18.5.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 125/10

(1)

Την 1η Δεκεμβρίου 1997, το Συμβούλιο εξέδωσε κώδικα δεοντολογίας για την άμεση φορολογία των επιχειρήσεων (2) και ζήτησε από την Επιτροπή να εξετάσει ή να επανεξετάσει τα φορολογικά καθεστώτα στα κράτη μέλη. Στις 11 Νοεμβρίου 1998, η Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στα μέτρα που σχετίζονται με την άμεση φορολογία των επιχειρήσεων (3).

(2)

Το βασιλικό διάταγμα αριθ. 187 της 30ής Δεκεμβρίου 1982 προβλέπει ένα φορολογικό καθεστώς για τα εγκεκριμένα κέντρα συντονισμού (στο εξής «κέντρα συντονισμού» ή «κέντρα») που παρεκκλίνει από το κοινό δίκαιο. Στο πλαίσιο των εργασιών της ομάδας που συστάθηκε από το Συμβούλιο σύμφωνα με το σημείο Θ του κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων (στο εξής «Ομάδα του κώδικα του Συμβουλίου»), κρίθηκε ότι το καθεστώς αυτό συνιστά φορολογικό μέτρο που θίγει τον ανταγωνισμό. Η Επιτροπή κίνησε επίσης σχετικά την επίσημη διαδικασία εξέτασης στις 27 Φεβρουαρίου 2002. Η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2003 με την απόφαση 2003/755/ΕΚ της Επιτροπής, τελική απόφαση αρνητικού περιεχομένου (4).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, το Βέλγιο κοινοποίησε, με την επιστολή της 16ης Μαΐου 2002, το τμήμα ενός προσχεδίου νόμου σχετικά με την τροποποίηση του βασιλικού διατάγματος αριθ. 187 που αποσκοπεί στο να καταστήσει αυτό συμβιβάσιμο με τα κριτήρια που έχει καθορίσει η Ομάδα του κώδικα του Συμβουλίου. Πρόκειται συνεπώς για νέο καθεστώς κέντρων συντονισμού που πρόκειται να αντικαταστήσει το ισχύον από το 1983 καθεστώς. Ο νόμος που τροποποιεί το καθεστώς του φόρου εταιρειών και εγκαθιδρύει μηχανισμό προαπόφασης στο φορολογικό τομέα (5) ψηφίστηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2002. Σύμφωνα με το άρθρο 32 του εν λόγω νόμου, η ημερομηνία έναρξης ισχύος του άρθρου 29, με το οποίο επιφέρονται τροποποιήσεις στο Β.Δ. αριθ. 187, θα οριστεί μεταγενέστερα με βασιλικό διάταγμα.

(4)

Στις 23 Απριλίου 2003, μετά από πολλές ανταλλαγές αλληλογραφίας και συνεδριάσεις με σκοπό την απόκτηση συμπληρωματικών στοιχείων (6), η Επιτροπή απεφάνθη επί του κοινοποιηθέντος καθεστώτος. Με την απόφαση της Επιτροπής εγκρίνονται ορισμένες πτυχές του καθεστώτος και κινείται η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 88 παράγραφος 2 της συνθήκης όσον αφορά τρεις άλλες πτυχές του εν λόγω καθεστώτος. Η έγκριση της Επιτροπής αφορά 1. την αρχή της προηγούμενης έγκρισης των κέντρων για μια δεκαετία, 2. την αρχή της χορήγησης στα κέντρα προαποφάσεων ισχύος πέντε ετών και 3. την αρχή της χρήσης της μεθόδου κατ’ αποκοπή υπολογισμού των εσόδων (μέθοδος cost-plus) για τον υπολογισμό της φορολογητέας βάσης, εφόσον η χρησιμοποίηση αυτής της μεθόδου εγγυάται επιβολή φορολογίας συγκρίσιμης προς εκείνη που θα προέκυπτε, για ανεξάρτητη επιχείρηση, με την εφαρμογή των κανόνων του κοινού δικαίου (7). Η διαδικασία κινήθηκε όσον αφορά 1. την ειδική απαλλαγή από το φόρο κινητών αξιών, 2. την ειδική απαλλαγή από το φόρο εισφοράς και 3. την απαλλαγή από φόρους για ασυνήθη ή χαριστικά πλεονεκτήματα που χορηγούνται στα κέντρα.

(5)

Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία (στο εξής «απόφαση κίνησης διαδικασίας») δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (8). Η Επιτροπή κάλεσε τους ενδιαφερόμενους να υποβάλουν τις παρατηρήσεις τους επί του συγκεκριμένου μέτρου.

(6)

Με επιστολή της 15ης Ιουλίου 2003 που διαβιβάστηκε μέσω της Μόνιμης Αντιπροσωπίας του Βελγίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις 27 Ιουλίου, οι βελγικές αρχές γνωστοποίησαν τις παρατηρήσεις τους, εντός της ενδεδειγμένης προθεσμίας που παρετάθη κατόπιν αιτήσεώς τους.

(7)

Με επιστολή της 17ης Οκτωβρίου 2003, η Επιτροπή διαβίβασε στο Βέλγιο τις παρατηρήσεις τρίτων που είχε λάβει. Το Βέλγιο προέβη στο σχετικό σχολιασμό τους γραπτώς στις 14 Νοεμβρίου 2003.

(8)

Με επιστολή της 24ης Νοεμβρίου 2003, η Επιτροπή διαβίβασε στις βελγικές αρχές τα προκαταρκτικά της σχόλια. Μετά από τέσσερις τεχνικές συνεδριάσεις (9) που οργανώθηκαν μεταξύ των εκπροσώπων της Επιτροπής και των βελγικών οικονομικών υπηρεσιών, διατυπώθηκαν από τις βελγικές αρχές οι νέες προτάσεις. Στις 6 Μαΐου 2004 έγινε μια επί πλέον σύσκεψη μεταξύ του Βέλγου Πρωθυπουργού, του υπουργού οικονομικών του και του Επιτρόπου που είναι αρμόδιος για θέματα ανταγωνισμού.

(9)

Με επιστολή της 7ης Ιουνίου 2004, το Βέλγιο επιβεβαίωσε την ισχύ των δεσμεύσεων που ανέλαβε στις 6 Μαΐου.

(10)

Όπως προκύπτει από την περίληψη της διαδικασίας στο τμήμα 1, το καθεστώς που αποτελεί το αντικείμενο της διαδικασίας κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή στις 16 Μαΐου 2002. Στις 23 Απριλίου 2003, η Επιτροπή ενέκρινε εν μέρει το εν λόγω καθεστώς και κίνησε τη διαδικασία κατά τριών μέτρων απαλλαγής (φόρος κινητών αξιών, φόρος εισφοράς, ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα).

(11)

Μετά από συζητήσεις μεταξύ Επιτροπής και Βελγίου, το Βέλγιο ανέλαβε τη δέσμευση να καταργήσει τις ειδικές απαλλαγές από το φόρο κινητών αξιών και το φόρο εισφοράς στα κέντρα συντονισμού, όπως αυτές προβλέπονται στο νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002. Το Βέλγιο θεωρεί εξάλλου ότι τα εναλλακτικά μέτρα που προτείνει να λάβει σχετικά με τις κινητές αξίες και το φόρο εισφοράς είναι μέτρα γενικού χαρακτήρα —το πεδίο εφαρμογής των οποίων υπερβαίνει συνεπώς τα κέντρα συντονισμού— και δεν είναι ως εκ τούτου αναγκαίο να κοινοποιηθούν στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 88 παράγραφος 3 της συνθήκης. Όσον αφορά τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που χορηγούνται στα κέντρα, το Βέλγιο δεσμεύεται να τροποποιήσει το νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002 έτσι ώστε τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που χορηγούνται στα κέντρα συντονισμού να τυγχάνουν της ίδιας φορολογικής μεταχείρισης με παρόμοια πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν άλλες επιχειρήσεις εγκατεστημένες στο Βέλγιο.

(12)

Για τις ανάγκες της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή θα περιοριστεί σε περίληψη των αρχικών μέτρων που περιλαμβάνονται στο νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002 και παραπέμπει στην απόφαση κίνησης διαδικασίας για λεπτομερέστερη περιγραφή. Όσον αφορά τα εναλλακτικά μέτρα που προτίθεται να λάβει το Βέλγιο, θα περιγραφούν μόνο τα μέτρα που αποβλέπουν στην προσαρμογή του καθεστώτος των κέντρων συντονισμού όσον αφορά τον υπολογισμό των ασυνήθων και χαριστικών πλεονεκτημάτων. Δεδομένου ότι τα προβλεπόμενα μέτρα για τις κινητές αξίες και το φόρο εισφοράς έχουν γενικότερο χαρακτήρα, δε συνιστούν τροποποίηση του καθεστώτος των κέντρων συντονισμού. Εφόσον αυτά δεν έχουν κοινοποιηθεί, δεν περιγράφονται ούτε αξιολογούνται στο πλαίσιο της παρούσας απόφασης.

(13)

Η νομική βάση του καθεστώτος είναι το βασιλικό διάταγμα αριθ. 187 της 30ής Δεκεμβρίου 1982, όπως τροποποιήθηκε τελευταία με το άρθρο 29 του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002 (10). Ένα κέντρο συντονισμού κρίνεται επιλέξιμο για το καθεστώς μόνο εάν έχει προγενέστερα εγκριθεί ατομικά με βασιλικό διάταγμα. Για να λάβει την έγκριση, πρέπει να αποτελεί μέρος πολυεθνικού ομίλου που πληροί ορισμένα κριτήρια μεγέθους. Το κέντρο συντονισμού μπορεί να ασκεί ορισμένες μόνο δραστηριότητες και να τις ασκεί για αποκλειστικό όφελος των μελών του ομίλου. Η έγκριση ή η ανανέωση χορηγείται στο κέντρο κατόπιν αιτήσεώς του και για μια δεκαετία. Η έγκριση καταργείται αυτοδικαίως αν το κέντρο δεν πληροί πλέον τους όρους έγκρισης.

(14)

Κατά παρέκκλιση από το κοινό φορολογικό καθεστώς (11), το βασιλικό διάταγμα αριθ. 187, όπως τροποποιήθηκε, προβλέπει ότι τα φορολογητέα εισοδήματα των εγκεκριμένων κέντρων καθορίζονται κατ’ αποκοπή και αντιστοιχούν σε ποσοστό του ποσού των δαπανών και των εξόδων λειτουργίας — σύμφωνα με τη λεγόμενη μέθοδο cost plus. Τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα (12) που χορηγούνται στο κέντρο από τα μέλη του ομίλου δεν προστίθενται στη φορολογητέα βάση που προκύπτει από τη μέθοδο cost plus. Εντούτοις, υπολογίζεται μια εναλλακτική βάση που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα για να περιοριστούν οι μη κανονικές μεταφορές εσόδων προς το βελγικό κέντρο συντονισμού. Το κέρδος των κέντρων φορολογείται βάσει του πλήρους φορολογικού συντελεστή των εταιρειών. Η πρακτική εφαρμογή της μεθόδου cost plus γίνεται κατά τρόπο ατομικό για κάθε κέντρο, σύμφωνα με τις λεπτομέρειες εφαρμογής που καθορίζονται από ατομική προαπόφαση της ομοσπονδιακής δημόσιας υπηρεσίας οικονομικών. Ως προαπόφαση νοείται η νομική πράξη με την οποία η ομοσπονδιακή δημόσια υπηρεσία οικονομικών προσδιορίζει, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, με ποιο τρόπο θα εφαρμοστεί ο νόμος σε μια συγκεκριμένη κατάσταση ή πράξη, περιγραφόμενη από το φορολογούμενο, η οποία δεν έχει ακόμα παραγάγει αποτελέσματα σε φορολογικό επίπεδο. Ισχύει επί πέντε έτη και δημοσιεύεται με απόκρυψη των στοιχείων ονομασίας. Η προαπόφαση δεσμεύει τις φορολογικές αρχές για το μέλλον. Δεν μπορεί να επιφέρει απαλλαγή ή μείωση της φορολογίας. Το καθεστώς των προηγούμενων αποφάσεων οργανώνεται από τις διατάξεις των άρθρων 20 έως 28 του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002.

(15)

Εκτός από τον κατ’ αποκοπή υπολογισμό που περιγράφεται ανωτέρω, με τις κοινοποιηθείσες διατάξεις προβλέφθηκαν επίσης οι ακόλουθες απαλλαγές: 1. δεν καταλογίζεται φόρος κινητών αξιών για μερίσματα, έσοδα από πιστώσεις ή δάνεια ή για το προϊόν της εκχώρησης άυλων κινητών αγαθών, όταν υπόχρεος είναι το κέντρο 2. οι εισφορές και οι αυξήσεις του κεφαλαίου του κέντρου απαλλάσσονται από το φόρο κινητών αξιών και από το αναλογικό τέλος καταχώρισης («φόρος εισφοράς»).

(16)

Στην απόφαση κίνησης διαδικασίας, η Επιτροπή ενέκρινε τις αρχές σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να εκδοθούν προηγούμενες αποφάσεις για το καθεστώς cost plus. Η Επιτροπή θεώρησε ότι το καθεστώς-πλαίσιο που προβλέπει ο νόμος της 24ης Δεκεμβρίου 2002 δεν επαρκεί, αυτό καθαυτό, για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων.

(17)

Εξάλλου, η Επιτροπή κίνησε τη διαδικασία όσον αφορά τρία άλλα στοιχεία του νέου καθεστώτος των κέντρων συντονισμού. Καταρχάς, η Επιτροπή θεώρησε ότι στα κέντρα συντονισμού και τους ομίλους στους οποίους ανήκουν χορηγείται ειδικό πλεονέκτημα με τις απαλλαγές από το φόρο κινητών αξιών που υπερβαίνει τις απαλλαγές που μπορούν να τύχουν οι άλλες επιχειρήσεις βάσει του κοινού φορολογικού καθεστώτος. Κατά δεύτερο λόγο, η Επιτροπή θεώρησε ότι η ειδική απαλλαγή των κέντρων συντονισμού από το αναλογικό τέλος καταχώρισης επί των εισφορών φαίνεται ότι παρέχει σε αυτά οικονομικό πλεονέκτημα έναντι των επιχειρήσεων οι οποίες, υπό τις ίδιες συνθήκες, οφείλουν να το καταβάλουν. Τρίτον, η Επιτροπή θεώρησε ότι το γεγονός ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που θα παρέχονταν στα κέντρα κατά τον υπολογισμό των φορολογητέων βάσεων των κέντρων συντονισμού, σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα που προέκυψε από την εφαρμογή της μεθόδου cost plus, φαίνεται ότι παρέχει σε αυτά ειδικό πλεονέκτημα έναντι των εταιρειών των οποίων η φορολογητέα βάση υπολογίζεται σύμφωνα με την παραδοσιακή αναλυτική μέθοδο (προϊόν μείον κόστος).

(18)

Η Επιτροπή θεώρησε τέλος ότι αυτά τα ειδικά πλεονεκτήματα δε φαίνεται να αιτιολογούνται από το χαρακτήρα ή τη διάρθρωση του βελγικού φορολογικού συστήματος και επιφέρουν στρέβλωση του ανταγωνισμού ενώ παράλληλα θίγουν τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Κατά συνέπεια, τα εν λόγω μέτρα φαίνεται ότι συνιστούν ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Εξάλλου, δεδομένου ότι δεν ισχύουν οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 87 παράγραφος 2 και 3, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, στο στάδιο αυτό, η εν λόγω ενίσχυση φαίνεται ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά.

(19)

Μετά την απόφαση κίνησης διαδικασίας, το Βέλγιο διευκρίνισε τον τρόπο με τον οποίο είχε ερμηνεύσει την έγκριση της Επιτροπής σχετικά με τη μέθοδο cost plus και ανέλαβε τη δέσμευση να τροποποιήσει το καθεστώς του φόρου κινητών αξιών, του φόρου εισφοράς και το καθεστώς χορήγησης ασυνήθων και χαριστικών πλεονεκτημάτων.

(20)

Το Βέλγιο αναλαμβάνει να καταργήσει τον ειδικό για τα κέντρα συντονισμού χαρακτήρα απαλλαγής από το φόρο κινητών αξιών που προβλέπεται στο νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002. Το Βέλγιο εξήγγειλε την πρόθεσή του να αντικαταστήσει την ειδική απαλλαγή με ένα γενικής φύσεως μέτρο που θα καταστήσει δυνατή τη διατήρηση της απαλλαγής που χορηγείται στα κέντρα και, παράλληλα, την επέκτασή της στις άλλες εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στο Βέλγιο.

(21)

Το Βέλγιο αναλαμβάνει να καταργήσει τον ειδικό για τα κέντρα συντονισμού χαρακτήρα απαλλαγής από το φόρο εισφοράς που προβλέπεται στο νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002. Το Βέλγιο εξήγγειλε την πρόθεσή του να αντικαταστήσει την εν λόγω ειδική απαλλαγή με ένα γενικό μέτρο μείωσης του συντελεστή του φόρου εισφοράς.

(22)

Το Βέλγιο αναλαμβάνει να προσαρμόσει τα κέντρα συντονισμού έτσι ώστε τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που παρέχονται στα κέντρα να υπόκεινται στο ίδιο φορολογικό καθεστώς με τα παρόμοια πλεονεκτήματα που παρέχονται στις άλλες εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στο Βέλγιο. Όπως έχει σήμερα η νομοθεσία, το σύνολο των παρεχόμενων ασυνήθων και χαριστικών πλεονεκτημάτων θα προστεθεί στα φορολογητέα έσοδα που προκύπτουν από τη μέθοδο cost plus. Η εναλλακτική φορολογητέα βάση, που στηρίζεται μεταξύ άλλων στα εν λόγω ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα (βλέπε σημείο 15), θα καταργηθεί.

(23)

Τρεις ενώσεις ή ομοσπονδίες διαβίβασαν τις παρατηρήσεις τους εξ ονόματος των επιχειρήσεων που εκπροσωπούν: πρόκειται για την Ομοσπονδία Επιχειρήσεων του Βελγίου [Fédération des entreprises de Βέλγιο (FEB)], το αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο (AmCham) και την Ομοσπονδία των κέντρων συντονισμού (Fédération des centres de coordination, distribution, service et call centres (Forum187).

(24)

Εκτός από τις τρεις αυτές ενώσεις, 53 κέντρα ή όμιλοι που διαθέτουν κέντρο συντονισμού υπέβαλαν, ξεχωριστά, τις παρατηρήσεις τους στην Επιτροπή. Σε γενικές γραμμές, τα κέντρα αυτά περιγράφουν την δική τους κατάσταση και παραπέμπουν, για τα περαιτέρω, στις παρατηρήσεις του Forum187.

(25)

Οι τρίτοι που εξέφρασαν άποψη θεωρούν ότι τα σχετικά μέτρα που αποτελούν μέρος του νέου καθεστώτος των κέντρων συντονισμού δεν πληρούν κανένα από τα τέσσερα κριτήρια που επιτρέπουν μέτρα ενίσχυσης, και παραπέμπουν γενικά στις παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν ήδη στο πλαίσιο της διαδικασίας C 15/2002 που έκλεισε με την απόφαση 2003/755/ΕΚ. Εν ολίγοις, θεωρούν ότι το καθεστώς δεν παρέχει επιλεκτικό πλεονέκτημα που μπορεί να θίξει τον ανταγωνισμό, εφόσον όλοι οι πολυεθνικοί όμιλοι, και συνεπώς και οι ανταγωνιστές τους, έχουν τη δυνατότητα να συστήσουν βελγικό κέντρο συντονισμού ή αντίστοιχη δομή σε άλλη χώρα, και με τον τρόπο αυτό να τύχουν συγκρίσιμων μέσων.

(26)

Δεδομένου ότι το Βέλγιο αποφάσισε να καταργήσει τις απαλλαγές από το φόρο κινητών αξιών και το φόρο εισφοράς που αναφέρονται στο νόμο της 24ης Δεκεμβρίου 2002 και αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, η Επιτροπή θεωρεί περιττό να περιγράψει λεπτομερέστερα τα επιχειρήματα που εξέθεσαν οι τρίτοι επί των σημείων αυτών.

(27)

Όσον αφορά το χειρισμό των ασυνήθων και χαριστικών πλεονεκτημάτων, οι ενδιαφερόμενοι τρίτοι θεωρούν ότι είναι λογικό να μη ληφθούν υπόψη αυτά τα πλεονεκτήματα στη μέθοδο cost plus, εφόσον δεν πρόκειται περί κόστους. Πρόκειται για ένα οριακό στοιχείο του καθεστώτος των κέντρων συντονισμού· ότι πρόκειται για θεωρητικό πλεονέκτημα που, δυνητικά, δεν παρέχει ωφέλεια σε κανένα κέντρο. Τέλος, τα ενδεχόμενα πλεονεκτήματα θα διορθωθούν χάρη στον μηχανισμό των διεθνών συμβάσεων πρόληψης της διπλής φορολόγησης που έχουν συναφθεί μεταξύ Βελγίου και των κυριότερων εμπορικών του εταίρων.

(28)

Το Βέλγιο θέλησε να δώσει τη δική του ερμηνεία στο μέρος της απόφασης κίνησης διαδικασίας που επιτρέπει τη χρήση της μεθόδου cost plus. Η Επιτροπή θα απαντήσει στις βελγικές αρχές σχετικά με την ερμηνεία τους σε έγγραφο που θα απευθύνουν προσεχώς σε αυτές.

(29)

Η παρούσα απόφαση αφορά μόνο τα μέτρα για τα οποία η Επιτροπή εξέφρασε επιφυλάξεις στην απόφαση κίνησης διαδικασίας· δεν αφορά συνεπώς τη μέθοδο cost plus. Η Επιτροπή παραπέμπει συνεπώς επ’ αυτού στην απόφαση κίνησης διαδικασίας, υπενθυμίζοντας ότι η έγκριση που εδόθη προϋποθέτει την τήρηση των αρχών και των λεπτομερειών εφαρμογής που περιγράφονται σε αυτήν.

(30)

Ένα μέτρο συνιστά ενίσχυση όταν καλύπτει συγκεντρωτικά και τα τέσσαρα χαρακτηριστικά κριτήρια που ορίζονται στο άρθρο 87 παρ. 1 της συνθήκης, και συγκεκριμένα: 1. το μέτρο παρέχει πλεονέκτημα που ελαφρύνει τα βάρη που συνήθως επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό των επιχειρήσεων, 2. το πλεονέκτημα αυτό παρέχεται από κρατικούς πόρους, 3. θίγει τον ανταγωνισμό και τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών και 4. χορηγείται επιλεκτικά ή συγκεκριμένα, δηλαδή δια της ευνοϊκής μεταχείρισης ορισμένων επιχειρήσεων ή κλάδων παραγωγής.

(31)

Στο τέλος της διαδικασίας επίσημης εξέτασης, και αφού ελήφθησαν υπόψη τα επιχειρήματα που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της απόφασης κίνησης διαδικασίας, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν έχουν αρθεί οι επιφυλάξεις που εξεφράσθησαν κατά την κίνηση διαδικασίας για τα κοινοποιηθέντα μέτρα του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002 και ότι τα εν λόγω μέτρα συνιστούν ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης. Πρόκειται συγκεκριμένα για πλεονεκτήματα (φορολογικές απαλλαγές) που χορηγούνται επιλεκτικά σε ορισμένες μόνο επιχειρήσεις (τα εγκεκριμένα κέντρα συντονισμού ή σε ομίλους που διαθέτουν τέτοιο κέντρο) με κρατικούς πόρους (παραίτηση από την είσπραξη πόρων από φορολογία) και έχουν επίπτωση στον ανταγωνισμό και τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές (λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένα κέντρα ή ορισμένοι όμιλοι στους οποίους αυτά ανήκουν, έχουν, εξ ορισμού, διεθνή χαρακτήρα και δραστηριοποιούνται ή μπορούν να δραστηριοποιηθούν σε τομείς που αποτελούν αντικείμενο συναλλαγών μεταξύ οκτώ κρατών μελών).

(32)

Εν τω μεταξύ, το Βέλγιο ανέλαβε τη δέσμευση να καταργήσει τις διατάξεις που αφορούν ειδικά τα κέντρα συντονισμού και να τις αντικαταστήσει με εναλλακτικά μέτρα που υπερβαίνουν την τροποποίηση του κοινοποιηθέντος καθεστώτος. Η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν είναι αναγκαίο να αιτιολογήσει λεπτομερώς την εκτίμησή της για τα μέτρα που είχαν κοινοποιηθεί αρχικά. Στην παρούσα απόφαση εκτιμήθηκαν μόνον οι προταθείσες τροποποιήσεις του καθεστώτος.

(33)

Οι απαλλαγές του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002 όσον αφορά το φόρο κινητών αξιών και το φόρο εισφοράς (βλέπε σημεία 20 και 21 της παρούσας απόφασης), θα καταργηθούν και θα αντικατασταθούν από μέτρα απαλλαγής ή μείωσης που οι βελγικές αρχές θεωρούν ως μέτρα γενικού χαρακτήρα. Υπό τις συνθήκες αυτές, δε χορηγείται πλέον στα εγκεκριμένα κέντρα συντονισμού κανένα ειδικό οικονομικό πλεονέκτημα και δεν τίθεται πλέον θέμα ενίσχυσης υπέρ των κέντρων αυτών κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης.

(34)

Η τροποποίηση του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002 —βλέπε σημείο 24 της παρούσας απόφασης— θα έχει ως αποτέλεσμα να υποβληθούν σε φορολόγηση όλα τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που έχει λάβει ένα κέντρο συντονισμού, κατά τον ίδιο τρόπο που υπόκεινται σε φορολογία όταν λαμβάνονται από επιχείρηση η οποία υπόκειται στο καθεστώς του κοινού δικαίου. Με βάση το ισχύον κοινό φορολογικό δίκαιο, αυτό συνεπάγεται ότι όλα τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα θα πρέπει να προστεθούν στο ποσό που προέκυψε από τη μέθοδο cost plus. Υπό τις συνθήκες αυτές, η Επιτροπή θεωρεί ότι στα εγκεκριμένα κέντρα συντονισμού δε χορηγείται πλέον κανένα ειδικό οικονομικό πλεονέκτημα, όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των ασυνήθων και χαριστικών πλεονεκτημάτων που έχουν λάβει. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει πλέον ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης.

(35)

Το Βέλγιο εξήγγειλε ότι θα μπορούσε εξάλλου να θεσπίσει νέες νομοθετικές διατάξεις που θα παρέχουν δυνατότητα απαλλαγής, σε ορισμένες περιπτώσεις, για έσοδα που προκύπτουν από ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα. Η Επιτροπή επιθυμεί να επιστήσει την προσοχή του Βελγίου ως προς την ανάγκη να καθορίζονται οι συνθήκες αυτής της απαλλαγής κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην ευνοούν κατά τρόπο συγκεκριμένο ορισμένες επιχειρήσεις ή κλάδους παραγωγής ή, ενδεχομένως, ως προς την υποχρέωση να κοινοποιούνται αυτά τα μέτρα αν υπάρχει περίπτωση να θεωρηθεί ότι συνιστούν ενισχύσεις.

(36)

Το Βέλγιο ανέλαβε τη δέσμευση να καταργήσει τις απαλλαγές από το φόρο κινητών αξιών και το φόρο εισφοράς που προβλέπονται από το άρθρο 29 του νόμου της 24ης Δεκεμβρίου 2002 υπέρ των εγκεκριμένων κέντρων συντονισμού βάσει του βασιλικού διατάγματος 187, και να τις αντικαταστήσει με γενικά μέτρα απαλλαγής ή μείωσης που δεν προσφέρουν ευνοϊκή μεταχείριση στα κέντρα σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις εγκαταστημένες στο Βέλγιο.

(37)

Το Βέλγιο ανέλαβε τη δέσμευση να προσαρμόσει τους νομοθετικούς ή/και διοικητικούς κανόνες του έτσι ώστε να υποβάλλονται σε φορολόγηση όλα τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που έχει λάβει ένα κέντρο συντονισμού, κατά τον ίδιο τρόπο που υπόκεινται σε φορολογία όταν λαμβάνονται από επιχείρηση η οποία υπόκειται στο καθεστώς του κοινού δικαίου.

(38)

Οι τροποποιήσεις αυτές θα έχουν ως αποτέλεσμα να καταργηθεί η χορήγηση στα κέντρα συντονισμού ειδικών πλεονεκτημάτων σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις, και συνεπώς η χορήγηση ενισχύσεων στα εν λόγω κέντρα κατά την έννοια του άρθρου 87 της συνθήκης,

α)

κατάργηση των απαλλαγών του φόρου κινητών αξιών και του φόρου εισφοράς υπέρ των εγκεκριμένων κέντρων συντονισμού·

β)

τροποποίηση του καθεστώτος των εγκεκριμένων κέντρων συντονισμού έτσι ώστε να υποβάλλονται σε φορολόγηση όλα τα ασυνήθη και χαριστικά πλεονεκτήματα που έχει λάβει ένα κέντρο συντονισμού, κατά τον ίδιο τρόπο που υπόκεινται σε φορολογία όταν λαμβάνονται από επιχείρηση, εγκατεστημένη στο Βέλγιο, η οποία υπόκειται στο καθεστώς του κοινού δικαίου.