που χορήγησε ιδιώτης πιστωτής, το οποίο σημαίνει ότι ο ιδιώτης πιστωτής εξακολουθεί να είναι εκτεθειμένος σε κίνδυνο για το 20 %. Με βάση τα ανωτέρω, μπορεί να θεωρηθεί ότι η επιχείρηση εξακολουθούσε να έχει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές χωρίς την εγγύηση του 2008.

(282)

Εντούτοις, δεδομένων των οικονομικών προβλημάτων της Karjaportti κατά τον χρόνο που ελήφθησαν τα μέτρα, οι εμπορικές τράπεζες θα εφάρμοζαν σημαντικά υψηλότερο επιτόκιο από αυτό που επιτεύχθηκε χάρη στις κρατικές εγγυήσεις, διότι αυτές είναι μια πρόσθετη εξασφάλιση για τις τράπεζες. Έτσι, η Επιτροπή κρίνει ότι η Karjaportti ωφελήθηκε από χαμηλότερα επιτόκια, τα οποία της παραχωρήθηκαν χάρη στις εγγυήσεις.

(283)

Σύμφωνα με το σημείο 4.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, όταν δεν υπάρχει συγκρίσιμη εγγυητική αμοιβή της αγοράς, το συνολικό κόστος χρηματοδότησης του εγγυημένου δανείου (επιτόκιο συν εγγυητική αμοιβή) πρέπει να συγκρίνεται με το επιτόκιο της αγοράς για παρόμοιο δάνειο χωρίς κρατική εγγύηση. Σε πολλές περιπτώσεις, το εν λόγω επιτόκιο αγοράς δεν είναι διαθέσιμο. Για τον λόγο αυτό, στην ανακοίνωσή της σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (71) («ανακοίνωση για τα επιτόκια αναφοράς του 2008»), η Επιτροπή επεξεργάστηκε μέθοδο η οποία, για τους λόγους που ορίζονται στο σημείο 4.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων του 2008, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον κατά προσέγγιση υπολογισμό του επιτοκίου της αγοράς.

(284)

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχει ένδειξη σχετικά με το ποσό που θα είχε καταβάλει η Karjaportti για συγκρίσιμο δάνειο χωρίς εγγύηση. Ακόμη, η παροχή των τριών εγγυήσεων πραγματοποιήθηκε πριν την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Επιπλέον, η Επιτροπή έχει την άποψη ότι, λόγω του χρόνου που διανύθηκε από τη λήψη του μέτρου, θα ήταν δύσκολο να υπολογιστεί ένα «πραγματικό» επιτόκιο αγοράς για έναν φινλανδό παραγωγό κρέατος. Συνεπώς, η Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει το σχετικό επιτόκιο αναφοράς ως σημείο αναφοράς για το επιτόκιο της αγοράς.

(285)

Όσον αφορά το μέτρο 4, η εξασφάλιση των δανείων της Karjaportti θα μπορούσε να θεωρηθεί ως συνήθης με βάση την ανακοίνωση για τα επιτόκια αναφοράς του 2008. Η Karjaportti παρείχε υποθήκη ακινήτου και υποθήκη επιχείρησης για το μέτρο 4. Οι καταχωρισθείσες αξίες των δύο μέσων είναι πολύ υψηλές. (βλ. αιτιολογική σκέψη 27). Πρέπει, εντούτοις, να ληφθεί υπόψη ότι οι ίδιες εξασφαλίσεις είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί για την εξασφάλιση άλλων απαιτήσεων του Δήμου Mikkeli (όπως για το μέτρο 1), με αποτέλεσμα να μην είναι ολόκληρο το ποσό διαθέσιμο για το εξεταζόμενο μέτρο. Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η πραγματική αξία των ενυπόθηκων περιουσιακών στοιχείων καθώς και της ενυπόθηκης επιχείρησης εξαρτάται από την αξία των υποθηκευμένων στοιχείων και τη βαθμολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας του Δήμου Mikkeli.

(286)

Ως προς αυτό, επισημαίνεται ότι η Φινλανδία δεν μπορούσε να υποβάλει αποτίμηση της αξίας των εξασφαλίσεων κατά τον χρόνο παροχής της εγγύησης. Υπέβαλε, ωστόσο, δύο ανεξάρτητες αποτιμήσεις της αξίας των εξασφαλίσεων γενικά, που χρησιμοποιήθηκαν για την εκπόνηση του προγράμματος αναδιάρθρωσης, της 15ης Φεβρουαρίου 2005 (βλ. αιτιολογική σκέψη 42), που είναι πολύ κοντινή με την ημερομηνία παροχής της εγγύησης. Συναφώς, αναφέρεται ότι με βάση τη βαθμολογία του Δήμου Mikkeli η υποθήκη του ακινήτου θα ήταν ενδεχομένως επαρκής για να καλύψει τις απαιτήσεις του, εάν το ακίνητο παρέμενε σε χρήση· σε περίπτωση λύσης και εκκαθάρισης της Karjaportti, η αξία του ακινήτου θα ήταν ενδεχομένως υπερβολικά χαμηλή για να καλύψει οποιαδήποτε από τις απαιτήσεις του Δήμου Mikkeli. Η υποθήκη επιχείρησης θα μπορούσε να καλύψει ενδεχομένως μέρος των απαιτήσεων του Δήμου Mikkeli. Ως εκ τούτου, κρίνεται λογικό η ποιότητα των εξασφαλίσεων να θεωρηθεί κανονική.

(287)

Κατά συνέπεια, το επιτόκιο που θα έπρεπε να είχε καταβάλει η Karjaportti για δάνειο με τους όρους της αγοράς, χωρίς εγγύηση, είναι το επιτόκιο αναφοράς του 4,43 % συν ασφάλιστρο κινδύνου 650 μονάδων βάσης, το οποίο αντανακλά το ασφάλιστρο κινδύνου που εφαρμόζεται σε μια προβληματική επιχείρηση η οποία παρέχει συνήθη εξασφάλιση. Το ποσό της ενίσχυσης πρέπει, συνεπώς, να υπολογιστεί ως η διαφορά ανάμεσα στο θεωρητικό επιτόκιο της αγοράς και το επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το εγγυημένο δάνειο (4 %) αφού αφαιρεθεί η τιμή που καταβλήθηκε για την εγγύηση, δηλ. 0 μονάδες βάσης. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο επιτόκια θα υπολογιστεί για την περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε πράγματι το επιτόκιο που υιοθετήθηκε.

(288)

Η ενίσχυση επιβαρύνεται με τόκους ανάκτησης που υπολογίζονται από τη χρονική στιγμή που θα οφείλονταν η διαφορά ανάμεσα στα θεωρητικά επιτόκια και το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(289)

Όσον αφορά το μέτρο 5, η εξασφάλιση θα μπορούσε να θεωρηθεί κανονική σύμφωνα με την ανακοίνωση για τα επιτόκια αναφοράς του 2008. Η Karjaportti παρείχε τις ίδιες εξασφαλίσεις όπως και για το μέτρο 4, δηλ. υποθήκη ακινήτου στην εγκατάσταση παραγωγής Tikkala και υποθήκη εμπορικού ακινήτου. Επιπλέον, δόθηκε «ειδικό ενέχυρο» στην εγκατάσταση παραγωγής Tikkala με καταχωρημένη τιμή 1 135 268 ευρώ (βλ. αιτιολογική σκέψη 29). Για όλες αυτές τις εξασφαλίσεις παρέχεται η ίδια αιτιολόγηση όπως και για το άρθρο 4 ανωτέρω και φαίνεται λογικό να θεωρηθεί η παρασχεθείσα εξασφάλιση ως συνήθης εξασφάλιση.

(290)

Το επιτόκιο το οποίο θα έπρεπε να είχε καταβάλει η Karjaportti για δάνειο με τους όρους της αγοράς, χωρίς την εγγύηση, είναι και σε αυτή την περίπτωση το επιτόκιο αναφοράς 4,43 % συν ασφάλιστρο κινδύνου 650 μονάδων βάσης. Το ποσό της ενίσχυσης θα πρέπει, συνεπώς, να υπολογίζεται ως η διαφορά ανάμεσα σε αυτό το θεωρητικό επιτόκιο και το επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το εγγυημένο δάνειο (EURIBOR 12 μηνών + 0,3 %), αφού αφαιρεθεί η τιμή που καταβλήθηκε για την εγγύηση, δηλ. 0 μονάδες βάσης. Η διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά επιτόκια θα υπολογιστεί για την περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε στην πράξη το επιτόκιο που παραχωρήθηκε.

(291)

Η ενίσχυση επιβαρύνεται με τόκους ανάκτησης που υπολογίζονται από τη χρονική στιγμή που θα οφείλονταν η διαφορά ανάμεσα στα θεωρητικά επιτόκια και το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο, μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(292)

Η Επιτροπή δεν γνωρίζει λεπτομερή στοιχεία για την εξασφάλιση του μέτρου 13, και μπορεί, συνεπώς, να παρουσιάσει μόνο τη μέθοδο για την πραγματοποίηση της ανάκτησης. Σε ένα πρώτο στάδιο, εάν το μέτρο 13 ήταν πράγματι εξασφαλισμένο πρέπει να προσδιοριστεί η αξία της εξασφάλισης σύμφωνα με την ανακοίνωση για τα επιτόκια αναφοράς.

(293)

Το επιτόκιο που θα έπρεπε να είχε καταβάλει η Karjaportti για δάνειο με τους όρους της αγοράς, χωρίς την εγγύηση, είναι το επιτόκιο αναφοράς του 4,43 % συν ασφάλιστρο κινδύνου το οποίο αντανακλά την αξία της εξασφάλισης. Το στοιχείο της ενίσχυσης πρέπει, συνεπώς, να υπολογιστεί ως η διαφορά ανάμεσα σε αυτό το θεωρητικό επιτόκιο της αγοράς και το επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το εγγυημένο δάνειο ([2-5]%), αφού αφαιρεθεί η τιμή που καταβλήθηκε για την εγγύηση, η οποία ήταν 3 %. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο επιτόκια θα υπολογιστεί για την περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε πράγματι το επιτόκιο που υιοθετήθηκε.

(294)

Η ενίσχυση επιβαρύνεται με τόκους ανάκτησης που υπολογίζονται από τη χρονική στιγμή που θα οφειλόταν η διαφορά ανάμεσα στα θεωρητικά επιτόκια και το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(295)

Όσον αφορά το μέτρο 17, η εξασφάλιση θα μπορούσε να θεωρηθεί συνήθης σύμφωνα με την ανακοίνωση για τα επιτόκια αναφοράς του 2008. Η Karjaportti παρείχε εξασφάλιση υπό μορφή μετοχών σε μια επιχείρηση η αξία της μετοχής της οποίας, κατά την εκτίμηση της Finnvera, ήταν […] ευρώ, όπως περιγράφεται αναλυτικά στην αιτιολογική σκέψη 67. Το επιτόκιο που θα έπρεπε να είχε καταβάλει η Karjaportti για δάνειο με τους όρους της αγοράς, χωρίς εγγύηση, είναι και σε αυτή την περίπτωση το επιτόκιο αναφοράς 5,19 % συν ασφάλιστρο κινδύνου 650 μονάδων βάσης. Το ποσό της ενίσχυσης θα πρέπει συνεπώς, να υπολογιστεί ως η διαφορά ανάμεσα σε αυτό το θεωρητικό επιτόκιο της αγοράς και το επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε πράγματι το εγγυημένο δάνειο ([0-3]% συν το επιτόκιο για ανεξόφλητα ποσά βάσει της συμφωνίας υπεργολαβίας), αφού αφαιρεθεί το τίμημα που καταβλήθηκε πράγματι για την εγγύηση, δηλ. 250 μονάδες βάσης. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο επιτόκια υπολογίζεται για την περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε το επιτόκιο που υιοθετήθηκε.

(296)

Η ενίσχυση επιβαρύνεται με τόκους ανάκτησης που υπολογίζονται από τη χρονική στιγμή που θα οφειλόταν η διαφορά ανάμεσα στα θεωρητικά επιτόκια και το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(297)

Πρέπει να προσδιοριστεί το στοιχείο της παράνομης ενίσχυσης στο μέτρο 8, που συνίσταται στη χορήγηση δανείου από τον Δήμο Mikkeli. Όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 45-46, ο Δήμος Mikkeli χορήγησε το δάνειο με χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό των ιδιωτών πιστωτών της Karjaportti. Καταρχήν, για ένα δάνειο, το στοιχείο της ενίσχυσης υπολογίζεται ως η διαφορά ανάμεσα στο πραγματικό επιτόκιο με του δανείου και στο επιτόκιο της αγοράς. Στην προκειμένη περίπτωση, ιδιώτες πιστωτές χορήγησαν δάνεια ταυτόχρονα με τον Δήμο Mikkeli. Τα επιτόκια που εφάρμοσαν οι ιδιώτες πιστωτές μπορεί να θεωρηθούν ως ένδειξη του επιτοκίου της αγοράς.

(298)

Το ύψος της ενίσχυσης πρέπει, συνεπώς, να υπολογιστεί ως η διαφορά ανάμεσα στο μέσο επιτόκιο που εφαρμόστηκε για τα δάνεια τα οποία χορήγησαν οι ιδιώτες πιστωτές (EURIBOR 3 μηνών + 2 % και EURIBOR 3 μηνών + 1,5 %) και το επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο (EURIBOR 3 μηνών + 0,3 %).

(299)

Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο επιτόκια υπολογίζεται για την περίοδο κατά την οποία εφαρμόστηκε το επιτόκιο που υιοθετήθηκε.

(300)

Η ενίσχυση επιβαρύνεται με τόκους ανάκτησης που υπολογίζονται από τη χρονική στιγμή που θα οφειλόταν η διαφορά ανάμεσα στα θεωρητικά επιτόκια και το πραγματικό επιτόκιο με το οποίο χορηγήθηκε το δάνειο μέχρι την πραγματική ανάκτηση.

(301)

Πρέπει να προσδιοριστεί το στοιχείο της παράνομης ενίσχυσης στο μέτρο 12, δηλ. την αναδιάρθρωση χρεών από τον Δήμο Mikkeli, από το 2009. Όπως περιγράφεται στις αιτιολογικές σκέψεις 219-226, η κοινοποιηθείσα αναδιάρθρωση χρέους εφαρμόστηκε με τροποποιήσεις. Επειδή η Επιτροπή δεν γνωρίζει λεπτομερή στοιχεία της αναδιάρθρωσης που πράγματι εφαρμόστηκε, μπορεί μόνο να αναφέρει τη μέθοδο βάσει της οποίας πρέπει να πραγματοποιηθεί η ανάκτηση.

(302)

Η ενίσχυση τέθηκε στη διάθεση της επιχείρησης από τη στιγμή που η Osuuskunta Karjaportti δεν τήρησε το χρονοδιάγραμμα πληρωμής, όπως συμφωνήθηκε κατά τη διαδικασία αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία το 2006. Η Επιτροπή θεωρεί ότι, όταν χορηγήθηκε η ενίσχυση, η Karjaportti δεν μπορούσε πλέον να έχει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές. Ως εκ τούτου, η ενίσχυση είναι ίση με το ποσό της αναδιάρθρωσης του χρέους. Τα ποσά που πρέπει να ανακτηθούν, συνεπώς, είναι ίσα προς το ποσό των αναδιαρθρωμένων οφειλών έναντι του Δήμου Mikkeli. Οι πληρωμές που έχουν ήδη καταβληθεί μπορούν, ωστόσο, να αφαιρεθούν από τα προς ανάκτηση ποσά.

(303)

Η ενίσχυση βαρύνεται με τόκους από την ημερομηνία κατά την οποία η ενίσχυση τέθηκε στη διάθεση της επιχείρησης μέχρι την πραγματική ανάκτησή της.

(304)

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η επίσημη έρευνα όσον αφορά την εγγύηση ύψους 2,75 εκατ. ευρώ που κοινοποιήθηκε αλλά στη συνέχεια ανακλήθηκε από τη Δανία είναι πλέον άνευ αντικειμένου κατ' εφαρμογή του άρθρου 8 του διαδικαστικού κανονισμού.

(305)

Όσον αφορά την εγγύηση που παρασχέθηκε το έτος 2000 και τη διάθεση γης το ίδιο έτος από το Δήμο Mikkeli, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα μέτρα αυτά συνιστούν κρατική ενίσχυση συμβιβάσιμη ως επενδυτική ενίσχυση βάσει των ΚΓΠΕ του 1998.

(306)

Η αγορά γηπέδου το 2002 από τον Δήμο Mikkeli κρίνεται ότι δεν ενέχει στοιχείο ενίσχυσης, διότι πραγματοποιήθηκε με τους όρους της αγοράς.

(307)

Οι εγγυήσεις που παρείχε ο Δήμος Mikkeli τον Μάρτιο 2004 και τον Μάιο του 2004 μπορούν να θεωρηθούν κρατική ενίσχυση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Karjaportti ήταν προβληματική εταιρεία κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999, όταν παρασχέθηκαν. Τα μέτρα αυτά δεν είναι συμβιβάσιμα με την εσωτερική αγορά, διότι δεν τηρείται καμία από τις διατάξεις του άρθρου 107 παράγραφοι 2 και 3 της ΣΛΕΕ.

(308)

Τα μέτρα που έλαβε ο Δήμος Mikkeli στο πλαίσιο της διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία ελήφθησαν ταυτόχρονα με συγκρίσιμα μέτρα που έλαβαν ιδιώτες πιστωτές και με παρόμοιους όρους. Συνεπώς, η Επιτροπή κρίνει ότι τηρήθηκε η αρχή του ιδιώτη επενδυτή σε οικονομία αγοράς και ότι τα μέτρα δεν ενέχουν στοιχείο κρατικής ενίσχυσης.

(309)

Τόσο η αγορά μετοχών από τον Δήμο Mikkeli όσο και η διαγραφή χρεών στις δημοσιονομικές καταστάσεις το 2007 και το 2008 μπορούν να θεωρηθούν απαλλαγμένες από ενίσχυση.

(310)

Η μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνειο από τον Δήμο Mikkeli τον Δεκέμβριο του 2005 μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Karjaportti ήταν προβληματική εταιρεία κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004 όταν πραγματοποιήθηκε. Τα μέτρα αυτά δεν είναι συμβιβάσιμα με την εσωτερική αγορά, διότι δεν τηρείται καμία από τις διατάξεις του άρθρου 107 παράγραφοι 2 και 3 της ΣΛΕΕ.

(311)

Όσον αφορά την αναδιάταξη οφειλών που συμφωνήθηκε με τον Δήμο Mikkeli το 2009, επισημαίνεται ότι αυτή ήταν μεταγενέστερη η αναδιάρθρωση χρεών. Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι ένας ιδιώτης πιστωτής δεν θα είχε δεχθεί παρόμοια αναδιάρθρωση χρέους και ότι το μέτρο συνιστά κρατική ενίσχυση. Εφόσον η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004 όταν ελήφθη το μέτρο, το μέτρο θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμο μόνο βάσει εκείνων των κατευθυντήριων γραμμών. Εφόσον δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις, κρίνεται ότι το μέτρο συνιστά ασυμβίβαστη κρατική ενίσχυση.

(312)

Η εγγύηση που παρείχε η Finnvera στις 17 Μαρτίου 2004 ενέχει επίσης κρατική ενίσχυση, η οποία δεν είναι συμβιβάσιμη βάσει των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 1999. Το δάνειο που χορήγησε η Finnvera στις 12 Ιανουαρίου 2006 δεν συνιστά κρατική ενίσχυση, διότι χορηγήθηκε μαζί με συγκρίσιμα δάνεια ιδιωτών πιστωτών και με παρόμοιους όρους. Το ίδιο ισχύει και για την εγγύηση που παρείχε η Finnvera τον Σεπτέμβριο του 2006 και το δάνειο που χορηγήθηκε τον Ιούλιο του 2007.

(313)

Τέλος, η εγγύηση που παρείχε η Finnvera στις 9 Ιανουαρίου 2008 μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, δεδομένου ότι η Karjaportti ήταν προβληματική επιχείρηση κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών Δ&Α του 2004 όταν χορηγήθηκε. Το μέτρο αυτό δεν είναι συμβιβάσιμο με την εσωτερική αγορά, διότι δεν τηρείται καμία από τις διατάξεις του άρθρου 107 παράγραφοι 2 και 3 της ΣΛΕΕ.

—

αγορά γηπέδου το 2002 (μέτρο 3),

—

μέτρα που ελήφθησαν στο πλαίσιο διαδικασίας αναδιάρθρωσης υπό δικαστική εποπτεία (μέτρο 6),

—

αγορά μετοχών από την Osuuskunta Karjaportti (μέτρο 7),

—

διαγραφή χρεών στις δημοσιονομικές καταστάσεις του 2006 και 2008 (μέτρο 9 και μέτρο 10),

—

δάνειο που χορήγησε η Finnvera τον Ιούνιο του 2006 (μέτρο 14),

—

αντεγγύηση που παρείχε η Finnvera τον Σεπτέμβριο του 2006 (μέτρο 15) και

—

δάνειο που χορήγησε η Finnvera τον Ιούλιο του 2007 (μέτρο 16)

—

εγγύηση που παρασχέθηκε τον Ιούνιο του 2000 (μέτρο 1) και

—

διάθεση γηπέδου το ίδιο έτος (μέτρο 2)

—

εγγύηση που παρασχέθηκε στις 8 Μαρτίου 2004 από τον Δήμο Mikkeli (μέτρο 4)·

—

εγγύηση που παρασχέθηκε στις 10 Μαΐου 2004 από τον Δήμο Mikkeli (μέτρο 5)·

—

μετατροπή μη καταβληθέντων τόκων σε δάνεια (μέτρο 8)·

—

εγγύηση που παρασχέθηκε από την Finnvera στις 17 Μαρτίου 2004 (μέτρο 13)·

—

εγγύηση που παρασχέθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2008 από την Finnvera (μέτρο 17)·

—

αναδιάρθρωση χρέους από το 2009 (μέτρο 12),

(α)

το συνολικό ποσό (αρχικό κεφάλαιο και τόκοι) που θα ανακτηθούν από τον δικαιούχο·

(β)

αναλυτική περιγραφή των μέτρων που έχει ήδη λάβει και τα οποία προτίθεται να λάβει για συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση·

(γ)

έγγραφα που αποδεικνύουν ότι έχει δοθεί εντολή στον δικαιούχο να επιστρέψει την ενίσχυση.