Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31983R3284

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3284/83 του Συμβουλίου της 14ης Νοεμβρίου 1983 περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών

    ΕΕ L 325 της 22.11.1983, p. 1–7 (DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL)

    Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (ES, PT)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 01/10/1997

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1983/3284/oj

    31983R3284

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3284/83 του Συμβουλίου της 14ης Νοεμβρίου 1983 περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών

    Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 325 της 22/11/1983 σ. 0001 - 0007
    Ισπανική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 03 τόμος 29 σ. 0112
    Πορτογαλική ειδική έκδοση : Κεφάλαιο 03 τόμος 29 σ. 0112


    *****

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 3284/83 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

    της 14ης Νοεμβρίου 1983

    περί τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των οπωροκηπευτικών

    ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 43,

    την πρόταση της Επιτροπής (1),

    τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

    τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

    Εκτιμώντας:

    ότι στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 (4), όπως έχει τροποποιηθεί από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2004/83 (5), προβλέπονται μέτρα για την ενθάρρυνση της σύστασης και της λειτουργίας των οργανώσεων παραγωγών· ότι τα μέτρα αυτά αφορούν ιδιαίτερα δύο καθεστώτα ενισχύσεων:

    - το ένα προβλέπει, για περίοδο 3 ετών από την ημερομηνία συστάσεως, ενισχύσεις που καθορίζονται σε σχέση με την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο,

    - το άλλο προβλέπει προσωρινά, για πέντε έτη, ενισχύσεις οι οποίες επιπλέον περιορίζονται στα πραγματικά έξοδα σύστασης και διοικητικής λειτουργίας·

    ότι η αποκτηθείσα εμπειρία κατά την εφαρμογή των μέτρων αυτών απέδειξε την ανάγκη ορισμένων προσαρμογών με σκοπό, ιδίως, να εξασφαλισθεί καλύτερα η τήρηση εκ μέρους των οργανώσεων παραγωγών των προβλεπομένων όρων και η δυνατότητα ακριβέστερου και καταλληλότερου καθορισμού της περιόδου χορήγησης των ενισχύσεων·

    ότι η θέσπιση συστήματος αναγνώρισης και η χορήγηση ενισχύσεων από την ημερομηνία αυτής της αναγνώρισης μπορούν να συμβάλουν στην ικανοποίηση ορισμένων από τις απαιτήσεις αυτές· ότι πρέπει επιπλέον να προβλεφθεί ότι οι οργανώσεις παραγωγών τηρούν ειδική λογιστική για τις δραστηριότητες που αποτελούν αντικείμενο της αναγνώρισης·

    ότι, επί πλέον, το προαναφερόμενο δεύτερο καθεστώς ενισχύσεων για τη σύσταση και τη λειτουργία είναι δυνατό να προσφέρει μακροπρόσθεμα συμπληρωματικές εγγυήσεις όσον αφορά τη λειτουργία των οργανώσεων παραγωγών· ότι πρέπει, κατά συνέπεια, να προβλεφθεί οριστικά η διατήρηση μόνο αυτού του καθεστώτος και συγχρόνως να βελτιωθεί το επίπεδο των ενισχύσεων· ότι η τροποποίηση της μεθόδου υπολογισμού των ενισχύσεων με σκοπό να ληφθεί ως βάση η αξία της παραγωγής που πράγματι διατίθεται στο εμπόριο από τις οργανώσεις παραγωγών μπορεί επίσης να εξασφαλίσει καλύτερα ότι αυτές οι οργανώσεις ασκούν πράγματι τα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί· ότι πρέπει, εντούτοις, να προβλεφθεί η δυνατότητα προσφυγής στο πρώτο καθεστώς ενισχύσεων για μια περιορισμένη χρονική περίοδο·

    ότι πρέπει να καθοριστεί επακριβώς και με τον κατάλληλο τρόπο το επίπεδο των ενισχύσεων που χορηγούνται σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων οργανώσεων οι οποίες ήδη πληρούν τους προβλεπόμενους όρους·

    ότι η δραστηριότητα των οργανώσεων παραγωγών, κατά την έννοια του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72, δύναται να συντελέσει στην επίτευξη των στόχων της κοινής οργανώσεως αγοράς στον σχετικό τομέα· ότι, για να ενισχυθεί η δραστηριότητα των οργανώσεων αυτών και να διευκολυνθεί έτσι η επίτευξη μιας μεγαλύτερης σταθερότητας της αγοράς, πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να επεκτείνουν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, στο σύνολο των παραγωγών μιας περιοχής που δεν είναι μέλη, τους κανόνες που αφορούν, ιδίως, την παραγωγή και την εμπορία, οι οποίοι έχουν θεσπισθεί από την οργάνωση ή την ένωση για τα μέλη της στην εν λόγω περιοχή·

    ότι, για να εξασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή του τροποποιημένου κατά τον τρόπο αυτό καθεστώτος, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή μόνιμη εξουσία ελέγχου· ότι, για τον σκοπό αυτό, πρέπει, ιδίως, να υποβάλλεται στην έγκριση της Επιτροπής κάθε επέκταση της ισχύος των κανόνων εμπορίας που θεσπίζει η συγκεκριμένη οργάνωση ή ένωση·

    ότι η εφαρμογή αυτού του καθεστώτος απαιτεί έξοδα για την οργάνωση ή ένωση, οι κανόνες της οποίας επεκτείνονται πέραν των μελών της· ότι ενδείκνυται, ως εκ τούτου, να ζητηθεί η συμμετοχή και των παραγωγών που δεν είναι μέλη στα εν λόγω έξοδα · ότι κρίνεται επίσης σκόπιμο να ζητηθεί από τους εν λόγω παραγωγούς συμμετοχή στα έξοδα που προκύπτουν από ενέργειες που αναλαμβάνει η εν λόγω οργάνωση ή ένωση· ότι πρέπει, εξάλλου, να χορηγείται στους παραγωγούς αυτούς αποζημίωση για τα προϊόντα που, αν και ήταν σύμφωνα με τους κανόνες ποιότητας, δεν μπόρεσαν να διατεθούν στο εμπόριο ή που αποσύρθηκαν από την αγορά·

    ότι για να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη σταθεροποίηση της αγοράς ορισμένων ευαίσθητων προϊόντων, πρέπει να προβλεφθεί η αγορά από το δημόσιο όταν διαπιστωθεί σοβαρή κατάσταση κρίσεως με ταχεία διαδικασία μετά από πτώση των τιμών· ότι, λόγω του κυμαινόμενου βαθμού ανάπτυξης των οργανώσεων παραγωγών στα διάφορα κράτη μέλη και της επίδρασης του στη διατήρηση της σταθερότητας της αγοράς στα κράτη αυτά, πρέπει να προβλεφθεί δυνατότητα να εξαιρούνται από την υποχρέωση αγοράς τα κράτη μέλη στα οποία οι οργανώσεις των παραγωγών ελέγχουν ένα αρκετά μεγάλο μέρος της παραγωγής ή στα οποία η παραγωγή του εν λόγω προϊόντος δεν είναι πολύ σημαντική σε σχέση με την κοινοτική παραγωγή·

    ότι η αποκτηθείσα πείρα απέδειξε ότι ορισμένοι παραγωγοί αποθηκεύουν τα λιγότερο ευαίσθητα προϊόντα και μετά την περίοδο εμπορίας που αντιστοιχεί στο έτος συγκομιδής· ότι, για ν' αποφευχθεί η επιβάρυνση της αγοράς με τα εν λόγω προϊόντα κατά την επόμενη περίοδο εμπορίας και η δυνατότητα να τύχουν έτσι των μέτρων παρεμβάσεως κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εμπορίας, πρέπει να προβλεφθεί ότι εκτός από ορισμένες ανώμαλες περιστάσεις, αυτά τα μέτρα παρεμβάσεως εφαρμόζονται μόνο σε προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας κατά την οποία συγκομίστηκαν·

    ότι στο άρθρο 23 του κανονισμόυ (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 θεσπίζονται τα κριτήρια τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό των τιμών αναγωγής στον τομέα των οπορωκηπευτικών·

    ότι οι τιμές αναγωγής θα επιτρέψουν να εξασφαλιστεί καλύτερα η κοινοτική προτίμηση αν η διακύμανση του επιπέδου τους λαμβάνει υπόψη πιο συστηματικά την εξέλιξη του κόστους παραγωγής ·

    ότι, για τον υπολογισμό των τιμών αναγωγής των εσπεριδοειδών, πρέπει να τροποποιηθεί η σχέση που υπάρχει μεταξύ της εξέλιξης των τιμών βάσεως και αγοράς, της εξέλιξης των χρηματικών αντισταθμίσεων και της εξέλιξης των τιμών αναγωγής· ότι πρέπει συγχρόνως να γίνει ενημέρωση των τιμών αναγωγής για να ληφθεί μέχρις ενός σημείου υπόψη, η καθυστέρηση που έχει δημιουργήσει η σχέση αυτή στην εξέλιξη αυτών των τιμών,

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

    Άρθρο 1

    Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 τροποποιείται σύμφωνα με τα ακόλουθα άρθρα 2 μέχρι 11.

    Άρθρο 2

    Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 13

    1. Κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού ως «οργάνωση παραγωγών» νοείται κάθε οργάνωση παραγωγών οπωροκηπευτικών που:

    α) συνιστάται με πρωτοβουλία των ίδιων των παραγωγών με σκοπό ειδικότερα:

    - να προωθηθεί η συγκέντρωση της προσφοράς και η ρύθμιση των τιμών στο στάδιο της παραγωγής για ένα ή περισσότερα από τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 1,

    - να τεθούν στη διάθεση των παραγωγών μελών της οργάνωσης τα κατάλληλα τεχνικά μέσα για τη συσκευασία και την εμπορία των εν λόγω προϊόντων·

    β) συνεπάγεται για τους παραγωγούς μέλη την υποχρέωση:

    - να πωλούν, μέσω της οργάνωσης παραγωγών, το σύνολο της παραγωγής τους για το προϊόν ή τα προϊόντα για το οποίο ή τα οποία έχουν καταστεί μέλη· ωστόσο, η οργάνωση μπορεί να επιτρέπει στους παραγωγούς να μην υπόκεινται σ' αυτή την υποχρέωση για ορισμένες ποσότητες,

    - να εφαρμόζουν, σχετικά με την παραγωγή και την εμπορία, τους κανόνες που θεσπίζονται από την οργάνωση παραγωγών για τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων και την προσαρμογή του όγκου της προσφοράς στις απαιτήσεις της αγοράς,

    - να παρέχουν τις πληροφορίες που ζητά η οργάνωση σε ό,τι αφορά τη συγκομιδή και τις διαθέσιμες ποσότητες, και

    γ) έχει αναγνωριστεί από το συκγεκριμένο κράτος μέλος δυνάμει της παραγράφου 2.

    2. Τα κράτη μέλη, μετά από αίτηση αυτών των οργανώσεων, τους παρέχουν την αναγνώριση η οποία προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ)· οι οργανώσεις αυτές:

    - παρέχουν επαρκείς εγγυήσεις ως προς τη διάρκεια και την αποτελεσματικότητα της δράσης τους, ιδίως όσον αφορά τις εργασίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1,

    - τηρούν από την ημερομηνία αναγνώρισης ειδική λογιστική για τις δραστηριότητες που αποτελούν αντικείμενο της αναγνώρισης. Τα κράτη μέλη:

    - αποφασίζουν για τη χορήγηση της αναγνώρισης μέσα σε προθεσμία τριών μηνών από την υποβολή της αιτήσεως,

    - ανακοινώνουν στην Επιτροπή, μέσα σε προθεσμία δύο μηνών, κάθε απόφαση χορήγησης, άρνησης ή ανάκλησης της αναγνώρισης,

    - καταρτίζουν καθε χρόνο έκθεση για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου, καθώς και του άρθρου 14 και τη διαβιβάζουν στην Επιτροπή πριν από την 1η Απριλίου και για πρώτη φορά πριν από την 1η Απριλίου 1985. Η έκθεση απεικονίζει, ειδικότερα, τη λειτουργία των οργανώσεων παραγωγών, καθώς και το μέγεθος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μέσω των οργανώσεων αυτών στις διάφορες περιοχές.».

    Άρθρο 3

    Το άρθρο 14 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 14

    1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, για πέντε έτη μετά την ημερομηνία αναγνώρισής τους, ενισχύσεις προκειμένου να ενθαρρύνουν τη σύστασή τους και να διευκολύνουν τη διοικητική λειτουργία τους. Το ποσό των ενισχύσεων αυτών:

    - ισούται αντίστοιχα κατά το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο, το τέταρτο και το πέμπτο έτος, με το 5 %, 5 %, 4 %, 3 % και 2 %, το πολύ, της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και η οποία καλύπτεται από τη δραστηριότητα της οργάνωσης παραγωγών,

    - δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα σύστασης και διοικητικής λειτουργίας της συγκεκριμένης οργάνωσης,

    - καταβάλλεται σε ετήσιες δόσεις το ανώτερο κατά τα επόμενα επτά έτη από την ημερομηνία αναγνώρισης.

    Για κάθε έτος η αξία της παραγωγής αυτής υπολογίζεται με βάση:

    - τον ετήσιο όγκο που πραγματικά διετέθη στο εμπόριο σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο β) πρώτη περίπτωση,

    - τις μέσες τιμές παραγωγού που διαμορφώθηκαν.

    2. Ωστόσο, κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, πριν από την 1η Ιουλίου 1988, ενισχύσεις των οποίων το ύψος δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά το πρώτο, δεύτερο και τρίτο έτος αντίστοιχα, το 3 %, 2 % και 1 % της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και η οποία καλύπτεται από τη δραστηριότητα της οργάνωσης παραγωγών.

    Στην περίπτωση αυτή:

    α) η αξία της παραγωγής αυτής υπολογίζεται κατ' αποκοπή ετησίως με βάση:

    - τη μέση παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο από τους παραγωγούς-μέλη της οργάνωσης κατά τη διάρκεια των τριών ημερολογιακών ετών που προηγούνται της εγγραφής τους στην οργάνωση,

    - τις μέσες τιμές παραγωγού που επετεύχθησαν από τους παραγωγούς αυτούς κατά την ίδια χρονική περίοδο·

    β) η ενίσχυση καταβάλλεται σε ετήσιες δόσεις κατά τη διάρκεια πέντε ετών, το πολύ, από την ημερομηνία αναγνώρισης.

    3. Οι οργανώσεις παραγωγών, που προέρχονται από οργανώσεις οι οποίες ήδη πληρούν σε μεγάλο βαθμό τους όρους που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, δεν δικαιούνται να λαμβάνουν τις ενισχύσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο παρά μόνο αν προκύπτουν από συγχώνευση η οποία επιτρέπει την καλύτερη επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 13.

    Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, οι ενισχύσεις χορηγούνται μόνο όσον αφορά τα έξοδα ίδρυσης (έξοδα σχετικά με τις προπαρασκευαστικές εργασίες και την κατάρτιση της ιδρυτικής πράξης και του καταστατικού).

    4. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν στις οργανώσεις παραγωγών, επί πέντε έτη μετά τη σύσταση των ταμείων παρέμβασης που αναφέρονται στο άρθρο 15, απευθείας ή μέσω πιστωτικών ιδρυμάτων, ενισχύσεις υπό μορφή δανείων με ειδικά χαρακτηριστικά που προορίζονται για την κάλυψη μέρους των προβλεπομένων εξόδων των σχετικών με τις παρεμβάσεις στην αγορά που αναφέρονται στο άρθρο 15.

    5. Οι ενισχύσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο γνωστοποιούνται στην Επιτροπή με έκθεση την οποία της διαβιβάζουν τα κράτη μέλη στο τέλος κάθε δημοσιονομικής χρήσης·

    6. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 33.».

    Άρθρο 4

    Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 15β:

    «Άρθρο 15β

    1. Σε περίπτωση που:

    - μια οργάνωση παραγωγών ή

    - μια ένωση οργανώσεων παραγωγών που έχει θεσπίσει τους ίδιους κανόνες,

    η οποία ασκεί δραστηριότητα σε μια καθορισμένη οικονομική περιφέρεια, θεωρείται, για ένα συγκεκριμένο προϊόν, ως αντιπροσωπευτική για την παραγωγή και τους παραγωγούς αυτής της περιφέρειας, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, ύστερα από αίτηση αυτής της οργάνωσης ή ένωσης και κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ετών εφαρμογής, μετά από διαβούλευση με τους παραγωγούς της περιφέρειας, δύναται να καταστήσει υποχρεωτικούς για τους παραγωγούς που είναι εγκατεστημένοι στην περιφέρεια αυτή και δεν είναι μέλη των παραπάνω οργανώσεων:

    α) τους κανόνες παροχής πληροφοριών σχετικά με την παραγωγή οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο β) τρίτη περίπτωση·

    β) τους κανόνες παραγωγής που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο β) δεύτερη περίπτωση·

    γ) τους κανόνες εμπορίας που αναφέρονται στο άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο β) δεύτερη περίπτωση·

    δ) για τα προϊόντα του παραρτήματος ΙΙ, τους κανόνες που θεσπίζει η οργάνωση ή η ένωση όσον αφορά την απόσυρση από την αγορά, εφόσον η τιμή απόσυρσης δεν υπερβαίνει το επίπεδο που καθορίζεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχείο α),

    με την προϋπόθεση ότι οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται εδώ και ένα τουλάχιστο χρόνο.

    2. Κατά την έννοια του παρόντος άρθρου νοείται ως «οικονομική περιφέρεια» η περιοχή που αποτελείται από συνορεύσεις ή γειτονικές ζώνες παραγωγής, στις οποίες οι συνθήκες παραγωγής και εμπορίας είναι ομοιογενείς.

    3. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τους κανόνες που σκοπεύουν να καταστήσουν υποχρεωτικούς για το σύνολο των παραγωγών μιας συγκεκριμένης οικονομικής περιφέρειας.

    4. Οι κανόνες που καθίστανται υποχρεωτικοί για το σύνολο των παραγωγών μιας συγκεκριμένης οικονομικής περιφέρειας δεν πρέπει να θίγουν τις διακοινοτικές συναλλαγές.

    5. Οι κανόνες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) μπορούν να καθίστανται υποχρεωτικοί μόνο μετά από έγκριση της Επιτροπής. Η Επιτροπή αποφαίνεται μέσα σε προθεσμία 45 ημερών από τη γνωστοποίηση αυτών των κανόνων.

    6. Η Επιτροπή αποφασίζει ότι οι κανόνες που της έχουν γνωστοποιηθεί δεν μπορούν να αποκτήσουν υποχρεωτική ισχύ, ή ακυρώνει την επέκταση ισχύος των κανόνων την οποία αποφάσισε το κράτος μέλος,

    - αν διαπιστώσει ότι με την επέκταση αυτή αποκλείεται ο ανταγωνιστής σε σημαντικό τμήμα της κοινής αγοράς ή θίγεται η ελευθερία των συναλλαγών ή τίθενται σε κίνδυνο οι στόχοι του άρθρου 39 της συνθήκης ΕΟΚ,

    - αν διαπιστώσει, σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού αριθ. 26, ότι η συμφωνία, η απόφαση ή η πρακτική για τις οποίες έχει ανακοινωθεί ή αποφασιστεί επέκταση ισχύος εμπίπτουν στο άρθρο 85 παράγραφος 1 της συνθήκης. Η απόφαση της Επιτροπής για τη συμφωνία, την απόφαση ή την πρακτική αυτή ισχύει μόνο από την ημέρα κατά την οποία έγινε η σχετική διαπίστωση.

    7. Τα κράτη μέλη παίρνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα:

    - για τον έλεγχο της τήρησης των παραπάνω κανόνων,

    - για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση παράβασης των κανόνων αυτών.

    Γνωστοποιούν αμέσως τα μέτρα αυτά στην Επιτροπή.

    8. Όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 1, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί ν' αποφασίσει ότι οι παραγωγοί που δεν είναι μέλη οφείλουν στην οργάνωση ή, κατά περίπτωση, στην ένωση το σύνολο ή μέρος των εισφορών που καταβάλλουν οι παραγωγοί μέλη, εφόσον τα ποσά αυτά πρόκειται να καλύψουν:

    - τα διοικητικά έξοδα που προκύπτουν από την εφαρμογή του καθεστώτος που αναφέρεται στην παράγραφο 1,

    - τα έξοδα που προκύπτουν από τις εργασίες έρευνας, μελέτης της αγοράς και προώθησης των πωλήσεων τις οποίες αναλαμβάνει η οργάνωση ή η ένωση προς όφελος του συνόλου της παραγωγής της περιφέρειας.

    9. Όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ), τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν, μέσω των οργανώσεων παραγωγών ή οποιουδήποτε άλλου οργανισμού ή φυσικού ή νομικού προσώπου που έχει ορισθεί γι' αυτό το σκόπό, την απόσυρση των προϊόντων που δεν αναταποκρίνονται στους κανόνες εμπορίας ή που δεν κατέστη δυνατόν να πωληθούν σε τιμή τουλάχιστον ίση με την τιμή απόσυρσης.

    10. Το Συμβούλιο, ύστερα από πρόταση της Επιτροπής, θεσπίζει με ειδική πλειοψηφία τους κανόνες εφαρμογής του παρόντος άρθρου.

    11. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τον κατάλογο των οικονομικών περιφερειών που αναφέρονται στην παράγραφο 2. Μέσα σε ένα μήνα από την ανακοίνωση αυτή, η Επιτροπή εγκρίνει τον κατάλογο ή αποφασίζει, μετά από διαβουλεύσεις με το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, τις τροποποιήσεις που πρέπει να γίνουν.

    12. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται κατά τη διαδικασία του άρθρου 33.

    13. Μετά τη λήξη του τρίτου έτους εφαρμογής του καθεστώτος που καθορίζεται στο παρόν άρθρο, η Επιτροπή θα παρουσιάσει στο Συμβούλιο έκθεση μαζί, ενδεχομένως, με προτάσεις προκειμένου να μπορέσει το Συμβούλιο να αποφασίσει σχετικά με τη διατήρηση, την τροποίηση ή την κατάργηση του προαναφερομένου καθεστώτος. Για όσο διάστημα δεν θα έχει αποφασίσει το Συμβούλιο, θα εξακολουθεί να ισχύει το παρόν άρθρο.». Άρθρο 5

    Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 18α:

    «Άρθρο 18α

    1. Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 15β παράγραφος 1 στοιχείο γ) και δ), το κράτος μέλος χορηγεί αποζημίωση στους παραγωγούς που δεν είναι μέλη για τις ποσότητες προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ:

    - που δεν μπόρεσαν να διατεθούν στο εμπόριο δυνάμει του άρθρου 15β παράγραφος 1 στοιχείο γ), ή

    - που αποσύρθηκαν από την αγορά δυνάμει του άρθρου 15β παράγραφος 1 στοιχείο δ).

    2. Η αποζημίωση αυτή υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 19 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο.

    3. Για τη χορήγηση της αποζημίωσης για τα προϊόντα που αποσύρθηκαν από την αγορά, εφαρμόζεται το άρθρο 18 παράγραφος 3.

    4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου καθορίζονται, εφόσον υπάρχει ανάγκη, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 33.».

    Άρθρο 6

    Στο άρθρο 19 παράγραφος 1 η λέξη «ροδάκινα» αντικαθίσταται από τις λέξεις «βερύκοκκα, μελιτζάνες, ροδάκινα και τομάτες»,

    Στο άρθρο 19 παράγραφος 2 οι λέξεις «του άρθρου 15 παράγραφος 1» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των άρθρων 15 παράγραφος 1 και 15β παράγραφος 1».

    Άρθρο 7

    Το άρθρο 19β αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «Άρθρο 19β

    1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 19, στην περίπτωση που για τα αχλάδια κατά την περίοδο από 1η Ιουλίου μέχρι 31 Αυγούστου, για τα ροδάκινα, τα βερύκοκκα, τις τομάτες και τις μελιτζάνες και για μία από τις αντιπροσωπευτικές αγορές που αναφέρονται στο άρθρο 17 παράγραφος 2, οι τιμές που ανακοινώνονται στην Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1 του ιδίου άρθρου, παραμένουν σε ένα κράτος μέλος, κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών ημερών λειτουργίας της αγοράς, μικρότερες από την τιμή αγοράς επαυξημένη κατά 5 % της τιμής βάσης, η Επιτροπή διαπιστώνει αμέσως ότι η αγορά του εν λόγω προϊόντος ευρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής κρίσης.

    2. Μετά την εν λόγω διαπίστωση, τα κράτη μέλη-παραγωγοί εξασφαλίζουν μέσω του οργανισμού ή μέσω των φυσικών ή νομικών προσώπων που έχουν ορίσει γι' αυτό το σκοπό, την αγορά προϊόντων κοινοτικής καταγωγής που τους προσφέρονται, εφόσον αυτά ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις ποιότητας και μεγέθους που προβλέπονται από τους κανόνες ποιότητας και δεν αποσύρθηκαν από την αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 1 και με το άρθρο 15β παράγραφος 1. Τα εν λόγω προϊόντα αγοράζονται στην τιμή που αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο και η οποία ισχύει στο κράτος μέλος καταγωγής του προϊόντος.

    3. Οι πράξεις αγοράς αναστέλλονται μόλις οι τιμές παραμείνουν, για δύο διαδοχικές ημέρες λειτουργίας της αγοράς, μεγαλύτερες από την τιμή αγοράς, επαυξημένης κατά 5 % της τιμής βάσης· η Επιτροπή διαπιστώνει χωρίς καθυστέρηση ότι πληρούται ο όρος αυτός.

    4. Η Επιτροπή μπορεί να εξαιρέσει από την υποχρέωση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 το κράτος μέλος παραγωγό που θα το ζητήσει με την προϋπόθεση ότι:

    - στο εν λόγω κράτος μέλος τουλάχιστον τα 2/3 της υπό εξέταση εγχώριας παραγωγής διατίθενται στο εμπόριο μέσω οργανώσεων παραγωγών,

    - στο εν λόγω κράτος μέλος η εγχώρια παραγωγή του εν λόγω προϊόντος αντιπροσωπεύει λιγότερο από 8 % της μέσης κοινοτικής παραγωγής του προϊόντος αυτού· μετά από αίτηση κράτους μέλους αυτό το ποσοστό μπορεί να φθάσει στο 12 % για τα θερινά αχλάδια.

    5. Όταν οι αντιπροσωπευτικές αγορές της παραγωγής σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος δεν επιτρέπουν την καταγραφή των τιμών, οι διατάξεις που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3 μπορούν να εφαρμοσθούν με βάση τις τιμές που καταγράφηκαν στο στάδιο του χονδρικού εμπορίου στις πιο αντιπροσωπευτικές αγορές του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

    6. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικάσια του άρθρου 33.».

    Άρθρο 8

    Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 19β:

    «Άρθρο 19β

    Οι ενέργειες παρέμβασης, που πραγματοποιούνται κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, μπορούν να αφορούν μόνο προϊόντα που διατίθενται στο εμπόριο κατά τη διάρκεια της περιόδου εμπορίας κατά την οποία συγκομίσθηκαν.

    Ωστόσο, όταν ανώμαλες περιστάσεις το δικαιολογούν, είναι δυνατό να θεσπισθούν μέτρα παρεκκλίσεως από το πρώτο εδάφιο σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 33.».

    Άρθρο 9

    Στο άρθρο 20 παράγραφος 1, οι λέξεις «των άρθρων 18, 19 και 19α» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των άρθρων 18, 18α, 19 και 19α». Άρθρο 10

    Στο άρθρο 21 παράγραφοι 1 και 2, οι λέξεις «του άρθρου 18» αντικαθίστανται από τις λέξεις «των άρθρων 15β και 18».

    Άρθρο 11

    Στο άρθρο 23, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

    «2. Για την πρώτη περίοδο εμπορίας που εφαρμόζονται οι τιμές αναγωγής, αυτές οι τιμές αναγωγής καθορίζονται:

    - με βάση τον αριθμητικό μέσο όρο των τιμών στην παραγωγή κάθε κράτους μέλους, προσαυξημένο κατά το ποσό που ορίζεται στην παράγραφο 4,

    - λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη του κόστους παραγωγής στον τομέα των οπωροκηπευτικών.

    Για τις μεταγενέστερες περιόδους εμπορίας, καθορίζονται:

    α) για τα πορτοκάλια, τα μανταρίνια, τα satsumas, τις tangerines και τα άλλα παρόμοια υβρίδια εσπεριδοειδών εκτός από τις κλεμεντίνες, μέχρι την περίοδο εμπορίας 1989/90, σε επίπεδο ίσο με εκείνο της προηγούμενης περιόδου, προσαρμοσμένο κατά ποσό ίσο με τη διαφορά μεταξύ, αφενός, του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή στην τιμή αναγωγής του ποσοστού αύξησης των τιμών βάσεως και αγοράς σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο εμπορίας και, αφετέρου, του αντίστοιχου ποσού αύξησης των χρηματικών αντισταθμίσεων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2511/69, σε σχέση με την εν λόγω περίοδο εμπορίας·

    β) για τα άλλα προϊόντα, σε επίπεδο ίσο με εκείνο της προηγούμενης περιόδου εμπορίας, προσαυξημένο, μετά από αφαίρεση των ποσών που αναφέρονται στις παραγράφους 2α και 4:

    - κατά ποσοστό αντίστοιχο με εκείνο της μέσης εξέλιξης του κόστους παραγωγής στον τομέα των οπωροκηπευτικών, μειωμένο κατά την αύξηση της παραγωγικότητας,

    - κατά τα ποσά που αναφέρονται στις παραγράφους 2α και 4 που ισχύουν για την εν λόγω περίοδο εμπορίας,

    χωρίς, ωστόσο, το επίπεδο που λαμβάνεται κατά τον τρόπο αυτό να υπερβαίνει το μέσο αριθμητικό όρο των τιμών στην παραγωγή κάθε κράτους μέλους προσαυξημένο κατά τα ποσά που καθορίζονται στις παραγράφους 2α και 4· το ποσό που λαμβάνεται κατά τον τρόπο αυτό προσαυξάνεται κατά την εξέλιξη του κόστους παραγωγής στον τομέα των οπωροκηπευτικών μειωμένη κατά την αύξηση της παραγωγικότητας· το επίπεδο που καθορίζεται δεν μπορεί να είναι μικρότερο από την τιμή αναγωγής της προηγούμενης περιόδου εμπορίας.

    Ωστόσο, κατά τον υπολογισμό της τιμής αναγωγής για τα λεμόνια, τις κλεμεντίνες, καθώς και τα άλλα εσπεριδοειδή που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο, το ποσό της τιμής αναγωγής που ισχύει κατά την προηγούμενη περίοδο εμπορίας αυξάνεται προηγουμένως κατά 15 % κατ' ανώτατο όριο για να ληφθεί υπόψη η διαφορά μεταξύ των ποσών που αντιπροσωπεύουν:

    - αφενός την εξέλιξη που θα υφίσταντο οι τιμές αναγωγής για τα προϊόντα αυτά ελλείψει κάθε διακύμανσης των χρηματικών αντισταθμίσεων,

    - αφετέρου, την εξέλιξη που διαπιστώνεται για τις αντισταθμίσεις αυτές.

    Αυτή η αύξηση κατανέμεται σε ίσα τμήματα στις δύο πρώτες περιόδους εμπορίας μετά την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 3284/83.».

    Άρθρο 12

    1. Για τις οργανώσεις παραγωγών που, πριν από την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του παρόντος κανονισμού, απέκτησαν δικαίωμα να λάβουν ενισχύσεις δυνάμει του άρθρου 14 παράγραφος 1 ή 1α του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72, σύμφωνα με τη διατύπωση που ίσχυε μέχρι την ημερομηνία αυτή:

    α) αυτές οι διατάξεις εξακολουθούν να ισχύουν σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες καταβλητέες ετήσιες δόσεις, εφόσον σ' αυτές τις οργανώσεις έχει καταβληθεί η πρώτη δόση χωρίς να τους έχει χορηγηθεί η αναγνώριση που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 σύμφωνα με τη διατύπωση του παρόντος

    β) μετά από αίτησή τους εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 όπως διατυπώνονται στον παρόντα κανονισμό, εφόσον δεν τους έχει καταβληθεί καμία ετήσια δόση μέχρι την ημέρα της αναγνώρισής τους που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 του εν λόγω κανονισμού.

    Από την ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός δεν μπορεί πια ν' αποκτηθεί νέο δικαίωμα για την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφος 1 ή 1α του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 σύμφωνα με τη διατύπωση που ίσχυε μέχρι αυτή την ημερομηνία.

    2. Οι οργανώσεις παραγωγών στις οποίες δεν έχει χορηγηθεί η αναγνώριση που προβλέπει το άρθρο 13 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1035/72 δεν δικαιούνται πλέον τις χρηματικές αντισταθμίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 18 του εν λόγω κανονισμού μετά τη λήξη προθεσμίας 12 μηνών από την ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει ο παρών κανονισμός· ωστόσο για την Ελλάδα αυτή η προθεσμία είναι 24 μήνες. Άρθρο 13

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει μόλις η Κοινότητα παρουσιάσει, στις δύο υποψήφιες χώρες μέλη, τη δήλωσή της σχετικά με τις διαπραγματεύσεις προσχωρήσεως για τα οπωροκηπευτικά.

    Το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, διαπιστώνει ότι πληρώθηκε η προϋπόθεση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο και καθορίζει την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.

    Ωστόσο, το άρθρο 11 εφαρμόζεται, για κάθε προϊόν, από την αρχή της περιόδου εμπορίας μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος κανονισμού.

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

    Βρυξέλλες, 14 Νοεμβρίου 1983.

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ

    (1) ΕΕ αριθ. C 281 της 4. 11. 1981, σ. 3.

    (2) ΕΕ αριθ. C 182 της 19. 7. 1982, σ. 29.

    (3) ΕΕ αριθ. C 112 της 3. 5. 1982, σ. 34.

    (4) ΕΕ αριθ. L 118 της 20. 5. 1972, σ. 1.

    (5) ΕΕ αριθ. L 198 της 21. 7. 1983, σ. 2.

    Top