31997R0950

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 950/97 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 20ής Μαΐου 1997 για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ.

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 43,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

(1) ότι ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2328/91 του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων (4), τροποποιήθηκε πολλές φορές και σε σημαντική έκταση 7 ότι επ' ευκαιρία νέων τροποποιήσεων του κανονισμού αυτού, θα πρέπει, για λόγους ορθολογισμού και σαφήνειας, να αναμορφωθούν οι εν λόγω διατάξεις 7 ότι θα πρέπει, εξάλλου, για λόγους απλούστευσης και συνοχής, να ενσωματωθεί στο ίδιο το κείμενο, η οδηγία 75/268/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 28ης Απριλίου 1975, περί της ορεινής γεωργίας και της γεωργίας σε ορισμένες μειονεκτικές περιοχές (5) 7

(2) ότι, δυνάμει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1988, για την αποστολή των διαρθρωτικών ταμείων, την αποτελεσματικότητά τους και το συντονισμό των παρεμβάσεών τους μεταξύ τους καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των άλλων υφισταμένων χρηματοδοτικών οργάνων (6), η δράση που αναπτύσσει η Κοινότητα μέσω, ιδίως, των διαρθρωτικών ταμείων αποσκοπεί στην επίτευξη των γενικών στόχων που αναφέρονται στα άρθρα 130 Α και 130 Γ της συνθήκης, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην επίτευξη πέντε πρωταρχικών στόχων 7 ότι εναπόκειται στο Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), τμήμα Προσανατολισμού, να προωθήσει την αγροτική ανάπτυξη, επισπεύδοντας την προσαρμογή των γεωργικών διαρθρώσεων στα πλαίσια της αναμόρφωσης της κοινής γεωργικής πολιτικής 7

(3) ότι οι παρεμβάσεις του ΕΓΤΠΕ για την επίτευξη του στόχου αριθ. 5 α) διέπονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για τις διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ.2052/88 όσον αφορά το συντονισμό των παρεμβάσεων των διαφόρων διαρθρωτικών ταμείων μεταξύ τους καθώς και με τις παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και των λοιπών υφισταμένων χρηματοδοτικών οργάνων (7), καθώς και από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 σχετικά με το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, τμήμα Προσανατολισμού (8) 7

(4) ότι η κοινή δράση που προβλέπει ο παρών κανονισμός πρέπει, αφενός, να ενταχθεί στα πλαίσια άλλων οριζόντιων μέτρων που αποφασίστηκαν για την επίτευξη του στόχου αριθ. 5 α) 7 ότι, αφετέρου, αντανακλά ορισμένες αρχές της κοινοτικής πολιτικής στον τομέα των γεωργικών διαρθρώσεων που ισχύουν γενικά για κάθε παρέμβαση των ταμείων 7

(5) ότι δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν οι στόχοι της κοινής γεωργικής πολιτικής, που αναφέρονται στο άρθρο 39 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) της συνθήκης, χωρίς να βοηθηθεί η γεωργία να συνεχίσει να βελτιώνει την αποτελεσματικότητα των διαρθρώσεών της, ιδίως στις περιφέρειες που παρουσιάζουν ιδιαιτέρως έντονα προβλήματα 7

(6) ότι αυτή η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των διαρθρώσεων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη της κοινής γεωργικής πολιτικής 7 ότι θα πρέπει, επομένως, να βασίζεται σε κοινοτική θεώρηση και σε κοινοτικά κριτήρια 7

(7) ότι οι διαφορές ως προς τα αίτια, τη φύση και τη σοβαρότητα των διαρθρωτικών προβλημάτων στη γεωργία ενδέχεται να απαιτούν διαφοροποιημένες λύσεις ανάλογα με τις περιφέρειες, οι οποίες μπορούν να προσαρμόζονται με την πάροδο του χρόνου 7 ότι απαιτείται συμβολή στη συνολική οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη κάθε συγκεκριμένης περιφέρειας 7

(8) ότι η κατάσταση που επικρατεί στις γεωργικές αγορές έχει μεταβληθεί και θα μεταβληθεί ακόμα μετά τον αναπροσανατολισμό της κοινής γεωργικής πολιτικής, που επιβάλλει η ανάγκη να εξασφαλισθεί προοδευτική κάμψη της παραγωγής στους τομείς που παρουσιάζουν πλεόνασμα 7

(9) ότι, στα πλαίσια αυτά, η πολιτική των διαθρώσεων πρέπει να συμβάλει ώστε να βοηθηθούν οι γεωργοί να προσαρμοστούν στη νέα αυτή κατάσταση και να αμβλυνθούν οι επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσει ο νέος προσανατολισμός της πολιτικής αγορών και τιμών, ιδίως όσον αφορά τα γεωργικά εισοδήματα 7

(10) ότι, για να είναι παρούσα η ευρωπαϊκή γεωργία στις παγκόσμιες αγορές, η κοινή γεωργική πολιτική πρέπει να αποσκοπεί στην αποτελεσματικότητα και την αυξημένη ανταγωνιστικότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων 7 ότι, αν η πολιτική των αγορών πρέπει να διασφαλίσει το ουσιώδες των αναγκαίων προσαρμογών ώστε να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η ανταγωνιστικότητα της κοινοτικής γεωργίας, η πολιτική των διαρθρώσεων πρέπει επίσης να συμβάλει, ενισχύοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τις διαρθρώσεις της παραγωγής και της εμπορίας, χωρίς όμως να επιδεινώσει την έλλειψη ισορροπίας που επικρατεί μεταξύ των παραγωγικών πόρων του τομέα της γεωργίας και των προβλεπόμενων διεξόδων 7

(11) ότι, στα πλαίσια της κοινής δράσης που προβλέπει ο παρών κανονισμός προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των γεωργικών διαρθρώσεων, θα πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη η ευχέρεια να προβλέπουν ή όχι μέτρα, ανάλογα με την ιδιαίτερη κατάσταση της γεωργίας τους και να τα προσαρμόζουν, ενδεχομένως, στις διάφορες καταστάσεις, με την ταυτόχρονη διατήρηση της υποχρέωσης για τήρηση των απαγορεύσεων και περιορισμών κατά τομέα καθώς επίσης και των κανόνων σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις 7

(12) ότι η γεωργική διάρθρωση στην Κοινότητα χαρακτηρίζεται από μεγάλο αριθμό γεωργικών εκμεταλλεύσεων, οι οποίες στερούνται των διαρθρωτικών προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν την εξασφάλιση δίκαιου εισοδήματος και δίκαιων συνθηκών διαβίωσης 7

(13) ότι στο μέλλον, οι μόνες εκμεταλλεύσεις που θα είναι ικανές να προσαρμόζονται στην οικονομική ανάπτυξη θα είναι εκείνες, των οποίων ο κάτοχος έχει κατάλληλες επαγγελματικές ικανότητες και στις οποίες η αποδοτικότητα εξακριβώνεται με την τήρηση λογιστικής και με σχέδιο ουσιαστικής βελτίωσης 7

(14) ότι οι κοινοτικές ενισχύσεις στις επενδύσεις αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και στη βελτίωση της βιωσιμότητάς τους στα πλαίσια μιας ορθολογιστικότερης ανάπτυξης της γεωργικής παραγωγής 7 ότι η προσαρμογή του στοιχείου αυτού της πολιτικής των διαρθρώσεων πρέπει να ανταποκρίνεται στην ανάγκη να καταστεί δυνατός ο εκσυγχρονισμός και η διαφοροποίηση της γεωργίας με παράλληλη συνοχή με τα μέτρα περιορισμού των πλεονασματικών παραγωγών 7

(15) ότι, για να λάβει ένας γεωργός κοινοτική ενίσχυση στις επενδύσεις, πρέπει να είναι κανονικά κάτοχος γεωργικής εκμετάλλευσης κατά κύρια απασχόληση, δηλαδή πρέπει να αφιερώνει τουλάχιστον το ήμισυ του χρόνου του στη γεωργική δραστηριότητα στην εκμετάλλευσή του και να λαμβάνει από αυτή τουλάχιστον το ήμισυ των εισοδημάτων του 7 ότι θα πρέπει, ωστόσο να επεκταθούν οι ενισχύσεις στις επενδύσεις για τα πρόσωπα που δεν ασκούν τη γεωργία κατα κύρια απασχόληση, εφόσον τα πρόσωπα αυτά ασκούν στην εκμετάλλευσή τους δασικές, τουριστικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες που αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διατήρηση του φυσικού χώρου,

(16) ότι οι ενισχύσεις στις επενδύσεις πρέπει να συγκεντρώνονται στις εκμεταλλεύσεις οι οποίες έχουν περισσότερη ανάγκη 7

(17) ότι η προσαρμογή των διαρθρώσεων εκμετάλλευσης με αύξηση της παραγωγικότητας, η οποία μεταφράζεται σε αύξηση παραγωγής, προσκρούει σε ανυπέρβλητα εμπόδια λόγω της κατάστασης που επικρατεί στις αγορές πολλών γεωργικών προϊόντων 7 ότι οι ενισχύσεις στις επενδύσεις δεν είναι αναγκαστικά προσανατολισμένες προς την αύξηση του δυναμικού παραγωγής, αλλά αποσκοπούν και στην ποιοτική βελτίωση των συνθηκών υπό τις οποίες πραγματοποιείται η παραγωγή 7 ότι φαίνεται απαραίτητο να περιοριστούν οι ενισχύσεις αυτές στις επενδύσεις που επιτρέπουν τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας ή που αποσκοπούν στη μετατροπή της παραγωγής 7 ότι οι ενισχύσεις αυτές μπορούν επίσης να χορηγούνται στις επενδύσεις που αποβλέπουν στη διαφοροποίηση των πόρων εισοδήματος, ιδίως με τουριστικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες ή με την παρασκευή και την απευθείας πώληση των προϊόντων του αγροκτήματος, καθώς και σε όσες επενδύσεις αποσκοπούν στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και καλής διαβίωσης των ζώων, καθώς και στην προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος 7

(18) ότι, εξάλλου, ο στόχος της ισορροπίας στις αγορές της Κοινότητας, απαιτεί ειδικούς όρους για τη χορήγηση ενισχύσεων στις επενδύσεις στους τομείς της παραγωγής χοιρείου κρέατος, της γαλακτοκομικής παραγωγής και της παραγωγής βοείου κρέατος, καθώς και στον τομέα των αυγών και των πουλερικών 7

(19) ότι η χορήγηση ιδιαίτερων πλεονεκτημάτων στους νέους γεωργούς μπορεί να διευκολύνει όχι μόνο την εγκατάστασή τους, αλλά και την προσαρμογή της διάρθρωσης της εκμετάλλευσής τους μετά την πρώτη τους εγκατάσταση 7

(20) ότι η τήρηση λογιστικής είναι απαραίτητο μέσο για την ορθή εκτίμηση της χρηματοδοτικής και οικονομικής κατάστασης των εκμεταλλεύσεων, και ιδίως όσων εκσυγχρονίζονται 7 ότι ένα χρηματοδοτικό κίνητρο μπορεί να ενθαρρύνει την τήρηση της λογιστικής 7

(21) ότι, προς το συμφέρον ορθολογιστικής παραγωγής και βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης, θα πρέπει να ενθαρρυνθεί επίσης η σύσταση ομάδων, οι οποίες θα αποσκοπούν στην αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των εκμεταλλεύσεων, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης νέων τεχνολογιών και μεθόδων που αποσκοπούν στην προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος, καθώς και στη διατήρηση του φυσικού χώρου, καθώς και η σύσταση ομάδων που θα αποβλέπουν στην εισαγωγή εναλλακτικών γεωργικών μεθόδων ή στην ορθολογιστικότερη από κοινού χρησιμοποίηση των μέσων γεωργικής παραγωγής, ή στην από κοινού εκμετάλλευση 7

(22) ότι θα πρέπει επίσης, στα ίδια πάντα πλαίσια, να ενθαρρυνθεί η δημιουργία γεωργικών ενώσεων που θα αποσκοπούν στην παροχή υπηρεσιών αντικατάστασης ή διαχείρισης 7

(23) ότι το Συμβούλιο εκδίδει τους κοινοτικούς καταλόγους των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, για τις οποίες πρέπει να ληφθούν, σε κοινοτικό επίπεδο, ειδικά μέτρα, προσαρμοσμένα στην κατάστασή τους, ιδίως προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι φυσικές συνθήκες της παραγωγής και να εξασφαλιστούν λογικά εισοδήματα για τους γεωργούς των περιφερειών αυτών 7

(24) ότι η αποζημίωση με στόχο να αντισταθμίσει τα μόνιμα φυσικά μειονεκτήματα, η οποία παρέχεται κατ' έτος στους κατόχους εκμεταλλεύσεων που ασκούν μόνιμα τη δραστηριότητά τους στις μειονεκτικές περιοχές, μπορεί να είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των στόχων που καθορίζονται για τη γεωργία των περιοχών αυτών 7 ότι θα πρέπει να αφεθεί στα κράτη μέλη η φροντίδα για τον καθορισμό αυτής της αποζημίωσης, ανάλογα με τη σοβαρότητα των υφιστάμενων μειονεκτημάτων και λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση και τα εισοδήματα των εκμεταλλεύσεων, μέσα στα όρια και υπό τους όρους που καθορίζονται για τους διάφορους τύπους περιοχών, όσον αφορά τόσο τα ποσά όσο και την οικεία παραγωγή 7

(25) ότι θα πρέπει, ιδίως, για την εξάλειψη των μειονεκτημάτων στην εξισορρόπιση των αγορών και για την προστασία του περιβάλλοντος, να περιοριστεί η χορήγηση αποζημίωσης σε 1,4 μονάδες μεγάλου ζώου (ΜΜΖ) ανά εκτάριο συνολικής έκτασης για ζωοτροφές της εκμετάλλευσης 7 ότι, επιπλέον, όσον αφορά το ανώτατο όριο των κοινοτικών ενισχύσεων ανά εκμετάλλευση, θα πρέπει, για να εξαλειφθούν οι διοικητικές δυσχέρειες, να συγκεντρωθούν οι κοινοτικές προσπάθειες στις εκμεταλλεύσεις που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες, με τον περιορισμό της κοινοτικής συνεισφοράς στο αντίστοιχο των 120 μονάδων 7

(26) ότι ο εξορθολογισμός των εκμεταλλεύσεων και η ανάγκη συντήρησης του φυσικού χώρου απαιτούν τη χορήγηση ενισχύσεων στις συλλογικές επενδύσεις, στις μειονεκτικές περιοχές, ιδίως για την παραγωγή ζωοτροφών, και στη διευθέτηση και τον εξοπλισμό των ορεινών και πεδινών βοσκοτόπων 7

(27) ότι η ανάπτυξη και η ειδίκευση στη γεωργία απαιτούν αξιοσημείωτο επίπεδο της γενικής, τεχνικής και οικονομικής κατάρτισης του ενεργού γεωργικού πληθυσμού, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους προσανατολισμούς στη διαχείριση, την παραγωγή και την εμπορία, καθώς και για τους νέους που σκοπεύουν να εγκατασταθούν ή έχουν πρόσφατα εγκατασταθεί σε μια εκμετάλλευση 7

(28) ότι, σε πολλές περιφέρειες, η ανεπάρκεια των διαθέσιμων μέσων για την επαγγελματική κατάρτιση και επιμόρφωση, ιδίως των διευθυνόντων και των διαχειριστών συνεταιρισμών ή γεωργικών ομάδων, παρεμποδίζουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την απαραίτητη προσαρμογή των γεωργικών διαρθρώσεων 7

(29) ότι, σύμφωνα με τις αρχές της αναμόρφωσης των διαρθρωτικών ταμείων, και ιδίως σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 11 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, το ΕΓΤΠΕ συγχρηματοδοτεί τις δαπάνες που πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη 7 ότι οι συντελεστές της κοινοτικής συγχρηματοδότησης μπορούν να διαφοροποιούνται ανάλογα με τα κριτήρια και μέσα στα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 13 του εν λόγω κανονισμού 7 ότι οι εν λόγω συντελεστές θα καθορισθούν από την Επιτροπή 7

(30) ότι, όσον αφορά τη διοικητική διαχείριση, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να προβλέπουν συμπληρωματικούς όρους για την εκτέλεση των μέτρων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό 7

(31) ότι, για να διευκολυνθεί η βελτίωση των γεωργικών διαρθρώσεων σε ορισμένες περιφέρειες, είναι ανάγκη να προβλεφθούν ορισμένες προσωρινές προσαρμογές των ρυθμίσεων, με στόχο να επιταχυνθεί η προσαρμογή των γεωργικών διαρθρώσεων στα πλαίσια της αναμόρφωσης της κοινής γεωργικής πολιτικής 7

(32) ότι θα πρέπει, για λόγους σαφήνειας και με σκοπό τη διευκόλυνση της περιοδικής τους ενημέρωσης, να αναφέρονται τα ποσά των ενισχύσεων σε ένα παράρτημα,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ I Πλαίσιο κοινής δράσης

Άρθρο 1

1. Προκειμένου να επιταχυνθεί η προσαρμογή των γεωργικών διαρθρώσεων στην Κοινότητα, σύμφωνα με το στόχο αριθ. 5 α) που ορίζεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, θεσπίζεται κοινή δράση, κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88, η οποία εφαρμόζεται από τα κράτη μέλη και της οποίας οι στόχοι είναι οι ακόλουθοι:

α) να συμβάλει στην αποκατάσταση της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής και του δυναμικού της αγοράς 7

β) να συμβάλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων με την ενίσχυση και την αναδιοργάνωση των διαρθρώσεών τους και με την προώθηση συμπληρωματικών δραστηριοτήτων 7

γ) να διατηρήσει μια βιώσιμη γεωργική κοινότητα που θα συμβάλει στην ανάπτυξη της κοινωνικής δομής των αγροτικών περιοχών, εξασφαλίζοντας δίκαιο βιοτικό επίπεδο στους γεωργούς, μεταξύ άλλων και με την αντιστάθμιση των επιπτώσεων των φυσικών μειονεκτημάτων στις γεωργικές μειονεκτικές περιοχές 7

δ) να συμβάλει στη διαφύλαξη του περιβάλλοντος και στη διατήρηση του φυσικού χώρου, συμπεριλαμβανομένης της βιώσιμης διατήρησης των φυσικών πόρων της γεωργίας.

Άρθρο 2

Το ΕΓΤΠΕ, τμήμα προσανατολισμού, εφεξής αποκαλούμενο «Ταμείο», συγχρηματοδοτεί, στο πλαίσιο της κοινής δράσης, τα εθνικά καθεστώτα ενισχύσεων που αφορούν:

α) τα μέτρα που αποσκοπούν στις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, ιδίως όσον αφορά τη μείωση του κόστους της παραγωγής, τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας των γεωργών, την προώθηση της διαφοροποίησης της δραστηριότητάς τους, συμπεριλαμβανομένης της απ' ευθείας πώλησης των προϊόντων του αγροκτήματος, καθώς και τη διατήρηση και τη βελτίωση του φυσικού περιβάλλοντος 7

β) τα μέτρα που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της εγκατάστασης των νέων γεωργών 7

γ) τα μέτρα υπέρ των γεωργικών εκμεταλλεύσεων τα οποία αφορούν την καθιέρωση της τήρησης λογιστικής, καθώς και την εκκίνηση ομάδων, υπηρεσιών και άλλων δράσεων που προορίζονται για πολλές εκμεταλλεύσεις 7

δ) τα μέτρα που αποσκοπούν στην υποστήριξη των γεωργικών εισοδημάτων και στη διατήρηση βιώσιμων αγροτικών κοινοτήτων στις μειονεκτικές γεωργικές περιοχές, με ενισχύσεις στη γεωργία σχετικά με την αντιστάθμιση των φυσικών μειονεκτημάτων 7

ε) τις δράσεις για την επαγγελματική κατάρτιση οι οποίες συνδέονται με τα μέτρα που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ).

Άρθρο 3

Η κοινοτική συνεισφορά στις ενισχύσεις που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό περιορίζεται στα χρηματικά διαθέσιμα που προκύπτουν από την κατανομή που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 32 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Προς το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν το δικαίωμα των αιτούντων να τύχουν των ενισχύσεων αυτών σε συνάρτηση με τα χρηματικά διαθέσιμα.

ΤΙΤΛΟΣ II Ενισχύσεις για τις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις

Άρθρο 4

Προκειμένου να συμβάλουν στη βελτίωση των γεωργικών εισοδημάτων, καθώς και των συνθηκών διαβίωσης, εργασίας και παραγωγής στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν, στα πλαίσια της κοινής δράσης, καθεστώς ενισχύσεων στις επενδύσεις για τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Άρθρο 5

1. Το καθεστώς ενισχύσεων περιορίζεται στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις των οποίων ο κάτοχος:

α) ασκεί γεωργική δραστηριότητα κατά κύρια απασχόληση.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόσουν το καθεστώς ενισχύσεων στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων μερικής απασχόλησης που αντλούν τουλάχιστον το 50 % του συνολικού τους εισοδήματος από γεωργικές, δασικές, τουριστικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες συντήρησης του φυσικού χώρου που τυγχάνουν δημοσίων ενισχύσεων, οι οποίες ασκούνται στην εκμετάλλευσή τους, υπό τον όρο όμως ότι το μέρος του εισοδήματος που προέρχεται άμεσα από τη γεωργική δραστηριότητα στην εκμετάλλευση δεν είναι μικρότερο από το 25 % του συνολικού εισοδήματος του κατόχου της εκμετάλλευσης και ότι ο χρόνος εργασίας που διατίθεται για τις εξωτερικές προς την εκμετάλλευση δραστηριότητες δεν υπερβαίνει το ήμισυ του συνολικού χρόνου εργασίας του κατόχου της εκμετάλλευσης 7

β) διαθέτει επαρκείς επαγγελματικές ικανότητες 7

γ) υποβάλλει σχέδιο ουσιαστικής βελτίωσης της εκμετάλλευσης. Το σχέδιο αυτό πρέπει να αποδεικνύει ότι οι επενδύσεις δικαιολογούνται από την άποψη της κατάστασης της εκμετάλλευσης και της οικονομίας της και ότι η εκτέλεσή του οδηγεί σε διαρκή βελτίωση της κατάστασης αυτής 7

δ) αναλαμβάνει την υποχρέωση να τηρεί απλουστευμένη λογιστική, που περιλαμβάνει τουλάχιστον:

- την καταχώρηση των εσόδων και εξόδων, με τα σχετικά δικαιολογητικά έγγραφα υποστήριξης,

- την κατάρτιση ετήσιου ισολογισμού που αφορά την κατάσταση του ενεργητικού και του παθητικού της εκμετάλλευσης.

2. Το καθεστώς ενισχύσεων περιορίζεται στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις των οποίων το εισόδημα κατά μονάδα ανθρώπινης εργασίας (ΜΑΕ) είναι κατώτερο από 1,2 φορές του εισοδήματος αναφοράς που αναφέρεται στην παράγραφο 3.

Εξάλλου, τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίσουν το καθεστώς ενισχύσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις οικογενειακού χαρακτήρα.

3. Τα κράτη μέλη καθορίζουν το εισόδημα αναφοράς, χωρίς όμως το εισόδημα αυτό να μπορεί να υπερβαίνει τη μέση ακαθάριστη αμοιβή των απασχολουμένων σε μη γεωργικές δραστηριότητες στην περιφέρεια.

4. Το σχέδιο ουσιαστικής βελτίωσης περιλαμβάνει τουλάχιστον:

α) περιγραφή της αρχικής κατάστασης 7

β) περιγραφή της κατάστασης κατά την ολοκλήρωση του σχεδίου, η οποία εκπονείται βάσει προσωρινού προϋπολογισμού 7

γ) ενδεικτικά στοιχεία των μέτρων, και ιδίως των προβλεπόμενων επενδύσεων.

5. Τα κράτη μέλη ορίζουν την έννοια του κατά κύρια απασχόληση κατόχου γεωργικής εκμετάλλευσης.

Για τα φυσικά πρόσωπα, ο ορισμός αυτός περιλαμβάνει τουλάχιστον τον όρο ότι το μέρος του εισοδήματος που προέρχεται από τη γεωργική εκμετάλλευση είναι ίσο ή ανώτερο του 50 % του συνολικού εισοδήματος του κατόχου και ότι ο χρόνος εργασίας που διατίθεται για τις εξωτερικές προς την εκμετάλλευση δραστηριότητες είναι μικρότερος από το ήμισυ του συνολικού χρόνου εργασίας του κατόχου.

Για τα μη φυσικά πρόσωπα, τα κράτη μέλη ορίζουν την έννοια αυτή λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο.

6. Τα κράτη μέλη ορίζουν τα κριτήρια που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση της επαγγελματικής ικανότητας του κατόχου, λαμβανομένων υπόψη του επιπέδου της γεωργικής του κατάρτισης ή/και μιας ελάχιστης διάρκειας της επαγγελματικής του πείρας.

Άρθρο 6

1. Το καθεστώς ενισχύσεων μπορεί να αφορά τις επενδύσεις που αποβλέπουν:

α) στην ποιοτική βελτίωση και τη μετατροπή της παραγωγής, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της αγοράς και, ενδεχομένως, για την προσαρμογή στα κοινοτικά ποιοτικά πρότυπα 7

β) στη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων στην εκμετάλλευση, ιδίως με τουριστικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες ή την παρασκευή και απ' ευθείας πώληση των προϊόντων του αγροκτήματος 7

γ) στην προσαρμογή της εκμετάλλευσης με σκοπό τη μείωση του κόστους παραγωγής και την εξοικονόμηση ενεργείας 7

δ) στη βελτίωση των όρων διαβίωσης και εργασίας 7

ε) στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα εκτροφεία, καθώς και την τήρηση των κοινοτικών προτύπων σχετικά με την καλή διαβίωση των ζώων ή, ελλείψει τέτοιων προτύπων, την τήρηση των εθνικών προτύπων, μέχρι την έκδοση των κοινοτικών 7

στ) στην προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος.

2. Η παροχή της ενίσχυσης για τις επενδύσεις είναι δυνατόν να αποκλείεται ή να περιορίζεται όταν οι επενδύσεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση στην εκμετάλλευση της παραγωγής προϊόντων τα οποία δεν βρίσκουν κανονικές διεξόδους στις αγορές.

Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία, μετά από πρόταση της Επιτροπής, θεσπίζει τα απαραίτητα μέτρα και καθορίζει, ιδίως, τα προϊόντα κατά την έννοια του πρώτου εδαφίου.

3. Αποκλείεται η χορήγηση ενίσχυσης για επένδυση στον τομέα της γαλακτοπαραγωγής που έχει ως αποτέλεσμα υπέρβαση της ποσότητας αναφοράς που ορίζεται δυνάμει της ρύθμισης σχετικά με τη συμπληρωματική εισφορά στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, εκτός αν έχει παραχωρηθεί προηγουμένως συμπληρωματική ποσότητα αναφοράς ή αν επιτυγχάνεται με μεταφορά σύμφωνα με την εν λόγω ρύθμιση.

Στην περίπτωση αυτή, η ενίσχυση υπόκειται στον όρο ότι η επένδυση δεν αυξάνει τον αριθμό των γαλακτοφόρων αγελάδων σε περισσότερες από 50 ανά ΜΑΕ και σε περισσότερες από 80 ανά εκμετάλλευση ή, εάν η εκμετάλλευση διαθέτει περισσότερες από 1,6 ΜΑΕ, δεν οδηγεί σε αύξηση μεγαλύτερη του 15 % του αριθμού των γαλακτοφόρων αγελάδων.

4. Αποκλείεται η χορήγηση ενίσχυσης για επενδύσεις που έχουν ως αποτέλεσμα αύξηση του αριθμού των θέσεων χοίρων.

Η αναγκαία θέση για μία χοιρομητέρα εκτροφής αντιστοιχεί στη θέση 6,5 χοίρων προς πάχυνση.

Εξάλλου, όταν ένα σχέδιο βελτίωσης προβλέπει επένδυση στον τομέα της παραγωγής χοιρείου κρέατος, η χορήγηση ενίσχυσης για την επένδυση αυτή εξαρτάται από την προϋπόθεση ότι, κατά την ολοκλήρωση του σχεδίου, το 35 % τουλάχιστον της ποσότητας τροφών που καταναλίσκουν οι χοίροι μπορεί να παράγεται στην εκμετάλλευση.

Εν τούτοις, η Επιτροπή, ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30, μπορεί να επιτρέψει σε κράτος μέλος να παρεκκλίνει από τον όρο αυτό, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αποκλειστικά για τις επενδύσεις που αποσκοπούν στη μείωση των εκπομπών των προερχομένων από τα περιττώματα των ζώων και στην εξάλειψη της κόπρου σε υπάρχουσες εκμεταλλεύσεις, εφόσον οι επενδύσεις αυτές οδηγούν σε καλύτερο αποτέλεσμα για την προστασία του περιβάλλοντος από το αποτέλεσμα που προκύπτει από τον όρο από τον οποίο σημειώνεται παρέκκλιση και ότι σε καμία περίπτωση δεν καταλήγουν σε αύξηση της παραγωγικής ικανότητας.

5. Η χορήγηση ενίσχυσης στις επενδύσεις που αφορούν τον τομέα παραγωγής βοείου κρέατος, εξαιρέσει των ενισχύσεων που αποβλέπουν στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς επίσης και στην υγιεινή στα εκτροφεία και την καλή διαβίωση των ζώων, εφόσον δεν υπάρχει αύξηση της παραγωγικότητας, περιορίζεται στις εκτροφές ζώων στις οποίες η πυκνότητα βοοειδών για κρεατοπαραγωγή δεν υπερβαίνει, κατά το τελευταίο έτος του σχεδίου, τις 3, 2,5 και 2 μονάδες μεγάλου ζώου (ΜΜΖ) ανά εκτάριο εκτάσεως για ζωοτροφές που προορίζεται για τη διατροφή των βοοειδών αυτών για τα σχέδια τα οποία λήγουν αντιστοίχως το 1994, το 1995 και το 1996 ή αργότερα. Τα όρια των 2,5 και 2 ΜΜΖ ανά εκτάριο εφαρμόζονται μόνο στις αιτήσεις που υποβάλλονται από την 1η Ιανουαρίου 1994 και μετά.

Όταν ο αριθμός των ζώων που διατηρεί μία εκμετάλλευση και που λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό του συντελεστή πυκνότητας, σύμφωνα με το άρθρο 4ζ παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 805/68 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 1968, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος (9), δεν υπερβαίνει τις 15 ΜΜΖ, εφαρμόζεται η μέγιστη πυκνότητα των 3 ΜΜΖ ανά εκτάριο.

Ο πίνακας μετατροπής σε ΜΜΖ περιέχεται στο παράρτημα II.

6. Αποκλείεται η χορήγηση ενίσχυσης για τις επενδύσεις στον τομέα των αυγών και των πουλερικών, με εξαίρεση τις ενισχύσεις που αποβλέπουν στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς επίσης και στην υγιεινή στα εκτροφεία και τη καλή διαβίωση των ζώων, εφόσον δεν υπάρχει αύξηση της δυναμικότητας.

Άρθρο 7

1. Το καθεστώς ενισχύσεων για τις επενδύσεις αφορά ενισχύσεις, υπό μορφήν επιδότησης σε κεφάλαιο ή ισοδύναμης επιδότησης επιτοκίου ή περιόδου χάριτος για την απόσβεση ή συνδυασμού των τρόπων αυτών, για τις επενδύσεις που είναι αναγκαίες για την πραγματοποίηση του σχεδίου βελτίωσης, εξαιρουμένων των δαπανών για την αγορά:

α) γαιών 7

β) ζώντος ζωικού κεφαλαίου χοίρων και πουλερικών, καθώς και μόσχων που προορίζονται για σφαγή.

Για την αγορά ζώντος ζωικού κεφαλαίου, δεν μπορεί να λαμβάνεται υπόψη παρά μόνο η πρώτη απόκτηση που προβλέπεται από το σχέδιο βελτίωσης.

Το καθεστώς ενισχύσεων μπορεί να αφορά τις εγγυήσεις για τα συναπτόμενα δάνεια και τους τόκους τους, στην περίπτωση που είναι ανάγκη να καλυφθεί η ανεπάρκεια εμπραγμάτων και προσωπικών ασφαλειών.

2. Η συνολική αξία της ενίσχυσης, εκφραζόμενη σε ποσοστό του ύψους της επένδυσης, περιορίζεται:

α) όσον αφορά τις μειονεκτικές περιοχές:

- σε 45 % για τις επενδύσεις σε ακίνητα,

- σε 30 % για τους άλλους τύπους επενδύσεων 7

β) όσον αφορά τις άλλες περιοχές:

- σε 35 % για τις επενδύσεις σε ακίνητα 7

- σε 20 % για τους άλλους τύπους επενδύσεων.

3. Η επιδότηση σε κεφάλαιο μπορεί να αφορά το σύνολο των επενδύσεων που αναφέρεται στο παράρτημα 1. Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν κατώτερα όρια από τα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα αυτό.

Όταν η ενίσχυση δεν χορηγείται υπό μορφήν επιδότησης σε κεφάλαιο, τα κράτη μέλη καταρτίζουν κάθε έτος πίνακα που αναφέρει την αξία των ενισχύσεων, εκφραζόμενη σε ποσοστό του ποσού της επένδυσης, λαμβανομένων υπόψη του ποσοστού του μέσου ετησίου επιτοκίου των μη επιδοτούμενων δανείων, της αξίας της επιδότησης, της διάρκειας των δανείων, των επιδοτήσεων και των περιόδων χάριτος και κάθε άλλου τρόπου που χρησιμοποιείται για να εκφρασθεί η ενίσχυση υπό μορφήν ισοδύναμης επιδότησης.

Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30, μπορεί να επιτραπεί σε κράτος μέλος, για μια ορισμένη περίοδο, να χορηγήσει ενισχύσεις υψηλότερες από το επίπεδο που αναφέρεται στην παράγραφος 2 του παρόντος άρθρου εάν η κατάσταση της αγοράς κεφαλαίων του κράτους μέλους το δικαιολογεί.

Άρθρο 8

Ο αριθμός των σχεδίων ουσιαστικής βελτίωσης ανά δικαιούχο που μπορεί να γίνεται δεκτός διαδοχικά κατά τη διάρκεια περιόδου έξι ετών, περιορίζεται σε τρία. Το συνολικό ύψος επενδύσεων που επιλέγεται για τη συγχρηματοδότηση, περιορίζεται στα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα I.

Άρθρο 9

1. Ένα σχέδιο ουσιαστικής βελτίωσης μπορεί να αφορά μεμονωμένη εκμετάλλευση ή περισσότερες συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις με σκοπό τη συγχώνευση του συνόλου ή μέρους των εκμεταλλεύσεων αυτών.

2. Στην περίπτωση συνεργαζομένων εκμεταλλεύσεων, το σχέδιο ουσιαστικής βελτίωσης αφορά τη συνεργαζόμενη εκμετάλλευση καθώς και, ενδεχομένως, τα τμήματα των εκμεταλλεύσεων τα οποία εξακολουθούν να διαχειρίζονται τα μέλη της συνεργαζόμενης εκμετάλλευσης.

3. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις τις ενισχύσεις για επενδύσεις, εάν τουλάχιστον τα δύο τρίτα των μελών της συνεργαζόμενης εκμετάλλευσης πληρούν τους όρους που αναφέρονται στο άρθρο 5, παράγραφος 1.

4. Με εξαίρεση τον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, τα ανώτατα όρια των ζώων ή των ποσών που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 3, στο άρθρο 7 παράγραφος 3 και στο άρθρο 8 μπορούν να πολλαπλασιάζονται επί τον αριθμό των εκμεταλλεύσεων που είναι μέλη της συνεργαζόμενης εκμετάλλευσης.

Αυτά τα ανώτατα όρια δεν μπορούν, ωστόσο, να υπερβαίνουν:

- 200 αγελάδες,

- τα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα I

ανά συνεργαζόμενη εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, των τμημάτων των εκμεταλλεύσεων τα οποία εξακολουθούν να διαχειρίζονται τα μέλη της συνεργαζόμενης εκμετάλλευσης.

5. Η Επιτροπή, ενεργώντας με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 30, μπορεί να επιτρέψει σε κράτος μέλος να χορηγήσει τις ενισχύσεις για επενδύσεις, υπό τους όρους που καθορίζονται για τις συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις, στους γεωργικούς συνεταιρισμούς και συναφείς ενώσεις, ο μοναδικός σκοπός των οποίων είναι η διαχείριση γεωργικής εκμετάλλευσης. Η Επιτροπή καθορίζει ταυτόχρονα τους ειδικούς όρους για τη χορήγηση των ενισχύσεων σε αυτούς τους συνεταιρισμούς και ενώσεις καθώς και τους όρους και τα όρια από τα οποία μπορεί να γίνει υπέρβαση του ύψους της επένδυσης που προβλέπεται για τις συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις.

6. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους που πρέπει να πληρούν οι συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις και ιδίως:

α) τη νομική μορφή 7

β) την ελάχιστη διάρκεια, η οποία πρέπει να είναι τουλάχιστον έξι έτη 7

γ) τη σύσταση του εταιρικού κεφαλαίου 7

δ) τη συμμετοχή των μελών στη διαχείριση.

ΤΙΤΛΟΣ III Ειδικά μέτρα υπέρ των νέων γεωργών

Άρθρο 10

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενισχύσεις κατά την πρώτη εγκατάσταση στους νέους γεωργούς που δεν έχουν φθάσει την ηλικία των 40 ετών, εφόσον:

α) ο νέος γεωργός εγκαθίσταται σε γεωργική εκμετάλλευση ως αρχηγός της εκμετάλλευσης. Θεωρείται ως εγκατάσταση υπό την ιδιότητα του αρχηγού της εκμετάλλευσης, η ανάληψη της αστικής και φορολογικής ευθύνης ή συνυπευθυνότητας για τη διαχείριση της εκμετάλλευσης και η πρόσβαση στο καθεστώς της κοινωνικής ασφάλισης που ισχύει στο συγκεκριμένο κράτος μέλος για τους ανεξάρτητους αρχηγούς εκμεταλλεύσεων 7

β) ο νέος γεωργός εγκαθίσταται ως γεωργός κατά κύρια απασχόληση ή αρχίζει να ασκεί γεωργική δραστηριότητα ως κύρια απασχόληση, μετά την εγκατάστασή του ως γεωργού μερικής απασχόλησης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν αυτή την ενίσχυση στους νέους γεωργούς που εγκαθίστανται ως γεωργοί μερικής απασχόλησης, αντλώντας τουλάχιστον το 50 % του συνολικού τους εισοδήματος από γεωργικές, δασικές, τουριστικές ή βιοτεχνικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες συντήρησης του φυσικού χώρου που τυγχάνουν δημοσίων ενισχύσεων, οι οποίες ασκούνται στην εκμετάλλευσή τους, υπό τον όρο όμως ότι το μέρος του εισοδήματος που προέρχεται άμεσα από τη γεωργική δραστηριότητα στην εκμετάλλευση δεν είναι μικρότερο από το 25 % του συνολικού εισοδήματος του κατόχου της εκμετάλλευσης και ότι ο χρόνος εργασίας που διατίθεται για τις εξωτερικές προς την εκμετάλλευση δραστηριότητες δεν υπερβαίνει το ήμισυ του συνολικού χρόνου εργασίας του κατόχου της εκμετάλλευσης 7

γ) οι επαγγελματικές ικανότητες του νέου γεωργού πληρούν ένα επαρκές επίπεδο κατά τη στιγμή της εγκατάστασης ή το αργότερο δύο χρόνια μετά την εγκατάσταση 7

δ) η εκμετάλλευση απαιτεί όγκο εργασίας το ολιγότερο ισοδύναμο προς μία ΜΑΕ 7 ο όγκος αυτός πρέπει να επιτυγχάνεται το αργότερο δύο χρόνια μετά την εγκατάσταση.

2. Οι ενισχύσεις κατά την εγκατάσταση μπορούν να περιλαμβάνουν:

α) εφάπαξ πριμοδότηση της οποίας το μέγιστο επιλέξιμο ποσό αναφέρεται στο παράρτημα I. Η πληρωμή της επιδότησης μπορεί να κλιμακώνεται σε περίοδο πέντε ετών κατ' ανώτατο όριο. Τα κράτη μέλη μπορούν να αντικαθιστούν την εν λόγω πριμοδότηση με ισοδύναμη επιδότηση επιτοκίου 7

β) επιδότηση επιτοκίου για τα δάνεια που συνάπτονται προς κάλυψη των επιβαρύνσεων που απορρέουν από την εγκατάσταση.

Η επιδότηση έχει κατ' ανώτατο όριο διάρκεια δεκαπέντε ετών 7 η κεφαλαιοποιημένη αξία της εν λόγω επιδότησης δεν μπορεί να υπερβαίνει την αξία της εφάπαξ πριμοδότησης.

Τα κράτη μέλη μπορούν να καταβάλλουν, υπό την μορφήν επιχορήγησης, το ισοδύναμο της επιδότησης που προκύπτει από το ύψος και τη διάρκεια των δανείων που έχουν συναφθεί.

3. Τα κράτη μέλη καθορίζουν:

α) τους όρους της εγκατάστασης 7

β) τους ειδικούς όρους στην περίπτωση κατά την οποία ο νέος γεωργός δεν εγκαθίσταται ως μόνος αρχηγός της εκμετάλλευσης, στην εκμετάλλευση, και ιδίως εφόσον εγκαθίσταται στα πλαίσια ενώσεων ή συνεταιρισμών των οποίων ο κύριος στόχος είναι η διαχείριση γεωργικής εκμετάλλευσης 7 οι όροι αυτοί πρέπει να είναι ισοδύναμοι προς εκείνους που απαιτούνται στην περίπτωση της εγκατάστασης του γεωργού ως μόνου αρχηγού της εκμετάλλευσης 7

γ) την επαγγελματική ικανότητα στο γεωργικό τομέα η οποία απαιτείται τη στιγμή της εγκατάστασης ή εντός προθεσμίας δύο ετών από την εν λόγω εγκατάσταση 7

δ) τους όρους υπό τους οποίους διαπιστώνεται ότι ο όγκος εργασίας, ο ισοδύναμος το λιγότερο προς μία ΜΑΕ, θα έχει επιτευχθεί το αργότερο εντός προθεσμίας δύο ετών μετά την εγκατάσταση.

Άρθρο 11

Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στους νέους γεωργούς, που δεν έχουν ακόμα φθάσει την ηλικία των 40 ετών, συμπληρωματική ενίσχυση στις επενδύσεις που προβλέπονται στο πλαίσιο σχεδίου ουσιαστικής βελτίωσης, η οποία αντιπροσωπεύει κατ' ανώτατο όριο 25 % της ενίσχυσης που χορηγείται δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 2, εφόσον ο νέος κάτοχος εκμετάλλευσης υποβάλλει, εντός προθεσμίας πέντε ετών από την εγκατάστασή του, το εν λόγω σχέδιο βελτίωσης και διαθέτει τις επαγγελματικές ικανότητες που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1.

ΤΙΤΛΟΣ IV Κρατικές ενισχύσεις για τις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις

Άρθρο 12

1. Οι κρατικές ενισχύσεις για τις επενδύσεις στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις που χορηγούνται εκτός του καθεστώτος των ενισχύσεων που ορίζεται στον τίτλο II, υπόκεινται στους όρους που αναφέρονται στο παρόν άρθρο.

Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται ακόμη και εάν τα κράτη μέλη δεν θεσπίσουν το καθεστώς ενισχύσεων στις επενδύσεις, που προβλέπεται στον τίτλο II.

2. (Ενισχύσεις γενικά επιτρεπτές) Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενισχύσεις στις επενδύσεις που στοχεύουν:

α) στην αγορά γαιών 7

β) στις επιδοτούμενες πιστώσεις διαχείρισης, η διάρκεια των οποίων δεν υπερβαίνει μία γεωργική περίοδο 7

γ) στην αγορά αρσενικών ζώων αναπαραγωγής 7

δ) στις εγγυήσεις για τα συναπτόμενα δάνεια, συμπεριλαμβανομένων των τόκων τους 7

ε) στην προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος, εφόσον αυτές οι επενδύσεις δεν επιφέρουν αύξηση της παραγωγικής ικανότητας 7

στ) στην βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα εκτροφεία, καθώς και στην τήρηση των κοινοτικών προτύπων στον τομέα της καλής διαβίωσης των ζώων ή των εθνικών προτύπων, όταν αυτά είναι αυστηρότερα από τα κοινοτικά, υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις δεν οδηγούν σε αύξηση της παραγωγικής ικανότητας 7

ζ) στις δραστηριότητες εκτός από τις δραστηριότητες καλλιέργειας ή εκτροφής, στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις.

Τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης εφαρμόζονται στις ενισχύσεις αυτές.

3. (Ενισχύσεις στις επιλέξιμες εκμεταλλεύσεις) Στις ατομικές ή συνεργαζόμενες εκμεταλλεύσεις που πληρούν τους όρους επιλεξιμότητας που ορίζονται στα άρθρα 5 και 9, οι ενισχύσεις στις επενδύσεις που υπερβαίνουν τις αξίες και τα ποσά που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 και στο άρθρο 11, απαγορεύονται.

Η απαγόρευση αυτή δεν εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που προορίζονται:

α) για την κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων της εκμετάλλευσης 7

β) για τη μεταφορά κτιριακών εγκαταστάσεων μιας εκμετάλλευσης για λόγους δημοσίου συμφέροντος 7

γ) για έργα εγγειοβελτίωσης 7

δ) για τις επενδύσεις που προορίζονται για την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος.

Τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης, καθώς και οι απαγορεύσεις και οι τομεακοί περιορισμοί που ορίζονται στο άρθρο 6 του παρόντος κανονισμού, εφαρμόζονται στα ποσά που προστίθενται στις αξίες και τα ποσά που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφοι 2 και 3 και στο άρθρο 11.

4. (Ενισχύσεις στις μη επιλέξιμες εκμεταλλεύσεις) Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενισχύσεις στις επενδύσεις στις εκμεταλλεύσεις που δεν πληρούν τους όρους επιλεξιμότητας που αναφέρονται στο άρθρο 5. Οι ενισχύσεις αυτές:

α) μπορούν να φθάνουν τις αξίες και τα ποσά που αναφέρονται στον τίτλο II, εφόσον αυτές προορίζονται:

- για την εξοικονόμηση ενέργειας,

- για την εγγειοβελτίωση,

- για την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος, εφόσον οι επενδύσεις δεν προκαλούν αύξηση της παραγωγικής ικανότητας,

- για τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα εκτροφεία, καθώς και στην τήρηση των κοινοτικών προτύπων στον τομέα της καλής διαβίωσης των ζώων ή των εθνικών προτύπων, όταν αυτά είναι αυστηρότερα από τα κοινοτικά και υπό την προϋπόθεση ότι οι επενδύσεις δεν προκαλούν αύξηση της παραγωγικής ικανότητας 7

β) μπορούν να χορηγούνται μέχρι το ύψος της επένδυσης που αναφέρεται στο παράρτημα I, ως μεταβατικές ενισχύσεις για τις επενδύσεις σε μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Οι ενισχύσεις αυτές δεν μπορούν να χορηγούνται υπό ευνοϊκότερους όρους από εκείνους που προβλέπονται στα άρθρα 7 και 11 7

γ) σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, πρέπει:

- να παραμένουν κατώτερες τουλάχιστον κατά ένα τέταρτο από τις ενισχύσεις που χορηγούνται δυνάμει του τίτλου II,

- να αφορούν επενδύσεις οι οποίες δεν υπερβαίνουν το συνολικό ύψος που αναφέρεται στο παράρτημα I, για περίοδο έξι ετών 7

δ) πρέπει να πληρούν τους όρους που αναφέρονται στα άρθρα 6 και 7, εκτός εάν οι ενισχύσεις αυτές προορίζονται:

- για τον τομέα της παραγωγής νηκτικών που προορίζεται για την παραγωγή «foie gras»,

- για την αγορά ζωικού κεφαλαίου η οποία μπορεί να ενθαρρύνεται δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1, ακόμα και όταν δεν πρόκειται για την πρώτη απόκτηση,

- για τον τομέα της γαλακτοπαραγωγής, εφόσον η επένδυση δεν αφορά αριθμό γαλακτοφόρων αγελάδων άνω των 50 ανά ΜΑΕ και ανά εκμετάλλευση και τηρούνται οι άλλες διατάξεις του άρθρου 6 παράγραφος 3.

Εξαιρέσει του άρθρου 92 παράγραφος 2 της συνθήκης, τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης δεν εφαρμόζονται στις ενισχύσεις αυτές.

ΤΙΤΛΟΣ V Ενισχύσεις καθιέρωσης της λογιστικής

Άρθρο 13

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν καθεστώς που να ενθαρρύνει την καθιέρωση της λογιστικής των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.

Το καθεστώς αυτό περιλαμβάνει τη χορήγηση ενίσχυσης στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων κατά κύρια απασχόληση, η οποία κατανέμεται τουλάχιστον στα τέσσερα πρώτα έτη της τήρησης λογιστικής διαχείρισης στην εκμετάλλευσή τους. Η λογιστική θα τηρείται για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων ετών.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν το ποσό της ενίσχυσης εντός του ανοίγματος που αναφέρεται στο παράρτημα I.

2. Η λογιστική:

α) περιλαμβάνει:

- τη διενέργεια ετήσιας απογραφής έναρξης και λήξης,

- τη συστηματική και τακτική καταχώρηση, στη διάρκεια του λογιστικού έτους, των διαφόρων κινήσεων σε χρήμα και είδος που αφορούν την εκμετάλλευση 7

β) καταλήγει στην κατ' έτος υποβολή:

- περιγραφής των γενικών χαρακτηριστικών της εκμετάλλευσης, και ιδίως των χρησιμοποιουμένων συντελεστών παραγωγής,

- λεπτομερούς ισολογισμού (ενεργητικού και παθητικού) και λογαριασμού αποτελεσμάτων χρήσης (έξοδα και έσοδα),

- των στοιχείων, ιδίως του εισοδήματος από την εργασία ανά ΜΑΕ και του εισοδήματος του κατόχου της εκμετάλλευσης, που απαιτούνται για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα της διαχείρισης της εκμετάλλευσης στο σύνολό της, καθώς και η αποδοτικότητα των βασικών κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων της εκμετάλλευσης.

3. Όταν η εκμετάλλευση επιλέγεται από τα όργανα που ορίζονται από τα κράτη μέλη για τη συγκέντρωση των λογιστικών στοιχείων για πληροφόρηση και για επιστημονικές μελέτες, ιδίως στα πλαίσια του δικτύου λογιστικής πληροφόρησης της Κοινότητας, ο κάτοχος εκμετάλλευσης στον οποίο χορηγείται η ενίσχυση οφείλει να θέτει τα λογιστικά στοιχεία, τα οποία αφορούν την εκμετάλλευσή του, στη διάθεση των οργάνων αυτών ανώνυμα.

ΤΙΤΛΟΣ VI Ενισχύσεις εκκίνησης σε ομάδες γεωργών

Άρθρο 14

Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενίσχυση εκκίνησης στις αναγνωρισμένες ομάδες γεωργών, που έχουν ως στόχο:

α) την αμοιβαία βοήθεια μεταξύ εκμεταλλεύσεων, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η χρησιμοποίηση νέων τεχνολογιών και μεθόδων για την προστασία και τη βελτίωση του περιβάλλοντος και τη διατήρηση του φυσικού χώρου 7

β) την εισαγωγή εναλλακτικών γεωργικών μεθόδων 7

γ) την ορθολογιστικότερη από κοινού χρήση των γεωργικών μέσων παραγωγής ή

δ) την από κοινού εκμετάλλευση.

Η ενίσχυση προορίζεται να συνεισφέρει στις δαπάνες διαχείρισης των ομάδων το πολύ κατά τα πρώτα πέντε έτη μετά τη σύστασή τους.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν το ποσό της ενίσχυσης ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων και την από κοινού ασκούμενη δραστηριότητα. Το ανώτατο ποσό ανά ομάδα αναφέρεται στο παράρτημα I.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τη νομική μορφή των ομάδων αυτών και τους όρους συνεργασίας των μελών τους.

ΤΙΤΛΟΣ VII Ενισχύσεις εκκίνησης υπηρεσιών αντικατάστασης

Άρθρο 15

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν ενίσχυση εκκίνησης στις γεωργικές ενώσεις που αποσκοπούν στη δημιουργία υπηρεσιών αντικατάστασης στην εκμετάλλευση. Η ενίσχυση αυτή προορίζεται να συνεισφέρει στην κάλυψη των δαπανών διαχείρισής τους.

2. Η υπηρεσία αντικατάστασης πρέπει να εγκρίνεται από το κράτος μέλος και να απασχολεί πλήρως έναν τουλάχιστον υπάλληλο απόλυτα ειδικευμένο για τις υπηρεσίες τις οποίες καλείται να προσφέρει.

3. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους της έγκρισης των υπηρεσιών αντικατάστασης, και ιδίως:

α) τη νομική μορφή 7

β) τους όρους διαχείρισης και τήρησης λογιστικής 7

γ) τις περιπτώσεις αντικατάστασης, οι οποίες μπορούν να περιλαμβάνουν την αντικατάσταση του κατόχου εκμετάλλευσης του/της συζύγου ή ενήλικου βοηθού 7

δ) την ελάχιστη διάρκειά τους, που πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα έτη 7

ε) τον ελάχιστο αριθμό των συμμετεχόντων γεωργών.

4. Τα κράτη μέλη ορίζουν την ενίσχυση εκκίνησης μέχρι του ποσού που αναφέρεται στο παράρτημα I, ανά πλήρως απασχολούμενο υπάλληλο που εκτελεί χρέη αντικαταστάτη. Το ποσό αυτό κατανέμεται στα πέντε πρώτα έτη της δραστηριότητας κάθε υπαλλήλου και μπορεί να μειώνεται προοδευτικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

ΤΙΤΛΟΣ VIII Ενισχύσεις στις υπηρεσίες διαχείρισης των εκμεταλλεύσεων

Άρθρο 16

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις γεωργικές ενώσεις ενίσχυση η οποία αποσκοπεί στη δημιουργία ή την ενίσχυση των υπηρεσιών παροχής βοήθειας στη διαχείριση των εκμεταλλεύσεων και προορίζεται να συμβάλει στην κάλυψη του κόστους διαχείρισης.

2. Η υπηρεσία διαχείρισης της εκμετάλλευσης πρέπει να εγκρίνεται από το κράτος μέλος και να απασχολεί πλήρως τουλάχιστον έναν υπάλληλο ειδικευμένο.

3. Η ενίσχυση χορηγείται για τη δραστηριότητα των υπαλλήλων που είναι επιφορτισμένοι να παρέχουν εξατομικευμένη βοήθεια σε θέματα τεχνικής, οικονομικής, χρηματοδοτικής και διοικητικής διαχείρισης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων.

4. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους της έγκρισης των υπηρεσιών αυτών, και ιδίως:

α) τη νομική μορφή 7

β) τους όρους διαχείρισης και τήρησης λογιστικής 7

γ) την ελάχιστη διάρκειά τους, που πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα έτη 7

δ) τον ελάχιστο αριθμό των συμμετεχόντων γεωργών.

5. Τα κράτη μέλη ορίζουν το ποσό της ενίσχυσης ανά υπάλληλο εργαζόμενο με πλήρη απασχόληση. Το ποσό αυτό κατανέμεται στα πέντε πρώτα έτη της δραστηριότητας κάθε υπαλλήλου και μπορεί να μειώνεται προοδευτικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το επιλέξιμο μέγιστο ποσό αυτής της ενίσχυσης για κάθε υπάλληλο καθορίζεται στο παράρτημα I.

6. Τα κράτη μέλη μπορούν να αντικαθιστούν το σύστημα ενίσχυσης, το οποίο προβλέπεται στην παράγραφο 5, με σύστημα ενίσχυσης για την εισαγωγή διαχείρισης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, υπέρ των κατά κύρια απασχόληση κατόχων γεωργικών εκμεταλλεύσεων που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες παροχής βοήθειας στη διαχείριση των εκμεταλλεύσεων.

Στην περίπτωση αυτή, τα κράτη μέλη ορίζουν την ενίσχυση μέχρι του ποσού που αναφέρεται στο παράρτημα I ανά εκμετάλλευση, κατανεμητέα σε δύο τουλάχιστον έτη.

ΤΙΤΛΟΣ IX Ενισχύσεις υπέρ των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών

Υπότιτλος I Εξισωτική αποζημίωση

Άρθρο 17

1. Για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της γεωργικής δραστηριότητας και, με αυτόν τον τρόπο, η διατήρηση ενός ελάχιστου ορίου πυκνότητας πληθυσμού ή η συντήρηση του φυσικού χώρου σε ορισμένες μειονεκτικές περιοχές, ο κατάλογος των οποίων καταρτίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 21, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν ένα καθεστώς ενισχύσεων για να ευνοούν τις γεωργικές δραστηριότητες και να βελτιώνουν το εισόδημα των γεωργών στις περιοχές αυτές.

Κατά την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται από το καθεστώς αυτό, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η κατάσταση και οι στόχοι αναπτύξεως που προσιδιάζουν σε κάθε περιφέρεια.

2. Στις περιοχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν για γεωργικές δραστηριότητες ετήσια εξισωτική αποζημίωση, η οποία καθορίζεται συναρτήσει των μονίμων φυσικών μειονεκτημάτων.

Άρθρο 18

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν εξισωτική αποζημίωση, στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων που εκμεταλλεύονται τουλάχιστον τρία εκτάρια χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης (SAU) και αναλαμβάνουν τη δέσμευση να συνεχίσουν να ασκούν γεωργική δραστηριότητα σύμφωνη με τους στόχους του άρθρου 17 για πέντε τουλάχιστον έτη από την πρώτη πληρωμή της εξισωτικής αποζημίωσης. Ο κάτοχος εκμετάλλευσης μπορεί να αποδεσμευθεί από την υποχρέωση αυτή όταν παύσει τη γεωργική δραστηριότητα και εάν εξασφαλίζεται η περαιτέρω εκμετάλλευση των εν λόγω εκτάσεων 7 αποδεσμεύεται από την υποχρέωση αυτή σε περίπτωση ανωτέρας βίας, και ιδίως σε περίπτωση απαλλοτρίωσης ή κτήσης της κυριότητας για λόγους κοινής ωφελείας 7 αποδεσμεύεται επίσης όταν συνταξιοδοτείται βάσει καθεστώτος συνταξιοδότησης ή πρόωρης συνταξιοδότησης.

Ωστόσο, στην περιοχή του Mezzogiorno, στην Ιταλία, συμπεριλαμβανομένων των νήσων, στις περιφέρειες των υπερπόντιων διαμερισμάτων της Γαλλίας και στις ελληνικές, ισπανικές και πορτογαλικές περιφέρειες, η ελάχιστη χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση άνα εκμετάλλευση (SAU), καθορίζεται σε 2 εκτάρια.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν συμπληρωματικούς ή περιοριστικούς όρους για τη χορήγηση της εξισωτικής αποζημίωσης, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων που συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση του φυσικού χώρου.

Άρθρο 19

1. Τα κράτη μέλη ορίζουν τα ποσά της εξισωτικής αποζημίωσης σε συνάρτηση με τη σοβαρότητα των μόνιμων φυσικών μειονεκτημάτων που επηρεάζουν τη γεωργική δραστηριότητα και μέσα στα όρια που αναφέρονται κατωτέρω, χωρίς η αποζημίωση αυτή να είναι κατώτερη από το ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα I ανά ΜΜΖ ή, κατά περίπτωση, ανά εκτάριο:

α) (αποζημίωση για ορισμένες ζωικές παραγωγές) εφόσον πρόκειται για παραγωγή βοοειδών, προβάτων ή αιγών ή για παραγωγή ιπποειδών, η αποζημίωση υπολογίζεται ανάλογα με τη σπουδαιότητα του κατεχομένου ζωϊκού κεφαλαίου. Η χορηγούμενη αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα I ανά ΜΜΖ. Το συνολικό ποσό της χορηγούμενης αποζημίωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα I ανά εκτάριο συνολικής έκτασης για ζωοτροφές της εκμετάλλευσης. Ο πίνακας μετατροπής βοοειδών, ιπποειδών, προβάτων και αιγών σε ΜΜΖ περιλαμβάνεται στο παράρτημα II.

Εντούτοις, στις μειονεκτικές γεωργικές περιοχές, όπου τα σοβαρά φυσικά μειονεκτήματα το δικαιολογούν, το συνολικό ποσό της χορηγούμενης αποζημίωσης μπορεί να φθάνει το προβλεπόμενο στο παράρτημα I ποσό ανά ΜΜΖ και ανά εκτάριο.

Η αποζημίωση περιορίζεται σε 1,4 ΜΜΖ ανά εκτάριο συνολικής έκτασης για ζωοτροφές της εκμετάλλευσης.

Οι αγελάδες, το γάλα των οποίων προορίζεται για εμπορία, δεν μπορούν να λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό της αποζημίωσης, εκτός:

- από τις ορεινές περιοχές,

- από τις άλλες μειονεκτικές περιοχές στις οποίες η παραγωγή γάλακτος αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής των εκμεταλλεύσεων, εντός του ορίου των 20 γαλακτοφόρων αγελάδων ανά κάτοχο εκμετάλλευσης 7

β) (αποζημίωση για άλλες παραγωγές) εφόσον πρόκειται για παραγωγή άλλη εκτός της παραγωγής βοοειδών, ιπποειδών, προβάτων και αιγών, η αποζημίωση υπολογίζεται σε συνάρτηση με την υπό εκμετάλλευση έκταση, αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια ζωοτροφών, καθώς και:

- όσον αφορά το σύνολο των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την παραγωγή σίτου, εκτός της έκτασης που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του μαλακού σίτου στις περιοχές όπου η μέση απόδοση δεν υπερβαίνει τους 2,5 τόνους ανά εκτάριο που χρησιμοποιείται για την παραγωγή αυτή,

- όσον αφορά το σύνολο των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών, αφού αφαιρεθεί η έκταση που είναι πλήρως φυτευμένη με μηλιές, αχλαδιές ή ροδακινιές που υπερβαίνουν το 0,5 εκτάριο ανά εκμετάλλευση,

- όσον αφορά τις μειονεκτικές περιοχές, εκτός από τις ορεινές, αφού αφαιρεθεί η έκταση που χρησιμοποιείται για την παραγωγή οίνου, με εξαίρεση τους αμπελώνες, η απόδοση των οποίων δεν υπερβαίνει το 20 εκατόλιτρα ανά εκτάριο, για την παραγωγή ζαχαρότευτλων, καθώς και για τις εντατικές καλλιέργειες.

Το ποσό της αποζημίωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό που αναφέρεται στο παράρτημα I ανά εκτάριο. Ωστόσο, στις μειονεκτικές περιοχές στις οποίες το δικαιολογεί η ιδιαίτερη σοβαρότητα των μόνιμων φυσικών μειονεκτημάτων, το συνολικό ποσό της χορηγούμενης αποζημίωσης μπορεί να φθάσει στο ποσό που προβλέπεται στο παράρτημα I ανά εκτάριο 7

γ) (προσαρμογή των αποζημιώσεων) τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν το ποσό της αντισταθμιστικής αποζημίωσης σε συνάρτηση με την οικονομική κατάσταση της εκμετάλλευσης και το εισόδημα του κατόχου της εκμετάλλευσης. Το ποσό της αποζημίωσης μπορεί επίσης να προσαρμόζεται σε συνάρτηση με τη χρήση γεωργικών μεθόδων που συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος ή τη διατήρηση του φυσικού χώρου, χωρίς ωστόσο το ευεργέτημα ενδεχομένων προσαυξήσεων να μπορεί να συσσωρευθεί με τις ενισχύσεις που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2078/92 (10).

2. Το ανώτατο επιλέξιμο ποσό στα πλαίσια του Ταμείου περιορίζεται στο ισοδύναμο 120 μονάδων ανά εκμετάλλευση, είτε πρόκειται για ΜΜΖ είτε για μονάδες επιφανειών (εκτάρια) 7 πέραν του ισοδύναμου των 60 πρώτων μονάδων, το επιλέξιμο ποσό μειώνεται στο ήμισυ.

3. Οι δαπάνες για την εξισωτική αποζημίωση δεν παρέχουν δικαίωμα σε συγχρηματοδότηση από το Ταμείο όταν ο κάτοχος εκμετάλλευσης συνταξιοδοτείται βάσει καθεστώτος συνταξιοδότησης ή πρόωρης συνταξιοδότησης.

Η χορήγηση εξισωτικής αποζημίωσης, η οποία υπερβαίνει τα όρια ή παρεκκλίνει από τους όρους που προβλέπονται στον παρόντα τίτλο, απαγορεύεται.

4. Στη Φινλανδία, για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος άρθρου, το σύνολο των μειονεκτικών περιοχών θεωρείται ως ορεινή περιοχή.

Υπότιτλος II Ενισχύσεις για τις συλλογικές επενδύσεις

Άρθρο 20

1. Στις μειονεκτικές περιοχές, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενισχύσεις στις συλλογικές επενδύσεις για την παραγωγή ζωοτροφών, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης και της διανομής τους, για τη διαμόρφωση και τον εξοπλισμό των βοσκοτόπων η εκμετάλλευση των οποίων γίνεται από κοινού και στις ορεινές περιοχές, στις συλλογικές ή ατομικές επενδύσεις, για τα σημεία παροχής νερού, τους δρόμους για την άμεση προσπέλαση στους πεδινούς και ορεινούς βοσκοτόπους και τα καταφύγια για τα ποίμνια.

Ωστόσο, όταν στις περιοχές αυτές η εκτροφή ζώων αποτελεί περιθωριακή δραστηριότητα, οι ενισχύσεις επεκτείνονται και σε άλλες γεωργικές δραστηριότητες εκτός από την κτηνοτροφία.

2. Οι εργασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν, εάν δικαιολογείται οικονομικά, να περιλαμβάνουν γεωργικά υδραυλικά έργα περιορισμένης έκτασης που συμβιβάζονται με την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένων των μικρών αρδευτικών έργων και της κατασκευής ή της επιδιόρθωσης καταφυγίων που είναι απαραίτητα για τις εποχιακές μετακινήσεις των ποιμνίων.

3. Οι ενισχύσεις που επιλέγονται για συγχρηματοδότηση δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα ποσά που αναφέρονται στο παράρτημα I ανά συλλογική επένδυση, ανά εκτάριο εξοπλισμένου ή βελτιωμένου ορεινού ή πεδινού βοσκοτόπου και ανά αρδευόμενο εκτάριο.

Υπότιτλος III Περιορισμοί στις μειονεκτικές περιοχές

Άρθρο 21

1. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τα όρια των περιοχών οι οποίες δύνανται να περιληφθούν στον κατάλογο των μειονεκτικών περιοχών, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που ορίζονται στα άρθρα 22 μέχρι 25 και στα οποία προτείνουν την εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος ενισχύσεων που προβλέπεται στον παρόντα τίτλο. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν συγχρόνως όλες τις χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τα χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών και τα μέτρα τα οποία αποτελούν τμήμα του ειδικού καθεστώτος ενισχύσεων που προτίθενται να εφαρμόσουν.

2. Το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 43 της συνθήκης, καταρτίζει τον κατάλογο των μειονεκτικών περιοχών.

3. Μετά από αίτηση κράτους μέλους, που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1, μπορούν να επέρχονται τροποποιήσεις στα όρια των περιοχών σύμφωνα με την ίδια διαδικασία με εκείνη που προβλέπεται στο άρθρο 30. Οι τροποποιήσεις αυτές δεν μπορούν να συνεπάγονται την αύξηση της εκμεταλλευόμενης γεωργικής εκτάσεως του συνόλου των περιοχών, στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, περισσότερο από 1,5 % της εκμεταλλευόμενης γεωργικής εκτάσεως (SAU), αυτού του κράτους.

Άρθρο 22

1. Οι μειονεκτικές περιοχές περιλαμβάνουν τις ορεινές περιοχές στις οποίες η γεωργική δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη διατήρηση του φυσικού χώρου, ιδίως για λόγους προστασίας από τη διάβρωση του εδάφους ή ικανοποίησεως αναγκών αναψυχής καθώς και άλλες περιοχές, όπου η διατήρηση ενός ελαχίστου ορίου πυκνότητος πληθυσμού ή η συντήρηση του φυσικού χώρου που δεν εξασφαλίζονται.

2. Οι περιοχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να έχουν επαρκείς υποδομές για το σύνολο, ιδίως οδούς προσπελάσεως στις εκμεταλλεύσεις, ηλεκτρισμό και πόσιμο ύδωρ, καθώς και, στις τουριστικές περιοχές και τις περιοχές αναψυχής, εγκαταστάσεις καθαρισμού ύδατος. Εφόσον δεν υπάρχουν τέτοιες υποδομές, η πραγματοποίησή τους πρέπει να προβλέπεται στο εγγύς μέλλον στα δημόσια προγράμματα υποδομών.

Άρθρο 23

1. Οι ορεινές περιοχές αποτελούνται από διοικητικές μονάδες ή τμήματα διοικητικών μονάδων που πρέπει να χαρακτηρίζονται από ένα σημαντικό περιορισμό των δυνατοτήτων χρησιμοποιήσεως της γης και μια σημαντική αύξηση στο κόστος εργασίας, που οφείλονται:

α) είτε στην ύπαρξη, λόγω υψομέτρου, πολύ δυσχερών κλιματικών συνθηκών, με αποτέλεσμα να επιβραχύνεται σημαντικά η βλαστική περίοδος 7

β) είτε, σε χαμηλότερο υψόμετρο, στις απότομες κλίσεις, στο μεγαλύτερο τμήμα του εδάφους, που καθιστούν αδύνατη τη χρήση μηχανημάτων ή απαιτούν τη χρήση πολύ δαπανηρού ειδικού υλικού 7

γ) είτε στο συνδυασμό των δύο αυτών παραγόντων όταν το μειονέκτημα που προκύπτει από τον καθένα εξ αυτών, λαμβανόμενο χωριστά, είναι μικρότερης σημασίας. Στην περίπτωση αυτή, το μειονέκτημα που προκύπτει από το συνδυασμό αυτό πρέπει να είναι ισοδύναμο με εκείνο που προκαλείται από τις καταστάσεις που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β).

2. Οι περιοχές που ευρίσκονται στα βόρεια του 62ου παραλλήλου και ορισμένες προσκείμενες περιοχές εξομοιώνονται με τις ορεινές περιοχές, στο μέτρο που επηρεάζονται από πολύ δύσκολες κλιματικές συνθήκες με αποτέλεσμα να επιβραχύνεται σημαντικά η βλαστική περίοδος.

Άρθρο 24

Οι μειονεκτικές περιοχές που απειλούνται με πληθυσμιακή συρρίκνωση και στις οποίες η συντήρηση του φυσικού χώρου είναι αναγκαία, αποτελούνται από γεωργικά εδάφη που είναι ομοιογενή από άποψη φυσικών συνθηκών παραγωγής, οι οποίες πρέπει να παρουσιάζουν ταυτόχρονα τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

α) ύπαρξη γαιών χαμηλής παραγωγικότητας, απρόσφορων για καλλιέργεια και εντατικοποίηση, με περιορισμένες δυνατότητες που δεν μπορούν να βελτιωθούν χωρίς υπερβολικό κόστος, και που μπορούν κυρίως να χρησιμοποιηθούν για εκτατική κτηνοτροφία 7

β) λόγω αυτής της χαμηλής παραγωγικότητας του φυσικού περιβάλλοντος, αποτελέσματα που είναι αισθητά κατώτερα από το μέσο όρο σε ό,τι αφορά τους κύριους δείκτες, που χαρακτηρίζουν την οικονομική κατάσταση στη γεωργία 7

γ) μικρή πυκνότητα ή τάση για μείωση του πληθυσμού, που εξαρτάται πρωταρχικά από τη γεωργική δραστηριότητα, η επιταχυνόμενη μείωση του οποίου θα έθετε σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της περιοχής και τον εποικισμό της.

Άρθρο 25

Μπορούν να εξομοιωθούν με τις μειονεκτικές περιοχές, οι περιοχές μικρής εκτάσεως, που επηρεάζονται από ειδικά μειονεκτήματα και στις οποίες η διατήρηση της γεωργικής δραστηριότητας που υπόκειται, ενδεχομένως, σε ορισμένους ιδιαίτερους όρους, είναι απαραίτητη για να εξασφαλίζεται η διατήρηση του περιβάλλοντος, η συντήρηση του φυσικού χώρου και το τουριστικό τους δυναμικό ή για την παράκτιο προστασία. Η συνολική έκταση τέτοιων περιοχών δεν μπορεί να υπερβαίνει σε ένα κράτος μέλος το 4 % της εκτάσεώς του.

ΤΙΤΛΟΣ X Προσαρμογή της επαγγελματικής κατάρτισης στις ανάγκες της σύγχρονης γεωργίας

Άρθρο 26

Στο μέτρο που η χρηματοδότησή τους δεν χορηγείται στα πλαίσια του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4255/88 (11), τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν, για τις περιοχές όπου τούτο κρίνεται αναγκαίο, και για την καλή εφαρμογή των αντίστοιχων δράσεων, καθεστώς ενισχύσεων με στόχο τη βελτίωση των περί τη γεωργία επαγγελματικών ικανοτήτων των δικαιούχων των μέτρων που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 16 καθώς και των νέων γεωργών που δεν έχουν φθάσει την ηλικία των 40 ετών.

Άρθρο 27

Το καθεστώς ενισχύσεων μπορεί να περιλαμβάνει:

α) μαθήματα ή περιόδους πρακτικής άσκησης για την επαγγελματική κατάρτιση και την επαγγελματική επιμόρφωση των κατόχων εκμεταλλεύσεων, των οικογενειακών βοηθών και των μισθωτών γεωργών που έχουν υπερβεί την ηλικία της υποχρεωτικής σχολικής εκπαίδευσης, καθώς και συμπληρωματικά μαθήματα ή περιόδους πρακτικής άσκησης για την κατάρτιση των ατόμων αυτών, που έχουν στόχο να προετοιμάζουν τους γεωργούς στον ποιοτικό αναπροσανατολισμό της παραγωγής, στην εφαρμογή μεθόδων παραγωγής που συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις προστασίας του φυσικού χώρου και στην απόκτηση του αναγκαίου επιπέδου κατάρτισης για την εκμετάλλευση των δασωδών εκτάσεών τους 7

β) μαθήματα ή περιόδους πρακτικής άσκησης για την κατάρτιση των διευθυνόντων ή διαχειριστών ομάδων παραγωγών και συνεταιρισμών, στο μέτρο που αυτό είναι απαραίτητο για τη βελτίωση της οικονομικής οργάνωσης των παραγωγών, καθώς και της μεταποίησης και της εμπορίας των γεωργικών προϊόντων στην εν λόγω περιφέρεια 7

γ) μαθήματα συμπληρωματικής κατάρτισης που είναι αναγκαία για την απόκτηση του επιπέδου της επαγγελματικής ικανότητας που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 και των οποίων η διάρκεια πρέπει να είναι 150 ώρες τουλάχιστον.

Άρθρο 28

1. Το καθεστώς περιλαμβάνει τη χορήγηση ενισχύσεων:

α) για την παρακολούθηση μαθημάτων ή περιόδων πρακτικής άσκησης 7

β) για την οργάνωση και την πραγματοποίηση μαθημάτων και περιόδων πρακτικής άσκησης.

2. Οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη για τη χορήγηση των ενισχύσεων για την επαγγελματική κατάρτιση είναι επιλέξιμες μέχρι του ποσού που αναφέρεται στο παράρτημα I κατ' άτομο που έχει παρακολουθήσει πλήρη σειρά μαθημάτων ή περιόδων πρακτικής άσκησης, εκ του οποίου ένα ποσό που επίσης αναφέρεται στο παράρτημα I, προορίζεται ειδικά για συμπληρωματικά μαθήματα ή περιόδους πρακτικής άσκησης για τον αναπροσανατολισμό της παραγωγής, για την εφαρμογή μεθόδων παραγωγής που συμβιβάζονται με την προστασία του φυσικού χώρου και για την εκμετάλλευση των δασώδων εκτάσεων.

Οι δράσεις του παρόντος τίτλου δεν καλύπτουν τα μαθήματα ή τις περιόδους πρακτικής άσκησης που αποτελούν μέρος κανονικών προγραμμάτων ή συστημάτων της μέσης ή ανώτερης γεωργικής εκπαίδευσης.

ΤΙΤΛΟΣ XI Γενικές και χρηματοδοτικές διατάξεις

Άρθρο 29

1. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή:

α) τα σχέδια των νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων που σχεδιάζουν να θεσπίσουν κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, και ιδίως των σχετικών με το άρθρο 12 7

β) τις υφιστάμενες διατάξεις που επιτρέπουν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2. Διαβιβάζοντας τα σχέδια των νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων και τις ήδη ισχύουσες διατάξεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη επισημαίνουν τον δεσμό που υπάρχει σε περιφερειακό επίπεδο μεταξύ των εν λόγω μέτρων, αφενός, και της οικονομικής κατάστασης και των χαρακτηριστικών της γεωργικής διάρθρωσης, αφετέρου.

3. Όσον αφορά τα γνωστοποιούμενα σχέδια σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο α), η Επιτροπή εξετάζει εάν πληρούνται οι όροι για τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας στη δράση που αναφέρεται στο άρθρο 1, ανάλογα με το κατά πόσον συμφωνούν προς τον παρόντα κανονισμό και λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του κανονισμού, καθώς και τον απαραίτητο δεσμό μεταξύ των διαφόρων μέτρων.

4. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή, μόλις θεσπισθούν, τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 3.

Άρθρο 30

Όσον αφορά τις γνωστοποιούμενες διατάξεις σύμφωνα με το άρθρο 29 παράγραφος 1 στοιχείο β) και παράγραφος 4, η Επιτροπή αποφασίζει, εντός δύο μηνών από τη γνωστοποίηση, με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 δεύτερο μέχρι πέμπτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88, εάν πληρούνται οι όροι για τη χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας στην κοινή δράση που αναφέρεται στο άρθρο 1, ανάλογα με το κατά πόσον συμφωνούν προς τον παρόντα κανονισμό και λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του κανονισμού αυτού, καθώς και τον απαραίτητο σύνδεσμο μεταξύ των διαφόρων μέτρων.

Άρθρο 31

1. Με βάση τα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού και για να εξασφαλιστεί η συνοχή με την κατανομή των πιστώσεων μεταξύ των κρατών μελών που προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, τα κράτη μέλη καταρτίζουν, για την περίοδο 1994 έως 1999, τις ετήσιες προβλέψεις δαπανών.

Η Δημοκρατία της Αυστρίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας καταρτίζουν τις προβλέψεις αυτές για την περίοδο 1995-1999.

Οι προβλέψεις αυτές καλύπτουν το σύνολο των δαπανών που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο και που διέπονται από:

α) τον παρόντα κανονισμό 7

β) την οδηγία 72/159/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 1972, περί εκσυγχρονισμού των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (12) 7

γ) την οδηγία 72/160/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 1972, περί ενθαρρύνσεως όσον αφορά την παύση της γεωργικής δραστηριότητας και διαθέσεως της χρησιμοποιούμενης γεωργικής εκτάσεως για το σκοπό βελτιώσεως των διαρθρώσεων (13) 7

δ) τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 952/97 του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 1997, περί των ομάδων παραγωγών και των ενώσεων αυτών (14) 7

ε) τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 389/82 του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 1982, περί ομάδων παραγωγών και των ενώσεών τους στον τομέα του βάμβακος (15) 7

στ) τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1696/71 του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 1971, περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του λυκίσκου (16) 7

ζ) τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2200/96 του Συμβουλίου, της 28ης Οκτωβρίου 1996, για την κοινή οργάνωση των αγορών στον τομέα των οπωροκηπευτικών (17).

2. Τα κράτη μέλη συνοδεύουν τις ετήσιες προβλέψεις δαπανών με αίτηση συνδρομής που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88.

Η αίτηση συνδρομής περιλαμβάνει τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες προκειμένου να κριθεί από την Επιτροπή, και ιδίως την περιγραφή της προτεινόμενης δράσης, το πεδίο εφαρμογής της, συμπεριλαμβανομένης της γεωγραφικής κάλυψης και των συγκεκριμένων στόχων της, καθώς και αναφορά των αρμοδίων για την δράση οργανισμών και των δικαιούχων.

Στο μέτρο που οι κανονισμοί που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και οι εθνικές διατάξεις εφαρμογής που γνωστοποιούνται στην Επιτροπή περιλαμβάνουν περιγραφή των δράσεων και των συγκεκριμένων στόχων τους, δεν είναι απαραίτητο να αναφέρονται οι συναφείς πληροφορίες στην αίτηση συνδρομής.

Η αίτηση συνδρομής περιλαμβάνει, οπωσδήποτε, κατανομή των προβλεπόμενων δαπανών μεταξύ των κανονισμών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και, στην περίπτωση του παρόντος κανονισμού, μεταξύ των διαφόρων τίτλων αυτού του κανονισμού για τη συνολική περίοδο, καθώς και την κατανομή του συνόλου των δαπανών αυτών ανά έτος.

3. Για τις περιφέρειες που καλύπτουν οι στόχοι αριθ. 1 και 6, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, οι προβλέψεις δαπανών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ενσωματώνονται στα έγγραφα σχετικά με τον προγραμματισμό που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 και στο άρθρο 5 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88.

4. Για τις περιφέρειες που δεν καλύπτονται από τους στόχους αριθ. 1 και 6, τα κράτη μέλη γνωστοποιούν, το αργότερο έως τις 30 Απριλίου 1994, τις προβλέψεις δαπανών που αναφέρονται στην παράγραφο 1, διακρίνοντας τις ενδείξεις σχετικά με τις περιοχές που καλύπτει ο στόχος αριθ. 5 β) από εκείνες που αφορούν το υπόλοιπο έδαφος.

Η Δημοκρατία της Αυστρίας, η Δημοκρατία της Φινλανδίας και το Βασίλειο της Σουηδίας γνωστοποιούν τις προβλέψεις αυτές εντός προθεσμίας 3 μηνών από την προσχώρησή τους.

Ανάλογα με την περίπτωση, τα κράτη μέλη ενημερώνουν, το αργότερο έως τις 30 Απριλίου, τις προβλέψεις δαπανών, καθώς και τα πληροφοριακά στοιχεία που υποβάλλονται με τις αιτήσεις συνδρομής.

5. Η Επιτροπή θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30.

Άρθρο 32

1. Οι δαπάνες που πραγματοποιούν τα κράτη μέλη στα πλαίσια των δράσεων που προβλέπονται στα άρθρα 5 έως 11 και 13 έως 28, είναι επιλέξιμες για συγχρηματοδότηση στα πλαίσια του Ταμείου.

2. Για τις περιφέρειες που δεν καλύπτονται από τους στόχους αριθ. 1 και 6, όπως ορίζονται στο άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, η Επιτροπή αποφασίζει, με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 30, τους όρους της χρηματοδοτικής συμμετοχής της Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού κοινοτικής συγχρηματοδότησης, σύμφωνα με τα κριτήρια και μέσα στα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η συνοχή με την κατανομή των πιστώσεων μεταξύ των κρατών μελών που προκύπτει από τις διατάξεις του άρθρου 12 παράγαφος 4 δεύτερο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού.

Προκειμένου να εξασφαλίζεται η τήρηση των πόρων που είναι διαθέσιμοι για το σύνολο των δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88, οι όροι που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου μπορούν να αναθεωρούνται σύμφωνα με την ίδια διαδικασία.

3. Η Επιτροπή θεσπίζει, ενδεχομένως, τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30.

Άρθρο 33

1. Η συνδρομή πληρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 21 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88. Ωστόσο, η πληρωμή του υπολοίπου ή η επιστροφή, εκτός από τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 4 του εν λόγω άρθρου, βασίζονται:

α) σε δήλωση των δαπανών που πραγματοποιούνται από τα κράτη μέλη κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους και

β) σε έκθεση για την εφαρμογή των μέτρων κατά τη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού έτους, που καταρτίζεται σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού,

οι οποίες υποβάλλονται στην Επιτροπή πριν από την 1η Ιουλίου του επόμενου έτους.

2. Η Επιτροπή θεσπίζει τις λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 30.

Άρθρο 34

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν συμπληρωματικούς όρους για την εκτέλεση των μέτρων ενισχύσεων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 35

Η Επιτροπή θεσπίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30, τις λεπτομέρειες εφαρμογής που καθιστούν δυνατή την πραγματοποίηση παρακολούθησης και αξιολόγησης, ιδίως για να διασφαλιστεί η εφαρμογή των κοινών δράσεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4256/88 κατά τρόπο συνεπή προς την κατανομή των πιστώσεων μεταξύ των κρατών μελών που προκύπτουν από τις διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88.

Άρθρο 36

Η Επιτροπή, ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 30 μπορεί, με δική της πρωτοβουλία ή κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους, να προσαρμόζει τα προβλεπόμενα στον παρόντα κανονισμό ποσά προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη του ποσοστού πληθωρισμού.

Άρθρο 37

1. Ο παρών κανονισμός ισχύει υπό την επιφύλαξη της ευχέρειας των κρατών μελών να λαμβάνουν, στους τομείς που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, εξαιρέσει του τομέα που διέπεται από τα άρθρα 5 έως 9, το άρθρο 11, το άρθρο 12 παράγραφος 4 και το άρθρο 17, συμπληρωματικά μέτρα ενίσχυσης των οποίων οι όροι ή οι λεπτομέρειες χορήγησης διαφέρουν από τα προβλεπόμενα από τον εν λόγω κανονισμό ή των οποίων τα ποσά υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα στον εν λόγω κανονισμό ανώτατα όρια, υπό την επιφύλαξη ότι αυτά τα μέτρα λαμβάνονται σύμφωνα με τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης.

2. Εξαιρέσει το άρθρου 92 παράγραφος 2 της συνθήκης, τα άρθρα 92, 93 και 94 της συνθήκης δεν εφαρμόζονται για τα μέτρα ενίσχυσης που διέπονται από τα άρθρα 5 έως 9, το άρθρο 11, το άρθρο 12 παράγραφος 4 και το άρθρο 17 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 38

Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 4253/88.

Άρθρο 39

Στην ηπειρωτική Πορτογαλία, έως τις 31 Δεκεμβρίου 1997, μπορεί να χορηγηθεί αντισταθμιστική αποζημίωση, κατά την έννοια του άρθρου 17, στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων που εκμεταλλεύονται τουλάχιστον ένα εκτάριο χρήσιμης γεωργικής έκτασης.

Άρθρο 40

Οι ακόλουθες ειδικές διατάξεις εφαρμόζονται στα νέα Lδnder της Γερμανίας μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 1996:

α) κατά τη δημιουργία οικογενειακών εκμεταλλεύσεων:

- δεν εφαρμόζεται ο όρος που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο,

- η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας μπορεί να χορηγεί τις ενισχύσεις που αναφέρονται στα άρθρα 10 και 11 στους γεωργούς που δεν έχουν υπερβεί την ηλικία των 55 ετών. Εντούτοις, η βοήθεια που χορηγείται στους γεωργούς που έχουν φθάσει την ηλικία των 40 ετών δεν είναι επιλέξιμη στα πλαίσια του Ταμείου 7

β) οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο και στο άρθρο 9 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο πρώτη περίπτωση δεν εφαρμόζονται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στα πλαίσια της δημιουργίας νέων οικογενειακών γεωργικών εκμεταλλεύσεων ή της αναδιάρθρωσης συνεταιρισμών, εάν ο αριθμός των γαλακτοφόρων αγελάδων που ευρίσκονται στο σύνολο των νέων ή αναδιαρθρωμένων εκμεταλλεύσεων δεν υπερβαίνει τον αριθμό των γαλακτοφόρων αγελάδων που υπήρχαν προηγουμένως στις παλαιές εκμεταλλεύσεις.

Οι όροι που προβλέπονται για τον τομέα της παραγωγής χοιρείου κρέατος στο άρθρο 6 παράγραφος 4, σχετικά με τον αριθμό των θέσεων χοίρων, και στο άρθρο 9 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο δεύτερη περίπτωση δεν εφαρμόζονται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στα πλαίσια νέων οικογενειακών εκμεταλλεύσεων ή της αναδιάρθρωσης συνεταιριστικών εκμεταλλεύσεων, εάν ο αριθμός των θέσεων των χοίρων που ευρίσκονται στο σύνολο των νέων ή αναδιαρθρωμένων εκμεταλλεύσεων δεν υπερβαίνει τον αριθμό των θέσεων χοίρων που υπήρχαν προηγουμένως στις παλαιές εκμεταλλεύσεις 7

γ) το ύψος της επένδυσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο ανέρχεται στα ποσά που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I.

Το ανώτατο όριο που καθορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο δεύτερη περίπτωση ανέρχεται στο τριπλάσιο αυτού του ύψους επενδύσεως ανά εκμετάλλευση 7

δ) στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των συνεταιρισμών, το άρθρο 9 παράγραφος 5 εφαρμόζεται επίσης στις ενώσεις που δεν περιβάλλονται τη νομική μορφή του συνεταιρισμού.

Άρθρο 41

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2328/91 και η οδηγία 75/268/ΕΟΚ καταργούνται.

2. Οι αναφορές που γίνονται στον κανονισμό και στην οδηγία που καταργούνται νοούνται ότι γίνονται στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα III.

Άρθρο 42

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την έβδομη ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 20 Μαΐου 1997.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

J. VAN AARTSEN

(1) ΕΕ αριθ. C 115 της 19. 4. 1996, σ. 34.

(2) Γνώμη που διατυπώθηκε στις 13 Μαΐου 1997 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(3) ΕΕ αριθ. C 204 της 15. 7. 1996, σ. 38.

(4) ΕΕ αριθ. L 218 της 6. 8. 1991, σ. 1 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 409/97 (ΕΕ αριθ. L 62 της 4. 3. 1997, σ. 4).

(5) ΕΕ αριθ. L 128 της 19. 5. 1975, σ. 1 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης του 1994.

(6) ΕΕ αριθ. L 185 της 15. 7. 1988, σ. 9 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3193/94 (ΕΕ αριθ. L 337 της 24. 12. 1994, σ. 11).

(7) ΕΕ αριθ. L 185 της 15. 7. 1988, σ. 9 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3193/94 (ΕΕ αριθ. L 337 της 24. 12. 1994, σ. 11).

(8) ΕΕ αριθ. L 374 της 31. 12. 1988, σ. 25 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2085/93 (ΕΕ αριθ. L 193 της 31. 7. 1993, σ. 44).

(9) ΕΕ αριθ. L 148 της 28. 6. 1968, σ. 24 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 894/96 (ΕΕ αριθ. L 125 της 23. 5. 1996, σ. 1).

(10) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2078/92 του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1992, σχετικά με τις μεθόδους γεωργικής παραγωγής που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος καθώς και με τη διατήρηση του φυσικού χώρου (ΕΕ αριθ. L 215 της 13. 7. 1992, σ. 85) 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2772/95 της Επιτροπής (ΕΕ αριθ. L 288 της 1. 12. 1995, σ. 35).

(11) Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 4255/88 του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 1988, για διατάξεις εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2052/88 όσον αφορά το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΕ αριθ. L 374 της 31. 12. 1988, σ. 21) 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2084/93 (ΕΕ αριθ. L 193 της 31. 7. 1993, σ. 39).

(12) ΕΕ αριθ. L 96 της 23. 4. 1972, σ. 1 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3768/85 (ΕΕ αριθ. L 362 της 31. 12. 1985, σ. 8).

(13) ΕΕ αριθ. L 96 της 23. 4. 1972, σ. 9 7 οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 797/85 (ΕΕ αριθ. L 93 της 30. 3. 1985, σ. 1).

(14) Βλέπε σ. 30 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

(15) ΕΕ αριθ. L 51 της 23. 2. 1982, σ. 1 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3808/89 (ΕΕ αριθ. L 371 της 20. 12. 1989, σ. 1).

(16) ΕΕ αριθ. L 175 της 4. 8. 1971, σ. 1 7 κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 3290/94 (ΕΕ αριθ. L 349 της 31. 12. 1994, σ. 105).

(17) ΕΕ αριθ. L 297 της 21. 11. 1996, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>