2007R1580 — EL — 01.09.2008 — 003.001

---

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

►B	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 21ης Δεκεμβρίου 2007 για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 του Συμβουλίου στον τομέα των οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 350, 31.12.2007, p.1)

Τροποποιείται από:

		Επίσημη Εφημερίδα
		No	page	date
►M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 292/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 1ης Απριλίου 2008	L 90	3	2.4.2008
M2	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 352/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 18ης Απριλίου 2008	L 109	9	19.4.2008
M3	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 498/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 4ης Ιουνίου 2008	L 146	7	5.6.2008
►M4	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 514/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 9ης Ιουνίου 2008	L 150	7	10.6.2008
►M5	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 590/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 23ης Ιουνίου 2008	L 163	24	24.6.2008
►M6	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 853/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 18ης Αυγούστου 2008	L 232	3	30.8.2008

---

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1580/2007 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ

της 21ης Δεκεμβρίου 2007

για τη θέσπιση κανόνων εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 του Συμβουλίου στον τομέα των οπωροκηπευτικών

ΤΙΤΛΟΣ I

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Πεδίο εφαρμογής και χρήση όρων

1.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τους κανόνες εφαρμογής των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 2200/96, (ΕΚ) αριθ. 2201/96 και (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Οι όροι που χρησιμοποιούνται στους κανονισμούς οι οποίοι αναφέρονται στην παράγραφο 1 έχουν την ίδια έννοια όταν χρησιμοποιούνται στον παρόντα κανονισμό, εκτός αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Περίοδοι εμπορίας

Οι περίοδοι εμπορίας των προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 διαρκούν από την 1η Ιανουαρίου έως τις 31 Δεκεμβρίου.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Γενικοί κανόνες

Άρθρο 3

Εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από την εφαρμογή των προδιαγραφών εμπορίας

1.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κατωτέρω προϊόντα δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας:

2.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κατωτέρω προϊόντα δεν υπόκεινται στην απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας εντός συγκεκριμένης περιοχής παραγωγής:

3.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 2 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρέσουν τα κατωτέρω προϊόντα από την απαίτηση συμμόρφωσης με τις προδιαγραφές εμπορίας ή με ορισμένες από τις διατάξεις των προδιαγραφών εμπορίας:

Σε περίπτωση εφαρμογής του πρώτου εδαφίου, το οικείο κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τα μέτρα που λαμβάνει για το σκοπό αυτό.

4.  Προσκομίζεται η απόδειξη στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους ότι τα προϊόντα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) και στην παράγραφο 2 ανταποκρίνονται στις προβλεπόμενες προϋποθέσεις, ιδίως όσον αφορά τον προορισμό τους.

Άρθρο 4

Ενδείξεις επισήμανσης

1.  Οι ενδείξεις που προβλέπονται από τις προδιαγραφές εμπορίας οι οποίες ορίζονται δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, πρέπει να αναγράφονται με ευανάγνωστα και εμφανή στοιχεία στη μια από τις πλευρές της συσκευασίας, είτε με απευθείας ανεξίτηλη εκτύπωση είτε με ετικέτα ενσωματωμένη ή προσαρτημένη στη συσκευασία.

2.  Για τα εμπορεύματα που αποστέλλονται χύμα, φορτωμένα απευθείας σε μεταφορικό μέσο, οι ενδείξεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 πρέπει να αναγράφονται στο έγγραφο που συνοδεύει το εμπόρευμα ή σε δελτίο το οποίο τοποθετείται ευκρινώς στο εσωτερικό του μεταφορικού μέσου.

Άρθρο 5

Ενδείξεις επισήμανσης στο στάδιο της λιανικής πώλησης

Στο στάδιο της λιανικής πώλησης, για τα συσκευασμένα προϊόντα, οι ενδείξεις που προβλέπονται από τις προδιαγραφές εμπορίας οι οποίες ορίζονται δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, αναγράφονται ευανάγνωστα και σε εμφανές σημείο.

Για τα προϊόντα που παρουσιάζονται προσυσκευασμένα, όπως προβλέπεται στην οδηγία 2000/13/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 27 ), αναφέρεται το καθαρό βάρος, πέραν όλων των ενδείξεων που προβλέπονται στις προδιαγραφές εμπορίας. Ωστόσο, για τα προϊόντα που πωλούνται συνήθως με το τεμάχιο, η υποχρέωση αναφοράς του καθαρού βάρους δεν ισχύει όταν ο αριθμός των τεμαχίων είναι εμφανώς ορατός και μπορεί να υπολογιστεί ευχερώς χωρίς να ανοιχθεί η συσκευασία ή όταν ο αριθμός αυτός αναφέρεται στην ετικέτα.

Τα προϊόντα μπορούν να παρουσιάζονται χωρίς συσκευασία, υπό τον όρο ότι ο έμπορος λιανικής εκθέτει με τα προϊόντα που διατίθενται προς πώληση μια πινακίδα στην οποία αναγράφονται εμφανώς και με ευανάγνωστα στοιχεία οι ενδείξεις που προβλέπονται από τις προδιαγραφές εμπορίας και στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, όσον αφορά την ποικιλία, τη χώρα καταγωγής του προϊόντος και την κατηγορία.

Άρθρο 6

Συσκευασίες πώλησης

1.  Οι συσκευασίες πώλησης νωπών οπωροκηπευτικών καθαρού βάρους κατώτερου από τρία χιλιόγραμμα μπορούν να περιέχουν μίγματα νωπών οπωροκηπευτικών διαφόρων ειδών, με την επιφύλαξη ότι:

2.  Τα προϊόντα που περιέχονται στις συσκευασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι της ίδιας εμπορικής ποιοτικής κατηγορίας που αναφέρεται στο παράρτημα I.

Σε περίπτωση που τα μίγματα περιέχουν οπωροκηπευτικά τα οποία δεν αποτελούν αντικείμενο κοινοτικών προδιαγραφών εμπορίας, τα εν λόγω προϊόντα πρέπει να κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία, σύμφωνα με το παράρτημα I.

3.  Στη σήμανση των συσκευασιών πώλησης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ή/και κάθε συσκευασίας πρέπει να περιλαμβάνεται τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες ενδείξεις:

Για τα οπωροκηπευτικά που καλύπτονται από κοινοτικές προδιαγραφές εμπορίας, οι ενδείξεις αυτές αντικαθιστούν τις ενδείξεις που προβλέπονται από τις εν λόγω προδιαγραφές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Έλεγχοι τήρησης των προδιαγραφών εμπορίας

Τμήμα 1

Γενικές Διατάξεις

Άρθρο 7

Πεδίο εφαρμογής

Στο παρόν κεφάλαιο θεσπίζονται κανόνες για τη διενέργεια ελέγχων από τα κράτη μέλη σε όλα τα στάδια της εμπορίας σύμφωνα με τις προδιαγραφές εμπορίας που καθορίζονται δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Άρθρο 8

Αρμόδιοι φορείς

1.  Κάθε κράτος μέλος ορίζει:

2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή:

3.  Χρέη αρχής συντονισμού μπορούν να εκτελούν ο οργανισμός ή οι οργανισμοί ελέγχου ή κάθε άλλος οργανισμός που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1.

4.  Η Επιτροπή φροντίζει για τη δημοσιοποίηση του καταλόγου των αρχών συντονισμού που έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο.

Άρθρο 9

Βάση δεδομένων των εμπορευομένων

1.  Τα κράτη μέλη καταρτίζουν μια βάση δεδομένων των εμπορευομένων στον τομέα των οπωροκηπευτικών, η οποία συγκεντρώνει, υπό τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο, τους εμπορευόμενους οι οποίοι συμμετέχουν στην εμπορία νωπών οπωροκηπευτικών, για τα οποία έχουν καθοριστεί προδιαγραφές δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως «εμπορευόμενος» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει στην κατοχή του νωπά οπωροκηπευτικά που αποτελούν αντικείμενο προδιαγραφών εμπορίας με σκοπό την έκθεσή τους προς πώληση, τη διάθεσή τους προς πώληση, την πώλησή τους ή την κατ’ οποιοδήποτε άλλο τρόπο εμπορία τους, για λογαριασμό του ή για το λογαριασμό τρίτου, στο έδαφος της Κοινότητας, ή/και με σκοπό την εξαγωγή τους προς τρίτες χώρες.

2.  Τα κράτη μέλη προσδιορίζουν τους όρους υπό τους οποίους οι ακόλουθοι εμπορευόμενοι περιλαμβάνονται ή όχι στη βάση δεδομένων:

3.  Όταν η βάση δεδομένων απαρτίζεται από περισσότερα ξεχωριστά στοιχεία, η αρχή συντονισμού εξασφαλίζει την ομοιογένεια της βάσης και των διαφόρων στοιχείων της, καθώς και της ενημέρωσής τους. Η ενημέρωση των στοιχείων πραγματοποιείται από τους οργανισμούς ελέγχου βάσει των πληροφοριών που συγκεντρώνουν κατά τους ελέγχους που διεξάγονται καθόλα τα στάδια της εμπορίας.

4.  Η εν λόγω βάση δεδομένων περιλαμβάνει για κάθε εμπορευόμενο τον αριθμό εγγραφής, το ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση, τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για την κατάταξή του σε μία από τις κατηγορίες που αναφέρονται στο άρθρο 10, και κυρίως τη θέση που κατέχει στην εμπορική αλυσίδα, στοιχεία αναγνώρισης του οικονομικού μεγέθους του εμπορευομένου και τις πληροφορίες σχετικά με τις διαπιστώσεις που πραγματοποιήθηκαν όσον αφορά τον υπόψη εμπορευόμενο κατά τη διάρκεια προηγουμένων ελέγχων, καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που κρίνεται αναγκαία για τον έλεγχο.

5.  Οι εμπορευόμενοι παρέχουν τις πληροφορίες που κρίνονται απαραίτητες από τα κράτη μέλη για την κατάρτιση και την ενημέρωση της βάσης δεδομένων. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους οι εμπορευόμενοι που δεν είναι εγκατεστημένοι στο έδαφός τους, αλλά ασκούν δραστηριότητα σ’ αυτό, περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων τους.

Τμήμα 2

Έλεγχοι που διενεργούνται στην εσωτερική αγορά

Άρθρο 10

Έλεγχοι συμμόρφωσης στην εσωτερική αγορά

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν ένα καθεστώς δειγματοληπτικού ελέγχου της τήρησης των προδιαγραφών εμπορίας των προϊόντων που κατέχονται από τους εμπορευόμενους σε όλα τα στάδια της εμπορίας.

Στο πλαίσιο του καθεστώτος αυτού, τα κράτη μέλη καθορίζουν, βάσει ανάλυσης κινδύνου όσον αφορά τη διάθεση από έναν εμπορευόμενο προϊόντων μη σύμφωνων προς τις προδιαγραφές εμπορίας, τη συχνότητα των ελέγχων που πρέπει να διενεργηθούν από τους οργανισμούς ελέγχου, η οποία πρέπει να είναι επαρκής ώστε να εξασφαλίζεται η τήρηση των κοινοτικών κανόνων, για καθεμία από τις διαφορετικές κατηγορίες εμπορευομένων που έχουν καθοριστεί αρχικά.

Η εν λόγω ανάλυση κινδύνου βασίζεται ιδίως στο μέγεθος των εμπορευομένων, στη θέση που κατέχουν στην εμπορική αλυσίδα, στις διαπιστώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε παρελθόντες ελέγχους και σε άλλες ενδεχόμενες παραμέτρους που ορίζονται από τα κράτη μέλη.

Στο πλαίσιο αυτό, οι εμπορευόμενοι που προβαίνουν στην πρώτη και δεύτερη συσκευασία των οπωροκηπευτικών, κυρίως στην περιοχή παραγωγής, αποτελούν αντικείμενο μεγαλύτερης συχνότητας ελέγχων σε σύγκριση με τις άλλες κατηγορίες εμπορευομένων. Οι έλεγχοι μπορούν να πραγματοποιηθούν επίσης κατά τη διάρκεια της μεταφοράς.

Σε περίπτωση που από τους ελέγχους προκύψουν σημαντικές παρατυπίες, οι οργανισμοί ελέγχου αυξάνουν τη συχνότητα ελέγχου των σχετικών εμπορευομένων.

2.  Οι εμπορευόμενοι διαβιβάζουν στους οργανισμούς ελέγχου όλες τις πληροφορίες που οι τελευταίοι θεωρούν απαραίτητες για τη διοργάνωση και την εκτέλεση των ελέγχων.

3.  Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιτρέψουν στους εμπορευόμενους που παρέχουν επαρκή εχέγγυα σταθερού και υψηλού ποσοστού συμμόρφωσης των οπωροκηπευτικών προς τις προδιαγραφές εμπορίας να επιθέτουν, σε κάθε κιβώτιο που αποστέλλεται, το λογότυπο, υπόδειγμα του οποίου εμφαίνεται στο παράρτημα II. Η έγκριση χορηγείται για περίοδο τριών ετών με δυνατότητα ανανέωσης.

Επιπλέον, για να δύνανται να επιθέσουν το λογότυπο οι εμπορευόμενοι οφείλουν:

Όταν ο εμπορευόμενος δεν είναι πλέον σε θέση να παρέχει επαρκή εχέγγυα σταθερού και υψηλού ποσοστού συμμόρφωσης ή εφόσον δεν πληρούται πλέον ένας από τους όρους που προβλέπονται στο δεύτερο εδάφιο, το κράτος μέλος ανακαλεί την έγκριση για τον εμπορευόμενο να επιθέτει, σε κάθε κιβώτιο που αποστέλλεται, το λογότυπο, υπόδειγμα του οποίου εμφαίνεται στο παράρτημα II.

4.  Η αρχή συντονισμού κοινοποιεί στην Επιτροπή τις διατάξεις του καθεστώτος ελέγχου που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Η κοινοποίηση αυτή διευκρινίζει κυρίως τις διάφορες κατηγορίες εμπορευομένων που έχουν εντοπιστεί και τη συχνότητα ελέγχου που έχει καθοριστεί για καθεμία από αυτές, καθώς και ενδεχομένως τους λεπτομερείς όρους εφαρμογής της παραγράφου 3, τους λεπτομερείς όρους εφαρμογής του άρθρου 11 παράγραφος 1 και την ελάχιστη αναλογία ελέγχου που αντιστοιχεί στους διάφορους σχετικούς εμπορευόμενους. Κάθε μετέπειτα τροποποίηση του καθεστώτος ελέγχου ανακοινώνεται αμελλητί στην Επιτροπή.

5.  Οι οργανισμοί ελέγχου κάθε κράτους μέλους, στην επικράτεια του οποίου μια παρτίδα εμπορευμάτων προέλευσης άλλου κράτους μέλους έχει διαπιστωθεί ότι δεν τηρεί τις προδιαγραφές, λόγω ελαττωμάτων ή αλλοιώσεων των προϊόντων που ήταν δυνατό να ανιχνευθούν ήδη κατά τη συσκευασία, μεριμνούν ώστε η διαπιστωθείσα περίπτωση μη συμμόρφωσης μέχρι το στάδιο της αγοράς χονδρικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένων των κέντρων διανομής, να κοινοποιείται αμέσως στις αρχές των κρατών μελών τα οποία είναι πιθανό να αφορά το γεγονός.

Άρθρο 11

Έλεγχος συμμόρφωσης στο στάδιο της εξαγωγής

1.  Ο αρμόδιος οργανισμός ελέγχου εξασφαλίζει, μέσω ελέγχου συμμόρφωσης στο στάδιο της εξαγωγής, ότι τα προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή προς τρίτες χώρες εγκαταλείπουν το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας μόνον εφόσον είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές εμπορίας.

Οι εμπορευόμενοι διαβιβάζουν στους οργανισμούς ελέγχου όλες τις πληροφορίες που οι τελευταίοι θεωρούν απαραίτητες για τη διοργάνωση και την εκτέλεση των ελέγχων.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν, για κάθε κατηγορία των ενδιαφερόμενων εμπορευομένων και βάσει ανάλυσης κινδύνου, ελάχιστη αναλογία αποστολών και ποσοτήτων που θα αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου συμμόρφωσης από τον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου στο στάδιο της εξαγωγής. Η αναλογία αυτή είναι επαρκής για να διασφαλιστεί η τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας. Σε περίπτωση που κατά τους ελέγχους αυτούς διαπιστώνονται σημαντικές παρατυπίες, οι οργανισμοί ελέγχου αυξάνουν την αναλογία των αποστολών που θα ελεγχθούν στους σχετικούς εμπορευόμενους.

Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόσουν το καθεστώς που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο στους εμπορευόμενους που πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

3.  Μετά το πέρας των εργασιών ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ο οργανισμός ελέγχου εκδίδει το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III για κάθε παρτίδα που προορίζεται να εξαχθεί και την οποία θεωρεί σύμφωνη με τις προδιαγραφές εμπορίας. Όταν μια εξαγόμενη ποσότητα αποτελείται από περισσότερες παρτίδες, η συμμόρφωση των παρτίδων αυτών με τις προδιαγραφές εμπορίας μπορεί να πιστοποιηθεί συνολικά σε ένα πιστοποιητικό, απαριθμώντας ξεχωριστά τις διάφορες παρτίδες που αποτελούν την εξαγόμενη ποσότητα.

Στην περίπτωση κατά την οποία, σύμφωνα με την παράγραφο 2, οι παρτίδες τις οποίες αφορά το πιστοποιητικό συμμόρφωσης δεν έχουν υποστεί έλεγχο από τον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου στο στάδιο της εξαγωγής, στη θέση 13 (Παρατηρήσεις) του πιστοποιητικού, πρέπει να αναγράφεται η ένδειξη «αυτοέλεγχος [άρθρο 11 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 0000/2007 της Επιτροπής]».

4.  Η τελωνειακή διασάφηση εξαγωγής μπορεί να γίνει δεκτή από την αρμόδια τελωνειακή αρχή, μόνον εφόσον:

Άρθρο 12

Έλεγχοι συμμόρφωσης στο στάδιο της εισαγωγής

1.  Πριν από τη θέση τους σε ελεύθερη κυκλοφορία, τα προϊόντα προέλευσης τρίτων χωρών υπόκεινται σε έλεγχο συμμόρφωσης προς τις προδιαγραφές εμπορίας.

Οι εισαγωγείς διαβιβάζουν στους οργανισμούς ελέγχου τις πληροφορίες που οι τελευταίοι θεωρούν απαραίτητες για τη διοργάνωση και την εκτέλεση των ελέγχων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 και στο άρθρο 16 παράγραφος 1.

2.  Με την επιφύλαξη του τμήματος 3, ο αρμόδιος οργανισμός ελέγχου προβαίνει σε έλεγχο συμμόρφωσης στο στάδιο της εισαγωγής για κάθε εισαγόμενη παρτίδα και εκδίδει, σε περίπτωση συμμόρφωσης των προϊόντων με τις προδιαγραφές εμπορίας, το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III. Όταν η εισαγόμενη ποσότητα απαρτίζεται από περισσότερες παρτίδες, η συμμόρφωση των παρτίδων αυτών μπορεί να πιστοποιηθεί συνολικά σε ένα πιστοποιητικό, απαριθμώντας ξεχωριστά τις διάφορες παρτίδες που αποτελούν την εισαγόμενη ποσότητα.

3.  Η τελωνειακή αρχή εγκρίνει τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία μόνον εφόσον:

4.  Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1, 2 και 3, σε περίπτωση που ο αρμόδιος οργανισμός ελέγχου στο στάδιο της εισαγωγής κρίνει ότι ο κίνδυνος μη συμμόρφωσης ορισμένων παρτίδων με τις προδιαγραφές εμπορίας είναι περιορισμένος, μπορεί να μην προβεί στον έλεγχο των παρτίδων αυτών. Διαβιβάζει προς το σκοπό αυτό στην τελωνειακή αρχή μια διασάφηση που φέρει τη σφραγίδα του οργανισμού ή ενημερώνει με κάθε άλλο τρόπο την αρχή αυτή ότι μπορεί να προβεί πλέον στον εκτελωνισμό.

Για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου, ο οργανισμός ελέγχου καθορίζει εκ των προτέρων τα κριτήρια εκτίμησης του κινδύνου μη συμμόρφωσης των παρτίδων καθώς και, βάσει ανάλυσης κινδύνου, για κάθε τύπο εισαγωγής που θα καθορίσει, τις ελάχιστες αναλογίες αποστολών και ποσοτήτων που θα αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου από τον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου στο στάδιο της εισαγωγής. Οπωσδήποτε, κάθε αναλογία που καθορίστηκε σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο πρέπει να είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτές που εφαρμόζονται δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφος 1.

5.  Για να βελτιωθεί η ομοιόμορφη εφαρμογή της παραγράφου 4 στα κράτη μέλη, η Επιτροπή θεσπίζει κοινές κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή της. Η αρχή συντονισμού ανακοινώνει αμέσως στην Επιτροπή τους λεπτομερείς όρους εφαρμογής της παραγράφου 4, συμπεριλαμβανομένων των κριτηρίων και των ελάχιστων αναλογιών που αναφέρονται στην παράγραφο 4 δεύτερο εδάφιο, καθώς και οποιαδήποτε μεταγενέστερη τροποποίηση των όρων αυτών.

6.  Εάν, κατά την εισαγωγή προέλευσης τρίτης χώρας, μια παρτίδα εμπορευμάτων διαπιστωθεί ότι δεν τηρεί τις προδιαγραφές, η αρχή συντονισμού του σχετικού κράτους μέλους ενημερώνει αμέσως την Επιτροπή και τις αρχές συντονισμού των κρατών μελών, τα οποία είναι πιθανό να αφορά το γεγονός και τα οποία εξασφαλίζουν την απαραίτητη διάδοση της πληροφορίας αυτής στην επικράτειά τους. Η κοινοποίηση στην Επιτροπή πραγματοποιείται μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος που ορίζεται από την Επιτροπή.

Τμήμα 3

Έλεγχοι που διενεργούνται από τρίτες χώρες

Άρθρο 13

Αναγνώριση των εργασιών ελέγχου που εκτελούνται από τρίτες χώρες πριν από την εισαγωγή στην Κοινότητα

1.  Μετά από αίτηση τρίτης χώρας, η Επιτροπή μπορεί να αναγνωρίσει, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96, τις εργασίες ελέγχου που πραγματοποιεί η εν λόγω τρίτη χώρα πριν από την εισαγωγή στην Κοινότητα.

2.  Η αναγνώριση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μπορεί να παρασχεθεί για τις τρίτες χώρες που έχουν υποβάλει σχετική αίτηση και στο έδαφος των οποίων τηρούνται κοινοτικές προδιαγραφές εμπορίας ή τουλάχιστον ισοδύναμες προδιαγραφές για τα προϊόντα που εξάγονται προς την Κοινότητα.

Στην αναγνώριση ορίζεται η επίσημη αρχή στην τρίτη χώρα, υπ’ ευθύνη της οποίας πραγματοποιούνται οι εργασίες ελέγχου που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Η εν λόγω επίσημη αρχή είναι υπεύθυνη για τις επαφές με την Κοινότητα. Στην αναγνώριση ορίζονται επίσης οι οργανισμοί ελέγχου που είναι επιφορτισμένοι με τη διεξαγωγή των εν λόγω ελέγχων, που καλούνται στο εξής «οργανισμοί ελέγχου τρίτης χώρας».

Η αναγνώριση μπορεί να αφορά μόνο προϊόντα καταγωγής της σχετικής τρίτης χώρας και μπορεί να περιορίζεται σε ορισμένα προϊόντα.

3.  Οι οργανισμοί ελέγχου τρίτης χώρας είναι επίσημοι ή έχουν επισήμως αναγνωριστεί από την αρχή που αναφέρεται στην παράγραφο 2, παρέχουν επαρκή εχέγγυα και διαθέτουν το προσωπικό, τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις που είναι αναγκαία για τη διεξαγωγή των εν λόγω ελέγχων, σύμφωνα με τις μεθόδους που αναφέρονται στο άρθρο 20 παράγραφος 1 ή με ισοδύναμες μεθόδους.

4.  Ο κατάλογος των χωρών των οποίων οι έλεγχοι συμμόρφωσης έχουν εγκριθεί δυνάμει του παρόντος άρθρου, και τα σχετικά προϊόντα, παρατίθενται στο μέρος Α του παραρτήματος IV. Τα λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τις επίσημες αρχές και τους οργανισμούς ελέγχου παρατίθενται στο μέρος Β του εν λόγω παραρτήματος και τα υποδείγματα για τα πιστοποιητικά που αναφέρονται στο άρθρο 14 παρατίθενται στο μέρος Γ του εν λόγω παραρτήματος.

Άρθρο 14

Πιστοποιητικά

1.  Οι οργανισμοί ελέγχου τρίτης χώρας εκδίδουν, για κάθε παρτίδα που ελέγχεται πριν από την είσοδο στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, είτε το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III είτε κάθε άλλο έντυπο που έχει συμφωνηθεί μεταξύ της Επιτροπής και της σχετικής τρίτης χώρας. Όταν μια εισαγωγή αποτελείται από περισσότερες παρτίδες, η συμμόρφωση των παρτίδων αυτών μπορεί να πιστοποιηθεί συνολικά σε ένα πιστοποιητικό, απαριθμώντας ξεχωριστά τις διάφορες παρτίδες που αποτελούν την εισαγόμενη ποσότητα.

Τα υποδείγματα των εντύπων επί των οποίων συντάσσονται τα πιστοποιητικά που προβλέπονται στο πρώτο εδάφιο καθορίζονται στο πλαίσιο της αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

2.  Το πιστοποιητικό φέρει την ένδειξη «πρωτότυπο». Εάν παραστεί ανάγκη συμπληρωματικών αντιγράφων, πρέπει να φέρουν την ένδειξη «αντίγραφο». Οι αρμόδιες αρχές της Κοινότητας δέχονται ως έγκυρο μόνο το πρωτότυπο του πιστοποιητικού.

Οι διαστάσεις του εντύπου είναι 210 × 297 χιλιοστόμετρα. Υπάρχει ανοχή κατ’ ανώτατο όριο 8 χιλιοστόμετρα μικρότερο ή 5 χιλιοστόμετρα μεγαλύτερο. Το χαρτί που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι λευκό χαρτί γραφής χωρίς μηχανικούς πολτούς και να ζυγίζει τουλάχιστον 40 γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο.

Τα έντυπα τυπώνονται και συμπληρώνονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Κοινότητας.

Τα έντυπα πρέπει να συμπληρώνονται με μηχανογραφική ή παρόμοια μέθοδο.

Το πιστοποιητικό δεν πρέπει να φέρει ξέσματα ούτε προσθήκες. Οι ενδεχόμενες τροποποιήσεις πρέπει να γίνονται με διαγραφή των εσφαλμένων ενδείξεων και με προσθήκη ενδεχομένως των επιθυμητών ενδείξεων. Κάθε τέτοια τροποποίηση πρέπει να μονογραφείται από το πρόσωπο που την επιφέρει και να θεωρείται από τις αρχές έκδοσης.

Όλα τα πιστοποιητικά καταγωγής πρέπει να φέρουν αύξοντα αριθμό, για την εξακρίβωση της ταυτότητάς τους, και τη σφραγίδα της αρχής εκδόσεως, καθώς και την υπογραφή του προσώπου ή των προσώπων που έχουν εξουσιοδοτηθεί σχετικά.

Η αρχή εκδόσεως διατηρεί αντίγραφο κάθε πιστοποιητικού το οποίο εκδίδει.

Άρθρο 15

Αναστολή της έγκρισης

Η αναγνώριση μπορεί να ανασταλεί από την Επιτροπή εάν διαπιστωθεί, σε σημαντικό αριθμό παρτίδων ή/και ποσοτήτων, ότι τα εμπορεύματα δεν αντιστοιχούν στα στοιχεία που αναγράφονται στα πιστοποιητικά που έχουν εκδοθεί από τους οργανισμούς ελέγχου της τρίτης χώρας, ή όταν δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις των εκ των υστέρων ελέγχων που αναφέρονται στο άρθρο 16 παράγραφος 2.

Άρθρο 16

Συμπληρωματικοί έλεγχοι από τα κράτη μέλη

1.  Τα κράτη μέλη διενεργούν φυσικούς ελέγχους στο στάδιο της εισαγωγής για την τήρηση των προδιαγραφών όσον αφορά τα εισαγόμενα προϊόντα υπό τους όρους που αναφέρονται στο παρόν τμήμα, προβαίνοντας, για κάθε σχετική τρίτη χώρα, σε ελέγχους συμμόρφωσης επί σημαντικού ποσοστού αποστολών και εισαγομένων υπό τους εν λόγω όρους ποσοτήτων. Το ποσοστό αυτό πρέπει να είναι επαρκές, ώστε να εξασφαλίζεται η τήρηση της κοινοτικής νομοθεσίας από τους οργανισμούς ελέγχου της τρίτης χώρας. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 20 παράγραφος 3 εφαρμόζονται στις παρτίδες που έχουν ελεγχθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν οι τελευταίες δεν είναι σύμφωνες προς τις προδιαγραφές εμπορίας.

Στην περίπτωση που κατά τους ελέγχους διαπιστωθούν σημαντικές παρατυπίες, τα κράτη μέλη ενημερώνουν αμελλητί την Επιτροπή, και οι οργανισμοί ελέγχου αυξάνουν το ποσοστό των αποστολών και των ποσοτήτων που ελέγχονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Στην περίπτωση κατά την οποία το κράτος μέλος επιβάλλει εισφορά για να καλύψει τις δαπάνες που απορρέουν από τους ελέγχους συμμόρφωσης της παρούσας παραγράφου, η εισφορά αυτή καθορίζεται σε επίπεδο τέτοιο ώστε να αντικατοπτρίζει αναλογία των αποστολών και των ποσοτήτων που ελέγχθηκαν χαμηλότερη για τους ελέγχους αυτούς απ’ ότι για εκείνους που αναφέρονται στο άρθρο 12.

2.  Κάθε φορά που προκύπτουν βάσιμες αμφιβολίες όσον αφορά την αυθεντικότητα ενός πιστοποιητικού που προβλέπεται στο άρθρο 14 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο ή την ακρίβεια των ενδείξεων που αναγράφονται σ’ αυτό, διεξάγεται εκ των υστέρων έλεγχος.

Η αρμόδια αρχή της Κοινότητας αποστέλλει το πιστοποιητικό ή αντίγραφό του στον επίσημο ανταποκριτή της τρίτης χώρας, που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, αναφέροντάς του, ενδεχομένως, τους λόγους που αιτιολογούν μία έρευνα και όλες τις ληφθείσες πληροφορίες από τις οποίες εικάζεται ότι το πιστοποιητικό δεν είναι αυθεντικό ή ότι οι ενδείξεις που αναγράφονται σ’ αυτό είναι ανακριβείς. Οι αιτήσεις για εκ των υστέρων ελέγχους γνωστοποιούνται στην Επιτροπή το ταχύτερο δυνατόν, καθώς και το αποτέλεσμα κάθε αίτησης.

Όταν ζητείται εκ των υστέρων έλεγχος, ο εισαγωγέας των σχετικών προϊόντων μπορεί να ζητήσει από τους αρμόδιους οργανισμούς ελέγχου να προβούν στον έλεγχο συμμόρφωσης που προβλέπεται στο άρθρο 12.

Άρθρο 17

Υποχρεώσεις κοινοποίησης

1.  Η αρχή συντονισμού κοινοποιεί στην Επιτροπή, για κάθε τρίμηνο, το αργότερο στο τέλος του τριμήνου που ακολουθεί το σχετικό τρίμηνο, ανά τρίτη χώρα και ανά προϊόν, τον αριθμό των παρτίδων και τις σχετικές ποσότητες που έχουν εισαχθεί υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 13, τον αριθμό των παρτίδων και τις ποσότητες που έχουν αποτελέσει αντικείμενο του ελέγχου συμμόρφωσης του άρθρου 16 παράγραφος 1, και, μεταξύ των παρτίδων αυτών, εκείνες για τις οποίες οι οργανισμοί ελέγχου έχουν συναγάγει το συμπέρασμα ότι δεν ήταν σύμφωνες με τα στοιχεία που αναγράφονται στα πιστοποιητικά συμμόρφωσης που εκδίδει ο οργανισμός ελέγχου της τρίτης χώρας, προσδιορίζοντας την ποσότητα για καθεμία από τις παρτίδες αυτές, καθώς και τη φύση των ελαττωμάτων που διαπιστώθηκαν.

2.  Οι τελωνειακές αρχές συνεργάζονται στενά με την αρχή συντονισμού ή/και τους οργανισμούς ελέγχου, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 16 παράγραφοι 1 και 2 και τους διαβιβάζουν όλες τις αναγκαίες πληροφορίες.

Άρθρο 18

Διοικητική συνεργασία

1.  Η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος τμήματος εξαρτάται από τον καθορισμό διαδικασίας διοικητικής συνεργασίας μεταξύ της Κοινότητας και κάθε συγκεκριμένης τρίτης χώρας.

Για να είναι επιλέξιμες για τη διαδικασία αυτή, οι συγκεκριμένες τρίτες χώρες διαβιβάζουν στην Επιτροπή κάθε χρήσιμη πληροφορία σχετικά με τις εργασίες ελέγχου και κυρίως τα υποδείγματα των αποτυπωμάτων των σφραγίδων που χρησιμοποιούν οι οργανισμοί ελέγχου της τρίτης χώρας καθώς και, ενδεχομένως, και αμελλητί, οποιαδήποτε τροποποίηση των πληροφοριών αυτών. Οι πληροφορίες αυτές, καθώς και οι μεταγενέστερες τροποποιήσεις, διαβιβάζονται από την Επιτροπή στις αρχές συντονισμού των κρατών μελών, τα οποία ενημερώνουν σχετικά τις τελωνειακές αρχές και τις άλλες αρμόδιες αρχές.

Μόλις εφαρμοστεί η διοικητική συνεργασία καθώς και μετά το τέλος κάθε σημαντικής τροποποίησης των πληροφοριών που γνωστοποιήθηκαν από τη συγκεκριμένη τρίτη χώρα τόσο στο πλαίσιο αυτής της διοικητικής συνεργασίας όσο και σχετικά με τα ονόματα και τις διευθύνσεις των επισήμων ανταποκριτών και των οργανισμών ελέγχου, η Επιτροπή μεριμνά για τη δημοσιοποίηση της σχετικής προκήρυξης με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο.

2.  Η αναγνώριση των τρίτων χωρών που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 4 ισχύει από την ημερομηνία κατά την οποία η Επιτροπή δημοσιεύει την προκήρυξη που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου όσον αφορά την καθιέρωση διοικητικής συνεργασίας μεταξύ της Κοινότητας και της τρίτης χώρας.

Τμήμα 4

Προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση

Άρθρο 19

Προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση

1.  Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, τα προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση είναι τα οπωροκηπευτικά που υπόκεινται σε προδιαγραφές εμπορίας και που διοχετεύονται προς τις μεταποιητικές βιομηχανίες για να υποστούν μεταποίηση σε προϊόντα, των οποίων η θέση στη συνδυασμένη ονοματολογία είναι διαφορετική από αυτή του αρχικού νωπού προϊόντος.

2.  Οι αρμόδιοι οργανισμοί ελέγχου εκδίδουν το πιστοποιητικό βιομηχανικού προορισμού που παρατίθεται στο παράρτημα V για τα προϊόντα που προορίζονται για εξαγωγή προς τρίτες χώρες και για τα προϊόντα που εισάγονται στην Κοινότητα, όταν τα προϊόντα αυτά προορίζονται για μεταποίηση και δεν υπόκεινται, κατά συνέπεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α), στην υποχρέωση τήρησης των προδιαγραφών εμπορίας. Οι εν λόγω οργανισμοί εξασφαλίζουν ότι τηρούνται οι ειδικές διατάξεις σήμανσης που προβλέπονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου.

3.  Στην περίπτωση της εισαγωγής, μετά την έκδοση του πιστοποιητικού που αναφέρεται στην παράγραφο 2, ο αρμόδιος οργανισμός ελέγχου διαβιβάζει αμέσως στην αρχή συντονισμού του κράτους μέλους, όπου θα πραγματοποιηθεί η μεταποίηση, ένα αντίγραφο του εν λόγω πιστοποιητικού, καθώς και κάθε αναγκαία πληροφορία, για ενδεχόμενο έλεγχο των εργασιών μεταποίησης. Η επιχείρηση μεταποίησης αποστέλλει, μετά τη μεταποίηση, το πιστοποιητικό στον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου, ο οποίος διαπιστώνει κατά πόσο τα προϊόντα έχουν πράγματι αποτελέσει αντικείμενο μεταποίησης.

4.  Οι συσκευασίες των προϊόντων που προορίζονται για μεταποίηση πρέπει να φέρουν στην ετικέτα ευανάγνωστα την ένδειξη «βιομηχανικός προορισμός» ή κάθε άλλη συνώνυμη ένδειξη. Στην περίπτωση εμπορευμάτων που αποστέλλονται χύμα και φορτώνονται απευθείας στο μέσο μεταφοράς, η ένδειξη αυτή πρέπει να εμφαίνεται σε ένα δελτίο που συνοδεύει το εμπόρευμα ή σε δελτίο που τοποθετείται σε εμφανές σημείο στο εσωτερικό του μέσου μεταφοράς.

5.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα ενδεδειγμένα μέτρα, κυρίως σε θέματα συνεργασίας με άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, προκειμένου να αποφευχθεί εμπορεύματα που προορίζονται για την αγορά νωπών προϊόντων να αποστέλλονται εκτός της ζώνης παραγωγής, υπό μορφή εμπορευμάτων που προορίζονται για μεταποίηση.

Τμήμα 5

Μέθοδος ελέγχου

Άρθρο 20

Μέθοδος ελέγχου

1.  Οι έλεγχοι συμμόρφωσης που προβλέπονται στο παρόν κεφάλαιο, με εξαίρεση εκείνων που πραγματοποιούνται στο στάδιο της λιανικής πώλησης στον τελικό καταναλωτή, πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις μεθόδους που καθορίζονται στο παράρτημα VI, πλην αντιθέτων διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ειδικές λεπτομέρειες του ελέγχου συμμόρφωσης στο στάδιο της λιανικής πώλησης στον καταναλωτή.

2.  Σε περίπτωση που από έναν έλεγχο προκύπτει η συμμόρφωση των εμπορευμάτων προς τις προδιαγραφές εμπορίας, ο αρμόδιος οργανισμός ελέγχου μπορεί να εκδώσει το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III. Το πιστοποιητικό αυτό εκδίδεται εν πάση περιπτώσει στο στάδιο της εισαγωγής ή της εξαγωγής.

3.  Σε περίπτωση μη τήρησης των προδιαγραφών, ο οργανισμός ελέγχου ανακοινώνει τη μη συμμόρφωση στον εμπορευόμενο ή σε αντιπρόσωπό του. Τα εμπορεύματα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο διαπίστωσης μη συμμόρφωσης δεν μπορούν να μετακινηθούν χωρίς την έγκριση του οργανισμού ελέγχου, που έχει κάνει τη διαπίστωση αυτή. Η έγκριση αυτή μπορεί να εξαρτηθεί από την τήρηση των όρων τους οποίους καθορίζει ο υπόψη οργανισμός ελέγχου.

Οι εμπορευόμενοι μπορούν να αποφασίσουν να αποκαταστήσουν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει τη συμμόρφωση των εμπορευμάτων. Τα εμπορεύματα, των οποίων αποκαθίσταται η συμμόρφωση, δεν μπορούν να διατεθούν στο εμπόριο εάν δεν διαπιστωθεί προηγουμένως από τον αρμόδιο οργανισμό ελέγχου, με τα ενδεδειγμένα μέσα, ότι έχει πραγματοποιηθεί η αποκατάσταση της συμμόρφωσης. Αυτός εκδίδει, ενδεχομένως, το πιστοποιητικό συμμόρφωσης που προβλέπεται στο παράρτημα III, για την παρτίδα ή για μέρος της παρτίδας, μόνον εφόσον έχει πραγματοποιηθεί η αποκατάσταση της συμμόρφωσης.

Εάν ο οργανισμός ελέγχου αποδέχεται την αίτηση ενός εμπορευομένου να αποκαταστήσει τη συμμόρφωση των εμπορευμάτων σε ένα κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο διενεργήθηκε ο έλεγχος κατά τον οποίο διαπιστώθηκε η μη συμμόρφωση, τα σχετικά κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία, κυρίως σε θέματα συνεργασίας μεταξύ τους, ώστε να διαπιστώσουν ότι πραγματοποιήθηκε η αποκατάσταση της συμμόρφωσης.

Όταν δεν μπορεί να αποκατασταθεί η συμμόρφωση των εμπορευμάτων ούτε είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν για τη διατροφή των ζώων ούτε για βιομηχανική μεταποίηση, ούτε για οποιαδήποτε άλλη χρήση εκτός της διατροφής, ο οργανισμός ελέγχου δύναται, εάν αυτό θεωρηθεί αναγκαίο, να ζητήσει από τους εμπορευόμενους να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλιστεί ότι τα αμφισβητούμενα προϊόντα δεν θα διατεθούν στο εμπόριο.

Οι εμπορευόμενοι διαβιβάζουν όλες τις πληροφορίες τις οποίες τα κράτη μέλη κρίνουν αναγκαίες για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

4.  Για τους σκοπούς της εφαρμογής του παρόντος κεφαλαίου, τα τιμολόγια και τα συνοδευτικά έγγραφα πρέπει να αναφέρουν την ποιοτική κατηγορία, τη χώρα καταγωγής των προϊόντων και, ενδεχομένως, το βιομηχανικό προορισμό του προϊόντος. Η απαίτηση αυτή δεν επιβάλλεται στο στάδιο της λιανικής πώλησης στον τελικό καταναλωτή.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Απαιτήσεις και αναγνώριση

Τμήμα 1

Ορισμοί

Άρθρο 21

Ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος τίτλου, νοούνται ως:

2.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τις ενδιαφερόμενες νομικές οντότητες στην επικράτειά τους για τους σκοπούς του άρθρου 3 παράγραφος 1 και του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 σύμφωνα με τις εθνικές τους νομικές και διοικητικές δομές. Επίσης, θεσπίζουν ενδεχομένως διατάξεις για το σαφή ορισμό των μερών νομικών οντοτήτων για την εφαρμογή των εν λόγω άρθρων.

Τμήμα 2

Απαιτήσεις που εφαρμόζονται στις οργανώσεις παραγωγών

Άρθρο 22

Καλυπτόμενα προϊόντα

1.  Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν οργανώσεις παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 όσον αφορά το προϊόν ή την ομάδα προϊόντων που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης, με την επιφύλαξη τυχόν απόφασης που λαμβάνεται δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού.

2.  Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν μόνο τις οργανώσεις παραγωγών όσον αφορά προϊόντα τα οποία προορίζονται αποκλειστικά για μεταποίηση όταν είναι σε θέση να διασφαλίσουν ότι τα προϊόντα αυτά παραδίδονται πράγματι για μεταποίηση, είτε μέσω συστήματος συμβάσεων προμηθειών είτε με άλλον τρόπο.

Άρθρο 23

Ελάχιστος αριθμός μελών

Κατά τον καθορισμό του ελάχιστου αριθμού μελών οργάνωσης παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι στην περίπτωση που ο αιτών αναγνώριση αποτελείται, στο σύνολό του ή εν μέρει, από μέλη τα οποία, με τη σειρά τους, είναι νομικές οντότητες ή σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων αποτελούμενων από παραγωγούς, ο ελάχιστος αριθμός παραγωγών μπορεί να υπολογιστεί με βάση τον αριθμό παραγωγών που συνδέονται με καθεμία από τις νομικές οντότητες ή καθένα από τα σαφώς οριζόμενα μέρη νομικών οντοτήτων.

Άρθρο 24

Ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής με την ιδιότητα του μέλους

1.  Η ελάχιστη διάρκεια συμμετοχής ενός παραγωγού ως μέλους δεν δύναται να είναι κατώτερη του ενός έτους.

2.  Η αποποίηση της ιδιότητας του μέλους κοινοποιείται γραπτώς στην οργάνωση παραγωγών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις προθεσμίες ειδοποίησης, ανώτατης διάρκειας έξι μηνών, και τις ημερομηνίες στις οποίες παράγει αποτελέσματα η παραίτηση από την ιδιότητα του μέλους.

Άρθρο 25

Διαρθρώσεις και δραστηριότητες της οργάνωσης παραγωγών

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι οργανώσεις παραγωγών διαθέτουν το προσωπικό, την υποδομή και τον εξοπλισμό που είναι αναγκαία για την τήρηση των απαιτήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και για τη διασφάλιση των ουσιωδών καθηκόντων τους, και ιδίως:

Άρθρο 26

Αξία ή όγκος της εμπορεύσιμης παραγωγής

Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, η αξία ή ο όγκος της εμπορεύσιμης παραγωγής υπολογίζεται επί της ίδιας βάσης όπως η αξία της παραγωγής που έχει διατεθεί στο εμπόριο η οποία αναφέρεται στα άρθρα 52 και 53 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 27

Παροχή τεχνικών μέσων

Για τους σκοπούς του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, θεωρείται ότι οργάνωση παραγωγών που είναι αναγνωρισμένη για προϊόν για το οποίο είναι αναγκαία η παροχή τεχνικών μέσων πληροί τις υποχρεώσεις της εφόσον παρέχει τεχνικά μέσα κατάλληλου επιπέδου, είτε η ίδια ή μέσω των μελών της είτε μέσω θυγατρικών ή με υπεργολαβική ανάθεση.

Άρθρο 28

Κύριες δραστηριότητες των οργανώσεων παραγωγών

1.  Η κύρια δραστηριότητα οργάνωσης παραγωγών αφορά τη συγκέντρωση της προσφοράς και τη διάθεση στην αγορά των προϊόντων των μελών της, για τα οποία έχει αναγνωριστεί.

2.  Η αξία της διατεθείσας στο εμπόριο παραγωγής των μελών της οργάνωσης παραγωγών και των μελών άλλων οργανώσεων παραγωγών την οποία πωλεί είναι υψηλότερη από την αξία όλης της διατεθείσας στο εμπόριο άλλης παραγωγής την οποία πωλεί.

Ο υπολογισμός αυτός βασίζεται μόνο σε προϊόντα για τα οποία η οργάνωση παραγωγών είναι αναγνωρισμένη.

3.  Όταν εφαρμόζεται το άρθρο 52 παράγραφος 7, οι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στις σχετικές θυγατρικές από την 1η Ιανουαρίου 2012.

Άρθρο 29

Υπεργολαβία

Η υπεργολαβική ανάθεση δραστηριότητας από μια οργάνωση παραγωγών συνεπάγεται τη σύναψη από την οργάνωση παραγωγών εμπορικής συμφωνίας με άλλη οντότητα, μεταξύ άλλων με μέλος της ή με θυγατρική, για την εκτέλεση της σχετικής δραστηριότητας. Η οργάνωση παραγωγών παραμένει ωστόσο υπεύθυνη για την εξασφάλιση της εκτέλεσης της δραστηριότητας αυτής, καθώς και για τη γενική διαχείριση, τον έλεγχο και την εποπτεία της εμπορικής συμφωνίας για την εκτέλεση της συγκεκριμένης δραστηριότητας.

Το πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται τηρουμένων των αναλογιών όποτε μια ένωση οργανώσεων παραγωγών αναθέτει υπεργολαβικά μια δραστηριότητα.

Άρθρο 30

Διεθνική οργάνωση παραγωγών

1.  Η έδρα της διεθνικής οργάνωσης παραγωγών ορίζεται στο κράτος μέλος στο οποίο η οργάνωση διαθέτει σημαντικές εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ή διαθέτει σημαντικό αριθμό μελών ή/και στο οποίο πραγματοποιείται σημαντικό μέρος της διάθεσης της παραγωγής της στο εμπόριο.

2.  Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική οργάνωση παραγωγών είναι αρμόδιο για:

Άρθρο 31

Συγχωνεύσεις οργανώσεων παραγωγών

1.  Εάν οι οργανώσεις παραγωγών που προχώρησαν σε συγχώνευση εφήρμοζαν στο παρελθόν διαφορετικά επιχειρησιακά προγράμματα, εξακολουθούν να εφαρμόζουν τα προγράμματα αυτά παράλληλα και χωριστά έως την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της συγχώνευσης. Στην περίπτωση αυτή, οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών ζητούν τη συγχώνευση των επιχειρησιακών προγραμμάτων μέσω τροποποίησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 66. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών ζητούν παρευθύς τη συγχώνευση των επιχειρησιακών προγραμμάτων μέσω τροποποίησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67.

2.  Τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια, κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, να επιτρέπουν στις οργανώσεις παραγωγών που το ζητήσουν, για δεόντως δικαιολογημένους λόγους, την παράλληλη εφαρμογή χωριστών επιχειρησιακών προγραμμάτων έως την ολοκλήρωσή τους.

Άρθρο 32

Μέλη μη παραγωγοί

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν κατά πόσον και υπό ποιες προϋποθέσεις ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι παραγωγός μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μέλος μιας οργάνωσης παραγωγών.

2.  Κατά τον καθορισμό των προϋποθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ιδίως τη συμμόρφωση με τις διατάξεις του άρθρου 3 παράγραφος 1 στοιχείο α) και παράγραφος 4 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται:

Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν ή να απαγορεύουν το δικαίωμα ψήφου τους για τη λήψη αποφάσεων αναφερομένων στο επιχειρησιακό ταμείο, τηρουμένων των όρων που θεσπίζονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 33

Δημοκρατικός έλεγχος των οργανώσεων παραγωγών

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα μέτρα τα οποία θεωρούν αναγκαία προκειμένου να αποφεύγεται κάθε κατάχρηση εξουσίας ή επιρροής ενός ή περισσοτέρων παραγωγών όσον αφορά τη διαχείριση και τη λειτουργία της οργάνωσης παραγωγών, τα οποία περιλαμβάνουν τα δικαιώματα ψήφου.

Τμήμα 3

Ενώσεις οργανώσεων παραγωγών

Άρθρο 34

Αναγνώριση ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν μόνο να αναγνωρίζουν τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, όσον αφορά τις δραστηριότητες σχετικά με το προϊόν ή τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στην αίτηση αναγνώρισης.

2.  Μια ένωση οργανώσεων παραγωγών μπορεί να αναγνωριστεί δυνάμει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και να ασκεί τις δραστηριότητες μιας οργάνωσης παραγωγών, ακόμη και όταν η εμπορία των σχετικών προϊόντων εξακολουθεί να εξασφαλίζεται από τα μέλη της.

Άρθρο 35

Κύριες δραστηριότητες ενώσεων οργανώσεων παραγωγών

Στις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 28 παράγραφοι 2 και 3.

Άρθρο 36

Μέλη ενώσεων οργανώσεων παραγωγών που δεν είναι οργανώσεις παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίζουν κατά πόσον και υπό ποιες προϋποθέσεις ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που δεν είναι αναγνωρισμένος παραγωγός μπορεί να γίνει αποδεκτό ως μέλος μιας ένωσης οργάνωσης παραγωγών.

2.  Τα μέλη μιας αναγνωρισμένης ένωσης οργανώσεων παραγωγών τα οποία δεν είναι αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών:

Άρθρο 37

Διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών

1.  Η έδρα της διεθνικής ένωσης οργανώσεων παραγωγών ορίζεται σε ένα κράτος μέλος στο οποίο η ένωση αυτή διαθέτει σημαντικό αριθμό οργανώσεων-μελών ή/και στο οποίο πραγματοποιείται σημαντικό μέρος της διάθεσης στο εμπόριο της παραγωγής των οργανώσεων-μελών.

2.  Το κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της η διεθνική ένωση οργανώσεων παραγωγών είναι αρμόδιο για:

Τμήμα 4

Ομάδες παραγωγών

Άρθρο 38

Υποβολή του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Μια νομική οντότητα ή ένα σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας υποβάλλει το σχέδιο αναγνώρισης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η έδρα της.

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν:

Άρθρο 39

Περιεχόμενο του σχεδίου αναγνώρισης

Το προσχέδιο αναγνώρισης περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα στοιχεία:

Άρθρο 40

Έγκριση του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Η αρμόδια εθνική αρχή αποφασίζει σχετικά με το προσχέδιο αναγνώρισης εντός των τριών μηνών που έπονται της παραλαβής του σχεδίου και όλων των δικαιολογητικών.

2.  Μετά τους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 113, η αρμόδια εθνική αρχή, αναλόγως της περιπτώσεως:

Η έγκριση δεν δύναται, κατά περίπτωση, να χορηγηθεί παρά μόνο για σχέδιο στο οποίο ενσωματώνονται οι τροποποιήσεις που ζητήθηκαν βάσει του ανωτέρω στοιχείου β).

Η αρμόδια εθνική αρχή κοινοποιεί την απόφασή της στη νομική οντότητα ή στο σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας.

Άρθρο 41

Θέση σε εφαρμογή του σχεδίου αναγνώρισης

1.  Το σχέδιο αναγνώρισης τίθεται σε εφαρμογή ανά ετήσιες περιόδους, από την 1η Ιανουαρίου. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να διαιρέσουν τις ετήσιες περιόδους σε εξαμηνιαίες περιόδους.

Το σχέδιο αναγνώρισης αρχίζει, σύμφωνα με την προτεινόμενη ημερομηνία του άρθρου 39 στοιχείο β):

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες οι ομάδες παραγωγών μπορούν να ζητήσουν αλλαγές στα σχέδια κατά τη διάρκεια της εφαρμογής τους. Οι αιτήσεις αυτές συνοδεύονται από όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.

3.  Για κάθε τροποποίηση του σχεδίου, η αρμόδια εθνική αρχή λαμβάνει απόφαση εντός τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης τροποποίησης, κατόπιν εξέτασης των κατατεθέντων δικαιολογητικών. Κάθε αίτηση τροποποίησης για την οποία δεν έχει ληφθεί απόφαση εντός της προαναφερθείσας προθεσμίας θεωρείται απορριφθείσα.

Άρθρο 42

Αίτηση αναγνώρισης ως οργάνωση παραγωγών

Οι ομάδες παραγωγών που θέτουν σε εφαρμογή σχέδιο αναγνώρισης μπορούν, ανά πάσα στιγμή, να υποβάλουν αίτηση για αναγνώριση δυνάμει του άρθρου 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Οι αιτήσεις αυτές υποβάλλονται οπωσδήποτε πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης αυτής, η ομάδα παραγωγών μπορεί να υποβάλει σχέδιο επιχειρησιακού προγράμματος δυνάμει του άρθρου 64.

Άρθρο 43

Κύριες δραστηριότητες των ομάδων παραγωγών

Στις ομάδες παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 28.

Άρθρο 44

Αξία παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο

1.  Στις ομάδες παραγωγών εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του άρθρου 52.

2.  Σε περίπτωση που προκύπτει μείωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, για λόγους που είναι επαρκώς αιτιολογημένοι για τα κράτη μέλη και που δεν εμπίπτουν στην ευθύνη και στον έλεγχο της ομάδας παραγωγών, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο ισούται τουλάχιστον με το 65 % της αξίας που δηλώθηκε στην προηγούμενη αίτηση ή στις προηγούμενες αιτήσεις ενίσχυσης σχετικά με την πλέον πρόσφατη ετήσια περίοδο, όπως έχει επαληθευτεί από το κράτος μέλος, και ελλείψει τέτοιων αιτήσεων, με την αξία που δηλώθηκε αρχικά στο εγκεκριμένο σχέδιο αναγνώρισης.

Άρθρο 45

Χρηματοδότηση των σχεδίων αναγνώρισης

1.  Τα ποσοστά ενίσχυσης που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 μειώνονται κατά το ήμισυ όσον αφορά την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο αξίας άνω του 1 000 000 ευρώ.

2.  Η ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπόκειται για κάθε ομάδα παραγωγών σε ανώτατο όριο 100 000 ευρώ ανά ετήσια περίοδο.

3.  Σε περίπτωση που μια περίοδος εφαρμογής δεν καλύπτει ολόκληρο το ημερολογιακό έτος, τα ανώτατα όρια που αναφέρονται στην παράγραφο 2 μειώνονται αναλογικά.

4.  Η ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καταβάλλεται:

Για τον υπολογισμό των δόσεων, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιήσουν ως βάση την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο η οποία αφορά μια ετήσια περίοδο διαφορετική από την περίοδο για την οποία καταβάλλεται η ετήσια δόση και τούτο για λόγους ελέγχου. Η διαφορά μεταξύ των περιόδων είναι μικρότερη από την πραγματική σχετική περίοδο.

5.  Η συναλλαγματική ισοτιμία που εφαρμόζεται στα ποσά που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 είναι η τελευταία ισοτιμία που έχει δημοσιευθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πριν από την πρώτη ημέρα της περιόδου στο πλαίσιο της οποίας χορηγείται η σχετική ενίσχυση.

Άρθρο 46

Ενισχύσεις στις επενδύσεις που είναι αναγκαίες για την αναγνώριση

Όσον αφορά τις επενδύσεις που συνδέονται με την εφαρμογή σχεδίων αναγνώρισης που αναφέρονται στο άρθρο 39 στοιχείο γ) του παρόντος κανονισμού για τις οποίες προβλέπονται ενισχύσεις δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007:

Άρθρο 47

Αίτηση ενίσχυσης

1.  Η ομάδα παραγωγών υποβάλλει μία και μόνο αίτηση για τη χορήγηση της ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εντός τριών μηνών από το τέλος κάθε ετήσιας ή εξαμηνιαίας περιόδου που προβλέπεται στο άρθρο 45 παράγραφος 4 του παρόντος κανονισμού. Η αίτηση ενίσχυσης περιλαμβάνει δήλωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την περίοδο για την οποία ζητείται η ενίσχυση.

2.  Οι αιτήσεις ενίσχυσης που καλύπτουν εξαμηνιαίες περιόδους μπορούν να υποβληθούν μόνον εάν το σχέδιο αναγνώρισης υποδιαιρείται σε εξαμηνιαίες περιόδους σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 1. Κάθε αίτηση ενίσχυσης συνοδεύεται από γραπτή δήλωση της ομάδας παραγωγών ότι:

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν την προθεσμία για την καταβολή της ενίσχυσης, η οποία δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τους έξι μήνες από την παραλαβή της αίτησης.

Άρθρο 48

Επιλεξιμότητα

Τα κράτη μέλη αξιολογούν την επιλεξιμότητα των ομάδων παραγωγών για την ενίσχυση που προβλέπει ο παρών κανονισμός, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο είναι δικαιολογημένη η χορήγησή της, λαμβάνοντας υπόψη τους όρους και την ημερομηνία κατά την οποία είχε χορηγηθεί οποιαδήποτε προηγούμενη δημόσια ενίσχυση στις οργανώσεις ή ομάδες παραγωγών από τις οποίες προέρχονται τα μέλη των εν λόγω ομάδων παραγωγών, καθώς και τις μετακινήσεις των μελών ανάμεσα στις οργανώσεις παραγωγών και τις ομάδες παραγωγών.

Άρθρο 49

Κοινοτική συμμετοχή

1.  Η κοινοτική συνεισφορά με τη μορφή ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ανέρχεται:

2.  Η κοινοτική συνεισφορά με τη μορφή ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, που εκφράζεται ως εισφορά κεφαλαίου ή ισοδύναμο εισφοράς κεφαλαίου δεν υπερβαίνει, ως ποσοστό των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών:

Τα οικεία κράτη μέλη συνεισφέρουν τουλάχιστον το 5 % των επιλέξιμων επενδυτικών δαπανών.

Οι δικαιούχοι της ενίσχυσης για τις επιλέξιμες επενδυτικές δαπάνες συμμετέχουν τουλάχιστον:

Άρθρο 50

Συγχωνεύσεις

1.  Η ενίσχυση που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορεί να χορηγείται ή να εξακολουθήσει να χορηγείται στις ομάδες παραγωγών που έχουν προαναγνωριστεί και έχουν προκύψει από τη συγχώνευση δύο ή περισσότερων προαναγνωρισμένων ομάδων παραγωγών.

2.  Για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1, η ομάδα παραγωγών που προκύπτει από συγχώνευση αντικαθιστά τις συγχωνευόμενες ομάδες.

3.  Όταν δύο ή περισσότερες ενώσεις παραγωγών συγχωνεύονται, η νέα οντότητα επωμίζεται τα δικαιώματα και αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις της ομάδας παραγωγών η οποία προαναγνωρίστηκε πρώτη.

4.  Όταν προαναγνωρισμένη ομάδα παραγωγών συγχωνεύεται με αναγνωρισμένη οργάνωση παραγωγών, η προκύπτουσα οντότητα δεν είναι πλέον επιλέξιμη για προαναγνώριση ως ομάδα παραγωγών, ούτε για την ενίσχυση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η προκύπτουσα οντότητα εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο ίδιας μεταχείρισης με την αναγνωρισμένη οργάνωση, υπό τον όρο ότι πληροί όλες τις ισχύουσες απαιτήσεις. Εάν χρειάζεται, η οργάνωση παραγωγών ζητεί τροποποίηση του επιχειρησιακού προγράμματός της και προς το σκοπό αυτό εφαρμόζεται το άρθρο 31 τηρουμένων των αναλογιών.

Ωστόσο, οι δράσεις που υλοποιήθηκαν από τις ομάδες παραγωγών πριν από τη συγχώνευση εξακολουθούν να είναι επιλέξιμες υπό τους όρους που προβλέπονται στο σχέδιο αναγνώρισης.

Άρθρο 51

Συνέπειες της αναγνώρισης

1.  Με την αναγνώριση διακόπτεται η χορήγηση της ενίσχυσης που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Σε περίπτωση υποβολής επιχειρησιακού προγράμματος σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, το οικείο κράτος μέλος φροντίζει να μη γίνεται διπλή χρηματοδότηση των μέτρων που περιλαμβάνονται στο σχέδιο αναγνώρισης.

3.  Οι επενδύσεις για τις οποίες χορηγείται ενίσχυση με στόχο την κάλυψη των δαπανών που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορούν να μεταφερθούν στα επιχειρησιακά προγράμματα υπό τον όρο ότι συνάδουν με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

4.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν την περίοδο, η οποία αρχίζει μετά την εφαρμογή του σχεδίου αναγνώρισης, εντός της οποίας η ομάδα παραγωγών πρέπει να αναγνωριστεί ως οργάνωση παραγωγών. Η περίοδος αυτή δεν υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Επιχειρησιακά ταμεία και επιχειρησιακά προγράμματα

Τμήμα 1

Αξία παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο

Άρθρο 52

Βάση υπολογισμού

1.  Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για μια οργάνωση παραγωγών υπολογίζεται με βάση την παραγωγή των μελών των οργανώσεων παραγωγών, για την οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών.

2.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο περιλαμβάνει και την παραγωγή των μελών που αποχώρησαν ή εισήλθαν στην οργάνωση παραγωγών. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους για την αποφυγή της διπλής καταμέτρησης.

3.  Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να συμπεριλάβουν την αξία των υποπροϊόντων στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

4.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο περιλαμβάνει και την αξία των αποσύρσεων από την αγορά που διατίθενται όπως προβλέπεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, η οποία εκτιμάται στη μέση τιμή των προϊόντων που διέθεσε στο εμπόριο η οργάνωση παραγωγών το προηγούμενο έτος.

5.  Μόνο η παραγωγή των μελών της οργάνωσης παραγωγών που διατίθεται στο εμπόριο από την ίδια την οργάνωση παραγωγών ή σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, συνυπολογίζεται στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

6.  Η παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο τιμολογείται στο στάδιο της «εξόδου από την οργάνωση παραγωγών»:

7.  Η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο μπορεί επίσης να υπολογιστεί στο στάδιο της εξόδου από τη θυγατρική, στην ίδια βάση που αναφέρεται στην παράγραφο 6, με την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 90 % του κεφαλαίου της θυγατρικής κατέχεται:

8.  Σε περίπτωση μείωσης της παραγωγής που προκαλείται από κλιματικά φαινόμενα, ασθένειες ζώων ή φυτών, ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς, η αποζημίωση από ασφάλεια που λαμβάνεται για τις αιτίες αυτές στο πλαίσιο των μέτρων ασφάλισης συγκομιδής που προβλέπονται στο τμήμα 6 του κεφαλαίου ΙΙΙ, ή ισοδύναμων μέτρων τα οποία διαχειρίζεται η οργάνωση παραγωγών, μπορεί να συμπεριληφθεί στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο.

Άρθρο 53

Περίοδος αναφοράς

1.  Τα ετήσια ανώτατα όρια της χρηματοδοτικής συνδρομής που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπολογίζονται κάθε έτος βάσει της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο κατά τη διάρκεια δωδεκάμηνης περιόδου αναφοράς, η οποία καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2.  Η περίοδος αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη για κάθε οργάνωση παραγωγών ως:

3.  Η δωδεκάμηνη περίοδος αποτελεί τη λογιστική περίοδο της σχετικής οργάνωσης παραγωγών.

Η περίοδος αναφοράς δεν ποικίλλει κατά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, πλην δεόντως αιτιολογημένων περιπτώσεων.

4.  Σε περίπτωση που προκύπτει μείωση της αξίας ενός προϊόντος, για λόγους που είναι επαρκώς αιτιολογημένοι με βάση τις απαιτήσεις των κρατών μελών και που δεν εμπίπτουν στην ευθύνη και στον έλεγχο της οργάνωσης παραγωγών, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο και που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισούται τουλάχιστον με το 65 % της αξίας του σχετικού προϊόντος κατά την προηγούμενη περίοδο αναφοράς.

Οι λόγοι που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αιτιολογούνται πλήρως.

5.  Στην περίπτωση που πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών διαθέτουν ανεπαρκή ιστορικά δεδομένα σχετικά με την παραγωγή που διατίθεται στο εμπόριο για την εφαρμογή της παραγράφου 2, η αξία της εν λόγω παραγωγής μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι η αξία της εμπορεύσιμης παραγωγής που αναφέρεται από την οργάνωση παραγωγών για το σκοπό της αναγνώρισης. Η αξία αυτή υπολογίζεται ως η μέση αξία της παραγωγής που διετέθη στο εμπόριο κατά τα τρία προηγούμενα έτη από όλους τους παραγωγούς που είναι μέλη της οργάνωσης παραγωγών τη στιγμή υποβολής της αίτησης αναγνώρισης.

6.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να συγκεντρώσουν πληροφορίες σχετικά με την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο, από οργανώσεις παραγωγών οι οποίες δεν έχουν υποβάλει επιχειρησιακά προγράμματα.

7.  Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 6, η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την περίοδο αναφοράς υπολογίζεται δυνάμει της νομοθεσίας που εφαρμόζεται κατά τη συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς.

Τμήμα 2

Επιχειρησιακά ταμεία

Άρθρο 54

Διαχείριση

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η διαχείριση των επιχειρησιακών ταμείων πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε οι δαπάνες και το εισόδημά τους να είναι δυνατόν να προσδιορισθούν, να ελεγχθούν και να πιστοποιηθούν σε ετήσια βάση από εξωτερικούς ελεγκτές.

Άρθρο 55

Χρηματοδότηση των επιχειρησιακών ταμείων

Οι χρηματοδοτικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καθορίζονται από την οργάνωση παραγωγών.

Όλοι οι παραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να επωφελούνται από το επιχειρησιακό ταμείο και να συμμετέχουν δημοκρατικά στις αποφάσεις σχετικά με τη χρήση των κεφαλαίων της οργάνωσης παραγωγών και των οικονομικών εισφορών στα επιχειρησιακά ταμεία.

Άρθρο 56

Κοινοποίηση προβλεπόμενου ποσού

Οι οργανώσεις παραγωγών κοινοποιούν στα κράτη μέλη, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου, τα προβλεπόμενα ποσά της κοινοτικής εισφοράς, καθώς και της εισφοράς των μελών τους και των ίδιων των οργανώσεων παραγωγών στα επιχειρησιακά ταμεία για το επόμενο έτος, συνοδευόμενα από τα επιχειρησιακά προγράμματα ή τις αιτήσεις για έγκριση των τροποποιήσεών τους.

Τα κράτη μέλη δύνανται να ορίσουν ημερομηνία μεταγενέστερη της 15ης Σεπτεμβρίου.

Ο υπολογισμός του προβλεπόμενου ποσού των επιχειρησιακών ταμείων πραγματοποιείται με βάση τα επιχειρησιακά προγράμματα και την αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο. Ο υπολογισμός κατανέμεται μεταξύ των δαπανών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και των δαπανών για τα λοιπά μέτρα.

Τμήμα 3

Επιχειρησιακά προγράμματα

Άρθρο 57

Εθνική στρατηγική

1.  Η γενική δομή και το περιεχόμενο της εθνικής στρατηγικής που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 καθορίζονται, από την 1η Ιανουαρίου 2009, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που παρατίθενται στο παράρτημα VII. Πριν από την ημερομηνία αυτή, τα κράτη μέλη καθορίζουν τη γενική δομή και το περιεχόμενό της. Η στρατηγική μπορεί να αποτελείται από περιφερειακά στοιχεία.

Στην εθνική στρατηγική ενσωματώνονται όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται και οι διατάξεις που εγκρίνονται από το κράτος μέλος κατ’ εφαρμογή του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος τίτλου.

2.  Η εθνική στρατηγική, συμπεριλαμβανομένης της ενσωμάτωσης του εθνικού πλαισίου που αναφέρεται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, θεσπίζεται πριν από την υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων για κάθε δεδομένο έτος. Το εθνικό πλαίσιο ενσωματώνεται μετά την υποβολή του στην Επιτροπή και, ενδεχομένως, την τροποποίησή του, σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Η ανάλυση της αρχικής κατάστασης αποτελεί μέρος της διαδικασίας εκπόνησης της εθνικής στρατηγικής και διενεργείται υπό την ευθύνη του κράτους μέλους. Η ανάλυση αυτή προσδιορίζει και εκτιμά τις ανάγκες που πρέπει να ικανοποιηθούν, κατατάσσει τις ανάγκες κατά σειρά προτεραιότητας, ορίζει τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων για την ικανοποίηση των εν λόγω αναγκών προτεραιότητας, τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τους ποσοτικοποιημένους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν σε σχέση με την αρχική κατάσταση, και καθορίζει τα πλέον ενδεδειγμένα μέσα και τις δράσεις για την επίτευξη των εν λόγω στόχων.

4.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν επίσης την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής καθώς και την εφαρμογή της μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Η εθνική στρατηγική μπορεί να τροποποιηθεί, ιδίως με βάση την παρακολούθηση και την αξιολόγηση. Οι τροποποιήσεις αυτές επέρχονται πριν από την υποβολή των σχεδίων επιχειρησιακών προγραμμάτων για κάθε δεδομένο έτος.

5.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής τα ανώτατα ποσοστά του ταμείου τα οποία μπορούν να δαπανηθούν για κάθε επιμέρους μέτρο ή/και είδος δράσης ή/και δαπάνη, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των διαφόρων μέτρων.

Άρθρο 58

Εθνικό πλαίσιο για τις περιβαλλοντικές δράσεις

1.  Πέρα από την κοινοποίηση που προβλέπεται δυνάμει του άρθρου 12 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη κοινοποιούν επίσης στην Επιτροπή τυχόν τροποποιήσεις του εθνικού πλαισίου, οι οποίες υπόκεινται στη διαδικασία του άρθρου 12 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η Επιτροπή θέτει το πλαίσιο στη διάθεση των άλλων κρατών μελών με τον τρόπο που θεωρεί ενδεδειγμένο.

2.  Το πλαίσιο περιλαμβάνει μη εξαντλητικό κατάλογο των περιβαλλοντικών δράσεων και των συναφών όρων που συνεπώς έχουν εφαρμογή στο κράτος μέλος για τους σκοπούς του άρθρου 9 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και, για κάθε επιλεγμένη περιβαλλοντική δράση, αναφέρει:

Άρθρο 59

Συμπληρωματικοί κανόνες του κράτους μέλους

Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίσουν κανόνες για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος κανονισμού όσον αφορά την επιλεξιμότητα των μέτρων, των δράσεων ή των δαπανών στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Άρθρο 60

Σχέση με τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης

1.  Δεν χορηγείται στήριξη στο πλαίσιο του ή των προγραμμάτων αγροτικής ανάπτυξης του κράτους μέλους, που έχει ή έχουν εγκριθεί δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, για δράσεις που καλύπτονται από μέτρα τα οποία προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2.

2.  Όταν η στήριξη δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, έχει χορηγηθεί κατ’ εξαίρεση, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού, για μέτρα δυνητικά επιλέξιμα στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι μπορούν να λάβουν στήριξη για μια δεδομένη δράση στο πλαίσιο ενός μόνο καθεστώτος.

Προς το σκοπό αυτό, όταν τα κράτη μέλη ενσωματώνουν μέτρα που περιέχουν τέτοιες εξαιρέσεις στα προγράμματά τους αγροτικής ανάπτυξης, διασφαλίζουν ότι η εθνική στρατηγική που αναφέρεται στο άρθρο 57 του παρόντος κανονισμού καθορίζει τα κριτήρια και τους διοικητικούς κανόνες που θα εφαρμόσουν στα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.

Ενδεχομένως και με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 10 παράγραφοι 1 και 3 και του άρθρου 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, το επίπεδο στήριξης για τα μέτρα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό δεν υπερβαίνει το επίπεδο που εφαρμόζεται για τα μέτρα που υπάγονται στο πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης.

Η στήριξη για περιβαλλοντικές δράσεις, εκτός από την απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού, περιορίζεται στα μέγιστα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005, για τις γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις. Τα ποσά αυτά μπορούν να αυξηθούν σε εξαιρετικές περιπτώσεις, λαμβανομένων υπόψη ειδικών περιστάσεων που πρέπει να αιτιολογούνται στην εθνική στρατηγική η οποία αναφέρεται στο άρθρο 57 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 61

Περιεχόμενο των επιχειρησιακών προγραμμάτων και επιλέξιμες δαπάνες

1.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

2.  Διάφορες περιβαλλοντικές δράσεις μπορούν να συνδυαστούν, υπό τον όρο ότι είναι συμπληρωματικές και συμβατές.

Σε περίπτωση συνδυασμού περιβαλλοντικών δράσεων, το επίπεδο της στήριξης λαμβάνει υπόψη το συγκεκριμένο διαφυγόν εισόδημα και τα πρόσθετα έξοδα που προκύπτουν από το συνδυασμό αυτό.

3.  Οι επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων στο πλαίσιο συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης, των οποίων η διάρκεια απόσβεσης ξεπερνά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, μπορούν να μετατεθούν σε ένα μετέπειτα επιχειρησιακό πρόγραμμα για οικονομικούς λόγους δεόντως αιτιολογημένους, και ιδίως στις περιπτώσεις στις οποίες η περίοδος φορολογικής απόσβεσης υπερβαίνει τα πέντε έτη.

Σε περίπτωση αντικατάστασης επενδύσεων, η απομένουσα αξία των επενδύσεων που αντικαθίστανται:

Οι επενδύσεις ή οι δράσεις μπορούν να εφαρμοστούν σε επιμέρους εκμεταλλεύσεις μελών της οργάνωσης παραγωγών, υπό τον όρο ότι συμβάλλουν στους στόχους του επιχειρησιακού προγράμματος. Σε περίπτωση αποχώρησης του μέλους από την οργάνωση παραγωγών, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την ανάκτηση της επένδυσης ή της απομένουσας αξίας της, πλην αντιθέτων διατάξεων του κράτους μέλους.

4  Τα επιχειρησιακά προγράμματα δεν περιλαμβάνουν τις δράσεις ή τις δαπάνες που αναφέρονται στον κατάλογο που παρατίθεται στο παράρτημα VIII.

5.  Οι επιλέξιμες για τη χορήγηση ενίσχυσης δαπάνες στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων περιορίζονται στις πραγματικές δαπάνες. Ωστόσο, τα κράτη μέλη δύνανται να προκαθορίσουν τυπικές κατ’ αποκοπή τιμές με δεόντως αιτιολογημένο τρόπο στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Τα κράτη μέλη αναθεωρούν τις εν λόγω τιμές τουλάχιστον ανά πενταετία.

6.  Για να είναι επιλέξιμη μια δράση, πάνω από το 50 % της αξίας των προϊόντων τα οποία αφορά αντιστοιχεί στα προϊόντα για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών. Για να συνυπολογίζονται στο 50 %, τα προϊόντα πρέπει να προέρχονται από μέλη της οργάνωσης παραγωγών ή από μέλη άλλης οργάνωσης παραγωγών. Οι κατάλληλοι κανόνες του άρθρου 52 εφαρμόζονται για τον υπολογισμό της αξίας.

Άρθρο 62

Υποβαλλόμενα έγγραφα

Τα επιχειρησιακά προγράμματα συνοδεύονται από τα ακόλουθα στοιχεία, και ιδίως από:

Άρθρο 63

Μερικά επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να επιτρέψουν σε ενώσεις οργανώσεων παραγωγών να υποβάλουν δικό τους μερικό επιχειρησιακό πρόγραμμα, αποτελούμενο από δράσεις οι οποίες έχουν προσδιοριστεί μεν από τις οργανώσεις παραγωγών που είναι μέλη στα επιχειρησιακά τους προγράμματα, οι οποίες όμως δεν υλοποιούνται από αυτές.

2.  Για τα μερικά επιχειρησιακά προγράμματα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες όπως και για τα άλλα επιχειρησιακά προγράμματα και εξετάζονται από κοινού με τα επιχειρησιακά προγράμματα των οργανώσεων παραγωγών που είναι μέλη.

3.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι:

Άρθρο 64

Προθεσμία υποβολής

Τα επιχειρησιακά προγράμματα υποβάλλονται για έγκριση από την οργάνωση παραγωγών στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο οποίο έχει την έδρα της η οργάνωση παραγωγών, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου του έτους που προηγείται εκείνου της υλοποίησης. Ωστόσο, τα κράτη μέλη είναι δυνατό να μεταθέσουν την ημερομηνία αυτή αργότερα.

Σε περίπτωση που μια νομική οντότητα ή ένα σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας, συμπεριλαμβανομένης ομάδας παραγωγών, υποβάλλει αίτηση για αναγνώριση ως οργάνωση παραγωγών, μπορεί συγχρόνως να υποβάλει για έγκριση το επιχειρησιακό πρόγραμμα που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο. Η έγκριση του προγράμματος υπόκειται στη χορήγηση της αναγνώρισης το αργότερο μέχρι την τελική ημερομηνία που προβλέπεται στο άρθρο 65 παράγραφος 2.

Άρθρο 65

Απόφαση

1.  Η αρμόδια εθνική αρχή, αναλόγως της περιπτώσεως:

2.  Η αρμόδια εθνική αρχή αποφασίζει, όσον αφορά τα προγράμματα και τα ταμεία, το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου του έτους κατά το οποίο γίνεται η υποβολή.

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τις οργανώσεις παραγωγών για τις αποφάσεις αυτές το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Ωστόσο, η αρμόδια εθνική αρχή, για λόγους δεόντως αιτιολογημένους, δύναται να λάβει απόφαση όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα ταμεία το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου μετά την ημερομηνία της αίτησης. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να διευκρινίζεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της αίτησης.

Άρθρο 66

Τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων για τα επόμενα έτη

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών μπορούν να ζητήσουν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης εάν χρειάζεται της παράτασης της διάρκειας έως πέντε έτη συνολικά, το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου για να αρχίσουν να ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να μεταθέσουν την ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων.

2.  Οι αιτήσεις τροποποίησης συνοδεύονται από δικαιολογητικά τα οποία αναφέρουν το λόγο, τη φύση και τις επιπτώσεις των αλλαγών.

3.  Η αρμόδια αρχή αποφασίζει όσον αφορά τις αιτήσεις τροποποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη, για λόγους δεόντως αιτιολογημένους, δύνανται να λάβουν απόφαση όσον αφορά τις τροποποιήσεις επιχειρησιακών προγραμμάτων το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου μετά την ημερομηνία της αίτησης. Στην απόφαση έγκρισης μπορεί να διευκρινίζεται ότι οι δαπάνες είναι επιλέξιμες από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της αίτησης.

Άρθρο 67

Τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων κατά τη διάρκεια του έτους

1.  Τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να εγκρίνουν τροποποιήσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων κατά τη διάρκεια του έτους, υπό όρους που καθορίζουν τα ίδια.

2.  Κατά τη διάρκεια του έτους, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών:

▼M5

▼B

3.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους υπό τους οποίους είναι δυνατόν να τροποποιηθούν τα επιχειρησιακά προγράμματα κατά τη διάρκεια του έτους χωρίς προγενέστερη έγκριση από την αρμόδια εθνική αρχή. Οι τροποποιήσεις αυτές είναι επιλέξιμες για ενίσχυση μόνον εφόσον κοινοποιούνται αμελλητί από την οργάνωση παραγωγών στην αρμόδια αρχή.

Άρθρο 68

Μορφή των επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα εφαρμόζονται κατά ετήσιες περιόδους που εκτείνονται από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου.

2.  Τα επιχειρησιακά προγράμματα που έχουν εγκριθεί το αργότερο πριν τις 15 Δεκεμβρίου, υλοποιούνται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους.

Η εφαρμογή των προγραμμάτων, για τα οποία έχει ληφθεί απόφαση έγκρισης μετά τις 15 Δεκεμβρίου, μετατίθεται κατά ένα χρόνο.

Κατά παρέκκλιση από την παρούσα παράγραφο πρώτο και δεύτερο εδάφιο, σε περίπτωση που εφαρμόζεται το άρθρο 65 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο ή το άρθρο 66 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο, η εφαρμογή των επιχειρησιακών προγραμμάτων που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές αρχίζει το αργότερο την 31η Ιανουαρίου που ακολουθεί την έγκρισή τους.

Τμήμα 4

Ενίσχυση

Άρθρο 69

Εγκεκριμένο ποσό ενίσχυσης

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στις οργανώσεις παραγωγών και τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών το εγκεκριμένο ποσό της ενίσχυσης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του άρθρου 13 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, το αργότερο μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου.

Σε περίπτωση που εφαρμόζεται το άρθρο 65 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο ή το άρθρο 66 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη κοινοποιούν το εγκεκριμένο ποσό της ενίσχυσης το αργότερο στις 20 Ιανουαρίου.

Άρθρο 70

Αιτήσεις

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή αίτηση για χορήγηση ενίσχυσης ή για εξόφληση υπολοίπου για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα για το οποίο ζητείται ενίσχυση, το αργότερο μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου του έτους που έπεται εκείνου για το οποίο ζητείται η ενίσχυση.

2.  Οι αιτήσεις συνοδεύονται από δικαιολογητικά τα οποία πιστοποιούν:

3.  Οι αιτήσεις είναι δυνατό να καλύπτουν τις δαπάνες που έχουν προγραμματιστεί αλλά δεν έχουν πραγματοποιηθεί, εφόσον επαληθευθούν τα ακόλουθα:

Η ενίσχυση καταβάλλεται και η εγγύηση που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 3 αποδεσμεύεται, μόνο με την προσκόμιση στοιχείων που αποδεικνύουν ότι οι προγραμματισμένες δαπάνες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στοιχείο β) έχουν όντως πραγματοποιηθεί, το αργότερο μέχρι και τις 30 Απριλίου του επόμενου έτους, για το οποίο έχουν προγραμματιστεί οι σχετικές δαπάνες, και βάσει αποδεδειγμένων δικαιωμάτων για ενίσχυση.

4.  Εάν οι αιτήσεις υποβληθούν μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η ενίσχυση μειώνεται κατά 1 % για κάθε ημέρα καθυστέρησης.

Σε εξαιρετικές και δεόντως δικαιολογημένες περιπτώσεις, η αρμόδια αρχή μπορεί να δεχτεί αιτήσεις μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, εφόσον πραγματοποιηθούν οι αναγκαίοι έλεγχοι και εφόσον έχει εφαρμοστεί το χρονικό όριο γα την πληρωμή που αναφέρεται στο άρθρο 71.

Άρθρο 71

Καταβολή της ενίσχυσης

Τα κράτη μέλη καταβάλλουν την ενίσχυση το αργότερο μέχρι τις 15 Οκτωβρίου του έτους που έπεται του έτους υλοποίησης του προγράμματος.

Άρθρο 72

Προκαταβολές

1.  Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να υποβάλουν αίτηση για προκαταβολή του τμήματος της ενίσχυσης που αντιστοιχεί στην προβλεπόμενη δαπάνη η οποία προκύπτει από το επιχειρησιακό πρόγραμμα κατά την τρίμηνη ή τετράμηνη περίοδο που αρχίζει το μήνα κατά τον οποίο υπεβλήθη η αίτηση.

2.  Οι αιτήσεις για προκαταβολή υποβάλλονται όπως ορίζει το κράτος μέλος, είτε ανά τρίμηνο τον Ιανουάριο, τον Απρίλιο, τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο είτε ανά τετράμηνο τον Ιανουάριο, το Μάιο και τον Σεπτέμβριο.

Το συνολικό ποσό των προκαταβολών για ένα συγκεκριμένο οικονομικό έτος δεν μπορεί να υπερβεί το 80 % του ποσού που έχει εγκριθεί αρχικά για την ενίσχυση του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.  Οι προκαταβολές καταβάλλονται υπό τον όρο σύστασης εγγύησης ίσης με το 110 % του ποσού με βάση τον κανονισμό αριθ. 2220/85.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν όρους προκειμένου να εξασφαλίσουν πως έχουν καταβληθεί οι οικονομικές εισφορές στο επιχειρησιακό ταμείο με βάση τα άρθρα 54 και 55 του παρόντος κανονισμού και ότι οι προηγούμενες προκαταβολές έχουν πράγματι δαπανηθεί.

4.  Οι αιτήσεις αποδέσμευσης των εγγυήσεων μπορούν να υποβληθούν κατά τη διάρκεια του έτους του υπό εξέλιξη προγράμματος, συνοδευόμενες από τα σχετικά δικαιολογητικά.

Οι εγγυήσεις αποδεσμεύονται έως το 80 % του ποσού των προκαταβολών.

5.  Η βασική απαίτηση, κατά την έννοια του άρθρου 20 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2220/85 καλύπτει την εκτέλεση των ενεργειών που περιέχονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα, τηρουμένων των δεσμεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 62 στοιχεία β) και γ) του παρόντος κανονισμού.

Σε περίπτωση μη εκπλήρωσης της κύριας απαίτησης ή σε περίπτωση σοβαρών παρατυπιών όσον αφορά τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 62 στοιχεία β) και γ), η εγγύηση καταπίπτει, με την επιφύλαξη επιβολής άλλων κυρώσεων οι οποίες αποφασίζονται σύμφωνα με το τμήμα 3 του κεφαλαίου V.

Σε περίπτωση μη τήρησης άλλων απαιτήσεων, η εγγύηση καταπίπτει κατ’ αναλογία της σοβαρότητας της διαπραχθείσας παρατυπίας.

6.  Τα κράτη μέλη δύνανται να καθορίσουν ένα ελάχιστο ποσό και τις ισχύουσες προθεσμίες όσον αφορά τις προκαταβολές.

Άρθρο 73

Μερικές πληρωμές

Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέψουν στις οργανώσεις παραγωγών να υποβάλουν αίτηση για καταβολή μέρους της ενίσχυσης που αντιστοιχεί στις δαπάνες οι οποίες προκύπτουν από το επιχειρησιακό πρόγραμμα.

Οι αιτήσεις είναι δυνατό να υποβληθούν ανά πάσα στιγμή, αλλά τρεις φορές κατ’ ανώτατο όριο εντός ενός δεδομένου έτους. Συνοδεύονται από τα κατάλληλα δικαιολογητικά έγγραφα.

Το σύνολο των πληρωμών βάσει των αιτήσεων για την καταβολή μέρους της ενίσχυσης δεν μπορεί να υπερβεί το 80 % του ποσού που έχει εγκριθεί για την ενίσχυση που προορίζεται για το επιχειρησιακό πρόγραμμα, ή των πραγματικών δαπανών, ανάλογα με το ποιο ποσό είναι μικρότερο.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν το ελάχιστο ποσό και τις προθεσμίες για τις μερικές πληρωμές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Τμήμα 1

Γενικές διατάξεις

Άρθρο 74

Επιλογή μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίσουν ότι ένα ή περισσότερα από τα μέτρα που απαριθμούνται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 δεν εφαρμόζονται στην επικράτειά τους.

Άρθρο 75

Δάνεια για τη χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Δάνεια που συνάπτονται για τη χρηματοδότηση των μέτρων πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, των οποίων η διάρκεια αποπληρωμής ξεπερνά τη διάρκεια του επιχειρησιακού προγράμματος, μπορούν να μετατεθούν σε ένα μετέπειτα επιχειρησιακό πρόγραμμα για οικονομικούς λόγους δεόντως αιτιολογημένους.

Τμήμα 2

Αποσύρσεις από την αγορά

Άρθρο 76

Ορισμός

Το παρόν τμήμα θεσπίζει κανόνες σχετικά με τις αποσύρσεις από την αγορά, που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Για τους σκοπούς του παρόντος κεφαλαίου, ως «προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά», «αποσυρθέντα προϊόντα» και «προϊόντα που δεν εκτίθενται προς πώληση» νοούνται τα προϊόντα τα οποία αποτελούν αντικείμενο απόσυρσης από την αγορά.

Άρθρο 77

Προδιαγραφές εμπορίας

1.  Σε περίπτωση που για ένα συγκεκριμένο προϊόν έχουν καθοριστεί προδιαγραφές εμπορίας, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφοι 2 και 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, το προϊόν αυτό που αποσύρεται από την αγορά πληροί τις εν λόγω προδιαγραφές, με εξαίρεση τις διατάξεις σχετικά με την παρουσίαση και την επισήμανση των προϊόντων. Τα προϊόντα μπορούν να αποσύρονται χύμα και να έχουν διαφορετικά μεγέθη, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι απαιτήσεις της κατηγορίας II, ιδίως όσον αφορά την ποιότητα και το μέγεθος.

Ωστόσο, τα νανόκαρπα προϊόντα όπως ορίζονται από τα σχετικά πρότυπα πρέπει να είναι σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές εμπορίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων σχετικά με την παρουσίαση και την επισήμανση του προϊόντος.

2.  Αν δεν έχουν καθοριστεί προδιαγραφές εμπορίας για ένα δεδομένο προϊόν, πρέπει να πληρούνται οι ελάχιστες απαιτήσεις που προβλέπονται στο παράρτημα IX για τα προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν συμπληρωματικές διατάξεις σχετικά με τις ελάχιστες αυτές απαιτήσεις.

Άρθρο 78

Μέσος όρος τριετούς περιόδου για τις αποσύρσεις από την αγορά για δωρεάν διανομή

Το όριο του 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο που αναφέρεται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 υπολογίζεται με βάση τον αριθμητικό μέσο όρο του συνολικού όγκου προϊόντων για τα οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών και τα οποία έχουν διατεθεί στο εμπόριο από την οργάνωση παραγωγών κατά τη διάρκεια των προηγούμενων τριών ετών.

Για τις πρόσφατα αναγνωρισμένες οργανώσεις παραγωγών, τα στοιχεία για τις περιόδους εμπορίας πριν από την αναγνώριση είναι τα ακόλουθα:

Άρθρο 79

Προηγούμενη κοινοποίηση των ενεργειών απόσυρσης

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών ή οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν προηγουμένως στις αρμόδιες εθνικές αρχές, με γραπτή τηλεπικοινωνία ή ηλεκτρονικό μήνυμα, κάθε ενέργεια απόσυρσης στην οποία προτίθενται να προβούν. Η κοινοποίηση αυτή περιλαμβάνει κατάλογο των προϊόντων που διατίθενται στην παρέμβαση και τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους όσον αφορά τις σχετικές προδιαγραφές εμπορίας, την εκτίμηση της ποσότητας για κάθε σχετικό προϊόν, ένδειξη για τον προβλεπόμενο προορισμό καθώς και τον τόπο στον οποίο τα προϊόντα που αποσύρονται από την αγορά μπορούν να υποβληθούν στους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 110. Η κοινοποίηση περιλαμβάνει επίσης πιστοποιητικό συμμόρφωσης των αποσυρόμενων προϊόντων με τις ισχύουσες προδιαγραφές ή με τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 77.

2.  Τα κράτη μέλη καθορίζουν λεπτομερείς κανόνες για τις οργανώσεις παραγωγών σχετικά με τις κοινοποιήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1, ιδίως όσον αφορά τις προθεσμίες.

3.  Εντός των προθεσμιών που αναφέρονται στην παράγραφο 2, το κράτος μέλος:

Άρθρο 80

Στήριξη

1.  Η στήριξη, που αποτελείται από την κοινοτική συνδρομή και από τη συνδρομή της οργάνωσης παραγωγών, δεν υπερβαίνει, για τις αποσύρσεις από την αγορά, τα ποσά που καθορίζονται στο παράρτημα Χ όσον αφορά τα προϊόντα που αναφέρονται στο εν λόγω παράρτημα. Για τα λοιπά προϊόντα, τα κράτη μέλη καθορίζουν ανώτατα ποσά στήριξης.

▼M1

2.  Οι αποσύρσεις από την αγορά δεν υπερβαίνουν το 5 % του όγκου της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για κάθε δεδομένο προϊόν από κάθε δεδομένη οργάνωση παραγωγών. Ωστόσο, στο ποσοστό αυτό δεν λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες που διατίθενται με τους τρόπους που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο που έχει εγκριθεί από τα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 2.

▼B

Ο όγκος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο υπολογίζεται ως το μέσο όρο του όγκου της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο κατά τα προηγούμενα τρία έτη. Εάν τα στοιχεία αυτά δεν είναι διαθέσιμα, χρησιμοποιείται ο όγκος της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο για την οποία είναι αναγνωρισμένη η οργάνωση παραγωγών.

▼M1

Τα ποσοστά που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο αποτελούν ετήσιους μέσους όρους επί τριετούς περιόδου, με ετήσιο περιθώριο υπέρβασης 3 %.

▼B

Άρθρο 81

Προορισμοί των προϊόντων που αποσύρονται

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τους επιτρεπόμενους προορισμούς για τα προϊόντα που αποτελούν αντικείμενο απόσυρσης από την αγορά. Θεσπίζουν διατάξεις ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα προκύψουν αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον ούτε αρνητικές φυτοϋγειονομικές συνέπειες από την απόσυρση ή τον προορισμό της. Οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την οργάνωση παραγωγών για να συμμορφωθούν με τις διατάξεις αυτές είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο της στήριξης για τις αποσύρσεις από την αγορά βάσει του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.  Στους προορισμούς για τους οποίους γίνεται λόγος στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου περιλαμβάνονται η δωρεάν διανομή με την έννοια των προορισμών που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, καθώς και κάθε άλλος προορισμός ισοδύναμου χαρακτήρα που εγκρίνεται από τα κράτη μέλη.

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διευκολυνθούν οι επαφές και η συνεργασία μεταξύ των οργανώσεων παραγωγών και των δικαιούχων τους οποίους έχουν εγκρίνει, κατόπιν αιτήματος, για δωρεάν διανομή.

3.  Η παραχώρηση προϊόντων στη μεταποιητική βιομηχανία είναι δυνατή μόνο με την επιφύλαξη ότι δεν προκύπτει καμία στρέβλωση του ανταγωνισμού για τις ενδιαφερόμενες βιομηχανίες στο εσωτερικό της Κοινότητας ή για εισαγόμενα προϊόντα.

Άρθρο 82

Έξοδα μεταφοράς

1.  Τα έξοδα μεταφοράς για τη δωρεάν διανομή όλων των προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά είναι επιλέξιμα στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος με βάση τα κατ’ αποκοπή ποσά που προκύπτουν ανάλογα με την απόσταση μεταξύ του σημείου απόσυρσης και του τόπου παράδοσης που προβλέπονται στο παράρτημα XI.

Σε περίπτωση θαλάσσιας μεταφοράς, η Επιτροπή προσδιορίζει τα έξοδα μεταφοράς που μπορούν να αναληφθούν βάσει των πραγματικών εξόδων μεταφοράς και της απόστασης. Η αντιστάθμιση που καθορίζεται με τον τρόπο αυτό δεν μπορεί να υπερβεί τις δαπάνες που θα προέκυπταν από τη χερσαία μεταφορά από τη συντομότερη διαδρομή μεταξύ του τόπου φόρτωσης και του θεωρητικού σημείου εξόδου. Διορθωτικός συντελεστής 0,6 εφαρμόζεται στα ποσά που παρατίθενται στο παράρτημα XI.

2.  Τα έξοδα μεταφοράς καταβάλλονται στο μέρος που αναλαμβάνει πράγματι το οικονομικό βάρος της σχετικής μεταφοράς.

Η πληρωμή αυτή υπόκειται στην υποβολή δικαιολογητικών, τα οποία πιστοποιούν ιδίως:

▼M5

▼B

Άρθρο 83

Έξοδα διαλογής και συσκευασίας

1.  Τα έξοδα διαλογής και συσκευασίας των νωπών οπωροκηπευτικών που αποσύρονται από την αγορά για δωρεάν διανομή είναι επιλέξιμα στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων μέχρι ένα κατ’ αποκοπή ποσό ύψους 132 ευρώ ανά τόνο καθαρού βάρους, για τα προϊόντα που παρουσιάζονται σε συσκευασίες μικρότερες των 25 χιλιόγραμμων καθαρού βάρους.

2.  Οι συσκευασίες των προϊόντων που προορίζονται για δωρεάν διανομή φέρουν το ευρωπαϊκό έμβλημα με μία ή περισσότερες από τις ενδείξεις που παρατίθενται στο παράρτημα XII.

3.  Οι δαπάνες διαλογής και συσκευασίας καταβάλλονται στην οργάνωση παραγωγών η οποία πραγματοποίησε τις εργασίες αυτές.

Η πληρωμή αυτή υπόκειται στην υποβολή δικαιολογητικών, τα οποία πιστοποιούν ιδίως:

Άρθρο 84

Όροι για τους αποδέκτες των αποσυρθέντων προϊόντων

1.  Οι αποδέκτες των αποσυρθέντων προϊόντων που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 4 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

Τα κράτη μέλη, εφόσον θεωρούν ότι υπάρχει χαμηλός κίνδυνος, μπορούν να αποφασίσουν ότι οι αποδέκτες δεν υποχρεούνται να τηρούν τα διάφορα βιβλία που αναφέρονται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου εάν λαμβάνουν μόνο μικρές ποσότητες. Η απόφαση αυτή και η αιτιολογία της καταγράφονται·

2.  Οι αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων για άλλους προορισμούς αναλαμβάνουν τη δέσμευση:

Τμήμα 3

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

Άρθρο 85

Ορισμοί της πρώιμης συγκομιδής και της μη συγκομιδής

1.  Ως «πρώιμη συγκομιδή» νοείται η πλήρης συγκομιδή μη εμπορεύσιμων προϊόντων σε μια δεδομένη περιοχή, η οποία πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της κανονικής συγκομιδής. Τα σχετικά προϊόντα δεν θα έχουν υποστεί ζημιές πριν από την πρώιμη συγκομιδή, είτε λόγω των καιρικών συνθηκών είτε λόγω ασθένειας ή άλλης αιτίας.

2.  Ως «μη συγκομιδή» νοείται η απουσία λήψης εμπορικής παραγωγής από τη συγκεκριμένη περιοχή κατά το συνήθη κύκλο παραγωγής. Ωστόσο, η καταστροφή των προϊόντων που προκαλείται από τις καιρικές συνθήκες ή ασθένεια δεν θεωρείται ως μη συγκομιδή.

3.  Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή είναι συμπληρωματικές προς τις συνήθεις καλλιεργητικές πρακτικές και διαφέρουν από αυτές.

Άρθρο 86

Όροι για την εφαρμογή της πρώιμης συγκομιδής και της μη συγκομιδής

1.  Όσον αφορά τα μέτρα πρώιμης συγκομιδής και μη συγκομιδής, τα κράτη μέλη:

2.  Οι οργανώσεις παραγωγών ή οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών κοινοποιούν προηγουμένως στις αρμόδιες εθνικές αρχές, με γραπτή τηλεπικοινωνία ή ηλεκτρονικό μήνυμα, κάθε ενέργεια πρώιμης συγκομιδής και μη συγκομιδής στην οποία προτίθενται να προβούν.

Στην πρώτη κοινοποίηση κάθε δεδομένου έτους και για ένα δεδομένο προϊόν περιλαμβάνεται ανάλυση με βάση την προσδοκώμενη κατάσταση στην αγορά, η οποία αιτιολογεί την πρώιμη συγκομιδή ως μέτρο πρόληψης κρίσης.

3.  Η πρώιμη συγκομιδή και η μη συγκομιδή δεν εφαρμόζονται συγχρόνως για το ίδιο προϊόν και την ίδια συγκεκριμένη περιοχή για ένα δεδομένο έτος, ή για δύο διαδοχικά έτη.

4.  Για την πρώιμη συγκομιδή και τη μη συγκομιδή, τα ποσά αποζημιώσεων, που αποτελούνται από την κοινοτική συνδρομή και τη συνδρομή της οργάνωσης παραγωγών, καταβάλλονται ως στρεμματικές ενισχύσεις που καθορίζονται από το κράτος μέλος δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο α):

Τμήμα 4

Προώθηση και επικοινωνία

Άρθρο 87

Εφαρμογή των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας. Οι εν λόγω διατάξεις επιτρέπουν την ταχεία εφαρμογή των μέτρων όταν απαιτείται.

2.  Οι δράσεις στο πλαίσιο των μέτρων προώθησης και επικοινωνίας είναι συμπληρωματικές προς τυχόν τρέχουσες δράσεις προώθησης και επικοινωνίας που εφαρμόζονται από την ενδιαφερόμενη οργάνωση παραγωγών.

Τμήμα 5

Κατάρτιση

Άρθρο 88

Εφαρμογή μέτρων κατάρτισης

Όσον αφορά τα μέτρα κατάρτισης, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων αυτών.

Τμήμα 6

Ασφάλιση της συγκομιδής

Άρθρο 89

Στόχος των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής

Οι δράσεις ασφάλισης συγκομιδής αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης από την οργάνωση παραγωγών· συμβάλλουν στην προστασία των εισοδημάτων των παραγωγών και στην κάλυψη των απωλειών αγοράς που υπέστη η οργάνωση παραγωγών ή/και τα μέλη της σε περίπτωση που πλήττονται από θεομηνίες, κλιματικά φαινόμενα και, ενδεχομένως, ασθένειες ή προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς.

Άρθρο 90

Εφαρμογή των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής

1.  Όσον αφορά τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή των μέτρων αυτών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι αναγκαίες για να διασφαλιστεί ότι τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής δεν προκαλούν στρέβλωση του ανταγωνισμού στην αγορά ασφάλισης.

2.  Τα κράτη μέλη μπορούν να συμβάλουν στην πρόσθετη εθνική χρηματοδότηση για τη στήριξη των μέτρων ασφάλισης της συγκομιδής για τα οποία χορηγείται ενίσχυση από το επιχειρησιακό ταμείο. Ωστόσο, η συνολική δημόσια στήριξη για την ασφάλιση της συγκομιδής δεν μπορεί να υπερβαίνει:

Το όριο που καθορίζεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου εφαρμόζεται ακόμη και στις περιπτώσεις στις οποίες το επιχειρησιακό ταμείο είναι επιλέξιμο μέχρι ποσοστό 60 % για κοινοτική χρηματοδοτική συνδρομή δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

3.  Τα μέτρα ασφάλισης της συγκομιδής δεν καλύπτουν τις αποζημιώσεις από ασφάλεια που καταβάλλονται στους παραγωγούς για περισσότερο από το 100 % της απώλειας εισοδήματος, λαμβανομένων υπόψη τυχόν αποζημιώσεων που λαμβάνουν οι παραγωγοί από άλλα καθεστώτα ενίσχυσης σε σχέση με τους ασφαλιζόμενους κινδύνους.

4.  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, το «δυσμενές καιρικό φαινόμενο που μπορεί να εξομοιωθεί με θεομηνία» έχει το νόημα που του αποδίδεται στο άρθρο 2 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1857/2006 της Επιτροπής ( 28 ).

Τμήμα 7

Στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας

Άρθρο 91

Όροι που αφορούν τη στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας

1.  Όσον αφορά τη στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας, τα κράτη μέλη θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις εφαρμογής του μέτρου αυτού.

2.  Η στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας συνίσταται, κατά το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος λειτουργίας του ταμείου αλληλοβοήθειας αντίστοιχα, στο ακόλουθο ποσοστό της εισφοράς της οργάνωσης παραγωγών στο ταμείο αλληλοβοήθειας κατά το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο έτος λειτουργίας:

3.  Τα κράτη μέλη ορίζουν ανώτατα όρια όσον αφορά τα ποσά τα οποία είναι δυνατό να λάβει μια οργάνωση παραγωγών ως στήριξη για την κάλυψη των διοικητικών δαπανών σύστασης ταμείων αλληλοβοήθειας.

Τμήμα 8

Κρατικές ενισύχεις για μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων

Άρθρο 92

Λεπτομερείς διατάξεις στις εθνικές στρατηγικές

Τα κράτη μέλη που χορηγούν κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 43 δεύτερο εδάφιο στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 θεσπίζουν λεπτομερείς διατάξεις για την εφαρμογή της διάταξης αυτής στις εθνικές τους στρατηγικές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Εθνική χρηματοδοτική συνδρομή

Άρθρο 93

Βαθμός οργάνωσης των παραγωγών

Για τους σκοπούς του άρθρου 11 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, ο βαθμός οργάνωσης των παραγωγών σε μια περιφέρεια κράτους μέλους θεωρείται ιδιαίτερα χαμηλός όταν οι οργανώσεις παραγωγών, οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών και οι ομάδες παραγωγών έχουν διαθέσει στο εμπόριο λιγότερο από το 20 % της μέσης αξίας της παραγωγής οπωροκηπευτικών κατά τα τρία τελευταία έτη για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Άρθρο 94

Έγκριση της καταβολής εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

 

Τα κράτη μέλη υποβάλλουν αίτηση στην Επιτροπή για την έγκριση της καταβολής εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τα επιχειρησιακά προγράμματα που θα εφαρμοστούν σε οποιοδήποτε ημερολογιακό έτος, έως τις 15 Ιανουαρίου του εν λόγω έτους.

 ◄

Η αίτηση συνοδεύεται από δικαιολογητικά τα οποία αποδεικνύουν ότι ο βαθμός οργάνωσης των παραγωγών στη συγκεκριμένη περιφέρεια είναι ιδιαίτερα χαμηλός, όπως ορίζεται στο άρθρο 93 του παρόντος κανονισμού, καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τις ενδιαφερόμενες οργανώσεις παραγωγών, το ποσό της σχετικής συνδρομής και το ποσοστό των χρηματικών εισφορών που καταβάλλονται δυνάμει του άρθρου 8 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Η Επιτροπή εγκρίνει ή απορρίπτει την αίτηση εντός προθεσμίας τριών μηνών από την υποβολή της. Εάν η Επιτροπή δεν αντιδράσει εντός αυτής της προθεσμίας, θεωρείται ότι η αίτηση έχει εγκριθεί.

▼M5

Άρθρο 94α

Τροποποιήσεις του επιχειρησιακού προγράμματος

Η οργάνωση παραγωγών η οποία επιθυμεί να υποβάλει αίτηση για εθνική χρηματοδοτική συνδρομή τροποποιεί, εφόσον είναι αναγκαίο, το επιχειρησιακό της πρόγραμμα σύμφωνα με το άρθρο 67.

▼B

Άρθρο 95

Αίτηση και καταβολή της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν αίτηση για εθνική χρηματοδοτική συνδρομή και τα κράτη μέλη καταβάλλουν την ενίσχυση σύμφωνα με τα άρθρα 70 έως 73.

Άρθρο 96

Μέγιστο ποσοστό της επιστροφής από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

Το ποσοστό της επιστροφής από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής ανέρχεται στο 60 % της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε στην οργάνωση παραγωγών.

Άρθρο 97

Επιστροφή από την Κοινότητα της εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής

▼M5

1.  Τα κράτη μέλη υποβάλλουν αίτηση για την επιστροφή από την Κοινότητα της εγκεκριμένης εθνικής χρηματοδοτικής συνδρομής που καταβλήθηκε πράγματι στις οργανώσεις παραγωγών πριν από την 1η Ιανουαρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

Η αίτηση συνοδεύεται από δικαιολογητικά τα οποία αποδεικνύουν ότι οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 έχουν τηρηθεί κατά τα τρία από τα προηγούμενα τέσσερα έτη, καθώς και από τα στοιχεία των ενδιαφερόμενων οργανώσεων παραγωγών, το ποσό της συνδρομής που καταβλήθηκε και μια περιγραφή του επιχειρησιακού ταμείου η οποία περιλαμβάνει το συνολικό ποσό, τις συνεισφορές της Κοινότητας, τις συνεισφορές του κράτους μέλους (εθνική χρηματοδοτική συνδρομή) και τις συνεισφορές των οργανώσεων παραγωγών και των μελών.

▼B

2.  Η Επιτροπή λαμβάνει απόφαση σχετικά με την έγκριση ή την απόρριψη της αίτησης.

3.  Σε περίπτωση που εγκρίνεται η επιστροφή από την Κοινότητα της συνδρομής, οι επιλέξιμες δαπάνες δηλώνονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2006 της Επιτροπής ( 29 ).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Γενικές διατάξεις

Τμήμα 1

Κοινοποιήσεις

Άρθρο 98

Εκθέσεις των οργανώσεων παραγωγών

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών υποβάλλουν ετήσιες εκθέσεις, οι οποίες συνοδεύουν τις αιτήσεις ενίσχυσης, σχετικά με την εφαρμογή των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

Οι εκθέσεις αυτές αφορούν τα ακόλουθα θέματα:

2.  Για κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα που έχει τεθεί σε εφαρμογή, η ετήσια έκθεση αναφέρει:

Ενδεχομένως, η ετήσια έκθεση διευκρινίζει ποια αποτελεσματικά μέτρα έχουν ληφθεί, σύμφωνα με την εθνική στρατηγική και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τη διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος από πιθανές αυξημένες πιέσεις που απορρέουν από επενδύσεις οι οποίες αποτελούν αντικείμενο στήριξης στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος.

3.  Για το τελευταίο έτος εφαρμογής του επιχειρησιακού προγράμματος, η ετήσια έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αντικαθίσταται από τελική έκθεση.

Οι τελικές εκθέσεις καταδεικνύουν σε ποιο βαθμό επιτεύχθηκαν οι επιδιωκόμενοι στόχοι των προγραμμάτων. Εξηγούν τις τροποποιήσεις στις δράσεις ή/και τις μεθόδους και προσδιορίζουν τους παράγοντες που συνέβαλαν στην επιτυχία ή την αποτυχία της εφαρμογής του προγράμματος και που εξετάστηκαν ή θα εξεταστούν για την κατάρτιση των επόμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων ή την τροποποίηση υφιστάμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων.

4.  Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, όταν μια οργάνωση παραγωγών δεν προβαίνει στην κοινοποίηση προς το κράτος μέλος, η οποία απαιτείται από τον παρόντα κανονισμό ή από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, ή εάν η κοινοποίηση εμφανίζεται εσφαλμένη με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία που διαθέτει το κράτος μέλος, το κράτος μέλος αναστέλλει την έγκριση του σχετικού επιχειρησιακού προγράμματος για το επόμενο έτος μέχρις ότου διαβιβαστεί η σωστή κοινοποίηση.

Το κράτος μέλος περιλαμβάνει στην ετήσια έκθεσή του που αναφέρεται στο άρθρο 99 παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού λεπτομέρειες σχετικά με τις εν λόγω περιπτώσεις.

Άρθρο 99

Απαιτούμενες κοινοποιήσεις από τα κράτη μέλη

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν μία μόνη αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τις κοινοποιήσεις μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους σε θέματα που αφορούν τις οργανώσεις παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών και τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το διορισμό αυτό και τα λεπτομερή στοιχεία επαφής με την αρχή.

2.  Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το αργότερο στις 31 Ιανουαρίου το συνολικό ποσό του επιχειρησιακού ταμείου που εγκρίθηκε όσον αφορά το σχετικό έτος για όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα. Στην κοινοποίηση αυτή αναφέρεται σαφώς το συνολικό ποσό του επιχειρησιακού ταμείου καθώς επίσης και το συνολικό ποσό της κοινοτικής χρηματοδότησης του εν λόγω επιχειρησιακού ταμείου. Τα αριθμητικά αυτά στοιχεία κατανέμονται στη συνέχεια μεταξύ των ποσών για τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων και των ποσών για τα λοιπά μέτρα.

3.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 15 Νοεμβρίου κάθε δεδομένου έτους, ετήσια έκθεση σχετικά με τις οργανώσεις παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών και τα επιχειρησιακά ταμεία, τα επιχειρησιακά προγράμματα και τα σχέδια αναγνώρισης που τέθηκαν σε εφαρμογή κατά το προηγούμενο έτος. Η ετήσια έκθεση περιλαμβάνει ιδίως τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα XIII.

Τμήμα 2

Έλεγχοι

Άρθρο 100

Ενιαίο σύστημα ταυτοποίησης

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι εφαρμόζεται ένα ενιαίο σύστημα ταυτοποίησης όσον αφορά όλες τις αιτήσεις ενίσχυσης που υποβλήθηκαν από την ίδια οργάνωση παραγωγών ή ομάδα παραγωγών. Η ταυτοποίηση είναι συμβατή με το σύστημα καταγραφής της ταυτότητας που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου ( 30 ).

Άρθρο 101

Αιτήσεις ενίσχυσης

Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θεσπίζουν κατάλληλες διαδικασίες για την υποβολή των αιτήσεων ενίσχυσης, για τις αιτήσεις αναγνώρισης ή έγκρισης επιχειρησιακών προγραμμάτων, καθώς και για τις αιτήσεις πληρωμής.

Άρθρο 102

Δειγματοληψία

Όταν κρίνεται σκόπιμο να διενεργηθούν έλεγχοι με δειγματοληψία, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, μέσω της φύσης και της συχνότητάς τους και βάσει ανάλυσης κινδύνου, ότι οι έλεγχοι είναι ενδεδειγμένοι για το σχετικό μέτρο.

Άρθρο 103

Διοικητικοί έλεγχοι

Διοικητικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται σχετικά με όλες τις αιτήσεις ενίσχυσης ή πληρωμής και καλύπτουν όλα τα πιθανά και ενδεδειγμένα στοιχεία που πρέπει να ελεγχθούν διοικητικά. Οι διαδικασίες προβλέπουν την καταγραφή των πραγματοποιούμενων ελεγκτικών εργασιών, των αποτελεσμάτων των επαληθεύσεων και των μέτρων που λαμβάνονται για την αντιμετώπιση των αποκλίσεων.

Άρθρο 104

Επιτόπιοι έλεγχοι

1.  Για κάθε επιτόπιο έλεγχο συντάσσεται έκθεση παρακολούθησης, ώστε να καθίσταται δυνατή η επισκόπηση των λεπτομερειών των ελέγχων που διενεργούνται. Η έκθεση αναφέρει ιδίως:

2.  Στο δικαιούχο μπορεί να δίνεται η ευκαιρία να υπογράψει την έκθεση, για να βεβαιώσει την παρουσία του στον έλεγχο και να προσθέσει παρατηρήσεις. Σε περίπτωση που έχουν διαπιστωθεί παρατυπίες, ο δικαιούχος λαμβάνει αντίγραφο της έκθεσης παρακολούθησης.

3.  Είναι δυνατό να γνωστοποιηθεί εκ των προτέρων η πραγματοποίηση επιτόπιων ελέγχων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν τίθεται σε κίνδυνο ο στόχος του ελέγχου. Η προηγούμενη γνωστοποίηση πρέπει να περιορίζεται στον απαραίτητο ελάχιστο χρόνο.

4.  Εάν είναι δυνατόν, οι επιτόπιοι έλεγχοι βάσει του παρόντος κανονισμού και οι λοιποί έλεγχοι που προβλέπονται από τους κοινοτικούς κανόνες σχετικά με τις γεωργικές επιδοτήσεις πραγματοποιούνται ταυτόχρονα. Ωστόσο, το 2008, οι επιτόπιοι έλεγχοι μπορούν, ενδεχομένως, να διενεργούνται από διαφορετικούς οργανισμούς σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

Άρθρο 105

Έγκριση αιτήσεων αναγνώρισης και έγκριση επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Πριν από την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών δυνάμει του άρθρου 4 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπια επίσκεψη στην οργάνωση παραγωγών πριν χορηγήσουν την αναγνώριση, προκειμένου να ελέγξουν την τήρηση των όρων αναγνώρισης.

2.  Πριν από την έγκριση επιχειρησιακού προγράμματος δυνάμει του άρθρου 65, η αρμόδια εθνική αρχή επαληθεύει με κάθε ενδεδειγμένο τρόπο, συμπεριλαμβανομένων και των επιτόπιων ελέγχων, το επιχειρησιακό πρόγραμμα που υποβλήθηκε για έγκριση και, ενδεχομένως, τις αιτήσεις τροποποιήσεων. Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

Άρθρο 106

Έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

Τα κράτη μέλη, πριν χορηγήσουν την πληρωμή, διενεργούν διοικητικούς ελέγχους όλων των αιτήσεων ενίσχυσης, καθώς και επιτόπιους ελέγχους σε δειγματοληπτική βάση.

Άρθρο 107

Διοικητικοί έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Οι διοικητικοί έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης περιλαμβάνουν ιδίως, και στο μέτρο που ενδείκνυται για τη συγκεκριμένη αίτηση πληρωμής, την επαλήθευση των εξής:

2.  Για τις πληρωμές που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο του επιχειρησιακού προγράμματος προσκομίζονται τιμολόγια και δικαιολογητικά με τα οποία αποδεικνύεται η πληρωμή. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, οι πληρωμές συνοδεύονται από δικαιολογητικά ισοδύναμης αποδεικτικής ισχύος. Τα χρησιμοποιηθέντα τιμολόγια πρέπει να εκδίδονται επ’ ονόματι της οργάνωσης παραγωγών, της ένωσης οργανώσεων παραγωγών, της ομάδας παραγωγών ή της θυγατρικής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 52 παράγραφος 7 ή, με την επιφύλαξη της έγκρισης του κράτους μέλους, επ’ ονόματι ενός ή περισσότερων των μελών της.

Άρθρο 108

Επιτόπιοι έλεγχοι των αιτήσεων ενίσχυσης για επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Στο πλαίσιο της επαλήθευσης της αίτησης ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 70 παράγραφος 1, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιους ελέγχους στις οργανώσεις παραγωγών, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τους όρους χορήγησης ενίσχυσης ή του υπολοίπου της για το συγκεκριμένο έτος.

Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

2.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αφορούν σημαντικό δείγμα αιτήσεων ετησίως. Το δείγμα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 30 % του συνολικού ποσού της ενίσχυσης, στα κράτη μέλη στα οποία υπάρχουν άνω των 10 αναγνωρισμένων οργανώσεων παραγωγών. Στις άλλες περιπτώσεις, πραγματοποιείται τουλάχιστον μία επίσκεψη ανά τριετία σε κάθε οργάνωση παραγωγών.

Ένας τουλάχιστον έλεγχος πραγματοποιείται σε κάθε οργάνωση παραγωγών πριν από την καταβολή της ενίσχυσης ή του υπολοίπου της κατά το τελικό έτος του επιχειρησιακού της προγράμματος.

3.  Τα αποτελέσματα των επιτόπιων ελέγχων αξιολογούνται για να προσδιοριστεί κατά πόσο τα προβλήματα που τυχόν εντοπίσθηκαν είναι συστημικού χαρακτήρα και συνεπάγονται κινδύνους για άλλες παρόμοιες δράσεις, άλλους δικαιούχους ή άλλους οργανισμούς. Η αξιολόγηση προσδιορίζει επίσης τις αιτίες αυτών των καταστάσεων, την περαιτέρω εξέταση που ενδεχομένως απαιτείται, καθώς και τα αναγκαία διορθωτικά και προληπτικά μέτρα.

Στην περίπτωση κατά την οποία διαπιστωθούν κατά τους ελέγχους σημαντικές παρατυπίες σε περιφέρεια, μέρος περιφέρειας ή συγκεκριμένη οργάνωση παραγωγών, το κράτος μέλος διενεργεί συμπληρωματικούς ελέγχους εντός του συγκεκριμένου έτους και αυξάνει το ποσοστό των αντίστοιχων αιτήσεων που πρέπει να ελεγχθούν το επόμενο έτος.

4.  Το κράτος μέλος προσδιορίζει ποιες οργανώσεις παραγωγών πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο ελέγχου βάσει ανάλυσης κινδύνου.

Για την ανάλυση κινδύνου λαμβάνονται υπόψη ιδίως:

Άρθρο 109

Επιτόπιοι έλεγχοι σχετικά με μέτρα επιχειρησιακών προγραμμάτων

1.  Με τους επιτόπιους ελέγχους όσον αφορά τα μέτρα επιχειρησιακών προγραμμάτων, τα κράτη μέλη επαληθεύουν ειδικότερα τα εξής:

2.  Η αξία της παραγωγής που διατέθηκε στο εμπόριο επαληθεύεται με βάση τα δεδομένα του λογιστικού συστήματος που απαιτείται από την εθνική νομοθεσία.

Για το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι η δήλωση της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο πιστοποιείται κατά τον ίδιο τρόπο με τα λογιστικά δεδομένα τα οποία απαιτούνται από την εθνική νομοθεσία.

Ο έλεγχος της δήλωσης της αξίας της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο είναι δυνατό να διενεργηθεί πριν από τη διαβίβαση της σχετικής αίτησης ενίσχυσης.

3.  Εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις, ο επιτόπιος έλεγχος περιλαμβάνει επίσκεψη στον τόπο εκτέλεσης της δράσης ή, όταν η δράση είναι άϋλη, στον ανάδοχο της δράσης. Ειδικότερα, οι δράσεις σε επιμέρους εκμεταλλεύσεις που καλύπτονται από το δείγμα που αναφέρεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 αποτελούν αντικείμενο μίας τουλάχιστον επίσκεψης για την επαλήθευση της εκτέλεσής τους.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην πραγματοποιήσουν τέτοιες επισκέψεις για μικρότερες ενέργειες ή σε περιπτώσεις στις οποίες θεωρούν ότι υπάρχει χαμηλός κίνδυνος να μην έχουν τηρηθεί οι προϋποθέσεις χορήγησης της ενίσχυσης ή να μην έχει όντως πραγματοποιηθεί η ενέργεια. Η απόφαση αυτή και η αιτιολογία της καταγράφονται.

4.  Οι επιτόπιοι έλεγχοι καλύπτουν όλες τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις δεσμεύσεις της οργάνωσης παραγωγών ή των μελών της που μπορούν να ελεγχθούν τη στιγμή της επίσκεψης.

5.  Για τη συμπλήρωση του ποσοστού ελέγχων που ορίζεται στο άρθρο 108 παράγραφος 2 μπορούν να προσμετρηθούν μόνον οι έλεγχοι που πληρούν όλες τις απαιτήσεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 110

Πρωτοβάθμιοι έλεγχοι των ενεργειών απόσυρσης

1.  Τα κράτη μέλη διενεργούν πρωτοβάθμιους ελέγχους των ενεργειών απόσυρσης στις οποίες προβαίνει κάθε οργάνωση παραγωγών, που συνίστανται σε έλεγχο των εγγράφων και της ταυτότητας, καθώς και σε φυσικό έλεγχο, με δειγματοληψία εφόσον απαιτείται, του βάρους των προϊόντων που αποσύρονται από την αγορά καθώς και σε έλεγχο συμμόρφωσης με τις διατάξεις του άρθρου 77, σύμφωνα με τις διαδικασίες που θεσπίζονται στο κεφάλαιο II του τίτλου II. Ο έλεγχος διενεργείται μετά την παραλαβή της κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 79 παράγραφος 1, εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στο άρθρο 79 παράγραφος 2.

2.  Οι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι που προβλέπονται στην παράγραφο 1 αφορούν το 100 % της ποσότητας των προϊόντων που αποσύρθηκαν από την αγορά. Μετά τον έλεγχο, παρουσία των αρμόδιων αρχών, τα αποσυρθέντα προϊόντα πλην εκείνων που προορίζονται για δωρεάν διανομή μετουσιώνονται ή διατίθενται στη μεταποιητική βιομηχανία, σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 81.

Ωστόσο, όταν τα προϊόντα προορίζονται για δωρεάν διανομή, τα κράτη μέλη μπορούν να ελέγξουν ποσοστό μικρότερο από το προβλεπόμενο στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, με την προϋπόθεση ότι δεν είναι μικρότερο από το 10 % των σχετικών ποσοτήτων κατά την περίοδο εμπορίας. Ο έλεγχος μπορεί να διενεργηθεί στην οργάνωση παραγωγών ή/και στις εγκαταστάσεις των αποδεκτών των αποσυρθέντων προϊόντων. Σε περίπτωση που κατά τους ελέγχους διαπιστώνονται ουσιαστικές παρατυπίες, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν συμπληρωματικούς ελέγχους.

Άρθρο 111

Δευτεροβάθμιοι έλεγχοι των ενεργειών απόσυρσης

1.  Στο πλαίσιο των ελέγχων που αναφέρονται στο άρθρο 108, τα κράτη μέλη διενεργούν δευτεροβάθμιους ελέγχους.

Τα κράτη μέλη καθορίζουν κριτήρια για την ανάλυση και την αξιολόγηση του κινδύνου που παρουσιάζει μια συγκεκριμένη οργάνωση παραγωγών να προβεί σε αποσύρσεις που δεν είναι σύμφωνες προς τις κανονιστικές ρυθμίσεις. Τα κριτήρια αυτά αφορούν, μεταξύ άλλων, τις διαπιστώσεις κατά τους προηγούμενους πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους ελέγχους, καθώς και την ύπαρξη ή όχι διαδικασίας διασφάλισης της ποιότητας εκ μέρους της οργάνωσης παραγωγών. Βάσει των κριτηρίων αυτών, τα κράτη μέλη καθορίζουν για κάθε οργάνωση παραγωγών, την ελάχιστη συχνότητα με την οποία θα πρέπει να διενεργείται δευτεροβάθμιος έλεγχος.

2.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1 συνίστανται σε επιτόπιους ελέγχους στις εγκαταστάσεις των οργανώσεων παραγωγών και των αποδεκτών των αποσυρθέντων προϊόντων, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση των απαιτουμένων προϋποθέσεων για την πληρωμή της κοινοτικής στήριξης. Οι έλεγχοι αυτοί περιλαμβάνουν:

3.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 2 διενεργούνται στις σχετικές οργανώσεις παραγωγών και στους συνδεδεμένους με τις οργανώσεις αυτές αποδέκτες. Κάθε έλεγχος αφορά δείγμα που αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 5 % των ποσοτήτων που έχουν αποσυρθεί από την οργάνωση παραγωγών στη διάρκεια της περιόδου εμπορίας.

4.  Τα λογιστικά και τα χρηματοοικονομικά βιβλία που αναφέρονται στην παράγραφο 2 στοιχείο α) διακρίνουν, για κάθε προϊόν που αποτελεί αντικείμενο απόσυρσης, τις κινούμενες ποσότητες, εκφρασμένες σε όγκο, όσον αφορά:

5.  Οι έλεγχοι προορισμού των προϊόντων, που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο γ) περιλαμβάνουν ιδίως:

6.  Εάν κατά τους δευτεροβάθμιους ελέγχους διαπιστωθούν ουσιαστικές παρατυπίες, οι αρμόδιες αρχές διενεργούν διεξοδικότερους δευτεροβάθμιους ελέγχους για την υπό εξέταση περίοδο εμπορίας και αυξάνουν τη συχνότητα των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων ελέγχων κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου εμπορίας για τις εν λόγω οργανώσεις παραγωγών ή τις ενώσεις τους.

Άρθρο 112

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

1.  Πριν από την πραγματοποίηση των εργασιών πρώιμης συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν με επιτόπιο έλεγχο ότι τα σχετικά προϊόντα δεν έχουν υποστεί ζημιές και ότι το αγροτεμάχιο έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση. Μετά την πρώιμη συγκομιδή, τα κράτη μέλη επαληθεύουν ότι πραγματοποιήθηκε πλήρης συγκομιδή της σχετικής περιοχής και ότι το συγκομιζόμενο προϊόν έχει μετουσιωθεί.

Στο τέλος της περιόδου συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν την αξιοπιστία της ανάλυσης με βάση την προσδοκώμενη κατάσταση στην αγορά που αναφέρεται στο άρθρο 86 παράγραφος 2. Επίσης αναλύουν τις ενδεχόμενες αποκλίσεις μεταξύ της προσδοκώμενης κατάστασης στην αγορά και της πραγματικής κατάστασης στην αγορά.

2.  Πριν από την πραγματοποίηση των εργασιών μη συγκομιδής, τα κράτη μέλη επαληθεύουν με επιτόπιο έλεγχο ότι η συγκεκριμένη περιοχή έχει διατηρηθεί σε καλή κατάσταση, ότι δεν έχει ήδη πραγματοποιηθεί μερική συγκομιδή και ότι το προϊόν έχει αναπτυχθεί επαρκώς και ότι είναι γενικά υγιούς, ανόθευτης και εμπορεύσιμης ποιότητας.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι η παραγωγή μετουσιώνεται. Εάν τούτο δεν είναι δυνατό, διασφαλίζουν, με επιτόπια επίσκεψη ή επιτόπιες επισκέψεις κατά την περίοδο συγκομιδής, ότι δεν πραγματοποιείται συγκομιδή.

3.  Οι παράγραφοι 1, 2, 3 και 6 του άρθρου 111 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 113

Έλεγχοι πριν από την έγκριση των σχεδίων αναγνώρισης ομάδων παραγωγών

1.  Πριν από την έγκριση ενός σχεδίου αναγνώρισης ομάδας παραγωγών δυνάμει του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιο έλεγχο στη νομική οντότητα ή στο σαφώς οριζόμενο μέρος νομικής οντότητας.

2.  Το κράτος μέλος εξακριβώνει με κάθε ενδεδειγμένο μέσο, συμπεριλαμβανομένου του επιτόπιου ελέγχου:

Άρθρο 114

Έλεγχοι αιτήσεων ενίσχυσης ομάδων παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη, πριν χορηγήσουν την πληρωμή, διενεργούν διοικητικούς ελέγχους όλων των αιτήσεων ενίσχυσης που υποβάλλονται από ομάδες παραγωγών, καθώς και επιτόπιους ελέγχους σε δειγματοληπτική βάση.

2.  Μετά την υποβολή της αίτησης ενίσχυσης που αναφέρεται στο άρθρο 47, τα κράτη μέλη διενεργούν επιτόπιους ελέγχους στις ομάδες παραγωγών, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμόρφωση με τους όρους χορήγησης ενίσχυσης για το συγκεκριμένο έτος.

Οι εν λόγω έλεγχοι αφορούν κυρίως τα ακόλουθα θέματα:

3.  Οι έλεγχοι που αναφέρονται στην παράγραφο 2 αφορούν σημαντικό δείγμα αιτήσεων ετησίως. Το δείγμα αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 30 % του συνολικού ποσού της ενίσχυσης.

Κάθε ομάδα παραγωγών ελέγχεται τουλάχιστον μία φορά ανά πενταετία.

4.  Τα άρθρα 107 και 109 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Άρθρο 115

Διεθνικές οργανώσεις παραγωγών και διεθνικές ενώσεις οργανώσεων παραγωγών

1.  Το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα διεθνικής οργάνωσης παραγωγών ή διεθνικής ένωσης οργανώσεων παραγωγών φέρει τη συνολική ευθύνη για την οργάνωση των ελέγχων στη συγκεκριμένη οργάνωση ή ένωση και επιβάλλει κυρώσεις εφόσον απαιτείται.

2.  Τα λοιπά κράτη μέλη τα οποία οφείλουν να παρέχουν τη διοικητική συνεργασία που αναφέρεται στο άρθρο 30 παράγραφος 2 στοιχείο γ) και στο άρθρο 37 παράγραφος 2 στοιχείο γ) διενεργούν τους διοικητικούς αυτούς ελέγχους και τους επιτόπιους ελέγχους που απαιτούνται από το κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και του διαβιβάζουν τα σχετικά αποτελέσματα. Τηρούν όλες τις προθεσμίες που ορίζει το κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.  Οι κανόνες που ισχύουν στο κράτος μέλος το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισχύουν για την οργάνωση παραγωγών, το επιχειρησιακό πρόγραμμα και το επιχειρησιακό ταμείο. Ωστόσο, όσον αφορά τα περιβαλλοντικά και φυτοϋγειονομικά θέματα, και σε σχέση με τη διάθεση των αποσυρθέντων προϊόντων, ισχύουν οι κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο πραγματοποιείται η παραγωγή.

Τμήμα 3

Κυρώσεις

Άρθρο 116

Μη τήρηση των κριτηρίων αναγνώρισης

1.  Τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγής σε περίπτωση ουσιαστικής μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης, από πρόθεση ή από σοβαρή αμέλεια της οργάνωσης παραγωγών.

Ειδικότερα, τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών εάν η μη τήρηση των κριτηρίων αναγνώρισης αφορά:

Η ανάκληση της αναγνώρισης δυνάμει της παρούσας παραγράφου παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία κατά την οποία δεν πληρούνται οι όροι της αναγνώρισης, με την επιφύλαξη τυχόν οριζόντιας νομοθεσίας εφαρμοστέας σε εθνικό επίπεδο περί παραγραφής.

2.  Όταν δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 1, τα κράτη μέλη αναστέλλουν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών σε περίπτωση ουσιαστικής, πλην όμως προσωρινής, μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης.

Κατά τη διάρκεια της αναστολής, δεν καταβάλλεται καμία ενίσχυση. Η αναστολή παράγει αποτελέσματα από την ημέρα διενέργειας του ελέγχου και λήγει την ημέρα του ελέγχου που αποδεικνύει ότι τα σχετικά κριτήρια πληρούνται.

Η περίοδος αναστολής δεν υπερβαίνει τους 12 μήνες. Εάν τα σχετικά κριτήρια εξακολουθούν να μην πληρούνται μετά από 12 μήνες, ανακαλείται η αναγνώριση.

▼M5

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβαίνουν σε πληρωμές μετά την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 71, εφόσον είναι αναγκαίο για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Όμως, αυτές οι καθυστερημένες πληρωμές δεν είναι δυνατόν σε καμία περίπτωση να καταβάλλονται μετά τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

▼B

3.  Σε άλλες περιπτώσεις μη τήρησης των κριτηρίων αναγνώρισης, στις οποίες δεν εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1 και 2, τα κράτη μέλη αποστέλλουν προειδοποιητική επιστολή στην οποία αναφέρονται τα διορθωτικά μέτρα που επιβάλλονται. Τα κράτη μέλη μπορούν να καθυστερήσουν την καταβολή της ενίσχυσης μέχρι τη λήψη των διορθωτικών μέτρων.

▼M5

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβαίνουν σε πληρωμές μετά την προθεσμία που ορίζεται στο άρθρο 71, εφόσον είναι αναγκαίο για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου. Όμως, αυτές οι καθυστερημένες πληρωμές δεν είναι δυνατόν σε καμιά περίπτωση να καταβάλλονται μετά τις 15 Οκτωβρίου του δεύτερου έτους που έπεται του έτους εφαρμογής του προγράμματος.

▼B

Η παράλειψη λήψης των διορθωτικών μέτρων εντός περιόδου 12 μηνών θεωρείται ως ουσιαστική αθέτηση των κριτηρίων και, ως εκ τούτου, εφαρμόζεται η παράγραφος 2.

Άρθρο 117

Απάτη

1.  Με την επιφύλαξη τυχόν άλλων κυρώσεων δυνάμει της κοινοτικής ή εθνικής νομοθεσίας, τα κράτη μέλη ανακαλούν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών, ένωσης οργανώσεων παραγωγών ή ομάδας παραγωγών εάν διαπιστωθεί όταν έχει διαπράξει απάτη όσον αφορά ενίσχυση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Τα κράτη μέλη δύνανται να αναστείλουν την αναγνώριση οργάνωσης παραγωγών, ένωσης οργανώσεων παραγωγών ή ομάδας παραγωγών, ή να αναστείλουν τις πληρωμές προς το συγκεκριμένο φορέα, εάν υπάρχει υποψία για τη διάπραξη απάτης όσον αφορά ενίσχυση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Άρθρο 118

Ομάδες παραγωγών

1.  Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν, κατά περίπτωση και τηρουμένων των αναλογιών, τις κυρώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 116 ή/και στο άρθρο 119 όσον αφορά τα σχέδια αναγνώρισης.

2.  Επιπλέον της παραγράφου 1, εάν, μετά τη λήξη της περιόδου που καθόρισε το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 51 παράγραφος 4, η ομάδα παραγωγών δεν έχει αναγνωριστεί ως οργάνωση παραγωγών, το κράτος μέλος ανακτά:

Άρθρο 119

Επιχειρησιακό πρόγραμμα

1.  Οι πληρωμές υπολογίζονται με βάση τις δαπάνες που κρίνονται επιλέξιμες.

2.  Τα κράτη μέλη εξετάζουν την υποβληθείσα αίτηση ενίσχυσης του δικαιούχου και καθορίζουν τα ποσά που είναι επιλέξιμα για ενίσχυση. Καθορίζονται τα εξής:

3.  Εάν το ποσό που καθορίζεται βάσει του στοιχείου α) της παραγράφου 2 υπερβαίνει το ποσό που καθορίζεται βάσει του στοιχείου β) της παραγράφου 2 κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 3 %, εφαρμόζεται μείωση στο ποσό που πρέπει πράγματι να καταβληθεί στο δικαιούχο. Το ποσό της μείωσης προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των ποσών που υπολογίστηκαν στα στοιχεία α) και β) της παραγράφου 2.

Εντούτοις, δεν εφαρμόζεται μείωση εάν η οργάνωση παραγωγών ή η ομάδα παραγωγών είναι σε θέση να αποδείξει ότι δεν ευθύνεται για την ένταξη του μη επιλέξιμου ποσού.

4.  Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών στις μη επιλέξιμες δαπάνες που εντοπίζονται κατά τους επιτόπιους ελέγχους.

5.  Εάν η αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο δηλώνεται και ελέγχεται πριν από την αίτηση ενίσχυσης, εφαρμόζεται μείωση στην αξία της παραγωγής που διατίθεται στο εμπόριο η οποία χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των ποσών σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3.

6.  Εάν διαπιστωθεί ότι δικαιούχος έχει υποβάλει ψευδή δήλωση εκ προθέσεως, η υπό εξέταση ενέργεια αποκλείεται από την ενίσχυση του επιχειρησιακού προγράμματος ή του σχεδίου αναγνώρισης και τα τυχόν ποσά που έχουν καταβληθεί ανακτώνται. Επιπλέον, ο δικαιούχος αποκλείεται, για τη συγκεκριμένη ενέργεια, από τη χορήγηση στήριξης στο πλαίσιο του σχετικού επιχειρησιακού προγράμματος κατά το επόμενο έτος.

Άρθρο 120

Κυρώσεις σε σχέση με ενέργειες απόσυρσης κατόπιν πρωτοβάθμιων ελέγχων

Εάν, έπειτα από τον έλεγχο που αναφέρεται στο άρθρο 110, διαπιστώνονται παρατυπίες όσον αφορά τις προδιαγραφές εμπορίας ή τις ελάχιστες απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 77, ο δικαιούχος υποχρεούται:

Άρθρο 121

Άλλες κυρώσεις που επιβάλλονται σε οργανώσεις παραγωγών σε σχέση με ενέργειες απόσυρσης

1.  Οι κυρώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 119 καλύπτουν την ενίσχυση για την οποία υποβλήθηκε αίτηση όσον αφορά τις ενέργειες απόσυρσης που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των δαπανών του επιχειρησιακού προγράμματος.

2.  Οι δαπάνες της ενέργειας απόσυρσης θεωρούνται μη επιλέξιμες εάν τα προϊόντα που δεν εκτίθενται προς πώληση δεν έχουν διατεθεί όπως προβλέπεται από το κράτος μέλος δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 1 ή εάν η απόσυρση ή ο προορισμός της είχε αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον ή αρνητικές φυτοϋγειονομικές συνέπειες κατά παράβαση των διατάξεων που θεσπίστηκαν δυνάμει του άρθρου 81 παράγραφος 1.

Άρθρο 122

Κυρώσεις που επιβάλλονται στους αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων

Όταν κατά τους ελέγχους που διενεργούνται σύμφωνα με τα άρθρα 110 και 111, διαπιστώνονται παρατυπίες οι οποίες είναι καταλογιστέες στους αποδέκτες αποσυρθέντων προϊόντων, εφαρμόζονται οι ακόλουθες κυρώσεις:

Η κύρωση που προβλέπεται στο στοιχείο α) παράγει αποτελέσματα αμέσως, διαρκεί μία τουλάχιστον περίοδο εμπορίας και μπορεί να παραταθεί ανάλογα με τη σοβαρότητα της παρατυπίας.

Άρθρο 123

Πρώιμη συγκομιδή και μη συγκομιδή

1.  Όσον αφορά την πρώιμη συγκομιδή, εάν διαπιστωθεί ότι η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, της επιβάλλεται χρηματική ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

2.  Όσον αφορά τη μη συγκομιδή, εάν διαπιστωθεί ότι η οργάνωση παραγωγών δεν έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, της επιβάλλεται χρηματική ποινή ποσού ίσου με την αποζημίωση σχετικά με τις εκτάσεις για τις οποίες δεν τηρήθηκε η υποχρέωση. Η μη τήρηση των υποχρεώσεων περιλαμβάνει τις περιπτώσεις στις οποίες:

3.  Οι χρηματικές ποινές των παραγράφων 1 και 2 εφαρμόζονται επιπλέον της ενδεχόμενης μείωσης των πληρωμών που πραγματοποιείται δυνάμει του άρθρου 119.

Άρθρο 124

Παρεμπόδιση της διενέργειας επιτόπιου ελέγχου

Αίτηση για ενίσχυση απορρίπτεται όσον αφορά το μέρος των σχετικών δαπανών εάν η οργάνωση παραγωγών, μέλος αυτής ή ο αρμόδιος αντιπρόσωπος παρεμποδίζει τη διενέργεια επιτόπιου έλεγχου.

Άρθρο 125

Ανάκτηση ενισχύσεων

Η αχρεωστήτως καταβληθείσα ενίσχυση ανακτάται, προσαυξημένη με τόκους, από τις οργανώσεις παραγωγών, τις ενώσεις οργανώσεων παραγωγών, τις ομάδες παραγωγών ή άλλες ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις. Οι κανόνες που καθορίζονται στο άρθρο 73 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 796/2004 ( 31 ), εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

Η εφαρμογή διοικητικών κυρώσεων και η ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, που προβλέπονται στο παρόν τμήμα, πραγματοποιούνται με την επιφύλαξη της κοινοποίησης των παρατυπιών στην Επιτροπή δυνάμει του κανονισμού αριθ. 1848/2006 της Επιτροπής ( 32 ).

Τμήμα 4

Παρακολούθηση και αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και των εθνικών στρατηγικών

Άρθρο 126

Κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης

1.  Τόσο οι εθνικές στρατηγικές όσο και τα επιχειρησιακά προγράμματα αποτελούν αντικείμενο παρακολούθησης και αξιολόγησης με σκοπό την εκτίμηση της συντελούμενης προόδου προς την επίτευξη των στόχων που έχουν καθοριστεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα, καθώς και της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας σε σχέση με τους εν λόγω στόχους.

2.  Η πρόοδος, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα εκτιμώνται με τη βοήθεια κοινής δέσμης δεικτών απόδοσης αναφορικά με την κατάσταση εκκίνησης καθώς και τη δημοσιονομική εκτέλεση, τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται.

3.  Η κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης εμφαίνεται στο παράρτημα XIV του παρόντος κανονισμού.

4.  Όταν κρίνεται σκόπιμο από τα κράτη μέλη, η εθνική στρατηγική καθορίζει περιορισμένη δέσμη πρόσθετων δεικτών ειδικά για τη στρατηγική αυτή, που να αντικατοπτρίζουν τις εθνικές ή/και περιφερειακές ανάγκες, τους ιδιαίτερους όρους και στόχους των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται από οργανώσεις παραγωγών. Όταν υπάρχουν, συμπεριλαμβάνονται πρόσθετοι δείκτες σχετικά με τους περιβαλλοντικούς στόχους που δεν καλύπτονται από τους κοινούς δείκτες απόδοσης.

Άρθρο 127

Διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης σχετικά με τα επιχειρησιακά προγράμματα

1.  Οι οργανώσεις παραγωγών εξασφαλίζουν την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων τους, χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους δείκτες από την κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης του άρθρου 126 και, ενδεχομένως, τους πρόσθετους δείκτες που καθορίζονται στην εθνική στρατηγική.

Προς το σκοπό αυτό θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών χρήσιμων για την κατάρτιση των εν λόγω δεικτών.

2.  Η παρακολούθηση αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελείται προς την επίτευξη των ειδικών στόχων που έχουν καθοριστεί για το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Η παρακολούθηση ασκείται με τη χρήση οικονομικών δεικτών, καθώς και δεικτών επιδόσεων και αποτελεσμάτων. Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής προορίζονται να χρησιμεύσουν για τους εξής σκοπούς:

Οι πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης περιλαμβάνονται σε κάθε ετήσια έκθεση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 98 παράγραφος 1, την οποία η οργάνωση παραγωγών οφείλει να διαβιβάσει στην εθνική αρχή που είναι αρμόδια για τη διαχείριση της εθνικής στρατηγικής.

3.  Η αξιολόγηση λαμβάνει τη μορφή ξεχωριστής ενδιάμεσης έκθεσης.

Η ενδιάμεση αξιολόγηση, που μπορεί να διενεργηθεί με τη βοήθεια ειδικευμένου γραφείου παροχής συμβουλών, αποσκοπεί στην εξέταση του βαθμού χρησιμοποίησης των χρηματοδοτικών πόρων, της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας του επιχειρησιακού προγράμματος, καθώς και στην εκτίμηση της προόδου που συντελέστηκε σχετικά με τους γενικούς στόχους του προγράμματος. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται κοινοί δείκτες σχετικά με την κατάσταση εκκίνησης, τα αποτελέσματα και, ενδεχομένως, τις επιπτώσεις.

Ενδεχομένως, η ενδιάμεση αξιολόγηση περιλαμβάνει μια ποιοτική εκτίμηση των αποτελεσμάτων και του αντίκτυπου των περιβαλλοντικών δράσεων με στόχο:

Τα αποτελέσματα της διαδικασίας αυτής χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η ενδιάμεση αξιολόγηση διενεργείται κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του επιχειρησιακού προγράμματος, εγκαίρως ώστε η εξέταση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης να συμβάλει στην κατάρτιση του επόμενου επιχειρησιακού προγράμματος.

Η έκθεση ενδιάμεσης αξιολόγησης επισυνάπτεται στην αντίστοιχη ετήσια έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 98 παράγραφος 1.

Άρθρο 128

Διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης σχετικά με την εθνική στρατηγική

1.  Η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής πραγματοποιούνται με τη χρήση κατάλληλων δεικτών από την κοινή δέσμη δεικτών απόδοσης του άρθρου 126 και, ενδεχομένως, των πρόσθετων δεικτών που καθορίζονται στην εθνική στρατηγική.

2.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα για τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών σε ηλεκτρονική μορφή, οι οποίες είναι κατάλληλες για την κατάρτιση των δεικτών που αναφέρονται στο άρθρο 126. Προς το σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη βασίζονται στις πληροφορίες που διαβιβάζει η οργάνωση παραγωγών στο πλαίσιο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των επιχειρησιακών της προγραμμάτων.

3.  Η παρακολούθηση είναι συνεχής και αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελείται προς την επίτευξη των γενικών και ειδικών στόχων που έχουν καθοριστεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα. Η παρακολούθηση ασκείται με τη χρήση οικονομικών δεικτών, καθώς και δεικτών επιδόσεων και αποτελεσμάτων. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται οι πληροφορίες που περιέχονται στις ετήσιες εκθέσεις προόδου, τις οποίες διαβιβάζει η οργάνωση παραγωγών σχετικά με την παρακολούθηση των επιχειρησιακών της προγραμμάτων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

4.  Η αξιολόγηση αποσκοπεί στην εκτίμηση της προόδου που συντελέστηκε προς την επίτευξη των γενικών στόχων της στρατηγικής. Η αξιολόγηση διενεργείται με τη χρήση κοινών δεικτών σχετικά με την κατάσταση εκκίνησης, τα αποτελέσματα και, ενδεχομένως, τις επιπτώσεις. Προς το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται τα αποτελέσματα της παρακολούθησης και της ενδιάμεσης αξιολόγησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων, όπως αναφέρεται στις ετήσιες εκθέσεις προόδου και στις τελικές εκθέσεις που διαβιβάζουν οι οργανώσεις παραγωγών. Τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων αυτών χρησιμοποιούνται για τους εξής σκοπούς:

Η αξιολόγηση περιλαμβάνει τη διενέργεια αξιολόγησης το 2012, που πραγματοποιείται εγκαίρως ώστε να είναι δυνατή η συμπερίληψη των αποτελεσμάτων της σε χωριστή έκθεση αξιολόγησης η οποία πρέπει να προσαρτηθεί, για το ίδιο έτος, στην ετήσια εθνική έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 99 παράγραφος 3. Η έκθεση εξετάζει το βαθμό χρησιμοποίησης των χρηματοδοτικών πόρων, την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των υλοποιούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων, και αξιολογεί τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις των εν λόγω προγραμμάτων, σε σχέση με τους γενικούς και ειδικούς όρους που καθόρισε η στρατηγική και, ενδεχομένως, άλλους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. Η έκθεση αποβλέπει στην άντληση χρήσιμων διδαγμάτων για τη βελτίωση της ποιότητας των μελλοντικών εθνικών στρατηγικών, και ιδίως στον προσδιορισμό πιθανών ελλείψεων όσον αφορά τον καθορισμό των επιλέξιμων για στήριξη γενικών στόχων, ειδικών στόχων ή μέτρων, ή στον εντοπισμό των αναγκών καθορισμού νέων μέσων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

Επέκταση των κανόνων στους παραγωγούς μιας οικονομικής περιοχής

Άρθρο 129

Κοινοποίηση του καταλόγου οικονομικών περιοχών

Η κοινοποίηση του καταλόγου των οικονομικών περιοχών που προβλέπεται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για να εκτιμηθεί κατά πόσο πληρούνται οι όροι που καθορίζονται στο άρθρο 14 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο του εν λόγω κανονισμού.

Άρθρο 130

Κοινοποίηση δεσμευτικών κανόνων· αντιπροσωπευτικότητα

1.  Όταν κράτος μέλος, δυνάμει του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, κοινοποιεί τους κανόνες που έχει καταστήσει δεσμευτικούς για ένα συγκεκριμένο προϊόν και μία συγκεκριμένη οικονομική περιοχή, ενημερώνει συγχρόνως στην Επιτροπή σχετικά με:

2.  Για τον καθορισμό της αντιπροσωπευτικότητας κατά την έννοια του άρθρου 14 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες με τους οποίους αποκλείονται:

Άρθρο 131

Χρηματοδοτικές εισφορές

Όταν κράτος μέλος αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, ότι οι παραγωγοί που δεν είναι μέλη οργάνωσης οφείλουν χρηματοδοτικές εισφορές, διαβιβάζει στην Επιτροπή τα απαραίτητα στοιχεία για να εκτιμηθεί η τήρηση των όρων που προβλέπονται στο εν λόγω άρθρο. Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνουν ιδίως τη βάση υπολογισμού της εισφοράς, το μοναδιαίο ποσό αυτής, τον ή τους δικαιούχους και τη φύση των διαφόρων εξόδων που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) του άρθρου 21.

Άρθρο 132

Επεκτάσεις πέρα από μια εμπορική περίοδο

Όταν η επέκταση αποφασίζεται για περίοδο που υπερβαίνει μία περίοδο εμπορίας, τα κράτη μέλη ελέγχουν, για κάθε περίοδο, ότι οι όροι αντιπροσωπευτικότητας που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εξακολουθούν να πληρούνται καθόλη τη διάρκεια εφαρμογής της εν λόγω επέκτασης. Καταργούν την επέκταση αυτή μόλις διαπιστωθεί ότι δεν πληρούνται πλέον οι σχετικοί όροι, με ισχύ από την έναρξη της επομένης περιόδου εμπορίας. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή για οποιαδήποτε κατάργηση, η οποία δημοσιοποιείται με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο η Επιτροπή.

Άρθρο 133

Πώληση προϊόντων επί του δένδρου· αγοραστές

1.  Σε περίπτωση πώλησης των προϊόντων επί του δένδρου από παραγωγό ο οποίος δεν είναι μέλος οργάνωσης παραγωγών, ο αγοραστής θεωρείται ως παραγωγός των εν λόγω προϊόντων για την τήρηση των κανόνων που αναφέρονται στο παράρτημα Ι σημείο 1 στοιχεία ε) και στ) και σημείο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι οι κανόνες που αναφέρονται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εκτός από εκείνους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, μπορούν να καταστούν δεσμευτικοί για τον αγοραστή όταν είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση της εν λόγω παραγωγής.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Πιστοποιητικά εισαγωγής

Άρθρο 134

Πιστοποιητικά εισαγωγής μήλων

▼M4

1.  Οι εισαγωγές μήλων που υπάγονται στους κωδικούς ΣΟ 0808 10 80 για τα οποία απαιτείται η προσκόμιση άδειας εισαγωγής αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008 της Επιτροπής ( 33 ).

▼B

2.  Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1291/2000 εφαρμόζεται στα πιστοποιητικά εισαγωγής που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου.

3.  Οι εισαγωγείς μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις πιστοποιητικών εισαγωγής στις αρμόδιες αρχές οποιουδήποτε κράτους μέλους.

Οι εισαγωγείς αναγράφουν τη χώρα καταγωγής στη θέση 8 της αίτησης πιστοποιητικού και σημειώνουν με ένα σταυρό τη λέξη «ναι».

▼M4

4.  Κατά την υποβολή της αίτησης, οι εισαγωγείς προβαίνουν σε σύσταση εγγύησης σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2220/85 ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση της δέσμευσης εισαγωγής κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας εισαγωγής.

Εκτός περιπτώσεων ανωτέρας βίας, η εγγύηση καταπίπτει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, εάν η εισαγωγή δεν πραγματοποιηθεί ή πραγματοποιηθεί μόνο εν μέρει κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας εισαγωγής.

Η περίοδος ισχύος του πιστοποιητικού εισαγωγής και το ποσό της προς καταβολή εγγύησης καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ μέρος Ι του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 376/2008.

▼B

5.  Τα πιστοποιητικά εισαγωγής εκδίδονται αμελλητί για κάθε αιτούντα, ανεξαρτήτως του τόπου εγκατάστασης στην Κοινότητα.

Η χώρα προέλευσης αναγράφεται στη θέση 8 του πιστοποιητικού εισαγωγής και η λέξη «ναι» σημειώνεται με ένα σταυρό.

▼M4

6.  Οι άδειες εισαγωγής ισχύουν μόνο για εισαγωγές καταγωγής της αναφερόμενης χώρας.

▼B

7.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι (ώρα Βρυξελλών) την Τετάρτη κάθε εβδομάδας τις ποσότητες μήλων για τις οποίες εκδόθηκαν πιστοποιητικά εισαγωγής κατά την προηγούμενη εβδομάδα, κατανεμημένες ανά τρίτη χώρα καταγωγής.

Οι ποσότητες αυτές κοινοποιούνται στην Επιτροπή μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος που ορίζεται από την Επιτροπή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Εισαγωγικοί δασμοί και σύστημα τιμής εισόδου

Τμήμα 1

Σύστημα τιμής εισόδου

Άρθρο 135

Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί

1.  Στο παρόν τμήμα θεσπίζονται οι κανόνες για την εφαρμογή του άρθρου 34 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

2.  Για τους σκοπούς του παρόντος τμήματος:

Άρθρο 136

Κοινοποίηση των τιμών

1.  Για κάθε προϊόν και για τις περιόδους που καθορίζονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, για κάθε ημέρα της αγοράς και κάθε καταγωγή, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι (ώρα Βρυξελλών) την επόμενη εργάσιμη ημέρα:

Σε περίπτωση που οι συνολικές ποσότητες οι οποίες αναφέρονται στο στοιχείο β) είναι κάτω του ενός τόνου, οι αντίστοιχες τιμές δεν κοινοποιούνται στην Επιτροπή.

2.  Οι τιμές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) καταγράφονται:

Οι τιμές αυτές μειώνονται κατά τα ακόλουθα ποσά:

Για τα έξοδα μεταφοράς και ασφάλισης που πρέπει να αφαιρεθούν σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίσουν κατ’ αποκοπή ποσά. Αυτά τα πάγια ποσά και οι μέθοδοι υπολογισμού διαβιβάζονται αμελλητί στην Επιτροπή.

3.  Οι τιμές που καταγράφονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 και εφόσον καθορίζονται στο στάδιο του χονδρεμπόρου/εμπόρου λιανικής, μειώνονται αρχικά κατά ποσό ίσο με 9 % ώστε να ληφθεί υπόψη το εμπορικό περιθώριο του χονδρεμπόρου, και τότε κατά ποσό ίσο με 0,7245 ευρώ ανά 100 χιλιόγραμμα ώστε να ληφθούν υπόψη τα έξοδα φορτοεκφόρτωσης, οι φόροι και τα τέλη αγοράς.

4.  Ως αντιπροσωπευτικές τιμές θεωρούνται οι ακόλουθες:

Ο συντελεστής προσαρμογής που αναφέρεται στο στοιχείο γ) του πρώτου εδαφίου εφαρμόζεται στις τιμές μετά την αφαίρεση των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 137

Αντιπροσωπευτικές αγορές

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με τις συνήθεις ημέρες αγοράς όσον αφορά τις αγορές που απαριθμούνται στο παράρτημα XVI, οι οποίες θεωρούνται αντιπροσωπευτικές αγορές.

Άρθρο 138

Κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή

1.  Για κάθε προϊόν και για τις περιόδους που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, η Επιτροπή καθορίζει, κάθε εργάσιμη ημέρα και για κάθε καταγωγή, μια κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή ίση με το σταθμισμένο μέσο όρο των αντιπροσωπευτικών τιμών που αναφέρονται στο άρθρο 136, από την οποία αφαιρούνται ένα κατ’ αποκοπή ποσό 5 ευρώ ανά 100 χιλιόγραμμα και οι δασμοί κατ’ αξία.

2.  Όταν καθορίζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή για τα προϊόντα και τις περιόδους εφαρμογής που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, σύμφωνα με το παρόν τμήμα, η τιμή μονάδας που αναφέρεται στο άρθρο 152 παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 της Επιτροπής ( 35 ), δεν εφαρμόζεται. Αντικαθίσταται από την κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3.  Όταν δεν υπάρχει ισχύουσα κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή για ένα προϊόν συγκεκριμένης καταγωγής, εφαρμόζεται ο μέσος όρος των κατ’ αποκοπή τιμών κατά την εισαγωγή για το εν λόγω προϊόν.

4.  Κατά τις περιόδους εφαρμογής που ορίζονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV, οι κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή εξακολουθούν να εφαρμόζονται μέχρι να τροποποιηθούν. Παύουν να εφαρμόζονται, ωστόσο, όταν δεν διαβιβάζεται στην Επιτροπή μέση αντιπροσωπευτική τιμή κατά επτά διαδοχικές ημέρες αγοράς.

Όταν, δυνάμει του πρώτου εδαφίου, δεν εφαρμόζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή σε ένα συγκεκριμένο προϊόν, η εφαρμοστέα για το εν λόγω προϊόν κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή ισούται με την τελευταία μέση κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή.

5.  Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν δεν κατέστη δυνατόν να υπολογιστεί κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή, δεν εφαρμόζεται κατ’ αποκοπή τιμή κατά την εισαγωγή από την πρώτη ημέρα των περιόδων εφαρμογής που ορίζονται στο μέρος A του παραρτήματος XV.

6.  Οι αντιπροσωπευτικές τιμές σε ευρώ μετατρέπονται χρησιμοποιώντας την αντιπροσωπευτική ισοτιμία της αγοράς που υπολογίστηκε για τη συγκεκριμένη ημέρα.

7.  Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις κατ’ αποκοπή τιμές κατά την εισαγωγή εκφραζόμενες σε ευρώ με τον τρόπο που κρίνει ενδεδειγμένο.

Άρθρο 139

Βάση της τιμής εισόδου

1.  Η τιμή εισόδου με βάση την οποία τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο μέρος Α του παραρτήματος XV κατατάσσονται στο δασμολόγιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ισούται, ανάλογα με την επιλογή του εισαγωγέα:

2.  Η τιμή εισόδου με βάση την οποία τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο μέρος Β του παραρτήματος XV κατατάσσονται στο δασμολόγιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πρέπει να ισούται, ανάλογα με την επιλογή του εισαγωγέα:

3.  Όταν η τιμή εισόδου υπολογίζεται με βάση την τιμή fob των προϊόντων στη χώρα καταγωγής, η δασμολογητέα αξία υπολογίζεται με βάση τη σχετική πώληση στην τιμή αυτή.

Όταν η τιμή εισόδου υπολογίζεται σύμφωνα με μία από τις διαδικασίες που προβλέπονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) ή γ) ή στην παράγραφο 2 στοιχείο β), η δασμολογητέα αξία υπολογίζεται επί της ίδιας βάσεως όπως και η τιμή εισόδου.

4.  Ο εισαγωγέας οφείλει εντός ενός μηνός από την πώληση των εν λόγω προϊόντων, και το πολύ εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία έγκρισης της δήλωσης θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία, να αποδείξει ότι η παρτίδα διατέθηκε υπό τις συνθήκες που επιβεβαιώνουν την ορθότητα των τιμών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α) δεύτερο εδάφιο ή στην παράγραφο 2 στοιχείο α), ή να προσδιορίσει τη δασμολογητέα αξία που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) και στην παράγραφο 2 στοιχείο α). Η μη τήρηση μίας από τις ανωτέρω προθεσμίες έχει ως συνέπεια την απώλεια της συσταθείσας εγγύησης, με την επιφύλαξη της εφαρμογής της παραγράφου 5.

Η συσταθείσα εγγύηση αποδεσμεύεται εφόσον τα δικαιολογητικά στοιχεία τα σχετικά με τους όρους διάθεσης υποβάλλονται στις τελωνειακές αρχές προς ικανοποίησή τους.

Διαφορετικά, η εγγύηση καταπίπτει, για να πληρωθούν οι εισαγωγικοί δασμοί.

5.  Η προθεσμία των τεσσάρων μηνών που αναφέρεται στην παράγραφο 4 δύναται να παραταθεί από την αρμόδια αρχή, κατά τρεις μήνες το πολύ, κατόπιν δεόντως αιτιολογημένης αίτησης του εισαγωγέα.

6.  Εάν με την ευκαιρία ελέγχου, οι αρμόδιες αρχές διαπιστώσουν ότι οι όροι του παρόντος άρθρου δεν έχουν τηρηθεί, προβαίνουν στην είσπραξη των οφειλομένων δασμών σύμφωνα με το άρθρο 220 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92. Για τον καθορισμό του ποσού των προς είσπραξη δασμών ή του προς είσπραξη υπολοίπου, λαμβάνεται υπόψη το τρέχον επιτόκιο αρχής γενομένης από την ημερομηνία θέσης σε ελεύθερη κυκλοφορία του εμπορεύματος έως εκείνη της είσπραξης. Το εφαρμοζόμενο επιτόκιο είναι εκείνο το οποίο ισχύει κατά τις συναλλαγές ανάκτησης σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

Τμήμα 2

Πρόσθετοι εισαγωγικοί δασμοί

Άρθρο 140

Πεδίο εφαρμογής και ορισμοί

1.  Πρόσθετος εισαγωγικός δασμός, όπως αναφέρεται στο άρθρο 35 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εφεξής «πρόσθετος δασμός», μπορεί να επιβληθεί στα προϊόντα και κατά τις περιόδους που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XVII, υπό τους όρους που ορίζονται στο παρόν τμήμα.

2.  Τα επίπεδα ενεργοποίησης των πρόσθετων δασμών απαριθμούνται στο παράρτημα XVII.

Άρθρο 141

Κοινοποίηση των όγκων

1.  Για κάθε ένα από τα προϊόντα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα XVII και κατά τις περιόδους που ορίζονται, τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή λεπτομερή στοιχεία για τους όγκους που τέθηκαν σε ελεύθερη κυκλοφορία σύμφωνα με τη μέθοδο επιτήρησης των προτιμησιακών εισαγωγών που ορίζεται στο άρθρο 308δ του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93.

Οι κοινοποιήσεις αυτές πραγματοποιούνται το αργότερο στις 12:00 το μεσημέρι, ώρα Βρυξελλών, κάθε Τετάρτη, όσον αφορά τις ποσότητες που τέθηκαν σε ελεύθερη κυκλοφορία την προηγούμενη εβδομάδα.

2.  Οι διασαφήσεις για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, τις οποίες οι τελωνειακές αρχές δύνανται να αποδεχθούν, μετά από αίτηση του διασαφιστή, χωρίς να αναγράφονται σ’ αυτές ορισμένα από τα στοιχεία που προβλέπονται στο παράρτημα 37 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, πρέπει να περιλαμβάνουν, πέραν από τα στοιχεία πού αναφέρονται στο άρθρο 254 του ως άνω κανονισμού, και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Εφόσον χρησιμοποιείται η διαδικασία απλουστευμένης διασάφησης, που αναφέρεται στο άρθρο 260 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, οι απλουστευμένες διασαφήσεις πρέπει να περιλαμβάνουν, πέραν από τα άλλα στοιχεία που απαιτούνται, και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Εφόσον χρησιμοποιείται η διαδικασία εκτελωνισμού στον προσδιοριζόμενο από τον εισαγωγέα τόπο, που αναφέρεται στο άρθρο 263 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93, για τη θέση σε ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα, η γνωστοποίηση στις τελωνειακές αρχές που αναφέρεται στο άρθρο 266 παράγραφος 1 του ως άνω κανονισμού πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τον προσδιορισμό της ταυτότητας των εμπορευμάτων, καθώς και την αναγραφή της καθαρής μάζας (σε kg) των εν λόγω προϊόντων.

Το άρθρο 266 παράγραφος 2 στοιχείο β) δεν εφαρμόζεται στις εισαγωγές των προϊόντων που καλύπτονται από το παρόν τμήμα.

Άρθρο 142

Επιβολή πρόσθετου δασμού

1.  Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι, για προϊόν και περίοδο που αναφέρονται στο παράρτημα XVII, η ποσότητα που τέθηκε σε ελεύθερη κυκλοφορία υπερβαίνει το αντίστοιχο επίπεδο ενεργοποίησης, η Επιτροπή επιβάλλει πρόσθετο δασμό, εκτός εάν οι εισαγωγές δεν ενδέχεται να διαταράξουν την κοινοτική αγορά ή εάν οι επιπτώσεις θα ήταν δυσανάλογες προς τον επιδιωκόμενο στόχο.

2.  Ο πρόσθετος δασμός επιβάλλεται για τις ποσότητες οι οποίες τίθενται σε ελεύθερη κυκλοφορία μετά από την ημερομηνία εφαρμογής του δασμού αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι:

Άρθρο 143

Ποσό του πρόσθετου δασμού

Ο πρόσθετος δασμός που επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 142 ισούται με το ένα τρίτο του δασμού που εφαρμόζεται για το δεδομένο προϊόν σύμφωνα με το κοινό δασμολόγιο.

Ωστόσο, για τις εισαγωγές που τυγχάνουν δασμολογικών προτιμήσεων σχετικά με το δασμό κατ’ αξία, ο πρόσθετος δασμός ισούται προς το ένα τρίτο του ειδικού δασμού ο οποίος εφαρμόζεται στο σχετικό προϊόν, στο μέτρο που εφαρμόζεται το άρθρο 142 παράγραφος 2.

Άρθρο 144

Εξαιρέσεις από τον πρόσθετο δασμό

1.  Εξαιρούνται από την εφαρμογή του πρόσθετου δασμού:

2.  Θεωρούνται ότι ήδη έχουν αρχίσει να μεταφέρονται προς την Κοινότητα τα προϊόντα εφόσον:

3.  Οι ενδιαφερόμενοι προσκομίζουν τα στοιχεία τα οποία τους ζητούνται από τις τελωνειακές αρχές και με τα οποία αποδεικνύεται ότι πληρούνται οι όροι που προβλέπονται στην παράγραφο 2.

Εντούτοις, οι αρχές δύνανται να θεωρήσουν ότι τα σχετικά προϊόντα έχουν αποχωρήσει από τη χώρα καταγωγής πριν από την ημερομηνία επιβολής του πρόσθετου δασμού, όταν προσκομίζεται ένα από τα ακόλουθα έγγραφα:

ΤΙΤΛΟΣ V

ΓΕΝΙΚΕΣ, ΚΑΤΑΡΓΗΤΙΚΕΣ, ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 145

Έλεγχοι

Με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού ή της λοιπής κοινοτικής νομοθεσίας, τα κράτη μέλη θεσπίζουν ελέγχους και μέτρα στο βαθμό που αυτό απαιτείται για να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και του παρόντος κανονισμού. Πρέπει να εξασφαλίζουν αποτελεσματική, σύμμετρη και αποτρεπτική προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων.

Συγκεκριμένα, εξασφαλίζουν ότι:

Άρθρο 146

Εθνικές κυρώσεις

Με την επιφύλαξη τυχόν κυρώσεων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, τα κράτη μέλη μεριμνούν για την επιβολή κυρώσεων σε εθνικό επίπεδο όσον αφορά τις παρατυπίες που διαπιστώνονται σχετικά με την τήρηση των απαιτήσεων που προβλέπει ο παρόν κανονισμός ή ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, οι οποίες εξασφαλίζουν αποτελεσματική, σύμμετρη και αποτρεπτική προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων.

Άρθρο 147

Δημιουργία τεχνητών καταστάσεων

Με την επιφύλαξη ειδικών μέτρων που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό ή στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, δεν πραγματοποιούνται πληρωμές σε δικαιούχους για τους οποίους έχει αποδειχθεί ότι δημιούργησαν τεχνητά τους όρους που απαιτούνται για την καταβολή των ενισχύσεων, προκειμένου να αποκομίσουν οφέλη αντίθετα με τους στόχους του σχετικού καθεστώτος στήριξης.

Άρθρο 148

Κοινοποιήσεις

1.  Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, όλες οι κοινοποιήσεις των κρατών μελών προς την Επιτροπή στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού πραγματοποιούνται με τους τρόπους και τη μορφή που ορίζει η Επιτροπή.

Οι κοινοποιήσεις που δεν πραγματοποιούνται με τον οριζόμενο τρόπο ή μορφή μπορούν να θεωρηθούν ότι δεν έχουν πραγματοποιηθεί, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3.

2.  Με την επιφύλαξη τυχόν ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την τήρηση των προθεσμιών σχετικά με τις κοινοποιήσεις που προβλέπει ο παρών κανονισμός.

3.  Εάν κράτος μέλος παραλείψει να προβεί σε κοινοποίηση η οποία προβλέπεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 ή εάν η κοινοποίηση εμφανίζεται εσφαλμένη με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία που διαθέτει η Επιτροπή, η Επιτροπή δύναται να αναστείλει μέρος ή το σύνολο των μηνιαίων πληρωμών που αναφέρονται στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1290/2005 του Συμβουλίου ( 36 ), για τον τομέα των οπωροκηπευτικών μέχρι την ορθή πραγματοποίηση της κοινοποίησης.

Άρθρο 149

Πρόδηλα σφάλματα

Οποιαδήποτε κοινοποίηση, αξίωση ή αίτημα υποβάλλεται σε κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, συμπεριλαμβανομένης αίτησης ενίσχυσης, μπορεί να αναπροσαρμοστεί ανά πάσα στιγμή μετά την υποβολή σε περίπτωση πρόδηλων σφαλμάτων τα οποία έχει αναγνωρίσει η αρμόδια αρχή.

Άρθρο 150

Ανωτέρα βία και εξαιρετικές περιστάσεις

Όταν, δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, πρέπει να υποβληθεί κύρωση ή να ανακληθεί όφελος ή αναγνώριση, η κύρωση δεν επιβάλλεται ή η ανάκληση δεν πραγματοποιείται στις περιπτώσεις ανωτέρας βίας ή εξαιρετικών περιστάσεων κατά την έννοια του άρθρου 40 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

Ωστόσο, οι περιπτώσεις ανωτέρας βίας με τις σχετικές αποδείξεις που κρίνονται ικανοποιητικές από την αρμόδια αρχή, κοινοποιούνται στην εν λόγω αρχή εντός δέκα εργασίμων ημερών από τη στιγμή που ο ενδιαφερόμενος είναι σε θέση να το πράξει.

Άρθρο 151

Καταργούμενες διατάξεις

Καταργούνται οι κανονισμοί (ΕΚ) αριθ. 3223/94, (ΕΚ) αριθ. 1555/96, (ΕΚ) αριθ. 961/1999, (ΕΚ) αριθ. 544/2001, (ΕΚ) αριθ. 1148/2001, (ΕΚ) αριθ. 2590/2001, (ΕΚ) αριθ. 1791/2002, (ΕΚ) αριθ. 2103/2002, (ΕΚ) αριθ. 48/2003, (ΕΚ) αριθ. 606/2003, (ΕΚ) αριθ. 761/2003, (ΕΚ) αριθ. 1432/2003, (ΕΚ) αριθ. 1433/2003, (ΕΚ) αριθ. 1943/2003, (ΕΚ) αριθ. 103/2004, (ΕΚ) αριθ. 1557/2004, (ΕΚ) αριθ. 179/2006, (ΕΚ) αριθ. 430/2006, (ΕΚ) αριθ. 431/2006 και (ΕΚ) αριθ. 1790/2006.

Εντούτοις, οι καταργούμενοι κανονισμοί εξακολουθούν να εφαρμόζονται, ενδεχομένως, για τους σκοπούς του άρθρου 55 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Άρθρο 152

Μεταβατικές διατάξεις

1.  Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2 του παρόντος κανονισμού, και μόνο για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 55 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, εφαρμόζονται οι ορισμοί των περιόδων εμπορίας για τα προϊόντα που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96, οι οποίοι υπήρχαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2.  Οι κανόνες έγκρισης όλων των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υποβλήθηκαν το 2007 είναι εκείνοι που εφαρμόζονταν αμέσως πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Τα επιχειρησιακά προγράμματα που καλύπτονται από το άρθρο 55 παράγραφος 3 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μπορούν να εξακολουθούν να εφαρμόζονται έως τη λήξη τους, υπό τον όρο ότι πληρούν τους κανόνες που εφαρμόζονταν πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 66 και 67 του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίσουν κάθε αναγκαία διάταξη, ώστε να είναι σε θέση οι οργανώσεις παραγωγών να τροποποιήσουν τα επιχειρησιακά τους προγράμματα το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, για την εφαρμογή του άρθρου 55 παράγραφος 3 στοιχεία β) και γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

▼M1

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι οι δαπάνες που αφορούν ένα ή περισσότερα από τα μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων σε σχέση με τις αποσύρσεις από την αγορά, την προώθηση, την επικοινωνία και την κατάρτιση τα οποία εφαρμόζονται το 2008 από μια οργάνωση παραγωγών είναι επιλέξιμες ακόμη και αν το επιχειρησιακό πρόγραμμα δεν έχει ακόμη τροποποιηθεί για να καλύψει τα σχετικά μέτρα. Για να είναι επιλέξιμες οι εν λόγω δαπάνες πρέπει:

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέψουν ότι, δυνάμει του άρθρου 55 παράγραφος 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, μία τροποποίηση μέτρου σε ένα υφιστάμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα καλύπτει τις δαπάνες των εργασιών που πραγματοποιούνται το 2008, ακόμη και πριν γίνει η τροποποίηση, υπό τον όρο ότι ικανοποιούνται τα προβλεπόμενα στοιχεία α), β) και γ) του τετάρτου εδαφίου.

▼B

3.  Για τους σκοπούς του άρθρου 55 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, και πέραν τυχόν σχετικών προδιαγραφών εμπορίας που αναφέρονται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, οι κανόνες σχετικά με τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά των πρώτων υλών που παραδίδονται για μεταποίηση και τις στοιχειώδεις ποιοτικές απαιτήσεις για τα τελικά προϊόντα εξακολουθούν να ισχύουν για τις πρώτες ύλες που συγκομίζονται στην επικράτεια των κρατών μελών τα οποία χρησιμοποιούν τη μεταβατική ρύθμιση του άρθρου 68β ή του άρθρου 143βγ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, είναι εκείνοι που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς της Επιτροπής που απαριθμούνται στο παράρτημα XVIII.

▼M5

4.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 47 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού, οι ομάδες παραγωγών οι οποίες υλοποιούν σχέδια αναγνώρισης στα οποία εφαρμόζεται το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007 και τα οποία δεν υποδιαιρούνται σε εξαμηνιαίες περιόδους, μπορούν να υποβάλλουν αιτήσεις ενίσχυσης που καλύπτουν εξαμηνιαίες περιόδους. Οι εν λόγω αιτήσεις μπορούν να καλύπτουν μόνο εξαμηνιαίες περιόδους που αντιστοιχούν σε ετήσιες περιόδους που άρχισαν πριν από το 2008.

5.  Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 96, όσον αφορά τα επιχειρησιακά προγράμματα που υλοποιήθηκαν το 2007, η πρόσθετη χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρησιακών ταμείων χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων σε ποσοστό 50 % της χρηματοδοτικής συνδρομής που χορηγήθηκε στην οργάνωση παραγωγών.

6.  Τα σχέδια αναγνώρισης που έχουν εγκριθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και τα οποία εξακολουθούν να επωφελούνται από αυτήν την έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για τις ομάδες παραγωγών που δεν βρίσκονται σε κράτη μέλη που προσχώρησαν στην Κοινότητα την 1η Μαΐου 2004 ή ύστερα από την ημερομηνία αυτή, ούτε στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες που προβλέπονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης, ή στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους όπως ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1405/2006, χρηματοδοτούνται βάσει των ποσοστών που καθορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Τα σχέδια αναγνώρισης που έχουν εγκριθεί βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 και έχουν επωφεληθεί από τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφος 7 του εν λόγω κανονισμού και τα οποία εξακολουθούν να επωφελούνται από αυτήν την έγκριση, σύμφωνα με το άρθρο 55 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, χρηματοδοτούνται βάσει των ποσοστών που καθορίζονται στο άρθρο 7 παράγραφος 5 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

7.  Οι πληρωμές κοινοτικής αντιστάθμισης απόσυρσης και οι σχετικοί έλεγχοι που αφορούν αποσύρσεις του 2007, οι οποίες όμως δεν είχαν πραγματοποιηθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2007, μπορούν να πραγματοποιηθούν και μετά την ημερομηνία αυτή με βάση τον τίτλο IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2200/96 όπως ίσχυε κατά την εν λόγω ημερομηνία.

8.  Στις περιπτώσεις όπου, ως προς αιτήσεις ενίσχυσης οι οποίες υποβάλλονται για επιχειρησιακά προγράμματα που υλοποιήθηκαν το 2007 ή παλαιότερα, προβλέπεται η επιβολή κύρωσης σύμφωνα με τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο V τμήμα 3 σχετικά με πράξεις ή παραλείψεις που σημειώθηκαν κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, όμως η κύρωση αυτή θα ήταν επιεικέστερη βάσει της ισχύουσας κατά τη συγκεκριμένη περίοδο νομοθεσίας, ή δεν θα υπήρχε καμία κύρωση, τότε επιβάλλεται αυτή η επιεικέστερη κύρωση ή, κατά περίπτωση, δεν επιβάλλεται καμία κύρωση.

▼B

Άρθρο 153

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2008.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

---

ΠΑΡÁΡΤΗΜΑ I

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΝΩΠΩΝ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 6

Ελάχιστες απαιτήσεις σχετικά με την ποιότητα

Σε όλες τις κατηγορίες, λαμβανομένων υπόψη των αποδεκτών ορίων ανοχής (βλ. παρακάτω), τα προϊόντα πρέπει να είναι:

Κατηγορία «Extra»

Τα προϊόντα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή/και του εμπορικού τύπου.

Τα προϊόντα δεν πρέπει να παρουσιάζουν ελαττώματα, με εξαίρεση πολύ ελαφρές επιφανειακές αλλοιώσεις, υπό τον όρο ότι αυτές δεν θίγουν τη γενική όψη του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρηση της ποιότητάς του και την εμφάνισή του στη συσκευασία.

Κατηγορία I

Τα προϊόντα που κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή πρέπει να είναι καλής ποιότητας. Πρέπει να παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας ή/και του εμπορικού τύπου.

Επιτρέπεται να παρουσιάζουν ελαφρές αλλοιώσεις, υπό τον όρο ότι αυτές δεν θίγουν τη γενική όψη του προϊόντος, την ποιότητά του, τη διατήρηση της ποιότητάς του και την εμφάνισή του στη συσκευασία.

Κατηγορία ΙΙ

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει τα προϊόντα που δεν είναι δυνατό να καταταχθούν στις ανώτερες κατηγορίες, αλλά τα οποία ανταποκρίνονται στις ελάχιστες απαιτήσεις που ορίζονται ανωτέρω.

Επιτρέπεται να παρουσιάζουν αλλοιώσεις, υπό τον όρο ότι διατηρούν τα ουσιώδη χαρακτηριστικά ποιότητας, διατήρησης της ποιότητας και εμφάνισης.

Όρια ανοχής ως προς την ποιότητα

Γίνονται αποδεκτά όρια ανοχής όσον αφορά την ποιότητα σε κάθε πακέτο για τα προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αναφερόμενης κατηγορίας.

Ομοιογένεια

Όλα τα προϊόντα στη συσκευασία πρέπει να είναι της ίδιας καταγωγής, ποικιλίας ή εμπορικού τύπου και ποιότητας.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΩΠΑ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 11 ΚΑΙ 12

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΧΩΡΕΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΡΙΘΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 13

ΜΕΡΟΣ A:   ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

ΜΕΡΟΣ B:   ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΜΕΡΟΣ Γ:   ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΓΙΑ ΝΩΠΑ ΟΠΩΡΟΚΗΠΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΕΜΠΟΡΙΑΣ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 20 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Σημείωση: οι ακόλουθες μέθοδοι ελέγχου βασίζονται στις διατάξεις του οδηγού για την εφαρμογή του ελέγχου της ποιότητας των νωπών οπωροκηπευτικών που έχει εγκριθεί από την ομάδα εργασίας για την τυποποίηση των αλλοιώσιμων τροφίμων και τη βελτίωση της ποιότητας της ΟΕΕ/ΟΗΕ (Οικονομική Επιτροπή για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών).

1.   ΟΡΙΣΜΟΙ

α)   Έλεγχος συμμόρφωσης

Έλεγχος που διεξάγεται από ελεγκτή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, για να διαπιστωθεί η συμφωνία των οπωροκηπευτικών με τις προδιαγραφές εμπορίας που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007.

Ο έλεγχος αυτός περιλαμβάνει:

β)   Ελεγκτής

Υπάλληλος που διαθέτει την κατάλληλη ειδίκευση για να προβαίνει στις εργασίες του ελέγχου συμμόρφωσης, στον οποίο ο οργανισμός ελέγχου αναθέτει τη διενέργεια του εν λόγω ελέγχου.

γ)   Αποστολή

Ποσότητα προϊόντος που προορίζεται να τεθεί σε εμπορία από τον συγκεκριμένο εμπορευόμενο, η οποία είναι παρούσα κατά τη στιγμή του ελέγχου και ορίζεται από έγγραφο. Η αποστολή μπορεί να αποτελείται από έναν ή περισσότερους τύπους προϊόντων: μπορεί να περιλαμβάνει μία ή περισσότερες παρτίδες νωπών οπωροκηπευτικών.

δ)   Παρτίδα

Ποσότητα προϊόντος η οποία, κατά τη στιγμή του ελέγχου, παρουσιάζεται ως έχουσα τα ίδια χαρακτηριστικά όσον αφορά:

Εάν, ωστόσο, κατά τον έλεγχο είναι δύσκολο να γίνει διαφοροποίηση μεταξύ των παρτίδων ή/και δεν είναι δυνατή η παρουσίαση σε ξεχωριστές παρτίδες, όλες οι παρτίδες μιας αποστολής μπορούν να θεωρηθούν, στη ειδική αυτή περίπτωση, ότι αποτελούν την ίδια παρτίδα εφόσον παρουσιάζουν ομοιόμορφα χαρακτηριστικά όσον αφορά τον τύπο του προϊόντος, τον αποστολέα, τη χώρα καταγωγής, την κατηγορία και την ποικιλία ή τον εμπορικό τύπο, εφόσον προβλέπεται επίσης στην προδιαγραφή.

ε)   Δειγματοληψία

Η προσωρινή λήψη ορισμένης ποσότητας του προϊόντος (που καλείται δείγμα) κατά τη διενέργεια ελέγχου συμμόρφωσης.

στ)   Στοιχειώδες δείγμα

Κιβώτιο που λαμβάνεται από μια παρτίδα ή, στην περίπτωση προϊόντων χύμα, ποσότητα που λαμβάνεται από ένα σημείο της παρτίδας.

ζ)   Ολικό δείγμα

Περισσότερα του ενός στοιχειώδη δείγματα αντιπροσωπευτικά της παρτίδας, τα οποία λαμβάνονται σε ποσότητα επαρκή για να είναι δυνατή η αξιολόγηση της παρτίδας συναρτήσει όλων των κριτηρίων.

η)   Δευτερεύον δείγμα

Στην περίπτωση καρπών με κέλυφος, δευτερεύον δείγμα ελέγχου είναι αντιπροσωπευτική ποσότητα του προϊόντος που λαμβάνεται από κάθε στοιχειώδες δείγμα του ολικού δείγματος, βάρους μεταξύ 300 g και 1 kg. Όταν το στοιχειώδες δείγμα περιλαμβάνει προσυσκευασμένα τρόφιμα, το δευτερεύον δείγμα αποτελείται από μία προσυσκευασία.

(i)   Σύνθετο δείγμα

Στην περίπτωση καρπών με κέλυφος, ένα σύνθετο δείγμα αποτελεί μίγμα, βάρους τουλάχιστον 3 kg, όλων των δευτερευόντων δειγμάτων ενός ολικού δείγματος. Οι καρποί με κέλυφος που αποτελούν το σύνθετο δείγμα πρέπει να αναμιγνύονται ομοιόμορφα.

ι)   Περιορισμένο δείγμα

Αντιπροσωπευτική ποσότητα του προϊόντος η οποία λαμβάνεται από το ολικό δείγμα και έχει όγκο επαρκή για να είναι δυνατή η αξιολόγηση συναρτήσει ορισμένου αριθμού κριτηρίων.

Στην περίπτωση των καρπών με κέλυφος, το περιορισμένο δείγμα περιλαμβάνει τουλάχιστον 100 μονάδες που προέρχονται από το σύνθετο δείγμα. Από ένα ολικό δείγμα μπορούν να ληφθούν περισσότερα του ενός περιορισμένα δείγματα.

ια)   Κιβώτια

Εξατομικευμένο μέρος ενός κιβωτίου από τη συσκευασία και το περιεχόμενό του. Η συσκευασία του κιβωτίου γίνεται με τρόπο που να διευκολύνεται η διακίνηση και η μεταφορά ενός ορισμένου αριθμού συσκευασιών πώλησης ή προϊόντων χύμα ή τακτοποιημένων, για να αποφευχθεί ο φυσικός τους χειρισμός και οι ζημιές που συνδέονται με τη μεταφορά. Τα εμπορευματοκιβώτια οδικής, σιδηροδρομικής, θαλάσσιας και αέριας μεταφοράς, δεν είναι κιβώτια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κιβώτιο συνιστά συσκευασία πώλησης.

ιβ)   Συσκευασίες πώλησης

Εξατομικευμένο μέρος ενός κιβωτίου από τη συσκευασία και το περιεχόμενό του. Η συσκευασία πώλησης γίνεται με τρόπο που να αποτελεί στο σημείο πώλησης μια μονάδα πώλησης για τον τελικό χρήστη ή τον καταναλωτή. Μεταξύ των συσκευασιών πώλησης, οι προσυσκευασίες πρέπει να είναι τέτοιες ώστε η συσκευασία να καλύπτει πλήρως ή εν μέρει το περιεχόμενο, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε το περιεχόμενο να μην είναι δυνατόν να τροποποιηθεί χωρίς να ανοίξει ή να τροποποιηθεί η συσκευασία.

2.   ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ

α)   Γενική παρατήρηση

Ο φυσικός έλεγχος διεξάγεται αξιολογώντας το ολικό δείγμα που ελήφθη τυχαία σε διαφορετικά σημεία των παρτίδων που θα ελεγχθούν. Κατ’ αρχήν, το ολικό δείγμα θεωρείται αντιπροσωπευτικό της παρτίδας.

β)   Ταυτοποίηση των παρτίδων ή/και γενική εικόνα όσον αφορά την αποστολή

Η ταυτοποίηση των παρτίδων διενεργείται συναρτήσει της σήμανσής τους ή άλλων κριτηρίων, όπως οι ενδείξεις που καθορίζονται σύμφωνα με την οδηγία 89/396/ΕΟΚ του Συμβουλίου ( 37 ). Στην περίπτωση αποστολών που αποτελούνται από περισσότερες παρτίδες, ο ελεγκτής πρέπει να σχηματίσει μια γενική εικόνα της αποστολής μέσω των συνοδευτικών εγγράφων ή των δηλώσεων. Καθορίζει κατά πόσο οι παρτίδες συμφωνούν με τις ενδείξεις που αναγράφονται στα έγγραφα αυτά.

Εάν τα προϊόντα πρέπει να φορτωθούν ή έχουν φορτωθεί σε μέσο μεταφοράς, οι πληροφορίες που το αφορούν χρησιμοποιούνται για την ταυτοποίηση της αποστολής.

γ)   Παρουσίαση των προϊόντων

Ο ελεγκτής αποφασίζει ποια κιβώτια επιθυμεί να εξετάσει. Αυτά στη συνέχεια παρουσιάζονται από τον επιχειρηματία ή από τον αντιπρόσωπό του. Η εργασία συνίσταται επίσης και στην παρουσίαση του ολικού δείγματος.

Εάν απαιτούνται περιορισμένα ή δευτερεύοντα δείγματα, ο ελεγκτής τα επιλέγει από το ολικό δείγμα.

δ)   Φυσικός έλεγχος

Σε περίπτωση κατά την οποία τα νωπά οπωροκηπευτικά είναι ογκώδη (πλέον των 2 kg ανά τεμάχιο), τα στοιχειώδη δείγματα πρέπει να αποτελούνται από πέντε τουλάχιστον τεμάχια. Στην περίπτωση που οι παρτίδες περιλαμβάνουν λιγότερα από πέντε κιβώτια ή ζυγίζουν λιγότερο από 10 kg, πρέπει να ελέγχεται ολόκληρη η παρτίδα.

Εάν σε συνέχεια επαλήθευσης ο ελεγκτής καταλήξει ότι δεν είναι σε θέση να λάβει απόφαση, μπορεί να πραγματοποιήσει νέο έλεγχο προκειμένου να εκφράσει συνολικά το μέσο αποτέλεσμα σε ποσοστό των δύο αυτών ελέγχων.

Η συμμόρφωση όσον αφορά ορισμένα κριτήρια σχετικά με το στάδιο ανάπτυξης ή/και ωρίμασης ή σχετικά με την παρουσία ή την απουσία εσωτερικών ελαττωμάτων μπορεί να επαληθευθεί με τη βοήθεια περιορισμένων δειγμάτων. Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν οι εργασίες ελέγχου επιφέρουν την καταστροφή του προϊόντος. Ο όγκος των εν λόγω δειγμάτων περιορίζεται στην ελάχιστη ποσότητα που είναι απολύτως αναγκαία για την αξιολόγηση της παρτίδας. Εφόσον όμως διαπιστώνονται ή εικάζονται τέτοια ελαττώματα, ο όγκος του περιορισμένου δείγματος δεν υπερβαίνει το 10 % του όγκου του ολικού δείγματος που είχε αρχικά ληφθεί για τον έλεγχο.

ε)   Έλεγχος του προϊόντος

Το προϊόν πρέπει να αφαιρεθεί τελείως από τη συσκευασία του. Ο ελεγκτής μπορεί να μην αφαιρέσει τη συσκευασία στην περίπτωση καρπών με κέλυφος ή αν από τον τύπο της συσκευασίας και τον τρόπο παρουσίασης μπορεί να διαπιστωθεί το περιεχόμενο χωρίς να αφαιρεθεί η συσκευασία. Η ομοιογένεια, τα ελάχιστα χαρακτηριστικά, οι ποιοτικές κατηγορίες και το μέγεθος πρέπει να ελέγχονται με τη βοήθεια ολικού δείγματος, εκτός από την περίπτωση καρπών με κέλυφος που ελέγχεται με τη βοήθεια του συνθέτου δείγματος. Όταν το προϊόν παρουσιάζει ελαττώματα, ο ελεγκτής προσδιορίζει το ποσοστό σύμφωνα με τον αριθμό ή το βάρος του προϊόντος που δεν είναι σύμφωνο προς την προδιαγραφή.

Η επαλήθευση των κριτηρίων όσον αφορά το στάδιο ανάπτυξης ή/και ωρίμασης μπορεί να γίνει με τη βοήθεια των οργάνων και των μεθόδων που έχουν προβλεφθεί για το σκοπό αυτό στις προδιαγραφές εμπορίας ή σύμφωνα με αναγνωρισμένες πρακτικές.

στ)   Εκθέσεις σχετικά με τα αποτελέσματα του ελέγχου

Ενδεχομένως, εκδίδονται τα έγγραφα που προβλέπονται στο άρθρο 20.

Στην περίπτωση διαπίστωσης ελαττωμάτων, ο εμπορευόμενος ή ο αντιπρόσωπός του πρέπει να ενημερώνεται γραπτώς για τους σχετικούς λόγους. Εφόσον είναι δυνατό να αποκατασταθεί η συμμόρφωση του προϊόντος προς την προδιαγραφή τροποποιώντας τη σήμανση πρέπει να ενημερώνεται ο εμπορευόμενος ή ο αντιπρόσωπός του.

Εάν το προϊόν παρουσιάζει ελαττώματα, το ποσοστό του προϊόντος που δεν θεωρείται σύμφωνο με την προδιαγραφή πρέπει να προσδιοριστεί επακριβώς.

ζ)   Μείωση της αξίας του προϊόντος σε συνέχεια ελέγχου συμμόρφωσης

Μετά το πέρας του ελέγχου, το ολικό δείγμα τίθεται στη διάθεση του επιχειρηματία ή του αντιπροσώπου του.

Ο οργανισμός ελέγχου δεν οφείλει να αποκαταστήσει τα μέρη του συνολικού δείγματος τα οποία κατεστράφησαν κατά τον έλεγχο.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΒΙΩΣΙΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 57 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

1.   Διάρκεια της εθνικής στρατηγικής

Ορίζεται από το κράτος μέλος.

2.

Ανάλυση της κατάστασης από πλευράς ισχυρών και ασθενών σημείων και δυνατοτήτων ανάπτυξης, στρατηγική που έχει επιλεγεί για την ανταπόκριση στα εν λόγω ισχυρά και ασθενή σημεία και αιτιολόγηση των επιλεγόμενων προτεραιοτήτων. (Άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007) 2.1.   Ανάλυση της κατάστασης Περιγράφεται, με ποσοτικά στοιχεία, η επικρατούσα κατάσταση στον τομέα των οπωροκηπευτικών και επισημαίνονται τα ισχυρά και ασθενή σημεία, οι ανισότητες, οι ανάγκες, οι ελλείψεις και οι δυνατότητες ανάπτυξης, βάσει των σχετικών δεικτών εκκίνησης που ορίζονται στο παράρτημα XIV καθώς και άλλων σχετικών πρόσθετων δεικτών. Η περιγραφή αφορά τουλάχιστον: — τις επιδόσεις του τομέα των οπωροκηπευτικών, συμπεριλαμβανομένων των βασικών τάσεων: ισχυρά και ασθενή σημεία του τομέα, μεταξύ άλλων από πλευράς ανταγωνιστικότητας, και δυνατότητες ανάπτυξης των οργανώσεων παραγωγών· — τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις (επιπτώσεις/πιέσεις και οφέλη) της παραγωγής οπωροκηπευτικών, συμπεριλαμβανομένων των βασικών τάσεων. 2.2.   Η στρατηγική που έχει επιλεγεί για την ανταπόκριση στα ισχυρά και ασθενή σημεία Περιγράφονται οι βασικοί τομείς στους οποίους η παρέμβαση αναμένεται να επιφέρει τη μέγιστη προστιθέμενη αξία: — καταλληλότητα των στόχων που έχουν τεθεί για τα επιχειρησιακά προγράμματα και των σχετικών αναμενόμενων αποτελεσμάτων και ειδικών στόχων ως προς τις ανάγκες (προτεραιότητας) που έχουν προσδιοριστεί, και βαθμός στον οποίο μπορούν ρεαλιστικά να επιτευχθούν, — εσωτερική συνοχή της στρατηγικής, ύπαρξη αμοιβαία επωφελών αλληλεπιδράσεων και απουσία πιθανών συγκρούσεων και αντιθέσεων μεταξύ των επιχειρησιακών στόχων των διαφόρων δράσεων που έχουν επιλεγεί, — συμπληρωματικότητα και συνεκτικότητα των επιλεγόμενων δράσεων, καθώς και με άλλες εθνικές/περιφερειακές δράσεις, και ιδίως με δραστηριότητες που ενισχύονται από ταμεία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως από τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, — αναμενόμενα αποτελέσματα και επιπτώσεις σε σχέση με την κατάσταση εκκίνησης, και συμβολή τους στους κοινοτικούς στόχους. 2.3.   Αντίκτυπος προηγούμενων επιχειρησιακών προγραμμάτων (ενδεχομένως) Περιγράφεται, εφόσον συντρέχει περίπτωση, ο αντίκτυπος των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν. Περίληψη των διαθέσιμων αποτελεσμάτων.

3.

Στόχοι των επιχειρησιακών προγραμμάτων και μέσα, δείκτες επιδόσεων (Άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007) Περιγράφονται τα είδη των δράσεων που επιλέχθηκαν ως επιλέξιμες για ενίσχυση (μη εξαντλητικός κατάλογος) και αναφέρονται οι επιδιωκόμενοι στόχοι, οι επαληθεύσιμοι ειδικοί στόχοι και οι δείκτες για την εκτίμηση της προόδου προς την επίτευξη των στόχων, της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας. 3.1.   Απαιτήσεις για το σύνολο ή μέρος των ειδών δράσεων Κριτήρια και διοικητικοί κανόνες που θεσπίζονται για να διασφαλιστεί ότι ορισμένες δράσεις οι οποίες έχουν επιλεγεί ως επιλέξιμες για ενίσχυση δεν αποτελούν επίσης αντικείμενο στήριξης από άλλα σχετικά μέσα της κοινής γεωργικής πολιτικής, και ιδίως από τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης. Αποτελεσματικά μέτρα που λαμβάνονται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, για να διασφαλιστεί η προστασία του περιβάλλοντος από πιθανές αυξημένες πιέσεις που απορρέουν από επενδύσεις οι οποίες αποτελούν αντικείμενο στήριξης στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων, και κριτήρια που ορίζονται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 12 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού, για να διασφαλιστεί ότι οι επενδύσεις σε επιμέρους εκμεταλλεύσεις που αποτελούν αντικείμενο στήριξης στο πλαίσιο επιχειρησιακών προγραμμάτων τηρούν τους στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 174 της συνθήκης και στο έκτο κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον. 3.2.   Συγκεκριμένα στοιχεία που απαιτούνται για είδη δράσεων (συμπληρώνεται μόνο για τα είδη δράσεων που έχουν επιλεγεί) Απαιτούνται τα ακόλουθα συγκεκριμένα στοιχεία για τις προβλεπόμενες δράσεις: 3.2.1.   Δράσεις με στόχο τον προγραμματισμό της παραγωγής (μη εξαντλητικός κατάλογος) 3.2.1.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.1.2.   Λοιπές δράσεις — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.2.   Δράσεις με στόχο τη βελτίωση ή τη διατήρηση της ποιότητας του προϊόντος (μη εξαντλητικός κατάλογος) 3.2.2.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.2.2.   Λοιπές δράσεις — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.3.   Δράσεις με στόχο τη βελτίωση της εμπορίας (μη εξαντλητικός κατάλογος) 3.2.3.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.3.2.   Λοιπά είδη δράσεων στις οποίες περιλαμβάνονται δραστηριότητες προώθησης και επικοινωνίας πλην εκείνων που αφορούν την πρόληψη και τη διαχείριση κρίσεων — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.4.   Έρευνα και πειραματική παραγωγή (μη εξαντλητικός κατάλογος) 3.2.4.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.4.2.   Λοιπά είδη δράσεων — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.5.   Είδη δράσεων κατάρτισης (πλην εκείνων που αφορούν την πρόληψη και τη διαχείριση κρίσεων) και δράσεις με στόχο την προώθηση της πρόσβασης σε υπηρεσίες παροχής συμβουλών (μη εξαντλητικός κατάλογος) — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους κατάρτισης ή/και των θεμάτων που καλύπτονται από την υπηρεσία παροχής συμβουλών), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.6.   Μέτρα πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.7.   Περιβαλλοντικά είδη δράσεων (μη εξαντλητικός κατάλογος) — επιβεβαίωση ότι οι περιβαλλοντικές δράσεις που έχουν επιλεγεί ως επιλέξιμες για ενίσχυση τηρούν τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007, — επιβεβαίωση ότι η ενίσχυση για επιλέξιμες περιβαλλοντικές δράσεις τηρεί τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 τέταρτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007. 3.2.7.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τους όρους επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.7.2.   Λοιπά είδη δράσεων — κατάλογος των περιβαλλοντικών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — περιγραφή των ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, στις οποίες περιλαμβάνονται η ειδική ή οι ειδικές δεσμεύσεις που συνεπάγονται, η αιτιολόγησή τους με βάση τον αναμενόμενο αντίκτυπο σε σχέση με τις περιβαλλοντικές ανάγκες και προτεραιότητες, — ποσά της στήριξης, ενδεχομένως, — κριτήρια που θεσπίστηκαν για τον υπολογισμό των επιπέδων στήριξης. 3.2.8.   Λοιπά είδη δράσεων (μη εξαντλητικός κατάλογος) 3.2.8.1.   Απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού — είδη επενδύσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (συμπεριλαμβανομένου του είδους των σχετικών πάγιων στοιχείων ενεργητικού), — άλλες μορφές αγορών που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση (π.χ. μίσθωση, χρηματοδοτική μίσθωση) (συμπεριλαμβανομένου του είδους του σχετικού πάγιου στοιχείου ενεργητικού), — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση. 3.2.8.2.   Λοιπές δράσεις — περιγραφή των άλλων ειδών δράσεων που είναι επιλέξιμες για ενίσχυση, — λεπτομέρειες σχετικά με τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για ενίσχυση.

4.	Προσδιορισμός αρμόδιων αρχών και οργανισμών Ορισμός από το κράτος μέλος της εθνικής αρχής που είναι αρμόδια για τη διαχείριση, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής.

5.

Περιγραφή των συστημάτων παρακολούθησης και αξιολόγησης Τα συστήματα αυτά καταρτίζονται με βάση τον κοινό κατάλογο δεικτών απόδοσης που αναφέρεται στο παράρτημα XIV. Όταν κρίνεται σκόπιμο, η εθνική στρατηγική προσδιορίζει πρόσθετους δείκτες που αντικατοπτρίζουν τις εθνικές ή/και περιφερειακές ανάγκες, τους ιδιαίτερους όρους και στόχους των εθνικών επιχειρησιακών προγραμμάτων. 5.1.   Αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων και υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων από τις οργανώσεις παραγωγών (Άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχεία δ) και ε) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1182/2007) Περιγράφονται οι απαιτήσεις και οι διαδικασίες για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση σχετικά με τα επιχειρησιακά προγράμματα, συμπεριλαμβανομένων των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων από τις οργανώσεις παραγωγών. 5.2.   Παρακολούθηση και αξιολόγηση της εθνικής στρατηγικής Περιγράφονται οι απαιτήσεις και οι διαδικασίες παρακολούθησης και αξιολόγησης σχετικά με την εθνική στρατηγική.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΜΗ ΕΠΙΛΕΞΙΜΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 61

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IX

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΠΑΙΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΝΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 77 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ X

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XI

ΕΞΟΔΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 82 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Επιβάρυνση για μεταφορά προϊόντων σε ψυγείο: 7,7 EUR/τ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XII

ΕΝΔΕΙΞΗ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΔΙΑΝΟΜΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 83 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIII

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ, ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 99 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Όλες οι πληροφορίες αφορούν στοιχεία σχετικά με το έτος για το οποίο υποβάλλεται έκθεση. Περιλαμβάνουν στοιχεία για τις δαπάνες που καταβλήθηκαν μετά το τέλος του έτους για το οποίο υποβάλλεται έκθεση. Καλύπτουν στοιχεία για τους ελέγχους που διενεργήθηκαν και τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν όσον αφορά το συγκεκριμένο έτος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διενεργήθηκαν ή επιβλήθηκαν μετά το εν λόγω έτος. Τα στοιχεία (που ποικίλλουν κατά τη διάρκεια του έτους) είναι εκείνα τα οποία ισχύουν στις 31 Δεκεμβρίου του έτους για το οποίο υποβάλλεται έκθεση.

ΜΕΡΟΣ Α —   ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

ΜΕΡΟΣ Β —   ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XIV

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 126 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Το σύστημα των κοινών δεικτών απόδοσης σχετικά με τις δράσεις που αναλαμβάνονται από οργανώσεις παραγωγών, ενώσεις οργανώσεων παραγωγών και τα μέλη τους στο πλαίσιο επιχειρησιακού προγράμματος δεν καλύπτουν κατ’ ανάγκη όλους τους παράγοντες που είναι δυνατό να υπεισέλθουν και να επηρεάσουν τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και τον αντίκτυπο ενός επιχειρησιακού προγράμματος. Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες που παρέχουν οι δείκτες απόδοσης πρέπει να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα των ποσοτικών και ποιοτικών πληροφοριών που συνδέονται με άλλους βασικούς παράγοντες, οι οποίοι συμβάλλουν στην επιτυχία ή στην αποτυχία της υλοποίησης του προγράμματος.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XV

ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΙΜΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ IV ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ ΤΜΗΜΑ 1

Με την επιφύλαξη των κανόνων για την ερμηνεία της συνδυασμένης ονοματολογίας, η περιγραφή των εμπορευμάτων έχει μόνο ενδεικτική αξία. Το πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεων που προβλέπονται στον τίτλο IV κεφάλαιο II τμήμα 1 καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος παραρτήματος, από την εμβέλεια των κωδικών ΣΟ όπως υφίστανται τη στιγμή της έκδοσης της πλέον πρόσφατης τροποποίησης του παρόντος κανονισμού. Στην περίπτωση που, πριν από τον κωδικό ΣΟ υπάρχει «ex», το πεδίο εφαρμογής των πρόσθετων δασμών προσδιορίζεται τόσο από την εμβέλεια του κωδικού ΣΟ και της περιγραφής των προϊόντων, όσο και από την αντίστοιχη περίοδο εφαρμογής.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XVI

▼M6

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XVII

ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΙ ΔΑΣΜΟΙ: ΤΊΤΛΟΣ IV ΚΕΦΑΛΑΙΟ II ΤΜΗΜΑ 2

Με την επιφύλαξη των κανόνων για την ερμηνεία της συνδυασμένης ονοματολογίας, η περιγραφή των εμπορευμάτων έχει μόνο ενδεικτική αξία. Το πεδίο εφαρμογής των πρόσθετων δασμών καθορίζεται, στο πλαίσιο του παρόντος παραρτήματος, από την εμβέλεια των κωδικών ΣΟ όπως υφίστανται κατά την έκδοση του παρόντος κανονισμού.

▼B

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ XVIII

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 152 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1764/86 της Επιτροπής της 27ης Μαΐου 1986 σχετικά με τις απαιτήσεις της ελάχιστης ποιότητας για τα προϊόντα με βάση την τομάτα που μπορούν να τύχουν ενίσχυσης στην παραγωγή ( 40 )

Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2320/89 της Επιτροπής της 28ης Ιουλίου 1989 για την πρόβλεψη των ελάχιστων ποιοτικών προδιαγραφών για τα ροδάκινα σε σιρόπι καθώς και για τα ροδάκινα σε φυσικό χυμό φρούτων, για την εφαρμογή του καθεστώτος ενίσχυσης στην παραγωγή ( 41 )

Άρθρο 2 και παράρτημα I μέρος A και μέρος B του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 464/1999 της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 1999 για τις λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά το καθεστώς ενίσχυσης στα ξερά δαμάσκηνα ( 42 )

Άρθρο 1 παράγραφοι 1 και 2 και παραρτήματα II και III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1573/1999 της Επιτροπής της 19ης Ιουλίου 1999 για λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα χαρακτηριστικά των ξηρών σύκων που επωφελούνται του καθεστώτος ενίσχυσης στην παραγωγή ( 43 )

Παραρτήματα I και II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1621/1999 της Επιτροπής της 22ας Ιουλίου 1999 για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά την ενίσχυση για την καλλιέργεια σταφυλιών που προορίζονται για την παραγωγή ορισμένων ποικιλιών σταφίδων ( 44 )

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1666/1999 της Επιτροπής της 28ης Ιουλίου 1999 για τη θέσπιση των λεπτομερειών εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά τα ελάχιστα χαρακτηριστικά εμπορίας ορισμένων ποικιλιών σταφίδων ( 45 )

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1010/2001 της Επιτροπής της 23ης Μαΐου 2001 σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας για τα μίγματα φρούτων στο πλαίσιο του καθεστώτος ενίσχυσης στην παραγωγή ( 46 )

Άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 217/2002 της Επιτροπής της 5ης Φεβρουαρίου 2002 για τον καθορισμό των κριτηρίων επιλεξιμότητας της πρώτης ύλης στο πλαίσιο του καθεστώτος της ενίσχυσης στην παραγωγή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 ( 47 )

Άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1535/2003 της Επιτροπής της 29ης Αυγούστου 2003 με αντικείμενο λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2201/96 του Συμβουλίου όσον αφορά το καθεστώς ενίσχυσης στον τομέα των μεταποιημένων προϊόντων με βάση τα οπωροκηπευτικά ( 48 )

Άρθρο 16 και παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2111/2003 της Επιτροπής της 1ης Δεκεμβρίου 2003 σχετικά με λεπτομέρειες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2202/96 του Συμβουλίου περί καθεστώτος ενίσχυσης των παραγωγών ορισμένων εσπεριδοειδών ( 49 )

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1559/2006 της Επιτροπής της 18ης Οκτωβρίου 2006 για καθορισμό των ελάχιστων ποιοτικών απαιτήσεων για τα αχλάδια Williams και Rocha σε σιρόπι ή/και σε φυσικό χυμό φρούτων στο πλαίσιο του καθεστώτος της ενίσχυσης στην παραγωγή ( 50 )

---

( 1 ) ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 6/2005 της Επιτροπής (ΕΕ L 2 της 5.1.2005, σ. 3).

( 2 ) ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 29. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την πράξη προσχώρησης του 2003.

( 3 ) ΕΕ L 273 της 17.10.2007, σ. 1.

( 4 ) ΕΕ L 297 της 21.11.1996, σ. 49. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την πράξη προσχώρησης του 2003.

( 5 ) ΕΕ L 337 της 24.12.1994, σ. 66. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 756/2007 (ΕΕ L 172 της 30.6.2007, σ. 41).

( 6 ) ΕΕ L 193 της 3.8.1996, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 977/2007 (ΕΕ L 217 της 22.8.2007, σ. 9).

( 7 ) ΕΕ L 119 της 7.5.1999, σ. 23.

( 8 ) ΕΕ L 81 της 21.3.2001, σ. 20.

( 9 ) ΕΕ L 156 της 13.6.2001, σ. 9. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 408/2003 (ΕΕ L 62 της 6.3.2003, σ. 8).

( 10 ) ΕΕ L 345 της 29.12.2001, σ. 20.

( 11 ) ΕΕ L 272 της 10.10.2002, σ. 7.

( 12 ) ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 11.

( 13 ) ΕΕ L 7 της 11.1.2003, σ. 65.

( 14 ) ΕΕ L 86 της 3.4.2003, σ. 15.

( 15 ) ΕΕ L 109 της 1.5.2003, σ. 7.

( 16 ) ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 18.

( 17 ) ΕΕ L 203 της 12.8.2003, σ. 25. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 576/2006 (ΕΕ L 100 της 8.4.2006, σ. 4).

( 18 ) ΕΕ L 286 της 4.11.2003, σ. 5. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 222/2005 (ΕΕ L 39 της 11.2.2005, σ. 17).

( 19 ) ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 3.

( 20 ) ΕΕ L 283 της 2.9.2004, σ. 3.

( 21 ) ΕΕ L 29 της 2.2.2006, σ. 26.

( 22 ) ΕΕ L 79 της 16.3.2006, σ. 7.

( 23 ) ΕΕ L 79 της 16.3.2006, σ. 9.

( 24 ) ΕΕ L 339 της 6.12.2006, σ. 8.

( 25 ) ΕΕ L 152 της 24.6.2000, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 (ΕΕ L 365 της 21.12.2006, σ. 52).

( 26 ) ΕΕ L 205 της 3.8.1985, σ. 5. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1913/2006 (ΕΕ L 365 της 21.12.2006, σ. 52).

( 27 ) ΕΕ L 109 της 6.5.2000, σ. 29. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία με την οδηγία 2006/142/ΕΚ (ΕΕ L 368 της 23.12.2006, σ. 110).

( 28 ) ΕΕ L 358 της 16.12.2006, σ. 3.

( 29 ) ΕΕ L 171 της 23.6.2006, σ. 1.

( 30 ) ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1.

( 31 ) ΕΕ L 141 της 30.4.2004, σ. 18.

( 32 ) ΕΕ L 355 της 15.12.2006, σ. 56.

( 33 ) ΕΕ L 114 της 26.4.2008, σ. 3.

( 34 ) ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1.

( 35 ) ΕΕ L 253 της 11.10.1993, σ. 1.

( 36 ) ΕΕ L 209 της 11.8.2005, σ. 1.

( 37 ) ΕΕ L 186 της 30.6.1989, σ. 21.

( 38 ) ΕΕ L 368 της 23.12.2006, σ. 15. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 434/2007 (ΕΕ L 104 της 21.4.2007, σ. 8).

( 39 ) ΕΕ L 93 της 31.3.2006, σ. 12.

( 40 ) ΕΕ L 153 της 7.6.1986, σ. 1.

( 41 ) ΕΕ L 220 της 29.7.1989, σ. 54.

( 42 ) ΕΕ L 56 της 4.3.1999, σ. 8.

( 43 ) ΕΕ L 187 της 20.7.1999, σ. 27.

( 44 ) ΕΕ L 192 της 24.7.1999, σ. 21.

( 45 ) ΕΕ L 197 της 29.7.1999, σ. 32.

( 46 ) ΕΕ L 140 της 24.5.2001, σ. 31.

( 47 ) ΕΕ L 35 της 6.2.2002, σ. 11.

( 48 ) ΕΕ L 218 της 30.8.2003, σ. 14.

( 49 ) ΕΕ L 317 της 2.12.2003, σ. 5.

( 50 ) ΕΕ L 288 της 19.10.2006, σ. 22.