This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 11997E033
Treaty establishing the European Community (Amsterdam consolidated version)#Part Three: Community policies#Title II: Agriculture#Article 33#Article 39 - EC Treaty (Maastricht consolidated version)#Article 39 - EEC Treaty
Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ενοποιημένη απόδοση Άμστερνταμ)
Μέρος τρίτο: Πολιτικές της Κοινότητας
Τίτλος ΙΙ: Η γεωργία
Άρθρο 33
Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΚ (ενοποιημένη απόδοση Μάαστριχτ)
Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΟΚ
Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ενοποιημένη απόδοση Άμστερνταμ)
Μέρος τρίτο: Πολιτικές της Κοινότητας
Τίτλος ΙΙ: Η γεωργία
Άρθρο 33
Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΚ (ενοποιημένη απόδοση Μάαστριχτ)
Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΟΚ
In force
Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ενοποιημένη απόδοση Άμστερνταμ) - Μέρος τρίτο: Πολιτικές της Κοινότητας - Τίτλος ΙΙ: Η γεωργία - Άρθρο 33 - Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΚ (ενοποιημένη απόδοση Μάαστριχτ) - Άρθρο 39 - Συνθήκη ΕΟΚ
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. C 340 της 10/11/1997 σ. 0190 - Ενοποιημένη έκδοση
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. C 224 της 31/08/1992 σ. 0017 - Ενοποιημένη έκδοση
(Συνθήκη ΕΟΚ - δεν διατίθεται επίσημη έκδοση)
Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ενοποιημένη απόδοση A5Aμστερνταμ) A5Aρθρο 33 1. Στόχοι της κοινής γεωργικής πολιτικής είναι: α) να αυξάνει την παραγωγικότητα της γεωργίας με την ανάπτυξη της τεχνικής προόδου, με την εξασφάλιση της ορθολογικής αναπτύξεως της γεωργικής παραγωγής, καθώς και της αρίστης χρησιμοποιήσεως των συντελεστών παραγωγής, ιδίως του εργατικού δυναμικού, β) να εξασφαλίζει κατ' αυτό τον τρόπο ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο στον γεωργικό πληθυσμό, ιδίως με την αύξηση του ατομικού εισοδήματος των εργαζομένων στη γεωργία, γ) να σταθεροποιεί τις αγορές, δ) να εξασφαλίζει τον εφοδιασμό, ε) να διασφαλίζει λογικές τιμές κατά την προσφορά αγαθών στους καταναλωτές. 2. Κατά την εκπόνηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και των ειδικών μεθόδων που συνεπάγεται η εφαρμογή της, λαμβάνεται υπόψη: α) ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της γεωργικής δραστηριότητας, που απορρέει από την κοινωνική δομή της γεωργίας και τις διαρθρωτικές και φυσικές ανισότητες μεταξύ των διαφόρων γεωργικών περιοχών, β) η ανάγκη βαθμιαίας εφαρμογής των καταλλήλων προσαρμογών, γ) το γεγονός ότι στα κράτη μέλη η γεωργία αποτελεί έναν τομέα στενά συνδεδεμένο με το σύνολο της οικονομίας.