14.7.2011   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 184/9

(1)

Στις 5 Νοεμβρίου 2007, η Επιτροπή έλαβε κοινοποίηση από την Ελλάδα σχετικά με ενίσχυση διάσωσης υπέρ της Βαρβαρέσος ΑΕ (εφεξής: «Βαρβαρέσος»). Μετά από ανταλλαγή πληροφοριών, στις 16 Ιουλίου 2008 η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση για μη προβολή αντιρρήσεων επί του κοινοποιηθέντος μέτρου.

(2)

Στις 15 Ιανουαρίου 2009, η Επιτροπή έλαβε κοινοποίηση από την Ελλάδα σχετικά με ενίσχυση αναδιάρθρωσης υπέρ της Βαρβαρέσος.

(3)

Μετά από ανταλλαγή πληροφοριών, στις 9 Μαρτίου 2010 η Επιτροπή κίνησε την επίσημη διαδικασία έρευνας για την ενίσχυση αναδιάρθρωσης που κοινοποίησε η Ελλάδα στις 15 Ιανουαρίου 2009, καθώς και για κρατική εγγύηση που χορηγήθηκε παρανόμως από την Ελλάδα στη Βαρβαρέσος το 2007. Εν σχέσει προς την τελευταία, η Επιτροπή ανέφερε τη δυνατότητα ανάκλησης της απόφασης που εξέδωσε στις 16 Ιουλίου 2008, με την οποία ενέκρινε την κοινοποιηθείσα ενίσχυση διάσωσης υπέρ της Βαρβαρέσος.

(4)

Η απόφαση κίνησης της διαδικασίας δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 10 Μαρτίου 2009 (3). Μετά την κίνηση της διαδικασίας, η Ελλάδα υπέβαλε παρατηρήσεις και πληροφορίες στις 28 Ιουλίου 2010. Επίσης, η Βαρβαρέσος υπέβαλε παρατηρήσεις και πληροφορίες στις 18 Ιουνίου 2010. Τέλος, άλλα τρίτα μέρη (4) υπέβαλαν παρατηρήσεις στις 4 Ιουνίου 2010, στις 14 Ιουνίου 2010 και στις 17 Ιουνίου 2010.

(5)

Με επιστολή της 9ης Ιουλίου 2010, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικά τα προαναφερόμενα μέτρα κρατικής ενίσχυσης. Οι ελληνικές αρχές απάντησαν με επιστολή που απέστειλαν στις 14 Σεπτεμβρίου 2010.

(6)

Με αίτημα του δικαιούχου, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στις 14 Ιουλίου 2010. Στη σύσκεψη αυτή, συζητήθηκε το τροποποιημένο σχέδιο αναδιάρθρωσης.

(7)

Η Βαρβαρέσος ιδρύθηκε το 1975 και δραστηριοποιείται στην αγορά κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων ως νηματουργείο (παραγωγή και εμπορία νημάτων). Εξάγει νήματα σε 20 χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Αυστρία, η Ιταλία, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Σλοβενία. Το 2009, η εταιρεία πραγματοποίησε το 52 % των πωλήσεών της σε χώρες της EE εκτός της Ελλάδας (57 % το 2008,67 % το 2007), το 42 % στην Ελλάδα (40 % το 2008,32 % το 2007) και το 6 % σε χώρες εκτός της EE (2 % το 2008,1 % το 2007).

(8)

Το 2009, η εταιρεία απασχολούσε 205 εργαζομένους κατά μέσον όρο (έναντι 212 το 2008) και ο κύκλος εργασιών της ανήλθε σε 19 εκατ. ευρώ. Βάσει των στοιχείων του 2007, κατείχε τη δέκατη θέση στην ελληνική αγορά κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Το μερίδιο της εταιρείας στην αγορά νήματος ήταν […] % το 2008.

(9)

Κατά την περίοδο 2004-2009, ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εταιρείας μειώθηκε από 28,4 εκατ. EUR σε 19,2 εκατ. EUR (μείωση κατά 32 %). Στη διάρκεια της περιόδου 2006-2009, η εταιρεία συσσώρευσε ζημίες, οι οποίες αυξήθηκαν από 2 εκατ. EUR το 2006 σε 17,2 εκατ. EUR το 2009. Τα βασικά χρηματοοικονομικά δεδομένα της εταιρείας για τις χρήσεις 2004-2009 εμφαίνονται στον παρακάτω πίνακα 1.

Πίνακας 1

Βασικά χρηματοοικονομικά δεδομένα της Βαρβαρέσος για τις χρήσεις 2004-2009

(10)

Κατά την περίοδο 2007-2008, χορηγήθηκαν στη Βαρβαρέσος δύο κρατικά μέτρα: μία μη κοινοποιηθείσα κρατική εγγύηση για την αναδιάρθρωση υφισταμένων δανείων τον Μάιο του 2007 (μέτρο 1) και μία κοινοποιηθείσα κρατική εγγύηση για νέο δάνειο διάσωσης, το οποίο εγκρίθηκε από την Επιτροπή τον Ιούλιο του 2008 (μέτρο 2). Τον Ιανουάριο του 2009, η Ελλάδα κοινοποίησε ενίσχυση αναδιάρθρωσης με τη μορφή άμεσης επιχορήγησης (μέτρο 3).

(11)

Προκειμένου να λάβει την εν λόγω ενίσχυση, τον Δεκέμβριο του 2008 η Βαρβαρέσος υπέβαλε στις ελληνικές αρχές σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης με τίτλο «Στρατηγικό και επιχειρησιακό σχέδιο 2006-2011». Το σχέδιο περιγράφει τον στρατηγικό στόχο και τις αναγκαίες δράσεις της επιχείρησης, καθώς και την προβλεπόμενη οικονομική θέση της για την περίοδο 2006-2011. Το σχέδιο προβλέπει: α) αύξηση του ποσοστού ειδικών νημάτων επί της συνολικής παραγωγής, από […]% το 2007 σε […]% το 2011, προκειμένου να αυξηθεί το περιθώριο κέρδους της επιχείρησης· β) μείωση του συνολικού παραγωγικού δυναμικού, από […] χιλιάδες τόνους το 2007 σε […] χιλιάδες τόνους την περίοδο 2008-2011· και γ) μείωση του προσωπικού της επιχείρησης, από 237 το 2007 σε 217 το 2011.

(12)

Τα μακροπρόθεσμα δάνεια της επιχείρησης, τα οποία ανέρχονται σε 15,6 εκατ. ευρώ, προβλέπεται να εξοφληθούν έως το 2010. Επίσης, την περίοδο 2006-2009 προβλέπεται η πραγματοποίηση δαπανών ύψους [1,0-2,0] εκατ. EUR για επενδύσεις για την αναδιοργάνωση της διοίκησης της εταιρείας και για τη μεταστροφή του μείγματος παραγωγής της προς περισσότερο επικερδή προϊόντα. Η απαιτούμενη κρατική ενίσχυση για τα έτη 2007-2011 ανέρχεται σε 13,5 εκατ. ευρώ. Η ενίσχυση αυτή αποσκοπεί στην αντιστάθμιση των ανεπιτυχών επενδύσεων της περιόδου 2000-2005, οι οποίες προκάλεσαν τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει η επιχείρηση. Η επιχείρηση προβλέπεται να καταστεί βιώσιμη το 2010, με ΚΠΦ ύψους 1 εκατ. EUR και περιθώριο κέρδους 3,5 % (έναντι ΚΠΦ 0,8 εκατ. EUR και περιθωρίου κέρδους 2,6 % το 2011). Οι πωλήσεις της προβλέπεται να αυξηθούν από 26,2 εκατ. EUR το 2006 σε 29,3 εκατ. EUR το 2011 (αύξηση 12 %).

(13)

Στις 30 Μαΐου 2007, η Ελλάδα εξέδωσε υπουργική απόφαση με την οποία παρείχε στη Βαρβαρέσος κρατική εγγύηση ως ασφάλεια για την αναδιάταξη των υφιστάμενων δανείων της εταιρείας, συνολικού ύψους 22,7 εκατ. ευρώ. Η εγγύηση επρόκειτο να καλύψει το 80 % των δανείων, ήτοι 18,2 εκατ. ευρώ, όμως στην πραγματικότητα υπερέβαινε το συνολικό ποσό του υποκείμενου δανείου (βλέπε αιτιολογική σκέψη 16 κατωτέρω).

(14)

Πριν την αναδιάταξη του 2007, μέρος μόνο των ακίνητων περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας είχε υποθηκευτεί για την κάλυψη των δανείων της. Στο πλαίσιο της αναδιάταξης του 2007, συνεστήθη υποθήκη και για τα λοιπά ακίνητα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας. Η υποθήκη αυτή δεν συνεστήθη υπέρ του δημόσιου αλλά υπέρ των πιστωτριών τραπεζών της εταιρείας. Ωστόσο, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (5), πριν προβεί σε κατάπτωση της εγγύησης, το δημόσιο πρέπει πρώτα να εισπράξει τις ασφάλειες του εγγυημένου δανείου.

(15)

Το μέτρο αυτό δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην Επιτροπή. Αντιθέτως, στην κοινοποίηση της ενίσχυσης διάσωσης που υπέβαλε στις 5 Νοεμβρίου 2007, η Ελλάδα διευκρίνιζε ότι η εταιρεία δεν είχε λάβει ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης στο παρελθόν.

(16)

Το εν λόγω μέτρο βασιζόταν σε μη κοινοποιηθέν καθεστώς εγγυήσεων, το οποίο ενεκρίθη από το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών στις 26 Ιανουαρίου 2007. Το καθεστώς προέβλεπε κρατικές εγγυήσεις για την αναδιάταξη δανείων που ήταν ανεξόφλητα την 31η Δεκεμβρίου 2006, είτε ήταν σε υπερημερία είτε όχι, σε ένα νέο δάνειο. Τα σχετικά δάνεια χορηγήθηκαν σε βιομηχανικές, εξορυκτικές, κτηνοτροφικές, αγροτικές και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις που ήταν εγκατεστημένες και λειτουργούσαν στον νομό Ημαθίας στη βόρεια Ελλάδα, για επενδύσεις παγίου κεφαλαίου και για κεφάλαια κινήσεως. Το καθεστώς δεν προέβλεπε προμήθεια για την κρατική εγγύηση. Βάσει μιας από τις διατάξεις του, η εγγύηση κάλυπτε τελικά ανώτατο ποσό 30 εκατ. EUR συν τους τόκους, ήτοι ποσό που υπερέβαινε τα υποκείμενα δάνεια (22,7 εκατ. ευρώ) (6).

(17)

Στις 16 Ιουλίου 2008, η Επιτροπή ενέκρινε κοινοποιηθείσα ενίσχυση διάσωσης προς τη Βαρβαρέσος ΑΕ με τη μορφή κρατικής εγγύησης για δάνειο ύψους 2,4 εκατ. ευρώ (7). Η απόφαση ελήφθη βάσει της πληροφορίας ότι η εταιρεία δεν είχε λάβει ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης στο παρελθόν (8), και ήταν επομένως επιλέξιμη για ενίσχυση διάσωσης.

(18)

Η εγγύηση χορηγήθηκε χωρίς να καταβληθεί προμήθεια στον εγγυητή (Δημόσιο) και κάλυπτε το συνολικό ποσό του δανείου, δηλαδή 2,4 εκατ. EUR.

(19)

Σύμφωνα με την κοινοποίηση του μέτρου που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές στις 5 Νοεμβρίου 2007, από το συνολικό ποσό της ενίσχυσης, ποσό [1,0-2,0] εκατ. EUR προοριζόταν για τη χρηματοδότηση των ακόλουθων επενδύσεων: α) την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης της επιχείρησης ([…] εκατ. ευρώ) που πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2006-2009· και β) τη μεταστροφή του μείγματος παραγωγής προς περισσότερο επικερδή προϊόντα ([…] εκατ. ευρώ) που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 2007-2009. Οι επενδύσεις αυτές αποτελούσαν επίσης μέρος του σχεδίου αναδιάρθρωσης που υποβλήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2009, και η εφαρμογή τους συνέπεσε χρονικά με αυτή του σχεδίου αναδιάρθρωσης (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 19-23 και 41-42 κατωτέρω).

(20)

Στις 15 Ιανουαρίου 2009, η Ελλάδα κοινοποίησε άμεση επιχορήγηση ύψους 14 εκατ. EUR για τη χρηματοδότηση του σχεδίου αναδιάρθρωσης της επιχείρησης.

(21)

Σύμφωνα με το σχέδιο αναδιάρθρωσης που υποβλήθηκε, οι δυσχέρειες της επιχείρησης προκλήθηκαν από το υψηλό κόστος χρηματοδότησης επενδυτικού προγράμματος που εφαρμόστηκε κατά την περίοδο 2000-2005, το υψηλό κόστος λειτουργίας και τις ελλείψεις σε διαχειριστικό επίπεδο.

(22)

Το σχέδιο αναδιάρθρωσης καλύπτει την περίοδο 2006-2011. Επικαιροποιήθηκε και προσαρμόστηκε καταλλήλως κατά τη διάρκεια της επίσημης διαδικασίας έρευνας. Η κεντρική ιδέα της διαδικασίας αναδιάρθρωσης προβλέπει την πλήρη εξόφληση του μεγαλύτερου μέρους των τραπεζικών δανείων της εταιρείας (συμπεριλαμβανομένου εκείνου για το οποίο εγκρίθηκε η ενίσχυση διάσωσης τον Ιούλιο του 2008), τη μείωση της παραγωγής και του προσωπικού (9), τη μεταστροφή του μείγματος παραγωγής προς περισσότερο επικερδή προϊόντα (το ποσοστό της παραγωγής ειδικών νημάτων επί της συνολικής παραγωγής θα αυξηθεί στο […] % έως το 2012) και την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης της εταιρείας.

(23)

Βάσει των τριών σεναρίων του σχεδίου αναδιάρθρωσης (βασικό, αισιόδοξο και απαισιόδοξο), η εταιρεία θα αποκαταστήσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της έως το τέλος του 2011.

(24)

Σύμφωνα και με τα τρία αυτά σενάρια, προβλέπεται ότι οι πωλήσεις της εταιρείας θα αυξηθούν, ενώ το κόστος και οι δαπάνες (άνευ απόσβεσης) θα μειωθούν. Κατά συνέπεια, τα ΚΠΦ + Α (10) της εταιρείας προβλέπεται ότι θα είναι αρνητικά το 2010 και θετικά στο τέλος της περιόδου αναδιάρθρωσης, το 2011. Συγχρόνως δε, το 2011 η ΑΜΚ (11) της εταιρείας θα είναι υψηλότερη από το κόστος δανεισμού της (12) (σύμφωνα με το βασικό και με το αισιόδοξο σενάριο) ή ίση με αυτό (σύμφωνα με το απαισιόδοξο σενάριο).

(25)

Στην απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία, η Επιτροπή ανέφερε ότι το συμβιβάσιμο της νέας ενίσχυσης επρόκειτο να αξιολογηθεί με βάση τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων (13) (εφεξής «κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α»). Ως εκ τούτου, η Επιτροπή προέβη σε αρχική αξιολόγηση της κοινοποιηθείσας νέας ενίσχυσης βάσει των κριτηρίων που ορίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α.

(26)

Πρώτον, η Επιτροπή επεσήμανε ότι η Ελλάδα δεν την είχε ενημερώσει σχετικά με προηγούμενη κρατική ενίσχυση που είχε χορηγήσει στη Βαρβαρέσος τον Μάιο του 2007. Η Επιτροπή επεσήμανε επίσης ότι η Ελλάδα, στην κοινοποίηση της ενίσχυσης διάσωσης που υπέβαλε τον Νοέμβριο του 2007, την είχε πληροφορήσει ότι η Βαρβαρέσος δεν είχε λάβει ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης στο παρελθόν. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσον θα είχε θεωρήσει την εταιρεία επιλέξιμη για ενίσχυση διάσωσης στην απόφαση που εξέδωσε τον Ιούλιο του 2008, εάν η Ελλάδα δεν είχε υποβάλει εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά με την εγγύηση του 2007.

(27)

Δεύτερον, δεδομένης της εγγύησης του 2007, η Επιτροπή έθεσε εν αμφιβόλω την επιλεξιμότητα της εταιρείας για την κοινοποιηθείσα ενίσχυση αναδιάρθρωσης, δηλαδή εάν τηρήθηκε η αρχή της «εφάπαξ ενίσχυσης».

(28)

Όσον αφορά το καθεστώς της δικαιούχου εταιρείας ως προβληματικής επιχείρησης, η Επιτροπή επεσήμανε ότι η Βαρβαρέσος, δεδομένων των ζημιών και της μείωσης των πωλήσεων που είχε υποστεί κατά τα προηγούμενα έτη, μπορούσε να χαρακτηριστεί προβληματική επιχείρηση. Ωστόσο, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες κατά πόσον η Βαρβαρέσος ήταν όντως προβληματική όταν χορηγήθηκε η εγγύηση του 2007, διότι η εταιρεία θα μπορούσε θεωρητικά να είχε επιτύχει την αναδιάταξη των υφισταμένων δανείων της από τις ίδιες τράπεζες χωρίς την κρατική παρέμβαση.

(29)

Όσον αφορά την αποκατάσταση της βιωσιμότητάς της, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα του σχεδίου, δεδομένου ότι αυτό προέβλεπε την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της εταιρείας έως το τέλος του 2009. Ωστόσο, δεδομένου ότι το 2009 έχει παρέλθει και το κύριο μέρος της αναδιάρθρωσης δεν είχε ακόμη εφαρμοσθεί, η Επιτροπή θεώρησε ότι το χρονοδιάγραμμα που υποβλήθηκε για την αποκατάσταση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας δεν μπορούσε πλέον να θεωρηθεί ρεαλιστικό.

(30)

Πέραν τούτων, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες όσον αφορά τις μελέτες αγοράς που υπέβαλε η εταιρεία σχετικά με την κλωστοϋφαντουργική αγορά, οι οποίες κάλυπταν την περίοδο από το 2007. Δεδομένου ότι είχαν ήδη παρέλθει δύο έτη και ότι έκτοτε είχαν λάβει χώρα σημαντικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία, οι εν λόγω μελέτες αγοράς θεωρήθηκε ότι ήταν ενδεχομένως παρωχημένες. Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή ζήτησε μια νέα σειρά δεδομένων και προβλέψεων, καθώς και περισσότερο πρόσφατες μελέτες αγοράς.

(31)

Όσον αφορά την πρόληψη της αθέμιτης στρέβλωσης του ανταγωνισμού, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με τα δύο αντισταθμιστικά μέτρα που προτάθηκαν. Τα μέτρα αυτά ήταν: α) η διακοπή λειτουργίας μιας εκ των τριών μονάδων της εταιρείας, και συγκεκριμένα εκείνης που βρίσκεται στη Νάουσα· και β) η πώληση της συμμετοχής στη θυγατρική «Εκκοκκιστήρια Βάμβακος Θηβών Α.Β.Ε.Ε». Τα δύο αυτά μέτρα θεωρήθηκαν καταρχάς αναγκαία για την επίτευξη της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας της δικαιούχου εταιρείας και ότι, ως εκ τούτου, δεν αντιστάθμιζαν τους ανταγωνιστές της εταιρείας για τη στρέβλωση του ανταγωνισμού.

(32)

Τέλος, όσον αφορά τον περιορισμό της ενίσχυσης στο ελάχιστο αναγκαίο, η Επιτροπή εξέλαβε τη Βαρβαρέσος ως μεγάλη επιχείρηση για τους σκοπούς της εκτίμησής της (το 2006 ο ετήσιος κύκλος εργασιών της ανήλθε σε 28 εκατ. ευρώ) και υπογράμμισε ότι ήταν εγκατεστημένη σε περιοχή επιλέξιμη για ενίσχυση δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή προσδιόρισε την ίδια συμμετοχή της εταιρείας στο 40 % τουλάχιστον του συνολικού κόστους του σχεδίου αναδιάρθρωσης.

(33)

Οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν από τις ελληνικές αρχές σχετικά με τα εικαζόμενα μέτρα κρατικών ενισχύσεων μπορούν να συνοψισθούν ως εξής:

(34)

Η Ελλάδα αναγνωρίζει ότι χορήγησε την κρατική εγγύηση του Μαΐου 2007. Ωστόσο, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι αυτή δεν συνιστούσε κρατική ενίσχυση. Συγκεκριμένα, οι ελληνικές αρχές υποστήριξαν τα ακόλουθα: α) οι πιστώτριες τράπεζες θα είχαν δεχθεί την αναδιάταξη των δανείων ακόμη και χωρίς την κρατική ενίσχυση, β) δεν υπήρχε ανάγκη κρατικής εγγύησης διότι τα δάνεια καλύπτονταν επαρκώς στην αναδιάταξη μέσω στοιχείων ενεργητικού των οποίων η αξία υπερέβαινε το οφειλόμενο ποσό, και γ) η κρατική εγγύηση 2007 δεν βελτίωσε την ικανότητα της εταιρείας να συγκεντρώνει κεφάλαια από τις κεφαλαιαγορές δεδομένου ότι η Βαρβαρέσος ήταν ακόμη σε θέση να εξασφαλίζει κεφάλαια μόνη της.

(35)

Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι η Βαρβαρέσος ήταν όντως προβληματική το 2007 και ότι μόνο χάρη στα σημαντικής αξίας μη βεβαρημένα στοιχεία του ενεργητικού της θα μπορούσε να είχε πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές χωρίς κρατική εγγύηση.

(36)

Η Ελλάδα υποστηρίζει επίσης ότι η αναδιάταξη των δανείων του 2007 δεν επαρκούσε προκειμένου η εταιρεία να χρηματοδοτήσει την αναδιάρθρωσή της. Χρησιμοποιήθηκε μόνον για την αναδιοργάνωση του υφιστάμενου επαχθούς χρέους. Η εταιρεία εξακολουθούσε να χρειάζεται νέα χρηματοδότηση, την οποία δεν εξασφάλισε από την αναδιάταξη του 2007. Για τον λόγο αυτόν, δεν μπόρεσε να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητά της με τα δικά της μέσα και χωρίς δημόσια παρέμβαση. Ως εκ τούτου, η Βαρβαρέσος πληροί το κριτήριο του σημείου 9 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(37)

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι, σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι το μέτρο του 2007 συνιστά κρατική ενίσχυση, η εταιρεία ήταν επιλέξιμη να λάβει ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης.

(38)

Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, τα τρία υπό εξέταση μέτρα (η κρατική εγγύηση του 2007, η κρατική εγγύηση του 2008 και η κοινοποιηθείσα άμεση επιχορήγηση) χορηγήθηκαν με σκοπό τη διευκόλυνση της εφαρμογής ενός και του αυτού σχεδίου αναδιάρθρωσης.

(39)

Τον Δεκέμβριο του 2006, η Βαρβαρέσος υπέβαλε στις ελληνικές αρχές αίτημα για ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης υποβάλλοντάς τους το ίδιο σχέδιο με αυτό που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή αργότερα, τον Ιανουάριο του 2009. Η χρονική διαφορά μεταξύ της υποβολής στις ελληνικές αρχές του αιτήματος για ενίσχυση διάσωσης και αναδιάρθρωσης (Δεκέμβριος 2006) και της κοινοποίησης στην Επιτροπή της άμεσης επιχορήγησης του 2009 οφειλόταν αποκλειστικά σε διοικητικούς λόγους και όχι σε διαρκώς ανακύπτουσες δυσχέρειες ή στην επανερχόμενη ανάγκη για κρατική παρέμβαση.

(40)

Επίσης, η εγγύηση του 2007 (μέτρο 1) αποσκοπούσε στη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση των οικονομικών δυσχερειών της εταιρείας, προσφέροντάς της μια ανάπαυλα μέσω της διετούς αναστολής της εξόφλησης των δόσεων του δανείου. Τα άλλα μέτρα αποσκοπούσαν στην εξάλειψη των οικονομικών δυσχερειών της εταιρείας μακροπρόθεσμα. Συγχρόνως, ο χαρακτήρας και των τριών αυτών μέτρων ήταν κοινός, δεδομένου ότι και τα τρία αποσκοπούσαν στην αντιμετώπιση του προβλήματος των τραπεζικών δανείων της εταιρείας.

(41)

Τέλος, η Ελλάδα υποστηρίζει ότι και τα τρία αυτά μέτρα αποτελούν μέρος της ίδιας διαδικασίας αναδιάρθρωσης και, ως εκ τούτου, δεν παραβιάστηκε η αρχή της «εφάπαξ ενίσχυσης».

(42)

Το κόστος αναδιάρθρωσης συνίσταται στην αναδιάρθρωση μακροπρόθεσμων τραπεζικών δανείων (23 εκατ. ευρώ), στην αναδιάρθρωση της απασχόλησης (1 εκατ. ευρώ), σε επενδύσεις (3 εκατ. ευρώ) και στην αναδιάρθρωση στοιχείων του ενεργητικού (1 εκατ. ευρώ). Το συνολικό κόστος αναδιάρθρωσης ανέρχεται σε 28 εκατ. ευρώ (14).

(43)

Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι το συνολικό κόστος της αναδιάρθρωσης θα καλυφθεί από 14 εκατ. EUR ως κρατική ενίσχυση και 14 εκατ. EUR ως ίδια συνεισφορά. Η ίδια συνεισφορά περιλαμβάνει έσοδα ύψους […] και 1 εκατ. EUR από την πώληση συμμετοχής σε θυγατρική το 2007.

(44)

Όσον αφορά τα αντισταθμιστικά μέτρα, αρχικά (πριν δηλαδή κινηθεί η επίσημη διαδικασία έρευνας) το σχέδιο πρότεινε: α) τη διακοπή λειτουργίας ενός εκ των τριών εργοστασίων της εταιρείας· η διακοπή λειτουργίας άρχισε το 2007 και ολοκληρώθηκε το 2008· και β) την πώληση της συμμετοχής σε θυγατρική, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2007. Η εταιρεία ανέφερε ότι η θυγατρική αυτή ήταν ζημιογόνος κατά τα έτη 2005 και 2006.

(45)

Μετά την κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας, η Ελλάδα πρότεινε τα ακόλουθα εναλλακτικά αντισταθμιστικά μέτρα:

(46)

Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι υπάρχουν λόγοι που θα δικαιολογούσαν λιγότερο αυστηρά αντισταθμιστικά μέτρα και χαμηλότερη ίδια συνεισφορά στην περίπτωση της Βαρβαρέσος.

(47)

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα αναφέρει ότι η Βαρβαρέσος είναι εγκατεστημένη στον νομό Ημαθίας, περιοχή επιλέξιμη για τη χορήγηση περιφερειακής ενίσχυσης. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που υπέβαλε η Ελλάδα, η ανεργία στην Ημαθία είναι διπλάσια από τον μέσο όρο στην Ελλάδα, ενώ το ΑΕΠ της Ημαθίας βρίσκεται στο 70 % του ελληνικού μέσου όρου. Συγχρόνως δε, ο αριθμός των κλωστοϋφαντουργικών εταιρειών/εταιρειών ειδών ένδυσης στον νομό μειώθηκε από 296 σε 181 το 2008 (μείωση κατά 39 %). Τέλος, κατά τα τελευταία χρόνια χάθηκε το 56 % των θέσεων εργασίας σε εταιρείες που απασχολούν περισσότερους από 10 εργαζομένους.

(48)

Η Ελλάδα αναφέρει επίσης ότι το μέγεθος της Βαρβαρέσος μειώθηκε σημαντικά από το 2006, λόγω της διακοπής λειτουργίας ενός εκ των τριών εργοστασίων της και της πώλησης της θυγατρικής της. Η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου οδήγησε σε μείωση της απασχόλησης κατά […] ανθρωποώρες και σε μείωση της παραγωγικής ικανότητας κατά 30 %, η οποία μάλιστα είναι μη αναστρέψιμη (λόγω της απόρριψης ή της εκποίησης εξοπλισμού). Η πώληση της θυγατρικής προκάλεσε μείωση του ετήσιου κύκλου εργασιών κατά 6,7 εκατ. ευρώ. Συνολικά, το μερίδιο αγοράς της εταιρείας μειώθηκε κατά 27 % ως προς την αξία των πωλήσεων και κατά 30 % ως προς τον όγκο των πωλήσεων. Επίσης, η εταιρεία αποσύρθηκε πλήρως από την Εσθονία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία, και εν μέρει (με ποσοστό απόσυρσης από […] % έως […] %) από την Αυστρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Βουλγαρία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ιταλία και την Πολωνία.

(49)

Η Επιτροπή έλαβε παρατηρήσεις από τη Βαρβαρέσος. Τα επιχειρήματά της ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με αυτά που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές.

(50)

Η Επιτροπή έλαβε επίσης παρατηρήσεις από άλλα τρίτα μέρη, τα οποία είτε σχετίζονται με τις λειτουργίες της Βαρβαρέσος ή επηρεάζονται από αυτές. Στις παρατηρήσεις τους, όλα τα τρίτα μέρη επαινούσαν τη δικαιούχο, τόσο όσον αφορά τη συμβολή της στην τοπική οικονομία όσο και τον ρόλο της ως καθιερωμένης εταιρείας. Ανέφεραν επίσης ότι η διακοπή δραστηριοτήτων της εταιρείας θα μείωνε σε σημαντικό βαθμό την απασχόληση και την παραγωγική ικανότητα της Ελλάδας, και ιδίως της Ημαθίας. Επιπλέον, ανέφεραν ότι η ενίσχυση προς τη Βαρβαρέσος δεν προκαλεί στρέβλωση του ανταγωνισμού, λόγω του ελάχιστου μεριδίου αγοράς που κατέχει η εταιρεία.

(51)

Το άρθρο 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ κηρύσσει ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά τις ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη μέλη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές. Επομένως, προκειμένου να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση, ένα μέτρο πρέπει να πληροί τα ακόλουθα τέσσερα κριτήρια.

(52)

Πρώτον, το μέτρο πρέπει να χορηγείται από κράτος μέλος ή με κρατικούς πόρους. Οι κρατικές εγγυήσεις συνεπάγονται κινδύνους για τους κρατικούς πόρους, δεδομένου ότι σε περίπτωση κατάπτωσής τους πρέπει να πληρωθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Επιπλέον, κάθε εγγύηση για την οποία δεν προβλέπεται κατάλληλη αμοιβή συνεπάγεται απώλεια οικονομικών πόρων για το κράτος. Επιπλέον, οι κρατικές εγγυήσεις χορηγούνται μέσω αποφάσεων των αρμόδιων υπουργείων. Στη συγκεκριμένη υπόθεση, οι εγγυήσεις του 2007 και του 2008 χορηγήθηκαν στη Βαρβαρέσος με απόφαση του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών. Συνεπώς, πληρούται το κριτήριο των κρατικών πόρων.

(53)

Δεύτερον, το μέτρο πρέπει να παρέχει πλεονέκτημα στον δικαιούχο. Η Επιτροπή θεωρεί ότι με τις δύο υπό εξέταση εγγυήσεις παρεσχέθη αδικαιολόγητο πλεονέκτημα στη Βαρβαρέσος. Πράγματι, για τους λόγους που εκτίθενται στα τμήματα 2.2 και 3.2 της ανακοίνωσης της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (15) (εφεξής «ανακοίνωση για τις εγγυήσεις»), τμήματα 2.2 και 3.2, όταν ο δανειολήπτης δεν καταβάλλει για την εγγύηση τιμή που καθορίζεται βάσει κριτηρίων αγοράς, του παρέχονται πλεονεκτικοί όροι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο δανειολήπτης, ως επιχείρηση που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσχέρειες, δεν θα μπορούσε να εξεύρει πιστωτικό ίδρυμα διατεθειμένο να του χορηγήσει πιστώσεις με οποιουσδήποτε όρους, χωρίς κρατική εγγύηση.

(54)

Στο σημείο 3.2 της ανακοίνωσης για τις εγγυήσεις, η Επιτροπή έθεσε τρεις σωρευτικούς όρους τους οποίους θεωρεί επαρκείς προκειμένου να αποκλειστεί η ύπαρξη κρατικής ενίσχυσης (δηλαδή πλεονεκτήματος) υπό τη μορφή εγγύησης. Οι όροι αυτοί είναι οι ακόλουθοι:

(55)

Εφαρμόζοντας τα κριτήρια αυτά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι:

(56)

Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η εταιρεία δεν θα είχε εξασφαλίσει τις εγγυήσεις του 2007 και του 2008 υπό τους ίδιους όρους στην αγορά και, ως εκ τούτου, τα υπό εξέταση μέτρα παρείχαν πλεονέκτημα στην εταιρεία.

(57)

Τρίτον, για να θεωρηθεί ενίσχυση βάσει του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το μέτρο πρέπει να είναι επιλεκτικό. Η εγγύηση του 2007 στηριζόταν σε ένα τομεακό καθεστώς, ενώ η εγγύηση του 2008 αποτελούσε μέτρο ad hoc υπέρ της Βαρβαρέσος. Συνεπώς πληρούται πράγματι το κριτήριο της επιλεκτικότητας.

(58)

Τέλος, το μέτρο πρέπει να προκαλεί στρέβλωση του ανταγωνισμού και να επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών. Η Βαρβαρέσος δραστηριοποιείται σε τομέα του οποίου τα προϊόντα αποτελούν αντικείμενο εκτενών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών και στον οποίο επικρατεί έντονος ανταγωνισμός. Κατά τον χρόνο λήψης των μέτρων ενίσχυσης, η Βαρβαρέσος ήταν επιχείρηση η οποία πραγματοποιούσε το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεών της σε άλλα κράτη μέλη (βλέπε αιτιολογική σκέψη 7 ανωτέρω). Επίσης, τα εξεταζόμενα μέτρα παρείχαν στη Βαρβαρέσος πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 51-54 ανωτέρω). Όταν μια κρατική ενίσχυση ενισχύει τη θέση επιχείρησης έναντι των εμπορικών ανταγωνιστών της από άλλα κράτη μέλη, οι άλλες επιχειρήσεις θα πρέπει να θεωρηθεί ότι επηρεάζονται από την εν λόγω ενίσχυση. Συνεπώς, πληρούται πράγματι το κριτήριο της στρέβλωσης του ανταγωνισμού και του επηρεασμού των συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών.

(59)

Βάσει των ανωτέρω, συνάγεται το συμπέρασμα ότι οι κρατικές εγγυήσεις του 2007 και του 2008 (μέτρα 1 και 2) συνιστούν κρατική ενίσχυση υπέρ της Βαρβαρέσος κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(60)

Όσον αφορά το κριτήριο των κρατικών πόρων και τη δυνατότητα καταλογισμού, η εν λόγω άμεση κρατική επιχορήγηση καταβλήθηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό έχοντας λάβει την έγκριση του αρμόδιου υπουργείου. Ως εκ τούτου, πληρούται το συγκεκριμένο κριτήριο.

(61)

Όσον αφορά το κριτήριο του πλεονεκτήματος, η άμεση επιχορήγηση αποφασίστηκε να δοθεί υπέρ προβληματικής επιχείρησης. Το ελληνικό Δημόσιο δεν λαμβάνει κανένα αντάλλαγμα για την επιχορήγηση, η οποία κατά συνέπεια παρέχει πλεονέκτημα στη Βαρβαρέσος.

(62)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι η κοινοποιηθείσα άμεση επιχορήγηση του 2009 προσφέρει στην εταιρεία πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(63)

Όσον αφορά το κριτήριο της επιλεκτικότητας, η άμεση επιχορήγηση χορηγήθηκε βάσει απόφασης ad hoc για την εταιρεία. Ως εκ τούτου, πληρούται το συγκεκριμένο κριτήριο.

(64)

Τέλος, το κριτήριο της στρέβλωσης του ανταγωνισμού και του επηρεασμού των συναλλαγών μεταξύ κρατών μελών πληρούται με τον ίδιο τρόπο όπως και στην αιτιολογική σκέψη 58 ανωτέρω.

(65)

Για τους ανωτέρω λόγους, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κοινοποιηθείσα άμεση επιχορήγηση του 2009 συνιστά κρατική ενίσχυση υπέρ της Βαρβαρέσος κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.

(66)

Σύμφωνα με το άρθρο 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της συνθήκης ΕΚ (17), «παράνομη ενίσχυση» είναι μια νέα ενίσχυση η οποία εφαρμόζεται κατά παράβαση του άρθρου 108 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ.

(67)

Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η κρατική εγγύηση του 2007 υπέρ της Βαρβαρέσος εφαρμόστηκε από την Ελλάδα χωρίς να κοινοποιηθεί στην Επιτροπή και χωρίς να έχουν ληφθεί οι παρατηρήσεις της Επιτροπής σχετικά με αυτή ή να έχει εκδοθεί τελική απόφαση για τη συμβατότητα του μέτρου με την κοινή αγορά.

(68)

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί στο παρόν στάδιο ότι η κρατική εγγύηση του 2007 ήταν παράνομη.

(69)

Όπως προβλέπεται στο σημείο 4.1 της ανακοίνωσης για τις εγγυήσεις, όταν μια μεμονωμένη εγγύηση ή καθεστώς εγγυήσεων δεν πληροί την αρχή του ιδιώτη επενδυτή στην οικονομία της αγοράς, θεωρείται ότι περιλαμβάνει στοιχείο κρατικής ενίσχυσης. Το στοιχείο κρατικής ενίσχυσης πρέπει, συνεπώς, να εκφραστεί σε ποσοτικούς όρους προκειμένου να εξεταστεί κατά πόσο η ενίσχυση θα μπορούσε να είναι συμβιβάσιμη δυνάμει κάποιας συγκεκριμένης εξαίρεσης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις. Κατά συνέπεια, πριν προβεί στην αξιολόγηση της συμβατότητας της ενίσχυσης, η Επιτροπή χρειάζεται να υπολογίσει ποσοτικά το στοιχείο ενίσχυσης.

(70)

Οι εγγυήσεις του 2007 και του 2008: η Επιτροπή θέσπισε τις γενικές αρχές για τον υπολογισμό του στοιχείου ενίσχυσης των εγγυήσεων στην ανακοίνωση για τις εγγυήσεις.

(71)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι, καταρχήν, μια κρατική εγγύηση μπορεί να θεωρηθεί ενίσχυση έως του συνολικού ποσού του υποκείμενου δανείου, εάν ο δικαιούχος δεν είναι σε θέση να έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές με τα δικά του μέσα (βλέπε σημείο 2.2 και σημείο 4.1 στοιχείο α) της ανακοίνωσης για τις εγγυήσεις).

(72)

Η ανακοίνωση για τις εγγυήσεις, στα σημεία 4.1 (Γενικές παρατηρήσεις), 4.2 (Στοιχείο ενίσχυσης στις μεμονωμένες εγγυήσεις) και 4.4 (Στοιχείο ενίσχυσης στα καθεστώτα εγγυήσεων), θεσπίζει τους κανόνες που εφαρμόζει για τον υπολογισμό του στοιχείου ενίσχυσης των εγγυήσεων. Στις αιτιολογικές σκέψεις που ακολουθούν, η Επιτροπή θα εφαρμόσει τους εν λόγω κανόνες για τα μέτρα 1 και 2.

(73)

Στην υπό εξέταση υπόθεση, η Ελλάδα ανέφερε ότι η Βαρβαρέσος μπορούσε ακόμη να έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές (βλέπε αιτιολογική σκέψη 33 ανωτέρω) όταν χορηγήθηκε η εγγύηση του 2007. Η Επιτροπή θεωρεί, επομένως, ότι η εταιρεία ήταν ακόμη σε θέση να έχει πρόσβαση στις χρηματαγορές χωρίς τις κρατικές εγγυήσεις του 2007.

(74)

Όσον αφορά την εγγύηση του 2008, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα την κοινοποίησε το ίδιο έτος (Νοέμβριος 2007) κατά το οποίο χορήγησε την εγγύηση του 2007 (Μάιος 2007). Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι κατά την εν λόγω χρονική περίοδο χορήγησης της εγγύησης του 2008 η εταιρεία διέθετε ακόμη κάποια πιστοληπτική ικανότητα και πρόσβαση στις χρηματαγορές (18).

(75)

Ωστόσο, δεδομένων των οικονομικών δυσχερειών που αντιμετώπιζε η εταιρεία κατά τη χρονική στιγμή χορήγησης των μέτρων, οι εμπορικές τράπεζες θα είχαν χρεώσει υψηλότερο επιτόκιο ανάλογο των δυσχερειών της από εκείνο που θα επιτύγχανε με κρατική εγγύηση, δεδομένου ότι η εγγύηση αυτή συνιστά πρόσθετη ασφάλεια για τις τράπεζες. Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι το όφελος που αποκόμισε η Βαρβαρέσος μέσω των εγγυήσεων του 2007 και του 2008 δεν προερχόταν από το σύνολο των δανείων, τα οποία θα είχε εξασφαλίσει ακόμη και χωρίς τις κρατικές εγγυήσεις, αλλά από το χαμηλότερο επιτόκιο, το οποίο εξασφάλισε χάρη στις εγγυήσεις.

(76)

Σύμφωνα με το σημείο 4.2 της ανακοίνωσης περί εγγυήσεων, ελλείψει συγκρίσιμης προμήθειας αγοράς, πρέπει να συγκρίνονται οι συνολικές δαπάνες χρηματοδότησης του δανείου στην αγορά με την εγγύηση και χωρίς αυτή (δηλαδή το επιτόκιο για παρόμοιο δάνειο χωρίς εγγύηση πρέπει να συγκρίνεται προς το επιτόκιο + προμήθεια εγγύησης για το δάνειο με την κρατική εγγύηση).

(77)

Σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι διαθέσιμο ένα τέτοιο αγοραίο επιτόκιο. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή, στην ανακοίνωση που εξέδωσε το 2008 σχετικά με τη μέθοδο καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (19) (εφεξής «ανακοίνωση του 2008 για τα επιτόκια αναφοράς»), ανέπτυξε μια μεθοδολογία η οποία, για τους λόγους που επεξηγούνται στο σημείο 4.2 της ανακοίνωσης για τις εγγυήσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό της προσεγγιστικής τιμής του αγοραίου επιτοκίου.

(78)

Στην προκειμένη περίπτωση, δεν αναφέρεται τι ποσό θα είχε καταβάλει η Βαρβαρέσος για συγκρίσιμο μη εγγυημένο δάνειο. Επιπλέον, αμφότερες οι εγγυήσεις χορηγήθηκαν πριν εκδηλωθεί η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Εξάλλου, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι, λόγω του χρόνου που παρήλθε από τη χορήγηση των μέτρων, ο υπολογισμός του «πραγματικού» αγοραίου επιτοκίου για μια ελληνική εταιρεία κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αποτελούσε δύσκολο εγχείρημα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει ως προσεγγιστική τιμή για το αγοραίο επιτόκιο το σχετικό επιτόκιο αναφοράς.

(79)

Όσον αφορά την κρατική ενίσχυση του 2007, τη χρονική στιγμή της χορήγησής της, ο βαθμός εξασφάλισης των δανείων της Βαρβαρέσος θα μπορούσε να θεωρηθεί υψηλός (20) για τους σκοπούς της ανακοίνωσης του 2008 για τα επιτόκια αναφοράς. Επομένως, το στοιχείο ενίσχυσης της κρατικής εγγύησης του 2007 πρέπει να υπολογισθεί με προσαύξηση 400 μονάδων βάσης η οποία ισχύει για δάνεια με υψηλή εξασφάλιση σε προβληματικές επιχειρήσεις.

(80)

Επ’ αυτής της βάσεως, το ύψος του αγοραίου τόκου ο οποίος θα έπρεπε να είχε καταβληθεί για το δάνειο που κάλυπτε η εγγύηση του 2007 χωρίς κρατική εγγύηση υπολογίστηκε σε 7,3 εκατ. EUR συνολικά. Ο τόκος που καταβλήθηκε πραγματικά για το δάνειο (προμήθεια εγγύησης δεν καταβλήθηκε) ανέρχεται σε 4,9 εκατ. EUR συνολικά για την περίοδο 1/2007-12/2010. Επομένως, η διαφορά μεταξύ του συγκεκριμένου αγοραίου επιτοκίου που θα είχε χρεωθεί στην εταιρεία χωρίς την εγγύηση, αφενός, και του επιτοκίου που εξασφάλισε μέσω της κρατικής εγγύησης, αφετέρου, αφαιρουμένων τυχόν προμηθειών που καταβλήθηκαν, ισούται με στοιχείο ενίσχυσης ύψους 2,4 εκατ. ευρώ, το οποίο πρέπει να προστεθεί στο ποσό της ενίσχυσης του σχεδίου αναδιάρθρωσης (21).

(81)

Όσον αφορά την κρατική εγγύηση του 2008, το υποκείμενο δάνειο ύψους 2,4 εκατ. EUR καταβλήθηκε στην εταιρεία στις 10 Φεβρουαρίου 2009. Είχε επιτόκιο εξαμήνου Euribor συν προσαύξηση (spread) 3,6 % και διάρκεια έξι μηνών (ή έως το τέλος της αξιολόγησης του σχεδίου αναδιάρθρωσης). Δεν έχει ακόμη εξοφληθεί (παραμένει ακόμη με το αρχικό κεφάλαιο).

(82)

Η εταιρεία εξακολουθούσε να αντιμετωπίζει δυσχέρειες και δεν διέθετε πλέον ελεύθερα βάρους στοιχεία ενεργητικού για να προσφέρει ως εγγύηση (22). Ελλείψει εξασφαλίσεων, η Επιτροπή εφαρμόζει επομένως προσαύξηση 1 000 μονάδων βάσης επιπλέον του ελληνικού βασικού επιτοκίου, υπολογισμός ο οποίος καταλήγει σε συνολικό τόκο 550 000 εκατ. EUR για την εγγύηση του 2008. Ο τόκος που εφαρμόστηκε στην πραγματικότητα στο δάνειο του 2008 (ασφάλεια εγγύησης δεν καταβλήθηκε) ανέρχεται σε 0,25 εκατ. EUR συνολικά για την περίοδο από τον Φεβρουάριο του 2009 (οπότε καταβλήθηκε το υποκείμενο δάνειο) έως τον Δεκέμβριο του 2010. Επομένως, η διαφορά μεταξύ του συγκεκριμένου αγοραίου επιτοκίου που θα είχε χρεωθεί στην εταιρεία χωρίς την εγγύηση, αφενός, και του επιτοκίου που εξασφάλισε μέσω της κρατικής εγγύησης, αφετέρου, αφαιρουμένων τυχόν προμηθειών που καταβλήθηκαν, ισούται με στοιχείο ενίσχυσης ύψους 0,3 εκατ. ευρώ, το οποίο πρέπει να προστεθεί στο ποσό της ενίσχυσης του σχεδίου αναδιάρθρωσης.

(83)

Όσον αφορά το μέτρο 3, δεδομένου ότι πρόκειται για άμεση επιχορήγηση, το συνολικό ποσό των 14 εκατ. EUR αντιπροσωπεύει το στοιχείο της ενίσχυσης.

(84)

Βάσει των ανωτέρω, το συνολικό στοιχείο ενίσχυσης των μέτρων 1, 2 και 3 ανέρχεται σε 16,7 εκατ. ευρώ.

(85)

Εφόσον τα μέτρα συνιστούν ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, η συμβατότητά τους πρέπει να εξεταστεί σύμφωνα με τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 του εν λόγω άρθρου.

(86)

Οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 107 παράγραφος 2 και στο άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχεία δ) και ε), είναι σαφώς μη εφαρμοστέες και δεν τις επικαλέστηκαν οι ελληνικές αρχές.

(87)

Η Βαρβαρέσος ήταν προβληματική εταιρεία κατά τη χρονική στιγμή της χορήγησης των μέτρων (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 9 ανωτέρω και 83-84 κατωτέρω), και ως εκ τούτου η συμβατότητα των μέτρων ενίσχυσης μπορεί να αξιολογηθεί μόνον υπό το φως των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, δηλαδή δυνάμει του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ.

(88)

Όσον αφορά το σημείο 10 στοιχείο α) των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, η Επιτροπή επισημαίνει ότι, παρόλο που η Βαρβαρέσος έχασε σημαντικό μέρος του ιδίου μετοχικού κεφαλαίου κατά την περίοδο 2004-2009, δεν έχασε περισσότερο από το ήμισυ του εταιρικού της κεφαλαίου κατά την υπό εξέταση περίοδο (2007-2009). Όσον αφορά το σημείο 10 στοιχείο γ), η Βαρβαρέσος δεν εκπλήρωνε τα κριτήρια του εθνικού δικαίου για υπαγωγή σε πτωχευτική διαδικασία λόγω αφερεγγυότητας.

(89)

Αφετέρου δε, όπως επεξηγείται στις αιτιολογικές σκέψεις 7-9 ανωτέρω, οι οικονομικές επιδόσεις της εταιρείας επιδεινώθηκαν σημαντικά κατά την περίοδο 2006-2009. Συνάγεται, ως εκ τούτου, το συμπέρασμα ότι ήδη από το 2006 η Βαρβαρέσος ήταν προβληματική εταιρεία κατά την έννοια του σημείου 11 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, δεδομένου ότι παρουσίαζε αύξηση των ζημιών της και μείωση του κύκλου εργασιών της.

(90)

Όσον αφορά το σημείο 9 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, φαίνεται ότι το 2007 η εταιρεία χρειάστηκε όντως περισσότερους πόρους από τα υφιστάμενα δάνεια που είχε λάβει προκειμένου να παραμείνει βιώσιμη. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύεται εκ του γεγονότος ότι το 2006 υπέβαλε αίτηση για ενίσχυση αναδιάρθρωσης. Επομένως, η αναδιάταξη του 2007 δεν ήταν αρκετή για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας της εταιρείας, δεδομένου ότι συνέβαλε μόνο στην εξόφληση των υφισταμένων δανείων, και όχι στην εξασφάλιση νέων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή δέχεται ότι το 2007 η εταιρεία δεν ήταν σε θέση να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητά της χωρίς κρατική στήριξη και ότι αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες επίσης βάσει του σημείου 9 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(91)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι κρατικές εγγυήσεις του 2007 και του 2008 συνιστούν ενίσχυση διάσωσης. Πράγματι, η πρώτη αποσκοπούσε στη βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων της Βαρβαρέσος προσφέροντάς της μια ανάπαυλα μέσω της διετούς αναστολής της εξόφλησης των δόσεων του δανείου. Η δεύτερη αποσκοπούσε στην επιβίωση της εταιρείας έως ότου υποβληθεί ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης.

(92)

Παρά το γεγονός ότι η εγγύηση του 2007 αποτελούσε πράγματι μέτρο ενίσχυσης διάσωσης, δεν περατώθηκε εντός 6 μηνών από την ημερομηνία χορήγησής της (30 Μαΐου 2007), δηλαδή έως την 30ή Νοεμβρίου 2007, γεγονός που καταρχήν θα συνιστούσε κατάχρηση (παράνομης) ενίσχυσης και παραβίαση της αρχής της «εφάπαξ ενίσχυσης».

(93)

Ωστόσο, η Επιτροπή πρέπει επίσης να αξιολογήσει τη συμβατότητα του μέτρου ενίσχυσης βάσει όλων των άλλων σχετικών λόγων. Σύμφωνα με το σημείο 20 των κατευθυντηρίων γραμμών, οι λόγοι αυτοί περιορίζονται σε εκείνους που αναφέρονται στις κατευθυντήριες γραμμές Δ&Α. Επομένως, θα ήταν ακόμη δυνατό να χαρακτηρισθεί η ενίσχυση διάσωσης ως ενίσχυση αναδιάρθρωσης, δηλαδή ως μέρος ενός ενιαίου συνόλου μέτρων αναδιάρθρωσης [βλέπε επίσης υπόθεση C11/2007, Ottana Energia (23)].

(94)

Στο πλαίσιο αυτό, και όσον αφορά το ερώτημα κατά πόσον τα τρία υπό εξέταση μέτρα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο μέτρων αναδιάρθρωσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι, αυτό όντως ισχύει, δηλαδή αυτά αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Το συμπέρασμα αυτό βασίζεται στα ακόλουθα στοιχεία (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 87-91 κατωτέρω):

(95)

Πρώτον, και τα τρία αυτά μέτρα είχαν τον ίδιο σκοπό, δηλαδή να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που προέκυπτε από τις υψηλές δανειακές υποχρεώσεις που είχε αναλάβει η εταιρεία στο παρελθόν.

(96)

Πέραν τούτου, οι εγγυήσεις του 2007 και του 2008 δεν ήταν αρκετές για να εξασφαλίσουν στην εταιρεία τους οικονομικούς πόρους που είχε ανάγκη για την αναδιάρθρωσή της (δηλαδή ποσό ίσο τουλάχιστον με το σύνολο των δανείων της, ήτοι 25,4 εκατ. EUR στο τέλος του 2006), δεδομένου ότι η αναδιάρθρωση αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω του αθροίσματος αυτών των τριών μέτρων, σαν να αποτελούσαν αυτά δόσεις σε μία ενιαία διαδικασία αναδιάρθρωσης.

(97)

Επίσης, το μεγαλύτερο τμήμα του δανείου που κάλυπτε η εγγύηση του 2008 (1,8 εκατ. EUR από σύνολο 2,4 εκατ. ευρώ) αποσκοπούσε στη χρηματοδότηση των ίδιων επενδύσεων με την επιχορήγηση αναδιάρθρωσης του 2009. Συγχρόνως δε, η πραγματοποίηση αυτών των επενδύσεων προβλεπόταν για την ίδια χρονική περίοδο με το σχέδιο αναδιάρθρωσης του 2009 (βλέπε αιτιολογική σκέψη 18 ανωτέρω).

(98)

Επιπλέον, το σχέδιο αναδιάρθρωσης του 2009 είναι το ίδιο με το σχέδιο ανάκαμψης που είχε υποβάλει η εταιρεία στις ελληνικές αρχές το 2006 (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 11-12 ανωτέρω), με ορισμένες τροποποιήσεις στο πλαίσιο της αξιολόγησής του.

(99)

Τέλος, η αναδιάρθρωση άρχισε όντως το 2006. Συγκεκριμένα, το σχέδιο περιελάμβανε τέσσερα μέτρα αναδιάρθρωσης τα οποία εφαρμόστηκαν ή άρχισαν να εφαρμόζονται πριν τη χορήγηση της εγγύησης του 2007 (τον Μάιο του 2007), προέβλεπε δηλαδή τη μείωση της παραγωγής (2006), τη μείωση του εργατικού δυναμικού (2006), την πώληση της θυγατρικής της «Εκκοκκιστήρια Βάμβακος Θηβών Α.Β.Ε.Ε» (Ιανουάριος 2007) και την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης της εταιρείας (2006).

(100)

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα υπό εξέταση μέτρα ενίσχυσης αποτελούν δόσεις της ίδιας διαδικασίας αναδιάρθρωσης, οι οποίες χορηγήθηκαν για τη διευκόλυνση της εφαρμογής ενός ενιαίου σχεδίου αναδιάρθρωσης. Συνεπώς, δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της «εφάπαξ ενίσχυσης».

(101)

Υπό το φως των ανωτέρω, η Επιτροπή θα αξιολογήσει τη συμβατότητα αυτών των μέτρων ενίσχυσης ως ενός ενιαίου συνόλου μέτρων αναδιάρθρωσης.

(102)

Η Επιτροπή είναι της άποψης ότι τα μέτρα που προβλέπονται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης πράγματι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν ακριβώς τις πηγές των δυσχερειών της εταιρείας. Συγκεκριμένα, κατά την άποψή της Επιτροπής, το σχέδιο προσδιορίζει ορθώς τους ακόλουθους (εσωτερικούς και εξωτερικούς) παράγοντες ως πηγές των δυσχερειών της Βαρβαρέσος:

(103)

Τα προτεινόμενα μέτρα αναδιάρθρωσης αποσκοπούν στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Πρώτον, το σχέδιο προτείνει την οικονομική αναδιάρθρωση της εταιρείας· δεύτερον, προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για τη βελτίωση του περιθωρίου κέρδους της εταιρείας μέσω της μεταστροφής του μείγματος εσόδων και της μείωσης του κόστους λειτουργίας· και, τρίτον, προτείνει τον διοικητικό εκσυγχρονισμό. Τα μέτρα αναδιάρθρωσης κατανέμονται σε 14 «ενέργειες», για κάθε μία από τις οποίες έχει καταλογιστεί το αντίστοιχο κόστος. Η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι προτεινόμενες ενέργειες φαίνεται πράγματι ότι επαρκούν για την αντιμετώπιση των θεμελιωδών προβλημάτων της εταιρείας.

(104)

Όσον αφορά τον οικονομικό αντίκτυπο του σχεδίου αναδιάρθρωσης, οι οικονομικές προβλέψεις ακολουθούν κατά τρόπο ρεαλιστικό την εφαρμογή της δέσμης των μέτρων αναδιάρθρωσης. Τόσο η αύξηση του κύκλου εργασιών (περίπου 5 % ετησίως) όσο και η αύξηση των εσόδων λειτουργίας (περίπου 10 % ετησίως) είναι εύλογες μετά την εφαρμογή των μέτρων αναδιάρθρωσης (δηλαδή τη μεταστροφή του μείγματος παραγωγής προϊόντων και τα μέτρα εξορθολογισμού του κόστους).

(105)

Επ’ αυτής της βάσεως, η Επιτροπή δέχεται ότι η αναδιάρθρωση θα επιτρέψει στην εταιρεία να αποκαταστήσει τη βιωσιμότητά της το 2011 και ότι οι μέτοχοί της θα έχουν ικανοποιητική απόδοση επί του επενδεδυμένου κεφαλαίου, δηλαδή ανώτερη ή, στη χειρότερη περίπτωση, ίση με το κόστος δανεισμού τους. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα αποτελέσματα αυτά θα επιτευχθούν εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος και ότι τα προβλεπόμενα αποτελέσματα στηρίζονται σε αποδεκτές παραδοχές.

(106)

Συνεπώς, η Επιτροπή θεωρεί ότι το σχέδιο πληροί τα κριτήρια των σημείων 35-37 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(107)

Όσον αφορά τα προτεινόμενα αντισταθμιστικά μέτρα, το σχέδιο αναδιάρθρωσης προτείνει: α) την απόσυρση της εταιρείας από την ελληνική αγορά κατά τουλάχιστον 10 % σε σύγκριση με τις πωλήσεις που πραγματοποίησε το 2009 στην Ελλάδα, για την περίοδο έως το τέλος του 2013, δηλαδή επί δύο χρόνια μετά το πέρας της αναδιάρθρωσης· και β) την απαγόρευση οιασδήποτε μορφής κρατικής ενίσχυσης προς την εταιρεία για την περίοδο έως το τέλος του 2013, δηλαδή επί δύο χρόνια μετά το πέρας της αναδιάρθρωσης.

(108)

Η Επιτροπή θεωρεί ότι η προτεινόμενη απόσυρση κατά 10 % από την Ελλάδα θα επιτρέψει στους ανταγωνιστές της εταιρείας να εισέλθουν ή να αυξήσουν τις πωλήσεις τους στην ελληνική αγορά, στην οποία η εταιρεία έχει ενισχυμένη παρουσία. Πράγματι, η παρουσία της εταιρείας στην Ελλάδα αυξήθηκε σημαντικά κατά τα προηγούμενα έτη, από 32 % σε 42 %, αντίθετα από τις πωλήσεις της στην EE, οι οποίες μειώθηκαν από 67 % σε 52 % (βλέπε αιτιολογική σκέψη 7 ανωτέρω). Τέλος, η εταιρεία κατέχει τη 10η θέση στην ελληνική αγορά κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων (σύμφωνα με δεδομένα του 2007, βλέπε αιτιολογική σκέψη 8 ανωτέρω). Συγχρόνως δε, η παρουσία της εταιρείας σε χώρες εκτός της EE αυξήθηκε επίσης κατά τα προηγούμενα έτη (από 1 % σε 6 %), γεγονός που αποδεικνύει ότι όντως η βιωσιμότητα της εταιρείας δεν εξαρτάται από την αύξηση της παρουσίας της στην αγορά της EE.

(109)

Συγχρόνως δε, η απόσυρση από την ελληνική αγορά θα έχει ως αποτέλεσμα η Βαρβαρέσος, αφενός, να διακόψει - εν μέρει ή πλήρως - τις εμπορικές σχέσεις που έχει συνάψει στην ίδια της τη χώρα και, αφετέρου, να προσπαθήσει να τις αντικαταστήσει με νέες, είτε σε άλλα κράτη μέλη της EE είτε σε τρίτες χώρες. Το γεγονός αυτό θα αποτελέσει πραγματική δοκιμή για την ανταγωνιστικότητα της εταιρείας.

(110)

Η Επιτροπή επισημαίνει επίσης ότι, σύμφωνα και με τα τρία σενάρια για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας, οι πωλήσεις της εταιρείας προβλέπεται να αυξηθούν (βλέπε αιτιολογική σκέψη 23 ανωτέρω). Ωστόσο, η μείωση των πωλήσεων στην Ελλάδα δεν αποκλείει την αύξηση του κύκλου εργασιών της εταιρείας: η μείωση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί προς όφελος των ανταγωνιστών της απελευθερώνοντας δυναμικό υπέρ αυτών, ενώ η αύξηση του κύκλου εργασιών θα καταστήσει δυνατή τη βιωσιμότητα της δικαιούχου εταιρείας.

(111)

Ωστόσο, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το έτος που ενδείκνυται να χρησιμοποιηθεί ως σημείο αναφοράς για την κατά 10 % απόσυρση από την ελληνική αγορά πρέπει να είναι το 2006, και όχι το 2009. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με το σημείο 40 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, η «μείωση αυτή πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αναδιάρθρωσης όπως θεσπίζεται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης». Πράγματι, η αναδιάρθρωση της εταιρείας άρχισε το 2006 και έχει πενταετή διάρκεια (έως το 2011). Επομένως, σύμφωνα με αυτή τη συλλογιστική, το αντισταθμιστικό μέτρο θα έπρεπε να έχει αντίκτυπο ο οποίος θα λάμβανε υπόψη και θα αντιστοιχούσε στη συνολική διάρκεια της αναδιάρθρωσης και όχι μόνο σε μέρος αυτής.

(112)

Αφετέρου δε, η Επιτροπή επισημαίνει ότι ο αντίκτυπος των αντισταθμιστικών μέτρων πρέπει να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερος. Στην υπό εξέταση υπόθεση, οι πωλήσεις της εταιρείας στην Ελλάδα το 2009 ήταν υψηλότερες από τις πωλήσεις της το 2006 (8,1 εκατ. EUR και 7,1 εκατ. EUR αντιστοίχως). Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέτρο πρέπει να εκτιμηθεί σε σύγκριση με τις πωλήσεις του 2009, δεδομένου ότι με τον τρόπο αυτό θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο.

(113)

Όσον αφορά την απαγόρευση οιασδήποτε μορφής κρατικής ενίσχυσης, η Επιτροπή θεωρεί το μέτρο αυτό ως επιπρόσθετο προς την απόσυρση από την ελληνική αγορά, η οποία βρίσκεται ήδη σε ικανοποιητικό επίπεδο (10 %). Πράγματι, η Βαρβαρέσος είναι εγκατεστημένη στον νομό Ημαθίας, δηλαδή σε ενισχυόμενη περιοχή επιλέξιμη για τη χορήγηση περιφερειακής ενίσχυσης βάσει της παρέκκλισης του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ (βλέπε αιτιολογική σκέψη 46 ανωτέρω), και επομένως η εταιρεία θα μπορούσε να είναι επιλέξιμη για επενδυτικές ενισχύσεις με ένταση ενίσχυσης 40 %. Απαγορεύσεις χορήγησης ενισχύσεων στο μέλλον έχουν ήδη εγκριθεί στο παρελθόν, ως πρόσθετα αντισταθμιστικά μέτρα, στις υποθέσεις Alstom  (24) και Constructions Mécaniques de Normandie  (25).

(114)

Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί ότι το μέγεθος της εταιρείας μειώθηκε τόσο πολύ, ώστε οιαδήποτε περαιτέρω μείωση θα είχε μοιραίες συνέπειες για τη βιωσιμότητά της (βλέπε αιτιολογικές σκέψεις 47 ανωτέρω και 107 κατωτέρω).

(115)

Συγχρόνως δε, η Επιτροπή επισημαίνει εκ νέου ότι ο αντίκτυπος των αντισταθμιστικών μέτρων πρέπει να είναι όσο το δυνατό μεγαλύτερος. Για τον λόγο αυτόν, στην υπό εξέταση υπόθεση, η Επιτροπή θεωρεί ότι η διάρκεια της απαγόρευσης χορήγησης κρατικής ενίσχυσης στο μέλλον πρέπει να παραταθεί κατά περισσότερο από δύο έτη. Μια τέτοια απαγόρευση δεν θα πλήξει τη βιωσιμότητα της εταιρείας, αλλά θα αντισταθμίσει την αδικαιολόγητη στρέβλωση του ανταγωνισμού. Καταλήγοντας, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα τέσσερα έτη θα είναι η πλέον ενδεδειγμένη διάρκεια για την απαγόρευση της χορήγησης οιασδήποτε κρατικής ενίσχυσης στο μέλλον.

(116)

Βάσει των ανωτέρω, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα προαναφερόμενα αντισταθμιστικά μέτρα πληρούν τις απαιτήσεις των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α. Συγκεκριμένα: α) λειτουργούν υπέρ των ανταγωνιστών της Βαρβαρέσος κατά την έννοια του σημείου 31· β) έχουν τη μορφή που προβλέπεται στα σημεία 39 και 46 στοιχείο γ), και γ) θα εφαρμοστούν στην αγορά στην οποία η Βαρβαρέσος θα κατέχει σημαντική θέση μετά την αναδιάρθρωση, κατά την έννοια του σημείου 40.

(117)

Σύμφωνα με το σημείο 40 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, τα αντισταθμιστικά μέτρα πρέπει να είναι ανάλογα προς τις στρεβλωτικές επιπτώσεις που έχει η ενίσχυση, και ιδίως με το μέγεθος και το σχετικό βάρος της επιχείρησης στην αγορά. Το μερίδιο αγοράς της Βαρβαρέσος το 2008 ήταν μικρό, φθάνοντας μόλις στο […] % της αγοράς νημάτων της ΕΕ (βλέπε αιτιολογική σκέψη 8 ανωτέρω).

(118)

Συγχρόνως, σύμφωνα με το σημείο 56 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α, οι προϋποθέσεις για την έγκριση ενίσχυσης μπορεί να είναι λιγότερο αυστηρές σε ενισχυόμενες περιοχές. Η εταιρεία είναι εγκατεστημένη στον νομό Ημαθίας, δηλαδή σε ενισχυόμενη περιοχή επιλέξιμη για τη χορήγηση περιφερειακής ενίσχυσης βάσει της παρέκκλισης του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ (βλέπε αιτιολογική σκέψη 46 ανωτέρω).

(119)

Με γνώμονα τα ανωτέρω, τα αντισταθμιστικά μέτρα που πρότεινε η Ελλάδα δεν φαίνονται επαρκή. Αφετέρου δε, η Επιτροπή είναι της άποψης ότι τα μέτρα αυτά, σε συνδυασμό με την παράταση έως το 2015 της απαγόρευσης χορήγησης ενίσχυσης στο μέλλον, πληρούν όντως τα κριτήρια των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α περί των αντισταθμιστικών μέτρων.

(120)

Η Ελλάδα δήλωσε ότι από το 2009 η εταιρεία είναι μεσαίου μεγέθους, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζονται στη σύσταση της Επιτροπής της 6ης Μαΐου 2003 σχετικά με τον ορισμό των πολύ μικρών, των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων (26). Ωστόσο, δεδομένου ότι η εταιρεία έλαβε κρατική ενίσχυση για πρώτη φορά το 2007, θα πρέπει να θεωρηθεί ως μεγάλη επιχείρηση για τους σκοπούς της παρούσας εκτίμησης (το 2006 ο ετήσιος κύκλος εργασιών της ανήλθε σε 28 εκατ. ευρώ). Συνεπώς, η συμμετοχή της εταιρείας στο σχέδιο πρέπει καταρχήν να ανέρχεται σε τουλάχιστον 50 % του συνολικού κόστους του σχεδίου αναδιάρθρωσης, σύμφωνα με το σημείο 44 των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(121)

Ωστόσο, η Επιτροπή επισημαίνει ότι η εταιρεία είναι εγκατεστημένη σε ενισχυόμενη περιοχή επιλέξιμη για τη χορήγηση περιφερειακής ενίσχυσης βάσει της παρέκκλισης του άρθρου 107 παράγραφος 3 στοιχείο α) της ΣΛΕΕ (βλέπε αιτιολογική σκέψη 46 ανωτέρω). Σύμφωνα με το σημείο 56 των κατευθυντηρίων γραμμών, σε ενισχυόμενες περιοχές, και εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά σε κανόνες κρατικών ενισχύσεων για συγκεκριμένο τομέα, οι προϋποθέσεις για την έγκριση ενίσχυσης μπορεί να είναι λιγότερο αυστηρές όσον αφορά το μέγεθος της συμμετοχής του δικαιούχου.

(122)

Δεδομένων των προαναφερόμενων περιστάσεων, και σύμφωνα με πάγια πρακτική της, η Επιτροπή θεωρεί ότι στην υπό εξέταση υπόθεση το ποσοστό του 40 % θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ίδια συμμετοχή κατά την έννοια των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(123)

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, καθώς και του υπολογισμού των μέτρων ενίσχυσης στις αιτιολογικές σκέψεις 65-76 ανωτέρω, η συνολική αναδιάρθρωση ύψους 30,7 εκατ. EUR χρηματοδοτείται ως ακολούθως:

(124)

Επομένως, η ίδια συμμετοχή της εταιρείας ισούται με το 46 % του συνολικού κόστους χρηματοδότησης της αναδιάρθρωσης, δηλαδή υπερβαίνει το κατώτατο όριο του 40 % ίδιας συμμετοχής, όπως καθορίζεται στην αιτιολογική σκέψη 112 ανωτέρω, και άρα βρίσκεται εντός των κατάλληλων ορίων κατά την έννοια των κατευθυντηρίων γραμμών Δ&Α.

(125)

Η κρατική εγγύηση του 2007 δείχνει ότι η απόφαση περί ενίσχυσης διάσωσης που εξέδωσε τον Ιούλιο 2008 η Επιτροπή (βλέπε αιτιολογική σκέψη 1 ανωτέρω) βασιζόταν σε εσφαλμένες πληροφορίες που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές. Συγκεκριμένα, στην κοινοποίηση της ενίσχυσης διάσωσης (Νοέμβριος 2007) οι ελληνικές αρχές ανέφεραν ότι η Βαρβαρέσος δεν είχε λάβει ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης, παρόλο που της είχε ήδη χορηγηθεί κρατική εγγύηση τον Μάιο του 2007.

(126)

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του διαδικαστικού κανονισμού, η Επιτροπή μπορεί να ανακαλέσει μια απόφαση που έλαβε σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3, αφού πρώτα δώσει στο οικείο κράτος μέλος την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις του, εφόσον η απόφαση βασίστηκε σε εσφαλμένες πληροφορίες παρασχεθείσες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, και οι οποίες ήσαν καθοριστικές για την απόφαση.

(127)

Στην προκειμένη υπόθεση, η Επιτροπή δεν ήταν ενήμερη για το γεγονός ότι η Βαρβαρέσος είχε ήδη λάβει ενίσχυση στο παρελθόν, ενόσω ήταν ήδη προβληματική. Ως εκ τούτου, δεν εξετάστηκε η τήρηση της αρχής της «εφάπαξ ενίσχυσης» ούτε ελήφθη υπόψη το ποσό της ήδη χορηγηθείσας ενίσχυσης κατά τον υπολογισμό της ενίσχυσης διάσωσης.

(128)

Στην απόφαση που εξέδωσε στις 9 Μαρτίου 2010 για κίνηση της διαδικασίας έρευνας, η Επιτροπή παρείχε στην Ελλάδα την ευκαιρία να υποβάλει τις παρατηρήσεις της όσον αφορά το γεγονός ότι η απόφαση της Επιτροπής του Ιουλίου 2008 για την ενίσχυση διάσωσης βασιζόταν στην εσφαλμένη πληροφορία που υπέβαλαν οι ελληνικές αρχές, ότι η Βαρβαρέσος δεν είχε λάβει ενίσχυση διάσωσης ή αναδιάρθρωσης κατά το παρελθόν. Στις παρατηρήσεις που υπέβαλαν, οι ελληνικές αρχές παραδέχονται ότι χορήγησαν όντως την κρατική εγγύηση του Μαΐου 2007. Ωστόσο η Ελλάδα υποστήριξε ότι η εγγύηση του 2007 δεν συνιστά κρατική ενίσχυση (βλέπε αιτιολογική σκέψη 33 ανωτέρω). Η Επιτροπή δεν μπορεί να κάνει δεκτά τα επιχειρήματα της Ελλάδας διότι αυτά είτε βασίζονται σε υποθετικές δηλώσεις και σε κριτήρια που δεν αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις είτε διαστρεβλώνουν την ορθή έννοια αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας.

(129)

Με γνώμονα τα ανωτέρω, η απόφαση του Ιουλίου του 2008 της Επιτροπής περί ενίσχυσης διάσωσης πρέπει να ανακληθεί.

(130)

Η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα υπό εξέταση μέτρα ενίσχυσης είναι συμβατά με την εσωτερική αγορά, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις,