Άρθρο 12

Τα κράτη μέλη, τα πρόσωπα και οι επιχειρήσεις δικαιούνται να λαμβάνουν, κατόπιν αιτήσεώς τους προς την Επιτροπή, άδειες μη αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τίτλων προσωρινής προστασίας, υποδειγμάτων χρησιμότητας ή αιτήσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, που ανήκουν κατά κυριότητα στην Κοινότητα, εφόσον είναι σε θέση να εκμεταλλευθούν αποτελεσματικώς τις εφευρέσεις που αποτελούν αντικείμενό τους.

Η Επιτροπή οφείλει να χορηγεί, υπό τους αυτούς όρους, περαιτέρω άδειες εκμεταλλεύσεως διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, τίτλων προσωρινής προστασίας, υποδειγμάτων χρησιμότητας ή αιτήσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, εφόσον η Κοινότητα κατέχει βάσει συμβάσεων άδειες που προβλέπουν την ευχέρεια αυτή.

Η Επιτροπή χορηγεί τις άδειες ή τις περαιτέρω άδειες και ανακοινώνει όλες τις αναγκαίες γνώσεις για την εκμετάλλευση, υπό όρους που καθορίζονται διά κοινής συμφωνίας με τους λήπτες των αδειών. Οι όροι αυτοί αφορούν ιδίως μία εύλογη αποζημίωση και ενδεχομένως τη δυνατότητα του λήπτου της αδείας να παραχωρεί περαιτέρω άδειες σε τρίτους, καθώς και την υποχρέωση να μεταχειρίζεται τις γνώσεις που του έχουν ανακοινωθεί ως βιομηχανικά απόρρητα.

Αν δεν επιτευχθεί συμφωνία για τον καθορισμό των όρων που προβλέπονται στην τρίτη παράγραφο, οι λήπτες των αδειών δύνανται να προσφύγουν ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς καθορισμό των καταλλήλων όρων.