Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32003D0228

    2003/228/ΕΚ: Απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2002, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων το οποίο η Ιταλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή για τη μείωση των ενεργειακών δαπανών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην περιφέρεια Σαρδηνίας [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2002) 3715] (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

    ΕΕ L 91 της 8.4.2003, p. 38–41 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2003/228/oj

    32003D0228

    2003/228/ΕΚ: Απόφαση της Επιτροπής, της 16ης Οκτωβρίου 2002, σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων το οποίο η Ιταλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή για τη μείωση των ενεργειακών δαπανών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην περιφέρεια Σαρδηνίας [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2002) 3715] (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

    Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 091 της 08/04/2003 σ. 0038 - 0041


    Απόφαση της Επιτροπής

    της 16ης Οκτωβρίου 2002

    σχετικά με το καθεστώς ενισχύσεων το οποίο η Ιταλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή για τη μείωση των ενεργειακών δαπανών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην περιφέρεια Σαρδηνίας

    [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό Ε(2002) 3715]

    (Το κείμενο στην ιταλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό)

    (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

    (2003/228/ΕΚ)

    Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 88 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

    τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και ιδίως το άρθρο 62 παράγραφος 1 στοιχείο α),

    τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου 88 της συνθήκης(1),

    τις παρατηρήσεις που οι ενδιαφερόμενοι κλήθηκαν να υποβάλουν σύμφωνα με τα προαναφερθέντα άρθρα(2),

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    I. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

    (1) Με επιστολή της 30ής Οκτωβρίου 2001 (αριθ. 13 305), οι ιταλικές αρχές κοινοποίησαν, σύμφωνα με το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης, σχέδιο καθεστώτος ενισχύσεων υπέρ των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην περιφέρεια Σαρδηνίας.

    (2) Το καθεστώς αυτό, του οποίου η έναρξη ισχύος εξαρτάται από την προέγκριση της Επιτροπής, σύμφωνα με τα άρθρα 87 και 88 της συνθήκης, είναι εγγεγραμμένο στο μητρώο των κοινοποιηθεισών ενισχύσεων υπό τον αριθμό N 759/2001.

    (3) Με επιστολή της 30ής Νοεμβρίου 2001, η Επιτροπή ζήτησε συμπληρωματικές πληροφορίες. Ύστερα από επιστολή υπενθύμισης που απεστάλη από την Επιτροπή στις ιταλικές αρχές στις 24 Ιανουαρίου 2002, οι ιταλικές αρχές απάντησαν με επιστολή της 20ής Φεβρουαρίου 2002 (αριθ. 2 236).

    (4) Με επιστολή της 26ης Απριλίου 2002, η Επιτροπή κοινοποίησε στην Ιταλία την απόφασή της να κινήσει τη διαδικασία του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση.

    (5) Η απόφαση της Επιτροπής να κινήσει τη διαδικασία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων(3). Η Επιτροπή κάλεσε τα ενδιαφερόμενα μέρη να υποβάλουν παρατηρήσεις σχετικά με την εν λόγω ενίσχυση.

    (6) Η Επιτροπή δεν έλαβε παρατηρήσεις εκ μέρους τρίτων ενδιαφερόμενων μερών.

    II. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

    Στόχος

    (7) Η απουσία δικτύου διανομής φυσικού αερίου στην περιφέρεια Σαρδηνίας υποχρεώνει τις εγκατεστημένες στη νήσο αυτή επιχειρήσεις σε ενεργειακές δαπάνες υψηλότερες από εκείνες των επιχειρήσεων που ασκούν τις δραστηριότητές τους σε άλλες περιοχές της Ιταλίας, οι οποίες επωφελούνται ενός τέτοιου είδους δικτύου.

    (8) Προκειμένου να αντισταθμιστεί το πρόσθετο για τις ΜΜΕ της Σαρδηνίας κόστος λόγω της χρήσης δαπανηρότερων πηγών ενέργειας σε σχέση με το φυσικό αέριο, το καθεστώς προβλέπει υπέρ αυτών μέτρα φορολογικής ενίσχυσης υπό τη μορφή εκπτώσεων φόρου.

    (9) Το καθεστώς ανταποκρίνεται σε στόχους περιφερειακής ανάπτυξης.

    Νομική βάση

    (10) Το εν λόγω καθεστώς προβλέπεται από το νόμο αριθ. 388/2000, της 23ης Δεκεμβρίου 2000, άρθρο 145 παράγραφος 9 και από το σχέδιο διυπουργικού διατάγματος του υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Παραγωγικών Δραστηριοτήτων, σχετικά με τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις χορήγησης φορολογικών ενισχύσεων υπέρ των ΜΜΕ της περιφέρειας Σαρδηνίας λόγω της μη υλοποίησης του προγράμματος διανομής φυσικού αερίου στη νήσο.

    Διάρκεια και εγγραφή στον προϋπολογισμό

    (11) Το καθεστώς, ο προϋπολογισμός του οποίου ανέρχεται σε 10,3 εκατομμύρια ευρώ, καλύπτει τις ενεργειακές δαπάνες των επιχειρήσεων κατά τα έτη 2000 και 2001.

    Δικαιούχοι

    (12) Δικαιούχοι είναι οι ΜΜΕ, όπως προσδιορίζονται στη σύσταση 96/280/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Απριλίου 1996, σχετικά με τον ορισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων(4), που είναι εγκατεστημένες στην περιφέρεια Σαρδηνίας και ανήκουν στους τομείς γεωργικών τροφίμων, υφαντουργίας, ρουχισμού, χαρτιού, χημικών και πετροχημικών προϊόντων, κατασκευαστικών υλικών, γυαλιού, κεραμικών ειδών και μηχανικής.

    Αντικείμενο του καθεστώτος

    (13) Αντικείμενο του καθεστώτος είναι οι λειτουργικές ενισχύσεις, δηλαδή οι ενισχύσεις για τη μείωση των τρεχουσών ενεργειακών δαπανών των επιχειρήσεων.

    Μορφή και έντασης της ενίσχυσης

    (14) Οι ενισχύσεις χορηγούνται υπό τη μορφή εκπτώσεων φόρου, το ύψος των οποίων δεν υπερβαίνει το 60 % του κόστους αγοράς υγρών καυσίμων (βαρύ πετρέλαιο) και υγραερίου καύσης (GPL).

    III. ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΕΦΡΑΣΕ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 88 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ

    (15) Στο πλαίσιο της διαδικασίας του άρθρου 88 παράγραφος 2 της συνθήκης, η Επιτροπή εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με το διαρθρωτικό πρόβλημα, κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα του μειονεκτήματος που έχουν προσδιορίσει οι ιταλικές αρχές και για το κατά πόσον οι προβλεπόμενες από το καθεστώς ενισχύσεις δικαιολογούνται λόγω της συμβολής τους στην περιφερειακή ανάπτυξη.

    (16) Η Επιτροπή δεν έλαβε παρατηρήσεις ούτε από τις ιταλικές αρχές ούτε από τα ενδιαφερόμενα τρίτα μέρη.

    IV. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

    1. Αξιολόγηση του χαρακτήρα των ενισχύσεων των εξεταζόμενων μέτρων

    (17) Για να αξιολογηθεί εάν τα μέτρα που θεσπίζονται από το καθεστώς συνιστούν ενισχύσεις βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, πρέπει να προσδιοριστεί εάν προσφέρουν πλεονέκτημα στους δικαιούχους, εάν το πλεονέκτημα αυτό προέρχεται από το κράτος, εάν στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και εάν επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών.

    (18) Το πρώτο συστατικό στοιχείο του άρθρου 87 παράγραφος 1 είναι η δυνατότητα αυτού του μέτρου να προσφέρει πλεονέκτημα σε ορισμένους ειδικούς δικαιούχους. Ωστόσο, πρέπει να προσδιοριστεί, αφενός, εάν οι δικαιούχες επιχειρήσεις δέχονται ένα οικονομικό πλεονέκτημα που δεν θα μπορούσαν να είχαν δεχθεί κάτω από κανονικές συνθήκες αγοράς ή εάν έτσι δεν επιβαρύνονται με δαπάνες που, κανονικά, θα έπρεπε να καλυφθούν από τους χρηματοδοτικούς πόρους των ιδίων των επιχειρήσεων και, αφετέρου, εάν το πλεονέκτημα αυτό χορηγείται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων. Η χορήγηση φορολογικών εκπτώσεων στις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε μια περιφέρεια της Ιταλίας (τη Σαρδηνία) δίνει οικονομικό πλεονέκτημα στους δικαιούχους, γιατί οι φορολογικές εκπτώσεις μειώνουν το ποσό του φόρου που οι επιχειρήσεις έπρεπε κανονικά να καταβάλουν. Επίσης, τα μέτρα αυτά παρέχουν πλεονεκτήματα στις επιχειρήσεις που λειτουργούν σε ειδικές περιοχές της ιταλικής επικράτειας και τις ευνοούν στο βαθμό που δεν χορηγούνται στις επιχειρήσεις που βρίσκονται εκτός των περιοχών αυτών.

    (19) Βάσει του δεύτερου όρου εφαρμογής του άρθρου 87 της συνθήκης, τα προτεινόμενα μέτρα χορηγούνται από το κράτος μέσω των κρατικών πόρων. Στην προκειμένη περίπτωση, η ύπαρξη κρατικών πόρων λαμβάνει αρνητική μορφή εφόσον πρόκειται για τον υπολογισμό απώλειας όσον αφορά το δημόσιο: η χορήγηση ενισχύσεων με τη μορφή φορολογικών εκπτώσεων μειώνει τα φορολογικά έσοδα του κράτους.

    (20) Βάσει του τρίτου και του τέταρτου όρου εφαρμογής του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης η ενίσχυση αυτή στρεβλώνει ή απειλεί να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό ή μπορεί να επηρεάσει τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Στην προκειμένη περίπτωση, τα εν λόγω μέτρα ευνοούν τις επιχειρήσεις που ασκούν τις δραστηριότητές τους σε εμπορικούς τομείς που είναι ανοικτοί στον ανταγωνισμό ενισχύοντας τη χρηματοοικονομική τους θέση και τη δυνατότητά τους να προβαίνουν σε επιχειρηματικές δράσεις σε σύγκριση με τις ανταγωνίστριές τους οι οποίες δεν λαμβάνουν ενισχύσεις. Εάν αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο των ενδοκοινοτικών συναλλαγών, τότε επηρεάζουν τα εν λόγω μέτρα. Όπως αποφάνθηκε το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ιδιαίτερα στην απόφαση της 13ης Ιουλίου 1988, υπόθεση 102/87 Γαλλία κατά Επιτροπής(5), τα μέτρα αυτά στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και επηρεάζουν τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών, όταν οι δικαιούχες επιχειρήσεις εξάγουν ένα μέρος της παραγωγής τους σε άλλα κράτη μέλη. Κατ' ανάλογο τρόπο, εάν οι ενλόγω επιχειρήσεις δεν είναι οι ίδιες εξαγωγείς, ευνοείται η εσωτερική παραγωγή από το γεγονός ότι μειώνονται οι δυνατότητες των επιχειρήσεων που έχουν την έδρα τους σε άλλα κράτη μέλη να εξάγουν τα προϊόντα τους στην ιταλική αγορά.

    (21) Για τους λόγους αυτούς, τα εν λόγω μέτρα συνιστούν κρατικές ενισχύσεις οι οποίες, κατ'αρχήν, απαγορεύονται σύμφωνα με το άρθρο 87 παράγραφος 1 της συνθήκης και μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμες με την κοινή αγορά μόνο εάν είναι ικανές να τύχουν μιας εκ των παρεκκλίσεων της συνθήκης.

    2. Νομιμότητα του καθεστώτος

    (22) Δεδομένου ότι τα ενλόγω μέτρα δεν έχουν ακόμη τεθεί σε ισχύ, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι οι ιταλικές αρχές δεν συμμορφώθηκαν με τις υποχρεώσεις κοινοποίησης που προβλέπει το άρθρο 88 παράγραφος 3 της συνθήκης.

    3. Αξιολόγηση του συμβιβάσιμου των μέτρων με την κοινή αγορά

    (23) Μετά τον προσδιορισμό της φύσης των κρατικών ενισχύσεων των υπό εξέταση μέτρων κατά την έννοια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της συνθήκης, η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει εάν μπορούν να θεωρηθούν συμβιβάσιμα με την κοινή αγορά βάσει του άρθρου 87 παράγραφοι 2 και 3 της συνθήκης.

    (24) Όσον αφορά τη δυνατότητα εφαρμογής των παρεκκλίσεων που προβλέπει η συνθήκη, η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι οι εν λόγω ενισχύσεις δεν μπορούν να τύχουν των παρεκκλίσεων του άρθρου 87 παράγραφος 2 της συνθήκης, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για ενισχύσεις κοινωνικού χαρακτήρα βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 2 στοιχείο α), ούτε για ενισχύσεις με σκοπό την αποκατάσταση ζημιών που προκλήθηκαν από φυσικές καταστροφές ή άλλο έκτακτο γεγονός, βάσει του άρθρου 87 παράγραφος 2 στοιχείο β) ούτε ενισχύσεις που εντάσσονται στις διατάξεις του άρθρου 87 παράγραφος 2 στοιχείο γ). Ωστόσο, για τους ίδιους λόγους δεν εφαρμόζονται ούτε οι παρεκκλίσεις του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχεία β) και δ).

    (25) Επειδή πρόκειται για ενισχύσεις υπέρ της απασχόλησης, η Επιτροπή εξετάζει εάν μπορούν να τύχουν των παρεκκλίσεων του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης.

    Επιλεξιμότητα της περιφέρειας

    (26) Η Επιτροπή επισημαίνει ότι, με την απόφαση της 1ης Μαρτίου 2000(6), ενέκρινε τον ιταλικό χάρτη ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2000-2006, σχετικά με τις επιλέξιμες περιφέρειες σύμφωνα με την παρέκκλιση του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης. Βάσει αυτού του χάρτη, η Σαρδηνία είναι επιλέξιμη περιφέρεια για να τύχει περιφερειακών ενισχύσεων δυνάμει αυτής της παρέκκλισης.

    Ενισχύσεις λειτουργίας

    (27) Οι κατευθυντήριες γραμμές στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα(7), ορίζουν, στο σημείο 4.15, ότι οι περιφερειακές ενισχύσεις που προορίζονται για τη μείωση των τρεχουσών δαπανών των επιχειρήσεων κανονικά απαγορεύονται. Ωστόσο, κατ' εξαίρεση, μπορούν να χορηγηθούν ενισχύσεις αυτού του είδους στις περιφέρειες που τυγχάνουν της παρέκκλισης του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης, γιατί αιτιολογούνται σε συνάρτηση με τη συμβολή τους στην περιφερειακή ανάπτυξη και το χαρακτήρα τους, ενώ το ύψος τους είναι ανάλογο με τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

    (28) Επίσης, με βάση το σημείο 4.17 των ίδιων κατευθυντήριων γραμμών, οι ενισχύσεις λειτουργίας πρέπει να είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας και φθίνουσες.

    (29) Ωστόσο, μολονότι μπορεί να αληθεύει ότι η περιφέρεια στην οποία χορηγούνται οι ενισχύσεις είναι επιλέξιμη για την παρέκκλιση του άρθρου 87 παράγραφος 3 στοιχείο α) της συνθήκης, η Επιτροπή δεν μπορεί, με βάση τις πληροφορίες των ιταλικών αρχών, να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι ενισχύσεις αιτιολογούνται λόγω της συμβολής τους στην περιφερειακή ανάπτυξη, του χαρακτήρα τους και της αναλογικότητάς τους με τα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

    (30) Κατά πρώτο λόγο, πρέπει να επισημανθεί ότι οι ενισχύσεις που διατίθενται βάσει του εν λόγω καθεστώτος, το οποίο αντικαθιστά το καθεστώς ενισχύσεων που ίσχυε το 1998 και το 1999, με βάση τον κανόνα "de minimis", αντισταθμίζουν λειτουργικές δαπάνες που υπέστησαν οι επιχειρήσεις το 2000, και το 2001. Το ότι η ενλόγω περίοδος έχει ήδη λήξει αποκλείει την αναγκαιότητα των ενισχύσεων αυτών για την αντιστάθμιση διαρθρωτικών μειονεκτημάτων και το χαρακτήρα κινήτρου. Επίσης, δεδομένης της περιόδου την οποία αφορά το καθεστώς, δεν έχει αποδειχθεί ο μεταβατικός χαρακτήρας του μέτρου.

    (31) Κατά δεύτερο λόγο, η Επιτροπή δεν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα κριτήρια επιλογής των δικαιούχων επιχειρήσεων, η μορφή των ενισχύσεων, καθώς και η διάρκειά τους, είναι κατάλληλα για την αντιμετώπιση της φύσης του μειονεκτήματος, ούτε αν το ύψος των ενισχύσεων είναι ανάλογο με το εν λόγω μειονέκτημα, στο μέτρο που οι ενισχύσεις δεν φαίνεται να περιορίζονται στις επιπλέον δαπάνες τις οποίες υπέστησαν οι επιχειρήσεις. Επί του παρόντος, η Επιτροπή δεν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι προβλεπόμενες από το καθεστώς ενισχύσεις μειώνονται προοδευτικά.

    (32) Εξάλλου, στο πλαίσιο της εκτίμησης της αναγκαιότητας των μέτρων αυτών για τη συμβολή τους στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της Σαρδηνίας, λαμβανομένης υπόψη της έλλειψης πληροφοριών εκ μέρους των ιταλικών αρχών σχετικά με την απουσία οικονομικά βιώσιμων και εναλλακτικών στο φυσικό αέριο πηγών ενέργειας, η Επιτροπή δεν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μειονέκτημα που έχουν προσδιορίσει οι ιταλικές αρχές (απουσία δικτύου διανομής φυσικού αερίου) συνιστά πραγματικό διαρθρωτικό παράγοντα που επηρεάζει αρνητικά την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

    (33) Ωστόσο, η έλλειψη του δικτύου αυτού, η οποία σύμφωνα με τις ιταλικές αρχές θα υποχρέωνε τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν δαπανηρότερες πηγές ενέργειας, μπορεί ενδεχομένως να συνιστά παράγοντα οικονομικής ανισορροπίας, στο μέτρο που η ζήτηση ενός αγαθού (του φυσικού αερίου) δεν ικανοποιείται από την προσφορά του ίδιου αγαθού. Πάντως, η ζήτηση αυτή μπορεί να ικανοποιηθεί από τη στιγμή που η αναγκαία υποδομή για τη διανομή φυσικού αερίου θα έχει δημιουργηθεί και θα έχει τεθεί στη διάθεση των οικονομικών παραγόντων, πράγμα που προβλέπεται κατ' αρχήν να γίνει κατά τα τέλη του 2006, με την υλοποίηση του προγράμματος για τη δημιουργία του δικτύου διανομής φυσικού αερίου στη Σαρδηνία.

    (34) Κατά συνέπεια, η Επιτροπή δεν μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μειονέκτημα που έχει εντοπιστεί από τις ιταλικές αρχές είναι διαρθρωτικό κατά την έννοια των κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα και ότι οι προβλεπόμενες από το καθεστώς ενισχύσεις δικαιολογούνται λόγω της συμβολής τους στην περιφερειακή ανάπτυξη.

    Τομέας της παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας των προϊόντων του παραρτήματος Ι της συνθήκης

    Γεωργικός τομέας

    (35) Σύμφωνα με το σημείο 3.7 των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα της γεωργίας(8), οι κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα δεν εφαρμόζονται στον τομέα αυτό.

    (36) Σύμφωνα με το σημείο 3.5 των ίδιων κατευθυντήριων γραμμών, τα μονομερή μέτρα κρατικών ενισχύσεων που αποσκοπούν απλώς στη βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των παραγωγών, αλλά που δεν συμβάλλουν κατά κανέναν τρόπο στην ανάπτυξη του τομέα, θεωρείται ότι συνιστούν ενισχύσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

    (37) Οι ενισχύσεις που προβλέπονται στο υπό εξέταση καθεστώς παρουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά και είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

    Τομέας της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας

    (38) Σύμφωνα με το σημείο 1.5 των κατευθυντήριων γραμμών για την εξέταση κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας(9), οι κατευθυντήριες γραμμές για περιφερειακές ενισχύσεις δεν εφαρμόζονται στον τομέα αυτό.

    (39) Σύμφωνα με το σημείο 1.2 τέταρτο εδάφιο, τρίτη περίπτωση των ιδίων κατευθυντήριων γραμμών, οι κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται χωρίς την επιβολή οποιασδήποτε υποχρέωσης στους παραλήπτες και οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της κατάστασης των επιχειρήσεων και στην αύξηση της ρευστότητας τους είναι, ως λειτουργικές ενισχύσεις, ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

    (40) Οι ενισχύσεις που προβλέπονται στο υπό εξέταση καθεστώς παρουσιάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά και είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά.

    V. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

    (41) Με βάση την ανάλυση του σημείου IV.3 της παρούσας απόφασης, η Επιτροπή πρέπει να διαπιστώσει ότι το καθεστώς ενισχύσεων υπέρ της μείωσης των ενεργειακών δαπανών των ΜΜΕ στην περιφέρεια Σαρδηνίας είναι ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά.

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

    Άρθρο 1

    Το καθεστώς ενισχύσεων που προβλέπεται από το νόμο αριθ. 388/2000 υπέρ της μείωσης των ενεργειακών δαπανών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στην περιφέρεια Σαρδηνίας, το οποίο η Ιταλία προτίθεται να θέσει σε εφαρμογή, είναι ασυμβίβαστο με την κοινή αγορά.

    Ως εκ τούτου, η ενίσχυση αυτή δεν μπορεί να χορηγηθεί.

    Άρθρο 2

    Εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης, η Ιταλία ενημερώνει την Επιτροπή για τα μέτρα που έχει λάβει για να συμμορφωθεί με την παρούσα απόφαση.

    Άρθρο 3

    Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ιταλική Δημοκρατία.

    Βρυξέλλες, 16 Οκτωβρίου 2002.

    Για την Επιτροπή

    Mario Monti

    Μέλος της Επιτροπής

    (1) ΕΕ L 83 της 27.3.1999, σ. 1.

    (2) ΕΕ C 132 της 4.6.2002, σ. 6.

    (3) Βλέπε υποσημείωση 2.

    (4) ΕΕ L 107 της 30.4.1996, σ. 4.

    (5) Συλλογή 1988, σ. 4067.

    (6) ΕΕ C 175 της 24.6.2000, σ. 11.

    (7) ΕΕ C 74 της 10.3.1998, σ. 9.

    (8) ΕΕ C 28 της 1.2.2000, σ. 2.

    (9) ΕΕ C 19 της 20.1.2001, σ. 7.

    Top