This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02013R1307-20190301
Regulation (EU) No 1307/2013 of the European Parliament and of the Council of 17 December 2013 establishing rules for direct payments to farmers under support schemes within the framework of the common agricultural policy and repealing Council Regulation (EC) No 637/2008 and Council Regulation (EC) No 73/2009
Consolidated text: Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου
02013R1307 — EL — 01.03.2019 — 006.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 17ης Δεκεμβρίου 2013 (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 608) |
Τροποποιείται από:
Διορθώνεται από:
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
της 17ης Δεκεμβρίου 2013
περί θεσπίσεως κανόνων για άμεσες ενισχύσεις στους γεωργούς βάσει καθεστώτων στήριξης στο πλαίσιο της Κοινής γεωργικής πολιτικής και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου
ΤΙΤΛΟΣ I
ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ
Άρθρο 1
Πεδίο εφαρμογής
Ο παρών κανονισμός θεσπίζει:
α) κοινούς κανόνες για τις ενισχύσεις που χορηγούνται άμεσα στους γεωργούς στο πλαίσιο των καθεστώτων στήριξης που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του παραρτήματος Ι («άμεσες ενισχύσεις»)·
β) ειδικούς κανόνες για τα εξής θέματα:
(i) βασική ενίσχυση των γεωργών («καθεστώς βασικής ενίσχυσης» και μεταβατικό απλουστευμένο καθεστώς, «καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης»)·
(ii) προαιρετική μεταβατική εθνική ενίσχυση για τους γεωργούς·
(iii) προαιρετική αναδιανεμητική ενίσχυση·
(iv) ενίσχυση για τους γεωργούς που εφαρμόζουν γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον·
(v) προαιρετική ενίσχυση για τους γεωργούς που δραστηριοποιούνται σε περιοχές με φυσικούς περιορισμούς·
(vi) ενίσχυση για τους γεωργούς νεαρής ηλικίας που αρχίζουν τη γεωργική τους δραστηριότητα·
(vii) καθεστώς προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης·
(viii) ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι·
(ix) προαιρετικό απλουστευμένο καθεστώς για μικροκαλλιεργητές·
(x) πλαίσιο που επιτρέπει στη Βουλγαρία, την Κροατία και τη Ρουμανία να συμπληρώνουν τις άμεσες ενισχύσεις.
Άρθρο 2
Τροποποίηση του παραρτήματος Ι
Χάριν ασφαλείας δικαίου, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για την τροποποίηση του καταλόγου των καθεστώτων στήριξης που παρατίθεται στο παράρτημα Ι, στο βαθμό που απαιτείται ώστε να λαμβάνονται υπόψη νέες νομοθετικές πράξεις σχετικά με τα καθεστώτα στήριξης οι οποίες ενδέχεται να εκδοθούν μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.
Άρθρο 3
Εφαρμογή στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και στα μικρά νησιά του Αιγαίου
Το άρθρο 11 δεν εφαρμόζεται στις περιοχές της Ένωσης που αναφέρονται στο άρθρο 349 ΣΛΕΕ («εξόχως απόκεντρες περιοχές») ούτε στις άμεσες ενισχύσεις που χορηγούνται στα μικρά νησιά του Αιγαίου σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 229/2013.
Οι τίτλοι III, IV και V του παρόντος κανονισμού δεν εφαρμόζονται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές.
Άρθρο 4
Ορισμοί και σχετικές διατάξεις
1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι εξής ορισμοί:
α) ως «γεωργός» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή η ομάδα φυσικών ή νομικών προσώπων, ανεξαρτήτως του νομικού καθεστώτος που προσδίδει το εθνικό δίκαιο στην ομάδα και τα μέλη της, που διαθέτει εκμετάλλευση ευρισκόμενη στο εδαφικό πεδίο των Συνθηκών, όπως ορίζεται στο άρθρο 52 ΣΕΕ σε συνάρτηση με τα άρθρα 349 και 355 ΣΛΕΕ, και ασκεί γεωργική δραστηριότητα·
β) ως «εκμετάλλευση» νοείται το σύνολο των μονάδων που χρησιμοποιεί για γεωργικές δραστηριότητες και διαχειρίζεται ένας γεωργός στην επικράτεια του ίδιου κράτους μέλους·
γ) ως «γεωργική δραστηριότητα» νοείται:
i) η παραγωγή, η εκτροφή ζώων ή η καλλιέργεια γεωργικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων της συγκομιδής, της άμελξης, της αναπαραγωγής ζώων και της εκτροφής ζώων για γεωργική εκμετάλλευση,
ii) η διατήρηση μιας γεωργικής έκτασης σε κατάσταση που να την καθιστά κατάλληλη για βοσκή ή καλλιέργεια χωρίς προπαρασκευαστικές ενέργειες πέραν των συνήθων γεωργικών μεθόδων και μηχανημάτων, σύμφωνα με κριτήρια οριζόμενα από τα κράτη μέλη βάσει πλαισίου που θεσπίζει η Επιτροπή, ή
iii) η άσκηση της ελάχιστης δραστηριότητας, ως ορίζεται από τα κράτη μέλη, για γεωργικές περιοχές εκ φύσεως κατάλληλες για βοσκή ή καλλιέργεια·
δ) ως «γεωργικά προϊόντα» νοούνται τα προϊόντα, εξαιρουμένων των αλιευτικών προϊόντων, που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι των Συνθηκών, καθώς και το βαμβάκι·
ε) ως «γεωργική έκταση» νοείται οποιαδήποτε έκταση αρόσιμης γης, μόνιμων βοσκοτόπων και μόνιμων λειμώνων, ή μόνιμων καλλιεργειών·
στ) ως «αρόσιμη γη» νοούνται η γη που καλλιεργείται για φυτική παραγωγή ή εκτάσεις διαθέσιμες για φυτική παραγωγή, συμπεριλαμβανομένων των εκτάσεων υπό καθεστώς παύσης καλλιέργειας σύμφωνα με τα άρθρα 22, 23 και 24 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, με το άρθρο 39 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 και με το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, ανεξαρτήτως του αν πρόκειται για γη υπό θερμοκήπια ή υπό σταθερό ή κινητό κάλυμμα·
ζ) ως «μόνιμες καλλιέργειες» νοούνται οι μη εναλλασσόμενες καλλιέργειες, εκτός από τους μόνιμους βοσκοτόπους και τους μόνιμους λειμώνες, οι οποίες καταλαμβάνουν τη γη για περίοδο τουλάχιστον πέντε ετών και αποδίδουν επαναλαμβανόμενες συγκομιδές, συμπεριλαμβανομένων των φυτωρίων καθώς και των πρεμνοφυών δασών μικρού περίτροπου χρόνου·
η) ως «μόνιμος βοσκότοπος και μόνιμος λειμώνας» (που αναφέρονται από κοινού ως «μόνιμος βοσκότοπος») νοείται η γη που χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη αγρωστωδών ή άλλων ποωδών κτηνοτροφικών φυτών με φυσικό τρόπο (αυτοφυή) ή με καλλιέργεια (σπαρμένα) και δεν έχει περιληφθεί στην αμειψισπορά επί πέντε έτη ή περισσότερο, καθώς και, εφόσον ληφθεί σχετική απόφαση των κρατών μελών, που δεν έχει οργωθεί επί πέντε έτη ή περισσότερο. Μπορούν να περιλαμβάνονται άλλα είδη όπως θάμνοι και/ή δέντρα που προσφέρονται για βοσκή και, εφόσον ληφθεί σχετική απόφαση των κρατών μελών, άλλα είδη όπως θάμνοι και/ή δέντρα που παράγουν ζωοτροφές, υπό τον όρο ότι επικρατούν τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποφασίζουν να θεωρούν μόνιμο βοσκότοπο:
i) γη που προσφέρεται για βοσκή και εντάσσεται σε καθιερωμένες τοπικές πρακτικές όπου τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά δεν επικρατούν παραδοσιακά στις εκτάσεις βοσκής, και/ή
ii) γη που προσφέρεται για βοσκή όπου τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά δεν επικρατούν στις εκτάσεις βοσκής ή απουσιάζουν από αυτές·
θ) ως «αγρωστώδη ή λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά» νοούνται όλα τα ποώδη κτηνοτροφικά φυτά που παραδοσιακά απαντώνται στους φυσικούς βοσκοτόπους ή συνήθως περιλαμβάνονται σε μείγματα σπόρων προς σπορά βοσκοτόπων ή λιβαδιών στο κράτος μέλος, είτε χρησιμοποιούνται για τη βοσκή ζώων είτε όχι·
ι) ως «φυτώρια» νοούνται οι ακόλουθες εκτάσεις με νεαρά ξυλώδη φυτά που καλλιεργούνται στο ύπαιθρο με σκοπό τη μεταφύτευση:
— φυτώρια αμπέλων και έρριζων υποκειμένων·
— φυτώρια οπωροφόρων δέντρων και φυτών με ράγες·
— φυτώρια καλλωπιστικών φυτών·
— εμπορικά φυτώρια δασικών δέντρων, εκτός από αυτά που καλλιεργούνται για τις ανάγκες της ίδιας της εκμετάλλευσης σε δασικές περιοχές·
— φυτώρια δέντρων και θάμνων για φύτευση σε κήπους, πάρκα, παρυφές δρόμων και πρανή (π.χ. φυτών θαμνοστοιχιών, τριανταφυλλιών και άλλων καλλωπιστικών θάμνων, καλλωπιστικών κωνοφόρων), συμπεριλαμβανομένων σε όλες τις περιπτώσεις των υποκειμένων και των νεαρών φυτών τους·
ια) ως «πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου» νοούνται εκτάσεις που είναι φυτεμένες με είδη δέντρων του κωδικού ΣΟ 0602 90 41 καθοριζόμενα από τα κράτη μέλη και αποτελούνται από ξυλώδεις πολυετείς καλλιέργειες, με έρριζα υποκείμενα ή παραφυάδες που παραμένουν στο έδαφος μετά τη συγκομιδή και αναπτύσσουν νέους βλαστούς την επόμενη περίοδο και με μέγιστο κύκλο συγκομιδής που καθορίζεται από τα κράτη μέλη·
ιβ) ως «πώληση» νοείται η πώληση ή οποιαδήποτε άλλη οριστική μεταβίβαση έγγειας ιδιοκτησίας ή δικαιωμάτων ενίσχυσης· ο ορισμός αυτός δεν περιλαμβάνει την πώληση έγγειας ιδιοκτησίας εάν αυτή μεταβιβάζεται σε δημόσιες αρχές ή για χρήση προς το δημόσιο συμφέρον και η μεταβίβαση πραγματοποιείται για μη γεωργικούς σκοπούς·
ιγ) ως «μίσθωση» νοείται σύμβαση μίσθωσης ή παρόμοια προσωρινή συναλλαγή·
ιδ) ως «μεταβίβαση» νοείται η μίσθωση ή πώληση γης ή δικαιωμάτων ενίσχυσης ή η πραγματική ή προσδοκώμενη μεταβίβασή τους λόγω κληρονομίας, ή άλλη οριστική μεταβίβασή τους· ο ορισμός δεν καλύπτει την επιστροφή των δικαιωμάτων κατά τη λήξη μίσθωσης.
Με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου στοιχεία στ) και η), τα κράτη μέλη τα οποία πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 αποδέχτηκαν ως αρόσιμη γη αγροτεμάχια υπό αγρανάπαυση, μπορούν να συνεχίσουν να τα αποδέχονται ως τέτοια μετά την ημερομηνία αυτή. Από την 1η Ιανουαρίου 2018 τα αγροτεμάχια υπό αγρανάπαυση τα οποία έγιναν αποδεκτά το 2018 ως αρόσιμη γη βάσει του παρόντος εδαφίου, θα γίνουν μόνιμος βοσκότοπος το 2023 ή μετά το έτος αυτό, εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του στοιχείου η).
2. Τα κράτη μέλη:
α) θεσπίζουν τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι γεωργοί, ώστε να κρίνεται ότι έχουν τηρήσει την υποχρέωση να διατηρούν την γεωργική έκταση σε κατάσταση κατάλληλη για βοσκή ή καλλιέργεια, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) σημείο ii)·
β) όπου ισχύει σε ένα κράτος μέλος, ορίζουν την ελάχιστη δραστηριότητα που πρέπει να ασκείται σε γεωργικές περιοχές εκ φύσεως κατάλληλες για βοσκή ή καλλιέργεια, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ) σημείο iii)·
γ) ορίζουν τα είδη δέντρων που είναι επιλέξιμα για πρεμνοφυή δάση βραχυχρόνιας αμειψισποράς καθώς και το μέγιστο κύκλο συγκομιδής όσον αφορά αυτά τα είδη δέντρων, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο ια).
Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι γη που προσφέρεται για βοσκή και εντάσσεται σε καθιερωμένες τοπικές πρακτικές όπου τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά παραδοσιακά δεν επικρατούν στις εκτάσεις βοσκής πρέπει να θεωρείται ως μόνιμος βοσκότοπος, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο η).
Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι:
α) γη που δεν έχει οργωθεί επί πέντε έτη ή περισσότερο θεωρείται μόνιμος βοσκότοπος σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο η), υπό τον όρο ότι η γη χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη αγρωστωδών ή λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών με φυσικό τρόπο (αυτοφυή) ή με καλλιέργεια (σπαρμένα) και ότι δεν έχει περιληφθεί στην αμειψισπορά επί πέντε τουλάχιστον έτη·
β) ο μόνιμος βοσκότοπος μπορεί να περιλαμβάνει άλλα είδη όπως θάμνους και/ή δέντρα που παράγουν ζωοτροφές σε εκτάσεις όπου επικρατούν τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά, και/ή
γ) γη που προσφέρεται για βοσκή όπου τα αγρωστώδη και λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά δεν επικρατούν στις εκτάσεις βοσκής ή απουσιάζουν από αυτές θεωρείται μόνιμος βοσκότοπος σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο η).
Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων, ότι η απόφασή τους σύμφωνα με το τρίτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου στοιχείο β) και/ή γ) θα εφαρμοσθεί σε ολόκληρη την επικράτειά τους ή σε μέρος αυτής.
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή μέχρι την 31η Μαρτίου 2018 κάθε απόφαση που λαμβάνεται βάσει του τρίτου και του τέταρτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου.
3. Χάριν ασφαλείας δικαίου, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 55 που καθορίζουν:
α) το πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη πρέπει να ορίζουν τα κριτήρια που επιβάλλεται να πληρούν οι γεωργοί ώστε να τηρούν την υποχρέωση της διατήρησης της γεωργικής έκτασης σε κατάσταση κατάλληλη για βοσκή ή καλλιέργεια, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, στοιχείο γ), σημείο ii)·
β) το πλαίσιο εντός του οποίου τα κράτη μέλη ορίζουν τις ελάχιστες δραστηριότητες που πρέπει να ασκούνται σε αγροτικές περιοχές εκ φύσεως κατάλληλες για βοσκή ή καλλιέργεια, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, στοιχείο γ), σημείο iii)·
γ) τα κριτήρια προσδιορισμού της επικράτησης αγρωστωδών και λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών και τα κριτήρια προσδιορισμού των καθιερωμένων τοπικών πρακτικών κατά την παράγραφο 1 στοιχείο η).
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΕΣΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Κοινοί κανόνες για τις άμεσες ενισχύσεις
Άρθρο 5
Γενικές διατάξεις κοινής γεωργικής πολιτικής
Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και οι διατάξεις που θεσπίζονται δυνάμει αυτού εφαρμόζονται στα καθεστώτα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.
Άρθρο 6
Εθνικά ανώτατα όρια
1. Για κάθε κράτος μέλος και για κάθε έτος, το εθνικό ανώτατο όριο, που αποτελείται από τη συνολική αξία όλων των χορηγούμενων δικαιωμάτων πληρωμών, του εθνικού αποθέματος ή των περιφερειακών αποθεμάτων και των ανώτατων ορίων που καθορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 42, 47, 49, 51 και 53, ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ.
Όταν ένα κράτος μέλος κάνει χρήση της εναλλακτικής δυνατότητας του άρθρου 22 παράγραφος 2, είναι δυνατή η υπέρβαση του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ για αυτό το κράτος μέλος για το αντίστοιχο έτος κατά το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο αυτή.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, για κάθε κράτος μέλος το οποίο εφαρμόζει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης και για κάθε έτος, το εθνικό ανώτατο όριο, που αποτελείται από τα ανώτατα όρια τα οποία καθορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 36, 42, 47, 49, 51 και 53, είναι το προβλεπόμενο στο παράρτημα ΙΙ.
Όταν ένα κράτος μέλος κάνει χρήση της εναλλακτικής δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο 36 παράγραφος 4 δεύτερο εδάφιο, είναι δυνατή η υπέρβαση του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα II για αυτό το κράτος μέλος για το αντίστοιχο έτος κατά το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με το εν λόγω εδάφιο.
3. Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις σχετικά με τα συνολικά ανώτατα ποσά των άμεσων ενισχύσεων που μπορούν να χορηγηθούν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που προκύπτουν από τις αποφάσεις που λαμβάνουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 136α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και το άρθρο 14 του παρόντος κανονισμού και εκείνων που προκύπτουν από την εφαρμογή του άρθρου 20 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 του παρόντος κανονισμού με στόχο την αναθεώρηση των εθνικών ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού.
Άρθρο 7
Καθαρά ανώτατα όρια
1. Με την επιφύλαξη του άρθρου 8, το συνολικό ποσό των αμέσων ενισχύσεων που μπορούν να χορηγηθούν σε ένα κράτος μέλος σύμφωνα με τους τίτλους ΙΙΙ, ΙV και V σε σχέση με ένα ημερολογιακό έτος, κατόπιν της εφαρμογής του άρθρου 11, δεν υπερβαίνει το αντίστοιχο ανώτατο όριο του παραρτήματος ΙΙΙ.
Αν το συνολικό ποσό των προς χορήγηση αμέσων ενισχύσεων σε ένα κράτος μέλος θα υπερέβαινε τα ανώτατα όρια του παραρτήματος III, το εν λόγω κράτος μέλος προβαίνει σε γραμμική μείωση των ποσών όλων των αμέσων ενισχύσεων, εξαιρουμένων των αμέσων ενισχύσεων που χορηγούνται δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 228/2013 και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 229/2013.
2. Για κάθε κράτος μέλος, και για κάθε ημερολογιακό έτος, το εκτιμώμενο προϊόν της μείωσης των ενισχύσεων του άρθρου 11 (το οποίο αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ των εθνικών ανωτάτων ορίων που καθορίζονται στο παράρτημα II, με προσθήκη του διαθέσιμου ποσού δυνάμει του άρθρου 58, και των καθαρών ανωτάτων ορίων που καθορίζονται στο παράρτημα III) διατίθεται ως ενωσιακή στήριξη η οποία χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ).
3. Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις σχετικά με τα συνολικά ανώτατα ποσά των αμέσων ενισχύσεων που μπορούν να χορηγούνται, συμπεριλαμβανομένων όσων προκύπτουν από τις αποφάσεις που λαμβάνουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 14, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για την προσαρμογή των ανωτάτων ορίων που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ.
Άρθρο 8
Δημοσιονομική πειθαρχία
1. Το ποσοστό προσαρμογής που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 εφαρμόζεται μόνο στις άμεσες ενισχύσεις ύψους άνω των 2 000 EUR που χορηγούνται στους γεωργούς κατά το αντίστοιχο ημερολογιακό έτος.
2. Λόγω της σταδιακής εισαγωγής των αμέσων ενισχύσεων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 16 παράγραφος 1, το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία από την 1η Ιανουαρίου 2016.
Λόγω της σταδιακής εισαγωγής των αμέσων ενισχύσεων κατ’ άρθρο 17, η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται στην Κροατία από την 1η Ιανουαρίου 2022.
3. Για την εξασφάλιση της ορθής εφαρμογής των προσαρμογών των αμέσων ενισχύσεων σε σχέση με τη δημοσιονομική πειθαρχία, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τη βάση υπολογισμού των μειώσεων που εφαρμόζουν στους γεωργούς τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
4. Στην περίπτωση νομικού προσώπου, ή ομάδας φυσικών ή νομικών προσώπων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν το συντελεστή προσαρμογής της παραγράφου 1 στο επίπεδο των μελών εκείνων των νομικών προσώπων ή ομάδων όπου η εθνική νομοθεσία προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων μελών συγκρίσιμα με εκείνα μεμονωμένων γεωργών με την ιδιότητα διαχειριστή εκμετάλλευσης, ιδίως όσον αφορά το οικονομικό, κοινωνικό και φορολογικό επίπεδό τους, εφόσον έχουν συνεισφέρει στην ενίσχυση των γεωργικών δομών των εν λόγω νομικών προσώπων ή ομάδων.
Άρθρο 9
Ενεργός γεωργός
1. Δεν χορηγείται άμεση ενίσχυση σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή ομάδες φυσικών ή νομικών προσώπων οι γεωργικές εκτάσεις των οποίων είναι κυρίως εκτάσεις διατηρούμενες σε κατάσταση κατάλληλη για βοσκή ή καλλιέργεια και τα οποία δεν ασκούν επί των εκτάσεων αυτών την ελάχιστη δραστηριότητα που προβλέπουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2, στοιχείο β).
2. Δεν χορηγούνται άμεσες ενισχύσεις σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ή σε ομάδες φυσικών ή νομικών προσώπων, που διευθύνουν αερολιμένες, σιδηροδρομικές εταιρείες, δίκτυα ύδρευσης, κτηματομεσιτικές εταιρείες, γήπεδα και υπαίθριους χώρους ψυχαγωγίας.
Τα κράτη μέλη μπορούν, κατά περίπτωση, βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων, να αποφασίζουν να προσθέσουν στον κατάλογο του πρώτου εδαφίου οποιεσδήποτε άλλες ανάλογες μη γεωργικές επιχειρήσεις ή δραστηριότητες και μπορούν να αποφασίζουν να ανακαλούν οποιεσδήποτε τέτοιες προσθήκες εν συνεχεία.
Πρόσωπο ή ομάδα που εμπίπτει στο πρώτο ή το δεύτερο εδάφιο θεωρείται, ωστόσο, ενεργός γεωργός εάν προσκομίσει εξακριβώσιμα στοιχεία, με τη μορφή που απαιτούν τα κράτη μέλη, τα οποία αποδεικνύουν οτιδήποτε από τα κατωτέρω:
α) ότι το ετήσιο ποσό των αμέσων ενισχύσεων είναι τουλάχιστον το 5 % των συνολικών εσόδων που αποκτήθηκαν από μη γεωργικές δραστηριότητες κατά το πλέον πρόσφατο οικονομικό έτος για το οποίο υπάρχουν τέτοια στοιχεία·
β) ότι οι γεωργικές του/της δραστηριότητες δεν είναι ασήμαντες·
γ) ότι ο κύριος επιχειρηματικός ή εταιρικός του/της σκοπός συνίσταται στην άσκηση γεωργικής δραστηριότητας.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης, επιπλέον των παραγράφων 1 και 2, να αποφασίζουν, βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων, ότι δεν πρέπει να χορηγούνται άμεσες ενισχύσεις σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ή σε ομάδες φυσικών ή νομικών προσώπων:
α) οι γεωργικές δραστηριότητές των οποίων δεν αποτελούν παρά ασήμαντο μέρος των συνολικών οικονομικών δραστηριοτήτων τους, ή/και
β) η κύρια δραστηριότητα ή ο εταιρικός σκοπός των οποίων δεν συνίσταται στην άσκηση γεωργικής δραστηριότητας.
3α. Επιπλέον των παραγράφων 1, 2 και 3, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι δεν χορηγούνται άμεσες ενισχύσεις σε γεωργούς που δεν είναι καταχωρισμένοι για τις γεωργικές δραστηριότητές τους σε εθνικό φορολογικό μητρώο ή μητρώο κοινωνικής ασφάλισης.
4. Οι παράγραφοι 2, 3 και 3α δεν ισχύουν για τους γεωργούς οι οποίοι απλώς έλαβαν άμεσες ενισχύσεις μη υπερβαίνουσες συγκεκριμένο ποσό για το προηγούμενο έτος. Τα ποσά αυτά καθορίζονται από τα κράτη μέλη βάσει αντικειμενικών κριτηρίων όπως τα εθνικά ή περιφερειακά χαρακτηριστικά τους και δεν υπερβαίνουν τα 5 000 EUR.
5. Για την προστασία των δικαιωμάτων των γεωργών, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τη θέσπιση:
α) κριτηρίων για τον καθορισμό των περιπτώσεων στις οποίες η γεωργική έκταση ενός γεωργού πρέπει να θεωρείται ως κατά κύριο λόγο έκταση εκ φύσεως διατηρούμενη σε κατάσταση κατάλληλη για βοσκή ή καλλιέργεια·
β) κριτηρίων για τον καθορισμό της διάκρισης μεταξύ των εσόδων από γεωργικές και μη γεωργικές δραστηριότητες·
γ) κριτήρια για τον καθορισμό του ποσού των αμέσων ενισχύσεων σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 4, ειδικότερα αμέσων ενισχύσεων στο πρώτο έτος χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης εφόσον δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί οριστικά η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης, όπως και αμέσων ενισχύσεων για νέους γεωργούς·
δ) κριτήρια τα οποία πρέπει να πληρούν οι γεωργοί προκειμένου να αποδείξουν για τους σκοπούς των παραγράφων 2 και 3 ότι οι γεωργικές τους δραστηριότητες δεν είναι ασήμαντες και ότι ο κύριος επιχειρηματικός ή εταιρικός τους σκοπός συνίσταται στην άσκηση γεωργικής δραστηριότητας.
6. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή μέχρι την 1η Αυγούστου 2014 κάθε απόφαση προβλεπόμενη στις παραγράφους 2, 3 ή 4 και μέχρι τις 31 Μαρτίου 2018 κάθε απόφαση προβλεπόμενη στην παράγραφο 3α. Σε περίπτωση τροποποιήσεων των εν λόγω αποφάσεων, τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή εντός δύο εβδομάδων από την ημερομηνία λήψης οποιασδήποτε απόφασης τροποποίησης.
7. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν από το 2018 ή από οποιοδήποτε επόμενο έτος ότι τα πρόσωπα ή οι ομάδες προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του πρώτου και του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2 μπορούν να επικαλούνται μόνο ένα ή δύο από τα τρία κριτήρια που παρατίθενται στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 προκειμένου να αποδείξουν ότι είναι ενεργοί γεωργοί. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τη σχετική απόφαση στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Μαρτίου 2018 εάν εφαρμόζεται από το 2018 ή, εάν εφαρμόζεται από επόμενο έτος, μέχρι την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται της εφαρμογής της.
8. Τα κράτη μέλη μπορούν να σταματήσουν να εφαρμόζουν την παράγραφο 2 από το 2018 ή από οποιοδήποτε επόμενο έτος. Κοινοποιούν τη σχετική απόφαση στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Μαρτίου 2018 εάν εφαρμόζεται από το 2018 ή, εάν εφαρμόζεται από επόμενο έτος, μέχρι την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται της εφαρμογής της.
Άρθρο 10
Ελάχιστες προϋποθέσεις για τη λήψη αμέσων ενισχύσεων
1. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν τη μη χορήγηση αμέσων ενισχύσεων σε γεωργούς σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν το συνολικό ποσό των ζητούμενων ή των προς καταβολή αμέσων ενισχύσεων προ της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για δεδομένο ημερολογιακό έτος δεν υπερβαίνει τα 100 EUR·
β) όταν η επιλέξιμη έκταση της εκμετάλλευσης την οποία αφορούν οι ζητούμενες ή προς καταβολή άμεσες ενισχύσεις προ της εφαρμογής του άρθρου 65 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 δεν υπερβαίνει το ένα εκτάριο.
2. Προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η δομή των γεωργικών οικονομιών τους, τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόζουν τα κατώτατα όρια που προβλέπονται στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 1 εντός των ορίων που παρατίθενται στο παράρτημα ΙV.
3. Όταν ένα κράτος μέλος που έχει αποφασίσει να εφαρμόσει κατώτατο όριο έκτασης δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο β), εφαρμόζει εντούτοις το στοιχείο α) της ιδίας παραγράφου στους γεωργούς που λαμβάνουν συνδεδεμένη στήριξη σχετιζόμενη με ζώα όπως προβλέπεται στον τίτλο IV και οι οποίοι έχουν λιγότερα εκτάρια από το κατώτατο όριο έκτασης.
4. Τα οικεία κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να μην εφαρμόζουν την παράγραφο 1 στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τα μικρά νησιά του Αιγαίου.
5. Στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, για το έτος 2015, το ζητούμενο ή προς καταβολή ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σημείο α) υπολογίζεται με βάση το ποσό που προβλέπεται στο παράρτημα V σημείο Α.
Στην Κροατία, για τα έτη 2015-2021, το ζητούμενο ή προς καταβολή ποσό όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 σημείο α) υπολογίζεται με βάση το ποσό που ορίζεται στο παράρτημα VΙ σημείο Α.
Άρθρο 11
Μείωση ενισχύσεων
1. Τα κράτη μέλη μειώνουν το ποσό των αμέσων ενισχύσεων που πρέπει να χορηγηθούν σε γεωργό δυνάμει του τίτλου ΙΙΙ κεφάλαιο 1 για ένα δεδομένο ημερολογιακό έτος κατά 5 % τουλάχιστον για το μέρος του ποσού που υπερβαίνει τις 150 000 EUR.
2. Πριν εφαρμόσουν την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να αφαιρούν τους μισθούς που συνδέονται με γεωργική δραστηριότητα και οι οποίοι έχουν πραγματικά καταβληθεί και δηλωθεί από το γεωργό κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, συμπεριλαμβανομένων των φόρων και κοινωνικών εισφορών λόγω απασχόλησης, από το ποσό των ενισχύσεων προς χορήγηση στο γεωργό σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 1 εντός δεδομένου ημερολογιακού έτους. Όπου δεν είναι διαθέσιμα στοιχεία για τους μισθούς που έχουν πραγματικά καταβληθεί και δηλωθεί από το γεωργό κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, χρησιμοποιούνται τα πλέον πρόσφατα στοιχεία.
3. Όταν ένα κράτος μέλος αποφασίζει να δώσει αναδιανεμητική ενίσχυση σε γεωργούς κατά το Κεφάλαιο 2 του Τίτλου ΙΙΙ και να χρησιμοποιήσει άνω του 5 % του ετησίου ανωτάτου ποσού του Παραρτήματος ΙΙ για το σκοπό αυτό, δύναται να μην εφαρμόσει το παρόν άρθρο.
Όταν ένα κράτος μέλος αποφασίζει να δώσει αναδιανεμητική ενίσχυση στους γεωργούς σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 2 και η εφαρμογή των ανωτάτων ορίων του άρθρου 41 παράγραφος 4 το εμποδίζει να χρησιμοποιήσει περισσότερο από το 5 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ για το σκοπό αυτό, δύναται να μην εφαρμόσει το παρόν άρθρο.
4. Δεν χορηγείται πλεονέκτημα συνιστάμενο στην αποφυγή των μειώσεων της ενίσχυσης σε γεωργούς που αποδεδειγμένα προκάλεσαν τεχνηέντως, από τις 18 Οκτωβρίου 2011, τις συνθήκες για να αποφύγουν τις επενέργειες του παρόντος άρθρου.
5. Στην περίπτωση νομικού προσώπου, ή ομάδας φυσικών ή νομικών προσώπων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τη μείωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στο επίπεδο των μελών των εν λόγω νομικών προσώπων ή ομάδων όπου η εθνική νομοθεσία προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων μελών συγκρίσιμα με εκείνα μεμονωμένων γεωργών με την ιδιότητα διαχειριστή εκμετάλλευσης, ιδίως όσον αφορά το οικονομικό, κοινωνικό και φορολογικό επίπεδό τους, εφόσον έχουν συνεισφέρει στην ενίσχυση των γεωργικών δομών των εν λόγω νομικών προσώπων ή ομάδων.
6. Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρούν ετησίως τις αποφάσεις τους σχετικά με τη μείωση των ενισχύσεων κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου, εφόσον η αναθεώρηση αυτή δεν οδηγεί σε μείωση των ποσών που διατίθενται για την αγροτική ανάπτυξη.
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις που λαμβάνονται κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου και το τυχόν εκτιμώμενο προϊόν των μειώσεων για τα έτη έως το 2019 μέχρι την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται της εφαρμογής των αποφάσεων αυτών, με τελευταία πιθανή ημερομηνία κοινοποίησης την 1η Αυγούστου 2018.
Για το έτος 2020, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις που λαμβάνονται κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου και το τυχόν εκτιμώμενο προϊόν των μειώσεων έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.
Άρθρο 12
Πολλαπλές αιτήσεις
Η αντιστοιχούσα στον αριθμό των επιλεξίμων εκταρίων έκταση για την οποία έχει υποβληθεί αίτηση βασικής ενίσχυσης από γεωργό σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 1 δύναται να αποτελεί το αντικείμενο αίτησης κάθε άλλης άμεσης ενίσχυσης καθώς και κάθε άλλης ενίσχυσης μη καλυπτόμενης από τον παρόντα κανονισμό, εκτός εάν υπάρχει ρητή αντίθετη διάταξη στον παρόντα κανονισμό.
Άρθρο 13
Κρατικές ενισχύσεις
Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 211 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 ), τα άρθρα 107, 108 και 109 ΣΛΕΕ δεν εφαρμόζονται σε ενισχύσεις που χορηγούνται από κράτη μέλη σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.
Άρθρο 14
Ευελιξία μεταξύ πυλώνων
1. Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013 τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να διαθέσουν ως πρόσθετη στήριξη για μέτρα στο πλαίσιο της αγροτικής ανάπτυξης που χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 έως το 15 % των ετήσιων εθνικών ανώτατων ορίων για το ημερολογιακό έτος 2014 όπως ορίζεται στο παράρτημα VΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ.73/2009 και των ετήσιων εθνικών ανώτατων ορίων για τα ημερολογιακά έτη 2015-2019, όπως ορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, το αντίστοιχο ποσό δεν διατίθεται πλέον για τη χορήγηση αμέσων ενισχύσεων.
Η απόφαση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο κοινοποιείται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Η εν λόγω απόφαση ορίζει το ποσοστό που αναφέρεται σε αυτό το εδάφιο το οποίο μπορεί να διαφέρει από το ένα ημερολογιακό έτος στο άλλο.
Τα κράτη μέλη που δεν λαμβάνουν την απόφαση του πρώτου εδαφίου για το ημερολογιακό έτος 2014, μπορούν, πριν από την 1η Αυγούστου 2014, να λάβουν τη σχετική απόφαση, όσον αφορά τα ημερολογιακά έτη 2015 έως 2019. Κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν παρόμοια απόφαση έως την εν λόγω ημερομηνία.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρήσουν τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο με ισχύ από το ημερολογιακό έτος 2018. Απόφαση βασιζομένη σε μια τέτοια αναθεώρηση δεν μπορεί να οδηγήσει στη μείωση του ποσοστού που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή σύμφωνα με το πρώτο, δεύτερο και τρίτο εδάφιο. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις εν λόγω αποφάσεις αναθεώρησης έως την 1η Αυγούστου 2017.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρήσουν τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο με ισχύ από το ημερολογιακό έτος 2019 και κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε απόφαση βασιζόμενη σε σχετική αναθεώρηση μέχρι την 1η Αυγούστου 2018. Απόφαση βασιζομένη σε σχετική αναθεώρηση δεν οδηγεί σε μείωση του ποσοστού που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή σύμφωνα με το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο εδάφιο.
Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να διαθέσουν, ως πρόσθετη στήριξη που χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ για το οικονομικό έτος 2021, έως το 15 % των ετήσιων εθνικών ανωτάτων ορίων τους για το ημερολογιακό έτος 2020 πουκαθορίζονται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού. Κατά συνέπεια, το αντίστοιχο ποσό δεν διατίθεται πλέον για τη χορήγηση αμέσων ενισχύσεων. Η εν λόγω απόφαση κοινοποιείται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019 και καθορίζει το ποσοστό που έχει επιλεχθεί.
2. Πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2013 τα κράτη μέλη που δεν λαμβάνουν την απόφαση της παραγράφου 1 μπορούν να αποφασίσουν να διαθέσουν ως άμεσες ενισχύσεις δυνάμει του παρόντος κανονισμού μέχρι ποσοστού 15 %, ή, στην περίπτωση της Βουλγαρίας, της Εσθονίας, της Ισπανίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, έως και το 25 % του ποσού που χορηγείται για τη στήριξη μέτρων στο πλαίσιο του προγραμματισμού αγροτικής ανάπτυξης που χρηματοδοτούνται από το ΕΓΤΑΑ κατά την περίοδο 2015-2020, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1305/2013. Κατά συνέπεια, το αντίστοιχο ποσό δεν διατίθεται πλέον για μέτρα στήριξης στο πλαίσιο του προγραμματισμού αγροτικής ανάπτυξης.
Η απόφαση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο κοινοποιείται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Η εν λόγω απόφαση ορίζει το ποσοστό που αναφέρεται σε αυτό το εδάφιο το οποίο μπορεί να διαφέρει από το ένα ημερολογιακό έτος στο άλλο.
Τα κράτη μέλη που δεν λαμβάνουν την απόφαση του πρώτου εδαφίου για το οικονομικό έτος 2015 μπορούν να λάβουν την απόφαση αυτή πριν από την 1η Αυγούστου 2014 όσον αφορά τα οικονομικά έτη 2016-2020. Κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν παρόμοια απόφαση έως την εν λόγω ημερομηνία.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρήσουν την απόφαση που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο με ισχύ για τα οικονομικά έτη 2019 και 2020. Απόφαση βασιζομένη σε μια τέτοια αναθεώρηση δεν μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση του ποσοστού που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή σύμφωνα με το πρώτο, δεύτερο και τρίτο εδάφιο. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τυχόν εν λόγω αποφάσεις βασιζόμενες σε τέτοια αναθεώρηση έως την 1η Αυγούστου 2017.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρήσουν τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο με ισχύ από το ημερολογιακό έτος 2019 και κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε απόφαση βασιζόμενη σε μια τέτοια αναθεώρηση μέχρι την 1η Αυγούστου 2018. Απόφαση βασιζομένη σε σχετική αναθεώρηση δεν οδηγεί σε αύξηση του ποσοστού που κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή σύμφωνα με το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο εδάφιο.
Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να διαθέσουν ως άμεσες ενισχύσεις έως το 15 % ή, στην περίπτωση της Βουλγαρίας, της Εσθονίας, της Ισπανίας, της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας, έως το 25 % του ποσού που χορηγείται για τη στήριξη η οποία χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ για το οικονομικό έτος 2021 δυνάμει της ενωσιακής νομοθεσίας που θεσπίστηκε κατόπιν της έκδοσης από το Συμβούλιο του σχετικού κανονισμού δυνάμει του άρθρου 312 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ. Κατά συνέπεια, το αντίστοιχο ποσό δεν διατίθεται πλέον για τη στήριξη που χρηματοδοτείται στο πλαίσιο του ΕΓΤΑΑ. Η εν λόγω απόφαση κοινοποιείται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019 και καθορίζει το ποσοστό που έχει επιλεχθεί.
Άρθρο 15
Αναθεώρηση
Τα καθεστώτα στήριξης του παραρτήματος Ι εφαρμόζονται με την επιφύλαξη ενδεχόμενης αναθεώρησης ανά πάσα στιγμή υπό το πρίσμα των οικονομικών εξελίξεων και της δημοσιονομικής κατάστασης. Η εν λόγω αναθεώρηση μπορεί να καταλήξει στην έκδοση νομοθετικών πράξεων, πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ ή εκτελεστικών πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 291 ΣΛΕΕ,.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Διατάξεις που ισχύουν για τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία
Άρθρο 16
Σταδιακή εισαγωγή αμέσων ενισχύσεων στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
Στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, τα εθνικά ανώτατα όρια για τις ενισχύσεις που προβλέπονται στα άρθρα 42, 47, 49, 51, 53 και 65 θεσπίζονται το 2015 με βάση το ποσό που ορίζεται στο παράρτημα V σημείο A.
Άρθρο 17
Σταδιακή εισαγωγή αμέσων ενισχύσεων στην Κροατία
Στην Κροατία, οι άμεσες ενισχύσεις εισάγονται σύμφωνα με το ακόλουθο χρονοδιάγραμμα αυξήσεων, εκφραζόμενων ως ποσοστό του αντίστοιχου επιπέδου των εν λόγω αμέσων ενισχύσεων όπως θα εφαρμόζονται από το 2022:
25 % το 2013,
30 % το 2014,
35 % το 2015,
40 % το 2016,
50 % το 2017,
60 % το 2018,
70 % το 2019,
80 % το 2020,
90 % το 2021,
100 % από το 2022.
Άρθρο 18
Συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις και άμεσες ενισχύσεις στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
1. Το 2015 η Βουλγαρία και η Ρουμανία μπορούν να χρησιμοποιήσουν εθνικές άμεσες ενισχύσεις ως συμπλήρωμα των ενισχύσεων που χορηγούνται στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που προβλέπεται στα Μέρη 1, 2 και 3 του κεφαλαίου 1 του Τίτλου III. Το σύνολο των ενισχύσεων αυτών δεν υπερβαίνει το ποσό του σημείου Β του Παραρτήματος V.
2. Το 2015 η Βουλγαρία μπορεί να χρησιμοποιήσει εθνικές άμεσες ενισχύσεις ως συμπλήρωμα των ενισχύσεων που χορηγούνται στο πλαίσιο του καθεστώτος της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι που προβλέπεται στο Κεφάλαιο 2 του Τίτλου ΙV. Το σύνολο των ενισχύσεων αυτών δεν υπερβαίνει το ποσό του σημείου Γ του Παραρτήματος V.
3. Οι συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις χορηγούνται σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γεωργών και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού.
Άρθρο 19
Συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις για την Κροατία
1. Η Κροατία μπορεί να συμπληρώνει, έπειτα από έγκριση της Επιτροπής, οποιοδήποτε καθεστώς στήριξης που αναφέρεται στο παράρτημα Ι, εφόσον απαιτείται.
2. Το ποσό των συμπληρωματικών αμέσων εθνικών ενισχύσεων που μπορεί να χορηγηθεί εντός δεδομένου έτους και για δεδομένο καθεστώς στήριξης περιορίζεται από συγκεκριμένη χρηματοδότηση. Η εν λόγω χρηματοδότηση αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ:
α) του ποσού των αμέσων ενισχύσεων που διατίθενται ανά καθεστώς στήριξης, μετά την πλήρη εισαγωγή των αμέσων ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 17 για το ημερολογιακό έτος 2022 ·και
β) του ποσού των αμέσων ενισχύσεων που διατίθενται ανά καθεστώς στήριξης, μετά την εφαρμογή του χρονοδιαγράμματος αυξήσεων σύμφωνα με το άρθρο 17 για το σχετικό ημερολογιακό έτος.
3. Το συνολικό ποσό των χορηγηθεισών συμπληρωματικών εθνικών αμέσων ενισχύσεων δεν είναι μεγαλύτερο από τα ανώτατα όρια που καθορίζονται στο παράρτημα VΙ σημείο Β για το αντίστοιχο ημερολογιακό έτος.
4. Η Κροατία μπορεί να αποφασίζει, με αντικειμενικά κριτήρια και έπειτα από έγκριση της Επιτροπής, σχετικά με τα προς χορήγηση ποσά συμπληρωματικής άμεσης εθνικής ενίσχυσης.
5. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις εγκρίνοντας τη διενέργεια πληρωμών δυνάμει του παρόντος άρθρου και καθορίζοντας τα σχετικά καθεστώτα στήριξης. Ορίζει επίσης το ύψος μέχρι το οποίο μπορούν να καταβάλλονται οι συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις.
Όσον αφορά τις συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις που προορίζονται να συμπληρώσουν την προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη που αναφέρεται στον τίτλο IV κεφάλαιο 1, η εκτελεστική πράξη προσδιορίζει επίσης τους συγκεκριμένους τύπους γεωργίας ή τους συγκεκριμένους γεωργικούς τομείς που αναφέρονται στο άρθρο 52 παράγραφος 3 τους οποίους μπορεί να αφορούν οι συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις.
Οι ανωτέρω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται χωρίς εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 71 παράγραφος 2 ή 3.
6. Οι προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις για την Κροατία είναι ίδιες με εκείνες που αφορούν τη στήριξη στο πλαίσιο των αντίστοιχων καθεστώτων στήριξης, όπως προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.
7. Οι συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις για την Κροατία υπόκεινται σε τυχόν προσαρμογές που είναι δυνατόν να καταστούν αναγκαίες λόγω εξελίξεων στην ΚΓΠ. Καταβάλλονται με βάση αντικειμενικά κριτήρια και με τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ίση μεταχείριση μεταξύ των γεωργών και να αποφεύγονται στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού.
8. Η Κροατία υποβάλλει έκθεση με την οποία παρέχει πληροφορίες για τα μέτρα εφαρμογής των συμπληρωματικών εθνικών αμέσων ενισχύσεων έως τις 30 Ιουνίου του επόμενου έτους από την εφαρμογή τους. Η έκθεση καλύπτει τουλάχιστον τα ακόλουθα σημεία:
α) κάθε αλλαγή κατάστασης που επηρεάζει τις συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις·
β) για κάθε συμπληρωματική εθνική άμεση ενίσχυση, τον αριθμό των δικαιούχων και το συνολικό ποσό της χορηγηθείσας συμπληρωματικής άμεσης εθνικής ενίσχυσης, καθώς και τα εκτάρια και τον αριθμό των ζώων ή άλλες μονάδες για τις οποίες καταβλήθηκε η εν λόγω συμπληρωματική εθνική άμεση ενίσχυση·
γ) έκθεση σχετικά με τα μέτρα ελέγχου που εφαρμόζονται σε σχέση με τις χορηγηθείσες συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις.
Άρθρο 20
Ειδικό εθνικό αποθεματικό για την αποναρκοθέτηση της Κροατίας
1. Από το 2015 και μετά η Κροατία κοινοποιεί στην Επιτροπή, έως τις 31 Ιανουαρίου κάθε έτους, τις εκτάσεις που έχουν προσδιορισθεί σύμφωνα με το άρθρο 57α παράγραφος 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν εκ νέου για γεωργικές δραστηριότητες το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.
Η Κροατία κοινοποιεί επίσης στην Επιτροπή τον αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης που ήταν διαθέσιμα για τους γεωργούς στις 31 Δεκεμβρίου του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, καθώς και το ποσό του ειδικού εθνικού αποθεματικού αποναρκοθέτησης που έμεινε αδιάθετο την ίδια ημερομηνία.
Κατά περίπτωση, οι κοινοποιήσεις που προβλέπονται στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο γίνονται ανά περιφέρεια, όπως ορίζεται στο άρθρο 23 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.
2. Η Επιτροπή, όταν προσαρμόζει το παράρτημα ΙΙ βάσει του άρθρου 6 παράγραφος 3, υπολογίζει σε ετήσια βάση το ποσό που πρέπει να προστεθεί στα ποσά που καθορίζονται για την Κροατία στο παράρτημα ΙΙ, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η στήριξη που χορηγείται στο πλαίσιο των καθεστώτων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι, για τις εκτάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Το ποσό αυτό υπολογίζεται με βάση τα στοιχεία που κοινοποιήθηκαν από την Κροατία, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και τον εκτιμώμενο μέσο όρο των αμέσων ενισχύσεων ανά εκτάριο στην Κροατία για το σχετικό έτος.
Το μέγιστο ποσό που πρέπει να προστεθεί σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο με βάση όλες τις εκτάσεις που κοινοποιήθηκαν από την Κροατία σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου έως το 2022 ανέρχεται σε 9 600 000 EUR και ακολουθεί το χρονοδιάγραμμα εισαγωγής των αμέσων ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 17. Τα προκύπτοντα μέγιστα ετήσια ποσά παρατίθενται στο παράρτημα VΙΙ.
3. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, για τον καθορισμό του μέρους του ποσού που πρέπει να προστεθεί, σύμφωνα με την παράγραφο 2, το οποίο η Κροατία περιλαμβάνει στο ειδικό εθνικό αποθεματικό αποναρκοθέτησης για τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης για τις εκτάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Το μέρος αυτό υπολογίζεται με βάση την αναλογία μεταξύ του ανώτατου ορίου του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης και του εθνικού μεγίστου ποσού που καθορίζεται στο παράρτημα ΙΙ πριν από την αύξησή του εθνικού μεγίστου ποσού σύμφωνα με την παράγραφο 2. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
4. Για τα έτη 2015 έως 2022, η Κροατία χρησιμοποιεί το ειδικό εθνικό αποθεματικό αποναρκοθέτησης για τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης σε γεωργούς βάσει των αποναρκοθετημένων εκτάσεων τις οποίες δήλωσαν οι γεωργοί κατά το εν λόγω έτος, υπό τους ακόλουθους όρους:
α) οι εν λόγω εκτάσεις είναι επιλέξιμες κατά την έννοια του άρθρου 32 παράγραφοι 2 έως 5,
β) οι εν λόγω εκτάσεις χρησιμοποιήθηκαν εκ νέου για γεωργικές δραστηριότητες το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, και
γ) οι εκτάσεις κοινοποιήθηκαν στην Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
5. Η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που καθορίζονται δυνάμει του παρόντος άρθρου είναι η εθνική ή περιφερειακή μέση αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το έτος χορήγησης εντός των ορίων του ποσού που διατίθεται στο ειδικό εθνικό αποθεματικό αποναρκοθέτησης.
6. Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες της εκ νέου χρήσης αποναρκοθετημένων εκτάσεων για γεωργικές δραστηριότητες, όπως κοινοποιήθηκαν από την Κροατία σύμφωνα με το παρόν άρθρο, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 για την προσαρμογή των ποσών του παραρτήματος VΙ.
ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ
ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ, ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΣΤΡΕΜΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
Καθεστώς βασικής ενίσχυσης και καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης
Άρθρο 21
Δικαιώματα ενίσχυσης
1. Η στήριξη δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης διατίθεται στους γεωργούς:
α) οι οποίοι αποκτούν δικαιώματα ενίσχυσης δυνάμει του παρόντος κανονισμού μέσω χορήγησης σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 4, μέσω πρώτης χορήγησης σύμφωνα με το άρθρο 24 ή το άρθρο 39, μέσω χορήγησης από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα σύμφωνα με το άρθρο 30 ή με μεταβίβαση σύμφωνα με το άρθρο 34, ή
β) οι οποίοι τηρούν το άρθρο 9 και έχουν ιδιόκτητα ή μισθωμένα δικαιώματα ενίσχυσης σε κράτος μέλος που έχει αποφασίσει, σύμφωνα με την παράγραφο 3, να διατηρήσει τα υφιστάμενα δικαιώματα ενίσχυσης.
2. Τα δικαιώματα ενίσχυσης που αποκτήθηκαν στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 λήγουν στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, τα κράτη μέλη που θέσπισαν το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης σύμφωνα με το Τμήμα Ι του Κεφαλαίου 5 του Τίτλου ΙΙΙ ή το Κεφάλαιο 6 του Τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 ή το Κεφάλαιο 3 του Τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 μπορούν, έως την 1η Αυγούστου 2014, να αποφασίσουν να διατηρήσουν τα υφιστάμενα δικαιώματα ενίσχυσης. Κοινοποιούν την απόφαση αυτή στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου 2014.
4. Στα κράτη μέλη που λαμβάνουν την απόφαση της παραγράφου 3, όταν ο αριθμός των ιδιόκτητων ή μισθωμένων δικαιωμάτων ενίσχυσης που ορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 που κατέχει ο γεωργός την τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων που θα οριστεί σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 78 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 υπερβαίνει τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνει ο γεωργός στην αίτηση ενίσχυσης σύμφωνα με το στοιχείο α) του άρθρου 72 παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για το 2015 και που είναι στη διάθεσή του την ημερομηνία που θα οριστεί από το κράτος μέλος, η οποία δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης, ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης που υπερβαίνει τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων λήγει την τελευταία αυτή ημερομηνία.
Άρθρο 22
Ανώτατο όριο καθεστώτος βασικής ενίσχυσης
1. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις, για τη θέσπιση, για κάθε κράτος μέλος, του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης αφαιρώντας από το ετήσιο εθνικό ανώτατο όριο που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ τα μέγιστα ποσά που ορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 42, 47, 49, 51 και 53. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
2. Για κάθε κράτος μέλος, το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου μπορεί να αυξάνεται κατ’ ανώτατο όριο μέχρι 3 % του οικείου ετήσιου εθνικού ανωτάτου ορίου, όπως ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ, μετά την αφαίρεση του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή του ποσοστού που ορίζεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 για το αντίστοιχο έτος. Όταν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει τέτοια αύξηση, αυτή λαμβάνεται υπόψη από την Επιτροπή κατά τον καθορισμό του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, μέχρι την 1η Αυγούστου 2014, τα ετήσια ποσοστά κατά τα οποία πρέπει να αυξηθεί το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να επανεξετάζουν κάθε χρόνο την απόφασή τους που αναφέρεται στην παράγραφο 2 και ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε απόφαση βασιζομένη σε μια τέτοια αναθεώρηση μέχρι την 1η Αυγούστου του προηγούμενου της εφαρμογής της έτους.
4. Για κάθε κράτος μέλος και για κάθε έτος, η συνολική αξία του συνόλου των δικαιωμάτων ενίσχυσης και του εθνικού αποθέματος ή των περιφερειακών αποθεμάτων ισούται με το αντίστοιχο ετήσιο εθνικό ανώτατο όριο που θεσπίζει η Επιτροπή δυνάμει της παραγράφου 1.
5. Εάν το ανώτατο όριο ενός κράτους μέλους που καθορίζει η Επιτροπή δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου είναι διαφορετικό από εκείνο του προηγούμενου έτους λόγω οποιασδήποτε απόφασης που έλαβε το εν λόγω κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, το άρθρο 14 παράγραφος 1 ή 2, το άρθρο 42 παράγραφος 1, το άρθρο 49 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 51 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο ή το άρθρο 53, το εν λόγω κράτος μέλος αυξάνει ή μειώνει γραμμικά την αξία όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης για να διασφαλίσει την τήρηση της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 23
Περιφερειακή χορήγηση των εθνικών ανώτατων ορίων
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν, μέχρι την 1η Αυγούστου 2014, να εφαρμόσουν το καθεστώς βασικής ενίσχυσης σε περιφερειακό επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση, προσδιορίζουν τις περιφέρειες με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, όπως τα γεωπονικά και κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά τους και το περιφερειακό γεωργικό δυναμικό τους ή η θεσμική ή διοικητική δομή τους.
Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 μπορούν να λάβουν την απόφαση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο μέχρι την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται του πρώτου έτους εφαρμογής του βασικού καθεστώτος πληρωμών.
2. Τα κράτη μέλη διαιρούν το ετήσιο εθνικό ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 22 παράγραφος 1 μεταξύ των περιφερειών βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων.
Τα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν το άρθρο 30 παράγραφος 2, πραγματοποιούν τη διαίρεση αυτή μετά την εφαρμογή της γραμμικής μείωσης που προβλέπει το άρθρο 30 παράγραφος 1.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ότι τα περιφερειακά ανώτατα όρια υπόκεινται σε ετήσιες σταδιακές τροποποιήσεις σύμφωνα με προκαθορισμένα ετήσια στάδια και αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, όπως το γεωργικό δυναμικό ή περιβαλλοντικά κριτήρια.
4. Στον βαθμό που απαιτείται για την τήρηση των εφαρμοστέων περιφερειακών ανώτατων ορίων που ορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 ή 3, τα κράτη μέλη προβαίνουν σε γραμμική μείωση ή αύξηση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε καθεμιά από τις σχετικές περιφέρειες.
5. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν την παράγραφο 1 μπορούν να αποφασίσουν την παύση της εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε περιφερειακό επίπεδο από ημερομηνία που ορίζουν τα ίδια.
6. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν την παράγραφο 1 πρώτο εδάφιο, κοινοποιούν στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου 2014 την απόφαση που αναφέρεται στο ανωτέρω εδάφιο και τα μέτρα που έλαβαν για την εφαρμογή των παραγράφων 2 και 3.
Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν την παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο κοινοποιούν στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου του συγκεκριμένου έτους την απόφαση που αναφέρεται στο προαναφερθέν εδάφιο και τα μέτρα που έλαβαν για την εφαρμογή των παραγράφων 2 και 3.
Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν την παράγραφο 1 κοινοποιούν στην Επιτροπή την απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 5 έως την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται του πρώτου έτους εφαρμογής της απόφασης αυτής.
Άρθρο 24
Πρώτη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Δικαιώματα ενίσχυσης χορηγούνται στους γεωργούς που δικαιούνται να λάβουν άμεσες ενισχύσεις σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού εφόσον:
α) υποβάλουν αίτηση χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης έως την τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων εντός του 2015 που πρέπει να καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 78 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, και
β) είχαν το δικαίωμα να λάβουν ενίσχυση, πριν από τυχόν μείωση ή αποκλεισμό που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙ κεφάλαιο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009, σε ό,τι αφορά αίτηση ενίσχυσης για άμεσες ενισχύσεις ή μεταβατική εθνική ενίσχυση ή συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 για το 2013.
Το πρώτο εδάφιο δεν ισχύει στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 21 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού.
Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς που δικαιούνται αμέσου ενισχύσεως κατά το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού, πληρούν τον όρο του στοιχείου α) του πρώτου εδαφίου και:
α) δεν έλαβαν για το 2013 ενισχύσεις σε συνάρτηση με αίτηση ενίσχυσης όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσης παραγράφου, οι οποίοι, την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1122/2009 της Επιτροπής ( 2 ) για το έτος υποβολής αιτήσεων 2013:
i) σε κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης:
— παρήγαν φρούτα, λαχανικά, εδώδιμα γεώμηλα, γεώμηλα για σπορά ή διακοσμητικά φυτά και το έπραξαν σε ελάχιστη έκταση εκφραζόμενη σε εκτάρια, εάν το συγκεκριμένο κράτος μέλος αποφασίσει να θεσπίσει σχετική προϋπόθεση, ή
— καλλιεργούσαν αμπελώνες· ή
ii) σε κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, διέθεταν μόνο γεωργική γη η οποία στις 30 Ιουνίου 2003 δεν ήταν σε καλή γεωργική κατάσταση όπως προβλέπεται στο άρθρο 124 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009· ή
β) κατά το 2014, έλαβαν δικαιώματα ενίσχυσης από το εθνικό απόθεμα βάσει του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 41 ή 57 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009· ή
γ) ουδέποτε είχαν ή μίσθωναν δικαιώματα ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 ή τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και οι οποίοι υποβάλλουν επαληθεύσιμα αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία, κατά την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1122/2009 για το έτος υποβολής αιτήσεων 2013, επιδόθηκαν στην εκτροφή ζώων ή παρήγαγαν ή καλλιέργησαν γεωργικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένης της συγκομιδής, της άμελξης, της αναπαραγωγής ζώων και της εκτροφής ζώων για γεωργική εκμετάλλευση. Τα κράτη μέλη μπορούν να προσθέσουν τα δικά τους αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια επιλεξιμότητας για την εν λόγω κατηγορία γεωργών όσον αφορά κατάλληλα προσόντα, εμπειρία ή κατάρτιση.
2. Εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται ανά γεωργό το 2015 ισούται με τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων, τον οποίο δηλώνει ο γεωργός στην αίτηση ενίσχυσής του σύμφωνα με το στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για το 2015 και τα οποία έχει στη διάθεσή του κατά την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος. Η εν λόγω ημερομηνία δεν είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόσουν ένα ή περισσότερους των περιορισμών των παραγράφων 4 έως 7, όσον αφορά τα δικαιώματα ενίσχυσης που διατίθενται κατά την παράγραφο 2.
4. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης που πρέπει να δοθούν ισούται είτε με τον αριθμό των επιλεξίμων εκταρίων τον οποίο δήλωσε ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 το 2013 είτε με τον αριθμό των επιλεξίμων εκταρίων που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, ανάλογα με το ποιος αριθμός είναι χαμηλότερος. Για την Κροατία, η χρήση της επιλογής αυτής εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης για αποναρκοθετημένα εκτάρια σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού.
5. Όταν ο συνολικός αριθμός των αναφερόμενων στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου επιλεξίμων εκταρίων που δηλώθηκαν σε κράτος μέλος συνεπάγεται αύξηση άνω του 35 % του συνολικού αριθμού επιλεξίμων εκταρίων που δηλώθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 το 2009, ή στην περίπτωση της Κροατίας το 2013, τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν τον αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης που θα χορηγηθούν το 2015 σε ελάχιστο ποσοστό είτε 135 % είτε 145 % του συνολικού αριθμού εκταρίων που δηλώθηκαν το 2009, ή στην περίπτωση της Κροατίας του συνολικού αριθμού επιλεξίμων εκταρίων που δηλώθηκαν το 2013, σύμφωνα με το άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
Όταν χρησιμοποιούν την επιλογή αυτή, τα κράτη μέλη χορηγούν μειωμένο αριθμό δικαιωμάτων ενίσχυσης στους γεωργούς. Ο αριθμός αυτός υπολογίζεται με εφαρμογή αναλογικής μείωσης του επιπρόσθετου αριθμού επιλεξίμων εκταρίων που δηλώθηκαν από κάθε γεωργό το 2015 σε σύγκριση με τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 που δήλωσε ο γεωργός στην αίτηση ενίσχυσης το 2011, ή στην περίπτωση της Κροατίας το 2013, με την επιφύλαξη των αποναρκοθετημένων εκταρίων για τα οποία χορηγούνται δικαιώματα ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού·
6. Κατά παρέκκλιση εκ της παραγράφου 2 τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να εφαρμόσουν, με σκοπό τον καθορισμό του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης που μπορεί να λάβει ένας γεωργός, συντελεστή μείωσης όσον αφορά τα επιλέξιμα εκτάρια που αναφέρονται στην παράγραφο 2 τα οποία αποτελούνται από μόνιμους βοσκότοπους που βρίσκονται σε περιοχές με δύσκολες καιρικές συνθήκες, ιδίως λόγω υψομέτρου τους και άλλων φυσικών περιορισμών, όπως η χαμηλή ποιότητα του εδάφους, η κλίση του και η παροχή ύδατος·
7. Κατά παρέκκλιση εκ της παραγράφου 2 τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης προς χορήγηση στον γεωργό ισούται με τον αριθμό των επιλεξίμων εκταρίων που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου τα οποία δεν ήταν εκτάρια αμπελώνων κατά την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1122/2009 για το έτος υποβολής αιτήσεων 2013 ή εκτάρια αρόσιμης γης σε μόνιμα θερμοκήπια.
8. Σε περίπτωση πώλησης ή μίσθωσης της εκμετάλλευσής τους ή τμήματος αυτής, τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που τηρούν τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου μπορούν, με συμβόλαιο υπογεγραμμένο πριν από την τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων εντός του 2015 που ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 78 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, να μεταβιβάσουν το δικαίωμα λήψης δικαιωμάτων ενίσχυσης σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου σε έναν ή περισσότερους γεωργούς υπό τον όρο ότι ο γεωργός ή οι γεωργοί αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού.
9. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να καθορίσει ελάχιστο μέγεθος ανά εκμετάλλευση, εκφραζόμενο σε επιλέξιμα εκτάρια, για την οποία είναι δυνατόν να ζητηθεί από γεωργό η χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης. Αυτό το ελάχιστο μέγεθος δεν υπερβαίνει τα κατώτατα όρια που ορίζονται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο β) σε συνδυασμό με την παράγραφο 2 του εν λόγω άρθρου.
10. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν, όταν χρειάζεται, την Επιτροπή για τις αποφάσεις του παρόντος άρθρου μέχρι την 1η Αυγούστου 2014.
11. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό κανόνων για τις αιτήσεις χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης που υποβάλλονται κατά το έτος χορήγησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε περίπτωση που τα εν λόγω δικαιώματα ενίσχυσης δεν μπορούν να καθορισθούν ακόμη οριστικά και η χορήγησή τους επηρεάζεται από ειδικές περιστάσεις. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 25
Αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης και σύγκλιση
1. Το 2015, τα κράτη μέλη υπολογίζουν τη μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης διαιρώντας ένα σταθερό ποσοστό του εθνικού ανώτατου ορίου που καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για κάθε σχετικό έτος διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης του 2015 σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό απόθεμα ή από τα περιφερειακά αποθέματα το 2015.
Το σταθερό ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται αντιστοίχως σύμφωνα με τα άρθρα 22 παράγραφος 1 ή άρθρο 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού για το 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, παράγραφος 2, διά του εθνικού ανώτατου ορίου που καθορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για το 2015. Ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης αντιστοιχεί στον αριθμό των εκταρίων.
2. Κατά παρέκκλιση από τη μέθοδο υπολογισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να διαφοροποιούν την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης το 2015, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό απόθεμα ή από τα περιφερειακά αποθέματα το 2015, για κάθε σχετικό έτος βάσει της υπολογιζομένης κατ' άρθρο 26 αρχικής μοναδιαίας αξίας τους.
3. Από το έτος αιτήσεων 2019 το αργότερο, όλα τα δικαιώματα ενίσχυσης σε ένα κράτος μέλος ή, σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 23, σε μια περιφέρεια, έχουν ενιαία μοναδιαία αξία.
4. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι η μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης των οποίων η αρχική μοναδιαία αξία κατά το άρθρο 26 είναι μικρότερη από το 90 % της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019 θα αυξηθεί, για το έτος υποβολής αιτήσεων 2019 το αργότερο, τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο της διαφοράς μεταξύ της αρχικής μοναδιαίας αξίας τους και του 90 % της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019.
Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν το ποσοστό του πρώτου εδαφίου σε επίπεδο ανώτερο του 90 % αλλά όχι ανώτερο του 100 %.
Επιπλέον, τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι, για το έτος υποβολής αιτήσεων 2019 το αργότερο, κανένα δικαίωμα ενίσχυσης δεν θα έχει μοναδιαία αξία χαμηλότερη του 60 % της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019, εκτός εάν αυτό συνεπάγεται μέγιστη μείωση που υπερβαίνει το κατώτατο όριο της παραγράφου 7 στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το εν λόγω κατώτατο όριο. Στην περίπτωση αυτή, η ελάχιστη μοναδιαία αξία καθορίζεται στο απαιτούμενο επίπεδο ώστε να τηρείται το εν λόγω κατώτατο όριο.
5. Η αναφερόμενη στην παράγραφο 4 εθνική ή περιφερειακή μοναδιαία αξία το 2019 υπολογίζεται διαιρώντας ένα σταθερό ποσοστό του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ, ή του περιφερειακού ανώτατου ορίου, για το ημερολογιακό έτος 2019, διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το 2015 στο οικείο κράτος μέλος ή περιοχή, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα κατά το 2015. Αυτό το σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 αντίστοιχα για το έτος 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, παράγραφος 2, διά του εθνικού ανώτατου ορίου όπως ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ ή του περιφερειακού ανώτατου ορίου, για το 2015.
6. Τα περιφερειακά ανώτατα όρια που αναφέρονται στην παράγραφο 5 υπολογίζονται με εφαρμογή ενός σταθερού ποσοστού στο εθνικό ανώτατο όριο όπως ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για το έτος 2019. Το εν λόγω σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας τα αντίστοιχα περιφερειακά ανώτατα όρια, όπως ορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2 για το έτος 2015, διά του εθνικού ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 για το έτος 2015, μετά την εφαρμογή της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 όταν εφαρμόζεται το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 23 παράγραφος 2.
7. Για τη χρηματοδότηση των αυξήσεων της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που αναφέρονται στην παράγραφο 4, όταν πρόκειται για δικαιώματα ενίσχυσης με αρχική μοναδιαία αξία ανώτερη της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019, η διαφορά μεταξύ της αρχικής μοναδιαίας αξίας τους και της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019 μειώνεται βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων που καθορίζονται από τα κράτη μέλη. Τα κριτήρια αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν τον καθορισμό μέγιστης μείωσης της αρχικής μοναδιαίας αξίας κατά 30 %.
8. Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, η μετάβαση από την αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 26 στην τελική μοναδιαία αξία τους το 2019 που καθορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 3 ή 4 έως 7 του παρόντος άρθρου πραγματοποιείται με ίσα βήματα αρχής γενομένης από το 2015.
Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με το καθορισμένο ποσοστό όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου για κάθε έτος, προσαρμόζεται η αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης με αρχική μοναδιαία αξία ανώτερη της εθνικής ή περιφερειακής μοναδιαίας αξίας το 2019.
9. Κατά παρέκκλιση εκ της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου όταν ένα κράτος μέλος που αποφασίζει κατά το άρθρο 21 παράγραφος 3 να κρατήσει τα υφιστάμενα δικαιώματα εφαρμόζει την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, η μετάβαση από την αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης, ως ορίζεται κατά το άρθρο 26 παράγραφος 5 στην τελική τους μοναδιαία αξία το 2019,ως ορίζεται κατά την παράγραφο 3 ή τις παραγράφους 4 έως 7 του παρόντος άρθρου, γίνεται, όπου πρέπει, εφαρμόζοντας τα εθνικά μέτρα κατά το άρθρο 63 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.
Για να τηρηθεί το καθορισμένο ποσοστό όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου για κάθε χρόνο, η αξία όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης προσαρμόζεται γραμμικώς.
10. Το 2015, τα κράτη μέλη θα ενημερώσουν τους γεωργούς για την αξία των οικείων δικαιωμάτων ενίσχυσης όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και τα άρθρα 26 και 27 για κάθε έτος της περιόδου που καλύπτει ο παρών κανονισμός.
Άρθρο 26
Υπολογισμός της αρχικής μοναδιαίας αξίας
1. Η αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 σε κράτη μέλη που εφαρμόζουν καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης στο ημερολογιακό έτος 2014 και δεν έχουν αποφασίσει να κρατήσουν τα υφιστάμενα δικαιώματα ενίσχυσης κατά το άρθρο 21 παράγραφος 3 ορίζεται σύμφωνα με μία από τις μεθόδους των παραγράφων 2 ή 3:
2. Ένα σταθερό ποσοστό των ενισχύσεων που έλαβε ο γεωργός για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009, πριν από τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς που προβλέπονται στο Κεφάλαιο 4 του Τίτλου ΙΙ του εν λόγω κανονισμού, διαιρείται διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης που του χορηγούνται το 2015, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα το 2015.
Αυτό το σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού για το έτος 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή, κατά περίπτωση, στην παράγραφο 2 του άρθρου 30 του παρόντος κανονισμού, διά του ποσού των ενισχύσεων για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης στο οικείο κράτος μέλος ή περιοχή, πριν από τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς του τίτλου ΙΙ κεφαλαίου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
3. Ένα σταθερό ποσοστό της αξίας των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών δικαιωμάτων, τα οποία ο γεωργός είχε κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009, διαιρείται διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης που του χορηγούνται το 2015, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα το 2015.
Αυτό το σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού για το έτος 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, διά της συνολικής αξίας όλων των δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών δικαιωμάτων στο οικείο κράτος μέλος ή περιοχή για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης.
Για τους σκοπούς της παρούσης παραγράφου, ένας γεωργός θεωρείται ότι κατέχει δικαιώματα ενίσχυσης κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησής του για το 2014 εφόσον έως την ημερομηνία αυτή του έχουν χορηγηθεί ή μεταβιβαστεί οριστικώς δικαιώματα ενίσχυσης.
4. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης περιοχής στο ημερολογιακό έτος 2014 υπολογίζουν την αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης του άρθρου 25 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού διαιρώντας ένα σταθερό ποσοστό της συνολικής αξίας των ενισχύσεων που έλαβε ο γεωργός για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και δυνάμει των άρθρων 132, 133 και 133α του εν λόγω κανονισμού, πριν από τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς που προβλέπονται στο Κεφάλαιο 4 του Τίτλου ΙΙ του εν λόγω κανονισμού, διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης τα οποία του χορηγούνται το 2015, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό απόθεμα ή από το περιφερειακό απόθεμα το 2015.
Αυτό το σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού για το έτος 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, διά της συνολικής αξίας των ενισχύσεων που χορηγούνται στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και δυνάμει των άρθρων 132 και 133α του εν λόγω κανονισμού για το 2014 εντός του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή της ενδιαφερόμενης περιοχής, πριν από τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς του τίτλου ΙΙ κεφαλαίου 4 του προαναφερθέντος κανονισμού.
5. Τα κράτη μέλη τα οποία εφαρμόζουν καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης στο ημερολογιακό έτος 2014 και τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 21 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού, αποφασίζουν να διατηρήσουν τα υφιστάμενα δικαιώματα ενίσχυσης υπολογίζουν την αρχική μοναδιαία αξία ενός δικαιώματος ενίσχυσης του άρθρου 25 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού πολλαπλασιάζοντας την μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων με σταθερό ποσοστό. Αυτό το σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού για το έτος 2015, κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, διά του ποσού των ενισχύσεων για το 2014 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης στο οικείο κράτος μέλος ή περιοχή, πριν από τις μειώσεις και τους αποκλεισμούς του τίτλου ΙΙ κεφαλαίου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
6. Για τους σκοπούς των υπολογισμών που αναφέρονται στο παρόν άρθρο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν εφαρμόζεται στους αντίστοιχους τομείς η προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη σύμφωνα με τον Τίτλο IV του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να λάβουν υπόψη τη στήριξη που χορηγείται κατά το ημερολογιακό έτος 2014 στο πλαίσιο ενός ή περισσότερων καθεστώτων σύμφωνα με το άρθρο 52, το άρθρο 53 παράγραφος 1 και το άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και, όσον αφορά τα κράτη μέλη τα οποία εφάρμοσαν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης κατά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009, σύμφωνα με το άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και τα άρθρα 126, 127 και 129 του εν λόγω κανονισμού.
Αν ένα κράτος μέλος αποφασίσει να εφαρμόσει την προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη σύμφωνα με τον Τίτλο IV του παρόντος κανονισμού, μπορεί να λάβει υπόψη και τις διαφορές μεταξύ του επιπέδου της στήριξης που χορηγείται κατά το ημερολογιακό έτος 2014 και του επιπέδου της προς χορήγηση στήριξης σύμφωνα με τον Τίτλο IV του παρόντος κανονισμού για τον υπολογισμό που αναφέρεται στις παραγράφους 3α έως 3γ του παρόντος άρθρου, υπό την προϋπόθεση ότι:
α) η προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη σύμφωνα με τον Τίτλο IV του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται σε τομέα στον οποίο έχει χορηγηθεί στήριξη κατά το ημερολογιακό έτος 2014 σύμφωνα με το άρθρο 52, το άρθρο 53 παράγραφος 1 και το άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) και, για τα κράτη μέλη τα οποία εφάρμοσαν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, σύμφωνα με το άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχείο γ) και τα άρθρα 126, 127 και 129 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009, και
β) το ανά μονάδα ποσό αυτής της προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης είναι μειωμένο σε σύγκριση με το ανά μονάδα ποσό της στήριξης κατά το 2014.
Για τους σκοπούς των μεθόδων υπολογισμού του παρόντος άρθρου και υπό τον όρο ότι δεν ισχύουν οι αναδιανεμητικές ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 41, τα κράτη μέλη λαμβάνουν πλήρως υπόψη την ενίσχυση που χορηγείται για το ημερολογιακό έτος 2014 δυνάμει των άρθρων 72α και 125α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
Άρθρο 27
Προσθήκη του εθνικού αποθεματικού για αποναρκοθέτηση
Όσον αφορά την Κροατία, οποιαδήποτε αναφορά στα άρθρα 25 και 26 στο εθνικό απόθεμα, θεωρείται ότι περιλαμβάνει το ειδικό εθνικό αποθεματικό για την αποναρκοθέτηση που αναφέρεται στο άρθρο 20.
Επιπλέον, το ποσό που προκύπτει από το ειδικό εθνικό αποθεματικό για την αποναρκοθέτηση αφαιρείται από τα ανώτατα όρια του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 25 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, στις παραγράφους 5 και 6 του προαναφερθέντος άρθρου και στο άρθρο 26.
Άρθρο 28
Απροσδόκητο κέρδος
Για τους σκοπούς του άρθρου 25 παράγραφοι 4 έως 7 και του άρθρου 26, ένα κράτος μέλος μπορεί, με βάση αντικειμενικά κριτήρια, να ορίζει ότι, σε περίπτωση αγοράς ή παραχώρησης ή λήξης του συνόλου ή μέρους μιας σύμβασης μίσθωσης γεωργικών εκτάσεων μετά την ημερομηνία που ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 35 ή το άρθρο 124 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και πριν από την ημερομηνία που ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, η αύξηση ή μέρος της αύξησης της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που θα χορηγούνταν στον οικείο γεωργό επιστρέφεται στο εθνικό απόθεμα ή το περιφερειακό απόθεμα, σε περίπτωση που η αύξηση θα οδηγούσε σε απροσδόκητο κέρδος για τον οικείο γεωργό.
Τα αντικειμενικά αυτά κριτήρια θεσπίζονται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γεωργών και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού, περιλαμβάνουν δε τουλάχιστον τα ακόλουθα:
α) μια ελάχιστη διάρκεια μίσθωσης· και
β) το ποσοστό της ληφθείσας ενίσχυσης που επιστρέφεται στο εθνικό απόθεμα ή το περιφερειακό απόθεμα.
Άρθρο 29
Ενημέρωση για την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης και τη σύγκλιση
Τα κράτη μέλη ενημερώνουν, όταν χρειάζεται, την Επιτροπή για τις αποφάσεις των άρθρων 25, 26 και 28 μέχρι την 1η Αυγούστου 2014.
Άρθρο 30
Δημιουργία και χρήση του εθνικού αποθέματος ή των περιφερειακών αποθεμάτων
1. Κάθε κράτος μέλος δημιουργεί εθνικό απόθεμα. Για τον σκοπό αυτό, κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, τα κράτη μέλη προβαίνουν σε γραμμική ποσοστιαία μείωση του ανώτατου ορίου του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε εθνικό επίπεδο.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 23 παράγραφος 1 μπορούν να δημιουργούν περιφερειακά αποθέματα. Για τον σκοπό αυτό, κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, τα κράτη μέλη προβαίνουν σε γραμμική ποσοστιαία μείωση του ανώτατου ορίου του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε περιφερειακό επίπεδο όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 23 παράγραφος 2, προκειμένου να συγκροτήσουν το περιφερειακό απόθεμα.
3. Η μείωση που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2 δεν υπερβαίνει το 3 % εκτός, εάν απαιτείται υψηλότερο ποσοστό, για να καλυφθούν οι ανάγκες χορήγησης που ορίζονται στην παράγραφο 6 ή στην παράγραφο 7 στοιχεία α) και β) για το έτος 2015 ή, όσον αφορά τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36, για το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης.
4. Τα κράτη μέλη χορηγούν δικαιώματα ενίσχυσης από το εθνικό τους απόθεμα ή τα περιφερειακό τους αποθέματα σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γεωργών και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού.
5. Τα δικαιώματα ενίσχυσης που αναφέρονται στην παράγραφο 4 χορηγούνται μόνον στους γεωργούς οι οποίοι δικαιούνται χορήγησης αμέσων ενισχύσεων κατά το άρθρο 9.
6. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το εθνικό τους απόθεμα ή τα περιφερειακό τους αποθέματα για τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης, κατά προτεραιότητα, σε γεωργούς νεαρής ηλικίας και σε γεωργούς που αρχίζουν τη γεωργική τους δραστηριότητα.
7. Τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν το εθνικό τους απόθεμα ή τα περιφερειακά τους αποθέματα για:
α) να χορηγήσουν δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς προκειμένου να αποφεύγεται η εγκατάλειψη της γης, μεταξύ άλλων σε περιοχές στις οποίες εφαρμόζονται προγράμματα αναδιάρθρωσης ή προγράμματα ανάπτυξης που υπόκεινται σε κάποια μορφή δημόσιας παρέμβασης,
β) να χορηγήσουν δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς ως αντιστάθμιση σε ειδικά μειονεκτήματα
γ) να χορηγήσουν δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς οι οποίοι δεν μπόρεσαν να λάβουν δικαιώματα ενίσχυσης δυνάμει του παρόντος Κεφαλαίου λόγω ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων·
δ) να χορηγήσουν, όταν εφαρμόζουν το άρθρο 21 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού, δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς των οποίων ο αριθμός επιλεξίμων εκταρίων που θα δηλώσουν το 2015 σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και που είναι στη διάθεσή τους κατά την καθορισμένη από το συγκεκριμένο κράτος μέλος ημερομηνία, η οποία δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης, είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των ιδιόκτητων ή μισθωμένων δικαιωμάτων ενίσχυσης που ορίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και που κατέχει ο γεωργός κατά την τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων που καθορίζεται σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 78 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013·
ε) να αυξήσουν γραμμικά σε μόνιμη βάση την αξία όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο αν το εθνικό απόθεμα ή τα περιφερειακά αποθέματα υπερβαίνουν το 0,5 % του ετήσιου εθνικού ή περιφερειακού ανώτατου ορίου για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης, υπό την προϋπόθεση ότι επαρκή ποσά παραμένουν διαθέσιμα για την κάλυψη της κατανομής όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 6, στα στοιχεία α) και β) της παρούσας παραγράφου και στην παράγραφο 9 του παρόντος άρθρου.
στ) να καλύψουν τις ετήσιες ανάγκες πληρωμών που πρέπει να δοθούν σύμφωνα με το άρθρο 51 παράγραφος 2 και το άρθρο 65 παράγραφοι 1, 2 και 3 του παρόντος κανονισμού.
Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, τα κράτη μέλη αποφασίζουν τις προτεραιότητες μεταξύ των διαφορετικών επιλογών που αναφέρονται σε αυτήν.
8. Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 6 και των στοιχείων α), β) και γ) της παραγράφου 7, τα κράτη μέλη καθορίζουν την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται στους γεωργούς στον εθνικό ή περιφερειακό μέσο όρο της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το έτος χορήγησης.
Ο εθνικός ή περιφερειακός μέσος όρος υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του βασικού συστήματος ενίσχυσης όπως ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 αντιστοίχως για το έτος χορήγησης, μη περιλαμβανομένου του ποσού του εθνικού ή περιφερειακού αποθέματος, και, για την Κροατία, του ειδικού αποθεματικού αποναρκοθέτησης, διά του αριθμού των χορηγηθέντων δικαιωμάτων ενίσχυσης.
Τα κράτη μέλη καθορίζουν τα βήματα για τις ετήσιες σταδιακές τροποποιήσεις της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα λαμβάνοντας υπόψη τις τροποποιήσεις των εθνικών ή περιφερειακών ανώτατων ορίων για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης που ορίζονται με το άρθρο 22 παράγραφος 1 και στο άρθρο 23 παράγραφος 2 αντιστοίχως τις οποίες συνεπάγονται οι διακυμάνσεις του επιπέδου των εθνικών ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ.
9. Σε περίπτωση που γεωργός δικαιούται να λάβει δικαιώματα ενίσχυσης ή να αυξήσει την αξία των υφισταμένων δικαιωμάτων του βάσει τελεσίδικης δικαστικής απόφασης ή οριστικής διοικητικής πράξης της αρμόδιας αρχής κράτους μέλους, ο γεωργός λαμβάνει τον αριθμό και την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που καθορίζονται στην εν λόγω απόφαση ή πράξη σε ημερομηνία που καθορίζεται από το κράτος μέλος. Ωστόσο, η ημερομηνία αυτή δεν πρέπει να είναι μεταγενέστερη της καταληκτικής ημερομηνίας υποβολής αιτήσεων στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που έπεται της ημερομηνίας έκδοσης της δικαστικής απόφασης ή διοικητικής πράξης, λαμβανομένης υπόψη της εφαρμογής των άρθρων 32 και 33.
10. Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 6, του στοιχείου α) και β) της παραγράφου 7 και της παραγράφου 9, τα κράτη μέλη μπορούν είτε να χορηγήσουν νέα δικαιώματα είτε να αυξήσουν τη μοναδιαία αξία όλων των υφιστάμενων δικαιωμάτων ενός γεωργού, έως την αξία του εθνικού ή περιφερειακού μέσου όρου.
11. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) ως «γεωργοί νεαρής ηλικίας» νοούνται οι γεωργοί οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 50 παράγραφος 2 και, κατά περίπτωση, τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο άρθρο 50 παράγραφοι 3 και 11·
β) ως «γεωργοί που αρχίζουν τη γεωργική τους δραστηριότητα» νοούνται φυσικά ή νομικά πρόσωπα τα οποία, κατά τα πέντε έτη που προηγούνται της έναρξης γεωργικής δραστηριότητας, δεν άσκησαν γεωργική δραστηριότητα στο όνομά τους και υπ’ ευθύνη τους ούτε ήλεγχαν νομικό πρόσωπο που ασκούσε γεωργική δραστηριότητα. Σε περίπτωση νομικού προσώπου, το ή τα φυσικά πρόσωπα που ελέγχουν το νομικό πρόσωπο δεν πρέπει να έχουν ασκήσει γεωργική δραστηριότητα στο όνομά τους και υπ’ ευθύνη τους ούτε να ελέγχουν νομικό πρόσωπο το οποίο έχει ασκήσει γεωργική δραστηριότητα, κατά τα πέντε έτη που προηγούνται της έναρξης της γεωργικής δραστηριότητας του νομικού προσώπου· τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν τα δικά τους πρόσθετα αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια επιλεξιμότητας για την προκειμένη κατηγορία γεωργών σχετικά με κατάλληλα προσόντα, εμπειρία ή κατάρτιση.
Άρθρο 31
Αναπλήρωση του εθνικού αποθέματος ή των περιφερειακών αποθεμάτων
1. Το εθνικό απόθεμα ή τα περιφερειακά αποθέματα αναπληρώνονται με ποσά που προκύπτουν από:
α) δικαιώματα ενίσχυσης που δεν συνεπάγονται καταβολές ενισχύσεων επί δύο συναπτά έτη λόγω της εφαρμογής οποιουδήποτε εκ των κατωτέρω:
i) του άρθρου 9,
ii) του άρθρου 10 παράγραφος 1, ή
iii) του άρθρου 11 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού.
β) αριθμό δικαιωμάτων ενίσχυσης ισοδύναμο με τον συνολικό αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης που δεν έχουν ενεργοποιηθεί από γεωργό σύμφωνα με το άρθρο 32 του παρόντος κανονισμού επί δύο συναπτά έτη, εκτός αν η ενεργοποίηση δεν πραγματοποιήθηκε λόγω ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων. Για τον καθορισμό των ιδιόκτητων ή μισθωμένων δικαιωμάτων του γεωργού που επιστρέφονται στο εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα, δίνεται προτεραιότητα στα δικαιώματα με τη χαμηλότερη αξία·
γ) δικαιώματα ενίσχυσης που επιστρέφονται εκουσίως από τους γεωργούς·
δ) την εφαρμογή του άρθρου 28 του παρόντος κανονισμού
ε) αδικαιολογήτως χορηγηθέντα δικαιώματα ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013·
στ) γραμμική μείωση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο όταν το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα δεν επαρκεί για την κάλυψη των περιπτώσεων του άρθρου 30 παράγραφος 9 του παρόντος κανονισμού.
ζ) όταν κρίνεται αναγκαίο από τα κράτη μέλη, γραμμική μείωση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο για την κάλυψη των περιπτώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 30 παράγραφος 6 του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, τα κράτη μέλη που ήδη κάνουν χρήση της εν λόγω γραμμικής μείωσης μπορούν το ίδιο έτος να εφαρμόζουν επίσης και γραμμική μείωση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο για την κάλυψη των περιπτώσεων που αναφέρονται και στο άρθρο 30 παράγραφος 7 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) και β) του παρόντος κανονισμού·
η) την εφαρμογή του άρθρου 34 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού.
2. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα απαραίτητα μέτρα σχετικά με την επιστροφή μη ενεργοποιημένων δικαιωμάτων ενίσχυσης στο εθνικό ή το περιφερειακό απόθεμα. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 32
Ενεργοποίηση δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Η στήριξη στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης χορηγείται στους γεωργούς, μέσω δήλωσης σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1, κατόπιν ενεργοποίησης δικαιώματος ενίσχυσης ανά επιλέξιμο εκτάριο στο κράτος μέλος στο οποίο έχει χορηγηθεί το δικαίωμα. Τα ενεργοποιημένα δικαιώματα ενίσχυσης συνεπάγονται δικαίωμα ετήσιας είσπραξης των ποσών που ορίζονται σε αυτά, με την επιφύλαξη της εφαρμογής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της μείωσης των ενισχύσεων κατά το άρθρο 11, και των γραμμικών μειώσεων σύμφωνα με το άρθρο 7, το άρθρο 51 παράγραφος 2 και το άρθρο 65 παράγραφος 2, στοιχείο γ) του παρόντος κανονισμού καθώς της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
2. Για τους σκοπούς του παρόντος Τίτλου, ως «επιλέξιμο εκτάριο» νοείται:
α) κάθε γεωργική έκταση της εκμετάλλευσης που χρησιμοποιείται για γεωργικές δραστηριότητες ή, σε περίπτωση που έχει και μη γεωργική χρήση, κατά κύριο λόγο για γεωργικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων περιοχών που δεν ήταν σε καλή γεωργική κατάσταση στις 30 Ιουνίου 2003 στα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Ένωση την 1η Μαΐου 2004 και επέλεξαν κατά την προσχώρηση να εφαρμόσουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης· ή
β) κάθε έκταση που γέννησε δικαίωμα είσπραξης το 2008 στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης ή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που ορίζονται, αντίστοιχα, στους Τίτλους ΙΙΙ και IVA του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και η οποία:
i) δεν ανταποκρίνεται πλέον στον ορισμό του «επιλέξιμου εκταρίου» που περιλαμβάνεται στο στοιχείο α) λόγω της εφαρμογής της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, της οδηγίας 2000/60/ΕΚ και της οδηγίας 2009/147/ΕΚ· ή
ii) καθ’ όλη τη διάρκεια της σχετικής δέσμευσης του συγκεκριμένου γεωργού, αναδασώνεται σύμφωνα με το άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 ή το άρθρο 43 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 ή το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 ή στο πλαίσιο εθνικού καθεστώτος του οποίου οι προϋποθέσεις είναι σύμφωνες με το άρθρο 43 παράγραφοι 1, 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 ή το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 · ή
iii) καθ’ όλη τη διάρκεια της σχετικής δέσμευσης του συγκεκριμένου γεωργού, τελεί υπό καθεστώς παύσης καλλιέργειας σύμφωνα με τα άρθρα 22, 23 και 24 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 ή το άρθρο 39 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 ή το άρθρο 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013.
3. Για τους σκοπούς του στοιχείου α) της παραγράφου 2:
α) όταν η γεωργική έκταση μιας εκμετάλλευσης χρησιμοποιείται και για μη γεωργικές δραστηριότητες, η έκταση αυτή θεωρείται ότι χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο για γεωργικές δραστηριότητες εάν οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να ασκούνται χωρίς να παρεμποδίζονται σημαντικά από την ένταση, τη φύση, τη διάρκεια και το χρονοδιάγραμμα των μη γεωργικών δραστηριοτήτων,
β) τα κράτη μέλη μπορούν να καταρτίζουν κατάλογο των περιοχών που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για μη γεωργικές δραστηριότητες.
Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κριτήρια για την εφαρμογή του παρόντος εδαφίου στην επικράτειά τους.
4. Για να είναι επιλέξιμες, οι εκτάσεις πρέπει να ανταποκρίνονται στον ορισμό του επιλέξιμου εκταρίου καθ’ όλο το ημερολογιακό έτος, εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων.
5. Για τους σκοπούς του προσδιορισμού του «επιλέξιμου εκταρίου», τα κράτη μέλη που λαμβάνουν την απόφαση του άρθρου 4 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο μπορούν να εφαρμόζουν συντελεστή μείωσης για τη μετατροπή των εκταρίων αυτών σε «επιλέξιμα εκτάρια».
6. Οι εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή κάνναβης αποτελούν επιλέξιμα εκτάρια μόνο εάν οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται έχουν περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη που δεν υπερβαίνει το 0,2 %.
Άρθρο 33
Δήλωση επιλεξίμων εκταρίων
1. Για τους σκοπούς της ενεργοποίησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης που προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 1, ο γεωργός δηλώνει τα αγροτεμάχια που αντιστοιχούν στα επιλέξιμα εκτάρια τα οποία συνδέονται με δικαίωμα ενίσχυσης. Εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, τα αγροτεμάχια αυτά μπορούν να δηλωθούν μόνο αν είναι στη διάθεση του γεωργού από ημερομηνία που ορίζεται από το κράτος μέλος και δεν είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
2. Τα κράτη μέλη μπορούν, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέπουν στον γεωργό να τροποποιεί τη δήλωσή του με την προϋπόθεση ότι διατηρεί τουλάχιστον τον αριθμό των εκταρίων που αντιστοιχούν στα δικαιώματα ενίσχυσής του και τηρεί τους όρους χορήγησης της ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης για τη συγκεκριμένη έκταση.
Άρθρο 34
Μεταβίβαση δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Τα δικαιώματα ενίσχυσης μπορούν να μεταβιβάζονται μόνο σε γεωργό που δικαιούται άμεσες ενισχύσεις σύμφωνα με το άρθρο 9, εγκατεστημένο εντός του ίδιου κράτους μέλους, εκτός από την περίπτωση μεταβίβασης μέσω υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομιάς.
Τα δικαιώματα ενίσχυσης, περιλαμβανομένης της υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομιάς, μπορούν να ενεργοποιούνται μόνο στο κράτος μέλος όπου χορηγήθηκαν.
2. Στην περίπτωση εφαρμογής από τα κράτη μέλη της δυνατότητας του άρθρου 23 παράγραφος 1, τα δικαιώματα ενίσχυσης επιτρέπεται να μεταβιβάζονται ή να ενεργοποιούνται μόνον εντός της ίδιας περιφέρειας.
Τα δικαιώματα ενίσχυσης, περιλαμβανομένης της υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομιάς μπορούν να ενεργοποιούνται μόνο στην περιφέρεια όπου χορηγήθηκαν.
3. Τα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν την εναλλακτική δυνατότητα κατά το άρθρο 23 παράγραφος 1 μπορούν να αποφασίζουν ότι τα δικαιώματα ενίσχυσης μπορούν να μεταβιβάζονται ή να ενεργοποιούνται μόνον εντός μίας και της αυτής περιφέρειας, πλην της περιπτώσεως υφιστάμενης ή αναμενόμενης κληρονομιάς.
Οι εν λόγω περιφέρειες ορίζονται στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο σύμφωνα με αντικειμενικά κριτήρια και με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ισότιμη μεταχείριση των γεωργών και η αποφυγή στρεβλώσεων της αγοράς και του ανταγωνισμού.
4. Κατά τη μεταβίβαση δικαιωμάτων ενίσχυσης χωρίς γη, τα κράτη μέλη, ενεργώντας σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης, μπορούν να αποφασίζουν ότι μέρος των δικαιωμάτων ενίσχυσης που μεταβιβάζονται επιστρέφουν στο εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα ή ότι η μοναδιαία αξία τους μειώνεται υπέρ του εθνικού ή περιφερειακού αποθέματος. Τέτοια μείωση μπορεί να εφαρμόζεται σε έναν ή περισσότερους τύπους μεταβίβασης.
5. Η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τους λεπτομερείς κανόνες για την κοινοποίηση που κάνουν οι γεωργοί προς τις εθνικές αρχές σε περίπτωση μεταβίβασης δικαιωμάτων ενίσχυσης, καθώς και τις προθεσμίες της κοινοποίησης. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 35
Ανάθεση εξουσίας
1. Χάριν ασφαλείας δικαίου και για την αποσαφήνιση των ειδικών καταστάσεων που μπορεί να προκύψουν κατά την εφαρμογή του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 όσον αφορά τα ακόλουθα:
α) κανόνες για την επιλεξιμότητα και την πρόσβαση των γεωργών στο καθεστώς βασικής ενίσχυσης, σε περίπτωση υφιστάμενης και αναμενόμενης κληρονομιάς, διαδοχής βάσει συμβατικής μίσθωσης, μεταβολής του νομικού καθεστώτος ή της επωνυμίας, μεταβίβασης δικαιωμάτων ενίσχυσης και σε περίπτωση συγχώνευσης ή κατάτμησης της εκμετάλλευσης καθώς και σε περίπτωση εφαρμογής της ρήτρας σύναψης συμβολαίου που περιέχεται στο άρθρο 24 παράγραφος 8·
β) κανόνες για τον υπολογισμό της αξίας και του αριθμού ή της αύξησης ή της μείωσης της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε σχέση με τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος Τίτλου, συμπεριλαμβανομένων κανόνων:
i) σχετικά με τη δυνατότητα καθορισμού, σε προσωρινή βάση, της αξίας και του αριθμού ή της αύξησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται βάσει της αίτησης του γεωργού,
ii) σχετικά με τους όρους για τον καθορισμό της προσωρινής και της οριστικής αξίας καθώς και του προσωρινού και του οριστικού αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης,
iii) σχετικά με τις περιπτώσεις όπου σύμβαση πώλησης ή μίσθωσης θα μπορούσε να επηρεάσει τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης·
γ) κανόνες για τον καθορισμό και τον υπολογισμό της αξίας και του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης που λαμβάνονται από το εθνικό απόθεμα ή τα περιφερειακά αποθέματα·
δ) κανόνες για την τροποποίηση της μοναδιαίας αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης στην περίπτωση υποδιαιρέσεων των δικαιωμάτων ενίσχυσης και στην περίπτωση μεταβίβασης δικαιωμάτων ενίσχυσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 34 παράγραφος 4·
ε) κριτήρια για την εφαρμογή επιλογών σύμφωνα με τα στοιχεία α), β) και γ) του τρίτου εδαφίου του άρθρου 24 παράγραφος 1·
στ) κριτήρια για την εφαρμογή περιορισμών στον αριθμό των προς χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης όπως αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφοι 4 έως 7·
ζ) κριτήρια για τη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει του άρθρου 30 παράγραφοι 6 και 7·
η) κριτήρια για τον καθορισμό του συντελεστή μείωσης που αναφέρεται στο πέμπτο εδάφιο του άρθρου 32 παράγραφος 5.
2. Για τη διασφάλιση της ορθής διαχείρισης των δικαιωμάτων ενίσχυσης, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 όσον αφορά κανόνες για το περιεχόμενο της δήλωσης και τις απαιτήσεις για την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων ενίσχυσης.
3. Για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 όσον αφορά κανόνες που εξαρτούν τη χορήγηση των ενισχύσεων από τη χρήση πιστοποιημένων σπόρων ορισμένων ποικιλιών κάνναβης και προσδιορίζουν τη διαδικασία για τον καθορισμό των ποικιλιών κάνναβης και την εξακρίβωση της περιεκτικότητάς τους σε τετραϋδροκανναβινόλη που αναφέρεται στο άρθρο 32 παράγραφος 6.
Άρθρο 36
Καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης
1. Τα κράτη μέλη τα οποία το 2014 εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που ορίζεται στο Κεφάλαιο 2 Τίτλος V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 μπορούν να συνεχίσουν, υπό τους όρους του παρόντος κανονισμού, την εφαρμογή του εν λόγω καθεστώτος έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020. Κοινοποιούν την απόφασή τους, και την ημερομηνία λήξης της εφαρμογής αυτής, στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου 2014.
Κατά το διάστημα εφαρμογής του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης δεν ισχύουν για τα εν λόγω κράτη μέλη τα Τμήματα 1, 2 και 3 του παρόντος Κεφαλαίου, με εξαίρεση το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 23 παράγραφος 1, το άρθρο 23 παράγραφος 6 και το άρθρο 32 παράγραφοι 2 έως 6.
2. Η ενιαία στρεμματική ενίσχυση καταβάλλεται ετησίως για κάθε επιλέξιμο εκτάριο που δηλώνεται από τον γεωργό σύμφωνα με το στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013. Υπολογίζεται κάθε έτος διαιρώντας την ετήσια συνολική χρηματοδότηση, που καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, διά του συνολικού αριθμού επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται στο αντίστοιχο κράτος μέλος σύμφωνα με το στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη τα οποία αποφασίζουν να εφαρμόσουν το άρθρο 38 του παρόντος κανονισμού από 1ης Ιανουαρίου 2018 το αργότερο μπορούν να χρησιμοποιούν, για το διάστημα κατά το οποίο εφαρμόζουν το άρθρο αυτό, έως το 20 % της ετήσιας συνολικής χρηματοδότησης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου για τη διαφοροποίηση της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης ανά εκτάριο.
Για τη διαφοροποίηση της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης ανά εκτάριο, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη την ενίσχυση που χορηγείται για το ημερολογιακό έτος 2014 στο πλαίσιο ενός ή περισσότερων εκ των καθεστώτων σύμφωνα με τα στοιχεία α), β) και γ) του άρθρου 68 παράγραφος 1 και των άρθρων 126, 127 και 129 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
Για την Κύπρο η ενίσχυση μπορεί να διαφοροποιηθεί λαμβάνοντας υπόψη την ειδική ανά τομέα χρηματοδότηση όπως περιλαμβάνεται στο Παράρτημα XVΙΙα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 μειωμένη κατά την τυχόν ενίσχυση που χορηγείται στον ίδιο τομέα σύμφωνα με το άρθρο 37 του παρόντος κανονισμού.
Για τη διαφοροποίηση του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης και υπό τον όρο ότι δεν ισχύουν οι αναδιανεμητικές ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 41, τα κράτη μέλη λαμβάνουν πλήρως υπόψη την ενίσχυση που χορηγείται για το ημερολογιακό έτος 2014 δυνάμει του άρθρου 125α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
4. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που θεσπίζουν, για κάθε κράτος μέλος, το ετήσιο εθνικό ανώτατο όριο για το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης αφαιρώντας από το ετήσιο εθνικό ανώτατο όριο που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ τα ανώτατα ποσά που ορίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 42, 47, 49, 51 και 53. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Για κάθε κράτος μέλος, το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου μπορεί να αυξάνεται κατ' ανώτατο όριο μέχρι 3 % του οικείου ετήσιου εθνικού ανωτάτου ορίου, όπως ορίζεται στο παράρτημα II, μετά την αφαίρεση του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 47 παράγραφος 1 για το αντίστοιχο έτος. Όταν ένα κράτος μέλος εφαρμόζει τέτοια αύξηση, η αύξηση αυτή λαμβάνεται υπόψη από την Επιτροπή κατά τον καθορισμό του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου για το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2018 τα ετήσια ποσοστά κατά τα οποία πρέπει να αυξηθεί το ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου για κάθε ημερολογιακό έτος από το 2018 και εφεξής.
Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθεωρούν ετησίως την απόφασή τους που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου και κοινοποιούν στην Επιτροπή κάθε απόφαση βασιζομένη σε σχετική αναθεώρηση μέχρι την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται της εφαρμογής της.
5. Εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, τα αναφερόμενα στην παράγραφο 1α εκτάρια είναι στη διάθεση του γεωργού από ημερομηνία που ορίζεται από το κράτος μέλος και δεν είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
6. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 όσον αφορά κανόνες περί επιλεξιμότητας και την πρόσβαση των γεωργών στο καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης.
Άρθρο 37
Μεταβατική εθνική ενίσχυση
1. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 36 μπορούν να αποφασίσουν τη χορήγηση μεταβατικής εθνικής ενίσχυσης κατά το διάστημα 2015-2020.
2. Η μεταβατική εθνική ενίσχυση μπορεί να χορηγείται σε γεωργούς σε τομείς στους οποίους το 2013 χορηγήθηκε η ενίσχυση αυτή ή, στην περίπτωση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, χορηγήθηκαν συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις.
3. Η μεταβατική εθνική ενίσχυση χορηγείται υπό τους αυτούς όρους που ισχύουν για την καταβολή των ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 132 παράγραφος 7 ή το άρθρο 133α του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 για το 2013, εξαιρουμένης της μείωσης των ενισχύσεων συνεπεία της εφαρμογής του άρθρου 132 παρ.2 σε συνδυασμό με τα άρθρα 7 και 10 του εν λόγω κανονισμού.
4. Το συνολικό ποσό μεταβατικής εθνικής ενίσχυσης προς τους γεωργούς σε οποιονδήποτε τομέα αναφερόμενο στην παράγραφο 2 περιορίζεται από το ακόλουθο ποσοστό της χρηματοδότησης ανά τομέα που έχει εγκριθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 132 παράγραφος 7 ή το άρθρο 133α παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου το 2013:
— 75 % το 2015,
— 70 % το 2016,
— 65 % το 2017,
— 60 % το 2018,
— 55 % το 2019,
— 50 % το 2020.
Για την Κύπρο το ποσοστό αυτό υπολογίζεται βάσει της ειδικής ανά τομέα χρηματοδότησης που ορίζεται στο Παράρτημα XVΙΙα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
5. Οι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 δεν εφαρμόζονται στην Κύπρο.
6. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου κάθε έτους. Κοινοποιούνται τα ακόλουθα στοιχεία:
α) ανά τομέα συνολική χρηματοδότηση·
β) μέγιστο ποσοστό της μεταβατικής εθνικής ενίσχυσης, κατά περίπτωση.
7. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και εντός των ορίων που τίθενται στην παράγραφο 4, σχετικά με τα προς χορήγηση ποσά μεταβατικής εθνικής ενίσχυσης.
Άρθρο 38
Εισαγωγή του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης στα κράτη μέλη τα οποία έχουν εφαρμόσει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης
Εκτός αν προβλέπεται άλλως στο παρόν τμήμα, ο παρών Τίτλος εφαρμόζεται στα κράτη μέλη τα οποία έχουν εφαρμόσει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που προβλέπεται στο Τμήμα 4 του παρόντος Κεφαλαίου.
Τα άρθρα 24 έως 29 δεν εφαρμόζονται έναντι των ανωτέρω κρατών μελών.
Άρθρο 39
Πρώτη χορήγηση δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Τα δικαιώματα ενίσχυσης χορηγούνται σε γεωργούς που δικαιούνται άμεσες ενισχύσεις σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού εάν:
α) υποβάλουν αίτηση χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης έως την τελική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων που θα καθοριστεί σύμφωνα με το στοιχείο β) του άρθρου 78 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, και
β) είχαν το δικαίωμα να λάβουν πληρωμές, πριν από οποιαδήποτε μείωση ή αποκλεισμό που προβλέπεται στο Κεφάλαιο 4 του Τίτλου ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009, στο πλαίσιο αίτησης ενίσχυσης για άμεσες ενισχύσεις ή μεταβατική εθνική ενίσχυση ή συμπληρωματικές εθνικές άμεσες ενισχύσεις ή, στην περίπτωση της Κύπρου, κρατική ενίσχυση σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 για το 2013.
Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν δικαιώματα ενίσχυσης σε γεωργούς οι οποίοι δικαιούνται αμέσου ενισχύσεως κατά το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού, οι οποίοι πληρούν τον όρο του στοιχείου α) του πρώτου εδαφίου, οι οποίοι δεν έλαβαν ενισχύσεις για το 2013 στο πλαίσιο αίτησης ενίσχυσης αναφερομένης στο στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου και οι οποίοι, την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1122/2009 για το έτος υποβολής αιτήσεων 2013, διέθεταν μόνο γεωργική γη η οποία στις 30 Ιουνίου 2003 δεν ήταν σε καλή γεωργική κατάσταση όπως προβλέπεται στο άρθρο 124 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009.
2. Εκτός από περίπτωση ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων, ο αριθμός των δικαιωμάτων ενίσχυσης που χορηγούνται ανά γεωργό κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ισούται με τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων τον οποίο δηλώνει ο γεωργός στην αίτηση ενίσχυσής του σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης και τα οποία έχει στη διάθεσή του κατά την ημερομηνία που καθορίζει το κράτος μέλος, η οποία δεν μπορεί να είναι μεταγενέστερη της ημερομηνίας που έχει καθορίσει το εν λόγω κράτος μέλος για την τροποποίηση της αίτησης ενίσχυσης.
3. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 για τον καθορισμό περαιτέρω κανόνων σχετικά με την εισαγωγή του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης στα κράτη μέλη τα οποία έχουν εφαρμόσει το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης.
4. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες για τις αιτήσεις χορήγησης δικαιωμάτων ενίσχυσης που υποβάλλονται κατά το έτος χορήγησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε περίπτωση που τα εν λόγω δικαιώματα ενίσχυσης δεν μπορούν να καθορισθούν ακόμη οριστικά και η χορήγησή τους επηρεάζεται από ειδικές περιστάσεις.
Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 40
Αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης
1. Κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, τα κράτη μέλη υπολογίζουν τη μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης διαιρώντας σταθερό ποσοστό του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για κάθε σχετικό έτος διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα.
Το σταθερό ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται αντιστοίχως δυνάμει των άρθρων 22 παράγραφος 1 ή 23 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, για το πρώτο έτος εφαρμογής του ανωτέρω καθεστώτος κατόπιν εφαρμογής της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή, κατά περίπτωση, στην παράγραφο 2 του άρθρου 30, διά του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης. Τα δικαιώματα ενίσχυσης εκφράζονται με αριθμό αντιστοιχούντα προς αριθμό εκταρίων.
2. Κατά παρέκκλιση από τη μέθοδο υπολογισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να διαφοροποιούν την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα, για κάθε σχετικό έτος, βάσει της αρχικής μοναδιαίας αξίας τους.
3. Η αρχική μοναδιαία αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 ορίζεται διαιρώντας ένα σταθερό ποσοστό της συνολικής αξίας των ενισχύσεων, μη περιλαμβανομένων των ενισχύσεων που χορηγούνται δυνάμει των άρθρων 41, 43, 48 και 50 και του Τίτλου IV του παρόντος κανονισμού, που έλαβε γεωργός σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό για το αμέσως προηγούμενο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ημερολογιακό έτος πριν την εφαρμογή του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, διά του αριθμού των δικαιωμάτων ενίσχυσης που έλαβε ο γεωργός κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, μη περιλαμβανομένων εκείνων που χορηγούνται από το εθνικό ή το περιφερειακό απόθεμα.
Το εν λόγω σταθερό ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το εθνικό ή περιφερειακό ανώτατο όριο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που καθορίζεται με το άρθρο 22 παράγραφος 1 ή το άρθρο 23 παράγραφος 2 αντιστοίχως του παρόντος κανονισμού για το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, μετά την εφαρμογή της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 ή, κατά περίπτωση, στο άρθρο 23 παράγραφος 2, διά της συνολικής αξίας των ενισχύσεων, μη περιλαμβανομένων των ενισχύσεων που χορηγούνται δυνάμει των άρθρων 41, 43, 48 και 50 και του Τίτλου IV του παρόντος κανονισμού, για το αμέσως προηγούμενο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ημερολογιακό έτος εντός του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή, πριν την εφαρμογή του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
4. Κατά την εφαρμογή της παραγράφου 2, τα κράτη μέλη, ενεργώντας σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης, προβαίνουν στην προσέγγιση της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο. Προς τούτο, τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τις ενέργειες στις οποίες πρόκειται να προβούν και τον τρόπο υπολογισμού που θα χρησιμοποιηθεί και τα κοινοποιούν στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται της εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης. Τα βήματα αυτά περιλαμβάνουν ετήσιες σταδιακές τροποποιήσεις της αρχικής αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 σύμφωνα με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, αρχής γενομένης από το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης.
Κατά το πρώτο έτος εφαρμογής του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, τα κράτη μέλη ενημερώνουν τους γεωργούς σχετικά με την αξία των δικαιωμάτων ενίσχυσης που τους αναλογούν όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο για κάθε έτος της καλυπτόμενης από τον παρόντα κανονισμό περιόδου.
5. Για τους σκοπούς της παραγράφου 3, ένα κράτος μέλος μπορεί, με βάση αντικειμενικά κριτήρια, να ορίζει ότι, σε περίπτωση αγοράς ή παραχώρησης ή λήξης του συνόλου ή μέρους μιας σύμβασης μίσθωσης γεωργικών εκτάσεων μετά την ημερομηνία που ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 5 και πριν από την ημερομηνία που ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1, η αύξηση ή μέρος της αύξησης της αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που θα χορηγούνταν στον οικείο γεωργό επιστρέφεται στο εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα, αν η αύξηση θα οδηγούσε σε απροσδόκητο κέρδος για τον γεωργό.
Τα αντικειμενικά αυτά κριτήρια θεσπίζονται κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση των γεωργών και να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις της αγοράς και του ανταγωνισμού, περιλαμβάνουν δε τουλάχιστον τα ακόλουθα:
α) την ελάχιστη διάρκεια της μίσθωσης·
β) το ποσοστό της ληφθείσας ενίσχυσης που επιστρέφεται στο εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Αναδιανεμητική ενίσχυση
Άρθρο 41
Γενικοί κανόνες
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, έως την 1η Αυγούστου δεδομένου έτους, να χορηγήσουν από το επόμενο έτος ετήσια ενίσχυση σε γεωργούς οι οποίοι δικαιούνται ενίσχυση στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης που αναφέρεται στο Κεφάλαιο 1 Τμήματα 1, 2, 3 και 5 ή στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που αναφέρεται στο Τμήμα 4 του κεφαλαίου 1 («αναδιανεμητική ενίσχυση»).
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή, έως την ημερομηνία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.
2. Τα κράτη μέλη που έχουν αποφασίσει να εφαρμόσουν το καθεστώς βασικής ενίσχυσης σε περιφερειακό επίπεδο σύμφωνα με το άρθρο 23 μπορούν να χορηγούν την αναδιανεμητική ενίσχυση που αναφέρεται στο παρόν Κεφάλαιο σε περιφερειακό επίπεδο.
3. Με την επιφύλαξη της εφαρμογής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της μείωσης των ενισχύσεων κατά το άρθρο 11, των γραμμικών μειώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού και της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, η αναδιανεμητική ενίσχυση χορηγείται ετησίως κατόπιν ενεργοποίησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης από τον γεωργό ή, στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 του παρόντος κανονισμού, κατόπιν, δήλωσης των επιλεξίμων εκταρίων από τον γεωργό.
4. Η αναδιανεμητική ενίσχυση υπολογίζεται ετησίως από τα κράτη μέλη πολλαπλασιάζοντας ένα ποσό που καθορίζει το κράτος μέλος και δεν πρέπει να είναι ανώτερο από το 65 % της μέσης εθνικής ή περιφερειακής ενίσχυσης ανά εκτάριο με τον αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης που ενεργοποιεί ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή με τον αριθμό επιλέξιμων εκταρίων που δηλώνει ο γεωργός κατά το άρθρο 36 παράγραφος 2. Ο αριθμός των εν λόγω δικαιωμάτων ενίσχυσης ή εκταρίων δεν μπορεί να υπερβαίνει ένα ανώτατο όριο που θέτουν τα κράτη μέλη το οποίο δεν υπερβαίνει τα 30 εκτάρια ή το μέσο μέγεθος γεωργικής εκμετάλλευσης όπως ορίζεται στο Παράρτημα VΙΙΙ εφόσον το μέγεθος αυτό. υπερβαίνει τα 30 εκτάρια στο οικείο κράτος μέλος.
5. Εφόσον τηρούνται τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στην παράγραφο 4, τα κράτη μέλη μπορούν, σε εθνικό επίπεδο, να θεσπίζουν διαβάθμιση εντός του αριθμού εκταρίων που καθορίζεται βάσει του εν λόγω εδαφίου, η οποία εφαρμόζεται πανομοιότυπα σε όλους τους γεωργούς.
6. Η εθνική μέση ενίσχυση ανά εκτάριο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου καθορίζεται από τα κράτη μέλη με βάση το εθνικό ανώτατο όριο που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για το ημερολογιακό έτος 2019 και τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή το άρθρο 36 παράγραφος 2 το 2015.
Η περιφερειακή μέση ενίσχυση ανά εκτάριο που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου καθορίζεται από τα κράτη μέλη με βάση ένα μερίδιο του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ για το ημερολογιακό έτος 2019 και τον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται στη συγκεκριμένη περιοχή σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 το 2015. Για κάθε περιφέρεια, το μερίδιο αυτό υπολογίζεται διαιρώντας το αντίστοιχο περιφερειακό ανώτατο όριο, όπως ορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2, διά του εθνικού ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1, μετά την εφαρμογή της γραμμικής μείωσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 παράγραφος 1 σε περίπτωση μη εφαρμογής του άρθρου 30 παράγραφος 2.
7. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να μην χορηγείται πλεονέκτημα προβλεπόμενο στο παρόν Κεφάλαιο σε γεωργούς οι οποίοι αποδεδειγμένα, μετά τις 18 Οκτωβρίου 2011, διαιρούν την εκμετάλλευσή τους με μοναδικό σκοπό να εισπράξουν την αναδιανεμητική ενίσχυση. Αυτό ισχύει επίσης για γεωργούς των οποίων οι εκμεταλλεύσεις προήλθαν από τέτοια διαίρεση.
8. Στην περίπτωση νομικού προσώπου, ή ομάδας φυσικών ή νομικών προσώπων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τον μέγιστο αριθμό δικαιωμάτων ενίσχυσης ή εκταρίων που αναφέρεται στην παράγραφο 4 στο επίπεδο των μελών εκείνων των νομικών προσώπων ή ομάδων όπου η εθνική νομοθεσία προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων μελών συγκρίσιμα με εκείνα μεμονωμένων γεωργών με την ιδιότητα διαχειριστή εκμετάλλευσης, ιδίως όσον αφορά το οικονομικό, κοινωνικό και φορολογικό καθεστώς τους, εφόσον έχουν συνεισφέρει στην ενίσχυση των γεωργικών δομών των εν λόγω νομικών προσώπων ή ομάδων.
Άρθρο 42
Χρηματοδοτικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση της αναδιανεμητικής ενίσχυσης, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν έως την ημερομηνία του άρθρου 41 παράγραφος 1, να χρησιμοποιούν έως το 30 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ. Κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή έως την ημερομηνία αυτή.
2. Βάσει του ποσοστού του εθνικού ανώτατου ορίου που χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη δυνάμει της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα αντίστοιχα ανώτατα όρια για την ενίσχυση αυτή σε ετήσια βάση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Ενίσχυση για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον
Άρθρο 43
Γενικοί κανόνες
1. Οι γεωργοί που δικαιούνται ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης τηρούν, σε όλα τα επιλέξιμα εκτάριά τους κατά την έννοια του άρθρου 32 παράγραφοι 2 έως 5, τις γεωργικές πρακτικές που είναι επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον και αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου ή τις ισοδύναμες πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου.
2. Οι επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον γεωργικές πρακτικές είναι οι εξής:
α) διαφοροποίηση καλλιεργειών·
β) διατήρηση των υφιστάμενων μόνιμων χορτολιβαδικών εκτάσεων και
γ) ύπαρξη περιοχής οικολογικής εστίασης στη γεωργική έκταση.
3. Οι ισοδύναμες πρακτικές είναι αυτές που περιλαμβάνουν παρόμοιες πρακτικές οι οποίες προσφέρουν ισοδύναμο ή ανώτερο επίπεδο οφέλους για το κλίμα και το περιβάλλον σε σύγκριση με μία ή πολλές από τις πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 2. Οι εν λόγω ισοδύναμες πρακτικές και η πρακτική ή πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 2 με την(τις) οποία(-ες) είναι ισοδύναμη(-ες) παρατίθενται στο Παράρτημα ΙΧ και καλύπτονται από ένα εκ των εξής:
α) δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται σύμφωνα με το άρθρο 39 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 ή το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013·
β) εθνικά ή περιφερειακά συστήματα περιβαλλοντικής πιστοποίησης, περιλαμβανομένων των συστημάτων πιστοποίησης της συμμόρφωσης προς εθνική περιβαλλοντική νομοθεσία που υπερβαίνει τα υποχρεωτικά πρότυπα που καθορίζονται σύμφωνα με το Κεφάλαιο Ι του Τίτλου VI του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, τα οποία σκοπό έχουν να ανταποκριθούν στους στόχους της προστασίας του εδάφους και των υδάτων, της βιοποικιλότητας, της διατήρησης του φυσικού τοπίου καθώς και του μετριασμού της αλλαγής του κλίματος και της προσαρμογής σε αυτήν. Τα εν λόγω συστήματα πιστοποίησης μπορούν να περιλαμβάνουν τις πρακτικές που παρατίθενται στο Παράρτημα ΙΧ του παρόντος κανονισμού, τις πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου ή συνδυασμό των πρακτικών αυτών
4. Οι ισοδύναμες πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 3 δεν αποτελούν αντικείμενο διπλής χρηματοδότησης.
5. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, κατά περίπτωση και σε περιφερειακό επίπεδο, να περιορίσουν την επιλογή των γεωργών όσον αφορά τη χρησιμοποίηση των δυνατοτήτων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 σημεία α) και β).
6. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν, κατά περίπτωση και σε περιφερειακό επίπεδο, ότι οι γεωργοί εκπληρώνουν όλες τις συναφείς υποχρεώσεις τους δυνάμει της παραγράφου 1 σύμφωνα με τα εθνικά ή περιφερειακά συστήματα περιβαλλοντικής πιστοποίησης που αναφέρονται στο στοιχείο β) της παραγράφου 3.
7. Με την επιφύλαξη των αποφάσεων των κρατών μελών που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6, ένας γεωργός μπορεί να χρησιμοποιήσει μία (ή περισσότερες) από τις πρακτικές που αναφέρονται στο στοιχείο α) της παραγράφου 3 μόνον εάν αυτές αντικαθιστούν πλήρως την ή τις συναφείς πρακτικές που αναφέρονται στην παράγραφο 2. Ένας γεωργός μπορεί να χρησιμοποιήσει τα συστήματα πιστοποίησης που αναφέρονται στο στοιχείο β) της παραγράφου 3 μόνον εάν αυτά καλύπτουν ολόκληρη την υποχρέωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1.
8. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις τους που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6 και τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή τα συστήματα πιστοποίησης που προτίθενται να εφαρμόσουν ως ισοδύναμες πρακτικές κατά την έννοια της παραγράφου 3.
Η Επιτροπή κρίνει κατά πόσον οι πρακτικές που περιλαμβάνονται στις συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή στα συστήματα πιστοποίησης καλύπτονται από τον κατάλογο του Παραρτήματος ΙΧ και, εάν θεωρεί ότι αυτό δεν συμβαίνει, το κοινοποιεί στα κράτη μέλη μέσω εκτελεστικής πράξης χωρίς να εφαρμόσει τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2 ή 3. Εάν η Επιτροπή κοινοποιήσει σε κράτος μέλος ότι οι πρακτικές δεν καλύπτονται από τον κατάλογο του Παραρτήματος ΙΧ, το κράτος μέλος δεν αναγνωρίζει ως ισοδύναμες κατά την έννοια της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου τις συγκεκριμένες δεσμεύσεις ή τα συστήματα πιστοποίησης που αφορά η κοινοποίηση της Επιτροπής.
9. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 10 και 11 του παρόντος άρθρου και της εφαρμογής της δημοσιονομικής πειθαρχίας, των γραμμικών μειώσεων σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού και του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, τα κράτη μέλη χορηγούν την ενίσχυση που προβλέπεται στο παρόν Κεφάλαιο σε γεωργούς οι οποίοι τηρούν όσες από τις πρακτικές της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου έχουν συνάφεια με τη δραστηριότητά τους και αναλόγως της συμμόρφωσης των εν λόγω γεωργών με τις διατάξεις των άρθρων 44, 45 και 46 του παρόντος κανονισμού.
Η ενίσχυση αυτή λαμβάνει τη μορφή ετήσιας πληρωμής ανά επιλέξιμο εκτάριο που δηλώνεται κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 33 παράγραφος 1 ή, στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 παρ. 2, τη μορφή ετήσιας πληρωμής ανά επιλέξιμο εκτάριο που δηλώνεται στο πλαίσιο του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης, το ποσό της οποίας υπολογίζεται ετησίως διαιρώντας το ποσό που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 47 διά του συνολικού αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται, σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή το άρθρο 36 παρ. 2, στο συγκεκριμένο κράτος μέλος ή στη συγκεκριμένη περιφέρεια.
Κατά παρέκκλιση από το δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να εφαρμόσουν το άρθρο 25 παράγραφος 2 μπορούν να αποφασίσουν να χορηγήσουν την ενίσχυση που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο ως ποσοστό της συνολικής αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που ενεργοποιεί ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 για κάθε συγκεκριμένο έτος.
Για κάθε έτος και κάθε κράτος μέλος ή περιφέρεια, το ανωτέρω ποσοστό υπολογίζεται διαιρώντας το ποσό που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 47 με τη συνολική αξία όλων των δικαιωμάτων ενίσχυσης που ενεργοποιούνται βάσει του άρθρου 33 παράγραφος 1 στο συγκεκριμένο κράτος μέλος ή περιφέρεια.
10. Οι γεωργοί των οποίων οι εκμεταλλεύσεις βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει σε περιοχές που καλύπτονται από τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ, 2000/60/ΕΚ ή 2009/147/ΕΚ δικαιούνται την ενίσχυση που προβλέπεται στο παρόν Κεφάλαιο υπό την προϋπόθεση ότι τηρούν τις πρακτικές που αναφέρονται στο παρόν Κεφάλαιο, στον βαθμό που οι πρακτικές αυτές στη συγκεκριμένη εκμετάλλευση συνάδουν με τους στόχους των εν λόγω οδηγιών.
11. Οι γεωργοί που συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 29 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007 όσον αφορά τη βιολογική γεωργία δικαιούνται αυτοδικαίως την ενίσχυση που προβλέπεται στο παρόν Κεφάλαιο.
Όσον αφορά τη βιολογική γεωργία, το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται μόνο στις μονάδες μιας εκμετάλλευσης που χρησιμοποιούνται για βιολογική παραγωγή σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 834/2007.
12. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70, με στόχο:
α) την προσθήκη ισοδύναμων πρακτικών στον κατάλογο του Παραρτήματος ΙΧ·
β) τον καθορισμό κατάλληλων απαιτήσεων που ισχύουν για τα εθνικά ή περιφερειακά συστήματα πιστοποίησης που αναφέρονται στο στοιχείο β) της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, περιλαμβανομένου του επιπέδου των εγγυήσεων που πρέπει να παρέχουν τα εν λόγω συστήματα·
γ) τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων για τον υπολογισμό του ποσού που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 για τις πρακτικές που αναφέρονται στα σημεία 3 και 4 του Τμήματος Ι και στο σημείο 7 του Τμήματος ΙΙΙ του Παραρτήματος ΙΧ του παρόντος κανονισμού και τυχόν περαιτέρω ισοδύναμες πρακτικές που προστίθενται στο εν λόγω Παράρτημα σύμφωνα με το στοιχείο α) της παρούσας παραγράφου, όσον αφορά τις οποίες χρειάζεται ειδικός υπολογισμός προς αποφυγήν διπλής χρηματοδότησης.
13. Η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες για τη διαδικασία των κοινοποιήσεων, και τα χρονοδιαγράμματα υποβολής τους, και για τις εκτιμήσεις της κατά την παράγραφο 8. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 44
Διαφοροποίηση καλλιεργειών
1. Όταν η αρόσιμη γη του γεωργού καλύπτει έκταση μεταξύ 10 και 30 εκταρίων και δεν καλλιεργείται εξ ολοκλήρου με καλλιέργειες κάτω από το νερό για σημαντικό μέρος του έτους ή για σημαντικό μέρος του κύκλου καλλιέργειας, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαφορετικές καλλιέργειες σε αυτή την αρόσιμη γη. Η κύρια καλλιέργεια δεν πρέπει να καλύπτει περισσότερο από το 75 % αυτής της αρόσιμης γης.
Όταν η αρόσιμη γη του γεωργού καλύπτει έκταση πάνω από 30 εκτάρια και δεν καλλιεργείται εξ ολοκλήρου με καλλιέργειες κάτω από το νερό για σημαντικό μέρος του έτους ή για σημαντικό μέρος του κύκλου καλλιέργειας, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τρεις διαφορετικές καλλιέργειες σε αυτή την αρόσιμη γη. Η κύρια καλλιέργεια δεν πρέπει να καλύπτει πάνω από το 75 % αυτής της αρόσιμης γης και οι δύο κύριες καλλιέργειες δεν πρέπει να καλύπτουν από κοινού πάνω από το 95 % αυτής της αρόσιμης γης.
2. Με την επιφύλαξη του αριθμού των καλλιεργειών που απαιτούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα ανώτατα όρια που ορίζονται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζονται στις εκμεταλλεύσεις όπου αγρωστώδη ή λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά ή γη υπό αγρανάπαυση ή καλλιέργειες κάτω από το νερό για σημαντικό μέρος του έτους ή για σημαντικό μέρος του κύκλου καλλιέργειας καλύπτουν άνω του 75 % της αρόσιμης γης. Στις περιπτώσεις αυτές, η κύρια καλλιέργεια στην υπόλοιπη αρόσιμη έκταση δεν καλύπτει άνω του 75 % της υπόλοιπης αυτής αρόσιμης γης, εκτός εάν η υπόλοιπη αυτή έκταση καλύπτεται από αγρωστώδη ή λοιπά ποώδη κτηνοτροφικά φυτά ή γη υπό αγρανάπαυση.
3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν εφαρμόζονται στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις:
α) όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 75 % της αρόσιμης γης χρησιμοποιείται για την παραγωγή αγρωστωδών ή λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών, καλλιεργείται με καλλιέργειες ψυχανθών, χρησιμοποιείται ως γη υπό αγρανάπαυση ή υπόκειται σε συνδυασμό των εν λόγω χρήσεων·
β) όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 75 % της επιλέξιμης γεωργικής έκτασης αποτελεί μόνιμο βοσκότοπο, χρησιμοποιείται για την παραγωγή αγρωστωδών ή λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών ή καλλιεργείται με καλλιέργειες κάτω από το νερό για σημαντικό μέρος του έτους ή για σημαντικό μέρος του κύκλου καλλιέργειας ή υπόκειται σε συνδυασμό των εν λόγω χρήσεων·
γ) όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 50 % των δεδηλωμένων εκτάσεων αρόσιμης γης δεν δηλώθηκε από τον γεωργό στην αίτηση ενίσχυσης του προηγούμενου έτους και εφόσον, βάσει των γεωχωρικών στοιχείων των αιτήσεων ενίσχυσης, προκύπτει ότι όλη η αρόσιμη γη καλλιεργείται με διαφορετική καλλιέργεια από εκείνη του προηγούμενου ημερολογιακού έτους·
δ) που βρίσκονται σε περιοχές βόρεια του 62ου παραλλήλου ή σε ορισμένες παρακείμενες περιοχές. Όταν η αρόσιμη γη της εκμετάλλευσης καλύπτει περισσότερα από 10 εκτάρια, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον δύο διαφορετικές καλλιέργειες στην εν λόγω αρόσιμη γη. Καμία από τις καλλιέργειες αυτές δεν πρέπει να υπερβαίνει το 75 % της αρόσιμης γης εκτός όταν η κύρια καλλιέργεια αφορά αγρωστώδη ή άλλα ποώδη κτηνοτροφικά φυτά ή γη υπό αγρανάπαυση.
4. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως «καλλιέργεια» νοείται αδιακρίτως:
α) η καλλιέργεια οποιουδήποτε εκ των διαφορετικών γενών που ορίζονται στη βοτανική ταξινόμηση των καλλιεργειών
β) η καλλιέργεια οποιουδήποτε εκ των ειδών στην περίπτωση Brassicaceae, Solanaceae και Cucurbitaceae,
γ) η γη υπό αγρανάπαυση
δ) τα αγρωστώδη ή άλλα ποώδη κτηνοτροφικά φυτά.
Οι χειμερινές και οι εαρινές καλλιέργειες θεωρούνται διαφορετικές ακόμη και εάν ανήκουν στο ίδιο γένος. Η όλυρα θεωρείται χωριστή καλλιέργεια από τις καλλιέργειες που ανήκουν στο ίδιο γένος.
5. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 προκειμένου:
α) να αναγνωριστούν άλλες κατηγορίες γένους και είδους από εκείνες που προβλέπονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου· και
β) να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με την πραγματοποίηση του ακριβούς υπολογισμού των μεριδίων των διαφόρων καλλιεργειών.
Άρθρο 45
Μόνιμοι βοσκότοποι
1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν μόνιμους βοσκότοπους οι οποίοι είναι ευαίσθητοι από περιβαλλοντική άποψη στις περιφέρειες που καλύπτονται από τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ ή 2009/147/ΕΚ και οι οποίοι απαιτούν αυστηρή προστασία προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εν λόγω οδηγιών.
Τα κράτη μέλη μπορούν, προκειμένου να εξασφαλίσουν την προστασία των πολύτιμων, από περιβαλλοντική άποψη, μόνιμων βοσκότοπων, να αποφασίσουν να καθορίσουν περαιτέρω ευαίσθητες περιοχές που βρίσκονται εκτός των περιοχών που καλύπτονται από τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ ή 2009/147/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των μόνιμων βοσκότοπων σε εδάφη πλούσια σε άνθρακα.
Οι γεωργοί δεν μετατρέπουν ούτε οργώνουν τους μόνιμους βοσκότοπους που βρίσκονται στις περιοχές που έχουν καθορίσει τα κράτη μέλη σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο και, κατά περίπτωση, το δεύτερο εδάφιο.
2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η αναλογία της γης που αποτελεί μόνιμο βοσκότοπο προς τη συνολική γεωργική έκταση που δηλώθηκε από τους γεωργούς σύμφωνα με το σημείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 δεν μειώνεται κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 5 % σε σύγκριση με την αναλογία αναφοράς που καθορίζεται από τα κράτη μέλη το 2015 διαιρώντας τη γη που αποτελεί μόνιμο βοσκότοπο όπως αναφέρεται στο στοιχείο α) του δευτέρου εδαφίου της παρούσης παραγράφου με τη συνολική γεωργική έκταση που αναφέρεται στο στοιχείο β) του εν λόγω εδαφίου.
Για τον καθορισμό της αναλογίας αναφοράς του πρώτου εδαφίου:
α) έκταση των μόνιμων βοσκότοπων είναι η έκταση των μόνιμων λειμώνων που είχε δηλωθεί το 2012, ή το 2013 στην περίπτωση της Κροατίας, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 73/2009 από τους γεωργούς που υπόκεινται στις υποχρεώσεις του παρόντος Κεφαλαίου, συν την έκταση των μόνιμων βοσκότοπων που δηλώνεται το 2015 σύμφωνα με το σημείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 από τους γεωργούς που υπόκεινται στις υποχρεώσεις του παρόντος Κεφαλαίου, η οποία δεν είχε δηλωθεί ως μόνιμος λειμώνας το 2012, ή το 2013 στην περίπτωση της Κροατίας·
β) συνολική γεωργική έκταση είναι η γεωργική έκταση που δηλώνεται το 2015 σύμφωνα με το σημείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 από τους γεωργούς που υπόκεινται στις υποχρεώσεις του παρόντος Κεφαλαίου.
Η αναλογία αναφοράς των μόνιμων βοσκότοπων υπολογίζεται εκ νέου στις περιπτώσεις όπου οι γεωργοί που υπόκεινται στις υποχρεώσεις του παρόντος Κεφαλαίου έχουν υποχρέωση να μετατρέψουν εκ νέου εκτάσεις σε μόνιμους βοσκότοπους το 2015 και/ή το 2016 σύμφωνα με το άρθρο 93 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 προσθέτοντας αυτές τις εκτάσεις στις εκτάσεις μόνιμων βοσκότοπων που αναφέρονται στο στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου.
Η αναλογία των μόνιμων βοσκότοπων καθορίζεται ετησίως βάσει των εκτάσεων που δηλώνουν οι γεωργοί που υπόκεινται στις υποχρεώσεις του παρόντος Κεφαλαίου για το συγκεκριμένο έτος βάσει του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
Η υποχρέωση βάσει της παρούσας παραγράφου ισχύει σε εθνικό, σε περιφερειακό ή στο ενδεδειγμένο υποπεριφερειακό επίπεδο. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να εφαρμόσουν την υποχρέωση διατήρησης μόνιμων βοσκότοπων σε επίπεδο εκμεταλλεύσεων προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι η αναλογία μόνιμων βοσκότοπων δεν μειώνεται κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 5 %. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν κάθε σχετική απόφαση στην Επιτροπή έως την 1η Αυγούστου 2014.
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν την αναλογία αναφοράς και την αναλογία που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο στην Επιτροπή.
3. Όταν αποδεικνύεται ότι η αναλογία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 έχει μειωθεί κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 5 % σε περιφερειακό ή υποπεριφερειακό επίπεδο ή, κατά περίπτωση, σε εθνικό επίπεδο, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος επιβάλλει υποχρεώσεις στο επίπεδο εκμετάλλευσης για μετατροπή εκτάσεων σε εκτάσεις μόνιμων βοσκότοπων όσον αφορά τους γεωργούς που διαθέτουν γη η οποία μετατράπηκε από εκτάσεις μόνιμων λειμώνων ή μόνιμων βοσκοτόπων σε γη για άλλες χρήσεις κατά τη διάρκεια παρελθούσας περιόδου.
Ωστόσο, όταν η έκταση των μόνιμων βοσκότοπων σε απόλυτους όρους σύμφωνα με το στοιχείο α) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2 παραμένει εντός ορισμένων ορίων, η υποχρέωση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 θεωρείται ότι έχει τηρηθεί.
4. Η παράγραφος 3 δεν εφαρμόζεται όταν η μείωση κάτω από τα όρια οφείλεται σε αναδάσωση, υπό την προϋπόθεση ότι η αναδάσωση αυτή σέβεται το περιβάλλον και δεν περιλαμβάνει καλλιέργειες πρεμνοφυών δασών μικρού περίτροπου χρόνου, χριστουγεννιάτικων δένδρων ή δένδρων ταχείας ανάπτυξης για την παραγωγή ενέργειας.
5. Για να εξασφαλιστεί η διατήρηση της αναλογίας των μόνιμων βοσκότοπων, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων όσον αφορά τη διατήρηση μόνιμων βοσκότοπων, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων περί μετατροπής σε περίπτωση μη τήρησης της υποχρέωσης της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, κανόνων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη σχετικά με την πρόβλεψη υποχρεώσεων σε επίπεδο εκμετάλλευσης για τη διατήρηση μόνιμων βοσκότοπων σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3 και την τυχόν απαιτούμενη αναπροσαρμογή της αναλογίας αναφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 2.
6. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70:
α) για τον καθορισμό του πλαισίου εντός του οποίου πραγματοποιούνται οι καθορισμοί περαιτέρω ευαίσθητων περιοχών που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου·
β) για την εκπόνηση λεπτομερών μεθόδων για τον καθορισμό της αναλογίας μεταξύ μόνιμων βοσκότοπων και συνολικής γεωργικής έκτασης που πρέπει να διατηρείται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου·
γ) για τον καθορισμό της παρελθούσας περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 2α του παρόντος άρθρου.
7. Η Επιτροπή καθορίζει με εκτελεστικές πράξεις τα όρια που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 46
Περιοχή οικολογικής εστίασης
1. Όταν η αρόσιμη γη μιας εκμετάλλευσης καλύπτει περισσότερα από 15 εκτάρια, οι γεωργοί διασφαλίζουν ότι, από την 1η Ιανουαρίου 2015, μια έκταση αντιστοιχούσα τουλάχιστον στο 5 % της αρόσιμης γης της εκμετάλλευσης που δήλωσε ο γεωργός σύμφωνα με το στοιχείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 72 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και, αν θεωρείται περιοχή οικολογικής εστίασης από το οικείο κράτος μέλος κατά την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, συμπεριλαμβανομένων των εκτάσεων που αναφέρονται στα στοιχεία γ), δ), ζ, η), ια) και ιβ) της ανωτέρω παραγράφου, αποτελεί περιοχή οικολογικής εστίασης.
Το ποσοστό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσης παραγράφου μπορεί να αυξηθεί από 5 % σε 7 % με νομοθετική πράξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 2 ΣλΕΕ.
Έως τις 31 Μαρτίου 2017, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση αξιολόγησης σχετικά με την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου της παρούσης παραγράφου συνοδευόμενη, κατά περίπτωση, από πρόταση νομοθετικής πράξης όπως αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο.
2. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν έως την 1η Αυγούστου 2014 εάν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα στοιχεία θα θεωρηθούν περιοχές οικολογικής εστίασης:
α) γη υπό αγρανάπαυση·
β) αναβαθμίδες·
γ) χαρακτηριστικά τοπίου, συμπεριλαμβανομένων παρόμοιων χαρακτηριστικών παρακείμενων στην αρόσιμη γη της εκμετάλλευσης κατά παρέκκλιση από το άρθρο 43 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού, μπορούν να περιλαμβάνονται χαρακτηριστικά τοπίου μη συμπεριλαμβανόμενα στην επιλέξιμη έκταση σύμφωνα με το στοιχείο γ) του άρθρου 76 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
δ) ζώνες ανάσχεσης, συμπεριλαμβανομένων των ζωνών ανάσχεσης που καλύπτονται από μόνιμο βοσκότοπο με την προϋπόθεση ότι είναι χωριστές από παρακείμενη επιλέξιμη γεωργική έκταση·
ε) εκτάρια αγροδασοκομικών εκτάσεων τα οποία λαμβάνουν ή έλαβαν στήριξη δυνάμει του άρθρου 44 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 και/ή του άρθρου 23 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013·
στ) λωρίδες επιλεξίμων εκταρίων στις άκρες δασικών εκτάσεων·
ζ) εκτάσεις με πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου στις οποίες δεν χρησιμοποιούνται ορυκτά λιπάσματα και/ή φυτοπροστατευτικά προϊόντα·
η) αναδασωμένες εκτάσεις που αναφέρονται στο στοιχείο β) σημείο ii) του άρθρου 32 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού
θ) εκτάσεις με εμβόλιμες καλλιέργειες ή φυτοκάλυψη που λαμβάνονται από τη φύτευση και βλάστηση σπόρων, με την επιφύλαξη της εφαρμογής των συντελεστών στάθμισης που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου·
ι) εκτάσεις με καλλιέργεια που έχει ικανότητες δέσμευσης του αζώτου·
ια) εκτάσεις με ευλαλία·
ιβ) εκτάσεις με σίλφιο διατρητόφυλλο·
ιγ) περιοχή μελισσοκομικής αγρανάπαυσης (που αποτελείται από είδη πλούσια σε γύρη και νέκταρ).
Με εξαίρεση τις εκτάσεις της εκμετάλλευσης που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο πρώτη υποπαράγραφος στοιχεία ζ), η), ια) και ιβ), οι περιοχές οικολογικής εστίασης βρίσκονται στην αρόσιμη γη της εκμετάλλευσης. Στην περίπτωση των εκτάσεων που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο πρώτο εδάφιο στοιχεία γ) και δ), η περιοχή οικολογικής εστίασης μπορεί επίσης να γειτνιάζει με την αρόσιμη γη της εκμετάλλευσης που δήλωσε ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
3. Προκειμένου να απλοποιηθεί η διαχείριση και να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες των ειδών περιοχών οικολογικής εστίασης που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 και να διευκολύνεται η μέτρησή τους, τα κράτη μέλη μπορούν, κατά τον υπολογισμό των συνολικών εκταρίων που αντιπροσωπεύει η περιοχή οικολογικής εστίασης της εκμετάλλευσης, να χρησιμοποιούν τους συντελεστές μετατροπής και/ή τους συντελεστές στάθμισης που αναφέρονται στο Παράρτημα Χ. Σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος αποφασίσει να θεωρήσει ως περιοχή οικολογικής εστίασης την περιοχή του στοιχείου θ) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 ή οποιαδήποτε άλλη περιοχή η οποία αποτελεί αντικείμενο στάθμισης μικρότερης του 1, η χρήση των συντελεστών στάθμισης που αναφέρονται στο Παράρτημα Χ είναι υποχρεωτική.
4. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις:
α) όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 75 % της αρόσιμης γης χρησιμοποιείται για την παραγωγή αγρωστωδών ή λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών, ως γη υπό αγρανάπαυση, καλλιεργείται με καλλιέργειες ψυχανθών ή υπόκειται σε συνδυασμό των χρήσεων αυτών·
β) όταν ποσοστό μεγαλύτερο του 75 % της επιλέξιμης γεωργικής έκτασης αποτελεί μόνιμο βοσκότοπο, χρησιμοποιείται για την παραγωγή αγρωστωδών ή λοιπών ποωδών κτηνοτροφικών φυτών ή καλλιεργείται με καλλιέργειες κάτω από το νερό για σημαντικό μέρος του έτους ή για σημαντικό μέρος του κύκλου καλλιέργειας ή υπόκειται σε συνδυασμό των χρήσεων αυτών.
5. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να εφαρμόσουν έως το μισό των ποσοστιαίων μονάδων των περιοχών οικολογικής εστίασης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σε περιφερειακό επίπεδο, προκειμένου να διευκολύνουν τον σχηματισμό παρακείμενων περιοχών οικολογικής εστίασης. Τα κράτη μέλη ορίζουν τις εκτάσεις και τις υποχρεώσεις που πρέπει να πληρούν οι γεωργοί ή οι ομάδες γεωργών που συμμετέχουν. Ο ορισμός των εκτάσεων και των υποχρεώσεων έχει ως στόχο την υποστήριξη της υλοποίησης των πολιτικών της Ένωσης για το περιβάλλον, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα.
6. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να επιτρέπουν στους γεωργούς των οποίων οι εκμεταλλεύσεις βρίσκονται σε στενή εγγύτητα να τηρούν την υποχρέωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 συλλογικώς («συλλογική εφαρμογή») με την προϋπόθεση ότι οι σχετικές περιοχές οικολογικής εστίασης συνορεύουν. Προς υποστήριξη της υλοποίησης των πολιτικών της Ένωσης για το περιβάλλον, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα, τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν τις περιοχές στις οποίες είναι δυνατή η συλλογική εφαρμογή και μπορούν επίσης να επιβάλλουν περαιτέρω υποχρεώσεις στους γεωργούς ή στις ομάδες γεωργών που συμμετέχουν στην εν λόγω συλλογική υλοποίηση.
Κάθε γεωργός που συμμετέχει σε συλλογική εφαρμογή μεριμνά ώστε τουλάχιστον το 50 % της έκτασης που υπόκειται στην υποχρέωση της παραγράφου 1 να βρίσκεται στη γη της εκμετάλλευσής του και σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2. Ο αριθμός των γεωργών που συμμετέχουν σε τέτοια συλλογική εφαρμογή δεν υπερβαίνει τους δέκα.
7. Τα κράτη μέλη στα οποία άνω του 50 % της συνολικής έκτασης καλύπτεται από δάση μπορούν να αποφασίσουν ότι η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζεται στις εκμεταλλεύσεις που βρίσκονται σε περιοχές τις οποίες τα εν λόγω κράτη μέλη έχουν ορίσει ως περιοχές που αντιμετωπίζουν φυσικά μειονεκτήματα σύμφωνα με το στοιχείο α) ή β) του άρθρου 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013, με την προϋπόθεση ότι άνω του 50 % της συνολικής έκτασης της μονάδας που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου καλύπτεται από δάση και η αναλογία των δασικών εκτάσεων προς τις γεωργικές εκτάσεις είναι μεγαλύτερη του 3:1.
Η δασική έκταση και η αναλογία δασικών εκτάσεων/γεωργικών εκτάσεων αξιολογούνται σε επίπεδο έκτασης αντίστοιχο του επιπέδου ΤΔΜ 2 ή σε επίπεδο άλλης, σαφώς οριοθετημένης μονάδας που καλύπτει μία ενιαία, καθορισμένη, συνεχόμενη γεωγραφική περιοχή με παρόμοιες γεωργικές συνθήκες.
8. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 2 έως την 1η Αυγούστου 2014, και τυχόν αποφάσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 3, 5, 6 ή 7 έως την 1η Αυγούστου του προηγούμενου της εφαρμογής τους έτους.
9. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70:
α) για τον καθορισμό περαιτέρω κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό του είδους εκτάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου ως περιοχών οικολογικής εστίασης·
β) για την προσθήκη άλλου είδους εκτάσεων, πέραν των αναφερόμενων στην παράγραφο 2, που μπορούν να ληφθούν υπόψη για την τήρηση του ποσοστού που προβλέπεται στην παράγραφο1.·
γ) για την προσαρμογή του Παραρτήματος Χ ώστε να θεσπιστούν οι συντελεστές μετατροπής και στάθμισης που αναφέρονται στην παράγραφο 3 και για τον συνυπολογισμό των κριτηρίων και/ή του είδους των εκτάσεων που θα καθοριστούν από την Επιτροπή σύμφωνα με τα σημεία α) και β) της παρούσας παραγράφου·
δ) για τον καθορισμό κανόνων για την εφαρμογή που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6, συμπεριλαμβανομένων των ελαχίστων απαιτήσεων της εν λόγω εφαρμογής·
ε) για τον προσδιορισμό πλαισίου εντός του οποίου τα κράτη μέλη θα καθορίσουν τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι εκμεταλλεύσεις προκειμένου να θεωρηθεί ότι βρίσκονται σε στενή εγγύτητα για τους σκοπούς της παραγράφου 6·
στ) για τον καθορισμό των μεθόδων προσδιορισμού της αναλογίας των δασικών εκτάσεων προς τη συνολική έκταση και της αναλογίας των δασικών εκτάσεων προς τις γεωργικές εκτάσεις στην παράγραφο 7.
Άρθρο 47
Χρηματοδοτικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση της προβλεπόμενης στο παρόν Κεφάλαιο ενίσχυσης, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το 30 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ.
2. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την προβλεπόμενη στο παρόν Κεφάλαιο ενίσχυση σε εθνικό επίπεδο.
Κατά την εφαρμογή του άρθρου 23 τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να εφαρμόσουν την ενίσχυση σε περιφερειακό επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούν σε κάθε περιφέρεια μερίδιο του ανώτατου ορίου που ορίζεται δυνάμει της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου. Για κάθε περιφέρεια, το μερίδιο αυτό υπολογίζεται διαιρώντας το αντίστοιχο περιφερειακό ανώτατο όριο όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2 διά του εθνικού ανώτατου ορίου που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1, μετά την εφαρμογή της γραμμικής μείωσης κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 30, σε περίπτωση μη εφαρμογής του άρθρου 23 παράγραφος 2.
3. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, το αντίστοιχο ανώτατο όριο για την προβλεπόμενη στο παρόν Κεφάλαιο ενίσχυση σε ετήσια βάση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς
Άρθρο 48
Γενικοί κανόνες
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ενίσχυση σε γεωργούς που δικαιούνται ενίσχυση στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που προβλέπεται στο κεφάλαιο 1 και των οποίων οι εκμεταλλεύσεις βρίσκονται εν όλω ή εν μέρει σε περιοχές με φυσικούς περιορισμούς που ορίζονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 («ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς»).
2. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να χορηγούν την ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς σε όλες τις περιοχές που εμπίπτουν στην παράγραφο 1 ή, με βάση αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια, να περιορίζουν την ενίσχυση σε ορισμένες από τις περιοχές αυτές.
3. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της σταδιακής μείωσης των ενισχύσεων κατά το άρθρο 11, και της γραμμικής μείωσης σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού και της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, η ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς χορηγείται ετησίως ανά επιλέξιμο εκτάριο που βρίσκεται στις περιοχές στις οποίες ένα κράτος μέλος έχει αποφασίσει να χορηγήσει ενίσχυση σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου και καταβάλλεται κατόπιν ενεργοποιήσεως των δικαιωμάτων ενίσχυσης για τα εκτάρια που κατέχει ο ενδιαφερόμενος γεωργός ή, στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 του παρόντος κανονισμού, για τα επιλέξιμα εκτάρια που δηλώνονται από το γεωργό.
4. Η ανά εκτάριο ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς υπολογίζεται με τη διαίρεση του ποσού που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 49 δια του αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή το άρθρο 36 παρ 2, και βρίσκονται στις περιοχές στις οποίες ένα κράτος μέλος έχει αποφασίσει να χορηγήσει ενίσχυση σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να ορίζουν, βάσει αντικειμενικών και αμερόληπτων κριτηρίων, τον μέγιστο αριθμό εκταρίων ανά εκμετάλλευση για τα οποία μπορεί να χορηγείται ενίσχυση δυνάμει του παρόντος κεφαλαίου.
5. Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν την ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς σε περιφερειακό επίπεδο σύμφωνα με τους όρους της παρούσας παραγράφου εφόσον έχουν ορίσει τις σχετικές περιφέρειες σύμφωνα με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια και, ιδίως, τα χαρακτηριστικά των φυσικών περιορισμών τους συμπεριλαμβανομένου του βαθμού σοβαρότητας των περιορισμών, και τις γεωπονικές τους συνθήκες.
Τα κράτη μέλη υποδιαιρούν τα εθνικά ανώτατα όρια του άρθρου 49 παράγραφος 1, μεταξύ των περιφερειών με αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια.
Η ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς σε περιφερειακό επίπεδο υπολογίζεται με τη διαίρεση του περιφερειακού ανώτατου ορίου που υπολογίζεται σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παρούσης παραγράφου δια του αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται στην αντίστοιχη περιοχή σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή το άρθρο 36 παρ. 2 και βρίσκονται σε περιοχές στις οποίες ένα κράτος μέλος έχει αποφασίσει να χορηγήσει ενίσχυση σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 49
Δημοσιονομικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση της ενίσχυσης για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν, μέχρι την 1η Αυγούστου 2014, να χρησιμοποιούν έως το 5 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ. Κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή έως την ημερομηνία αυτή.
Τα κράτη μέλη μπορούν, μέχρι την 1η Αυγούστου 2016, να επανεξετάζουν την απόφασή τους, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017. Κοινοποιούν στην Επιτροπή την απόφασή τους έως την 1η Αυγούστου 2016.
2. Βάσει του ποσοστού του ανώτατου ορίου που χρησιμοποιείται από τα κράτη μέλη δυνάμει της παραγράφου 1, η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα αντίστοιχα ανώτατα όρια για την ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς σε ετήσια βάση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
Ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας
Άρθρο 50
Γενικοί κανόνες
1. Τα κράτη μέλη χορηγούν ετήσια ενίσχυση σε γεωργούς νεαρής ηλικίας που δικαιούνται ενίσχυση στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης που προβλέπεται στο κεφάλαιο 1(«ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας).
2. Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως «γεωργοί νεαρής ηλικίας» νοούνται τα φυσικά πρόσωπα:
α) που δημιουργούν για πρώτη φορά γεωργική εκμετάλλευση ως επικεφαλής της εκμετάλλευσης ή τα οποία έχουν ήδη εγκατασταθεί κατά τη διάρκεια των πέντε ετών που προηγούνται της πρώτης υποβολής αίτησης για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης ή το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης όπως προβλέπεται στο άρθρο 73 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013· και
β) που είναι ηλικίας έως 40 ετών κατά το έτος υποβολής της αίτησης που προβλέπεται στο στοιχείο α).
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν περαιτέρω αντικειμενικά και αμερόληπτα κριτήρια επιλεξιμότητας για γεωργούς νεαρής ηλικίας που υποβάλλουν αίτηση για την παροχή της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας όσον αφορά κατάλληλες δεξιότητες και/ή απαιτήσεις εκπαίδευσης.
4. Με την επιφύλαξη της εφαρμογής δημοσιονομικής πειθαρχίας, της σταδιακής μείωσης των ενισχύσεων κατά το άρθρο 11και των γραμμικών μειώσεων σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού, και της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013, η ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας χορηγείται ετησίως κατόπιν ενεργοποίησης των δικαιωμάτων ενίσχυσης από το γεωργό ή, στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 του παρόντος κανονισμού, κατόπιν δήλωσης των επιλεξίμων εκταρίων από τον γεωργό.
5. Η ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας χορηγείται ανά γεωργό για περίοδο πέντε ετών, αρχής γενομένης από την πρώτη υποβολή της αίτησης ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω υποβολή πραγματοποιείται εντός πέντε ετών από τη σύσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α). Το εν λόγω χρονικό διάστημα των πέντε ετών εφαρμόζεται επίσης για τους γεωργούς που λαμβάνουν ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας όσον αφορά απαιτήσεις πριν από το έτος υποβολής αιτήσεων 2018.
Κατά παρέκκλιση από τη δεύτερη πρόταση του πρώτου εδαφίου, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι, για τους γεωργούς νεαρής ηλικίας που εγκαθίστανται σύμφωνα με την παράγραφο 2 στοιχείο α) κατά την περίοδο 2010-2013, το πενταετές χρονικό διάστημα μειώνεται κατά τον αριθμό των ετών που μεσολάβησαν μεταξύ της εγκατάστασης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) και της πρώτης υποβολής της αίτησης ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας.
6. Τα κράτη μέλη που δεν εφαρμόζουν το άρθρο 36 υπολογίζουν κάθε χρόνο το ύψος της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των δικαιωμάτων που έχει ενεργοποιήσει ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 1 επί αριθμητικής τιμής η οποία αντιστοιχεί:
α) σε ποσοστό μεταξύ 25 % και 50 % της μέσης αξίας των δικαιωμάτων ενίσχυσης που κατέχει ή μισθώνει ο γεωργός, ή
β) σε ποσοστό μεταξύ 25 % και 50 % ποσού το οποίο υπολογίζεται με τη διαίρεση καθορισμένου ποσοστού του εθνικού ανώτατου ορίου για το ημερολογιακό έτος 2019, όπως ορίζεται στο παράρτημα II, διά του αριθμού όλων των επιλέξιμων εκταρίων που δηλώνονται το 2015 σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1. Το εν λόγω καθορισμένο ποσοστό ισούται με το μερίδιο του εθνικού ανώτατου ορίου που απομένει για το καθεστώς βασικής ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 1 για το 2015.
7. Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36 υπολογίζουν το ποσό της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας ετησίως με τον πολλαπλασιασμό αριθμητικής τιμής που αντιστοιχεί σε ποσοστό μεταξύ 25 % και 50 % της ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης υπολογιζόμενης σύμφωνα με το άρθρο 36 επί τον αριθμό των επιλέξιμων εκταρίων που έχει δηλώσει ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 2.
8. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 6 και 7 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη μπορούν να υπολογίζουν κατ' έτος το ποσό της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας με τον πολλαπλασιασμό αριθμητικής τιμής που αντιστοιχεί σε αξία μεταξύ του 25 % και του 50 % της εθνικής μέσης ενίσχυσης ανά εκτάριο επί τον αριθμό των δικαιωμάτων που έχει ενεργοποιήσει ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 1 ή με τον αριθμό των επιλέξιμων εκταρίων που έχει δηλώσει ο γεωργός σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 2.
Η μέση εθνική ενίσχυση ανά εκτάριο υπολογίζεται με τη διαίρεση του εθνικού ανώτατου ορίου για το ημερολογιακό έτος 2019, όπως ορίζεται στο Παράρτημα ΙΙ, δια του αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται το 2015 σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή, αντίστοιχα, με το άρθρο 36 παράγραφος 2.
9. Τα κράτη μέλη ορίζουν ενιαίο μέγιστο όριο το οποίο εφαρμόζεται στον αριθμό των δικαιωμάτων ενίσχυσης που έχουν ενεργοποιηθεί από τον γεωργό ή των επιλεξίμων εκταρίων που έχει δηλώσει ο γεωργός. Το όριο αυτό είναι μεταξύ 25 και 90 εκταρίων. Κατά την εφαρμογή των παραγράφων 6, 7 και 8 τα κράτη μέλη τηρούν το όριο αυτό.
10. Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 6 έως 9, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν ετήσιο κατ' αποκοπή ποσό ανά γεωργό υπολογιζόμενο με τον πολλαπλασιασμό καθορισμένου αριθμού εκταρίων με αριθμητική τιμή που αντιστοιχεί σε αξία μεταξύ του 25 % και του 50 % της εθνικής μέσης ενίσχυσης ανά εκτάριο όπως καθορίζεται βάσει της παραγράφου 8.
Ο καθορισμένος αριθμός εκταρίων που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου υπολογίζεται με τη διαίρεση του συνολικού αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή, αντίστοιχα, με το άρθρο 36 παράγραφος 2 από τους γεωργούς νεαρής ηλικίας οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση για την ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 το 2015 δια του συνολικού αριθμού των γεωργών νεαρής ηλικίας οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση για την ίδια ενίσχυση το 2015.
Ένα κράτος μέλος μπορεί να υπολογίζει εκ νέου τον καθορισμένο αριθμό εκταρίων κατά οιοδήποτε έτος μετά το 2015 σε περίπτωση σημαντικών αλλαγών του αριθμού των γεωργών νεαρής ηλικίας οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση για την ενίσχυση ή του μεγέθους των εκμεταλλεύσεων γεωργών νεαρής ηλικίας ή και των δύο.
Το κατ’ αποκοπή ετήσιο ποσό που μπορεί να λάβει ένας γεωργός δεν υπερβαίνει το συνολικό ποσό της βασικής ενίσχυσής του προ της εφαρμογής του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 για το δεδομένο έτος.
11. Για την εγγύηση της προστασίας των δικαιωμάτων των δικαιούχων και την αποφυγή διακρίσεων μεταξύ τους, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με τους όρους υπό τους οποίους ένα νομικό πρόσωπο μπορεί να θεωρείται επιλέξιμο για τη λήψη της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας.
Άρθρο 51
Δημοσιονομικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση της ενίσχυσης για γεωργούς νεαρής ηλικίας τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν ποσοστό του προβλεπόμενου στο παράρτημα ΙΙ ετήσιου ανώτατου ορίου που δεν υπερβαίνει το 2 %. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, έως τις 1 Αυγούστου 2014, το εκτιμώμενο ποσοστό που είναι απαραίτητο για τη χρηματοδότηση αυτής της ενίσχυσης.
Τα κράτη μέλη μπορούν, έως τις 1 Αυγούστου κάθε έτους, να αναθεωρούν το εκτιμώμενο ποσοστό τους, με ισχύ από το επόμενο έτος. Κοινοποιούν στην Επιτροπή το αναθεωρημένο ποσοστό έως την 1η Αυγούστου του έτους πριν από το έτος εφαρμογής του αναθεωρημένου ποσοστού.
2. Με την επιφύλαξη του μέγιστου ποσοστού του 2 % που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, όταν το συνολικό ποσό των ενισχύσεων για γεωργούς νεαρής ηλικίας που εφαρμόζονται σε ένα κράτος μέλος συγκεκριμένο έτος υπερβαίνει το ανώτατο όριο που καθορίζεται δυνάμει της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου και όταν το ανώτατο όριο είναι χαμηλότερο από το 2 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα II, το κράτος μέλος χρηματοδοτεί τη διαφορά εφαρμόζοντας το άρθρο 30 παράγραφος 7, στοιχείο στ) στο οικείο έτος, εφαρμόζοντας γραμμική μείωση σε όλες τις ενισχύσεις που πρέπει να χορηγηθούν προς όλους τους γεωργούς, σύμφωνα με το άρθρο 32 ή το άρθρο 36 παράγραφος 2, ή δια των δύο μεθόδων.
3. Εάν το συνολικό ποσό των ενισχύσεων για γεωργούς νεαρής ηλικίας που ζητούνται σε κράτος μέλος κατά τη διάρκεια δεδομένου έτους υπερβαίνει το ανώτατο όριο που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου και εάν το ανώτατο όριο ανέρχεται στο 2 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που προβλέπεται στο παράρτημα II, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν γραμμική μείωση στα ποσά που πρέπει να καταβληθούν σύμφωνα με το άρθρο 50, ώστε να είναι σύμφωνα με αυτό το ανώτατο όριο.
4. Η Επιτροπή ορίζει ετησίως, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα αντίστοιχα ανώτατα όρια για την ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας που προβλέπεται στο άρθρο 36 με βάση το ποσοστό που κοινοποιείται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.
Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
ΤΙΤΛΟΣ IV
ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΗ ΣΤΗΡΙΞΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη
Άρθρο 52
Γενικοί κανόνες
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγούν συνδεδεμένη στήριξη σε γεωργούς σύμφωνα με τους όρους του παρόντος κεφαλαίου (στο παρόν κεφάλαιο αναφέρεται ως «συνδεδεμένη στήριξη»).
2. Συνδεδεμένη στήριξη μπορεί να χορηγείται στους ακόλουθους τομείς και παραγόμενα είδη: σιτηρά, ελαιούχους σπόρους, πρωτεϊνούχες καλλιέργειες, όσπρια, λινάρι, κάνναβη, ρύζι, καρπούς με κέλυφος, γεώμηλα αμυλοποιίας, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα, σπόρους, πρόβειο και αίγειο κρέας, βόειο κρέας, ελαιόλαδο, μεταξοσκώληκες, αποξηραμένη χορτονομή, λυκίσκο, ζαχαρότευτλα, ζαχαροκάλαμο και κιχώριο, οπωροκηπευτικά και πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου.
3. Η συνδεδεμένη στήριξη μπορεί να χορηγείται μόνο σε εκείνους τους τομείς ή σε εκείνες τις περιφέρειες κράτους μέλους όπου συγκεκριμένα είδη γεωργικής δραστηριότητας ή συγκεκριμένοι γεωργικοί τομείς αντιμετωπίζουν ορισμένες δυσκολίες και είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για οικονομικούς, κοινωνικούς και/ή περιβαλλοντικούς λόγους.
4. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, η συνδεδεμένη στήριξη μπορεί επίσης να χορηγείται σε γεωργούς:
α) οι οποίοι κατέχουν, στις 31 Δεκεμβρίου 2014, τα δικαιώματα ενίσχυσης που χορηγούνται σύμφωνα με το τμήμα 2 του κεφαλαίου 3 του τίτλου ΙΙΙ και το άρθρο 71ιγ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 και σύμφωνα με το άρθρο 60 και την τέταρτη παράγραφο του άρθρου 65 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009· και
β) οι οποίοι δεν διαθέτουν επιλέξιμα εκτάρια για την ενεργοποίηση δικαιωμάτων ενίσχυσης στο πλαίσιο του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης, όπως προβλέπεται στο κεφάλαιο 1 του τίτλου ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού.
▼M9 —————
6. Η συνδεδεμένη στήριξη είναι ένα καθεστώς περιορισμού της παραγωγής που λαμβάνει τη μορφή ετήσιας ενίσχυσης βάσει καθορισμένων εκτάσεων και αποδόσεων ή καθορισμένου αριθμού ζώων και τηρεί τα ανώτατα δημοσιονομικά όρια που καθορίζονται από τα κράτη μέλη για κάθε μέτρο και κοινοποιούνται στην Επιτροπή.
7. Στην περίπτωση νομικού προσώπου, ή ομάδας φυσικών ή νομικών προσώπων, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τα όρια που αναφέρονται στην παράγραφο 6 στο επίπεδο των μελών εκείνων των νομικών προσώπων ή ομάδων όπου η εθνική νομοθεσία προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις μεμονωμένων μελών συγκρίσιμα με εκείνα μεμονωμένων γεωργών με την ιδιότητα διαχειριστή εκμετάλλευσης, ιδίως όσον αφορά το οικονομικό, κοινωνικό και φορολογικό επίπεδό τους, εφόσον έχουν συνεισφέρει στην ενίσχυση των γεωργικών δομών των εν λόγω νομικών προσώπων ή ομάδων.
8. Κάθε συνδεδεμένη στήριξη που χορηγείται δυνάμει του παρόντος άρθρου πρέπει να συνάδει με τα λοιπά μέτρα και τις πολιτικές της Ένωσης.
9. Για την εξασφάλιση της αποδοτικής και στοχευμένης χρήσης των πόρων της Ένωσης και την αποφυγή της διπλής χρηματοδότησης στο πλαίσιο άλλων παρομοίων μέσων στήριξης, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με:
α) τους όρους για τη χορήγηση της συνδεδεμένης στήριξης,
β) κανόνες για τη συνεκτικότητα με άλλα μέτρα της Ένωσης και για τη σώρευση στήριξης.
10. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 που συμπληρώνουν τον παρόντα κανονισμό όσον αφορά μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή του ενδεχομένου να θίγονται οι δικαιούχοι προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης από την ύπαρξη διαρθρωτικών ανισορροπιών της αγοράς σε έναν τομέα. Οι εν λόγω κατ' εξουσιοδότηση πράξεις μπορούν να παρέχουν στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να αποφασίσουν τη συνέχιση της καταβολής της εν λόγω στήριξης μέχρι το 2020 βάσει των παραγωγικών μονάδων για τις οποίες χορηγήθηκε προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη σε προηγούμενη περίοδο αναφοράς.
Άρθρο 53
Δημοσιονομικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση της προαιρετικής συνδεδεμένης στήριξης, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν, έως την 1η Αυγούστου του έτους που προηγείται του πρώτου έτους εφαρμογής της στήριξης αυτής, να χρησιμοποιήσουν έως και το 8 % του εθνικού ανώτατου ορίου τους που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν έως και το 13 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που προβλέπεται στο παράρτημα ΙΙ, υπό την προϋπόθεση ότι:
α) έως τις 31 Δεκεμβρίου 2014:
i) εφαρμόζουν το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης όπως θεσπίζεται στον τίτλο V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009,
ii) χρηματοδοτούν μέτρα βάσει του άρθρου 111 του εν λόγω κανονισμού, ή
iii) καλύπτονται από την παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 69 παράγραφος 5, ή, στην περίπτωση της Μάλτας, στο άρθρο 69 παράγραφος 1 του κανονισμού αυτού και/ή
β) χορηγούν συνολικώς, στη διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους κατά την περίοδο 2010-2014, πάνω από το 5 % του ποσού που είχαν στη διάθεσή τους για χορήγηση αμέσων ενισχύσεων προβλεπόμενων στους τίτλους III, IV και V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009, εξαιρουμένου του τίτλου IV κεφάλαιο 1 τμήμα 6, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν
i) τα μέτρα που ορίζονται στον τίτλο III κεφάλαιο 2 τμήμα 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009,
ii) τη στήριξη που προβλέπεται στο άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημεία (i) έως (iv) και στοιχεία β) και ε) του εν λόγω κανονισμού ή
iii) τα μέτρα στο κεφάλαιο 1, εξαιρουμένου του τμήματος 6 του τίτλου IV του εν λόγω κανονισμού.
3. Το ποσοστό του ετησίου εθνικού ανώτατου ορίου που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2 μπορεί να αυξηθεί έως δύο ποσοστιαίες μονάδες για τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον το 2 % του ετησίου εθνικού ανώτατου ορίου τους που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ για τη στήριξη της παραγωγής πρωτεϊνούχων καλλιεργειών δυνάμει του παρόντος κεφαλαίου.
4. Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1 και 2, τα κράτη μέλη που χορηγούν συνολικώς, στη διάρκεια τουλάχιστον ενός έτους κατά την περίοδο 2010-2014, πάνω από το 10 % του διαθέσιμου ποσού για τη χορήγηση των αμέσων ενισχύσεων όπως προβλέπονται στους τίτλους III, IV, με εξαίρεση το τμήμα 6 του κεφαλαίου 1 του τίτλου IV,και στον τίτλο V του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 για τη χρηματοδότηση
α) των μέτρων που ορίζονται στο τμήμα 2 του κεφαλαίου 2 του τίτλου III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009,
β) της στήριξης όπως προβλέπεται στα σημεία (i) έως (iv) της παραγράφου 1 στοιχείο α) και στα στοιχεία β) και ε) του άρθρου 68 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, ή
γ) των μέτρων του κεφαλαίου 1, εξαιρουμένου του τμήματος 6, του τίτλου IV του εν λόγω κανονισμού
μπορεί να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν ποσοστό μεγαλύτερο από 13 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου όπως παρατίθεται στο παράρτημα II του παρόντος κανονισμού κατόπιν εγκρίσεως από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 55 αυτού.
5. Κατά παρέκκλιση από τα ποσοστά των παραγράφων 1 έως 5, τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν έως 3 εκατομμύρια EUR ετησίως για την χρηματοδότηση της συνδεδεμένης στήριξης.
6. Τα κράτη μέλη μπορούν, έως την 1η Αυγούστου οποιουδήποτε δεδομένου έτους, να αναθεωρήσουν την απόφασή τους σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο και να αποφασίσουν, με ισχύ από το επόμενο έτος:
α) να μην αλλάξουν, να αυξήσουν ή να μειώσουν το ποσοστό που έχει οριστεί δυνάμει των παραγράφων 1, 2 και 3, εντός των ορίων που θεσπίζονται σε αυτές κατά περίπτωση, ή να μην αλλάξουν ή να μειώσουν το ποσοστό που έχει οριστεί δυνάμει της παραγράφου 4·
β) να τροποποιήσουν τους όρους χορήγησης της στήριξης·
γ) να παύσουν τη χορήγηση της στήριξης που προβλέπεται στο παρόν κεφάλαιο.
Τα κράτη μέλη κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή, έως την ημερομηνία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.
7. Με βάση την απόφαση που λαμβάνουν τα κράτη μέλη δυνάμει των παραγράφων 1 έως 6 για το ποσοστό του εθνικού ανώτατου ορίου που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, τα αντίστοιχα ανώτατα όρια για την προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη σε ετήσια βάση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 54
Κοινοποίηση
1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις αποφάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 53 έως τις ημερομηνίες που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο. Εκτός από την απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 53 παράγραφος 6 στοιχείο γ) η κοινοποίηση περιλαμβάνει πληροφορίες για τις στοχευμένες περιφέρειες, τα επιλεγμένα είδη γεωργικής δραστηριότητας ή τομείς, καθώς και το επίπεδο της στήριξης που πρόκειται να χορηγηθεί.
2. Οι αποφάσεις που προβλέπονται στο άρθρο 53 παράγραφοι 2 και 4, ή, κατά περίπτωση, στο άρθρο 53 παράγραφος 6 στοιχείο α), περιλαμβάνουν λεπτομερή περιγραφή της συγκεκριμένης κατάστασης στη στοχευμένη περιφέρεια και των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών των τύπων γεωργικής δραστηριότητας ή των ειδικών γεωργικών τομέων, τα οποία καθιστούν το ποσοστό που προβλέπεται στο άρθρο 53 παράγραφος 1 ανεπαρκές για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που προβλέπονται στο άρθρο 52 παράγραφος 3 και οι οποίες δικαιολογούν το αυξημένο επίπεδο στήριξης.
Άρθρο 55
Έγκριση από την Επιτροπή
1. Η Επιτροπή εγκρίνει, μέσω εκτελεστικών πράξεων εκδιδόμενων χωρίς εφαρμογή της διαδικασίας που αναφέρεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2 ή 3, την απόφαση που προβλέπεται στο άρθρο 53 παράγραφος 4 ή, κατά περίπτωση, στο άρθρο 53 παράγραφος 6 στοιχείο α), όταν καταδεικνύεται ότι στην οικεία περιφέρεια ή στον οικείο τομέα υπάρχει μια από τις ακόλουθες ανάγκες:
α) ανάγκη να διατηρηθεί ορισμένο επίπεδο συγκεκριμένης παραγωγής λόγω απουσίας εναλλακτικών λύσεων και να περιορισθούν ο κίνδυνος εγκατάλειψης της παραγωγής και τα συνεπακόλουθα κοινωνικά και/ή περιβαλλοντικά προβλήματα,
β) ανάγκη σταθερού εφοδιασμού της τοπικής μεταποιητικής βιομηχανίας ώστε να αποφευχθούν οι αρνητικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις τυχόν συνεπακόλουθης αναδιάρθρωσης,
γ) ανάγκη αντιστάθμισης των μειονεκτημάτων που αντιμετωπίζουν οι γεωργοί ενός συγκεκριμένου τομέα λόγω συνεχιζόμενων διαταραχών στη σχετική αγορά,·
δ) ανάγκη παρέμβασης όταν η ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης στήριξης διαθέσιμης δυνάμει του παρόντος κανονισμού, του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 ή οποιουδήποτε εγκεκριμένου καθεστώτος κρατικών ενισχύσεων κρίνεται ανεπαρκής για την κάλυψη των αναγκών που αναφέρονται στα στοιχεία α), β) και γ) της παρούσης παραγράφου.
2. Η Επιτροπή ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες για τη διαδικασία εκτίμησης και έγκρισης των αποφάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Ειδική καλλιεργητική ενίσχυση για το βαμβάκι
Άρθρο 56
Πεδίο εφαρμογής
Στους γεωργούς που παράγουν βαμβάκι υπαγόμενο στον κωδικό ΣΟ 5201 00 χορηγείται ενίσχυση σύμφωνα με τους όρους του παρόντος κεφαλαίου («Ειδική καλλιεργητική ενίσχυση για το βαμβάκι»).
Άρθρο 57
Επιλεξιμότητα
1. Η ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι χορηγείται ανά εκτάριο επιλέξιμης έκτασης βαμβακιού. Επιλέξιμη έκταση είναι μόνο εκείνη που βρίσκεται σε γεωργική έκταση εγκεκριμένη από το κράτος μέλος για βαμβακοπαραγωγή, που έχει σπαρεί με ποικιλίες εγκεκριμένες από το κράτος μέλος και στην οποία η συγκομιδή πραγματοποιείται πραγματικά υπό κανονικές συνθήκες ανάπτυξης των φυτών.
Η ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι καταβάλλεται για βαμβάκι καθαρής, ανόθευτης και εμπορεύσιμης ποιότητας.
2. Τα κράτη μέλη εγκρίνουν τη γη και τις ποικιλίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 σύμφωνα με τους κανόνες και τους όρους που θεσπίζονται δυνάμει της παραγράφου 3.
3. Για τη διασφάλιση της αποδοτικής διαχείρισης της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με κανόνες και όρους για την έγκριση της γης και των ποικιλιών για τους σκοπούς της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι.
4. Η Επιτροπή θεσπίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες σχετικά με τη διαδικασία έγκρισης της γης και των ποικιλιών για τους σκοπούς της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι καθώς και σχετικά με τις κοινοποιήσεις της έγκρισης αυτής στους παραγωγούς. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 58
Βασικές εκτάσεις, καθορισμένες αποδόσεις και ποσά αναφοράς
1. Οι εθνικές βασικές εκτάσεις είναι οι εξής:
— Βουλγαρία: 3 342 εκτάρια,
— Ελλάδα: 250 000 εκτάρια,
— Ισπανία: 48 000 εκτάρια,
— Πορτογαλία: 360 εκτάρια.
2. Οι καθορισμένες αποδόσεις κατά την περίοδο αναφοράς είναι οι εξής:
— Βουλγαρία: 1,2 τόνοι/εκτάριο,
— Ελλάδα: 3,2 τόνοι/εκτάριο,
— Ισπανία: 3,5 τόνοι/εκτάριο,
— Πορτογαλία: 2,2 τόνοι/εκτάριο.
3. Προκειμένου να υπολογισθεί το ποσό για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια ανά εκτάριο επιλέξιμης περιοχής, οι αποδόσεις που ορίζονται στην παράγραφο 2 πολλαπλασιάζονται επί τα εξής ποσά αναφοράς:
— Βουλγαρία: 584,88 EUR το 2015, και 649,45 EUR για το 2016 και έπειτα
— Ελλάδα: 234,18 EUR
— Ισπανία: 362,15 EUR
— Πορτογαλία: 228,00 EUR
4. Εάν σε δεδομένο κράτος μέλος και σε δεδομένο έτος η επιλέξιμη προς ενίσχυση έκταση βαμβακιού υπερβαίνει τη βασική έκταση που ορίζεται στην παράγραφο 1, το ποσό της παραγράφου 3 για το εν λόγω κράτος μέλος μειώνεται κατ’ αναλογία προς την υπέρβαση της βασικής έκτασης.
5. Προκειμένου να καταστεί δυνατή η εφαρμογή της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με κανόνες για τους όρους χορήγησης της ενίσχυσης αυτής, με τις απαιτήσεις επιλεξιμότητας και με τις γεωπονικές πρακτικές.
6. Η Επιτροπή μπορεί να ορίζει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, κανόνες για τον υπολογισμό της μείωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 59
Εγκεκριμένες διεπαγγελματικές οργανώσεις
1. Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως «εγκεκριμένη διεπαγγελματική οργάνωση» νοείται φορέας με νομική προσωπικότητα, συγκροτούμενος από βαμβακοπαραγωγούς και από έναν τουλάχιστον εκκοκκιστή, οι οποίοι αναπτύσσουν δραστηριότητες όπως:
α) παροχή βοήθειας για τον καλύτερο συντονισμό του τρόπου διάθεσης του βαμβακιού στην αγορά, ιδίως με την εκπόνηση ερευνών και μελετών αγοράς·
β) κατάρτιση τυποποιημένων συμβάσεων σύμφωνων με τους κανόνες της Ένωσης·
γ) προσανατολισμό της παραγωγής προς προϊόντα καλύτερα προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς και την καταναλωτική ζήτηση, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα και την προστασία των καταναλωτών·
δ) επικαιροποίηση των μεθόδων και των μέσων για τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων·
ε) ανάπτυξη στρατηγικών εμπορίας για την προώθηση του βαμβακιού μέσω συστημάτων πιστοποίησης της ποιότητας.
2. Το κράτος μέλος στην επικράτεια του οποίου είναι εγκατεστημένοι οι εκκοκκιστές εγκρίνει τις διεπαγγελματικές οργανώσεις που πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 3.
3. Για την εξασφάλιση της αποδοτικής εφαρμογής της ειδικής ενίσχυσης για το βαμβάκι, ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με τα εξής:
α) κριτήρια έγκρισης των διεπαγγελματικών οργανώσεων,
β) υποχρεώσεις των παραγωγών,
γ) κανόνες που διέπουν την περίπτωση στην οποία η εγκεκριμένη διεπαγγελματική οργάνωση δεν πληροί τα αναφερόμενα στο σημείο α) κριτήρια.
Άρθρο 60
Χορήγηση της ενίσχυσης
1. Η ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι καταβάλλεται στους γεωργούς ανά επιλέξιμο εκτάριο σύμφωνα με το άρθρο 58.
2. Στους γεωργούς που είναι μέλη εγκεκριμένης διεπαγγελματικής οργάνωσης η ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι χορηγείται ανά επιλέξιμο εκτάριο εντός της βασικής έκτασης που καθορίζεται στο άρθρο 58 παράγραφος 1, προσαυξημένη με το ποσό των 2 EUR.
ΤΙΤΛΟΣ V
ΚΑΘΕΣΤΏΣ ΜΙΚΡΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΏΝ
Άρθρο 61
Γενικοί κανόνες
1. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές σύμφωνα με τους όρους του παρόντος τίτλου («καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές»).
Οι γεωργοί που το 2015 έχουν ιδιόκτητα ή μισθωμένα δικαιώματα ενίσχυσης ή, στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36, υποβάλλουν αίτηση για το καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης και πληρούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις του άρθρου 10 παράγραφος 1 μπορούν να επιλέγουν να συμμετέχουν στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές.
2. Οι ενισχύσεις στο πλαίσιο του καθεστώτος μικροκαλλιεργητών αντικαθιστούν τις άμεσες ενισχύσεις που πρόκειται να χορηγηθούν δυνάμει των τίτλων ΙΙΙ και IV.
Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται όταν κράτος μέλος επιλέγει τη μέθοδο παροχής της ενίσχυσης του άρθρου 63 παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α). Σε αυτή την περίπτωση η ενίσχυση υπόκειται στους οικείους όρους των τίτλων ΙΙΙ και IV με την επιφύλαξη της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου.
3. Οι γεωργοί που συμμετέχουν στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές εξαιρούνται από τις γεωργικές δραστηριότητες που προβλέπονται στον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 3.
4. Δεν χορηγείται πλεονέκτημα προβλεπόμενο στον παρόντα τίτλο σε γεωργούς οι οποίοι αποδεδειγμένα προκάλεσαν τεχνητά, από τις 18 Οκτωβρίου 2011, τις συνθήκες για να επωφεληθούν από το καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές.
Άρθρο 62
Συμμετοχή
1. Οι γεωργοί που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές υποβάλλουν αίτηση έως ημερομηνία που ορίζεται από τα κράτη μέλη αλλά όχι αργότερα από τις 15 Οκτωβρίου 2015. Η ημερομηνία που ορίζουν τα κράτη μέλη δεν μπορεί, ωστόσο, να προηγείται της τελικής ημερομηνίας για την υποβολή αίτησης υπαγωγής στο καθεστώς βασικής ενίσχυσης ή καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης.
Οι γεωργοί που δεν έχουν υποβάλει αίτηση για συμμετοχή στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές έως την ημερομηνία που ορίζει το κράτος μέλος ή αποφασίζουν να αποσυρθούν από αυτό μετά την ημερομηνία αυτή ή έχουν επιλεγεί για στήριξη βάσει του άρθρου 19 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 δεν έχουν πλέον δικαίωμα συμμετοχής στο εν λόγω καθεστώς.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι οι γεωργοί οι οποίοι λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις δυνάμει των Τίτλων ΙΙΙ και IV των οποίων το ποσό είναι χαμηλότερο του μέγιστου ποσού που ορίζεται από το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 63, περιλαμβάνονται αυτομάτως στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές εκτός αν αποσυρθούν ρητά από αυτό έως την ημερομηνία που έχει ορίσει το κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή σε μεταγενέστερο έτος. Τα κράτη μέλη τα οποία χρησιμοποιούν αυτή τη δυνατότητα ενημερώνουν εγκαίρως τους ενδιαφερόμενους γεωργούς όσον αφορά το δικαίωμά τους να αποσύρονται από το καθεστώς.
3. Τα κράτη μέλη φροντίζουν ώστε να κοινοποιείται εγκαίρως στους γεωργούς εκτίμηση του ύψους της ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 63, πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ή απόσυρσης που ορίζεται από το κράτος μέλος.
Άρθρο 63
Ποσό της ενίσχυσης
1. Τα κράτη μέλη ορίζουν ως ποσό της ετήσιας ενίσχυσης για κάθε γεωργό που συμμετέχει στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές ένα από τα ακόλουθα ποσά, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3:
α) ποσό το οποίο δεν υπερβαίνει το 25 % της εθνικής μέσης ενίσχυσης ανά δικαιούχο, και καθορίζεται από τα κράτη μέλη βάσει του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ για το ημερολογιακό έτος 2019 και του αριθμού των γεωργών που δήλωσαν επιλέξιμα εκτάρια, σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 ή το άρθρο 36 παρ. 2, το 2015·
β) ποσό που αντιστοιχεί στην εθνική μέση ενίσχυση ανά εκτάριο πολλαπλασιαζόμενο επί αριθμητική τιμή που αντιστοιχεί στον αριθμό των εκταρίων ο οποίος δεν υπερβαίνει τα πέντε, την οποία ορίζουν τα κράτη μέλη. Η εθνική μέση ενίσχυση ανά εκτάριο καθορίζεται από τα κράτη μέλη βάσει του εθνικού ανώτατου ορίου που ορίζεται στο παράρτημα ΙΙ για το ημερολογιακό έτος 2019 και του αριθμού των επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 1 ή το άρθρο 36 παρ. 2 το 2015.
Το ποσό που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο στοιχεία α) ή β) δεν μπορεί να είναι χαμηλότερο των 500 EUR ούτε υψηλότερο των 1 250 EUR.
Σε περίπτωση που η εφαρμογή του πρώτου εδαφίου στοιχεία α) και β) έχει ως αποτέλεσμα ποσό χαμηλότερο των 500 EUR ή υψηλότερο των 1 250 EUR, το ποσό στρογγυλοποιείται προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αντίστοιχα, προς το ελάχιστο ή μέγιστο ποσό.
2. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να χορηγούν στους συμμετέχοντες γεωργούς:
►C1 α) ποσό ίσο προς τη συνολική αξία των αμέσων ενισχύσεων που πρέπει να χορηγούνται ◄ ετησίως στον γεωργό σύμφωνα με τους τίτλους ΙΙΙ και IV, ή
►C1 β) ποσό ίσο προς τη συνολική αξία των αμέσων ενισχύσεων που πρέπει να χορηγηθούν ◄ στον γεωργό το 2015 σύμφωνα με τους τίτλους ΙΙΙ και IV το οποίο τα κράτη μέλη μπορούν να αναπροσαρμόσουν κατά τα επόμενα έτη προκειμένου να ληφθούν υπόψη, κατ’ αναλογίαν, οι αλλαγές του εθνικού ανώτατου ορίου του παραρτήματος ΙΙ.
Το ποσό των σημείων α) ή β) του πρώτου εδαφίου δεν υπερβαίνει ποσό που έχει ορισθεί από το κράτος μέλος, το οποίο είναι μεταξύ 500 και 1 250 EUR.
Όταν η εφαρμογή των στοιχείων α) ή β) του πρώτου εδαφίου δίνει ενίσχυση χαμηλότερη των 500 EUR, τα οικεία κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν τη στρογγυλοποίηση του ποσού αυτού σε 500 EUR.
3. Κατά παρέκκλιση εκ των παραγράφων 1 και 2, στην Κύπρο, την Κροατία, τη Μάλτα και τη Σλοβενία, το ποσό που προβλέπεται στις παραγράφους 1 και 2 μπορεί να καθορισθεί σε επίπεδο χαμηλότερο των 500 EUR, αλλά όχι χαμηλότερο των 200 EUR ή, στην περίπτωση της Μάλτας, όχι χαμηλότερο των 50 EUR.
Άρθρο 64
Ειδικοί όροι
1. Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές, οι γεωργοί:
α) διατηρούν τουλάχιστον έναν αριθμό επιλεξίμων εκταρίων που αντιστοιχεί στον αριθμό των ιδιόκτητων ή μισθωμένων δικαιωμάτων ενίσχυσης που έχουν ή στον αριθμό επιλεξίμων εκταρίων που δηλώνονται το 2015 κατά το άρθρο 36 παρ. 2,
β) πληρούν την ελάχιστη προϋπόθεση που προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β).
2. Τα δικαιώματα ενίσχυσης που ενεργοποιούνται το 2015 δυνάμει των άρθρων 32 και 33 από γεωργό που συμμετέχει στο καθεστώς μικροκαλλιεργητών θεωρούνται ως ενεργοποιημένα δικαιώματα για τη διάρκεια συμμετοχής του γεωργού στο καθεστώς αυτό.
Τα δικαιώματα ενίσχυσης που κατέχει ή μισθώνει ένας γεωργός κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στο καθεστώς αυτό δεν θεωρούνται αχρησιμοποίητα δικαιώματα προς επιστροφή στο εθνικό ή περιφερειακό απόθεμα κατά το άρθρο 31 παράγραφος 1 στοιχείο β).
Στα κράτη μέλη που εφαρμόζουν το άρθρο 36, τα επιλέξιμα εκτάρια που δηλώνονται το 2015 κατά το άρθρο 36 παράγραφος 2 από γεωργό συμμετέχοντα στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές θεωρούνται δηλωθέντα για όλη τη διάρκεια της συμμετοχής του γεωργού στο καθεστώς.
3. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 34, τα δικαιώματα ενίσχυσης που κατέχουν γεωργοί που συμμετέχουν στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές δεν είναι μεταβιβάσιμα, εκτός από περίπτωση κληρονομίας ή αναμενόμενης κληρονομίας.
Οι γεωργοί που λαμβάνουν δικαιώματα ενίσχυσης λόγω κληρονομίας ή αναμενόμενης κληρονομίας από γεωργό που συμμετείχε στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές είναι επιλέξιμοι για συμμετοχή στο καθεστώς αυτό εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο καθεστώς βασικής ενίσχυσης και κληρονομούν το σύνολο των δικαιωμάτων ενίσχυσης που κατείχε ο γεωργός από τον οποίο λαμβάνουν τα δικαιώματα ενίσχυσης.
4. Οι παράγραφοι 1, 2 και το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται όταν κράτος μέλος επιλέγει τη μέθοδο παροχής της ενίσχυσης που ορίζεται στο σημείο α) του πρώτου εδαφίου του άρθρου 63 παράγραφος 2 χωρίς εφαρμογή του τρίτου εδαφίου του άρθρου 63 παράγραφος 2.
5. Για την εγγύηση της ασφάλειας δικαίου, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τον καθορισμό των όρων συμμετοχής στο καθεστώς σε περίπτωση μεταβολής της κατάστασης του συμμετέχοντος γεωργού.
Άρθρο 65
Δημοσιονομικές διατάξεις
1. Για τη χρηματοδότηση των ενισχύσεων που προβλέπονται στον παρόντα τίτλο, τα κράτη μέλη αφαιρούν από τα συνολικά ποσά που είναι διαθέσιμα για τις αντίστοιχες ενισχύσεις τα ποσά που αντιστοιχούν σε εκείνα που θα εδικαιούντο οι μικροκαλλιεργητές:
α) δυνάμει του καθεστώτος βασικής ενίσχυσης ή του καθεστώτος ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 1,
β) ως αναδιανεμητική ενίσχυση προβλεπόμενη στο κεφάλαιο 2 του τίτλου ΙΙΙ,
γ) ως πληρωμή για γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 3,
δ) ως ενίσχυση για περιοχές με φυσικούς περιορισμούς σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 4,
ε) ως ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 5, και
στ) ως συνδεδεμένη στήριξη σύμφωνα με τον τίτλο IV.
Στα κράτη μέλη που επέλεξαν τον υπολογισμό του ποσού των ενισχύσεων σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφος 2πρώτο εδάφιο, στοιχείο α), όταν το άθροισμα των εν λόγω ποσών για συγκεκριμένο γεωργό υπερβαίνει το ανώτατο ποσό που έχουν ορίσει, κάθε ποσό μειώνεται κατ' αναλογία.
2. Η διαφορά μεταξύ του αθροίσματος όλων των προς χορήγηση ενισχύσεων στο πλαίσιο του καθεστώτος για τους μικροκαλλιεργητές και του συνολικού ποσού που χρηματοδοτείται σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, χρηματοδοτείται με έναν ή με περισσότερους από τους ακόλουθους τρόπους:
α) με την εφαρμογή του άρθρου 30 παράγραφος 7 κατά το σχετικό έτος·
β) με τη χρήση των κεφαλαίων που έμειναν αδιάθετα κατά το σχετικό έτος για τη χρηματοδότηση της ενίσχυσης των γεωργών νεαρής ηλικίας που προβλέπεται στον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 5·
γ) με την εφαρμογή γραμμικής μείωσης σε όλες τις ενισχύσεις προς χορήγηση σύμφωνα με το άρθρο 32 ή 36.
3. Εκτός αν το κράτος μέλος έχει επιλέξει τον καθορισμό του ποσού της ετήσιας ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α) τα στοιχεία βάσει των οποίων καθορίζονται τα ποσά που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου παραμένουν τα ίδια καθ’ όλη τη διάρκεια της συμμετοχής του γεωργού στο καθεστώς για τους μικροκαλλιεργητές.
4. Αν το συνολικό ποσό των καταβλητέων ενισχύσεων στο πλαίσιο του καθεστώτος για τους μικροκαλλιεργητές υπερβαίνει το 10 % του ετήσιου εθνικού ανώτατου ορίου που προβλέπεται στο παράρτημα II, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν γραμμική μείωση των ποσών που πρέπει να καταβληθούν σύμφωνα με τον παρόντα τίτλο ώστε να τηρηθεί το ανωτέρω ποσοστό, εκτός αν όρισαν το ποσό της ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφος 2 στοιχείο α) χωρίς να εφαρμόζουν το τρίτο εδάφιο του άρθρου 63 παράγραφος 2.
Η ίδια εξαίρεση ισχύει για τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ορίσει το ποσό της ενίσχυσης σύμφωνα με το άρθρο 63 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο, στοιχείο β) χωρίς εφαρμογή του άρθρου 63 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο, των οποίων το ανώτατο όριο στο παράρτημα ΙΙ για το έτος 2019 είναι υψηλότερο από εκείνο για το έτος 2015 και τα οποία εφαρμόζουν τη μέθοδο υπολογισμού του άρθρου 25 παράγραφος 1 ή, αντίστοιχα, του άρθρου 36 παράγραφος 2.
ΤΙΤΛΟΣ VI
ΕΘΝΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΒΑΜΒΑΚΙΟΥ
Άρθρο 66
Χρήση του ετήσιου προϋπολογισμού για τα προγράμματα αναδιάρθρωσης
1. Για κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το άρθρο 4 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008, τα σχετικά ετήσια κονδύλια που διατίθενται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 1 του κανονισμού αυτού μεταφέρονται με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2014 και συνιστούν συμπληρωματικούς χρηματοδοτικούς πόρους της Ένωσης για μέτρα στο πλαίσιο του προγραμματισμού αγροτικής ανάπτυξης που χρηματοδοτούνται δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013.
2. Για κράτη μέλη που έχουν εφαρμόσει το άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 637/2008, τα σχετικά ετήσια κονδύλια που διατίθενται δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφος 1 του κανονισμού αυτού συμπεριλαμβάνονται, με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2017, στα εθνικά ανώτατά όριά τους που προβλέπονται στο παράρτημα ΙΙ του παρόντος κανονισμού.
ΤΙΤΛΟΣ VII
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Κοινοποιήσεις και περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης
Άρθρο 67
Απαιτήσεις κοινοποίησης
1. Προκειμένου να εξασφαλισθεί η ορθή εφαρμογή των κανόνων του παρόντος κανονισμού, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τα απαραίτητα μέτρα σχετικά με τις κοινοποιήσεις που πρέπει να πραγματοποιούν τα κράτη μέλη προς την Επιτροπή για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ή για σκοπούς εξακρίβωσης, ελέγχου, παρακολούθησης, αξιολόγησης και δημοσιονομικού ελέγχου των αμέσων ενισχύσεων και συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις που ορίζονται σε διεθνείς συμφωνίες που έχουν συναφθεί με απόφαση του Συμβουλίου, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων κοινοποίησης που προβλέπονται στις συμφωνίες αυτές. Για τον σκοπό αυτόν λαμβάνονται από την Επιτροπή υπόψη οι ανάγκες για δεδομένα και οι συνέργειες μεταξύ δυνητικών πηγών δεδομένων.
Οι πληροφορίες που λαμβάνονται μπορούν, εάν κρίνεται σκόπιμο, να διαβιβάζονται ή να τίθενται στη διάθεση διεθνών οργανισμών και των αρμόδιων αρχών τρίτων χωρών και μπορούν να δημοσιοποιούνται, με την επιφύλαξη της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του εννόμου συμφέροντος των επιχειρήσεων για προστασία του επιχειρηματικού τους απορρήτου.
2. Προκειμένου να καταστούν οι κοινοποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ταχείες, αποδοτικές, ακριβείς και οικονομικές, ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 70 για τη θέσπιση περαιτέρω κανόνων για:
α) τη φύση και το είδος των προς κοινοποίηση πληροφοριών,
β) τις κατηγορίες των προς επεξεργασία δεδομένων και τις μέγιστες περιόδους διατήρησης,
γ) τα δικαιώματα πρόσβασης στις διαθέσιμες πληροφορίες ή στα διαθέσιμα πληροφοριακά συστήματα,
δ) τους όρους δημοσίευσης των πληροφοριών.
3. Η Επιτροπή ορίζει μέσω εκτελεστικών πράξεων:
α) τις μεθόδους κοινοποίησης,
β) κανόνες σχετικά με την παροχή των αναγκαίων πληροφοριών για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου,
γ) ρυθμίσεις για τη διαχείριση των προς κοινοποίηση πληροφοριών, καθώς και κανόνες σχετικά με το περιεχόμενο, τη μορφή, τον χρόνο, τη συχνότητα και τις προθεσμίες των κοινοποιήσεων,
δ) ρυθμίσεις για τη διαβίβαση ή διάθεση πληροφοριών και εγγράφων στα κράτη μέλη, τους διεθνείς οργανισμούς, τις αρμόδιες αρχές τρίτων χωρών ή το κοινό, με την επιφύλαξη της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του έννομου συμφέροντος των γεωργών και των επιχειρήσεων για προστασία του επιχειρηματικού τους απορρήτου.
Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
Άρθρο 68
Επεξεργασία και προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα
1. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συλλέγουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για τους σκοπούς του άρθρου 67 παράγραφος 1 και δεν επεξεργάζονται τα δεδομένα αυτά κατά τρόπο ασύμβατο προς τους σκοπούς αυτούς.
2. Κατά την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για σκοπούς παρακολούθησης και αξιολόγησης κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 67 παράγραφος 1, τα δεδομένα καθίστανται ανώνυμα και υφίστανται επεξεργασία μόνον σε συγκεντρωτική μορφή.
3. Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα υφίστανται επεξεργασία σύμφωνα με την οδηγία 95/46/ΕΚ και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001. Ειδικότερα, τα δεδομένα αυτά δεν αποθηκεύονται σε μορφή η οποία να επιτρέπει την ταυτοποίηση των ενδιαφερόμενων προσώπων για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το απαραίτητο για τους σκοπούς για τους οποίους συλλέχθηκαν ή για τους οποίους υφίστανται περαιτέρω επεξεργασία, λαμβανομένων υπόψη των ελάχιστων περιόδων διατήρησης που καθορίζονται στην κείμενη εθνική και ενωσιακή νομοθεσία.
4. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τα πρόσωπα τα οποία αφορούν τα δεδομένα ότι τα προσωπικά δεδομένα τους μπορούν να υποστούν επεξεργασία από εθνικούς και ενωσιακούς φορείς σύμφωνα με την παράγραφο 1 και ότι στη συνάρτηση αυτή απολαύουν των δικαιωμάτων εκ της οδηγίας 95/46/ΕΚ και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 αντιστοίχως.
5. Το παρόν άρθρο διέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 111 έως 114 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1306/2013.
Άρθρο 69
Μέτρα για την επίλυση ειδικών προβλημάτων
1. Για να λύσει ειδικά προβλήματα, η Επιτροπή εκδίδει τις εκτελεστικές πράξεις που είναι απαραίτητες και δικαιολογημένες σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Αυτές οι εκτελεστικές πράξεις μπορεί να παρεκκλίνουν από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, αλλά μόνο στο βαθμό και για το χρονικό διάστημα που είναι απολύτως αναγκαία. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2.
2. Όταν το απαιτούν δεόντως αιτιολογημένοι επιτακτικοί λόγοι επείγουσας ανάγκης και προκειμένου να επιλυθούν συγκεκριμένα προβλήματα και να διασφαλισθεί η συνέχεια του συστήματος αμέσων ενισχύσεων σε περίπτωση έκτακτων περιστάσεων, η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις αμέσου εφαρμογής σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 71 παράγραφος 3.
3. Τα μέτρα που θεσπίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή 2 παραμένουν σε ισχύ μέχρι δώδεκα μήνες. Εάν μετά την εκπνοή αυτής της περιόδου εξακολουθούν τα συγκεκριμένα προβλήματα που αναφέρονται στις παραγράφους αυτές, η Επιτροπή δύναται να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις για την εξεύρεση μόνιμης λύσης.
4. Η Επιτροπή ενημερώνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για οποιοδήποτε μέτρο εγκρίνει βάσει της παραγράφου 1 ή 2 εντός δύο εργάσιμων ημερών από την έγκρισή του.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
Εκχώρηση αρμοδιοτήτων και εκτελεστικές διατάξεις
Άρθρο 70
Άσκηση της εξουσιοδότησης
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.
2. Η αρμοδιότητα έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 2, το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 6 παράγραφος 3, το άρθρο 7 παράγραφος 3, το άρθρο 8 παράγραφος 3, το άρθρο 9 παράγραφος 5, το άρθρο 20 παράγραφος 6, το άρθρο 35, το άρθρο 36 παράγραφος 6, το άρθρο 39 παράγραφος 3, το άρθρο 43 παράγραφος 12, το άρθρο 44 παράγραφος 5, το άρθρο 45 παράγραφοι 5 και 6, το άρθρο 46 παράγραφος 9, το άρθρο 50 παράγραφος 11, το άρθρο 52 παράγραφοι 9 και 10, το άρθρο 57 παράγραφος 3, το άρθρο 58 παράγραφος 5, το άρθρο 59 παράγραφος 3, το άρθρο 64 παράγραφος 5, το άρθρο 67 παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 73, ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο επτά ετών από την 1η Ιανουαρίου 2014. Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση σχετικά με την εξουσιοδότηση το αργότερο εννέα μήνες πριν από το πέρας της επταετίας. Η ανάθεση αρμοδιότητας παρατείνεται σιωπηρά για περιόδους ίσης διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο αντιτεθεί στην εν λόγω παράταση το αργότερο τρεις μήνες πριν από το τέλος κάθε περιόδου.
3. Η ανάθεση αρμοδιότητας σύμφωνα με το άρθρο 2, το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 6 παράγραφος 3, το άρθρο 7 παράγραφος 3, το άρθρο 8 παράγραφος 3, το άρθρο 9 παράγραφος 5, το άρθρο 20 παράγραφος 6, το άρθρο 35, το άρθρο 36 παράγραφος 6, το άρθρο 39 παράγραφος 3, το άρθρο 43 παράγραφος 12, το άρθρο 44 παράγραφος 5, το άρθρο 45 παράγραφοι 5 και 6, το άρθρο 46 παράγραφος 9, το άρθρο 50 παράγραφος 11, το άρθρο 52 παράγραφοι 9 και 10, το άρθρο 57 παράγραφος 3, το άρθρο 58 παράγραφος 5, το άρθρο 59 παράγραφος 3, το άρθρο 64 παράγραφος 5, το άρθρο 67 παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 73, μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εκχώρηση εξουσιών που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ήδη ισχύουν.
4. Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
5. Η κατ' εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 2, το άρθρο 4 παράγραφος 3, το άρθρο 6 παράγραφος 3, το άρθρο 7 παράγραφος 3, το άρθρο 8 παράγραφος 3, το άρθρο 9 παράγραφος 5, το άρθρο 20 παράγραφος 6, το άρθρο 35, το άρθρο 36 παράγραφος 6, το άρθρο 39 παράγραφος 3, το άρθρο 43 παράγραφος 12, το άρθρο 44 παράγραφος 5, το άρθρο 45 παράγραφοι 5 και 6, το άρθρο 46 παράγραφος 9, το άρθρο 50 παράγραφος 11, το άρθρο 52 παράγραφοι 9 και 10, το άρθρο 57 παράγραφος 3, το άρθρο 58 παράγραφος 5, το άρθρο 59 παράγραφος 3, το άρθρο 64 παράγραφος 5, το άρθρο 67 παράγραφοι 1 και 2 και το άρθρο 73, τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο δεν προβάλουν ενστάσεις εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν ενστάσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 71
Διαδικασία επιτροπών
1. Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή που φέρει την ονομασία «Επιτροπή Αμέσων Ενισχύσεων». Η ως άνω αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού. 182/2011.
2. Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
Σε περίπτωση πράξεων αναφερόμενων στα άρθρα 24 παράγραφος 11, 31 παράγραφος 2 και 67 παράγραφος 3, εάν η επιτροπή δεν εκδώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
3. Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 8 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
Μεταβατικές και τελικές διατάξεις
Άρθρο 72
Καταργούμενες διατάξεις
1. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 637/2008 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2014.
Ωστόσο, εξακολουθεί να ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017 σε σχέση με τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ασκήσει το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού.
2. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 73/2009 καταργείται.
Ωστόσο, εξακολουθούν να εφαρμόζονται όσον αφορά τις αιτήσεις ενίσχυσης για τα έτη υποβολής αιτήσεων που αρχίζουν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, οι παραπομπές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1306/2013 και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος ΧΙ του παρόντος κανονισμού.
3. Οι παραπομπές στους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 73/2009 και (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 οι οποίες περιλαμβάνονται στον παρόντα κανονισμό νοούνται ως παραπομπές στους εν λόγω κανονισμούς, όπως αυτοί ίσχυαν πριν από την κατάργησή τους.
Άρθρο 73
Μεταβατικές διατάξεις
Για τη διασφάλιση της ομαλής μετάβασης από τις ρυθμίσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 σε αυτές του παρόντος κανονισμού, ανατίθεται στην Επιτροπή η έκδοση κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 70 σχετικά με τα αναγκαία μέτρα για την προστασία ενδεχόμενων κεκτημένων δικαιωμάτων και εύλογων προσδοκιών των γεωργών.
Άρθρο 74
Έναρξη ισχύος και εφαρμογή
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2015.
Ωστόσο, το άρθρο 8,το άρθρο 9 παρ. 6, το άρθρο 11 παρ. 6, το άρθρο 14, το άρθρο 16, το άρθρο 21 παρ. 2 και 3, το άρθρο 22 παρ. 2, το πρώτο εδάφιο του άρθρου 23 παρ. 1, το άρθρο 23 παρ. 6, το άρθρο 24 παρ. 10, το άρθρο 29, το πρώτο εδάφιο του άρθρου 36 παρ. 1, το άρθρο 41 παρ. 1, το άρθρο 42 παρ.1, το άρθρο 43 παρ.2 και παρ.13, το τέταρτο εδάφιο του άρθρου 45(2), το άρθρο 46 παρ. 2 και 8, το άρθρο 49 (1), το άρθρο 51 (1), το άρθρο 53, το άρθρο 54, το άρθρο 66(1), τα άρθρα 67 και 70 και το άρθρο 72(1) εφαρμόζονται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
Κατάλογος καθεστώτων στήριξης
|
Τομέας |
Νομική βάση |
Σημειώσεις |
|
Βασικό σύστημα πληρωμών |
Τίτλος ΙΙΙ, κεφάλαιο 1 τμήματα 1 έως 3 και 5 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Καθεστώς ενιαίας στρεμματικής ενίσχυσης |
Άρθρο 36 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Αναδιανεμητική ενίσχυση |
Τίτλος ΙΙΙ κεφάλαιο 2 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Ενίσχυση για γεωργούς που εφαρμόζουν γεωργικές πρακτικές επωφελείς για το κλίμα και το περιβάλλον |
Τίτλος ΙΙΙ κεφάλαιο 3 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Ενίσχυση για γεωργούς σε περιοχές με φυσικούς περιορισμούς |
Τίτλος ΙΙΙ κεφάλαιο 4 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Ενίσχυση για γεωργούς νεαρής ηλικίας |
Τίτλος ΙΙΙ κεφάλαιο 5 του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Προαιρετική συνδεδεμένη στήριξη |
Τίτλος IV κεφάλαιο 1 του παρόντος κανονισμού |
|
|
Ειδική ενίσχυση για το βαμβάκι· |
Τίτλος IV κεφάλαιο 2 του παρόντος κανονισμού |
Ενίσχυση βάσει της έκτασης |
|
Ενίσχυση για μικροκαλλιεργητές |
Τίτλος V του παρόντος κανονισμού |
Αποσυνδεδεμένη ενίσχυση |
|
Posei |
Κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 228/2013 |
Άμεσες ενισχύσεις στο πλαίσιο μέτρων που θεσπίζονται στα προγράμματα |
|
Νησιά του Αιγαίου |
Κεφάλαιο IV του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 229/2013 |
Άμεσες ενισχύσεις στο πλαίσιο μέτρων που θεσπίζονται στα προγράμματα |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
Εθνικά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 6
|
(σε χιλιάδες EUR) |
||||||
|
Ημερολογιακό έτος |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
|
Βέλγιο |
523 658 |
509 773 |
502 095 |
488 964 |
481 857 |
505 266 |
|
Βουλγαρία |
721 251 |
792 449 |
793 226 |
794 759 |
796 292 |
796 292 |
|
Τσεχική Δημοκρατία |
844 854 |
844 041 |
843 200 |
861 708 |
861 698 |
872 809 |
|
Δανία |
870 751 |
852 682 |
834 791 |
826 774 |
818 757 |
880 384 |
|
Γερμανία |
4 912 772 |
4 880 476 |
4 848 079 |
4 820 322 |
4 792 567 |
5 018 395 |
|
Εσθονία |
114 378 |
114 562 |
123 704 |
133 935 |
143 966 |
169 366 |
|
Ιρλανδία |
1 215 003 |
1 213 470 |
1 211 899 |
1 211 482 |
1 211 066 |
1 211 066 |
|
Ελλάδα |
1 921 966 |
1 899 160 |
1 876 329 |
1 855 473 |
1 834 618 |
1 931 177 |
|
Ισπανία |
4 842 658 |
4 851 682 |
4 866 665 |
4 880 049 |
4 893 433 |
4 893 433 |
|
Γαλλία |
7 302 140 |
7 270 670 |
7 239 017 |
6 900 842 |
6 877 179 |
7 437 200 |
|
Κροατία (*1) |
183 735 |
202 865 |
241 125 |
279 385 |
317 645 |
306 080 |
|
Ιταλία |
3 902 039 |
3 850 805 |
3 799 540 |
3 751 937 |
3 704 337 |
3 704 337 |
|
Κύπρος |
50 784 |
50 225 |
49 666 |
49 155 |
48 643 |
48 643 |
|
Λετονία |
181 044 |
205 764 |
230 431 |
255 292 |
280 154 |
302 754 |
|
Λιθουανία |
417 890 |
442 510 |
467 070 |
475 319 |
483 680 |
517 028 |
|
Λουξεμβούργο |
33 604 |
33 546 |
33 487 |
33 460 |
33 432 |
33 432 |
|
Ουγγαρία |
1 345 746 |
1 344 461 |
1 343 134 |
1 343 010 |
1 342 867 |
1 269 158 |
|
Μάλτα |
5 241 |
5 241 |
5 242 |
5 243 |
5 244 |
4 690 |
|
Κάτω Χώρες |
749 315 |
736 840 |
724 362 |
682 616 |
670 870 |
732 370 |
|
Αυστρία |
693 065 |
692 421 |
691 754 |
691 746 |
691 738 |
691 738 |
|
Πολωνία |
3 378 604 |
3 395 300 |
3 411 854 |
3 431 236 |
3 450 512 |
3 061 518 |
|
Πορτογαλία |
565 816 |
573 954 |
582 057 |
590 706 |
599 355 |
599 355 |
|
Ρουμανία |
1 599 993 |
1 772 469 |
1 801 335 |
1 872 821 |
1 903 195 |
1 903 195 |
|
Σλοβενία |
137 987 |
136 997 |
136 003 |
135 141 |
134 278 |
134 278 |
|
Σλοβακία |
438 299 |
441 478 |
444 636 |
448 155 |
451 659 |
394 385 |
|
Φινλανδία |
523 333 |
523 422 |
523 493 |
524 062 |
524 631 |
524 631 |
|
Σουηδία |
696 890 |
697 295 |
697 678 |
698 723 |
699 768 |
699 768 |
|
Ηνωμένο Βασίλειο |
3 173 324 |
3 179 880 |
3 186 319 |
3 195 781 |
3 205 243 |
3 591 683 |
|
(*1) Για την Κροατία, το εθνικό ανώτατο όριο θα είναι 344 340 000 EUR για το ημερολογιακό έτος 2021 και 382 600 000 EUR για το ημερολογιακό έτος 2022. |
||||||
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III
Καθαρά ανώτατα όρια που αναφέρονται στο άρθρο 7
|
(σε εκατ. EUR) |
||||||
|
Ημερολογιακό έτος |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
|
Βέλγιο |
523,7 |
509,8 |
502,1 |
489,0 |
481,9 |
505,3 |
|
Βουλγαρία |
720,9 |
788,8 |
789,6 |
791,0 |
792,5 |
798,9 |
|
Τσεχική Δημοκρατία |
840,1 |
839,3 |
838,5 |
856,7 |
856,7 |
872,8 |
|
Δανία |
870,2 |
852,2 |
834,3 |
826,3 |
818,3 |
880,4 |
|
Γερμανία |
4 912,8 |
4 880,5 |
4 848,1 |
4 820,3 |
4 792,6 |
5 018,4 |
|
Εσθονία |
114,4 |
114,5 |
123,7 |
133,9 |
143,9 |
169,4 |
|
Ιρλανδία |
1 214,8 |
1 213,3 |
1 211,8 |
1 211,4 |
1 211,0 |
1 211,1 |
|
Ελλάδα |
2 109,8 |
2 087,0 |
2 064,1 |
2 043,3 |
2 022,4 |
2 119,0 |
|
Ισπανία |
4 902,3 |
4 911,3 |
4 926,3 |
4 939,7 |
4 953,1 |
4 954,4 |
|
Γαλλία |
7 302,1 |
7 270,7 |
7 239,0 |
6 900,8 |
6 877,2 |
7 437,2 |
|
Κροατία (*1) |
183,7 |
202,9 |
241,1 |
279,4 |
317,6 |
306,1 |
|
Ιταλία |
3 897,1 |
3 847,3 |
3 797,2 |
3 750,0 |
3 702,4 |
3 704,3 |
|
Κύπρος |
50,8 |
50,2 |
49,7 |
49,1 |
48,6 |
48,6 |
|
Λετονία |
181,0 |
205,7 |
230,3 |
255,0 |
279,8 |
302,8 |
|
Λιθουανία |
417,9 |
442,5 |
467,1 |
475,3 |
483,3 |
517,0 |
|
Λουξεμβούργο |
33,6 |
33,5 |
33,5 |
33,5 |
33,4 |
33,4 |
|
Ουγγαρία |
1 276,7 |
1 275,5 |
1 274,1 |
1 274,0 |
1 273,9 |
1 269,2 |
|
Μάλτα |
5,2 |
5,2 |
5,2 |
5,2 |
5,2 |
4,7 |
|
Κάτω Χώρες |
749,2 |
736,8 |
724,3 |
682,5 |
670,8 |
732,4 |
|
Αυστρία |
693,1 |
692,4 |
691,8 |
691,7 |
691,7 |
691,7 |
|
Πολωνία |
3 359,2 |
3 375,7 |
3 392,0 |
3 411,2 |
3 430,2 |
3 061,5 |
|
Πορτογαλία |
565,9 |
574,0 |
582,1 |
590,8 |
599,4 |
599,5 |
|
Ρουμανία |
1 600,0 |
1 772,5 |
1 801,3 |
1 872,8 |
1 903,2 |
1 903,2 |
|
Σλοβενία |
138,0 |
137,0 |
136,0 |
135,1 |
134,3 |
134,3 |
|
Σλοβακία |
435,5 |
438,6 |
441,8 |
445,2 |
448,7 |
394,4 |
|
Φινλανδία |
523,3 |
523,4 |
523,5 |
524,1 |
524,6 |
524,6 |
|
Σουηδία |
696,8 |
697,2 |
697,6 |
698,7 |
699,7 |
699,8 |
|
Ηνωμένο Βασίλειο |
3 170,7 |
3 177,3 |
3 183,6 |
3 192,2 |
3 201,4 |
3 591,7 |
|
(*1) Για την Κροατία, το καθαρό ανώτατο όριο θα είναι 344 340 000 EUR για το ημερολογιακό έτος 2021 και 382 600 000 EUR για το ημερολογιακό έτος 2022. |
||||||
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV
Όρια προσαρμογής κατωτάτων ορίων του άρθρου 10 παράγραφος 2
|
Κράτος μέλος |
Όριο για το κατώτατο όριο σε EUR (άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο α)) |
Όριο για το κατώτατο όριο σε εκτάρια (άρθρο 10 παράγραφος 1 στοιχείο β)) |
|
Βέλγιο |
400 |
2 |
|
Βουλγαρία |
200 |
0,5 |
|
Τσεχική Δημοκρατία |
200 |
5 |
|
Δανία |
300 |
5 |
|
Γερμανία |
300 |
4 |
|
Εσθονία |
100 |
3 |
|
Ιρλανδία |
200 |
3 |
|
Ελλάδα |
400 |
0,4 |
|
Ισπανία |
300 |
2 |
|
Γαλλία |
300 |
4 |
|
Κροατία |
100 |
1 |
|
Ιταλία |
400 |
0,5 |
|
Κύπρος |
300 |
0,3 |
|
Λετονία |
100 |
1 |
|
Λιθουανία |
100 |
1 |
|
Λουξεμβούργο |
300 |
4 |
|
Ουγγαρία |
200 |
0,3 |
|
Μάλτα |
500 |
0,1 |
|
Κάτω Χώρες |
500 |
2 |
|
Αυστρία |
200 |
2 |
|
Πολωνία |
200 |
0,5 |
|
Πορτογαλία |
200 |
0,3 |
|
Ρουμανία |
200 |
0,3 |
|
Σλοβενία |
300 |
0,3 |
|
Σλοβακία |
200 |
2 |
|
Φινλανδία |
200 |
3 |
|
Σουηδία |
200 |
4 |
|
Ηνωμένο Βασίλειο |
200 |
5 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V
Δημοσιονομικές διατάξεις των άρθρων 10, 16 και 18 που εφαρμόζονται στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
Α. Ποσά για την εφαρμογή του άρθρου 10 παρ. 1 σημείο α) και για τον υπολογισμό των εθνικών ανωτάτων ορίων για ενισχύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 16 κατά το 2015:
|
Βουλγαρία |
: |
790 909 000 |
|
Ρουμανία |
: |
1 783 426 000 |
Β. Συνολικό ποσό των συμπληρωματικών εθνικών αμέσων ενισχύσεων στο καθεστώς βασικής ενίσχυσης όπως προβλέπεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 κατά το 2015:
|
Βουλγαρία |
: |
69 657 000 |
|
Ρουμανία |
: |
153 536 000 |
Γ. Συνολικό ποσό των συμπληρωματικών εθνικών αμέσων ενισχύσεων προς την ειδική καλλιεργητική ενίσχυση για το βαμβάκι όπως προβλέπεται στο άρθρο 18 παράγραφος 2 κατά το 2015:
|
Βουλγαρία |
: |
258 952 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI
Δημοσιονομικές διατάξεις των άρθρων 10 και 19 που εφαρμόζονται στην Κροατία
A. Ποσό για την εφαρμογή του άρθρου 10 παράγραφος 1 στοιχείο α):
382 600 000 EUR
B. Συνολικά ποσά των συμπληρωματικών εθνικών αμέσων ενισχύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 3:
|
(σε χιλιάδες EUR) |
||||||
|
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
|
248 690 |
229 560 |
191 300 |
153 040 |
114 780 |
76 520 |
38 260 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VΙΙ
Ανώτατο ποσό που προστίθεται στα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ σύμφωνα με το άρθρο 20 παράγραφος 2
|
(σε χιλιάδες EUR) |
|||||||
|
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020 |
2021 |
2022 |
|
3 360 |
3 840 |
4 800 |
5 760 |
6 720 |
7 680 |
8 640 |
9 600 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VΙΙΙ
Μέσο μέγεθος γεωργικής εκμετάλλευσης δυνάμει του άρθρου 41 παράγραφος 4
|
Κράτος μέλος |
Μέσο μέγεθος γεωργικής εκμετάλλευσης (σε εκτάρια) |
|
Βέλγιο |
29 |
|
Βουλγαρία |
6 |
|
Τσεχική Δημοκρατία |
89 |
|
Δανία |
60 |
|
Γερμανία |
46 |
|
Εσθονία |
39 |
|
Ιρλανδία |
32 |
|
Ελλάδα |
5 |
|
Ισπανία |
24 |
|
Γαλλία |
52 |
|
Κροατία |
5,9 |
|
Ιταλία |
8 |
|
Κύπρος |
4 |
|
Λετονία |
16 |
|
Λιθουανία |
12 |
|
Λουξεμβούργο |
57 |
|
Ουγγαρία |
7 |
|
Μάλτα |
1 |
|
Κάτω Χώρες |
25 |
|
Αυστρία |
19 |
|
Πολωνία |
6 |
|
Πορτογαλία |
13 |
|
Ρουμανία |
3 |
|
Σλοβενία |
6 |
|
Σλοβακία |
28 |
|
Φινλανδία |
34 |
|
Σουηδία |
43 |
|
Ηνωμένο Βασίλειο |
54 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΧ
Κατάλογος των ισοδύναμων από οικολογική άποψη πρακτικών που αναφέρονται στο άρθρο 43 παράγραφος 3
I. Πρακτικές ισοδύναμες με τη διαφοροποίηση καλλιεργειών:
1) Διαφοροποίηση καλλιεργειών
Απαίτηση: τουλάχιστον 3 καλλιέργειες, έως 75 % κατά μέγιστο για την κύρια καλλιέργεια, και ισχύει ένα ή περισσότερα από τα εξής:
— με τουλάχιστον 4 καλλιέργειες,
— με χαμηλότερα ανώτατα κατώφλια,
— με καταλληλότερη επιλογή καλλιεργειών, όπως για παράδειγμα πρωτεϊνούχες καλλιέργειες οσπρίων, καλλιέργειες οι οποίες δεν απαιτούν ύδρευση ή φυτοϋγειονομικές επεμβάσεις, κατά περίπτωση,
— συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών ποικιλιών παλαιών/παραδοσιακών ή απειλούμενων τύπων καλλιεργειών (σε τουλάχιστον 5 % της εναλλασσόμενης έκτασης)
2) Αμειψισπορά
Απαίτηση: τουλάχιστον 3 καλλιέργειες, έως 75 % κατά μέγιστο για την κύρια καλλιέργεια, και ισχύει ένα ή περισσότερα από τα εξής:
— με πλέον ευεργετική για το περιβάλλον πολυετή σειρά καλλιεργειών και/ή αγρανάπαυση,
— με τουλάχιστον 4 καλλιέργειες
3) Χειμερινή εδαφοκάλυψη ( *1 )
4) Εμβόλιμες καλλιέργειες (*1)
II. Πρακτικές ισοδύναμες με τη συντήρηση μόνιμων βοσκοτόπων:
1) Διαχείριση μόνιμων βοσκοτόπων / λειμώνων
Απαίτηση: διατήρηση των μόνιμων βοσκοτόπων και ένα ή περισσότερα από τα εξής:
— Καθεστώς κοπής / ή κατάλληλη χορτοκοπή (ημερομηνίες, μέθοδοι, όρια),
— Συντήρηση των χαρακτηριστικών τοπίου σε μόνιμους βοσκότοπους και έλεγχος λοχμών,
— Συγκεκριμένες ποικιλίες χόρτων και/ή καθεστώς σποράς για ανανέωση ανάλογα με τον τύπο χορτολιβαδικής έκτασης (χωρίς καταστροφή υψηλής φυσικής αξίας),
— Εκκένωση κτηνοτροφικών φυτών ή σανού,
— Κατάλληλη διαχείριση για απότομες πλαγιές,
— Καθεστώς λιπάσματος,
— Περιορισμοί φυτοφαρμάκων
2) Συστήματα εκτατικής βόσκησης
Απαίτηση: διατήρηση των μόνιμων βοσκοτόπων και ένα ή περισσότερα από τα εξής:
— Εκτατική βόσκηση (χρονοδιάγραμμα, μέγιστος δείκτης πυκνότητας),
— Βόσκηση ή ορεινή κτηνοτροφία,
— Χρήση τοπικών ή παραδοσιακών φυλών για βόσκηση σε μόνιμα βοσκοτόπια.
III. Πρακτικές ισοδύναμες με περιοχές οικολογικής εστίασης:
Απαίτηση: εφαρμογή οποιουδήποτε εκ των κατωτέρω συστημάτων τουλάχιστον στο ποσοστό της αρόσιμης γης που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 1
1) Οικολογική αγρανάπαυση
2) Δημιουργία «ζωνών προστασίας» για περιοχές υψηλής φυσικής αξίας, Natura 2000 ή άλλες τοποθεσίες προστασίας της βιοποικιλότητας, μεταξύ άλλων κατά μήκος θαμνοστοιχιών και υδάτινων ρευμάτων
3) Διαχείριση μη καλλιεργημένων λωρίδων προστασίας και παρυφών αγρών (καθεστώς κοπής, τοπικές ή συγκεκριμένες ποικιλίες χόρτων και/ή καθεστώς σποράς, επανασπορά με τοπικές ποικιλίες, μη χρήση φυτοφαρμάκων, μη απομάκρυνση της κόπρου και/ή ορυκτών λιπασμάτων), μη ύδρευση, μη στεγανοποίηση του εδάφους
4) Παρυφές, επιτόπιες λωρίδες προστασίας και αγροτεμάχια χρησιμοποιούμενα για άγρια ζώα / συγκεκριμένη πανίδα (ποώδης παρυφές, προστασία φωλιών, λωρίδες αγριολούλουδων, μίγματα τοπικών σπόρων, καλλιέργειες χωρίς συγκομιδή)
5) Διαχείριση (κλάδευση, αραίωμα, ημερομηνίες, μέθοδοι, αποκατάσταση) χαρακτηριστικών τοπίου (δένδρα, θαμνοστοιχίες, παρόχθια ξυλώδης βλάστηση, πέτρινοι τοίχοι (αναβαθμίδες), χαντάκια, μικρές λίμνες)
6) Διατήρηση αρόσιμου τυρφώδους ή υγρού εδάφους καλυμμένου με χόρτο (χωρίς χρήση λιπασμάτων ή φυτοπροστατευτικών προϊόντων)
7) Παραγωγή σε αρόσιμη γη χωρίς χρήση λιπασμάτων (ορυκτών λιπασμάτων και κόπρου) και/ή φυτοπροστατευτικών προϊόντων, και χωρίς ύδρευση, χωρίς σπορά της ίδιας καλλιέργειας επί δύο συνεχόμενα έτη και σε σταθερό τόπο (*1)
8) Μετατροπή αρόσιμης γης σε μόνιμο βοσκοτόπι εντατικής χρήσης
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ X
Συντελεστές μετατροπής ή στάθμισης που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 3
|
Χαρακτηριστικά |
Συντελεστής μετατροπής (m/δένδρο ανά m2) |
Συντελεστής στάθμισης |
Περιοχή οικολογικής εστίασης (εάν εφαρμόζονται και οι δύο συντελεστές) |
||
|
Γη υπό αγρανάπαυση (ανά 1 m2) |
α.α. |
1 |
1 m2 |
||
|
Αναβαθμίδες (ανά 1 m) |
2 |
1 |
2 m2 |
||
|
Χαρακτηριστικά του τοπίου: |
|
|
|
||
|
|
Φυτοφράκτες/δενδρόφυτες ζώνες/δενδροστοιχίες (ανά 1 m) |
5 |
2 |
10 m2 |
|
|
|
Μεμονωμένο δένδρο (ανά δένδρο) |
20 |
1,5 |
30 m2 |
|
|
|
Πρεμνοφυή δάση (ανά 1 m2) |
α.α. |
1,5 |
1,5 m2 |
|
|
|
Μικρές λίμνες (ανά 1 m2) |
α.α. |
1,5 |
1,5 m2 |
|
|
|
Τάφροι (ανά 1 m) |
5 |
2 |
10 m2 |
|
|
|
Παραδοσιακές ξερολιθιές (ανά 1 m) |
1 |
1 |
1 m2 |
|
|
|
Άλλα χαρακτηριστικά που δεν αναφέρονται παραπάνω, αλλά προστατεύονται δυνάμει της καλής γεωργικής και περιβαλλοντικής κατάστασης (ΚΓΠΚ) 7 ή των κανονιστικών απαιτήσεων διαχείρισης (ΚΑΔ) 2 ή 3 (ανά 1 m2) |
α.α. |
1 |
1 m2 |
|
|
Ζώνες ανάσχεσης και παρυφές αγρών (ανά 1 m) |
6 |
1,5 |
9 m2 |
||
|
Γεωργοδασοκομικά εκτάρια (ανά 1 m2) |
α.α. |
1 |
1 m2 |
||
|
Λωρίδες επιλέξιμων εκταρίων κατά μήκος παρυφών δασών (ανά 1 m) |
|
|
|
||
|
|
Άνευ παραγωγής |
6 |
1,5 |
9 m2 |
|
|
Με παραγωγή |
6 |
0,3 |
1,8 m2 |
||
|
Χαρακτηριστικά: Εκτάσεις με πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου (ανά 1 m2) |
άνευ αντικειμένου |
0,5 |
0,5 m2 |
||
|
Αναδασωμένες εκτάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 στοιχείο β) σημείο ii) (ανά 1 m2) |
α.α. |
1 |
1 m2 |
||
|
Εκτάσεις με εμβόλιμες καλλιέργειες ή φυτοκάλυψη (ανά 1 m2) |
α.α. |
0,3 |
0,3 m2 |
||
|
Εκτάσεις με καλλιέργειες που έχουν ικανότητες δέσμευσης του αζώτου (ανά 1 m2) |
άνευ αντικειμένου |
1 |
1 m2 |
||
|
Εκτάσεις με ευλαλία |
άνευ αντικειμένου |
0,7 |
0,7 m2 |
||
|
Εκτάσεις με σίλφιο διατρητόφυλλο |
άνευ αντικειμένου |
0,7 |
0,7 m2 |
||
|
Περιοχή μελισσοκομικής αγρανάπαυσης (που αποτελείται από είδη πλούσια σε γύρη και νέκταρ) |
άνευ αντικειμένου |
1,5 |
1,5 m2 |
||
Συντελεστές μετατροπής και στάθμισης που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 3 για τα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνονται στις αντίστοιχες πρακτικές, όπως απαριθμούνται στο τμήμα III του παραρτήματος IX
|
Πρακτική ισοδύναμη με περιοχή οικολογικής εστίασης |
Ομοειδής τυπική περιοχή οικολογικής εστίασης |
Συντελεστής μετατροπής |
Συντελεστής στάθμισης |
Περιοχή οικολογικής εστίασης (εάν εφαρμόζονται και οι δύο συντελεστές) |
|
1) Οικολογική αγρανάπαυση (ανά 1 m2) |
Γη υπό αγρανάπαυση |
α.α. |
1 |
1 m2 |
|
2) Δημιουργία «ζωνών προστασίας» (ανά 1 m) |
Ζώνες ανάσχεσης και παρυφές αγρών |
6 |
1,5 |
9 m2 |
|
3) Διαχείριση μη καλλιεργημένων λωρίδων προστασίας και παρυφών αγρών (ανά 1 m) |
Ζώνες ανάσχεσης και παρυφές αγρών |
6 |
1,5 |
9 m2 |
|
4) Παρυφές, επιτόπιες λωρίδες προστασίας και αγροτεμάχια: |
|
|
|
|
|
Παρυφές, επιτόπιες λωρίδες προστασίας (ανά 1 m) |
Ζώνες ανάσχεσης και παρυφές αγρών |
6 |
1,5 |
9 m2 |
|
Αγροτεμάχια (ανά 1 m2) |
Πρεμνοφυή δάση |
α.α. |
1,5 |
1,5 m2 |
|
5) Διαχείριση χαρακτηριστικών του τοπίου: |
|
|
|
|
|
Μεμονωμένο δένδρο (ανά δένδρο) |
Μεμονωμένο δένδρο |
20 |
1,5 |
30 m2 |
|
Δενδροστοιχία (ανά 1m) |
Φυτοφράκτες/δενδρόφυτες ζώνες/δενδροστοιχίες |
5 |
2 |
10 m2 |
|
Συστάδα δένδρων/Πρεμνοφυή δάση (ανά 1 m2) |
Πρεμνοφυή δάση |
α.α. |
1,5 |
1,5 m2 |
|
Θαμνοστοιχίες (ανά 1 m) |
Φυτοφράκτες/δενδρόφυτες ζώνες/δενδροστοιχίες |
5 |
2 |
10 m2 |
|
Παρόχθια ξυλώδης βλάστηση (ανά 1 m) |
Φυτοφράκτες/δενδρόφυτες ζώνες/δενδροστοιχίες |
5 |
2 |
10 m2 |
|
Αναβαθμίδες (ανά 1 m) |
Αναβαθμίδες |
2 |
1 |
2 m2 |
|
Πέτρινοι τοίχοι (ανά 1 m) |
Παραδοσιακές ξερολιθιές |
1 |
1 |
1 m2 |
|
Τάφροι (ανά 1 m) |
Τάφροι |
5 |
2 |
10 m2 |
|
Μικρές λίμνες (ανά 1 m2) |
Μικρές λίμνες |
α.α. |
1,5 |
1,5 m2 |
|
6) Διατήρηση αρόσιμου τυρφώδους ή υγρού εδάφους καλυμμένου με χόρτο (χωρίς χρήση λιπασμάτων ή φυτοπροστατευτικών προϊόντων) (ανά 1 m2) |
Γη υπό αγρανάπαυση |
α.α. |
1 |
1 m2 |
|
7) Παραγωγή σε αρόσιμη γη χωρίς χρήση λιπασμάτων και/ή φυτοπροστατευτικών προϊόντων, και χωρίς άρδευση, χωρίς σπορά της ίδιας καλλιέργειας επί δύο συνεχόμενα έτη (ανά 1 m2) |
Εκτάσεις με πρεμνοφυή δάση μικρού περίτροπου χρόνου· Λωρίδες κατά μήκος παρυφών δασών με παραγωγή· Εκτάσεις με αζωτοδεσμευτικές καλλιέργειες |
α.α. |
0,3 0,7 για αζωτοδεσμευτικές καλλιέργειες |
0,3 m2 0,7 m2 |
|
8) Μετατροπή αρόσιμης γης σε μόνιμο βοσκότοπο (ανά 1 m2) |
Γη υπό αγρανάπαυση |
α.α. |
1 |
1 m2 |
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΧΙ
Πίνακας αντιστοιχίας
που αναφέρεται στο άρθρο 72 παράγραφος 2
|
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 73/2009 |
Παρών κανονισμός |
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1306/2013 |
|
Άρθρο 1 |
Άρθρο 1 |
— |
|
Άρθρο 2 |
Άρθρο 4 |
— |
|
Άρθρο 3 |
Άρθρο 5 |
— |
|
Άρθρο 4(1) |
— |
Άρθρο 91 |
|
Άρθρο 4(2) |
— |
Άρθρο 95 |
|
Άρθρο 5 |
— |
Άρθρο 93 |
|
Άρθρο 6(1) |
— |
Άρθρο 94 |
|
Άρθρο 6(2) |
— |
— |
|
Άρθρο 7 |
— |
— |
|
Άρθρο 8 |
Άρθρο 7 |
— |
|
Άρθρο 9 |
— |
— |
|
Άρθρο 10 |
— |
— |
|
Άρθρο 10α |
— |
— |
|
Άρθρο 10β |
— |
— |
|
Άρθρο 10γ |
— |
— |
|
Άρθρο 10δ |
— |
— |
|
Άρθρο 11 |
Άρθρο 8 |
Άρθρο 26(1) και (2) |
|
Άρθρο 11(3) |
Άρθρο 8(2) |
— |
|
Άρθρο 11α |
Άρθρο 8(3) |
— |
|
Άρθρο 12(1) και (2) |
— |
Άρθρο 12 |
|
Άρθρο 12(3) |
— |
Άρθρο 14 |
|
Άρθρο 12(4) |
— |
— |
|
Άρθρο 13 |
— |
Άρθρο 13(2) |
|
Άρθρο 14 |
— |
Άρθρο 67 |
|
Άρθρο 15 |
— |
Άρθρο 68(1) και (2) |
|
Άρθρο 16 |
— |
Άρθρο 69 |
|
Άρθρο 17 |
— |
Άρθρο 70 |
|
Άρθρο 18 |
— |
Άρθρο 71 |
|
Άρθρο 19 |
— |
Άρθρο 72 |
|
Άρθρο 20 |
— |
Άρθρο 74(1), (2) και (3) |
|
Άρθρο 21 |
— |
Άρθρο 74(4) |
|
Άρθρο 22 |
— |
Άρθρο 96 |
|
Άρθρο 23 |
— |
Άρθρο 97 |
|
Άρθρο 24 |
— |
Άρθρο 99 |
|
Άρθρο 25 |
— |
Άρθρο 100 |
|
Άρθρο 26 |
— |
Άρθρο 61 |
|
Άρθρο 27(1) |
— |
Άρθρο 102(3) |
|
Άρθρο 27(2) |
— |
Άρθρο 47 |
|
Άρθρο 27(3) |
— |
Άρθρο 68(3) |
|
Άρθρο 28(1) |
Άρθρο 10 |
— |
|
Άρθρο 28(2) |
Άρθρο 9(3) |
— |
|
Άρθρο 28(3) |
Άρθρο 31(1)(α) (i) και (ii) |
— |
|
Άρθρο 29 |
— |
Άρθρο 75 |
|
Άρθρο 30 |
— |
Άρθρο 60 |
|
Άρθρο 31 |
— |
Άρθρο 2(2) |
|
Άρθρο 32 |
Άρθρο 15 |
— |
|
Άρθρο 33 |
— |
— |
|
Άρθρο 34 (2) |
Άρθρο 32(2) και (4) |
— |
|
Άρθρο 35 |
Άρθρο 33 |
— |
|
Άρθρο 36 |
— |
— |
|
Άρθρο 37 |
Άρθρο 12 |
— |
|
Άρθρο 38 |
— |
— |
|
Άρθρο 39(1) |
Άρθρο 32(6) |
— |
|
Άρθρο 39(2) |
Άρθρο 35(3) |
— |
|
Άρθρο 40(1) |
Άρθρο 6(1) |
— |
|
Άρθρο 41(1) |
Άρθρο 30(1) |
— |
|
Άρθρο 41(2) |
Άρθρο 30(3) και (6) |
— |
|
Άρθρο 41(3) |
Άρθρο 30(3) και (7)(α) |
— |
|
Άρθρο 41(4) |
— |
— |
|
Άρθρο 41(5) |
Άρθρο 30(10) |
— |
|
Άρθρο 41(6) |
— |
— |
|
Άρθρο 42 |
Άρθρο 31(1)(β) |
— |
|
Άρθρο 43(1) |
Άρθρο 34(1), (2) και (3) |
— |
|
Άρθρο 43(2) |
— |
|
|
Άρθρο 43(3) |
Άρθρο 34(4) |
— |
|
Άρθρο 44 |
— |
— |
|
Άρθρο 45 |
— |
— |
|
Άρθρο 46 |
— |
— |
|
Άρθρο 47 |
— |
— |
|
Άρθρο 48 |
— |
— |
|
Άρθρο 49 |
— |
— |
|
Άρθρο 50 |
— |
— |
|
Άρθρο 51 |
— |
— |
|
Άρθρο 52 |
— |
— |
|
Άρθρο 53 |
— |
— |
|
Άρθρο 54 |
— |
— |
|
Άρθρο 55 |
— |
— |
|
Άρθρο 56 |
— |
— |
|
Άρθρο 57 |
— |
— |
|
Άρθρο 57α |
Άρθρο 20 και Παράρτημα VII |
— |
|
Άρθρο 58 |
— |
— |
|
Άρθρο 59 |
— |
— |
|
Άρθρο 60 |
— |
— |
|
Άρθρο 61 |
— |
— |
|
Άρθρο 62 |
— |
— |
|
Άρθρο 63 |
— |
— |
|
Άρθρο 64 |
— |
— |
|
Άρθρο 65 |
— |
— |
|
Άρθρο 66 |
— |
— |
|
Άρθρο 67 |
— |
— |
|
Άρθρο 68 |
— |
— |
|
Άρθρο 69 |
— |
— |
|
Άρθρο 70 |
— |
— |
|
Άρθρο 71 |
— |
— |
|
Άρθρο 72 |
— |
— |
|
Άρθρο 73 |
— |
— |
|
Άρθρο 74 |
— |
— |
|
Άρθρο 75 |
— |
— |
|
Άρθρο 76 |
— |
— |
|
Άρθρο 77 |
— |
— |
|
Άρθρο 78 |
— |
— |
|
Άρθρο 79 |
— |
— |
|
Άρθρο 80 |
— |
— |
|
Άρθρο 81 |
— |
— |
|
Άρθρο 82 |
— |
— |
|
Άρθρο 83 |
— |
— |
|
Άρθρο 84 |
— |
— |
|
Άρθρο 85 |
— |
— |
|
Άρθρο 86 |
— |
— |
|
Άρθρο 87 |
— |
— |
|
Άρθρο 88 |
Άρθρο 56 |
— |
|
Άρθρο 89 |
Άρθρο 57 |
— |
|
Άρθρο 90 |
Άρθρο 58 |
— |
|
Άρθρο 91 |
Άρθρο 59 |
— |
|
Άρθρο 92 |
Άρθρο 60 |
— |
|
Άρθρο 93 |
— |
— |
|
Άρθρο 94 |
— |
— |
|
Άρθρο 95 |
— |
— |
|
Άρθρο 96 |
— |
— |
|
Άρθρο 97 |
— |
— |
|
Άρθρο 98 |
— |
— |
|
Άρθρο 99 |
— |
— |
|
Άρθρο 100 |
— |
— |
|
Άρθρο 101 |
— |
— |
|
Άρθρο 102 |
— |
— |
|
Άρθρο 103 |
— |
— |
|
Άρθρο 104 |
— |
— |
|
Άρθρο 105 |
— |
— |
|
Άρθρο 106 |
— |
— |
|
Άρθρο 107 |
— |
— |
|
Άρθρο 108 |
— |
— |
|
Άρθρο 109 |
— |
— |
|
Άρθρο 110 |
— |
— |
|
Άρθρο 111 |
— |
— |
|
Άρθρο 112 |
— |
— |
|
Άρθρο 113 |
— |
— |
|
Άρθρο 114 |
— |
— |
|
Άρθρο 115 |
— |
— |
|
Άρθρο 116 |
— |
— |
|
Άρθρο 117 |
— |
— |
|
Άρθρο 118 |
— |
— |
|
Άρθρο 119 |
— |
— |
|
Άρθρο 120 |
— |
— |
|
Άρθρο 121 |
Άρθρο 16 και 17 |
— |
|
Άρθρο 121α |
— |
Άρθρο 98, δεύτερο εδάφιο |
|
Άρθρο 122 |
— |
— |
|
Άρθρο 123 |
— |
— |
|
Άρθρο 124(1)έως (5), (7) και (8) |
— |
— |
|
Άρθρο 124(6) |
— |
Άρθρο 98, πρώτο εδάφιο |
|
Άρθρο 125 |
— |
— |
|
Άρθρο 126 |
— |
— |
|
Άρθρο 127 |
— |
— |
|
Άρθρο 128 |
— |
— |
|
Άρθρο 129 |
— |
— |
|
Άρθρο 130 |
— |
— |
|
Άρθρο 131 |
— |
— |
|
Άρθρο 132 |
Άρθρο 18 και 19 |
— |
|
Άρθρο 133 |
— |
— |
|
Άρθρο 133α |
Άρθρο 37 |
— |
|
Άρθρο 134(διεγράφη) |
— |
— |
|
Άρθρο 135(διεγράφη) |
— |
— |
|
Άρθρο 136 |
— |
— |
|
Άρθρο 137 |
— |
— |
|
Άρθρο 138 |
Άρθρο 3 |
— |
|
Άρθρο 139 |
Άρθρο 13 |
— |
|
Άρθρο 140 |
Άρθρο 67 |
— |
|
Άρθρο 141 |
Άρθρο 71 |
— |
|
Άρθρο 142(α) έως (ιζ) και (ιθ) |
Άρθρο 70 |
— |
|
Άρθρο 142(ιη) |
Άρθρο 69 |
— |
|
Άρθρο 143 |
— |
— |
|
Άρθρο 144 |
— |
— |
|
Άρθρο 145 |
— |
— |
|
Άρθρο 146 |
Άρθρο 72 |
— |
|
Άρθρο 146a |
— |
— |
|
Άρθρο 147 |
Άρθρο 73 |
— |
|
Άρθρο 148 |
— |
— |
|
Άρθρο 149 |
Άρθρο 74 |
— |
|
Παράρτημα I |
Παράρτημα I |
— |
|
Παράρτημα II |
— |
Παράρτημα II |
|
Παράρτημα III |
— |
Παράρτημα II |
|
Παράρτημα IV |
Παράρτημα III |
— |
|
Παράρτημα V |
— |
— |
|
Παράρτημα VI |
— |
— |
|
Παράρτημα VII |
Παράρτημα IV |
— |
|
Παράρτημα VIII |
Παράρτημα II |
— |
|
Παράρτημα IX |
— |
— |
|
Παράρτημα X |
— |
— |
|
Παράρτημα XI |
— |
— |
|
Παράρτημα XII |
— |
— |
|
Παράρτημα XIII |
— |
— |
|
Παράρτημα XIV |
— |
— |
|
Παράρτημα XV |
— |
— |
|
Παράρτημα XVI |
— |
— |
|
Παράρτημα XVII |
— |
— |
|
Παράρτημα XVΙΙα |
— |
— |
( 1 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2013 τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1601/96, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 (Βλέπε σελίδα 671 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας)
( 2 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1122/2009 της Επιτροπής της 30 Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση, τη διαφοροποίηση και το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, στο πλαίσιο των καθεστώτων άμεσης στήριξης για τους γεωργούς που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, καθώς και λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση στο πλαίσιο του καθεστώτος στήριξης που προβλέπεται για τον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ L 316 της 2.12.2009, σ. 65).
( *1 ) Πρακτικές που υπόκεινται στη μέθοδο υπολογισμού που αναφέρεται στο άρθρο 43, παρ. 12, στοιχείο γ)