Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31983R0170

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 του Συμβουλίου της 25ης Ιανουαρίου 1983 περι θεσπίσεως κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων

    ΕΕ L 24 της 27.1.1983, p. 1–13 (DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL)

    Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (ES, PT)

    Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 01/01/1993; καταργήθηκε από 31992R3760

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1983/170/oj

    31983R0170

    Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 του Συμβουλίου της 25ης Ιανουαρίου 1983 περι θεσπίσεως κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων

    Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 024 της 27/01/1983 σ. 0001 - 0013
    Ισπανική ειδική έκδοση: Κεφάλαιο 04 τόμος 2 σ. 0056
    Πορτογαλική ειδική έκδοση : Κεφάλαιο 04 τόμος 2 σ. 0056


    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ) αριθ. 170/83 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 25ης Ιανουαρίου 1983 περί θεσπίσεως κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων

    ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 43,

    την πρόταση της Επιτροπής[1],

    [1] ΕΕ αριθ. C 228 της 1.9.1982, σ. 1.

    τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[2],

    [2] ΕΕ αριθ. C 57 της 7.3.1977, σ. 44.

    Εκτιμώντας:

    ότι το Συμβούλιο είχε συμφωνήσει τα Κράτη μέλη, με μια συντονισμένη δράση, να επεκτείνουν την αλιευτική τους ζώνη σε 200 ναυτικά μίλια, από την 1η Ιανουαρίου 1977, στα ανοικτά των ακτών τους που περιβρέχονται από τη Βόρεια Θάλασσα και τον Βόρειο Ατλαντικό, χωρίς όμως να προδικάζονται παρόμοια μέτρα για τις άλλες ζώνες αλιείας που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους, και ιδίως για τη Μεσόγειο· ότι, από τότε και σ'αυτή τη βάση, τα ενδιαφερόμενα Κράτη μέλη έχουν επεκτείνει τα αλιευτικά τους όρια παρομοίως σε ορισμένες περιοχές του Δυτικού Ατλαντικού, του Skagerrak και του Kattegat και της Βαλτικής Θάλασσας· ότι, υπ'αυτές τις συνθήκες, και εν όψει της υπερεκμεταλλεύσεως των αποθεμάτων των κυρίων ειδών, πρέπει η Κοινότητα, προς το συμφέρον τόσο των αλιέων όσο και των καταναλωτών, να διασφαλίσει, με κατάλληλη πολιτική προστασίας των αλιευτικών βυθών, τη διατήρηση και την ανασύσταση των αποθεμάτων· ότι, πρέπει προς συμπλήρωση των διατάξεων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 101/76 του Συμβουλίου της 19ης Ιανουαρίου 1976 περί θεσπίσεως κοινής διαρθρωτικής πολιτικής στον τομέα της αλιείας[3], να θεσπιστεί κοινοτικό καθεστώς διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων, το οποίο θα εγγυάται την ισόρροπη εκμετάλευση των εν λόγω πόρων·

    [3] ΕΕ αριθ. L 20 της 19.1.1976, σ. 19.

    ότι το εν λόγω καθεστώς πρέπει να περιέχει, ιδίως, μέτρα διατηρήσεως, τα οποία, με κατάλληλη διαδικασία, να μπορούν να συμπεριλάβουν περιορισμούς της αλιευτικής δραστηριότητας, κανόνες χρησιμοποιήσεως των πόρων, ειδικές διατάξεις για την παράκτια αλιεία και μέτρα εποπτείας·

    ότι τα μέτρα ρυθμίσεως της αλιευτικής δραστηριότητας μπορούν να συμπεριλάβουν περιορισμούς επιτρεπομένων αλιευμάτων ανά είδος ή ομάδα ειδών, πράγμα που αποκρυσταλλώνεται στον καθορισμό ποσότητας επιτρεπομένων αλιευμάτων ανά απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων·

    ότι πρέπει να κατανεμηθεί η συνολική ποσότητα των αλιευμάτων μεταξύ των Κρατών μελών·

    ότι η διατήρηση και η διαχείριση των πόρων πρέπει να συμβάλει σε μεγαλύτερη σταθερότητα των αλιευτικών δραστηριοτήτων και να εκτιμηθεί με βάση μια κατανομή αναφοράς που θα αντανακλά τις κατευθύνσεις που χάραξε το Συμβούλιο·

    ότι, εξάλλου, με τη σταθερότητα αυτή πρέπει, δεδομένης της παρούσας βιολογικής κατάστασης των αποθεμάτων, να διαφυλαχτούν οι ειδικές ανάγκες των περιοχών των οποίων οι πληθυσμοί είναι ιδιαίτερα εξαρτημένοι από την αλιεία και τη συνδεδεμένη μ'αυτή βιομηχανία· οι ανάγκες αυτές καθορίστηκαν στην απόφαση του Συμβουλίου της 3ης Νοεμβρίου 1976, και ιδιαίτερα στο παράρτημα VII·

    ότι, συνεπώς, με την έννοια αυτή πρέπει να εκληφθεί η «σχετικότητα» της επιδιωκόμενης σταθερότητας·

    ότι πρέπει να προβλεφθούν ειδικές διατάξεις για την παράκτια αλιεία, οι οποίες θα επιτρέψουν στον τομέα αυτό να αντιμετωπίσει τις νέες συνθήκες εκμεταλλεύσεως που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της καθιέρωσης αλιευτικών ζωνών 200 μιλίων· ότι, για τον σκοπό αυτόν, πρέπει να επιτραπεί στα Κράτη μέλη να διατηρήσουν, καταρχήν έως τις 31 Δεκεμβρίου 1992 το καθεστώς παρέκκλισης που ορίζεται στο άρθρο 100 της πράξης προσχώρησης του 1972 και να γενικεύσουν το όριο των έξι μιλίων, που προβλέπεται στο εν λόγω άρθρο, σε δώδεκα ναυτικά μίλια· ότι τα μέτρα αυτά αποτελούν, σύμφωνα με την πράξη προσχωρήσεως, συνέχεια των διατάξεων που προβλέφθηκαν έως τις 31 Δεκεμβρίου 1982· ότι το καθεστώς αυτό, ύστερα από ενδεχόμενη προσαρμογή, θα συνεχίσει να εφαρμόζεται για περίοδο δέκα χρόνων, και μετά τη λήξη αυτής της περιόδου το Συμβούλιο καλείται να πάρει απόφαση για τη θέσπιση των διατάξεων που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν·

    ότι πρέπει να καθοριστούν ακριβώς τα δικαιώματα τα οποία μπορεί να επικαλείται κατά την εν λόγω περίοδο κάθε Κράτος μέλος σύμφωνα με το καθεστώς αυτό·

    ότι θα έπρεπε να συμφωνηθούν ειδικές ρυθμίσεις σχετικά με την αλιευτική δραστηριότητα σε ορισμένες ευαίσθητες περιοχές, λαμβανομένων υπόψη των προβλημάτων της παράκτιας αλιείας ορισμένων περιοχών, καθώς και του ενδιαφέροντος να ρυθμιστεί η αλιευτική δραστηριότητα σε μια παράκτια ζώνη·

    ότι, για το σκοπό αυτόν, πρέπει μεταξύ άλλων να καθιερωθεί σύστημα αδειών·

    ότι η δημιουργία κοινοτικού καθεστώτος διατηρήσεως και διαχειρίσεως των αλιευτικών πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την καθιέρωση αποτελεσματικού συστήματος ελέγχου, το οποίο θα εφαρμόζεται στην αλιεία που ασκείται στους αλιότοπους καθώς και στην εκφόρτωση·

    ότι, προς αξιοποίηση των επιστημονικών και τεχνικών στοιχείων που επιτρέπουν να εκτιμηθούν, αφενός, η κατάσταση των θαλασσίων βιολογικών πόρων και, αφετέρου, οι αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διατήρηση των αποθεμάτων, πρέπει να συσταθεί επιστημονική και τεχνική επιτροπή συμβουλευτικού χαρακτήρα παρά την Επιτροπή·

    ότι, για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, πρέπει να καθοριστεί διαδικασία που θα προβλέπει στενή συνεργασία μεταξύ των Κρατών μελών και της Επιτροπής, στα πλαίσια επιτροπής διαχειρίσεως,

    ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

    Άρθρο 1

    Με σκοπό την προστασία των αλιευτικών πεδίων, τη διατήρηση των θαλασσίων βιολογικών πόρων και την ισόρροπη εκμετάλλευσή τους σε διαρκή βάση και υπό κατάλληλες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, θεσπίζεται κοινοτικό καθεστώς διατήρησης και διαχείρισης των αλιευτικών πόρων.

    Για το σκοπό αυτό, το καθεστώς αυτό περιλαμβάνει, ιδίως, μέτρα διατήρησης, κανόνες χρησιμοποίησης και κατανομής των πόρων, ειδικές διατάξεις για την παράκτια αλιεία και μέτρα ελέγχου.

    Άρθρο 2

    1. Τα μέτρα διατήρησης, που είναι αναγκαία για την πραγματοποίηση των στόχων που αναφέρονται στο άρθρο 1, καθορίζονται βάσει των διαθέσιμων επιστημονικών συστάσεων και ειδικότερα της έκθεσης της Επιστημονικής και Τεχνικής Επιτροπής για Θέματα Αλιείας, που προβλέπεται από το άρθρο 12.

    2. Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν μεταξύ άλλων να περιλαμβάνουν για κάθε είδος ή ομάδα ειδών:

    α) τη δημιουργία ζωνών όπου η αλιεία απαγορεύεται ή περιορίζεται σε ορισμένες περιόδους, σε ορισμένους τύπους σκαφών, σε ορισμένα αλιευτικά μέσα ή σε ορισμένους τρόπους χρησιμοποίησης των αλιευμάτων,

    β) τον καθορισμό των προδιαγραφών για τα αλιευτικά μέσα,

    γ) τον καθορισμό ελάχιστου μεγέθους ή ελάχιστου βάρους ανά είδος,

    δ) τον περιορισμό της αλιευτικής δραστηριότητας, ιδιαίτερα με περιορισμό των αλιευμάτων.

    Άρθρο 3

    Όταν για ένα ή περισσότερα συγγενή είδη φαίνεται αναγκαίο να περιοριστεί η ποσότητα των αλιευμάτων, τότε καθορίζεται ετησίως το σύνολο των επιτρεπόμενων αλιευμάτων, ανά απόθεμα ή ομάδα αποθεμάτων, το διαθέσιμο για την Κοινότητα μερίδιο, καθώς και, ενδεχομένως, το σύνολο των αλιευμάτων που αναλογούν στις τρίτες χώρες και οι ειδικοί όροι υπό τους οποίους πρέπει να ασκείται η αλιεία.

    Το διαθέσιμο μερίδιο που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο αυξάνεται κατά το σύνολο των αλιευμάτων τα οποία η Κοινότητα συλλαμβάνει εκτός των υδάτων που υπάγονται στη δικαιοδοσία ή κυριαρχία των Κρατών μελών.

    Άρθρο 4

    1. Η διατιθέμενη για την Κοινότητα ποσότητα αλιευμάτων, που αναφέρεται στο άρθρο 3, κατανέμεται μεταξύ των Κρατών μελών, κατά τρόπο που να εξασφαλίζει σε κάθε Κράτος μέλος σχετική σταθερότητα των δραστηριοτήτων που ασκούνται σε κάθε απόθεμα.

    2. Με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν στην έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 8, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 43 της συνθήκης, θεσπίζει τις προσαρμογές που μπορεί να είναι αναγκαίες για την κατανομή των πόρων μεταξύ των Κρατών μελών που προκύπτουν από την εφαρμογή της παραγράφου 1.

    Άρθρο 5

    1. Τα Κράτη μέλη μπορούν να ανταλλάξουν όλη ή ένα μέρος από την ποσόστωση που τους χορηγήθηκε για ένα είδος ή για μια ομάδα ειδών, σύμφωνα με το άρθρο 4, με την προϋπόθεση να γνωστοποιηθεί αυτό προηγουμένως στην Επιτροπή.

    2. Τα Κράτη μέλη καθορίζουν τηρώντας τις ισχύουσες κοινοτικές διατάξεις, τις λεπτομέρειες για τη χρησιμοποίηση των ποσοστώσεων που τους έχουν παραχωρηθεί. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου θεσπίζονται, εφόσον είναι αναγκαίο, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 14.

    Άρθρο 6

    1. Από την 1η Ιανουαρίου 1983 και μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1992, τα Κράτη μέλη επιτρέπεται να διατηρήσουν το καθεστώς που ορίζεται στο άρθρο 100 της πράξης προσχώρησης του 1972, και να γενικεύσουν το όριο των έξι μιλίων, το οποίο προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, μέχρι δώδεκα ναυτικά μίλια για όλα τα ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους.

    2. Εκτός από τις δραστηριότητες που ασκούνται σύμφωνα με τις σχέσεις γειτονίας που υπάρχουν μεταξύ των Κρατών μελών, οι αλιευτικές δραστηριότητες βάσει του καθεστώτος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου γίνονται σύμφωνα με τις διευθετήσεις που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού, όπου καθορίζονται για κάθε Κράτος μέλος οι γεωγραφικές περιοχές των παράκτιων ζωνών των άλλων Κρατών μελών όπου ασκούνται οι δραστηριότητες αυτές, καθώς και τα είδη τα οποία αφορούν οι δραστηριότητες αυτές.

    Άρθρο 7

    1. Για τα είδη που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περιοχή που περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙ σημείο Α, και είναι ευαίσθητα από βιολογική άποψη λόγω του χαρακτήρα της εκμετάλλευσής τους, οι αλιευτικές δραστηριότητες ασκούνται στο πλαίσιο συστήματος αδειών, το οποίο διαχειρίζεται η Επιτροπή εξ ονόματος της Κοινότητας.

    2. Στο σύστημα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υπόκεινται τα σκάφη που ανταποκρίνονται στα ελάχιστα χαρακτηριστικά που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ σημείο Γ, και τα οποία αλιεύουν τα είδη που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ σημείο Β.

    Όταν η αλιευτική δραστηριότητα που ασκείται από σκάφη που δεν ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά της προηγούμενης παραγράφου κινδυνεύει να βλάψει την ικανοποιητική εξέλιξη των θιγόμενων αποθεμάτων, επειδή το επίπεδό της έχει αυξηθεί σημαντικά αφότου τέθηκε σε ισχύ ο παρών κανονισμός, μπορούν να μειωθούν τα ελάχιστα χαρακτηριστικά του παραρτήματος ΙΙ σημείο Γ, ή να θεσπιστούν ειδικά μέτρα ελέγχου των δραστηριοτήτων των σκαφών αυτών.

    3. Στο παράρτημα ΙΙ σημείο Δ καθορίζεται, για κάθε Κράτος μέλος, ο αριθμός των σκαφών που αναφέρονται στην παράγραφο 2 πρώτο εδάφιο και μπορούν να ασκούν ταυτόχρονα τις δραστηριότητές τους. Η δραστηριότητα των σκαφών αυτών, κατά την έννοια των παραγράφων 1 και 2, υπόκειται σε διαδικασία ανακοινώσεων με τον ασύρματο που αποβλέπει στην πληροφόρηση των αρμοδίων αρχών ελέγχου σχετικά με τις κινήσεις τους κατά την είσοδο και έξοδο των σκαφών από την περιοχή που αναφέρεται παραπάνω.

    4. Τα ειδικά μέτρα ελέγχου που αναφέρονται στην υποσημείωση του παραρτήματος ΙΙ θεσπίζονται με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2057/82 του Συμβουλίου της 29ης Ιουλίου 1982 για την καθιέρωση ορισμένων μέτρων ελέγχου των αλιευτικών δραστηριοτήτων σκαφών Κρατών μελών [4] ως και του άρθρου 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 171/83 του Συμβουλίου της 25ης Ιανουαρίου 1983 περί ορισμένων προσωρινών τεχνικών μέτρων διατηρήσεως των αλιευτικών πόρων[5].

    [4] ΕΕ αριθ. L 220 της 29.7.1982, σ. 1.

    [5] Βλέπε σ. 14 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

    Άρθρο 8

    1. Πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 1991, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την κατάσταση της αλιείας στην Κοινότητα, την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών, την κατάσταση των αποθεμάτων, καθώς και την πιθανή εξέλιξή τους.

    2. Με βάση την έκθεση αυτή και έχοντας υπόψη τους στόχους που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1, το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 43 της συνθήκης, αποφασίζει τις προσαρμογές που πρέπει να γίνουν στο καθεστώς που αναφέρεται στα άρθρα 6 και 7.

    3. Κατά τη διάρκεια του δέκατου έτους μετά τις 31 Δεκεμβρίου 1992, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο έκθεση για την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των παράκτιων περιοχών. Με βάση την έκθεση αυτή το Συμβούλιο αποφασίζει, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 43 της συνθήκης, τις διατάξεις που μπορεί να ακολουθήσουν το καθεστώς των άρθρων 6 και 7 μετά τη δεκαετή περίοδο που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο.

    Άρθρο 9

    1. Τα Κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή, μετά από αίτησή της, όλες τις πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

    2. Η Επιτροπή διαβιβάζει κάθε έτος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση για την εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται με βάση τον παρόντα κανονισμό.

    Άρθρο 10

    Για να διασφαλιστεί η τήρηση του παρόντος κανονισμού και των μέτρων που λαμβάνονται για την εφαρμογή του, θεσπίζονται μέτρα ελέγχου.

    Άρθρο 11

    Τα μέτρα που αναφέρονται στα άρθρα 2, 3, στο άρθρο 4 παράγραφος 1, στο άρθρο 7 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο και παράγραφος 4 και στο άρθρο 10 εκδίδονται από το Συμβούλιο με ειδική πλειοψηφία, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής.

    Άρθρο 12

    Στην Επιτροπή συνιστάται επιστημονική και τεχνική επιτροπή αλιείας. Κατά περιόδους ζητείται η γνώμη της επιτροπής αυτής, η οποία συντάσσει κάθε χρόνο έκθεση για την κατάσταση των αλιευτικών πόρων, τους όρους που καθιστούν δυνατή τη διατήρηση των ιχθυότοπων και των αποθεμάτων, καθώς και για το διαθέσιμο στην Κοινότητα τεχνικό και επιστημονικό εξοπλισμό.

    Άρθρο 13

    1. Συνιστάται Επιτροπή Διαχείρισης των Αλιευτικών Πόρων, επονομαζομένη κατωτέρω «επιτροπή», που αποτελείται από αντιπροσώπους των Κρατών μελών και προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής.

    2. Στην επιτροπή οι ψήφοι των Κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης. Ο πρόεδρος δεν συμμετέχει στην ψηφοφορία.

    Άρθρο 14

    1. Σε περίπτωση που γίνεται αναφορά στη διαδικασία που ορίζεται στο παρόν άρθρο, η επιτροπή συγκαλείται είτε με πρωτοβουλία του προέδρου της είτε μετά από αίτηση του αντιπροσώπου Κράτους μέλους.

    2. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει σχέδιο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για τα μέτρα αυτά σε προθεσμία που μπορεί να καθορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα των προς εξέταση θεμάτων. Η απόφαση λαμβάνεται με πλειοψηφία 45 ψήφων.

    3. Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα που εφαρμόζονται αμέσως. Ωστόσο, εάν δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη που διατύπωσε η επιτροπή, τα μέτρα αυτά ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή η Επιτροπή μπορεί να αναβάλλει κατά ένα, το πολύ, μήνα από την ανακοίνωση αυτή, την εφαρμογή των μέτρων που αποφάσισε να λάβει.

    Το Συμβούλιο, με ειδική πλειοψηφία, μπορεί να λάβει διαφορετική απόφαση εντός προθεσμίας ενός μήνα.

    Άρθρο 15

    Η επιτροπή μπορεί να εξετάσει οποιαδήποτε άλλη ερώτηση που υποβάλλεται από τον πρόεδρό της, είτε με δική του πρωτοβουλία είτε μετά από αίτηση του αντιπροσώπου ενός Κράτους μέλους.

    Άρθρο 16

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε Κράτος μέλος.

    Έγινε στις Βρυξέλλες, στις 25 Ιανουαρίου 1983.

    Για το Συμβούλιο

    Ο Πρόεδρος

    J. ERTL

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

    ΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    ΓΑΛΛΙΑ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΙΡΛΑΝΔΙΑ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΓΕΡΜΑΝΙΑ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΒΕΛΓΙΟ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ

    ΓΑΛΛΙΑ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΓΕΡΜΑΝΙΑ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΒΕΛΓΙΟ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ

    και των υπερποντίων διαμερισμάτων

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ

    >

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    >

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

    ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 7

    ΠΕΡΙΟΧΗ SHETLAND

    Α. Γεωγραφικά όρια

    Από το σημείο στη δυτική ακτή της Σκωτίας σε γεωγραφικό πλάτος

    από 58°30'Β έως 58°30'Ν-6°15'Δ

    από 58°30'Β-6°15'Δ έως 59°30'Β-5°45'Δ

    από 59°30'Β-5°45'Δ έως 59°30'Β-3°00'Δ κατά τη γραμμή των 12 μιλίων βόρεια των Orcades

    από 59°30'Β-3°00'Δ έως 61°00'Β- 3°00'Δ

    από 61°00'Β- 3°00'Δ έως 61°00'Β- 0°00' κατά τη γραμμή των 12 μιλίων βόρεια των Shetlands

    από 61°00'Β- 0°00' έως 59°30'Β-0°00'

    από 59°30'Β-0°00' έως 59°30'Β-1°00'Δ

    από 59°30'Β-1°00'Δ έως 59°00'Β-1°00'Δ

    από 59°00'Β-1°00'Δ έως 59°00'Β-2°00'Δ

    από 59°00'Β-2°00'Δ έως 58°30Β-2°00'Δ

    από 58°30Β-2°00'Δ έως 58°30Β-3°00'Δ

    από 58°30Β-3°00'Δ έως την ανατολική ακτή της Σκωτίας σε γεωγραφικό πλάτος 58°30'Ν

    Β. Είδη

    Βαθύβια εκτός από μπακαλιαράκι της Νορβηγίας και προσφυγάκι[6]

    [6] Τα σκάφη που ασκούν κατευθυνόμενη αλιεία με μπακαλιαράκι της Νορβηγίας και προσφυγάκι υπόκεινται σε ειδικά μέτρα ελέγχου όσον αφορά την κατοχή επί του σκάφους αλιευτικών εξαρτημάτων και ειδών εκτός από εκείνα που αναφέρονται παραπάνω.

    Γ. Ελάχιστα χαρακτηριστικά

    Σκάφη μήκους ανώτερου ή ίσου προς 26 μέτρα, μετρουμένων μεταξύ των ορθών[7]

    [7] Ως «μήκος μεταξύ ορθών» θεωρείται «the distance on the summer load waterline from the fore side of the stern to the after side of the rudder post, or to the centre of the rudder stock if there is no rudder post».

    Δ. Αλιευτική δραστηριότητα

    Ανώτατος αριθμός σκαφών

    Γαλλία: 52 σκάφη

    Ηνωμένο Βασίλειο: 62 σκάφη

    Γερμανία: 12 σκάφη

    Βέλγιο: 2 σκάφη

    Top