ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 8ης Οκτωβρίου 2013

Χρήστος Μιχαήλ

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Αίτηση αρωγής — Άρθρο 24 του ΚΥΚ — Ηθική παρενόχληση — Αίτηση αναιρέσεως προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο:

Αίτηση αναιρέσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τρίτο τμήμα) της 13ης Σεπτεμβρίου 2011, F‑100/09, Μιχαήλ κατά Επιτροπής.

Απόφαση:

Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Ο Χ. Μιχαήλ φέρει πέραν των δικών του δικαστικών εξόδων και εκείνα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας.

Περίληψη

1. Αναίρεση – Λόγοι – Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών – Απαράδεκτο – Έλεγχος από το Γενικό Δικαστήριο της εκτιμήσεως των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων – Αποκλείεται πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου τους

   (Άρθρο 257 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 11 § 1)

2. Υπαλληλικές προσφυγές – Λόγοι – Κατάχρηση εξουσίας – Έννοια – Ο υπάλληλος φέρει το βάρος αποδείξεως

3. Ένδικη διαδικασία – Μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας – Αποδεικτικά μέσα – Εξουσία εκτιμήσεως του δικαστή της Ένωσης – Περιεχόμενο

1.  Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

   (βλ. σκέψη 19)

   Παραπομπή:

   ΓΔΕΕ: 8 Σεπτεμβρίου 2008, T‑222/07 P, Kerstens κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2008, σ. I‑B‑I‑37 και II‑B‑I‑267, σκέψεις 60 έως 62 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.  Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

   (βλ. σκέψη 26)

   Παραπομπή:

   ΔΕΕ: 16 Απριλίου 2013, C‑274/11 και C‑295/11, Ισπανία κατά Συμβουλίου, σκέψη 33 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

3.  Στον δικαστή, και όχι στους διαδίκους, απόκειται να εκτιμήσει κατά πόσον είναι σκόπιμο να ληφθεί κάποιο μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας ή να διεξαχθούν αποδείξεις, προκειμένου το αρμόδιο δικαστήριο να εκδώσει την απόφασή του. Πάντως, μολονότι αληθεύει ότι οι διάδικοι δεν μπορούν να απαιτήσουν από τον δικαστή της Ένωσης να λάβει κάποιο μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας, ούτε να διατάξει τη διεξαγωγή αποδείξεων, γίνεται δεκτό ότι ο δικαστής δεν πρέπει να αρκεστεί στο γεγονός ότι ορισμένα στοιχεία απουσιάζουν από τη δικογραφία για να εκδώσει την απόφασή του, αλλά οφείλει να εξαντλήσει προηγουμένως όλα τα προβλεπόμενα από τον σχετικό Κανονισμό Διαδικασίας μέσα προκειμένου να εξασφαλίσει την προσκόμισή τους από τον οικείο διάδικο.

   (βλ. σκέψεις 39 και 40)

   Παραπομπή:

   ΓΔΕΕ: 12 Μαΐου 2010, T-560/08 P, Επιτροπή κατά Meierhofer, Συλλογή 2010, σ. II-1739, σκέψεις 61 και 62