This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 01989L0396-19920311
Council Directive of 14 June 1989 on indications or marks identifying the lot to which a foodstuff belongs (89/396/EEC)
Consolidated text: Οδηγία του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1989 σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο (89/396/ΕΟΚ)
Οδηγία του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1989 σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο (89/396/ΕΟΚ)
No longer in force
1989L0396 — EL — 11.03.1992 — 001.001
Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα
|
ΟΔΗΓΊΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 14ης Ιουνίου 1989 σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο (89/396/ΕΟΚ) (ΕΕ L 186, 30.6.1989, p.21) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
No |
page |
date |
||
|
L 107 |
50 |
27.4.1991 |
||
|
L 65 |
32 |
11.3.1992 |
||
ΟΔΗΓΊΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 14ης Ιουνίου 1989
σχετικά με τις ενδείξεις ή τα σήματα που επιτρέπουν την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο
(89/396/ΕΟΚ)
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,
Έχοντας υπόψη:τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 100 Α,
την πρόταση της Επιτροπής ( 1 ),
σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ( 2 ),
Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής ( 3 ),
Εκτιμώντας:ότι είναι σημαντικό να θεσπιστούν τα μέτρα που προορίζονται να καθιερώσουν σταδιακά την εσωτερική αγορά στη διάρκεια περιόδου που λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 1992· ότι η εσωτερική αγορά αποτελείται από ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων·
ότι το εμπόριο τροφίμων κατέχει πολύ σημαντική θέση στην εσωτερική αγορά·
ότι η ένδειξη της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο ανταποκρίνεται στη μέριμνα για την εξασφάλιση καλύτερης ενημέρωσης όσον αφορά την ταυτότητα των προϊόντων· ότι η ένδειξη της παρτίδας είναι συνεπώς χρήσιμη πηγή πληροφοριών όταν τα είδη διατροφής αποτελούν αντικείμενο διαφοράς ή είναι επικίνδυνα για την υγεία των καταναλωτών·
ότι η οδηγία 79/112/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 1978 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση και την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων ( 4 ), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 89/395/ΕΟΚ ( 5 ), δεν προβλέπει καμία ένδειξη για την αναγνώριση της παρτίδας· ότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν έκτοτε θεσπίσει εθνικές διατάξεις που αφορούν την ένδειξη αυτή·
ότι, σε διεθνές επίπεδο, η αναφορά της παρτίδας παραγωγής ή συσκευασίας των προσυσκευασμένων τροφίμων αποτελεί στο εξής αντικείμενο γενικευμένης υποχρέωσης· ότι η Κοινότητα οφείλει να συμβάλει στην ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου·
ότι είναι επομένως σκόπιμο να θεσπιστούν οι κανόνες γενικού και οριζοντίου χαρακτήρα που πρέπει να διέπουν την καθιέρωση κοινού συστήματος αναγνώρισης των παρτίδων·
ότι η αποτελεσματικότητα του συστήματος αυτού εξαρτάται από την εφαρμογή του στα διάφορα στάδια της εμπορίας· ότι θα πρέπει ωστόσο να εξαιρεθούν ορισμένα προϊόντα και ορισμένες δραστηριότητες, και ιδίως εκείνες που πραγματοποιούνται στην αρχή του κύκλου της εμπορίας των γεωργικών προϊόντων·
ότι η έννοια της παρτίδας συνεπάγεται ότι πολλές μονάδες πώλησης του ιδίου τροφίμου έχουν σχεδόν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά παραγωγής, παρασκευής ή συσκευασίας· ότι η έννοια αυτή δεν μπορεί συνεπώς να εφαρμοστεί σε προϊόντα που διατίθενται χύμα ή που εξ αιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους ή του ετερογενούς χαρακτήρα τους δεν μπορούν να θεωρηθούν ως συνιστώντα ένα ομοιογενές σύνολο·
ότι, λόγω της ποικιλίας των μεθόδων αναγνώρισης που χρησιμοποιούνται, είναι έργο των οικονομικών φορέων να προσδιορίζουν την παρτίδα και να επιθέτουν την αντίστοιχη ένδειξη ή σήμα·
ότι, παρ' όλα αυτά, προκειμένου η ένδειξη αυτή να καλύπτει τις ανάγκες ενημέρωσης για τις οποίες προβλέπεται, πρέπει να μπορεί να διακρίνεται καθαρά και να αναγνωρίζεται·
ότι η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας ή η τελευταία ημερομηνία ανάλωσης, σύμφωνα με την οδηγία 79/112/ΕΟΚ, μπορεί να επέχει θέση ένδειξης που επιτρέπει την αναγνώριση της παρτίδας, με την προϋπόθεση ότι θα αναγράφεται με ακρίβεια,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:
Άρθρο 1
1. Η παρούσα οδηγία αφορά την ένδειξη που επιτρέπει την αναγνώριση της παρτίδας στην οποία ανήκει ένα τρόφιμο.
2. Κατά την έννοια της παρούσας οδηγίας ως «παρτίδα» νοείται το σύνολο μονάδων πωλήσεως ενός τροφίμου, που παράγεται, παρασκευάζεται ή συσκευάζεται σε συνθήκες ουσιαστικά πανομοιότυπες.
Άρθρο 2
1. Ένα τρόφιμο μπορεί να διατίθεται στο εμπόριο μόνον εφόσον συνοδεύεται από την ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1.
2. Ωστόσο η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται:
α) στα γεωργικά προϊόντα τα οποία ξεκινώντας από τη γεωργική εκμετάλλευση:
— πωλούνται ή παραδίδονται σε εγκαταστάσεις αποθήκευσης, συντήρησης ή συσκευασίας,
— διακινούνται προς οργανώσεις παραγωγών ή
— συλλέγονται με σκοπό την άμεση ενσωμάτωσή τους σε ένα λειτουργικό σύστημα παρασκευής ή μεταποίησης.
β) όταν στον τόπο πώλησης στον τελικό καταναλωτή τα τρόφιμα δεν είναι προσυσκευασμένα, συσκευάζονται αν το ζητήσει ο αγοραστής ή έχουν προσυσκευαστεί για να πωληθούν αμέσως.
γ) στις συσκευασίες ή τα δοχεία των οποίων η μεγαλύτερη όψη έχει επιφάνεια μικρότερη από 10 cm2.
δ) στις ατομικές δόσεις παγωτών. Η ένδειξη για την αναγνώριση της παρτίδας πρέπει να αναφέρεται επάνω στις ομαδικές συσκευασίες.
3. Τα κράτη μέλη μπορούν να μην απαιτούν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1996 την ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στην περίπτωση των υαλίνων φιαλών που προορίζονται να ξαναχρησιμοποιηθούν, οι οποίες φέρουν ανεξίτηλες ενδείξεις και οι οποίες λόγω του γεγονότος αυτού δεν φέρουν ούτε ετικέτα ούτε δακτύλιο ούτε ετικέτα λαιμού.
Άρθρο 3
Η παρτίδα καθορίζεται σε κάθε περίπτωση από τον παραγωγό, τον παρασκευαστή ή τον συσκευαστή του εν λόγω τροφίμου ή τον πρώτο πωλητή που είναι εγκατεστημένος στο εσωτερικό της Κοινότητας.
Η ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 καθορίζεται και τοποθετείται με ευθύνη κάποιου απ τους παραπάνω φορείς. Πριν από αυτήν αναγράφεται το γράμμα «L», εκτός από την περίπτωση όπου διακρίνεται καθαρά από τις άλλες ενδείξεις της ετικέτας.
Άρθρο 4
Όταν τα τρόφιμα είναι προσυσκευασμένα, η ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 και ενδεχομένως το γράμμα «L» αναγράφονται στην προσυσκευασία ή σε μια ετικέτα συνδεδεμένη με αυτήν.
Όταν τα τρόφιμα δεν είναι προσυσκευασμένα, η ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 και ενδεχομένως το γράμμα «L» αναγράφονται στη συσκευασία ή στο δοχείο ή ελλείψει τούτου στα σχετικά εμπορικά έγγραφα.
Η ένδειξη αναγράφεται πάντοτε με τρόπο ώστε να είναι ευδιάκριτη, ευανάγνωστη και ανεξίτηλη.
Άρθρο 5
Όταν στην ετικέτα αναγράφεται η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας ή η τελευταία ημερομηνία ανάλωσης, το τρόφιμο μπορεί να μη συνοδεύεται από την ένδειξη που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, με την προϋπόθεση ότι η ημερομηνία αυτή συμπεριλαμβάνει ένδειξη, σαφή και κατά σειρά, τουλάχιστον της ημέρας και του μήνα.
Άρθρο 6
Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των ενδείξεων οι οποίες προβλέπονται από τις ειδικές κοινοτικές διατάξεις.
Η Επιτροπή δημοσιεύει και κρατεί ενήμερο τον κατάλογο των εν λόγω διατάξεων.
Άρθρο 7
Τα κράτη μέλη τροποποιούν εν ανάγκη τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές τους διατάξεις ούτως ώστε:
— να επιτρέψουν την εμπορία των προϊόντων που είναι σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, το αργότερο στις 20 Ιουνίου 1990.
— να απαγορεύσουν την εμπορία των προϊόντων που δεν είναι σύμφωνα με την παρούσα οδηγία από την 1η Ιουλίου 1992. Ωστόσο, τα προϊόντα που έχουν διατεθεί στο εμπόριο ή έχουν επισημανθεί πριν από την ημερομηνία αυτή και δεν είναι σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, μπορούν να κυκλοφορούν στο εμπόριο μέχρι την εξάντληση των αποθεμάτων.
Τα κράτη μέλη ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά με τις ως άνω τροποποιήσεις.
Άρθρο 8
Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στο κράτη μέλη.
( 1 ) ΕΕ αριθ. C 310 της 20. 11. 1987, σ. 2.
( 2 ) ΕΕ αριθ. C 167 της 27. 6. 1988, σ. 425 και ΕΕ αριθ. C 120 της 16. 5. 1989.
( 3 ) ΕΕ αριθ. C 95 της 11. 4. 1988, σ. 1.
( 4 ) ΕΕ αριθ. L 33 της 8. 2. 1979, σ. 1.
( 5 ) ΕΕ αριθ. L 186 της 30. 6. 1989, σ. 17.